Μετάβαση στο περιεχόμενο
Ακολουθήστε τη νέα μας σελίδα στο Facebook! ×
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1435 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ετήσια έκθεση για τα ύδατα κολύμβησης, που δημοσιεύεται σήμερα, δείχνει ότι το 2021 σχεδόν το 85% των ευρωπαϊκών περιοχών κολύμβησης πληρούσαν τα πιο αυστηρά πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ύδατα «εξαιρετικής ποιότητας». Η αξιολόγηση παρέχει μια καλή ένδειξη για τους τόπους στους οποίους μπορούν οι λουόμενοι να βρουν την καλύτερη ποιότητα περιοχών κολύμβησης σε ολόκληρη την Ευρώπη αυτό το καλοκαίρι. Η αξιολόγηση, η οποία εκπονήθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, βασίζεται στην παρακολούθηση 21 859 περιοχών από όλη την Ευρώπη. Καλύπτει τα κράτη μέλη της ΕΕ, την Αλβανία και την Ελβετία καθ' όλη τη διάρκεια του 2021.
      Ο κ. Βιργκίνιους Σινκέβιτσιους, Επίτροπος Περιβάλλοντος, Ωκεανών και Αλιείας, δήλωσε σχετικά: «Η παρούσα έκθεση αποτελεί ευπρόσδεκτη είδηση για όσους από εμάς προγραμματίζουν θερινές διακοπές για αναψυχή στις όμορφες περιοχές κολύμβησης της Ευρώπης. Είτε ο προορισμός μας είναι μια ελληνική παραλία είτε είναι μια ουγγρική λίμνη ή ένας γαλλικός ποταμός, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι τα ύδατα κολύμβησης είναι, στη συντριπτική τους πλειονότητα, εξαιρετικής ποιότητας. Αυτό είναι καλό για το περιβάλλον, για την υγεία μας και για την τουριστική βιομηχανία της Ευρώπης καθώς ανακάμπτει από την πανδημία. Δεσμευόμαστε να διατηρήσουμε αυτά τα πρότυπα και να σημειώσουμε περαιτέρω πρόοδο στην πορεία προς την επίτευξη του στόχου μας για μηδενική ρύπανση.»
      Ο κ. Χανς Μπρούινινξ, Εκτελεστικός Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, δήλωσε σχετικά: «Τα φετινά αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι πάνω από 40 χρόνια δράσης της ΕΕ για τη βελτίωση της ποιότητας των υδάτων ωφέλησαν τόσο την υγεία μας όσο και το περιβάλλον. Το σχέδιο δράσης της ΕΕ για μηδενική ρύπανση και η αναθεώρηση της οδηγίας της ΕΕ για τα ύδατα κολύμβησης θα ενισχύσουν περαιτέρω τη δέσμευσή μας για την πρόληψη και τη μείωση της ρύπανσης τις επόμενες δεκαετίες.
      Κύρια πορίσματα της έκθεσης
      Η έκθεση δείχνει ότι η ποιότητα των παράκτιων περιοχών, οι οποίες αποτελούν τα δύο τρίτα του συνόλου των περιοχών κολύμβησης, είναι γενικά καλύτερη από εκείνη των περιοχών εσωτερικών υδάτων. Το 2021 το 88% των παράκτιων περιοχών κολύμβησης της ΕΕ ταξινομήθηκαν ως εξαιρετικής ποιότητας, έναντι του 78,2% των εσωτερικών περιοχών. Από την έκδοση της οδηγίας για τα ύδατα κολύμβησης το 2006, το ποσοστό των περιοχών με ύδατα «εξαιρετικής ποιότητας» έχει αυξηθεί και έχει σταθεροποιηθεί τα τελευταία χρόνια περίπου στο 88% για τις παράκτιες περιοχές και στο 78% για τις περιοχές εσωτερικών υδάτων.
      Η έκθεση διαπιστώνει ότι το 2021 τα ελάχιστα πρότυπα ποιότητας των υδάτων πληρούνταν από το 95,2% των περιοχών. Στην Αυστρία (97,7%), τη Μάλτα (96,6%), την Ελλάδα (95,8% - πέρυσι το αντίστοιχο ποσοστό έφτανε το 97,1%), την Κροατία, την Κύπρο, τη Δανία και τη Γερμανία το 90% και περισσότερο των υδάτων κολύμβησης ήταν «εξαιρετικής» ποιότητας.
      Η αναλογία των περιοχών με ύδατα ανεπαρκούς ποιότητας έχει μειωθεί από το 2013. Το 2021 τα ύδατα κολύμβησης «ανεπαρκούς ποιότητας» αποτελούσαν το 1,5% του συνόλου των περιοχών στην ΕΕ, σε σύγκριση με το 2% για το 2013. Η ανεπαρκής ποιότητα οφείλεται συχνά στη βραχυπρόθεσμη ρύπανση. Η έκθεση τονίζει ότι η καλύτερη αξιολόγηση των πηγών ρύπανσης και η εφαρμογή ολοκληρωμένων μέτρων διαχείρισης των υδάτων μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας των υδάτων.
      Παράλληλα με τη φετινή έκθεση για τα ύδατα κολύμβησης, ο ΕΟΠ δημοσίευσε επίσης έναν επικαιροποιημένο διαδραστικό χάρτη με τις επιδόσεις κάθε περιοχής κολύμβησης. Διατίθενται, επίσης, επικαιροποιημένες εκθέσεις ανά χώρα και περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας στις χώρες.
      Ιστορικό
      Η ποιότητα των υδάτων κολύμβησης στην Ευρώπη έχει βελτιωθεί σημαντικά κατά τις τελευταίες δεκαετίες λόγω της συστηματικής παρακολούθησης και διαχείρισης στο πλαίσιο της οδηγίας της ΕΕ για τα ύδατα κολύμβησης και άλλων πράξεων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων.
      Η νομοθεσία της ΕΕ για τα ύδατα κολύμβησης προσδιορίζει εάν η ποιότητα των υδάτων κολύμβησης μπορεί να χαρακτηριστεί «εξαιρετική», «ικανοποιητική», «επαρκής» ή «ανεπαρκής», ανάλογα με τα επίπεδα των βακτηρίων κοπράνων που ανιχνεύονται. Όταν τα ύδατα χαρακτηρίζονται «ανεπαρκούς ποιότητας», τα κράτη μέλη της ΕΕ οφείλουν να λαμβάνουν ορισμένα μέτρα, όπως να απαγορεύουν την κολύμβηση ή να συνιστούν την αποφυγή της, να ενημερώνουν το κοινό και να προβαίνουν σε κατάλληλες επανορθωτικές ενέργειες.
      Οι κανόνες αυτοί έχουν οδηγήσει σε δραστική μείωση των ανεπεξέργαστων ή μερικώς επεξεργασμένων αστικών και βιομηχανικών λυμάτων που καταλήγουν στα ύδατα κολύμβησης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να είναι δυνατή η κολύμβηση σε πολλές περιοχές επιφανειακών υδάτων που βρίσκονται στην πόλη και οι οποίες στο παρελθόν ήταν ιδιαίτερα μολυσμένες.
      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναθεωρεί επί του παρόντος την οδηγία για τα ύδατα κολύμβησης. Ο στόχος είναι να αξιολογηθεί κατά πόσον οι ισχύοντες κανόνες εξακολουθούν να εξυπηρετούν τον σκοπό της προστασίας της δημόσιας υγείας και της βελτίωσης της ποιότητας των υδάτων ή αν υπάρχει ανάγκη βελτίωσης του υφιστάμενου πλαισίου, ιδίως με την εξέταση νέων παραμέτρων.
      Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, καθώς και η Αλβανία και η Ελβετία, παρακολουθούν τις περιοχές κολύμβησης σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας της ΕΕ για τα ύδατα κολύμβησης.
      Η εφαρμογή της οδηγίας για τα ύδατα κολύμβησης υποστηρίζεται από ένα ευρύ ενωσιακό πλαίσιο νομοθεσίας για τα ύδατα, συμπεριλαμβανομένων της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα, της οδηγίας για τα πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος, της οδηγίας για τα υπόγεια ύδατα, της οδηγίας-πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική και της οδηγίας για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων.
      Για περισσότερες πληροφορίες
      Αξιολόγηση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης το 2021, καθώς και ενημερωτικά δελτία ανά χώρα ανά χώρα και διαδραστικός χάρτης
      Κανόνες της ΕΕ για την ποιότητα των υδάτων κολύμβησης
      Αναθεώρηση της οδηγίας για τα ύδατα κολύμβησης
    2. Περιβάλλον

      GTnews

      Εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. ΥΠΕΝ/ΔΑΠ/93462/979 ΦΕΚ 5525/Β΄/18.09.2023 με θέμα: Καθορισμός των χαρακτηριστικών γεωθερμικών πεδίων και περιοχών  γεωθερμικού ενδιαφέροντος.
      Γεωθερμικά πεδία εθνικού ενδιαφέροντος
      Ως γεωθερμικό πεδίο εθνικού ενδιαφέροντος μπορεί να χαρακτηριστεί, με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας που προβλέπεται στην παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 4602/2019, ένα πεδίο που συγκεντρώνει τουλάχιστον τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
      1.H θερμοκρασία εξόδου των ρευστών στην επιφάνεια ή των ρευστών στην έξοδο των γεωτρήσεων είναι μεγαλύτερη των ενενήντα βαθμών Κελσίου (90o C) με την επιφύλαξη του δευτέρου εδαφίου, της περίπτωσης β της παραγράφου 1, του άρθρου 23 του ν. 4602/2019.
      2.Είναι γνωστά από μετρήσεις σε γεωτρήσεις έρευνας - παραγωγής, δοκιμές και από συνεκτίμηση των αποτελεσμάτων γεωφυσικών διασκοπήσεων και γεωλογικών ερευνών:
      α) Η θερμοκρασία εξόδου των ρευστών στην επιφάνεια (έξοδο των γεωτρήσεων), β) τα δεδομένα παροχής και πίεσης ρευστού, γ) η κατανομή της θερμοκρασίας στον ταμιευτήρα, η έκταση της γεωθερμικής ανωμαλίας και η μεταβολή της γεωθερμικής βαθμίδας.
      3.Είναι γνωστά τα στοιχεία των χαρακτηριστικών του ρευστού (χημική σύσταση) όπως αναφέρονται παρακάτω:
      α) Το ποσοστό υγρής και αέριας φάσης, β) η χημική ανάλυση του νερού για τα στοιχεία SiO2, Na+, K+, Ca+2, Mg+   , HCO3 -, CO3 -2, SO4 -2, HS-, Cl-, F-, Al+ , T.D.S., Fe+2+3, B,
      γ) η ανάλυση αέριας φάσης ως προς τα CO2, CH4, H2S, O2, H2, N2, NH3,
      δ) η περιεκτικότητα σε ραδιενεργά στοιχεία (ράδιο (Ra), ουράνιο (U), ραδόνιο (Rn)), ε) το pH και η θερμοκρασία P’C υπό την οποία πραγματοποιήθηκε η μέτρησή του, στ) οι τάσεις επικαθήσεων και διαβρώσεων,
      4.Αναφέρονται πιθανά παραπροϊόντα και υποπροϊόντα.
      Γεωθερμικά πεδία τοπικού ενδιαφέροντος
      Ως γεωθερμικό πεδίο τοπικού ενδιαφέροντος μπορεί να χαρακτηριστεί, με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας που προβλέπεται στην παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 4602/19, ένα πεδίο που συγκεντρώνει τουλάχιστον τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
      1.H θερμοκρασία εξόδου των ρευστών στην επιφάνεια στην επιφάνεια ή των ρευστών στην έξοδο των γεωτρήσεων είναι μεγαλύτερη των τριάντα βαθμών Κελσίου (30o C) και μικρότερη ή ίση των ενενήντα βαθμών Κελσίου (90o C), με την επιφύλαξη του δευτέρου εδαφίου, της περίπτωσης β της παραγράφου 1, του άρθρου 23 του ν. 4602/2019.
      2.Είναι γνωστά από μετρήσεις σε γεωτρήσεις έρευνας - παραγωγής, δοκιμές και από συνεκτίμηση των αποτελεσμάτων γεωφυσικών διασκοπήσεων και γεωλογικών ερευνών:
      α) Η θερμοκρασία εξόδου των ρευστών στην επιφάνεια (έξοδο των γεωτρήσεων), β) τα δεδομένα παροχής και πίεσης, γ) η κατανομή της θερμοκρασίας στον ταμιευτήρα, η έκταση της γεωθερμικής ανωμαλίας και η μεταβολή της γεωθερμικής βαθμίδας.
      3.Είναι γνωστά τα στοιχεία των χαρακτηριστικών του ρευστού (χημική σύσταση) όπως αναφέρονται παρακάτω:
      α) Ποσοστό υγρής και αέριας φάσης, β) χημική ανάλυση του νερού για τα στοιχεία SiO2, Na+, K+, Ca+2, Mg+2, HCO3 -, CO3 -2, SO4 -2, HS-, Cl-, F-, Al+3, T.D.S., Fe+2+3, B,
      γ) ανάλυση αέριας φάσης ως προς τα CO2, CH4, H2S, O2, H2, N2, NH3,,
      δ) η περιεκτικότητα σε ραδιενεργά στοιχεία (ράδιο (Ra), ουράνιο (U), ραδόνιο (Rn)),
      ε) το pH και η θερμοκρασία T°C υπό την οποία πραγματοποιήθηκε η μέτρησή του,
      στ) Τάσεις επικαθήσεων και διαβρώσεων.
      4.Αναφέρονται πιθανά παραπροϊόντα και υποπροϊόντα.
      Περιοχές γεωθερμικού ενδιαφέροντος
      1.Ως περιοχή γεωθερμικού ενδιαφέροντος μπορεί να χαρακτηριστεί, με την απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας που προβλέπεται στην παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 4602/2019, μία περιοχή που συγκεντρώνει απαραίτητα ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
      α. Παρουσία θερμών πηγών ή γεωτεκτονικών δομών ικανών για τη δημιουργία συνθηκών συσσώρευσης θερμότητας, υψηλής ροής θερμότητας και ανώμαλης γεωθερμικής βαθμίδας.
      β. Ενδείξεις ύπαρξης γεωθερμικής ανωμαλίας από με-τρήσεις της θερμοκρασίας σε υφιστάμενες γεωτρήσεις κάθε διαμέτρου, σε σχέση με το βάθος.
      γ. Μελέτες των γεωεπιστημών που, συνδυαστικά, δύνανται να παρέχουν ενδείξεις ύπαρξης κατάλληλων συνθηκών δημιουργίας ενός βαθέως υδροθερμικού συστήματος.
      2.Η έκταση της περιοχής περιγράφεται βάσει συντεταγμένων, τα όρια της οποίας καθορίζονται βάσει των στοιχείων της παρ. 1.
      Καταργούμενες διατάξεις - Έναρξη ισχύος
      Με την παρούσα καταργείται η υπό στοιχεία Α9Β/ Φ166/οικ1508/ΓΔΦΠ374/10/27.01.2004 απόφαση του Υφυπουργού Ανάπτυξης «Χαρακτηρισμός γεωθερμικών πεδίων» (Β' 208).
      Η ισχύς της παρούσης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
      Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
      Δείτε ολόκληρο το ΦΕΚ εδώ: ΥΑ ΥΠΕΝ ΔΑΠ 93462-979 Καθορισμός των χαρακτηριστικών γεωθερμικών πεδίων και περιοχών γεωθερμικού ενδιαφέροντος ΦΕΚ 5525-Β-18.09.2023.pdf
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Τυνησία θα χρησιμοποιήσει ηλιακή ενέργεια και τεχνολογία αφαλάτωσης για την καλλιέργεια τροφίμων στην Έρημο Σαχάρα.
       
      Το δύσκολο έργο στην αφρικανική χώρα, το 75% της οποίας αποτελείται από έρημο, θα αναλάβει το Sahara Forest Project, μία ομάδα που έχει πραγματοποιήσει με επιτυχία παρόμοια έργα στο Κατάρ και την Ιορδανία.
       
      Η εγκατάσταση στην Τυνησία θα καλύπτει 25 στρέμματα και αναμένεται να ξεκινήσει λειτουργία το 2018. Το έργο χρηματοδοτείται με 30 εκατομμύρια δολάρια από το Υπουργείο Εξωτερικών της Νορβηγίας.
       
      Το θαλασσινό νερό θα χρησιμοποιείται για την ψύξη και εφύγρανση της εγκατάστασης, και το εξαγόμενο αλάτι στη συνέχεια θα πωλείται κανονικά στο εμπόριο. Το αφαλατωμένο νερό θα χρησιμοποιείται για την άρδευση των φυτών, ενώ μπορεί ακόμη να χρησιμοποιηθεί προς πόση.
       
      Παράλληλα, η συσσωρευμένη ηλιακή ενέργεια, η οποία αξιοποιεί κάτοπτρα για να παράγει θερμότητα για μια ατμογεννήτρια, θα παράγει την απαραίτητη ηλεκτρική ενέργεια για την τροφοδοσία του θερμοκηπίου, τον καθαρισμό και την άντληση του νερού.
      Ο συνδυασμός των δύο αυτών τεχνολογιών εξασφαλίζει ότι θα μπορούν να αναπτύσσονται καλλιέργειες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
       
      Το έργο θα βοηθήσει την Τυνησία στην επίτευξη του στόχου της μεγαλύτερης αξιοποίησης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Το 2015, η ισχύς της χώρας παράχθηκε χρησιμοποιώντας μόνο 1% ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να αυξήσει τον αριθμό αυτό σε 30% έως το 2030.
       

       
      Το νέο έργο, πέρα από την ανάπτυξη της γεωργίας και των ανανεώσιμων τεχνολογιών σε ένα ξηρό κλίμα, θα δημιουργήσει επίσης θέσεις απασχόλησης για εκατοντάδες ανθρώπους, από αγρότες έως εργαζόμενους σε θέσεις υψηλής ειδίκευσης.
       

       
      Εξάλλου, μια παρόμοια εγκατάσταση χτίζεται αυτή τη στιγμή στην Ιορδανία, ενώ η ομάδα έχει σχέδια για την κατασκευή μίας μονάδας στη Μέση Ανατολή, που θα παράγει 170.000 τόνους τροφίμων κάθε χρόνο.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1081474/tunisia-kalliergeia-trofimon-stin-erimo-saxara
       
      Περισσότερα: http://saharaforestproject.com/
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Καθοριστικός παράγοντας για την κλιματική κρίση, οι συνέπειες της οποίας γίνονται με τον καιρό όλο και περισσότερο αισθητές σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας είναι οι περίφημες εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου. Με απλά λόγια, όλα τα αέρια συστατικά της ατμόσφαιρας που συμβάλλουν στην άνοδο της μέσης θερμοκρασίας, ή όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται “φαινόμενο του θερμοκηπίου”, αναφέρονται συνολικά με τον όρο ως «αέρια του θερμοκηπίου».
      Καθώς, απορροφούν την μεγάλου μήκους κύματος γήινη ακτινοβολία και επανεκπέμπουν θερμική ακτινοβολία, συμβάλουν στο να θερμαίνουν την επιφάνεια της Γης. Ορισμένα αέρια, όπως το όζον έχουν ημιδιαφάνεια και στην ηλιακή ακτινοβολία, με αποτέλεσμα να απορροφούν ένα μέρος της, συμβάλλοντας ως ένα βαθμό και στην ψύξη της γήινης επιφάνειας.
      Εκτός των υδρατμών, τα κυριότερα αέρια που συμμετέχουν στην αύξηση της θερμοκρασίας είναι το διοξείδιο του άνθρακα, το μεθάνιο, τα οξείδια του αζώτου, οι χλωροφθοράνθρακες και όζον.
      Που βρίσκεται όμως η Ελλάδα σε επίπεδο εκπομπών αεριών θερμοκηπίου;
      Στην Ελλάδα, μετά την ανοδική τάση των εκπομπών αερίων την περίοδο 1990-2007 λόγω της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου και της σημαντικής επέκτασης του τομέα των υπηρεσιών, η τάση ήταν φθίνουσα την περίοδο 2008-2018.41
      Η εξέλιξη αυτή, αναφέρει έκθεση της ΤτΕ, οφείλεται κυρίως στην οικονομική ύφεση, αλλά και στον αντίκτυπο των δράσεων μετριασμού (αύξηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και της ενεργειακής αποτελεσματικότητας και βελτίωση των μέσων μαζικής μεταφοράς).
      Το 2018 η Ελλάδα μείωσε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 3,5% έναντι του 2017. Η εξέλιξη αυτή προήλθε κυρίως από τις δραστηριότητες που έχουν σχέση με την ενέργεια. Οι εκπομπές αερίων από το συγκεκριμένο κλάδο το 2018 αποτελούσαν το 73% των συνολικών ρύπων (1990: 74,6%) και ήταν μειωμένες κατά 12,6% έναντι του 1990.
      Δεύτερη σε σπουδαιότητα πηγή αερίων του θερμοκηπίου είναι οι βιομηχανικές διεργασίες, με μερίδιο 13,4%. Ακολουθεί με μερίδιο 8,4% η γεωργία, η οποία κατέγραψε σημαντική μείωση των εκπομπών (-23,3% το 2018 έναντι του 1990), κυρίως χάρη στις μειωμένες εκπομπές υποξειδίου του αζώτου (N2O) από τις γεωργικές εκτάσεις, λόγω της μείωσης της χρήσης συνθετικών λιπασμάτων αζώτου και του ζωικού πληθυσμού. Η πιο περιορισμένη χρήση συνθετικών λιπασμάτων αζώτου αποδίδεται στην αύξηση της βιολογικής γεωργίας, στην υψηλή τιμή των λιπασμάτων και στην επίδραση των πρωτοβουλιών για την προώθηση ορθών πρακτικών στη χρήση λιπασμάτων.
      Τέλος, τα απόβλητα είχαν μερίδιο 5,1% στις εκπομπές αερίων το 2018 και οι συναφείς εκπομπές ήταν κατά 2,4% χαμηλότερες έναντι του 1990, κυρίως λόγω της αύξησης της ανακύκλωσης.
      Όσον αφορά την ποσοστιαία κατανομή των αερίων του θερμοκηπίου, το 2018 το διοξείδιο του άνθρακα αποτελούσε το 77,9% των συνολικών εκπομπών, μειωμένο κατά 13,9% έναντι του 1990, κυρίως ως αποτέλεσμα της εισαγωγής του φυσικού αερίου και των ΑΠΕ.
      Αξίζει να σημειωθεί ότι η υψηλή διαθεσιμότητα υδροηλεκτρικής ενέργειας είχε σημαντική συμβολή στην πτωτική τάση των εκπομπών. Ακολουθεί το μεθάνιο με μερίδιο 10,9%, του οποίου οι εκπομπές έναντι του 1990 μειώθηκαν κατά 8,6%.
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Το μεγαλύτερο τσουνάμι των τελευταίων 65 ετών στον Ελλαδικό χώρο ήταν αυτό που επακολούθησε του φονικού σεισμού 7 ρίχτερ στην Σάμο στις 30 Οκτώβρη, αποδεικνύει νέα έρευνα.
      Όπως μεταδίδει η ΕΡΤ, στην έρευνα συμμετείχαν ο καθηγητής Ευθύμιος Λέκκας και συνεργάτες του από τον Τομέα Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας του ΕΚΠΑ (Μ. Γώγου, Σ. Μαυρούλης, Ι. Τριανταφύλλου), ο δρ Γεράσιμος Παπαδόπουλος, επιστημονικός συνεργάτης της ΕΕ και της UNESCO για θέματα τσουνάμι, και ο Μ. Θράβαλος, φοιτητής Φυσικής.
      Το ύψος του τσουνάμι έφτασε τα 3,35 μέτρα στον παραθαλάσσιο οικισμό του Αγίου Νικολάου που απέχει 5 χλμ από την πόλη του Καρλοβάσου και μέσα στο Καρλόβασι έφτασε στο 1,80 , ενώ το παλιρροϊκό κύμα στην πόλη της Σάμου έφτασε τα 2 μέτρα ύψος σε μια έκταση δυο χιλιομέτρων.
      Σύμφωνα με τον κ. Παπαδοπουλο η ζημιά που προκλήθηκε δεν ήταν τόσο μεγάλη σε σχέση με το μέγεθος του τσουνάμι καθώς η ανύψωση της Σάμου κατά 15-25 εκατοστά από τον Βορρά ως τον Νότο, η οποία καταγράφηκε, προφύλαξε το νησί από μεγαλύτερες καταστροφές.
      Το δεύτερο τσουνάμι ήταν το πιο ισχυρό και σημειώθηκε 25 λεπτά περίπου μετά τον σεισμό, προκαλώντας μεγάλες ζημιές σε επιχειρήσεις και σπίτια της παραλιακής λεωφόρου.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Ποιες μητροπόλεις κινδυνεύουν να «σβηστούν» από τον χάρτη - Η γη κάτω από τις μεγαλουπόλεις υποχωρεί προς το επίπεδο της θάλασσας υπό το βάρος των κατασκευών.
      Οι μεγαλουπόλεις βυθίζονται. Οι λίστες με τα αστικά κέντρα και τις περιοχές που κινδυνεύουν σταδιακά να βρεθούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας διαρκώς μακραίνουν, όπως πολλαπλασιάζονται και οι επιστημονικές έρευνες που καταγράφουν και μελετούν το φαινόμενο. Και ο λόγος δεν είναι μόνο ο προφανής, δηλαδή η κλιματική αλλαγή.
      Δεν φταίει μόνο η κλιματική αλλαγή
      Η θάλασσα αγκαλιάζει κάθε χρόνο ολοένα και πιο σφιχτά τις πόλεις, αλλά και το αντίστροφο, δηλαδή οι πόλεις… χαμηλώνουν αγγίζοντας τα νερά της. Αφενός, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη οι πάγοι λιώνουν, οι θάλασσες «φουσκώνουν» και εισβάλλουν στις πόλεις. Αφετέρου, τα μεγάλα αστικά κέντρα, λόγω ανθρωπογενών παρεμβάσεων που οδηγούν σε καθιζήσεις, γέρνουν υπό το βάρος του τσιμέντου προς το επίπεδο της θάλασσας.
      Ετσι, μπορεί παράκτιες πόλεις όπως το Μαϊάμι των ΗΠΑ και η Καντόνα της Κίνας να αντιμετωπίζουν την προοπτική τεράστιων πλημμυρών όσο η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει, λόγω της κλιματικής αλλαγής, ωστόσο μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό «Geophysical Research Letters» και εξέτασε 99 πόλεις ανά τον κόσμο, προσδιόρισε μια πιο επείγουσα απειλή.
      Οπως αποκάλυψαν οι επιστήμονες, οι μεγαλουπόλεις του πλανήτη βυθίζονται ταχύτερα από τον ρυθμό που ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας. Κι αυτό διότι η γη υποχωρεί και καθιζάνει πολλά εκατοστά κάθε χρόνο εξαιτίας αλλαγών στο υπέδαφος που προκαλούνται από διάφορες δραστηριότητες. Για παράδειγμα, με τις υπεραντλήσεις υπόγειων υδάτων, το νερό βγαίνει στην επιφάνεια, η γη συμπιέζεται και οι κατασκευές που είναι χτισμένες στην κορυφή βουλιάζουν σταδιακά, πλησιάζοντας το επίπεδο της θάλασσας.
      Συναγερμός στη Νοτιοανατολική Ασία
      Τουλάχιστον 33 πόλεις «χαμηλώνουν» πάνω από ένα εκατοστό ετησίως, δηλαδή με ρυθμό πέντε φορές μεγαλύτερο από εκείνον της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Εκείνες που κινδυνεύουν να γίνουν ταχύτερα «υποβρύχια» βρίσκονται συγκεντρωμένες στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία και ήδη αναγκάζονται να προσαρμοστούν. Η Ινδονησία, για παράδειγμα, μεταφέρει την πρωτεύουσά της από την Τζακάρτα, μια μεγαλούπολη 10,5 εκατομμυρίων κατοίκων, σε μια νεόκτιστη πόλη στο Βόρνεο, 2.000 χλμ. μακριά, για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων και η σταδιακή βύθιση της πόλης. Μάλιστα, το 2022 η τοπική κυβέρνηση της Βόρειας Τζακάρτα απαγόρευσε την εξόρυξη υπόγειων υδάτων στην περιοχή.
      Οι δέκα ταχύτερα βυθιζόμενες πόλεις στον πλανήτη (από το σύνολο των 99 που μελετήθηκαν) είναι η Τιεντσίν της Κίνας με 5,22 εκατοστά τον χρόνο (cm/έτος), η Σεμαράνγκ και η Τζακάρτα της Ινδονησίας (3,96 cm/έτος και 3,44 εκατ./έτος αντίστοιχα), η Σαγκάη (2,94 cm/έτος), η Χο Τσι Μινχ και το Ανόι του Βιετνάμ (2,81 cm/έτος και 2,44 cm/έτος αντίστοιχα), το Τσιταγκόνγκ του Μπαγκλαντές (2,35 cm/έτος), το Κόμπε της Ιαπωνίας (2,26 cm/έτος), η Κεράλα της Ινδίας (1,96 cm/έτος) και το Χιούστον των ΗΠΑ (1,95 cm/έτος).
      Παράλληλα, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στις 8 Μαΐου στο επιστημονικό έντυπο «Earth’ s Future», και η πιο εμβληματική πόλη των ΗΠΑ, η Νέα Υόρκη, βουλιάζει υπό το βάρος των εκατοντάδων ουρανοξυστών. Υπολογίστηκε ότι πέρα από την άνοδο της θαλάσσιας στάθμης, η αμερικανική μητρόπολη χάνει κάθε χρόνο 1 με 2 χιλιοστά από το ύψος της λόγω καθίζησης. Μάλιστα, από το 1950 έως σήμερα το νερό στη Νέα Υόρκη έχει ανέβει κατά περίπου 22 εκατοστά.
      Αντιστοίχως, και η Βομβάη υποχωρεί έως και 0,8 εκατοστά ετησίως ενώ ανάλυση κινδύνου που έγινε πέρυσι κατέδειξε ότι σχεδόν 2.500 κτίρια στην ινδική μητρόπολη κινδυνεύουν να καταστραφούν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας έως το 2050.
      Σύμφωνα με τους επιστήμονες της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (Intergovernmental Panel on Climate Change – IPCC) του ΟΗΕ, χωρίς μείωση των εκπομπών αερίων που ευθύνονται για την κλιματική αλλαγή, τα επίπεδα της θάλασσας παγκοσμίως θα ανέβουν κατά ένα μέτρο έως το 2100, απειλώντας τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα του πλανήτη, αλλά και αγροτικές περιοχές, θέρετρα κ.λπ. που βρίσκονται σε επαφή με το νερό. Η «εισβολή» αλμυρού νερού μπορεί να καταστρέψει βασικούς κλάδους της οικονομίας. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO) η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί ταχύτερα από το 1900 έως σήμερα από ό,τι σε οποιονδήποτε προηγούμενο αιώνα τα τελευταία 3.000 χρόνια.
      Μάλιστα, σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, ακόμη και αν η αύξηση της θερμοκρασίας της Γης συγκρατηθεί ως εκ θαύματος στους 1,5 βαθμούς Κελσίου, η θάλασσα θα συνεχίσει να «φουσκώνει» ενώ εάν αυξηθεί κατά 2 βαθμούς Κελσίου, τότε η άνοδος της θαλάσσιας στάθμης θα μπορούσε να διπλασιαστεί απειλώντας μεγαλουπόλεις, όχι μόνο στην Ασία, αλλά σε κάθε άλλη ήπειρο, όπως είναι το Κάιρο, το Λάγος, το Μαπούτο, η Ντάκα, η Κοπεγχάγη, το Λονδίνο, το Λος Αντζελες, η Νέα Υόρκη, το Μπουένος Αϊρες, το Σαντιάγο κ.ά.
      Σχεδόν 900 εκατομμύρια άνθρωποι – το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού – ζουν σε παράκτιες ζώνες, με τον πληθυσμό στα μικρά νησιωτικά αναπτυσσόμενα κράτη του Δυτικού Ειρηνικού να αντιμετωπίζουν μια άνοδο της στάθμης της θάλασσας έως και τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο.

      Υπό βύθιση περιοχές και στην Ελλάδα
      Οι κλιματικές μεταβολές δεν έχουν αφήσει ανεπηρέαστη την Ελλάδα. Ηδη επιστήμονες έχουν καταγράψει επίδραση τόσο στην παραγωγικότητα των καλλιεργειών, αλλά και στο τουριστικό προϊόν, δηλαδή στους δύο βασικούς «πυλώνες» της ελληνικής οικονομίας.
      Μάλιστα, όπως αναφέρει ο ακαδημαϊκός κ. Χρήστος Ζερεφός, επικεφαλής του Κέντρου Ερεύνης Φυσικής της Ατμόσφαιρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελεί το Καλοχώρι Θεσσαλονίκης, ο άλλοτε λαχανόκηπος της περιοχής, από τους βυζαντινούς χρόνους.
      Οπως εξηγεί, εξαιτίας των αλλαγών στο κλίμα, πλέον η μέση στάθμη της θάλασσας βρίσκεται στο ίδιο υψόμετρο με το έδαφος, το αλμυρό νερό διεισδύει με συνέπεια να παρατηρείται υφαλάτωση της γης, η οποία είναι καταστροφική για την αγροτική παραγωγή.
      Το ίδιο συμβαίνει σήμερα σε χιλιόμετρα ακτογραμμών με χαμηλό υψόμετρο, σε δέλτα ποταμών όπως του Νέστου, του Αξιού, του Αλιάκμονα, ή στα παράλια του Μεσολογγίου κ.λπ.
      Στο σενάριο ενός ήπιου μετριασμού των εκπομπών αερίων, στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας για την περίοδο 2031 – 2060 προβλέπεται σημαντική άνοδος της στάθμης της θάλασσας. Περισσότερο θα επηρεαστούν τα νησιά του Κεντρικού Αιγαίου στο βόρειο και νοτιοδυτικό τμήμα της Κρήτης, η ακτογραμμή του Ιονίου της ηπειρωτικής χώρας όπου η άνοδος της στάθμης θα φτάσει έως και τα 30 εκατοστά.
      Αλλά και στο σύνολο της ελληνικής ακτογραμμής υπολογίζεται μια άνοδος της στάθμης των θαλασσινών υδάτων από 10 έως 20 εκατοστά. Για την ίδια τριακονταετία, σύμφωνα με το πιο δυσμενές σενάριο, δηλαδή χωρίς περιορισμό των θερμοκηπικών αερίων, διαφαίνεται ότι σχεδόν σε όλη την ελληνική ακτογραμμή η θάλασσα θα ανέβει από 20 και σε ορισμένες περιοχές έως 30 εκατοστά.
      Σύμφωνα με τον καθηγητή, είναι δεδομένο ότι στις περιοχές όπου η στάθμη της θάλασσας θα ανεβαίνει, οι ακτές θα διαβρώνονται και θα χάνονται οι αμμουδιές. Στην Ελλάδα ήδη σήμερα το 20% της ακτογραμμής κινδυνεύει από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, η οποία έχει επιταχυνθεί τα τελευταία 10 χρόνια, κατατάσσοντας τη χώρα μας στην πρώτη πεντάδα των ευρωπαϊκών χωρών ως προς την παράκτια τρωτότητα.
      Οι συνέπειες των μακροχρόνιων μεταβολών της θαλάσσιας στάθμης σε συνδυασμό με παροδικές ακραίες κυματικές καταστάσεις θα επηρεάσουν πολλούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας (τουρισμό, χρήσεις γης, μεταφορές, κ.λπ.). Και όσο οι προσπάθειες της παγκόσμιας κοινότητας για μείωση των επικίνδυνων για το κλίμα εκπομπών θα συνεχίζονται, απαιτείται παράλληλα άμεση ενίσχυση της άμυνας των παράκτιων περιοχών και πόλεων ώστε να σταθούν όρθιες στα «χτυπήματα» των κλιματικών φαινομένων που, ούτως ή άλλως, έρχονται.
      Στην Ελλάδα το έργο του πολεοδομικού σχεδιασμού για το σύνολο της ελληνικής επικράτειας βρίσκεται στο στάδιο της προκήρυξης των μελετών για τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΤΠΣ), τα οποία σχεδιάζεται να ολοκληρωθούν εντός τριετίας με χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης.
      Το «φράγμα» της Βενετίας
      Για αιώνες στη Βενετία μεγάλες παλίρροιες βύθιζαν τα σοκάκια, πλημμύριζαν τα κτίρια, εμπόδιζαν την κίνηση των σκαφών κάτω από τις γέφυρες. Εδώ και μια τριετία όμως η ζωή των κατοίκων και των εμπόρων έχει βελτιωθεί. Το πρόβλημα της βύθισης της πόλης προφανώς δεν λύνεται με το φράγμα, παρά ταύτα η ζωή των κατοίκων γίνεται κάπως ευκολότερη.
      Το έργο υδραυλικής μηχανικής (γνωστό με το ιταλικό ακρωνύμιο «MOSE») ολοκληρώθηκε με τεράστιες καθυστερήσεις, έπειτα από δύο δεκαετίες και πλέον λειτουργεί και προστατεύει τη Βενετία και τη λιμνοθάλασσά της.
      Σε κάθε περίπτωση, δεν λείπουν οι «γκρίνιες» για τη χρησιμότητα του φράγματος που κόστισε 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Μελέτη του 2021 προέβλεψε άνοδο της στάθμης του νερού στη λιμνοθάλασσα της Βενετίας μεταξύ 32 και 110 εκατοστών έως το 2100, ανάλογα με το πόσο δραστικά θα περιοριστούν οι εκπομπές άνθρακα.
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Έχουν περάσει σχεδόν 40 χρόνια από από την πυρηνική καταστροφή στο Τσερνόμπιλ και οι περιβαλλοντικές συνέπειες, αλλά και η ανθεκτικότητα ορισμένων ζώων στη ραδιενέργεια εξακολουθεί να αποτελεί πεδίο έρευνας για τους επιστήμονες.     Μία πρόσφατη έρευνα στο Τσερνόμπιλ προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στους επιστήμονες που ερευνούν την περιοχή, με το ιστορικό αυτό γεγονός να έχει εμπνεύσει ακόμη και τον κινηματογράφο, δημιουργώντας το εμβληματικό Call of Duty 4 που πραγματεύεται αυτή τη μεγάλη οικολογική καταστροφή που συνέβη σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ωστόσο, αν και έχουν περάσει τέσσερις δεκαετίες από τότε, ακόμα και σήμερα κεντρίζει τον ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Μάλιστα, μια από τις πιο πρόσφατες ανακαλύψεις προκάλεσε μεγάλο σοκ στους επιστήμονες που ερευνούν την περιοχή.
      Συγκεκριμένα, μια νέα μελέτη με επικεφαλής ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU) προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στους επιστήμονες αφού διαπίστωσαν ότι τα ζώα που εκτέθηκαν σε χρόνια ακτινοβολία, όπως είναι τα σκουλήκια αλλά και λύκοι, που εμφανίζονται ανθεκτικοί στον καρκίνο, δεν έχουν υποστεί την παραμικρή βλάβη, ξεκαθαρίζοντας βέβαια ότι αυτό δεν σημαίνει ότι η περιοχή είναι ασφαλής για να επιστρέψουν οι άνθρωποι!
      Η Sophia Tintori, μεταδιδακτορική συνεργάτης στο Τμήμα Βιολογίας του NYU και πρώτη συγγραφέας της μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS), δήλωσε: «Το Τσερνόμπιλ ήταν μια τραγωδία ασύλληπτης κλίμακας, αλλά ακόμη δεν έχουμε κατανοήσει σε μεγάλο βαθμό τις επιπτώσεις της καταστροφής. Μήπως η περιβαλλοντική αλλαγή επέλεξε είδη, ή ακόμη και πλάσματα που είναι από τη φύση τους πιο ανθεκτικά στην ιονίζουσα ακτινοβολία;»

      Η Τιντόρι δήλωσε επίσης: «Είχα δει πλάνα από τη ζώνη αποκλεισμού και εξεπλάγην από το πόσο πλούσια και καταπράσινη φαινόταν – ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι κάποτε έσφυζε από ζωή. Επιλέξαμε να συλλέξουμε σκουλήκια σε εκείνο το μέρος καθώς είναι ιδιαίτερα ανεκτικά στην ακτινοβολία. Θέλαμε να δούμε τις αντιδράσεις τους».
      Τα σκουλήκια – από το είδος oschieus tipulae, το οποίο συνήθως ζει στο έδαφος – συλλέχθηκαν από την περιοχή του Τσερνομπίλ το 2019 και μεταφέρθηκαν στο NYU για να μελετηθούν, πράγμα που περιελάμβανε και την κατάψυξή τους.
      Οι επιστήμονες ξαφνιάστηκαν από τα αποτελέσματα. Διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχαν σημάδια βλάβης από την ακτινοβολία στο DNA των σκουληκιών. Η Τιντόρι δήλωσε: «Αυτό δεν σημαίνει ότι το Τσόρνομπιλ είναι ασφαλές – μάλλον σημαίνει ότι τα συγκεκριμένα σκουλήκια είναι πραγματικά ανθεκτικά ζώα και μπορούν να αντέξουν σε ακραίες συνθήκες. Επίσης, δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό καθένα από τα σκουλήκια που συλλέξαμε βρισκόταν στη Ζώνη, οπότε δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το ακριβές επίπεδο έκθεσης που δέχτηκε κάθε σκουλήκι και οι πρόγονοί του τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες».

    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Ραδιανεργά ίχνη που συνδέονται με το Τσερνόμπιλ εντοπίζονται ακόμα στην Αττική, 37 χρόνια μετά το πυρηνικό ατύχημα που συγκλόνισε τον κόσμο. Όπως αποκαλύπτει έρευνα του Εργαστηρίου Ραδιενέργειας Περιβάλλοντος του ΕΚΠΑ, σε 23 πάρκα του Λεκανοπεδίου διαπιστώθηκε η παρουσία καισίου 137 που αποτελεί ένα από τα συνηθέστερα προϊόντα σχάσης του ουρανίου.
      Το 1986, λίγες ημέρες ύστερα από το πυρηνικό ατύχημα, επιστήμονες του ΕΜΠ και του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», είχαν καταγράψει στη χώρα μας υψηλές συγκεντρώσεις επικίνδυνων ραδιοϊσοτόπων, όπως ραδιοκαισίου αλλά και ιωδίου και τελλουρίου. Μετρήσεις που έγιναν δέκα χρόνια μετά έδειξαν ότι η Ελλάδα είχε σχεδόν απαλλαγεί από όλα, με εξαίρεση του καίσιο 137.
      Οι επιστήμονες διευκρινίζουν, σύμφωνα με την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», πως τα επίπεδα που εντόπισαν στην πρόσφατη έρευνά τους είναι πολύ κάτω από το όριο κινδύνου, όμως, είναι ενδεικτικά της επίμονης παρουσίας του καισίου, το οποίο χρειάζεται 30 χρόνια για να υποδιπλασιαστεί.
      Τα δείγματα που έλαβαν οι ερευνητές συγκρίθηκαν με αντίστοιχες μετρήσεις στην Βαρκελώνη, όπου καταγράφηκαν χαμηλότερα επίπεδα, και από το Βουκουρέστι, όπου βρέθηκαν υψηλότερες ποσότητες. Στόχος των επιστημόνων είναι να επεκτείνουν την έρευνά τους και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως τα Γρεβενά ή η Καρδίτσα, που θεωρείται ότι επηρεάστηκαν περισσότερο από το πυρηνικό ατύχημα του 1986.
      «Αυτό που κάναμε ήταν μια εκτενής προσπάθεια καταγραφής των επιπέδων φυσικής ραδιενέργειας, που σχετίζονται άμεσα με τη γεωλογική σύσταση των εδαφών που μελετήθηκαν, βρέθηκαν ίχνη ραδιοκαισίου που αποδίδεται στη διασπορά από το Τσερνόμπιλ. Επιλέξαμε τοποθεσίες όσο το δυνατόν αδιατάρακτες από την ανθρωπογενή δραστηριότητα, ώστε να γίνει πιο αντικειμενική εκτίμηση των στοιχείων που εναποτέθηκαν τότε» είπε ο αναπληρωτής καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής στο ΕΚΠΑ, Θεόδωρος Μερτζιμέκης.
      Οι ποσότητες που ανιχνεύτηκαν είναι πολύ χαμηλότερες από τα επιτρεπτά όρια με τη μέγιστη τιμή να εντοπίζεται σε πάρκο κοντά στην Πανεπιστημιούπολη και να είναι ίση με περίπου 86 Bq/kg. Σχεδόν αμελητέες ποσότητες εντοπίστηκαν σε πάρκα της Καλλιθέας, του Ταύρου και του Βύρωνα.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Στη τροποποίηση των Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΜΔΠΠ) του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.), οι οποίες συστήθηκαν με το ν. 4685/2020, και ειδικότερα ως προς την ονομασία, τις έδρες, τα παραρτήματα και τη χωρική αρμοδιότητα αυτών, προχώρησε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
      Πιο συγκεκριμένα, το Παράρτημα Ι της υπ’ αρ. ΥΠΕΝ/Δ ΝΕΠ/30858/1148/30.03.2022 απόφασης του υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας περιέχει πίνακα με την ονομασία, τις έδρες και τα παραρτήματα των ΜΔΠΠ ενώ η χωρική αρμοδιότητά τους απεικονίζεται στο χάρτη του Παραρτήματος ΙΙ.
      Σχετικό αρχείο:
      Υ.Α. ΥΠΕΝ/Δ ΝΕΠ/30858/1148/30.03.2022  (Β΄ 1877) Τροποποίηση των Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής “(Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.)” του άρθρου 34 του ν. 4685/2020 (Α’ 92).


    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 2037/Β/13.06.2017 η τροποποίηση της κοινής υπουργικής απόφασης 43942/4026/2016 -Οργάνωση και λειτουργία Ηλεκτρονικού Μητρώου Αποβλήτων (ΗΜΑ), σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 42 του Ν.4042/2012 (Α΄ 24), όπως ισχύει.
       
      Σύμφωνα με την απόφαση:
       
      Οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 8 αντικαθίστανται ως ακολούθως :
       
      «2. Με τη δημοσίευση της παρούσας και μέχρι την 20η Ιουλίου 2017 ολοκληρώνεται υποχρεωτικά η ηλεκτρονική εγγραφή και καταχώριση για υφιστάμενες εγκαταστάσεις / δραστηριότητες, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 2 της παρούσας. Με την έναρξη της υποχρεωτικής λειτουργίας του ΗΜΑ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 7 της παρούσας, υποβάλλονται ηλεκτρονικά οι ετήσιες Εκθέσεις Αποβλήτων κάθε έτους μέχρι το τέλος Μαρτίου του επόμενου έτους.
       
      3. Από την έναρξη λειτουργίας του ΗΜΑ και ειδικά για το πρώτο έτος λειτουργίας του, είναι υποχρεωτική η ηλεκτρονική υποβολή της έκθεσης αποβλήτων για τα έτη 2015 και 2016 μέχρι την 20η Ιουλίου 2017.»
       
      Από τη δημοσίευση της παρούσας καταργείται καθ' ολοκληρία η ΚΥΑ 1/1/2017 (ΦΕΚ 1 Β).
       
      Πηγή: https://www.b2green.gr/el/post/47224/tropopoiisi-tis-kya-gia-tin-organosi-kai-leitourgia-ilektronikou-mitroou-apovliton
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ η απόφαση του ΥΠΕΝ που αφορά στην τροποποίηση της υπ’ αρ. ΔΙΠΑ/οικ. 37674/ 27-7-2016 (Β’2471) απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Κατάταξη δημόσιων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 4 του ν. 4014/2011 (Α’ 209)», ως προς την κατάταξη ορισμένων έργων και δραστηριοτήτων της 10ης Ομάδας.
      Σύμφωνα με την απόφαση, ισχύουν τα εξής:
      Άρθρο 1
      Τροποποιείται η υπ’ αρ. ΔΙΠΑ/οικ. 37674/2016 (Β’ 2471) απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Κατάταξη δημόσιων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 4 του ν. 4014/21.09.2011 (Α’ 209)», όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει ως προς την κατάταξη των έργων και δραστηριοτήτων της 10ης Ομάδας, ως ακολούθως:
      Το Παράρτημα X, Ομάδα 10η «Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας» τροποποιείται και αντικαθίσταται από το ταυτάριθμο Παράρτημα της παρούσας.
      Άρθρο 2
      Η περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων του πεδίου εφαρμογής της παρούσας των οποίων η κατάταξη μεταβάλλεται βάσει αυτής, και για τα οποία έχει κατατεθεί πλήρης Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ή Μελέτη Περιβάλλοντος ή φάκελος Υπαγωγής σε Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ), στην περιβαλλοντική αρχή που ήταν αρμόδια για την περιβαλλοντική αδειοδότησή τους πριν την έναρξη ισχύος της παρούσας, διενεργείται από την ως άνω αρχή εκτός εάν ο φορέας των εν λόγω έργων ή δραστηριοτήτων ζητήσει εγγράφως την υπαγωγή τους στις διατάξεις της παρούσας
      Άρθρο 3
      Ισχύς απόφασης
      Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
      Μπορείτε να κατεβάσετε το ΦΕΚ με τα Παραρτήματα από εδώ
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      2014, 2015, 2016: τρεις συνεχόμενες φορές οι θερμοκρασίες έσπαγαν το ρεκόρ της προηγούμενης χρονιάς. Το 2017 η άνοδος φαίνεται να διεκόπη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής τελείωσε.
       
      Μετά από τρεις διαδοχικές χρονιές ρεκόρ, η ανοδική τάση των παγκόσμιων θερμοκρασιών φαίνεται καταρχήν να ανακόπτεται το 2017. Οι χρονιές 2014, ‘15 και '16 έσπαγαν κάθε φορά το ρεκόρ της προηγούμενης χρονιάς. Το 2016 δεν ήταν μόνο η πιο ζεστή χρονιά από τότε που ξεκίνησαν οι επίσημες μετρήσεις πριν από 140 χρόνια. Πέρσι μετρήθηκε και η υψηλότερη στάθμη των θαλάσσιων υδάτων αλλά και η μεγαλύτερη αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα. Το 2017 η άνοδος φαίνεται να ανακόπηκε, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι η μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής τελείωσε.
       
      Οι καταστροφές είναι τα σημάδια τηςκλιματικής αλλαγής
       
      Όπως όλα δείχνουν το 2017 δεν θα συνεχιστεί αυτή η αρνητική τάση. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η χρονιά ήταν λιγότερο ζεστή από τις προηγούμενες. Σύμφωνα με την αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), από τον Ιανουάριο μέχρι τον Οκτώβριο ο μέσος όρος της θερμοκρασίας πάνω από τις χερσαίες και θαλάσσιες επιφάνειες του πλανήτη βρισκόταν κατά 0,86 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο του 20ου αιώνα που ήταν 14,1 βαθμοί Κελσίου.
       
      Επιπλέον το διάστημα μεταξύ 2013 και 2017 θα είναι κατά πάσα πιθανότητα η πιο θερμή πενταετία από τότε που ξεκίνησαν οι επίσημες μετρήσεις.
       
      Αντίθετα το 2017 φαίνεται να καταγράφεται ως η τρίτη πιο ζεστή χρονιά που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα, όπως επιβεβαιώνει και ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (WMO). «Είδαμε θερμοκρασίες που ξεπέρασαν τους 50 βαθμούς Κελσίου στην Ασία, ανεμοθύελλες ρεκόρ στην Καραϊβική και τον Ατλαντικό, που έφτασαν μέχρι την Ιρλανδία, καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν εκατομμύρια ανθρώπους και παρατεταμένη ξηρασία στην ανατολική Αφρική», λέει ο επικεφαλής της WMO, Πέτερι Τάλας. Πολλά από αυτά τα καιρικά φαινόμενα φέρουν τα «σημάδια της κλιματικής αλλαγής», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
       
      Κίνδυνος για τη ζωή μας
       
      Επιπλέον η μείωση της εξάπλωσης του πάγου στην Αρκτική και Ανταρκτική προκαλεί ανησυχία στους περιβαλλοντολόγους. Όπως αναφέρει η Πατρίσια Εσπινόζα, γενική γραμματέας του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή: «Όλα αυτά τα αποτελέσματα των ερευνών υπογραμμίζουν τον κίνδυνο για τους ανθρώπους, την οικονομία και όλες τις δομές της ζωής στον πλανήτη σε περίπτωση που δεν καταφέρουμε να εργαστούμε για την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα».
       
      Πηγή: http://www.dw.com/el/%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B6%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%AE-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%BF-2017/a-41654997
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Τις μεγαλύτερες οικονομικές απώλειες που σχετίζονται με το κλίμα που αντιστοιχούν σε 91 ευρώ ανά κάτοικο κατέγραψε η Ελλάδα για το 2020 σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, που αναδημοσίευσε η Eurostat. Οι απώλειες για τους Έλληνες ήταν σχεδόν τρεις φορές υψηλότερες από τον μέσο όρο της ΕΕ (€27/κάτοικο). Τα ακραία καιρικά φαινόμενα που σχετίζονται με το κλίμα, όπως τα κύματα καύσωνα, οι πλημμύρες και οι καταιγίδες, έχουν προκαλέσει οικονομικές απώλειες άνω των 145 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ΕΕ την τελευταία δεκαετία.

      Στην τριάδα με τις χώρες που πλήρωσαν βαρύ τίμημα από την κλιματική αλλαγή η Γαλλία (δεύτερη θέση) με απώλειες ύψους €62 ανά κάτοικο και η Ιρλανδία (τρίτη θέση) με €42/ κάτοικο.
      Οι χαμηλότερες απώλειες ανά κάτοικο καταγράφηκαν στη Βουλγαρία (€0,7 ανά κάτοικο), τη Σλοβενία και τη Σλοβακία (€4 και στις δύο χώρες).
      Δυσοίωνες οι προβλέπεις 
      Σταθερά ανοδικά, κινείται ο μέσος όρος 30 ετών των οικονομικών απωλειών που σχετίζονται με το κλίμα, αυξάνοντας σχεδόν 2% ετησίως την τελευταία δεκαετία. 
      Μόνο το 2020, οι συνολικές οικονομικές απώλειες ανήλθαν σε 12 δισεκατομμύρια ευρώ. 
      Η μεγαλύτερη συνολική απώλεια καταγράφηκε το 2017 (27,9 δισεκατομμύρια ευρώ), υπερδιπλάσια από αυτή του 2020, ως αποτέλεσμα των καύσωνα που καταγράφηκε στην Ευρώπη που στέγνωσε τη γη και προκάλεσαν μεγάλες πυρκαγιές. Η χαμηλότερη συνολική απώλεια παρατηρήθηκε το 2012 (3,7 δισ. ευρώ).
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Νέα επιστημονική έρευνα αποκαλύπτει ότι η στάθμη των ωκεανών της Γης αυξάνεται σχεδόν τρεις φορές γρηγορότερα από ό,τι κατά το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα. Πριν από το 1990, η στάθμη αυξανόταν κατά περίπου 1,1 χιλιοστά ετησίως ανά δεκαετία. Από το 1993 έως το 2012, όμως, η έρευνα έδειξε ότι αυξήθηκε κατά 3,1 χιλιοστά το χρόνο ανά δεκαετία.
       
      «Έχουμε μια πολύ ισχυρότερη επιτάχυνση στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας από ό,τι προηγουμένως», δήλωσε ο Ζένκε Ντάνγκεντορφ, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Ζίγκεν στη Γερμανία, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης μαζί με επιστήμονες από την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Νορβηγία και την Ολλανδία.
       
      Σύμφωνα με τον Ντάνγκεντορφ, η αιτία του φαινομένου είναι ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας καθ' όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα προήλθε από την τήξη χερσαίων παγετώνων και τη διαστολή του θαλασσινού νερού καθώς θερμαίνεται, αλλά η άνοδος της στάθμης της θάλασσας στον 21ο αιώνα οφείλεται επίσης στο λιώσιμο των φύλλων πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής.
       
      Η μελέτη του μεταβαλλόμενου ρυθμού αύξησης της στάθμης της θάλασσας περιπλέκεται από το γεγονός ότι οι επιστήμονες έχουν ακριβή δορυφορικά δεδομένα μόνο από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Πριν από αυτό, τα αρχεία βασίζονται σε μετρητές της στάθμης σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο.
       
      Ωστόσο, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας ποικίλλει σε διάφορους τόπους, λόγω της μορφολογίας της Γης, των βαρυτικών επιδράσεων στο νερό, και άλλων τοπικών παραγόντων.
       
      Οι ερευνητές προσπάθησαν να συγκεντρώσουν στοιχεία για τη στάθμη της θάλασσας τον 20ό αιώνα, πριν από την έναρξη των δορυφορικών μετρήσεων, προσαρμόζοντας τα αποτελέσματα των τοπικών μετρητών με βάση την κατανόηση των παραγόντων που επηρεάζουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας σε μια δεδομένη περιοχή, και στη συνέχεια σταθμίζοντας διαφορετικά την κάθε περιοχή στην τελική ανάλυση.
       
      «Τα επίπεδα της θάλασσας θα συνεχίσουν να αυξάνονται τον επόμενο αιώνα, ανεξάρτητα από το εάν θα λάβουμε μέτρα ή όχι, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να περιορίσουμε τουλάχιστον ένα μέρος της αύξησης της στάθμης της θάλασσας. Θα επιταχυνθεί περαιτέρω, αλλά το κατά πόσο συνδέεται με το πώς θα ενεργήσουμε ως παγκόσμια κοινότητα», δήλωσε ο Ντάνγκεντορφ.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CF%81%CF%85%CE%B8%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84/
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Τριανταένα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το χειρότερο πυρηνικό δυστύχημα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ήταν Σάββατο 26 Απριλίου του 1986. Μια διπλή έκρηξη στον 4ο αντιδραστήρα συγκλονίζει την πόλη του Τσέρνομπιλ, στη βόρεια Ουκρανία. Το αποτέλεσμα ήταν η χειρότερη πυρηνική καταστροφή εν καιρώ ειρήνης στην Ιστορία.
       
      Στο δυστύχημα έχασαν επιτόπου τη ζωή τους τρεις από τους εργάτες του σταθμού, μέσα δε στους επόμενους τέσσερις μήνες, πέθαναν από τη ραδιενέργεια 28 εκ των πυροσβεστών που έσπευσαν στο χώρο της καταστροφής για την αντιμετώπιση της φωτιάς και τη ραδιενέργεια που εκλύθηκε.
       

       
       
      Από το 1986 έως σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 25.000 άνθρωποι από την Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και άλλες Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
       
      Περισσότεροι από 8 εκατομμύρια άνθρωποι στις τρεις αυτές χώρες εκτέθηκαν στη ραδιενέργεια, από την οποία έχει μολυνθεί έκταση 150.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΗΕ.
       
      Περίπου 400.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους, αλλά περίπου 6 εκατομμύρια εξακολουθούν να ζουν σε μολυσμένες ζώνες.
       

       
       
      Οι αιτίες της τραγωδίας παραμένουν μέχρι σήμερα επισήμως άγνωστες. Το μοιραίο εργοστάσιο έκλεισε οριστικά τον Δεκέμβριο του 2000, ύστερα από πιέσεις που δέχθηκε η κυβέρνηση της Ουκρανίας και υπό το φόβο νέων πιθανών εκρήξεων στους πεπαλαιωμένους αντιδραστήρες του.
       
      Η πρόσβαση στην περιοχή δεν επιτρέπεται έως σήμερα, την ώρα που ο απολογισμός των θυμάτων από το δυστύχημα συνεχίζει να διχάζει.
       
      Δείτε βίντεο της εποχής αλλά και μεταγενέστερo ντοκιμαντέρ από την πυρηνική καταστροφή στο Τσέρνομπιλ:
       

       

       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%8C%CE%BB/
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Τρία χρόνια μετά την καταστροφή στη Φουκουσίμα οι αρχές δεν έχουν να παρουσιάσουν στοιχεία για τις επιπτώσεις του πυρηνικού δυστυχήματος στην υγεία των κατοίκων της περιοχής. Ένας απολογισμός.
       
      Τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το πυρηνικό δυστύχημα στη Φουκουσίμα και οι απόψεις των ιαπώνων επιστημόνων που εξετάζουν τις επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων διίστανται. Οι υπάρχουσες εκθέσεις είναι αντιφατικές. Κάθε νέο κρούσμα λευχαιμίας αντιμετωπίζεται με καχυποψία από τους ειδικούς. Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι επιπτώσεις του δυστυχήματος θα φανούν μετά από μια δεκαετία.
       
      Οι κορυφαίοι ιάπωνες επιστήμονες σε ζητήματα καρκίνου δείχνουν να αποφεύγουν συνειδητά τα ξεκάθαρα λόγια. Σε συνέντευξη τύπου για τις επιπτώσεις του δυστυχήματος στα μέσα Φεβρουαρίου ο καθηγητής της Ιατρικής Πανεπιστημιακής Σχολής της Φουκουσίμα Σινίτσι Σουζούκι έλεγε ότι «δεν θέλουμε να αποσιωπήσουμε πληροφορίες. Είμαστε επιστήμονες και δημοσιοποιούμε τα αποτελέσματα των ερευνών μας. Από την άλλη πλευρά, όμως, πρέπει να σεβόμαστε την προστασία προσωπικών δεδομένων και τα συναισθήματα των θυμάτων».
       
      Πολλά από τα θύματα του πυρηνικού δυστυχήματος εκλαμβάνουν τέτοιου είδους δηλώσεις ως ειρωνεία. Όλοι γνωρίζουν ότι η ραδιενεργή ακτινοβολία προκαλεί καρκίνο, ενώ συχνότερα παρατηρούνται κρούσματα λευχαιμίας και καρκινωμάτων θυρεοειδούς. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχε ανακοινώσει ήδη από πέρυσι ότι κορίτσια που είχαν κλείσει το πρώτο έτος της ηλικίας τους και ζούσαν κοντά στον αντιδραστήρα Φουκουσίμα – Νταίτσι έχουν πιθανότητα 70% να προσβληθούν από καρκίνο του θυρεοειδούς. Για τις γυναίκες που ήταν την εποχή του δυστυχήματος 20 ετών ο κίνδυνος υπολογίζεται σε 11%.
       
      «Κανείς δεν έχασε τη ζωή του», λένε οι αρχές
       
       
      Όμως όλα αυτά είναι προγνώσεις και όχι καταγεγραμμένα περιστατικά. Στο κάτω-κάτω κανείς δεν έχασε τη ζωή του, υποστηρίζει η κυβέρνηση στο Τόκιο. Την ίδια στιγμή, όμως, πάνω από το 50% των μαθητών της Φουκουσίμα αντιμετωπίζει προβλήματα στο θυρεοειδή. Οι αρχές απαντούν ότι ακριβώς επειδή έγιναν λεπτομερείς εξετάσεις καταγράφηκαν περισσότερα προβλήματα υγείας. Μέχρι το φθινόπωρο του 2013, 18 παιδιά της ευρύτερης περιοχής είχαν προσβληθεί από καρκίνο, ενώ ενδείξεις παρατηρήθηκαν και σε 26 άλλα παιδιά. Στοιχεία που θυμίζουν στους επιστήμονες το ατύχημα του Τσερνομπίλ. Μια αλματώδη αύξηση των κρουσμάτων παρατηρήθηκε στο Τσερνομπίλ τέσσερα χρόνια μετά το ατύχημα.
       
      Ο Κατσουκάτα Ιντογκάβα, πρώην δήμαρχος μιας κοινότητας που «έσβησε» από το χάρτη μετά το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα, θεωρεί ότι κάθε καθυστέρηση θα έχει ολέθριες επιπτώσεις και θεωρεί ότι «το κράτος δεν ελέγχει τις αρμόδιες υπηρεσίες και εκείνες δεν ασχολούνται με τα θύματα της καταστροφής». Κατηγορεί μάλιστα τις αρχές ότι αποσιωπούν σημαντικές πληροφορίες. Και διερωτάται: «Πώς η Ιατρική Σχολή της Φουκουσίμα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν υφίσταται σχέση μεταξύ του πυρηνικού ατυχήματος και της αύξησης κρουσμάτων καρκίνου θυρεοειδούς; Δεν είναι ιατρική άποψη αυτό είναι πολιτική!»
       
      Jürgen Hanefled / Στέφανος Γεωργακόπουλος
       
      Πηγή: http://www.dw.de/%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B7-%CF%86%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%BC%CE%B1/a-17486293
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ετήσια έκθεση«10 New Insights in Climate Science» παρουσιάζει τις βασικές γνώσεις από την τελευταία έρευνα που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή και ανταποκρίνεται σε σαφείς εκκλήσεις για καθοδήγηση της πολιτικής κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης δεκαετίας για το κλίμα. Οι συγγραφείς της υπογραμμίζουν τις περίπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και άλλων παραγόντων κινδύνου, όπως οι συγκρούσεις, οι πανδημίες, οι κρίσεις τροφίμων και οι υποκείμενες αναπτυξιακές προκλήσεις.
      Η έκθεση συγκαλείται από τα διεθνή δίκτυα Future Earth, The Earth League και το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Έρευνας για το Κλίμα, το οποίο συγχρηματοδοτείται από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO). Κατά τη συνεδρίαση της Συνόδου για το Κλίμα COP27 που διεξάγεται στην Αίγυπτο έγινε η παρουσίαση της.
      Οι διαπιστώσεις είναι ανησυχητικές και η ομάδα των επιστημόνων προσδιορίζει ότι οι δυνατότητες προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή δεν είναι απεριόριστες. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας  είναι ικανή να βυθίσει τις παράκτιες κοινότητες και η υπερβολική ζέστη αφόρητη για το ανθρώπινο σώμα και αποτελούν παραδείγματα «σκληρών» ορίων στην ικανότητά μας να προσαρμοστούμε. Επίσης, γνωστοποιεί ότι πάνω από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα κατοικούν σε «σημεία ευπάθειας» - περιοχές με την υψηλότερη ευαισθησία να επηρεαστούν αρνητικά από τους κινδύνους που προκαλούνται από το κλίμα - έως το 2050, διπλάσιο από αυτό που είναι σήμερα.
      Η έκθεση υπογραμμίζει περαιτέρω ότι η επίμονη εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα επιδεινώνει τα μεγάλα τρωτά σημεία, ιδίως για την ενεργειακή και επισιτιστική ασφάλεια  και ότι είναι άμεσα απαραίτητος ο βαθύς και γρήγορος μετριασμός για την αντιμετώπιση των παραγόντων της κλιματικής αλλαγής για την αποτροπή και ελαχιστοποίηση μελλοντικών απωλειών και ζημιών.
      Η έκθεση «10 New Insights in Climate Science» καλύπτουν κρίσιμα θέματα που αποτελούν βασικούς τομείς εστίασης για τους διαπραγματευτές στο COP27, από την προσαρμογή και τον μετριασμό, μέχρι τις διασταυρώσεις κλιματικών και επισιτιστικών συστημάτων, την ασφάλεια και τη χρηματοδότηση:
      1.Αμφισβήτηση του μύθου της ατελείωτης προσαρμογής
      2.Τα hotspot ευπάθειας συγκεντρώνονται σε «περιοχές σε κίνδυνο»
      3.Νέες απειλές στον ορίζοντα από τις αλληλεπιδράσεις κλίματος-υγείας
      4.Κλιματική κινητικότητα: Από τα στοιχεία στην προληπτική δράση
      5.Η ανθρώπινη ασφάλεια απαιτεί ασφάλεια του κλίματος
      6.Η βιώσιμη χρήση γης είναι απαραίτητη για την επίτευξη των κλιματικών στόχων
      7.Οι ιδιωτικές βιώσιμες χρηματοοικονομικές πρακτικές αποτυγχάνουν να καταλύσουν βαθιές μεταβάσεις
      8.Απώλεια και Ζημιά: Η επείγουσα πλανητική επιταγή
      9.Συμπεριληπτική λήψη αποφάσεων για ανάπτυξη ανθεκτική στο κλίμα
      10. Κατάρριψη δομικών φραγμών και μη βιώσιμων κλειδωμάτων
      Αναλυτικά η ετήσια έκθεση ΕΔΩ
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Δεν προλαβαίνουν να πάρουν ανάσα στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθώς είναι διαδοχικές οι περιβαλλοντικές... βόμβες που «σκάνε» στα χέρια του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος κ. Γιάννη Τσιρώνη. Αυτή τη φορά είναι τα επικίνδυνα απόβλητα που φέρνουν πονοκέφαλο στο επιτελείο του, ενώ παραμένουν ανοιχτές οι υποθέσεις με τις παράνομες χωματερές και τα αστικά λύματα, για τις οποίες ήδη... τρέχουν πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ.
       
      Με βαριά πρόστιμα απειλούμαστε και για τα επικίνδυνα απόβλητα, καθώς καμία κυβέρνηση την τελευταία δεκαπενταετία δεν κατάφερε να υλοποιήσει ένα σχέδιο διαχείρισης. Την Πέμπτη η υπόθεση εισήχθη στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης προκειμένου να εκδικαστεί προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εναντίον της Ελλάδας με πρόταση επιβολής προστίμου μεγαλύτερου των 18 εκατ. ευρώ, συν 72.864 ευρώ ανά ημέρα καθυστέρησης στην εκτέλεση της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης του 2009, από την ημέρα που θα εκδοθεί η απόφαση στην παρούσα υπόθεση ως τη συμμόρφωση.
       
      Η χώρα μας παραπέμπεται για δεύτερη φορά διότι δεν έχει θεσπίσει ειδικό σχέδιο διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων και δεν έχει κατάλληλες και επαρκείς εγκαταστάσεις επεξεργασίας ή διάθεσης επικίνδυνων αποβλήτων.
       
      Σχεδιάζονται πέντε ή έξι χώροι για διάθεση επικίνδυνων αποβλήτων
       
      Οπως υποστηρίζουν μιλώντας στο «Βήμα» παράγοντες του υπουργείου Περιβάλλοντος, το Ειδικό Σχέδιο Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων είναι έτοιμο και σε λίγες ημέρες θα τεθεί σε διαβούλευση. Σε αυτό θα προβλέπεται η δημιουργία πέντε, ίσως και έξι, Χώρων Υγειονομικής Ταφής Επικίνδυνων Αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ), συνολικής δυναμικότητας 68.000 τόνων.
       
      Αλλωστε, όπως ανέφερε ο κ. Τσιρώνης την περασμένη Πέμπτη στο περιθώριο συνέντευξης Τύπου, επιχειρείται, σε συνεργασία με τις περιφερειακές αρχές, η δημιουργία πέντε χώρων σε Οινόφυτα, Ασπρόπυργο (στο επιχειρηματικό πάρκο που αναμένεται να θεσπιστεί), Θεσσαλία και στους δύο υφιστάμενους, στα παλιά λιγνιτικά πεδία Μεγαλόπολης και Πτολεμαΐδας. Στόχος του υπουργείου είναι να γίνει διασπορά των ΧΥΤΕΑ σε όλη τη χώρα με έμφαση στις περιοχές που παράγουν σημαντικό όγκο επικίνδυνων αποβλήτων.
       
      280.000 τόνοι η ετήσια παραγωγή επικίνδυνων αποβλήτων
       
      Η υφιστάμενη ελληνική παραγωγή επικίνδυνων αποβλήτων (έτος αναφοράς 2011) φτάνει τους 280.000 τόνους τον χρόνο. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του υπουργείου, οι 68.000 τόνοι θα οδηγούνται σε ΧΥΤΕΑ για διάθεση ενώ οι υπόλοιποι για εναλλακτική διαχείριση.
       
      Από το σύνολο των επικίνδυνων αποβλήτων το 16% είναι απόβλητα εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ), το 82% βιομηχανικά απόβλητα και απόβλητα λοιπών δραστηριοτήτων και το 2% απόβλητα αστικού τύπου.
      Για τα επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα, που αποτελούν και τον μεγαλύτερο όγκο, το υφιστάμενο δίκτυο συλλογής και μεταφοράς (της τάξεως των 30 επιχειρήσεων) καλύπτει τις ανάγκες της χώρας τόσο για τη μεταφορά σε εγκαταστάσεις του εσωτερικού όσο και για τη διασυνοριακή μεταφορά. Το υφιστάμενο δίκτυο διάθεσης περιλαμβάνει δύο ιδιωτικούς ΧΥΤΕΑ: τον ΧΔΒΑ της ΔΕΗ ΑΕ στην Καρδιά Πτολεμαΐδας και της Αλουμίνιον της Ελλάδος στη Βοιωτία.
      Τα στοιχεία διαχείρισης επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων για το 2011 δείχνουν ότι σημαντικό ποσοστό (30%) αποθηκεύτηκε εντός των εγκαταστάσεων παραγωγής εν αναμονή περαιτέρω διαχείρισης, ενώ αντίστοιχη ποσότητα (περίπου 37% του συνόλου) οδηγήθηκε σε εργασίες ανάκτησης. Η υφιστάμενη διαχείριση των βιομηχανικών αποβλήτων χαρακτηρίζεται εν γένει από έλλειψη ή ανεπάρκεια κατάλληλων υποδομών διαχείρισης. Διαδεδομένο είναι το φαινόμενο της παράνομης διάθεσής τους μέσω της ανάμειξης των αστικών αποβλήτων με επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα.
       
      Οσον αφορά τα επικίνδυνα ΑΕΚΚ που περιέχουν αμίαντο, το μητρώο των αδειοδοτημένων Επιχειρήσεων Αφαίρεσης Κατεδάφισης Αμιάντου που τηρείται από το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας περιλαμβάνει επτά εταιρείες. Η υφιστάμενη διαχείριση των αποβλήτων που περιέχουν αμίαντο είναι η διασυνοριακή μεταφορά τους για διάθεση σε χώρο υγειονομικής ταφής του εξωτερικού (Γερμανία). Το υφιστάμενο δίκτυο διάθεσης της χώρας περιλαμβάνει δύο χώρους που έχουν χρησιμοποιηθεί για τη διάθεση αμιαντούχων αποβλήτων, και συγκεκριμένα τον ΧΔΒΑ της ΔΕΗ ΑΕ στην Καρδιά Πτολεμαΐδας και της Αλουμίνιον της Ελλάδος.
       
      Στα επικίνδυνα αστικού τύπου απόβλητα περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα απόβλητα φορητών ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών, οι λαμπτήρες φθορισμού, τα αποσυρόμενα φάρμακα, τα μελανοδοχεία και διάφορα απορρυπαντικά προϊόντα (μαζί με τη συσκευασία τους) που χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό, την απολύμανση και τη συντήρηση των νοικοκυριών.
       
      Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=780846
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Τρεις φορές ταχύτερα, έναντι του παγκόσμιου μέσου όρου, αυξάνεται η θερμοκρασία στην ανατολική Μεσόγειο, με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής να κάνουν ήδη αισθητή την παρουσία τους και στην Ελλάδα, κυρίως σε Κρήτη και ανατολική Πελοπόννησο, επισήμανε ο επιστημονικός υπεύθυνος του δικτύου climpact, καθηγητής Νίκος Μιχαλόπουλος στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών.
      Κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τον πρωτογενή τομέα, ο ίδιος, μιλώντας στο διαδικτυακό φόρουμ διαλόγου,με θέμα: «Μετριασμός των επιπτώσεων και Προσαρμογή της Ελληνικής Γεωργίας στην Κλιματική Αλλαγή» διατύπωσε τη θέση του, λέγοντας χαρακτηριστικά: «πολύ φοβάμαι ότι θα αναγκαστούμε να πάμε σε αναδιάρθρωση καλλιεργειών στα επόμενα χρόνια».
      “Η Ανατολική Μεσόγειος και ο Αρκτικός Κύκλος αποτελούν τα δύο από τα πιο σημαντικά χοτ σποτ σε παγκόσμιο επίπεδο σε ό,τι αφορά την εκδήλωση επιπτώσεων κλιματικής αλλαγής», τόνισε.
      Ο κ. Μιχαλόπουλος σημείωσε ότι λόγω των ιδιαίτερα υψηλών θερμοκρασιών αναμένουμε μείωση στην απόδοση καλλιεργειών, λόγω της αύξησης στη συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων συχνότερες καταστροφές καλλιεργειών και εξαιτίας της μείωση διαθεσιμότητας νερού, λόγω παρατεταμένων περιόδων ξηρασίας, θα έχουμε ως αποτέλεσμα την αύξηση ζήτησης νερού για άρδευση. Πρόσθεσε, ότι η αύξηση της θερμοκρασίας και της υγρασίας στον αέρα θα έχουν ως αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό ασθενειών παρασίτων και ζιζανίων που επηρεάζουν την απόδοση των καλλιεργειών ποιοτικά και ποσοτικά.
      «Περιμένουμε αύξηση στη διάρκεια της βλαστικής περιόδου εξαιτίας της αύξησης θερμοκρασίας, πίεση στα υδάτινα αποθέματα περιοχών με ήδη αυξημένη ευπάθεια, μείωση οργανικής ουσίας εδάφους και αύξηση κινδύνου ζημιών, υφαλμύρωση και υποβάθμιση γεωργικών εδαφών και αύξηση του κινδύνου απώλειας γεωργικής γης», τόνισε.
      Ως αποδεικτικά στοιχεία για τη σπουδαιότητα της γεωργίας ανέφερε ότι η αγροτική γη στην ΕΕ καλύπτει το 40% της επιφάνειάς της, ενώ βιομηχανίες και υπηρεσίες, που σχετίζονται με γεωργία και τρόφιμα, προσφέρουν πάνω από 44 εκατ. θέσεις εργασίας. Στην Ελλάδα ο γεωργικός τομέας παρήγαγε το 4% του ΑΕΠ και μαζί με τον τουρισμό θεωρούνται οι τομείς που μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας.
      Για το δίκτυο Climpact, που σήμερα απαρτίζεται από 11 φορείς, τόνισε ότι αποστολή του είναι να αξιοποιήσει το σημαντικό αριθμό υποδομών, που θα ενισχυθούν μελλοντικά, για πιο ακριβή αποτελέσματα και καλύτερη ποσοτικοποίηση της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεών της. Στόχοι του είναι η βελτιστοποίηση των υφιστάμενων κλιματικών υπηρεσιών με συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης, η αξιοποίηση νέων ερευνητικών αποτελεσμάτων και μεθοδολογιών, για παραγωγή πρωτότυπων και καινοτόμων κλιματικών υπηρεσιών,η δημιουργία εθνικής ανοιχτής βάσης δεδομένων και η έγκαιρη και έγκυρη διαχείριση και διάχυση πληροφοριών προς τους τελικούς φορείς που είναι επιφορτισμένοι με τη λήψη αποφάσεων, αλλά και σχεδιασμό πολιτικών.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Σχεδόν τα τρία τέταρτα (72%) των επιχειρήσεων μεγάλης και μεσαίας κεφαλαιοποίησης παγκοσμίως δεν αναγνωρίζουν τους οικονομικούς κινδύνους της κλιματικής αλλαγής στις ετήσιες οικονομικές εκθέσεις τους, σύμφωνα με την Έρευνα για τις Εκθέσεις Εταιρικής Υπευθυνότητας 2017 της KPMG που δημοσιεύτηκε σήμερα. Μεταξύ της μειοψηφίας που αναγνωρίζει τους κινδύνους που ενέχει η κλιματική αλλαγή, λιγότερες από μία στις είκοσι επιχειρήσεις (4%) παρέχουν αναλύσεις στους επενδυτές σχετικά με την επιχειρηματική αξία που διακυβεύεται.
       
      Η έρευνα της KPMG βασίστηκε στη μελέτη των ετήσιων οικονομικών εκθέσεων και εκθέσεων εταιρικής υπευθυνότητας ενός συνόλου 4 900 εταιρειών που αποτελείται από τις 100 κορυφαίες εταιρείες από άποψη εσόδων σε 49 χώρες.
       
      Σε μόλις 5 χώρες παγκοσμίως οι οικονομικές εκθέσεις της πλειοψηφίας των 100 κορυφαίων εταιρειών τους περιλάμβαναν αναφορά στους οικονομικούς κινδύνους της κλιματικής αλλαγής. Οι χώρες αυτές είναι οι: Ταϊβάν (88%), Γαλλία (76%), Νότια Αφρική (61%), ΗΠΑ (53%) και Καναδάς (52%). Στις περισσότερες περιπτώσεις, στις χώρες αυτές η γνωστοποίηση των σχετικών κινδύνων είτε επιβάλλεται είτε ενθαρρύνεται από τις κρατικές, τις χρηματιστηριακές ή τις οικονομικές ρυθμιστικές αρχές.
       
      Σε επίπεδο κλάδου, τα υψηλότερα ποσοστά αναγνώρισης των κινδύνων που σχετίζονται με το κλίμα απαντώνται στους τομείς της Δασοκομίας και Χαρτιού (44%), Χημικών (43%), Εξόρυξης (40%) και Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου (39%). Ακολουθούν ο κλάδος της Αυτοκινητοβιομηχανίας (39%) και οι Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας (38%). Η Υγεία (14%), οι Μεταφορές και η Αναψυχή (20%) και το Λιανικό Εμπόριο (23%), είναι οι κλάδοι με την μικρότερη πιθανότητα αναγνώρισης του κλιματικού κινδύνου.
       
      Εξετάζοντας πιο συγκεκριμένα τις 250 μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου (G250), η δημόσια αναγνώριση του οικονομικού κινδύνου που σχετίζεται με το κλίμα εκ μέρους είναι πιο συχνή, σίγουρα όμως όχι ακόμα καθολική. Στην κορυφή βρίσκονται πολυεθνικές με έδρα στη Γαλλία, με το 90% αυτών να αναγνωρίζουν τον κλιματικό κίνδυνο, ενώ τις ακολουθούν μεγάλες εταιρείες με έδρα στη Γερμανία (61%) και το ΗΒ (60%).
       
      Περίπου τα δύο τρίτα των G250 στους κλάδους του Λιανικού Εμπορίου (67%) και του Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου (65%) αναγνωρίζουν τον κίνδυνο, με μόλις το ένα τρίτο (36%) τον μεγάλων εταιρειών Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών να τις μιμούνται. Η έρευνα ωστόσο αποκάλυψε ότι μόλις έξι εταιρείες μεταξύ των G250 έχουν φροντίσει να ενημερώσουν τους επενδυτές για τον ενδεχόμενο οικονομικό αντίκτυπο του κλιματικού κινδύνου μέσω ποσοτικού προσδιορισμού ή διαμόρφωσης σεναρίων.
       
      Ο Γιώργος Ραουνάς, γενικός διευθυντής, Επικεφαλής της Επιχειρηματικής Διακυβέρνησης της KPMG στην Ελλάδα, δήλωσε σχετικά « Η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εμφάνισαν αύξηση (κατά 8 ποσοστιαίες μονάδες) στον αριθμό των εταιρειών που δημοσιεύουν μη χρηματοοικονομικά στοιχεία (Ν100). Το νέο νομοθετικό πλαίσιο εκτιμάται ότι έχει συμβάλει στην αύξηση αυτή, από 46% το 2015 σε 54% το 2017. Εντούτοις παραμένουμε κάτω από τον αντίστοιχο παγκόσμιο μέσο όρο του 72%, γεγονός που θα πρέπει να προβληματίσει τις ελληνικές επιχειρήσεις και να αποτελέσει έναυσμα για την περαιτέρω επέκταση της δημοσίευσης μη χρηματοοικονομικών στοιχείων, αποσκοπώντας στην αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους.»
       
      Μπορείτε να βρείτε την Έρευνα για τις Εκθέσεις Εταιρικής Υπευθυνότητας 2017 της KPMG εδώ (KPMG Survey of Corporate Responsibility Reporting 2017) www.kpmg/gr/com/crreporting
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2017/10/13/%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%AD%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%83/
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Το πάχος της βλέννας είναι 15 μέτρα - Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι επιστήμονες - Φόβοι για επιδημιολογική «βόμβα» στους κατοίκους των γύρω περιοχών
      «Συναγερμός» έχει σημάνει στην Τουρκία για τη… βλέννα που απειλεί τη θάλασσα του Μαρμαρά και κινδυνεύει να εξελιχθεί σε επιδημιολογική βόμβα. Όπως επισημαίνουν Τούρκοι επιστήμονες, το πάχος της βλέννας αγγίζει τα 15 μ. και αυτή σταδιακά ρέει προς την έξοδο των Στενών προς το Αιγαίο Πέλαγος.
      Η υπερβολική αναπαραγωγή από μικροφύκια και φυτικό πλαγκτόν, προκαλούν την αποκρουστική βλέννα, που θα μπορούσε να προκαλέσει ξέσπασμα μολυσματικών ασθενειών, όπως της χολέρας, στην Κωνσταντινούπολη, όπως γράφουν τα τουρκικά ΜΜΕ. Πρόκειται για ένα περιβάλλον που ευνοεί την αναπαραγωγή βακτηρίων αφού συνδυάζει υπερβολική αναπαραγωγής μικροφυκιών και αύξηση των θερμοκρασιών του θαλασσινού νερού, σύμφωνα με τους ειδικούς.   Όπως αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ τα μικροφύκια που αναπαράγονται στη Θάλασσα του Μαρμαρά, τα λεγόμενα και Dinoflagellates που τα συναντάμε σε πολλές θάλασσες του κόσμου, έχουν συσχετιστεί με την εξάπλωση της χολέρας στις παρακείμενες περιοχές.
      Η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο και από το γεγονός, πως στη Θάλασσα του Μαρμαρά, απορρίπτονται βιομηχανικά, αστικά και οικιακά λύματα, μια πρακτική που θα πρέπει να τερματιστεί άμεσα.



      Οι επιστήμονες ζητούν εγρήγορση από το υπουργείο Υγείας και τις υγειονομικές υπηρεσίες, με συχνές αναλύσεις νερού προκειμένου να ελεγχθούν πιθανότητες μολυσματικών ασθενειών, όπως της χολέρας.

      Η μολυσματική βλέννα στις ακτές του Μαρμαρά, που κολλάει στο ανθρώπινο σώμα και αφαιρείται δύσκολα, έχει αρνητικό αντίκτυπο τόσο στην αλιεία όσο και στον τουρισμό. Παράλληλα οδηγεί στον αφανισμό της ιχθυοπανίδας. Όπως λέει ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Τσανάκαλε Δρ. Αντνάν Αγιάζ, η περιοχή που επηρεάζεται από την βλέννα, ξεκινάει από τη θάλασσα του Μαρμαρά, βγαίνει από τα Δαρδανέλια και φτάνει έως τις ακτές της Τενέδου όπου διασκορπίζεται στη συνέχεια. Ο καθηγητής επισημαίνει ότι η κατεύθυνση είναι προς το Αιγαίο.


       

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.