mkalliou Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Θα ήθελα τη γνώμη σας για τους τύπους των πλακών που χρησιμοποιείτε. Έως τι διαστάσεις και πάχη πλάκας χρησιμοποιείτε συμπαγείς πλάκες και πότε διαδοκιδοτές ή σάντουιτς? Παράδειγμα, από έργο του δουλεύω τώρα, για μια τετράγωνη πλάκα, διάστασης πλευράς 8.50m, χωρίς γειτονικές πλάκες και με τρύπα για το κλιμακοστάσιο στη μια γωνία, προκύπτει (από τον έλεγχο αποφυγής ελέγχου λειτουργικότητας) πάχος 30cm. Κάνοντας τον έλεγχο λειτουργικότητας και αλλάζοντας διάμετρο και αποστάσεις οπλισμών μειωνεται κάποια εκατοστά. Μήπως όμως θα ήταν καλύτερα η πλάκα να γίνει zoellner ή σάντουιτς, ώστε να μειωθεί και το βάρος της και κατ' επέκτασην τα κυβικά της? (είμαι πιο κοντά σε αυτή τη λύση) Link to comment Share on other sites More sharing options...
ΣτέφανοςΒ Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 μέχρι 24-26 cm εγώ βάζω συμπαγής (αν πρόκειται για μια -δυό πλάκες και όχι σε 8 ορόφους! ), για σάντουιτς πρέπει να έχεις μεγάλο ύψος για να έχει νόημα π.χ πάνω απο 35cm, πλάκα με απλές νευρώσεις μπορείς να κάνεις και τώρα, συνεκτιμώντας όμως και άλλα μη <<στατικά>> θέματα όπως ευκολία κατασκευής, κόστη, τελική εμφάνιση, κ.τ.λ (χωρίς βέβαια αυτά να είναι πρόβλημα) Link to comment Share on other sites More sharing options...
geomih Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Πράγματι, d>=α*l/30=1*8.50/30=0.28m. Αν δεν θέλεις ή δεν μπορείς (λόγω αρχιτεκτονικών απαιτήσεων) να χωρίσεις την τετραέρειστη σου πλάκα σε δύο μικρότερες, με μια ενδιάμεση δοκό, μια διαφαινόμενη λύση είναι όπως είπες να την μορφώσεις ως zόlner. Γενικά, για πλάκες με πάχη μεγαλύτερα απο 25 cm προκύπτουν μεγάλα φορτία απο ίδια βάρη, οπότε οι λύσεις που ανέφερες είναι λογικές σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, συναρτήσει φυσικά αν το επιτρέπουν και οι αρχιτεκτονικές απαιτήσεις. Link to comment Share on other sites More sharing options...
ENGIS Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Μέχρι 25εκ. κάνω συμπαγείς πλάκες.Ούτως ή άλλως οι Sandwich λειτουργούν από 35-40εκ. και πάνω.Θα συμφωνήσω με τον ΣτέφανοΒ. Link to comment Share on other sites More sharing options...
mkalliou Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Συγγραφέας Share Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Πράγματι, λόγω αρχιτεκτονικών απαιτήσεων πρέπει να είναι μία πλάκα, χωρίς ενδιάμεσες δοκούς. Πρόκειται για κτίριο με ισόγειο και όροφο μόνο. Αλλάζοντας την όπλιση θα προσπαθήσω να ρίξω το πάχος <30cm. Από τις απαντήσεις πάντως παρατηρώ ότι το κρίσιμο, ας πούμε, πάχος είναι μεταξύ 25 και 35cm, όπου μάλλον συμφέρει ή βολεύει η zoellner. Κάτι ακόμα θα ήθελα να ρωτήσω. Γίνεται ένα τμήμα πλάκας zoellner, πέρα από τις συμπαγείς ζώνες, να είναι συμπαγές, για παράδειγμα η μισή πλάκα συμπαγής και η υπόλοιπη διαδοκιδοτή? Επίσης οι διαδοκιδόσεις πρέπει υποχρεωτικά να είναι παράλληλες προς τις πλευρές της ορθογωνικής πλάκας ή μπορούν να κατασκευασθούν και υπό γωνία? Link to comment Share on other sites More sharing options...
paktomenos Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Οπότε όλοι συμφωνούμε μέχρι τώρα. Το έγραφε και σε ένα βιβλίο του ο Κωνσταντινίδης, για πάχος μέχρι 24 εκ. συμφέρει να πας σε συμπαγή πλάκα. @ mkalliou: έλεγχο λειτουργικότητας πως κάνεις? γιατί εκεί είναι το κλειδί για πολλές περίεργες περιπτώσεις. Και για να επεκτείνω λίγο το θέμα: μέγιστη διάσταση πλάκας κατά την μεγάλη διεύθυνση? π.χ. μια πλάκα 4.5Χ10 θα την σπάγατε στη μέση ή όχι? Link to comment Share on other sites More sharing options...
mkalliou Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Συγγραφέας Share Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Τον έλεγχο λειτουργικότητας βάσει ΕΚΩΣ: Κεφ. 15: Οριακή κατάσταση λειτουργικότητας από ρηγμάτωση (15.3.1-2) Κεφ. 16: Οριακή κατάσταση λειτουργικότητας από παραμορφώσεις Παράρτημα Γ Δεν κάνω τον έλεγχο όμως με το χέρι. Τον έχω κάνει με το χέρι για να ελέγξω το πρόγραμμα. Το Strad (το οποίο χρησιμοποιώ) έχει τέτοια δυνατότητα. Ουσιαστικά τροποποιώντας διάμετρο και αποστάσεις ράβδων μειώνεις τις τάσεις στον χάλυβα για τον βραχυχρόνιο συνδυασμό, οπότε και το εύρος της επιτρεπόμενου εύρους ρωγμής. Άρα μπορείς έτσι να μειώσεις το πάχος της πλάκας και να εξισορροπήσεις το εύρος της ρωγμής με τροποποίηση των οπλισμών. Ελπίζω να απάντησα ή το συζητάμε και παραπάνω. Τι περίεργες περιπτώσεις εννοείς? Όσο για το δεύτερο, αν είχα τη δυνατότητα θα τις έσπαγα σε δύο. Γίνεται και καλύτερη κατανομή των φορτίων στις δοκούς. (Ή μήπως έχεις κάτι άλλο στο νου σου Link to comment Share on other sites More sharing options...
ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Εγώ θα την έσπαγα αν φυσικά με βολεύει και στα πλαίσια μου. Δεν υπάρχει πάντως πρόβλημα και έτσι να την αφήσεις. Link to comment Share on other sites More sharing options...
paktomenos Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 @ mkalliou: για την ρηγμάτωση όλα οκ, συμφωνούμε. Για τις παραμορφώσεις? Βασικά αναφέρομαι σε εκείνο το ρημαδι το βέλος λόγω ερπυσμού, που ο ΕΚΩΣ δίνει μια σχέση -καραμέλα, και σε αφήνει να πορεύεσαι.... Για το ερώτημα περί πλακών, απλά εμένα μου αρέσουν οι τεράστιες πλάκες, που περιορίζονται μόνο λόγο της ανάγκης για μάτιση των οπλισμών, και συχνά διαφωνούμε με συναδέλφους περί αυτού. Link to comment Share on other sites More sharing options...
terry Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Share Δημοσιεύτηκε Απρίλιος 15 , 2009 Για το παραδειγμα σου...Εγω δεν θα την εσπαγα. Θα την αφηνα ετσι...Δεν εχει κανενα προβλημα... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο
Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!
Εγγραφή νέου λογαριασμούΣύνδεση
Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα