Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οικοδομικό εμπάργκο στην Υδρα με απόφαση του ΣτΕ


Engineer

Recommended Posts

Δεν είναι μόνο η Ύδρα. Όλοι οι παραδοσιακοί οικισμοί στενάζουν κάτω από το βάρος των απαγορεύσεων και της γραφειοκρατείας του υπ. πολιτισμού.

Κανόνες να μπουν αλλά να είναι εφικτοί και να βοηθούν τη διατήρηση τους. Υπάρχουν πλέον παραδοσιακοί οικισμοί που ρημάζουν γιατί είναι αδύνατη ακόμη και η συντήρηση των κτιρίων με τις απαιτήσεις των υπηρεσιών και της κακής οικονομικής κατάστασης των πολιτών....

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι θέμα γραφειοκρατίας. Είναι θέμα στελέχωσης υπηρεσιών (αριθμητικής και ποιοτικής) και ανυπαρξία σύγχρονων τρόπων διοίκησης των φορέων προστασίας (γενικά, όχι μόνο για πολιτιστικά αγαθά αλλά και για φυσικούς πόρους ή ακόμη και ορφανά). Όσο για την κακή οικονομική κατάσταση των πολιτών υπάρχουν και κίνητρα σε βάσεις αειφορίας που τα προβλέπει ακόμη και ο αρχαιολογικός νόμος.

Ζω σε μια πόλη που έχει όλους τους βαθμούς προστασίας και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αν στα τρία : φορέας προστασίας, οικονομικά κίνητρα και επαρκής παιδεία πάσχουν και τα τρία τότε πρέπει να αναστέλλεται η προστασία. Θα είναι μικρότερη η καταστροφή ...

  • Upvote 1
Link to comment
Share on other sites

1 ώρα πριν, kan62 said:

....πρέπει να αναστέλλεται η προστασία. Θα είναι μικρότερη η καταστροφή ...

Κι αυτό θα ήταν λάθος.... Το καλύτερο ίσως θα ήταν οι φιλοδοξίες των ειδικών για προστασία να ήταν πιο προσγειωμένες: Να περιόριζαν τους αυστηρούς κανόνες διατήρησης σε πραγματικά αξιόλογα μνημεία με την εποπτεία του υπουργείου πολιτισμού ενώ στα υπόλοιπα να έβαζαν  μορφολογικούς περιορισμούς στο κέλυφος, ακόμη και τη θέσπιση προτύπων μελετών.

Link to comment
Share on other sites

Μα είπαμε όταν πάσχουν και τα τρία ... όσο καλοί και να είναι οι κανόνες, αν δεν έχεις την κατάλληλη εποπτεία πάλι επιταχύνεις την καταστροφή του προστατευόμενου.

Ειδικά όταν το κράτος δικαίου είναι ακόμη ζητούμενο και σε παρόμοια θέματα χρειάζεσαι πάντα ένα ΣτΕ ως μπαμπούλα ακόμη και για απλή εφαρμογή του νόμου ...

  • Upvote 1
Link to comment
Share on other sites

Τα οικόπεδα δεν μπορούν να δεσμεύονται με "εμπάρκο" ως μη οικοδομήσιμα, αλλιώς θα πρέπει  (αρ.17 του συντάγματος περί προστασίας της ιδιοκτησίας) να απαλλοτριωθούν. Όμως δεν είναι αυτός ο τρόπος για να διατηρηθεί μία υπέροχη Ύδρα όπως την γνωρίζουμε και να μη καταντήσει π.χ όπως τα Μάλια ή η Χερσόνησος Κρήτης, ο Λαγανάς Ζακύνθου, το Φαληράκι Ρόδου κ.λ.π.  Είναι δυνατόν μέσα από ένα σωστά μελετημένο ΣΧΟΑΠ ή/και ΓΠΣ να δίνεται η δυνατότητα ήπιας ανοικοδόμησης βασικά για χρήση κατοικίας, μικρών καταλυμάτων και κτιρών πολιτιστικής χρήσης, πάντα σε απόλυτη προσαρμογή με τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του νησιού.  Τουρισμός αξιώσεων μπορεί να συνυπάρξει χωρίς να βληθεί η παραδοσιακότητα του μέρους, αρκεί να μην αφηνόμαστε στο γρήγορο κι εύκολο κέρδος που τελικά φέρνει την απαξία (βλ. εκτονωτικός τουρισμός, πρακτορείο Thomas Cook κ.λ.π). 

ΜΑΛΙΑ Κρήτη.jpg                            ΕΚΤΟΝΩΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ.jpg

 

Edited by Anton_civeng
Link to comment
Share on other sites

7.Επειδή, η Ύδρα έχει υπαχθεί σε ειδικό καθεστώς προστασίας με τις ακόλουθες πράξεις:

Με την 1824/10.2.1962 απόφαση του Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως (Β’ 75), η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 52 του κ.ν. 5351/1932 «περί αρχαιοτήτων» (Α’ 93), όπως κωδικοποιήθηκε με το π.δ. της 9-24.8.1932 (Α’ 275), καθώς και των άρθρων 1 και 5 του ν. 1469/1950 (Α’ 169), χαρακτηρίσθηκε «ως χρήζων ειδικής προστασίας και ως ιστορικός τόπος ολόκληρος ο οικισμός της Ύδρας, ως ούτος καθορίζεται υπό της υφισταμένης πολεοδομικής καταστάσεως, διότι ο εν λόγω οικισμός εμφανίζει ιδιαιτέραν σημασίαν από απόψεως της τε ελληνικής αρχιτεκτονικής και της ελληνικής Ιστορίας». Ακολούθως, με την 10977/16.5.1967 απόφαση του Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως «περί χαρακτηρισμού ιστορικών μνημείων κ.λπ.» (Β’ 352), που εκδόθηκε επίσης βάσει των άρθρων 52 του κ.ν. 5351/1932 και 1 και 5 του ν. 1469/1950, χαρακτηρίσθηκαν «ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία και τόποι παρουσιάζοντες ιδιαίτερον φυσικόν κάλλος ή ενδιαφέροντες από απόψεως αρχιτεκτονικής ή ιστορικής» οι οικισμοί Μεγάλο Καμίνι, Μικρό Καμίνι και Βλυχός, οι οποίοι βρίσκονται δυτικώς του οικισμού της Ύδρας. Περαιτέρω,  με  την  Α/Φ31/1518/650/10.3.1975  απόφαση  του  Υπουργού Πολιτισμού και Επιστημών (Β’ 334), η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση των άρθρων 1 και 5 του ν. 1469/1950 με σκοπό την συμπλήρωση των ανωτέρω δύο αποφάσεων, χαρακτηρίσθηκε ολόκληρη η νήσος Ύδρα «ως τόπος ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους και τόπος χρήζων ειδικής κρατικής προστασίας, διότι άπαντα τα εν τη νήσω τοπία είναι εξαιρέτου φυσικού κάλλους, η Ύδρα δε, πλην της ιστορικής σημασίας της, περιλαμβάνει αξιόλογα αρχιτεκτονικά συγκροτήματα ενδιαφέροντα από απόψεως της τε ελληνικής αρχιτεκτονικής και της ελληνικής Ιστορίας» και με το άρθρο 1 του π.δ. της 19.10-13.11.1978 «περί χαρακτηρισμού ως παραδοσιακών οικισμών τινών του Κράτους και καθορισμού των όρων και περιορισμών δομήσεως των οικοπέδων αυτών» (Δ’ 594)  ο οικισμός της Ύδρας χαρακτηρίσθηκε ως παραδοσιακός. Τέλος, με την ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/ 10105/487/30.4.1996 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού (Β’ 453), η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων του ν. 1127/1981 (Α’ 32) και του ανωτέρω κ.ν. 5351/1932, κηρύχθηκε ως αρχαιολογικός χώρος ολόκληρη η νήσος Ύδρα «για την προστασία των εκτεταμένων καταλοίπων επί αυτής, που χρονολογούνται από τους προϊστορικούς έως τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους».

δλδ απο το 1962 και μετά, δεν εχει χτισθεί κανενα οικοπεδο που δεν ειχε πριν κτισμα?

και, άρα, παραμενουν αδόμητα και αναξιοποίητα για πανω απο 50 χρονια???

Οπως δε φαινεται,   δεν εχουμε αχτιστους  κατα χτισμενων, αλλα το αντίθετο:

Οι χτισμενοι εκαναν προσφυγη κατα των αχτιστων που πηρανε αδεια

[και εδω πλεον, γεννώνται πολλα ερωτηματικα για την εκδοση της αδειας.

Να υποθεσω το προφανες, οτι σε αυτα τα 50 χρονια, καποιοι  πρεπει να εχουν παρει αδεια απο την αρμοδια πολεοδομια, όπως  πήρε  και η περίπτωση οπου η αδεια ανεκληθη...

οπότε εξεταστέα  ειναι και η νομιμότητα αυτων των προηγούμενων αδειών..] ?????

Edited by dimitris GM
Link to comment
Share on other sites

22 ώρες πριν, kan62 said:

 

".., να βρουν τρόπο να μπορεί να βιώνεται και να αναπτύσσεται χωρίς να μεταμορφώνεται! "

Νομίζω αυτό λένε, ο τρόπος που βρίσκουν είναι η μη δόμηση των αδόμητων χώρων. Οι Υδραίοι διαφωνούν .............

Με την απόλυτη απαγόρευση δόμησης όμως σίγουρα ΔΕΝ αναπτύσσεται.....

Link to comment
Share on other sites

Το τι λέμε ανάπτυξη είναι άλλο θέμα ...

Χώρος ανάπτυξης νομίζω υπάρχει. Δεν είναι και όλα τα μνημειακά κελύφη της Ύδρας αποκατεστημένα ...

Αν υπάρχει βιωσιμότητα θα χρησιμοποιήσουν αυτή τη δόμηση. Αν δεν την θέλουν τέτοια δόμηση ρισκάρουν τη βιωσιμότητα της υπάρχουσας ...

Υπάρχει πάλι το ενδεχόμενο μετά από ένα κρίσιμο σημείο η βιωσιμότητα να παίρνει τον κατιόντα κλάδο.

Δεν νομίζω να τα μελέτησαν όλα αυτά ... απλά κάποιοι φιλοδοξούν να γίνουν Μύκονος, Φαληράκι, Κως. Αυτά όμως δεν είναι Ύδρα και είναι ήδη πολύ καλά στο είδος τους.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ, η πρόκληση είναι να σκεφτούν  τις πρυποθέσεις  για την  σύμμορφη ανάπτυξη που πραγματικά αξίζει το μέρος αυτό.  Εύκολες είναι οι απαγορεύσεις με τα "οικοδομικά εμπάρκο' ή η άφεση στο "'οτι νάναι, ότι νάναι".    Αυτά τα εύκολα όμως είναι μόνο για τους ανίκανους ή τους  αδιάφορους.  Το καταφύγιο όποιου δεν ξέρει ή δεν ενδιαφέρεται να ρυθμίσει κάτι είναι το:  "άστο μωρέ μη το χαλάσουμε και βρούμε το μπελά μας." ....

Και νομίζω ότι αυτές οι απαγορεύσεις μόνο εκεί κατατείνουν.........!

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.