Tree59

Εννοείται φυσικά ότι τα θερμομονωτικά υλικά τοποθετούνται εξ ολοκλήρου στην ιδιοκτησία του ενδιαφερόμενου (πχ σε περιοχή προβλεφθέντος αντισεισμικού αρμού).

12 ώρες πριν, tetris said:

Για ξανασκέψου το

Πότε είναι πιο εύκολο να καθαρίσεις τον "πάτο" μιας κολώνας? Όταν αυτός είναι στο δάπεδο εργασίας, με τη μια πλευρά ξεκαλούπωτη, ή όταν είναι ψηλότερα και πλήρως καλουπωμένη? Κι επειδή ίσως δεν έγινα πλήρως αντιληπτός, ξαναλέω πως οι βάσεις των υποστυλωμάτων καθαρίζονται αφού έχουν τελειώσει όλες οι εργασίες στην πλάκα κι, επί τούτου, έχει αφεθεί μία πλευρά του υποστυλώματος ανοιχτή. Δεν το έχω διαβάσει σε κάποιο βιβλίο, αλλά το έχω εφαρμόσει σε όλες τις δουλειές μου. 

όσο για τη "θυρίδα", αν γνωρίζεις πώς μπορεί να επιτευχθεί κατασκευαστικά, το λες και σε μας για να μαθαίνουμε

Τώρα έγινες κατανοητός! Προφανώς κι είναι σωστό αυτό που κάνεις, γίνεται σε πολλές οικοδομές, αλλά ο κάθε μηχανικός σταθμίζει όλους τους παράγοντες κι αποφασίζει πως θα εφαρμόσει τους κανονισμούς!

Όσο για τη θυρίδα, θα μπορούσες να "μην κλείσεις" το κάτω τμήμα μιας πλευράς και να το "κλειδώσεις" μετά το τελικό καθάρισμα του στύλου, πριν τη σκυροδέτηση. Ειδικά σε μεταλλότυπους είναι σχετικά εύκολο!

3 ώρες πριν, tetris said:

Τα διάφορα σκουπίδια μπορούν να συγκεντρωθούν σε κάθε φάση

Γιαυτό καθαρίζουμε τη βάση προσεκτικά πριν το κλείσιμο της κολώνας (κι αφού έχει ολοκληρωθεί το σιδέρωμα της πλάκας), ειδικά δε με νερό.  

θυρίδες καθαρισμού???

κι όμως 

δεν έχεις πάρει χαμπάρι από δεοντολογία

το ερώτημα δεν το απηύθυνε συνάδελφος αλλά ο "αντίδικός" του εργολάβος

η δεοντολογία λέει ότι, σε αυτές τις περιπτώσεις, η θέση μας είναι "ό,τι πει ο επιβλέπων" μιας και είναι ο μοναδικός υπεύθυνος της κατασκευής

αν όμως το ερώτημα το έθετε συνάδελφος, θα μπορούσαμε κάλλιστα να εκφράσουμε τις απόψεις μας σε έναν ωραίο διάλογο

3 ώρες πριν, tetris said:

Τα διάφορα σκουπίδια μπορούν να συγκεντρωθούν σε κάθε φάση

Γιαυτό καθαρίζουμε τη βάση προσεκτικά πριν το κλείσιμο της κολώνας (κι αφού έχει ολοκληρωθεί το σιδέρωμα της πλάκας), ειδικά δε με νερό.  

θυρίδες καθαρισμού???

κι όμως 

δεν έχεις πάρει χαμπάρι από δεοντολογία

το ερώτημα δεν το απηύθυνε συνάδελφος αλλά ο "αντίδικός" του εργολάβος

η δεοντολογία λέει ότι, σε αυτές τις περιπτώσεις, η θέση μας είναι "ό,τι πει ο επιβλέπων" μιας και είναι ο μοναδικός υπεύθυνος της κατασκευής

αν όμως το ερώτημα το έθετε συνάδελφος, θα μπορούσαμε κάλλιστα να εκφράσουμε τις απόψεις μας σε έναν ωραίο διάλογο

Άλλοι οι κίνδυνοι μετά από 4-5 μέρες που θα σκυροδετηθούν οι κολώνες, όπου οι θέσεις εισόδου "σκουπιδιών" στους ξυλότυπους (ροκανίδια, ξύλα κομμάτια φελιζόλ κλπ) βρίσκονται 2.50-3.0μ ψηλά, κι άλλοι στις 15 μέρες μετά όπου θα εργάζονται τα συνεργεία στις πλάκες, με "περάσματα" στις θέσεις των στύλων! Κι όσο για τις θυρίδες, ολως ενδεικτικά αναφέρονται στις "Βλάβες Δομικών Έργων" (Rybicki, τόμος 2, σελ. 15 εκδόσεις Γκιούρδας / 1979.... όλα επίκαιρα ακόμα!)

1 ώρα πριν, ilias said:

Παιδιά για να το παίξουμε Μηχανικάρες (ΔΕΝ αναφέρομαι σε κανέναν από εσάς παραπάνω) ζητάμε μερικές φορές πράγματα ιδεατά, γραμμένα ποοολυυυυύ όμορφα και ωραία στη βιβλιογραφία, τα οποία όμως ΔΕΝ έχουν επί της ουσίας κανένα τέτοιο όφελος που να δημιουργούν ποιοτική διαφορά σε ένα έργο.

Ναι μια χαρά θα ήταν να ρίχναμε τα πάντα κοστούμι......

Όμως σκέφτηκε ο συνάδελφος που το ζητάει:

1. Πως ο ΚΤΣ είναι σαφής με τους αρμούς (το επιτρέπει) και μάλιστα έχει και προβλέψεις επί αυτού;

2. Πως ο ΚΤΣ ορίζει ελάχιστο ύψος σκυροδέτησης ώστε να μην υπάρχει απόμιξη υλικών και σαφώς το 3,30 - 3,60 το ξεπερνάει;

3. Πως υπάρχει τρομερός κίνδυνος να είναι ανέφικτη η σωστή δόνηση στα υποστυλώματα τόσο λόγω ύψους όσο και λόγω πυκνού οπλισμού στους κόμβους και από εκεί που πάει να παροσουσιάσει μία ουαου σκυροδέτηση να βρεθεί να έχει τόσες φωλιές σαν ελβετικό τυρί; 

4. Πως θα γ@μήσει τον εργολάβο και τελικά ποιος θα πληρώσει τα επιπλέον μεροκάματα;

5. Πως θα υπάρχει τεράστια φύρα ξυλείας και τελικά ποιος θα την πληρώσει;

6. Πως υπάρχει δυσκολία στη σωστή συγκράτηση του ξυλοτύπου;

Στατικά δεν υπάρχει καμία διαφορά, μόνο προβλήματα.

Ας μεριμνήσουμε να κάνουμε σωστά τις αγκυρώσεις στα δοκοσίδερα, ας φροντίσουμε να έχουμε σωστές επικαλύψεις, ας πάρουμε και κανένα δοκίμιο, ας πάμε στο έργο κάθε μέρα για μία ματιά και όχι μόνο για παραλαβή που τότε πολλές ατέλειες πρακτικά ΔΕΝ διορθώνονται και ας μην γίνει και κουστούμι ρε αδερφέ........ 

...Κι αν γίνει και κανένας σεισμός την ώρα της σκυροδέτησης, μπορεί να έχουμε κι ανθρώπινες απώλειες! Καθόσον οι σκυροδετημένες κολώνες μας προστατεύουν από οριζόντιες δυνάμεις! Αυτό όμως που εξασφαλίζουμε στους αρμούς διακοπής εργασίας, είναι καθαρές, αλλά άγριες επιφάνειες. Όταν έχουμε ενιαία σκυροδέτηση στύλων-δοκών-πλάκας στη βάση των στύλων είναι δυνατόν να συγκεντρωθούν ροκανίδια, σκουπιδάκια κλπ που, επειδή ποτέ δεν κατασκευάζουμε θυρίδες καθαρισμού, θα μείνουν εκεί! Κι ένα επί πλέον πρόβλημα: Πόσο σίγουροι είμαστε ότι με τις πυκνότητες οπλισμών που έχουμε το σκυρόδεμα στην επικάλυψη των στύλων δεν θα αποτελείται αποκλειστικά από τσιμενοπολτό;

Ως αυθαίρετη χαρακτηρίζεται κάθε κατασκευή που προβλέπεται ως τέτοια από νομοθεσία. Η συγκεκριμένη, δεν είναι στην πραγματικότητα αυθαίρετη. Στο δικαστήριο όμως η υπόθεση τελεσιδίκισε για τυπικό λόγο (παράληψη κατάθεσης ειδικού πληρεξουσίου στο ΣτΕ). Αν χαρακτηρίσουμε ως αυθαιρεσία την κάθε μεταβολή σε περιφράξεις που αποτυπώνονται στα σχέδια, τότε το σύνολο σχεδόν των κατασκευών είναι αυθαίρετες, οι μεταβιβάσεις καθώς και τυχόν εκδοθείσες άδειες κάθε μορφής σ' αυτές, άκυρες. Αντίστοιχα θα συμβούν αν απαιτήσουμε να ελέγχονται οι διατάξεις του Κτιριοδομικού Κανονισμού (πχ ιδιότητες τοίχων, ηχομόνωση, κάδοι απορριμάτων). Ποιός θα καθορίσει τα όρια; Παρά τις συνεχείς επισημάνσεις προς τα εκάστοτε αρμόδια επιτελεία!

Απαγόρευση ένταξης μετά από δικαστικές αποφάσεις, προβλέπετο στο άρθρο 23§7 του Ν.4178/13 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 84 του Ν.4307/14. Το άρθρο 110 του Ν.4495/17, σε συμμόρφωση με την  παρ.26 της απόφασης ΣτΕ 1858/15, αναφέρεται σε άδειες που ακυρώθηκαν και όχι σε κατασκευές που χαρακτηρίζονται τελεσίδικα ως αυθαίρετες. Δεν είναι λοιπόν εκεί το πρόβλημα, αλλά στο ότι νόμιμες κατασκευές δεν μπορεί να χαρακτηρίζονται ως αυθαίρετες και εμείς, απλά "για να τελειώνουμε", να τις εντάσσουμε -παρανόμως-  στους σχετικούς νόμους.

Στο ίδιο θέμα, διαφορετικές ΥΔΟΜ, αποδέχονται το νόμιμο της κατασκευής, αλλά η Περιφέρεια και οι αρμόδιες ΥΔΟΜ δεν εφαρμόζουν το άρθρο 28§2 του ΝΟΚ για την επίλυσή του από τον ΥΠΕΝ μετά από γνώμη του ΚΣΥΠΟΘΑ (σύμφωνα με την Τ.Ο. του ΝΟΚ, οι πολίτες δεν μπορούν να προσφύγουν...).

Επανερχόμενος όμως στο αρχικό θέμα των πολλαπλών αυτοψιών στην ίδια κατασκευή λόγω παραλήψεων της αρχικής έκθεσης θέλω να επισημάνω ότι, μεταξύ άλλων, δεν μπορούμε να δεχτούμε τη διόγκωση των νόμιμων προστίμων με έμμεσο τρόπο.

Πρόκειται για ιδιοκτησία με οικοδομική άδεια που κατασκευάστηκε το 1990. Η περίφραξη (με τα κάγκελα) είχε κατασκευαστεί από τότε και δεν υπάρχει καμία απολύτως τροποποίησή της στο μεσοδιάστημα.

Η ΥΔΟΜ, παρά τη σαφή διατύπωση του άρθρου 22§1 του ΓΟΚ 85,  χρέωσε αρχικά ως αυθαιρεσία διαφοροποίηση επ' αυτής σε σχέση με τα προβλεπόμενα στα σχέδια (κατάργηση προβλεπόμενης πόρτας). Αν η απόφαση ευσταθεί, τότε τυχόν διαφοροποιήσεις επί περιφράξεων προ ΝΟΚ σε σχέση με τα σχέδια ή  μη ακριβής αποτύπωσή τους επ' αυτών, καθιστούν τις κατασκευές αυθαίρετες!

Στη συνέχεια με τη 2η αυτοψία, επειδή δεν είχε γίνει σχετική αναφορά στην αρχική απόφαση, κατέγραψε ως αυθαίρετα τα κάγκελα επί αυτής. Βρίσκεται σε περιοχή με σχέδιο, δεν έχει καμία σχέση με ζώνες  500μ από αιγιαλό, δάση κλπ και πληροί τις προϋποθέσεις κτιριοδομικού κλπ. Μάλιστα, αν κατεδαφιστεί, υποχρεωτικά ανακατασκευάζεται.

Όμως το σύνολο σχεδόν των ιδιοκτητών της πολυκατοικίας, ορθώς κατά τη γνώμη μου, δεν αποδέχονται το χαρακτηρισμό των κατασκευών ως αυθαιρέτων και προσέφυγαν στα Διοικητικά Δικαστήρια όπου, για μεν την συμπαγή περίφραξη η απόφαση κατέστη αμετάκλητη (για τυπικούς λόγους), για δε το κιγκλίδωμα εκκρεμεί απόφαση του ΔΕφετ.

Ενδιαφέρομαι κυρίως για νομολογία.

Τα συγκεκριμένα αναφέρουν για τα πρόστιμα  κλπ των αυθαιρέτων. Αυτό που ρωτώ είναι αν η ΥΔΟΜ δικαιούται να συντάξει περισσότερες της μιας εκθέσεις αυτοψίας για τμήματα της ίδιας κατασκευής, επιβάλλοντας κάθε φορά τα ελάχιστα πρόστιμα. Δηλ. στην 1η αυτοψία για το συμπαγές τμήμα της περίφραξης και στην 2η για το κάγκελο πάνω από αυτό. Άποψή μου είναι ότι οφείλει να συσχετίσει τις αυτοψίες και να διορθώσει την 1η, αναπροσαρμόζοντας και τα πρόστιμα. Υπάρχει κάτι σχετικό;

Σε ενιαία κατασκευή της δεκαετίας του 1990 (συμπαγές τμήμα και κιγκλίδωμα περίφραξης), είναι επιτρεπτό να συντάσσονται 2 διαφορετικές εκθέσεις αυτοψίας από την ΥΔΟΜ, με διαφορά 1-2 ετών, ενώ δεν διαπιστώνεται καμία απολύτως νέα κατασκευή; Ή μήπως επιβάλλεται να γίνει ορθή επανάληψη της αρχικής αυτοψίας, καθόσον τα πρόστιμα που επεβλήθησαν ανά περίπτωση είναι τα ελάχιστα προβλεπόμενα, με αποτέλεσμα το συνολικό πρόστιμο της κατασκευής να διπλασιάζεται; Υπάρχει σχετική νομολογία;

Σε σχέδια οικοδομικής άδεια του 1990, εντός σχεδίου, προβλέπεται η κατασκευή συμπαγούς περίφραξης ύψους 1.0μ με εισόδους κλπ. Σε σχέδιο 1:200, παρουσιάζεται και όψη της. Απορίες:

1. Με την τότε νομοθεσία ήταν υποχρεωτική η υποβολή σχεδίων της περίφραξης εφόσον υπήρχε σε ισχύ οικοδομική άδεια για τα κτίρια στο οικόπεδο;
2. Αν ναι, σε περιπτώσεις τροποποιήσεων στην περίφραξη (πχ προσθήκη κιγκλιδωμάτων σύμφωνες με τον ΓΟΚ και τον κτιριοδομικό κανονισμό, κατάργηση ή αλλαγή θέσεων εισόδων με καγγελόπορτες  κλπ), αποτελούν αυθαίρετες κατασκευές;  
3. Εφόσον τροποποιήθηκε η περίφραξη ή στις άδειες δεν υπήρχαν σχέδια που την παρουσίαζαν στη σημερινή της μορφή, πριν την «τακτοποίησή» της επιτρέπεται ή όχι η έκδοση οποιασδήποτε οικοδομικής αδείας;
4. Έχει δημιουργηθεί ή όχι «εθιμικό δίκαιο» για τα παραπάνω; Τι προκύπτει από τα αρχεία των ΥΔΟΜ;

Οι συνδρομές του ΤΕΕ  έχουν θεσπιστεί με το ΦΕΚ 180Β' του 2004 κι από τότε δεν έχουν αλλάξει.