Μετάβαση στο περιεχόμενο

ftes

Μη μηχανικός
  • Περιεχόμενα

    15
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

Φήμη στην κοινότητα

0 Ουδέτερη

Profile Information

  • Φύλο
    Δεν απαντώ

Τελευταίοι επισκέπτες προφίλ

The recent visitors block is disabled and is not being shown to other users.

  1. Brasco & tzeno, σας ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση. Μας βγάλατε από το δίλημμα.
  2. Καλησπέρα και πάλι. Επιστρέφω μετά από πολύ καιρό στο forum και επιτέλους έχω να διατυπώσω ερωτήματα σε πραγματική βάση και όχι σε στιλ “φιλοσοφικής αναζήτησης”. Ξεκινώ: Σε οικόπεδο εντός σχεδίου έχει χτιστεί ημιυπόγειο, το οποίο είναι τμήμα μεζονέτας τριών επιπέδων συνολικά 160 τετραγωνικών. Η οικοδομική άδεια και το ημιυπόγειο-πλάκα υφίστανται από το 1992, στα μπετά. Με τη γυναίκα μου σκεφτόμαστε να το αγοράσουμε, μαζί με το οικόπεδο, καθώς η τιμή είναι δελεαστική και να το χρησιμοποιήσουμε ως βάση για να φτιάξουμε κάτι δικό μας. Τα ερωτήματά μου είναι τα εξής: Μήπως η εικοσαετής έκθεση της υπάρχουσας οικοδομής (ημιυπόγειο-πλάκα στα μπετά) στα στοιχεία της φύσης την έχει καταστήσει ακατάλληλη πλέον; Δεδομένου ότι η οικοδομή έχει θεμελιωθεί από το 1992, η οικοδομική άδεια εξακολουθεί να ισχύει; Η οικοδομική άδεια είναι απολύτως δεσμευτική για εμάς, ή εφόσον δεν έχει προχωρήσει η κατασκευή των 2 επιπλέον ορόφων, μπορούμε να αλλάξουμε τα σχέδια (και γενικά τον τρόπο κατασκευής από εκεί και πέρα) με κάποιον τρόπο; Οποιαδήποτε συμβουλή είναι ευπρόσδεκτη. Ευχαριστώ προκαταβολικά για το χρόνο σας.
  3. Ναι, CVENG! Ακριβώς αυτό, αλλά το καλούπωμα θα γίνεται σε κάθετη αντί οριζόντιας θέσης. Άρα, από ότι καταλαβαίνω γίνεται! (τώρα, το κόστος, είναι άλλη υπόθεση...) Και πάλι σας ευχαριστώ όλους για το χρόνο σας. Case solved! .
  4. Χμ, από ότι φαίνεται τη ιδέα μιας καλουπωμένης λιθοδομής με μπετό σε τοίχους πλήρωσης έχει τα προβλήματά της. Πάντως χάρηκα όταν είδα ότι η μέθοδος έχει εφαρμοστεί στο παρελθόν με επιτυχία (βέβαια οι τοίχοι στις φωτογραφίες από το link που αναφέρει ο achille φαίνονται πολύ παχύτεροι από 10 εκ. που σκεφτόμουν εγώ). Α, με την ευκαιρία, nikoletta, κάπου έχω ξαναδεί τη μέθοδο στο link σου... Ίσως σε κάποιο επεισόδιο του Grand Designs; Ενδιαφέρον! Γιάννη, σχετικά με το πλέγμα, σκεφτόμουν μια λωρίδα πλέγματος εγκάρσια τοποθετημένη στον τοίχο, σε όλο του το μήκος, από κολόνα σε κολόνα. Ανάμεσα στις στρώσεις από πέτρα, εξολοκλήρου μέσα στο σκυρόδεμα. Ρίξε μια ματιά στα δύο πρόχειρα σχέδια που ανεβάζω για να δεις ακριβώς τι εννοώ. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, φαντάζομαι ότι αντί αυτού θα μπορούσε να μπει το κλασικό σενάζ (όχι τόσο πυκνά, φυσικά). Πάντως, παρόλο που η επιστήμη σας με ενδιαφέρει πολύ (ιδιαίτερα από την πλευρά της έρευνας), μάλλον δε θα την ακολουθήσω. Μετά το μεταπτυχιακό δεν έχω κουράγια για άλλες σπουδές. Δοκίμασα, αλλά δε μου βγαίνει με τίποτα... Είμαι σε άλλο mode. .
  5. Αρχικά, σας ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή στη συζήτηση. Δευτερευόντως, να τονίσω ότι απλά εξερευνώ ιδέες (όπως φαίνεται και από τα posts που ανεβάζω κατά καιρούς), τα σενάρια των οποίων μπορεί να εμπνέονται από συγκυρίες αλλά είναι παντελώς υποθετικά. Για να καταλάβετε, ακόμη δεν έχω καταλήξει σε ποια πόλη της Ελλάδας θα ζήσω. Πόσο μάλλον που και πως θα χτίσω σπίτι. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν έχω απευθυνθεί σε μηχανικό ακόμη. Δεν έχω και κανέναν στον κύκλο μου για να συζητάω όλες τις παράξενες ιδέες που κατά καιρούς κατεβάζω... Στο θέμα τώρα. noutsaki : Με φθίνουσα σειρά, θεωρώ ότι αυτό στο οποίο αξίζει κανείς να διαθέσει χρόνο, κόπο και προσπάθεια είναι η ασφάλεια (η έννοια σαφώς περικλείει και τη νομιμότητα από όλες τις απόψεις), η καλή ενεργειακή απόδοση, η λειτουργικότητα και η οικονομία. [email protected] : Από τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι η τήρηση της νομιμότητας στο σενάριό μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Από την άλλη, όχι μόνο μου περνάει από το μυαλό, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι είμαι πιο έξυπνος από – όχι μόνο έναν – αλλά πολλούς καλούς μηχανικούς. Απλά δεν κατέχω τη δική τους επιστήμη. Οι λόγοι για τους οποίους απευθύνομαι στο φόρουμ και όχι σε κάποιον μηχανικό ως πελάτης εξηγήθηκαν παραπάνω. Brasco : Θεωρώ απαραίτητο ποσόν σε έναν άνθρωπο το να “πιάνουν τα χέρια του”. Με εξαίρεση όσους αντιμετωπίζουν αντικειμενικά νοητικά ή/και κινητικά προβλήματα, θεωρώ όσους δεν πιάνουν τα χέρια τους – πολύ περισσότερο, δε, εκείνους που το δηλώνουν ευθαρσώς - απλά τεμπέληδες. Τώρα, σχετικά με το ρόλο του καθενός σε μία οργανωμένη κοινωνία, αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει θέμα μακροσκελέστατης συζήτησης σε κάποιο άλλο φόρουμ. Με μια φράση θα πω ότι πιστεύω ότι το να κάνει κανείς όσο περισσότερα πράγματα μπορεί μόνος του κερδίζοντας έτσι εμπειρία, ικανοποίηση, προσωπική έκφραση και εξοικονομώντας χρήματα παράλληλα, έχει σαφή πλεονεκτήματα έναντι του να ασκεί μόνο το επάγγελμά του, προσπαθώντας να κερδίσει όσο περισσότερα χρήματα γίνεται, προκειμένου να πληρώνει άλλους επαγγελματίες για να κάνουν δουλειές για λογαριασμό του. Και πάλι ευχαριστώ. Τώρα που ξεκαθαρίστηκαν τα περί του σεναρίου μας, υπάρχουν άλλες απόψεις επ' αυτού;
  6. Άλλη μια περίεργη ιδέα για όσους έχουν όρεξη. Η υπόθεση: Κάποιος ζει σε μια σεισμογενή περιοχή γεμάτη πέτρα (σαν να την έχουν σπείρει, ένα πράγμα). Ο τύπος έχει διάθεση να ρίξει προσωπική εργασία και έχει μπόλικο ελεύθερο χρόνο, προκειμένου να συμμετάσχει όσο περισσότερο γίνεται στο χτίσιμο του σπιτιού του. Σκέφτεται λοιπόν να χτίσει μονοκατοικία 80 τμ + σοφίτα (στη δίρριχτη στέγη του). Έχει έτοιμο το σκελετό από οπλισμένο σκυρόδεμα και σκέφτεται να χρησιμοποιήσει πέτρα στην τοιχοποιία πλήρωσης αντί για τούβλο. Γενικά πιάνουν τα χέρια του αλλά δεν είναι τεχνίτης και η πέτρα (την οποία έχει σε αφθονία) δουλεύεται δύσκολα. Έτσι ψάχνει έναν τρόπο να χρησιμοποιήσει όλη αυτή την πέτρα μεν, να έχει όμως στο τέλος και έναν ίσιο (οριζόντια και κάθετα ευθύ) τοίχο, χωρίς πέτρες να προεξέχουν δεξιά κι αριστερά. Η όλη κατασκευή θα μονωθεί με θερμοπρόσοψη εξωτερικά, ενώ εσωτερικά θα σοβαδιστεί. Η περίεργη ιδέα, λοιπόν, είναι η εξής: Καλουπώνει από κολόνα σε κολόνα έναν εξωτερικό τοίχο πάχους 10 εκ, μέχρι το ύψος των 60 εκ.. Αφού τελειώσει το καλούπωμα, ρίχνει λίγο σκυρόδεμα στο καλούπι (ας πούμε έως ύψους 5-7 εκ) και στη συνέχεια βυθίζει στο σκυρόδεμα μια στρώση πέτρες. Στη συνέχεια συμπληρώνει σκυρόδεμα έως ότου καλυφθεί η πρώτη σειρά από πέτρες και στρώνει μια δεύτερη σειρά πέτρες από πάνω. Επαναλαμβάνει τη διαδικασία έως ότου φτάσει στο ύψος του καλουπιού του (60 εκ). Ακολούθως στρώνει γαλβανισμένο πλέγμα (τύπου catnic) οριζόντια πάνω από την τελευταία σειρά πέτρας και το στηρίζει στις κολώνες με βίδες, έτσι ώστε όταν θα καλουπώσει τα επόμενα 60 εκ τοίχου σε ύψος και θα επαναλάβει τη διαδικασία, το πλέγμα να βρεθεί βυθισμένο στο σκυρόδεμα και να συγκρατεί τον τοίχο από κατάρρευση σε περίπτωση σεισμού και ριγμάτωσης. Επαναλαμβάνει τη διαδικασία έως ότου ολοκληρώσει τον τοίχο και φτάσει στο πάνω οριζόντιο δοκάρι. Για όσους, λοιπόν είχαν την υπομονή να διαβάσουν έως εδώ και έχουν το χρόνο να απαντήσουν: Θα μπορούσε να έχει εφαρμογή αυτή η ιδέα ή πάσχει κάπου; Cheers!
  7. ΟΚ, αυτά είναι τα τεχνικά χαρακτηριστικά του alfablok http://www.alfablok.gr/UserFiles/ALFABLOK.pdf και αυτά του ytong http://www.ytong.gr/Technical/Technical_Frameset.htm (προχωρήστε και στις επόμενες 2 σελίδες) Αν δεν κάνω λάθος και τα δύο παράγονται στην Ελλάδα και με μια ματιά, ίδια μου φαίνονται. Από πλευράς τιμής, ξέρει κανείς τι διαφορά έχουν; (ένα παράδειγμα) Α, με τον ΚΕΝΑΚ (Κανονισμός Ενεργειακής Αποδοτικότητας Κτιρίων) τελικά θα πληρούν προδιαγραφές από μόνα τους ή θα θέλουν και αυτά επιπλέον μόνωση;
  8. Μια χαρά μου ακούγεται η λύση της τουαλέτας κομόστ. Ειδικά αν επιλέξει κανείς ένα έτοιμο σύστημα λεκάνης-κομποστοποιητή από τα πολλά που κυκλοφορούν εδώ και χρόνια στις ΗΠΑ και σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες (Σουηδία, Γερμανία, Βρετανία κ.λπ.) και δεν το παλέψει με αυτοσχέδιες "ταρζανιές". Πρακτικά είναι απόλυτα άοσμες (πιό άοσμες και από τις λεκάνες που έχουμε συνήθως στα σπίτια μας!) γιατί δημιουργούν συνθήκες αρνητικής πίεσης στο εσωτερικό τους. Τραβάνε συνεχώς αέρα προς τα μέσα με τη βοήθεια βεντιλατέρ και τον βγάζουν από μία μικρή "καμινάδα" πάνω από τη σκεπή. Λύση οικολογική (πλήρης ανακύκλωση!), οικονομική (δεν απαιτεί υδραυλική εγκατάσταση, αφού δε χρησιμοποιεί νερό) και παντελώς άοσμη. Αυτό που αναρωτιέμαι είναι: "Με την πολεοδομία τί γίνεται;" Προβλέπεται κάπου η χρήση τουαλέτας κομπόστ; Και, εάν δεν προβλέπεται ρητά, μπορεί με κάποιον τρόπο να γίνει δεκτή από τις "αυθεντίες" που υπηρετούν στα κατά τόπους πολεοδομικά καταστήματα στο "Ελλάντα";
  9. Σας ευχαριστώ όλους για τις άμεσες και ενδιαφέρουσες απαντήσεις.
  10. Kostas K, έχετε δίκιο. Δεν αναφέρθηκα στο κομμάτι της μόνωσης από την υγρασία για να μην κουράσω στο αρχικό μου post. Εννοείται πως κάτι τέτοιο αποτελεί προτεραιότητα, ειδικά σε μια τέτοια κατασκευή. Δεν θα ήθελα καν να φανταστώ τη φθορά και τελικά την αποσύνθεση που θα επερχόταν σε περίπτωση που όλο αυτό το άχυρο βρεχόταν! Η σκέψη μου γι αυτό ήταν κάποιου είδους μεμβράνη για προστασία από την υγρασία από κάτω (ανερχόμενη υγρασία) και σοβάς-τσιμεντοκονία με ένα πολύ καλό μονωτικό χρώμα εξωτερικά. Τώρα που το σκέπτομαι, βέβαια, θα πρέπει το άχυρο να "σφραγιστεί" από την υγρασία και από την πάνω πλευρά. Να μονωθεί δηλαδή εντελώς από το εξωτερικό περιβάλλον. Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο θα είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
  11. Ευχαριστώ για τις χρήσιμες πληροφορίες. Ήδη κατεβάζω το επεισόδιο του Grand Designs που προτείνετε. Γνώριζα για τα σπίτια από αχυρόμπαλες εδώ και πολύ καιρό. Απλά, μέχρι πριν λίγες ημέρες δεν είχα σκεφθεί το "ντύσιμό" τους εσωτερικά με κάποιο βαρύ δομικό υλικό ώστε να αποκτούν και θερμοχωρητικότητα. Αυτή ήταν η ιδέα που μου φάνηκε νέα. Σχετικά με την πυρασφάλεια, συμφωνώ. Χρειάζεται μελέτη. Η λύση της συμπίεσης του άχυρου ώστε να μην περιέχει πολύ αέρα και να μην ευνοείται η καύση ακούγεται ελπιδοφόρα. Φαντάζομαι ότι κάτι τέτοιο θα αύξανε και τις θερμομονωτικές επιδόσεις των τοίχων. Γεγονός είναι ότι αν κάτι θεωρείται ακόμη πειραματικό και "εξωτικό" στη Βρετανία (αχ, αξέχαστα φοιτητικά χρόνια ), δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί συνεργείο στην Ελλάδα το οποίο να είναι σε θέση να εκτελέσει μια τέτοια κατασκευή χωρίς να φτύσουν αίμα όλοι οι εμπλεκόμενοι. Κρίμα, θα είχε ενδιαφέρον... Από πλευράς κόστους, δεδομένης της ιδιαιτερότητας της κατασκευής αλλά και της αφθονίας του άχυρου, θεωρείτε ότι θα ήταν ασύμφορο το εγχείρημα;
  12. AlexisPap, ευχαριστώ για την άμεση απάντηση. Διευκρινιστικά, πιστεύετε ότι αν η εξωτερική κατασκευή (ξύλινος σκελετός κλπ) είναι ασφαλής σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, το εσωτερικό (από τσιμεντόλιθους) χρειάζεται να έχει σενάζ, οπλισμό κλπ; Ρωτώ γιατί, αν χρειάζεται, μάλλον δεν είχα και τόσο λαμπρή ιδέα, αφού πάλι στο οπλισμένο σκυρόδεμα καταλήγει το πράγμα... Και πάλι ευχαριστώ.
  13. Συνομιλώντας με φίλο (μηχανολόγο μηχανικό και εργολάβο οικοδομών) για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα διαφόρων τρόπων δόμησης, κάποια στιγμή μου είπε, αστειευόμενος: «Αν θέλεις πραγματικά οικολογικό σπίτι και είσαι διατεθειμένος να το τραβήξεις, τι να σου πω; Φτιάξε ένα αχυρόσπιτο… έχει και απίστευτη θερμομόνωση.» . Αντί να απορρίψω αμέσως την πρόταση βλέποντας ότι αντιμετωπίζεται ως αστείο από μηχανικούς και εργολάβους στην Ελλάδα, η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι ένα τέτοιο σπίτι μπορεί να έχει πολύ καλή θερμομόνωση, δεν θα έχει όμως καθόλου θερμοχωρητικότητα. Η κοινωνική εκδήλωση στην οποία βρεθήκαμε και τα είπαμε τελείωσε αλλά η ιδέα του αχυρόσπιτου εξακολουθούσε να γυρίζει στο μυαλό μου για αρκετές ημέρες, παρόλο που ο άνθρωπος απλά έκανε ένα αστείο. Μερικές μέρες μετά, λοιπόν, μου ήρθε η εξής ιδέα: Ισόγειο με ξύλινο φέροντα οργανισμό και αχυρόμπαλες (δεμάτια) ως μέσο πλήρωσης. Εξωτερικά, γαλβανισμένο νευρομετάλ και σοβάς. Εσωτερικά, προκειμένου να αποκτήσει θερμοχωρητικότητα, τσιμεντόλιθος και σοβάς. Ο τσιμεντόλιθος θα φέρει μόνο το βάρος του (όχι και το βάρος της ξύλινης στέγης). Έτσι ίσως μπορεί να έχει κανείς πολύ καλή θερμομόνωση με απόλυτα φυσικά μέσα και καλή θερμοχωρητικότητα. Καταλαβαίνω βέβαια ότι έτσι καταλήγει κανείς με εξωτερικούς τοίχους πάχους 1 μέτρου και χάνονται τετραγωνικά. Επίσης, ο τσιμεντόλιθος δεν είναι και το φιλικότερο προς το περιβάλλον υλικό. Παρά όλα αυτά, στέκει ως ιδέα; Θα προκύψει μια ασφαλής κατασκευή (κατόπιν μελέτης μηχανικού φυσικά) με την άδειά της κλπ; Τροφή για σκέψη…
  14. Χαιρετώ το forum και ξεκινώ με ερώτηση: Ξέρει κανείς πως μεταφράζεται το υλικό "Surface Bonding Cement" (SBC) στα ελληνικά και πως μπορώ να το αναζητήσω στην ελληνική αγορά; Για επιπλέον λεπτομέρειες και χαρακτηριστικά δείτε: http://www.empireblended.com/engineered/coatingwaterproofing-surfacebondingcement.html και http://www.thenaturalhome.com/drystackblock.htm E D I T : Συγγνώμη myri, δεν ήμουν σαφής. Εξηγούμαι: Το Surface Bonding Cement (SBC) είναι ένα κονίαμα που αποτελείται από τσιμένο με προσμίξεις - συνήθως ριτίνες - οι οποίες δημιουργούν ίνες όταν το κονίαμα τοποθετηθεί και στεγνώσει (παλιότερα που δεν υπήρχαν ριτίνες χρησιμοπιούσαν αλογότριχες). Χρησιμοποιείται όπως ο σοβάς, σε στρώση 3-4mm. Χτίζοντας έναν τοίχο πχ από τσιμεντόλιθους χωρίς λάσπη ανάμεσά τους (απλά τοποθετώντας τον έναν τσομεντόλιθο πάνω στον άλλο) και καλύπτοντας τον τοίχο και από τις δύο όψεις του με το κονίαμα, ο τοίχος αποκτά μεγαλύτερες μηχανικές αντοχές από ότι αν είχε χτιστεί παραδοσιακά με λάσπη ανάμεσα στους τσιμεντόλιθους και αδιαβροχοποιείται ταυτόχρονα. Σας λέει τίποτα;
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.