christine

Κοντά στη δουλειά μου υπάρχει ένα μικρό υπόγειο κατάστημα που βγάζει φωτοαντίγραφα. Προχθές περνώντας, παρατήρησα την εξής επιγραφή έξω ακριβώς, στο πεζοδρόμιο σε ξύλινο ταμπλό με μεγάλα γράμματα: "ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ" Ελλάδα, με τα ωραία σου!!!

Οκ, ευχαριστώ πολύ για την άμεση πληροφόρηση!

Λοιπόν τα τελευταία νέα, είναι ότι λόγω κτηματολογίου αναγνωρίστηκαν κάποιοι τίτλοι, όσον αφορά στην περιοχή του Φιλύρου. Μήπως κάποιος συνάδελφος τυγχάνει να γνωρίζει κάτι παραπάνω; Ευχαριστώ.

Για να είμαι ειλικρινής το δεύτερο πόδι το γνωρίζω αρκετά καλά, διότι έχω πάει πολλές φορές στο παρελθόν και ομολογώ ότι είναι από τα πιό όμορφα μέρη της Ελλάδας. Αλήθεια το bar "αλμύρα" υπάρχει ακόμα; Φέτος όμως, αποφάσισα για πρώτο πόδι, αν και ξέρω ότι είναι πολύ κοσμικό! Στο πόρτο βαλίτσα έχω πάει και είναι όντως τέλειο το σκηνικό. Θα ήθελα όμως να μάθω, εάν υπάρχουν παραλίες λίγο πιό ήσυχες, αλλά να είναι και όμορφες. Επίσης επειδή θα κάνω κι ένα τούριγκ στο δεύτερο πόδι, ήθελα να ρωτήσω πού βρίσκεται ακριβώς η παραλία παράδεισος, η οποία όπως θυμάμαι πρέπει να είναι πολύ κοντά στις καβουρότρυπες. Τέλος εκείνο το θεϊκό bar στον κόλπο, στο πόρτο κουφό υπάρχει ακόμα; Mου διαφεύγει το όνομά του.

Six-Fours-Les-Plages κοντά στη Τοulon και επίσης Χαλκιδική, στη Χανιώτη!! Μήπως θα μπορούσε κανείς να μου διαθέσει πληροφορίες για το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής; Παραλίες, φαγητό κτλ;; Eυχαριστώ

Όμως ειλικρινά δεν καταλαβαίνω, για ποιό λόγο σβήστηκε το σχόλιό μου.

Χάρη, και βέβαια είμαι ανοιχτή πρός όλες τις απόψεις!!! Τον όρο "ξερολοτίτιδα", τον χρησιμοποιώ αρκετά συχνά και κυρίως για να αυτοσαρκατώ, αφού έχω πιάσει τον εαυτό μου, ουκ ολίγες φορές, να λειτουργεί υπό την επίρρειά της

Καλημέρα σε όλους!! Επειδή μεγάλωσα στο εξωτερικό και ήρθα στην Ελλάδα για να σπουδάσω και εν τέλει έμεινα και για να εργαστώ, θα ήθελα να παραθέσω τις απόψεις μου για μερικά ενδιαφέροντα θέματα που έχω διακρίνει την δωδεκαετία που ζω στην πανέμορφη τούτη χώρα μας. Οι διευκρινίσεις μου θα αρκεστούν στον εκπαιδευτικό τομέα, αλλά και στον εργασιακό χώρο. (για τα υπόλοιπα θα πρέπει να γράφω ένα μήνα τουλάχιστον) Καταρχήν ερχόμενη στην Αθήνα για να σπουδάσω στο ΕΜΠ, μπήκα στο αεροπλάνο πανευτυχής, έχοντας ακούσει από τόσα παιδιά φοιτητές, για το ανώτατο επίπεδο σπουδών του ΕΜΠ, από τα καλύτερα της Ευρώπης στον τεχνολογικό τομέα, αλλά δε σας κρύβω και για τα τέλεια φοιτητικά χρόνια, τον ήλιο, τη θάλασσα, τις παρέες, τα μπαράκια και τα συναφή. Στη διάρκεια των σπουδών μου, (έχοντας κάνει και δύο καλοκαίρια προπαρασκευαστικά μαθήματα γεωδαισίας στο Ecole Polytechnique στο Παρίσι) κατάλαβα πόσο διαφορετικά ήταν τα πράγματα τελικά. Στα μαθήματα πολύ σπάνια ερχόντουσαν καθηγητές, περισσότερο ήταν οι βοηθοί – κάτι παιδάκια ουσιαστικά, βιβλία σχεδόν ανύπαρκτα, κυρίως σημειώσεις!!!, θυμάμαι δε χαρακτηριστικά τις μικρές γεωδαιτικές που αποτυπώναμε ένα χώρο μέσα στην Πολυτεχνειούπολη και έπρεπε να παραδώσουμε το σχέδιο σε κόλλα Seller!!! (αυτά είναι ενδεικτικά) Τέλος πάντων, κατά τα λοιπά η φοιτητική ζωή πέρασε σούπερ, έκανα τέλειες παρέες, στη σχολή έμαθα πάρα πολλά πράγματα και ομολογώ δε δυσκολεύτηκα και ιδιαίτερα για να την τελειώσω. Περνώντας τα χρόνια, τελείωσα, έκανα κι ένα μεταπτυχιακό στη χωροταξία, άρχισα να δουλεύω, σε τεχνικές εταιρείες στην αρχή και κατόπιν μόνη μου, άρχισα να συνεργάζομαι και με συναδέλφους μηχ. διαφόρων ειδικοτήτων, πέρναγε όμορφα η ζωή κι εγώ φυσικά έπρεπε να κουβαλάω πάντα μία ταμπέλα: αυτή του Αγρ. Τοπ. Μηχ ΕΜΠ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!! Στην πορεία κατάλαβα, ότι σε αυτή τη χώρα, που όλοι γκρινιάζουν και όλοι έχουν γνώμη και άποψη, «παίζει» πολύ το θέμα της ταμπέλας (μας τα έλεγαν κάτι συγγενείς από κάτι χωριά όταν ερχόντουσαν να μας δουν, αλλά εμείς χαμπάρι!) Οι ταμπέλες λοιπόν αυτές, που κουβαλάει ο καθένας Έλληνας από εμάς, τις οποίες και θα αναφέρω διεξοδικά παρακάτω, ανακάλυψα με έκπληξη πως μας χαρακτηρίζουν σε όλη μας τη ζωή!! Ταμπέλα Ν1: από πού είσαι;;; Γιατί άλλο οι νότιοι κι άλλο οι βόρειοι, άλλο αυτοί από χωριό και άλλο αυτοί από πόλη- λες και άλλο μυαλό κουβαλάνε οι μεν και άλλο οι δε. Ταμπέλα Ν2: για τα κορίτσια κυρίως: είσαι παντρεμένη, αρραβωνιασμένη κτλ;;; Γιατί μία κοπέλα, η οποία μπορεί να συζεί ή να έχει και παιδί, πρέπει οπωσδήποτε να είναι παντρεμένη, διαφορετικά είναι χαμηλών ηθών κτλ. Στον εργασιακό χώρο δε, απαγορεύεται να έχεις παιδί ή άντρα, γιατί θεωρείται προσβολή της πολιτικής της εκάστοτε εταιρείας. Ταμπέλα Νο3: Τι φοράς, σε τι σπίτι μένεις, τι αυτοκίνητο έχεις, τι κινητό κτλ! Διότι η καταξίωση έρχεται μόνο μέσα από τα υλικά αγαθά! Ταμπέλα Νο4: και η πιο σημαντική για εμένα: τι σπoύδασες και πού;;; Σε Πανεπιστήμιο ή σε ΤΕΙ;;Σε πολυτεχνείο σε ποιο στο ΕΜΠ ή σε άλλο;; Mεταπτυχιακό έκανες, phd γιατί δε συνέχισες;;; Eίσαι μηχανικός;;; A είσαι πολιτικός μηχ. δλδ γιατί οι υπόλοιποι δεν είναι μηχ, είναι κάτι άλλο. Είσαι από ΤΕΙ;; Δεν ξέρεις τίποτα, το επίπεδο σου είναι κατώτερο. Οι αιώνιες ταμπέλες του Έλληνα, οι οποίες πηγάζουν από τον κομπλεξισμό που κουβαλάμε σαν λαός, αλλά κι από τα δύσκολα χρόνια των προηγούμενων γενιών, οι οποίες πεινάσανε, αλλά και δε σπουδάσανε αξιοπρεπώς και πρέπει τα παιδιά τους να κάνουν ΌΛΑ όσα εκείνες στερήθηκαν. Τώρα όσον αφορά στα επαγγελματικά δικαιώματα ΤΕΙ-ΑΕΙ, εγώ δεν έχω καταλάβει γιατί η πολιτεία εξακολουθεί να διαχωρίζει την εκπαίδευση κατ’αυτόν τον τρόπο. Θεωρώ άδικο και για τις δύο πλευρές αυτό που γίνεται. Θα πρέπει να συγχωνεύσει τα τμήματα σε μία ενιαία ανώτατη εκπαίδευση κι επιτέλους να διαθέσει χρήματα γι’αυτήν! Αλλά βέβαια η ψήφος, είναι το Α και το Ω σε αυτή τη χώρα. Γιατί και το ΤΕΕ ψηφοφόρους μαζεύει, μην κοροϊδευόμαστε ότι αγωνίζεται με πάθος για τα δικαιώματα των μελών του!!! Βέβαια, υπάρχουν κι άλλα πολλά, που μπορώ να αναφέρω για την κατάσταση της χώρας, αλλά επειδή σέβομαι το χώρο και τον χρόνο, θα σταματήσω εδώ. Φυσικά και θα ακούσω πολλές αντίθετες γνώμες, αλλά έχω συνηθίσει στον Έλληνα, ο οποίος χωρίς να ζήσει κάτι το ξέρει ήδη, διότι είναι και παγκοσμίως γνωστή η «ξερολοτίτιδα» που τον δέρνει.

Καλησπέρα σε όλους! Όντας, Αγρ.Τοπ.Μηχ, θα ήθελα να μου επιτρέψετε να κάνω τις εξής επισημάνσεις: 1)Θεωρώ εντελώς άδικο, αλλά και ανεπίτρεπτο, εμείς οι Τοπ. να υπογράφουμε στατικά και αρχιτεκτονικά διώροφου κτίσματος. Προσωπικά δε θυμάμαι, ουδέποτε στη σχολή να διδάχθηκα μάθημα, που να αφορά στατικό αλλά και αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Σαν επαγγελματίας λοιπόν, ποτέ δε δέχθηκα να αναλάβω τέτοιου είδους δουλειές, διότι εκτός του ότι δε μου αρέσει να «καταπατώ ξένα χωράφια», δηλώνω πλήρη άγνοια για το αντικείμενο αυτό και το δηλώνω ευθαρσώς! 2)Έχω δεί πάρα πολλά τοπογραφικά συντασσόμενα από συναδέλφους Πολ. Μηχ, τα οποία θα τα χαρακτήριζα επιεικώς απαράδεκτα. Καταρχήν, δε γνωρίζουν την έννοια της ακρίβειας, αλλά και του σφάλματος, με αποτέλεσμα η διαφορά της πραγματικότητας επί τοπογραφικού και επί εδάφους, να είναι τρομακτική! Και… 3)Για το χάλι της Ελλάδας, ευθύνονται καθαρά οι Πολ. Μηχ. Άναρχη δόμηση, «αποπνικτική βιωσιμότητα», διαμερίσματα κουτιά - τίγκα στα δοκάρια και στις ψευδοροφές, να μη μιλήσουμε για τα δημόσια κτίρια, νοσοκομεία και σχολεία, πόλεις πανάσχημες χωρίς καμία αισθητική και καμία λειτουργικότητα για τον άνθρωπο – πολίτη! Θεωρώ λοιπόν, ότι εάν οι συνάδελφοι Αρχιτέκτονες είχαν πραγματικά την ευκαιρία, η Ελλάδα θα γέμιζε με όμορφες πόλεις και πάνω απ’όλα βιώσιμες. Γνωρίζω πολύ καλά, ότι έχουμε πολύ καλούς αρχιτέκτονες, οι οποίοι όμως, αδυνατούν να το αποδείξουν, εφόσον οι συνάδελφοι Πολ. τους κλέβουν, εκτός από το ψωμί τους και τη δημιουργία από τα χέρια τους. Θυμηθείτε μόνο, το μεγάλο Δημήτρη Πικιώνη, ο οποίος πρωτοσπούδασε Πολ. Μηχ και μετά Αρχιτεκτονική στο Παρίσι, γέμισε την Αθήνα με υπέροχα κτίρια: το σχολείο του στα Πευκάκια θεωρείται αρχιτεκτονικό πρότυπο, οι διαμορφώσεις που έκανε γύρω από την Ακρόπολη, είναι η ομορφιά της πόλης που ζούμε, το πειραματικό της Θες/νίκης είναι αξιοζήλευτο κτίριο. Συμπερασματικά, θα έλεγα ότι δεν είναι απλώς αδικία, αυτό που γίνεται με τους Πολ. Μηχ. Στην Ελλάδα, αλλά είναι και έγκλημα! Έγκλημα, όμως προμελετημένο, θα έλεγα…

Ευχαριστώ πολύ, συνάδελφε!! Αναμένουμε λοιπόν..!

Καλησπέρα σε όλους τους συναδέλφους. Θα ήθελα μία μικρή βοήθεια! Ιδιοκτήτης Αγροτεμαχίου έκτασης 600 τμ, στο δρόμο από Πυλαία πρός Πανόραμα, στο ύψος περίπου της εκκλησίας, ο οποίος δεν κατέχει τίτλο ιδιοκτησίας, παρά μόνο έγγραφο επί τουρκοκρατίας ότι ανήκει σε πρόγονό του, επιθυμεί να κτίσει, αλλά περιμένει όπως μου είπε την ειδική ρύθμιση για τους ιδιοκτήτες τουρκικών κιταπίων. Γνωρίζει κάποιος σχετικά με αυτή τη ρύθμιση, η οποία όπως μου διευκρίνισε ήταν να ψηφιστεί στη βουλή το καλοκαίρι του 2007. Ευχαριστώ!