doumanis

tetris, ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Αν υποθέσουμε ότι ο Β είναι το Δημόσιο (π.χ. ζώνη παραλίας) αλλάζει κάτι?

οκ το έπιασα το υπονοούμενο... και σταματώ. Παρόλα αυτά σαν τελευταίο (πραγματικά...) ερώτημα προς τον dimitrisGM το "...τι θα γίνει στο μέλλον εξαρτάται....), δεν φαντάζομαι να το συσχετίζεις με το άρθρο 40 του ΦΕΚ 245/2020?

Tetris, θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου (σχετικά με το δια πάσαν νόσον και...). Αλλά με το παράδειγμα θέλω να εστιάσω αλλού. Δηλαδή στο τι γίνεται με τις οικοδομησιμότητες των γηπέδων (του Α και του Β) μετά την τελεσίδικα κρινόμενη καταπάτηση.

Θα έλεγα ότι και εκείνη είναι στιγμιαία καθώς μετά το τέλος της δικαστικής διαμάχης (με την απομείωση πλέον του εμβαδού) τελειώνει και η έννοια της βελτίωσης...

Καταρχήν προς αποφυγή παρεξηγήσεων... πρόκειται για υπόθεση εργασίας όπως είπα οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικές καταστάσεις είναι συμπτωματική.... (ελπίζω να καταλαβαινόμαστε!!! (emoji -φατσούλα που σφυράει κλέφτικα) Η άδεια θα μπορούσε να έχει βγει ως εξής : Έχουμε ένα ακίνητο με αρχικό τίτλο προ του 2003, "τυφλό" όμως καθώς δεν έχουμε αναγνωρισμένη οδό. Έχουμε έναν διορθωτικό τίτλο του 2010 (μετά το 2003) που επαυξάνει το εμβαδόν του γηπέδου κατά 3 στρέμματα. Επικαλούμαστε "βελτίωση της παρέκκλισης" καθώς έχουμε νέο γήπεδο (επαυξημένο εμβαδόν) αλλά εξακολουθούμε να μην απαιτούμε πρόσωπο σε αναγνωρισμένη οδό καθώς το αρχικό γήπεδο ήταν προ υφιστάμενο του 2003.

Καλησπέρα Tetris, και ευχαριστώ για την απάντηση. Έχω όμως μια απορία... Πως θα μπορούσε κάποιος να μεγαλώσει το ακίνητο του χωρίς αποκοπή τμήματος από "κάπου" και συνένωση με την δική του ιδιοκτησία (δεν είμαστε στην περίπτωση της νεώτερης και κατά συνέπεια ορθότερης καταμέτρησης). Η" βελτίωση της παρέκκλισης" είναι κατά την άποψη μου μια "στιγμιαία συνθήκη" και τίποτα άλλο.

dimitris GM, εξακολουθώ να πιστεύω ότι εστιάζεις στον Β και όχι στον Α (καταπατητή). Σε σχέση με την αφαίρεση δασικής έκτασης από γήπεδο η οποία δεν δημιουργεί νέο γήπεδο, όντως μοιάζει, στο παράδειγμα μας, με την αφαίρεση της παρανόμως καταπατημένης έκτασης από τον Α. Όμως είναι τελικά ίδια η περίπτωση. Αν η αφαίρεση τμήματος από μια μεγαλύτερη έκταση δεν δημιουργεί γενικά νέο γήπεδο, τότε ποίος ο λόγος να γίνεται ειδική μνεία για τα δασικά?

Καταρχάς ευχαριστώ για την απάντηση. Γενικά είναι τουλάχιστον "φανταστικά καταπληκτικό" να υπάρχουν άνθρωποι σε ένα φόρουμ που σπαταλάν τον χρόνο τους για να απαντούν στις "φανταστικά" πολλές απορίες που μας γεννούνται με αυτή την "φανταστικά" πολύπλοκη νομοθεσία.... Καταλαβαίνω αυτό που λες για τον Β (αυτός από το γήπεδο του οποίου έγινε η καταπάτηση). Αναρωτιέμαι αν ισχύει το ίδιο και για τον Α (καταπατητής). Το λέω γιατί μεταξύ της αρχικής κατάστασης (πριν το 2003) και της τελικής κατάστασης (αποκοπή παράνομα καταπατημένου τμήματος 2016), υπάρχει και μια ενδιάμεση κατάσταση, αυτή του διορθωτικού τίτλου (το 2010 -προσάρτηση της έκτασης). Σε σχέση με τα δασικά δεν ξέρω αν ομοιάζει τόσο...

Καλησπέρα στο φόρουμ. Υπόθεση Εργασίας : Έχουμε 2 όμορα γήπεδα εκτός σχεδίου, 20 στρέμματα το καθένα, με πρόσωπο (αρκετά μεγάλο και για τα δυο) σε χωματόδρομο (ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗ «αγροτική» οδός) και τίτλους ιδιοκτησίας πριν το 2003. Τα 2 γήπεδα είναι σαφώς άρτια και οικοδομήσιμα χωρίς καμία απαίτηση για χαρακτηρισμό του «χωματόδρομου» ως κοινόχρηστου δρόμου. Το 2010 ο ένας εκ των δύο όμορων ιδιοκτητών (πχ ο Α) προβαίνει σε μονομερή διορθωτική πράξη του τίτλου του και περιλαμβάνει στην ιδιοκτησία του 3 στρέμματα από την ιδιοκτησία του όμορου γηπέδου (Β). Στην συνέχεια προβαίνει σε έκδοση οικοδομικής άδειας για τα 22 πλέον στρέμματα επικαλούμενος «βελτίωση παρέκκλισης» (μετά το 2003 – πρόσωπο). Βγαίνει η οικοδομική άδεια και ο Α προχωράει το 2012 σε έναρξη οικοδομικών εργασιών. Ο Β (που προηγουμένως «αγρόν αγόραζε») διαπιστώνει την καταπάτηση και ξεκινάει δικαστική διαμάχη. Η διαμάχη αυτή ολοκληρώνεται το 2016 και καταλήγει ότι ο Α παρανόμως καταπάτησε τα 3 στρέμματα. Τι γίνεται με τις αρτιότητες των γηπέδων; Η ερώτηση γίνεται γιατί, αν και τα 2 γήπεδα έχουν εμβαδόν πολλαπλάσιο της αρτιότητας, πλέον τίθεται το θέμα του προσώπου 25 μ. σε κοινόχρηστο δρόμο. Κοινώς σχετίζεται με το αν θεωρούμε ότι έχουμε πλέον νέους χρόνους δημιουργίας γηπέδων. Θα μπορούσε κάποιος να πει για τον Β (ο οποίος δεν έκανε κάποια πράξη τροποποίησης των ορίων του) ότι δεν τίθεται θέμα δημιουργίας νέου γηπέδου. Μπορεί όμως να ειπωθεί το ίδιο και για τον Β (καταπατητής). Ο διορθωτικός τίτλος που έκανε μονομερώς και τροποποίησε τα όρια της ιδιοκτησίας του (με την σαφή την συμπερίληψη των 3 στρεμμάτων) καθώς και η μετέπειτα έκδοση άδειας με βάση την νέα έκταση δεν δημιουργούν νέο γήπεδο (ανεξάρτητα αν αυτή η καταπάτηση ήταν νόμιμη ή όχι – κρίθηκε μεταγενέστερα παράνομη από το δικαστήριο); Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι το γήπεδο του Α (καταπατητής) δεν επιστέφει έτσι απλά στην προγενέστερη του διορθωτικού τίτλου κατάσταση (ακύρωση διορθωτικού τίτλου), αλλά στην ουσία ξαναέχουμε το 2016 (δικαστική απόφαση) νέα δημιουργία γηπέδου με την εξαίρεση της παρανόμως καταπατημένης έκτασης (3 στρεμ) από την ιδιοκτησία του. Τι λέτε; (οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική!!!!)

ελπίζω να είναι όπως το λες... Πάντως είναι αριστοτεχνικά "κακογραμμένο"

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου σε αυτό. Ο νόμος σε αυτό το σημείο μας λέει ότι για να αναγερθεί μια τουριστική εγκατάσταση πρέπει να έχει "ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τμ". Στην ουσία αποκλείει από τις τουριστικές εγκαταστάσεις τις υπόλοιπες παρεκκλίσεις μειωμένου εμβαδού. Αυτό όμως που γίνεται με το άρθρο 40 (245/2020) είναι ακριβώς το αντίθετο.... Σου λέει ότι αν πρόκειται να χτίσεις τουριστική εγκατάσταση, τότε το μόνο που χρειάζεσαι είναι 4 στρέμματα (καταργεί στην ουσία και μόνο για τις τουριστικές εγκαταστάσεις τους περιορισμούς που προκύπτουν από τον 3212/2003 - την παρ η) που σβήσανε). Άρα είναι σαν να μας λένε ότι αν ένα γεωτεμάχιο έχει κοπεί μετά το 2003 και δεν έχει πρόσωπο σε αναγνωρισμένο κοινόχρηστο δρόμο, γίνεται οικοδομήσιμο αν πρόκειται να χτιστεί σε αυτό τουριστική εγκατάσταση!!!! Εκεί είναι που το χάνω... μοιάζει να έρχεται σε αντίθεση με την όποια λογική υπήρχε μέχρι τώρα για το πως προκύπτει η αρτιότητα ενός γηπέδου. Μόνο εγώ το βλέπω έτσι????

Πάντως sdtopo με έχεις βάλει να "ξεψαχνίζω" νόμους που θεωρούσα ότι έχω ήδη καταλάβει το "νόημα" τους... Στο άρθρο 8, παρ 3 του 538Δ/1978, λοιπόν, αναφέρει, και εδώ, ξεκάθαρα ότι παρέκκλιση δίνεται μετά από απόφαση Υπουργού (όχι γενικά και αόριστα για τις τουριστικές εγκαταστάσεις". Πόσο μάλλον όταν παρακάτω (περ Α) αναφέρει ρητά ότι η παρέκκλιση χορηγείται μόνο ως προς τους λοιπούς όρους δόμησης (εξαιρώντας φυσικά την παρέκκλιση αρτιότητας που όπως είπαμε θέλει απόφαση υπουργού). Παρεμπιπτόντως εδώ εμφανίζεται ο όρος "τουριστικές εγκαταστάσεις", αλλά συσχετίζεται μόνο με ειδικά κτίρια (βλ ξενοδοχεία), δεν βλέπω να περιλαμβάνει τουριστικά καταλύματα (με όρους δόμησης κατοικίας) Ως προς το ΦΕΚ 58Δ/1999, μάλλον το έγραψες εκ παραδρομής καθώς δεν βλέπω κάτι σχετικό

Sdtopo καλημέρα και καλή εβδομάδα. Από που προκύπτει αυτό που λες; Ξαναδιαβάζοντας το 270Δ/85 (καιρό είχα να το κάνω) δεν βλέπω τίποτα τέτοιο. Τα μόνα σημεία που μπόρεσα να "ανιχνεύσω" το νόημα αυτού που λες είναι : Άρθρο 1 παρ. 1α) - Γενικές διατάξεις : "Ελάχιστον εμβαδόν γηπέδου 4.000 μ2." Τελεία, δεν το συσχετίζει με καμία χρήση. Άρθρο 2 παρ 1στ) - Γεωργοκτηνοτροφικά : Η διατύπωση της παραγράφου στερείται νοήματος λόγο της γενικότητας της. Στην ουσία και στην συνέχεια του άρθρου δεν δίνεται καμία "ειδική παρέκκλιση αρτιότητας" για την χρήση αυτή, παρά μόνο παρεκκλίσεις ως προς τους λοιπούς όρους δόμησης (Σ.Δ., κάλυψη αποστάσεις κλπ), όπως γίνεται και για τις υπόλοιπες χρήσεις. Με το μόνο που θα μπορούσε να συσχετιστεί είναι με την παρ 5) του ίδιου άρθρου, που αφορά όμως σε κτίρια που ανεγείρονται από το Δημόσιο (Υπουργείο Γεωργίας), κατά παρέκκλιση του άρθρου 1 (γενικές διατάξεις) Άρθρο 7 1 β) - Κτίρια κοινής ωφέλειας : και εδώ πάλι η παρέκκλιση σχετίζεται με την έννοια της "κοινής ωφέλειας" και δίνεται μόνο με απόφαση Υπουργού, για συγκεκριμένα έργα (όχι γενικά και αόριστα). Κατά τα λοιπά το σύνολο του νόμου, οδηγεί στο αντίθετο συμπέρασμα από αυτό που λες, καθώς πρώτα ορίζει με τις γενικές διατάξεις (άρθρο 1), τις προϋποθέσεις αρτιότητας (γενικά και ανεξάρτητα από τις χρήσεις) και στην συνέχεια στα υπόλοιπα άρθρα τροποποιεί τους λοιπούς όρους δόμησης (Σ.Δ. κάλυψη κλπ) ανά κατηγορία χρήσης.

Dimitris GM, απλά αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως μπορεί η αρτιότητα (πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο) ενός ακινήτου, να εξαρτάται από την χρήση των κτισμάτων που πρόκειται να χτίσω. Ειδικά όταν η χρήση αυτή μπορεί να μετατραπεί με πολύ απλό τρόπο (είπαμε κάνω ΤΕΚ όχι ξενοδοχείο) σε οποιαδήποτε (μέσω της κατοικίας) άλλη χρήση. Συγνώμη αν σε κούρασα, απλά προσπαθώ να το χωνέψω....

σωστός.... ας βγάλουμε το Natura εκτός... το ζήτημα δεν αλλάζει. Αν από την άλλη βγάλουμε την κατάτμηση από την μέση, μπορούμε να πούμε ότι γενικά για γήπεδα εντός Natura , πλέον μπορούμε να χτίσουμε και με 4 στρέμ. χωρίς πρόσωπο πουθενά (ακόμα και αν είναι μετά το 2003), αρκεί άκουσον άκουσον να πρόκειται για τουριστική εγκατάσταση (αυτός ο όρος βέβαια κατά την άποψη μου είναι αρκετά σιβυλλικός, ως επίσημος ορισμός εννοώ... στους προηγούμενος νόμους δεν τον έχω δει γραμμένο έτσι!!!)