Έκθεση Eurelectric: Αλλαγή στη χρονική προτεραιότητα σύνδεσης έργων στο δίκτυο διανομής

Οι μεγάλες "ουρές" στο δίκτυο διανομής για σύνδεση νέων παραγωγών και καταναλωτών αποτελεί μείζον θέμα, όπως τονίζει η Eurelectric σε νέα της έκθεση.

Ο σύνδεσμος προειδοποιεί ότι οι καθυστερήσεις απειλούν την ενεργειακή μετάβαση, περιορίζουν την οικονομική ανάπτυξη και προκαλούν δυσλειτουργίες.

Με βάση τα παραπάνω, καλεί τις εθνικές αρχές να κινηθούν μακριά από τον μέχρι τώρα κανόνα της χρονικής προτεραιότητας, όπου αυτό είναι εφικτό.

Εκτιμά ότι η εφαρμογή του προκαλεί μεγάλες στρεβλώσεις στην πράξη, αφήνοντας πίσω ώριμα, χρηματοδοτημένα και τεχνικά άρτια έργα, τα οποία μπλοκάρονται πίσω από εικονικά αιτήματα, που υποβλήθηκαν απλώς για να δεσμεύσουν χωρητικότητα.

Σύμφωνα με την έκθεση, οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές και οι Διαχειριστές των Δικτύων Διανομής (DSOs) πρέπει να αποκτήσουν τη θεσμική αρμοδιότητα να αξιολογούν τις αιτήσεις με βάση ένα σύνολο σαφών και διαφανών κριτηρίων. Ανάμεσά τους:

• Η τεχνική και αδειοδοτική ωριμότητα: Δίνεται προτεραιότητα σε έργα που έχουν ήδη εξασφαλίσει περιβαλλοντική άδεια, οικοδομική άδεια ή άλλα απαραίτητα διοικητικά δικαιολογητικά. Με αυτόν τον τρόπο αποθαρρύνονται οι «πρόχειρες» αιτήσεις που δεν συνοδεύονται από πραγματικό σχεδιασμό υλοποίησης.
• Η στρατηγική γεωγραφική στόχευση: Τα έργα που χωροθετούνται σε περιοχές κρίσιμης πολιτικής σημασίας –όπως οι ζώνες απολιγνιτοποίησης, τα ενεργειακά νησιά, τα βιομηχανικά πάρκα και τα κέντρα δεδομένων υψηλής κατανάλωσης– προτείνεται να έχουν αυξημένη προτεραιότητα. Η προτεραιοποίηση δεν είναι οριζόντια, αλλά εστιάζει στο πού και πώς το έργο προσφέρει προστιθέμενη αξία.
• Η συμβολή στο σύστημα και στην ευστάθειά του: Τα έργα που ενσωματώνουν τεχνολογίες αποθήκευσης ή διαθέτουν δυνατότητα ελεγχόμενης παραγωγής (π.χ. υβριδικά έργα) θα μπορούσαν να προηγούνται, καθώς βοηθούν στην εξομάλυνση αιχμών και στην αποφυγή περικοπών.
• Ο βαθμός ετοιμότητας για άμεση ένταξη στο δίκτυο: Σε ορισμένες χώρες, έχει ήδη ξεκινήσει η αξιολόγηση αιτήσεων βάσει του χρόνου υλοποίησης. Έργα που αποδεδειγμένα μπορούν να λειτουργήσουν σε 12 ή 18 μήνες, ενδεχομένως να προηγούνται έναντι μεγάλων έργων με αβέβαιο χρονοδιάγραμμα.