Προφανώς και δεν υποστηρίζω ότι θα πρέπει να τακτοποιηθούν όλοι οι χώροι και να τους δώσουμε και άδεια λειτουργίας. Ίσως αυτό θα έπρεπε το υπουργείο να το κάνει σαφές και να μην ενδιαφέρεται μόνο για την είσπραξη του προστίμου. Υπάρχει όμως το εξής οξύμορο. Χώρος συνάθροισης κοινού που κατασκευάστηκε νόμιμα πριν το 1988 (ας πούμε το 1982), οπότε δεν υπήρχε και μελέτη παθητικής πυροπροστασίας, λαμβάνει πιστοποιητικό πυρασφάλειας σύμφωνα με την 3/81 πυροσβεστική διάταξη, στην οποία επιτρέπεται η ύπαρξη μίας μόνο εξόδου κινδύνου για πληθυσμό κάτω των 50 ατόμων. Αντίθετα, χώρος ο οποίος τακτοποιείται ως Χώρος συνάθροισης κοινού (προφανώς υφιστάμενος) και ο οποίος είχε διαφορετική χρήση (πιλοτή για στάθμευση αυτοκινήτων) στην άδεια οικοδομής του κτιρίου, η οποία εκδόθηκε επίσης το έτος 1982 και η αυθαιρεσία έγινε εξαρχής, ζητείται να γίνει μελέτη παθητικής πυροπροστασίας με το ΠΔ 71/88 ως νέο κτίριο, όπου προβλέπονται δύο έξοδοι κινδύνου, οι οποίες ασφαλώς δεν υπάρχουν. Και αν το παράδειγμα με το χώρο συνάθροισης σας φαίνεται τραβηγμένο, το ίδιο ισχύει και για τα καταστήματα, όπου για κτίριο του 1982 επιτρέπεται μία έξοδο κινδύνου για καταστήματα κάτω των 250τμ χωρίς περιορισμό ως προς την πραγματική απόσταση (45μ), ενώ με το ΠΔ 71/88 στην περίπτωση μίας πόρτας εξόδου, η μέγιστη απόσταση από αυτήν δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα 12μ. Δεν είμαι υπερ της ισοπέδωσης αλλά θεωρώ ότι πρέπει να ισχύουν τα ίδια πράγματα για κτίρια ίδιας χρονολογίας.