Τεράστιες ποσότητες πάγου ανακαλύφθηκαν στο υπέδαφος του Άρη

Επιστήμονες έφεραν στο «φως» μεγάλες συγκεντρώσεις πάγου στον πλανήτη Άρη, που εκτείνονται σε βάθος εκατοντάδων μέτρων. Η ανακάλυψη έγινε με τη βοήθεια του δορυφόρου Mars Reconnaissance της NASA, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Science.

Το ένα τρίτο του υπεδάφους του «Κόκκινου Πλανήτη» καλύπτεται από πάγο. Εντούτοις ενώ η έκτασή του είναι με σχετική ακρίβεια γνωστή, άλλες κρίσιμες λεπτομέρειες – όπως το πάχος του, η μορφή των στρωμάτων του, ή η καθαρότητά του– παραμένουν επί της ουσίας άγνωστες. Αυτές οι λεπτομέρειες είναι κρίσιμες για τους μελλοντικούς εξερευνητές του Άρη, στην περίπτωση που θέλουν να αξιοποιήσουν τον πάγο για να εξασφαλίσουν νερό.

«Γνωρίζαμε ότι το υπέδαφος του πλανήτη διαθέτει πάγο συχνά σε πολύ μικρά βάθη, αλλά τώρα ανακαλύψαμε πως μεγάλα στρώματα φθάνουν στην επιφάνειά του σε ορισμένες περιοχές», σημειώνει ο Colin Dundas, ερευνητής στο Ινστιτούτο Γεωλογικών Ερευνών στο πανεπιστήμιο Flagstaff.

Οι ερευνητές μελέτησαν οκτώ διαφορετικές εναποθέσεις πάγου, που εντοπίστηκαν από την κάμερα HiRISE. Επτά από αυτές έχουν τη μορφή βαράθρων (δηλαδή απότομων πλαγιών) στο νότιο ημισφαίριο, εν μία έχει τη μορφή ενός συμπλέγματος από βάραθρα στο βόρειο ημισφαίριο, στον κρατήρα Milankovic. Το μήκος τους υπολογίζεται στα 5.8 χλμ.

Αυτές οι γκρεμνώδεις περιοχές φαίνεται να διαμορφώθηκαν καθώς σταδιακά ο πάγος μετατράπηκε σε υδρατμούς, λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας και των ανέμων.

Οι συγκεντρώσεις πάγου είναι αρκετά καθαρά ως προς τη σύνθεσή τους και ξεκινούν 1 με 2 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, αλλά κατά τόπους μπορεί να φτάνουν και στα 100 και πλέον μέτρα βάθος. Καλύπτονται από ένα στρώμα βράχων και σκόνης, η οποία είναι εγκλωβισμένη σε πάγο.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι διαμορφώθηκαν από χιονοπτώσεις, στις οποίες το χιόνι επανακρυσταλλοποιήθηκε αφότου κατέληξε στο έδαφος.

«Έχουν γίνει υποθέσεις ότι οι χιονοπτώσεις έλαβαν χώρα πριν από αρκετά εκατομμύρια χρόνια, κατά την περίοδο που ο άξονας του Άρη είχε μεγαλύτερη κλίση από τη σημερινή», σημειώνει ο Dundas.

Το επόμενο βήμα, σύμφωνα με τον Dundas, είναι η πιο λεπτομερής μελέτη αυτών των περιοχών – και ενδεχομένως η αναζήτηση και άλλων ανάλογων γεωλογικών σχηματισμών στον πλανήτη.

Πηγή: http://www.insomnia.gr/articles/%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B1/nasa-esa/%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%86%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%85%CF%80%CE%AD%CE%B4%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CF%81%CE%B7-r15590/