Αναζήτηση στην κοινότητα

Αυτοψία των εργασιών που πραγματοποιούνται στην έκταση των πρώην παιδικών κατασκηνώσεων στο Μάτι για τη δημιουργία χώρου δασικής αναψυχής, πραγματοποίησαν η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού και ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Πρόκειται για μια έκταση 130 περίπου στρεμμάτων, όπου μαζί με τη επανίδρυση του δασικού οικοσυστήματος που καταστράφηκε ολοσχερώς από την φονική πυρκαγιά του 2018, θα κατασκευαστούν περιπατητικοί και ποδηλατικοί διάδρομοι, ανοιχτό θέατρο υπαίθριων εκδηλώσεων και μικρά γήπεδα αθλοπαιδιών, απολύτως συνυφασμένα με το φυσικό περιβάλλον. Στο χώρο θα ενταχθούν αρμονικά και τα αρχαιολογικά ευρήματα προσδίδοντας προστιθέμενη πολιτιστική αξία στην περιοχή. Οι υπηρεσίες των δύο Υπουργείων, Πολιτισμού και Περιβάλλοντος, συνεργάζονται συντονισμένα, ώστε να επιταχυνθούν όλες οι απαιτούμενες εργασίες, ειδικά μετά την αποκάλυψη αρχαιολογικών ευρημάτων εντός της έκτασης. Η υλοποίηση όλου του έργου, προϋπολογισμού 1.000.000 ευρώ, γίνεται κατόπιν δωρεάς της Κυπριακής Δημοκρατίας προς την Ελληνική Κυβέρνηση. Η έκταση, στο σύνολό της βρίσκεται εντός του κηρυγμένου, αναοριοθετημένου αρχαιολογικού χώρου Μαραθώνα και εμπίπτει εντός των ορίων του αρχαίου δήμου Προβαλίνθου. Τα ευρήματα των ανασκαφών και η αρχαία γραπτή παράδοση υποδεικνύουν ότι ο νοτιότερος δήμος της Τετραπόλεως του Μαραθώνα ήταν η Προβάλινθος. Πιθανότατα, εκτεινόταν στην περιοχή της Νέας Μάκρης από τα υψώματα του Νέου Βουτζά δυτικά έως την περιοχή του Αγίου Ανδρέα προς νότο και το Μικρό Έλος (Μπρεξίζα) προς βορρά. Κατά τη διάρκεια των εκσκαφικών εργασιών στο πλαίσιο κατασκευής του πάρκου αναψυχής ήρθε στο φως τμήμα αγροικίας των Ρωμαϊκών πιθανώς χρόνων και τμήμα της έκτασης του έργου, τα οποία διερευνώνται ανασκαφικά. διάσπαρτα κατάλοιπα σε View full είδηση

Περισσότερο φως προσπαθεί να δώσει η αρχαιολογική έρευνα σε κτηριακές εγκαταστάσεις στα βουνά της Νότιας Ευβοίας σε κτίσματα της αρχαιολογικής περιόδου. Τα κτίσματα έχουν χαρακτηριστεί «Δρακόσπιτα της Νότιας Εύβοιας» και είναι κατασκευασμένα από πέτρες λαξευμένες χωρίς συνδετικό υλικό. Οι κατασκευές αυτές αποτελούσαν χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ύστερης αρχαιότητας και χρησιμοποιούνταν ως ποιμνιοστάσια πάνω από δύο χιλιετίες. Πιθανώς να είχαν χρησιμοποιηθεί και για άλλες δραστηριότητες, όπως καταφύγιο, μικρό ιερό κ.ά. Ο τρόπος κατασκευής, σύμφωνα με τον όγκο και το βάρος, απαιτούσε και εξειδικευμένη γνώση, αλλά και μηχανική υποστήριξη. Ονομάστηκαν «Δρακόσπιτα», γιατί, όπως πίστευαν οι κάτοικοι, η κατασκευή τους απαιτούσε υπερφυσική δύναμη και μόνο άνθρωποι με μεγάλες δυνάμεις θα μπορούσαν να διαχειριστούν τις πέτρες και να τις τοποθετήσουν με αυτόν τον τρόπο. Το μεγαλύτερο από τα κτήρια έχει διαστάσεις 12,4×6,2 μ. Στο συγκρότημα αυτό συνυπάρχουν και άλλα επτά «Δρακόσπιτα», για τα οποία δεν έχει ξεκαθαριστεί η ταυτότητα των κατασκευαστών, ώστε να δοθεί η πλήρης εικόνα για τη χρήση και τη λειτουργικότητα αυτών των χωρών. Η Εφορεία Αρχαιοτήτων της Εύβοιας, σε συνεργασία με την ελβετική αρχαιολογική σχολή στην Ελλάδα, διενήργησε σημαντικές έρευνες για την αποκάλυψη όλων αυτών των στοιχείων και των ερωτημάτων που παραμένουν αναπάντητα. Σύμφωνα με τους ειδικούς στον χώρο, η έρευνα είχε στόχο να αποσαφηνιστεί η κάτοψη και ο τρόπος κατασκευής τους με παράλληλη την περισυλλογή κεραμικών και θραυσμάτων, ώστε μέσα από τη διαδικασία της εργαστηριακής έρευνας να οδηγηθούν στον χρόνο κατασκευής αυτών των εγκαταστάσεων. Τα μέχρι τώρα δεδομένα που έχουν στα χέρια τους οι αρχαιολόγοι επιβεβαιώνουν την περίοδο κατασκευής αυτών των εγκαταστάσεων της αρχαιότητας, χωρίς όμως να προσδιορίζουν συγκεκριμένα το χρονικό διάστημα. Επισκεψιμότητα Με την ολοκλήρωση των εργασιών και την πλήρη καταγραφή όλων των ιστορικών στοιχείων, ο χώρος αυτός θα μπορεί να γίνει περισσότερο επισκέψιμος, δίνοντας τη δυνατότητα ανάπτυξης του τουρισμού στην περιοχή. Το έργο της Ελληνο-Ελβετικής ομάδας είναι σημαντικό, καθώς στόχος της είναι η ανάδειξη αυτών των μνημείων της πολιτιστικής κληρονομιάς και της ιστορίας του τόπου, μέσα από την οποία θα εξαχθούν πολλά συμπεράσματα για τη ζωή των προγόνων, αλλά και τη δράση τους στις χρονικές αυτές περιόδους. *** View full είδηση

Οι ασάφειες του Αρχαιολογικού Νόμου (Ν.3028/02), η έλλειψη εναρμόνισής του με τις ισχυρότερες αυτού Διεθνείς Συμβάσεις (Συμβάσεις για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ευρώπης: Χάρτα της Βενετίας, Granada, σύμβαση της UNESCO κλπ), η εσωστρέφεια της διοίκησης και των υπηρεσιών του ΥπΠΟΑ καθώς και η συχνά μονοδιάστατη προσέγγιση στο γνωστικό αντικείμενο της Προστασίας και Ανάδειξης της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς, έχουν ως αποτέλεσμα το στραγγαλισμό κάθε προσπάθειας «νέας αρχιτεκτονικής δημιουργίας» και την υποβάθμιση της σημασίας της Αρχιτεκτονικής που δημιουργεί σήμερα την Παράδοση για τις επερχόμενες γενιές. Παράλληλα, οι γραφειοκρατικές εμπλοκές και παλινωδίες οδηγούν στην ταλαιπωρία, σε επιχειρηματική αβεβαιότητα, στην ακύρωση των επενδύσεων και, πολλές φορές, στον ευτελισμό των εμπλεκομένων μελετητών. Ο συνδυασμός των παραπάνω, έχει ως αποτέλεσμα μια αποκαρδιωτική εικόνα για τον τόπο μας σε ότι αφορά στη σύγχρονη αρχιτεκτονική και στην προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, μια επίγευση τριτοκοσμικού – ολοκληρωτικού κράτους που αντιστρατεύεται στην ανάδειξη του χαρακτήρα, της ταυτότητας, του genius loci (πνεύμα του τόπου) υπερασπιζόμενο επιλεκτικά στοιχεία μιας φυσιογνωμίας και συχνά (παρα)βιάζει βασικές αρχές τεκμηρίωσης μιας σύγχρονης ολιστικής προσέγγισης του ενσωματωμένου στον τόπο και στον χρόνο σχεδιασμού. Εμμονικές απόψεις των υπηρεσιών του ΥπΠΟΑ σε ότι αφορά στην ένταξη και ενσωμάτωση των κατασκευών στο πολιτιστικό περιβάλλον, απόψεις που δεν βασίζονται σε κανόνες και αρχές της αρχιτεκτονικής ως επιστήμης και αγνοούν συστηματικά τις διεθνείς συμβάσεις, επιβάλλουν πεισματικά την επανάληψη, τον μιμητισμό, την απαξίωση έως και «εξαφάνιση» της σύγχρονης δημιουργίας, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της αρχιτεκτονικής αξίας ως δυναμικού στοιχείου της πολιτιστικής κληρονομιάς στο υλικό και άυλο ανθρωπογενές περιβάλλον. Από το πλέγμα των συνεπειών αυτής της πραγματικότητας, εστιάζουμε στη διαφαινόμενη και διαπιστωμένη εγκατάλειψη, κατάρρευση και, συχνά, εξαφάνιση εξαίρετων δειγμάτων της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και, παράλληλα, στην αδυναμία άρθρωσης τεκμηριωμένης αρχιτεκτονικής έκφρασης. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η ψευδεπίγραφη προστασία οδηγεί στην αυθαίρετη δόμηση και επέμβαση. Η Αρχιτεκτονική εξελίσσεται με συνθετικές αρχές και τυπολογικούς κανόνες, αφαιρετικά δηλαδή τυπολογικά στοιχεία που δεν αντιγράφονται αλλά «μεταγράφονται» σε αρχιτεκτονική μορφή στον αντίποδα των εικονιστικών μορφολογικών «επιλογών» που συνήθως επικρατούν μέσα από στείρες μιμητικές επιλογές. Οι τυπολογικοί κανόνες δεν εμποδίζουν την εξέλιξη της φυσιογνωμίας του τόπου, εξέλιξη που αποτελεί και τον μόνο τρόπο σεβασμού του χαρακτήρα του και αξιοποίησης των χωρικών και αρχιτεκτονικών στοιχείων που έχει επιτύχει στην ιστορική του διαδρομή. Ο αυστηρός, συνεπής και αποτελεσματικός έλεγχος τόσο στην αδειοδότηση των έργων, όσο και στην υλοποίησή τους, είναι επαρκής συνθήκη για τη διαφύλαξη του χαρακτήρα/ταυτότητας του τόπου. Πάγια θέση και οδηγία του ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων είναι ότι κάθε πρόταση που ενσωματώνεται σε μια περιοχή, προστατευόμενη ή όχι, πρέπει να τεκμηριώνεται με όρους αρχιτεκτονικής σύνθεσης, ανεξάρτητα αν η πρόθεση είναι μιμητική (ακόμα και τότε, αναγκαστικά και αναπόφευκτα θα περιέχει και διαφοροποιήσεις γιατί δεν θα είναι αυθεντική) ή πρόθεση διαφοροποίησης (που εξίσου αναγκαστικά και αναπόφευκτα θα περιέχει στοιχεία μίμησης αφού οφείλει η διαφοροποίηση που επιχειρεί να μην είναι άκριτη αλλά συσχετισμένη με τον οικισμό/τόπο/τοπίο που αναφέρεται). Όλες ανεξαιρέτως οι αρχιτεκτονικές προτάσεις διαφοροποιούνται, στον ένα ή άλλο βαθμό και με τον ένα ή άλλο τρόπο. Αν αποτελούν πιστά αντίγραφα (ίδιες μορφές, ίδια υλικά, ίδια χρώματα, κλπ) τότε αντιβαίνουν στη Χάρτα της Βενετίας (περί κιβδηλίας) και σε όλους του νόμους περί Προστασίας της Κληρονομιάς που αναφέρουν ρητά ότι έχουν βασιστεί σε αυτήν (πχ Granada, Nara). Διασφαλίζεται έτσι το «δικαίωμα στη δημιουργία» της Αρχιτεκτονικής, των αρχιτεκτόνων και της κοινωνίας που εκφράζουν, άρα του έννομου συμφέροντος της κοινωνίας και του δικαιώματός της να υπάρχει στον τόπο της που θα αναπτύσσεται/εξελίσσεται αυθεντικά χωρίς μασκαρέματα, παγώματα και πειράματα ταρίχευσης. Η προάσπιση και ανάδειξη του διαχρονικού χαρακτήρα της αρχιτεκτονικής ως ζωντανού στοιχείου της πολιτιστικής μας ταυτότητας και η διασφάλιση της πληρότητας της τεκμηρίωσης (συνθετικές αρχές, ολοκληρωμένη ένταξη – ενσωμάτωση) της σύγχρονης αρχιτεκτονικής δημιουργίας, ώστε να αποτελέσει την αρχιτεκτονική κληρονομιά του μέλλοντος, αποτελούν τα βασικά ζητούμενα μιας παρέμβασης που προσδιορίζει τις δυσλειτουργίες και προτείνει, ώστε να αποκατασταθούν οι χρόνιες αδυναμίες που αποθαρρύνουν κάθε δημιουργική προσπάθεια σε αυτόν τον τομέα του Πολιτισμού. Στην προσπάθεια αυτή παρατηρούνται δυσλειτουργίες και προβλήματα όπως: προβλήματα ισχύοντος νομικού πλαισίου και αστοχίες ερμηνείας και εφαρμογής του, προβλήματα θεσμικού πλαισίου περί χωρικών αρμοδιοτήτων και αντικειμένου Προστασίας, προβλήματα διαδικασιών εγκρίσεων και κατανομής των αρμοδιοτήτων με βάση την εξειδίκευση του γνωστικού αντικειμένου και προβλήματα εφαρμογής των αρχών του ολοκληρωμένου Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού και υλοποίησης των αποτελεσμάτων του. Μέχρι σήμερα η πολιτεία δεν έχει ρυθμίσει θέματα αρμοδιοτήτων και σαφών διαδικασιών μεταξύ των εμπλεκόμενων υπηρεσιών των Υπουργείων ΥΠΕΝ και ΥπΠΟΑ. Επίσης, η έλλειψη πλήρους θεσμικής κατοχύρωσης των όρων «Προστασία» και «Δημιουργία» εξακολουθεί να συντηρεί μια συγκρουσιακή κατάσταση που έχει παγιωθεί μεταξύ των μελετητών και των υπηρεσιών. Τέλος, εκκρεμούν θέματα όπως η συγκρότηση κατάλληλων γνωμοδοτικών και εγκριτικών οργάνων και υπηρεσιών που σήμερα ολοκληρώνουν το έργο τους σε χρόνους απαγορευτικούς και ανασταλτικούς στον όποιο προγραμματισμό και σχεδιασμό. Ο νομοθέτης έχει σταθμίσει το δημόσιο συμφέρον, έχει ορίσει σαφώς τις προϋποθέσεις, για τις οποίες απαιτείται έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού. Σε αυτές δεν συμπεριλαμβάνονται περιοχές που δεν αποτελούν κηρυγμένους αρχαιολογικούς χώρους και ιστορικούς τόπους. Σύμφωνα με τον Ν.3028/2002, έγκριση ΥπΠΟΑ λοιπόν απαιτείται μόνο σε περιοχές που αποτελούν κηρυγμένους αρχαιολογικούς χώρους και ιστορικούς τόπους. Παρ’ όλ’ αυτά, πληθώρα εγγράφων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού ζητούν από τις εκάστοτε ΥΔΟΜ των Δήμων προηγούμενη έγκριση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας σε περιοχές εκτός των κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και ιστορικών τόπων. Αντίστοιχα θέματα προκύπτουν με τις αρμοδιότητες και τους ελέγχους των υπηρεσιών της Εφορείας Νεωτέρων που επεκτείνονται διαρκώς θεματικά και γεωγραφικά, κρίνοντας αρχιτεκτονικές μελέτες με έωλες διαδικασίες και, συχνά, αδιαφανή κριτήρια και χρονικές προτεραιότητες. Η συνεχιζόμενη αυτή κατάσταση, δημιουργεί πέραν των άλλων και «πολιτιστικά θύματα» με την απώλεια σημαντικών στοιχείων της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς. Ο ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ θεωρεί ότι πρέπει άμεσα να αποφασιστούν: Τροποποίηση αρχαιολογικού νόμου με βάση τις αρχές των Διεθνών Συμβάσεων (πχ αρχαία/ νεώτερα) και τις ανάγκες ενσωμάτωσής του με την περιβαλλοντική και πολεοδομική νομοθεσία. Καθορισμός χωρικών περιοχών αρμοδιότητας ελέγχου. Καθορισμός αντικειμένου προστασίας. Κατάργηση εγκυκλίων που επιτάσσουν αντιεπιστημονικές διαδικασίες. Κατανομή εγκρίσεων και ελέγχων με βάση το γνωστικό αντικείμενο. Καθορισμός του τρόπου ανάθεσης, παρακολούθησης και εποπτείας των έργων. Η Αρχιτεκτονική Κληρονομιά δημιουργείται με κάθε έργο που, σε οποιαδήποτε κλίμακα, εντάσσεται στο υπάρχον πολιτισμικό και φυσικό περιβάλλον. Η αρχιτεκτονική δημιουργία, η ποιότητα των κατασκευών, η αρμονική ένταξή τους στο περιβάλλον, ο σεβασμός των φυσικών και αστικών τοπίων, καθώς και της κοινής και ιδιωτικής κληρονομιάς αποτελούν δημόσιο συμφέρον (παρ. 27 του προοιμίου της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου). Κατ’ εφαρμογή των παραπάνω, τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής (ΣΑ) αναλαμβάνουν την υποχρέωση της προστασίας του τοπίου, της ένταξης και ενσωμάτωσης των κατασκευών στον αναπτυξιακό σχεδιασμό και το πολιτιστικό περιβάλλον. Δυστυχώς, οι παραπάνω αρχές δεν έχουν ενσωματωθεί στον Αρχαιολογικό Νόμο με βάση τον οποίο ελέγχουν οι υπηρεσίες του ΥπΠΟΑ τις Αρχιτεκτονικές Μελέτες, οδηγώντας συχνά στην υποστολή του επιστημονικού λόγου σε επιταγές αντίθετες με την επιστημονική συνείδηση (όπως μορφολογικούς κανόνες, τυποποίηση και εμπορευματοποίηση της δόμησης). Όσο σημαντικός είναι ο κίνδυνος της άκριτης δόμησης, δηλαδή της δόμησης που δεν σχετίζεται με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τόπου στον οποίο αφορά, αντίστοιχα σημαντικός είναι και ο κίνδυνος της δόμησης που, εξίσου άκριτα και ανιστόρητα, επαναλαμβάνει μορφολογικά στοιχεία του παρελθόντος σε μια εποχή όπου οι συνθήκες κατοίκησης και το συνολικό πολιτισμικό πλαίσιο έχει αλλάξει. Ως ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων υπογραμμίζουμε ότι σε αυτές τις αρχές είναι βασισμένα τα ζητούμενα της τεκμηρίωσης των θεμάτων που συζητούνται στα ΣΑ και ο επιστημονικός διάλογος που αφορά στην Αρχιτεκτονική, ο οποίος περιλαμβάνει τον καθορισμό των όρων της παρέμβασης και κρίνει ολοκληρωμένες συνθετικές επιλογές, αποτελεί αποκλειστικό τους αντικείμενο. Η εμπλοκή πολλαπλών υπηρεσιών διαφορετικών Υπουργείων στην παραπάνω διαδικασία, δημιουργεί συγκρουσιακό περιβάλλον μεταξύ των υπηρεσιών του δημοσίου, των ελεύθερων επαγγελματιών μηχανικών, αλλά και των απλών πολιτών. Η αναζήτηση διεξόδου είναι επίκαιρη αλλά και επιβεβλημένη. View full είδηση

Είναι γνωστό πως η Νότιος Ιταλία και η Αρχαία Ελλάδα είχαν σημαντικές εμπορικές διασυνδέσεις. Το πόσο παλαιές όμως, μάλλον πρόκειται να ξαναγραφτεί. Αυτό υπόσχεται η πρόσφατη αρχαιολογική ανακάλυψη που έγινε στο κανάλι του Otranto, 22 μίλια από τις Ιταλικές ακτές. Όλα ξεκίνησαν το 2018 στα πλαίσια των επιχειρήσεων κατασκευής του TAP (Trans Adriatic Pipeline, γνωστό εις την Ελληνικήν ως Αδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου ή ΔΑΦΑ) ο οποίος πρόκειται να μεταφέρει μεθάνιο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ιταλία μέσω Ελλάδας. Κατά τη διάρκεια των έργων για τον αγωγό έγινε η ανακάλυψη του ναυαγίου ενός κορινθιακού πλοίου με κυρίως πήλινο φορτίο, όπως αμφορείς και αγγεία, κεραμικά φλιτζάνια κρασιού για τις συγκεντρώσεις της υψηλής κοινωνικής τάξης, αλλά και υπολείμματα τροφών. Αξιοσημείωτο το γεγονός πως πολλά από τα σκεύη ήταν “συσκευασμένα” σε μεγαλύτερα βάζα ώστε να ανταπεξέλθουν στο μακρινό θαλάσσιο ταξίδι και να υποστούν την δυνατόν ελάχιστη ζημιά, πράγμα που όντως αποδεδειγμένα προστάτευσε. Η εν λόγω ανακάλυψη, την οποία χρηματοδότησε η ίδια η TAP για την ανάκτηση 22 σκευών, πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας ένα είδος υποβρυχίου με καλωδιακή καθοδήγηση και μια ειδική αντλία αναρρόφησης. Ένα πρωτοφανές γεγονός στην ιστορία της υποβρύχιας αρχαιολογίας, εφόσον το ναυάγιο βρίσκεται στο σημαντικό βάθος των 780 μέτρων. Η επιχείρηση όμως δεν αποτελεί τη μοναδική πρωτιά αυτού του ευρήματος. Η μεγάλη έκπληξη ήρθε αργότερα με τις εργαστηριακές εξετάσεις, όπου επιβεβαιώθηκε πως το ναυάγιο και τα αντικείμενά του χρονολογούνται στον 7ο αιώνα π.Χ. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη, εφόσον ορίζει την αρχή των εμπορικών σχέσεων μεταξύ της Ελλάδας και της Magna Grecia σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου από ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Όπως αναφέρει η εφημερίδα Corriere della Sera, ο Ιταλός Υπουργός Πολιτισμού κ. Dario Franceschini τονίζει πως πρόκειται για “μια μεγάλη ανακάλυψη που καταδεικνύει την ανάγκη επιστροφής στην επένδυση της υποβρύχιας αρχαιολογίας”. Ο ίδιος υπογραμμίζει επίσης πως πρόθεση του υπουργείου είναι να επενδύσει σε ένα έργο για να φέρει στην επιφάνεια και τα υπόλοιπα 200 ευρήματα που προσωρινά παραμένουν στο βυθό της θάλασσας, όπως και την δημιουργία ενός σχετικού μουσείου. Η ίδια η Ιταλική εφημερίδα αναφέρει και τα σχόλια του Γενικού Διευθυντή των Κρατικών Μουσείων της Ιταλίας, κ. Massimo Osanna, πως οι σημερινές ερευνητικές τεχνολογίες μας επιτρέπουν να εντοπίσουμε πολύτιμες λεπτομέρειες “από το περιεχόμενο αμφορέων και αγγείων, μέχρι την ποικιλία ελιών”. Ακολούθησε και δήλωση του Υπουργού Franceschini περί “μιας πολύ πλούσιας κληρονομιάς (…) “ικανή να μας επιστρέψει όχι μόνο τους θησαυρούς που κρύβονται στις θάλασσές μας, αλλά και την ιστορία μας”. Ανταπόκριση από την Ιταλία για την ΕΡΤ: Κρίστιαν Μαυρής View full είδηση

Με την ολοκλήρωση του 31ου ετήσιου συνεδρίου «Το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και Θράκη» στη Θεσσαλονίκη, ο Διαδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου (TAP AG) ενημερώνει για τη συμβολή του στη διενέργεια σημαντικού αρχαιολογικού έργου στη Βόρεια Ελλάδα: Μέχρι σήμερα, ομάδες ειδικών έχουν πραγματοποιήσει περίπου 300 σωστικές ανασκαφές μικρής και μεγαλύτερης κλίμακας, και περισσότερες από 100 δοκιμαστικές τομές στη Ζώνη Εργασίας του ΤΑΡ, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη άλλες 7 σωστικές ανασκαφές μεγάλης κλίμακας στις Περιφέρειεςαπό τις οποίες διέρχεται ο αγωγός. Από την έναρξη των εργασιών, περισσότεροι από 650 ειδικοί στην αρχαιολογική έρευνα (αρχαιολόγοι, τοπογράφοι, συντηρητές, κλπ.), καθώς και αρχαιολογικοί εργάτες, έχουν εργαστεί για τις ανάγκες του Έργου. Και στο πλαίσιο της εργασίας τους έχουν έρθει στο φως πολυάριθμα ευρήματα – κινητά και ακίνητα. Στα ακίνητα περιλαμβάνονται: νεκροταφεία ή μεμονωμένοι τάφοι, κάποιοι εκ των οποίων κτερισμένοι τμήματα οικισμών και αρχιτεκτονικών λειψάνων, όπως τείχη και εκκλησίες μνημεία, εργαστηριακοί χώροι και ενδείξεις ανθρώπινης δραστηριότητας, π.χ. κλίβανοι και πηγάδια Επίσης, έχει εντοπιστεί πλήθος κινητών ευρημάτων (κεραμεική, κοσμήματα, νομίσματα κ.λπ.) που χρονολογούνται από την προϊστορική έως και τη μεταβυζαντινή περίοδο. Κάποια από τα παραπάνω ευρήματα παρουσιάστηκαν στο 31ο συνέδριο «Το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και Θράκη το 2017» που διεξήχθη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο από τις 8 έως τις 10 Μαρτίου 2018, με την υποστήριξη του ΤΑΡ. Κορυφαίοι επιστήμονες-εκπρόσωποι από 9 Εφορείες Αρχαιοτήτων της Βόρειας Ελλάδας (Έβρου, Ροδόπης, Ξάνθης, Σερρών, Κιλκίς, Θεσσαλονίκης, Κοζάνης, Καστοριάς και Φλώρινας) παρουσίασαν τα αρχικά ευρήματα των ανασκαφικών τους δραστηριοτήτων, σημειώνοντας πως αν δεν υπήρχαν τα δημόσια ή τα ιδιωτικά έργα, οι ανασκαφές στην Ελλάδα θα είχαν σχεδόν σταματήσει. Η Διευθύντρια του ΤΑΡ για την Ελλάδα, Κατερίνα Παπαλεξανδρή, δήλωσε σχετικά:«Συνεργαζόμαστε στενά με το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, καθώς και τις κατά τόπους Εφορείες Αρχαιοτήτων, για την προστασία και ανάδειξη της πλούσιας ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Ευχαριστούμε θερμά για τη συνεργασία αυτή, η οποία εγγυάται την εφαρμογή των βέλτιστων αρχαιολογικών πρακτικών και την προαγωγή τόσο του ακαδημαϊκού έργου, όσο και της επιστημονικής γνώσης». Οι αρχαιολογικές εργασίες πουπραγματοποιούνται σε συνεργασία με τον TAP και τις εργολήπτριες εταιρείες του, εποπτεύονται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, καθώς και τις 13 αρμόδιες Εφορείες Αρχαιοτήτων (μία ανά περιφερειακή ενότητα που διατρέχει ο αγωγός), όπως ορίζεται στα σχετικά Μνημόνια Συναντίληψης και Συνεργασίας που έχουν υπογραφεί. View full είδηση

Η Διεύθυνση Αρχαιολογικών Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων (ΔΑΜΕΕΠ) φέρνει στις οθόνες μας ένα σύγχρονο ηλεκτρονικό ευρετήριο με τα 205 αρχαιολογικά μουσεία της Ελλάδας. Σχεδιασμένο από την Clio Muse Tours, το νέο ευρετήριο έχει τη μορφή ενός διαδραστικού χάρτη, παρουσιάζοντας με ακρίβεια την τοποθεσία όλων των αρχαιολογικών μουσείων της χώρας. Μουσεία μεγάλα και μικρά, παλαιά και νέα, από τα μεγάλα αστικά κέντρα μέχρι τα ακριτικά νησιά, έχουν προστεθεί στην νέα πλατφόρμα προσφέροντας τη δυνατότητα στους χρήστες να μάθουν εύκολα με το πάτημα ενός κουμπιού όσα χρειάζονται για την επίσκεψή τους. Για τον καθένα από αυτούς τους χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς, έχει δημιουργηθεί μια ξεχωριστή σελίδα ενημερωμένη με όλες τις χρήσιμες πληροφοριες αλλά και ενδεικτικό φωτογραφικό υλικό. Οι πληροφορίες για τις ημέρες και τις ώρες λειτουργίας κατά τη θερινή και χειμερινή περίοδο, οι τιμές των εισιτηρίων καθώς και τα στοιχεία επικοινωνίας έχουν προσεκτικά συλλεχθεί από το κάθε μουσείο ξεχωριστά. Επιπλέον, για κάθε μουσείο παρατίθενται επιπλέον υπηρεσίες και παροχές όπως οι χώροι στάθμευσης, εκπαιδευτικά προγράμματα και εγκαταστάσεις για ΑμεΑ. Το διαχειριστικό περιβάλλον που ανέπτυξε η Clio Muse Tours, βάζοντας τη βιωσιμότητα του έργου στο κέντρο, επιτρέπει στη Διεύθυνση Αρχαιολογικών Μουσείων να προσθέτει, να ανανεώνει και να επεξεργάζεται όλες τις πληροφορίες. Στόχος αυτού του έργου είναι να αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των μουσείων και παράλληλα να γίνει ένα αναντικατάστατο μέσο για τους εν δυνάμει επισκέπτες τους. View full είδηση

Η Διαδικτυακή Πύλη αντλεί το περιεχόμενό της από το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα (ΟΠΣ) του Αρχαιολογικού Κτηματολογίου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Σήμερα περιλαμβάνει 14.700 μνημεία, 3.100 αρχαιολογικούς χώρους, 420 ιστορικούς τόπους και 844 ζώνες προστασίας. Οι εγγραφές μπορεί να εμπλουτίζονται ή και να τροποποιούνται με νέα στοιχεία από το Αρχείο της ΔΔΕΑΜ, αλλά και ανάλογα με τις κηρύξεις, οριοθετήσεις, αναοριοθετήσεις που πραγματοποιούν οι αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Η Πύλη περιλαμβάνει μόνον τους κηρυγμένους και οριοθετημένους αρχαιολογικούς χώρους και ιστορικούς τόπους. Ως εκ τούτου δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτή περιοχές αρχαιολογικής σημασίας για τις οποίες δεν έχουν εκδοθεί πράξεις κήρυξης. Εξάλλου, βάσει του Ν. 3028/2002 «Για την Προστασία των Αρχαιοτήτων και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς εν γένει», η προστασία των μνημείων και των αρχαιολογικών χώρων που χρονολογούνται μέχρι το 1830 είναι αυτόματη, χωρίς να απαιτείται η δημοσίευση διοικητικής πράξης. Σημειώνεται επίσης ότι δεν έχουν δημοσιοποιηθεί στην Πύλη περίπου 4000 ακίνητα χερσαία μνημεία που δεν είναι γεωχωρικά εντοπισμένα. Σε ό,τι αφορά στους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους, παρέχονται επιλεγμένα στοιχεία κυρίως για τους παράκτιους. Τέλος, δεν περιέχονται στην Πύλη τα χαρακτηρισμένα ως διατηρητέα κτήρια και παραδοσιακούς οικισμούς από άλλα Υπουργεία — Υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος (πρώην ΥΠΕΚΑ, ΥΠΕΧΩΔΕ, ΥΧΟΠ), πρώην Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής — παρά μόνον όσα έχουν κηρυχθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Η Πύλη έχει ενημερωτικό χαρακτήρα. Νομική ισχύ έχει μόνο το κείμενο όπως δημοσιεύεται στο ΦΕΚ. Η πύλη εδώ: https://www.arxaiologikoktimatologio.gov.gr/ Η Πράξη «Αρχαιολογικό Κτηματολόγιο» (με κωδικό MIS 5003765) εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία 2014-2020», με φορέα υλοποίησης τη Διεύθυνση Διαχείρισης Εθνικού Αρχείου Μνημείων και συνολική δημόσια δαπάνη 2.980.978,38 €. Αφορά στη συστηματική καταγραφή και τεκμηρίωση (αρχαιολογική, διοικητική και γεωχωρική) των ακίνητων μνημείων, των αρχαιολογικών χώρων και ιστορικών τόπων και των ζωνών προστασίας αυτών. Με το έργο αυτό καθίσταται δυνατή η πλήρης εποπτεία, προστασία και διαχείριση των μνημείων και του πολιτιστικού περιβάλλοντος, από το σύνολο των εμπλεκομένων Υπηρεσιών, σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, μέσω του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος. Ταυτόχρονα, μέσω της Διαδικτυακής Πύλης, παρέχεται η δυνατότητα στους ενδιαφερομένους πολίτες, επαγγελματίες και φορείς του Δημοσίου, να ενημερώνονται για τον μνημειακό πλούτο της χώρας, αλλά και για τυχόν δεσμεύσεις και περιορισμούς που υφίστανται βάσει της κείμενης νομοθεσίας σε περιοχές ή ακίνητα ενδιαφέροντός τους. Σήμερα, η Διαδικτυακή Πύλη του Αρχαιολογικού Κτηματολογίου περιλαμβάνει περιγραφικά και γεωχωρικά δεδομένα για περισσότερα από 14.000 Ακίνητα Μνημεία, περίπου 3.400 Αρχαιολογικούς Χώρους και Ιστορικούς Τόπους και 844 Ζώνες Προστασίας. View full είδηση

Μία ιδιαίτερη ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε στην Κοζάνη και αφορά αρχαία κλίνη 2.100 ετών που βρέθηκε ανέπαφη, ενώ η ταυτότητα της πλούσιας ιδιοκτήτριας που είχε ταφεί σε αυτή παραμένει μυστήριο. Η ανακάλυψη είναι σπουδαία καθώς ποτέ ξανά δεν είχε βρεθεί ανέπαφη κλίνη στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι κατά τα αρχαία έτη συνηθίζονταν η συγκεκριμένη ταφική διαδικασία. Η αποκάλυψη του ευρήματος έγινε κάτω από τα θεμέλια μιας κατεδαφισμένης -στο πλαίσιο επέκτασης του λιγνιτωρυχείου της ΔΕΗ- σύγχρονης κατοικίας στη Μαυροπηγή, του δήμου Εορδαίας Κοζάνης, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ και ήταν μία κλίνη του 1ου αιώνα π.Χ. πάνω στην οποία είχε ταφεί μία πλούσια γυναίκα. Πρόκειται για ένα κρεβάτι διαστάσεων 2μ Χ 0,90 μ., με ύψος 40 εκατοστά, «σαν ένα δικό μας σημερινό ντιβάνι», ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αρχαιολόγος, υπεύθυνη της ανασκαφής και προϊστάμενη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κοζάνης Αρετή Χονδρογιάννη-Μετόκη, η οποία στο πλαίσιο του 33ου Αρχαιολογικού Συνέδριου για τις ανασκαφές στη Μακεδονία και τη Θράκη- που ολοκληρώθηκε το περασμένο Σάββατο, παρουσιάζει τα αποτελέσματα της ανασκαφικής έρευνάς της, στα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ την περίοδο 2018-2020». Όπως εξήγησε, ενώ υπήρχε στα αρχαία χρόνια η συνήθεια να τοποθετούνται νεκροί σε κλίνες, μέχρι στιγμής δεν είχε βρεθεί καμία σε όλο τον ελλαδικό χώρο και στην ευρύτερη περιοχή. «Έχουν βρεθεί πόδια ή εξαρτήματα κλινών, χάλκινα και είναι τα μόνα που έχουν διατηρηθεί στο χρόνο, αλλά διάσπαρτα. Μέχρι τώρα δεν είχε βρεθεί μία κλίνη στη θέση της», υπογραμμίζει η κ. Χονδρογιάννη. Αυτό είναι το μοναδικό που έχει αυτό το εύρημα. Βρέθηκε in situ και είναι ακέραιη, χωρίς τα ξύλινα τμήματά της που έχουν διαλυθεί. Μέσα στο 2020 έγινε μια προσπάθεια συντήρησης ενός μέρους της, μια προκαταρκτική μελέτη των στοιχείων της, η σχεδίαση και όλες οι εργασίες που απαιτούνται για τη μελέτη του ευρήματος. Μια πιστή αναπαράσταση Φωτό ΑΠΕ-ΜΠΕ Από τη θέση που βρέθηκαν τα χάλκινα τμήματα της κλίνης και με βάση τη σχεδίαση που έγινε στο μουσείο, η κ. Χονδρογιάννη και οι συνεργάτες της προσπάθησαν να προσεγγίσουν τον τρόπο που δένονταν αυτά τα κομμάτια μεταξύ τους και προχώρησαν σε αναπαράσταση μιας μικρογραφίας, η οποία παρουσιάστηκε στο συνέδριο. Πρόκειται ουσιαστικά, όπως είπε, για μία πρόταση αναπαράστασης, «κατά την εκτίμησή μας πολύ κοντά στο πρωτότυπο, καθώς μας λείπουν τα ξύλινα στοιχεία, η οποία έγινε με βάση την προκαταρκτική μελέτη του υλικού (ανασκαφικά στοιχεία, βιβλιογραφικά δεδομένα, συντήρηση ενός μέρους – του απαιτούμενου για την κατανόησή της κλίνης, σχεδίαση όλων των τμημάτων, καθώς και την ακτινογραφία και αξονική τομογραφία των ποδιών). Η συγκεκριμένη ταφή χρονολογείται στα ελληνιστικά χρόνια, στην ύστερη ελληνιστική περίοδο, στον 1ο αιώνα π.Χ., ίσως και στα τέλη του 2ου αιώνα π.Χ. Μόνο τα καρφιά μαρτυρούν την ύπαρξη ξύλου «Σε αυτήν την εποχή είναι συνηθισμένο να τοποθετούν νεκρούς πάνω σε κλίνες στην ευρύτερη περιοχή και στην Πέλλα και στην Πιερία. Επειδή όμως ήταν ξύλινες έχουν καταστραφεί και η ύπαρξή τους συμπεραίνεται συνήθως μόνο από τις θέσεις των καρφιών, που είναι τα μόνα που έχουν μείνει, καθώς το ξύλο διαλύεται. Υπάρχουν και πέτρινες, όπως και πλίνθινες κλίνες και στους μακεδονικούς τάφους», εξηγεί η αρχαιολόγος, χαρακτηρίζοντας το εύρημα «σπουδαίο και μοναδικό», το οποίο δίνει και πολλές πληροφορίες για τις μορφές των αρχαίων κλινών στην περιοχή. «Αυτή η κλίνη ανήκει στον ελληνιστικό τύπο. Όλα τα στοιχεία παραπέμπουν σε τοπικό εργαστήρι», σημειώνει η κ. Χονδρογιάννη. Ωστόσο, πουθενά στην ευρύτερη περιοχή της Μαυροπηγής και γενικότερα του νομού Κοζάνης δεν έχουν βρεθεί ούτε καν ενδείξεις ύπαρξης παρόμοιων κλινών, παρ’ όλο που έχουν ανασκαφεί εκατοντάδες τάφοι. Μία εξήγηση γιατί ενώ φαίνεται να υπήρχε τοπικό εργαστήρι κλινών, δεν έχουν βρεθεί άλλες κλίνες, είναι οι συλήσεις τάφων, αλλά και η δυνατότητα ανακύκλωσης του υλικού. «Πολλά χάλκινα και σιδερένια μέρη επειδή είναι ανακυκλώσιμα υλικά τα έπαιρναν οι νεότεροι και τα έλιωναν». Ποια ήταν η πλούσια νεκρή Υδρόβιο πουλί με φίδι, από τη διακόσμηση του πάνω μέρους των φούλκρων της χάλκινης κλίνης της Μαυροπηγής. Φωτό: ΑΠΕ-ΜΠΕ/Αρετή Χονδρογιάννη Το σπάνιο εύρημα επιβεβαιώνει ότι υπήρχαν πολυτελή αντικείμενα, δηλαδή πλούτος και ευμάρεια στον αρχαίο οικισμό που είχε αναπτυχθεί στην περιοχή της Μαυροπηγής, ίσως και κάποια βασιλική οικογένεια, όπως συμβαίνει σε όλη τη Δυτική Μακεδονία την εποχή αυτή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Αιανή, όπου μαρτυρούνται και ονόματα βασιλέων της αρχαίας πόλης. Η νεκρή γυναίκα, υψηλής, καθώς φαίνεται, οικονομικής και κοινωνικής τάξης, μέσης ηλικίας, μπορεί να άνηκε σε κάποια βασιλική οικογένεια –χρυσά φύλλα δάφνης βρέθηκαν στο κεφάλι της που ίσως ήταν ραμμένα σε κάποιο στεφάνι από άλλο υλικό-, μπορεί όμως να κατείχε και κάποια θρησκευτική εξουσία. Εξετάζονται και και τα δύο σενάρια. Από τη μελέτη που έχει κάνει η κ. Χονδρογιάννη προκύπτει ότι αυτή η κλίνη ήταν πολυτελούς κατασκευής, με ύψος, μόνο των ποδιών, 40 εκατοστών και το συνολικό με τα κεφαλάρια της 70-80 εκ. Ό,τι πιο πολυτελές μπορούσε να έχει ένας άνθρωπος εκείνη την εποχή «Ήταν ό,τι πολυτελές και πιο ακριβό μπορούσε να έχει ένας άνθρωπος της εποχής, που μας παραπέμπει σε κάποιο άτομο με υψηλή οικονομική και κοινωνική θέση», είπε χαρακτηριστικά. Ο οικισμός στον οποίο ανήκει η ταφή τοποθετείται στην αρχαία Εορδαία η οποία ήταν ένα από τα τέσσερα βασίλεια της Άνω Μακεδονίας, της σημερινής Δυτικής Μακεδονίας. Η πρωτεύουσα αυτού του βασιλείου δεν έχει βρεθεί. Τα δύο φούλκρα της κλίνης είναι διακοσμημένα με γοργόνειο, -το κεφάλι της Γοργούς- ενώ και το πάνω μέρος του φούλκρου έφερε υδρόβιο πουλί που κρατάει στο στόμα του ένα φίδι. Το φίδι – συνδέεται με το Θεό Απόλλωνα, που σύμφωνα με τη μυθολογία σκότωσε το φίδι στους Δελφούς και έσωσε τον κόσμο. Η νεκρή γυναίκα έφερε στο στόμα της χρυσό έλασμα – πιθανόν επιστόμιο και δέκα διπλά χρυσά φύλλα δάφνης και ήταν ραμμένα – φέρουν και τις οπές -σε κάποιο υλικό είτε σε δέρμα είτε σε ύφασμα -ίσως κάποιο πέπλο-, είτε σε κάποιο στεφάνι που είχε στο κεφάλι. Στο δεξί της χέρι βρέθηκαν χρυσές κλωστές, σαν να είχε κάτι κεντημένο πάνω στο χέρι της. «Όλα αυτά φαίνονται να ήταν κάπου ραμμένα, ίσως στο ρούχο που φορούσε η νεκρή ή σε κάποιο ύφασμα με το οποίο την κάλυψαν», σημειώνει η κ. Χονδρογιάννη. Η γυναίκα είχε επίσης μια οστέινη βελόνη και μια λίθινη χάντρα και ήταν κτερισμένη με τέσσερα πήλινα μυροδοχεία, έναν πήλινο αμφορέα, ένα γυάλινο μυροδοχείο. Τα φύλλα δάφνης παραπέμπουν πάλι στον Απόλλωνα γιατί είναι το ιερό φυτό, το έμβλημά του, ενώ στη Μαυροπηγή έχει βρεθεί διαλυμένο ιερό του Απόλλωνα και αναθηματική στήλη, που βεβαιώνει την ύπαρξη ιερού. Βασίλισσα ή ιερέας Μαυροπηγή 2019: Χάλκινο μετάλλιο με γοργόνειο, από τη διακόσμηση των φούλκρων της χάλκινης κλίνης της Μαυροπηγής. Φωτό: ΑΠΕ-ΜΠΕ /Αρετή Χονδρογιάννη «Η αρχαιολόγος Μαρία Ακαμάτη που μελέτησε κάποια φούλκρα από την Πέλλα όπου υπήρχαν φύλλα δάφνης, απομακρύνεται από τη σύνδεση της εικονιζόμενης μορφής με το θεό Απόλλωνα, βάσει των υπόλοιπων χαρακτηριστικών της, και τη συνδέει με καταγωγή από βασιλική γενιά», σημειώνει η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κοζάνης, προσθέτοντας ότι «με τα στοιχεία που έχουμε μέχρι στιγμής, δεν έχουμε καταλήξει για το αν πρόκειται για κάποια γυναίκα βασιλικής οικογένειας ή για κάποιο άτομο με θρησκευτική εξουσία. Υπάρχουν στοιχεία και για τα δύο. Σίγουρα ήταν μια επιφανής γυναίκα που είχε εξουσία και μόνο η πολυτέλεια της κλίνης δεν αφήνει καμία αμφιβολία». Σχετικά με το ενδεχόμενο να είχε η γυναίκα θρησκευτική εξουσία, η κ. Χονδρογιάννη επισημαίνει ότι «ήταν σύνηθες στην αρχαία Ελλάδα να ανατίθενται πολυτελείς κλίνες στα ιερά. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν πιο απλές, ταπεινές κλίνες, ξύλινες κατά κύριο λόγο. Αυτή «μυρίζει» πολυτέλεια. Η πολυτέλεια παραπέμπει είτε σε βασιλική καταγωγή είτε σε ιερό και επειδή υπάρχουν και ενδείξεις για ιερό στη Μαυροπηγή δεν μπορεί να αποκλειστεί κανένα από τα δύο σενάρια». Τα οστά της γυναίκας έχουν μεταφερθεί στα εργαστήρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Αιανής και μέσω της ανθρωπολογικής μελέτης θα οριστικοποιηθεί εκτός από το φύλο, η ηλικία ακόμη και η αιτία θανάτου. Στόχος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κοζάνης είναι να κάνουν μια πραγματική αναπαράσταση της κλίνης, να εκτεθεί στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής για «να το δει όλος ο κόσμος», τονίζει η κ. Χονδρογιάννη. Κι άλλες ανακαλύψεις το 2020 Το προηγούμενο έτος έχουν ανασκαφεί κατάλοιπα μίας ακόμη αγροικίας σε ένα αγροτεμάχιο στις παρυφές της σύγχρονης κοινότητας της Μαυροπηγής, η οποία χρονολογείται στην ελληνιστική εποχή (3ος-1ος αιώνας π.Χ.). Πρόκειται για μια πρόχειρη κατασκευή, που περιλαμβάνει και ένα υπόσκαφο τμήμα. Ανάλογο βρέθηκε και σε άλλη θέση της Μαυροπηγής το 2018 (στο αγροτεμάχιο 453, το οποίο και παρουσιάζεται στην ανακοίνωση). Φαίνεται ότι στην περιοχή, στη Μαυροπηγή, αλλά και πιο βόρεια (στον Περδίκα), υπήρχε η συνήθεια να κατασκευάζονται πρόχειρα, βοηθητικής χρήσης κτίσματα, τύπου καλύβας, με υπόγειο ή ημιυπόγειο χώρο. Στην ίδια θέση υπάρχει κι ένας λάκκος με ευρήματα της ύστερης εποχής χαλκού (1600 π.Χ.-1100 π.Χ.), των Μυκηναϊκών χρόνων δηλαδή, που δείχνει χρήση του χώρου και σε αυτή την εποχή. Ένα νεκροταφείο αιώνων Σε άλλη θέση εντοπίστηκαν ευρήματα των ελληνιστικών χρόνων και της πρώιμης εποχής σιδήρου (1100 π.Χ.-700 π.Χ.). Ανασκάφηκαν οικιστικά κατάλοιπα και νεκροταφείο αυτών των δύο περιόδων. Το νεκροταφείο περιελάμβανε 40 τάφους που χρονολογούνται από το 1100 π.Χ. μέχρι και τους ελληνικούς χρόνους, «έχει δηλαδή μια μακρά διάρκεια χρήσης, με κενό κατά τους κλασικούς χρόνους», υπογραμμίζει η κ. Χονδρογιάνη. Οι νεκροί ήταν κτερισμένοι με πήλινα αγγεία, κοσμήματα και όπλα. Οι γυναίκες φορούσαν κοσμήματα χάλκινα, και σε μία περίπτωση ένα επίχρυσο δαχτυλίδι. Οι άντρες έφεραν τα όπλα τους. Οι τάφοι είναι λακκοειδείς, εκτός από έναν κιβωτιόσχημο και δύο λιθοπερίκλειστους ενώ πολλοί από τους λακκοειδείς σηματοδοτούνταν με μία πέτρα. View full είδηση

H στιγμή που κάθε πολίτης θα μπαίνει στο Αρχαιολογικό Κτηματολόγιο και θα μπορεί να εκτυπώσει κάθε άδεια που απαιτείται για το ακίνητό του από τις υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού, επιτέλους έφτασε. Οσοι γνωρίζουν πόσες εργατοώρες απαιτούνταν μέχρι τώρα για μια άδεια οικοδόμησης κοντά σε αρχαιολογικό χώρο ή κηρυγμένο ακίνητο, θα διαπιστώσουν τώρα πόσο μεγάλη είναι η διαφορά. Αυτό επιτυγχάνεται χάρη στις δύο διαδικτυακές πύλες του ΥΠΠΟΑ που παρουσιάστηκαν σήμερα στην πολιτική ηγεσία και στα υπηρεσιακά στελέχη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Είναι οι διαδικτυακές πύλες του «Αρχαιολογικού Κτηματολογίου» και του «Εμπλουτισμού Ψηφιακών Συλλογών των Κινητών Μνημείων Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και Ανάπτυξης νέου Πληροφοριακού Συστήματος του Εθνικού Αρχείου Μνημείων». Τα δύο μεγάλα ψηφιακά έργα, στρατηγικής σημασίας για το ΥΠΠΟΑ, καθιστούν δυνατή την πλήρη εποπτεία του πολιτιστικού αποθέματος και τη διαχείρισή του, σε συνθήκες διαφάνειας, με τα σύγχρονα εργαλεία που παρέχουν οι Τεχνολογίες της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών, επιτρέποντας την ψηφιακή πρόσβαση των πολιτών στην πολιτιστική κληρονομιά. Προβάλλουν το μοναδικό πλούτο και την ποικιλία του ελληνικού πολιτιστικού αποθέματος. Η διαδικτυακή πύλη του έργου «Αρχαιολογικό Κτηματολόγιο», προσφέρει σε δημόσιους φορείς, ιδιώτες αλλά και επενδυτές άμεση και έγκυρη ενημέρωση για το σύνολο των αρχαιολογικών χώρων, ιστορικών τόπων, των μνημείων της επικράτειας, καθώς και των ζωνών προστασίας τους, αλλά και για τυχόν δεσμεύσεις και περιορισμούς που υφίστανται, βάσει της κείμενης νομοθεσίας. Μέσω ενός πολύ εύχρηστου Διαδραστικού Χάρτη, πληροφορίες οι οποίες απαιτούσαν πολύ χρόνο, θα είναι τώρα διαθέσιμες σε κάθε πολίτη, συγκεντρωμένες στο ψηφιακό αποθετήριο. Με το πάτημα ενός κουμπιού, παρέχεται, για πρώτη φορά, η δυνατότητα να ελέγχουν οι ίδιοι τους όρους και τους πιθανούς περιορισμούς που επηρεάζουν την ιδιοκτησία ή τη μελλοντική επένδυσή τους. Οι υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, με αυτό το σύγχρονο και λειτουργικό εργαλείο, διασφαλίζουν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Κάθε υπηρεσία, κάθε Εφορεία Αρχαιοτήτων, σε όλη την Ελλάδα, θα μπορεί εύκολα και με απόλυτη ακρίβεια να επεξεργάζεται τις νέες κηρύξεις Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων αλλά και να διορθώνει τυχόν λάθη και σφάλματα. Στο Αρχαιολογικό Κτηματολόγιο έχουν ήδη καταχωρηθεί 18.600 ακίνητα μνημεία, 3.400 αρχαιολογικοί χώροι και ιστορικοί τόποι και 844 ζώνες προστασίας. Τον Ιούνιο 2021, με την ολοκλήρωση του έργου στο ΕΣΠΑ 2014- 2020, η Πύλη αποδίδεται στο ευρύ κοινό. Μια μοναδική πύλη πρόσβασης στην πολιτιστική κληρονομιά της χώρας είναι το έργο «Εμπλουτισμός των Ψηφιακών Συλλογών των Κινητών Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και Ανάπτυξη Πληροφοριακού Συστήματος του Εθνικού Αρχείου Μνημείων». Από μεθαύριο οι πολίτες μπορούν να επισκεφτούν τον πλήρως ολοκληρωμένο και λειτουργικό ιστότοπο nationalarchive.culture.gr. Είναι ένα εξαιρετικά εύχρηστο και φιλικό εργαλείο διαχείρισης του πολιτιστικού αποθέματος. Περιλαμβάνει καταγραφές 684.000 κινητών μνημείων, από νεολιθικά εργαλεία μέχρι κεραμεική κλασικών χρόνων, από ελληνιστικά γλυπτά, μέχρι βυζαντινές τοιχογραφίες, από μεταβυζαντινές εικόνες μέχρι παραδοσιακές φορεσιές. Στη Διαδικτυακή Πύλη δημοσιεύονται, σε πρώτη φάση, περίπου 63.000 αντιπροσωπευτικά μνημεία, σύμφωνα με τις συμβατικές υποχρεώσεις του συγχρηματοδοτούμενου έργου. Σε μια εποχή κατά την οποία το ψηφιακό περιεχόμενο και η ψηφιακή πρόσβαση έχουν αποκτήσει πρωτεύοντα ρόλο, το Εθνικό Αρχείο Μνημείων είναι ένα πολύτιμο εργαλείο στις Υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ. Είναι προσαρμοσμένο στις υπηρεσιακές ανάγκες του, αλλά και στους τύπους των μνημείων της ελληνικής επικράτειας και τους τρόπους καταγραφής και τεκμηρίωσης τους διαχρονικά. Το έργο επιτυγχάνει τη δημιουργία ενός σύγχρονου και απαραίτητου εργαλείου για την καταγραφή και τεκμηρίωση, που συμβάλλει στον εκσυγχρονισμό των λειτουργιών και των διαδικασιών του ΥΠΠΟΑ, ενώ ταυτόχρονα παρέχει προστασία από την παράνομη διακίνηση και την αρχαιοκαπηλία. Το πολιτιστικό περιεχόμενο καθίσταται ψηφιακά προσβάσιμο από διαφορετικές ομάδες κοινού και με εφαρμογή προτύπων ψηφιακής πρόσβασης για ΑμεΑ. Απαιτήθηκαν 10 ολόκληρα χρόνια για την ολοκλήρωσή των δυο έργων τα οποια ανέλαβε η Διεύθυνση Διαχείρισης Εθνικού Αρχείου Μνημείων, με χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα “Ανταγωνιστικότητα-Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία”: Το Αρχαιολογικό Κτηματολόγιο με προϋπολογισμό 5.255.758,80€ ενώ το έργο του Εμπλουτισμού των Ψηφιακών Συλλογών των Κινητών Μνημείων με συνολική δαπάνη 10.069.057,97 €. Στην επιτυχή υλοποίηση συνέβαλαν καθοριστικά πολυάριθμα στελέχη του ΥΠΠΟΑ διαφόρων ειδικοτήτων, από διάφορες θέσεις ευθύνης, όπως και καθηγητές Πανεπιστημίων, στελέχη άλλων ειδικών υπηρεσιών (όπως της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων) καθώς και μεγάλος αριθμός συμβασιούχων εργαζομένων, επιστημόνων υψηλής εξειδίκευσης. Μετά το τέλος της παρουσίασης, τα θερμά τους συγχαρητήρια εξέφρασαν οι δύο Διευθύντριες της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς Πολυξένη Αδάμ Βελένη, της Γενικής Διεύθυνσης Αναστήλωσης Μουσείων και Τεχνικών Έργων, Αμαλία Ανδρουλιδάκη, τα στελέχη καθώς όλοι οι υπηρεσιακοί παράγοντες του ΥΠΠΟΑ. View full είδηση

Τον δρόμο για την αναζήτηση αρχαίων πόλεων, τα ίχνη των οποίων έχουν χαθεί, ανοίγει πρωτοποριακή μέθοδος που ανέπτυξαν ένας ιστορικός και τρεις οικονομολόγοι, αξιοποιώντας αριθμητικά δεδομένα από πλάκες 4.000 ετών οι οποίες ανήκαν σε αρχαίους εμπόρους. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της Washington Post, η αρχαία πόλη Κανές, στο κεντρικό τμήμα της σημερινής Τουρκίας, αποτελούσε σημαντικό κέντρο εμπορίου στην Ανατολία πριν τέσσερις χιλιετίες. Αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει αντικείμενα που προέρχονταν από αυτήν, περιλαμβανομένων άνω των 23.000 κειμένων σε σφηνοειδή γραφή, γραμμένων από Ασσύριους εμπόρους. Τα κείμενα αυτά έχουν κυρίως πρακτικό χαρακτήρα- επιστολές για δουλειές, έγγραφα για φορτία, λογιστικά αρχεία, συμβόλαια κλπ, σύμφωνα με το paper των Γκόικο Μπαριάμοβιτς, Τόμας Τσέινι, Κερέμ Α. Κοσάρ και Άλι Χορτάτσου. Ο Μπαριάμοβιτς είναι ειδικός στην ιστορία της Ασσυρίας, του άλλοτε πανίσχυρου βασιλείου κοντά στον Τίγρη, στο σημερινό Ιράκ. Οι συνεργάτες του είναι οικονομολόγοι από το Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού, το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια και το Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Στα κείμενα αυτά αναφέρονται αρχαίες πόλεις και οικισμοί που σε άλλες περιπτώσεις έχουν βρεθεί και σε άλλες όχι- όπως η πόλη Ντουρχουμίτ. «Παραδοσιακά» η ανάλυση αυτών των κειμένων έχει ποιοτικό χαρακτήρα, δηλαδή την αναζήτηση πληροφοριών που μπορεί να βοηθούσαν στον εντοπισμό ενός αρχαιολογικού χώρου- περιγραφές της γύρω περιοχής, απόσταση από άλλες, γνωστές πόλεις κλπ. Ωστόσο, οι ερευνητές είχαν μια άλλη ιδέα: Την ανάλυση των ποσοτικών δεδομένων- όπως τις αναφορές στα φορτία που αποστέλλονταν από τη μια πόλη στην άλλη. Η ανάλυση χιλιάδων πλακών και των αναφορών που περιέχουν έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας πολύ λεπτομερούς εικόνας του εμπορίου μεταξύ των πόλεων γύρω από την Κανές πριν 4.000 χρόνια. Ο Μπαριάμοβιτς έκανε ακριβώς αυτό, μεταφράζοντας και αναλύοντας 12.000 πήλινες πλάκες και εξάγοντας πληροφορίες από τα αρχεία των δρομολογίων των αρχαίων εμπόρων. Αυτό που προέκυψε ήταν πρακτικά μια βάση δεδομένων με δεδομένα για εκατοντάδες εμπορικές συναλλαγές μεταξύ 26 αρχαίων πόλεων: 15 από αυτές είναι γνωστές και 11 έχουν χαθεί στις ομίχλες της ιστορίας. Ωστόσο, τα πράγματα γίνονται πολύ ενδιαφέροντα αν σκεφτεί κανείς πως στον αρχαίο κόσμο το εμπόριο ήταν σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό εξαρτημένο από τις γεωγραφικές αποστάσεις: Η μετακίνηση αγαθών από το ένα σημείο στο άλλο ήταν πολύ πιο δύσκολη τότε, καθώς τα αγαθά μεταφέρονταν με ζώα σε ανώμαλους δρόμους και ληστές καραδοκούσαν παντού. Οπότε οι πόλεις έκαναν πολύ περισσότερο εμπόριο με άλλες πόλεις που βρίσκονταν κοντά τους, παρά με πόλεις που ήταν μακριά- και αυτή είναι η κεντρική ιδέα της έρευνας. Εάν πάρουμε μια αρχαία πόλη, όπως την Κανές, για την οποία ξέρουμε τη θέση της, και δύο χαμένες πόλεις, την Κουμπουρνάτ και τη Ντουρχουμίτ, είναι ιδιαίτερα χρήσιμο να ξέρουμε πως η Κανές είχε περισσότερες εμπορικές σχέσεις με την πρώτη σε σχέση με τη δεύτερη, καθώς οδηγούμαστε στο συμπέρασμα πως η Κουμπουρνάτ ήταν πιο κοντά στην Κανές. Ως εκ τούτου, μπορούν να δημιουργηθούν σχεδιαγράμματα όπου παρουσιάζονται οι ακτίνες εντός των οποίων θεωρείται πως βρίσκονταν οι χαμένες πόλεις, χάρη σε έναν αλγόριθμο ο οποίος λαμβάνει υπόψιν και άλλα στοιχεία γνωστών δεδομένων, όπως τις τιμές των αγαθών, τα πληθυσμιακά μεγέθη κλπ, υπολογίζοντας την απόσταση ανάμεσα σε δύο πόλεις – με βάση τις μεταξύ τους εμπορικές σχέσεις. Αν τώρα ληφθεί υπόψη ότι υπάρχουν 14 γνωστές πόλεις, τότε προκύπτουν 14 σετ κύκλων (με ακτίνα την απόσταση της κάθε χαμένης πόλης από την κάθε γνωστή πόλη), τα οποία υποδεικνύουν τις πιθανές θέσεις των πόλεων που δεν έχουν βρεθεί ακόμα- εκεί που τέμνονται οι κύκλοι. Συγκρίνοντας τις εκτιμήσεις τους με άλλες εκτιμήσεις ιστορικών ανά τα χρόνια, διαπιστώθηκε ότι σε κάποιες περιπτώσεις συνέπιπταν, υποδεικνύοντας συμφωνία μεταξύ της ποιοτικής μελέτης και της ποσοτικής μελέτης -σε άλλες περιπτώσεις ωστόσο δεν ίσχυε αυτό. Οπότε, αυτό που έκαναν ως «επαλήθευση» ήταν να εφαρμόσουν τη μέθοδό τους για τον εντοπισμό πόλεων για τις οποίες οι θέσεις τους ήταν γνωστές. Στις δύο από τις τρεις πόλεις που δοκιμάστηκε, το μοντέλο βρήκε ακριβώς τη θέση- στην τρίτη όμως, έπεσε έξω. Ως εκ τούτου, οι ερευνητές θεωρούν ότι ο αλγόριθμος λειτουργεί καλύτερα για πόλεις που βρίσκονταν κοντά στο κέντρο του ασσυριακού δικτύου και λιγότερο για τις περιφερειακές. Σε κάθε περίπτωση, θεωρούν ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση αποτελεί ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί επικουρικά στις «παραδοσιακές» μεθόδους. Πηγή: http://www.huffingto..._hp_ref=gr-tech Click here to view the είδηση

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ και του Πανεπιστημίου του Bournemouth, έχουν ήδη αρχίσει την εξερεύνηση των ερειπίων σε ένα χωριό που ονομάζεται Βλοχός, πέντε ώρες βόρεια της Αθήνας, γράφει η Independent. Ενώ ορισμένα από τα ερείπια ήταν ήδη γνωστά, είχαν θεωρηθεί ως μέρος ενός άσχετου οικισμού πάνω σε ένα λόφο, ανέφερε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Ρόμπιν Ρόνλαντ. Και πρόσθεσε: «Ένας συνάδελφός μου κι εγώ ήρθαμε στη συγκεκριμένη περιοχή για ένα άλλο έργο πέρυσι και συνειδητοποιήσαμε τις μεγάλες δυνατότητες του. Το γεγονός πως κανείς δεν έχει εξερευνήσει το λόφο στο παρελθόν αποτελεί ένα μυστήριο». Η ομάδα βρήκε τα απομεινάρια πύργων, τειχών καθώς και μέρος των πυλών της πόλης στην κορυφή και τις πλαγιές του λόφου. Ελπίζουν να αποφύγουν τη μέθοδο της ανασκαφής και να χρησιμοποιήσουν μεθόδους όπως ραντάρ διείσδυσης εδάφους αντ’ αυτού, το οποίο θα τους επιτρέψει να μην παρέμβουν στην περιοχή. Κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων εβδομάδων εργασιών τον Σεπτέμβριο, ανακάλυψαν αρχαία κεραμική και νομίσματα που χρονολογούνται γύρω στο 500 π.Χ. Ο κ. Ρόνλαντ δήλωσε πως η πόλη φαίνεται πως είχε ακμάσει από τον 4ο έως τον 3ο αιώνα π.Χ. προτού εγκαταλειφθεί, πιθανώς λόγω της ρωμαϊκής κατάκτησης της περιοχής. Οι αρχαιολόγοι θα επιστρέψουν στην περιοχή, όπως έχει προγραμματιστεί, για να συνεχίσουν τις εργασίες τους, τον Αύγουστο του 2017. Ο κ. Ρόνλαντ πρόσθεσε: «Πολύ λίγα είναι γνωστά για τις αρχαίες πόλεις στην περιοχή και πολλοί ερευνητές πίστευαν στο παρελθόν ότι η δυτική Θεσσαλία βρισκόταν σε τέλμα κατά την αρχαιότητα. Ως εκ τούτου, το έργο μας καλύπτει ένα σημαντικό κενό στις γνώσεις σχετικά με την περιοχή και δείχνει ότι στο ελληνικό έδαφος πολλά ακόμη δεν έχουν ανακαλυφθεί». Πηγή: http://www.ethnos.gr...a_vid-64755127/ Click here to view the είδηση

«Το αρχαιολογικό έργο προχωρεί πάρα πολύ καλά, με πολύ ταχείς ρυθμούς», υπογράμμισε μιλώντας στο Κόκκινο Θεσσαλονίκης 93.4 και τον Απόστολο Λυκεσά ο πρόεδρος της Αττικό Μετρό Γιάννης Μυλόπουλος ενώ ξεκαθάρισε πως το έργο προχωρά συνολικά «σε όλα τα μέτωπα». Διευκρίνισε δε πως το υπουργείο Οικονομίας ενημέρωσε τους εμπλεκόμενους «ότι το χρονοδιάγραμμα που έχουμε προκειμένου να ολοκληρωθούν οι αρχαιολογικές εργασίες από την πλευρά του ΕΣΠΑ είναι ο Μάρτιος του 2017 εκτός από το σταθμό της Βενιζέλου που ξεκινάει τώρα». Ειδικότερα ξεκαθάρισε πως η χρηματοδότηση, μέσω της συμπληρωματικής σύμβασης που υπεγράφη τον Φεβρουάριο- Μάρτιο του 2016 για την ολοκλήρωση των αρχαιολογικών εργασιών, θα κλείσει τον κύκλο της τον Μάρτιο του 2017. Αυτό πρόσθεσε «σημαίνει ότι μετά δεν θα υπάρχει ούτε αντικείμενο, ούτε προϋπολογισμός για τα αρχαιολογικά άρα πρέπει να επισπεύσουμε έτσι ώστε μέχρι το Μάρτιο του 2017 να έχουμε ολοκληρώσει το σύνολο των αρχαιολογικών εργασιών σε όλους τους σταθμούς πλην του σταθμού της Βενιζέλου ο οποίος ανοίγει τώρα». «Αυτό το πράγμα χρειάζεται ένα πολύ καλύτερο συντονισμό, συζητήσαμε με το υπουργείο πολιτισμού να εντάξει περισσότερο προσωπικό της κεντρικής υπηρεσίας το οποίο να επιβλέπει σε συνεργασία άμεση με εμάς . Πράγματι ανταποκρίθηκε άμεσα αυτό ήταν ένα ζήτημα που μας λύνει τα χέρια για την πρόοδο των έργων», υπογράμμισε. Να σημειωθεί πως για την επίσπευση του έργου σήμερα στο έργο εργάζονται 850 άνθρωποι στις αρχαιολογικές εργασίες, ενώ ξεκίνησε με μόλις 450. Το υπουργείο Πολιτισμού, το υπουργείο Υποδομών και η Αττικό Μετρό ασχολούνται σύμφωνα με τον κ. Μυλόπουλο με τις εργασίες στην Αγίας Σοφίας, τη Βενιζέλου και λιγότερο στη πλ. Δημοκρατίας με στόχο «την ανάδειξη των αρχαιολογικών και ταυτοχρόνως την εκτέλεση των έργων». Αρχαιολογικές εργασίες γίνονται επίσης στη Πυλαία και το Συντριβάνι. Όσον αφορά γενικά τα αρχαιολογικά ευρήματα ξεκαθάρισε πως η οπτική της Αττικό Μετρό είναι πως το Μετρό «δεν είναι μόνο ένα έργο τεχνικό, ένα έργο περιβάλλοντος είναι και ένα έργο πολιτισμού, μία ευκαιρία για τη Θεσσαλονίκη να βρει την ταυτότητά της». Σχετικά με τον σταθμό της Βενιζέλου επισήμανε πως «είναι μία ξεχωριστή σύμβαση, ξεκινάει τώρα για τους γνωστούς λόγους» με στόχο την κατασκευή του έργου και την ταυτόχρονη ανάδειξη των αρχαιολογικών ευρημάτων υπό την φροντίδα της τετραμελούς επιτροπής με τη συμμετοχή των υπουργείων Υποδομών και Πολιτισμού, του Δήμου Θεσσαλονίκης και της Αττικό Μετρό. Τέλος ξεκαθάρισε πως η χρηματοδότηση για τη Βενιζέλου θα είναι από τον προϋπολογισμό που χρηματοδοτεί το Μετρό που είναι ούτως ή άλλως ένα μεγάλος μέρος από το ΕΣΠΑ. Πηγή: http://www.ypodomes....o-thessalonikis Click here to view the είδηση

Υποβρύχια μουσεία και ξεναγήσεις σε καταδυτικά αρχαιολογικά πάρκα, είναι στα τα σχέδια της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού, η οποία φέτος γιορτάζει τα 40 χρόνια της. «Η Ίδρυση των Εναλίων Επισκέψιμων Αρχαιολογικών Χώρων με συνοδευόμενη κατάδυση εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο ανάπτυξης και προβολής του ενάλιου πολιτιστικού αποθέματος της χώρας μας, μέσω του καταδυτικού τουρισμού και προωθείται από το Υπουργείο Πολιτισμού σε συνεργασία με το Υπουργείο Τουρισμού» τόνισε η έφορος Εναλίων Αρχαιοτήτων Αγγελική Σίμωσι μιλώντας σε ημερίδα για τα 40χρονα, η οποία έγινε στο Μουσείο Ακροπόλεως. Στο βυθισμένο Παυλοπέτρι Λακωνίας, έναν υποβρύχιο αρχαιολογικό χώρο με μεγάλη σημασία, άρχισαν ήδη ξεναγήσεις από το περσινό καλοκαίρι. Η πόλη βυθίστηκε από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, η οποία προκλήθηκε από σεισμούς και από το τέλος της εποχής των παγετώνων. Επόμενος στόχος είναι να επιτευχθεί κάτι ανάλογο στον κηρυγμένο ενάλιο αρχαιολογικό χώρο της Παλαιάς Επιδαύρου. Στόχος της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων είναι να δημιουργήσει πολλούς ακόμα επισκέψιμους αρχαιολογικούς χώρους, αλλά και πάρκα και υποβρύχια μουσεία. Η δρ Σίμωσι αναφέρθηκε στο έργο της εφορείας κατά το 2016, χρονιά- σταθμό για τη συγκεκριμένη υπηρεσία καθώς κλείνει τα 40 χρόνια της, σε ημερίδα που έγινε την Παρασκευή στο Μουσείο Ακροπόλεως. Οπως σημείωσε, το πρώτο υποβρύχιο μουσείο που μπορεί να λειτουργήσει είναι της Κέας, όπου μπορεί να κατεβεί και σκάφος. Εκεί βρίσκονται δύο διάσημα ναυάγια, του Βρετανικού και του Μπουρντιγκαλά. Η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων «εκτιμά τη σπουδαιότητα των 2 ναυαγίων, τα οποία σηματοδοτούν ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας και αποτελούν πόλο έλξης τεχνικών καταδύσεων παγκοσμίως. Τα δύο πρώτα «Καταδυτικά Πάρκα» (Ενάλιοι Επισκέψιμοι Αρχαιολογικοί Χώροι) στην Ελλάδα, στην Πύλο και στη Μεθώνη, αναμένεται να πλουτίσουν σημαντικά τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού στη χώρα με ένα προϊόν (καταδυτικός τουρισμός), που διεθνώς αναπτύσσεται ολοένα και περισσότερο. Και τα δύο βρίσκονται στην Μεσσηνία και ειδικότερα στη νησίδα Σαπιέντζα, απέναντι από τη Μεθώνη, και στον κόλπο του Ναυαρίνου (φωτο κάτω). αθώς βρίσκεται στον σημαντικό ναυτικό δρόμο που συνδέει την Ιταλία με την περιοχή της Μέσης Ανατολής, στις ακτές της νησίδας Σαπιέντζα έχουν σημειωθεί πολυάριθμα ναυάγια πλοίων, ορισμένα από τα οποία είχαν φορτία ιδιαίτερης αρχαιολογικής σημασίας. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ένα πλοίο μετέφερε μεταξύ άλλων τέσσερεις ρωμαϊκές σαρκοφάγους του 2ου-3ου αι. μ.Χ. από «τιτανιούχο λίθο», που προερχόταν από την πόλη Άσσος της Τρωάδας (Μικρά Ασία), και σε ένα άλλο από την περίοδο της Δ’ Σταυροφορίας (αρχές 13ου αιώνα) περιείχε δώδεκα γρανιτένιες κολόνες από το Μεγάλο Περιστύλιο που είχε κτίσει ο Ηρώδης στην Καισάρεια της Παλαιστίνης τον 1ο αιώνα μ.Χ. Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι, στο Μουσείο της Ακρόπολης, μέχρι τον Μάρτιο θα μπορεί να δει κανείς τον κορμό ενός χάλκινου έφιππου αδριάντα που πιάστηκε το 2006 σε αλιευτικά δίχτυα στα νερά της Καλύμνου, από όπου είχαν ήδη ανελκυστεί σε προηγούμενα χρόνια και άλλα χάλκινα γλυπτά. Πρόκειται για πρωτότυπα έργα των ελληνιστικών χρόνων που διακρίνονται για την υψηλή καλλιτεχνική τους ποιότητα. Το χάλκινο άγαλμα θα εκτίθεται στο ισόγειο του Μουσείου, μέχρι τις 31 Μαρτίου. Για την είσοδο των επισκεπτών στον χώρο αυτό δεν απαιτείται εισιτήριο Πηγή: http://messinia1234.... Click here to view the είδηση