Αναζήτηση στην κοινότητα

Ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι οι έντονες πιέσεις που δέχεται ο νησιωτικός και γενικά ο παράκτιος χώρος από την άναρχη δόμηση και την καταπάτηση με αυθαίρετες κατασκευές (τοιχία, σκάλες, περιφράξεις κ.άλ.) της ζώνης αιγιαλού. Για τη δόμηση των παραλιακών ακινήτων απαραίτητη προϋπόθεση είναι η χάραξη του αιγιαλού και παραλίας, που είναι μία επίπονη διαδικασία, κυρίως γιατί θίγει δικαιώματα ιδιωτών. Το κράτος για να βάλει μία τάξη στον δημόσιο χώρο προχώρησε στην ηλεκτρονική χάραξη της Προσωρινής Οριογραμμής Αιγιαλού επί των ψηφιακών χαρτών του Κτηματολογίου (έτους 2007-2009) για όλη τη χώρα. Oλες λοιπόν οι οριοθετήσεις, μαζί με τις παλαιότερες (που ψηφιοποιούνται) καθώς και την νέες που προκύπτουν από επαναχάραξη «ανεβαίνουν» σε έναν ενιαίο ψηφιακό χάρτη στη ηλεκτρονική διεύθυνση https://www1.gsis.gr/gspp/dhpe/publicgis/faces/homeShore, του Υπουργείου Οικονομικών και κάθε ενδιαφέρομενος μπορεί να δει πού είναι ο αιγιαλός σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Τι είναι αιγιαλός και τι παραλία; «Αιγιαλός» είναι η ζώνη ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα κατά τις µεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυµάτων της. Ο αιγιαλός αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, που προστατεύεται από την Πολιτεία, η οποία το διαχειρίζεται, σύµφωνα µε τη φύση του και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του. «Παραλία» είναι η ζώνη της ξηράς η οποία προστίθεται στον αιγιαλό, προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς µε τη θάλασσα και αντίστροφα, καθώς και για τη διατήρηση και προστασία των ακτών από τη διάβρωση και γενικότερα την προστασία του αιγιαλού. Το πλάτος της παραλίας καθορίζεται σε τουλάχιστον τριάντα (30) και μέχρι πενήντα (50) μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού. Πολλές φορές γίνεται χάραξη αιγιαλού και παλαιού αιγιαλού. Γιατί υπάρχουν και νέος και παλιός αιγιαλός; «Παλαιός αιγιαλός» είναι η ζώνη ξηράς η οποία προκύπτει από τη μετακίνηση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα, οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή νόμιμα τεχνικά έργα και προσδιορίζεται από τη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού. Ο παλαιός αιγιαλός ανήκει στη δημόσια κτήση, είναι ανεπίδεκτα κτήσης ιδιωτικών δικαιωμάτων και καταγράφεται ως πράγμα κοινόχρηστο, που ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται. Σε περιπτώσεις καθορισμού ή επανακαθορισμού του παλαιού αιγιαλού, οι ιδιοκτησίες ιδιωτών που αποκτήθηκαν προ του έτους 1884 προστατεύονται και βρίσκονται εκτός των ορίων του αιγιαλού. Συνεπώς, δεν καθίστανται δημόσιο κτήμα. Σε ποιον ανήκουν ο αιγιαλός και η παραλία; Ο αιγιαλός και η παραλία είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δηµόσιο, το οποίο έχει υποχρέωση να τα προστατεύει και να τα διαχειρίζεται. Κύριος προορισµός των κοινοχρήστων πραγµάτων είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού προς αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς µε τη θάλασσα. Με απόφαση του υπουργού Οικονοµικών, επιτρέπεται η εξαίρεση τµηµάτων των κοινοχρήστων πραγµάτων από την κοινή χρήση, αποκλειστικά και µόνο για την εξυπηρέτηση επιτακτικού δηµοσίου συµφέροντος που αφορά στη δηµόσια ασφάλεια, την υγεία και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Επιτρέπεται, επίσης, η παραχώρηση των πραγµάτων αυτών µόνο κατά χρήση. Απαγορεύεται η κατασκευή κτισµάτων και εν γένει η τοποθέτηση κατασκευασµάτων στον αιγιαλό και την παραλία. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται µόνο η εκτέλεση έργων για την επιδίωξη των σκοπών του κοινόχρηστου χαρακτήρα, καθώς και για τη διευκόλυνση πρόσβασης στους χώρους αυτούς ατόµων µε ειδικές ανάγκες (ΑµεΑ). Αν µεταξύ αιγιαλού και δηµόσιας οδού, παρεμβάλλεται ιδιωτικό ακίνητο, πρέπει να υπάρχει ελεύθερη δίοδος για την ακώλυτη και ασφαλή πρόσβαση στον αιγιαλό από τη δηµόσια οδό, σύµφωνα µε την πολεοδοµική νοµοθεσία. Η παραλία όπως και ο αιγιαλός ανήκει στην κατηγορία των κοινοχρήστων πραγµάτων, µε µόνη διαφορά ότι η παραλία δεν είναι δηµιούργηµα της φύσης όπως ο αιγιαλός, αλλά προϊόν πολιτειακής πράξης και δηµιουργείται µε διοικητική πράξη. Αυτό σηµαίνει ότι η παραλία για να αποκτήσει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της και να περιέλθει στην κυριότητα του Ελληνικού ∆ηµοσίου είναι απαραίτητη η κίνηση και ολοκλήρωση της απαλλοτριωτικής διαδικασίας. Δηλαδή, μεταβιβάζεται και η ζώνη παραλίας; Ναι, μεταβιβάζεται με τις εξής προϋποθέσεις: 1) Να μην έχει συντελεστεί απαλλοτρίωση 2) Να μην έχει παραχωρηθεί σε Κοινή Χρήση με την έκδοση οικοδομικής άδειας στο ακίνητο 3) Να περιγράφεται στο τοπογραφικό που θα συνοδεύει το συμβόλαιο ως τμήμα ρυμοτομούμενο για το οποίο δεν έχει συνταχθεί πράξη αναλογισμού από τον αρμόδιο δήμο. 4) Το εμβαδό της ζώνης παραλίας αφαιρείται από την τελική ιδιοκτησία και δεν προσμετράται για την αρτιότητα και την οικοδομησιμότητα αυτής. Πώς καθορίζεται η παραλία, όταν βρίσκονται σπίτια, καταστήματα και άλλα κτίρια κοντά στον αιγιαλό; Σε αυτήν την περίπτωση η οριογραμμή της παραλίας λαμβάνει υπόψη της την υφιστάμενη γραμμή δόμησης και ανάλογα καθορίζεται και η γραμμή παραλίας π.χ. αν υπάρχει σχέδιο πόλης στην περιοχή ή είναι εντός οικισμού τα κτίρια ή διατηρητέα κλπ. Συγκεκριμένα: 1) Όπου υφίσταται σχέδιο πόλεως, η οριογραμμή της παραλίας δεν μπορεί να υπερβεί την εγκεκριμένη γραμμή δόμησης. 2) Σε παραδοσιακούς οικισμούς η οριογραμμή της παραλίας δεν μπορεί να υπερβεί τη γραμμή δόμησης, όπως αυτή νομίμως έχει διαμορφωθεί. Η γραμμή δόμησης προσδιορίζεται από τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος - Χωροταξίας (ΔΙΠΕΧΩ) της Γενικής Γραμματείας Περιφέρειας. 3) Σε πόλεις και οικισμούς που δημιουργήθηκαν πριν από το έτος 1923 ή έχουν πληθυσμό κάτω από 2.000 κατοίκους και στους οποίους δεν υπάρχει εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο, η οριογραμμή της παραλίας δεν μπορεί να υπερβεί τη διαμορφωμένη γραμμή δόμησης, όπως αυτή νομίμως έχει διαμορφωθεί. Η γραμμή δόμησης προσδιορίζεται από τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος - Χωροταξίας (ΔΙΠΕΧΩ) της Γενικής Γραμματείας Περιφέρειας. 4) Κατά την έγκριση ή επέκταση σχεδίων πόλεων η γραμμή δόμησης σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει την οριογραμμή της παραλίας με την επιφύλαξη των περιπτώσεων, που αφορούν παραδοσιακούς οικισμούς ή διατηρητέα κτίσματα και κατασκευές. 5) Σε περιοχές εκτός σχεδίου εξαιρούνται από τη ζώνη παραλίας τα χαρακτηρισμένα ως διατηρητέα κτίσματα ή κατασκευές. Υπάρχει υψομετρική διαφορά πολλών μέτρων από η γραμμή αιγιαλού. Γιατί να είναι η ζώνη παραλίας 30 μέτρα; Μπορεί να γίνει μικρότερη; Ναι. Η επιτροπή καθορισμού αιγιαλού και παραλίας , δύναται να καθορίσει μικρότερο πλάτος παραλίας, μετά από αιτιολογημένη κρίση, λαμβάνοντας υπόψη, ιδίως, τα ειδικότερα γεωμορφολογικά στοιχεία και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος της περιοχής. Μπορώ να νομιμοποιήσω το σπίτι μου σε παραλία; Ναι, μπορεί να γίνει τακτοποίηση αυθαιρέτου εντός της ζώνης παραλίας, αρκεί να κατασκευάστηκε το κτίσμα πριν τη δημοσίευση της χάραξης του αιγιαλού στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Πολλές βίλες και επιχειρήσεις έχουν κάνει την παραλία ιδιωτική και πολλές φορές την περιφράζουν. Επιτρέπεται; Οχι, δεν επιτρέπεται. Η παραλία είναι κοινόχρηστος χώρος, αλλά εντούτοις πολλές φορές καταπατείται και ανοικοδομείται, λόγω της έλλειψης ελέγχου των αρμοδίων υπηρεσιών, π.χ. κτηματική υπηρεσία, πολεοδομία. Επίσης κατάχρηση γίνεται και από επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στις παραλίες (εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ, κέντρα διασκέδασης), για ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων ή εγκατάσταση άλλων, φορητών ή μόνιμων κατασκευών (π.χ. ζαρντινιέρες, πέργκολες, εξέδρες, μεγάλες ομπρέλες που εδράζονται με μπετό στο έδαφος, τέντες κ.λπ.) χωρίς καμία άδεια από την αρμόδια αρχή. Οι περισσότερες όμως επιχειρήσεις αναπτύσσονται καταχρηστικά σε πολλαπλάσιο χώρο από αυτόν που τους έχει παραχωρηθεί, τοποθετώντας πολλές μόνιμες κατασκευές. Σε τι απόσταση τοποθετώ το σπίτι μου από τη θάλασσα για να κτίσω; Κατ’ αρχάς για να δομηθεί ένα παραλιακό ακίνητο απαιτείται χάραξη ζώνης παραλίας γιατί η καθορισμένη γραμμή παραλίας ορίζει το όριο της ιδιοκτησίας του γηπέδου. Σε περίπτωση σχεδίου πόλης η γραμμή παραλίας είναι συνήθως και η ρυμοτομική γραμμή. Στις εκτός σχεδίου περιοχές και εκτός οικισμού, το κτίσμα τοποθετείται τουλάχιστον 30 μέτρα αν η παραλία ορισθεί στα 0 μ. από τον αιγιαλό (0 + 30) μέχρι 65 μέτρα αν η παραλία ορισθεί στα 50 μ. από τον αιγιαλό (50 + 15 ( Δ)). Σε περίπτωση που η απόσταση γραμμής παραλίας από την γραμμή αιγιαλού είναι 10 μ. το κτίριο τοποθετείται στα 20 μ. από τη γραμμή παραλίας. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου - πολεοδόμου μηχανικού [email protected]

Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β’ 1952 – 19/04/2022, η υπ’ Αριθμ. 49552 ΕΞ 2022 – 12/04/2022 Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών – Περιβάλλοντος και Ενέργειας – Εσωτερικών, με τίτλο: “Τροποποίηση της υπό στοιχεία 47458 ΕΞ 2020/15-05-2020 κοινής υπουργικής απόφασης περί καθορισμού όρων, προϋποθέσεων, τεχνικών θεμάτων, αναγκαίων λεπτομερειών και διαδικασίας για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, όπως αυτή τροποποιήθηκε με τις υπό στοιχεία 56468ΕΞ2020/05-06-2020, 66404ΕΞ2020/29-06-2020, 77616ΕΞ2020/16-07-2020, 51872 ΕΞ 2021/28-04-2021 και 78157 ΕΞ 2021/30-06-2021, όμοιες.”. Συγκεκριμένα, στην ΚΥΑ ορίζονται τα εξής: Οι Δήμοι, στη χωρική τους αρμοδιότητα, θα πρέπει να έχουν ολοκληρώσει τόσο τις απευθείας μισθώσεις έκτασης αιγιαλού και παραλίας, όσο και τις μισθώσεις μέσω Δημοπρασιών έως τις 29/07/2022. Από 01/08/2022 έως 31/08/2022, οι μισθώσεις παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, θα διενεργούνται αποκλειστικά από τις αρμόδιες Κτηματικές Υπηρεσίες. Οι Δήμοι οφείλουν να αποστείλουν όλες τις εκκρεμείς αιτήσεις, για τις οποίες δεν έχει συνταχθεί σύμβαση παραχώρησης μέχρι τις 29/07/2022 από αυτούς, στις αρμόδιες κατά χώρο Κτηματικές Υπηρεσίες, έως τις 05/08/2022. Για το έτος 2022, το ύψος του καταβαλλόμενου ανταλλάγματος καθορίζεται σε ποσοστό εξήντα πέντε τοις εκατό (65%) του υπολογισθέντος ανταλλάγματος. Ειδικά για το έτος 2022, στην περίπτωση κατά την οποία, είτε οι ίδιοι οι Δήμοι είτε οι υφιστάμενες δημοτικές Ανώνυμες Εταιρείες τους, στις οποίες έχουν μεταβιβάσει το εν λόγω δικαίωμα παραχώρησης, χρησιμοποιούν τους παραχωρηθέντες κοινόχρηστους χώρους, το αντάλλαγμα υπέρ του Δημοσίου ορίζεται σε ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) επί των ακαθάριστων Εσόδων, από την άσκηση των δραστηριοτήτων του σκοπού της παραχώρησης, όπως αυτά προκύπτουν από τους ισολογισμούς τους και απαγορεύεται η καταβολή οποιουδήποτε ανταλλάγματος προς τους Δήμους. Παραχώρηση Χρήσης Αιγιαλού και Παραλίας 2022 ΦΕΚ 1952-Β-19.04.2022.pdf

Κατατέθηκε στη Βουλή από τους συναρμόδιους υπουργούς τροπολογία με την οποία παρατείνεται εκ νέου μέχρι 31.12.2019 (έληξε 31.12.2016) υφιστάμενη διάταξη βάσει της οποίας οι ξενοδοχειακές εν γένει επιχειρήσεις, κάμπινγκ ή κέντρα αναψυχής - για την παραχώρηση χωρίς δημοπρασία της απλής χρήσης αιγιαλού με την καταβολή ανταλλάγματος για τρία χρόνια - θεωρούνται όμορα υπό τις οριζόμενες προϋποθέσεις. Στις παραπάνω επιχειρήσεις προστίθενται εφεξής και τα εποπτευόμενα από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, ναυταθλητικά σωματεία. Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, «με την προτεινόμενη ρύθμιση θεσπίζεται το προνομιακό δικαίωμα των ξενοδοχειακών εν γένει επιχειρήσεων, κάμπινγκ ή κέντρων αναψυχής ή ναυταθλητικών σωματείων που εποπτεύονται από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για απευθείας μίσθωση, όμορου προς την επιχείρησή τους και τον κοινόχρηστο χώρο του αιγιαλού ή της παραλίας του οποίου ζητούν τη χρήση, τμήματος ακινήτου, τη διαχείριση του οποίου έχει η ΕΤΑΔ ΑΕ». «Με την προτεινόμενη ρύθμιση επιτυγχάνεται αφενός η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της οικονομικής ζωής της χώρας και αφετέρου η διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος, μέσω της εκμίσθωσης από την ΕΤΑΔ ΑΕ του αναλογούντος τμήματος του ακινήτου», αναφέρει η αιτιολογική έκθεση και ακόμη ότι «διασφαλίζεται η ομαλή και αδιατάρακτη λειτουργία των ως άνω επιχειρήσεων ή σωματείων που είναι όμορα σε αιγιαλό, όπου παρεμβάλλεται ακίνητο τη διαχείριση του οποίου έχει η ΕΤΑΔ ΑΕ καθώς και δρόμος οποιασδήποτε μορφής, προς όφελος της εθνικής οικονομίας στον τομέα του τουρισμού». Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Oi_neoi_oroi_gia_tin_parachorisi_chrisis_aigialou_/#.WTG19euGPDc

Οι όροι, οι προϋποθέσεις, τεχνικά θέματα και οι διαδικασίες για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών καθορίζονται με κοινή υπουργική απόφαση, που δημοσιεύτηκε σην Εφημερίδα της Κυβερνήσως την Παρασκευή (Τεύχος Β' 1636/12.05.2017). Η ΚΥΑ απαρτίζεται από 17 άρθρα. Σκοπός της παραχώρησης είναι η άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή η αναψυχή του κοινού, ιδίως για εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, τραπεζοκαθισμάτων, ομπρελών, ανακλίντρων (ξαπλωστρών) λειτουργία τροχήλατου αναψυκτηρίου. Η άσκηση άλλης δραστηριότητας που δεν προβλέπεται από διατάξεις του νόμου (π.χ. διοργάνωση συναυλιών ή beach parties, γήπεδα κτλ ) επιφέρει κυρώσεις. Η απόφαση περιλαμβάνει μεταξύ άλλων παράρτημα με τον πίνακα θέσεων-περιοχών απλής χρήσης αιγιαλού μέσω ηλεκτρονικών δημοπρασιών σε όλη τη χώρα οι οποίες διενεργούνται αποκλειστικά από τις περιφερειακές υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών. Στην ΚΥΑ ορίζονται επίσης οι περιοχές στις οποίες απαγορεύεται η χρήση αιγιαλού και παραλίας, και είναι οι εξής: 1. Παράκτιοι μικροί νησιωτικοί υγρότοποι, όπως αυτοί καταγράφονται και χαρτογραφούνται στο σχετικό προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ ΤΑΑΠΘ 2229/19.6.2012). 2. Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Βορείων Σποράδων 3. Στο παράκτιο τμήμα από Νέδα προς βορρά μέχρι το ρέμα Μπραζέρη προς νότο, του Κυπαρισσιακού κόλπου, για λειτουργία θαλάσσιας αναψυχής και τοποθέτηση επίπλων θαλάσσης. 4. Παράκτιες περιοχές (Ζώνες Οικιστικού ελέγχου), εκτός εγκεκριμένου σχεδίου και εκτός ορίων οικισμού προϋφιστάμενου του έτους 1923, -του υγροβιότοπου Μικρό και Μεγάλο Λιβάρι του Δήμου Ιστιαίας και κοινότητας Ασμηνίου Νομού Ευβοίας -του Μύρτου του Δήμου Πυλαρέων Νομού Κεφαλληνίας -των δήμων Άργους και Μιδέας και των Κοινοτήτων Νέας Κίου, Μύλων, Τίρυνθας, Δαλαμανάρας, Κιβερίου, Κουτσοποδίου, Σκαφιδακίου Νομού Αργολίδας -της κοινότητας Λάρδου της νήσου Ρόδου Νομού Δωδεκανήσου -Αλυκής των κοινοτήτων Ασφενδίου και Πυλίου νήσου Κω Νομού Δωδεκανήσου -των κοινοτήτων Καλαμίτσι-Αμυγδάλι, Μάζης, Γεωργιούπολης, Κουρνά, Φυλακής, Καστέλλου νομού Χανίων και Επισκοπής Νομού Ρεθύμνης Η ΚΥΑ συνυπογράφεται από τον υπουργό Εσωτερικών κ. Πάνο Σκουρλέτη, την υφυπουργό Οικονομικών κυρία Αικατερίνη Παπανάτσιου και τον αναπληρωτή υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σωκράτης Φάμελλος. Η παραχώρηση του δικαιώματος της απλής χρήσης αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας, γίνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ή του κατά νόμο εξουσιοδοτημένου οργάνου, έναντι ανταλλάγματος. Ειδικά για τις παραλίες και τις παρόχθιες ζώνες, το δικαίωμα απλής χρήσης παραχωρείται εφόσον έχει συντελεσθεί απαλλοτρίωση ή έχουν αυτές αποκτήσει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα τους με άλλο τρόπο. Δικαιούχοι παραχώρησης του δικαιώματος της απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας είναι οι Δήμοι για αιγιαλό και κοινόχρηστη παραλία εντός της χωρικής τους αρμοδιότητας, με δικαίωμα παραχώρησης α) σε υφιστάμενες δημοτικές ανώνυμες εταιρίες του άρθρου 266 του ν. 3463/2006 εφόσον περιλαμβάνεται στους σκοπούς της για ιδία χρήση και χωρίς δικαίωμα υπομίσθωσης β) ιδιώτες και επιχειρήσεις εφόσον διαθέτουν άδεια λειτουργίας και έναρξη επιτηδεύματος και γ) ναυταθλητικά σωματεία εποπτευόμενα από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Η ισχύς της απόφασης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στο ΦΕΚ και λήγει στις 31.12.2019. Είναι δυνατή η παραχώρηση απλής χρήσης για ένα ή περισσότερα έτη, με λήξη των συμβάσεων παραχώρησης απλής χρήσης αποκλειστικά τις ημερομηνίες 31.12.2017 ή 31.12.2018 ή 31.12.2019. Δεν επιτρέπεται η παραχώρηση για μικρότερα χρονικά διαστήματα του δωδεκάμηνου, ανεξάρτητα του ενδεχομένως μικρότερου χρόνου χρήσης των χώρων. Όμως, είναι αυτονόητο ότι οι μονοετείς συμβάσεις παραχώρησης που θα συναφθούν για το έτος 2017 υπολείπονται εκ των πραγμάτων του δωδεκαμήνου. Ειδικά για τις παραχωρήσεις απλής χρήσης του 2017 θα πρέπει να έχουν συναφθεί οι συμβάσεις παραχώρησης για τις απευθείας παραχωρήσεις από τους Δήμους και να έχουν αναρτηθεί στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ οι προκηρύξεις δημοπρασίας μέχρι 23.6.2017. Οι Δήμοι οφείλουν να αποστείλουν όλες τις εκκρεμείς αιτήσεις για τις οποίες δεν έχει συνταχθεί σύμβαση παραχώρησης ή δεν έχει αναρτηθεί στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ η προκήρυξη δημοπρασίας από το Δήμο μέχρι 31η Μαΐου 2017, εντός των επόμενων πέντε ημερών στις αρμόδιες κατά χώρο Περιφερειακές Διευθύνσεις ή Αυτοτελή Γραφεία Δημόσιας Περιουσίας. Εντός του πρώτου δεκαπενθημέρου του Ιουλίου 2017 οι Περιφερειακές υπηρεσίες του Υπ. Οικονομικών θα πρέπει να έχουν ολοκληρώσει όλες τις αιτηθείσες παραχωρήσεις /να έχουν συναφθεί όλες οι συμβάσεις παραχώρησης. Εν γένει ορίζεται ότι εντός του πρώτου τριμήνου (Ιανουάριος Φεβρουάριος Μάρτιος) εκάστου έτους θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί τόσο οι απευθείας όσο και οι κατόπιν δημοπρασίας παραχωρήσεις απλής χρήσης από τους Δήμους. Από την 1η Απριλίου κάθε έτους οι παραχωρήσεις απλής χρήσης διενεργούνται αποκλειστικά από τις Περιφερειακές Διευθύνσεις και Αυτοτελή Γραφεία Δημόσιας Περιουσίας. Οι Δήμοι οφείλουν να αποστείλουν σε αυτές όλες τις εκκρεμείς αιτήσεις για τις οποίες δεν έχει συνταχθεί σύμβαση παραχώρησης από το Δήμο μέχρι 31η Μαρτίου εκάστου έτους εντός των επόμενων πέντε ημερών. Επίσης, εντός του Ιουνίου εκάστου έτους οι Περιφερειακές υπηρεσίες του Υπ. Οικονομικών θα πρέπει να έχουν συναφθεί όλες οι συμβάσεις παραχώρησης, καθώς επίσης εντός της αιχμής της θερινής περιόδου ανά περιοχή να διενεργούνται αυτοψίες. Πηγή: http://www.fmvoice.gr/index.php/oikonomia/eidiseis/item/166916-ekdothike-i-k-y-a-gia-tin-paraxorisi-xrisis-aigialoy-kai-paralias

η δυνατότητα εκμίσθωσης αιγιαλών και παραλιών απευθείας από το υπουργείο Οικονομικών, μέσω ηλεκτρονικής δημοπρασίας, προβλέπει τροπολογία που κατατέθηκε χθες στο σχέδιο νόμου για τους δασικούς χάρτες. Με τον τρόπο αυτόν πιθανότατα το υπουργείο επιθυμεί να διαχειριστεί απευθείας «χρυσοφόρες» παραλίες σε τουριστικούς προορισμούς, χωρίς τη μεσολάβηση των δήμων και φυσικά την παραχώρηση μέρους των εσόδων σε αυτούς. Προβλέπεται δε η συναίνεση του υπουργείου Περιβάλλοντος για τη θέσπιση ειδικότερων όρων, χωρίς ωστόσο να αντιμετωπίζεται το βασικό ζήτημα που έχει θέσει το Συμβούλιο της Επικρατείας, τις «ομαδόν» παραχωρήσεις αιγιαλών σε περιοχές Natura. Οι παραλίες και οι αιγιαλοί όλης της χώρας ανήκουν στο Δημόσιο, το οποίο αποφασίζει κατά περίπτωση για τα έργα που πραγματοποιούνται σε αυτές ή τη μακρόχρονη παραχώρηση χρήσης τους. Εξαίρεση αποτελεί η μίσθωση αιγιαλών και παραλιών για «απλή χρήση», δηλαδή για λόγους αναψυχής με ομπρέλες, ξαπλώστρες κ.λπ. Η παραχώρηση από το Δημόσιο προς τους δήμους πραγματοποιείται ετησίως με βάση κάποιους κανόνες (διαφύλαξη κοινόχρηστου χαρακτήρα, ελάχιστες αποστάσεις κ.λπ.). Οι δήμοι με τη σειρά τους τις μισθώνουν σε ιδιώτες, αποδίδοντας το 20% στο κράτος. Με τη νέα νομοθετική του πρόταση, το υπουργείο Οικονομικών προτείνει μια διαδικασία «παράκαμψης» των δήμων και απευθείας μίσθωσης αιγιαλών και παραλιών. Οπως προβλέπει η τροπολογία, το υπουργείο μπορεί να παραχωρεί τις ζώνες αυτές προς εκμετάλλευση κατόπιν ηλεκτρονικής δημοπρασίας. Ετσι το σύνολο των εσόδων (και όχι ένα ποσοστό) θα καταλήγουν στο ταμείο του υπουργείου. Επίσης προβλέπεται ότι η απευθείας μίσθωση αιγιαλού ή παραλίας (λ.χ. σε παρακείμενο ξενοδοχείο) για απλή χρήση μπορεί να γίνει για τρία χρόνια, έναντι ενός σήμερα. Η τροπολογία, τέλος, προβλέπει ότι τις αποφάσεις παραχώρησης (λ.χ. σε δήμους) θα συνυπογράφει και το υπουργείο Περιβάλλοντος (κάτι που ζήτησε το ΣτΕ), χωρίς ωστόσο να ορίζει ρητώς ότι οι παραχωρήσεις σε προστατευόμενες περιοχές δεν θα γίνονται ομαδόν. Προβλέπει δε με μια ασυνήθιστη διατύπωση τη δυνατότητα απευθείας παραχώρησης αιγιαλών σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (μια αρκετά ευρεία κατηγορία) και φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, όταν ο σκοπός είναι η μελέτη του οικοσυστήματος, ενδεχομένως και ως μέρος τουριστικών επενδύσεων. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/904768/article/epikairothta/ellada/online-dhmoprasia-aigialwn-paraliwn

Ένας νέος νόμος για τον αιγιαλό άλλαξε φέτος το τοπίο, ενισχύοντας τα δικαιώματα των πολιτών, το μεγαλύτερο μέρος του όμως θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται από το 2020. Η βασικότερη αλλαγή από το φετινό καλοκαίρι είναι ότι η αρμοδιότητα τήρησης του νόμου για τις παραλίες και τους αιγιαλούς πέρασε αποκλειστικά στο Λιμενικό. Ο νόμος 4607/2019 περιλαμβάνει και αρκετές διατάξεις γύρω από τους όρους και τη διαδικασία μίσθωσης αιγιαλών και παραλιών σε όλη τη χώρα. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών θα εφαρμοστεί από το επόμενο καλοκαίρι, για δύο λόγους: εκδόθηκε τέλος Απριλίου, οπότε είχαν ήδη ξεκινήσει οι διαγωνισμοί για την παραχώρηση της χρήσης παραλιών σε ιδιώτες. Και επιπλέον, τα συναρμόδια υπουργεία δεν εξέδωσαν τις απαραίτητες για την εφαρμογή του κοινές αποφάσεις και εγκυκλίους. Ετσι, σε μεγάλο βαθμό η εικόνα εξακολουθεί να ορίζεται από την τελευταία απόφαση, του 2017. Ας δούμε πώς έχει διαμορφωθεί η εικόνα. 1 Τι είναι, για τη νομοθεσία, αιγιαλός και παραλία; Αιγιαλός είναι «η ζώνη ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα κατά τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της». Θεωρείται ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, που προστατεύεται από την πολιτεία η οποία το διαχειρίζεται σύμφωνα με τη φύση του και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του. Παραλία είναι η ζώνη της ξηράς που ξεκινά από τον αιγιαλό και «συνδέει» την ξηρά με τη θάλασσα. Το πλάτος της καθορίζεται (από το κράτος) σε τουλάχιστον 30 και μέχρι 50 μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού, ενώ επιτρέπεται να είναι μικρότερο ανάλογα με τα γεωμορφολογικά στοιχεία κάθε ακτής και φυσικά, το δομημένο περιβάλλον. 2 Σε ποιον ανήκουν ο αιγιαλός και η παραλία; Σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι αιγιαλοί και οι παραλίες είναι δημόσια (εκτός συναλλαγής) και κοινόχρηστα. Κύριος προορισμός τους, ως κοινόχρηστα, είναι «η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού σε αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα, λιμνοθάλασσα, λίμνη ή ποταμό». Εξαίρεση επιτρέπεται μόνο για την εξυπηρέτηση επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος. 3 Υπάρχουν ιδιωτικές παραλίες στη χώρα μας; Οχι. Κάθε επιχείρηση που γειτνιάζει με παραλία οφείλει να διατηρεί ελεύθερη την πρόσβαση των λουομένων (αν δεν υπάρχει άλλη πρόσβαση) μέσω των εγκαταστάσεών της. Αν με κάποιο τρόπο μια επιχείρηση προσπαθεί να παρεμποδίσει την πρόσβαση των πολιτών στην παραλία (με αποτρεπτικές πινακίδες, περιφράξεις ή φύλαξη) οι πολίτες πρέπει να απευθύνονται στην αστυνομία. Μοναδική εξαίρεση, οι λιγοστές οργανωμένες πλαζ για τις οποίες έχει θεσπιστεί εισιτήριο. 4 Τι επιτρέπεται σε αιγιαλούς και παραλίες; Ο γενικός κανόνας είναι ότι επιτρέπεται η παραχώρηση της «απλής» χρήσης τους, αλλά όχι η κατασκευή μονίμων εγκαταστάσεων. Η απλή χρήση περιλαμβάνει τα γνωστά ομπρελοκαθίσματα, πλωτές εξέδρες για θαλάσσια σπορ, φουσκωτές «παιδικές χαρές». Σε κάθε περίπτωση, η παραχώρηση (που γίνεται έναντι τιμήματος) δεν πρέπει να επηρεάζει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα τους. Η παραχώρηση πραγματοποιείται είτε απευθείας από το υπουργείο Οικονομικών ή από τον δήμο. 5 Με ποιους όρους επιτρέπεται να τοποθετούνται ομπρέλες και ξαπλώστρες; Η μέγιστη επιτρεπόμενη επιφάνεια δεν μπορεί να ξεπερνά το 50%. 6 Σε μια μεγάλη παραλία μπορούν να υπάρχουν πολλές παραχωρήσεις σε «ομπρελάδες»; Ναι. Αλλά πρέπει να καταλαμβάνουν έως 500 τ.μ. έκαστος και να διατηρούν ανάμεσά τους ελεύθερη ζώνη 100 μέτρων (και συνολικά να καταλάβουν έως το 50% μιας παραλίας). Η υποχρέωση ελεύθερης ζώνης δεν ισχύει για τις περιπτώσεις χρήσης της παραλίας από τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε επαφή με αυτήν. Το σημείο αυτό άλλαξε με τον νέο νόμο και θα εφαρμοστεί από το 2020. 7 Τι θα αλλάξει από το επόμενο καλοκαίρι; Το εμβαδόν των παραχωρήσεων θα μειωθεί στα 300 τ.μ., ενώ θα πρέπει να φθάνει έως το 60% της παραλίας, χωρίς όμως να περιλαμβάνεται τυχόν δυσπρόσιτο κομμάτι της. Η παραχώρηση αυτή μειώνεται στο μισό (30%) στις ακτές σε περιοχές Natura 2000. Επίσης, δεν θα επιτρέπεται η μίσθωση χώρων σε πολύ μικρές παραλίες (έως 150 τ.μ.). Από του χρόνου θα πρέπει να τοποθετείται δίπλα σε κάθε παραχώρηση πινακίδα με το σχέδιο του παραχωρούμενου χώρου, ώστε να γίνεται εύκολα αντιληπτή τυχόν υπέρβασή του. Οσον αφορά το παραχωρημένο κομμάτι, η κάλυψή του (με έπιπλα παραλίας) δεν θα πρέπει να καταλαμβάνει πάνω από 50% του χώρου και να μεσολαβεί ένα μέτρο ανάμεσα στις ξαπλώστρες. 8 Τι ισχύει για την πρόσβαση στις ακτές από τη θάλασσα; Ο γενικός κανόνας είναι ότι τα σκάφη δεν μπορούν να πλησιάζουν σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από την ακτή όταν υπάρχουν λουόμενοι. Σε πολλές περιοχές το λιμεναρχείο ορίζει ειδικούς κανόνες για κάθε παραλία και ορίζει την περιοχή με σημαδούρες. Καταγγελίες μόνο στο Λιμενικό Σώμα 9 Ποιος έχει την ευθύνη καθαριότητας μιας παραλίας; Την ευθύνη έχει ο δήμος, εκτός από το παραχωρημένο σε ιδιώτη κομμάτι για το οποίο την ευθύνη φέρει ο ιδιώτης. Τα μισθωμένα τμήματα πρέπει να καθαρίζονται καθημερινά, να διαθέτουν καλαίσθητα δοχεία απορριμμάτων και χώρους υγιεινής. Οπως αναφέρει απόφαση του 2019, «ο παραχωρούμενος-κοινόχρηστος χώρος απαγορεύεται να περιφραχθεί και πρέπει να εξασφαλίζεται από πλευράς υγιεινής, αισθητικής και ρύπανσης ή αλλοίωσης του περιβάλλοντος». 10 Πού μπορεί να απευθυνθεί ο πολίτης για να καταγγείλει κάτι; Από φέτος την ευθύνη για τους αιγιαλούς και την παραλία έχει αποκλειστικά το Λιμενικό Σώμα (και όχι πια η αστυνομία). Εκεί πρέπει να απευθυνθεί ο πολίτης αν διαπιστώσει αυθαιρεσίες (λ.χ. ως προς την έκταση των ομπρελοκαθισμάτων, τις προσβάσεις, την καθαριότητα, τη μουσική). Το Λιμενικό οφείλει με τη σειρά του να ενημερώσει το τοπικό γραφείο της κτηματικής υπηρεσίας του Δημοσίου (το οποίο είναι υπεύθυνο για τη μίσθωση μιας παραλίας) και τον δήμο. 11 Τι ισχύει για τις καντίνες; Μπορούν να καταλάβουν μέχρι 15 τ.μ. Πρέπει να λειτουργούν με άδεια και να πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές. Δεν επιτρέπεται να έχουν ηχεία και πρέπει να απέχουν 100 μέτρα από τις παραθαλάσσιες επιχειρήσεις (λ.χ. κέντρα αναψυχής, ξενοδοχεία). 12 Τι ισχύει για τη μουσική; Απαγορεύεται η τοποθέτηση ηχητικών συστημάτων στον δημόσιο χώρο. Στις περιπτώσεις παραθαλάσσιων επιχειρήσεων, η παραγόμενη στάθμη θορύβου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 50 ντεσιμπέλ. 13 Τι ισχύει για τον φωτισμό; Πρέπει να είναι χαμηλός και περιορισμένος, στο απολύτως αναγκαίο για λόγους ασφαλείας και καθοδήγησης. 14 Τι ισχύει για τις παραλίες σε περιοχές Natura; Ισχύουν αυστηρότεροι περιορισμοί. Για παράδειγμα, απαγορεύεται η ισοπέδωση των αμμοθινών και πρέπει να ελαχιστοποιείται η όχληση. Οι όροι γίνονται αυστηρότεροι για τις παραλίες ωοτοκίας της καρέτα καρέτα.

Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε πρόστιμο 85.000 ευρώ που είχε επιβληθεί σε επιχειρηματία από την Κτηματική Υπηρεσία Χανίων Κρήτης, καθώς σε τουριστική παραλία του νομού Χανίων έκανε παράνομη επιπλέον χρήση αιγιαλού, δηλαδή πέραν των τετραγωνικών μέτρων που προέβλεπε η μίσθωση που είχε, προκειμένου να βάλει πρόσθετες ξαπλώστρες, ομπρέλες, κ.λπ. και μια καντίνα. Ειδικότερα, το υπουργείο Πολιτισμού παραχώρησε τμήμα αιγιαλού σε τουριστική περιοχή των Χανιών η οποία έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος και τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Στην συνέχεια ο Δήμος ενοικίασε το χώρο του αιγιαλού σε επιχειρηματία. Ο επιχειρηματίας έκανε κατάληψη επιπλέον 660 τ.μ. αιγιαλού από την έκταση που προέβλεπε η άδεια την οποία είχε λάβει από το Δήμο και τοποθέτησε πρόσθετες καρέκλες, ομπρέλες, ξαπλώστρες και μια καντίνα 120 τ.μ. Μετά από επιτόπιο αυτοψία η Κτηματική Υπηρεσία θεώρησε αυθαίρετη χρήση το σύνολο της έκτασης των 1.800 τ.μ. που του είχε παραχωρηθεί (ενοικιαστεί) στον επιχειρηματία. Κατόπιν αυτών, το Δημόσιο επέβαλε στον επιχειρηματία πρόστιμο 129.788 ευρώ και ο Δήμος 440 ευρώ για καταπάτηση αιγιαλού. Ο επιχειρηματίας προσέφυγε στην Δικαιοσύνη για το πρόστιμο των 129.788 ευρώ και το Εφετείο Αθηνών το μείωσε στις 85.000 ευρώ, με το αιτιολογικό ότι το πρόστιμο πρέπει να ανταποκρίνεται στο διάστημα της παράβασης, το οποίο ήταν επί τρίμηνο και όχι για όλο το χρονικό διάστημα της μίσθωσης. Η μίσθωση του αιγιαλού ήταν για μια θερινή περίοδο. Οι αρεοπαγίτες με την σειρά τους επικύρωσαν την Εφετειακή απόφαση, καθώς απέρριψαν την αίτηση αναίρεσης του επιχειρηματία, αναγκάζοντας έτσι να καταβάλει το ποσό των 85.000 ευρώ. Πηγή: http://www.newmoney.gr/palmos-oikonomias/296292-prostima-%E2%80%93-fotia-apo-areio-pago-gia-katapatisi-tou-aigialou

Ανακοίνωση με θέμα 100 μέρες περιβαλλοντικής μοναξιάς εξέδωσε η WWF αναφέροντας μεταξύ άλλων σχετικά με την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων ότι "τώρα δημιουργούνται τετελεσμένα και έννομα συμφέροντα από νομοθετικές ρυθμίσεις μικροτακτοποιήσεων, που όμως έχουν περιπλέξει απίστευτα τη νομοθεσία, εντείνουν την ανασφάλεια δικαίου για πολίτες και επενδυτές και, βέβαια, διαιωνίζουν την πολιτική κοροϊδία εις βάρος όσων σέβονται τους νόμους, ως κοινούς κανόνες για τη σωστή λειτουργία ενός σύγχρονου και δίκαιου κράτους". Δείτε όλη την ανακοίνωση: " Όταν στις 26 Φεβρουαρίου στείλαμε στη νέα Κυβέρνηση ευχές για περιβαλλοντικά επωφελή θητεία, μαζί με μια λίστα από επείγουσες προτεραιότητες ανακοπής της ραγδαίας οπισθοδρόμησης σε πολιτικές και νομοθεσία για τη φύση, ελπίζαμε πως τουλάχιστον τα «ευκολάκια» θα δρομολογούνταν άμεσα: η άμεση, δίχως κανένα δημοσιονομικό κόστος κατάργηση «φωτογραφικών» και περιβαλλοντικά καταστροφικών νόμων φάνταζε στα δικά μας μάτια εφικτή. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τον σκανδαλωδώς πελατειακό και δασοκτόνο νόμο 4315/2014 που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο του 2014, ενώ φαινόταν πως η χώρα πάει για εκλογές; Η πραγματικότητα όμως μετά τις εκλογές ήταν αμήχανα διαφορετική: το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) που παρά την προφανή έλλειψη περιβαλλοντικής πολιτικής βούλησης μόλις είχε αρχίσει να συγκροτείται σε έναν ενιαίο διοικητικό οργανισμό διαλύθηκε και συγχωνεύθηκε με τα πολιτικά και οικολογικά «βαριά» αντικείμενα της βιομηχανίας και της αγροτικής παραγωγής. Η αλλαγή αυτή φαίνεται πως δεν μένει μόνο στους τίτλους και στο ανακάτεμα των συγχωνευμένων υπουργείων, καθώς το περιβάλλον πολιτικά εξατμίστηκε και παραμένει, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, στα αζήτητα. Ο νέος υπερ-υπουργός, Παναγιώτης Λαφαζάνης, δεν έδειξε μέσα σε αυτές τις 100 μέρες κάποια περιβαλλοντική ευαισθησία: ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με το μέτωπο της ενέργειας, σηματοδοτώντας με τις πρωτοβουλίες του ένα πρωτοφανές πισωγύρισμα σε εποχές ακόμα πιο «βρώμικης» για το περιβάλλον και τις τσέπες μας ενεργειακής πολιτικής. Από το μέτωπο της προστασίας της φύσης ο νέος υπουργός απουσιάζει επί της ουσίας εντελώς. Ούτε μια ανακοίνωση δεν είχε την ευαισθησία να βγάλει για πολιτική στήριξη προς τις υπηρεσίες του υπουργείου του, που για πρώτη ίσως φορά συντονίστηκαν για να αντιμετωπίσουν το τραγικό φαινόμενο της εκτεταμένης ανοιξιάτικης λαθροθηρίας, με αποτέλεσμα δημόσιοι λειτουργοί να δεχθούν επιθέσεις στη Ζάκυνθο. Αυθαίρετα και αιγιαλοί Αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο νέος υπουργός αναπληρωτής για το περιβάλλον δήλωσε, πως στους νόμους του προκατόχου του «βλέπει κάποια θετικά στοιχεία που εκσυγχρονίζουν τη δημόσια διοίκηση» και πως «δεν πρέπει να καταργηθούν συλλήβδην». Στην άθλια νομοθεσία εξυπηρέτησης πελατειακών συμφερόντων εις βάρος της εθνικής οικονομίας, της δικαιοσύνης απέναντι στους νομοταγείς πολίτες και του κοινού μας αγαθού που λέγεται «Περιβάλλον», αναφερόταν ο νέος υπουργός που αναπληρώνει τον υπερ-υπουργό σε θέματα περιβάλλοντος. Έτσι, καμία από τις επονείδιστες διατάξεις δεν αγγίχθηκαν μέσα στις 100 πρώτες μέρες της νέας Κυβέρνησης. Αποτέλεσμα; Τώρα δημιουργούνται τετελεσμένα και έννομα συμφέροντα από νομοθετικές ρυθμίσεις μικροτακτοποιήσεων, που όμως έχουν περιπλέξει απίστευτα τη νομοθεσία, εντείνουν την ανασφάλεια δικαίου για πολίτες και επενδυτές και, βέβαια, διαιωνίζουν την πολιτική κοροϊδία εις βάρος όσων σέβονται τους νόμους, ως κοινούς κανόνες για τη σωστή λειτουργία ενός σύγχρονου και δίκαιου κράτους. Όμως και σε φαινομενικά πιο ξεκάθαρα πεδία, όπως τα αυθαίρετα και ο αιγιαλός, η πραγματικότητα απέχει πολύ από την προ εκλογών γραμμή του νικητή της 25ης Ιανουαρίου. Η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων είχε επανειλημμένα κατακριθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, αλλά μαθαίνουμε πως ετοιμάζεται νέα ρύθμιση, με νέα κόκκινη γραμμή και με νέο «ευρύ» κοινωνικό διάλογο, από τον οποίο πάντοτε εξαιρούνταν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις. ’λλο μέτωπο: ο αιγιαλός. Αντικείμενο πρόσφατης απόφασης του Ε Τμήματος του ΣτΕ που σπάει το κατεστημένο των περιβαλλοντικά ανυπολόγιστων παραχωρήσεων χρήσης, η παράκτια ζώνη, επίσης, θα συνεχίσει να αποτελεί πεδίο πλουτισμού για ομπρελοκαθίσματα και μπαροκαφετέριες, δίχως την ελάχιστη μέριμνα για τις οικολογικές αντοχές της πολύ ευαίσθητης ακτογραμμής. Πτολεμαΐδα Έτερη μεγάλη απογοήτευση (αν και είχε διαφανεί προεκλογικά): η ΔΕΗ δεν θα πάει μπροστά, αλλά θα πάει ακόμα πιο πίσω. Μια από τις πιο ρυπογόνες επιχειρήσεις ηλεκτροπαραγωγής στην Ευρώπη αρνείται πεισματικά, με πολιτικές πλάτες στην ηγεσία του νέου υπερ-υπουργείου παραγωγικής ανασυγκρότησης, περιβάλλοντος και ενέργειας, να καθαρίσει το παραγωγικό της μοντέλο. Η φρενίτιδα για διασφάλιση, σε καιρούς οικονομικής στειρότητας, των 400 εκατομμυρίων ευρω που απαιτούνται για την έναρξη κατασκευής μιας ακόμα ρυπογόνου λιγνιτικής μονάδας, της «Πτολεμαΐδα V», αφήνει άφωνους όσους ξέρουν καλά πως οι καθαρές εναλλακτικές συμφέρουν, τόσο τη ΔΕΗ, όσο και όλους μας. Μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που ο υπερ-υπουργός αφιερώνει μεγάλο μέρος από τον πολύτιμο χρόνο του σε προσπάθειες επαναδιαπραγμάτευσης του κόστους κατασκευής της νέας μονάδας, ενώ πιέζει ώστε στη ΔΕΗ να δοθούν δωρεάν δικαιώματα εκπομπών, με τη δικαιολογία ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση, οπότε όταν ρυπαίνει καλά θα κάνει να μην πληρώνει. Στη σκόνη αυτού του παραλογισμού ήρθε να προστεθεί και μια νέα εμμονή: η επαναλειτουργία της κατεστραμμένης από πυρκαγιά, γερασμένης και πολύ βρώμικης τρίτης μονάδας της Πτολεμαΐδας. Βιοποικιλότητα Την ίδια στιγμή, τίποτα δεν άλλαξε στο συννεφιασμένο μέτωπο των πυρήνων βιοποικιλότητας της Ελλάδας, του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών. Αντίθετα, όσο πλησιάζουμε στο τέλος του 2015, λήγει και η παράταση ζωής για τους 28 φορείς διαχείρισης που με τελείως ασόβαρη τεκμηρίωση, είτε συγχωνεύθηκαν, είτε καταργήθηκαν με τον ν. 4109/2012. Με αυτήν την άνευ οικονομικού αντικειμένου διάταξη (μιας και μέχρι τότε τουλάχιστον οι φορείς διαχείρισης ήταν ίσως οι μόνοι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης που δεν ελάμβαναν καμία κρατική χρηματοδότηση) κινδυνεύουν εθνικοί θησαυροί, όπως τα εθνικά πάρκα του Δέλτα Αξιού και της Λίμνης Κερκίνης, που στριμώχνονται σε έναν υπερ-φορέα που θα έχει ευθύνη και για την πολύπαθη Λίμνη Κορώνεια. Είναι σίγουρο πως η αγωνία για το μέλλον της οικονομίας της χώρας είναι διάχυτη και στο νέο υπερ-υπουργείο. Εκείνο που δυστυχώς στις πρώτες τουλάχιστον μέρες της η νέα Κυβέρνηση δείχνει να μην καταλαβαίνει είναι ότι το περιβάλλον είναι «όλα τα λεφτά». Το περιβάλλον είναι πηγή ζωής και πολιτισμού και βάση για την ελληνική οικονομία. Μόνο οικολογικά βιώσιμη μπορεί να είναι η διέξοδος της Ελλάδας από την κρίση και η ανάπτυξη μιας μακροπρόθεσμα ζωντανής οικονομίας. Για να επιτευχθεί αυτό όμως πρέπει κατ αρχήν και επειγόντως, ακόμα και την 101η μέρα να πάρει επιτέλους μπρος το κράτος περιβαλλοντικού δικαίου. Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=235&catid=213&artid=15628

«Μπλόκο» από το Συμβούλιο της Επικρατείας στη διαδικασία εκχώρησης από τους δήμους της χρήσης του αιγιαλού και των παραλιών από ιδιώτες καθώς ακύρωσε την κοινή υπουργική απόφαση του 2010 που τους έδινε τέτοιο δικαίωμα. Η 7μελής σύνθεση του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ έκρινε παράνομη την συγκεκριμένη διαδικασία θεωρώντας ότι ο αιγιαλός και η παραλία αποτελούν δημόσια κτήση και έτσι βάζει ουσιαστικά φραγή στην δυνατότητα των παράκτιων δήμων να εκμεταλλεύονται τις παραλίες αποκομίζοντας οικονομικά οφέλη από αυτή προκειμένου να τοποθετούνται καθίσματα, ομπρέλες, ξαπλώστρες, αναψυκτήρια, κανό, θαλάσσια ποδήλατα, κ.λπ.. Το δικαστήριο θεωρεί ότι αυτή η εκχώρηση δεν μπορεί να γίνεται συλλήβδην για όλη την Ελλάδα με μία μόνο υπουργική απόφαση. Το Ανώτατο Δικαστήριο με την υπ. αριθμόν 3944/2015 απόφασή του ( Αγγελική Παπαδοπούλου-Θεοφιλοπούλου και εισηγήτρια η σύμβουλος Αικατερίνη Σακελλαροπούλου ) ακυρώνει την (1038460/2439/Β0010/15.4.2009) Κοινή Απόφαση των υφυπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών περί απευθείας παραχώρησης έναντι ανταλλάγματος του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών στους ΟΤΑ α' βαθμού. Την σχετική προσφυγή στο ΣτΕ είχε κάνει πριν από 5 χρόνια ο ΔΣΑ . Στην υπόθεση είχε παρέμβει και ο Δήμος Σαρωνικού. Πάντως , αναμένεται η καθαρογραφή της απόφασης. Πηγή: http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/2030411/mploko-apo-to-ste-se-dimous-gia-egialous-ke-paralies

Μόνο στον παλαιό αιγιαλό, δηλαδή στο κομμάτι της ξηράς που προέκυψε από την μετακίνηση της ακτογραμμής προς την θάλασσα και αυτό υπό αυστηρές προϋποθέσεις, προβλέπεται η νομιμοποίηση αυθαιρέτων με βάση πρόσφατη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Το ΥΠΕΝ είχε ζητήσει την γνώμη του ΝΣΚ με αφορμή αυθαίρετη κατασκευή σε τουριστική περιοχή του Ηρακλείου της Κρήτης, για την οποία είχε δρομολογηθεί διαδικασία νομιμοποίησης βάσει του προηγούμενου θεσμικού πλαισίου που στην συνέχεια ανακλήθηκε. Με την γνωμοδότηση του νομικού συμβουλίου αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις που βρίσκονται στον αιγιαλό ή στον παλαιό αιγιαλό, δεν μπορούν να υπαχθούν στο νόμο 4178/2013. Στον παλαιό αιγιαλό και μόνο κατ’ εξαίρεση του παραπάνω αποκλεισμού υπαγωγής, επιτρέπεται η τακτοποίηση αυθαιρέτων σε δύο περιπτώσεις. Είτε να υφίστανται επί του ακινήτου, νομίμως, εμπράγματα δικαιώματα πολιτών, που προϋφίστανται της σχετικής οριοθέτησης του παλαιού αιγιαλού, είτε να εκκρεμεί δικαστική απόφαση για την εξαίρεση των κτισμάτων σύμφωνα με τη σχετική χάραξη Στον αιγιαλό μπορούν επίσης να τακτοποιηθούν αυθαίρετες κατασκευές υπό προϋποθέσεις. Πρώτον να πρόκειται για λιθόκτιστο κτίσμα που κατασκευάστηκε πριν την έναρξη ισχύος του ν.1337/1983 (επέκταση των πολεοδομικών σχεδίων, οικιστική ανάπτυξη και άλλες ρυθμίσεις), δεύτερον να υπήρχε παλαιότερη χάραξη της γραμμής αιγιαλού και τρίτον το λιθόκτιστο κτίσμα να βρισκόταν εκτός ζώνης αιγιαλού, σύμφωνα με την παλαιότερη χάραξή του. Η γνωμοδότηση του ΝΣΚ έρχεται σε μια δύσκολη πολιτικά αλλά και κοινωνικά συγκυρία για την αυθαίρετη δόμηση, την οποία έβγαλαν στην επιφάνεια οι καταστροφικές πυρκαγιές του προηγούμενου μήνα. Το υπουργείο έχει ανακοινώσει από τις αρχές του μήνα ότι θα κατεδαφιστούν όλες οι πρόχειρες αλλά και οι μόνιμες κατασκευές από την παραλία και τα δάση, με ένα πρόγραμμα εξαιρετικά φιλόδοξο που αμφισβητείται ακόμη και στο εσωτερικού του ΥΠΕΝ.

Ενα από τα μεγάλα ζητήματα, που ανέδειξε η οικονομική κρίση είναι και η έλλειψη χάραξης χωροταξικής και κατ΄ επέκταση αναπτυξιακής πολιτικής στη χώρα μας. Ιδιαίτερο πρόβλημα αποτελεί το ξεκαθάρισμα των δημοσίων και ιδιωτικών εκτάσεων. Για να επιτευχθεί όμως αυτό, απαιτείται ολοκλήρωση του κτηματολογίου, κύρωση δασικών χαρτών, χάραξη αιγιαλού και παραλίας σε όλη την ακτογραμμή και οριοθέτηση των αρχαιολογικών χώρων. Από το 2014 και μετά η Πολιτεία για το θέμα των αιγιαλών προχώρησε στην ψήφιση πολλών νομοθετημένων, με σκοπό την επίσπευση της διαδικασίας χάραξης του αιγιαλού σε όλη τηχώρα. Πρόσφατα μάλιστα ψηφίστηκε νέος νόμος, ο οποίος τροποποιεί παλαιότερες διατάξεις που αφορούν στη χάραξη και τη χρήση του αιγιαλού ξεκαθαρίζοντας το περιεχόμενο της έννοιας του αιγιαλού και της παραλίας. Τι είναι αιγιαλός και τι παραλία; Αιγιαλός είναι η ζώνη ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα κατά τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της. Ο αιγιαλός αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, που προστατεύεται από την Πολιτεία, η οποία το διαχειρίζεται, σύμφωνα με τη φύση του και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του. Παραλία είναι η ζώνη της ξηράς η οποία προστίθεται στον αιγιαλό,προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα, καθώς και για τη διατήρηση και προστασία των ακτών από τη διάβρωση και γενικότερα την προστασία του αιγιαλού. Τι ισχύει με τον νέο νόμο για την παραλία; α) Το πλάτος της παραλίας καθορίζεται σε τουλάχιστον τριάντα (30) και μέχρι πενήντα (50) μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού. β) Υφιστάμενα όρια του σχεδίου πόλης ή διαμορφωμένων, με ισχύουσα διοικητική πράξη, οικισμών ή οικισμών προϋφισταμένων του 1923 δεν θίγονται. γ) Δύναται η επιτροπή χάραξης αιγιαλού και παραλίας να καθορίσει μικρότερο πλάτος παραλίας, μετά από αιτιολογημένη κρίση, λαμβάνοντας υπόψη, ιδίως, τα ειδικότερα γεωμορφολογικά στοιχεία και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος της περιοχής. δ) Στο πλαίσιο εκπόνησης και θεσμοθέτησης των νέων χωροταξικών σχεδίων που ονομάζονται Τοπικά Χωρικά Σχέδια, στις περιοχές που είναι καθορισμένος ο αιγιαλός, καθορίζεται και η γραμμή παραλίας με βάση τα ως άνω κριτήρια. Στις περιπτώσεις που κατά τη φάση εκπόνησης των Τ.Χ.Σ., έχει ήδη καθορισθεί η παραλία, αυτή ενσωματώνεται ως έχει. Σε ποιον ανήκουν ο αιγιαλός και η παραλία; Ο αιγιαλός και η παραλία είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο έχει υποχρέωση να τα προστατεύει και να τα διαχειρίζεται. Κύριος προορισμός των κοινοχρήστων πραγμάτων είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού προς αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, ύστερα από εισήγηση του κατά περίπτωση αρμοδίου Υπουργού, επιτρέπεται η εξαίρεση τμημάτων των κοινοχρήστων πραγμάτων από την κοινή χρήση, αποκλειστικά και μόνο για την εξυπηρέτηση επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος που αφορά τη δημόσια ασφάλεια, την υγεία και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Επιτρέπεται, επίσης, η παραχώρηση των πραγμάτων αυτών μόνο κατά χρήση. Απαγορεύεται η κατασκευή κτισμάτων και εν γένει η τοποθέτηση κατασκευασμάτων στον αιγιαλό και την παραλία. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται μόνο η εκτέλεση έργων για την επιδίωξη των σκοπών του κοινόχρηστου χαρακτήρα, καθώς και για τη διευκόλυνση πρόσβασης στους χώρους αυτούς ατόμων με ειδικές ανάγκες (ΑμεΑ). Αν μεταξύ αιγιαλού και δημόσιας οδούπαρεμβάλλεταιιδιωτικό ακίνητο, πρέπει να υπάρχει ελεύθερη δίοδος για την ακώλυτη και ασφαλή πρόσβαση στον αιγιαλό από τη δημόσια οδό, σύμφωνα με την πολεοδομική νομοθεσία. Η παραλία όπως και ο αιγιαλός ανήκει στην κατηγορία των κοινοχρήστων πραγμάτων, με μόνη διαφορά ότι η παραλία δεν είναι δημιούργημα της φύσης όπως ο αιγιαλός, αλλά προϊόν πολιτειακής πράξης και δημιουργείται με διοικητική πράξη. Αυτό σημαίνει ότι η παραλία για να αποκτήσει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της και να περιέλθει στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου είναι απαραίτητη η κίνηση και ολοκλήρωση της απαλλοτριωτικής διαδικασίας. Ποιος αποφασίζει πού είναι η γραμμή αιγιαλού; Στο 15%της ακτογραμμήςέχει γίνει χάραξη αιγιαλούπαραλίας από παλαιότερες αρμόδιες επιτροπές και έχει δημοσιευθεί σε ΦΕΚ. Για την επίσπευση της διαδικασίας χάραξης αιγιαλού, το υπουργείο οικονομικών προχώρησε στην «ηλεκτρονική» χάραξη της οριογραμμής αιγιαλού επί των ψηφιακών χαρτών του Κτηματολογίου ( έτους 2007 -2009) η οποία θα καλύψει όλη τη χώρα εντός του 2019. Ανάμεσα στις περιοχές που έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της χάραξης αιγιαλού, είναι οι νομοί Βοιωτίας, Εύβοιας, Κεφαλονιάς, Κορινθίας, Λακωνίας, Κέρκυρας, Αχαΐας, Ηλείας, Λέσβου, Λευκάδας, Μαγνησίας, Ξάνθης, Πρέβεζας, Θεσπρωτίας, Aρτας, Ζακύνθου, Αιτωλοακαρνανίας, Ροδόπης, Φθιώτιδας, Χαλκιδικής και ολόκληρη η Κρήτη, καθώς και μεμονωμένοι δήμοι από διάφορες περιοχές. Oλες οι οριοθετήσεις, μαζί με τις παλαιότερες (που ψηφιοποιούνται) «ανεβαίνουν» τρεις μήνες μετά τη δημοσίευσή τους– όταν η διαδικασία ολοκληρωθεί τυπικά– σε ενιαίο ψηφιακό χάρτη, στηνηλεκτρονική διεύθυνση https://www1.gsis.gr/gspp/dhpe/publicgis/faces/homeShore του υπουργείου Οικονομικών. Εχει γίνει λάθος κατά τη χάραξη. Πού απευθύνομαι για να ζητήσω επαναχάραξη του αιγιαλού; Υπεύθυνη υπηρεσία για τον επανακαθορισμό των οριογραμμών αιγιαλού, παραλίας είναι η Κτηματική Υπηρεσία, η οποία παραπέμπει το σχετικό αίτημα στην αρμόδιαεπιτροπή καθορισμού ορίων αιγιαλού και παραλίας. Εβγαλε ένα πόρισμα η επιτροπή. Μπορώ να κάνω ένσταση κατά της απόφασής της; Με τον νέο νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα, ο υπουργός Οικονομικών, συνιστά πενταμελή Δευτεροβάθμια Επιτροπή Χάραξης των ορίων του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού, για την εξέταση των προσφυγών στις περιπτώσεις επανακαθορισμού του αιγιαλού, της παραλίας και παλιού αιγιαλού. Ο πολίτης έχει δικαίωμα εντός προθεσμίας 30 ημερών να προσφύγει κατά της απόφασης της επιτροπής επαναχάραξης, ενώπιον της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής. Η προσφυγή κατατίθεται στην αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία, η οποία την αποστέλλει αμελλητί και πάντως μέσα σε δέκα (10) εργάσιμες ημέρες, μαζί με ολόκληρο τον σχετικό φάκελο, στη Δευτεροβάθμια Επιτροπή. Η απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής εκδίδεται μέσα σε ένα τρίμηνο από την περιέλευση σ’ αυτήν της προσφυγής και του φακέλου και κοινοποιείται στον προσφεύγοντα. Επίσης τοιχοκολλείταιστο Κατάστημα του οικείου Δήμου καιαναρτάται στην ιστοσελίδα του υπουργείου Οικονομικών. Ιδιοκτησιακά σε ποιον ανήκει η έκταση μεταξύ γραμμής αιγιαλού και γραμμής παραλίας; Μετά τη χάραξη του ο αιγιαλός είναι κοινόχρηστος χώρος. Η ζώνη μεταξύ αιγιαλού και παραλίας, μπορεί να είναι ιδιωτική περιουσία που όμως βάση της νομοθεσίας απαλλοτριώνεται για λόγους δημόσιας ωφέλειας. Μπορώ να νομιμοποιήσω το σπίτι μου σε παραλία; Ναι, μπορεί να γίνει τακτοποίηση αυθαιρέτου εντός της ζώνης παραλίας, αρκεί να κατασκευάστηκε το κτίσμα πριν τη δημοσίευση της χάραξης του αιγιαλού στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Τι μπορώ να κάνω για να προστατέψω το ακίνητό μου από τη διάβρωση και να μην γκρεμιστεί; Αν από τη διάβρωση απειλείται ιδιωτικό ακίνητό σας, μπορείτε να κατασκευάσετε με δαπάνη σας, προ της ιδιοκτησίας σας και με την επίβλεψη μηχανικού, προστατευτικά έργα, βάσει μελέτης η οποία θεωρείται από τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της οικείας Περιφέρειας.Τα κατασκευασθέντα έργα, εφόσον εμπίπτουν σε χώρους που ανήκουν στο Δημόσιο, δεν θεωρούνται ως όριο ιδιοκτησίας. Πολλές βίλες και επιχειρήσεις έχουν κάνει την παραλία ιδιωτική και πολλές φορές την περιφράζουν. Επιτρέπεται; Οχι, δεν επιτρέπεται. Η παραλία είναι κοινόχρηστος χώρος, αλλά εντούτοις πολλές φορές καταπατείται και ανοικοδομείται, λόγω τηςέλλειψηςελέγχου των αρμοδίων υπηρεσιών, π.χ. κτηματική υπηρεσία, πολεοδομία. Επίσης κατάχρηση γίνεταικαι απόεπιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στις παραλίες (εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ, κέντρα διασκέδασης), για ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων ή εγκατάσταση άλλων, φορητών ή μόνιμων κατασκευών (π.χ. ζαρντινιέρες, πέργκολες, εξέδρες, ομπρέλες, τέντες κ.λπ.) χωρίς καμία άδεια από την αρμόδια αρχή. Οι περισσότερες όμως επιχειρήσεις αναπτύσσονται καταχρηστικά σε πολλαπλάσιο χώρο από αυτόν που τους έχει παραχωρηθεί, τοποθετώντας πολλές μόνιμες κατασκευές. Σε τιαπόσταση τοποθετώ το σπίτι μου από τη θάλασσα για να κτίσω; Σε εκτός σχεδίου περιοχές, είναι 30 μέτρα από το καθοριζόμενοόριο αιγιαλού, ενώ 50 μέτρα είναι για τις ξενοδοχειακές μονάδες. Σε περίπτωση παραλιακών οικισμών και εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά με ειδική διάταξη (ΖΟΕ ή τοπικό ρυμοτομικό σχέδιο), η οικοδομή τοποθετείται σε απόσταση τουλάχιστον 15 μέτρα από την καθορισμένη γραμμή αιγιαλού και οπωσδήποτε μετά τη γραμμή παραλίας.

Ψηφίστηκε το σχέδιο νόμου με τίτλο: «I. Κύρωση της Συµφωνίας για την Ασιατική Τράπεζα Υποδοµών και Επενδύσεων, II. Εναρµόνιση του Κώδικα Φ.Π.Α. µε την Οδηγία (ΕΕ) 2016/1065, III. Ενσωµάτωση των σηµείων 1, 2, 4 και 5 του άρθρου 2 και των άρθρων 4,6,7 και 8 της Οδηγίας 1164/2016, IV. Τροποποίηση του ν. 2971/2001 και άλλες διατάξεις.» το οποίο περιέχει διατάξεις για την παραχώρηση αιγιαλού. Συγκεκριμένα το νομοσχέδιο περιλαμβάνει διατάξεις για την παραχώρηση απλής χρήσης, ειδικές περιπτώσεις παραχώρησης απλής χρήσης (πλωτές εξέδρες), τους ορισμούς της παραχώρησης, την κυριότητα αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας Ζώνης κ.λπ., την σύσταση δευτεροβάθµιας Επιτροπή Χάραξης των ορίων του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού, την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής κατά της απόφασης επανακαθορισµού της οριογραµµής αιγιαλού, παραλίας και παλαιού αιγιαλού, τα υφιστάµενα έργα και εγκαταστάσεις µε βάση αναπτυξιακούς νόµους και συµβάσεις που έληξαν, τα αντιδιαβρωτικά έργα, τα επείγοντα έργα, την παραχώρηση αιγιαλού, παραλίας για την εκτέλεση έργων, την αδειοδότηση παραχώρησης χρήσης υφισταµένων άνευ αδείας ή καθ’ υπέρβαση αυτής κατασκευών, τις γενικές ρυθμίσεις για τις παραχωρήσεις, την παραχώρηση νησίδων του Δημοσίου και αβαθών θαλάσσιων εκτάσεων, το αντάλλαγµα χρήσης και αποζηµίωση αυθαίρετης χρήσης την παραχώρηση χώρων ζώνης λιμένα, την προστασία αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης κ.λπ. την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών που εµποδίζουν την ελεύθερη πρόσβαση στον αιγιαλό και την παραλία. Για την παραχώρηση απλής χρήσης με το άρθρο 31 αντικαθίσταται το άρθρο 13 του ν. 2971/2001, το οποίο αναφέρεται στις παραχωρήσεις χρήσης απλής χρήσης για ομπρέλες- ξαπλώστρες και καντίνες με δημοπρασία ή σε επιχειρήσεις όμορες του αιγιαλού και απαλείφονται όλες οι λοιπές παραχωρήσεις της απλής χρήσης του αιγιαλού (π.χ. πλωτές εξέδρες) πλην αυτής µε οµπρέλες, ξαπλώστρες, αυτοκινούµενα ή ρυµουλκούµενα τροχήλατα αναψυκτήρια και θαλάσσια µέσα αναψυχής, οι οποίες υπάγονται πλέον στο νέο άρθρο 13Α. Η παραχώρησης της απλής χρήσης γίνεται πάντοτε έναντι ανταλλάγματος, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στον ίδιο το νόμο 2971/2001. Μετά την κρίση του Συμβουλίου της Επικράτειας ότι η παραχώρηση συλλήβδην όλων των αιγιαλών στους Δήμους είναι αντισυνταγματική (ΣτΕ 3944/2015), ορίζεται ότι οι παραχωρήσεις γίνονται από τον Υπουργό Οικονομικών με δημοπρασία, η οποία μπορεί να είναι και ηλεκτρονική, με τιμή εκκίνησης το αντάλλαγμα του άρθρου 16 Α του ν. 2971/2001 και με μέγιστο χρονικό διάστημα παραχώρησης τα τρία (3) έτη. Προβλέπεται, ότι για την παραχώρηση για την απλή χρήση παρέχει αιτιολογηµένη γνώµη ο οικείος Ο.Τ.Α. α΄ βαθµού µε απόφαση του Δηµοτικού Συµβουλίου, µε την οποία προτείνονται οι αιγιαλοί, παραλίες όχθες και παρόχθιες ζώνες που µπορούν να παραχωρηθούν κατά τη διαδικασία του συγκεκριµένου άρθρου. Προβλέπεται, βεβαίως, ότι µπορούν να δοθούν αιγιαλοί απευθείας στους Ο.Τ.Α. α΄ βαθµού και στις δηµοτικές επιχειρήσεις του άρθρου 266 του ν. 3463/2006 µε τη διευκρίνιση ότι, όταν η παραχώρηση γίνεται προς τις ως άνω δηµοτικές επιχειρήσεις, η παραχωρησιούχος επιχείρηση οφείλει να κάνει ιδία χρήση, ρητώς απαγορευοµένης της µε οποιονδήποτε τρόπο περαιτέρω παραχώρησης, για την αποφυγή φαινοµένων άνισης µεταχείρισης επιχειρηµατιών που λειτουργούν «υπό τον µανδύα» δηµοτικών επιχειρήσεων, περιορισµός, όµως, ο οποίος δεν ισχύει για τους Ο.Τ.Α. α΄ βαθµού στους οποίους επιτρέπεται η περαιτέρω παραχώρηση, σύµφωνα µε τις παραγράφους 4 και 5 περίπτωση α΄, η οποία µπορεί να γίνει και µε ηλεκτρονική δηµοπρασία και κατόπιν ανταλλάγµατος που καθορίζεται κατά το 16Α του ν. 2971/2001. Προβλέπεται δε η έκδοση κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονοµικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τις λεπτοµέρειες εφαρµογής της διάταξης, η οποία ισχύει και για τις παραχωρήσεις της παραγράφου 5, δηλαδή για τις παραχωρήσεις προς τους όµορους καθώς και τυχόν ειδικότεροι όροι σε θέσεις που βρίσκονται σε περιοχές που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, καθώς και για τις περιοχές, για τις οποίες ισχύουν ειδικότερες διατάξεις χαρακτηρισµού τους ως προστατευόµενων του ν. 1650/1986 (Α΄160) και του ν. 3028/2002. Έχει απαλειφθεί από τη διάταξη η υποχρέωση ύπαρξης ελεύθερης ζώνης τουλάχιστον 100 µέτρων ανάµεσα τους παραχωρησιούχους και ορίζεται ότι αφήνεται ως ελεύθερος χώρος τουλάχιστον το εξήντα τοις εκατό (60%) του συνολικού εµβαδού κάθε παραλίας, ισοκατανεµηµένου σε όλο το µήκος της παραλίας, µη υπολογιζοµένου του χώρου που είναι δυσπρόσιτος και µη αξιοποιήσιµος. Προβλέπεται η δυνατότητα παραχώρησης αιγιαλού, παραλίας και λοιπών κοινόχρηστων χώρων προς τα όµορα προς τον αιγιαλό κύρια ξενοδοχειακά καταλύµατα, κάµπινγκ, κέντρα αναψυχής, ναυταθλητικά σωµατεία αναγνωρισµένα από τη Γ.Γ. Αθλητισµού και σε επιχειρήσεις θαλασσίων µέσων αναψυχής που δραστηριοποιούνται σε χώρο όµορο του κοινοχρήστου υπό τον όρο αυτές να λειτουργούν νόµιµα και να πληρούνται οι προϋποθέσεις του Γενικού 14 Κανονισµού Λιµένα µε αριθµ. 20 (Β΄44426.4.1999). Ειδικές περιπτώσεις παραχώρησης απλής χρήσης (πλωτές εξέδρες) Με το άρθρο 32 προστίθεται, µετά το άρθρο 13 του ν. 2971/2001, άρθρο 13Α, µε τίτλο «Ειδικές περιπτώσεις παραχώρησης απλής χρήσης», το οποίο αφορά την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας κ.λπ. για συγκεκριµένες, ρητώς κατονοµαζόµενες, χρήσεις. Έτσι, η συγκεκριµένη διάταξη: Καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις παραχώρησης από τον Υπουργό Οικονοµικών για την τοποθέτηση πλωτών εξεδρών εντός της θάλασσας και, για πρώτη φορά, εντός λίµνης, για εποχιακή χρήση µέχρι έξι (6) µήνες και µέγιστου εµβαδού εκατό (100) τ.µ. εντός θαλάσσιου χώρου και 50 εντός λιµναίου χώρου.

Ψηφίστηκε από την βουλή το Νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, με το οποίο τροποποιούνται σχεδόν όλα τα άρθρα του ισχύοντος σήμερα ν. 2971/2001, που αφορά στην προστασία του αιγιαλού της παραλίας, της όχθης, και παρόχθιας ζώνης, του πυθµένα και του υπέδαφους του βυθού της θάλασσας, λιµνοθάλασσας, λίµνης και της κοίτης πλεύσιµου ποταµού Σύμφωνα με τα όσα προβλεπει νέος νόμος ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη, η παρόχθια ζώνη, το υδάτινο στοιχείο, ο πυθµένας και το υπέδαφος του βυθού της θάλασσας, λιµνοθάλασσας, λίµνης και της κοίτης πλεύσιµου ποταµού είναι πράγµατα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δηµόσιο, και απαγορεύεται η κατασκευή κτισµάτων και εν γένει η τοποθέτηση κατασκευασµάτων. Το πλάτος της ζώνης της παραλίας ανακαθορίζεται στα 30 έως 50 μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού, Υφιστάµενα όρια του σχεδίου πόλης ή διαµορφωµένων, µε ισχύουσα διοικητική πράξη, οικισµών ή οικισµών προϋφισταµένων του 1923 δεν θίγονται. Συστήνεται στο Υπουργείο Οικονοµικών Δευτεροβάθµια Επιτροπή Χάραξης των ορίων του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού, δύναται να καθορίσει µικρότερο πλάτος παραλίας, µετά από αιτιολογηµένη κρίση, λαµβάνοντας υπόψη, ιδίως, τα ειδικότερα γεωµορφολογικά στοιχεία και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του φυσικού και δοµηµένου περιβάλλοντος της περιοχής Κατά της απόφασης επανακαθορισµού της οριογραµµής αιγιαλού, παραλίας και παλαιού αιγιαλού επιτρέπεται η άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής, µέσα σε αποκλειστική προθεσµία τριάντα (30) ηµερών από την ανάρτησή της στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Οικονοµικών, από τους έχοντες έννοµο συµφέρον. Υφιστάµενα έργα και εγκαταστάσεις µε βάση αναπτυξιακούς νόµους και συµβάσεις που έληξαν 1α) Μετά τη λήξη σύµβασης που έχει συναφθεί από το Ελληνικό Δηµόσιο, τον Ελληνικό Οργανισµό Τουρισµού (Ε.Ο.Τ.), τη Γενική Γραµµατεία Αθλητισµού ή τους Ο.Τ.Α. µε τρίτους ή τη λήξη παραχώρησης από το Ελληνικό Δηµόσιο, κατ’ εφαρµογή διατάξεων αναπτυξιακών νόµων, που αφορούν έργα και εγκαταστάσεις, που έχουν εκτελεσθεί και λειτουργούν νόµιµα ύστερα από άδεια αρµόδιας αρχής ο Υπουργός Οικονοµικών και ο καθ’ ύλην αρµόδιος Υπουργός αποφασίζουν, αιτιολογηµένα, µε κοινή απόφαση, ύστερα από σχετικό αίτηµα ενδιαφεροµένου για τη διατήρηση ή µη αυτών και καθορίζουν τη χρήση τους. Με την ίδια απόφαση ορίζεται το χρονικό διάστηµα της παραχώρησης και χρήσης τους, το οποίο δεν µπορεί να είναι µεγαλύτερο από είκοσι (20) χρόνια και καθορίζεται το αντάλλαγµα, το οποίο αναπροσαρµόζεται ανά πενταετία. Σε περίπτωση που στα προς διατήρηση και παραχώρηση της χρήσης έργα και εγκαταστάσεις περιλαµβάνονται και τεχνικά έργα και εγκαταστάσεις δηµοσίου ή κοινωφελούς σκοπού που συνδέονται λειτουργικά και αποτελούν οργανικό σύνολο µε αυτά που είχαν αρχικά εγκριθεί και έχουν κατασκευαστεί µέχρι την 28.7.2011 χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής σε αιγιαλό, παραλία, όχθη, παρόχθια ζώνη, υδάτινο στοιχείο, πυθµένα και υπέδαφος του βυθού της θάλασσας, λιµνοθάλασσας, λίµνης και κοίτης πλεύσιµου ποταµού, είναι δυνατή η διατήρηση και παραχώρηση της χρήσης τους µε την κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονοµικών και του καθ’ ύλην αρµόδιου Υπουργού. Η απόφαση περί διατήρησης και παραχώρησης της χρήσης ανακαλείται µε απόφαση του Υπουργού Οικονοµικών, αζηµίως για το Δηµόσιο, σε περίπτωση µη υποβολής µέσα στην τασσόµενη αποκλειστική προθεσµία των δύο µηνών. Τα έργα ή εγκαταστάσεις επί του αιγιαλού, της παραλίας, της όχθης, της παρόχθιας ζώνης, του υδάτινου στοιχείου, του πυθµένα και του υπεδάφους του βυθού της θάλασσας, λιµνοθάλασσας, λίµνης και της κοίτης πλεύσιµου ποταµού, ανήκουν στο Δηµόσιο, το οποίο µπορεί να τα καταργεί ή να τα µετατρέπει οποτεδήποτε για λόγους δηµοσίου συµφέροντος και ασφάλειας ή εθνικής άµυνας, χωρίς καµία υποχρέωση για αποζηµίωση του παραχωρησιούχου. Παραχώρηση απλής χρήσης «Απλή χρήση» αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου της θάλασσας, λιµνοθάλασσας, λίµνης και πλεύσιµου ποταµού, είναι κάθε χρήση, εφόσον από αυτή δεν παραβιάζεται ο προορισµός τους ως κοινόχρηστων πραγµάτων και δεν επέρχεται αλλοίωση στη φυσική µορφολογία τους και τα βιοτικά στοιχεία τους. Αν δεν ορίζεται διαφορετικά στον παρόντα νόµο, η παραχώρηση απλής χρήσης γίνεται έναντι ανταλλάγµατος. Για την παραχώρηση της απλής χρήσης παρέχει αιτιολογηµένη γνώµη ο οικείος Ο.Τ.Α. α΄ βαθµού µε απόφαση του Δηµοτικού Συµβουλίου, µε την οποία προτείνονται οι αιγιαλοί, παραλίες, όχθες και παρόχθιες ζώνες που µπορεί να παραχωρηθούν, σύµφωνα µε τη διαδικασία του παρόντος. Η παραχώρηση της απλής χρήσης, γίνεται µε απόφαση του Υπουργού Οικονοµικών ύστερα από δηµοπρασία, η οποία µπορεί να διεξάγεται και ηλεκτρονικά. Ως τιµή εκκίνησης της δηµοπρασίας ορίζεται το αντάλλαγµα. Σε περίπτωση επανάληψης της δηµοπρασίας λόγω έκπτωσης του πλειοδότη, η τιµή εκκίνησης δεν µπορεί να είναι µικρότερη του πενήντα τοις εκατό (50%) του ανταλλάγµατος που κατακυρώθηκε στην αρχική δηµοπρασία και πάντως όχι µικρότερη του ανταλλάγµατος του άρθρου 16Α, ο δε αρχικός υπερθεµατιστής, ο/η σύζυγος αυτού και οι συγγενείς του εξ αίµατος ή εξ αγχιστείας µέχρι και του δεύτερου βαθµού, καθώς και οι εταιρείες στις οποίες συµµετέχουν όλοι οι παραπάνω, αποκλείονται από τη δηµοπρασία. Η διάρκεια της δια δηµοπρασίας παραχώρησης δεν µπορεί να υπερβαίνει τα τρία (3) έτη. Με απόφαση του Υπουργού Οικονοµικών καθορίζεται η διαδικασία δηµοπρασίας, οι γενικοί όροι και προϋποθέσεις, καθώς και κάθε άλλο θέµα σχετικό µε την παραχώρηση. Είναι δυνατή η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιµνοθάλασσας, λίµνης και πλεύσιµου ποταµού, για την άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόµενους ή την αναψυχή του κοινού, ιδίως για εκµίσθωση θαλάσσιων µέσων αναψυχής, ξαπλωστρών, οµπρελών, λειτουργία αυτοκινούµενου ή ρυµουλκούµενου τροχήλατου αναψυκτηρίου, καθώς και τραπεζοκαθισµάτων, εφόσον εξασφαλίζεται η ελεύθερη διέλευση του κοινού και ανάλογα µε τη σύσταση του εδάφους του αιγιαλού. Το εµβαδόν κάθε παραχώρησης δεν µπορεί να υπερβαίνει τα τριακόσια (300) τετραγωνικά µέτρα. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να παραµένει ελεύθερη έκταση αιγιαλού σε ποσοστό τουλάχιστον εξήντα τοις εκατό (60%) του συνολικού εµβαδού του, ανάλογα µε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αιγιαλού, µη υπολογιζοµένου του χώρου που είναι δυσπρόσιτος και µη αξιοποιήσιµος και µε τους περιορισµούς, ως προς το ποσοστό κάλυψης του αιγιαλού, που ορίζονται σ’ αυτήν. Στα όµορα προς τον αιγιαλό, παραλία, λιµνοθάλασσα, λίµνη ή πλεύσιµο ποταµό κύρια ξενοδοχειακά καταλύµατα, οργανωµένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping), κέντρα αναψυχής, ναυταθλητικά σωµατεία αναγνωρισµένα από τη Γενική Γραµµατεία Αθλητισµού, καθώς και σε επιχειρήσεις θαλάσσιων µέσων αναψυχής, που δραστηριοποιούνται σε χώρο όµορο του κοινοχρήστου και λειτουργούν νόµιµα, µπορεί να παραχωρείται µε αντάλλαγµα η απλή χρήση αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης, χωρίς δηµοπρασία, για χρονικό διάστηµα µέχρι τρία έτη Η ανάπτυξη των οµπρελών, ξαπλωστρών και των θαλάσσιων µέσων αναψυχής, µπορεί να καλύπτει µέχρι το 60% του παραχωρούµενου χώρου, µε τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η ελεύθερη πρόσβαση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραµµή πλάτους τουλάχιστον πέντε (5) µέτρων. Δεν παραχωρείται η χρήση του αιγιαλού, για οµπρέλες, ξαπλώστρες, τραπεζοκαθίσµατα και τροχήλατες καντίνες, όταν το µήκος ή πλάτος αυτού είναι µικρότερο των πέντε (5) µέτρων ή όταν το συνολικό εµβαδόν του αιγιαλού είναι µικρότερο των εκατό πενήντα (150) τετραγωνικών µέτρων, εκτός από τις περιπτώσεις που υπάρχουν σε ισχύ άδειες λειτουργίας επιχείρησης, και µέχρι τη λήξη τους. Ο παραχωρησιούχος είναι υποχρεωµένος να επισηµαίνει επί του εδάφους τα όρια του παραχωρούµενου χώρου µε τρόπο, αναγνωρίσιµο και εύκολα αντιληπτό από τους χρήστες του αιγιαλού, της παραλίας, της όχθης ή παρόχθιας ζώνης. Επίσης, είναι υποχρεωµένος να αναρτά σε εµφανές σηµείο πινακίδα συγκεκριµένων διαστάσεων µε το σχέδιο και τη φωτογραφία του παραχωρούµενου χώρου, ώστε να γίνεται εύκολα αντιληπτή η ενδεχόµενη παραβίαση των ορίων της παραχώρησης και οι αρµόδιες υπηρεσίες στις οποίες ο χρήστης του αιγιαλού µπορεί να καταγγείλει τις παραβάσεις. Τα παραπάνω στοιχεία αναρτώνται και στην ιστοσελίδα του οικείου Δήµου. Ο Ο.Τ.Α. α΄ βαθµού, ύστερα από συνεργασία µε την αρµόδια Κτηµατική Υπηρεσία, είναι υποχρεωµένος να αναρτά σε εµφανές σηµείο του αιγιαλού πινακίδα µε το σχέδιο του αιγιαλού επί του οποίου θα επισηµαίνονται όλες οι παραχωρήσεις στον συγκεκριµένο αιγιαλό. Σε περίπτωση παραβίασης των ορίων της παραχώρησης επιτρέπεται στον χρήστη του αιγιαλού, της παραλίας, της όχθης ή παρόχθιας ζώνης η ελεύθερη χρήση του αυθαιρέτως ή καθ’ υπέρβαση της παραχώρησης καταληφθέντος κοινόχρηστου χώρου. Επιτρέπεται, έναντι οικονοµικού ανταλλάγµατος, να τοποθετούνται στη θάλασσα, χωρίς επέµβαση στον αιγιαλό, πλωτές εξέδρες, επιφάνειας µέχρι εκατόν πενήντα τετραγωνικών µέτρων για εποχιακή χρήση διάρκειας µέχρι έξι µηνών, η τοποθέτηση σε θαλάσσιο χώρο για εποχιακή χρήση διάρκειας έως έξι (6)µηνών, χωρίς επέµβαση στον αιγιαλό, συστηµάτων φουσκωτών θαλάσσιων µέσων αναψυχής, θαλάσσιων παιδικών χαρών και λοιπών συναφών. Αντίστοιχα επιτρέπεται, σε λίμνες ή λιµνοθάλασσα, χωρίς επέµβαση στις όχθες ή τις παρόχθιες ζώνες, πλωτές εξέδρες, επιφάνειας µέχρι πενήντα τετραγωνικών µέτρων για εποχιακή χρήση διάρκειας µέχρι έξι µηνών. Τα πάσης φύσεως κτίσµατα και γενικώς κατασκευάσµατα, τα οποία έχουν εν όλω ή εν µέρει κατασκευασθεί στον αιγιαλό, την παραλία, την όχθη, την παρόχθια ζώνη, το υδάτινο στοιχείο, τον πυθµένα και το υπέδαφος του βυθού της θάλασσας, λιµνοθάλασσας, λίµνης και της κοίτης πλεύσιµου ποταµού, χωρίς σχετική άδεια θεωρούνται παράνοµα και κατεδαφίζονται, ανεξάρτητα από το χρόνο κατασκευής τους ή της χρήσης τους. Προς τούτο ο Προϊστάµενος της αρµόδιας Κτηµατικής Υπηρεσίας εκδίδει πρωτόκολλο κατεδάφισης, το οποίο κοινοποιεί, στον φερόµενο κύριο ή νοµέα ή κάτοχο ή κατασκευαστή αυτών, ο οποίος οφείλει µέσα σε τριάντα (30) ηµέρες από την κοινοποίηση να κατεδαφίσει τα κτίσµατα και να άρει τα πάσης φύσεως κατασκευάσµατα. Παράλληλα, η αρµόδια Κτηµατική Υπηρεσία αποστέλλει το πρωτόκολλο κατεδάφισης στο Γενικό Γραµµατέα της οικείας Αποκεντρωµένης Διοίκησης. Οι δηµοτικές αρχές που παραχώρησαν την απλή χρήση αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου, πυθµένα και υπεδάφους του βυθού θάλασσας, λιµνοθάλασσας, λίµνης και κοίτης πλεύσιµου ποταµού υποχρεούνται να αναφέρουν αµελλητί στην αρµόδια Κτηµατική Υπηρεσία αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις επί των κοινόχρηστων χώρων του παρόντος, οι οποίες υποπίπτουν στην αντίληψή τους. Τις ίδιες υποχρεώσεις έχουν και οι Φορείς Διαχείρισης για τις περιοχές αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου, πυθµένα και υπεδάφους του βυθού θάλασσας, λιµνοθάλασσας, λίµνης και κοίτης πλεύσιµου ποταµού, χερσαίας και θαλάσσιας ζώνης λιµένα της αρµοδιότητάς τους. Η παράβαση της υποχρέωσης αυτής συνιστά το πειθαρχικό αδίκηµα της παράβασης καθήκοντος, όπως προβλέπεται και τιµωρείται από τις οικείες για ένα έκαστο εξ αυτών διατάξεις. Μέσα σε προθεσµία έξι µηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, κατεδαφίζονται όλες οι παράνοµες κατασκευές που εµποδίζουν την ελεύθερη πρόσβαση στον αιγιαλό και την παραλία.

Το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής εξέδωσε νέα εγκύκλιο με θέμα: "Κωδικοποίηση νομοθεσίας για την προστασία αιγιαλού, παραλίας, θάλασσας και ζώνης λιμένα από αυθαίρετες επεμβάσεις - καταλήψεις - Έλεγχοι και ενέργειες στελεχών Λιμενικών Αρχών". Σκοπός της εγκυκλίου είναι η κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την προστασία αιγιαλού, παραλίας, θάλασσας και ζώνης λιμένα και η παροχή οδηγιών προς τις Λιμενικές Αρχές της χώρας ως προς: τη διενέργεια αστυνομικών ελέγχων προς διαπίστωση αυθαίρετων επεμβάσεων-καταλήψεων στους ανωτέρω χώρους την τυποποίηση των διαδικασιών επιβολής των προβλεπόμενων κυρώσεων στους υπαιτίους, ώστε οι επιβαλλόμενες κατά περίπτωση κυρώσεις να καθίστανται αποτελεσματικές, αναλογικές και κυρίως αποτρεπτικές για διάπραξη νέας παράβασης. Δείτε την εγκύκλιο, εδώ

Σε ριζική αναθεώρηση του νομοθετικού καθεστώτος για τον αιγιαλό και την παραλία προχωρεί η κυβέρνηση. Με νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, το οποίο κατατίθεται άμεσα στη Βουλή, τροποποιούνται σχεδόν όλα τα άρθρα του ισχύοντος σήμερα ν. 2971/2001, με βασικούς στόχους να βελτιωθεί και να εκσυγχρονιστεί η νομοθεσία προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και του δημόσιου συμφέροντος και ταυτόχρονα να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες για οικονομική ανάπτυξη μέσω της διευκόλυνσης της εκτέλεσης έργων αναπτυξιακού χαρακτήρα. Μεταξύ άλλων, το νομοσχέδιο καθιστά πιο «ευέλικτο» τον ορισμό της ζώνης της παραλίας, επιτρέπονταςπλάτος μικρότερο από τα 50 μέτρα που προβλέπει η ισχύουσα σήμερα νομοθεσία, ταυτόχρονα όμως αυστηροποιεί το νομοθετικό καθεστώς για την παραχώρηση της χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας. Αναλυτικά, οι βασικότερες αλλαγές που επέρχονται με το νομοσχέδιο είναι οι εξής: 1) Το πλάτος της ζώνης της παραλίας ανακαθορίζεται στα 30 έως 50 μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού, ενώ στο υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο το πλάτος αυτό έχει οριστεί σταθερά στα 50 μέτρα. Ουσιαστικά δίδεται ένας πιο ευέλικτος ορισμός της παραλίας προκειμένου κατά τον καθορισμό της οριογραμμής να λαμβάνεται υπόψη το φυσικό «ανάγλυφο» των περιοχών. Προβλέπεται, ωστόσο, ότι η τροποποίηση αυτή δεν θίγει υφιστάμενα όρια οικισμών και οικισμών προϋφιστάμενων του έτους 1923. 2) Συστήνεται δευτεροβάθμια επιτροπή στο υπουργείο Οικονομικών με αρμοδιότητα την εξέταση των προσφυγών των πολιτών που αμφισβητούν αποφάσεις πρωτοβάθμιων επιτροπών των Κτηματικών Υπηρεσιών για τον καθορισμό της οριογραμμής του αιγιαλού, του παλαιού αιγιαλού και της παραλίας. 3) Καθορίζεται το πλαίσιο για την αντιμετώπιση των χιλιάδων περιπτώσεων όπου στη ζώνη του αιγιαλού και της παραλίας υφίστανται κτίσματα και άλλες κατασκευές ή έχουν πραγματοποιηθεί άλλου είδους παρεμβάσεις, όπως π.χ. διανοίξεις δρόμων. Συγκεκριμένα ορίζεται ότι οι υφιστάμενες κατασκευές και παρεμβάσεις στη ζώνη του αιγιαλού και της παραλίας, εφόσον αποτελούν πολύ παλαιά έργα τα οποία εκτελέστηκαν σύννομα, κατόπιν έκδοσης των προβλεπόμενων αδειών (π.χ. βάσει αναπτυξιακών νόμων κ.λπ.), διατηρούνται θεωρούμενες ως νόμιμες, ενώ όσες κατασκευές και παρεμβάσεις δεν έχουν τις προβλεπόμενες άδειες ή έχουν ανεγερθεί αυθαίρετα θα πρέπει να καταργηθούν. 4) Καθορίζεται ενιαίο καθεστώς καθορισμού των τιμών εκκίνησης για τους πλειστηριασμούς που διενεργούνται με στόχο την ενοικίαση εκτάσεων στη ζώνη του αιγιαλού και της παραλίας. Οι τιμές θα καθορίζονται με αντικειμενικό σύστημα, βάσει εξίσωσης με 4-5 παραμέτρους. Ουσιαστικά καταργείται το ισχύον σήμερα σύστημα, βάσει του οποίου οι τιμές εκκίνησης καθορίζονται με βάση εκτιμήσεις των αρμόδιων Κτηματικών Υπηρεσιών. 5) Αυστηροποιούνται οι διαδικασίες παραχώρησης της χρήσης του αιγιαλού, ώστε να περιοριστεί το ισχύον καθεστώς ανομίας και αυθαιρεσίας. 6) Θεσπίζεται ειδικό καθεστώς αδειοδότησης για την εκτέλεση έκτακτων έργων και την ανέγερση πρόχειρων κατασκευών στις ζώνες του αιγιαλού και της παραλίας, προκειμένου να εξυπηρετούνται έκτακτες ανάγκες που προκύπτουν σε διάφορες περιοχές της χώρας. 7) Καθιερώνεται νέα ειδική διαδικασία για τη βραχυχρόνια παραχώρηση εκτάσεων στις ζώνες του αιγιαλού και της παραλίας, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών, λήψης βίντεο στο πλαίσιο διαφόρων άλλων οπτικοακουστικών παραγωγών, τέλεσης γάμων κ.λπ. Για το συγκεκριμένο ζήτημα έχουν προκύψει πολλά προβλήματα μεταξύ πολιτών, δήμων και λιμενικού, που είχαν ως αποτέλεσμα γραφειοκρατικές διαδικασίες χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα για την εξυπηρέτηση των πολιτών και την προστασία του αιγιαλού. Aφαιρούνται αρμοδιότητες του λιμενικού σώματος επί του αιγιαλού με πέρασμά τους στη διεύθυνση Δημόσιας Περιουσίας του υπουργείου Οικονομικών και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. 9) Θεσπίζονται αντισταθμιστικά μέτρα για τις περιπτώσεις που επιτρέπονται έργα στον αιγιαλό. Πρόκειται για πρακτική που ακολουθείται με επιτυχία πολλά χρόνια σε χώρες της Μεσογείου, εξασφαλίζοντας πρόσθετα οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες από την παραχώρηση χρήσης και επενδύσεων στον αιγιαλό, παράλληλα με την τουριστική ανάπτυξη. 10) Παρατείνονται οι προθεσμίες για τον καθορισμό του αιγιαλού σε ορθοφωτοχάρτες. Προαναγγελία έναν χρόνο πριν Σημειώνεται ότι πριν από ακριβώς έναν χρόνο η υφυπουργός Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου είχε προαναγγείλει την κατάθεση στη Βουλή του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Μιλώντας περί τα τέλη Μαρτίου του 2018 στη Θεσσαλονίκη, στο Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο Κ. Μακεδονίας, η υφυπουργός είχε αναφέρει ότι η κυβέρνηση θα καταθέσει στη Βουλή νέο νομοσχέδιο για τον αιγιαλό. Όπως είχε τονίσει, μάλιστα χαρακτηριστικά, με το νομοσχέδιο αυτό «θα επιτρέψουμε ορισμένες χρήσεις με αυστηρούς όρους και συγκεκριμένα πλαίσια και θα χαλαρώσουμε ορισμένες πλευρές του θεσμικού πλαισίου, ώστε να γίνει πιο αυστηρό υπό την έννοια ότι θα εφαρμόζεται». Αναλυτικά στην ομιλία της εκείνη η υφυπουργός είχε επισημάνει, μεταξύ άλλων, ότι: * «Στόχος μας είναι η επικαιροποίηση και απλούστευση του νομοθετικού πλαισίου για τον αιγιαλό με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών. Ο νόμος 2971/2001 περί αιγιαλού και παραλίας είχε ούτως ή άλλως από την ψήφισή του πολλά προβλήματα, αλλά πλέον χρειάζεται σημαντικές τροποποιήσεις, προκειμένου να μπορεί να ανταποκριθεί στις σημερινές συνθήκες». * «Η απόλυτη απαγόρευση είχε ως αποτέλεσμα την ανομία, γι’ αυτό θα επιτρέψουμε ορισμένες χρήσεις με αυστηρούς όρους και συγκεκριμένα πλαίσια και, αν μου επιτρέπετε την παραδοξολογία, θα χαλαρώσουμε ορισμένες πλευρές του θεσμικού πλαισίου, ώστε να γίνει πιο αυστηρό υπό την έννοια ότι θα εφαρμόζεται». * Η διαφύλαξη του κοινόχρηστου χαρακτήρα του αιγιαλού αποτελεί για την κυβέρνηση προτεραιότητα. «Παγωμένη» η εξαγορά καταπατημένων εκτάσεων του Δημοσίου Σε αντίθεση με τις ρυθμίσεις για τον αιγιαλό, οι οποίες οδεύουν για ψήφιση στη Βουλή, κάποιες άλλες σημαντικές ρυθμίσεις, οι οποίες είναι έτοιμες εδώ και πολλά χρόνια και αφορούν την παροχή της δυνατότητας εξαγοράς των καταπατημένων εκτάσεων του Δημοσίου από τους σημερινούς κατόχους τους, δεν προωθούνται, με αποτέλεσμα ένα μείζον οικονομικό και κοινωνικό ζήτημα να παραμένει άλυτο. Το υπουργείο Οικονομικών έχει ήδη καταγράψει και ομαδοποιήσει τα κατεχόμενα δημόσια ακίνητα ανά περιφέρεια. Ο συνολικός αριθμός των ακινήτων αυτών ανέρχεται σε 25.482. Το σχέδιο νόμου για τη δυνατότητα εξαγοράς των ακινήτων αυτών από τους επί μακρόν κατέχοντες είναι έτοιμο, αλλά οι διαδικασίες για την οριστική νομοτεχνική επεξεργασία του και την κατάθεσή του στη Βουλή έχουν «παγώσει» εδώ και πολλά χρόνια. Η κατάθεση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου στη Βουλή έχει εξαγγελθεί επισήμως δύο φορές στο πρόσφατο παρελθόν (μία το 2014 από τον τότε υπουργό Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελη και μία το 2016 από τον τότε αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Τρ. Αλεξιάδη), αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία ενέργεια για την υλοποίηση εκείνων των εξαγγελιών. Σύμφωνα με τα όσα έχουν υποσχεθεί κατά καιρούς οι πολιτικές ηγεσίες του υπ. Οικονομικών, με τις ρυθμίσεις για την εξαγορά των καταπατημένων εκτάσεων του Δημοσίου: - θα αντιμετωπιστεί οριστικά το πρόβλημα των αυθαίρετων καταπατήσεων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου. - θα αποδεσμευτεί η πολιτεία από τα καταπατημένα ακίνητα που δεν είναι απαραίτητα για την εξυπηρέτηση των κρατικών σκοπών της ή δεν εμπίπτουν σε προστατευόμενες από ειδικές νομοθεσίες κατηγορίες ακινήτων, έναντι τιμήματος, - θα απελευθερωθούν οι υπηρεσίες και τα δικαστήρια από έναν σημαντικό αριθμό δικών και εξόδων και - θα επιλυθούν χρόνια κοινωνικά προβλήματα. Ωστόσο, οι υποσχέσεις αυτές ακόμη και μέχρι σήμερα δεν έχουν υλοποιηθεί, με αποτέλεσμα οι εκκρεμότητες με το ιδιοκτησιακό καθεστώς πολλών εκτάσεων να παραμένουν και κατά καιρούς να δημιουργούνται τεράστια προβλήματα με οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο σε πολλές περιοχές της χώρας.

Αναρτήθηκε από τις ψηφιακές υπηρεσίες δημόσιας περιουσίας και εθνικών κληροδοτημάτων το ευρετήριο και ο χάρτης καθορισμένου αιγιαλού της χώρας. Πρόσβαση στην υπηρεσία Πρόσβαση στην Υπηρεσία Καθορισμένου Αιγιαλού Τα δεδομένα θα επικαιροποιούνται προοδευτικά καθώς οι Υπηρεσίες προχωρούν στον έλεγχο αυτών. Λόγω του δυναμικού τους χαρακτήρα, προσιδιάζουν σε στοιχεία πληροφοριακής φύσης του αντικειμένου και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ενώπιον δημόσιας αρχής πάρα μόνον εάν και εφόσον εκδοθούν ακριβή αντίγραφα από την αρμόδια προς τούτο υπηρεσία, κατόπιν ηλεκτρονικής ή αυτοπρόσωπης υποβολής αίτησης. Αφού εστιάσετε στην περιοχή ενδιαφέροντος, με το αριστερό πλήκτρο του ποντικιού μπορείτε να δείτε το σχετικό ΦΕΚ καθορισμού και το τοπωνύμιο. Δείτε περισσότερα εδώ: https://www.minfin.gr/web/guest/yperesies/-/asset_publisher/UepLeEsgUYmA/content/e-eureterio-aigialon?inheritRedirect=false&redirect=https%3A%2F%2Fwww.minfin.gr%2Fweb%2Fguest%2Fyperesies%3Fp_p_id%3D101_INSTANCE_UepLeEsgUYmA%26p_p_lifecycle%3D0%26p_p_state%3Dnormal%26p_p_mode%3Dview%26p_p_col_id%3Dcolumn-1%26p_p_col_count%3D1 Η συζήτηση θα συνεχιστεί εδώ: https://www.michanikos.gr/forums/topic/55729-e-ευρετήριο-αιγιαλών/

Στην παρ. 1 του άρθρου 52 του (1 σχετικού) ν.4559/2018 (142 Α΄) ορίζεται ότι: «Μέχρι τη συγκρότηση των Υπηρεσιών Ελέγχου Δόμησης του Κεφαλαίου Α΄ του ν. 4495/2017 (Α΄ 167), σε περιπτώσεις: α) περιφράξεων σε ζώνη αιγιαλού κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 23 του ν. 1337/1983 (Α΄ 33), β) αυθαίρετων κτισμάτων και κατασκευών σε δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται συνεπεία πυρκαγιάς και έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 38 του ν. 998/1979 και γ) αυθαίρετων κτισμάτων και κατασκευών σε περιοχές που περιλαμβάνονται σε ρέματα που έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και βρίσκονται εντός Ζώνης Δυνητικού Κινδύνου Πλημμύρας (ΖΔΚΠ), σύμφωνα με τα εγκεκριμένα από την Εθνική Επιτροπή Υδάτων Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας, δ) επικίνδυνων οικοδομών, σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 13/22.4.1929 (Α΄ 153), είναι δυνατή η έκδοση πράξης κατεδάφισης με απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Εσωτερικών, κατόπιν σύνταξης έκθεσης αυτοψίας των Επιθεωρητών Δόμησης του Σώματος Επιθεώρησης της Ειδικής Γραμματείας του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας» Με την παρούσα εγκύκλιο διευκρινίζεται ότι το άρθρο 52 δεν αναιρεί οποιαδήποτε άλλη αρμοδιότητα σχετικά με την έκδοση αποφάσεων κατεδάφισης άλλων υπηρεσιών που απορρέει από την ισχύουσα δασική, πολεοδομική νομοθεσία και τις διατάξεις περί αιγιαλού και παραλίας. Το ΤΕΔΚ πραγματοποιεί αυτοψία σε αυθαίρετες κατασκευές της παρ. 1 του άρθρου 52 του ν.4559/2018, μόνο κατόπιν εντολής του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Στη συνέχεια εκδίδεται πράξη κατεδάφισης με απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Εσωτερικών και η εκτέλεση των πράξεων αυτών μπορεί να πραγματοποιείται, παράλληλα με τα όργανα που προβλέπονται στην παρ. 3 του ίδιου άρθρου, και από το Τμήμα Επιθεώρησης Δόμησης και Κατεδαφίσεων της Ειδικής Γραμματείας Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, όπως ορίζεται στην παρ. 1.α του άρθρου 1 της (2 σχετικής) Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και μόνο κατόπιν εντολής του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Διευκρινίζεται ότι το ΤΕΔΚ εκτελεί πράξεις κατεδάφισης που εκδόθηκαν από άλλες υπηρεσίες, μόνο εάν αυτές περιλαμβάνονται στα στοιχεία που διαβιβάστηκαν στο ΤΕΔΚ, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 1 της παρ. 2. α) της (2 σχετικής) ΠΝΠ και εντός της αποκλειστικής προθεσμίας των δέκα ημερών που οριζόταν σε αυτό. Ολόκληρη η εγκύκλιος: https://diavgeia.gov.gr/doc/ΩΕΩΗ4653Π8-ΩΔ9?inline=true

Μπορεί ο σχεδιασμός των δραστηριοτήτων μας στη θάλασσα να είναι ανεξάρτητος από αυτόν της παράκτιας ζώνης; Στο ερώτημα αυτό επικεντρώθηκε τις προηγούμενες ημέρες η συζήτηση στη Βουλή, με αφορμή σχέδιο νόμου για την ενσωμάτωση κοινοτικής οδηγίας για τη θαλάσσια χωροταξία. Οι απόψεις διίστανται: ορισμένοι παραγωγικοί φορείς υποστηρίζουν ότι θα υπάρξουν συγκρούσεις με τα σχέδια που έχουν ήδη διαμορφωθεί για την ξηρά, ενώ επιστήμονες και περιβαλλοντικές οργανώσεις εκτιμούν ότι θάλασσα και αιγιαλός δεν μπορούν να διαχωριστούν στη λήψη αποφάσεων, καθώς πρόκειται για ένα ενιαίο «σύστημα». Το σχέδιο νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος είναι το πρώτο βήμα για τη θέσπιση και στη χώρα μας θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού, κατ’ επιταγή της κοινοτικής νομοθεσίας. Το σχέδιο αφορά την ορθολογική χωρική ανάπτυξη δραστηριοτήτων στον θαλάσσιο και παράκτιο χώρο, όπως οι μεταφορές, η ναυτιλία, η ενέργεια, οι εξορύξεις, οι υδατοκαλλιέργειες και ο τουρισμός, λαμβάνοντας υπόψη την προστασία τόσο του φυσικού περιβάλλοντος όσο και της ενάλιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Πώς θα γίνει αυτό; Αφού η πολιτεία καθορίσει ποιες θα είναι οι προτεραιότητές της (με τη μορφή γενικών στρατηγικών κατευθύνσεων), θα εκπονηθούν χωροταξικά σχέδια ανά ενότητες (υποδιαιρέσεις του θαλάσσιου χώρου, που δεν συμπίπτουν απαραίτητα με τα διοικητικά όρια των Περιφερειών). Στην ιεραρχία του σχεδιασμού, τα θαλάσσια χωροταξικά σχέδια θα είναι στο ίδιο επίπεδο με τα περιφερειακά σχέδια, υποδεέστερα δηλαδή των ειδικών χωροταξικών σχεδίων (που καθορίζουν το χωρικό κομμάτι σε διάφορες οικονομικές δραστηριότητες όπως ο τουρισμός, οι ΑΠΕ κ.λπ.). Το κύριο ζήτημα που αναπτύχθηκε κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου στις επιτροπές της Βουλής, είναι κατά πόσον ο χωροταξικός σχεδιασμός για τις θαλάσσιες περιοχές θα συμπεριλάβει και την παράκτια ζώνη (όπως προτείνει το σχέδιο νόμου). Οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) και του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) υποστήριξαν ότι θα δημιουργηθούν προβλήματα, καθώς το νέο πλαίσιο ενδέχεται να ορίσει χρήσεις διαφορετικές από αυτές που ισχύουν ήδη, λ.χ. σε ένα περιφερειακό χωροταξικό της χώρας (ή στα γενικά πολεοδομικά σχέδια). Αντίθετα, οι επιστήμονες που συμμετείχαν στη συζήτηση έκριναν θετικά την κοινή προσέγγιση θάλασσας - αιγιαλού. «Η ολοκληρωμένη διαχείριση του παράκτιου χώρου και η συνεκτική σχέση μεταξύ θάλασσας και ξηράς δίνουν προστιθέμενη αξία στον σχεδιασμό», ανέφερε η καθηγήτρια του ΕΜΠ Σοφία Αυγερινού-Κολώνα. Πάντως, ο χωροταξικός σχεδιασμός στη χώρα μας παραμένει μια... πονεμένη ιστορία: πλαίσια εγκρίνονται χωρίς ιεραρχική συνέχεια (πρώτα τα χαμηλότερα και μετά τα γενικότερα), κάποια ακυρώνονται από το ΣτΕ, τα νέα εκπονούνται... εσαεί, δημιουργώντας κενό που επηρεάζει και τη χωροθέτηση αναπτυξιακών δραστηριοτήτων. Επιπλέον, η συζήτηση για τον σχεδιασμό θάλασσας και παράκτιας ζώνης γίνεται, ενώ το (αρμόδιο για τον αιγιαλό) υπουργείο Οικονομικών προετοιμάζει να νομοθετήσει για πρώτη φορά τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων σε αιγιαλούς και παραλίες, μια επιλογή από την οποία δεν υπάρχει επιστροφή.

Στην τελική φάση επεξεργασίας βρίσκεται από το υπουργείο Οικονομικών νομοσχέδιο που αφορά στη χρήση και την προστασία του αιγιαλού. Στόχος του νομοθετήματος που ετοιμάζεται είναι η επικαιροποίηση του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τον αιγιαλό προκειμένου αφενός να ξεκαθαριστούν γκρίζες ζώνες που αφορούν στη χρήση και οικονομική του αξιοποίηση και αφετέρου στη νομική θωράκιση του δημοσίου για την προστασία του. Το νομοσχέδιο έχει δοθεί στα συναρμόδια υπουργεία Περιβάλλοντος, Προστασίας του Πολίτη και Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου να κάνουν τις παρατηρήσεις τους και τις προτάσεις τους για διορθώσεις και βελτιώσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr, το νομοσχέδιο, μεταξύ άλλων, προβλέπει παρεμβάσεις για: - την αυστηροποίηση των ποινών σε περίπτωση εντοπισμού καταπατήσεων και αυθαιρεσιών. Το υφιστάμενο πλαίσιο ποινών κρίνεται ότι πρέπει να αυστηροποιηθεί προκειμένου να λειτουργεί αποτρεπτικά για καταπατητές και όσους αυθαιρετούν - τις διαδικασίες αδειοδότησης για την πραγματοποίηση κοινωνικών εκδηλώσεων στον αιγιαλό, όπως είναι για παράδειγμα η τέλεση γάμων. Για το συγκεκριμένο ζήτημα έχουν προκύψει πολλά προβλήματα μεταξύ πολιτών, δήμων και λιμενικού που είχαν σαν αποτέλεσμα γραφειοκρατικές διαδικασίες χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα για την εξυπηρέτηση των πολιτών και την προστασία του αιγιαλού -την αφαίρεση αμροδιοτήτων του λιμενικού σώματος επί του αιγιαλού με πέρασμά τους στη διεύθυνση Δημόσιας Περιουσίας του υπουργείου Οικονομικών και τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης - τον καθορισμό των λεγόμενων αντισταθμιστικών μέτρων για τις περιπτώσεις που επιτρέπονται έργα στον αιγιαλό. Πρόκειται για πρακτική που ακολουθείται με επιτυχία πολλά χρόνια σε χώρες της Μεσογείου εξασφαλίζοντας πρόσθετα οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες από την παραχώρηση χρήσης και επενδύσεων στον αιγιαλό, παράλληλα με την τουριστική ανάπτυξη - την παράταση προθεσμιών για τον καθορισμό αιγιαλού σε ορθοφωτοχάρτες - την απλοποίηση των διαδικασιών εκτέλεσης και επισκευής έργων για αναπτυξιακούς σκοπούς με την εξασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς. Μετά την ολοκλήρωση της διαβούλευσης στα συναρμόδια υπουργεία το νομοσχέδιο πρόκειται να πάρει το δρόμο για τη βουλή όπου αναμένεται να ψηφιστεί πριν το καλοκαίρι. Έλεγχοι από το ΣΔΟΕ Ο σχεδιασμός του ΥΠΟΙΚ προβλέπει τη διενέργεια εκτεταμένων ελέγχων που πρόκειται να ξεκινήσουν σύντομα και να ενταθούν κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Οι έλεγχοι θα αφορούν κατά κύριο λόγο την τήρηση των όρων βάσει των οποίων παραχωρήθηκε η χρήση του αιγιαλού για τουριστική αξιοποίηση. Για το σκοπό αυτό πρόκειται να αξιοποιηθεί ο ελεγκτικός μηχανισμός του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος στην αρμοδιότητα του οποίου πέρασε με πρόσφατο προεδρικό διάταγμα ο έλεγχος για νόμιμη χρήση του αιγιαλού. Σύμφωνα με ερωτήσεις που έχουν υποβληθεί στη Βουλή, σε αρκετές περιοχές δεν τηρούνται οι όροι βάσει των οποίων χορηγήθηκε άδεια εκμετάλλευσης του αιγιαλού, όπως για παράδειγμα η κάλυψη ποσοστού άνω του ανώτατου ορίου της επιφάνειας 50% με τραπεζοκαθίσματα, ξαπλώστρες και ομπρέλες. Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%B1%CE%B9%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CF%8C%CF%82-t%CE%B9-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB/