Καθώς οι βροχοπτώσεις στη Μεσόγειο εμφανίζουν ετήσια μείωση έως 100 χιλιοστά μετά το 1950, πολλές χώρες -και η Ελλάδα- αναζητούν καινοτομίες που θα τους επιτρέψουν να συλλέγουν το πολύτιμο νερό σε άνυδρες περιοχές. Η ερευνητική ομάδα του κ. Παπαθανασίου, εδώ και χρόνια, έχει εστιάσει την έρευνά της σε χρήσιμα υδρόφοβα υλικά, με επιχορήγηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC).
Η αρχή είχε γίνει το 2009 με το πενταετές πρόγραμμα Hydrofakir (Υδροφακίρης), που αφορούσε τον σχεδιασμό και την υλοποίηση επιφανειών με πλήρως ελεγχόμενη διαβρεκτικότητα, οι οποίες συμπεριφέρονται άλλοτε ως υδρόφοβες και άλλοτε ως υδρόφιλες. Χρησιμοποιώντας ως πρότυπο την επιφανειακή μορφολογία των φύλλων του λωτού, δημιουργούνται κατάλληλες μικρο-ακίδες, έτσι ώστε οι σταγόνες του νερού να μην απορροφώνται, αλλά να «κάθονται», όπως ένας φακίρης πάνω σε κρεβάτι με καρφιά.
Τώρα το ERC ανακοίνωσε ότι θα επιχορηγήσει με €150.000 για το επόμενο ενάμισι έτος το νέο καινοτόμο πρόγραμμα Hydropho-Cheap, το οποίο επεκτείνει τα ερευνητικά αποτελέσματα του «Υδροφακίρη», ώστε να αξιοποιηθούν εμπορικά.
Όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Παπαθανασίου, στόχος του Hydropho-Cheap είναι, είτε η δημιουργία ενός μηχανήματος που θα παράγει τέτοιες υπερ-υδρόφοβες ή υπερ-υδατοαπωθητικές επιφάνειες, είτε η κατά παραγγελία δημιουργία τέτοιων επιφανειών για τρίτους. Στόχος του ίδιου είναι να κατοχυρώσει τη σχετική τεχνολογική πατέντα και τα ερευνητικά αποτελέσματα να αξιοποιηθούν σε εμπορικό επίπεδο, πιθανώς σε συνεργασία με κάποιες εταιρείες της Ελλάδας ή του εξωτερικού.
Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Neo_uliko_tha_sullegei_nero_apo_tin_omichli/#.WJRTcVWLTZ4
871
• 0