Μετάβαση στο περιεχόμενο
Ακολουθήστε τη νέα μας σελίδα στο Facebook! ×
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural


  • Οικοδομικό εμπάργκο στην Υδρα με απόφαση του ΣτΕ


    Παγωμένη παραμένει η οικοδομική δραστηριότητα στην Υδρα εδώ και 14 μήνες, εξαιτίας της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για απαγόρευση δόμησης σε οικόπεδα εντός των οικισμών με την αιτιολογία ότι έχουν μνημειακό χαρακτήρα.

    Μάλιστα, το γεγονός ότι αργότερα ακολούθησε και γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με την οποία προβλεπόταν το αδόμητο να επεκταθεί σε όλο το νησί, δημιούργησε μεγάλη αναστάτωση σε κατοίκους και δήμο, που είναι με… δεμένα χέρια και περιμένουν την επιτροπή που συστήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού για να βρει τη χρυσή τομή. Ωστόσο, η κωλυσιεργία που υπάρχει το τελευταίο διάστημα εντείνει την ανησυχία και προκαλεί αλαλούμ, ειδικότερα τώρα που βρίσκονται εν μέσω τουριστικής περιόδου.

    Το παράδοξο ωστόσο της υπόθεσης είναι ότι το ΣτΕ βασίστηκε κυρίως στην υπουργική απόφαση του 1962 για την προστασία του οικισμού στη μορφή που ήταν τότε, παρότι είναι αναμενόμενο, 56 χρόνια μετά, να έχουν επέλθει σημαντικές αλλαγές. Σημειώνεται ότι ο Αρχαιολογικός Νόμος, στον οποίο επίσης βασίστηκε η απόφαση του ΣτΕ, αφορά την προστασία των αρχαιοτήτων και της πολιτιστικής κληρονομιάς και αναφέρει ότι η δόμηση επιτρέπεται μόνο εάν αποδεικνύεται ότι στο συγκεκριμένο ακίνητο προϋπήρχε κτίσμα.

    Απόγνωση

    Σύμφωνα με τα όσα σημειώνει ο δήμαρχος της Υδρας Γιώργος Κουκουδάκης στον Ελεύθερο Τύπο, το ζήτημα είναι μεγάλο και απασχολεί έντονα τους δημότες, που δεν γνωρίζουν αν θα μπορέσουν εν τέλει να κτίσουν. Σύμφωνα με το ΣτΕ, όπου δεν υπάρχει υφιστάμενο κτίσμα απαγορεύεται η ανοικοδόμηση. Ωστόσο, «πρέπει να γίνει μια δημόσια συζήτηση, σοβαρή και σε επιστημονικό επίπεδο, για το τι θεωρείται αρχαιολογική περιοχή. Δεν μπορεί η Υδρα να έχει το ίδιο δίχτυ προστασίας με την Ακρόπολη, όταν μάλιστα το νησί είναι τουριστικός προορισμός», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Κουκουδάκης.

    Οργισμένοι οι κάτοικοι θεωρούν πως το αδόμητο είναι μια αδικία που γίνεται στο νησί. Υπάρχουν πολίτες που έχουν εκτάσεις και δεν μπορούν να κτίσουν, ενώ άλλοι που είχαν την οικονομική δυνατότητα πριν από τις αποφάσεις του ΣτΕ κατάφεραν να οικοδομήσουν.

    Στο ίδιο πλαίσιο, το δημοτικό συμβούλιο της Υδρας με ομόφωνη απόφαση είχε εκφράσει την έντονη αντίθεσή του σε οποιεσδήποτε τετελεσμένες αποφάσεις και αλλαγές στο οικοδομικό καθεστώς που ισχύει για τον δήμο.

    Επιπλοκές

    Το ζήτημα βέβαια επεκτείνεται και σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα τους δασικούς χάρτες. Οπως εξηγεί ο δήμαρχος, η Υδρα δεν έχει όρια οικισμού και ενώ έχει πάει η προσωρινή γνωμοδότηση του υπουργείου Περιβάλλοντος και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έχει ζητήσει από τον Ιανουάριο να κατέβει στο νησί μια επιτροπή από το υπουργείο Πολιτισμού προκειμένου να καταθέσει τις απόψεις του, με βάση την πρόταση του ΥΠΕΝ για τα όρια οικισμού, η ομάδα δεν έχει έρθει καθόλου.

    Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, σύμφωνα με τον κ. Κουκουδάκη, είναι να υπάρχουν σημαντικά προβλήματα που σχετίζονται με τις εκτάσεις, τα όρια οικισμού αλλά και συνολικά την οικοδομική δραστηριότητα του νησιού, ειδικά τώρα που βρίσκεται σε τουριστική περίοδο. Σημειώνεται ότι οι μόνιμοι κάτοικοι είναι 2.000 ενώ το καλοκαίρι φτάνουν τις 10.000.

    Ερώτηση στη Βουλή

    Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα επανέφερε με ερώτησή του ο βουλευτής της Ν.Δ. Κώστας Κατσαφάδος στους υπουργούς Πολιτισμού και Περιβάλλοντος. Σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει ο κ. Κατσαφάδος, 14 μήνες μετά από αποφάσεις του ΣτΕ για τη δόμηση στο νησί, είχε συγκροτηθεί ομάδα εργασίας που επρόκειτο να ασχοληθεί με την υπόθεση και «από τα πρακτικά των δύο συνεδριάσεων της ομάδας εργασίας, όσο και από αυτά του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου όπου συζητήθηκε το θέμα της οριοθέτησης του οικισμού, δεν διαφαίνεται η πρόθεσή σας να βρεθεί μια βιώσιμη λύση για το νησί. Η ομάδα εργασίας, η οποία δεν έχει μεταβεί ούτε καν για αυτοψία στο νησί, παραμένει σε διαπιστώσεις εξ αποστάσεως».

    Ο κ. Κατσαφάδος ερωτά, μεταξύ άλλων, τους αρμόδιους υπουργούς για ποιο λόγο δεν έχουν μεταβεί στο νησί για αυτοψία μέλη της αρμόδιας επιτροπής για την οριοθέτηση του οικισμού, καθώς κι εάν προτίθενται να αναλάβουν πρωτοβουλία για την επίλυση του προβλήματος.

    ΜΑΡΙΝΑ ΞΥΠΝΗΤΟΥ


    Πηγή: https://www.eleftherostypos.gr/ellada/254375-oikodomiko-empargko-stin-ydra-me-apofasi-toy-ste/



    Engineer

    Σχόλια Μελών

    Recommended Comments



    Δεν είναι θέμα γραφειοκρατίας. Είναι θέμα στελέχωσης υπηρεσιών (αριθμητικής και ποιοτικής) και ανυπαρξία σύγχρονων τρόπων διοίκησης των φορέων προστασίας (γενικά, όχι μόνο για πολιτιστικά αγαθά αλλά και για φυσικούς πόρους ή ακόμη και ορφανά). Όσο για την κακή οικονομική κατάσταση των πολιτών υπάρχουν και κίνητρα σε βάσεις αειφορίας που τα προβλέπει ακόμη και ο αρχαιολογικός νόμος.

    Ζω σε μια πόλη που έχει όλους τους βαθμούς προστασίας και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αν στα τρία : φορέας προστασίας, οικονομικά κίνητρα και επαρκής παιδεία πάσχουν και τα τρία τότε πρέπει να αναστέλλεται η προστασία. Θα είναι μικρότερη η καταστροφή ...

    • Upvote 1
    Link to comment
    Share on other sites

    1 ώρα πριν, kan62 said:

    ....πρέπει να αναστέλλεται η προστασία. Θα είναι μικρότερη η καταστροφή ...

    Κι αυτό θα ήταν λάθος.... Το καλύτερο ίσως θα ήταν οι φιλοδοξίες των ειδικών για προστασία να ήταν πιο προσγειωμένες: Να περιόριζαν τους αυστηρούς κανόνες διατήρησης σε πραγματικά αξιόλογα μνημεία με την εποπτεία του υπουργείου πολιτισμού ενώ στα υπόλοιπα να έβαζαν  μορφολογικούς περιορισμούς στο κέλυφος, ακόμη και τη θέσπιση προτύπων μελετών.

    Link to comment
    Share on other sites

    Μα είπαμε όταν πάσχουν και τα τρία ... όσο καλοί και να είναι οι κανόνες, αν δεν έχεις την κατάλληλη εποπτεία πάλι επιταχύνεις την καταστροφή του προστατευόμενου.

    Ειδικά όταν το κράτος δικαίου είναι ακόμη ζητούμενο και σε παρόμοια θέματα χρειάζεσαι πάντα ένα ΣτΕ ως μπαμπούλα ακόμη και για απλή εφαρμογή του νόμου ...

    • Upvote 1
    Link to comment
    Share on other sites

    Τα οικόπεδα δεν μπορούν να δεσμεύονται με "εμπάρκο" ως μη οικοδομήσιμα, αλλιώς θα πρέπει  (αρ.17 του συντάγματος περί προστασίας της ιδιοκτησίας) να απαλλοτριωθούν. Όμως δεν είναι αυτός ο τρόπος για να διατηρηθεί μία υπέροχη Ύδρα όπως την γνωρίζουμε και να μη καταντήσει π.χ όπως τα Μάλια ή η Χερσόνησος Κρήτης, ο Λαγανάς Ζακύνθου, το Φαληράκι Ρόδου κ.λ.π.  Είναι δυνατόν μέσα από ένα σωστά μελετημένο ΣΧΟΑΠ ή/και ΓΠΣ να δίνεται η δυνατότητα ήπιας ανοικοδόμησης βασικά για χρήση κατοικίας, μικρών καταλυμάτων και κτιρών πολιτιστικής χρήσης, πάντα σε απόλυτη προσαρμογή με τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του νησιού.  Τουρισμός αξιώσεων μπορεί να συνυπάρξει χωρίς να βληθεί η παραδοσιακότητα του μέρους, αρκεί να μην αφηνόμαστε στο γρήγορο κι εύκολο κέρδος που τελικά φέρνει την απαξία (βλ. εκτονωτικός τουρισμός, πρακτορείο Thomas Cook κ.λ.π). 

    ΜΑΛΙΑ Κρήτη.jpg                            ΕΚΤΟΝΩΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ.jpg

     

    Edited by Anton_civeng
    Link to comment
    Share on other sites

    7.Επειδή, η Ύδρα έχει υπαχθεί σε ειδικό καθεστώς προστασίας με τις ακόλουθες πράξεις:

    Με την 1824/10.2.1962 απόφαση του Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως (Β’ 75), η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 52 του κ.ν. 5351/1932 «περί αρχαιοτήτων» (Α’ 93), όπως κωδικοποιήθηκε με το π.δ. της 9-24.8.1932 (Α’ 275), καθώς και των άρθρων 1 και 5 του ν. 1469/1950 (Α’ 169), χαρακτηρίσθηκε «ως χρήζων ειδικής προστασίας και ως ιστορικός τόπος ολόκληρος ο οικισμός της Ύδρας, ως ούτος καθορίζεται υπό της υφισταμένης πολεοδομικής καταστάσεως, διότι ο εν λόγω οικισμός εμφανίζει ιδιαιτέραν σημασίαν από απόψεως της τε ελληνικής αρχιτεκτονικής και της ελληνικής Ιστορίας». Ακολούθως, με την 10977/16.5.1967 απόφαση του Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως «περί χαρακτηρισμού ιστορικών μνημείων κ.λπ.» (Β’ 352), που εκδόθηκε επίσης βάσει των άρθρων 52 του κ.ν. 5351/1932 και 1 και 5 του ν. 1469/1950, χαρακτηρίσθηκαν «ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία και τόποι παρουσιάζοντες ιδιαίτερον φυσικόν κάλλος ή ενδιαφέροντες από απόψεως αρχιτεκτονικής ή ιστορικής» οι οικισμοί Μεγάλο Καμίνι, Μικρό Καμίνι και Βλυχός, οι οποίοι βρίσκονται δυτικώς του οικισμού της Ύδρας. Περαιτέρω,  με  την  Α/Φ31/1518/650/10.3.1975  απόφαση  του  Υπουργού Πολιτισμού και Επιστημών (Β’ 334), η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση των άρθρων 1 και 5 του ν. 1469/1950 με σκοπό την συμπλήρωση των ανωτέρω δύο αποφάσεων, χαρακτηρίσθηκε ολόκληρη η νήσος Ύδρα «ως τόπος ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους και τόπος χρήζων ειδικής κρατικής προστασίας, διότι άπαντα τα εν τη νήσω τοπία είναι εξαιρέτου φυσικού κάλλους, η Ύδρα δε, πλην της ιστορικής σημασίας της, περιλαμβάνει αξιόλογα αρχιτεκτονικά συγκροτήματα ενδιαφέροντα από απόψεως της τε ελληνικής αρχιτεκτονικής και της ελληνικής Ιστορίας» και με το άρθρο 1 του π.δ. της 19.10-13.11.1978 «περί χαρακτηρισμού ως παραδοσιακών οικισμών τινών του Κράτους και καθορισμού των όρων και περιορισμών δομήσεως των οικοπέδων αυτών» (Δ’ 594)  ο οικισμός της Ύδρας χαρακτηρίσθηκε ως παραδοσιακός. Τέλος, με την ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/ 10105/487/30.4.1996 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού (Β’ 453), η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων του ν. 1127/1981 (Α’ 32) και του ανωτέρω κ.ν. 5351/1932, κηρύχθηκε ως αρχαιολογικός χώρος ολόκληρη η νήσος Ύδρα «για την προστασία των εκτεταμένων καταλοίπων επί αυτής, που χρονολογούνται από τους προϊστορικούς έως τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους».

    δλδ απο το 1962 και μετά, δεν εχει χτισθεί κανενα οικοπεδο που δεν ειχε πριν κτισμα?

    και, άρα, παραμενουν αδόμητα και αναξιοποίητα για πανω απο 50 χρονια???

    Οπως δε φαινεται,   δεν εχουμε αχτιστους  κατα χτισμενων, αλλα το αντίθετο:

    Οι χτισμενοι εκαναν προσφυγη κατα των αχτιστων που πηρανε αδεια

    [και εδω πλεον, γεννώνται πολλα ερωτηματικα για την εκδοση της αδειας.

    Να υποθεσω το προφανες, οτι σε αυτα τα 50 χρονια, καποιοι  πρεπει να εχουν παρει αδεια απο την αρμοδια πολεοδομια, όπως  πήρε  και η περίπτωση οπου η αδεια ανεκληθη...

    οπότε εξεταστέα  ειναι και η νομιμότητα αυτων των προηγούμενων αδειών..] ?????

    Edited by dimitris GM
    Link to comment
    Share on other sites

    22 ώρες πριν, kan62 said:

     

    ".., να βρουν τρόπο να μπορεί να βιώνεται και να αναπτύσσεται χωρίς να μεταμορφώνεται! "

    Νομίζω αυτό λένε, ο τρόπος που βρίσκουν είναι η μη δόμηση των αδόμητων χώρων. Οι Υδραίοι διαφωνούν .............

    Με την απόλυτη απαγόρευση δόμησης όμως σίγουρα ΔΕΝ αναπτύσσεται.....

    Link to comment
    Share on other sites

    Το τι λέμε ανάπτυξη είναι άλλο θέμα ...

    Χώρος ανάπτυξης νομίζω υπάρχει. Δεν είναι και όλα τα μνημειακά κελύφη της Ύδρας αποκατεστημένα ...

    Αν υπάρχει βιωσιμότητα θα χρησιμοποιήσουν αυτή τη δόμηση. Αν δεν την θέλουν τέτοια δόμηση ρισκάρουν τη βιωσιμότητα της υπάρχουσας ...

    Υπάρχει πάλι το ενδεχόμενο μετά από ένα κρίσιμο σημείο η βιωσιμότητα να παίρνει τον κατιόντα κλάδο.

    Δεν νομίζω να τα μελέτησαν όλα αυτά ... απλά κάποιοι φιλοδοξούν να γίνουν Μύκονος, Φαληράκι, Κως. Αυτά όμως δεν είναι Ύδρα και είναι ήδη πολύ καλά στο είδος τους.

    Link to comment
    Share on other sites

    Συμφωνώ, η πρόκληση είναι να σκεφτούν  τις πρυποθέσεις  για την  σύμμορφη ανάπτυξη που πραγματικά αξίζει το μέρος αυτό.  Εύκολες είναι οι απαγορεύσεις με τα "οικοδομικά εμπάρκο' ή η άφεση στο "'οτι νάναι, ότι νάναι".    Αυτά τα εύκολα όμως είναι μόνο για τους ανίκανους ή τους  αδιάφορους.  Το καταφύγιο όποιου δεν ξέρει ή δεν ενδιαφέρεται να ρυθμίσει κάτι είναι το:  "άστο μωρέ μη το χαλάσουμε και βρούμε το μπελά μας." ....

    Και νομίζω ότι αυτές οι απαγορεύσεις μόνο εκεί κατατείνουν.........!

    Link to comment
    Share on other sites




    Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

    Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

    Δημιουργία λογαριασμού

    Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

    Εγγραφή νέου λογαριασμού

    Σύνδεση

    Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

    Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.