Μετάβαση στο περιεχόμενο

Περί εκπαιδευτικών συστημάτων


el_cabron

Recommended Posts

____________________________

(Μεταφορά από άλλο θέμα).

¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯

 

Βρε mitsos_m83 και is200drifter, τι καθόσαστε και λέτε; Συγκρίνετε Παν/μια λες και είναι αυτοκίνητα, βάζετε ολόκληρα εκπαιδευτικά συστήματα σε ένα ρινγκ και προσπαθείτε να βγάλετε το καλύτερο;

 

Παντού υπάρχει το καλό και το κακό.

- Στο εξωτερικό πολλοί πληρώνουν για τα πτυχία τους, στην Ελλάδα όχι (σιγουρα όχι; Μηπως ναι;) αλλά η αντιγραφή πάει σύννεφο...

- Στο εξωτερικό ο μέσος χρόνος αποφοίτησης είναι 4 χρόνια, στην Ελλάδα παραπάνω.

- Εδώ έχουμε -γενικότερα- τρέλα με τα μαθηματικά (μη μας κλέψει κανεις καμια δραχμή) στο εξωτερικό έχουν λογισμικά που τα κάνουν για εσένα...

- Εδώ στο hamburger βάζουμε κέτσαπ, εκεί μαγιονέζα!

 

Το θέμα δεν είναι να συγκρίνουμε τι κανουν εκει και τι κάνουμε εδώ, αλλά να δούμε ο καθένας μας πως μπορεί να γίνει καλύτερος σε αυτό που κάνει, αδιαφορώντας για το τι κάνει -ή όχι- ο συνάδελφος δίπλα του.

 

Επί του θέματος, δεν θεωρώ οτι τα ιδιωτικά εκπ. ιδρ. αποτελούν κάποιο φόβο...

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ πλήρως με τον συνάδελφο el_cabron.

 

Κάνω παράθεση και στο τμήμα της σημερινής δημοσίευσης του στο νήμα αυτό που με εκφράζει απόλυτα και προσωπικά.

 

 

Το θέμα δεν είναι να συγκρίνουμε τι κανουν εκει και τι κάνουμε εδώ, αλλά να δούμε ο καθένας μας πως μπορεί να γίνει καλύτερος σε αυτό που κάνει, αδιαφορώντας για το τι κάνει -ή όχι- ο συνάδελφος δίπλα του.

 

Link to comment
Share on other sites

Moi! Mitä kuuluu DELTAMARIN?:lol:

 

 

Δηλαδή ένας πολιτικός μηχανικός από την Φιλανδία, ο οποίος έχει "βγει" μέσα από το by far καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα την Ευρώπης, θα πρέπει να ζηλέψει κάτι από ένα απόφοιτο ΕΜΠ;

Δεν νομίζω ρε παιδιά...

 

Με την ίδια λογική ο μηχανικός από το ΔΠΘ είναι κατώτερος του συναδέλφου από το ΕΜΠ;

Link to comment
Share on other sites

Καλήμερα σε όλους και όλες από Φινλανδία και πάλι. :D

 

Απαντώντας στο τελευταίο σχόλιο του συναδέλφου μας el_cabron θα έλεγα ότι κάθε ένας και κάθε μία μηχανικός από όπου και αν έχει σπουδάσει και από όπου και αν έχει τελιώσει θα πρέπει να αξιολογείται από ουδέτερες αρχές, βλέπε τεχνικά επιμελητήρια και επαγγελματικούς σύλλογους, και να αφήνεται να αποδείξει εμπράκτως την αξία του/της.

 

Έτσι βλέπω να κάνουν όλες οι χώρες στις οποίες είχα την ευκαιρία να σπουδάσω και δουλέψω μερικές δεκαετίες στο εξωτερικό.

 

Προσωπικά αποπεράτωσα το σύνολο και των είκοσι ετών σπουδών μου για τα οποία έκανα λόγο σε προηγούμενα μηνύματα στο ΗΒ και την Φινλανδία σε Δημόσια και Δωρεάν Ιδρύματα. Κατά συνέπεια δεν είμαι σε θέση να μιλήσω για κολλέγια και δη στην Ελλάδα κάποιος άλλος ή άλλη συνάδελφος θα έχει σαφέστατα καλύτερη γνώμη από εμένα για το θέμα αυτό.

 

Δεν πιστεύω ότι προοδευτικά δεν θα μπορούσαμε να δούμε και μία σειρά πολύ καλών ιδιωτικών ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην Ελλάδα.

 

Αυτό θα απαιτήσει πλέον ισχυρή και επίπονη προσπάθεια, οργάνωση, αντικειμενική αξιολόγηση και πάνω από όλα αξιοκρατία.

 

Όπως έγραψα και από το νήμα 'Εμπειρίες Εργασίας από το Εξωτερικό' οι βασικοί παράγοντες είναι η Προσωπικότητα σου και εν συνεχεία αναφορικά με το τεχνικό σκέλος της κατάρτισης σου η Πρακτική Εκπαίδευση και Εμπειρία σου στην Βιομηχανία.

 

Κατά την διάρκεια της καριέρας μου μέχρι σήμερα είχα την ευκαρία να εμπλακώ στα πλέον κορυφαία έργα όχι μόνο των δύο ειδικοτήτων μου σαν μηχανικός αλλά και γενικά.

 

Και διαπίστωσα ότι οι όποιες γνώσεις σου δίνουν τα πολυτεχνεία είναι αφενός μεν πολύ γρήγορα ξεπερασμένες από την άλλη είναι πολύ θεωρητικές πολλές μάλιστα φορές σε υπερβολικότατο βαθμό. Κατά συνέπεια την πρακτική τεχνογνωσία με την οποία κάνεις έρευνα και μελέτες ή επίβλεψη κατασκευών την παίρνεις μετά τις σπουδές.

 

Και το λέω αυτό έχοντας αποπερατώσει την πλήρη σειρά προπτυχιακού-μεταπτυχιακού-διδακτορικού και στις δύο ειδικότητες που σπούδασα σαν μηχανικός.

 

Ειδικά μάλιστα θα μπορούσα να πω ότι το γεγονός ότι δούλευα παράλληλα ύπο καθεστώς πλέον οργανωμένης εκπαίδευσης και επίβλεψης από πλέον καταξιωμένους μηχανικους εδώ στην Φινλανδία και σε τεράστια ποσότητα κορυφαίων έργων ότι αυτό ήταν ένα από τα βασικότερα αν όχι το βασικότερο συστατικό της μετέπειτα επιτυχίας μου και δικής μου με την σειρά καταξίωσης σαν μηχανικού.

 

Και εδώ θα έστρεφα εγώ την προσοχή του ακροατηρίου.

 

Στην Ελλάδα θα μπορούσε να ειπωθεί ότι έχουμε μια συσσώρευση τεράστιου για τα δεδομένα του μεγέθους της χώρας αριθμού μηχανικών με ένα δραστικά κυμαινόμενο θεωρητικό επίπεδο σπουδών.

 

Κάποιοι πιο καλά καταρτισμένοι κάποιοι λιγότερο.

 

Το βασικό όμως έιναι ότι πολύ μεγάλος αριθμός υπολείπεται πραγματικής πρακτικής τεχνογνωσίας. Έχουν κάνει σπουδές αλλά δεν έχουν συνεχίσει και μετεξελιχθεί σε μηχανικούς που μπορούν να δίνουν λύσεις σε πρακτικά προβλήματα.

 

Για τον δικό μου τομέα των Ναυπηγικών και Ναυτικών Μηχανολογικών και Ηλεκτρολογικών Κατασκευών, τον χώρο του Shipbuilding and Marine Equipment Manufacturing στην διεθνή ορολογία, θα έλεγα ότι αναμφισβητητα αύτο είναι και το βασικότερο πρόβλημα.

 

Το ίδιο μου λένε και άνθρωποι που είναι και από τον χώρο τον τεχνικό όχι των μηχανικών. Ότι δηλαδή τα νέα παιδιά δεν βλέπουν μέλλον στην ναυπηγική βιομηχανία στην Ελλάδα για να πάνε να γίνουν πχ συγκολλητές, ελασματουργοί, μηχανουργοί κλπ και σιγά-σιγά αυτό το μέρος της τεχνογνωσίας που η Ελλάδα αποκόμισε τις τελευταίες δεκαετίες από την μεν σαφώς πιο μικρή από ότι σε άλλες κύριες βιομηχανικές χώρες αλλά παρόλο αυτά όχι αμελητέα συμμετοχή της σε κατασκευή νέων πλοίων αλλά και μετασκευή και επισκευή παλαιότερων σβήνει και αργοπεθαίνει.

 

Και ζητάω συγγνώμη αν πλατίασα αναφέροντας και κάποια ζητήματα από τον εργασιακό χώρο αλλά πιστεύω, και φαντάζομαι πως θα συμφωνήσουν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, ότι πρέπει να δούμε την μεγάλη εικόνα, the big picture, και να μην μένουμε μόνιμα στο θέμα σπουδές.

 

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.:D

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ συνάδελφε DELTAMARIN...

 

Όμως για εμένα το big picture είναι η εκπαίδευση. Αν το σύστημα χωλαίνει, όλα απο κει και μετά θα πάνε στραβά.

 

Ένα σύστημα βασισμένο αποκλειστικά στα δεκανίκια του δημοσίου, απλά δεν θα "βγάλει" επιστήμονες, πόσο μάλλον ανθρώπους.

 

Τα παραδείγματα άλλων εκπ. συστημάτων με μερική χρηματοδότηση από το κράτος, έχουν να επιδείξουν πολλά παραπάνω απ'ότι το ελληνικό με τις διαφορικές εξισώσεις στην 1η δημοτικού.

 

Ξαναλέω -κι ας γίνομαι κουραστικός:

Πρέπει να κάνουμε αλλαγές στην νοοτροπία μας! Πρέπει να κοιτάξουμε τον εαυτό μας και να προσπαθήσουμε για την ανάταση του μέσω της προσωπικής βελτίωσης και όχι μέσω της ισοπέδωσης των αλλότριων!

 

Στο κάτω-κάτω συνάδελφοι, ο κλάδος μας τί είναι; Φυσική και χημεία (χονδρικά). Οι νόμοι αυτοί δεν αλλάζουν είτε τους διδαχθείς στην Ζουαζιλάνδη, είτε στην Ελλάδα.

 

Βέβαια αν κάποιος θέλει bragging rights για την σχολή στην οποία αποφοίτησε, εγώ δέχομαι το δικαίωμα του αυτό, δεν το κατανοώ και συνεχίζω αυτό που κάνω.

Link to comment
Share on other sites

Σε ευχαριστώ πολύ για τις επισημάνσεις σου συνάδελφε el_cabron.

 

Το big picture κατ'εμέ είναι Εκπαίδευση+Ουσιαστική Πρακτική Άσκηση+Ουσιαστικές και Αδιάβλητες Επαγγελματικές Εξετάσεις+Συνέχης Κατάρτιση μετά την Άδεια Άσκησης Επαγγέλματος.

 

Όπωσδηποτε ένας μηχανικός αν δεν πάρει σοβαρές θεωρητικές βάσεις δεν θα μπορέσει να προχωρήσει αν δεν το πίστευα αυτό δεν θα σπούδαζα για τόσα χρόνια και δεν θα εξακολουθούσα και τώρα να καταρτίζομαι.

 

Κοιτάξτε. Δεν μου διαφεύγει καθόλου το γεγονός ότι στην Ελλάδα ότι πρακτική βιομηχανική εκπαίδευση όπως την βίωσα τουλάχιστον προσωπικά εγώ στο εξωτερικό ούτε καν υφίσταται και ότι οι λεγόμενες πρακτικές στην Ελλάδα έχουν για τεράστιο αριθμό παιδιών, και δεν λέω όλων για να μην είμαι φυσικά απόλυτος, έχουν μετατράπει σε μη αμοιβόμενη ανασφάλιστη απασχόληση άνευ ουσίας.

 

Πρέπει όμως σιγἀ-σιγά αυτό να αλλάξει.

 

Όσο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια όπως είπα δεν έχω προσωπικά τουλάχιστον κανένα πρόβλημα να υπάρχουν.

 

Το ζητούμενο είναι να κάνει κάποιος σωστά τις σπουδές του το αν θέλει αυτά να γίνει σε ίδρυμα του Δημοσίου ή σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο είναι στην πλήρη διάθεση του.

 

Εδώ στην Φινλανδία κατάφεραν να συνδυάσουν τα θετικά μιας παιδείας που είναι δημόσια και δωρεάν με την κορυφαία οργάνωση και το επίπεδο συμμετοχής σε ερευνητικά βιομηχανικά προγράμματα των καλύτερων ιδιωτικών που ακούμε πχ για τα κορυφαία Αμερικανικά του Ivy League.

 

Και αν θέλετε αυτό έδωσε και στους Φινλανδούς αυτή την τρομερή πρωτοπορία.

 

Και να πω κάτι και για το ζήτημα των μαθηματικών και γενικά τον τρόπο που διδάσκονται οι θετικές επιστήμες στις δύο χώρες.

 

Στην Ελλάδα όπως αναθέρθηκε και από τον συνάδελφο el_cabron πιο πάνω αλλά και άλλους συναδέλφους γενικότερα τρέχουμε πάρα πολύ στην ύλη σε αυτά τα μαθήματα σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης αλλά και παγκοσμίως και μετά σε διεθνείς αξιολογήσεις επιτυνχάνονται πλέον χαμηλές αξιολογήσεις.

 

Ενδεικτικά παραθέτω πηγή από τον ΟΑΣΑ όπου με κατάλληλη αναζήτηση προκύπτουν και οι κατατάξεις της ΠΙΣΑ :

 

http://www.oecd.org/home/0,3305,en_2649_201185_1_1_1_1_1,00.html

 

Από τον πίνακα φαίνεται η Φινλανδία μακράν στην 1η θέση με την χώρα μας στις τελευταίες θέσεις ανάμεσα σε Πορτογαλία και Τουρκία.

 

Αν είμασταν λοιπόν αγαπητοί φίλοι και φίλες τόσο αποδοτικοί και οι γνώσεις ήτο ουσιαστικές και πραγματικές θα έπρεπε να σπάμε ρεκόρ.

 

Απλά να πω για το θέμα αυτό ότι στο εξωτερικό τα παιδιά διδάσκονται την ύλη αυτή μέσα στο πανεπιστήμιο και εδώ που θέλω να σταθώ είναι ότι ασκούνται ειδικά στην εφαρμογή της.

 

Έχω συζητήσει πολλές φορές όπως είπα με συναδέλφους από Ελλάδα και φυσικά συνεργαζτεί μαζί τους σε έργα που έχουμε κατά καιρούς αναλάβει στον Ελλάδικό χώρο και το βλέπω συνέχεια αυτό, ότι δηλαδή πολύ ξέρουν κάποιες φόρμουλες αλλά δεν έχουν αναπτύξει αυτό το συνδυαστικό και σύνθετο επίπεδο τρόπο σκέψης και κρίσης που βλέπει κανείς έξω.

 

Έχουμε τις βάσεις αλλά όπως είπα χρειάζεται ακόμα περισσότερη προσπάθεια για να γίνουμε ακόμα καλύτεροι.

 

Για αυτό και όπως είχα γράψει και σε προηγούμενα μηνύματα μου πολλά παιδιά από Ελλάδα συνεχίζουν έξω για μεταπτυχιακά.

 

Άρα λοιπόν δεν απαξιώνουμε την Ελλάδα τελείως απλά λέμε όπως είπα ότι μπορούμε και καλύτερα.

 

Κια για να συνδυάσω την τελευταία μου επισήμανση με ένα ειδικό σχόλιο και για το πρόγραμμα σπουδών των ειδικοτήτων μου στην Ελλάδα.

 

Βλέπω ότι στο μοναδικό πρόγραμμα σπουδών στο ΕΜΠ εστιάζονται για 2 ολόκληρα χρόνια σε μαθηματικά και φυσική και μετά προσπαθούν να καλύψουν όχι λιγότερο από τέσσερις ειδικότητες μηχανικού μαζί ονομαστικά Ναυπηγική, Ναυτική Μηχανολογία, Μηχανική Μηχανολογία και Ηλεκτρική Μηχανολογία και μάλιστα σε επίπεδο MEng/MSc ούτως ώστε με την αποπεράτωση του 5ετούς προγράμματος να λάβουν τα πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα Ναυπηγού, Μηχανολόγου και Ηλεκτρολόγου.

 

Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό είναι λίαν επιεικώς αδύνατο.

 

Προσωπικά έκανα 6 πτυχία για προπτυχιακά, μεταπτυχιακά και διδακτορικά με παράλληλη άσκηση και ακόμα μαθαίνω και τώρα που σας μιλάω.

 

Δεν μπορείς να καλύψεις όλη αυτήν την ύλη. Άπλα δεν μπορείς.

 

Θα κάνεις συμβιβασμούς. Και το βλέπεις αυτό. Στα κατά μέσο όρο 7 μαθήματα κάθε εξαμήνου τα 5 ή 6 είναι για την Ναυπηγική και αυτό όπως είπα από το 3ο έτος και μετά και 1 με 2 στην Ναυτική Μηχανολογία.

 

Παρόλα αυτά μετά θα αποδωθούν τα πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα τόσων ειδικοτήτων μηχανικού και δεν θα ξέρεις τα στοιχειώδη για τις περίσσοτερες από αυτές.

 

Άρα λοιπόν για να καταλήξουμε αγαπητοί φίλοι και φίλες πρέπει να γίνει ένας ριζικός επανασχεδιασμός όλου του συστήματος Εκπαίδευσης από την αρχή και με ριζικές τομές.

 

Δυστυχώς μέχρι σήμερα το μόνο που αλλάζει συνεχώς είναι ο τρόπος πρόσβασης στην 3αθμια εκπαίδευση μετατράποντας γονείς και υποψήφιους φοιτητές σε πειραματόζωα και ρίχνοντας τους τελευταίους στην δίνη των φροντιστηρίων και ιδιαίτερων για μια θέση σε ένα ίδρυμα.

 

Στο εν λόγω ζήτημα έιχε κάνει και ένα ρεπορτάζ στην εκπομπή του Έρευνα στο Μέγκα και ο Τσίμας δεν ξέρω αν το είχατε παρακολουθήσει. Εκεί ακριβώς έβλεπες την τεράστια διαφορά της Φινλανδίας από την μία πλευρά όπου συμμετείχε ένας νεαρός μαθητής λυκείου εκεί με μια Ελληνίδα μαθήτρια που προετοιμαζόταν για τις Παννελήνιες.

 

Και έβλεπε κανέις τι και το κυριότερο πώς διδάσκονταν οι δύο μαθητές και το πόσο ελέυθερο χρόνο είχαν.

 

Αν με ρωτήσετε πιστεύω πώς ο κόσμος στην Ελλάδα πιέζεται ιδιαίτερα χωρίς να σημαίνει ότι θα έχουμε και την καλύτερη ποιότητα στο τέλος.

 

Δεν υπολειπόμαστε κανενός σε ευφυία και το λέω αυτό μετά παρησίας αλλά σε φιλοσοφία, οργάνωση σπουδών και το κυριότερο σε νοοτροπία.

 

Στο εξωτερικό τα παιδιά σπουδάζουν γιατί πραγματικά το θέλουν και όχι για τις εντυπώσεις και την εξασφάλιση θέσης στο Δημόσιο.

 

Πιστεύω λοιπόν εν κατακλείδι ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα μυαλά των Ελληνικών παιδιών που είναι κορυφαία με σαφώς πιο αποδοτικό τρόπο και εκεί θα πρέπει να προσβλέπουμε στο μέλλον.

Link to comment
Share on other sites

Συνάδελφε, τί έχετε πει τώρα...

 

Μέσα σε λίγες αράδες, έχετε χρωματίσει την κατάσταση τόσο στο εξωτερικό, όσο και στην χώρα μας!

Ευ γε!

 

Δεν μπορώ να προσθέσω τίποτε άλλο. Άλλωστε oι εμπειρίες σας οδηγούν τις δικές μου σε... νανισμό!

 

Απλά, όντας απόφοιτος κι εγώ εξωτερικού (Αγγλίας) κι έχοντας εμπλακεί σε ατέρμονες αντιπαραθέσεις (κι εδώ μέσα) με συναδέλφους του εσωτερικού, πρέπει να καταλάβουμε οτι το σοφό ρητό του λαού μας "το θ'κομ' είναι καλύτερο" ΔΕΝ ισχύει πάντα.

 

Οι καιροί έχουν αλλάξει και η (γενικότερη) βιομηχανία απαιτεί -πέραν της αποδοτικότητας- εξειδίκευση! Αυτό, εκπαιδευτικά συστήματα πραγματικά ανεπτυγμένων χωρών, το έχουν καταλάβει -και ίσως τους έχει επιβληθεί από την βιομηχανία η οποία εμπλέκεται έμμεσα και άμεσα στην εκπαίδευση- και έχουν ως απώτερο σκοπό την "παραγωγή" εξειδικευμένων επαγγελματιών. Ο Αμερικάνος, ο Άγγλος, ο Γερμανός, δεν θέλει μηχανικό που να ξέρει να λύνει ολοκληρώματα νιοστού βαθμού με το μολύβι, διότι πολύ απλά, θα προσλάβει ένα ειδικό -τον μαθηματικό- για να του κάνει αυτή την δουλειά κ-α-λ-υ-τ-ε-ρ-α και να αφήσει την μηχανικό να δουλέψει πολύ πιό ξεκούραστα και άρα, αποδοτικά, σε αυτό που σπούδασε!

 

Εξειδίκευση, συνάδελφοι, εξειδίκευση... Έξω είναι μηχανικοί. Εδώ το σύστημα μας κάνει πολυτεχνίτες!

 

Τέλος, θέλω να τονίσω το εξής πολύ σημαντικό σημείο:

Η αξία ενός ιδρύματος και ενός εκπαιδευτικού συστήματος, δεν μετριέται μόνο με τους...τόμους βιβλίων που σε υποχρεώνει να παπαγαλίσεις, να αντιγράψεις ή να σμικρύνεις στο φωτοτυπάδικο της Μελενίκου, αλλά και από το πόσο σου μαθαίνει να σκέφτεσαι, να ενεργείς και να κρίνεις με γνώμονα τόσο το αντικείμενο των σπουδών σου, όσο και στην ίδια σου την προσωπική ζωή.

Link to comment
Share on other sites

Αγαπήτε Συνάδελφε el_cabron εγώ σας ευχαριστώ για την άριστη σας συμμετοχή και τα καλά σας λόγια.

 

Όπως είπα και στο παρελθόν εύχομαι η ταπεινή μου παρουσία σε αυτό το φόρουμ πλέον εξαιρετικών και καταξιωμένων ανδρών και γυναικών μηχανικών να προσθέτει κάτι επίσης αξιόλογο.

 

Για το τεχνικό ζήτημα του διαλόγου μας επαλαναμβάνω απλά την τελευταία μου φράση ::

 

Έχουμε πανάξια νέα παιδιά που δεν υστερούν κανενός και είναι χρέος ειδικά σε εμάς τους μεγαλύτερους να τα καθοδηγούμε σωστά και να τους δίνουμε τα σωστά ερεθίσματα ούτως ώστε να γίνουν άριστοι μηχανικοί αλλά προπαντώς άριστοι άθρωποι.

 

Και πάλι ευχαριστώ πολύ.;):P

Link to comment
Share on other sites

Πολυ ωραια και σωστα τα λετε και οι δυο.Αλλα οταν ειμαστε στην Ελλαδα του σημερα που ουτε εξειδικευση υπαρχει,ουτε συστημα παιδειας που να αναγνωριζει τι κλισεις των μαθητων και να τους σπρωχνει σε αυτο που λογικα θα τουσ αρεσει να σπουδασουν,ουτε κοινωνια σε θεση να δωσει τισ ευκαιριες στα παιδια της να κανουν αυτο που θελουν και οι συντεχνιες και τα λαμογια κυριαρχουν σε καθε κλαδο προσπαθουμε να επιβιωσουμε με αυτα που εχουμε. Απο αυτη την κατασταση πηγαζουν τα περισσοτερα λεγομενα των παιδιων του φορπυμ που εναντιωνονται σε αυτουσ πο ερχονται απο το εξωτερικο.Γιατι βλεπουν τις προσπαθειες που εκαναν για να περασουν στις πανελληνιες, να παρουν το πτυχιο τους, το μεταπτυχιακο του κ.α και ολα αυτα που εμαθαν και θελουν να τα εφαρμοσουν δεν εχουν καμια αξια.

Που τα εμαθαν αυτα?

στα δημοσια πανεπιστημια και τει της χωρας.

Και χωρις καλα καλα να τακτοποιησουν και να δωσουν τα αυτονοητα πρωτα στα δικα της πανεπιστημια η πολιτεια παει και δίνει σε ξενα πανεπιστημια (καλα και κακα) και σε ιδωτικα τα παντα!

Και καπου εκει περα ερχετε η στιγμη που τα περνεις στο κρανιο και μετα απο 10 λεπτα που συζητας με τον παλιο σου συμαθητη απο το σχολειο που ισα ισα περασε την ταξη και διαβαζε συλλαβιστα αγγλικα να σου λεει πως εγινε Πολιτικος Μηχανικος,τελειωσε στα τεσσερα χρονια δουλευει ηδη τα 2 στον αυτοκινητοδρομο Αιγαιου και να σε χτυπαει στην πλατη και να σου λεει δεν πειραζει κατι θα γινει και για εσας.

Συγνωμη αλλα αυτος ο θυμος βγαινει μερικες φορες και σε λαθος ατομα.

Σιγουρα δεν ειναι ολοι ιδιοι και αρκετοι φανταζομαι ειναι παιδια τα οποια το ηθελαν να γινουν μηχανικοι πολυ περισσοτερο απο ατομα που ειναι στο Πολυτεχνειο γιατι οι επιταγεσ της κοινωνιας δειχνουν αυτο τα τελευταια 20 χρονια.

 

Εν κατακλειδι ασ κοιταξουμε να τακτοποιησουμε αυτους που βγαινουν απο τα ελληνικα πανεπηστιμιακα ιδρυματα πρωτα(που οι περισσοτεροι δεν εχουν την δυνατοτητα να φυγουν εξω ή πολυ απλα δεν θελουν) και μετα να δουμε του εξωτερικου και των ιδιωτικων.

Συγνωμη για την μακρυγορια

Link to comment
Share on other sites

επειδή βάλατε πολλά θεματα πάνω στο τραπέζι (και με τις κειμενάρες που γράφετε άντε να σας προλάβουμε :) )θέλω να σχολιάσω 2-3 πράγματα

 

Ένα σύστημα βασισμένο αποκλειστικά στα δεκανίκια του δημοσίου, απλά δεν θα "βγάλει" επιστήμονες, πόσο μάλλον ανθρώπους.

 

Τα παραδείγματα άλλων εκπ. συστημάτων με μερική χρηματοδότηση από το κράτος, έχουν να επιδείξουν πολλά παραπάνω απ'ότι το ελληνικό με τις διαφορικές εξισώσεις στην 1η δημοτικού.

δε σχολιάζω το 1ο διότι αποτελεί προσωπική άποψη

αυτό με τη μερική χρηματοδότηση τι εννοείς; προφανώς το υπόλοιπο χρηματικό ποσό το πληρώνουν οι εκπαιδευόμενοι

και όποιος δεν έχει να πληρώσει τι κάνει; μένει αμορφωτός;

 

Η μόρφωση αποτελεί δικαίωμα.

Το παιδί του γιατρού, του πολιτικού, του μηχανικού , του εργάτη , του αγρότη .... πρέπει να έχει ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση.

 

 

Στην Ελλάδα όπως αναθέρθηκε και από τον συνάδελφο el_cabron πιο πάνω αλλά και άλλους συναδέλφους γενικότερα τρέχουμε πάρα πολύ στην ύλη σε αυτά τα μαθήματα σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης αλλά και παγκοσμίως και μετά σε διεθνείς αξιολογήσεις επιτυνχάνονται πλέον χαμηλές αξιολογήσεις.

......

Βλέπω ότι στο μοναδικό πρόγραμμα σπουδών στο ΕΜΠ εστιάζονται για 2 ολόκληρα χρόνια σε μαθηματικά και φυσική και μετά προσπαθούν να καλύψουν όχι λιγότερο από τέσσερις ειδικότητες μηχανικού μαζί ονομαστικά Ναυπηγική, Ναυτική Μηχανολογία, Μηχανική Μηχανολογία και Ηλεκτρική Μηχανολογία και μάλιστα σε επίπεδο MEng/MSc ούτως ώστε με την αποπεράτωση του 5ετούς προγράμματος να λάβουν τα πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα Ναυπηγού, Μηχανολόγου και Ηλεκτρολόγου.

 

Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό είναι λίαν επιεικώς αδύνατο.

 

Προσωπικά έκανα 6 πτυχία για προπτυχιακά, μεταπτυχιακά και διδακτορικά με παράλληλη άσκηση και ακόμα μαθαίνω και τώρα που σας μιλάω.

 

Δεν μπορείς να καλύψεις όλη αυτήν την ύλη. Άπλα δεν μπορείς.

 

Θα κάνεις συμβιβασμούς. Και το βλέπεις αυτό. Στα κατά μέσο όρο 7 μαθήματα κάθε εξαμήνου τα 5 ή 6 είναι για την Ναυπηγική και αυτό όπως είπα από το 3ο έτος και μετά και 1 με 2 στην Ναυτική Μηχανολογία.

εδώ και ο ίδιος τονίζεις πως η ύλη είναι απεριόριστη αναγκαστικά θα γίνουν συμβιβασμοί όπως σε όλα τα ιδρύματα του κόσμου

 

Εξειδίκευση, συνάδελφοι, εξειδίκευση... Έξω είναι μηχανικοί. Εδώ το σύστημα μας κάνει πολυτεχνίτες!.

το έχω πει πολλές φορές

το Πανεπιστήμιο γενικότερα και το Πολυτεχνειο ειδικά, δεν έχει στόχο να μας μάθει όλη τη γνώση (η οποία εξελίσσεται)

ο στόχος είναι να μάθουμε να σκεφτόμαστε, να βρίσκουμε τον τρόπο για να αποκτήσουμε αυτή τη γνώση

η οποια εμπολουτίζεται και εξελίσσεται, όπως οφείλουμε και εμείς να εξελισσόμαστε

 

οπότε εγώ θέλω το σύστημα που μας κάνει πολυ-μήχανους (για να τα συνδειάσω και τα 2 :) )

 

Στο εν λόγω ζήτημα έιχε κάνει και ένα ρεπορτάζ στην εκπομπή του Έρευνα στο Μέγκα και ο Τσίμας δεν ξέρω αν το είχατε παρακολουθήσει. Εκεί ακριβώς έβλεπες την τεράστια διαφορά της Φινλανδίας από την μία πλευρά όπου συμμετείχε ένας νεαρός μαθητής λυκείου εκεί με μια Ελληνίδα μαθήτρια που προετοιμαζόταν για τις Παννελήνιες.

 

Και έβλεπε κανέις τι και το κυριότερο πώς διδάσκονταν οι δύο μαθητές και το πόσο ελέυθερο χρόνο είχαν.

την εν λόγω εκπομπή έτυχε να τη δω και εμένα προσωπικά δε μου άρεσε καθόλου το χαιδεμα που έπεφτε στο Φιλαδικό σχολείο

και πραγματικά μετά το ντοκυμαντέρ άρχισα να αναρωτιέμαι με ποιά κριτίρια γίνομται οι αξιολογήσεις

διότι τα νούμερα από μόνα τους δε λένε τίποτα

άλλο να αξιολογείς το προγραμμα σπουδών άλλο να αξιολογείς από πότε έχει να βαφτεί το κτίριο

 

Το big picture κατ'εμέ είναι Εκπαίδευση+Ουσιαστική Πρακτική Άσκηση+Ουσιαστικές και Αδιάβλητες Επαγγελματικές Εξετάσεις+Συνέχης Κατάρτιση μετά την Άδεια Άσκησης Επαγγέλματος.

πάμε τώρα σε αυτό το θέμα: Ουσιαστική Πρακτική Άσκηση

 

Εφόσον κάποιος έχει αποφοιτήσει από κάποιο Ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα είναι επιστήμονας

τι σχέση έχει η πρακτική εξάσκηση; μήπως δεν ήταν επαρκείς οι σπουδές;

αν δεν έιναι να αυξηθεί η ύλη , να αυξηθούν τα έτη σπουδών όσο χρειάζεται

 

και στην τελική σε τι να πρωτοκανει ο απόφοιτος πρακτική εξάσκηση αφού

σε όλη του τη ζωή θα μαθαινει και θα εξελίσσεται

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.