Αναζήτηση στην κοινότητα

Ολοκληρώθηκε σήμερα από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ο χαρακτηρισμός τμήματος της λεκάνης απορροής του διασυνοριακού ποταμού Αώου στην ελληνική πλευρά των συνόρων ως Προστατευόμενου Φυσικού Σχηματισμού και Προστατευόμενου Τοπίου. Ο χαρακτηρισμός καλύπτει το τμήμα εκείνο που μέχρι σήμερα βρισκόταν εκτός προστασίας, από τα όρια του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου έως τα σύνορα Ελλάδας – Αλβανίας. Η εξέλιξη έρχεται να προστεθεί στην απόφαση της Αλβανίας να χαρακτηρίσει εθνικό πάρκο το τμήμα του Αώου εντός των δικών της συνόρων. Η σημερινή ημέρα αποτελεί ένα σημαντικό επίτευγμα τόσο για τη διεθνή συμμαχία «Save the Blue Heart of Europe» όσο και για έναν μεγάλο αριθμό ακτιβιστών και ερευνητών, που αγωνίζονται εδώ και δεκαετίες για τη διατήρηση ενός από τους τελευταίους μεγάλους και ελεύθερης ροής ποταμούς στην Ευρώπη. Μετά τον χαρακτηρισμό του Αλβανικού τμήματος του Αώου (Vjosa) ως Εθνικό Πάρκο τον Μάρτιο του 2023, οι συντονισμένες και πολυετείς προσπάθειες των οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών MedINA, Πίνδος Περιβαλλοντική, The Green Tank, EuroNatur, Riverwatch, EcoAlbania, IUCN και πολλών ακόμη συνεργατών από την Ελλάδα και το εξωτερικό συνέβαλαν προς αυτή την κατεύθυνση και έτσι, πλέον, με απόφαση των ελληνικών αρχών, η λεκάνη απορροής του ποταμού Αώου προστατεύεται θεσμικά στο σύνολό της. Τα επόμενα βήματα Ο χαρακτηρισμός της περιοχής ως Προστατευόμενου Φυσικού Σχηματισμού και Προστατευόμενου Τοπίου είναι το πρώτο βήμα. Επόμενο βήμα για να εξασφαλιστεί η θεσμική προστασία είναι η έκδοση σχετικής απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με την οποία θα τεθούν ειδικοί όροι και περιορισμοί για την άσκηση δραστηριοτήτων στην περιοχή. Αυτή η κίνηση λειτουργεί ως ασπίδα για την άμεση διασφάλιση της ελεύθερης ροής τμημάτων των κύριων ποταμών και παραποτάμων του υδρογραφικού δικτύου του Αώου και βάζει τα θεμέλια για την ολοκληρωμένη διατήρηση και διαχείριση της λεκάνης απορροής του ποταμού, όμως δεν είναι αρκετή για την πλήρη προστασία της. Η πλήρης προστασία του Αώου θα διασφαλιστεί με την αναβάθμιση της προστασίας της περιοχής σε Εθνικό Πάρκο, μέσω της επέκτασης των ορίων του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου προς τα σύνορα Ελλάδας – Αλβανίας. Έτσι, η λεκάνη απορροής του ποταμού θα ενταχθεί σε ένα ενιαίο καθεστώς προστασίας και στη συνέχεια θα μπορεί να ενωθεί με το γειτονικό Εθνικό Πάρκο Vjosa προκειμένου να θεσπιστεί το πρώτο Διασυνοριακό Εθνικό Πάρκο Άγριου Ποταμού στην Ευρώπη, Αώος/Vjosa. Καθεστώς προστασίας Η Αλεξάνδρα Παππά, Υπεύθυνη Προγραμμάτων για το Νερό του MedINA, ανέφερε: «Χρειάζεται τώρα αυτή η γενναία απόφαση του ΥΠΕΝ να αποκλείσει συγκεκριμένες περιοχές από τη χωροθέτηση δεκάδων Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ), που σχεδιάζονται σήμερα στη λεκάνη απορροής του ποταμού Αώου και δη στην υπολεκάνη του ποταμού Σαραντάπορου, που δεν καλυπτόταν μέχρι σήμερα από κανένα καθεστώς προστασίας. Από εδώ και πέρα, η Ελλάδα μαζί με την Αλβανία έχουν έναν πρωτοποριακό ρόλο να παίξουν στη νέα προσέγγιση για την προστασία των εσωτερικών υδάτων παγκοσμίως, κατά την οποία οι ελεύθερης ροής ποταμοί τοποθετούνται στο επίκεντρο και δεν αποτελούν απλώς μέρος χερσαίων προστατευόμενων περιοχών». Με τη σειρά του, ο Πρόεδρος της Πίνδου Περιβαλλοντικής, Ιωάννης Βραζιτούλης, υπογράμμισε: «Η απόφαση αυτή του ΥΠΕΝ είναι μία πρώτη ουσιαστική εξέλιξη. Ο Αώος αποκτά ένα σημαντικό δίχτυ προστασίας σε περιοχές που μέχρι σήμερα ήταν απροστάτευτες. Με τις τεκμηριωμένες επιστημονικές θέσεις του Μετσόβιου Κέντρου Διεπιστημονικής Έρευνας του ΕΜΠ, του Τμήματος Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και άλλων επιστημόνων, αλλά και τη συμβολή των κινημάτων των πολιτών, όπως του ‘Protect Aoos’, που εδώ και πολλά χρόνια αγωνίζονται για την προστασία του ποταμού, η Πολιτεία αναγνωρίζει την ταυτότητα ενός οικοσυστήματος και τη δυναμική ενός τοπίου, που συνδέεται με τη γειτονική χώρα, την Αλβανία». «Με την απόφαση για τον χαρακτηρισμό του ως Προστατευόμενου Φυσικού Σχηματισμού συμπληρώθηκε ένα κομμάτι στο παζλ της προστασίας του Αώου εντός της ελληνικής επικράτειας. Η πολιτεία αξιοποίησε τις επιστημονικά τεκμηριωμένες προτάσεις και αφουγκράστηκε τις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες, γνωρίζοντας την οικολογική αξία του ποταμού, συνδέουν την αναπτυξιακή τους προοπτική με τη διατήρησή του. Έτσι, έχουν τεθεί οι βάσεις για ένα ισχυρό ενιαίο καθεστώς προστασίας και ένα σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης για την ευρύτερη περιοχή που θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος», σημείωσε η Ιόλη Χριστοπούλου, Διευθύντρια πολιτικής στο Green Tank. Από την μεριά της η Annette Spangenberg, Επικεφαλής του τμήματος Προστασίας Περιβάλλοντος του EuroNatur, δήλωσε: «Χαιρετίζουμε αυτή την κίνηση της Ελληνικής κυβέρνησης ως ορόσημο για την πλήρη προστασία του Αώου και της Vjosa. Τώρα, η Ελλάδα και η Αλβανία θα πρέπει να επιδιώξουν στενή συνεργασία για τη δημιουργία ενός διασυνοριακού Εθνικού Πάρκου Άγριου Ποταμού, ώστε να διασφαλιστεί πλήρως η οικολογική ακεραιότητα της κοινής λεκάνης απορροής του ποταμού Αώου/Vjosa». Ο στόχος Αντίστοιχα, ο Ulrich Eichelmann, Ιδρυτής του οργανισμού Riverwatch είπε: «Η απόφαση αυτή είναι ένα ελπιδοφόρο βήμα. Ωστόσο, ο στόχος είναι να προστατευθεί ολόκληρο το ελεύθερης ροής δίκτυο του Αώου, συμπεριλαμβανομένων των παραποτάμων του, όπως ο Σαραντάπορος και τα ρέματά του, ως Εθνικό Πάρκο. Ένα διασυνοριακό Εθνικό Πάρκο Άγριου Ποταμού Αώου/Vjosa θα προστατεύσει ένα ολόκληρο σύστημα ποταμών. Αυτό θα είναι μοναδικό όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο. Θα αποτελέσει, επίσης, ένα υπέροχο παράδειγμα διακρατικής προστασίας της φύσης προς όφελος της φύσης και των ανθρώπων. Ενώστε τα ποτάμια!». «Η προσπάθεια αυτή συμπίπτει με την πρόσφατη απόφαση της αλβανικής κυβέρνησης να ανακηρύξει την Vjosa και τους κύριους ελεύθερους παραποτάμους της σε Εθνικό Πάρκο της Αλβανίας. Καθώς τα ποτάμια δεν γνωρίζουν σύνορα, αυτό αποτελεί μια πραγματική ελπίδα για μια κοινή, μακροπρόθεσμη και αποτελεσματική διαχείριση του πρώτου Εθνικού Πάρκου Άγριου Ποταμού της Ευρώπης. Τέλος, υποστηρίζουμε την απόφαση αυτή, καθώς πιστεύουμε ότι μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για τη βιώσιμη ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων και στις δύο χώρες μας», ανέφερε ο Olsi Nika, Διευθυντής του EcoAlbania. Τέλος, ο Andrej Sovinc, Διεθνής Συντονιστής του Εθνικού Πάρκου Άγριου Ποταμού Vjosa, υποστήριξε: «Η προστασία ολόκληρου του συστήματος του κύριου ρου και των παραποτάμων του Αώου/Vjosa αποτελεί βασικό στοιχείο για τη διατήρηση του τελευταίου αδιατάρακτου μεγάλου ποταμού σε αυτό το τμήμα της Ευρώπης. Με τη θεσμοθέτηση της προστατευόμενης περιοχής, η Ελλάδα έχει κάνει το πρώτο βήμα, συντασσόμενη με έναν αυξανόμενο αριθμό ευρωπαϊκών χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Αλβανίας, που βλέπουν τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος – ενός ποταμού χωρίς τεχνητά εμπόδια – τόσο ως προσπάθεια διατήρησης της φύσης, αλλά και ως αναπτυξιακή ευκαιρία για τις τοπικές κοινότητες και στις δύο πλευρές των συνόρων». View full είδηση

Αυτά είναι άλλωστε τα δεδομένα που παρατηρήθηκαν κατόπιν ενεργοποίησης της υπηρεσίας “Copernicus/Emergency Management Service – Rapid Mapping της Ε.Ε.” στις 30 Μαρτίου, με στόχο την άμεση χαρτογράφηση περιοχών που έχουν πληγεί από τις πλημμύρες στον Έβρο. Η απόφαση λήφθηκε από τη Διεύθυνση Σχεδιασμού και Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών της ΓΓΠΠ, κατόπιν εντολής του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, Γιάννη Καπάκη, και μετά από αίτημα της Διεύθυνσης Πολιτικής Προστασίας της ΠΑΜΘ. Ειδικότερα, σκοπός είναι η παραγωγή χαρτογραφικών προϊόντων και δεδομένων για τις περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Έβρου της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης που έχουν πλημμυριστεί, προς υποβοήθηση του έργου των φορέων πολιτικής προστασίας που εμπλέκονται στην καταγραφή ζημιών, καθώς και στη διαχείριση των συνεπειών από το καταστροφικό φαινόμενο. Το αίτημα έγινε αποδεκτό από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και σήμερα είναι στη διάθεση μας τα χαρτογραφικά δεδομένα και προϊόντα που προκύπτουν από ανάλυση δορυφορικών εικόνων για τις περιοχές που έχουν πληγεί. Να σημειωθεί πως έχουν διενεργηθεί ρήξεις αναχωμάτων προς καλύτερη διαχείριση της κατάστασης. Νικήτας Διαμαντόπουλος Δείτε παρακάτω τις εικόνες του δορυφόρου: Πηγή: http://www.e-evros.g...ebroy/post34737 Click here to view the είδηση

Σε ένα βίντεο το πέρασμα του αγωγού TAP κάτω από τον ποταμό Αξιό. View full είδηση

Λύση στο ζήτημα της διαχείρισης των καλαμιώνων στη Λίμνη Παμβώτιδα και το Δέλτα Έβρου δίνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε συνεργασία με τον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, με την προμήθεια δύο αμφίβιων μηχανημάτων κοπής καλαμιών, τα οποία θα διαχειρίζονται οι αντίστοιχες Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Ηπείρου και Εθνικού Πάρκου Δέλτα Έβρου – Δαδιάς. Ο Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α. προκηρύσσει ανοικτό διεθνή διαγωνισμό για την προμήθεια των αμφίβιων μηχανημάτων, με καταληκτική ημερομηνία την 9η Ιανουαρίου 2023. Η απόδοση του αμφίβιου μηχανήματος μπορεί να φθάσει έως και τα 3 στρέμματα ημερησίως, ενώ για τη λειτουργία του απαιτείται εκπαιδευμένος χειριστής, ο οποίος θα είναι στέλεχος των Μονάδων. Η αγορά και χρήση αμφίβιου μηχανήματος με ειδικό εξοπλισμό για τη διαχείριση των καλαμιώνων έχει ως στόχο: την καλοκαιρινή κοπή για αύξηση ετερογένειας, μείωση της ζωτικότητάς του, τη δημιουργία επιπλέον υγρολιβαδικών εκτάσεων και την ενίσχυση του ρόλου απορρόφησης ρύπων τη χειμερινή κοπή για δημιουργία ελεύθερων από βλάστηση ρηχών υδάτινων εκτάσεων και περιορισμό της έκτασης του καλαμιώνα κατά την κρίσιμη για τα είδη περίοδο τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών, καθώς μπορούν με τα κατάλληλα εξαρτήματα να κάνουν εκσκαφή, βυθοκόρηση στον υγρότοπο και απομάκρυνση ιζήματος. Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δήλωσε: «Στους καλαμιώνες ζουν πολλά μικρά θηλαστικά, πτηνά, ερπετά, αμφίβια και έντομα, τα οποία οφείλουμε να προστατέψουμε. Με τα αμφίβια μηχανήματα που προμηθευόμαστε βάζουμε τέλος στην αλόγιστη καύση των καλαμιών, που ενέχει και κίνδυνο πυρκαγιών. Οι καλαμιώνες αποτελούν σημαντικό οικοσύστημα μεγάλης βιοποικιλότητας, η προστασία της οποίας είναι προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης». View full είδηση

Το δικαστήριο της Θήβας έβγαλε μια απόφαση-σταθμό, που ικανοποιεί τους κατοίκους της περιοχής. Απόφαση–σταθμό στην πολύκροτη υπόθεση της ρύπανσης του Ασωπού ποταμού εξέδωσε χθες το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θήβας, κρίνοντας ένοχες επτά εταιρείες για υποβάθμιση του περιβάλλοντος, από την έκταση και σημασία της οποίας δημιουργήθηκε κίνδυνος βαριάς σωματικής βλάβης και θανάτου. Συγκεκριμένα, οι εταιρείες κατηγορούνταν ότι με τη βιομηχανική τους δραστηριότητα προκάλεσαν προσβολή και ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα των περιοχών Σχηματαρίου, Οινοφύτων και Θήβας Βοιωτίας, με συνέπεια ο υδροφόρος ορίζοντας να επιβαρυνθεί με υγρά βιομηχανικά απόβλητα, αλλά και με το επιβλαβές εξασθενές χρώμιο, ουσία που χαρακτηρίζεται από την επιστημονική κοινότητα τοξική, καρκινογόνα και μεταλλαξιογόνα. Από την έκταση και τη σημασία της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, κρίθηκε ότι δημιουργήθηκε κίνδυνος βαριάς σωματικής βλάβης και θανάτου των κατοίκων των όμορων περιοχών. Ειδικότερα, κρίθηκαν ένοχοι οι νόμιμοι εκπρόσωποι των παρακάτω εταιρειών και τους επιβλήθηκαν οι εξής ποινές: 1) Aluminco Α.Ε.: φυλάκιση 3 ετών και χρηματική ποινή 30.000,00 ευρώ 2) ICR Ιωάννου Α.Ε.: φυλάκιση 6 μηνών και χρηματική ποινή 10.000,00 ευρώ (αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά) 3) Γαλβανιστήρια Ελλάδας Α.Ε.: φυλάκιση 6 μηνών και χρηματική ποινή 10.000,00 ευρώ (αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά) 4) Viometale Α.Ε.: φυλάκιση 1 έτους και χρηματική ποινή 15.000,00 ευρώ 5) Βαφική Α.Ε.: φυλάκιση 6 μηνών και χρηματική ποινή 1.000,00 ευρώ 6) Ε.Α.Β. Α.Ε.: φυλάκιση 1 έτους και χρηματική ποινή 20.000,00 ευρώ (αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά) 7) BLK Βιομηχανία Αλουμινίου Α.Ε.: φυλάκιση 6 μηνών και χρηματική ποινή 2.000,00 ευρώ (αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά). Ενδεχομένως οι ποινές να φαίνονται επιεικείς, ωστόσο πολλοί εκτιμούν ότι εφεξής μπαίνει τέλος σε μια εποχή ατιμωρησίας και ότι η απόφαση του Πλημμελειοδικείου αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στο πλαίσιο της προστασίας της ευρύτερης περιοχής του Ασωπού ποταμού και της εφαρμογής του κανόνα «ο ρυπαίνων πληρώνει», δεδομένου ότι ταυτοποιεί ρύπανση και ρυπαντές. «Θεωρούμε ότι είναι ένα μικρό “φόβητρο” για τις εταιρείες που πραγματικά ρυπαίνουν», επισημαίνει στην «Εφ.Συν.» ο Λευτέρης Κτιστάκις, πληρεξούσιος δικηγόρος του Συλλόγου «Πολίτες για την Αειφορία – Περιβάλλον – Υγεία – Πολιτισμός», ενός από τους πολιτικούς ενάγοντες. «Είναι σαν να λέμε σε όσους ρυπαίνουν: “Ξέρετε, μπορούμε να σας πιάσουμε. Μπορούμε πλέον να ταυτοποιήσουμε ποιος έκανε τη ρύπανση”», εξηγεί. «Ας ελπίσουμε ότι η κείμενη απόφαση θα προσπαθήσει να περιορίσει κατ’ αρχάς, γιατί θα ήταν ουτοπικό να πούμε εκμηδενίσει, τη ρύπανση και από εφεξής να συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος, μέχρι να φτάσουμε στην αποκατάστασή του», συμπληρώνει. Κάτοικοι της περιοχής επιθυμούσαν την επιβολή αυστηρότερων ποινών στις κατηγορούμενες για παραβάσεις εταιρείες, όπως μας μετέφερε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ωρωπού, Χρήστος Παναγόπουλος. Ο ίδιος έχει χάσει τον γιο του από καρκίνο, νόσος που έχει χτυπήσει πλήθος κατοίκων των όμορων περιοχών. «Το πρόβλημα δεν λύνεται μόνο με δικαστικές αποφάσεις. Να λειτουργήσουν οι εταιρείες, να μη ρυπαίνουν όμως. Πρέπει να υπάρξουν οι ανάλογες υποδομές», τόνισε. Πρόκειται για μια υπόθεση που εισήχθη στις δικαστικές αίθουσες τον Οκτώβριο του 2013. Εως χθες πραγματοποιήθηκαν 20 συνεδριάσεις. Μια ψυχοφθόρα διαδικασία για τους κατοίκους που κίνησαν τη διαδικασία. Η καταδίκη αφορά πράξεις που διαπιστώθηκαν το φθινόπωρο του 2007, οπότε και έλαβαν χώρα στην περιοχή περιβαλλοντολογικοί έλεγχοι από την Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (ΕΥΕΠ). Μεταγενέστεροι έλεγχοι των Επιθεωρητών, της Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας και Ιδρυμάτων, όπως του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), απέδειξαν ότι η ρύπανση παραμένει σε δυσθεώρητα επίπεδα, θέτοντας ακόμα περισσότερο σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των κατοίκων. Η έρευνα του ΙΓΜΕ Υπενθυμίζεται η έρευνα του ΙΓΜΕ που είχε αποκαλύψει η «Εφ.Συν.» (07/06), η οποία διαπίστωνε υπερβολικές τιμές στις συγκεντρώσεις οκτώ τοξικών βαρέων μετάλλων στον υδροφόρο ορίζοντα (αργίλιο, χρώμιο, μαγγάνιο, κοβάλτιο, νικέλιο, χαλκό, μόλυβδο και σίδηρο). «Είναι σαφές και επιτακτικό ότι η Πολιτεία έχει πολύ δρόμο να διανύσει ακόμα και πολλά να πράξει, αρχικά για τον εκμηδενισμό της ρύπανσης και εν τέλει για την πλήρη αποκατάσταση του περιβάλλοντος του Ασωπού ποταμού», τονίζει ο κ. Κτιστάκις. Πηγή: http://www.efsyn.gr/?p=215789 Click here to view the είδηση

Στα σχολικά μας βιβλία διαβάσαμε και μάθαμε ότι ο ποταμός Αλιάκμονας είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Ελλάδας. Εχει τις πηγές του στον Γράμμο και τις εκβολές του στον Θερμαϊκό Κόλπο, διασχίζοντας πέντε νομούς. Στην αναθεώρησή τους τα σχολικά εγχειρίδια θα πρέπει τώρα να τον αναφέρουν ως τον ποταμό της καθαρής ενέργειας. Στις 13 Ιουλίου, η ΔΕΗ προχώρησε στην έμφραξη της σήραγγας εκτροπής του φράγματος του υδροηλεκτρικού Εργου Ιλαρίωνα και ξεκίνησε έτσι η δημιουργία ενός νέου υδροταμιευτήρα που θα προσφέρει ύδρευση, άρδευση, τουριστική ανάπτυξη και εξέλιξη καθώς επίσης αντιπλημμυρική ανάσχεση στους νομούς Κοζάνης και Γρεβενών και φυσικά καθαρή ηλεκτρική ενέργεια, αυξάνοντας κι άλλο το ποσοστό των πολύτιμων καθαρών πηγών ενέργειας στο εθνικό ενεργειακό χαρτοφυλάκιο. Ο Αλιάκμονας καλύπτει πλέον το 2%-2,5% στο συνολικό 8-10% της καθαρής ενέργειας που παράγει η χώρα κυρίως από τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς του μεγαλύτερου σε μήκος ελληνικού ποταμού, του Αχελώου κι άλλων μικρότερων ποταμών της ηπειρωτικής Ελλάδας. Πηγή: ΑΠΕ - www.kathimerini.gr Πατήστε εδώ να διαβάσετε την πλήρη παρουσίαση

Ολες οι σημαντικές πόλεις από την αρχαιότητα, τον μεσαίωνα και μέχρι τον τελευταίο αιώνα χτίζονταν πάνω σε ποτάμια και συνδέονταν με ποτάμια. Εκτός από την Αθήνα, στην οποία τα ποτάμι της μπαζώθηκαν και έγιναν άσχημοι αυτοκινητόδρομοι. Γνωστές πόλεις όπως το Λονδίνο, η Πράγα, η Κολονία, η Μόσχα, το Παρίσι, η Αγία Πετρούπολη, η Βουδαπέστη, η Βιέννη, κλπ, αλλά και τόσες πανέμορφες άγνωστες πόλεις όπως το Κόμπλενζ, το Μέλκ, το Ουγκλιτς, το Κίζι, το Ρουντεσχάιμ και άλλες έχουν χτιστεί γύρω από τα ποτάμια τους και αποτελούν μαγνήτη για τους ντόπιους κατοίκους και τους τουρίστες. Οι γεωτρήσεις του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) απέδειξαν ότι οι περισσότεροι δρόμοι της Αθήνας κρύβουν ένα μπαζωμένο ρέμα ή ένα υπόγειο ποτάμι. Ο Ιλισός, ο Ηριδανός, ο Κυκλόβορος, το Λυκόρεμα, ο Βουρλοπόταμος, ο Βοϊδοπνίχτης, ο Αλασσώνας είναι μερικά από αυτά. Σύμφωνα με μελέτη του ΕΜΠ, τα ανοιχτά ρέματα το 1945 είχαν μήκος 1.280 χιλιόμετρα και σήμερα μόλις, 434 χιλιόμετρα, μειώθηκαν, δηλαδή, σε ποσοστό 66,4%. Όπως, δε, προκύπτει από μελέτη του ΙΓΜΕ, πριν από μερικά χρόνια, το 80% των νερών της βροχής το απορροφούσε το έδαφος και μόλις το 20% έπεφτε στην θάλασσα, σήμερα το ποσοστό αυτό έχει αλλάξει δραματικά.... Ο Κηφισός, το τελευταίο χαμένο ποτάμι του Λεκανοπεδίου Η κοίτη του απλώνεται σε έκταση 12.000 στρεμμάτων και η αρχή του εντοπίζεται στην Πάρνηθα, ενώ διέρχεται μέσα από τουλάχιστον δέκα περιοχές της Αττικής, μεταξύ των οποίων η Νέα Ερυθραία, η Κηφισιά, η Λυκόβρυση, η Μεταμόρφωση και η Νέα Φιλαδέλφεια και εκβάλλει στο Φαληρικό όρμο του Σαρωνικού. Οι πρώτες αναφορές στον Κηφισό γίνονται από αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, περισσότερα από 2000 χρόνια πριν. Ιερός ήταν για τους αρχαίους ο ποταμός Κηφισός, πηγή ζωής για τη μεγάλη, εύφορη πεδιάδα. Δυστυχώς, η υποβάθμιση του Κηφισού και των παραχειμάρρων του τα τελευταία χρόνια, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ανοικτά περιβαλλοντικά μέτωπα του Λεκανοπεδίου. Το όνειρο του Φορέα για τον Κηφισό: Απόλυτη αδιαφορία Το 1994 η κατάσταση του Κηφισού ήταν τόσο άσχημη ώστε εκδόθηκε προεδρικό διάταγμα για τη διαφύλαξή του. Όμως, 13 χρόνια μετά το Προεδρικό Διάταγμα (ΦΕΚ 632/27-6-1994) για τον καθορισμό των ζωνών προστασίας του, ο Κηφισός παραμένει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κακοποίησης του φυσικού περιβάλλοντος στην πολύπαθη Αττική και ειδικά στους γειτονικούς του Δήμους, ανάμεσα στους οποίους είναι και η Νέα Φιλαδέλφεια. Ταυτόχρονα, ο Φορέας Διαχείρισης και Ανάπλασης του Κηφισού που συστάθηκε με Π.Δ. (ΦΕΚ 346/2002), δεν έχει καταφέρει να ασκήσει αποτελεσματικά τις εκτεταμένες αρμοδιότητές του, καθώς δε στελεχώθηκε και δεν του έχουν καταβληθεί οι προβλεπόμενες από το νόμο χρηματοδοτήσεις και κατά συνέπεια δεν λειτούργησε ποτέ. Ας σημειωθεί ότι νέα ίχνη από τμήμα του Αδριάνειου υδραγωγείου εντοπίστηκαν από τα μέλη της οικολογικής εξόρμησης Αττικής στην κοίτη του Κηφισού, στο ύψος του αμαξοστασίου των ΗΛΠΑΠ, στη Νέα Φιλαδέλφεια. Στο συγκεκριμένο σημείο, διακρίνονται τρία φρεάτια και λιθοδομές σε μήκος περίπου 50 μέτρων. Το αρχαιολογικό εύρημα υφίσταται φθορές από τα μπάζα και τα σκουπίδια που πετούν ασυνείδητοι από τα γειτονικά κτίρια, ενώ επιβαρύνεται και από τα νερά που εκτρέπονται από την τσιμεντένια πλατφόρμα των ΗΛΠΑΠ, καθώς πρόσφατα προστέθηκαν και επιχωματώσεις και άχρηστα υλικά στον χώρο λόγω ανέγερσης παρακείμενης οικοδομής. Αναμνήσεις από τον Κηφισό «Η πλημμύρα του 1961 είχε ξεχαστεί και εμείς τα παιδιά παίζαμε στην όχθη του, που πλέον είχε κτισθεί και υψωθεί, κάπου εκεί απέναντι από το εργοστάσιο της ΔΕΗ στο Μοσχάτο. Ακόμα θυμάμαι τους παππούδες που πέρναγαν τον καιρό τους ψαρεύοντας, τις βάρκες που ελλιμενίζονταν μέσα στο ποτάμι για να προφυλαχθούν από τον άγριο νοτιά, που κατά καιρούς φύσαγε στον Φαληρικό Όρμο και την πιτσιρικαρία που έκανε ποδήλατο ή έπαιζε κάτω από τους ευκαλύπτους, που είχαν φυτευτεί στις όχθες του Κηφισού. Βέβαια από τότε τα προβλήματα στο ποτάμι ήταν εμφανή. Η άναρχη ανοικοδόμηση του λεκανοπεδίου, η εγκατάσταση βιομηχανιών και βιοτεχνιών γύρω από το ποτάμι, χωρίς σχεδιασμό και υποδομές επιβάρυναν το περιβάλλον της περιοχής και το ποτάμι ακόμα περισσότερο. Κατά καιρούς λύματα και χημικά απόβλητα έφταναν και φτάνουν μέχρι κάτω στις εκβολές του ποταμού προκαλώντας δυσοσμία στην περιοχή ή βάφοντας τα νερά του ποταμού και του Φαληρικού Όρμου με διάφορα περίεργα χρώματα. Μεγαλώνοντας παρακολουθούσαμε σιγά – σιγά την καταστροφή του ποταμού Κηφισού. Οι βάρκες σάπισαν, οι ψαράδες χάθηκαν. Οι ευκάλυπτοι κόπηκαν, γιατί οι ρίζες τους ήταν επικίνδυνες για τις πολυκατοικίες, που με την αντιπαροχή κτίζονταν δεξιά και αριστερά του ποταμού. Οι όχθες από χώρος παιχνιδιού έγιναν χώρος στάθμευσης για οχήματα. Η ιδεολογία του τσιμέντου κυριάρχησε κι εδώ. Τα αυτοκίνητα αυξήθηκαν και η αναζήτηση νέων δρόμων για να κινηθούν έγινε το μεγάλο θέμα όλων των σχεδίων ανάπτυξης. Ο Κηφισός από δρόμος του νερού προς την θάλασσα και δίοδος του αέρα από την θάλασσα προς το χτισμένο ασφυκτικά λεκανοπέδιο, εύκολα έπεσε θύμα της πολιτικής «ανάπτυξη με αυτοκινητόδρομους» γράφει ο Μπάμπης Μπιλίνης στη 2η Επιστημονική Διημερίδα για τον Κηφισό που έγινε τον Δεκέμβριο του 2009. Οι αντιδράσεις των κατοίκων Το 1999 τα σχέδια για δρόμο πάνω από το ποτάμι είχαν οριστικοποιηθεί και επιτροπή κατοίκων είχε πάει στο υπουργείο για να μεταφέρει την αντίδρασή της. Συναντήθηκαν με κάποιο αρμόδιο διευθυντή, που για να τους πείσει για την αναγκαιότητα του έργου, άνοιξε πάνω σε ένα τραπέζι μια μεγάλη αεροφωτογραφία. Τους έδειξε ότι όλα ήταν χτισμένα –τσιμέντο παντού- και η μόνη ελεύθερη λωρίδα ήταν ο Κηφισός. «Από που θέλετε να περάσει ο δρόμος, είπε. Δεν υπάρχει άλλος χώρος». Με αυτές λοιπόν τις πολιτικές πορευτήκαμε την τελευταία δεκαετία. Ήρθε και η «μεγάλη ιδέα» των Ολυμπιακών Αγώνων και ο Αυτοκινητόδρομος ταχείας κυκλοφορίας πάνω από τον Κηφισό έγινε μέρος του μεγάλου ολυμπιακού δακτυλίου. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να διαπιστώσει ότι το έργο είναι ασύμβατο με την περιοχή και τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει στους κατοίκους πολλά. Αρκεί μια μικρή βόλτα για να τα δει κάποιος. Επειδή έπρεπε να συνδεθεί με την υπερυψωμένη παραλιακή λεωφόρο, ο δρόμος υψώθηκε πάνω από το ποτάμι περνώντας κυριολεκτικά πάνω από διώροφες οικοδομές. Άλλαξε το μικροκλίμα της περιοχής Ο όγκος του τσιμέντου είναι τόσος πολύς που το μικροκλίμα της περιοχής άλλαξε. Η αύρα της θάλασσας πια δεν περνά και το καλοκαίρι η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη. Ο όγκος του δρόμου σκοτείνιασε την περιοχή και ο ήλιος δεν βλέπει αρκετά τις παρακηφίσιες κατοικίες. Ακόμα και το οδικό έργο μέσα σε πέντε χρόνια έφτασε στα όριά του. Τα μποτιλιαρίσματα στον δρόμο ταχείας κυκλοφορίας σχεδόν καθημερινά, κάνοντας ακόμα μεγαλύτερο το πρόβλημα του θορύβου και το καυσαέριο στα πνευμόνια των κατοίκων περισσότερο. Ο θόρυβος, τα ανήλιαγα νερά κάτω από τον δρόμο, τα κουνούπια από τα στάσιμα σκοτεινά νερά, η δυσοσμία κάνουν την ζωή των κατοίκων δύσκολη και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής εμφανή. Ποιοί μπάζωσαν τον Ιλισσό Αθήνα, 1937, κάλυψη Ιλισού. Ο Διοικητής Πρωτευούσης (επί δικτατορίας Μεταξά) Κωνσταντίνος Κοτζιάς επισκέπτεται τα έργα της κάλυψης Ιλισού. Στις αρχές του 20ου αιώνα ολόκληρη η περιοχή μεταξύ Ιλισού και Υμηττού είχε κηρυχθεί αναδασωτέα και είχε φυτευτεί. Στη δεκαετία του ’50, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, ολοκληρώθηκε η κάλυψη της κοίτης του ποταμού και τη θέση του ποταμού πήραν οι οδοί Μιχαλακοπούλου, Βασιλέως Κωνσταντίνου και Καλλιρόης. Το έργο είχε ξεκινήσει το 1939 και το θεμελίωσε ο Μεταξάς με τη χαρακτηριστική φράση : «Θάπτομεν τον Ιλισόν». Ο ποταμός Ηριδανός, στον Κεραμεικό: Οι «καταρράκτες του Ιλισσού»: Πώς θα ήταν η ΑΘήνα -Οπως και οι άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες: View full είδηση

Πολύ μεγαλύτερη από τις έως τώρα εκτιμήσεις είναι η ρύπανση των ευρωπαϊκών υδάτων, όπως καταδεικνύει νέα έρευνα του Ινστιτούτου Περιβαλλοντικών Σπουδών του Λάνταου και του Κέντρου Περιβαλλοντικών Μελετών του Χέλμχολτς. Βασικός στόχος της ενδελεχούς έρευνας των γερμανών επιστημόνων ήταν να διαπιστωθούν οι συνέπειες των οργανικών χημικών ουσιών στους υδάτινους οργανισμούς. Η χρονική συγκυρία που πραγματοποιήθηκε δεν είναι τυχαία. Είναι η πρώτη φορά που όλες οι χώρες μέλη της ΕΕ συγκέντρωσαν στοιχεία για την ποιότητα των υδάτων τα οποία διατέθηκαν τώρα και για επιστημονικούς σκοπούς. Βασικά συμπεράσματα Το αποτέλεσμα; Ο στόχος που έχει τεθεί -βάσει σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας- να υπάρξει μια «καλή οικολογική κατάσταση» των ευρωπαϊκών υδάτων μέχρι το 2015 κινδυνεύει να μην επιτευχθεί. Όπως εξηγεί ο Βέρνερ Μπρακ, ένας από τους επικεφαλής της έρευνας: «Έχουμε πολλά και διαφορετικά δεδομένα από τις χώρες μέλη. Υπάρχουν χώρες που προχώρησαν σε έναν εξονυχιστικό έλεγχο, σε πολλά σημεία και για τον εντοπισμό πολλών και διαφορετικών χημικών. Υπάρχουν όμως άλλες στις οποίες παρουσιάζονται πολλά κενά στα δεδομένα που μας μετέφεραν. Συγκεντρώσαμε παρόλα αυτά όλα τα διαθέσιμα δεδομένα και τα αξιολογήσαμε. Αυτό όμως οδήγησε στο να παρουσιάζουν μια πολύ κακή εικόνα οι χώρες εκείνες που πραγματοποίησαν ενδελεχή έρευνα και οι οποίες παρουσίασαν μια συνολική και πραγματική εικόνα της κατάστασης των υδάτων τους». Όπως επισημαίνει ο ειδικός, η χημική ρύπανση των υδάτων είναι ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα που αφορά όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, όπως καταδεικνύουν και τα αποτελέσματα της έρευνας. Σημαντικές διαφορές όμως διαπιστώνονται, σύμφωνα με τον ίδιο, όσον αφορά την παρακολούθηση της ποιότητας των υδάτων. «Βλέπουμε ότι στην νότια αλλά και σε τμήματα της ανατολικής Ευρώπης η παρακολούθηση των υδάτων είναι περιορισμένη και ορισμένες φορές μάλιστα δεν τηρούνται καν τα στάνταρ που προβλέπει η σχετική ευρωπαϊκή οδηγία». Κίνδυνος για τα οικοσυστήματα Σύμφωνα με τον Βέρνερ Μπρακ, η έρευνα καταδεικνύει ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο η χημική ρύπανση συνιστά σαφέστατο κίνδυνο για τα οικοσυστήματα των υδάτων. «Διαπιστώσαμε ότι στο 14 % των περιπτώσεων θα πρέπει να αναμένονται άμεσες συνέπειες από τη συγκέντρωση χημικών στο νερό. Με απλά λόγια: οργανισμοί πεθαίνουν (…) και ορισμένα ευαίσθητα είδη θα εξαφανιστούν». Εντούτοις, όπως σημειώνει ο ειδικός, η ποιότητα των υδάτων στην Ευρώπη συνολικά έχει βελτιωθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, και κυρίως, μετά το 1970. «Τότε παρατηρούνταν το φαινόμενο της θνησιμότητας των ψαριών. Οι εικόνες με τα νεκρά ψάρια στην επιφάνεια ποταμών και λιμνών αποτελούν πλέον εξαίρεση και αυτό είναι επιτυχία. Ωστόσο τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο σημείο που θέλαμε». Clara Walther / Κώστας Συμεωνίδης Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος Πηγή: http://www.dw.de/χημ...μούς/a-17720636 Click here to view the είδηση