Αναζήτηση στην κοινότητα

Για δεύτερη φορά ανακαλείται η άδεια λειτουργίας της εταιρείας που διαχειρίζεται τα περίπτερα ανταποδοτικής ανακύκλωσης. Η πολιτεία κατηγορεί την εταιρεία ότι “φούσκωνε” τις επιδόσεις της στην ανακύκλωση και παρεμπόδιζε με κάθε τρόπο τους ελέγχους στα οικονομικά και τον τρόπο λειτουργίας της. Η αντιπαράθεση του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης με την Ανταποδοτική Ανακύκλωση Α.Ε. (η οποία διαχειρίζεται 118 περίπτερα ανακύκλωσης σε μεγάλες πόλεις), ξεκίνησε στις αρχές του 2012 ύστερα από την υποβολή μηνυτήριας αναφοράς από τον συμβεβλημένο με την εταιρεία Δήμο Αθηναίων. Τον Απρίλιο του 2012 το διοικητικό συμβούλιο του ΕΟΑΝ αφαίρεσε για πρώτη φορά την άδεια λειτουργίας της εταιρείας, υποστηρίζοντας ότι έδωσε ψευδείς πληροφορίες για την ποσοτική απόδοση ανακύκλωσης. Ο ΕΟΑΝ υποστήριξε επίσης ότι προέκυψαν τεράστιες αποκλίσεις ανάμεσα στις ποσότητες που συλλέγονται και αυτές που δηλώθηκαν, ενώ διαπίστωσε και σοβαρό πρόβλημα στη μετοχική σύνθεση της εταιρείας. Η εταιρεία στη συνέχεια προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και πέτυχε την αναστολή της απόφασης, υπό τον όρο ότι θα δεχθεί τη διενέργεια ελέγχου. Από την πλευρά της, η Ανταποδοτική Ανακύκλωση υποστηρίζει ότι δεν παρεμπόδισε τους ελέγχους και παρέδωσε τα στοιχεία που της ζητήθηκαν. Η άδεια της εταιρείας ανακλήθηκε για δεύτερη φορά τον περασμένο Νοέμβριο και η τελική δικαστική απόφαση αναμένεται να ληφθεί αύριο. Πηγή: http://www.econews.gr/2014/03/04/kleidonei-antapodotiki-anakyklosi-112701/

Η επαναχρησιμοποίηση του νερού δεν είναι ευρέως διαδεδομένη στην Ευρώπη. Τα περισσότερα λύματα από τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας αστικών λυμάτων απορρίπτονται απλώς σε ποταμούς και λίμνες. Όμως, η αύξηση της επαναχρησιμοποίησης του νερού θα συμβάλει στην αντιμετώπιση των εντεινόμενων προβλημάτων λειψυδρίας και ξηρασίας και παράλληλα θα μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης από λύματα και το κόστος επεξεργασίας. Η επαναχρησιμοποίηση του νερού έχει επίσης μικρότερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο απ’ ό,τι η λήψη νερού από άλλες πηγές όπως οι διαπεριφερειακές μεταφορές νερού ή η αφαλάτωση. Παρά τα πλεονεκτήματα αυτά και τις σημαντικές δυνατότητες για περαιτέρω ανάπτυξη, υπάρχουν αρκετοί λόγοι που εξηγούν γιατί το επίπεδο επαναχρησιμοποίησης είναι τόσο χαμηλό. Ορισμένοι από τους λόγους αυτούς είναι και οι ακόλουθοι: έλλειψη κοινών ενωσιακών περιβαλλοντικών/υγειονομικών προτύπων για την επαναχρησιμοποίηση του νερού δυνητικά εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία γεωργικών προϊόντων που έχουν αρδευτεί με επαναχρησιμοποιημένο νερό πλημμελής τιμολόγηση του νερού και ακατάλληλα επιχειρηματικά μοντέλα χαμηλή ευαισθητοποίηση των ενδιαφερόμενων σχετικά με τα οφέλη της επαναχρησιμοποίησης του νερού απουσία δημόσιας αποδοχής τεχνικά εμπόδια και επιστημονικές αβεβαιότητες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δρομολογεί δημόσια διαβούλευση σχετικά με τα μέτρα που θα μπορούσε να λάβει η ΕΕ για να ενθαρρύνει την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων. Θέλουμε να μάθουμε τι πιστεύουν οι πολίτες, οι ενδιαφερόμενοι φορείς, οι επιχειρήσεις, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις και οι δημόσιες αρχές για τις δυνατότητες επαναχρησιμοποίησης του νερού και για τα εμπόδια που την παρακωλύουν, καθώς επίσης και τι είδους κανονιστικά και μη κανονιστικά μέτρα σε επίπεδο ΕΕ θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις ανησυχίες αυτές, ώστε να αυξηθεί η ασφαλής επαναχρησιμοποίηση του νερού στην ΕΕ. Επόμενα βήματα Η διαβούλευση, που είναι διαθέσιμη εδώ here, θα διαρκέσει έως τις 7 Νοεμβρίου 2014. Τα αποτελέσματα θα τροφοδοτήσουν μια εκτίμηση αντικτύπου που θα καλύπτει όλες τις βασικές πτυχές της επαναχρησιμοποίησης του νερού, συμπεριλαμβανομένων των γεωργικών, αστικών, βιομηχανικών και ψυχαγωγικών χρήσεων. Το 2015 η Επιτροπή προτίθεται να υποβάλει επίσημη πρόταση με βάση τα στοιχεία της εκτίμησης αντικτύπου. Ιστορικό Η παγκόσμια κλιματική αλλαγή ασκεί αυξανόμενη πίεση στους πόρους γλυκών υδάτων της Ευρώπης. Μολονότι το γεγονός αυτό δημιουργεί προβλήματα κυρίως σε άνυδρες περιοχές με χαμηλές βροχοπτώσεις και μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού, ωστόσο είναι επίσης δυνατόν να επηρεαστούν αρνητικά και εύκρατες περιοχές με εντατικές γεωργικές, τουριστικές και βιομηχανικές δραστηριότητες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του ανταγωνισμού για υδατικούς πόρους μεταξύ των διαφόρων τομέων που χρησιμοποιούν νερό, πράγμα που αυξάνει την ανησυχία για την εξασφάλιση υδατικών πόρων υψηλής ποιότητας που προορίζονται για το πόσιμο νερό. Η μεγιστοποίηση της επαναχρησιμοποίησης του νερού αποτελεί ειδικό στόχο του προσχεδίου για τη διαφύλαξη των υδατικών πόρων της Ευρώπης Blueprint to Safeguard Europe's Water Resources, το οποίο αναφέρει τη δυνατότητα έκδοσης κανονισμού για τη θέσπιση κοινών προτύπων σχετικά με την επαναχρησιμοποίηση του νερού. Αποτελεί επίσης βασική προτεραιότητα στο στρατηγικό σχέδιο εφαρμογής της ευρωπαϊκής σύμπραξης καινοτομίας για το νερό European InnovationPartnership for Water. Σύνδεσμος για τη δημόσια διαβούλευση http://ec.europa.eu/environment/consultations/water_reuse_en.htm Πηγή: http://biomassenergy.gr/articles/news/6607-h-epanaxrhsimopoihsh-toy-neroy-sthn-eyrwph-diaboyleysh

Στις περιβαλλοντικές, οικονομικές, κοινωνικές και προσωπικές συνέπειες της χρήσης των πόρων κατά μη βιώσιμο τρόπο δίνει έμφαση η τελευταία φάση της εκστρατείας «Generation Awake» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στόχος της εκστρατείας είναι να αντιληφθούν οι καταναλωτές τις συνέπειες που έχουν οι καταναλωτικές τους συνήθειες στους φυσικούς πόρους και να εξηγήσει ποια θα είναι τα οφέλη ενός διαφορετικού τρόπου συμπεριφοράς. Ας δούμε όμως μερικά σημαντικά στοιχεία που αποκαλύπτουν τον τρόπο που παράγουμε και καταναλώνουμε στην Ευρώπη. —Φυσικοί πόροι Σήμερα υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση από ποτέ για φυσικούς πόρους: η παγκόσμια εξόρυξη μετάλλων και μεταλλευμάτων και η εκμετάλλευση ξυλείας, γης, εδάφους και πόσιμου νερού προβλέπεται να αυξηθεί κατά 75 % στα 25 χρόνια από το 2005 μέχρι το 2030. Ενημέρωση της θεματικής αξιολόγησης «Η Κατάσταση και οι προοπτικές του περιβάλλοντος στην Ευρώπη 2010» (SOER 2010) (2012) Η ΕΕ καταναλώνει πολύ περισσότερα από όσα εξάγει. Το 2010, η ΕΕ εισήγαγε πάνω από τρεις φορές περισσότερα υλικά από αυτά που εξήγαγε (έξι φορές περισσότερα στην περίπτωση καυσίμων και μεταλλευτικών προϊόντων). Ο ετήσιος μέσος όρος χρήσης υλικών πόρων στην ΕΕ-27 είναι περίπου 16 τόνοι κατ’ άτομο. ΕΟΠ, Η Κατάσταση και οι προοπτικές του περιβάλλοντος στην Ευρώπη 2010 Κατά μέσο όρο, ένα άτομο στη Βόρεια Αμερική καταναλώνει περίπου 90 κιλά πόρων καθημερινά, ένας Ευρωπαίος καταναλώνει περίπου 45 κιλά κάθε μέρα και κάποιος στην Αφρική, περίπου 10 κιλά την ημέρα. Με περίπου 3 τόνους κατά κεφαλή κάθε χρόνο, η Ευρώπη είναι η ήπειρος με τις υψηλότερες καθαρές εισαγωγές πόρων. «Υπερκατανάλωση; Πώς χρησιμοποιούμε τους φυσικούς πόρους» έκθεση της SERI, Global 2000, Φίλοι της Γης Ευρώπη, 2009 Η παγκόσμια ζήτηση για τρόφιμα, ζωοτροφές και ίνες ενδέχεται να αυξηθεί κατά 70 % μέχρι το 2050. Έκθεση Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, 2009 —Τα απόβλητα στην Ευρώπη Το 2010, η συνολική παραγωγή αποβλήτων από οικονομικές και οικιακές δραστηριότητες στην ΕΕ-28 ανήλθε σε 2 506 εκατομμύρια τόνους. Το 2010, περίπου 2 339 εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων υπέστησαν επεξεργασία στην ΕΕ-28. Αυτό περιλαμβάνει την επεξεργασία των αποβλήτων που εισήχθηκαν στην ΕΕ. Ευρωπαϊκή Επιτροπή Eurostat – Τελευταία ενημέρωση Ιούλιος 2013 Το 2012, (ΕΕ-28) 42 % επεξεργασμένων δημοτικών αποβλήτων ανακυκλώθηκαν ή κομποστοποιήθηκαν, το ποσοστό δηλαδή αυξήθηκε από το 38 % το 2008. Ευρωπαϊκή Επιτροπή Eurostat – Δημοσιεύτηκε το Μάρτιο 2014 Σήμερα στην ΕΕ, το κάθε άτομο καταναλώνει 16 τόνους υλικών ετησίως, από τα οποία οι 6 τόνοι αποβάλλονται, με τα μισά από αυτά να καταλήγουν στις χωματερές. Χάρτης Πορείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς μια Ευρώπη με Αποδοτική Χρήση Πόρων Κατά μέσο όρο, κάθε ένα από τα 500 εκατομμύρια άτομα που ζουν στην ΕΕ απορρίπτει περίπου μισό τόνο οικιακών αποβλήτων ετησίως. Συν αυτών υπάρχουν και οι τεράστιοι όγκοι αποβλήτων που παράγονται από δραστηριότητες όπως αυτές των κατασκευαστικών βιομηχανιών (360 εκατομμύρια τόνοι) και του οικοδομικού κλάδου (900 εκατομμύρια τόνοι), ενώ η παροχή νερού και η παραγωγή ενέργειας ευθύνονται για άλλα 95 εκατομμύρια τόνους. Συνολικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση παράγει μέχρι 3 δισεκατομμύρια τόνους αποβλήτων ετησίως. Φυλλάδιο της ΓΔ Περιβάλλοντος για τα Απόβλητα – Δημοσιεύτηκε το 2010 Το 2010, ένα μεγάλο μερίδιο (37 %) δημοτικών στερεών αποβλήτων (αντιπροσωπεύοντας το 10 % των συνολικών αποβλήτων που παρήγαγε η ΕΕ) εξακολουθούσε να καταλήγει στη χωματερή. Σήμερα η τάση είναι να γίνεται ανακύκλωση/κομποστοποίηση (38 %), ή αντί αυτών, αποτέφρωση με ενεργειακή ανάκτηση (21 %) για διαφορετικές ροές αποβλήτων. Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος Η Αυστρία, η Γερμανία και το Βέλγιο ανακύκλωσαν τη μεγαλύτερη αναλογία δημοτικών αποβλήτων στην Ευρώπη το 2010. Συνολικά 35 % των δημοτικών αποβλήτων ανακυκλώθηκε στην Ευρώπη το 2010, σημαντική βελτίωση από το 23 % το 2001. Αλλά πολλές χώρες θα αντιμετωπίσουν μεγάλη δυσκολία να πετύχουν τους υποχρεωτικούς στόχους της ΕΕ… Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος Ο όγκος των περισυλλεγμένων πλαστικών μετα-καταναλωτικών αποβλήτων έφτασε τους 25,1 εκατομμύρια τόνους, αύξηση της τάξης του 2,4 % σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2010. Η ανάκτηση άγγιξε το 60 % το 2011 και εξακολουθεί να αυξάνεται Πλαστικά Απόβλητα Σύμφωνα με μια μελέτη, η πλήρης εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για τα απόβλητα, θα εξοικονομούσε 72 δις ευρώ το χρόνο, θα προκαλούσε αύξηση του ετήσιου κύκλου εργασιών της ΕΕ στον τομέα της διαχείρισης και της ανακύκλωσης των αποβλήτων κατά 42 δις ευρώ και μέχρι το 2020 θα δημιουργούσε πάνω από 400 000 νέες θέσεις εργασίας. Έκθεση «Εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για τα απόβλητα για Πράσινη Ανάπτυξη», Νοέμβριος 2014 —Απόβλητα τροφίμων Περίπου 90 εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων τροφίμων παράγονται ετησίως στην Ευρώπη. Προκαταρκτική Μελέτη της ΓΔ Περιβάλλοντος για τα Απόβλητα Τροφίμων σε όλη την ΕΕ 27 (2010) Σχεδόν τα μισά τρόφιμα της γης απορρίπτονται. Τα στοιχεία του Ινστιτούτου Μηχανολόγων Μηχανικών (Institution of Mechanical Engineers) δείχνουν ότι μέχρι και 2 δισεκατομμύρια τόνοι τροφίμων ποτέ δεν φθάνουν στο πιάτο. Πηγή: The Guardian —Απόβλητα προϊόντων Το «e-waste» – τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (WEEE) – είναι μία από τις ταχύτερα αυξανόμενες ροές αποβλήτων στην Ευρώπη, σημειώνοντας αύξηση 3-5 % το χρόνο. Eurostat πύλη WEEE Μόνο το ένα τρίτο των WEEE (33 %) υφίσταται ξεχωριστή συλλογή και διαχείριση. Το υπόλοιπο (13 %) πηγαίνει στις χωματερές ή υποβάλλεται σε επεξεργασία με χαμηλά πρότυπα εντός ή εκτός της ΕΕ (54 %). Ερωτήσεις και απαντήσεις για την αναθεωρημένη οδηγία σχετικά με τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (WEEE) 2008 Ο μέσος όρος της ζωής του κινητού τηλεφώνου μειώθηκε στους 18 μήνες το 2002 Διεθνές Περιοδικό προηγμένης Κατασκευαστικής Τεχνολογίας, μελέτη Οι οικονομικές επιπτώσεις της επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης κινητών τηλεφώνων, δημοσίευση Μάρτιος 2010, τόμος 47 320 τόνοι χρυσού και περισσότεροι από 7.500 τόνοι ασημιού χρησιμοποιούνται πλέον ετησίως για την κατασκευή υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων, τάμπλετ και άλλων νέων ηλεκτρονικών και ηλεκτρικών προϊόντων παγκοσμίως. Πρωτοβουλία StEP, άρθρο Ιουλίου 2012 Υπάρχουν περίπου τρία τέταρτα του δισεκατομμυρίου κάτοχοι κινητών τηλεφώνων στην Ευρώπη, με 125 σε κάθε 100 συνδρομητές. Eurostat, στοιχεία 2009 —Απόβλητα χαρτιού Η ανακύκλωση χαρτιού αυξήθηκε από 40 % το 1990 σε πάνω από 70 % το 2009. Απαιτείται 70 % λιγότερη ενέργεια για να ανακυκλωθεί το χαρτί από ό,τι για να κατασκευαστεί από παρθένες πρώτες ύλες, ενώ οι ίνες κυτταρίνης (που λαμβάνονται από το ξύλο) που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή χαρτιού μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν 4-8 φορές, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις. Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ανακτημένου Χαρτιού —Απόβλητα πλαστικού Η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών αυξήθηκε από 1,5 εκατομμύρια τόνους ετησίως το 1950 σε 288 εκατ. τόνους ετησίως το 2012, από τους οποίους τα 57 εκατ. τόνοι παράγονται μόνο στην Ευρώπη. Πλαστικά Ευρώπη, έκθεση 2013 Σε σύγκριση με ένα σενάριο διατήρησης της υφιστάμενης κατάστασης, η επίτευξη 0 % πλαστικών αποβλήτων στις χωματερές μέχρι το 2020 θα μειώσει τα πλαστικά απόβλητα κατά 80 εκατομμύρια τόνους, ισόποσο με 1 δισεκατομμύριο βαρέλια πετρελαίου ή 70 δισεκατομμύρια ευρώ. Πλαστικά, τα στοιχεία 2013 —Ανακύκλωση μετάλλων Το αλουμίνιο είναι το μέταλλο που βρίσκεται σε μεγαλύτερη αφθονία στη γη, και ένα από τα πιο χρηστικά. Η παραγωγή ενός προϊόντος από απορρίμματα αλουμινίου απαιτεί 95 % λιγότερη ενέργεια από ό,τι αν παραγόταν από παρθένες πρώτες ύλες. Ευρωπαϊκός Σύνδεσμος Αλουμινίου —Απειλή προς τη βιοποικιλότητα Το 80% των καλλιεργειών τροφίμων μας στηρίζεται στη λειτουργία που επιτελούν τα έντομα επικονίασης. Σε πολλές χώρες, όμως, παρατηρείται μείωση του πληθυσμού των μελισσών, γεγονός που οφείλεται σε έναν συνδυασμό παραγόντων όπως είναι η περιβαλλοντική μόλυνση, η χρήση παρασιτοκτόνων στις γεωργικές καλλιέργειες, η εξάπλωση διάφορων ασθενειών, καθώς και η αλλαγή της σύνθεσης των οικοσυστημάτων. Σε περισσότερες από τις μισές Ευρωπαϊκές χώρες, δεν υπάρχουν αρκετές μέλισσες για να επικονιάσουν τις σοδιές, σύμφωνα με νέα έρευνα. Το ΗΒ, τα Κράτη της Βαλτικής και η Φινλανδία έχουν λιγότερο από το 25 % των μελισσών που χρειάζονται για να επικονιαστούν οι σοδιές. Ειδησεογραφικό άρθρο του BBC, Ιανουάριος 2014, βασισμένο σε ερευνητικό άρθρο —Χρήση Νερού Μερικές κεφαλές ντους με ισχυρή ροή χρησιμοποιούν περισσότερο νερό σε πέντε λεπτά από μια γεμάτη μπανιέρα. Ένωση Καταναλωτών, ΗΒ Ένα καζανάκι ταχείας εκκένωσης χρησιμοποιεί 70 % λιγότερο νερό από μια κανονική εκκένωση. (Κανονική μονή εκκένωση 13 λίτρα. Ένα καζανάκι με διπλό μπουτόν χρησιμοποιεί έξι λίτρα για πλήρη εκκένωση, ή τέσσερα λίτρα για μερική εκκένωση.) Waterwise Ένα οικονομικό αυτοματοποιημένο πλυντήριο αυτοκινήτων χρησιμοποιεί κατά βάση λιγότερο νερό ανά όχημα σε σύγκριση με το πλύσιμο του ίδιου αυτοκινήτου στο σπίτι. Ειδήσεις Mother Earth, έρευνα της Ένωσης Ανήσυχων Επιστημόνων Το σχετικό πληροφοριακό γραφικό υλικό από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος βρίσκεται εδώ:http://www.eea.europa.eu/media/infographics

Από το σύνολο των νοικοκυριών της χώρας, το 51% προωθεί απορρίμματα για ανακύκλωση και το μέσο ποσοστό ανακύκλωσης ανά νοικοκυριό στην Ελλάδα είναι 16,8%, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και συγκεκριμένα από την απογραφή πληθυσμού- κατοικιών 2011 που διενήργησε η υπηρεσία και που αφορούν στις ανέσεις των νοικοκυριών. Το μεγαλύτερο ποσοστό ανακύκλωσης (22,5%) εμφανίζεται στα νοικοκυριά, των οποίων τα μέλη έχουν μέση ηλικία 20- 29 ετών, ενώ το μικρότερο ποσοστό ανακύκλωσης (11,3%) παρατηρείται στα νοικοκυριά, των οποίων τα μέλη έχουν μέση ηλικία 60- 69 ετών. Το μεγαλύτερο ποσοστό νοικοκυριών που προωθούν απορρίμματα για ανακύκλωση παρουσιάζεται στην περιφερειακή ενότητα Βόρειου Τομέα Αθηνών (ποσοστό 81,1%), ενώ ακολουθούν οι περιφερειακές ενότητες Σύρου και Νότιου Τομέα Αθηνών με ποσοστό 75,3%. Τα χαμηλότερα ποσοστά νοικοκυριών που προωθούν απορρίμματα για ανακύκλωση παρουσιάζονται στις περιφερειακές ενότητες Καρπάθου (ποσοστό 1,5%) και Θάσου (ποσοστό 1,6%). Στις χώρες της ΕΕ, σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Περιβαλλοντικών Δεδομένων για τα Απόβλητα της Eurostat για το 2011, υψηλά ποσοστά ανακύκλωσης εμφανίζουν η Γερμανία με 45%, η Ιρλανδία με 37% και το Βέλγιο με 36%. Η Ιταλία με 21% και η Ελλάδα και η Ισπανία με 15%, βρίσκονται περίπου στο μέσο της κατάταξης, ενώ χαμηλά ποσοστά ανακύκλωσης εμφανίζουν η Ρουμανία με 1%, η Βουλγαρία με 3% και η Μάλτα με 7%. Τα στοιχεία αφορούν στην ανακύκλωση των δημοτικών αποβλήτων, δηλαδή των αποβλήτων εκείνων που στο μεγαλύτερο βαθμό παράγονται από νοικοκυριά, αλλά σε αυτά μπορεί, επίσης, να περιλαμβάνονται απόβλητα από μικρές επιχειρήσεις. Για τον λόγο αυτό, τα στοιχεία δεν ταυτίζονται με τα αντίστοιχα της απογραφής. —Πηγές Ενέργειας Από τα στοιχεία της απογραφής προκύπτει, επίσης, ότι 3.842.325 νοικοκυριά (ποσοστό 92,9%) δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν ηλεκτρισμό για το μαγείρεμα, 2.756.083 νοικοκυριά (ποσοστό 66,7%) ότι χρησιμοποιούν πετρέλαιο για τη θέρμανσή τους και 2.047.645 νοικοκυριά (ποσοστό 49,5%) ότι χρησιμοποιούν ηλεκτρισμό για ζεστό νερό. —Μόνωση Όσον αφορά στη μόνωση των κατοικιών, χωρίς μόνωση είναι το 45,6% των συνολικών κατοικιών της χώρας (2.903.594 κατοικίες), ενώ κάποιο είδος μόνωσης διαθέτουν 3.468.307 κατοικίες (ποσοστό 54,4%). Τα συγκεκριμένα στοιχεία προκύπτουν από την απογραφή πληθυσμού- κατοικιών 2011 που διενήργησε η ΕΛΣΤΑΤ και αφορούν στις ανέσεις των νοικοκυριών. Από την περαιτέρω μελέτη των στοιχείων, προκύπτει ότι ποσοστό 59,2% των κατοικούμενων κανονικών κατοικιών διαθέτει κάποιο είδος μόνωσης ενώ το 40,8% δε διαθέτει κανένα είδος. Αντίθετα, στις κενές κανονικές κατοικίες το μεγαλύτερο ποσοστό (54,3%) δεν διαθέτει κάποιο είδος μόνωσης και το 45,7% διαθέτει. Η περιφερειακή ενότητα με το μεγαλύτερο ποσοστό κατοικιών με κάποιο είδος μόνωσης, είναι η Πιερία με 71,5%, ενώ στην Κάρπαθο εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό κατοικιών χωρίς μόνωση (78,8%). Πηγή: http://www.econews.gr/2014/11/27/anakyklosi-elllada-119084/

Σε 14,8 κιλά ανήλθε η μέση παραγωγή ηλεκτρονικών και ηλεκτρολογικών αποβλήτων ανά κάτοικο στην Ελλάδα το 2012, ενώ συνολικά παρήχθησαν 165.810 μετρικοί τόνοι. Την ίδια χρονιά διατέθηκαν συνολικά στην ελληνική αγορά 222.530 μετρικοί τόνοι νέου ηλεκτρολογικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού ή 19,86 κιλά ανά Έλληνα. Από τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει ότι καταλήγει στα σκουπίδια ποσότητα ηλεκτρονικών αποβλήτων που αντιστοιχεί στα τρία τέταρτα των νέων συσκευών που αγοράζονται. Τα στοιχεία ανήκουν στην πρωτοβουλία Solving the E-Waste Problem (StEP), που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένω Έθνη, ΜΚΟ και κυβερνήσεις. Η έκθεση της StEP συνοδεύεται από τον πρώτο παγκόσμιο «Χάρτη Ηλεκτρονικών-Ηλεκτρολογικών Αποβλήτων» (στη διεύθυνση http://www.step-initiative.org/index.php/WorldMap.html). Περιλαμβάνονται στοιχεία από 184 χώρες και υπολογίζεται ότι παρήχθησαν παγκοσμίως σχεδόν 48,9 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι ηλεκτρονικών αποβλήτων ή, κατά μέσο, 19,6 κιλά ανά κάτοικο του πλανήτη. Μέχρι το 2017 αναμένεται ο ετήσιος παγκόσμιος όγκος αποβλήτων ηλεκτρονικού και ηλεκτρολογικού εξοπλισμού να έχει φθάσει τα 65,4 εκατ. τόνους, αυξημένος κατά 33% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2012. Οι συντάκτες της έκθεσης αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι εάν αυτός ο όγκος φορτώνονταν σε φορτηγά των 40 τόνων το ένα πίσω από το άλλο, η νοητή αλυσίδα τους θα τύλιγε τα τρία τέταρτα του Ισημερινού της Γης. Παλιές τηλεοράσεις, ψυγεία, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, οθόνες και περιφερειακά, κινητά τηλέφωνα, κάμερες, παιχνιδομηχανές που καταλήγουν στα σκουπίδια θα ζυγίζουν το 2017 όσο 200 ουρανοξύστες Empire State ή έντεκα Μεγάλες Πυραμίδες της Γκίζας. Τα πρωτεία στην απόρριψη ηλεκτρονικών αποβλήτων έχουν πάρει οι αναπτυσσόμενες χώρες, με ηγέτιδα την Κίνα, ωστόσο οι ΗΠΑ παραμένουν στην κορυφή του εν λόγω καταλόγου με 9,4 εκατ. τόνους το 2012 ή 29,8 κιλά ανά άτομο. Στην Ευρώπη, τα περισσότερα απόβλητα συνολικά δημιουργεί η Γερμανία, αλλά τα περισσότερα ανά κεφαλή η Νορβηγία. Ανά τεμάχιο, τα περισσότερα απόβλητα είναι κινητά τηλέφωνα ενώ ανά βάρος τηλεοράσεις και οθόνες υπολογιστών. Στην ανακύκλωση ή την επαναχρησιμοποίηση καταλήγει το 56% του συνολικού βάρους των συσκευών. Υπολογίζεται ότι περίπου τα δύο τρίτα των χρησιμοποιημένων συσκευών (56% του συνολικού βάρους) συλλέγονται για ανακύκλωση ή και επαναχρήση. Τα ηλεκτρονικά απόβλητα είναι ιδιαιτέρως επιβαρυντικά για το περιβάλλον καθώς περιέχουν διάφορες τοξικές ουσίες, όπως μόλυβδο, υδράργυρο, κάδμιο, αρσενικό κ.α. Προκαλούν ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα, της ξηράς και του ατμοσφαιρικού αέρα. Μεγαλύτερες χωματερές των ηλεκτρονικών αποβλήτων της Ευρώπης είναι οι χώρες της δυτικής Αφρικής, όπου εξάγονται ποσότητες που κυμαίνονται μεταξύ 250.000 και 1,3 εκατ. τόνων ετησίως. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία απαιτεί την ανακύκλωση των Αποβλήτων Ηλεκτρολογικού και Ηλεκτρονικού Εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) σε πιστοποιημένες μονάδες, όπου ανακτώνται υλικά όπως ο χαλκός, ο χρυσός, το ασήμι κλπ. και εμποδίζεται η διαρροή επικίνδυνων βαρέων μετάλλων όπως ο μόλυβδος, ο υδράργυρος, το κάδμιο, το εξασθενές χρώμιο κ.α. Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης μόλις το ένα τρίτο των ΑΗΗΕ ανακυκλώνεται μέσω των εγκεκριμένων συστημάτων, ενώ αντιστοιχούν σε ποσοστό άνω του 4% των συνολικών αστικών αποβλήτων στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προτείνει την αύξηση της ανακύκλωσης των ΑΗΗΕ στο 85% μέχρι το 2019, δηλαδή περίπου 20 κιλά ανά άτομο. —Τι γίνεται στην Ελλάδα Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ), τον αρμόδιο φορέα του υπουργείου Περιβάλλοντος για το σχεδιασμό και την εφαρμογή της ανακύκλωσης στην Ελλάδα, στη χώρα μας η ετήσια παραγωγή αποβλήτων ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού εκτιμάται στους 140.000 – 180.000 τόνους ετησίως. Τα απόβλητα ειδών ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού έχουν προσδιοριστεί από την ελληνική νομοθεσία (με βάση το ΠΔ 117/2004) ως ρεύμα αποβλήτων προτεραιότητας, λόγω της επικινδυνότητάς τους, της ταχείας αύξησης του όγκου τους και των σημαντικών επιπτώσεων που προκαλεί η παραγωγή του ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού στο περιβάλλον. Η ευθύνη για την οργάνωση της χωριστής συλλογής και αξιοποίησης των ΑΗΗΕ επιβάλλεται στους παραγωγούς, δηλαδή σε κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που διαθέτει για πρώτη φορά στην ελληνική αγορά προϊόντα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης τους, είτε αυτά προορίζονται για οικιακή, είτε για επαγγελματική χρήση. Υποχρεωμένοι να συμμετέχουν στο σύστημα είναι δύο επαγγελματικές κατηγορίες, οι παραγωγοί και οι διακινητές (διανομείς) ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Μέχρι σήμερα έχουν εγκριθεί δύο συλλογικά συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης για τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Τα συστήματα αυτά είναι η εταιρία Ανακύκλωση Συσκευών Α.Ε. από το 2004 και, πιο πρόσφατα (2009) η Φωτοκύκλωση ΑΕ. Η Ανακύκλωση Συσκευών Α.Ε. συνεργάζεται με τους δήμους της χώρας για την οργάνωση δημοτικών σημείων συλλογής, με «μάντρες» παλαιών μετάλλων όπου οργανώνονται σημεία συλλογής με την τοποθέτηση ειδικών εμπορευματοκιβωτίων (η κατηγορία αυτή αποτελεί την μεγαλύτερη πηγή ΑΗΗΕ), με διακινητές και διανομείς ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, με οργανισμούς και δημόσιες υπηρεσίες, με αυτόνομες επιχειρήσεις και με πανεπιστημιακά ιδρύματα. Για τις εργασίες συλλογής – μεταφοράς, αποθήκευσης και επεξεργασίας των ΑΗΗΕ, η εταιρεία Ανακύκλωση Συσκευών Α.Ε. συνεργάζεται με αδειοδοτημένους ιδιώτες υπεργολάβους, οι οποίοι διαθέτουν την απαιτούμενη υποδομή και τις άδειες που προβλέπονται από την περιβαλλοντική νομοθεσία της χώρας. Η επεξεργασία των ΑΗΗΕ γίνεται σε εννέα αδειοδοτημένες μονάδες επεξεργασίας ΑΗΗΕ σε όλη τη χώρα, όπου γίνεται η πλήρης αποσυναρμολόγηση και η απορρύπανσή τους. Η Φωτοκύκλωση ΑΕ εστιάζεται στην πανελλαδική οργάνωση της εναλλακτικής διαχείρισης των αποβλήτων φωτιστικών ειδών και λαμπτήρων, καθώς και των μικρών συσκευών. Οι συμμετέχοντες στο σύστημα είναι εταιρείες παραγωγής και εισαγωγής φωτιστικών ειδών και εισαγωγείς λαμπτήρων. Η συλλογή των λαμπτήρων και των φωτιστικών γίνεται μέσω 2.700 σημείων και 300 ειδικών κάδων αντίστοιχα, που είναι τοποθετημένοι σε 51 νομούς της χώρας. Δεν υπάρχει ακόμα στην Ελλάδα εργοστάσιο επεξεργασίας των λαμπτήρων. Έτσι, οι λαμπτήρες αποθηκεύονται προσωρινά, μέχρις ότου συγκεντρωθούν επαρκείς ποσότητες, οπότε και αποστέλλονται για επεξεργασία σε εξειδικευμένες μονάδες στο εξωτερικό. Τα φωτιστικά παραδίνονται σε δύο συμβεβλημένες εγχώριες μονάδες ανακύκλωσης. Πηγή: http://www.econews.gr/2013/12/16/ilektronika-apovlita-109487/

Τοποθετήθηκαν οι πρώτοι 7 από τους 30 υπόγειους κάδους ανακύκλωσης στον Δήμο Κηφισιάς. Οι κάδοι αυτοί συγκεντρώνουν πολύ μεγαλύτερο όγκο ανακυκλώσιμων υλικών απ’ ότι προσδίδει το φαινομενικό τους μέγεθος, δεδομένου ότι το κύριο μέρος τους «κρύβεται» κάτω από τη γη. Όπως δήλωσε ο Αντιδήμαρχος Καθαριότητας κ. Βασίλης Ξυπολυτάς, ο βασικός στόχος αυτής της δημοτικής προσπάθειας είναι να αυξηθεί ο όγκος των αποδεχόμενων ανακυκλώσιμων υλικών, ανά σημείο εφαρμογής, λύνοντας καθαυτό το τρόπο χρόνιες εστίες μολύνσεως της πόλης. http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=oiKWqTSQF5M Πηγή: econews.gr