Μετάβαση στο περιεχόμενο

Διακοσμητικά τούβλα στη διάβαση που πλημμυρίζει


Engineer

Recommended Posts

Ας υποθέσουμε ότι μένετε σε μια πολυκατοικία πολύ κοντά σε δύο γήπεδα και ότι οι εξωτερικοί της τοίχοι είναι διαρκώς λερωμένοι με γκράφιτι που γράφουν ό,τι σύνθημα μπορείτε να φανταστείτε. Η πολυκατοικία σας, όμως, εκτός από την ατυχία της να δέχεται κάθε τόσο επιθέσεις ανεγκέφαλων που κολλούν και αφίσες πάνω στα γκράφιτι, έχει και ένα πιο σοβαρό πρόβλημα. Η είσοδός της λόγω ενός εξόφθαλμου κατασκευαστικού λάθους στα φρεάτια που βρίσκονται μπροστά της, κάθε φορά που βρέχει, πλημμυρίζει, με συνέπεια όλοι οι κάτοικοι να γίνονται παπί για να πάνε στα σπίτια τους.

 

Τώρα λοιπόν που μπήκατε στο πνεύμα, πείτε μου ειλικρινά: Τι θα σκεφτόσασταν αν η πολιτεία στην οποία έχετε ουκ ολίγες φορές αποταθεί για να λύσει το πρόβλημα, αντί να φτιάξει τα φρεάτια επέλεγε να καλλωπίσει την πολυκατοικία σας χτίζοντας τούβλα πάνω από τα γκράφιτι;

 

Μπερδευτήκατε; Θα σας λύσω τον γρίφο. Ο πρόλογος δεν σχετίζεται στην πραγματικότητα με μια πολυκατοικία, αλλά με ένα ολόκληρο τούνελ εξ ου και μας αφορά όλους. Συγκεκριμένα αυτό που περνά κάτω από τη Λεωφόρο Ποσειδώνος και συνδέει το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με την επονομαζόμενη παλιά παραλιακή (Εθν. Μακαρίου).

 

Οσοι, λοιπόν, διασχίζουμε καθημερινά αυτήν τον κεντρικό κόμβο –και είμαστε πάρα πολλοί– έχουμε γίνει μάρτυρες το τελευταίο δεκαήμερο ενός πραγματικά τρελού κατασκευαστικού έργου. Παρακολουθούμε εμβρόντητοι καμιά 15αριά εργάτες, όχι να διορθώνουν τα προβληματικά φρεάτια που πλημμυρίζουν όλο το τούνελ στην πρώτη βροχή, αλλά να τοποθετούν καλλωπιστικά τούβλα στον έναν εκ των δύο τοίχων της διάβασης για να σκεπάσουν τα γκράφιτι των οπαδών του Ολυμπιακού. Μιλάμε για ένα τεράστιο τοίχο που έχει μήκος περί τα 100 μέτρα και ύψος περί τα 4-6. Δηλαδή για ατελείωτους τόνους χρωματιστών τούβλων τα οποία καταφθάνουν πάνω σε παλέτες της εταιρείας «Πλινθο-ντεκόρ» (sic) και οι εργάτες τα χτίζουν προσεκτικά ένα-ένα. Χωρίς κανέναν προφανή λόγο, καθώς είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι μόλις ολοκληρώσουν το «έργο» τους, τα τούβλα θα ξαναλερωθούν με γκράφιτι από τους οπαδούς μετά το πρώτο ντέρμπι που θα γίνει στο ΣΕΦ ή στο παρακείμενο Στάδιο Καραϊσκάκη.

 

Λόγοι αυτονόητης περιέργειας με έκαναν να αναζητήσω ποιος είναι αυτός ο οποίος, ενώ η χώρα καταρρέει, έκρινε ότι είναι έργο μείζονος προτεραιότητας στην περιοχή ο καλλωπισμός μιας υπόγειας διάβασης με τούβλα. Διότι περί αυτού πρόκειται.

 

Καθίστε αναπαυτικότερα, διότι από τη μίνι έρευνα που έκανα προέκυψαν μια σειρά εκπλήξεων που μάλλον θα σας εκνευρίσουν. Η έμπνευση του «έργου» ανήκει στην Περιφέρεια Αττικής. Αποφασίστηκε το 2013, δηλαδή επί των ημερών του Γιάννη Σγουρού, ο προϋπολογισμός του είναι 300.000 ευρώ, ενώ η τελική τυπική υπογραφή μπήκε μόλις τον προηγούμενο Δεκέμβριο. Δηλαδή επί θητείας της κ. Ρένας Δούρου, γεγονός που δείχνει ότι –δόξα τω Θεώ– στη σπατάλη υπάρχει συνέχεια. Και μιλάμε για κραυγαλέα σπατάλη, αν αναλογιστεί κανείς ότι το έργο δεν έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, αλλά υλοποιείται εξ ολοκλήρου από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τα τούβλα, δηλαδή, κατά κυριολεξία τα πληρώνουμε από το υστέρημά μας οι φορολογούμενοι.

 

Στη «Διαύγεια»

 

Το έργο μπορεί κανείς να το βρει στη «Διαύγεια» με την ονομασία «Εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης στην υπόγεια διάβαση στην Λ. Ποσειδώνος στο ύψος του ΣΕΦ». Εκεί πληροφορείται κανείς ότι «κρίθηκε απόλυτα απαραίτητο προκειμένου να διασφαλιστούν η σωστή και ασφαλής κυκλοφοριακή ροή οχημάτων και πεζών, καθώς και η συντήρηση του περιβάλλοντος χώρου των νησίδων και της τεχνητής λίμνης». (Ξέχασα να σας πω ότι όσοι περνάμε από το σημείο παρακολουθούμε με ανάλογη απορία και ένα δεύτερο σουρεαλιστικό εργοτάξιο ακριβώς δίπλα στο «τούβλισμα» της γέφυρας, στο οποίο επίσης καμιά δεκαριά εργάτες χτίζουν –άγνωστο γιατί– ένα τοιχίο 40 εκατοστών περιφερειακά της τεχνητής λιμνούλας που υπάρχει μπροστά στο ΣΕΦ).

 

Μην τα πολυλογώ, ύστερα από αρκετά τηλεφωνήματα εντόπισα τον εργολάβο κ. Μιλτ. Λαγγούση, ο οποίος σημειωτέον απέσπασε το έργο κατόπιν διαγωνισμού. Η πρώτη ερώτηση που του απηύθυνα είναι αν στην εργολαβία εντάσσεται, έστω, να επιδιορθώσει η εταιρεία του το βασικό πρόβλημα του τούνελ που είναι ότι πλημμυρίζει με την πρώτη βροχή. «Αυτό δεν το ήξερα και δυστυχώς δεν προβλέπεται στη σύμβαση» με διέκοψε ευγενικά. «Εμείς απλά θα τοποθετήσουμε τούβλα από τη μια πλευρά, θα φτιάξουμε τα πεζοδρόμια και τα καμένα φώτα, και θα βάψουμε τον απέναντι τοίχο που επίσης έχει γκράφιτι», εξήγησε (σ.σ. στον απέναντι τοίχο δεν θα μπουν τούβλα διότι προφανώς δεν είχαν τόσο πολλά).

 

Δεν άντεξα και αυθόρμητα τον ρώτησα. «Μέσα στην κρίση εσείς θεωρείτε λογικό να πετάμε 300.000 ευρώ για να βάζουμε καλλωπιστικά τούβλα σε μια υπόγεια διάβαση και να μη διορθώνονται καν τα φρεάτια που τη μετατρέπουν σε λίμνη με την πρώτη βροχή;». «Δυστυχώς αυτοί ήταν οι όροι της σύμβασης» απάντησε ξανά, και αναγνωρίζοντας, βέβαια, τον κίνδυνο να ξαναβαφούν τα τούβλα με γκράφιτι, με ενημέρωσε ότι μετά την τοποθέτησή τους τα ψεκάζουν με ένα ειδικό σπρέι για να καθαρίζουν, λέει, πιο εύκολα (όχι βέβαια και οι αρμοί). Οσο για το τοιχίο που προβλέπεται στη σύμβαση γύρω από τη λιμνούλα, το αιτιολόγησε «για να μην πέφτουν κάθε τόσο αυτοκίνητα μέσα». (Οσους δημοσιογράφους της «Κ» και του ΣΚΑΪ ρώτησα, δεν θυμόντουσαν ποτέ να έχει καταγραφεί ανάλογο περιστατικό τα τελευταία 15 χρόνια που είμαστε εκεί, άλλωστε, υπήρχε ήδη γύρω από τη λίμνη ασφαλέστατο προστατευτικό κάγκελο).

 

Ειλικρινά δεν θα ασχολιόμουν με αυτό το μικροέργο, αν από τη σύντομη αυτή έρευνα στα άδυτα της «Διαύγειας», δεν είχα θυμηθεί μια πρόσφατη συζήτησή μου με τον συνταγματολόγο Σταύρο Τσακυράκη. «Το πάρτι στα δημοσία έργα συνεχίζεται ακάθεκτο. Απλώς λόγω κρίσης μοιράζονται λιγότερα χρήματα» μου είχε πει προσφάτως, υπογραμμίζοντας ότι «το σύστημα των δημοσίων έργων παραμένει σκοπίμως τόσο γραφειοκρατικό και πολυδαίδαλο με ένα μόνο στόχο. Να μην μπορεί κανείς ποτέ να βγάλει άκρη».

 

Εχει τόσο δίκιο. Θα σας πω έναν μόνον τίτλο από τους δεκάδες «ύποπτους» που εντόπισα στη «Διαύγεια» και αθροίζουν έναν πακτωλό εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία εξακολουθούν να μοιράζονται σε καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας. Για τη «διαχείριση, λειτουργία και συντήρηση του δικτύου καλωδιακής τηλεόρασης της Αττικής» δόθηκαν προσφάτως 920.000 ευρώ! Ναι. Αν κάτι τουλάχιστον μπορεί να καταλάβει κανείς μέσα από τη «Διαύγεια» είναι ότι κάποιοι εξακολουθούν έπειτα από πέντε χρόνια κρίσης–γιατί απλούστατα μπορούν– να μας αντιμετωπίζουν όλους ως τούβλα...

 

Πηγή: http://www.kathimeri...poy-plhmmyrizei

 

Click here to view the είδηση

Link to comment
Share on other sites

Πραγματικα προκλητικο εργο. Το ειδα πριν 1 εβδομαδα καθως περνουσα απο το σημειο και αναρωτηθηκα ποιο διεστραμμενο μυαλο συνελαβε την ιδεα.

Link to comment
Share on other sites

 

καθίστε διότι ηεργολαβία δεν έχει τελειώσει. Πριν τοποθετηθούν όλα τα τουβλάκια θα γίνει διαγωνισμός καθαρισμού απο graffiti. Αν μάλλιστα πάει και κανένας ΠΑΟΚτζης και γράψει τα δικά του...............τα τουβλάκια θα φύγουν με εκρηκτικά..............μετά θα γίνει διαγνωσιμός στατικής επάρκειας............μετά ενίσχυσης και ................μετά τουβλάκια.  

Link to comment
Share on other sites

Μάλιστα…

Θα έλεγα χαζομάρα… αλλά και αυτή έχει τα όρια της. Το κίνητρο του κέρδους είναι άνευ ορίου.

Και όχι μόνο αυτό αλλά επέλεξαν για την αντιμετώπιση των γκράφιτι να βάλουν το πιο ακριβό από άποψης και τοποθέτησης σύστημα αυτών των εμφανών τα οποία φυσικά έχουν τον μέγιστο βαθμό απορρόφησης της μπογιάς που μετά δεν βγαίνει.

 

Το έκαναν που το έκαναν ας έβαζαν υαλοτουβλα (άντε και με κρυφό φωτισμό από πίσω με λετ να γίνει γκλάμουρ και να φωτιστεί ο χώρος)….

 

Τα υαλοτουβλα τα αποφεύγουν σαν ο διάολος το λιβάνι οι τέχνες δρόμου διότι καθαρίζουν εύκολα με ένα απλό πιεστικό νερού…

Και φυσικά ο κάθε καλλιτέχνης πριν χάσει μέρες και νύχτες για να φτιάξει κάτι προσδοκά να έχει και μια ελαχίστη χρονική διάρκεια το έργο του.

  • Upvote 6
Link to comment
Share on other sites

Συγνώμη αλλά αυτό δεν είναι δημοσιογραφία αλλά κυνήγι μαγισσών!!! Δηλαδή για ένα τέτοιο άχρηστο έργο φταίει το σύστημα παραγωγής δημοσίων έργων και όχι η ανικανότητα των δημοσίων υπαλλήλων!

 

Πήρε τηλέφωνο τον εργολήπτη και όχι τον επιβλέπων του έργου για να ρωτήσει ποιος εισηγήθηκε και ποιος μελέτησε το έργο. Κοινώς φταίει το σαμάρι και όχι το γαϊδούρι.

 

Έχουμε και στην περιοχή μου τέτοια έργα και κάποια μάλιστα ήταν ενταγμένα στο ΕΣΠΑ. Ήταν ξεκάθαρο πως το πρόβλημα οφειλόταν σε δύο κυρίως παράγοντες:

1. Υπήρχε διαπλοκή μεταξύ συγκεκριμένων υπαλλήλων για χρήση συγκεκριμένων υλικών που παρείχαν αποκλειστικά κάποιες εταιρείες

2. Πλήρης ανικανότητα των υπαλλήλων να σκεφτούν στοιχειώδη πράγματα, φαινόμενο ιδιαιτέρως συνηθισμένο από προσωπική μου εμπειρία

 

Να σημειώσουμε πως ο εργολήπτης ανέλαβε με διαγωνισμό όπως αναφέρει.

 

Κατάφερε επίσης ο Κλουζώ να βρει και άχρηστα έργα αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στη Διαύγεια!!!

Edited by Αλέξανδρος
  • Upvote 4
  • Downvote 1
Link to comment
Share on other sites

πως γίνεται και για κάποια πράγματα σε κάποιες περιόδους φταίνε οι πολιτικοί,

και για τα ίδια πράγματα σε άλλες περιόδους φταίνε οι ανίκανοι δημόσιοι υπάλληλοι,

που όμως είναι οι ίδιοι και στις δύο περιόδους;

 

(αν και ακούω κάτι περίεργα ότι έδιωξαν όλους τους παλιούς (υπηρεσιακούς) σε διάφορα "ψυγεία",

κι έχουν ξεσκιστεί να παίρνουν συμβούλους, από αυτούς που θα έδιωχναν για να κάνουν οικονομία,

αλλά αυτά δεν τα πιστεύω γιατί προφανώς είναι διαβολές κατά της αριστερής κυβέρνησης,

από κάτι εγκάθετους φασίστες μέσα στο σύστημα που χάνουν την "κουτάλα")

 

Η Διαύγεια είναι πάρα πολύ ωραία, αν δεν έχεις τίποτα άλλο να κάνεις,

και κάθεσαι και ανοίγεις ένα - ένα τα αρχεία για κάθε άσχετο θέμα,

αφού δεν υπάρχει κανονισμός παραγωγής τίτλου και οι περισσότεροι είναι:

"ανάθεση έργου" ή "επικύρωση σύμβασης" ή "άδεια λειτουργίας καταστήματος"

και κάτι παρόμοια γενικά κι αδιάφορα.

  • Upvote 4
Link to comment
Share on other sites

προς τον υπογράφοντα του άρθρου...

 

Τις ερωτήσεις να τις απευθύνεις σε αυτον που ενέταξε το έργο στο Τεχνικό πρόγραμμα (το οποιο δημοσιεύεται, αλλά θυμάστε να ασχοληθείτε ΟΤΑΝ το δείτε να κατασκευάζεται), σε αυτόν που εδωσε την εντολή να συνταχθεί η μελέτη, σε αυτούς που ψήφισαν τον καθορισμό των όρων, που ενέκριναν τα τεύχη δημοπράτησης και οχι στον συνάδελφο ΕΔΕ που πήρε το έργο μειοδοτώντας σε δημοπρασία.

 

Διότι δεκτή η ένσταση και παρατήρηση για τη χρησιμότητα του έργου, αλλα ο ΕΔΕ δε φταίει σε κάτι. Τη δουλειά του κάνει. Οπου μαλιστα, αν δημιουργηθούν προβλήματα κατα την εργασία του, ειναι ο τελευταίος που φταίει. Ειδικά εφόσον εχει ηδη ξεκινήσει το έργο.

 

Τα υπολοιπα, τα αφήνω ασχολίαστα γιατί θα γράφουμε για ώρες.

  • Upvote 4
Link to comment
Share on other sites

Αυτά είναι έργα!!! Αυτοί που εγκρίνουν τέτοια έργα, είναι πιο ΤΟΥΒΛΑ και από αυτά που βάζουν στο τούνελ! 

Δυστυχώς η χρήση ηλεκτροσόκ θα θεωρηθεί βαρβαρότητα, αν και είναι η μόνη θεραπεία για αυτούς!

  • Upvote 1
Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.