Αρχιτεκτονικό βραβείο με επικρίσεις

[Engineer]

Το κολοσσιαίο πολιτιστικό κέντρο του Αζερμπαϊτζάν, έργο της Ιρακινοβρετανίδας αρχιτέκτονα Ζάχα Χαντίντ, απέσπασε τη διάκριση «Ντιζάιν της Χρονιάς» από το Μουσείο Ντιζάιν του Λονδίνου, πάρα τις εντονότατες διαμαρτυρίες ανθρωπιστικών οργανώσεων. Το Κέντρο Χαϊντάρ Αλίγιεφ, το οποίο στεγάζει ένα μουσείο, ένα αμφιθέατρο αλλά και μία πελώρια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, βρίσκεται στο Μπακού, πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, και, όπως ανάφεραν οι κριτές του διαγωνισμού, πρόκειται για «ένα αρχιτεκτόνημα που θα μας κάνει να μιλάμε για χρόνια».

 

Ωστόσο, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υποστηρίζει ότι μαζί με το Κρίσταλ Χολ, τη σκηνή που στήθηκε για τον διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον και το εμπορικό κέντρο στους Χειμερινούς Κήπους, το κέντρο Χαϊντάρ Αλίγιεφ είναι ένα μόνο από τα πολλά μεγάλα έργα που εξαναγκάζουν τους ντόπιους να ξεσπιτώνονται και να απομακρύνονται βιαίως από τα σπίτια τους.

 

«Η κυβέρνηση εξαπέλυσε ένα μπαράζ παράνομων απαλλοτριώσεων και αναγκαστικών εξώσεων σε ολόκληρη την πόλη χωρίς πραγματικά να αποζημιωθούν οι εμπλεκόμενοι», εξηγεί ο Γκεόργκι Τζιόρτζια του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της οργάνωσης που το 2012 έδωσε στη δημοσιότητα μία έκθεση-καταπέλτη για τις συνέπειες της αστικής ανάπτυξης στο Μπακού.

 

«Η κυβέρνηση εξανάγκασε τους κατοίκους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους κόβοντάς τους το ηλεκτρικό ρεύμα, το φυσικό αέριο και το νερό. Κάποιες φορές οι κάτοικοι συλλαμβάνονταν και, όταν επέστρεφαν, τα σπίτια τους απλώς είχαν ισοπεδωθεί. Αλλα κτίρια κατεδαφίζονταν παρότι οι ένοικοί τους παρέμεναν στο εσωτερικό τους», λέει ο Τζιόρτζια.

 

Λίγο πριν από τις εκλογές του 2013, οι Αρχές συνέλαβαν δεκάδες πολιτικούς ακτιβιστές με ψευδείς κατηγορίες, φυλάκισαν δημοσιογράφους, διέλυσαν ειρηνικές διαδηλώσεις και περιόρισαν με έκτακτους νόμους τις ατομικές ελευθερίες. Για να γίνει ο χώρος που απαιτείτο για το κτίσμα της Χαντίντ, κατεδαφίστηκαν 250 σπίτια, ενώ το 2010 το μεγαλύτερο συνδικάτο οικοδόμων BWI αποκάλυψε την υπόθεση παράνομης διακίνησης εργατών από Βοσνία και Σερβία που εξαναγκάζονταν να δουλέψουν στο Μπακού υπό άθλιες συνθήκες, υποβάλλονταν σε φυσική και ψυχολογική βία, ενώ τα διαβατήριά τους τα κρατούσαν οι επόπτες.

 

Σε Κατάρ και Πεκίνο

 

Ανάλογες, δηλαδή, συνθήκες με αυτές που επικρατούν στο Κατάρ, όπου ανοικοδομείται το στάδιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Χαντίντ και όπου έχουν χάσει τη ζωή τους την τελευταία διετία περισσότεροι από 500 εργάτες. Η ίδια η Χαντίντ αρνείται οποιαδήποτε σχέση με τους εργάτες, οι οποίοι, όπως λέει, είναι ευθύνη της κυβέρνησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι για την κατασκευή ενός μεγάλου εμπορικού κέντρου στο Πεκίνο ξεσπιτώθηκαν οι ένοικοι κατοικιών που χρονολογούνται πριν από 100 χρόνια.

 

Πηγή: http://www.kathimeri...o-me-epikriseis

 

Δείτε περισσότερα στοιχεία και φωτογραφίες από το έργο: http://www.zaha-hadi...-aliyev-centre/

 

Click here to view the είδηση

[nzerman]

Υπάρχει άραγε έστω ένα διάταγμα ρυμοτομίας και οι αντίστοιχες αποζημιώσεις;;

[imhotep]

μπορεί να είμαι κατά της βίας στο δομημένο περιβάλλον

(εξ άλλου η συστηματική υποβάθμιση του κέντρου της πόλης έχει αρχίσει και στην Αθήνα)

αλλά δεν αντέχω να μην πω ότι:

ξέρουν οι ευρωπαίοι που τα καταγγέλλουν..

είναι οι πρώτοι διδάξαντες

Haussmann

Les Halles

Centre Beaubourg

για να θυμηθώ μόνο τους γάλλους

[Dimxpat]

Στο Τουρκμενισταν που δουλευα και είναι στην αλλη οχθη της κασπιας γίνονταν χειρότερα.Σε αυτες τις χωρες που το πολιτευμα είναι προς "προεδροκρατια" ολα τα αλλα σχολια περιττευουν

[theagpar]

Μονο σαν αρχιτεκτονικη κοιτώντας το, μιλαμε για αριστουργημα.

[neoklis]

Μόνο σαν αρχιτεκτονική μιλώντας, μιλάμε για έκτρωμα. Πότε θα τολμήσουμε να ομολογήσουμε ότι η σημερινή και των τελευταίων χρόνων πρωτοπορία των αρχιτεκτόνων παράγει τερατουργήματα; Κτίρια τέρατα, χωρίς καρδιά, χωρίς μέτρο ....

[Didonis]

Ευτυχώς ως αρχιτέκτονες έχουμε ομοψυχία….    

Δυστυχώς οι υπόλοιποι μπερδεύονται με εμάς αφού στην αρχιτεκτονική δεν ισχύει η αρχή μια το λάδι μια το ξύδι μια και το λαδόξυδο =3 … , και νομίζουν πως έχουμε σαλτάρει…

Όχι πως δεν σαλτάρουμε που και που δηλαδή….

[Vasili]

Όταν έχει ερωτηθεί για το πως νιώθει που πολλοί πελάτες της είναι απολυταρχικά καθεστώτα ή τουλάχιστο μη δημοκρατικά. η απάντηση της λίγο πολύ είναι πως ασφαλώς διαφωνεί με την απολυταρχία αλλά από την άλλη η δουλεία της δεν είναι να σώσει τον κόσμο, εφόσον και ο σκοπός της αρχιτεκτονικής δεν είναι αυτός.

 

Εδώ και πολλά χρόνια η δουλεία της βασίζεται σε αρχές περισσότερο "εσωτερικές" της διαδιακασίας σχεδιασμού, επινοώντας μεθόδους αλλά και μεταφέροντας αναφορές από εξωτερικά πεδία (κόμβοι συγκοινωνιών, βιολογία) στη μορφολογία των κτιρίων.

 

Βασικό χαρακτηριστικό είναι η ροικότητα η οποία αποτελεί κατά τη γνώμη της βασικό χαρακτηριστικό αντιμετώπισης του σχεδιασμού και της οριοθέτησης. Αυτό είναι έκδηλο στο Μπακού, στο μουσεία ΜΑΧΧΙ της Ρώμης και αλλού σε διαφορετικές εκδοχές.

 

Η χαντιντ έχει συνεισφέρει πολλά στην εξέλιξη της αρχιτεκτονικής και είτε μας αρέσει είτε όχι το ύφος των έργων της, η συμβολή της είναι αδιαμφισβήτητη.

 

Τώρα προφανώς ο τρόπος που επιλέγουν αυτά τα καθεστώτα να αντιμετωπίσουν τους πολίτες τους είναι ξεκάθαρα κατακριτέος και απανθρωπος. Δυστυχώς όμως η ιστορία δείχνει πως μεγάλα αρχιτεκτονικά έργα από την αρχαιότητα έως τώρα έχουν στις περισσότερες των περιπτώσεων αντίστοιχα γεγονότα. Μην ξεχνάμε πως χρηματοδότες της υψηλής αρχιτεκτονικής ήταν τις περισσότερες φορές εξουσίες (είτε οικονομικές, είτε θρησκευτικές, είτε πολιτικές) που δε λογάριαζαν και πολύ τον άμεσο αντίκτυπο στην κοινωνία.