Παπαδόπουλος Κώστας

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Τα ερωτήματα αφορούν αφορούν μελέτη νέου κτιρίου. Μετά τις τοποθετήσεις έχει γεννηθεί το εξής ερώτήμα. α. Ο κατοικήσιμος χώρος πως ορίζεται? Αν το εξετάσουμε με βάση το >2,65 για χώρους κύριας χρήσης ή το >2,20 για τους χώρους βοηθητικής χρήσης, τότε η σοφίτα που εξ ορισμού θέλει μέσο καθαρό ύψος <2,20, απευθείας θεωρείται μη κατοικήσιμος χώρος. Από την άλλη η 02ΤΟΤΕΕ, σελ 28 λέει ότι ''Προφανώς αν ο χώρος είναι κατοικήσιμος (σοφίτα), συνυπολογίζεται στον όγκο του κτιρίου και η στέγη οφείλει να θερμομονωθεί''. Δηλ. το ένα ακυρώνει το άλλο.

Καλησπέρα και από εμένα. Γνωρίζω ότι η σοφίτα θεωρείται κατοικήσιμος χώρος -ανεξάρτητα από τη χρήση της πχ. ως αποθήκη- και επομένως πρέπει να μπει στον όγκο του κτιρίου και να θερμομονωθεί η υπερκείμενη κεκλιμένη στέγη και τα κατακορυφα δομικά στοιχεία που την ορίζουν. Οι απορίες μου είναι οι εξής: 1. Η σοφίτα με χρήση αποθηκευτικού χώρου θα πρέπει να εξεταστεί ως Μ.Θ.Χ.? 2. Ο υπόλοιπος (δηλ. το υπόλοιπο 50% της πλάκας) μη κατοικήσιμος χώρος κάτω από την κεκλιμένη στέγη, ισχύει ότι δεν έχει υποχρέωση θερμομόνωσης της κεκλιμένης στέγης? Οπότε τοποθετώ τη θερμομόνωση επί της οριζόντιας πλάκας. Ο χώρος αυτός που έρχεται σε επαφή με τη σοφίτα ως τι λαμβάνεται? Μ.Θ.Χ. και πρέπει να περιγραφεί επίσης?