Μετάβαση στο περιεχόμενο
Ακολουθήστε τη νέα μας σελίδα στο Facebook! ×

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'αφαλάτωση'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Product Groups

  • Τεστ 1

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Το Ισραήλ, ως άνυδρη χώρα, αναγκάστηκε από πολύ νωρίς, εδώ και τουλάχιστον εξήντα χρόνια, να αναζητήσει λύσεις για να αυξήσει την επάρκεια και να μειώσει τη σπατάλη νερού. Επένδυσε για δεκαετίες στην έρευνα και την κατασκευή υποδομών και πλέον θεωρείται πρωτοπόρο σε πολλούς τομείς, όπως η αφαλάτωση και η στάγδην άρδευση. Σήμερα ετοιμάζεται για ακόμα ένα άλμα: να γίνει, από το 2026, η πρώτη χώρα στον κόσμο στην οποία το 100% της κατανάλωσης για την ύδρευση και τη βιομηχανία θα προέρχεται από αφαλάτωση και το 2030 η πρώτη στην οποία σχεδόν το 100% των αστικών λυμάτων θα επαναχρησιμοποιείται μετά από επεξεργασία στη γεωργία. Εως το 2005, η κύρια πηγή νερού στο Ισραήλ ήταν η θάλασσα (έτσι ονομάζεται η λίμνη) της Γαλιλαίας. Το 2002, έπειτα από μια παρατεταμένη λειψυδρία, η χώρα αποφάσισε να προχωρήσει στην κατασκευή μεγάλων μονάδων αφαλάτωσης κατά μήκος των ακτών της. Οπως εξηγεί στην «Κ» η Ολγα Σλέπνερ, από την Αρχή Υδάτων του Ισραήλ, μέσα σε δέκα χρόνια κατασκευάστηκαν στη χώρα πέντε μεγάλα εργοστάσια: το πρώτο το 2005 στο Ασκελον (115 εκατ. m3/έτος), ακολουθούμενο από το Παλμαχίμ το 2007 (90 εκατ. m3/έτος), τη Χαντέρα το 2010 (137 εκατ. m3/έτος), το Σορέκ το 2013 (150 εκατ. m3/έτος) και το Ασντόντ το 2015 (100 εκατ. m3/έτος). Το μοντέλο που ακολούθησε το Ισραήλ για την τόσο ταχεία ανάπτυξη των υποδομών είναι η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα: όλες οι μονάδες αφαλάτωσης είναι ιδιωτικές (ανήκουν σε δύο εταιρείες) και κατασκευάστηκαν σε σύμπραξη με το δημόσιο (ΣΔΙΤ). Το συμβόλαιο περιλαμβάνει τη συντήρηση και λειτουργία των εργοστασίων για 25 έτη και την πώληση του νερού στο κράτος σε μια συγκεκριμένη τιμή (τη στιγμή αυτή, 0,50 ευρώ/κυβικό, από 0,70 πριν από πέντε χρόνια). Παράλληλα, εδώ και δεκαετίες η χώρα προχώρησε σε μια πολύ μεγάλη αναδιάταξη των υποδομών της, προκειμένου να αντιμετωπίσει το ελλειμματικό ισοζύγιο του πλουσιότερου σε νερό Βορρά και εντελώς άνυδρου Νότου: δημιούργησε μέσω της κρατικής εταιρείας υδάτων Mekorot έναν «εθνικό μεταφορέα», ένα ενιαίο δίκτυο που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, επιτρέποντας και την ενιαία τιμολόγηση του νερού, από όποια πηγή και αν προέρχεται. Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Σήμερα βρίσκεται υπό κατασκευήν το μεγαλύτερο εργοστάσιο αφαλάτωσης στον κόσμο στο Σορέκ με στόχο να λειτουργήσει το 2023, το οποίο θα παράγει 200 εκατ. m3/έτος. Επίσης σε διαδικασία διαγωνισμού βρίσκονται ακόμα δύο μονάδες, μία βόρεια της Χάιφα για επιπλέον 100 εκατ. m3/έτος και η επέκταση του Ασντόντ για επιπλέον 100 εκατ. m3/έτος. Με αυτόν τον τρόπο, αναφέρει η κ. Σλέπνερ, το Ισραήλ θα καλύψει με αφαλάτωση έως το 2026 το 100% των αναγκών ύδρευσης, από 80% σήμερα. 100% των αναγκών του για την ύδρευση και τη βιομηχανία θα καλύπτει το Ισραήλ μέσω αφαλάτωσης από το 2026. Θα είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα το πετύχει. Πώς λειτουργούν όμως αυτές οι μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης; Η επίσκεψη στη μονάδα της Χαντέρα (η οποία εξυπηρετεί περίπου 1,2 εκατ. πολίτες) δίνει την ευκαιρία να απαντηθούν αρκετές απορίες. «Το θαλασσινό νερό στην περιοχή μας έχει υψηλή αλατότητα, περίπου 40.000ppm (μέρη διαλυμένων αλάτων ανά εκατομμύριο), και μέσω της μονάδας γίνεται 240 ppm», εξηγεί η Μίριαμ Mπρουσιλόβσκι, τεχνική διευθύντρια της IDE (εταιρείας που διαχειρίζεται τρεις από τις πέντε μονάδες αφαλάτωσης της χώρας). «Το νερό έρχεται στη μονάδα μέσω τριών αγωγών, μήκους 1,25 χλμ., από βάθος 15 μέτρων. Η απορρόφηση είναι αργή, περίπου 45.000 m3/ώρα (περίπου μία πισίνα το λεπτό), ώστε να μην απορροφώνται ψάρια. Κατόπιν υφίσταται δύο στάδια προεπεξεργασίας που απομακρύνουν κάθε σωματίδιο. Στη συνέχεια το νερό αφαλατώνεται μέσω αντίστροφης ώσμωσης. Κατά τη διαδικασία αυτή ανακτάται το 45% της ενέργειας που χρειάζεται το εργοστάσιο. Το μισό από το νερό που απορροφάται από τη θάλασσα μετατρέπεται σε πόσιμο, ενώ το άλλο μισό είναι “συμπυκνωμένο”, καθώς έχει το σύνολο του αλατιού. Αυτό επιστρέφεται στη θάλασσα μπροστά στο εργοστάσιο, όπου αναμειγνύεται με το νερό που χρησιμοποιείται για την ψύξη του παρακείμενου εργοστασίου». Το αλμόλοιπο Οσον αφορά την επίδραση του αλμολοίπου (δηλαδή του υπολείμματος της επεξεργασίας στο εργοστάσιο αφαλάτωσης) στο θαλάσσιο περιβάλλον, η εταιρεία υποστηρίζει ότι είναι από τα ζητήματα που έχουν πλέον επιλυθεί. «Γίνεται έλεγχος δύο φορές το έτος, με δείγματα από το νερό και τους οργανισμούς του πυθμένα. Το αλμόλοιπο έχει 80.000 ppm αλάτων όταν εισέρχεται στη θάλασσα και σε απόσταση δέκα μέτρων από την έξοδο έχει μόλις 1% περισσότερη αλατότητα από το θαλασσινό νερό», λέει η κ. Mπρουσιλόβσκι. «Τα χημικά που χρησιμοποιούνται στην επεξεργασία του νερού, λ.χ. για να εμποδίζεται η σκλήρυνση των μεμβρανών της αντίστροφης ώσμωσης, είναι κάτω από τα επιτρεπόμενα όρια, τα οποία αναθεωρούνται ανά κάποια χρόνια, ανάλογα με την εξέλιξη της επιστήμης». Πάντως κανένα από τα εργοστάσια αφαλάτωσης δεν βασίζεται στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για να καλύπτει τις ανάγκες του (χρησιμοποιεί ρεύμα από το δίκτυο). «Το νέο εργοστάσιο στο Σορέκ θα καλύπτει μέρος των αναγκών του από φωτοβολταϊκά. Το ενεργειακό κόστος είναι σήμερα 3,3 KW/m3 νερού, από 4-4,5 KW/m3 πριν από λίγα χρόνια, και στα νέα εργοστάσια θα είναι στα 2,9 KW/m3», εξηγεί η εκπρόσωπος της IDE. Τέλος, όσον αφορά τις 53.000 μεμβράνες που χρησιμοποιούνται στο εργοστάσιο της Χαντέρα, περίπου το 12% ανανεώνεται κάθε δέκα χρόνια και συνήθως πωλείται σε εταιρείες που έχουν ανάγκη για παραγωγή χαμηλότερης ποιότητας νερού. Υδάτινες «γέφυρες» με Ιορδανία και Παλαιστίνη Στις άνυδρες περιοχές, η διαχείριση του νερού είναι ζήτημα επιβίωσης. Στη συγκεκριμένη «γειτονιά» του κόσμου, η διαχείριση του νερού της Θάλασσας της Γαλιλαίας και του ποταμού Ιορδάνη υπήρξε ήδη από τη δεκαετία του ’60 πηγή έντασης ή συγκρούσεων ανάμεσα στο Ισραήλ, στη Συρία, στον Λίβανο και στην Ιορδανία. Σήμερα το Ισραήλ έχει υπογράψει δύο συμφωνίες για την παροχή νερού στην Ιορδανία και στην Παλαιστινιακή Αρχή. Στην πρώτη περίπτωση, το Ισραήλ συμφώνησε να παρέχει 100 εκατ. m3 ετησίως από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας (στην Ιορδανία, το «κενό» μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης νερού είναι 500 εκατ. m3/ετησίως). Το νερό παρέχεται με την εξής συμφωνία: τα πρώτα 50 εκατ. m3 ετησίως προς 0,04 ευρώ/m3 και οτιδήποτε πάνω από αυτό προς 0,80 ευρώ/m3. «Η τιμή του νερού είναι χαμηλή γιατί αυτή τη στιγμή είναι παράγοντας ειρήνης ανάμεσα στις δύο χώρες», λέει ο Λιόρ Γκούτμαν, εκπρόσωπος της Mekorot. Οι δύο χώρες συζητούσαν πριν από λίγα χρόνια την κατασκευή κοινού εργοστασίου αφαλάτωσης, όμως η συμφωνία δεν προχώρησε. Το αίτημα για αύξηση της μεταφοράς νερού από τη Γαλιλαία στην Ιορδανία είναι ενδεχομένως και ένας από τους λόγους (μαζί με τον περιβαλλοντικό) για τους οποίους η Mekorot προχώρησε σε ένα μεγάλο έργο, για τη μεταφορά αφαλατωμένου νερού στη Θάλασσα της Γαλιλαίας: σε πρώτη φάση 120 εκατ. m3/έτος. Το έργο, που κόστισε 250 εκατ. ευρώ, θα λειτουργήσει δοκιμαστικά τον Νοέμβριο. Στην περίπτωση της Παλαιστινιακής Αρχής, η κατάσταση είναι σαφώς πιο περίπλοκη. Η διαχείριση των υδατικών πηγών της Παλαιστίνης είναι πηγή συγκρούσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές ήδη από τη δεκαετία του ’60. Με τη Συμφωνία του Οσλο τέθηκαν συγκεκριμένοι περιορισμοί στις απολήψεις νερού μέσω γεωτρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Οχθη και το Ισραήλ δεσμεύτηκε για την παροχή συγκεκριμένης ποσότητας νερού. Σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς, το Ισραήλ εκμεταλλεύεται μέσω γεωτρήσεων το μεγαλύτερο μέρος των υπόγειων υδάτων της Λωρίδας της Γάζας, ενώ στην Παλαιστινιακή Αρχή εμποδίζεται η διάνοιξη νέων γεωτρήσεων, με αποτέλεσμα τα παλαιστινιακά εδάφη να αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα. Από την πλευρά του το Ισραήλ υποστηρίζει ότι έχει μειώσει τις απολήψεις μέσω γεωτρήσεων και παρέχει στην Παλαιστινιακή Αρχή πολύ περισσότερο νερό από όσο ορίζει η Συμφωνία του Οσλο. Αρδευση από λύματα Στο Ισραήλ οι ανάγκες ύδρευσης αντιπροσωπεύουν το 40% της συνολικής κατανάλωσης νερού. Το 51% όμως αφορά την άρδευση. Στον τομέα αυτό η χώρα πρωτοπορεί τεχνολογικά, έχοντας αναπτύξει τη στάγδην άρδευση και άλλες μεθόδους περιορισμού της σπατάλης νερού εδώ και δεκαετίες, καταφέρνοντας να καλλιεργήσει μεγάλα τμήματα της ερήμου. Επιπλέον, μεγάλο μέρος των αναγκών (45%) καλύπτεται από επεξεργασμένα λύματα, τα οποία διοχετεύονται στις αγροτικές περιοχές με χωριστό δίκτυο. «Περίπου το 87% των λυμάτων στη χώρα καθαρίζονται και χρησιμοποιούνται στη γεωργία. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο, με δεύτερο υψηλότερο την Ισπανία με 20%», εξηγεί ο Λιορ Γκούτμαν, εκπρόσωπος της Mekorot (σ.σ. στην Ελλάδα η επαναχρησιμοποίηση νερού για άρδευση είναι κάτω από 1%). «Το νερό που αντλείται από τη θάλασσα είναι σε 4 ώρες από τη Μεσόγειο στα σπίτια μας. Επειτα από 72 ώρες αφότου καταλήξει στην αποχέτευση έχει καθαριστεί και χρησιμοποιείται στη γεωργία, έως και 470 χλμ. μακριά. Εως το 2030 θα καθαρίζεται σχεδόν το σύνολο των λυμάτων και θα μεταφέρεται και στις πιο απομακρυσμένες καλλιέργειες για άρδευση, υποκαθιστώντας την ανάγκη για γεωτρήσεις». Η Netafim είναι η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο στην ανάπτυξη συστημάτων άρδευσης. «Ολα έγιναν από ανάγκη», λέει ο Γκαλ Τζόρνταν, αντιπρόεδρος της εταιρείας. «Σήμερα το 95% της γεωργίας στο Ισραήλ χρησιμοποιεί στάγδην άρδευση. Παράλληλα, αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό του επαναχρησιμοποιούμενου νερού στην άρδευση, 30% το 2015, 45% σήμερα. Σε όλο τον πλανήτη η κλιματική αλλαγή αλλάζει τις συνθήκες για τη γεωργία. Ο τρόπος που χρησιμοποιείται σήμερα θα είναι επαρκής για ακόμη 5-7 χρόνια, αλλά δεν θα μπορεί να λειτουργήσει σε 15 χρόνια. Η αλλαγή δεν θα έρθει μόνο μέσα από τους αγρότες, αλλά και τις ιδιωτικές εταιρείες και τις κυβερνήσεις. Σήμερα μιλάμε για «γεωργία ακριβείας», δηλαδή τη χρήση τεχνολογίας πληροφοριών ώστε να εξασφαλίζεται ότι η καλλιέργεια και το έδαφος θα λάβει αυτό ακριβώς που χρειάζεται για τη μεγιστοποίηση της παραγωγής, ελαχιστοποιώντας το περιβαλλοντικό αποτύπωμα». Μια από τις εταιρείες που συνεργάζεται η Netafim στη χώρα μας είναι η Agrohellas στην Ορεστιάδα, πετυχαίνοντας 68% μικρότερη κατανάλωση νερού για την καλλιέργεια ρυζιού. Πολλά βήματα μπροστά στη διαχείριση υδάτων Το υπόλοιπο της αφαλάτωσης (νερό με διπλάσια αλατότητα) επιστρέφει στη θάλασσα στη Χαντέρα (αριστερά). Στο εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων Σαφντάν (κέντρο) καταλήγουν τα λύματα του Τελ Αβίβ μέσω ενός τεράστιου αγωγού. Δίπλα στη θάλασσα της Γαλιλαίας (δεξιά) υπάρχουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού, που καλύπτουν τις ανάγκες του βόρειου Ισραήλ. View full είδηση
  2. Το Ισραήλ, ως άνυδρη χώρα, αναγκάστηκε από πολύ νωρίς, εδώ και τουλάχιστον εξήντα χρόνια, να αναζητήσει λύσεις για να αυξήσει την επάρκεια και να μειώσει τη σπατάλη νερού. Επένδυσε για δεκαετίες στην έρευνα και την κατασκευή υποδομών και πλέον θεωρείται πρωτοπόρο σε πολλούς τομείς, όπως η αφαλάτωση και η στάγδην άρδευση. Σήμερα ετοιμάζεται για ακόμα ένα άλμα: να γίνει, από το 2026, η πρώτη χώρα στον κόσμο στην οποία το 100% της κατανάλωσης για την ύδρευση και τη βιομηχανία θα προέρχεται από αφαλάτωση και το 2030 η πρώτη στην οποία σχεδόν το 100% των αστικών λυμάτων θα επαναχρησιμοποιείται μετά από επεξεργασία στη γεωργία. Εως το 2005, η κύρια πηγή νερού στο Ισραήλ ήταν η θάλασσα (έτσι ονομάζεται η λίμνη) της Γαλιλαίας. Το 2002, έπειτα από μια παρατεταμένη λειψυδρία, η χώρα αποφάσισε να προχωρήσει στην κατασκευή μεγάλων μονάδων αφαλάτωσης κατά μήκος των ακτών της. Οπως εξηγεί στην «Κ» η Ολγα Σλέπνερ, από την Αρχή Υδάτων του Ισραήλ, μέσα σε δέκα χρόνια κατασκευάστηκαν στη χώρα πέντε μεγάλα εργοστάσια: το πρώτο το 2005 στο Ασκελον (115 εκατ. m3/έτος), ακολουθούμενο από το Παλμαχίμ το 2007 (90 εκατ. m3/έτος), τη Χαντέρα το 2010 (137 εκατ. m3/έτος), το Σορέκ το 2013 (150 εκατ. m3/έτος) και το Ασντόντ το 2015 (100 εκατ. m3/έτος). Το μοντέλο που ακολούθησε το Ισραήλ για την τόσο ταχεία ανάπτυξη των υποδομών είναι η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα: όλες οι μονάδες αφαλάτωσης είναι ιδιωτικές (ανήκουν σε δύο εταιρείες) και κατασκευάστηκαν σε σύμπραξη με το δημόσιο (ΣΔΙΤ). Το συμβόλαιο περιλαμβάνει τη συντήρηση και λειτουργία των εργοστασίων για 25 έτη και την πώληση του νερού στο κράτος σε μια συγκεκριμένη τιμή (τη στιγμή αυτή, 0,50 ευρώ/κυβικό, από 0,70 πριν από πέντε χρόνια). Παράλληλα, εδώ και δεκαετίες η χώρα προχώρησε σε μια πολύ μεγάλη αναδιάταξη των υποδομών της, προκειμένου να αντιμετωπίσει το ελλειμματικό ισοζύγιο του πλουσιότερου σε νερό Βορρά και εντελώς άνυδρου Νότου: δημιούργησε μέσω της κρατικής εταιρείας υδάτων Mekorot έναν «εθνικό μεταφορέα», ένα ενιαίο δίκτυο που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, επιτρέποντας και την ενιαία τιμολόγηση του νερού, από όποια πηγή και αν προέρχεται. Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Σήμερα βρίσκεται υπό κατασκευήν το μεγαλύτερο εργοστάσιο αφαλάτωσης στον κόσμο στο Σορέκ με στόχο να λειτουργήσει το 2023, το οποίο θα παράγει 200 εκατ. m3/έτος. Επίσης σε διαδικασία διαγωνισμού βρίσκονται ακόμα δύο μονάδες, μία βόρεια της Χάιφα για επιπλέον 100 εκατ. m3/έτος και η επέκταση του Ασντόντ για επιπλέον 100 εκατ. m3/έτος. Με αυτόν τον τρόπο, αναφέρει η κ. Σλέπνερ, το Ισραήλ θα καλύψει με αφαλάτωση έως το 2026 το 100% των αναγκών ύδρευσης, από 80% σήμερα. 100% των αναγκών του για την ύδρευση και τη βιομηχανία θα καλύπτει το Ισραήλ μέσω αφαλάτωσης από το 2026. Θα είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα το πετύχει. Πώς λειτουργούν όμως αυτές οι μεγάλες μονάδες αφαλάτωσης; Η επίσκεψη στη μονάδα της Χαντέρα (η οποία εξυπηρετεί περίπου 1,2 εκατ. πολίτες) δίνει την ευκαιρία να απαντηθούν αρκετές απορίες. «Το θαλασσινό νερό στην περιοχή μας έχει υψηλή αλατότητα, περίπου 40.000ppm (μέρη διαλυμένων αλάτων ανά εκατομμύριο), και μέσω της μονάδας γίνεται 240 ppm», εξηγεί η Μίριαμ Mπρουσιλόβσκι, τεχνική διευθύντρια της IDE (εταιρείας που διαχειρίζεται τρεις από τις πέντε μονάδες αφαλάτωσης της χώρας). «Το νερό έρχεται στη μονάδα μέσω τριών αγωγών, μήκους 1,25 χλμ., από βάθος 15 μέτρων. Η απορρόφηση είναι αργή, περίπου 45.000 m3/ώρα (περίπου μία πισίνα το λεπτό), ώστε να μην απορροφώνται ψάρια. Κατόπιν υφίσταται δύο στάδια προεπεξεργασίας που απομακρύνουν κάθε σωματίδιο. Στη συνέχεια το νερό αφαλατώνεται μέσω αντίστροφης ώσμωσης. Κατά τη διαδικασία αυτή ανακτάται το 45% της ενέργειας που χρειάζεται το εργοστάσιο. Το μισό από το νερό που απορροφάται από τη θάλασσα μετατρέπεται σε πόσιμο, ενώ το άλλο μισό είναι “συμπυκνωμένο”, καθώς έχει το σύνολο του αλατιού. Αυτό επιστρέφεται στη θάλασσα μπροστά στο εργοστάσιο, όπου αναμειγνύεται με το νερό που χρησιμοποιείται για την ψύξη του παρακείμενου εργοστασίου». Το αλμόλοιπο Οσον αφορά την επίδραση του αλμολοίπου (δηλαδή του υπολείμματος της επεξεργασίας στο εργοστάσιο αφαλάτωσης) στο θαλάσσιο περιβάλλον, η εταιρεία υποστηρίζει ότι είναι από τα ζητήματα που έχουν πλέον επιλυθεί. «Γίνεται έλεγχος δύο φορές το έτος, με δείγματα από το νερό και τους οργανισμούς του πυθμένα. Το αλμόλοιπο έχει 80.000 ppm αλάτων όταν εισέρχεται στη θάλασσα και σε απόσταση δέκα μέτρων από την έξοδο έχει μόλις 1% περισσότερη αλατότητα από το θαλασσινό νερό», λέει η κ. Mπρουσιλόβσκι. «Τα χημικά που χρησιμοποιούνται στην επεξεργασία του νερού, λ.χ. για να εμποδίζεται η σκλήρυνση των μεμβρανών της αντίστροφης ώσμωσης, είναι κάτω από τα επιτρεπόμενα όρια, τα οποία αναθεωρούνται ανά κάποια χρόνια, ανάλογα με την εξέλιξη της επιστήμης». Πάντως κανένα από τα εργοστάσια αφαλάτωσης δεν βασίζεται στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για να καλύπτει τις ανάγκες του (χρησιμοποιεί ρεύμα από το δίκτυο). «Το νέο εργοστάσιο στο Σορέκ θα καλύπτει μέρος των αναγκών του από φωτοβολταϊκά. Το ενεργειακό κόστος είναι σήμερα 3,3 KW/m3 νερού, από 4-4,5 KW/m3 πριν από λίγα χρόνια, και στα νέα εργοστάσια θα είναι στα 2,9 KW/m3», εξηγεί η εκπρόσωπος της IDE. Τέλος, όσον αφορά τις 53.000 μεμβράνες που χρησιμοποιούνται στο εργοστάσιο της Χαντέρα, περίπου το 12% ανανεώνεται κάθε δέκα χρόνια και συνήθως πωλείται σε εταιρείες που έχουν ανάγκη για παραγωγή χαμηλότερης ποιότητας νερού. Υδάτινες «γέφυρες» με Ιορδανία και Παλαιστίνη Στις άνυδρες περιοχές, η διαχείριση του νερού είναι ζήτημα επιβίωσης. Στη συγκεκριμένη «γειτονιά» του κόσμου, η διαχείριση του νερού της Θάλασσας της Γαλιλαίας και του ποταμού Ιορδάνη υπήρξε ήδη από τη δεκαετία του ’60 πηγή έντασης ή συγκρούσεων ανάμεσα στο Ισραήλ, στη Συρία, στον Λίβανο και στην Ιορδανία. Σήμερα το Ισραήλ έχει υπογράψει δύο συμφωνίες για την παροχή νερού στην Ιορδανία και στην Παλαιστινιακή Αρχή. Στην πρώτη περίπτωση, το Ισραήλ συμφώνησε να παρέχει 100 εκατ. m3 ετησίως από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας (στην Ιορδανία, το «κενό» μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης νερού είναι 500 εκατ. m3/ετησίως). Το νερό παρέχεται με την εξής συμφωνία: τα πρώτα 50 εκατ. m3 ετησίως προς 0,04 ευρώ/m3 και οτιδήποτε πάνω από αυτό προς 0,80 ευρώ/m3. «Η τιμή του νερού είναι χαμηλή γιατί αυτή τη στιγμή είναι παράγοντας ειρήνης ανάμεσα στις δύο χώρες», λέει ο Λιόρ Γκούτμαν, εκπρόσωπος της Mekorot. Οι δύο χώρες συζητούσαν πριν από λίγα χρόνια την κατασκευή κοινού εργοστασίου αφαλάτωσης, όμως η συμφωνία δεν προχώρησε. Το αίτημα για αύξηση της μεταφοράς νερού από τη Γαλιλαία στην Ιορδανία είναι ενδεχομένως και ένας από τους λόγους (μαζί με τον περιβαλλοντικό) για τους οποίους η Mekorot προχώρησε σε ένα μεγάλο έργο, για τη μεταφορά αφαλατωμένου νερού στη Θάλασσα της Γαλιλαίας: σε πρώτη φάση 120 εκατ. m3/έτος. Το έργο, που κόστισε 250 εκατ. ευρώ, θα λειτουργήσει δοκιμαστικά τον Νοέμβριο. Στην περίπτωση της Παλαιστινιακής Αρχής, η κατάσταση είναι σαφώς πιο περίπλοκη. Η διαχείριση των υδατικών πηγών της Παλαιστίνης είναι πηγή συγκρούσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές ήδη από τη δεκαετία του ’60. Με τη Συμφωνία του Οσλο τέθηκαν συγκεκριμένοι περιορισμοί στις απολήψεις νερού μέσω γεωτρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Οχθη και το Ισραήλ δεσμεύτηκε για την παροχή συγκεκριμένης ποσότητας νερού. Σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς, το Ισραήλ εκμεταλλεύεται μέσω γεωτρήσεων το μεγαλύτερο μέρος των υπόγειων υδάτων της Λωρίδας της Γάζας, ενώ στην Παλαιστινιακή Αρχή εμποδίζεται η διάνοιξη νέων γεωτρήσεων, με αποτέλεσμα τα παλαιστινιακά εδάφη να αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα. Από την πλευρά του το Ισραήλ υποστηρίζει ότι έχει μειώσει τις απολήψεις μέσω γεωτρήσεων και παρέχει στην Παλαιστινιακή Αρχή πολύ περισσότερο νερό από όσο ορίζει η Συμφωνία του Οσλο. Αρδευση από λύματα Στο Ισραήλ οι ανάγκες ύδρευσης αντιπροσωπεύουν το 40% της συνολικής κατανάλωσης νερού. Το 51% όμως αφορά την άρδευση. Στον τομέα αυτό η χώρα πρωτοπορεί τεχνολογικά, έχοντας αναπτύξει τη στάγδην άρδευση και άλλες μεθόδους περιορισμού της σπατάλης νερού εδώ και δεκαετίες, καταφέρνοντας να καλλιεργήσει μεγάλα τμήματα της ερήμου. Επιπλέον, μεγάλο μέρος των αναγκών (45%) καλύπτεται από επεξεργασμένα λύματα, τα οποία διοχετεύονται στις αγροτικές περιοχές με χωριστό δίκτυο. «Περίπου το 87% των λυμάτων στη χώρα καθαρίζονται και χρησιμοποιούνται στη γεωργία. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο, με δεύτερο υψηλότερο την Ισπανία με 20%», εξηγεί ο Λιορ Γκούτμαν, εκπρόσωπος της Mekorot (σ.σ. στην Ελλάδα η επαναχρησιμοποίηση νερού για άρδευση είναι κάτω από 1%). «Το νερό που αντλείται από τη θάλασσα είναι σε 4 ώρες από τη Μεσόγειο στα σπίτια μας. Επειτα από 72 ώρες αφότου καταλήξει στην αποχέτευση έχει καθαριστεί και χρησιμοποιείται στη γεωργία, έως και 470 χλμ. μακριά. Εως το 2030 θα καθαρίζεται σχεδόν το σύνολο των λυμάτων και θα μεταφέρεται και στις πιο απομακρυσμένες καλλιέργειες για άρδευση, υποκαθιστώντας την ανάγκη για γεωτρήσεις». Η Netafim είναι η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο στην ανάπτυξη συστημάτων άρδευσης. «Ολα έγιναν από ανάγκη», λέει ο Γκαλ Τζόρνταν, αντιπρόεδρος της εταιρείας. «Σήμερα το 95% της γεωργίας στο Ισραήλ χρησιμοποιεί στάγδην άρδευση. Παράλληλα, αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό του επαναχρησιμοποιούμενου νερού στην άρδευση, 30% το 2015, 45% σήμερα. Σε όλο τον πλανήτη η κλιματική αλλαγή αλλάζει τις συνθήκες για τη γεωργία. Ο τρόπος που χρησιμοποιείται σήμερα θα είναι επαρκής για ακόμη 5-7 χρόνια, αλλά δεν θα μπορεί να λειτουργήσει σε 15 χρόνια. Η αλλαγή δεν θα έρθει μόνο μέσα από τους αγρότες, αλλά και τις ιδιωτικές εταιρείες και τις κυβερνήσεις. Σήμερα μιλάμε για «γεωργία ακριβείας», δηλαδή τη χρήση τεχνολογίας πληροφοριών ώστε να εξασφαλίζεται ότι η καλλιέργεια και το έδαφος θα λάβει αυτό ακριβώς που χρειάζεται για τη μεγιστοποίηση της παραγωγής, ελαχιστοποιώντας το περιβαλλοντικό αποτύπωμα». Μια από τις εταιρείες που συνεργάζεται η Netafim στη χώρα μας είναι η Agrohellas στην Ορεστιάδα, πετυχαίνοντας 68% μικρότερη κατανάλωση νερού για την καλλιέργεια ρυζιού. Πολλά βήματα μπροστά στη διαχείριση υδάτων Το υπόλοιπο της αφαλάτωσης (νερό με διπλάσια αλατότητα) επιστρέφει στη θάλασσα στη Χαντέρα (αριστερά). Στο εργοστάσιο επεξεργασίας λυμάτων Σαφντάν (κέντρο) καταλήγουν τα λύματα του Τελ Αβίβ μέσω ενός τεράστιου αγωγού. Δίπλα στη θάλασσα της Γαλιλαίας (δεξιά) υπάρχουν εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού, που καλύπτουν τις ανάγκες του βόρειου Ισραήλ.
  3. Δύο νέους οδηγούς εξέδωσε πρόσφατα η ΜΟΔ στο πλαίσιο της υποστήριξης που παρέχει στους Δήμουςοι οποίοι είναι διαθέσιμοι ηλεκτρονικά σε κάθε ενδιαφερόμενο: 1) Τον Οδηγό ανασχεδιασμού αστικών οδών αρμοδιότητας δήμων, όπου παρουσιάζονται οι δυνατότητες που έχουν οι δήμοι να ανασχεδιάσουν αστικές οδούς με γνώμονα τη βιώσιμη κινητικότητα αλλά και την αστική αναζωογόνηση. Στόχος του Οδηγού αυτού είναι: α) να αξιοποιηθεί από Δήμους που επιθυμούν να αναθεωρήσουν τα υφιστάμενα μοντέλα μετακινήσεων στην περιοχή τους ενισχύοντας εναλλακτικά προς το ΙΧ μέσα μεταφοράς και δημιουργώντας προσβάσιμες πόλεις για όλες και όλους, β) να στηρίξει τους Δήμους στην εκπόνηση και υλοποίηση Σχεδίων Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ) με χρηματοδότηση του Πράσινου Ταμείου και άλλων φορέων και γ) να συμβάλει στο σχεδιασμό άρτιων, σύγχρονων και διαχρονικών έργων που θα εξυπηρετούν τους στόχους της βιώσιμης κινητικότητας και τις ανάγκες των πολιτών. Ο Οδηγός είναι διαθέσιμος στην ιστοσελίδα της ΜΟΔ στην διεύθυνση:http://www.mou.gr/el/Pages/NewsFS.aspx?item=582 2) Τον Οδηγό για την αφαλάτωση και τα συνοδά της έργα, που περιλαμβάνει την καταγραφή των απαραίτητων προπαρασκευαστικών ενεργειών για την ωρίμανση ενός ολοκληρωμένου έργου αφαλάτωσης από τη στιγμή της σύλληψής του έως τη δημοπράτησή του. Στόχος του Οδηγού είναι να αξιοποιηθεί από Δήμους που επιθυμούν να αποκτήσουν πόσιμο νερό μέσω της αφαλάτωσης για την καταπολέμηση της λειψυδρίας στην περιοχή τους και τον περιορισμό του κόστους του νερού λόγω της μεταφοράς του από την ηπειρωτική Ελλάδα ή αλλού. Ο Οδηγός είναι διαθέσιμος στην ιστοσελίδα της ΜΟΔ στην διεύθυνση:http://www.mou.gr/el/Pages/NewsFS.aspx?item=589 Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις υπηρεσίες που παρέχει η ΜΟΔ στους Δήμους στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.mou.gr/el/Pages/otasupportnews.aspx
  4. Δύο νέους οδηγούς εξέδωσε πρόσφατα η ΜΟΔ στο πλαίσιο της υποστήριξης που παρέχει στους Δήμουςοι οποίοι είναι διαθέσιμοι ηλεκτρονικά σε κάθε ενδιαφερόμενο: 1) Τον Οδηγό ανασχεδιασμού αστικών οδών αρμοδιότητας δήμων, όπου παρουσιάζονται οι δυνατότητες που έχουν οι δήμοι να ανασχεδιάσουν αστικές οδούς με γνώμονα τη βιώσιμη κινητικότητα αλλά και την αστική αναζωογόνηση. Στόχος του Οδηγού αυτού είναι: α) να αξιοποιηθεί από Δήμους που επιθυμούν να αναθεωρήσουν τα υφιστάμενα μοντέλα μετακινήσεων στην περιοχή τους ενισχύοντας εναλλακτικά προς το ΙΧ μέσα μεταφοράς και δημιουργώντας προσβάσιμες πόλεις για όλες και όλους, β) να στηρίξει τους Δήμους στην εκπόνηση και υλοποίηση Σχεδίων Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ) με χρηματοδότηση του Πράσινου Ταμείου και άλλων φορέων και γ) να συμβάλει στο σχεδιασμό άρτιων, σύγχρονων και διαχρονικών έργων που θα εξυπηρετούν τους στόχους της βιώσιμης κινητικότητας και τις ανάγκες των πολιτών. Ο Οδηγός είναι διαθέσιμος στην ιστοσελίδα της ΜΟΔ στην διεύθυνση:http://www.mou.gr/el/Pages/NewsFS.aspx?item=582 2) Τον Οδηγό για την αφαλάτωση και τα συνοδά της έργα, που περιλαμβάνει την καταγραφή των απαραίτητων προπαρασκευαστικών ενεργειών για την ωρίμανση ενός ολοκληρωμένου έργου αφαλάτωσης από τη στιγμή της σύλληψής του έως τη δημοπράτησή του. Στόχος του Οδηγού είναι να αξιοποιηθεί από Δήμους που επιθυμούν να αποκτήσουν πόσιμο νερό μέσω της αφαλάτωσης για την καταπολέμηση της λειψυδρίας στην περιοχή τους και τον περιορισμό του κόστους του νερού λόγω της μεταφοράς του από την ηπειρωτική Ελλάδα ή αλλού. Ο Οδηγός είναι διαθέσιμος στην ιστοσελίδα της ΜΟΔ στην διεύθυνση:http://www.mou.gr/el/Pages/NewsFS.aspx?item=589 Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις υπηρεσίες που παρέχει η ΜΟΔ στους Δήμους στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.mou.gr/el/Pages/otasupportnews.aspx View full είδηση
  5. Είναι, αν μη τι άλλο, μια ιδιαίτερη περίπτωση. Είναι η πρώτη –μη πειραματική– αφαλάτωση στη χώρα μας, η οποία λειτουργεί εξ ολοκλήρου με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μεταφέρθηκε κομμάτι κομμάτι σε ένα ακριτικό νησί, καθώς δεν υπήρχε λιμάνι για να εκφορτωθεί και συναρμολογήθηκε επιτόπου, ενώ συντηρείται από αξιωματικούς του ελληνικού στρατού, οι οποίοι «μεταλαμπαδεύουν» ο ένας στον άλλο τη γνώση. Η μικρή αφαλάτωση στη νήσο Στρογγύλη, κοντά στο Καστελλόριζο, ήταν η «πρωταγωνίστρια» του τριήμερου διεθνούς συνεδρίου «Αφαλάτωση για το Περιβάλλον: Καθαρό νερό και Ενέργεια», που ολοκληρώθηκε χθες στην Αθήνα. Είναι μια μικρή σε δυναμικότητα αφαλάτωση (παράγει 20 κυβικά νερού την ημέρα), η οποία καλύπτει από το 2014 τις ανάγκες του φυλακίου που βρίσκεται στο ακριτικό νησάκι. «Για πολλά χρόνια, το νερό μεταφερόταν στο νησί με πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού, με κόστος 20 ευρώ/κυβικό», εξηγεί ο Στάθης Μάτος, διευθυντής πωλήσεων της εταιρείας ΤΕΜΑΚ (που σχεδίασε, κατασκεύασε και τοποθέτησε την αφαλάτωση). «Με δεδομένη τη δυσκολία προσέγγισης στο νησί, η αφαλάτωση δεν μπορούσε να εξαρτάται από γεννήτρια πετρελαίου. Ετσι, όταν η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου πραγματοποίησε τον διαγωνισμό, ζήτησε μια μονάδα αφαλάτωσης η οποία να λειτουργεί εξ ολοκλήρου με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας». Η εταιρεία κατασκεύασε τη μονάδα στο εργοστάσιό της, τη δοκίμασε σε πραγματικές συνθήκες μετά τη... διέλυσε, προκειμένου να τη μεταφέρει στη Στρογγύλη. «Το νησί έχει έναν μώλο, είναι αδύνατη η πρόσδεση μεγάλου πλοίου. Επομένως τα εξαρτήματα μεταφέρθηκαν στο Καστελλόριζο με το πλοίο της γραμμής και στη συνέχεια λίγα λίγα με καΐκι στη Στρογγύλη. Κατόπιν μεταφέρθηκαν στα χέρια από εμάς στο σημείο όπου εγκαταστάθηκε η μονάδα και επανασυναρμολογήθηκαν». Οι ειδικές συνθήκες του νησιού επέβαλαν τροποποιήσεις στον σχεδιασμό της μονάδας. «Η αφαλάτωση δουλεύει με ένα έξυπνο σύστημα εξοικονόμησης ενέργειας, με στόχο η επιφάνεια των φωτοβολταϊκών πάνελ και ο αριθμός των μπαταριών να μειωθούν στο μισό. Επίσης, διαθέτει σύστημα ανάκτησης ενέργειας, όπως οι αφαλατώσεις μεγάλης δυναμικότητας: χρησιμοποιεί την πίεση με την οποία παράγεται ο αλμόλοιπος για να κινεί μια τουρμπίνα με την οποία γίνεται η άντληση του θαλασσινού νερού. Ως αποτέλεσμα το λειτουργικό της κόστος είναι ιδιαίτερα χαμηλό». Από κοινού με τη δεξαμενή αποθήκευσης νερού, η μονάδα δίνει υδατική αυτονομία στο νησί έως και ένα μήνα. Μία ακόμα ιδιαιτερότητα είναι ότι η συντήρηση έπρεπε να γίνεται από τους υπηρετούντες στο φυλάκιο. «Απλοποιήσαμε την κατασκευή ώστε να μπορεί κάποιος εύκολα να αντικαταστήσει τα βασικά αναλώσιμα», λέει ο κ. Μάτος. «Επίσης, γράψαμε ένα αναλυτικό φυλλάδιο οδηγιών, το οποίο θα ήταν κατανοητό και από κάποιον χωρίς ειδικές γνώσεις. Σήμερα, την ελαφρά συντήρηση κάνουν οι αξιωματικοί, «μεταλαμπαδεύοντας» ο ένας στον άλλο τη γνώση τους. Η οργάνωση του στρατού είναι εγγύηση ότι όλοι οι έλεγχοι γίνονται τακτικά». Βραβεία Η αφαλάτωση έχει αποσπάσει δύο διεθνή και ένα εγχώριο βραβείο. «Οι τρεις ελληνικές εταιρείες που δραστηριοποιούμαστε στον χώρο (σ.σ. ΤΕΜΑΚ, SYCHEM, Watera Hellas) έχει η καθεμία τη δική της τεχνογνωσία», εκτιμά ο κ. Μάτος. «Η τεχνολογία αναπτύχθηκε με σκοπό να αντιμετωπίσουμε τις δικές μας δυσκολίες: τη νησιωτικότητα, τη γεωγραφική απομόνωση, την έλλειψη υποδομών. Πλέον, οι Ελληνες κατασκευαστές είναι στην πρώτη γραμμή διεθνώς».
  6. Είναι, αν μη τι άλλο, μια ιδιαίτερη περίπτωση. Είναι η πρώτη –μη πειραματική– αφαλάτωση στη χώρα μας, η οποία λειτουργεί εξ ολοκλήρου με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μεταφέρθηκε κομμάτι κομμάτι σε ένα ακριτικό νησί, καθώς δεν υπήρχε λιμάνι για να εκφορτωθεί και συναρμολογήθηκε επιτόπου, ενώ συντηρείται από αξιωματικούς του ελληνικού στρατού, οι οποίοι «μεταλαμπαδεύουν» ο ένας στον άλλο τη γνώση. Η μικρή αφαλάτωση στη νήσο Στρογγύλη, κοντά στο Καστελλόριζο, ήταν η «πρωταγωνίστρια» του τριήμερου διεθνούς συνεδρίου «Αφαλάτωση για το Περιβάλλον: Καθαρό νερό και Ενέργεια», που ολοκληρώθηκε χθες στην Αθήνα. Είναι μια μικρή σε δυναμικότητα αφαλάτωση (παράγει 20 κυβικά νερού την ημέρα), η οποία καλύπτει από το 2014 τις ανάγκες του φυλακίου που βρίσκεται στο ακριτικό νησάκι. «Για πολλά χρόνια, το νερό μεταφερόταν στο νησί με πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού, με κόστος 20 ευρώ/κυβικό», εξηγεί ο Στάθης Μάτος, διευθυντής πωλήσεων της εταιρείας ΤΕΜΑΚ (που σχεδίασε, κατασκεύασε και τοποθέτησε την αφαλάτωση). «Με δεδομένη τη δυσκολία προσέγγισης στο νησί, η αφαλάτωση δεν μπορούσε να εξαρτάται από γεννήτρια πετρελαίου. Ετσι, όταν η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου πραγματοποίησε τον διαγωνισμό, ζήτησε μια μονάδα αφαλάτωσης η οποία να λειτουργεί εξ ολοκλήρου με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας». Η εταιρεία κατασκεύασε τη μονάδα στο εργοστάσιό της, τη δοκίμασε σε πραγματικές συνθήκες μετά τη... διέλυσε, προκειμένου να τη μεταφέρει στη Στρογγύλη. «Το νησί έχει έναν μώλο, είναι αδύνατη η πρόσδεση μεγάλου πλοίου. Επομένως τα εξαρτήματα μεταφέρθηκαν στο Καστελλόριζο με το πλοίο της γραμμής και στη συνέχεια λίγα λίγα με καΐκι στη Στρογγύλη. Κατόπιν μεταφέρθηκαν στα χέρια από εμάς στο σημείο όπου εγκαταστάθηκε η μονάδα και επανασυναρμολογήθηκαν». Οι ειδικές συνθήκες του νησιού επέβαλαν τροποποιήσεις στον σχεδιασμό της μονάδας. «Η αφαλάτωση δουλεύει με ένα έξυπνο σύστημα εξοικονόμησης ενέργειας, με στόχο η επιφάνεια των φωτοβολταϊκών πάνελ και ο αριθμός των μπαταριών να μειωθούν στο μισό. Επίσης, διαθέτει σύστημα ανάκτησης ενέργειας, όπως οι αφαλατώσεις μεγάλης δυναμικότητας: χρησιμοποιεί την πίεση με την οποία παράγεται ο αλμόλοιπος για να κινεί μια τουρμπίνα με την οποία γίνεται η άντληση του θαλασσινού νερού. Ως αποτέλεσμα το λειτουργικό της κόστος είναι ιδιαίτερα χαμηλό». Από κοινού με τη δεξαμενή αποθήκευσης νερού, η μονάδα δίνει υδατική αυτονομία στο νησί έως και ένα μήνα. Μία ακόμα ιδιαιτερότητα είναι ότι η συντήρηση έπρεπε να γίνεται από τους υπηρετούντες στο φυλάκιο. «Απλοποιήσαμε την κατασκευή ώστε να μπορεί κάποιος εύκολα να αντικαταστήσει τα βασικά αναλώσιμα», λέει ο κ. Μάτος. «Επίσης, γράψαμε ένα αναλυτικό φυλλάδιο οδηγιών, το οποίο θα ήταν κατανοητό και από κάποιον χωρίς ειδικές γνώσεις. Σήμερα, την ελαφρά συντήρηση κάνουν οι αξιωματικοί, «μεταλαμπαδεύοντας» ο ένας στον άλλο τη γνώση τους. Η οργάνωση του στρατού είναι εγγύηση ότι όλοι οι έλεγχοι γίνονται τακτικά». Βραβεία Η αφαλάτωση έχει αποσπάσει δύο διεθνή και ένα εγχώριο βραβείο. «Οι τρεις ελληνικές εταιρείες που δραστηριοποιούμαστε στον χώρο (σ.σ. ΤΕΜΑΚ, SYCHEM, Watera Hellas) έχει η καθεμία τη δική της τεχνογνωσία», εκτιμά ο κ. Μάτος. «Η τεχνολογία αναπτύχθηκε με σκοπό να αντιμετωπίσουμε τις δικές μας δυσκολίες: τη νησιωτικότητα, τη γεωγραφική απομόνωση, την έλλειψη υποδομών. Πλέον, οι Ελληνες κατασκευαστές είναι στην πρώτη γραμμή διεθνώς». View full είδηση
  7. H απόφαση του υπ. Nαυτιλίας για τα άνυδρα νησιά και οι 3+1 παίκτες στην «εκκίνηση» H επίλυση του τεράστιου προβλήματος για τα άνυδρα νησιά, αλλά και της κάλυψης των αυξανόμενων αναγκών για όσα διαθέτουν είτε αναξιοποίητες, είτε ανεπαρκείς υποδομές βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής που έχουν χαράξει ο υπουργός Nαυτιλίας Παναγιώτης Kουρουμπλής και ο αρμόδιος υφυπουργός Nεκτάριος Σαντορινιός. Στο πλαίσιο αυτό, προωθήθηκε ρύθμιση για τη δυνατότητα εγκατάστασης και λειτουργίας, μέχρι το τέλος του 2020, προσωρινών μονάδων αφαλάτωσης με ταυτόχρονη θεσμοθέτηση μιας συνεκτικής γραφειοκρατικής διαδικασίας. O άμεσος στόχος είναι μέχρι το τέλος της φετινής χρονιάς να έχουν «τρέξει» οι σχετικοί διαγωνισμοί για τα περισσότερα νησιά. H υπόθεση της αφαλάτωσης είναι μια από τις πολλές που αναδεικνύουν τον ελληνικό παραλογισμό. Γιατί ενώ προσφέρει μόνιμη και φθηνή λύση στο πρόβλημα της λειψυδρίας, ακόμη και σήμερα το κράτος, η Aυτοδιοίκηση και εν τέλει οι πολίτες, πληρώνουν μέχρι και 12 ευρώ το κυβικό για τη μεταφορά με καράβια-υδροφόρες, όταν με την αφαλάτωση το κόστος, για παράδειγμα στο Kαστελόριζο, είναι 2,68 ευρώ, ενώ στη Mήλο από 12-16 ευρώ το κυβικό, έχει μειωθεί στα μόλις 1,8 ευρώ. OI ΠAIKTEΣ H αλλαγή «πλεύσης» στο ζήτημα της αφαλάτωσης, παρά τις επιμέρους ενστάσεις, θεωρείται ότι δημιουργεί πεδίο ευκαιρίας για τις εταιρίες του κλάδου. Mεταξύ αυτών, τέσσερις δίνουν δυναμικό «παρών», με τη δράση τους να ξεπερνά και τα εθνικά σύνορα. O όμιλος ITA του Aντώνη Γερασίμου, με πολύπλευρες δραστηριότητες στο χώρο της ενέργειας, είναι αυτός που έχτισε το πρώτο project στη χώρα μας, στη Mήλο, που συνδυάζει μονάδα αφαλάτωσης με χρήση αιολικής ενέργειας. H μονάδα, τροφοδοτούμενη με ενέργεια από ανεμογεννήτρια, ισχύος 850 kW, είναι δυναμικότητας 3.000 m³/ημέρα, καλύπτει πλήρως τις ανάγκες της Mήλου σε πόσιμο νερό, ακόμα και τους θερινούς μήνες όταν η κατανάλωση αυξάνεται κατακόρυφα λόγω του τουρισμού. Mε διεθνείς περγαμηνές η Sychem, του Aλέξανδρου Yφαντή, που ξεκίνησε την πορεία του σε ηλικία μόλις 26 ετών, με την πρώτη του επιχείρηση Syncor. Mε αφετηρία το 2002, η Sychem εξελίχθηκε σε μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη εταιρία που σχεδιάζει, κατασκευάζει και διαχειρίζεται μονάδες επεξεργασίας νερού και άλλα έργα AΠE. Mέχρι τώρα έχει υλοποιήσει πάνω από 100 projects σε Eλλάδα, Aφρική και Mέση Aνατολή ενώ συστήματα της θα εγκατασταθούν στο μεγαλύτερο έργο αφαλάτωσης, στην Kαλιφόρνια. Tο δρόμο των ξένων αγορών είχε ανοίξει νωρίτερα η TEMAK, -με διαδρομή από το 1972-, του Hρώδη Mητσόπουλου, εξάγοντας φορητές μονάδες αφαλάτωσης σε χώρες της Mέσης Aνατολής (Hνωμένα Aραβικά Eμιράτα, Συρία, Σαουδική Aραβία, Oμάν) της Aνατολικής Eυρώπης, (Pουμανία, Bουλγαρία) και της Aφρικής. H αρχαιότερη, ωστόσο, είναι η Kάλλιγκαν, που ξεκίνησε πρώτη στη χώρα μας, στον τομέα της επεξεργασίας του νερού, από το 1963. H εταιρία, με εκατοντάδες projects στο ενεργητικό της, πέρασε στην Unibios Holding, μετεξέλιξη της ιστορικής Bιοσώλ και πριν λίγο καιρό, μετονομάστηκε σε Waterra. EPXONTAI NEOI ΔIAΓΩNIΣMOI Focus σε 6 νησιά Eπτά νησιά αποτελούν την ομάδα που θα αφορά η πρώτη «παρτίδα» διαγωνισμών, οι οποίοι θα βγουν στον αέρα το αμέσως επόμενο διάστημα. Όπως υποστηρίζει ο αρμόδιος υφυπουργός Nεκτάριος Σαντορινιός, είναι έτοιμες οι διακηρύξεις για τις αφαλατώσεις στους Λειψούς, στην Aμοργό στην Kίμωλο, στην Hρακλειά, στο Mαράθι και το Aγαθονήσι, ενώ πριν λίγες μέρες υπογράφτηκε η χρηματοδότηση του Δήμου Θήρας προκειμένου να αγοραστεί και να τοποθετηθεί μια αντίστοιχη μονάδα, ώστε να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες ανάγκες υδροδότησης. Ήδη, έχουν εγκατασταθεί αφαλατώσεις επιπλέον αυτών που ήδη υπήρχαν σε Πάτμο, Λέρο, Ψέριμο, Tέλενδο, ενώ τελευταία υπογράφτηκε και για το Kαστελόριζο. Tο μοντέλο που θα ακολουθηθεί είναι ανάλογο με αυτό που έχει εφαρμοστεί στις περιπτώσεις της Πάτμου, του Kαστελόριζου και των Λειψών. Συγκεκριμένα, προβλέπεται η ανάληψη του έργου κατασκευής από την ιδιωτική εταιρία, η οποία λειτουργεί τη μονάδα για κάποια χρόνια, έναντι καθορισμένου τιμήματος ανά κυβικό. Στη συνέχεια, τη μεταβιβάζει στο Δήμο, που αποφασίζει τον τρόπο περαιτέρω λειτουργίας. H λογική είναι ότι το κράτος πληρώνει την εταιρία για κάποια χρόνια, σε τιμές κατά 7 έως 10 φορές φθηνότερες από το κόστος μεταφοράς με την υδροφόρα και μετά οι υποδομές μένουν στο νησί. TA ΠPOBΛHMATA KAI OI ENΣTAΣEIΣ «Xρειάζονται μόνιμες υποδομές» Παρά το γεγονός ότι οι πρωτοβουλίες του υπουργείου Nαυτιλίας δίνουν ώθηση στην αγορά, παράγοντες του κλάδου διατυπώνουν ενστάσεις όσον αφορά το μοντέλο των φορητών μονάδων αφαλάτωσης. Kαι αυτό γιατί, σε ένα βαθμό τουλάχιστον, αμφισβητείται η δυνατότητα τέτοιων μονάδων να καλύψουν τις αυξανόμενες ανάγκες των νησιών, ενώ παράλληλα, με βάση τα μέχρι σήμερα ισχύοντα, απαιτούνται χρονοβόρες διαδικασίες για την έκδοση των σχετικών αδειών. H λογική είναι ότι δεν μπορεί μια φορητή μονάδα να καλύπτει τις ανάγκες μιας περιοχής, που είναι μόνιμες. Γιατί εάν, για παράδειγμα, επιλεγεί η μεταφορά της μονάδας σε ένα άλλο νησί, όπου υπάρχει πρόβλημα, την ίδια στιγμή θα δημιουργηθεί «κενό», το οποίο επίσης θα πρέπει να καλυφθεί. Άρα, χρειάζονται και μόνιμες υποδομές. Tο άλλο μεγάλο ζήτημα που αντιμετωπίζουν οι εταιρίες οι οποίες δουλεύουν μονάδες αφαλάτωσης σε διάφορες περιοχές της χώρας, είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις οι Δήμοι δεν είναι συνεπείς στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα να τους οφείλονται σημαντικά ποσά. Πηγή: http://www.dealnews....ης#.WZaoxT5Ja70 Click here to view the είδηση
  8. H απόφαση του υπ. Nαυτιλίας για τα άνυδρα νησιά και οι 3+1 παίκτες στην «εκκίνηση» H επίλυση του τεράστιου προβλήματος για τα άνυδρα νησιά, αλλά και της κάλυψης των αυξανόμενων αναγκών για όσα διαθέτουν είτε αναξιοποίητες, είτε ανεπαρκείς υποδομές βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής που έχουν χαράξει ο υπουργός Nαυτιλίας Παναγιώτης Kουρουμπλής και ο αρμόδιος υφυπουργός Nεκτάριος Σαντορινιός. Στο πλαίσιο αυτό, προωθήθηκε ρύθμιση για τη δυνατότητα εγκατάστασης και λειτουργίας, μέχρι το τέλος του 2020, προσωρινών μονάδων αφαλάτωσης με ταυτόχρονη θεσμοθέτηση μιας συνεκτικής γραφειοκρατικής διαδικασίας. O άμεσος στόχος είναι μέχρι το τέλος της φετινής χρονιάς να έχουν «τρέξει» οι σχετικοί διαγωνισμοί για τα περισσότερα νησιά. H υπόθεση της αφαλάτωσης είναι μια από τις πολλές που αναδεικνύουν τον ελληνικό παραλογισμό. Γιατί ενώ προσφέρει μόνιμη και φθηνή λύση στο πρόβλημα της λειψυδρίας, ακόμη και σήμερα το κράτος, η Aυτοδιοίκηση και εν τέλει οι πολίτες, πληρώνουν μέχρι και 12 ευρώ το κυβικό για τη μεταφορά με καράβια-υδροφόρες, όταν με την αφαλάτωση το κόστος, για παράδειγμα στο Kαστελόριζο, είναι 2,68 ευρώ, ενώ στη Mήλο από 12-16 ευρώ το κυβικό, έχει μειωθεί στα μόλις 1,8 ευρώ. OI ΠAIKTEΣ H αλλαγή «πλεύσης» στο ζήτημα της αφαλάτωσης, παρά τις επιμέρους ενστάσεις, θεωρείται ότι δημιουργεί πεδίο ευκαιρίας για τις εταιρίες του κλάδου. Mεταξύ αυτών, τέσσερις δίνουν δυναμικό «παρών», με τη δράση τους να ξεπερνά και τα εθνικά σύνορα. O όμιλος ITA του Aντώνη Γερασίμου, με πολύπλευρες δραστηριότητες στο χώρο της ενέργειας, είναι αυτός που έχτισε το πρώτο project στη χώρα μας, στη Mήλο, που συνδυάζει μονάδα αφαλάτωσης με χρήση αιολικής ενέργειας. H μονάδα, τροφοδοτούμενη με ενέργεια από ανεμογεννήτρια, ισχύος 850 kW, είναι δυναμικότητας 3.000 m³/ημέρα, καλύπτει πλήρως τις ανάγκες της Mήλου σε πόσιμο νερό, ακόμα και τους θερινούς μήνες όταν η κατανάλωση αυξάνεται κατακόρυφα λόγω του τουρισμού. Mε διεθνείς περγαμηνές η Sychem, του Aλέξανδρου Yφαντή, που ξεκίνησε την πορεία του σε ηλικία μόλις 26 ετών, με την πρώτη του επιχείρηση Syncor. Mε αφετηρία το 2002, η Sychem εξελίχθηκε σε μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη εταιρία που σχεδιάζει, κατασκευάζει και διαχειρίζεται μονάδες επεξεργασίας νερού και άλλα έργα AΠE. Mέχρι τώρα έχει υλοποιήσει πάνω από 100 projects σε Eλλάδα, Aφρική και Mέση Aνατολή ενώ συστήματα της θα εγκατασταθούν στο μεγαλύτερο έργο αφαλάτωσης, στην Kαλιφόρνια. Tο δρόμο των ξένων αγορών είχε ανοίξει νωρίτερα η TEMAK, -με διαδρομή από το 1972-, του Hρώδη Mητσόπουλου, εξάγοντας φορητές μονάδες αφαλάτωσης σε χώρες της Mέσης Aνατολής (Hνωμένα Aραβικά Eμιράτα, Συρία, Σαουδική Aραβία, Oμάν) της Aνατολικής Eυρώπης, (Pουμανία, Bουλγαρία) και της Aφρικής. H αρχαιότερη, ωστόσο, είναι η Kάλλιγκαν, που ξεκίνησε πρώτη στη χώρα μας, στον τομέα της επεξεργασίας του νερού, από το 1963. H εταιρία, με εκατοντάδες projects στο ενεργητικό της, πέρασε στην Unibios Holding, μετεξέλιξη της ιστορικής Bιοσώλ και πριν λίγο καιρό, μετονομάστηκε σε Waterra. EPXONTAI NEOI ΔIAΓΩNIΣMOI Focus σε 6 νησιά Eπτά νησιά αποτελούν την ομάδα που θα αφορά η πρώτη «παρτίδα» διαγωνισμών, οι οποίοι θα βγουν στον αέρα το αμέσως επόμενο διάστημα. Όπως υποστηρίζει ο αρμόδιος υφυπουργός Nεκτάριος Σαντορινιός, είναι έτοιμες οι διακηρύξεις για τις αφαλατώσεις στους Λειψούς, στην Aμοργό στην Kίμωλο, στην Hρακλειά, στο Mαράθι και το Aγαθονήσι, ενώ πριν λίγες μέρες υπογράφτηκε η χρηματοδότηση του Δήμου Θήρας προκειμένου να αγοραστεί και να τοποθετηθεί μια αντίστοιχη μονάδα, ώστε να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες ανάγκες υδροδότησης. Ήδη, έχουν εγκατασταθεί αφαλατώσεις επιπλέον αυτών που ήδη υπήρχαν σε Πάτμο, Λέρο, Ψέριμο, Tέλενδο, ενώ τελευταία υπογράφτηκε και για το Kαστελόριζο. Tο μοντέλο που θα ακολουθηθεί είναι ανάλογο με αυτό που έχει εφαρμοστεί στις περιπτώσεις της Πάτμου, του Kαστελόριζου και των Λειψών. Συγκεκριμένα, προβλέπεται η ανάληψη του έργου κατασκευής από την ιδιωτική εταιρία, η οποία λειτουργεί τη μονάδα για κάποια χρόνια, έναντι καθορισμένου τιμήματος ανά κυβικό. Στη συνέχεια, τη μεταβιβάζει στο Δήμο, που αποφασίζει τον τρόπο περαιτέρω λειτουργίας. H λογική είναι ότι το κράτος πληρώνει την εταιρία για κάποια χρόνια, σε τιμές κατά 7 έως 10 φορές φθηνότερες από το κόστος μεταφοράς με την υδροφόρα και μετά οι υποδομές μένουν στο νησί. TA ΠPOBΛHMATA KAI OI ENΣTAΣEIΣ «Xρειάζονται μόνιμες υποδομές» Παρά το γεγονός ότι οι πρωτοβουλίες του υπουργείου Nαυτιλίας δίνουν ώθηση στην αγορά, παράγοντες του κλάδου διατυπώνουν ενστάσεις όσον αφορά το μοντέλο των φορητών μονάδων αφαλάτωσης. Kαι αυτό γιατί, σε ένα βαθμό τουλάχιστον, αμφισβητείται η δυνατότητα τέτοιων μονάδων να καλύψουν τις αυξανόμενες ανάγκες των νησιών, ενώ παράλληλα, με βάση τα μέχρι σήμερα ισχύοντα, απαιτούνται χρονοβόρες διαδικασίες για την έκδοση των σχετικών αδειών. H λογική είναι ότι δεν μπορεί μια φορητή μονάδα να καλύπτει τις ανάγκες μιας περιοχής, που είναι μόνιμες. Γιατί εάν, για παράδειγμα, επιλεγεί η μεταφορά της μονάδας σε ένα άλλο νησί, όπου υπάρχει πρόβλημα, την ίδια στιγμή θα δημιουργηθεί «κενό», το οποίο επίσης θα πρέπει να καλυφθεί. Άρα, χρειάζονται και μόνιμες υποδομές. Tο άλλο μεγάλο ζήτημα που αντιμετωπίζουν οι εταιρίες οι οποίες δουλεύουν μονάδες αφαλάτωσης σε διάφορες περιοχές της χώρας, είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις οι Δήμοι δεν είναι συνεπείς στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα να τους οφείλονται σημαντικά ποσά. Πηγή: http://www.dealnews.gr/roi/item/210034-A%CE%BD%CE%BF%CE%AF%CE%B3%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82#.WZaoxT5Ja70
  9. Εργασίες για την κατασκευή μονάδας αφαλάτωσης στο Καστελόριζο αναμένεται να ξεκινήσουν σύντομα, ώστε να περιοριστεί σημαντικά το κόστος, για τους πολίτες αλλά και το κράτος, για την μεταφορά του νερού με καράβι, όπως γίνεται έως σήμερα. Νωρίτερα υπεγράφη η σύμβαση ανάμεσα στο υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και την Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, με αντικείμενο την επεξεργασία θαλασσινού νερού από μονάδες αφαλάτωσης για τις ανάγκες του Δήμου Μεγίστης και συνολική συμβατική αξία 870.000 ευρώ (πλέον ΦΠΑ 24%). «Διασφαλίζεται η υδατική αυτονομία του Καστελόριζου και συγκεκριμένα η παροχή εγγυημένης ποσότητας, τουλάχιστον, 40.000 κμ νερού, ετησίως, με ταυτόχρονη μείωση του δημοσιονομικού κόστους. Με την παρούσα σύμβαση έγινε ένα καθοριστικό βήμα για την επίλυση του χρόνιου προβλήματος της έλλειψης νερού του Δήμου Μεγίστης, την επίτευξη για πρώτη φορά αυτάρκειας πόσιμου νερού και του περιορισμού του κόστους ανά κυβικό, περίπου στο 1/5 της τιμής που πλήρωνε το ελληνικό δημόσιο, ως τώρα, για την μεταφορά του νερού με καραβάκι» ανέφερε σε δηλώσεις του ο υφυπουργός Ναυτιλίας, Νεκτάριος Σαντορινιός. Πηγή: http://www.alfavita....#ixzz4pdfDKzax Click here to view the είδηση
  10. Εργασίες για την κατασκευή μονάδας αφαλάτωσης στο Καστελόριζο αναμένεται να ξεκινήσουν σύντομα, ώστε να περιοριστεί σημαντικά το κόστος, για τους πολίτες αλλά και το κράτος, για την μεταφορά του νερού με καράβι, όπως γίνεται έως σήμερα. Νωρίτερα υπεγράφη η σύμβαση ανάμεσα στο υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και την Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, με αντικείμενο την επεξεργασία θαλασσινού νερού από μονάδες αφαλάτωσης για τις ανάγκες του Δήμου Μεγίστης και συνολική συμβατική αξία 870.000 ευρώ (πλέον ΦΠΑ 24%). «Διασφαλίζεται η υδατική αυτονομία του Καστελόριζου και συγκεκριμένα η παροχή εγγυημένης ποσότητας, τουλάχιστον, 40.000 κμ νερού, ετησίως, με ταυτόχρονη μείωση του δημοσιονομικού κόστους. Με την παρούσα σύμβαση έγινε ένα καθοριστικό βήμα για την επίλυση του χρόνιου προβλήματος της έλλειψης νερού του Δήμου Μεγίστης, την επίτευξη για πρώτη φορά αυτάρκειας πόσιμου νερού και του περιορισμού του κόστους ανά κυβικό, περίπου στο 1/5 της τιμής που πλήρωνε το ελληνικό δημόσιο, ως τώρα, για την μεταφορά του νερού με καραβάκι» ανέφερε σε δηλώσεις του ο υφυπουργός Ναυτιλίας, Νεκτάριος Σαντορινιός. Πηγή: http://www.alfavita.gr/arthron/koinonia/kataskeyi-monadas-afalatosis-sto-kastelorizo#ixzz4pdfDKzax
  11. Στο στάδιο υλοποίησης περνά η κατασκευή μονάδας αφαλάτωσης στο νησί Κίμωλος που θεωρείται σημαντικό έργο υποδομής αφού θα λύσει το ζήτημα της επάρκειας πόσιμου νερού για τους κατοίκους του νησιού Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, η οποία τον Οκτώβριο του 2016, εξασφάλισε τη χρηματοδότησή της με πόρους του ΕΣΠΑ, εντάσσοντας το έργο «Κατασκευή συνοδών έργων μονάδας αφαλάτωσης Κιμώλου», στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Νότιο Αιγαίο 2014-2020», αναλαμβάνει, όπως ανακοινώθηκε, την ωρίμανση και κατασκευή του, ως φορέας υλοποίησης, μετά από Προγραμματική Σύμβαση, ύψους 604.800 ευρώ και τετραετούς διάρκειας, την οποία συνυπογράφουν ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος και ο Δήμαρχος Κιμώλου Κωνσταντίνος Βεντούρης. Η Προγραμματική Σύμβαση, μέσω της οποίας η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου αναλαμβάνει να κατασκευάσει το έργο, αντί του Δήμου Κιμώλου, που είναι ο κύριος του έργου, κρίθηκε επιβεβλημένη, δεδομένης της επάρκειας της Περιφέρειας, όσον αφορά τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υλοποίησή του, όπως τεχνικές και οικονομικές υπηρεσίες, αναγκαία στελέχωση κ.λπ. Συγκεκριμένα, βάσει των προβλεπομένων από την υπογραφείσα Προγραμματική Σύμβαση, η Περιφέρεια αναλαμβάνει την ωρίμανση του έργου (σύνταξη μελετών, λήψη των απαιτούμενων αδειοδοτήσεων και εγκρίσεων), την διενέργεια των διαδικασιών ανάθεσης και επιλογής αναδόχου, την διαχείριση και παρακολούθηση υλοποίησης του έργου, την παραλαβή και παράδοσή του σε πλήρη λειτουργία στον Δήμο Κιμώλου, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την λειτουργία του έργου μετά την ολοκλήρωσή του. Το έργο «Κατασκευή συνοδών έργων μονάδας αφαλάτωσης Κιμώλου» αφορά στην εκτέλεση υδραυλικών και ηλεκτρομηχανολογικών εργασιών, ως συνοδά έργα στην μονάδα αφαλάτωσης, δυναμικότητας 600m3, ώστε να επιτευχθεί η δημιουργία αυτόνομης υποδομής ύδρευσης της Κιμώλου. Προβλέπεται η κατασκευή αντλιοστασίου υδροληψίας θαλασσινού νερού στον παλιό προβλήτα του λιμένα της Ψάθης, τεχνικού ενίσχυσης της υφιστάμενης θωράκισης με φυσικούς ογκόλιθους και δικτύου αγωγών μεταφοράς νερού και απόρριψης του παραγόμενου αλμόλοιπου. Προβλέπονται, επίσης, εργασίες αντικατάστασης υφιστάμενων αγωγών πόσιμου νερού, διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου για την σωστή λειτουργία της μονάδας αφαλάτωσης, καθώς και εργασίες ηλεκτροδότησης του αντλιοστασίου υδροληψίας και της μονάδας αφαλάτωσης. Η κατασκευή του έργου προβλέπεται να ξεκινήσει στις 31/03/2017. Η διάρκεια της Προγραμματικής Σύμβασης, που αρχίζει από την υπογραφή της και λήγει με την ολοκλήρωση και παράδοση του έργου στον Δήμο Κιμώλου, έχει οριστεί σε 48 μήνες. Πηγή: http://www.ered.gr/e..._/#.WJIZ8FOLS72 Click here to view the είδηση
  12. Στο στάδιο υλοποίησης περνά η κατασκευή μονάδας αφαλάτωσης στο νησί Κίμωλος που θεωρείται σημαντικό έργο υποδομής αφού θα λύσει το ζήτημα της επάρκειας πόσιμου νερού για τους κατοίκους του νησιού Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, η οποία τον Οκτώβριο του 2016, εξασφάλισε τη χρηματοδότησή της με πόρους του ΕΣΠΑ, εντάσσοντας το έργο «Κατασκευή συνοδών έργων μονάδας αφαλάτωσης Κιμώλου», στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Νότιο Αιγαίο 2014-2020», αναλαμβάνει, όπως ανακοινώθηκε, την ωρίμανση και κατασκευή του, ως φορέας υλοποίησης, μετά από Προγραμματική Σύμβαση, ύψους 604.800 ευρώ και τετραετούς διάρκειας, την οποία συνυπογράφουν ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος και ο Δήμαρχος Κιμώλου Κωνσταντίνος Βεντούρης. Η Προγραμματική Σύμβαση, μέσω της οποίας η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου αναλαμβάνει να κατασκευάσει το έργο, αντί του Δήμου Κιμώλου, που είναι ο κύριος του έργου, κρίθηκε επιβεβλημένη, δεδομένης της επάρκειας της Περιφέρειας, όσον αφορά τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υλοποίησή του, όπως τεχνικές και οικονομικές υπηρεσίες, αναγκαία στελέχωση κ.λπ. Συγκεκριμένα, βάσει των προβλεπομένων από την υπογραφείσα Προγραμματική Σύμβαση, η Περιφέρεια αναλαμβάνει την ωρίμανση του έργου (σύνταξη μελετών, λήψη των απαιτούμενων αδειοδοτήσεων και εγκρίσεων), την διενέργεια των διαδικασιών ανάθεσης και επιλογής αναδόχου, την διαχείριση και παρακολούθηση υλοποίησης του έργου, την παραλαβή και παράδοσή του σε πλήρη λειτουργία στον Δήμο Κιμώλου, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την λειτουργία του έργου μετά την ολοκλήρωσή του. Το έργο «Κατασκευή συνοδών έργων μονάδας αφαλάτωσης Κιμώλου» αφορά στην εκτέλεση υδραυλικών και ηλεκτρομηχανολογικών εργασιών, ως συνοδά έργα στην μονάδα αφαλάτωσης, δυναμικότητας 600m3, ώστε να επιτευχθεί η δημιουργία αυτόνομης υποδομής ύδρευσης της Κιμώλου. Προβλέπεται η κατασκευή αντλιοστασίου υδροληψίας θαλασσινού νερού στον παλιό προβλήτα του λιμένα της Ψάθης, τεχνικού ενίσχυσης της υφιστάμενης θωράκισης με φυσικούς ογκόλιθους και δικτύου αγωγών μεταφοράς νερού και απόρριψης του παραγόμενου αλμόλοιπου. Προβλέπονται, επίσης, εργασίες αντικατάστασης υφιστάμενων αγωγών πόσιμου νερού, διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου για την σωστή λειτουργία της μονάδας αφαλάτωσης, καθώς και εργασίες ηλεκτροδότησης του αντλιοστασίου υδροληψίας και της μονάδας αφαλάτωσης. Η κατασκευή του έργου προβλέπεται να ξεκινήσει στις 31/03/2017. Η διάρκεια της Προγραμματικής Σύμβασης, που αρχίζει από την υπογραφή της και λήγει με την ολοκλήρωση και παράδοση του έργου στον Δήμο Κιμώλου, έχει οριστεί σε 48 μήνες. Πηγή: http://www.ered.gr/el/substructure/Monada_afalatosis_kataskeuazetai_sti_Kimolo_/#.WJIZ8FOLS72
  13. Ο Υφυπουργός Νησιωτικής Πολιτικής, Νεκτάριος Σαντορινιός, υπέγραψε τη σύμβαση για τη λειτουργία και συντήρηση των υφιστάμενων μονάδων αφαλάτωσης και του ταχυδιυλιστηρίου των νησιών Πάτμου και Αρκιών, παρουσία του Γενικού Γραμματέα Αιγαίου, κ. Γιαννέλη και του Προέδρου της εταιρείας CULLIGAN, κ. Θεοδωρακόπουλου. Το έργο που υπεγράφη πρόκειται να λύσει το χρονίζον και μεγάλο πρόβλημα της υδροδότησης της Πάτμου και των Αρκιών, αφού προβλέπει την επεξεργασία θαλασσινού νερού και την παραγωγή πόσιμου, με την λειτουργία μονάδων αφαλάτωσης- που έμεναν ανενεργές για 3,5 χρόνια τώρα- και ταχυδιυλιστηρίου. Σημαντικό είναι να υπογραμμιστεί, ότι η σύμβαση προβλέπει την δέσμευση, από πλευράς εταιρείας, της συντήρησης των εγκαταστάσεων στα νησιά. Η υπογραφή της συγκεκριμένης σύμβασης, βρίσκει το Δημόσιο Συμφέρον κερδισμένο, αφού μέχρι τώρα η μεταφορά νερού στα άνυδρα αυτά νησιά, με υδροφόρο πλοίο κόστιζε από 12 έως 15 ευρώ ανά κ.μ. ενώ τώρα, η σύμβαση προβλέπει 0,64 ευρώ ανά κ.μ. Αξίζει, ακόμη να σημειωθεί ότι, η υδροδότηση της Πάτμου και των Αρκιών, από 1.199.200 ευρώ που στοίχιζε το 2013 και 1.003.933 ευρώ το 2014, τώρα θα στοιχίζει 153.600 ευρώ ετησίως (240. 000 μέγιστη ποσότητα κυβικών x 0,64 πλέον ΦΠΑ). Επομένως, η δαπάνη για το Ελληνικό Δημόσιο περιορίζεται κατά 87,2%, περίπου. Φωτο: ΑΠΕ/ΜΠΕ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΥΡΩΝΑ Πηγή: http://www.naftikach...mou-kai-arkion/ Click here to view the είδηση
  14. Ο Υφυπουργός Νησιωτικής Πολιτικής, Νεκτάριος Σαντορινιός, υπέγραψε τη σύμβαση για τη λειτουργία και συντήρηση των υφιστάμενων μονάδων αφαλάτωσης και του ταχυδιυλιστηρίου των νησιών Πάτμου και Αρκιών, παρουσία του Γενικού Γραμματέα Αιγαίου, κ. Γιαννέλη και του Προέδρου της εταιρείας CULLIGAN, κ. Θεοδωρακόπουλου. Το έργο που υπεγράφη πρόκειται να λύσει το χρονίζον και μεγάλο πρόβλημα της υδροδότησης της Πάτμου και των Αρκιών, αφού προβλέπει την επεξεργασία θαλασσινού νερού και την παραγωγή πόσιμου, με την λειτουργία μονάδων αφαλάτωσης- που έμεναν ανενεργές για 3,5 χρόνια τώρα- και ταχυδιυλιστηρίου. Σημαντικό είναι να υπογραμμιστεί, ότι η σύμβαση προβλέπει την δέσμευση, από πλευράς εταιρείας, της συντήρησης των εγκαταστάσεων στα νησιά. Η υπογραφή της συγκεκριμένης σύμβασης, βρίσκει το Δημόσιο Συμφέρον κερδισμένο, αφού μέχρι τώρα η μεταφορά νερού στα άνυδρα αυτά νησιά, με υδροφόρο πλοίο κόστιζε από 12 έως 15 ευρώ ανά κ.μ. ενώ τώρα, η σύμβαση προβλέπει 0,64 ευρώ ανά κ.μ. Αξίζει, ακόμη να σημειωθεί ότι, η υδροδότηση της Πάτμου και των Αρκιών, από 1.199.200 ευρώ που στοίχιζε το 2013 και 1.003.933 ευρώ το 2014, τώρα θα στοιχίζει 153.600 ευρώ ετησίως (240. 000 μέγιστη ποσότητα κυβικών x 0,64 πλέον ΦΠΑ). Επομένως, η δαπάνη για το Ελληνικό Δημόσιο περιορίζεται κατά 87,2%, περίπου. Φωτο: ΑΠΕ/ΜΠΕ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΥΡΩΝΑ Πηγή: http://www.naftikachronika.gr/2016/12/18/ypegrafi-i-ydreftiki-aftonomia-ton-nision-patmou-kai-arkion/
  15. Με την πολιτεία της Καλιφόρνια να περνάει τη χειρότερη περίοδο ξηρασίας στην ιστορία της, Καναδοί μηχανικοί προτείνουν την κατασκευή αγωγού που θα χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνητική αφαλάτωση για την παροχή καθαρού πόσιμου νερού, και θα φιλτράρει την προκύπτουσα άλμη μέσω θερμαινόμενων λεκανών προτού διοχετευτεί εκ νέου στον Ειρηνικό Ωκεανό . Το σχέδιο των Καναδών μηχανικών της εταιρείας Χαλίλι παρουσιάστηκε σε διαγωνισμό για την αποβάθρα της Σάντα Μόνικα στη Νότια Καλιφόρνια. Για το συγκεκριμένο διαγωνισμό ζητήθηκε από τους σχεδιαστές να υποβάλουν προτάσεις οι οποίες συνδυάζουν μία πηγή ενέργειας με το πόσιμο νερό. Οι Καναδοί μηχανικοί επέλεξαν να τροφοδοτήσουν μια ηλεκτρομαγνητική συσκευή αφαλάτωσης με τη χρήση ηλιακής ενέργειας. «Στο πάνω μέρος του αγωγού, οι ηλιακοί συλλέκτες θα παρέχουν ενέργεια για την άντληση θαλασσινού νερού μέσω μιας διαδικασίας ηλεκτρομαγνητικής διήθησης που θα λαμβάνει χώρα κάτω από την επιφάνεια της περιοχής που θα έχει πρόσβαση το κοινό. Ο αγωγός αντιπροσωπεύει μια αλλαγή στο μέλλον του νερού για την πόλη», αναφέρει η ανακοίνωση της εταιρείας. Το έργο θα είναι σε θέση να παράγει 10.000 μεγαβατώρες ετησίως, ώστε να τροφοδοτεί την αφαλάτωση 4,5 με 7 δισεκατομμυρίων λίτρων νερού. «Η διαδικασία έχει ως αποτέλεσμα δύο προϊόντα, καθαρό πόσιμο νερό που θα κατευθύνεται στις σωληνώσεις του δικτύου ύδρευσης της πόλης, και νερό με δώδεκα τοις εκατό περιεκτικότητα σε αλάτι. Το πόσιμο νερό θα διοχετεύεται στην ακτή, ενώ το αλμυρό νερό θα περνά από θέρμανση προτού διοχετευθεί πίσω στον ωκεανό, μέσα από ένα έξυπνο σύστημα απελευθέρωσης», καταλήγει η ανακοίνωση της εταιρείας. Πηγή: http://www.naftempor...n-posimou-nerou Click here to view the είδηση
  16. Με την πολιτεία της Καλιφόρνια να περνάει τη χειρότερη περίοδο ξηρασίας στην ιστορία της, Καναδοί μηχανικοί προτείνουν την κατασκευή αγωγού που θα χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνητική αφαλάτωση για την παροχή καθαρού πόσιμου νερού, και θα φιλτράρει την προκύπτουσα άλμη μέσω θερμαινόμενων λεκανών προτού διοχετευτεί εκ νέου στον Ειρηνικό Ωκεανό . Το σχέδιο των Καναδών μηχανικών της εταιρείας Χαλίλι παρουσιάστηκε σε διαγωνισμό για την αποβάθρα της Σάντα Μόνικα στη Νότια Καλιφόρνια. Για το συγκεκριμένο διαγωνισμό ζητήθηκε από τους σχεδιαστές να υποβάλουν προτάσεις οι οποίες συνδυάζουν μία πηγή ενέργειας με το πόσιμο νερό. Οι Καναδοί μηχανικοί επέλεξαν να τροφοδοτήσουν μια ηλεκτρομαγνητική συσκευή αφαλάτωσης με τη χρήση ηλιακής ενέργειας. «Στο πάνω μέρος του αγωγού, οι ηλιακοί συλλέκτες θα παρέχουν ενέργεια για την άντληση θαλασσινού νερού μέσω μιας διαδικασίας ηλεκτρομαγνητικής διήθησης που θα λαμβάνει χώρα κάτω από την επιφάνεια της περιοχής που θα έχει πρόσβαση το κοινό. Ο αγωγός αντιπροσωπεύει μια αλλαγή στο μέλλον του νερού για την πόλη», αναφέρει η ανακοίνωση της εταιρείας. Το έργο θα είναι σε θέση να παράγει 10.000 μεγαβατώρες ετησίως, ώστε να τροφοδοτεί την αφαλάτωση 4,5 με 7 δισεκατομμυρίων λίτρων νερού. «Η διαδικασία έχει ως αποτέλεσμα δύο προϊόντα, καθαρό πόσιμο νερό που θα κατευθύνεται στις σωληνώσεις του δικτύου ύδρευσης της πόλης, και νερό με δώδεκα τοις εκατό περιεκτικότητα σε αλάτι. Το πόσιμο νερό θα διοχετεύεται στην ακτή, ενώ το αλμυρό νερό θα περνά από θέρμανση προτού διοχετευθεί πίσω στον ωκεανό, μέσα από ένα έξυπνο σύστημα απελευθέρωσης», καταλήγει η ανακοίνωση της εταιρείας. Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1140437/ipa-protasi-gia-agogo-iliakis-energeias-gia-tin-afalatosi-7-dis-litron-posimou-nerou
  17. Στη Λωρίδα της Γάζας, οι δεκαετίες συγκρούσεων μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών έχουν οδηγήσει σε μια σοβαρή έλλειψη πόσιμου νερού, καθώς περίπου το 90% της διαθέσιμης ύδρευσης παρέχει νερό ακατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση. Η κατάσταση οδήγησε έναν κάτοικο της περιοχής να δημιουργήσει μία συσκευή αφαλάτωσης που χρησιμοποιεί ηλιακή ενέργεια για την αφαλάτωση του θαλασσινού νερού. Η αυτοσχέδια εγκατάσταση αφαλάτωσης του Φαγιέζ αλ-Χίντι μπορεί να βοηθήσει την κατάσταση λειψυδρίας στη Γάζα, καθώς οι κάτοικοι διαθέτουν νερό ίσως για μερικούς ακόμα μήνες, σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα. «Η ηλιοφάνεια είναι άμεσα και άφθονα διαθέσιμη στη χώρα μας», δήλωσε ο εφευρέτης της. Σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει την έλλειψη νερού με μια βιώσιμη λύση, ο αλ-Χίντι κατασκεύασε μια απλή δεξαμενή που διαχωρίζει το καθαρό νερό από ρύπους και το αλάτι. Το σύστημα του αλ-Χίντι παράγει σχεδόν 12 λίτρα πόσιμου νερού την ημέρα, ποσότητα που μπορεί να καλύψει τις βασικές ανάγκες της οικογένειάς του. Όπως είναι λογικό, αρκετοί ήταν επιφυλακτικοί για το πόσο ασφαλές είναι το νερό που παράγεται, και έτσι οι υπεύθυνοι της Εταιρείας Ύδρευσης των Παράκτιων Κοινοτήτων έλεγξαν το νερό και διαπίστωσαν ότι η πειραματική διαδικασία του αλ-Χίντι πράγματι λειτουργεί με επιτυχία. Τώρα, ο αλ-Χίντι εργάζεται για να βοηθήσει άλλους κατοίκους της περιοχής να δημιουργήσουν το δικό τους σύστημα αφαλάτωσης. Κατά πάσα πιθανότητα θα περάσουν χρόνια ή και δεκαετίες πριν από την επισκευή των υποδομών της περιοχής, έτσι τα αυτοσχέδια συστήματα ίσως είναι απαραίτητα για την επιβίωση αρκετών ανθρώπων στη Γάζα. Πηγή: http://www.naftempor...tis-leipsudrias Click here to view the είδηση
  18. Στη Λωρίδα της Γάζας, οι δεκαετίες συγκρούσεων μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών έχουν οδηγήσει σε μια σοβαρή έλλειψη πόσιμου νερού, καθώς περίπου το 90% της διαθέσιμης ύδρευσης παρέχει νερό ακατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση. Η κατάσταση οδήγησε έναν κάτοικο της περιοχής να δημιουργήσει μία συσκευή αφαλάτωσης που χρησιμοποιεί ηλιακή ενέργεια για την αφαλάτωση του θαλασσινού νερού. Η αυτοσχέδια εγκατάσταση αφαλάτωσης του Φαγιέζ αλ-Χίντι μπορεί να βοηθήσει την κατάσταση λειψυδρίας στη Γάζα, καθώς οι κάτοικοι διαθέτουν νερό ίσως για μερικούς ακόμα μήνες, σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα. «Η ηλιοφάνεια είναι άμεσα και άφθονα διαθέσιμη στη χώρα μας», δήλωσε ο εφευρέτης της. Σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει την έλλειψη νερού με μια βιώσιμη λύση, ο αλ-Χίντι κατασκεύασε μια απλή δεξαμενή που διαχωρίζει το καθαρό νερό από ρύπους και το αλάτι. Το σύστημα του αλ-Χίντι παράγει σχεδόν 12 λίτρα πόσιμου νερού την ημέρα, ποσότητα που μπορεί να καλύψει τις βασικές ανάγκες της οικογένειάς του. Όπως είναι λογικό, αρκετοί ήταν επιφυλακτικοί για το πόσο ασφαλές είναι το νερό που παράγεται, και έτσι οι υπεύθυνοι της Εταιρείας Ύδρευσης των Παράκτιων Κοινοτήτων έλεγξαν το νερό και διαπίστωσαν ότι η πειραματική διαδικασία του αλ-Χίντι πράγματι λειτουργεί με επιτυχία. Τώρα, ο αλ-Χίντι εργάζεται για να βοηθήσει άλλους κατοίκους της περιοχής να δημιουργήσουν το δικό τους σύστημα αφαλάτωσης. Κατά πάσα πιθανότητα θα περάσουν χρόνια ή και δεκαετίες πριν από την επισκευή των υποδομών της περιοχής, έτσι τα αυτοσχέδια συστήματα ίσως είναι απαραίτητα για την επιβίωση αρκετών ανθρώπων στη Γάζα. Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1136981/lorida-tis-gazas-autosxedies-monades-afalatosis-me-iliaki-energeia-gia-tin-antimetopisi-tis-leipsudrias
  19. Πολλά είναι τα ελληνικά νησιά που δεν διαθέτουν νερό και καλύπτουν τις ανάγκες τους με κοστοβόρες υδροφόρες. Σύμφωνα με στοιχεία της αρμόδιας για τη μεταφορά του νερού Γενικής Γραμματείας Αιγαίου, το 2014 η Πολιτεία έστειλε νερό με υδροφόρες σε επτά νησιά των Κυκλάδων και πέντε των Δωδεκανήσων. Τις μεγαλύτερες ποσότητες έλαβαν η Πάτμος (68.654 κυβικά), η Κίμωλος (55.340 κυβικά νερού), το Κουφονήσι (51.117 κυβικά) και η Αμοργός (33.936 κυβικά), ενώ μικρότερες ποσότητες νερού μεταφέρθηκαν στο Καστελλόριζο, τη Σύμη, τη Σχοινούσα, την Ηρακλειά, τη Δονούσα, τους Λειψούς, το Αγαθονήσι, τη Λέρο και τη Φολέγανδρο. Όσον αφορά στο κόστος, από το 2006 ως το 2014 διατέθηκαν για τη μεταφορά νερού στα άνυδρα νησιά 71,3 εκατ. ευρώ. Πέρυσι, το κόστος για τον έλληνα φορολογούμενο ανήλθε σε 5,5 εκατ. Ευρώ. —Τι γίνεται με τις μονάδες αφαλάτωσης Σύμφωνα με δημοσίευμα της “Καθημερινής”, στη Δονούσα, την Αιγιάλη Αμοργού και την Κίμωλο έχουν αγοραστεί τρεις μονάδες αφαλάτωσης, οι οποίες ωστόσο δεν έχουν εγκατασταθεί καθώς εκκρεμεί η εκτέλεση των συνοδών έργων. Στα Κατάπολα Αμοργού και στην Ηρακλειά δεν έχει γίνει ακόμα η αγορά των μονάδων αφαλατώσεων. Στα Δωδεκάνησα και συγκεκριμένα στο Καστελόριζο υπάρχει μονάδα η οποία πρέπει να αντικατασταθεί καθώς δεν λειτουργεί. Σε ακόμα τέσσερα νησιά -Πάτμος, Πανορμίτης Σύμης, Λειψοί, Λέρος- οι μονάδες έχουν αγοραστεί αλλά δεν έχουν εγκατασταθεί. Τέλος, στο νησάκι Πλάτη της Καλύμνου εκκρεμεί η αγορά μιας μικρής μονάδας αφαλάτωσης, δυναμικότητας ενός κυβικού/ημέρα για τον ένα κάτοικο του νησιού. Εκτιμάται ότι το κόστος του νερού σε μία μονάδα αφαλάτωσης την οποία θα διαχειρίζεται ιδιώτης θα είναι 1,5 ευρώ/κυβικό , όταν η μεταφορά κοστίζει 10 ευρώ/κυβικό και η ηλεκτροδότηση 0,40 ευρώ/κυβικό. Το κόστος της ηλεκτροπαραγωγής (μέσω χρήσης παλιών και ρυπογόνων ντιζελογεννητριών) προσεγγίζει το 0,5 ευρώ ανά kWhe, όταν το κόστος παραγωγής των λιγνιτικών μονάδων δεν ξεπερνά τα 0,03 ευρώ ανά kWhe, ενώ και η αποζημίωση των παραγωγών αιολικής ενέργειας στα νησιά είναι μικρότερη του 0,1 ευρώ ανά kWhe. Σημειώνεται, ότι στο παρελθόν τις ανάγκες κατοίκων και επισκεπτών νησιών των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων έχουν καλύψει υδροφόρες του Πολεμικού Ναυτικού, επειδή το Κράτος δεν είχε εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του προς του ιδιώτες μεταφορείς. —Η ιστορία της Υδριάδας Ενδεικτική της στάσης που υιοθετεί η Πολιτεία, αλλά και οι τοπικοί φορείς στο ζήτημα της αφαλάτωσης είναι η ιστορία της Υδριάδας. Ο λόγος για μια πλωτή μονάδα αφαλάτωσης που εγκαταστάθηκε στην Ηρακλειά το 2007 με κόστος 2,8 εκατ. Ευρώ και δυνατότητα παραγωγής 70 κυβικών νερού την ημέρα. Στη δημιουργία της συνεργάστηκαν – με συντονιστή της κοινοπραξίας το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και επικεφαλής τον καθηγητή στο τμήμα Ναυτιλίας & Επιχειρηματικών Υπηρεσιών, Νικήτα Νικητάκο- πολλοί φορείς τόσο από τον ιδιωτικό, όσο και από το δημόσιο τομέα, οι οποίοι διέθεσαν δεκάδες επιστήμονες και τεχνικούς με εκτεταμένη εμπειρία σε ευρύ διεπιστημονικό πεδίο. Η πλωτή κατασκευή με την ενσωματωμένη ανεμογεννήτρια (που όμοιά της δεν είχε ξαναγίνει ως σήμερα, γι’ αυτό χρειάστηκε να ξεπεραστούν και κάποια νομικής φύσεως θέματα), έπρεπε να σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε τα αρκετά μποφόρ του Αιγαίου να μην επηρεάζουν τη λειτουργία της. Έφερε τέσσερεις περιφερειακούς κυλινδρικούς πλωτήρες και έναν κεντρικό «άξονα», στα τρία επίπεδα του οποίου ήταν εγκατεστημένα το «εργοστάσιο» αφαλάτωσης (με τη μέθοδο της αντίστροφης όσμωσης), το κέντρο ελέγχου του συστήματος και η δεξαμενή αποθήκευσης του πόσιμου νερού. Επίσης, ήταν εξοπλισμένη με φωτοβολταϊκό σύστημα που τροφοδοτούσε ως εναλλακτική πηγή τα συστήματα ελέγχου/τηλεχειρισμού, σε περίπτωση προβλήματος με την ανεμογεννήτρια. Η πιλοτική μονάδα κατασκευάστηκε, ρυμουλκήθηκε και αγκυροβόλησε το καλοκαίρι του 2007 στην Ηρακλειά. Η δοκιμαστική της λειτουργία, κατά την οποία ελέγχθηκαν όλα τα συστήματα σε πραγματικές συνθήκες και έγιναν οι αναγκαίες διορθώσεις, ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Κάτοικοι του νησιού κατήγγειλαν τότε ότι η Υδριάδα αφέθηκε να σκουριάσει για να εξυπηρετηθούν οι ιδιώτες που μεταφέρουν νερό στα νησιά. Η ερευνητική ομάδα σύμφωνα με πληροφορίες εξέταζε τη μεταφορά της μονάδας σε χώρες της Αφρικής ή του Περσικού Κόλπου. —Η πρόταση του Πανεπιστημίου Πειραιά Τον μίτο από τη χαμένη ευκαιρία της Υδριάδας παίρνει πλέον το Εργαστήριο Ήπιων Μορφών Ενέργειας και Προστασίας του Περιβάλλοντος του ΑΕΙ Πειραιά με μια πιλοτική μονάδα αφαλάτωσης που θα τροφοδοτείται από φωτοβολταϊκά και αιολικά συστήματα για να εξυπηρετήσει τα άνυδρα νησιά του Αιγαίου. Σε πρώτη φάση γίνονται ψηφιακές και πραγματικές προσομοιώσεις της λειτουργίας μιας τέτοιας μονάδας ώστε να προσδιοριστεί η διαστασιολόγηση και το κόστος για τα νησιά του Αιγαίου. «Η πρότασή μας καταρχήν περιλαμβάνει την εγκατάσταση υβριδικού σταθμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο νησί. Υβριδικού, γιατί θα συνδυάζει την αιολική με την ηλιακή ενέργεια, μέσω φωτοβολταϊκών, καθώς και με συστοιχία μπαταριών. Θα εξασφαλίζεται η μεταξύ τους αλληλεπίδραση και θα αντιμετωπίζεται έτσι η μη συνεχής παροχή ενέργειας από τις ΑΠΕ. Η ηλεκτρική ενέργεια που λαμβάνουμε μέσω του υβριδικού σταθμού θα διοχετεύεται στο ηλεκτρικό δίκτυο του νησιού, με στόχο την ενίσχυση της αυτονομίας του. Ενα μέρος της θα αξιοποιείται από τη μονάδα αφαλάτωσης, για την παραγωγή καθαρού πόσιμου νερού», εξηγεί στην «Καθημερινή» ο κ. Ιωάννης Καλδέλλης, επικεφαλής του Εργαστηρίου και καθηγητής Μηχανολογίας στο ΑΤΕΙ Πειραιά. Η πιλοτική μονάδα αφαλάτωσης λειτουργεί με την αρχή της αντίστροφης όσμωσης, όπως και οι υπόλοιπες μονάδες αφαλάτωσης στα ελληνικά νησιά. Αφού το θαλασσινό νερό περάσει από προεπεξεργασία για να αποβληθούν πέτρες, άμμος και άλλα υλικά, ωθείται με πολύ μεγάλη πίεση (70 ατμόσφαιρες) σε μια ημιπερατή μεμβράνη, που φιλτράρει το νερό και κατακρατά το αλάτι. Εκτός από αυτό, η εν λόγω τεχνολογία αξιοποιεί την υψηλή πίεση που διατηρεί το νερό μετά το φιλτράρισμα (υπολογίζεται σε 55-60 ατμόσφαιρες) για να κινηθεί ένας στρόβιλος, μέσω του οποίου ανακτάται μέρος της ενέργειας που καταναλώθηκε για την ώθηση του θαλασσινού νερού στη μεμβράνη. Η διαδικασία ολοκληρώνεται με τη χλωρίωση και τον καθαρισμό του νερού, ώστε να γίνει πόσιμο. «Με αυτό τον τρόπο υπολογίζουμε πως για κάθε κυβικό μέτρο αφαλατωμένου νερού χρειαζόμαστε πέντε κιλοβατώρες ρεύματος, ενώ παλιότερες μονάδες απαιτούν 10 ή και 15 κιλοβατώρες (kWhe)», εξηγεί ο κ. Καλδέλλης. Η μελέτη αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του Ερευνητικού Προγράμματος «PHAROS-ΑΡΙΣΤΕΙΑ ΙΙ» της Γενικής Γραμματείας Ερευνας και Τεχνολογίας. Πηγή: http://www.econews.g...o-nisia-122096/ Click here to view the είδηση
  20. Πολλά είναι τα ελληνικά νησιά που δεν διαθέτουν νερό και καλύπτουν τις ανάγκες τους με κοστοβόρες υδροφόρες. Σύμφωνα με στοιχεία της αρμόδιας για τη μεταφορά του νερού Γενικής Γραμματείας Αιγαίου, το 2014 η Πολιτεία έστειλε νερό με υδροφόρες σε επτά νησιά των Κυκλάδων και πέντε των Δωδεκανήσων. Τις μεγαλύτερες ποσότητες έλαβαν η Πάτμος (68.654 κυβικά), η Κίμωλος (55.340 κυβικά νερού), το Κουφονήσι (51.117 κυβικά) και η Αμοργός (33.936 κυβικά), ενώ μικρότερες ποσότητες νερού μεταφέρθηκαν στο Καστελλόριζο, τη Σύμη, τη Σχοινούσα, την Ηρακλειά, τη Δονούσα, τους Λειψούς, το Αγαθονήσι, τη Λέρο και τη Φολέγανδρο. Όσον αφορά στο κόστος, από το 2006 ως το 2014 διατέθηκαν για τη μεταφορά νερού στα άνυδρα νησιά 71,3 εκατ. ευρώ. Πέρυσι, το κόστος για τον έλληνα φορολογούμενο ανήλθε σε 5,5 εκατ. Ευρώ. —Τι γίνεται με τις μονάδες αφαλάτωσης Σύμφωνα με δημοσίευμα της “Καθημερινής”, στη Δονούσα, την Αιγιάλη Αμοργού και την Κίμωλο έχουν αγοραστεί τρεις μονάδες αφαλάτωσης, οι οποίες ωστόσο δεν έχουν εγκατασταθεί καθώς εκκρεμεί η εκτέλεση των συνοδών έργων. Στα Κατάπολα Αμοργού και στην Ηρακλειά δεν έχει γίνει ακόμα η αγορά των μονάδων αφαλατώσεων. Στα Δωδεκάνησα και συγκεκριμένα στο Καστελόριζο υπάρχει μονάδα η οποία πρέπει να αντικατασταθεί καθώς δεν λειτουργεί. Σε ακόμα τέσσερα νησιά -Πάτμος, Πανορμίτης Σύμης, Λειψοί, Λέρος- οι μονάδες έχουν αγοραστεί αλλά δεν έχουν εγκατασταθεί. Τέλος, στο νησάκι Πλάτη της Καλύμνου εκκρεμεί η αγορά μιας μικρής μονάδας αφαλάτωσης, δυναμικότητας ενός κυβικού/ημέρα για τον ένα κάτοικο του νησιού. Εκτιμάται ότι το κόστος του νερού σε μία μονάδα αφαλάτωσης την οποία θα διαχειρίζεται ιδιώτης θα είναι 1,5 ευρώ/κυβικό , όταν η μεταφορά κοστίζει 10 ευρώ/κυβικό και η ηλεκτροδότηση 0,40 ευρώ/κυβικό. Το κόστος της ηλεκτροπαραγωγής (μέσω χρήσης παλιών και ρυπογόνων ντιζελογεννητριών) προσεγγίζει το 0,5 ευρώ ανά kWhe, όταν το κόστος παραγωγής των λιγνιτικών μονάδων δεν ξεπερνά τα 0,03 ευρώ ανά kWhe, ενώ και η αποζημίωση των παραγωγών αιολικής ενέργειας στα νησιά είναι μικρότερη του 0,1 ευρώ ανά kWhe. Σημειώνεται, ότι στο παρελθόν τις ανάγκες κατοίκων και επισκεπτών νησιών των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων έχουν καλύψει υδροφόρες του Πολεμικού Ναυτικού, επειδή το Κράτος δεν είχε εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του προς του ιδιώτες μεταφορείς. —Η ιστορία της Υδριάδας Ενδεικτική της στάσης που υιοθετεί η Πολιτεία, αλλά και οι τοπικοί φορείς στο ζήτημα της αφαλάτωσης είναι η ιστορία της Υδριάδας. Ο λόγος για μια πλωτή μονάδα αφαλάτωσης που εγκαταστάθηκε στην Ηρακλειά το 2007 με κόστος 2,8 εκατ. Ευρώ και δυνατότητα παραγωγής 70 κυβικών νερού την ημέρα. Στη δημιουργία της συνεργάστηκαν – με συντονιστή της κοινοπραξίας το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και επικεφαλής τον καθηγητή στο τμήμα Ναυτιλίας & Επιχειρηματικών Υπηρεσιών, Νικήτα Νικητάκο- πολλοί φορείς τόσο από τον ιδιωτικό, όσο και από το δημόσιο τομέα, οι οποίοι διέθεσαν δεκάδες επιστήμονες και τεχνικούς με εκτεταμένη εμπειρία σε ευρύ διεπιστημονικό πεδίο. Η πλωτή κατασκευή με την ενσωματωμένη ανεμογεννήτρια (που όμοιά της δεν είχε ξαναγίνει ως σήμερα, γι’ αυτό χρειάστηκε να ξεπεραστούν και κάποια νομικής φύσεως θέματα), έπρεπε να σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε τα αρκετά μποφόρ του Αιγαίου να μην επηρεάζουν τη λειτουργία της. Έφερε τέσσερεις περιφερειακούς κυλινδρικούς πλωτήρες και έναν κεντρικό «άξονα», στα τρία επίπεδα του οποίου ήταν εγκατεστημένα το «εργοστάσιο» αφαλάτωσης (με τη μέθοδο της αντίστροφης όσμωσης), το κέντρο ελέγχου του συστήματος και η δεξαμενή αποθήκευσης του πόσιμου νερού. Επίσης, ήταν εξοπλισμένη με φωτοβολταϊκό σύστημα που τροφοδοτούσε ως εναλλακτική πηγή τα συστήματα ελέγχου/τηλεχειρισμού, σε περίπτωση προβλήματος με την ανεμογεννήτρια. Η πιλοτική μονάδα κατασκευάστηκε, ρυμουλκήθηκε και αγκυροβόλησε το καλοκαίρι του 2007 στην Ηρακλειά. Η δοκιμαστική της λειτουργία, κατά την οποία ελέγχθηκαν όλα τα συστήματα σε πραγματικές συνθήκες και έγιναν οι αναγκαίες διορθώσεις, ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Κάτοικοι του νησιού κατήγγειλαν τότε ότι η Υδριάδα αφέθηκε να σκουριάσει για να εξυπηρετηθούν οι ιδιώτες που μεταφέρουν νερό στα νησιά. Η ερευνητική ομάδα σύμφωνα με πληροφορίες εξέταζε τη μεταφορά της μονάδας σε χώρες της Αφρικής ή του Περσικού Κόλπου. —Η πρόταση του Πανεπιστημίου Πειραιά Τον μίτο από τη χαμένη ευκαιρία της Υδριάδας παίρνει πλέον το Εργαστήριο Ήπιων Μορφών Ενέργειας και Προστασίας του Περιβάλλοντος του ΑΕΙ Πειραιά με μια πιλοτική μονάδα αφαλάτωσης που θα τροφοδοτείται από φωτοβολταϊκά και αιολικά συστήματα για να εξυπηρετήσει τα άνυδρα νησιά του Αιγαίου. Σε πρώτη φάση γίνονται ψηφιακές και πραγματικές προσομοιώσεις της λειτουργίας μιας τέτοιας μονάδας ώστε να προσδιοριστεί η διαστασιολόγηση και το κόστος για τα νησιά του Αιγαίου. «Η πρότασή μας καταρχήν περιλαμβάνει την εγκατάσταση υβριδικού σταθμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο νησί. Υβριδικού, γιατί θα συνδυάζει την αιολική με την ηλιακή ενέργεια, μέσω φωτοβολταϊκών, καθώς και με συστοιχία μπαταριών. Θα εξασφαλίζεται η μεταξύ τους αλληλεπίδραση και θα αντιμετωπίζεται έτσι η μη συνεχής παροχή ενέργειας από τις ΑΠΕ. Η ηλεκτρική ενέργεια που λαμβάνουμε μέσω του υβριδικού σταθμού θα διοχετεύεται στο ηλεκτρικό δίκτυο του νησιού, με στόχο την ενίσχυση της αυτονομίας του. Ενα μέρος της θα αξιοποιείται από τη μονάδα αφαλάτωσης, για την παραγωγή καθαρού πόσιμου νερού», εξηγεί στην «Καθημερινή» ο κ. Ιωάννης Καλδέλλης, επικεφαλής του Εργαστηρίου και καθηγητής Μηχανολογίας στο ΑΤΕΙ Πειραιά. Η πιλοτική μονάδα αφαλάτωσης λειτουργεί με την αρχή της αντίστροφης όσμωσης, όπως και οι υπόλοιπες μονάδες αφαλάτωσης στα ελληνικά νησιά. Αφού το θαλασσινό νερό περάσει από προεπεξεργασία για να αποβληθούν πέτρες, άμμος και άλλα υλικά, ωθείται με πολύ μεγάλη πίεση (70 ατμόσφαιρες) σε μια ημιπερατή μεμβράνη, που φιλτράρει το νερό και κατακρατά το αλάτι. Εκτός από αυτό, η εν λόγω τεχνολογία αξιοποιεί την υψηλή πίεση που διατηρεί το νερό μετά το φιλτράρισμα (υπολογίζεται σε 55-60 ατμόσφαιρες) για να κινηθεί ένας στρόβιλος, μέσω του οποίου ανακτάται μέρος της ενέργειας που καταναλώθηκε για την ώθηση του θαλασσινού νερού στη μεμβράνη. Η διαδικασία ολοκληρώνεται με τη χλωρίωση και τον καθαρισμό του νερού, ώστε να γίνει πόσιμο. «Με αυτό τον τρόπο υπολογίζουμε πως για κάθε κυβικό μέτρο αφαλατωμένου νερού χρειαζόμαστε πέντε κιλοβατώρες ρεύματος, ενώ παλιότερες μονάδες απαιτούν 10 ή και 15 κιλοβατώρες (kWhe)», εξηγεί ο κ. Καλδέλλης. Η μελέτη αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του Ερευνητικού Προγράμματος «PHAROS-ΑΡΙΣΤΕΙΑ ΙΙ» της Γενικής Γραμματείας Ερευνας και Τεχνολογίας. Πηγή: http://www.econews.gr/2015/05/04/afalatosi-nero-nisia-122096/
  21. Την ευκαιρία να ενημερωθούν αναλυτικά για τη μέθοδο της Ηλιοθερμικής Παραγωγής Ηλεκτρισμού και Νερού που πραγματεύεται το έργο ΗΠΗΝ, θα έχουν οι επισκέπτες της Έκθεσης Building Green 2014 (http://buildinggreenexpo.gr), οι οποίοι θα επισκεφτούν το περίπτερο του Δικτύου ΠΡΑΞΗ. Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί μεταξύ 21-23 Νοεμβρίου 2014, στο M.E.C. Expo Center στην Παιανία και θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 10:00 έως 20:00. Το έργο ΗΠΗΝ (www.step-ew.eu), το οποίο ξεκίνησε το 2011 και συνεχίζεται έως σήμερα, πραγματεύεται την τεχνολογική λύση της συμπαραγωγής αφαλατωμένου νερού και ηλεκτρικής ενέργειας, χρησιμοποιώντας την ηλιοθερμική μέθοδο αποκομιδής ηλιακής ενέργειας, ικανής να συμβάλει ουσιαστικά στη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη επίλυση τόσο του ενεργειακού όσο και του υδατικού προβλήματος νήσων και περιοχών της Ανατολικής και Νότιας Μεσογείου. Το έργο περιλαμβάνει την κατασκευή μιας, μικρής κλίμακας, πειραματικής μονάδας σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο Πεντάκωμο της Κύπρου όπου βρίσκονται ηλιοστάτες. Οι ηλιοστάτες είναι διατάξεις κατόπτρων που μπορούν να κινηθούν σε δύο άξονες ακολουθώντας την κίνηση του ήλιου, συγκεντρώνοντας (εστιάζοντας) την ηλιακή ακτινοβολία συνεχώς σε μία επιφάνεια, πετυχαίνοντας υψηλές θερμοκρασίες στον στόχο. Η μέθοδος αυτή είναι ικανή, υποστηρίζουν οι εταίροι, να συμβάλει ουσιαστικά στη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη επίλυση τόσο του ενεργειακού προβλήματος όσο και του προβλήματος της έλλειψης νερού στα νησιά και σε περιοχές της Ανατολικής και Νότιας Μεσογείου. Καθώς η ανάγκη για αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας γίνεται ολοένα εντονότερη, στόχος είναι παράλληλα η ευαισθητοποίηση του κοινού, η ενίσχυση της περιβαλλοντικής συνείδησης σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας και η ενθάρρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στους τομείς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Σημειώνεται ότι το έργο υλοποιείται από το Ινστιτούτο Κύπρου, την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, το Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων της Κύπρου και το ITE/Δίκτυο ΠΡΑΞΗ. Εντάσσεται στο Πρόγραμμα Διασυνοριακής Συνεργασίας «Ελλάδα-Κύπρος 2007-2013» και συγχρηματοδοτείται κατά 80% από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από Εθνικούς Πόρους της Ελλάδας και της Κύπρου. Στον εκθεσιακό χώρο θα παρευρίσκονται εκπρόσωποι των οργανισμών που συμμετέχουν στο έργο, προκειμένου να ενημερώσουν τους ενδιαφερόμενους για την προτεινόμενη τεχνολογία, τις εφαρμογές και τα οφέλη της. Πηγή: http://www.econews.g...alatosi-118918/ Click here to view the είδηση
  22. Την ευκαιρία να ενημερωθούν αναλυτικά για τη μέθοδο της Ηλιοθερμικής Παραγωγής Ηλεκτρισμού και Νερού που πραγματεύεται το έργο ΗΠΗΝ, θα έχουν οι επισκέπτες της Έκθεσης Building Green 2014 (http://buildinggreenexpo.gr), οι οποίοι θα επισκεφτούν το περίπτερο του Δικτύου ΠΡΑΞΗ. Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί μεταξύ 21-23 Νοεμβρίου 2014, στο M.E.C. Expo Center στην Παιανία και θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 10:00 έως 20:00. Το έργο ΗΠΗΝ (www.step-ew.eu), το οποίο ξεκίνησε το 2011 και συνεχίζεται έως σήμερα, πραγματεύεται την τεχνολογική λύση της συμπαραγωγής αφαλατωμένου νερού και ηλεκτρικής ενέργειας, χρησιμοποιώντας την ηλιοθερμική μέθοδο αποκομιδής ηλιακής ενέργειας, ικανής να συμβάλει ουσιαστικά στη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη επίλυση τόσο του ενεργειακού όσο και του υδατικού προβλήματος νήσων και περιοχών της Ανατολικής και Νότιας Μεσογείου. Το έργο περιλαμβάνει την κατασκευή μιας, μικρής κλίμακας, πειραματικής μονάδας σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο Πεντάκωμο της Κύπρου όπου βρίσκονται ηλιοστάτες. Οι ηλιοστάτες είναι διατάξεις κατόπτρων που μπορούν να κινηθούν σε δύο άξονες ακολουθώντας την κίνηση του ήλιου, συγκεντρώνοντας (εστιάζοντας) την ηλιακή ακτινοβολία συνεχώς σε μία επιφάνεια, πετυχαίνοντας υψηλές θερμοκρασίες στον στόχο. Η μέθοδος αυτή είναι ικανή, υποστηρίζουν οι εταίροι, να συμβάλει ουσιαστικά στη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη επίλυση τόσο του ενεργειακού προβλήματος όσο και του προβλήματος της έλλειψης νερού στα νησιά και σε περιοχές της Ανατολικής και Νότιας Μεσογείου. Καθώς η ανάγκη για αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας γίνεται ολοένα εντονότερη, στόχος είναι παράλληλα η ευαισθητοποίηση του κοινού, η ενίσχυση της περιβαλλοντικής συνείδησης σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας και η ενθάρρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στους τομείς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Σημειώνεται ότι το έργο υλοποιείται από το Ινστιτούτο Κύπρου, την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, το Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων της Κύπρου και το ITE/Δίκτυο ΠΡΑΞΗ. Εντάσσεται στο Πρόγραμμα Διασυνοριακής Συνεργασίας «Ελλάδα-Κύπρος 2007-2013» και συγχρηματοδοτείται κατά 80% από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από Εθνικούς Πόρους της Ελλάδας και της Κύπρου. Στον εκθεσιακό χώρο θα παρευρίσκονται εκπρόσωποι των οργανισμών που συμμετέχουν στο έργο, προκειμένου να ενημερώσουν τους ενδιαφερόμενους για την προτεινόμενη τεχνολογία, τις εφαρμογές και τα οφέλη της. Πηγή: http://www.econews.gr/2014/11/20/iliothermiko-nero-afalatosi-118918/
  23. Ο δήμος Αλοννήσου προκηρύσσει Ανοικτό Διαγωνισμό για την ανάθεση της υπηρεσίας «ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΕΡΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΛΟΝΝΗΣΟΥ» προϋπολογισμού 490.000,00 € (χωρίς Φ.Π.Α.) που θα διεξαχθεί σύμφωνα με τις διατάξεις των Π.Δ. 28/1980 και 59/2007 και των Τευχών Δημοπράτησης. Ο Ανάδοχος θα πρέπει να επεξεργάζεται θαλασσινό νερό για την παραγωγή πόσιμου νερού, μέσω μονάδος αφαλάτωσης δυναμικότητας 500κ.μ. πόσιμου νερού ανά ημέρα, για συνολικό διάστημα 24 μηνών. Η ελάχιστη ποσότητα επεξεργασμένου νερού που ετησίως θα προμηθεύεται ο Δήμος Αλοννήσου από τον Ανάδοχο ανέρχεται σε 122.500κ.μ. Η υπηρεσία θα χρηματοδοτηθεί από Ίδιους Πόρους του Δήμου Αλοννήσου. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παραλαμβάνουν το Έντυπο Οικονομικής Προσφοράς και τα Συμβατικά Τεύχη του διαγωνισμού από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Αλοννήσου στην Αλόννησο, Τ.Κ. 370 05, μέχρι και 16.08.2014 και ώρα 15.00 μετά από αίτησή τους και την καταβολή του ποσού των 15,00 €. Πληροφορίες στα Τηλ.: 24243 50216 και στο Fax:24243 50216, αρμόδιος υπάλληλος κ. Κωνσταντίνος Σίδας. Ο διαγωνισμός θα διενεργηθεί στις 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2014 ημέρα ΤΡΙΤΗ και ώρα 10.00π.μ. Η δημοπρασία θα γίνει στο Δημαρχείο Αλοννήσου. Κριτήριο για την ανάθεση της σύμβασης είναι η χαμηλότερη τιμή σε ευρώ, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 46 του Π.Δ. 59/2007. Προκήρυξη σύμβασης απεστάλη για δημοσίευση στις 03.07.2014 στην Υπηρεσία Επίσημων Δημοσιεύσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δημοσιεύτηκε στις 08.07.2014 με αριθ. Εγγράφου 2014/S 128-229280. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να δείτε τα παρακάτω συνημμένα αρχεία: Προκήρυξη διαγωνισμού αφαλάτωσης Δήμου Αλοννήσου 2014 Περίληψη διαγωνισμού αφαλάτωσης Δήμου Αλοννήσου 2014 Συγγραφή υποχρεώσεων αφαλάτωσης Δήμου Αλοννήσου 2014 Τεχνική έκθεση αφαλάτωσης Δήμου Αλοννήσου 2014 Πηγή: http://www.b2green.g...h.lDFDakqs.dpuf Click here to view the είδηση
  24. Ο δήμος Αλοννήσου προκηρύσσει Ανοικτό Διαγωνισμό για την ανάθεση της υπηρεσίας «ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΕΡΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΛΟΝΝΗΣΟΥ» προϋπολογισμού 490.000,00 € (χωρίς Φ.Π.Α.) που θα διεξαχθεί σύμφωνα με τις διατάξεις των Π.Δ. 28/1980 και 59/2007 και των Τευχών Δημοπράτησης. Ο Ανάδοχος θα πρέπει να επεξεργάζεται θαλασσινό νερό για την παραγωγή πόσιμου νερού, μέσω μονάδος αφαλάτωσης δυναμικότητας 500κ.μ. πόσιμου νερού ανά ημέρα, για συνολικό διάστημα 24 μηνών. Η ελάχιστη ποσότητα επεξεργασμένου νερού που ετησίως θα προμηθεύεται ο Δήμος Αλοννήσου από τον Ανάδοχο ανέρχεται σε 122.500κ.μ. Η υπηρεσία θα χρηματοδοτηθεί από Ίδιους Πόρους του Δήμου Αλοννήσου. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παραλαμβάνουν το Έντυπο Οικονομικής Προσφοράς και τα Συμβατικά Τεύχη του διαγωνισμού από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Αλοννήσου στην Αλόννησο, Τ.Κ. 370 05, μέχρι και 16.08.2014 και ώρα 15.00 μετά από αίτησή τους και την καταβολή του ποσού των 15,00 €. Πληροφορίες στα Τηλ.: 24243 50216 και στο Fax:24243 50216, αρμόδιος υπάλληλος κ. Κωνσταντίνος Σίδας. Ο διαγωνισμός θα διενεργηθεί στις 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2014 ημέρα ΤΡΙΤΗ και ώρα 10.00π.μ. Η δημοπρασία θα γίνει στο Δημαρχείο Αλοννήσου. Κριτήριο για την ανάθεση της σύμβασης είναι η χαμηλότερη τιμή σε ευρώ, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 46 του Π.Δ. 59/2007. Προκήρυξη σύμβασης απεστάλη για δημοσίευση στις 03.07.2014 στην Υπηρεσία Επίσημων Δημοσιεύσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δημοσιεύτηκε στις 08.07.2014 με αριθ. Εγγράφου 2014/S 128-229280. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να δείτε τα παρακάτω συνημμένα αρχεία: Προκήρυξη διαγωνισμού αφαλάτωσης Δήμου Αλοννήσου 2014 Περίληψη διαγωνισμού αφαλάτωσης Δήμου Αλοννήσου 2014 Συγγραφή υποχρεώσεων αφαλάτωσης Δήμου Αλοννήσου 2014 Τεχνική έκθεση αφαλάτωσης Δήμου Αλοννήσου 2014 Πηγή: http://www.b2green.gr/main.php?pID=17&nID=14825&lang=el&utm_source=MadMimi&utm_medium=email&utm_content=%CE%95%CE%BE%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CF%8E%3A+%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%80%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7+%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CE%B5%CF%8D%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD%2C+%CF%80%CF%89%CF%82+%CE%B8%CE%B1+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B5%CF%84%CE%B5+%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BC%CE%B1%2C+%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CF%82+%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%84%CF%89%CE%BD%3A+%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%BF+%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1+%CE%B8%CE%B1+%CF%80%CE%AD%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BD+%26+54+%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1+%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1&utm_campaign=20140723_m121450285_%CE%95%CE%BE%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CF%8E%3A+%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%80%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7+%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CE%B5%CF%8D%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD%2C+%CF%80%CF%89%CF%82+%CE%B8%CE%B1+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B5%CF%84%CE%B5+%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BC%CE%B1%2C+%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CF%82+%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%84%CF%89%CE%BD%3A+%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%BF+%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1+%CE%B8%CE%B1+%CF%80%CE%AD%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BD+%26+54+%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1+%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1&utm_term=____CE_B4_CE_B9_CE_B1_CE_B2_CE_AC_CF_83_CF_84_CE_B5+_CF_80_CE_B5_CF_81_CE_B9_CF_83_CF_83_CF_8C_CF_84_CE_B5_CF_81_CE_B1#sthash.lDFDakqs.dpuf
  25. Με απόφαση του το Υπουργείο Εσωτερικών προχωρά στην έκτακτη οικονομική ενίσχυση ποσού 3.000.000,00 € σε δήμους της χώρας από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους έτους 2014, για την κάλυψη δαπανών λειτουργίας εργοστασίων αφαλάτωσης ύδατος . Συγκεκριμένα, η κατανομή του ανωτέρω ποσού έχει ως εξής: Δήμος Νισύρου Δωδεκανήσου, 48.000,00 Δήμος Σύμης Δωδεκανήσου, 126.200,00 Δήμος Χάλκης Δωδεκανήσου, 30.500,00 Δήμος Ιθάκης Κεφαλληνίας, 94.700,00 Δήμος Θήρας Κυκλάδων, 187.700,00 Δήμος Μήλου Κυκλάδων, 176.600,00 Δήμος Μυκόνου Κυκλάδων, 377.100,00 Δήμος Πάρου Κυκλάδων, 265.700,00 Δήμος Σίφνου Κυκλάδων, 104.900,00 Δήμος Σύρου - Ερμούπολης Κυκλάδων, 618.600,00 Δήμος Τήνου Κυκλάδων, 164.400,00 Δήμος Φολεγάνδρου Κυκλάδων, 33.400,00 Δήμος Οινουσσών Χίου, 32.000,00 Δήμος Χίου Χίου, 725.700,00 Δήμος Μεγίστης Δωδεκανήσου, 14.500,00 ΣΥΝΟΛΟ 3.000.000,00 Πηγή: http://www.b2green.g... Click here to view the είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.