Αναζήτηση στην κοινότητα

MSc in Energy Heriot-Watt University – ΤΕΙ Πειραιά ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ Το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στην Ενέργεια ü Το Πανεπιστήμιο Heriot-Watt της Μεγάλης Βρετανίας, σε συνεργασία με το Τμήμα Μηχανολογίας του ΤΕΙ Πειραιά, υλοποιεί για ένατη συνεχή χρονιά το αυτοχρηματοδοτούμενο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών (ΜΠΣ) στον τομέα της Ενέργειας (Φ.Ε.Κ.1049/03-08-2006). ü Η επιτυχής ολοκλήρωση του ΜΠΣ οδηγεί στην απονομή του μεταπτυχιακού διπλώματος "MSc in Energy" από το Heriot Watt University. ü Το Πρόγραμμα έχει μέχρι σήμερα παρακολουθήσει και ολοκληρώσει επιτυχώς σημαντικός αριθμός αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Με την παρούσα πρόσκληση συγκροτείται το 17ο Τμήμα με μέγιστη συμμετοχή τους 30 φοιτητές. Στόχοι του Προγράμματος Το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα "MSc in Energy" στοχεύει: ü στην παροχή υψηλής ποιότητας θεωρητικής και εφαρμοσμένης γνώσης σχετικά με την τεχνολογία, τις εφαρμογές, την έρευνα και την ανάπτυξη σε σύγχρονα ενεργειακά θέματα, ü εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην επαγγελματική προοπτική και εξέλιξη των αποφοίτων του στα πλέον δυναμικά πεδία της Ενέργειας. Αντικείμενο και θεματικά πεδία του Προγράμματος Η Ενέργεια αποτελεί στρατηγικό τομέα ανάπτυξης με ιδιαίτερα μεγάλο επιστημονικό-τεχνολογικό και ερευνητικό ενδιαφέρον, προσελκύοντας ταυτόχρονα σημαντικό επενδυτικό ενδιαφέρον και δημιουργώντας ιδιαίτερα αξιόλογες προοπτικές απασχόλησης τόσο στην εγχώρια όσο και τη διεθνή αγορά. Το ΜΠΣ εστιάζει την προσοχή του, μεταξύ άλλων σε θέματα όπως: Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας-Αιολικές-Φωτοβολταϊκές Εγκαταστάσεις, Ενεργειακή Διαχείριση Κτιρίων, Υβριδικά Ενεργειακά Συστήματα, Αποθήκευση Ενέργειας, Οικονομική Αξιολόγηση Ενεργειακών Έργων, Εκτίμηση Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία στην Ενέργεια και το Περιβάλλον. Σε ποιους απευθύνεται το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών MSc in Energy ü Σε διπλωματούχους-πτυχιούχους ελληνικών και ξένων Ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης (Πανεπιστημίων /Πολυτεχνείων-ΤΕΙ) τεχνολογικής και θετικής κατεύθυνσης με αποδεδειγμένη γνώση της Αγγλικής γλώσσας, και ü με ενδιαφέρον να επεκτείνουν ή να ισχυροποιήσουν τις επαγγελματικές τους προοπτικές και τις γνώσεις τους στο ευρύτατο φάσμα των αντικειμένων της Ενέργειας. Η φοίτηση στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών Το Πρόγραμμα Σπουδών είναι "part-time", με τυπική διάρκεια φοίτησης τα 2 έτη, και οι παραδόσεις των μαθημάτων πραγματοποιούνται στις εγκαταστάσεις του ΤΕΙ Πειραιά κάθε Παρασκευή απόγευμα και Σάββατο πρωί. Η φοίτηση περιλαμβάνει παρακολούθηση μαθημάτων και εκπόνηση διπλωματικής εργασίας. Εγγραφή στο Πρόγραμμα - Πληροφορίες Η εγγραφή γίνεται μετά από τη θετική αξιολόγηση της αίτησης συμμετοχής, τη διασφάλιση της τήρησης των απαραίτητων προϋποθέσεων και προσωπική συνέντευξη του υποψηφίου. Τηλεφωνική επικοινωνία: 210-5381143, Τηλ & Φαξ: 210-5450959, 210-5381467 (Δευτέρα- Παρασκευή ώρες 09:00-16:00), e-mail: [email protected] Yποβολή αιτήσεων έως και τις 22 Νοεμβρίου 2013. Υπεύθυνος Προγράμματος: Δρ Ι.Κ. Καλδέλλης Λεπτομερείς πληροφορίες για το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών: www.sealab.gr

Στην 4η θέση μεταξύ των 28 κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το υψηλότερο ποσοστό πολιτών στο όριο της φτώχειας, βρίσκεται η Ελλάδα. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, τα οποία δημοσιοποιούνται στην έκθεση του ΙΟΒΕ, το ποσοστό των Ελλήνων που ζούσαν πέρυσι στο όριο της φτώχειας (εισόδημα μικρότερο από το 60% του εθνικού διάμεσου διαθέσιμου εισοδήματος) ανήλθε σε 34,6% ή σε 3.795.100 άτομα. Μάλιστα, το ποσοστό αυτό βαίνει συνεχώς αυξανόμενο από το 2010 και το πρώτο Μνημόνιο (27,6% το 2010, 27,7% το 2011, 31% το 2012 και 34,6% το 2013). Σε χειρότερη θέση από την Ελλάδα, βρίσκονται η Βουλγαρία (49,3%), η Ρουμανία (41,7%) και η Λετονία (36,2%). Στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχουν εμπλακεί σε Μνημόνια, στο όριο της φτώχειας βρίσκεται το 30% των πολιτών στην Ιρλανδία, το 28,2% στην Ισπανία, το 27,1% στην Κύπρο και το 25,3% στην Πορτογαλία. Οι πέντε χώρες με τα χαμηλότερα ποσοστά φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση των «28», είναι η Ολλανδία (15%), η Τσεχία (15,4%), η Σουηδία (15,6%), η Φινλανδία (17,2%) και το Λουξεμβούργο (18,4%). Ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανέρχεται σε 24,8% και στην ευρωζώνη σε 23,3%. Σημειώνεται, ότι, με βάση επίσης στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο κίνδυνος φτώχειας αυξήθηκε σημαντικά για την Ελλάδα μετά το 2010 και το ποσοστό της σχετικής φτώχειας αυξήθηκε κατά 3,4 εκατοστιαίες μονάδες ή κατά 17,3%. Παράλληλα, το χάσμα της φτώχειας αυξήθηκε κατά 24,1%, ενώ ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού αυξήθηκε κατά 7 εκατοστιαίες μονάδες ή κατά 25,4%. Πηγή: http://www.ethnos.gr...&pubid=64040819 Click here to view the είδηση

Τα στελέχη των επιχειρήσεων και των κρατικών υπηρεσιών, οι αρχιτέκτονες-μηχανικοί, οι λογιστές, οι εξειδικευμένοι χειριστές μηχανημάτων και οι φυσικομαθηματικοί βρίσκονται -ακόμη και μετά την πολυετή κρίση που έριξε τους μισθούς έως και 43%- στην κορυφή της λίστας των καλύτερα αμειβομένων μισθωτών. Ακολουθούν οι γιατροί και οι τεχνολόγοι και χαμηλότερα (αλλά όχι πολύ μακριά τους) στη λίστα, οι υπάλληλοι γραφείου, οι χρηματιστές- κτηματομεσίτες, οι νομικοί μαζί με τους οδηγούς και τους τεχνίτες διαφόρων ειδικοτήτων και τελευταίοι με αμοιβές που συναγωνίζονται τις αποδοχές του ανειδίκευτου εργάτη, τα μοντέλα, οι εκπαιδευτικοί και οι οικιακοί βοηθοί... Η διαστρωμάτωση των αποδοχών ανά επάγγελμα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του ΙΚΑ που τους ασφαλίζει και τους 5 πίνακες τους οποίους δημοσιεύει η «Η» με βάση το εύρος του καταβαλλόμενου μέσου μισθού, είναι αποκαλυπτική. Στα υψηλά μισθολογικά κλιμάκια, με μέσες μεικτές αποδοχές που ξεκινούν από τα 2.000 ευρώ και φθάνουν τα 4.500 ευρώ (ή και παραπάνω) περιλαμβάνονται τα στελέχη των δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων καθώς και της κρατικής «μηχανής» - υπουργείων, γενικών γραμματειών, δήμων, περιφερειών (αν και εκεί οι περισσότερες θέσεις καταλαμβάνονται κυρίως από επιστήμονες - ασφαλισμένους άλλων Ταμείων, δικηγόρους κ.ά.), οι αρχιτέκτονες - μηχανικοί, οι εξειδικευμένοι στους αυτοματισμούς χειριστές σταθερών βιομηχανικών εγκαταστάσεων, οι λογιστές και οι άνδρες φυσικομαθηματικοί. Στο κλιμάκιο των αμειβομένων με μέσες αποδοχές από 1.500 ευρώ - 2.000 ευρώ συγκαταλέγονται οι γυναίκες φυσικομαθηματικοί, οι γιατροί, οι βιολόγοι, οι τεχνολόγοι που συναντώνται μισθολογικά με τους χειριστές μηχανών, τους χύτες μετάλλων - ελασματουργούς. Μισθό κάτω από τα 1.500 ευρώ και έως 1.000 ευρώ μεικτά έχουν οι υπάλληλοι γραφείου (συνολικά 429.142 ανήκουν σε αυτή την κατηγορία), οι χρηματιστές, οι κτηματομεσίτες, οι συντηρητές μηχανών, οι εργαζόμενοι ως μισθωτοί δικηγόροι, οι 118.000 οδηγοί μέσων μεταφοράς, τεχνικοί διαφόρων ειδικοτήτων και οι μεταλλωρύχοι. Ακόμη χαμηλότερα, στην κατηγορία των αμειβομένων με 700 ευρώ - 1.000 ευρώ, βρίσκονται οι γεωργοί - καλλιεργητές μαζί με τους υπαλλήλους εξυπηρέτησης πελατών, τα μοντέλα (175.634 είναι ασφαλισμένοι, με αυτή την ιδιότητα, στο ΙΚΑ), τους απασχολούμενους στην παροχή υπηρεσιών ασφαλείας, άλλους ανειδίκευτους εργάτες, οι εκπαιδευτικοί (77.158, συνήθως απασχολούμενοι ως ωρομίσθιοι), οι πλανόδιοι πωλητές και οι άνδρες οικιακοί βοηθοί. την πέμπτη και τελευταία (στη λίστα) κατηγορία των αμειβομένων με μισθό κάτω από τα 700 ευρώ μεικτά περιλαμβάνονται οι γυναίκες οικιακοί βοηθοί, οι πλανόδιοι πωλητές, οι απασχολούμενοι στην παροχή προσωπικών υπηρεσιών, το βοηθητικό διδακτικό προσωπικό και ορισμένοι μόνο εξειδικευμένοι γεωργοί. Πηγή: http://www.imerisia....pubid=113331864 Click here to view the είδηση

Το ηλιακό πάρκο που φιλοξένησε στο εξώφυλλο του περασμένου Ιουλίου το κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό Nature Energy είναι το πρώτο στο κόσμο αυτόνομο φωτοβολταϊκό σύστημα με καινοτόμους ηλιακούς συλλέκτες γραφενίου –περοβσκίτη (GRAphene-PErovskite, GRAPE). Η είδηση είναι πως αυτό το μοναδικό μέχρι στιγμής «ηλιακό αγρόκτημα» που έκανε, μέσω του περιοδικού, τον γύρο του κόσμου, βρίσκεται στην Κρήτη και αποτελεί αποτέλεσμα μιας καινοτόμας ερευνητικής συνεργατικής προσπάθειας Ελλήνων και Ιταλών επιστημόνων. Πιο συγκεκριμένα, από ελληνικής πλευράς, φέρει την υπογραφή της ερευνητικής ομάδας Νανοϋλικών για Αναδυόμενες Διατάξεις του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών (Nano@HMU>) του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστήμιου (ΕΛΜΕΠΑ), στην οποία ηγείται ο Καθηγητής Εμμανουήλ Κυμάκης. Αυτό το ερευνητικό επίτευγμα δεν είναι καθόλου τυχαίο αφού η ομάδα έχει επικεφαλής τον επιστήμονα που μαζί με τον Καθ. Gehan Amaratunga (ως μέρος της διδακτορικής του διατριβής στο Πανεπιστήμιο του Cambridge) εφεύραν τα οργανικά φωτοβολταϊκά που βασίζονται σε νανοσωλήνες του άνθρακα. Ο ίδιος τη περσινή χρονιά συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των 100.000 κορυφαίων επιστημόνων παγκοσμίως και, αντίστοιχα, στο άνω του 2% των επιστημόνων, βάσει της απήχησης του ερευνητικού του έργου (που ξεπέρασε τις 10.000 αναφορές σύμφωνα με τη βιβλιομετρική βάση δεδομένων Google Scholar). Ο καθηγητής εξηγεί πως οι περοβσκίτες είναι ορυκτά υλικά που αποτελούνται από τιτανικό ασβέστιο και που είναι πολύτιμα για την κατασκευή ηλιακών κυψελών τρίτης γενιάς, υψηλής απόδοσης: «Παρότι ομάδες επιστημόνων και μηχανικών σε όλο τον κόσμο αναπτύσσουν και δοκιμάζουν ηλιακά κύτταρα περοβσκίτη σε εργαστηριακά περιβάλλοντα, εξακολουθούν να λείπουν μεγάλης κλίμακας εξωτερικές αξιολογήσεις αυτών των στοιχείων». Η ελληνική ερευν ητική ομάδα Μια τέτοια πολυεπίπεδη μελέτη αυτής της νέας φωτοβολταϊκής τεχνολογίας, σε πραγματικό χρόνο και σε πραγματικές συνθήκες, κατάφεραν οι Έλληνες ερευνητές του ΕΛΜΕΠΑ, σε συνεργασία με ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ρώμης “Tor Vergata”, της BeDimensional SpA, της Great Cell, του Ιταλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (IIT) και του Πανεπιστημίου της Σιένα. Συγκεκριμένα οι επιστήμονες κατασκεύασαν ηλιακούς συλλέκτες περοβσκίτη και ενσωμάτωσαν σε αυτούς δισδιάστατα (2D) υλικά. Στη συνέχεια διασύνδεσαν επιτυχώς εννέα από αυτά τα ηλιακά πάνελ σε ένα αυτόνομο ηλιακό πάρκο που βρίσκεται στη Κρήτη, «Στόχος μας ήταν να αποδείξουμε ότι η χρήση 2D υλικών όπως το γραφένιο και η ενσωμάτωσή τους σε διαφορετικά στρώματα των φωτοβολταϊκών πλαισίων ενισχύει την απόδοση μετατροπής ισχύος και παρατείνει τη διάρκεια ζωής των πλαισίων (ηλιακών συλλεκτών)», διευκρινίζει ο καθηγητής. Πλήρης σχεδιασμός από ελληνικά χέρια Η ομάδα είχε δημοσιεύσει για πρώτη φορά τα αποτελέσματα των συνεργατικών προσπαθειών της το 2016 στο περιοδικό Advanced Functional Materials ανοίγοντας ένα νέο ερευνητικό πεδίο στα φωτοβολταϊκά περοβσκίτη και αποδεικνύοντας ότι με τη σωστή μηχανική των διασυνδέσεων με υλικά 2D ήταν δυνατό να αυξηθεί η σταθερότητα των ηλιακών κυψελών περοβσκίτη. Οι Έλληνες επιστήμονες σχεδίασαν το αυτόνομο φωτοβολταïκό σύστημα και κατασκεύασαν τον ειδικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό και το λογισμικό (μέσω αλγορίθμων) που απαιτούνταν για την real time παρακολούθηση αυτής της νέας φωτοβολταϊκής τεχνολογίας. Στη συνέχεια αξιολόγησαν το σύστημα και το σύγκριναν με άλλες εμπορικές τεχνολογίες φωτοβολταϊκών υποδεικνύοντας ότι τα καινοτόμα πλαίσια έχουν καλύτερη θερμική συμπεριφορά όσον αφορά την τάση λειτουργίας ιδιαίτερα σε υψηλές θερμοκρασίες σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. «Κατασκευάσαμε και διασυνδέσαμε περισσότερα από 350 φωτοβολταϊκά στοιχεία για να δημιουργήσουμε τα 9 φωτοβολταϊκά πλαίσια γραφενίου-περοβσκίτη (GRAphene-PErovskite, GRAPE) συνολικής επιφάνειας 4.5m2, τα οποία απέφεραν ισχύ 250W, παρόμοια με εκείνη ενός εμπορικού φωτοβολταϊκού πλαισίου πυριτίου όμως με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος κατασκευής», παρεμβαίνει ο κ. Γιώργος Βισκαδούρος, που είναι και ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης. Το πρωτότυπο αυτόνομο φωτοβολταϊκό σύστημα εγκαταστάθηκε στο εργαστήριο “OpenAir Lab” του Nano@HMU> στο ΕΛΜΕΠΑ και για περισσότερο από 12 μήνες λειτουργίας σε πραγματικές συνθήκες πρόσφερε στους κρητικούς ερευνητές πολύτιμες πληροφορίες. Οι ίδιοι με βάση αυτά τα πειραματικά αποτελέσματα, μπόρεσαν να εκτιμήσουν και τον κύκλο ζωής του (life cycle assesment) προχωρώντας ένα σημαντικό βήμα προς την πλήρη βιομηχανοποίηση της τεχνολογίας. «Αυτό το καινοτόμο αυτόνομο «ηλιακό αγρόκτημα» φωτοβολταϊκών πλαισίων γραφενίου-περοβσκίτη πέτυχε μια αξιοσημείωτη σταθερή παραγωγή ενέργειας διατηρώντας το 80% της αρχικής παραγόμενης ισχύος για 5.832 ώρες (8 μήνες). Η σταθερότητα αυτή των πλαισίων GRAPE αποτελεί την καλύτερη απόδοση της τεχνολογίας περοβσκίτη παγκοσμίως λαμβάνοντας υπόψη τις αναφορές από την βιβλιογραφία», επισημαίνει ο Καθ. Κυμάκης. Η Ελλάδα σε ευνοϊκή θέση στον παγκόσμιο χάρτη στην ανάπτυξη καινοτομιών Ο πρωταρχικός στόχος των ερευνητών ήταν να δείξουν την μετάβαση αυτής της τεχνολογίας από εργαστηριακές κυψέλες μικρής κλίμακας σε μονάδες πάνελ και τέλος σε μια υποδομή ηλιακής φάρμας αποτελούμενης από πολλά πάνελ. Με αυτόν τον τρόπο, οι ίδιοι μπόρεσαν για πρώτη φορά να επικυρώσουν την τεχνολογία GRAPE σε τέτοια κλίμακα. «Εκτός από την απαιτούμενη υποστηρικτική υποδομή και τα συστήματα απόκτησης δεδομένων κατασκευάσαμε και έναν μετεωρολογικό σταθμό που μας επέτρεψε να παρακολουθούμε συνεχώς το ηλιακό πάρκο και να συσχετίζουμε τις περιβαλλοντικές συνθήκες με την εξωτερική απόδοση του συστήματος. Η πρώτη αυτή επίδειξη αυτής της τεχνολογίας σε τέτοια κλίμακα, αντιπροσωπεύει, από μόνη της έναν μοναδικό στο είδος του σχεδιασμό. Επιπλέον, η απόδοση του ηλιακού πάρκου και τα δεδομένα καιρού είναι ανοικτά (solarfarmhmu.gr)», λέει ο Καθ. Κυμάκης. «Τα παρεχόμενα σε real time δεδομένα του πρωτότυπου αυτού συστήματος τοποθετούν την Κρήτη και την Ελλάδα σε ευνοϊκή θέση στον παγκόσμιο χάρτη σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη καινοτομιών για την πιστοποίηση της απόδοσης των νέων φωτοβολταϊκών πλαισίων» συμπληρώνει με τη σειρά του ο κ. Βισκαδούρος μη κρύβοντας τον ενθουσιασμό του: «Και τώρα η ερευνητική ομάδα του Nano@HMU> καλείται να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στον συγκεκριμένο τομέα». Τα δεδομένα που συγκέντρωσε η ερευνητική ομάδα θα μπορούσαν να καθοδηγήσουν στο μέλλον τις διαδικασίες κατασκευής ηλιακών κυττάρων περοβσκίτη και να βοηθήσουν στην εμπορευματοποίηση αυτής της πολλά υποσχόμενης ηλιακής τεχνολογίας, αλλά και μακροπρόθεσμα στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. «Διαπιστώσαμε ότι το περιβαλλοντικό προφίλ του ηλιακού μας πάρκου ήταν συγκρίσιμο με αυτό που περιγράφεται τόσο σε ρεαλιστικές όσο και σε αισιόδοξες εκτιμήσεις ενέργειας για το 2050, οι οποίες επενδύουν σε ένα μείγμα βιώσιμων και παραδοσιακών πηγών ηλεκτρικής ενέργειας», καταλήγει ο Έλληνας καθηγητής. Σημείωση: Στην ελληνική ερευνητική ομάδα εκτός από τον κ. Γιώργο Βισκαδούρο, συμμετέχει ο Δρ.. Κωνσταντίνο Ρογδάκη και οι απόφοιτοι μεταπτυχιακοί φοιτητές Ιωάννης Καλογεράκης και Εμμανουήλ Σπηλιαρώτης View full είδηση

Ενενήντα οκτώ δασικά συμπλέγματα της Ελλάδας, οργανωμένα με βάση κοινούς γεωγραφικούς όρους σε ισάριθμες περιοχές της χώρας, συμπεριλαμβανομένων και των νησιών, παρουσιάζονται με μια τουριστική ματιά, μέσα από εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα ή tablet που ανέπτυξε το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων – Υγροτόπων του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου LIFE, ForestLife. Πληκτρολογώντας τον ιστότοπο greekforests.gr ο καθένας μπορεί να κατεβάσει την εφαρμογή και μέσω αυτής να εντοπίσει, με τη βοήθεια των χαρτών, κάθε δάσος σε κάθε τόπο. Εκεί βρίσκονται δασικοί σχηματισμοί όπως το φοινικόδασος στο Βάι της Κρήτης και τα δάση της Ροδόπης, όπου στην Ελατιά και το Φρακτό υπάρχουν είδη που συναντώνται κυρίως στη Φινλανδία και τη βόρεια Ευρώπη. Ενδιαφέροντα δάση βρίσκονται ακόμη στη Σύμη, παρότι δεν είναι καθόλου ορατά όταν ο επισκέπτης προσεγγίζει το νησί με το καράβι αλλά και στη Στροφυλιά στην Πελοπόννησο, όπου το φυσικό δάσος από κουκουναριές εντυπωσιάζει τον ταξιδιώτη. «Αν θέλει κάποιος να κάνει μια ημερήσια εκδρομή σε ένα δάσος και βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, μπορεί να αναζητήσει τα δάση της ευρύτερης περιοχής. Έτσι θα διαπιστώσει ότι εκτός από το Σέιχ Σου και τον Χορτιάτη, μπορεί να επισκεφθεί τα Κερδύλλια ή το Πάικο ή το παραποτάμιο δάσος του Αξιού, που πολλοί δεν γνωρίζουν» ανέφερε ο Πέτρος Κακούρος δασολόγος, επιστημονικός υπεύθυνος του έργου Life, ForestLife, «οικοδόμηση συνεργασιών, ανάπτυξη δεξιοτήτων και ανταλλαγή γνώσεων για τα δάση του δικτύου Natura 2000 στην Ελλάδα». Σημείωσε, ακόμη, ότι η εφαρμογή παρέχει πληροφορίες για την ακριβή θέση κάθε δάσους, την περιγραφή του, τα χαρακτηριστικά φυτά και ζώα που «φιλοξενεί», τα πολιτιστικά στοιχεία και αξιοθέατα που βρίσκονται κοντά του. Όλη η πληροφορία για τα δάση στη διαδικτυακή πύλη forests-ypen.gr Στο πλαίσιο του ίδιου προγράμματος, αναπτύχθηκε, άλλωστε, η διαδικτυακή πύλη forests-ypen.gr, ένα πολύτιμο εργαλείο για φορείς του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού τομέα που σχετίζονται με τα δάση. Μέσω αυτής μπορούν να αναζητήσουν στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη πολιτικές, νομοθεσίες, εγκυκλίους, αποφάσεις, αρχειακό υλικό, επιστημονικές μελέτες αλλά και στοιχεία για τις χρηματοδοτήσεις που παρέχονται, γεωχωρικά δεδομένα και χάρτες. Η υπεύθυνη του Τομέα Ενημέρωσης, Εκπαίδευσης και Ερμηνείας Περιβάλλοντος, Μαρία Κατσακιώρη κατά τη διάρκεια ενημέρωσης των δημοσιογράφων, επισήμανε ακόμη ότι μέσω της πλατφόρμας αυτής δίνεται η δυνατότητα επικοινωνίας μεταξύ υπηρεσιακών παραγόντων για εξειδικευμένα θέματα ενώ υπάρχει και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Παράλληλα, μέσω του έργου ForestLife έχουν πραγματοποιηθεί σεμινάρια κατάρτισης με αντικείμενο τις χρηματοδοτήσεις, θέματα βιοποικιλότητας, ζητήματα κλιματικής αλλαγής και διαχείρισης επισκεπτών κ.α. Ειδική αναφορά στις απειλές που δέχονται τα δασικά συμπλέγματα Ειδική αναφορά, γίνεται, εξάλλου, μέσω του ιστότοπου greekforests.gr στις απειλές που δέχονται τα δασικά συμπλέγματα. Αυτές, εκτός από την φωτιά, περιλαμβάνουν την απώλεια δασών για άλλες χρήσεις γης (αστικές ή βιομηχανικές), τον κατακερματισμό τους από διάφορα δίκτυα (οδικά, μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας κ.α.), την εγκατάλειψη από τον άνθρωπο που οφείλει να τα προστατεύει, την υπερβόσκηση, τον τουρισμό και την αναψυχή. «Η μεσογειακή δασοπονία είναι η δασοπονία που τον άνθρωπο τον θέλει μέσα στο δάσος. Τον θέλει ως δασοπόνο, δηλαδή να υλοτομεί, με μέτρο, ως μελισσοκόμο, ως ρετσινά, ως κτηνοτρόφο ακόμη, ως επισκέπτη, ως τουρίστα, αλλά με μέτρο» υπογράμμισε ο κ. Κακούρος. Από την πλευρά της, η κ. Κατσακιώρη επικαλέστηκε τη φράση του εκλιπόντα καθηγητή δασολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Σπύρου Ντάφη, ο οποίος ήταν πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής του εκτελεστικού συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Βιοτόπων – Υγροτόπων του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας. Εκείνος και συνήθιζε να λέει: «αν δεν υπήρχε το δάσος, είναι τόσο σημαντικά τα οφέλη του που θα έπρεπε να το εφεύρουμε…». Το τελευταίο του βιβλίο, «τα δάση της Ελλάδας» βρίσκεται σε ηλεκτρονική μορφή μέσα στην εφαρμογή greekforests.gr. LIFE ForestLife: Από ένα συλλογικό αίτημα σε μια δημιουργική ιδέα Σημειώνεται ότι το έργο LIFE ForestLife αποτέλεσε μια κοινή προσπάθεια της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Υ.Π.ΕΝ.) και του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας / Ελληνικού Κέντρου Βιοτόπων-Υγροτόπων (ΜΓΦΙ-ΕΚΒΥ) για τη διάχυσης γνώσης, πληροφοριών και καλών πρακτικών και τη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ όλων όσων ασχολούνται με τη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων στις περιοχές του Δικτύου Natura 2000. Αφορμή για το έργο ήταν τα συμπεράσματα του Βιογεωγραφικού Σεμιναρίου για τη διαχείριση των δασών στις περιοχές του Δικτύου Natura 2000 στη Μεσόγειο, που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2014 στη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με αυτά, υπήρχε υστέρηση στη διάδοση, αξιολόγηση και υιοθέτηση νέας γνώσης και εμπειρίας σε θέματα δασικής διαχείρισης σε περιοχές του Δικτύου Natura 2000. Επιπλέον, παρουσιάζονταν αδυναμίες στην αντιμετώπιση των πιέσεων και των απειλών σε σημαντικούς δασικούς τύπους οικοτόπων, ιδίως σε αυτές που σχετίζονται με τις χρήσεις της αναψυχής και του τουρισμού. Τέλος παρατηρούνταν δυσχέρειες στην κατάρτιση του προσωπικού που ασχολούνταν με τα δάση και έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με τις δυνατότητες και τις διαδικασίες χρηματοδότησης πέραν των κρατικών χρηματοδοτήσεων. Τα αποτελέσματα του έργου έχουν ήδη ενδυναμώσει το προσωπικό της Δασικής Υπηρεσίας και άλλων οργανισμών, μέσω δράσεων κατάρτισης και πληροφόρησης, ενώ αναμένεται να συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας κοινωνικής συμμαχίας όλων όσων εργάζονται για τη διατήρηση και την αειφορική διαχείριση των δασών στις περιοχές του Δικτύου Natura 2000. Στοχεύει επίσης στην αύξηση της υποστήριξης από μέρους του κοινού και των ενδιαφερόμενων μερών για την υιοθέτηση νοοτροπιών και συμπεριφορών φιλικών προς το περιβάλλον. View full είδηση

Αυξημένο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη ενεργειακών κοινοτήτων στις λιγνιτικές περιοχές της χώρας, με κυρίαρχο ωστόσο τον κερδοσκοπικό χαρακτήρα καταγράφει η ανασκόπηση που δημοσιεύει σήμερα η δεξαμενή σκέψης, The Green Tank. Καθώς η Ευρώπη ενδυναμώνει τις πολιτικές της για την κλιματική ουδετερότητα και η Ελλάδα ανακοινώνει φιλόδοξους κλιματικούς στόχους, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να εξεταστεί ο βαθμός της συμμετοχής των πολιτών στην απαιτούμενη ενεργειακή μετάβαση προς τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), ειδικά στις λιγνιτικές περιοχές όπου η πρόκληση της μετάβασης είναι μεγαλύτερη και πιο επείγουσα. Το Green Tank παρουσιάζει μία ανασκόπηση των εξελίξεων με τίτλο «Οι ενεργειακές κοινότητες στις λιγνιτικές περιοχές της Ελλάδας», στοιχεία της οποίας παρουσιάστηκαν σε ειδική συνεδρία της Πλατφόρμας για τη Δίκαιη Μετάβαση που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η ανάλυση βασίστηκε στα επίσημα στοιχεία του ΔΕΔΔΗΕ και του ΓΕΜΗ και περιλαμβάνει επιπλέον μία κριτική αποτίμηση των πολλών θεσμικών εξελίξεων που έλαβαν χώρα από τη θέσπιση του ιδρυτικού νόμου των ενεργειακών κοινοτήτων το 2018 μέχρι σήμερα. Περιγράφονται επίσης οι προκλήσεις και δυνατότητες για την ανάπτυξή τους, ενώ κατατίθενται συγκεκριμένες προτάσεις για την ενίσχυση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων στο πλαίσιο της Δίκαιης Μετάβασης των λιγνιτικών περιοχών. Τα βασικά ευρήματα της ανάλυσης συνοψίζονται ως εξής: Από το 2018 μέχρι σήμερα έχουν ιδρυθεί 1036 ενεργειακές κοινότητες στη χώρα, εκ των οποίων οι 194 βρίσκονται στις λιγνιτικές περιοχές (19%). Η πλειονότητα εκ των 176 ενεργειακών κοινοτήτων στη Δυτική Μακεδονία έχει συσταθεί στις αμιγώς λιγνιτικές περιοχές, δηλαδή την Φλώρινα και την Κοζάνη, ενώ, στην Περιφερειακή Ενότητα Αρκαδίας, οι περισσότερες από τις 18 ενεργειακές κοινότητες που έχουν ιδρυθεί βρίσκονται στην πρωτεύουσα της, την Τρίπολη, και όχι στη λιγνιτική Μεγαλόπολη. Ο χαρακτήρας της μεγάλης πλειονότητας των ενεργειακών κοινοτήτων είναι κερδοσκοπικός. Μόνο 12 ενεργειακές κοινότητες κοινωφελούς σκοπού υφίστανται στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας σε σύνολο 176 (6,8%), ενώ μόνο μία στην Αρκαδία. Η αξιοποίηση του ενεργειακού συμψηφισμού από τις ενεργειακές κοινότητες μη κερδοσκοπικού σκοπού βρίσκεται ακόμα σε πρωτόλειο στάδιο. Στη Δυτική Μακεδονία, από τις 176 ενεργειακές κοινότητες μόνο οι τρεις (3) εκτελούν έργα εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού, ενώ στη Μεγαλόπολη καμία. Αξιοσημείωτες είναι οι προσπάθειες της τοπικής αυτοδιοίκησης, να συμμετάσχουν στον ενεργειακό μετασχηματισμό των λιγνιτικών περιοχών μέσω δημιουργίας ενεργειακών κοινοτήτων κοινωφελούς σκοπού. Τόσο η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας και η Περιφέρεια Πελοποννήσου καθώς και οι Δήμοι (Κοζάνη, Φλώρινα-Πρέσπα) έχουν ήδη ιδρύσει ενεργειακές κοινότητες. Στη Δυτική Μακεδονία η ήδη εγκατεστημένη ισχύς των έργων ΑΠΕ των ενεργειακών κοινοτήτων ανέρχεται στα 24.6MW αποτελώντας το 10,1% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος έργων ΑΠΕ στη χαμηλή και μέση τάση στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Τα εκκρεμή αιτήματα διασύνδεσης έργων ενεργειακών κοινοτήτων αποτελούν το 31,1% της συνολικής ισχύος των αιτημάτων από έργα ΑΠΕ στη χαμηλή και μέση τάση στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Το αντίστοιχο ποσοστό στο σύνολο της χώρας είναι 20,5%. Πιο αργή είναι η πρόοδος στην Αρκαδία όπου υπάρχει 1.3MW ήδη εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ από 3 ενεργειακές κοινότητες, το οποίο αποτελεί μόλις το 0,9% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύς έργων ΑΠΕ στην Περιφερειακή Ενότητα Αρκαδίας, ενώ στη Μεγαλόπολη δεν υπάρχει κανένα ολοκληρωμένο έργο ΑΠΕ ενεργειακής κοινότητας. Όμως το ενδιαφέρον φαίνεται αυξημένο καθώς τα εκκρεμή αιτήματα σύνδεσης έργων από ενεργειακές κοινότητες στην περιοχή της Μεγαλόπολης (6 MW) αποτελούν το 63,7% της συνολικής ισχύος εκκρεμών αιτημάτων από έργα ΑΠΕ στη χαμηλή και μέση τάση στην περιοχή της Μεγαλόπολης. «Το εργαλείο των ενεργειακών κοινοτήτων δίνει τη δυνατότητα στις τοπικές κοινωνίες να συμμετέχουν ενεργά τόσο στον ενεργειακό μετασχηματισμό των λιγνιτικών περιοχών προς καθαρές μορφές ενέργειας, όσο και στην εξασφάλιση όρων δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και δημοκρατίας στον δρόμο προς τη μετάβαση στη μεταλιγνιτική εποχή. Προϋπόθεση για την αξιοποίηση αυτού του εργαλείου όμως είναι να δοθούν λύσεις στα χρονίζοντα προβλήματα, όπως η αποδέσμευση των υφιστάμενων πόρων για την οικονομική στήριξη ενεργειακών κοινοτήτων κοινωφελούς σκοπού, ο κορεσμός των δικτύων, η θεσμική προστασία των ενεργειακών κοινοτήτων από αθέμιτο ανταγωνισμό στην αγορά ενέργειας και ένα σύγχρονο, σταθερό και ευνοϊκό θεσμικό πλαίσιο για την ανάπτυξή τους» δήλωσε η Ιωάννα Θεοδοσίου, συνεργάτιδα πολιτικής του Green Tank. ————- – Το πλήρες κείμενο της ανασκόπησης του Green Tank «Οι ενεργειακές κοινότητες στις λιγνιτικές περιοχές της Ελλάδας» – Πληροφορίες σχετικά με την ειδική συνεδρίαση της Πλατφόρμας για τη Δίκαιη Μετάβαση που διοργάνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή 15-17 Νοεμβρίου 2021, μπορείτε να βρείτε εδώ. The Green Tank View full είδηση

Τα δορυφορικά δεδομένα που επεξεργαζόμαστε καθημερινά στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών/meteo.gr δίνουν μια συνοπτική εικόνα της χιονοκάλυψης στη χώρα μας, αρκεί το έδαφος να μην καλύπτεται από πυκνά νέφη. Την τελευταία ημέρα του 2020 η δορυφορική εκτίμηση της συνολικής έκτασης χιονοκάλυψης στην Ελλάδα έδειξε ότι μόλις το 1.3% της χώρας μας καλύπτεται από χιόνι ενώ ο μέσος όρος της περιόδου 2004-2020 είναι 9% (Γράφημα). Και τον χειμώνα 2019-2020 η χιονοκάλυψη είχε κυμανθεί σε πολύ χαμηλά για την εποχή επίπεδα, όμως δύο σοβαρές κακοκαιρίας στα τέλη του Δεκεμβρίου 2019 (Ζηνοβία) και αρχές Ιανουαρίου 2020 (Ηφαιστίωνας) είχαν αυξήσει πρόσκαιρα τη χιονοκάλυψη, κάτι που φέτος δεν αναμένεται να συμβεί σύντομα. Την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου 2021 προβλέπονται χιονοπτώσεις σε μεγάλα υψόμετρα που δεν αναμένουμε να αυξήσουν σημαντικά τη χιονοκάλυψη. Γράφημα. Η ημερήσια πορεία της χιονοκάλυψης επί τοις 100 της έκτασης της Ελλάδας τον φετινό χειμώνα (κόκκινη καμπύλη) και ο μέσος όρος 16 ετών (μαύρη καμπύλη) όπως εκτιμήθηκαν από δορυφορικές μετρήσεις την περίοδο 2004 - 2020. Η χιονοκάλυψη είναι ένας σημαντικός παράγοντας του καιρού και του κλίματος μιας περιοχής καθώς για παράδειγμα βοηθά στην εκτίμηση εκδήλωσης ξαφνικών πλημμυρών και παρέχει την απαραίτητη ποσότητα νερού στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα. Πηγή: meteo.gr - https://www.meteo.gr/articles_all.cfm View full είδηση

Το iMEdD Lab παρουσιάζει, για πρώτη φορά, διαδραστικό χάρτη με την πορεία του εμβολιασμού ανά περιφερειακή ενότητα, με επίσημα στοιχεία που αντλεί, σε πραγματικό χρόνο, από την πύλη διάθεσης δεδομένων του ελληνικού κράτους. Το πρωί της 27ης Δεκεμβρίου 2020 ξεκίνησε ο εμβολιασμός για την COVID-19 στην Ελλάδα, με τη νοσηλεύτρια ΜΕΘ Ευσταθία Καμπισιούλη να είναι η πρώτη πολίτης της χώρας που έκανε το εμβόλιο. Έκτοτε, περισσότεροι από 71.000 άνθρωποι έχουν εμβολιαστεί (έως τις 15 Ιανουαρίου 2021) στην επικράτεια, που αντιστοιχεί περίπου στο 0,65% του γενικού πληθυσμού. Σε αντίθεση με την πολιτική που έχει ακολουθήσει ο ΕΟΔΥ, ο οποίος δημοσιεύει τα επιδημιολογικά στοιχεία σε μη επεξεργάσιμη μορφή (αρχεία .pdf, ελεύθερο κείμενο, email), τα δεδομένα για την πορεία των εμβολιασμών δημοσιεύονται σε εξειδικευμένο κόμβο διάθεσης δεδομένων και σε αναγνωρίσιμη, από τους υπολογιστές, μορφή. Τα στοιχεία που παρέχονται, ανά ημέρα και ανά περιφερειακή ενότητα της χώρας, αφορούν τον αριθμό των εμβολιασμών (ημερησίως & αθροιστικά), τον αριθμό των ανθρώπων που έχουν εμβολιαστεί (αθροιστικά), καθώς και τη διαφορά των εμβολιασμών από μέρα σε μέρα. Τα δεδομένα, που δημοσιεύονται στο data.gov.gr, λαμβάνονται αυτόματα μέσω κλήσης API και οπτικοποιούνται, σε πραγματικό χρόνο, στην εξειδικευμένη εφαρμογή για την COVID-19 που έχει αναπτύξει το iMEdD Lab από τον Μάρτιο του 2020. Ο σχετικός χάρτης οπτικοποιείται βάσει του αριθμού των εμβολιασμένων πολιτών ανά 100.000 κατοίκους. Αυτός ο δείκτης μας επιτρέπει να συγκρίνουμε περιοχές της χώρας με ανόμοιο πληθυσμό. Για παράδειγμα, 1.000 εμβολιασμένοι πολίτες ανά 100 χιλ. πληθυσμού στον Κεντρικό Τομέα Αθηνών θα σήμαινε ότι, με βάση τον αριθμό των ατόμων που έχουν εμβολιαστεί και τον πληθυσμό της περιοχής, εάν η Αθήνα είχε 100.000 κατοίκους, οι 1.000 θα ήταν εμβολιασμένοι. Έως σήμερα, στις 27 χώρες της ΕΕ είναι διαθέσιμο το εμβόλιο των Pfizer και BioNTech, ενώ έχει εγκριθεί και το εμβόλιο της Moderna και έπεται η αίτηση έγκρισης του εμβολίου από την AstraZeneca στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων. Στις 20 Ιανουαρίου ολοκληρώνεται η πρώτη φάση του σχεδίου “Ελευθερία” με τον εμβολιασμό των υγειονομικών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που ξεκίνησε στις 4 Ιανουαρίου. Το Εθνικό Επιχειρησιακό Σχέδιο Εμβολιασμού κατά της COVID-19, «Ελευθερία», προβλέπει τον εμβολιασμό του πληθυσμού σε τρεις φάσεις. Η δεύτερη φάση, που ξεκινά από 20 Ιανουαρίου 2021, προβλέπει τον εμβολιασμό πολιτών από 85 ετών και άνω. Υπολογίζεται ότι στη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα ανήκουν περισσότερα από 100.000 άτομα. Τον Ιούνιο αναμένεται να ξεκινήσει ο εμβολιασμός ατόμων άνω των 18 ετών χωρίς υποκείμενο νόσημα. Αν και η δημοσίευση των δεδομένων στο data.gov.gr δεν συνοδεύεται από το απαραίτητο έγγραφο τεκμηρίωσης («documentation»), στο οποίο να εξηγείται η μέθοδος συλλογής και επεξεργασίας των στοιχείων, εκτιμάμε ότι όσο προχωρά η πορεία του εμβολιασμού και οι πολίτες λαμβάνουν τη δεύτερη δόση του εμβολίου, ο αριθμός των εμβολιασμών (χορηγούμενων δόσεων) θα πρέπει να είναι πάντα μεγαλύτερος του αριθμού των ανθρώπων που έχουν εμβολιαστεί, ώστε να μπορούμε να εκτιμήσουμε το ποσοστό της ανοσίας ανά περιφερειακή ενότητα. Προϋπόθεση για να οικοδομηθεί το λεγόμενο «τείχος ανοσίας», το οποίο θα επιτρέψει να οδηγηθούμε στην αναστολή όλων των μέτρων κατά της πανδημίας, είναι να εμβολιαστεί το 60%-70% του πληθυσμού. View full είδηση

έχρι το 2050 η χώρα μας, όπως και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, θα πρέπει να έχει σταματήσει να εκλύει αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου -ή, έστω, να δεσμεύει από την ατμόσφαιρα ισοδύναμη ποσότητα όσων εκλύει. Θα πρέπει να γίνει "κλιματικά ουδέτερη". Το 2050, όμως, θα θέλουμε να έχουμε μια ακμάζουσα και αναπτυσσόμενη οικονομία, φτηνό ηλεκτρισμό, θέρμανση και ψύξη στα σπίτια, να κινούμαστε με αυτοκίνητα και μέσα μαζικής μεταφοράς, να παράγουμε βιομηχανικά προϊόντα και να απολαμβάνουμε, γενικά, τους καρπούς του ανθρώπινου πολιτισμού. Γι’ αυτό θα πρέπει να παράγουμε και να καταναλώνουμε ενέργεια. Στην εποχή μας, τρεις δεκαετίες πριν από το 2050, ο τομέας της ενέργειας προκαλεί το 40% των εκλύσεων που στέλνουμε στην ατμόσφαιρα. Από τους 96,1 εκατ. τόνους ισοδύναμου CO2 που εκλύονταν από την Ελλάδα το 2018, οι 38,3 εκατ. προέρχονταν από εκεί."96 εκατομμύρια τόνοι" (ή, "μεγατόνοι") ακούγεται πολύ, και είναι, πράγματι, περισσότερο από ό,τι εκλύουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες παρόμοιου μεγέθους, όπως η Πορτογαλία ή η Ουγγαρία. Αλλά είναι κοντά στον μέσο όρο της Ε.Ε. και το χαμηλότερο νούμερο τα τελευταία 30 χρόνια. Το 1990 η χώρα μας έστελνε 105,8 μεγατόνους ισοδύναμου CO2 στην ατμόσφαιρα. Το 2005, τη χειρότερη χρονιά, έστειλε 139,1. To 2050 θα πρέπει να φτάσει στο μηδέν. Πώς θα το κατορθώσουμε; Και, επιπλέον, πώς θα γίνει αυτή η μετάβαση λύνοντας ταυτόχρονα τα πολλά και μεγάλα προβλήματα του ενεργειακού τομέα που έχουμε σήμερα, αναβαθμίζοντας τις υποδομές και τις υπηρεσίες, αυξάνοντας την ενεργειακή ασφάλεια, μειώνοντας την ενεργειακή φτώχεια και θωρακίζοντας έναν από τους κρισιμότερους κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα; Μια ερευνητική ομάδα του ΙΟΒΕ υπό τον συντονισμό του γενικού διευθυντή Νίκου Βέττα ανέλαβε για λογαριασμό της διαΝΕΟσις μια πλήρη και αναλυτική χαρτογράφηση του τομέα ενέργειας στη χώρα μας. Στην πολυσέλιδή έκθεσή τους, την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ (PDF) αναλύουν τα βασικά δεδομένα, τις θεσμικές αλλαγές που έχουν υλοποιηθεί ή δρομολογηθεί, τους στόχους της χώρας για το μέλλον και τις σημαντικότερες προκλήσεις που προκύπτουν. Επιπλέον, μπορείτε να διαβάσετε και ένα κείμενο πολιτικής (PDF) που προετοίμασε η ερευνητική ομάδα για το ίδιο θέμα με κεντρικό άξονα τον ρόλο του τομέα της ενέργειας στην επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. Παρακάτω θα δούμε μερικά από τα βασικά σημεία της έρευνας συνοπτικά. 1. Ενέργεια & ελληνική οικονομία Ηπαραγωγή και η κατανάλωση ενέργειας επηρεάζουν την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή κάθε χώρας. Σχετίζονται άμεσα με το παραγωγικό μοντέλο της, τη βιομηχανία, τη φτώχεια και την ποιότητα ζωής των πολιτών. Ο ενεργειακός τομέας επηρεάζει κάθε οικονομία με δύο τρόπους: αφενός συνεισφέρει απευθείας στην προστιθέμενη αξία της οικονομίας με όλες τις δραστηριότητες της αλυσίδας παραγωγής και εφοδιασμού ενέργειας και των κλάδων που συνδέονται με τον ενεργειακό τομέα, και αφετέρου με την ευρύτερη επίδραση στην οικονομία, μέσω των τιμών των ενεργειακών προϊόντων, που επηρεάζουν κάθε οικονομική δραστηριότητα (σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά). Αξίζει να πούμε δυο λόγια για τον ρόλο που παίζει ο κλάδος αυτός στην ελληνική οικονομία. ­ Διαβάστε Το Κείμενο Πολιτικής Για Την Ενέργεια (PDF) Η άμεση συμβολή του ενεργειακού τομέα στην ελληνική οικονομία εκτιμάται στο 3,8% του ΑΕΠ (2017), ενώ ο τομέας δίνει δουλειά σε περίπου 50.000 ανθρώπους, οι περισσότεροι εκ των οποίων απασχολούνται στο (χονδρικό και λιανικό) εμπόριο καυσίμων. Αν συνυπολογίσουμε και τους κλάδους που συνδέονται στενά με τον ενεργειακό, εκτιμάται ότι η ευρύτερη συνεισφορά του (ειδικότερα στην απασχόληση) είναι πολλαπλάσια. Σχεδόν το 1/3 των ελληνικών εξαγωγών προϊόντων είναι εξαγωγές ενεργειακών προϊόντων. Πρόκειται σχεδόν αποκλειστικά για προϊόντα πετρελαίου από τα ελληνικά διυλιστήρια. Η χώρα μας όμως εισάγει και πολλά προϊόντα ενέργειας -το 27% των ελληνικών εισαγωγών συνολικά, με τη συντριπτική πλειοψηφία να είναι αργό πετρέλαιο που εισάγουμε κυρίως από το Ιράκ, το Καζακστάν, τη Ρωσία και άλλες χώρες, και το περισσότερο από το οποίο επανεξάγεται μετά την επεξεργασία του στα ελληνικά διυλιστήρια. Γενικά, η αξία των ενεργειακών προϊόντων που εισάγουμε είναι μεγαλύτερη από αυτών που εξάγουμε (15 δισ. ευρώ έναντι 10,7 δισ. το 2019). Αξίζει δε να αναφέρουμε ότι ο κλάδος της ενέργειας έχει πολύ μεγάλη σημασία και για τα δημόσια έσοδα. Το 64% της τιμής της αμόλυβδης βενζίνης είναι δασμοί ή φόροι, για παράδειγμα. Τα έσοδα από τους ειδικούς φόρους στην ενέργεια έφταναν το 3% του ΑΕΠ το 2019, έναντι 1,8% που είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος. Αυτό, μάλιστα είναι κάτι που άλλαξε από το 2010 και την αρχή της κρίσης και μετά. Με τα παραπάνω βλέπουμε ότι ο κλάδος της ενέργειας έχει μεγάλη σημασία για την οικονομία της χώρας. Τι περιλαμβάνει, όμως, "ο κλάδος της ενέργειας"; Η απάντηση είναι περίπλοκη και περιλαμβάνει πολλές πολύ σημαντικές και διαφορετικές μεταξύ τους δραστηριότητες, κάποιες εκ των οποίων σχετίζονται και αλληλοσυμπληρώνονται. "Κάθε ενεργειακό σύστημα, με την έννοια του συνόλου των διευθετήσεων με τις οποίες αξιοποιούνται φυσικοί πόροι για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής", γράφει ο Βάτσλαβ Σμιλ, "έχει τρεις θεμελιώδεις συνιστώσες: τους φυσικούς (ανανεώσιμους ή μη ανανεώσιμους) ενεργειακούς πόρους, την τεχνολογία μετατροπής τους σε διαθέσιμη ενέργεια και μια ποικιλία ειδικών χρήσεων των διαθέσιμων ροών ενέργειας". Η έρευνα αναλύει κάθε μία από αυτές τις συνιστώσες όπως λειτουργούν στη χώρα μας σε αναλυτικά κεφάλαια -εδώ θα καταγράψουμε μόνο ενδεικτικά μερικές από αυτές, μαζί με τα βασικά τους στοιχεία. Πριν ξεκινήσουμε την καταγραφή, όμως, αξίζει να σημειώσουμε τρία βασικά χαρακτηριστικά του τομέα στη χώρα μας: α) Σήμερα η Ελλάδα παραμένει μια οικονομία που στηρίζεται στα ορυκτά καύσιμα (άνθρακας, πετρέλαιο και φυσικό αέριο) και έχει μεγάλη εξάρτηση από εισαγωγές πρωτογενούς ενέργειας. β) Το 36,7% της ενέργειας που παράγεται στη χώρα καταναλώνεται για μεταφορές, το 24,3% για οικιακή κατανάλωση, το 22,8% στη βιομηχανία και το 13% στο εμπόριο και τις υπηρεσίες. γ) Τα βασικά προβλήματα του τομέα ξεκινούν από τις ελλείψεις στις υποδομές και το κόστος της ενέργειας και φτάνουν μέχρι τους ιλιγγιώδεις ανεξόφλητους λογαριασμούς της ΔΕΗ (περίπου 2,7 δισ. ευρώ το 2019). Αλλά ας τα δούμε ένα ένα. 2. Η ηλεκτρική ενέργεια Πολλοί ταυτίζουν τον κλάδο της ενέργειας με την ηλεκτρική ενέργεια. Η ηλεκτρική ενέργεια είναι, όμως, μόνο ένα τμήμα της ενεργειακής παραγωγής και κατανάλωσης μιας χώρας. Βεβαίως, είναι ίσως το πιο σημαντικό -και αναμένεται στο μέλλον να γίνει ακόμα σημαντικότερο. Η ηλεκτροπαραγωγή αναμένεται να τριπλασιαστεί μέσα στα επόμενα 50 χρόνια, κυρίως από τον εξηλεκτρισμό τομέων τελικής κατανάλωσης. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος στο κοντινό μέλλον θα χρησιμοποιεί ενέργεια από το δίκτυο ηλεκτρισμού για δραστηριότητες για τις οποίες έως τώρα έκαιγε ορυκτά καύσιμα. Η δε ηλεκτρική ενέργεια θα παράγεται ολοένα και περισσότερο από νέες, διαφορετικές πηγές. Αυτή η μετάβαση έχει ξεκινήσει και στην Ελλάδα. Η ισχύς ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων που βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα μειώνεται και παράλληλα οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος αυξάνονται θεαματικά τα τελευταία χρόνια. Πλέον το 1/3 της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα προέρχεται από τις ΑΠΕ. Σκεφτείτε ότι η εγκατεστημένη ισχύς των φωτοβολταϊκών σταθμών στη χώρα πενταπλασιάστηκε μόνο μέσα σε δύο χρόνια, από το 2011 ως το 2013. Βεβαίως, διαχρονικά η χώρα μας βασίζεται σε κάποιο βαθμό στην καύση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Σε κάποια νησιά που δεν είναι συνδεδεμένα με το κεντρικό δίκτυο ηλεκτρισμού της χώρας καίγονται ντίζελ και μαζούτ για να παραχθεί ηλεκτρικό ρεύμα ενώ, ως γνωστόν, στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες καίμε λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε μεγάλα εργοστάσια της ΔΕΗ, τα οποία βρίσκονται κοντά στις περιοχές όπου εξορύσσεται ο λιγνίτης, ένας γαιάνθρακας που περιέχει σχετικά χαμηλό ποσοστό άνθρακα. Το 2018, το 32,3% της ηλεκτροπαραγωγής προερχόταν από καύση λιγνίτη. Αυτή, ωστόσο, είναι μια πρακτική που -όπως φαίνεται και από το διάγραμμα-, σταδιακά μειώνεται και σύντομα θα σταματήσει τελείως. Εδώ και πολλά χρόνια, η καύση του λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας είναι οικονομικά ασύμφορη. Καθώς εκλύει μεγάλες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, η λειτουργία τέτοιων μονάδων κοστίζει πολλά σε δικαιώματα εκπομπών άνθρακα, η τιμή των οποίων ρυθμίζεται από το Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών της EE. To 2013 η μέση τιμή που αναγκάζονταν να πληρώνουν ρυπογόνες μονάδες παραγωγής ενέργειας και βιομηχανίες ήταν 4,4 ευρώ ανά τόνο CO2, αλλά το 2019 η τιμή είχε εκτοξευθεί στα 24,8 ευρώ ανά τόνο CO2, πράγμα που στην πράξη σημαίνει ότι, όπως φαίνεται και στο παρακάτω διάγραμμα, πλέον όλες οι λιγνιτοπαραγωγές μονάδες της ΔΕΗ είναι ζημιογόνες. Το ελληνικό κράτος έχει ήδη προγραμματίσει το κλείσιμό τους. Αυτό, βεβαίως, σημαίνει ότι τα 3,35 GW που παράγουν αυτές οι μονάδες θα πρέπει να αντικατασταθούν από άλλες πηγές από το 2023 και μετά και, βεβαίως, ότι οι περιοχές που στηρίζονταν οικονομικά από αυτά τα εργοστάσια θα πρέπει να στηριχθούν κατά τη μετάβασή τους σε άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Στη χώρα μας την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται την καταναλώνουν κυρίως οι υπηρεσίες (καταστήματα, γραφεία κλπ. -34,6% το 2019), τα σπίτια (33,6%) και η βιομηχανία (23,8% το 2019 -από 40,8% το 1990). Η ηλεκτρική ενέργεια, δε, κοστίζει ακριβά. Το 2019 η ηλεκτρική ενέργεια στην Ελλάδα είχε τις ακριβότερες τιμές χονδρικής σε ολόκληρη την ΕΕ. Αυτό όμως δεν μεταφράζεται σε πολύ υψηλές τιμές (σε σύγκριση με τα ευρωπαϊκά δεδομένα) για τους ιδιώτες και τις επιχειρήσεις, λόγω ευνοϊκότερης φορολογίας. Ωστόσο, καθότι οι δαπάνες για ενέργεια παραμένουν ένα από τα σημαντικότερα βάρη τόσο για τα νοικοκυριά, όσο και για τις επιχειρήσεις -με προφανείς επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητά τους, οι ερευνητές υπολόγισαν τις επιπτώσεις που θα είχε μια μείωση στο κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου στην ελληνική οικονομία. Εκτιμούν, λοιπόν, ότι μια μείωση 10% στο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου θα είχε θεαματική θετική επίδραση στην οικονομία, προσθέτοντας σχεδόν 1 δισ. ευρώ στο ΑΕΠ και 21.500 νέες θέσεις εργασίας. Πώς όμως φτάνει το ηλεκτρικό ρεύμα από την παραγωγή στην κατανάλωση; Στο πρώτο στάδιο στην Ελλάδα υπάρχει ένα κεντρικό Εθνικό Διασυνδεδεμένο Σύστημα (ΕΔΣ) με 12 χιλιάδες χιλιόμετρα καλώδια και 356 υποσταθμούς, το οποίο διαχειρίζεται η ανώνυμη εταιρεία ΑΔΜΗΕ και το οποίο συνδέεται με το αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Σύστημα (μέσω Ιταλίας, Αλβανίας, Βουλγαρίας, Βόρειας Μακεδονίας και Τουρκίας). Υπάρχουν επίσης και 29 αυτόνομα δίκτυα στα μη-διασυνδεδεμένα νησιά (όπου, όπως είπαμε, κυρίως παράγεται ενέργεια με καύση μαζούτ και ντίζελ, και πλέον και από ΑΠΕ). Αξίζει να αναφέρουμε, εξάλλου, πως παρόλο που η παραγωγή ενέργειας στα νησιά αυτά έχει πολύ υψηλότερο κόστος, οι πολίτες εκεί πληρώνουν τα ίδια για ηλεκτρικό ρεύμα με τους υπόλοιπους Έλληνες. Η διαφορά καλύπτεται από τις χρεώσεις για "ΥΚΩ" στους λογαριασμούς όλων των νοικοκυριών της χώρας. Αυτό προγραμματίζεται να αλλάξει, βεβαίως, με την ολοκλήρωση της διασύνδεσης των νησιών με το ΕΔΣ τα επόμενα χρόνια. Από εκεί και πέρα, από τους υποσταθμούς του ΑΔΜΗΕ το ηλεκτρικό ρεύμα φτάνει στα σπίτια με ένα δίκτυο διανομής που έχει καλώδια μήκους 240 χιλιάδων χιλιομέτρων και εξυπηρετεί 7,6 εκατομμύρια πελάτες. Αυτό το δίκτυο το διαχειρίζεται ένας άλλος οργανισμός, ο Διαχειριστής Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας, γνωστός ως ΔΕΔΔΗΕ. Μία από τις σημαντικότερες προτεραιότητες για τα επόμενα χρόνια είναι η μετατροπή αυτού του δικτύου σε "έξυπνο δίκτυο" με 13 συγκεκριμένα έργα ψηφιοποίησης και αναβάθμισης των υποδομών, όπως η αντικατάσταση όλων των παλαιών μετρητών με ηλεκτρονικούς, "έξυπνους" μετρητές. Αυτές οι δομές και όλα αυτά τα αρκτικόλεξα δεν υπήρχαν πριν από δεκαπέντε χρόνια. Ο ΑΔΜΗΕ ιδρύθηκε το 2011, ο ΔΕΔΔΗΕ το 2012. Αν και δεν έχει γίνει ευρέως αντιληπτό από την κοινωνία, ολόκληρη η δομή και η λειτουργία του δικτύου ηλεκτροδότησης της χώρας έχει αλλάξει ριζικά στη χώρα μας μετά τη μεγάλη οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας. Πριν από μόλις λίγα χρόνια η ΔΕΗ είχε το απόλυτο μονοπώλιο στην παραγωγή, μεταφορά, διανομή και προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα. Αυτό έχει αλλάξει. Βεβαίως, η ΔΕΗ ακόμα ελέγχει περίπου το 50% της συνολικής παραγωγής και το 67,7% της προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά το σύστημα μεταφοράς και τα δίκτυα διανομής πλέον έχουν διαχωριστεί ιδιοκτησιακά, και δεκάδες ιδιωτικές εταιρείες ανταγωνίζονται πλέον στην παραγωγή και την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας. Μια άλλη εξαιρετικά σημαντική αλλαγή είναι το ότι τους τελευταίους μήνες -και πολύ καθυστερημένα-, η Ελλάδα άρχισε να εφαρμόζει το υπόδειγμα στόχος (target-model), ενώ εντάχθηκε και στις ενιαίες αγορές των ευρωπαϊκών δικτύων που ρυθμίζουν τις τιμές συντονισμένα από τον Δεκέμβριο του 2020, μέσω της διασύνδεσης με την Ιταλία. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη. Το άνοιγμα αυτών των νέων αγορών, που θα ρυθμίζουν καλύτερα τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος σε πραγματικό χρόνο ανάλογα με τις συνθήκες, την προσφορά και τη ζήτηση έγινε πολύ καθυστερημένα, αλλά είναι ένα απαραίτητο βήμα για τη διασύνδεση της απομονωμένης ελληνικής αγοράς με τα ευρωπαϊκά δίκτυα. 3. Τα ορυκτά καύσιμα Στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε προϊόντα πετρελαίου κυρίως για θέρμανση και για κίνηση οχημάτων. Περίπου η μισή τελική κατανάλωση ενέργειας προέρχεται από τα προϊόντα πετρελαίου (53%). Είναι ένα υψηλό ποσοστό -το 5ο υψηλότερο στην ΕΕ- αλλά στο παρελθόν ήταν ακόμα μεγαλύτερο: δέκα χρόνια πριν ήταν στο 63%. Είναι αξιοσημείωτο το ότι τα ελληνικά νοικοκυριά δαπανούν περισσότερα χρήματα για καύσιμα κίνησης (το 4,4% των δαπανών του μέσου νοικοκυριού) από ότι για ηλεκτρικό ρεύμα (3,1%) -κάτι το οποίο πιθανότατα σχετίζεται και με το ότι έχουμε την 3η ακριβότερη αμόλυβδη βενζίνη στην ΕΕ. Όπως αναφέραμε, ο πολύ σημαντικός ρόλος των ορυκτών καυσίμων στην ελληνική οικονομία αποτυπώνεται και από το μέγεθος των εξαγωγών προϊόντων πετρελαίου (το 28% των εξαγωγών της χώρας - από 7% το 2000). Αυτός ο τομέας, όμως, θα αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις στο μέλλον, καθώς η χώρα τις επόμενες δεκαετίες θα κληθεί -όπως όλες οι χώρες του κόσμου- να μειώσει ραγδαία τις εκπομπές διοξειδίου το άνθρακα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, αν όντως ληφθούν σοβαρά μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης διεθνώς, η ζήτηση για πετρέλαιο θα κορυφωθεί μέσα στη δεκαετία του 2020 και στη συνέχεια θα αρχίσει να υποχωρεί κατά περισσότερο από 50% μέχρι το 2040 στις ανεπτυγμένες οικονομίες (και κατά 10% στις αναπτυσσόμενες). Η χώρα μας εισάγει σχεδόν όλο το πετρέλαιο που χρησιμοποιεί, καθότι τα κοιτάσματα στην επικράτειά της παράγουν ελάχιστες ποσότητες (το κεφάλαιο 4 αναφέρει αναλυτικά την ιστορία αναζήτησης κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στη χώρα μας). Βεβαίως, το θέμα της εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων που μπορεί να υπάρχουν στο Αιγαίο επανέρχεται πολύ συχνά στον δημόσιο διάλογο. Η έρευνα υποστηρίζει ότι υπό προϋποθέσεις η εκμετάλλευση υδρογονανθράκων "δεν αντιτίθεται μεσοπρόθεσμα στη διακηρυγμένη πολιτική απο-ανθρακοποίησης" και ότι "δύναται να αποτελέσει μια δραστηριότητα που θα συμβάλει στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας". Τονίζει, δε, και τη γεωπολιτική σημασία μιας αναβάθμισης του γεωπολιτικού ρόλου της χώρας στην περιοχή. Ωστόσο, υπογραμμίζει και τις προοπτικές που διαμορφώνονται από την πολιτική αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, οι οποίες εξασφαλίζουν ότι η ζήτηση για ορυκτά καύσιμα στο μέλλον θα είναι, όπως είπαμε, αναπόφευκτα μικρότερη. Κάτι που ασφαλώς θα επηρεάσει πιθανές μελλοντικές επενδύσεις που θα έχουν ορίζοντα δεκαετιών. Εκτός από το πετρέλαιο, όμως, υπάρχει και το φυσικό αέριο. Το φυσικό αέριο εκλύει λιγότερο CO2 και προσφέρεται για μια γρήγορη μείωση των εκπομπών, όταν αντικαθιστά τη χρήση άλλων ορυκτών καυσίμων. Στη χώρα μας μπήκε σχετικά πρόσφατα στο ενεργειακό μείγμα (μόλις το 1996) και πλέον καλύπτει περίπου το 17,3% της ακαθάριστης εγχώριας κατανάλωσης, ένα ποσοστό που αναμένεται να μείνει σταθερό μέχρι το 2030. Σημαντικά έργα υποδομής (αγωγοί, υπόγεια αποθήκη Καβάλας, ΑΣΦΑ Αλεξανδρούπολης) είναι επίσης υπό κατασκευή. Στη συνέχεια και η κατανάλωση αυτή θα πρέπει να μειωθεί, βεβαίως -το φυσικό αέριο θεωρείται μόνο μεταβατικό καύσιμο. Μολονότι όντως συνεισφέρει λιγότερο στο φαινόμενο του θερμοκηπίου από την καύση προϊόντων πετρελαίου, η διαφορά δεν είναι τόσο μεγάλη όσο νομίζουν πολλοί. Η τιμή αναφοράς του συντελεστή εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για το φυσικό αέριο είναι 44,6% μικρότερη από το λιγνίτη, 27,5% λιγότερη από το μαζούτ και 24,3% λιγότερη από το ντίζελ. Προς το παρόν η κατανάλωσή του παγκοσμίως αυξάνεται -με την εξαίρεση του 2020, λόγω πανδημίας-, αλλά σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις αναμένεται να κορυφωθεί μέχρι το 2040 (ή ακόμα και μέχρι το 2030, αν ληφθούν πιο ριζοσπαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης από όσα είναι ήδη προγραμματισμένα) και στη συνέχεια θα αρχίσει να μειώνεται ραγδαία. Στην Ευρώπη αυτή η υποχώρηση αναμένεται να αρχίσει νωρίτερα, από την τρέχουσα δεκαετία. 4. Η ενεργειακή αποδοτικότητα Ένα από τα σημαντικότερα θέματα που αφορούν τόσο τον ενεργειακό τομέα εν γένει όσο και τις πολιτικές για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης είναι το θέμα της ενεργειακής αποδοτικότητας. Είναι ένα κρίσιμο, σοβαρό πρόβλημα το οποίο συχνά περνά απαρατήρητο από τον δημόσιο διάλογο, στο οποίο όμως υπάρχουν πολύ μεγάλα περιθώρια για παρεμβάσεις και επενδύσεις, που όχι μόνο θα βελτίωναν τις προοπτικές επίτευξης των στόχων για το 2030 και το 2050, αλλά θα προσέφεραν και μια γερή τόνωση στην ελληνική οικονομία. "Η βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας", γράφουν οι ερευνητές, "η οποία υποστηρίζεται και προωθείται από την ενεργειακή πολιτική, απαιτεί σημαντικές επενδύσεις, οι οποίες δημιουργούν θέσεις εργασίας και προστιθέμενη αξία στην οικονομία. Παράλληλα, οδηγεί σε περιορισμό των δαπανών των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών για ενέργεια, ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα και το διαθέσιμο εισόδημά τους, αντίστοιχα. Τα οφέλη είναι σημαντικά και για την ενεργειακή ασφάλεια των δικτύων, τα οποία θα είναι σε θέση να εξυπηρετούν τη ζήτηση πιο εύκολα. Επιπλέον, η βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας είναι σημαντικό εργαλείο για τον περιορισμό της ενεργειακής φτώχειας". Αξίζει να θυμόμαστε ότι τα σπίτια στην Ελλάδα δαπανούν ενέργεια κυρίως για τη θέρμανση (60%) και για τη χρήση οικιακών συσκευών (20%). Το 55% των περίπου 6,4 εκατ. κατοικιών στην Ελλάδα (το 4,1 εκατ. από αυτές κατοικούνται) χτίστηκαν πριν από το 1981, οπότε έχουν χαμηλά επίπεδα θερμικής μόνωσης -ή και καθόλου. Μόλις το 6,4% των κατοικιών στην Ελλάδα ανήκουν στις ανώτερες ενεργειακές κλάσεις "Α" και "Β". Χρειάζονται, λοιπόν, μεγάλης έκτασης επεμβάσεις για την αναβάθμιση αυτού του κτηριακού αποθέματος (θερμομόνωση, αναβάθμιση συστημάτων θέρμανσης/ψύξης, αντικατάσταση κουφωμάτων κλπ.). Σύμφωνα με εκτιμήσεις, αν τα κτήρια κάθε είδους στην Ελλάδα πληρούσαν τις προδιαγραφές του νέου, εναρμονισμένου με τα ευρωπαϊκά πρότυπα Κανονισμού Ενεργειακής Απόδοσης Κτηρίων, τότε θα κατανάλωναν από 43% μέχρι 71% λιγότερη ενέργεια. Κι αυτό δεν έχει μόνο αντίκτυπο στην κατανάλωση ενέργειας και τις εκλύσεις που αυτή συνεπάγεται, αλλά και στα οικονομικά κάθε νοικοκυριού. Μια μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά 40% σημαίνει μείωση δαπάνης σχεδόν 500 ευρώ για ένα νοικοκυριό που πληρώνει 1.200-1.300 ευρώ ετησίως για ενέργεια. Το πρόβλημα, βέβαια, είναι ότι τέτοιες παρεμβάσεις κοστίζουν πολύ. Τα τελευταία δέκα χρόνια τα προγράμματα "Εξοικονόμηση Κατ’ Οίκον" που χρηματοδοτούν την ενεργειακή αναβάθμιση κατοικιών στη Ελλάδα (κουφώματα, θερμομόνωση και άλλες τέτοιες παρεμβάσεις) οδήγησαν στην ανακαίνιση σχεδόν 100.000 κατοικιών. Το νέο πρόγραμμα "Εξοικονομώ-Αυτονομώ" (που έχει ήδη ενταχθεί στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας) πρόκειται να χρηματοδοτήσει την ενεργειακή αναβάθμιση πάνω από 180.000 κατοικιών. Για να φτάσουμε στο 2050 και τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας, ωστόσο, θα χρειαστούν πολύ περισσότερα. Το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), για το οποίο θα μιλήσουμε και παρακάτω, προβλέπει την ανακαίνιση ή αντικατάσταση του 12%-15% του συνόλου των κατοικιών της χώρας ώστε να μετατραπούν σε κατοικίες σχεδόν μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης μέχρι το 2030. 5. Οι ενεργειακές πολιτικές που υπάρχουν ΗΕυρωπαϊκή Ένωση πρωταγωνιστεί στις παγκόσμιες προσπάθειες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Από την προηγούμενη δεκαετία κιόλας έχει θέσει για λογαριασμό των κρατών-μελών συγκεκριμένους στόχους μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, ώστε η ευρωπαϊκή οικονομία να καταστεί κλιματικά ουδέτερη μέχρι το 2050, συνεισφέροντας στον περιορισμό της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας στον πλανήτη όχι περισσότερο από 2οC μέχρι το τέλος του αιώνα, σε σύγκριση με τη μέση θερμοκρασία στην προ-βιομηχανική εποχή. Ως εκ τούτου, η ΕΕ έχει αναπτύξει μια εξαιρετικά πλούσια δραστηριότητα ως προς την παραγωγή στρατηγικών, κειμένων πολιτικής, οδηγιών και κανονισμών που ισχύουν για όλα τα κράτη-μέλη. Και αυτά τα κείμενα περιέχουν και πολλούς ρυθμιστικούς κανόνες που αφορούν στην ενέργεια. Οι αρχικοί ποσοτικοί στόχοι πολιτικής της ΕΕ για την Ενέργεια και το Κλίμα (γνωστοί και ως στόχοι "20-20-20"), οι οποίοι νομοθετήθηκαν το 2009, είχαν χρονικό ορίζοντα μέχρι το 2020 και περιελάμβαναν: τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2020 κατά τουλάχιστον 20% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, την αύξηση του μεριδίου των ΑΠΕ μέχρι το 2020 τουλάχιστον στο 20% της τελικής κατανάλωσης ενέργειας και τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας μέχρι το 2020 κατά τουλάχιστον 20%. Η ΕΕ συνολικά τα πήγε καλά ως προς αυτούς τους στόχους. Το ίδιο και η δική μας χώρα. Στο διάστημα που μεσολάβησε όπως είδαμε και παραπάνω έγινε μεγάλη πρόοδος στην ένταξη των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα της Ελλάδας. Μεγάλο ρόλο στην επίτευξη των στόχων, ωστόσο, έπαιξε και το ότι στη δεκαετία που μεσολάβησε η χώρα υπέστη μια γιγάντια οικονομική κρίση, με μια συνακόλουθη συρρίκνωση της οικονομικής της δραστηριότητας. Πλέον η φαρέτρα των ρυθμιστικών κανόνων της ΕΕ έχει οδηγήσει στη δημιουργία μιας πληθώρας στρατηγικών σχεδίων και στη χώρα μας, από το "ΕΣΔΕΑ" για την ενεργειακή απόδοση και το "ΕΣΕΚ" που αναφέρθηκε και παραπάνω, μέχρι το "ΣΔΑΜ" για τις λιγνιτικές περιοχές. Το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), το οποίο δημοσιεύτηκε τον Δεκέμβριο του 2019, ενσωματώνει τις βασικές κατευθύνσεις της πολιτικής της ΕΕ και αποτελεί το βασικό εργαλείο ενεργειακής πολιτικής της χώρας για την επίτευξη ποιοτικών και ποσοτικών στόχων την περίοδο 2021-2030. Το ΕΣΕΚ περιλαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής, τα οποία λαμβάνουν υπόψη το δυναμικό, τις τεχνικές ιδιαιτερότητες και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ελληνικού ενεργειακού συστήματος στους τομείς της παραγωγής, διάθεσης και κατανάλωσης ενέργειας. Οι στόχοι που προβλέπει περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων: Μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μέχρι το 2030 κατά τουλάχιστον 42% σε σύγκριση με το επίπεδο των εκπομπών το 1990 (και 56% έναντι του 2005). Αυτός ο στόχος, σύμφωνα με πρόσφατες ανακοινώσεις αναμένεται να αναθεωρηθεί, βεβαίως, από 42% σε τουλάχιστον 55%. Πράγμα που σημαίνει ότι μέχρι το 2030 η χώρα μας θα πρέπει να εκλύει περίπου 50 μεγατόνους ισοδύναμου CO2 Αύξηση του μεριδίου των ΑΠΕ τουλάχιστον σε 35% της τελικής κατανάλωσης ενέργειας μέχρι το 2030 και μερίδιο των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή 61%-64% έως το 2030. Βελτίωση της Ενεργειακής Αποδοτικότητας (ΕΑ) κατά τουλάχιστον 38% μέχρι το 2030 σε σύγκριση με προβλέψεις που έγιναν το 2007. Μηδενικό μερίδιο του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή έως το 2028. Αλλά και αυτοί οι φιλόδοξοι στόχοι αργά ή γρήγορα θα επανεκτιμηθούν προς το ακόμα πιο φιλόδοξο. Το ΕΣΕΚ περιλαμβάνει μια σειρά από πολιτικές για την αγορά ενέργειας, τις ΑΠΕ, την ενεργειακή ασφάλεια, τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης αλλά και για την ενεργειακή μετάβαση σε διάφορους τομείς της ελληνικής οικονομίας (στο κεφάλαιο 10.4 της μελέτης μπορείτε να βρείτε μια αναλυτική παρουσίαση των πολιτικών). Μέρος των προτάσεων αυτών, δε, είναι επενδύσεις ύψους 43,8 δισ. ευρώ μέσα στην τρέχουσα δεκαετία οι οποίες, αν υλοποιηθούν, δεν θα βοηθήσουν μόνο στην επίτευξη των φιλόδοξων στόχων για τις εκλύσεις CO2, αλλά θα κινητοποιήσουν και την ελληνική οικονομία, καλύπτοντας μεγάλο μέρος του επενδυτικού κενού της προηγούμενης δεκαετίας. Αξίζει να αναφερθεί ότι πολλές από αυτές τις επενδύσεις έχουν ήδη ενταχθεί στην πρόταση της χώρας για την αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ (προγράμματα και δράσεις για τις ανακαινίσεις κτηρίων, έργα ηλεκτρικών διασυνδέσεων και ΑΠΕ, έργα για την επέκταση της ηλεκτροκίνησης, απολιγνιτοποίηση και δίκαιη μετάβαση κ.ά.). To 37% των πόρων αυτών, που για την Ελλάδα θα ανέρχονται συνολικά σε περίπου 32,1 δισ. ευρώ (σε δάνεια και επιχορηγήσεις) προορίζονται αποκλειστικά για δράσεις 'πράσινης" ανάπτυξης. Στο κεφάλαιο 10.7 οι ερευνητές υπολογίζουν τη μακροοικονομική επίπτωση μιας τέτοιας επενδυτικής καταιγίδας σε υποδομές και μέτρα για την "πράσινη" ενέργεια όπως περιγράφονται. Την εκτιμούν σε αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,6 δισ. ευρώ σε βάθος δεκαετίας, 1,2 δισ. ευρώ επιπλέον δημόσια έσοδα, και 35.000 νέες θέσεις απασχόλησης στο ίδιο διάστημα. Αλλά, βεβαίως, η προσπάθεια δεν τελειώνει στο 2030. Τα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι υποχρεωμένα να προετοιμάσουν και πιο μακροπρόθεσμα σχέδια για το 2050 και τον στόχο της ενεργειακής ουδετερότητας -δηλαδή για την περίπτωση της Ελλάδας το "96,1 μεγατόνοι" του 2018, που το 2030 πρέπει να έχει πάει στο "50 μεγατόνοι", θα πρέπει μέχρι το 2050 να πάει στο μηδέν. Η Μακροχρόνια Στρατηγική για το 2050 περιλαμβάνει μια σειρά από πολιτικές και στόχους που επεκτείνουν τα μέτρα που προβλέπονται στο ΕΣΕΚ και στην επόμενη εικοσαετία αλλά, καθότι αυτά δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκή για μια τόσο μεγάλης κλίμακας ενεργειακή μετάβαση, πλαισιώνονται και από άλλες, πιο "εξωτικές" πολιτικές που βασίζονται εν μέρει και σε νέες τεχνολογίες οι οποίες ακόμη είναι ανώριμες ή ασύμφορες, όπως η δέσμευση και αποθήκευση εκλυόμενου άνθρακα, μέθοδοι χημικής αποθήκευσης ενέργειας, ή η εκτεταμένη χρήση υδρογόνου σε εφαρμογές στη βιομηχανία, τις μεταφορές και αλλού. 6. Οι προτάσεις της έρευνας Μετά από όλα αυτά, η έρευνα καταλήγει σε μια σειρά από προτάσεις πολιτικής που συμπληρώνουν όσα προβλέπονται από τα προαναφερθέντα σχέδια και θέτουν και μια βασική προτεραιοποίηση για όσα πρέπει να γίνουν. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι τέσσερις άξονες στους οποίους θα πρέπει να δοθεί έμφαση στο επόμενο διάστημα και μαζί να γίνουν και σημαντικές επενδύσεις είναι: Βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας. Ανάπτυξη της παραγωγής ενέργειας με ΑΠΕ. Αναβάθμιση και ενίσχυση υποδομών στα δίκτυα ενέργειας για διευκόλυνση των ΑΠΕ και σταδιακή σύζευξη τομέων τελικής κατανάλωσης ενέργειας. Δίκαιη μετάβαση των περιοχών που εξαρτώνται από το λιγνίτη. Εδώ θα αναφέρουμε επιγραμματικά μερικές από τις προτάσεις πολιτικής ανά τομέα: Για την εξοικονόμηση ενέργειας: Παροχή αποτελεσματικών κινήτρων (εκπτώσεις φόρων, επιδοτήσεις κλπ.), ώστε να αντιμετωπιστούν τα εμπόδια για επενδύσεις σε ενεργειακή αναβάθμιση κτηρίων (διάρθρωση κτηριακού αποθέματος, ελλιπής πληροφόρηση, αποτυχίες της αγοράς, έλλειψη τεχνικής εμπειρίας, ρυθμιστικά εμπόδια κ.ά.), Βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των δημοσίων κτηρίων. Προώθηση της χρήσης συστημάτων ΑΠΕ για κάλυψη θερμικών και ψυκτικών αναγκών. Προώθηση συμβάσεων ενεργειακής απόδοσης από εταιρείες ενεργειακών υπηρεσιών. Βελτιώσεις στον Κανονισμό Ενεργειακής Απόδοσης Κτηρίων (ΚΕΝΑΚ, κτήρια σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας) με καθορισμό σύγχρονων προδιαγραφών και αποτελεσματικό έλεγχο συμμόρφωσης. Για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας: Εξασφάλιση ανταγωνιστικής αγοράς ηλεκτρισμού με επαρκή ρευστότητα, αποτελεσματική εποπτεία και χρηματοοικονομική ακεραιότητα και αξιοπιστία, που θα συμβάλει στη μείωση του κόστους ηλεκτρικής ενέργειας. Διατήρηση υφιστάμενων και εφαρμογή νέων μέτρων μείωσης του ενεργειακού κόστους βιομηχανικών επιχειρήσεων. Διασφάλιση βιωσιμότητας και ρευστότητας του μηχανισμού χορήγησης λειτουργικής ενίσχυσης στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ. Σχεδιασμός του συστήματος στήριξης των ΑΠΕ μετά τη μετάβαση στο target-model. Προστασία των καταναλωτών και αντιμετώπιση της ενεργειακής ένδειας. Διασφάλιση ικανοποιητικού ρυθμού είσπραξης των λογαριασμών ηλεκτρισμού. Λειτουργία αγοράς ή μηχανισμού αποζημίωσης διαθεσιμότητας ισχύος, με συμμετοχή και της ζήτησης. Σαφές κανονιστικό πλαίσιο για την αντικατάσταση παλαιωμένου εξοπλισμού μονάδων ΑΠΕ (repowering). Ανάπτυξη θεσμικού πλαισίου για θαλάσσια αιολικά πάρκα. Για το δίκτυο διανομής ηλεκτρικής ενέργειας: Ψηφιοποίηση και αναβάθμιση. Οριστικοποίηση μοντέλου διενέργειας επένδυσης σε "έξυπνους" μετρητές και "ευφυή" δίκτυα διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και πηγών χρηματοδότησης. Εισαγωγή μηχανισμών οικονομικών κινήτρων στις ρυθμιζόμενες χρεώσεις των δικτύων. Στενή συνεργασία μεταξύ των διαχειριστών των δικτύων μεταφοράς και διανομής και διαλειτουργικότητα μεταξύ των συστημάτων. Καθορισμός ενιαίου πλαισίου ασφάλειας του κυβερνοχώρου στην ΕΕ συμπεριλαμβανομένων προληπτικών, διορθωτικών και αμυντικών σχεδίων για το ενεργειακό σύστημα. Για τις ενεργειακές υποδομές: Αναβάθμιση και ενίσχυση συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και διασυνδέσεων δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου με γειτονικές χώρες. Υποστήριξη των ΑΠΕ που σχετίζονται με τις νέες τεχνολογίες (π.χ. υδρογόνο, βιοοικονομία κ.λπ.) και των "πράσινων" μεταφορών. Ανάπτυξη εθνικού σχεδίου για σταθμούς φόρτισης δημόσιας χρήσης με δεσμεύσεις σχετικά με την ταχύτητα αύξησης φορτίου και την επενδυτική προσέγγιση. Προετοιμασία του δικτύου και άλλων εγκαταστάσεων για λύσεις γρήγορης φόρτισης. Ανάπτυξη σταθμών γρήγορης φόρτισης σε αυτοκινητόδρομους. Κανονισμούς για την κατασκευή σταθμών φόρτισης σε κατοικίες και εμπορικά κτήρια. Διευκόλυνση της δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης στην ανάπτυξη δικτύου σταθμών φόρτισης με σταθερό και ελκυστικό για επενδύσεις επιχειρηματικό πλαίσιο για τη λειτουργία σε περιοχές με διαφορετικά χαρακτηριστικά, όπως αστικές και αγροτικές περιοχές. Και ακόμα: Αναπτυξιακός σχεδιασμός με στρατηγικές δράσεις και χρηματοδοτικά προγράμματα για τη δίκαιη μετάβαση των λιγνιτικών περιοχών. Διαμόρφωση στρατηγικού μακροπρόθεσμου πλαισίου για την Έρευνα και Ανάπτυξη στον τομέα Ενέργειας με εστίαση: α) στο επιχειρηματικό και αναπτυξιακό δυναμικό της έρευνας στον ενεργειακό τομέα και β) σε συνεργασίες πανεπιστημίων, επιχειρήσεων και κράτους στον τομέα της καινοτομίας. Ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών εξοικονόμησης ενέργειας, έξυπνων δικτύων, τεχνολογιών αποθήκευσης ενέργειας κ.ά. Ενεργή συμμετοχή των κεντρικών και τοπικών αρχών της χώρας για τη διευκόλυνση των σχεδιαζόμενων ή σε εξέλιξη έργων (διασύνδεση νησιών, ενίσχυση του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, επενδύσεις σε ΑΠΕ κ.ά.). View full είδηση

Τα πρώτα σημάδια ενδιαφέροντος από ψηφιακούς νομάδες για την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα έχουν αρχίσει να καταγράφουν στελέχη της αγοράς ακινήτων το τελευταίο διάστημα. Παρότι ακόμα η σχετική ζήτηση είναι διερευνητική και ανεπίσημη (δηλαδή μέσω γνωριμιών με ανθρώπους στην Ελλάδα), είναι σαφές ότι η χώρα διαθέτει τις προϋποθέσεις να διεκδικήσει με επιτυχία ένα σημαντικό μερίδιο από την «πίτα» των ψηφιακών νομάδων, δηλαδή ανθρώπων μεσαίων και υψηλών εισοδημάτων, οι οποίοι ενδιαφέρονται να μισθώσουν ένα ακίνητο, από το οποίο να μπορούν να εργάζονται απομακρυσμένα. Στελέχη του κλάδου επισημαίνουν ότι μέχρι στιγμής, η ζήτηση αυτή αφορά κυρίως βίλες στην Αττική Ριβιέρα, ωστόσο όσο μεγαλώνει το ενδιαφέρον, θα αρχίσει να καταγράφεται ενδιαφέρον και για άλλες περιοχές, που να προσφέρουν και πιο προσιτά ακίνητα. «Εχουμε ήδη γίνει αποδέκτες ζήτησης από ανθρώπους που εντάσσονται στην κατηγορία των ψηφιακών νομάδων. Μέχρι στιγμής, πρόκειται για στελέχη επιχειρήσεων από την Ισλανδία και τη Σουηδία, οι οποίοι ενδιαφέρονται να μετεγκατασταθούν στην Ελλάδα για περίοδο από έξι μήνες μέχρι κι ένα χρόνο. Ενδιαφέρονται για βίλες που κοστίζουν 2.000 έως 3.000 ευρώ/μήνα. Ωστόσο, είναι σαφές ότι πρόκειται είτε για ανώτερη στελέχη επιχειρήσεων, ή για ελεύθερους επαγγελματίες», σημειώνει στην «Κ», ο κ. Νάσος Γαβαλάς, επικεφαλής της Mint, εταιρείας διαχείρισης ακινήτων μέσω πλατφορμών βραχυχρόνιας μίσθωσης. Σύμφωνα με τον ίδιο, πρόκειται για ανθρώπους που είναι εξοικειωμένοι με το να εργάζονται από τρίτη χώρα, καθώς μέχρι πρόσφατα διέμεναν στην Ισπανία, που είναι μια μεγάλη αγορά για τη συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων. Πλέον, ένα μέρος των ανθρώπων έχει αρχίσει να εξετάζει την επιλογή της Ελλάδας, η οποία είναι και πιο προσιτή από οικονομικής πλευράς, ιδίως αν υπολογιστούν οι προδιαγραφές που προσφέρουν τα εδώ ακίνητα σε σχέση με το κόστος τους. «Αρχίζει και η Ελλάδα να μπαίνει στον χάρτη των ψηφιακών νομάδων», σημειώνει ο κ. Γαβαλάς. Ασφαλώς, η σταδιακή προσέλκυση των ψηφιακών νομάδων αναμένεται να επιδράσει καταλυτικά και στην αγορά βραχυχρόνιων μισθώσεων, καθώς θα επιτρέψει σε μία σειρά από επαγγελματίες να διευρύνουν το αντικείμενό τους και να μεταφέρουν ένα μέρος του αποθέματος των ακινήτων που διαχειρίζονται προς τη συγκεκριμένη αγορά. Ουσιαστικά δηλαδή, ορισμένα ακίνητα θα αξιοποιούνται μέσω μεσοπρόθεσμων μισθώσεων, διάρκειας από έξι έως 12 μήνες, αντί για το υφιστάμενο μοντέλο της εκμίσθωσης του κάθε διαμερίσματος ως τουριστικού καταλύματος, με την τιμή να διαμορφώνεται ανά διανυκτέρευση. Σημειωτέον ότι και η ίδια η Airbnb έχει περιγράψει τη διεύρυνση αυτή του μοντέλου λειτουργίας της, ήδη από τα πρώτα στάδια της πανδημίας. Συγκεκριμένα, ο αμερικανικός κολοσσός έκανε λόγο για σταδιακή στροφή και προς μισθώσεις μεγαλύτερης διάρκειας, προκειμένου να καλυφθούν και οι ανάγκες ενός διαφορετικού κοινού από το αμιγώς τουριστικό. Με τον τρόπο αυτό, θα μειωθεί και το ρίσκο από τυχόν μεταπτώσεις στον τουριστικό κλάδο, αλλά και θα ενισχυθούν τα έσοδα των ιδιοκτητών/επενδυτών, καθώς θα μπορέσουν να απευθυνθούν σε μια νέα, πολυπληθή ομάδα δυνητικών επισκεπτών. Για τον σκοπό αυτό, η ίδια η Airbnb δρομολογεί τον εμπλουτισμό των υπηρεσιών της, ώστε να παράσχει στους ιδιοκτήτες και τη δυνατότητα να προωθούν ακίνητα για μισθώσεις μεγαλύτερης διάρκειας. Οπως σημειώνουν στελέχη της αγοράς ακινήτων, η εξέλιξη αυτή θα εμπλουτίσει σημαντικά και τη λίστα των περιοχών ενδιαφέροντος για τους ξένους. Μέχρι σήμερα, με δεδομένο ότι το κοινό που αξιοποιεί τις βραχυχρόνιες μισθώσεις είναι τουρίστες, στην «πρώτη γραμμή» της ζήτησης βρίσκονται περιοχές εντός ή πέριξ του εμπορικού τριγώνου του κέντρου της Αθήνας (π.χ. Κουκάκι, Μοναστηράκι, Πλάκα, Γκάζι, Ψυρρή, Νέος Κόσμος, Μεταξουργείο, Κεραμεικός, πλ. Αττικής), δηλαδή πλησίον των τουριστικών αξιοθέατων, ή εναλλακτικά σημεία στα νότια προάστια της Αττικής, πλησίον του παράκτιου μετώπου. Με τη διεύρυνση της «δεξαμενής» των ξένων επισκεπτών, θα ενισχυθεί και η λίστα των περιοχών ζήτησης, με την ένταξη περιοχών που διαθέτουν ποιοτικά διαμερίσματα σύγχρονων προδιαγραφών, όπως π.χ. τα βόρεια και τα ανατολικά προάστια. Ουσιαστικά, δηλαδή, παρέχονται οι προϋποθέσεις για το άνοιγμα μιας εντελώς νέας αγοράς στον τομέα των ενοικιάσεων. Το κατά πόσον αυτή θα τροφοδοτηθεί με μια σταθερή και ικανή ροή επισκεπτών για να πυροδοτήσουν περισσότερες επενδύσεις στην αγορά κατοικίας, θα εξαρτηθεί από το πόσο σωστά θα οργανωθεί το άνοιγμα της χώρας προς το εξωτερικό και τα κίνητρα που ενδεχομένως να παρασχεθούν. Μεγάλα οφέλη Σύμφωνα με μελέτη του «MIT Enterprise Forum», εάν η Ελλάδα κατορθώσει να προσελκύσει 100.000 ψηφιακούς νομάδες σε ετήσια βάση, με μία μέση παραμονή έξι μηνών, το οικονομικό όφελος θα ξεπερνούσε το 1,6 δισ. ευρώ, ποσό που είναι αντίστοιχο των εσόδων που εισρέουν στην Ελλάδα από μία εβδομάδα παραμονής 2,5 εκατ. τουριστών. Υπολογίζεται ότι πριν από την πανδημία, τουλάχιστον τέσσερα εκατ. εργαζομένων απασχολούνταν απομακρυσμένα σε τρίτη χώρα, σε σχέση με την έδρα του εργοδότη τους. Μετά την πανδημία, υπολογίζεται ότι ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί ακόμα και σε 1 δισ. μέχρι το 2035, αποτελώντας μια πολύ σημαντική τάση σε παγκόσμιο επίπεδο. Στο πλαίσιο αυτό και προκειμένου η σχετική προσπάθεια να γίνει συντεταγμένα, προγραμματίζονται και νομοθετικές ρυθμίσεις από το υπουργείο Εξωτερικών, σε συνεργασία με το υπουργείο Μετανάστευσης. Συγκεκριμένα, σχεδιάζεται να εκδίδεται μια νέα «ψηφιακή βίζα», διάρκειας ενός έτους, με δυνατότητα επέκτασης για δύο ακόμα χρόνια. View full είδηση

Η ομορφιά των οκτώ ανέμων προσωποποιημένη! Ο Έλγιν ήθελε να μεταφέρει ολόκληρο τον Πύργο στη Βρετανία, ωστόσο οι Δερβίσιδες το θεωρούσαν ιερό κι έτσι δεν του το επέτρεψαν Χρήστης Templar52Templar52 at el.wikipedia, Attribution, via Wikimedia Commons Το πιο ξακουστό μνημείο στο κέντρο της Αθήνας είναι βεβαίως ο Παρθενώνας στην Ακρόπολη. Όμως το κέντρο της πρωτεύουσας έχει πολλά μνημεία και αξιοθέατα, που αξίζει να επισκεφτεί κανείς ακόμη και αν κάνει διακοπές στην πόλη του. Ένα από αυτά είναι οι περίφημοι Αέρηδες ή Μνημείο των Αέρηδων ή Πύργος των Ανέμων, στην Πλάκα. George E. Koronaios, CC0, via Wikimedia Commons Πρόκειται για ένα μνημείο του 1ου π.Χ. Αιώνα. Ο οκταγωνικός πύργος, ύψους 13,5 μέτρων είναι κατασκευασμένος από το γνωστό πεντελικό μάρμαρο. Το μνημείο κατασκεύασε ο αστρονόμος Ανδρόνικος από την Κύρρο της Μακεδονίας (γι’ αυτό και ονομάζεται κάποιες φορές Ωρολόγιο του Κυρρήστου). Μέχρι σήμερα δεν είναι γνωστός ο ακριβής λόγος ανέγερσής του, καταμεσής της Ρωμαϊκής Αγοράς. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αρχαιολόγων πάντως μάλλον πρόκειται για ένα είδος μετεωρολογικού σταθμού, που λειτουργούσε και σαν ρολόι ώρας, που πιθανόν να αξιοποιούσαν οι έμποροι της εποχής για να υπολογίζουν την ώρα αλλά και τους ανέμους που επικρατούσαν κι επηρέαζαν τα εμπορικά δρομολόγια με τα οποία έφταναν τα προϊόντα τους στις τότε αγορές του κόσμου. Στη κορυφή της στέγης υπήρχε ορειχάλκινος ανεμοδείκτης υπό μορφή Τρίτωνα, ο οποίος περιστρεφόμενος έδειχνε, κρατώντας δείκτη, την κατεύθυνση ενός από τους οκτώ κύριους ανέμους. Οι άνεμοι, προσωποποιημένοι, φέρονται ανάγλυφοι να ίπτανται (φτερωτοί) στο άνω μέρος της κάθε πλευράς του πύργου, φέροντας ο καθένας και ιδιαίτερο σύμβολο. Τα ονόματά τους είναι χαραγμένα κάτω από το αντίστοιχο τμήμα του οκταγωνικού γείσου, και είναι: ο Βορρέας (βόρειος), ο Καικίας (βορειοανατολικός), ο Απηλιώτης (ανατολικός), ο Εύρος (νοτιοανατολικός), ο Νότος (νότιος), ο Λιψ (Λίβας, νοτιοδυτικός), ο Ζέφυρος (δυτικός), και ο Σκίρων (βορειοδυτικός). Κάτω δε από κάθε προσωποποίηση, εγχάρακτες ακτίνες κατά διάφορους σχηματισμούς αποτελούσαν αυτούσια ηλιακό ρολόι. Jacob von Falke, Public domain, via Wikimedia Commons Στο εσωτερικό του Πύργου υπήρχε ένα υδραυλικό ρολόι, που μετρούσε την ώρα τις μέρες που δεν είχε ηλιοφάνεια αλλά και τη νύχτα. Ειδικότερα για τον υπολογισμό της ώρας σε ανήλιες ημέρες υπήρχε μέσα στο κτίσμα ιδιαίτερη εγκατάσταση υδραυλικού ρολογιού. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα πως ο κατασκευαστής του μνημείου συνδύασε τις εφευρέσεις προηγουμένων κατασκευαστών ρολογιού, όπως του Αρχιμήδη, του Κτησίβιου και του Φίλωνα. Μάλιστα, όπως σημειώνει ο Ουάρρωνας, στη νότια πλευρά του οικοδομήματος υπήρχε δοχείο κυλινδρικού σχήματος με νερό που παρεχόταν μέσω αγωγού από πηγή της βόρειας πλευράς της Ακρόπολης. Ο δε Βιτρούβιος ονομάζει το μνημείο αυτό «Πύργο των Ανέμων» και το περιγράφει με πολλές λεπτομέρειες. Τέλος, το μνημείο κατατάσσεται στον κορινθιακό ρυθμό (εκ των κιονοκράνων) ενώ το εσωτερικό του στον δωρικό ρυθμό (βαρύ αυστηρό). Συνέχεια του κτιρίου ΝΑ ήταν το Αγορανομείο επί πολυβάθμιτης μαρμάρινης βάσης. Χρήστης Templar52, Attribution, via Wikimedia Commons Στους χριστιανικούς χρόνους, οι Αέρηδες έγιναν εκκλησία και στον περιβάλλοντα χώρο φτιάχτηκε ένα νεκροταφείο. Όταν οι Τούρκοι ανακατέλαβαν την Αθήνα, το 18ο αιώνα, το μνημείο έγινε τόπος προσευχής για το Τάγμα των Δερβίσιδων του Μεβλεβί και πήρε την ονομασία «τεκές του Μπραΐμη». Τότε ανοίχτηκαν και τα παράθυρα που υπάρχουν μέχρι σήμερα. Χάριν στους Μεβλεβήδες Δερβίσιδες, το μνημείο έμεινε στην Ελλάδα και γλύτωσε από τον Έλγιν. Ο Λόρδος Έλγιν ήθελε να μεταφέρει ολόκληρο το κτίσμα στη Βρετανία αλλά οι Μεβλεβήδες δεν το επέτρεψαν. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, οι Αθηναίοι πίστευαν ότι ο ναός ήταν αφιερωμένος στο θεό των ανέμων, Αίολο, εξ ου και η ονομασία της οδού Αιόλου. Μετά από εργασίες συντήρησης και αναστήλωσης, το μνημείο είναι πλέον επισκέψιμο για το κοινό. Χρήστης Templar52, Attribution, via Wikimedia Commons View full είδηση

H µεγαλύτερη ναυτιλιακή δύναµη παγκοσµίως παραμένει η Ελλάδα, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην ετήσια έκθεση 2020 – 2021 της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών. Με στόλο 4.901 πλοίων, οι Έλληνες πλοιοκτήτες ελέγχουν το 19,42% της παγκόσµιας χωρητικότητας σε τόνους deadweight (dwt). To 2020, ο ελληνόκτητος στόλος αυξήθηκε περισσότερο από 4%, φτάνοντας περίπου τα 364 εκατοµµύρια τόνους dwt. Η Ελλάδα συνεχίζει να αυξάνει το µερίδιό της στον στόλο που ελέγχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Οι Έλληνες πλοιοκτήτες κατέχουν το 58% της χωρητικότητας της ΕΕ, καθώς περισσότερο από το ένα τρίτο του ελληνόκτητου στόλου ή 1.706 πλοία, φέρουν σηµαία κράτους – μέλους της ΕΕ. Επίσης, οι Έλληνες πλοιοκτήτες ελέγχουν: -το 30,25% του παγκόσµιου στόλου δεξαµενοπλοίων, -το 14,64% του παγκόσµιου στόλου µεταφοράς χηµικών και παραγώγων πετρελαίου, -το 15,58% του παγκόσµιου στόλου υγραεριοφόρων (LNG / LPG), -το 20,04% του παγκόσµιου στόλου µεταφοράς χύδην ξηρού φορτίου, -το 9,53% του παγκόσµιου στόλου µεταφοράς εµπορευµατοκιβωτίων. Οι επενδύσεις σε νεότευκτα πλοία Οι Έλληνες πλοιοκτήτες, όπως επισημαίνει η ΕΕΕ, συνεχίζουν να επενδύουν σε νεότευκτα πλοία: Το 2020 οι ελληνικών συµφερόντων παραγγελίες ναυπήγησης ανήλθαν σε 104 πλοία (άνω των 1.000 gt) ή 14,36 εκατοµµύρια τόνους dwt, τα οποία αντιπροσωπεύουν το 10,99% της παγκόσµιας χωρητικότητας υπό παραγγελία. Οι Έλληνες πλοιοκτήτες συνεχίζουν να επενδύουν σε νέα και ενεργειακά αποδοτικά πλοία, µε τη µέση ηλικία του ελληνόκτητου στόλου (9,54 έτη) να είναι χαµηλότερη από τη µέση ηλικία του παγκόσµιου στόλου (9,87 έτη). Η κατάταξη της ελληνικής σημαίας Η Ελλάδα παραµένει ένα από τα κορυφαία νηολόγια πλοίων παγκοσµίως. Tο ελληνικό νηολόγιο αριθµεί 685 πλοία (άνω των 1.000 gt), των οποίων η χωρητικότητα ανέρχεται σε 37,98 εκατοµµύρια gt. Ο στόλος υπό ελληνική σηµαία κατατάσσεται στην 8η θέση διεθνώς και στη 2η θέση στην ΕΕ (σε όρους dwt). Τα χαρακτηριστικά της ελληνικής ναυτιλίας Η ελληνική ναυτιλία αποτελεί πρωτίστως μια βιομηχανία που απαρτίζεται από μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ειδικεύεται στις bulk / tramp μεταφορές, όπως αναφέρεται στην έκθεση. Ο τομέας της bulk / tramp ναυτιλίας είναι ένας επιχειρηματικός τομέας με χαρακτηριστικά “τέλειου ανταγωνισμού”. Αυτό συμβαίνει, επειδή ο κλάδος αποτελείται από χιλιάδες εταιρείες παγκοσμίως και δεν κυριαρχείται από περιορισμένο αριθμό πολύ μεγάλων εταιρειών – συμμαχιών, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της ναυτιλίας τακτικών γραμμών και στους περισσότερους βιομηχανικούς τομείς και τομείς παροχής υπηρεσιών παγκοσμίως. Κατά κανόνα, τα πλοία που ανήκουν σε Έλληνες πλοιοκτήτες ναυλώνονται βάσει ναυλοσυμφώνων κατά χρόνο (time charter party contracts). “Οι ναυλωτές διαδραματίζουν δομικό ρόλο στη ναυτιλία, καθώς είναι εκείνοι που διαχειρίζονται εμπορικά το πλοίο και οι οποίοι ελέγχουν τις παραμέτρους λειτουργίας του, όπως είναι το δρομολόγιο, το είδος και η ποσότητα του φορτίου, καθώς και η ταχύτητα του πλοίου, οι οποίες με τη σειρά τους καθορίζουν το αποτύπωμα άνθρακα του πλοίου κατά τη διάρκεια των εν λόγω ναυλώσεων”, σημειώνεται στην έκθεση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών. View full είδηση

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης ανακοίνωσε την παραπομπή της Ελλάδας (C-633/21) καθώς «η Ελλάδα καταγράφει συνεχώς και σταθερά υπέρβαση της ετήσιας οριακής τιμής NO2 στην Αθήνα. Επίσης, δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα ώστε η περίοδος υπέρβασης να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι προσπάθειες που έχουν καταβάλει μέχρι σήμερα οι ελληνικές αρχές δεν ήταν ικανοποιητικές και επαρκείς». Στην Ελλάδα καταγράφονται 15.000 πρόωροι θάνατοι ετησίως λόγω ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Η χώρα θα καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου, καθώς δεν κατάφερε να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του αζώτου στην πρωτεύουσα, οι οποίες υπερβαίνουν τα όρια εδώ και μια δεκαετία. Ανάλογη παραπομπή εκκρεμεί και για τη Θεσσαλονίκη, για υπερβάσεις στις τιμές των αιωρούμενων μικροσωματιδίων. Η Επιτροπή μέσα από τις ετήσιες εκθέσεις διαπίστωσε ότι δεν εκπονήθηκε ένα αποτελεσματικό σχέδιο για την ποιότητα του αέρα στην Αθήνα, ούτε στην Θεσσαλονίκη ενώ απέστειλε στην Επιτροπή τις εκθέσεις για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα των ετών 2015-2016… την άνοιξη του 2021. Το διοξείδιο του αζώτου εκπέμπεται κυρίως από δραστηριότητες όπως η οδική κυκλοφορία –ιδίως των πετρελαιοκίνητων οχημάτων– και η βιομηχανία. Η συγκεκριμένη μορφή ρύπανσης προκαλεί σοβαρές ασθένειες, όπως άσθμα, καρδιαγγειακά προβλήματα και καρκίνο των πνευμόνων. Είναι η δεύτερη παραπομπή της χώρας μέσα σε λίγους μήνες για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα. Τον Απρίλιο του 2021 η Επιτροπή παρέπεμψε την Ελλάδα στο Ευρωδικαστήριο γιατί απέτυχε να αντιμετωπίσει τη σημαντική ρύπανση από αιωρούμενα μικροσωματίδια στη Θεσσαλονίκη το 2005-2019 (με την εξαίρεση ενός έτους), παραβιάζοντας έτσι την οδηγία για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα. Η κοινοτική νομοθεσία θέτει συγκεκριμένα όρια για την ποιότητα του αέρα αλλά και την υποχρέωση εφαρμογής σχεδίων για τη διασφάλισή της, καθώς 400.000 θάνατοι στην Ε.Ε. ετησίως αποδίδονται στην ατμοσφαιρική ρύπανση. View full είδηση

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, συγκεντρώσαμε και σας παρουσιάζουμε τα ρεκόρ βροχόπτωσης και θερμοκρασιών για το 2021, σύμφωνα με τις καταγραφές του δικτύου αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών / meteo.gr, καθώς και άλλα αξιοσημείωτα μετεωρολογικά στοιχεία του έτους. Ως προς τις βροχοπτώσεις, η Ήπειρος ανέκτησε τα πρωτεία μετά από 3 χρόνια, με το μετεωρολογικό σταθμό στα Θεοδώριανα Άρτας να καταγράφει ετήσιο ύψος βροχόπτωσης 3761 χιλιοστά, τιμή που αποτελεί ρεκόρ ετήσιας βροχόπτωσης για όλους τους σταθμούς του δικτύου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών / meteo.gr στα 15 χρόνια λειτουργίας του. Αντίθετα, τα μικρότερα ετήσια ύψη βροχόπτωσης εντοπίζονται στις Κυκλάδες, στη Νότια Κρήτη και στα Δωδεκάνησα. Στο χάρτη που ακολουθεί παρουσιάζονται τα 10 μεγαλύτερα και τα 10 μικρότερα ετήσια ύψη βροχόπτωσης για το 2021. Με αστερίσκους επισημαίνονται σταθμοί στους οποίους έχει διαπιστωθεί έλλειψη δεδομένων βροχόπτωσης και ως εκ τούτου οι καταγραφές υστερούν των πραγματικών. Σε επίπεδο θερμοκρασιών το 2021 αποτέλεσε ακόμα μια θερμή χρονιά, για τις περισσότερες περιοχές της χώρας, κατά τη διάρκεια των περισσότερων μηνών με αποκορύφωμα το ακραίο κύμα καύσωνα της περιόδου 26 Ιουλίου - 10 Αυγούστου. Πρόκειται για το μεγαλύτερης διάρκειας καύσωνα που έχει εκδηλωθεί ποτέ στη χώρα και έναν από τους πιο ισχυρύς. Σύμφωνα με τις καταγραφές, σημειώθηκε πολύ μεγάλος αριθμός θερμοκρασιακών ρεκόρ σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ περισσότεροι από 250 σταθμοί του δικτύου μας κατέγραψαν μέγιστες θερμοκρασίες που ξεπέρασαν τους 40 βαθμούς Κελσίου. Οι χαμηλότερες θερμοκρασίες του έτους καταγράφηκαν κυρίως κατά τη διάρκεια της κακοκαιρίας ΜΗΔΕΙΑ το διάστημα 15-17 Φεβρουαρίου, κακοκαιρία η οποία πέραν των εξαιρετικά χαμηλών θερμοκρασιών συνοδεύτηκε από ισχυρές χιονοπτώσεις στην ανατολική και βόρεια χώρα. Μάλιστα στην Αττική και στην Αθήνα σημειώθηκαν σημαντικές καταστροφές σε υποδομές και δίκτυα λόγω του βάρους του χιονιού. Στο χάρτη που ακολουθεί παρουσιάζονται 10 μέγιστες και 10 ελάχιστες θερμοκρασίες σε επιλεγμένους μετεωρολογικούς σταθμούς (πλην χιονοδρομικών κέντρων και δολινών) για το 2021. Πέραν των παραπάνω θερμοκρασιακών ρεκόρ, αξίζει να γίνει αναφορά και στις χαμηλότερες ελάχιστες θερμοκρασίες που καταγράφηκαν το 2021 σε μετεωρολογικούς σταθμούς που βρίσκονται σε χιονοδρομικά κέντρα και δολίνες. Στις 17/01 στο χιονοδρομικό κέντρο του Καϊμάκτσαλαν (υψόμετρο 2090 μέτρα) σημειώθηκε ελάχιστη θερμοκρασία -18.7 βαθμών, ενώ στις 23/12 στη δολίνη του Βαθύσταλλου Παρνασσού (υψόμετρο 1780 μέτρα) σημειώθηκε ελάχιστη θερμοκρασία -27.9 βαθμών Κελσίου. Κλείνοντας, θα αναφέρουμε ότι από το σύνολο των κακοκαιριών που εκδηλώθηκαν στη χώρα το 2021, δόθηκε όνομα στις ακόλουθες έξι: Λέανδρος (14-18/01/2021), Μήδεια (15-17/02/2021), Αθηνά (06-11/10/2021), Μπάλλος (14-16/10/2021), Μεσογειακός Κυκλώνας Νέαρχος (28-31/10/2021) και Κάρμελ (17-19/12/2021), ενώ 2 ανώνυμες κακοκαιρίες τις περιόδους 26-30/11/2021 και 09-11/12/2021 προκάλεσαν εκτεταμένα προβλήματα και σημαντικές καταστροφές σε πολλές περιοχές της χώρας. Πηγή: meteo.gr - https://www.meteo.gr/article_view.cfm?entryID=2076 View full είδηση

Συνέχισαν τη σταθερή τους άνοδο το τρίτο τρίμηνο του 2021, τα ενοίκια και οι τιμές των κατοικιών στην ΕΕ αυξάνοντας κατά 1,2% και 9,2% αντίστοιχα, σε σύγκριση με το τρίτο τρίμηνο του 2020, σύμφωνα με τα στοιχεία για τα ενοίκια και τις τιμές των κατοικιών που δημοσιεύθηκαν από τη Eurostat Η απόκλιση μεταξύ των ενοικίων και των τιμών των κατοικιών ξεκίνησε ήδη από το 2011 καθώς μεταξύ του 2010 και του δεύτερου τριμήνου του 2011, οι τιμές των κατοικιών και τα ενοίκια στην ΕΕ ακολούθησαν παρόμοιες αυξήσεις. Όμως από το δεύτερο τρίμηνο του 2011, αυτές οι διαδρομές άρχισαν να αποκλίνουν σημαντικά καθώς ενώ τα ενοίκια αυξάνονταν σταθερά καθ' όλη την περίοδο έως το τρίτο τρίμηνο του 2021, οι τιμές των κατοικιών παρουσίασαν σημαντικές διακυμάνσεις. Συγκεκριμένα μετά από μια απότομη πτώση μεταξύ του δεύτερου τριμήνου του 2011 και του πρώτου τριμήνου του 2013, οι τιμές των κατοικιών παρέμειναν λίγο πολύ σταθερές μεταξύ 2013 και 2014. Στη συνέχεια, υπήρξε ταχεία άνοδος στις αρχές του 2015, από τότε που οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν με πολύ ταχύτερο ρυθμό από τα ενοίκια. Συνολικά την περίοδο από το 2010 έως 3ο τρίμηνο 2021, τα ενοίκια αυξήθηκαν κατά 16% και οι τιμές των κατοικιών κατά 39%. Παρά το ράλι στις τιμές που παρατηρήθηκε σε όλες τις χώρες της ΕΕ ο ευρωπαϊκός νότος που πλήγηκε περισσότερο από την οικονομική κρίση είδε τις τιμές των κατοικιών να κατακρημνίζονται με την μεγαλύτερη πτώση να παρατηρείται στην Ελλάδα (-28%), και να ακολουθεί η Ιταλία (-12%), η Κύπρος (-6%) και η Ισπανία (-0,5%). Στον αντίποδα οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν σε 23 χώρες της ΕΕ, με τις μεγαλύτερες αυξήσεις να παρατηρούνται στην Εσθονία (+141%), την Ουγγαρία (+118%), το Λουξεμβούργο (+117%), τη Λετονία (+106%) και την Αυστρία (+104%) ). Όσον αφορά στα ενοίκια η εξέλιξη ήταν διαφορετική Συγκρίνοντας το τρίτο τριμήνο του 2021 με το 2010, οι τιμές αυξήθηκαν σε 25 κράτη μέλη της ΕΕ και μειώθηκαν σε δύο, με τις υψηλότερες αυξήσεις να σημειώνονται στην Εσθονία (+162%), στη Λιθουανία (+111%) και στην Ιρλανδία (+68%). Μείωση καταγράφηκε μόνο στην Ελλάδα (-25%) και στην Κύπρο (-3%). View full είδηση

1. Εισαγωγή στην Εγχώρια Ενεργειακή Κατάσταση Με την είσοδο της τρίτης χιλιετίας καταγράφονται ριζικές μεταβολές στον ενεργειακό χάρτη της χώρας μας. Ήδη από την προηγούμενη δεκαετία και με την ψήφιση και σταδιακή εφαρμογή του Νόμου 2244/1994 επετράπη για πρώτη φορά η ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, βασισμένων αποκλειστικά σε τεχνολογίες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), μέχρι ενός συγκεκριμένου ορίου ισχύος. Τα επόμενα χρόνια (μετά το 2000) ακολούθησε μία σημαντική αύξηση της εγκατεστημένης αιολικής ισχύος καθώς και μία αξιόλογη αύξηση του αριθμού των μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών. Τέλος, μετά το 2010, ξεκίνησε μία ραγδαία αύξηση των φωτοβολταϊκών (Φ/Β) εγκαταστάσεων, η οποία συνεχίζεται έως και σήμερα. Παράλληλα, ήδη από τις αρχές του 21ου αιώνα δρομολογήθηκαν δομικές αλλαγές στον ενεργειακό τομέα της χώρας μας (ίδρυση Ρ.Α.Ε., Α.Δ.Μ.Η.Ε., Δ.Ε.Δ.Δ.Η.Ε., κ.λπ.), ενώ επετράπη η ελεύθερη παραγωγή και πώληση ηλεκτρικής ενέργειας από όλες τις ενεργειακές πηγές (συμβατικές και ανανεώσιμες) από ιδιώτες παραγωγούς. Τα επόμενα έτη, η επίδραση της οικονομικής κρίσης τόσο σε πλανητικό όσο και σε εθνικό επίπεδο καθώς και η σταδιακή αλλαγή του εγχώριου ενεργειακού μίγματος, με τη σταδιακή απόσυρση των θερμικών-λιγνιτικών μονάδων και την αντικατάστασή τους από μονάδες ΑΠΕ, οδήγησαν σε σημαντική μείωση της κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας, βλέπε Σχήμα 1. Σχήμα 1: Διαχρονική Μεταβολή Εγχώριας Κατανάλωσης Πρωτογενούς Ενέργειας. 2. Διαχρονική Μεταβολή της Πρωτογενούς Κατανάλωσης Ενέργειας Ειδικότερα, αναλύοντας τη διαχρονική μεταβολή του εγχώριου ενεργειακού μίγματος κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας (Σχήμα 2) παρατηρείται, πέραν της προαναφερθείσας μείωσης, η κυρίαρχη παρουσία του εισαγόμενου πετρελαίου, παρά τη μικρή μείωση της κατανάλωσής του την τελευταία πενταετία. Παράλληλα, καταγράφεται σημαντική μείωση της συμμετοχής του εγχώριου λιγνίτη, ο οποίος σταδιακά αντικαθίσταται από εισαγόμενο φυσικό αέριο, του οποίου η πρώτη εμφάνιση χρονολογείται από το 1997, με τη συμβολή του να έχει έκτοτε αυξηθεί σημαντικά. Σταθερή μπορεί να θεωρηθεί η συμμετοχή της βιομάζας, ενώ η περιορισμένη συμμετοχή των υδροηλεκτρικών σταθμών είναι η μόνη παρουσία των ΑΠΕ πριν το 2000. Τέλος, η συμμετοχή των αιολικών και των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων στην κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας, αν και διαρκώς αυξανόμενη, παραμένει σχετικά περιορισμένη, με αποτέλεσμα το 2020 η συνολική συμμετοχή των ΑΠΕ στην εγχώρια κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας να μην υπερβαίνει το 16,5%. Για το ίδιο έτος, η καταγεγραμμένη ετήσια κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας ανερχόταν στα επίπεδα των 18,8 Mtoe (1 toe αντιστοιχεί σε ενέργεια που περιέχεται σε ένα ισοδύναμο τόνο πετρελαίου ή περίπου σε 11600 kWh). Σχήμα 2: Κατανάλωση Πρωτογενούς Ενέργειας στην Ελλάδα (ανά ενεργειακή πηγή). Σχήμα 3: Ενεργειακή Ανεξαρτησία της Ελλάδας στο χρονικό διάστημα 1990-2020. Εξετάζοντας προσεκτικά τη διάρθρωση του εγχώριου ενεργειακού μίγματος του Σχήματος 2, είναι προφανές ότι οι ενεργειακές ανάγκες της χώρας μας καλύπτονται κατά κύριο λόγο από εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενώ παράλληλα η συμμετοχή των ΑΠΕ (συμπεριλαμβανομένων των υδροηλεκτρικών σταθμών -μικρών και μεγάλων-) δεν έχει παρουσιάσει την αναμενόμενη αύξηση. Η πληροφορία αυτή αποτυπώνεται ποσοτικά στο Σχήμα 3, όπου παρουσιάζεται η διαχρονική μεταβολή της ενεργειακής αυτονομίας της χώρας μας τα τελευταία 30 χρόνια. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας μας παρέμεινε χαμηλή στα επίπεδα του 35% μέχρι και το 2014, ενώ στη συνέχεια μειώθηκε ακόμα περισσότερο, ώστε το 2020 το 82% περίπου της ενέργειας που κατανάλωσε η χώρα μας να προέρχεται από το εξωτερικό, με αναπόφευκτες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες. 3. Εγχώριο Ενεργειακό Μίγμα Ηλεκτροπαραγωγής Στο πλαίσιο αυτό αξίζει κανείς να αναλύσει το εγχώριο ενεργειακό μίγμα ηλεκτροπαραγωγής, όπως αυτό αποτυπώνεται στο Σχήμα 4 για το έτος 2021 αξιοποιώντας τα διαθέσιμα επίσημα στοιχεία, λαμβάνοντας υπόψιν και το είδος της αξιοποιούμενης τεχνολογίας. Σχήμα 4: Κατανομή Εγκατεστημένης Ηλεκτρικής Ισχύος στη Χώρα μας ανά είδος τεχνολογίας (2021). Πράγματι, στα τέλη του 2021, η ηλεκτρική ισχύς των εγκατεστημένων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στη χώρα μας προσέγγισε τα 20.700 MWe. Ειδικότερα, στο πλαίσιο της σταδιακής απόσυρσης της λειτουργίας των λιγνιτικών σταθμών που έχει υλοποιηθεί τα τελευταία χρόνια, μόνο τρεις (3) λιγνιτικοί σταθμοί έχουν παραμείνει σε λειτουργία (οι Μονάδες του ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου, η Μονάδα IV του ΑΗΣ Μεγαλόπολης και ο ΑΗΣ Μελίτης/Φλώρινα), η εγκατεστημένη ισχύς των οποίων ανέρχεται σε περίπου 1.700 MWe κι αντιστοιχεί σε 8% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος. Όσον αφορά τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με καύσιμο το φυσικό αέριο (καταλαμβάνουν το 25% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος), υπάρχουν εγκατεστημένοι έντεκα (11) σταθμοί συνδυασμένου κύκλου συνολικής εγκατεστημένης ισχύος περίπου 5.100 MWe (πέντε (5) εκ των οποίων ανήκουν στη Δ.Ε.Η. Α.Ε. και οι υπόλοιποι έξι (6) σε ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς) και τρεις (3) σταθμοί αεροστροβίλων ανοικτού κύκλου συνολικής εγκατεστημένης ισχύος περίπου 150 MWe (που ανήκουν σε ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς). Ακολούθως, οι πετρελαϊκοί σταθμοί που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για να καλύπτουν τις ενεργειακές ανάγκες των νησιωτικών περιοχών έχουν εγκατεστημένη ισχύ περίπου 1.750 MWe (8% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος). Αντίστοιχα, στη χώρα μας βρίσκονται σε λειτουργία δεκαέξι (16) μεγάλοι υδροηλεκτρικοί σταθμοί με εγκατεστημένη ισχύ περίπου 3.170 MWe (15% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος). Όσον αφορά τους υπόλοιπους σταθμούς ΑΠΕ, στα τέλη του 2021, στη χώρα μας είχαν εγκατασταθεί περίπου 4.450 MWe αιολικής ισχύος (εκ των οποίων 205 MWe στην Κρήτη και 105 MWe στα υπόλοιπα νησιά), 4.100 MWe φωτοβολταϊκών συστημάτων (εκ των οποίων 100 MWe στην Κρήτη και 60 MWe στα υπόλοιπα νησιά), 100 MWe βιομάζας (όλα σχεδόν στην ηπειρωτική χώρα) και 240 MWe μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι δεν υπάρχουν εγκατεστημένοι γεωθερμικοί σταθμοί στη χώρα μας, παρά το υψηλό γεωθερμικό δυναμικό που έχει καταγραφεί σε ορισμένες περιοχές του Αιγαίου. Για λόγους καλύτερης κατανόησης της διαχρονικής εξέλιξης του μίγματος εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος στην Ελλάδα, στο Σχήμα 5 αποτυπώνεται η αντίστοιχη κατανομή για το έτος 2000, όπου είναι εμφανής η κυρίαρχη παρουσία των λιγνιτικών σταθμών σε ποσοστό 43%, ακολουθούμενη από τους μεγάλους υδροηλεκτρικούς σταθμούς (27%), τους πετρελαϊκούς (18%) και τους σταθμούς φυσικού αερίου (10%). Τέλος, αξίζει να επισημανθεί η ισχνή παρουσία των λοιπών σταθμών ΑΠΕ, η εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύς των οποίων αντιπροσώπευε μόλις το 2% της συνολικής εγχώριας εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος του έτους 2000. Σχήμα 5: Κατανομή Εγκατεστημένης Ηλεκτρικής Ισχύος στην Ελλάδα ανά είδος τεχνολογίας (2000). Εντούτοις, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η συμμετοχή των επιμέρους τεχνολογιών στο μίγμα εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος "Po" δε συμβαδίζει με την αντίστοιχη ηλεκτροπαραγωγή "Ey", γεγονός που οφείλεται στο διαφορετικό (ετήσιο) συντελεστή αξιοποίησης "CFy" των επιμέρους τεχνολογιών (Εξίσωση (1)). Ey=CFy.Po.8760 (1) Ειδικότερα, οι θερμικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής της χώρας μας παρουσιάζουν συντελεστή αξιοποίησης της τάξης του 50-80%, εν αντιθέσει με τους σταθμούς ΑΠΕ των οποίων οι συντελεστές αξιοποίησης περιορίζονται σε σημαντικά μικρότερες τιμές, ενώ παρουσιάζουν ακόμη μεγαλύτερη διακύμανση του "CFy" ανά τεχνολογία ΑΠΕ. Πιο συγκεκριμένα, για τους φωτοβολταϊκούς σταθμούς ο συντελεστής αξιοποίησης κυμαίνεται μεταξύ 15% και 22%. Αντίστοιχα, η μακρόχρονη εμπειρία αξιοποίησης των χερσαίων αιολικών πάρκων έχει συμβάλλει έτσι ώστε ο αντίστοιχος συντελεστής αξιοποίησης να κυμαίνεται μεταξύ 25% και 35%, ενώ για την περίπτωση των υδροηλεκτρικών σταθμών πρέπει να γίνει σαφής διαφοροποίηση μεταξύ μικρών (CFy μεταξύ 30% και 50%) και μεγάλων υδροηλεκτρικών σταθμών, καθώς και αν οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί χρησιμοποιούνται αποκλειστικά ως μονάδες αιχμής (CFy μεταξύ 10% και 20%) ή ως μονάδες βάσης, οπότε ο αντίστοιχος συντελεστής αξιοποίησης προσεγγίζει τις τιμές των μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών. 4. Διαχρονική Μεταβολή Παραγωγής και Κατανάλωσης Ηλεκτρικής Ενέργειας Λαμβάνοντας υπόψιν την ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδας από τα εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο και φυσικό αέριο), όπως αναλύθηκε διεξοδικά στην Ενότητα 2, καθίσταται αδήριτη ανάγκη να γίνει μεγαλύτερη εμβάθυνση στη διαχρονική μεταβολή της παραγωγής και κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας μας. Πιο συγκεκριμένα, το Σχήμα 6 παρουσιάζει τη μεταβολή της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας ανά οικονομικό κλάδο της χώρας μας τα τελευταία 30 χρόνια, με τη συνολική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας να κυμαίνεται εδώ και αρκετά χρόνια στα επίπεδα των 50-52 TWhe. Από το συγκεκριμένο Σχήμα γίνεται ιδιαίτερα εμφανής η αύξηση των ενεργειακών αναγκών που αντιστοιχούν στον οικιακό και τον εμπορικό τομέα καθώς και στον τομέα των δημοσίων υπηρεσιών στο υπό εξέταση χρονικό διάστημα. Από την άλλη πλευρά, τόσο η βιομηχανία όσο και ο αγροτικός τομέας καθώς και ο τομέας των μεταφορών παρουσιάζουν σχεδόν σταθερή ετήσια ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας σε βάθος 30ετίας. Σχήμα 6: Κατανάλωση Ηλεκτρικής Ενέργειας ανά οικονομικό κλάδο στο χρονικό διάστημα 1990-2019. Με τη σειρά της, η διαχρονική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ανά ενεργειακή πηγή στην Ελλάδα αποτυπώνεται στο Σχήμα 7. Από το εν λόγω γράφημα καθίσταται εμφανής η σταδιακή μείωση της ηλεκτροπαραγωγής τόσο των λιγνιτικών όσο και των πετρελαϊκών σταθμών καθώς και η παράλληλη αύξηση της ηλεκτροπαραγωγής των σταθμών φυσικού αερίου. Από την άλλη πλευρά, η συμμετοχή των ΑΠΕ (μεγάλοι και μικροί υδροηλεκτρικοί, αιολικοί, φωτοβολταϊκοί και σταθμοί βιομάζας) παρουσιάζει διαρκή αύξηση, με τη συμμετοχή των ΑΠΕ στην εγχώρια ηλεκτροπαραγωγή για το 2020 να προσεγγίζει το 38%. Σχήμα 7: Παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας ανά ενεργειακή πηγή στο χρονικό διάστημα 1990-2020. Συγκρίνοντας τα Σχήματα 6 και 7 μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η ηλεκτροπαραγωγή της χώρας μας υπολείπεται της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας στα αντίστοιχα έτη, γεγονός που καταδεικνύει την ύπαρξη εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από τις γειτονικές χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία, Βόρεια Μακεδονία και Τουρκία). Στο πλαίσιο αυτό, το Σχήμα 8 παρουσιάζει τη διαχρονική (1990-2020) μεταβολή των εισαγωγών και εξαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας μας. Από τα διαθέσιμα στοιχεία γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας έχουν αυξηθεί σημαντικά (ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία όπου η μέση τιμή τους υπερβαίνει τις 8,5 TWhe), ενώ αντίθετα οι εξαγωγές παρουσιάζουν μία διαρκή διακύμανση γύρω από τη μέση τιμή των περίπου 2 TWhe. Σχήμα 8: Ισοζύγιο Εισαγωγών και Εξαγωγών Ηλεκτρικής Ενέργειας στην Ελλάδα στο χρονικό διάστημα 1990-2020. 5. Η Ενεργειακή Κατάσταση στη Νησιωτική Χώρα Το κύριο στοιχείο που χαρακτηρίζει τα νησιωτικά ηλεκτρικά δίκτυα της χώρας μας είναι η εποχικότητα που παρουσιάζει η ηλεκτρική κατανάλωση λόγω της δραστηριοποίησης του τουριστικού τομέα, με τις ενεργειακές ανάγκες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες να είναι δύο (2) ή ακόμη και τρεις (3) φορές οι αντίστοιχες ανάγκες των χειμερινών μηνών (αριθμός που εξαρτάται κάθε φορά από το μέγεθος του νησιωτικού ηλεκτρικού δικτύου). Επιπρόσθετα, ένα άλλο χαρακτηριστικό της νησιωτικής χώρας αποτελούν οι περιορισμένοι υδάτινοι πόροι τόσο για σκοπούς ηλεκτροπαραγωγής όσο και για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων σε πόσιμο νερό. Για την τελευταία περίπτωση, οι λύσεις που έχουν υιοθετηθεί από τις εκάστοτε Αρχές είναι οι εξής: η μεταφορά πόσιμου νερού μέσω μικρών δεξαμενοπλοίων (υδροφόρες) από τα κεντρικά λιμάνια της χώρας (οδηγώντας σε αύξηση του σχετικού κόστους) ή/και η εγκατάσταση μονάδων αφαλάτωσης του θαλασσινού νερού -κατά κύριο λόγο με βάση την τεχνολογία της αντίστροφης ώσμωσης- αυξάνοντας σε μεγάλο βαθμό τις ενεργειακές ανάγκες του αντίστοιχου νησιωτικού ηλεκτρικού δικτύου. Στο προαναφερθέν λοιπόν πλαίσιο, και σε αντίθεση με την ηπειρωτική χώρα, το μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτρικής κατανάλωσης των νησιωτικών περιοχών καλύπτεται από αυτόνομες θερμικές μονάδες πετρελαίου (οι οποίες οδηγούν σε σημαντική αύξηση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου), με τη συμμετοχή των ΑΠΕ (κυρίως αιολικοί και φωτοβολταϊκοί σταθμοί) να περιορίζεται σε ποσοστό 17-18% (Σχήμα 9). Στο συγκεκριμένο μικρό ποσοστό συμβάλλει πρωτίστως ο κορεσμός των υφιστάμενων νησιωτικών ηλεκτρικών δικτύων, με αποτέλεσμα η εγκατεστημένη ισχύς αιολικών αλλά και φωτοβολταϊκών σταθμών να παραμένει αμετάβλητη τα τελευταία πέντε (5) χρόνια. Την ίδια χρονική περίοδο, αρκετά νησιά συνδέονται πλέον με το ηπειρωτικό ηλεκτρικό δίκτυο (Εθνικό Διασυνδεδεμένο Σύστημα), συμπεριλαμβανομένης της μικρής διασύνδεσης Πελοποννήσου - Δυτικής Κρήτης, ενώ έχει ξεκινήσει η υλοποίηση ενός μεγαλόπνοου σχεδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης τόσο της Κρήτης όσο και των υπολοίπων νησιών του Αιγαίου με χρονικό ορίζοντα το 2030 και συνολικό ύψος επενδύσεων 4,3 δισ. ευρώ. Αντίστοιχα, στον τομέα των μεταφορών (συμπεριλαμβανομένης και της αλιείας) χρησιμοποιείται αποκλειστικά το ορυκτό πετρέλαιο (απουσία δικτύου φυσικού αερίου), ενώ για την κάλυψη των θερμικών αναγκών των νησιών μας αξιοποιείται το πετρέλαιο και λιγότερο η ηλιακή θερμική ενέργεια όπως και η βιομάζα. Όπως ήδη αναφέρθηκε, η συνεισφορά του περιορισμένου υδάτινου δυναμικού στην ηλεκτροπαραγωγή παραμένει ελάχιστη, ενώ απουσιάζει πλήρως η αξιοποίηση των υφιστάμενων γεωθερμικών πεδίων υψηλής και μέσης ενθαλπίας. Σχήμα 9: Ενεργειακή Παραγωγή και Συμμετοχή των ΑΠΕ στα Νησιωτικά Ηλεκτρικά Δίκτυα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία και στο αυξημένο κόστος ηλεκτροπαραγωγής στα νησιωτικά ηλεκτρικά δίκτυα (Σχήμα 10), γεγονός που οφείλεται τόσο στο προαναφερθέν μίγμα ηλεκτροπαραγωγής όσο και στο ιδιαίτερο στοιχείο του απομακρυσμένου χαρακτήρα των νησιωτικών περιοχών και κατ’ επέκταση της δυσκολίας πρόσβασης. Αξίζει να αναφερθεί ότι το κόστος ηλεκτροπαραγωγής λαμβάνει συνήθως τιμές 150-250 €/MWhe στα μεγάλα νησιωτικά ηλεκτρικά δίκτυα (π.χ. της Κρήτης, της Κω-Καλύμνου και της Ρόδου), ενώ για τα πολύ μικρά νησιωτικά δίκτυα (π.χ. Αγαθονήσι, Δονούσα) υπερβαίνει τα 900 €/MWhe ή ακόμη προσεγγίζει (π.χ. Αντικύθηρα, Οθωνοί) και τα 1.400 €/MWhe. Οι συγκεκριμένες τιμές καταδεικνύουν τη σημαντική οικονομική επιβάρυνση που υφίστανται οι καταναλωτές όχι μόνο των νησιωτικών περιοχών αλλά και όλης της χώρας (μέσω των χρεώσεων Υ.Κ.Ω. στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος), όπως επίσης και την άμεση εξάρτηση της ηλεκτροπαραγωγής των νησιών μας από το εισαγόμενο ορυκτό πετρέλαιο. Σχήμα 10: Εύρος Κόστους Ηλεκτροπαραγωγής (2020) στα Νησιωτικά Ηλεκτρικά Δίκτυα. 6. Προοπτικές και Προκλήσεις της Εθνικής Ενεργειακής Μετάβασης Ολοκληρώνοντας το Πέμπτο Μέρος της ετήσιας Έκθεσης, που αναφέρεται στην ανάλυση της Ενεργειακής Κατάστασης της χώρας μας, παρατηρείται μια περιορισμένη μείωση της εθνικής κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας (η μείωση εντείνεται στην περίοδο της πανδημίας) καθώς και μια σταθεροποίηση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας την τελευταία πενταετία. Ακολούθως, εξετάζοντας τη διαχρονική πορεία του εγχώριου ενεργειακού μίγματος, καθίσταται προφανές ότι στο πλαίσιο της Ενεργειακής Μετάβασης της χώρας μας σε τεχνολογίες μηδενικών (χαμηλών) εκπομπών άνθρακα καταγράφεται μια υπερβολική εξάρτηση της χώρας μας από εισαγόμενες ενεργειακές πηγές (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ηλεκτρική ενέργεια), με αποτέλεσμα η ενεργειακή μας αυτονομία να περιορίζεται σε ποσοστό περίπου 18% για το έτος 2020. Επιπλέον, οι έντονες διακυμάνσεις στην τιμή των εισαγόμενων ορυκτών καυσίμων επιβαρύνει σημαντικά τόσο την εθνική οικονομία όσο και τους Έλληνες καταναλωτές. Ως θετική εξέλιξη μπορεί να θεωρηθεί η ενίσχυση των εφαρμογών αξιοποίησης της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας, η οποία όμως για να υλοποιήσει τους στόχους που έχουν τεθεί στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) (το μερίδιο των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας το 2030 να υπερβεί το 61%), προϋποθέτει προσεκτικό επανασχεδιασμό και αναβάθμιση του εθνικού ηλεκτρικού δικτύου με ταυτόχρονη δημιουργία κατάλληλων υποδομών αποθήκευσης ενέργειας. Παράλληλα, η χώρα μας θα πρέπει να αξιοποιήσει σε μεγαλύτερο βαθμό το υφιστάμενο υδάτινο δυναμικό, λαμβάνοντας υπόψιν και τα ιδιαίτερα θετικά λειτουργικά χαρακτηριστικά των υδροηλεκτρικών σταθμών, που μπορούν σε σημαντικό βαθμό να υποκαταστήσουν -με κριτήριο την ασφάλεια του εθνικού ηλεκτρικού συστήματος- το σταθεροποιητικό ρόλο των υπό απόσυρση λιγνιτικών μονάδων. Τέλος, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην προσεκτική εισαγωγή της ηλεκτροκίνησης, ώστε αφενός να αποτελέσει μια καθαρή περιβαλλοντική επιλογή βασισμένη στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και αφετέρου οι απαιτούμενοι σταθμοί φόρτισης να ενταχθούν προγραμματισμένα και ομαλά στα υφιστάμενα ηλεκτρικά δίκτυα, προς εξυπηρέτηση και των Ελλήνων πολιτών. Στο επίπεδο των νησιών μας, επιπλέον των ιδιαίτερα σημαντικών προσπαθειών διασύνδεσης τουλάχιστον των μεγαλύτερων νησιών με το ηπειρωτικό δίκτυο, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην ολοκληρωμένη υλοποίηση υβριδικών ενεργειακών λύσεων ΑΠΕ, με κατάλληλα συστήματα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας -περιορισμένης περιβαλλοντικής όχλησης- σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη κάλυψη της ζήτησης νερού και την εφαρμογή λύσεων καθαρής ηλεκτροκίνησης. Σε όλες αυτές τις δράσεις είναι ζωτικής σημασίας η συστηματική και έγκαιρη ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών όχι μόνο για να αποφευχθούν φαινόμενα δυναμικής αντίδρασης αλλά κυρίως για να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των κατοίκων στις ολοκληρωμένες δράσεις για καθαρή ενέργεια μέσα και από τη δημιουργία Ενεργειακών Κοινοτήτων. Συνοψίζοντας την παραπάνω ανάλυση, είναι σημαντικό να τονισθεί ότι για τη βελτίωση της ενεργειακής και περιβαλλοντικής κατάστασης της χώρας μας αρχικά θα πρέπει να ενταθούν οι εθνικές δράσεις εξοικονόμησης και ορθολογικής χρήσης της ενέργειας στους κύριους ενεργοβόρους κλάδους της οικονομίας (βιομηχανία, εμπορικός και οικιακός τομέας, μεταφορές, δημόσιες υπηρεσίες, κ.λπ.). Επιπλέον, είναι απαραίτητο να υιοθετηθούν και σε επίπεδο εφαρμογής οι πρακτικές της κυκλικής οικονομίας και να ληφθούν υπόψιν με ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία οι επιπτώσεις του επιχειρούμενου ενεργειακού μετασχηματισμού στις εμπλεκόμενες περιοχές/κοινωνίες της χώρας μας. Αναφορικά με την κάλυψη των εθνικών ενεργειακών αναγκών, είναι προφανές από τα διαθέσιμα στοιχεία ότι για την επίτευξη ενός βιώσιμου (αειφόρου) ενεργειακού μετασχηματισμού απαιτείται η προσεκτική αξιοποίηση του συνόλου του διαθέσιμου δυναμικού ΑΠΕ της χώρας μας (συμπεριλαμβανομένου του υδάτινου αλλά και του θαλάσσιου δυναμικού) σε πλήρη συνδυασμό με την ενίσχυση των ηλεκτρικών μας δικτύων και την ανάπτυξη κατάλληλων συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας ρεαλιστικών διαστάσεων. Στόχος της εθνικής ενεργειακής πολιτικής θα πρέπει να είναι η εξασφάλιση της επάρκειας του ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας μας (μεγιστοποίηση της ενεργειακής μας αυτονομίας), η εξασφάλιση των ελάχιστων δυνατών τιμών των ενεργειακών προϊόντων (μηδενισμός της ενεργειακής φτώχειας) και φυσικά η προστασία του περιβάλλοντος, μέσα από βιώσιμες ενεργειακές λύσεις! Απόσπασμα από τα Συμπεράσματα (Πέμπτο Μέρος) της Ετήσιας Έκθεσης Εργαστηρίου Ήπιων Μορφών Ενέργειας & Προστασίας Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής Πέμπτο Μέρος Ετήσιας Έκθεσης Εργαστηρίου Ήπιων Μορφών Ενέργειας & Προστασίας Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής Ιωάννης K. Καλδέλλης, Δέσποινα Μπουλογιώργου, Παναγιώτης Τριανταφύλλου Εργαστήριο Ήπιων Μορφών Ενέργειας και Προστασίας Περιβάλλοντος, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής View full είδηση

Δημοσιεύθηκε στη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ο χάρτης της Ελλάδας για τη χορήγηση περιφερειακών ενισχύσεων, ο οποίος έχει ισχύ από 1η Ιανουαρίου 2022 έως 31 Δεκεμβρίου 2027, με πρόβλεψη για ενδιάμεση αναθεώρηση το 2024. Ο περιφερειακός χάρτης της Ελλάδας καθορίζει τις ελληνικές περιφέρειες που είναι επιλέξιμες για περιφερειακές επενδυτικές ενισχύσεις καθώς και τις μέγιστες εντάσεις ενίσχυσης (μέγιστα ποσοστά ενίσχυσης) στις επιλέξιμες περιφέρειες. Η ένταση της ενίσχυσης είναι το μέγιστο ποσό κρατικής ενίσχυσης που μπορεί να χορηγηθεί ανά επιχείρηση εκφρασμένο ως ποσοστό συγκεκριμένων επιλέξιμων επενδυτικών δαπανών. Στο πλαίσιο του αναθεωρημένου χάρτη δύναται να λάβουν περιφερειακές επενδυτικές ενισχύσεις περιφέρειες που καλύπτουν το 82,34% του πληθυσμού της χώρας ως εξής: ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ (NUTS2) ΕΝΤΑΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ 2022-2027 EL 41 Βόρειο Αιγαίο 50% EL 43 Κρήτη 40% EL 51 Ανατολική Μακεδονία-Θράκη 50% EL 52 Κεντρική Μακεδονία 50% EL 53 Δυτική Μακεδονία 40% EL 54 Ήπειρος 50% EL 61 Θεσσαλία 50% EL 62 Ιόνια Νησιά 40% EL 63 Δυτική Ελλάδα 50% EL 64 Στερεά Ελλάδα 40% EL643 Ευρυτανία (αραιοκατοικημένη περιοχή) 40% EL 65 Πελοπόννησος 40% EL 42 Νότιο Αιγαίο 30% Στο νόμο Ευρυτανίας μπορούν να υλοποιηθούν καθεστώτα ενισχύσεων λειτουργίας για την πρόληψη ή τη μείωση της συρρίκνωσης του πληθυσμού. Για να αντιμετωπιστούν οι ενδοπεριφερειακές ανισότητες, ορίστηκαν στο νομό Αττικής προκαθορισμένες περιοχές «γ» οι οποίες δικαιούνται επενδυτικές περιφερειακές ενισχύσεις, λαμβάνοντας υπόψη συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των περιοχών αυτών, σύμφωνα με των πίνακα που ακολουθεί: ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (NUTS 3) ΕΝΤΑΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ 2022-2027 EL 302 Δυτικός τομέας Αθηνών 15% EL 305 Ανατολική Αττική 25% EL 307 Πειραιάς και Νήσοι 25% EL 306 Δυτική Αττική 25% Σε όλες τις ανωτέρω περιοχές οι μέγιστες εντάσεις ενίσχυσης μπορούν να αυξηθούν κατά 10% για επενδύσεις που πραγματοποιούνται από μεσαίες επιχειρήσεις και κατά 20% για επενδύσεις μικρών επιχειρήσεων, εφόσον η επένδυση δεν ξεπερνάει τα 50 εκατ. ευρώ. Για τις περιοχές δίκαιης μετάβασης εφαρμόζεται επιπλέον προσαύξηση 10%. View full είδηση

Η κορυφή Ταύγετου η αλλιώς Πυραμίδα βρίσκεται στα 2407 μέτρα υψόμετρο. Πρόκειται για την πιο εντυπωσιακή ίσως κορυφή βουνού στην Ελλάδα και την πιο μυστηριώδη συνάμα μιας και την συνοδεύει ένας άλυτος εδώ και χιλιάδες χρόνια γρίφος. Η απόλυτη πυραμίδα που σχηματίζεται στην κορυφή του Ταύγετου είναι άραγε ένα παιχνίδι της φύσης ή μία γιγάντια ανθρώπινη κατασκευή που ξεπερνά σε διάσταση και βαθμό δυσκολίας κατασκευής κάθε φαντασία; Οι εικόνες του φίλου Μανώλη Νιργιανάκη που κατέγραψε την κορυφή του Ταύγετου στα λευκά είναι πραγματικά καθηλωτικές και εξάπτουν την ανθρώπινη φαντασία. Μια μεγάλη μερίδα ερευνητών υποστηρίζει πως η κορυφή του Προφήτη Ηλία (2407μ. ύψος), λαξεύτηκε, είτε εξ’ ολοκλήρου είτε εν μέρει, προκειμένου να αποκτήσει σχήμα πυραμίδας και να λειτουργήσει τελετουργικά και λατρευτικά. Αυτό, όπως λένε, «αποδεικνύεται από την απόλυτη κανονικότητα της πυραμίδας» (οπτικά, είναι ένα τέλειο ισοσκελές τρίγωνο) και κυρίως, «από την τεχνητή οριζοντίωση της βάσεώς της», όπου το έδαφος είναι σχετικά πιο λείο και ομαλό. Αυτή η μερίδα κάνει λόγο για ένα μεγαλιθικό μνημείο, σαν αυτά που συναντώνται σε όλη την Ευρώπη, την περίοδο 3.500 – 2.000 π.Χ. Σε κάθε περίπτωση, τόσο η ηλικία της πυραμίδας όσο και οι αρχικές της διαστάσεις είναι αδύνατο να υπολογιστούν. View full είδηση

Στη Μύκονο το μεγαλύτερο deal μεμονωμένης εξοχικής κατοικίας στην Ελλάδα που ξεπέρασε σε αξία τα €23 εκατ από τον οίκο Greece Sotheby’s International Realty. Η καλύτερη μέχρι στιγμής χρονιά φαίνεται να είναι το 2022 για την ελληνική αγορά του luxury real estate, με τις συναλλαγές να αγγίζουν ποσά ρεκόρ τόσο σε περιοχές σταθερού ενδιαφέροντος, όπως η Μύκονος, όσο και σε άλλα σημεία της χώρας, όπως η Σύρος και η Λευκάδα. Κύριο σημείο αναφοράς για τις πωλήσεις second homes δεν θα μπορούσε παρά να είναι η Μύκονος όπου και σημειώθηκε το απόλυτο ρεκόρ αξίας πώλησης μεμονωμένης κατοικίας στην Ελλάδα, με το ύψος της συναλλαγής να ξεπερνά τα 23 εκατομμύρια ευρώ. Η ανωτέρω συναλλαγή είναι περίπου τετραπλάσια σε αξία από τις μέσες συναλλαγές του νησιού και έρχεται να σφραγίσει τον τίτλο που δικαιωματικά φέρει η Μύκονος ως η ναυαρχίδα του ελληνικού luxury real estate. Παρόμοια πορεία ακολουθούν και άλλες περιοχές της χώρας, όπως η Σύρος, η Λευκάδα αλλά και οι Παξοί όπου όχι μόνο υπήρξε πολύ υψηλό ενδιαφέρον, αλλά σημειώθηκαν και πραγματικά υψηλές συναλλαγές, με τα ρεκόρ να διαδέχονται το ένα το άλλο. Πιο συγκεκριμένα στο νησί της Σύρου καταγράφηκε φέτος η υψηλότερη σε αξία συναλλαγή στην ιστορία του νησιού με την πώληση από τον οίκο Greece Sotheby’s International Realty ενός ακινήτου για 3,7 εκατομμύρια ευρώ. Η συγκεκριμένη αξία συναλλαγής είναι περίπου 3 φορές υψηλότερη από το μέσο επίπεδο deals αυτής της κλίμακας κατά τα προηγούμενα χρόνια. Αντίστοιχα στο νησί της Λευκάδας το ιστορικό ρεκόρ αξίας πώλησης luxury property καταρρίφθηκε μέσα στο 2022 όχι απλώς μία αλλά δύο φορές με συναλλαγές 4,1 και 5,4 εκατομμυρίων ευρώ, σε μια εκ των οποίων μάλιστα καταγράφηκε και το μεγαλύτερο ποσό ανά τετραγωνικό μέτρο με την αξία του να διαμορφώνεται στα 16.700 ευρώ ανά τ.μ. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη Λευκάδα, οι συναλλαγές πολυτελών ακινήτων είναι ελάχιστες, με τις περισσότερες να κυμαίνονται στο όριο των 1,5 εκατομμυρίων ευρώ και τα συγκεκριμένα ρεκόρ που σημειώθηκαν στο 2022 αντιπροσωπεύουν σχεδόν 3πλάσιες αξίες. Ο Σάββας Σαββαΐδης, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος των Greece Sotheby’s International Realty, δήλωσε σχετικά: “Τα 12 εθνικά ρεκόρ all-time high συναλλαγών που έχουμε πετύχει τα τελευταία έτη αποτελούν την πιο έμπρακτη απόδειξη της διεθνούς εμβέλειας του brand, της επίδρασης που αυτό έχει στους αγοραστές που μας εμπιστεύονται αλλά και της αποτελεσματικότητας των εκτεταμένων ενεργειών marketing σε όλες τις βασικές διεθνείς αγορές. Μέσα από συστηματική προσπάθεια έχουμε πετύχει ουσιαστικά την αναβάθμιση της αναγνωρισιμότητας που έχει το luxury real estate της χώρας στα εκτός Ελλάδος κοινά που πραγματικά μετράνε και έχουμε στρέψει την προσοχή των Ultra High Net Worth Individuals στα “διαμάντια” του ελληνικού real estate. Το άμεσο αποτέλεσμα αυτού είναι να επιτυγχάνουμε κάθε χρόνο πολύ υψηλότερες αποδόσεις για τους πωλητές που μας εμπιστεύονται". Το case study των Παξών Στο πλαίσιο των ανωτέρω, χαρακτηριστικό παράδειγμα της δυναμικής του ελληνικού προορισμού και μάλιστα ανεξαρτήτως πρότερης διεθνούς φήμης, είναι το νησί των Παξών, όπου μέσα σε 4 μόλις χρόνια οι αξίες των top συναλλαγών πολλαπλασιάστηκαν. Πιο συγκεκριμένα, από τον Μάιο του 2018 μέχρι και τον Ιούλιο του 2021 μέσα από συναλλαγές του οίκου Greece Sotheby’s International Realty το ρεκόρ της περιοχής έσπασε 6 διαδοχικές φορές ανεβαίνοντας από τα 1,6 εκατομμύρια ευρώ το 2018, στα 1,9 και 2,5 εκατ. ευρώ το 2019 και στα 3,5 εκατ., 5 εκατ. και 5,2 εκατ. ευρώ το 2021. Κέρκυρα και Μύκονος στην κορυφή της ζήτησης Με βάση το data pool του οίκου Greece Sotheby’s International Realty, τα πρωτεία σε ζήτηση για το 8μηνο του 2022 κατέχουν η Κέρκυρα και η Μύκονος με την Αθηναϊκή Ριβιέρα, την Πάρο και την Ρόδο να ακολουθούν. Τη δεκάδα συμπληρώνουν η Τήνος, το κέντρο της Αθήνας, η Κρήτη, η Κέα και οι Παξοί. Σε επίπεδο χωρών προέλευσης, στην πρώτη θέση παρέμεινε και στο 2022 η Μεγάλη Βρεταννία, με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία να καταλαμβάνουν την 2η και 3η θέση σε requests παρουσιάζοντας ωστόσο εξαιρετική δυναμική, αυξημένες κατά 76% και 74% αντίστοιχα έναντι της ίδιας περιόδου του 2021. Top - 10 προορισμών με βάση τα requests Ιανουάριος - Αύγουστος 2022 Top - 10 χωρών προέλευσης requests Ιανουάριος - Αύγουστος 2022 Κέρκυρα Μύκονος Αθηναϊκή Ριβιέρα Πάρος Ρόδος Τήνος Κέντρο Αθήνας Κρήτη Κέα Παξοί Μεγάλη Βρεταννία ΗΠΑ Γαλλία Ελλάδα Γερμανία Ελβετία Ισραήλ Καναδάς Αυστραλία Ιταλία View full είδηση

Στα 4.534 MW ήταν η συνολική αιολική ισχύς στην Ελλάδα στο τέλος του Ιουνίου 2022. Αυτό προκύπτει από την εξαμηνιαία Στατιστική της Αιολικής Ενέργειας που ανακοίνωσε η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ). Το α’ εξάμηνο 2022 συνδέθηκαν στο δίκτυο 28 νέες ανεμογεννήτριες συνολικής αποδιδόμενης ισχύος 83,1 MW. Αυτό το μέγεθος δεν διαφέρει σημαντικά από την ισχύ που εγκαταστάθηκε το Β’ εξάμηνο του 2021 και είναι 3 φορές μικρότερο από την ισχύ του Α’ εξαμήνου του προηγούμενου έτους, αναφέρει η ΕΛΕΤΑΕΝ σημειώνοντας ότι η επιβράδυνση της ανάπτυξης κατά τα δύο τελευταία εξάμηνα οφείλεται στην αυξημένη γραφειοκρατία και τα διοικητικά εμπόδια που καθυστερούν τις επενδύσεις, καθώς και στους αυξημένους χρόνους κατασκευής των έργων. Σημειώνεται πάντως ότι κατά το τέλος του Ιουνίου 2022 ήταν υπό κατασκευή πάνω από 650 MW νέων αιολικών πάρκων, η πλειοψηφία των οποίων αναμένεται να συνδεθεί στο δίκτυο εντός των επόμενων 12 μηνών. Η γεωγραφική κατανομή Σε επίπεδο Περιφερειών, η Στερεά Ελλάδα παραμένει στην κορυφή των αιολικών εγκαταστάσεων αφού φιλοξενεί 1861 MW (41%) και ακολουθεί η Πελοπόννησος με 639 ΜW (14%) και η Ανατολική Μακεδονία – Θράκη όπου βρίσκονται 534 MW (12%). H γεωγραφική κατανομή της αιολικής ισχύος στην Ελλάδα φαίνεται ανά Περιφέρεια στον ακόλουθο χάρτη. Οι επενδυτές Όσον αφορά τους επιχειρηματικούς ομίλους, στο Top-5 κατατάσσονται: η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή με 703 MW (15,5%) ο ΕΛΛΑΚΤΩΡ με 482 MW (10,6%) η ENEL Green Power με 368 MW (8,1%) η Iberdrola Rokas με 304 MW (6,7%) και η Total Eren με 250 MW (5,5%) Ακολουθούν η EDF, η Motor Oil Renewable Energy (MORE), ο όμιλος Μυτιληναίου, η ΔΕΗ Ανανεώσιμες κ.α. Κατά το Α’ εξάμηνο 2022 ολοκλήρωσαν αιολικά πάρκα και τα συνέδεσαν στο δίκτυο: η Iberdrola Rokas (33,6MW) η Elica του ομίλου Κοπελούζου (20,7MW) η Cubico (12ΜW) και άλλοι με μικρότερες επενδύσεις. Οι κατασκευαστές H εικόνα για τους κατασκευαστές των ανεμογεννητριών είναι η εξής: η Vestas έχει προμηθεύσει το 44,8% της συνολικής αποδιδόμενης αιολικής ισχύος στην Ελλάδα. Ακολουθούν η Enercon με 25,4%, η Siemens Gamesa με 18,2%, η Nordex με 6,9% και η GE Renewable Energy με 3,4%. Ειδικά για το Α’ εξάμηνο 2022 τις νέες ανεμογεννήτριες προμήθευσαν: η Vestas κατά 54,2% (45 ΜW), η Enercon κατά 42,2% (35,1 MW) και η Goldwind κατά 3,6% (3MW). Όλα τα ως άνω αναφερόμενα μεγέθη αφορούν αιολική ισχύ που αποδίδεται στο δίκτυο. Τα έργα των διαγωνισμών Κατά την περίοδο 2018-2021 έχουν επιλεγεί μέσω των διαγωνισμών της ΡΑΕ αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος 1.426MW. Όμως εξαιτίας κυρίως των καθυστερήσεων που προκαλούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια, μόλις τα 312MW, δηλ. το 22%, είχαν κατορθώσει να λειτουργούν κατά το τέλος του Ιουνίου 2022. Οι καθυστερήσεις αυτές δεν είναι χωρίς συνέπειες. Η μεσοσταθμική τιμή των αιολικών που έχουν επιλεγεί σε διαγωνισμούς και δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμα είναι μικρότερη από 58€/MWh και η συνολική τους ισχύ 1.115MW. Τα έργα αυτά, εάν είχαν ολοκληρωθεί έγκαιρα, θα πρόσφεραν μια ακόμα ανακούφιση στους Έλληνες καταναλωτές που μαστίζονται από την ενεργειακή κρίση των ορυκτών καυσίμων. 2022-26-07-H1-2022-HWEA-Statistics-Greece.pdf Με αφορμή τη δημοσίευση της Στατιστικής ο Πρόεδρος του ΔΣ της ΕΛΕΤΑΕΝ Παναγιώτης Λαδακάκος, δήλωσε: «Το Α’ εξάμηνο του 2022 συνεχίστηκε ο χαμηλός ρυθμός εγκατάστασης νέων αιολικών πάρκων που έχει παρατηρηθεί από το Β’ εξάμηνο του προηγούμενου έτους. Ελπίζουμε ότι μέσα στους επόμενους 12 μήνες, η δυσμενής αυτή εικόνα θα αντιστραφεί και θα επανέλθουμε σε ισχυρή ανάπτυξη. Αυτό είναι σημαντικό, διότι τα νέα αιολικά πάρκα προσφέρουν ακόμα πιο φθηνή ηλεκτρική ενέργεια στους καταναλωτές. Για να συμβεί αυτό η Πολιτεία πρέπει να δράσει τώρα: να μειώσει τη γραφειοκρατία και να συμβάλλει θετικά στη διασφάλιση της υλοποίησης των νέων επενδύσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι εάν όλα τα αιολικά πάρκα που έχουν επιλεγεί από διαγωνισμούς της ΡΑΕ την τελευταία τετραετία, είχαν ολοκληρωθεί, η αιολική ισχύς θα ήταν σήμερα μεγαλύτερη κατά 25%. Αυτό θα σήμαινε λιγότερη εξάρτηση της οικονομίας μας από τις εισαγωγές καυσίμων και περισσότερη φθηνή ενέργεια». View full είδηση

Για πρώτη φορά στην ιστορία, η παραγωγή ρεύματος από Ανανεώσιμες Πηγές στη χώρα μας ξεπέρασε εφέτος την αντίστοιχη παραγωγή από φυσικό αέριο, χωρίς μάλιστα να συνυπολογίζεται η συνεισφορά των μεγάλων υδροηλεκτρικών. Στις δομικές ανατροπές στην αγορά ενέργειας που επέφερε η διεθνής κρίση, περιλαμβάνεται επίσης το γεγονός ότι η χώρα μας από εισαγωγέας έγινε εξαγωγέας ενέργειας και ενεργειακός δίαυλος για τις χώρες της Βαλκανικής, στηρίζοντας τον ενεργειακό τους εφοδιασμό με τις υποδομές Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου. Σύμφωνα με την ανάλυση των τάσεων στην ηλεκτροπαραγωγή του Green Tank: -Αθροιστικά για τους 8 πρώτους μήνες του έτους, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) χωρίς τα μεγάλα υδροηλεκτρικά ξεπέρασαν κάθε άλλη πηγή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με 13.238 GWh, αφήνοντας στη δεύτερη θέση το ορυκτό αέριο με 13.150 GWh, το οποίο μειώθηκε οριακά για πρώτη φορά από το 2018. Η πρωτιά των ΑΠΕ εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία τον Ιούλιο και συνεχίστηκε στο 8μηνο. -Με όρους μεριδίων στην κάλυψη της ζήτησης οι ΑΠΕ κάλυψαν το 37,5% της ζήτησης, το ορυκτό αέριο το 37,2% μειώνοντας για πρώτη φορά το μερίδιό του από το 2017, ο λιγνίτης το 11,3%, τα μεγάλα υδροηλεκτρικά με 8,6%, ενώ το μερίδιο των καθαρών εισαγωγών περιορίστηκε στο 5,4%. -Κατά την περίοδο Ιανουαρίου - Αυγούστου παρατηρήθηκε μεγάλη μείωση στις καθαρές εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας, οι οποίες με 1.912 GWh κατά το πρώτο 8μηνο του 2022 ήταν στα χαμηλότερα επίπεδα από το 2013. Αυτό συνέβη καθώς για δεύτερο συνεχόμενο μήνα τον Αύγουστο η Ελλάδα εξήγαγε περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από αυτή που εισήγαγε (εξαγωγές Ιουλίου: 510 γιγαβατώρες, Αυγούστου: 361 γιγαβατώρες). http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/10/GREEN-TANK-1024x515.jpg Όπως επεσήμανε σχετικά ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας, με την ανάπτυξη των ΑΠΕ για πρώτη φορά η Ελλάδα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην παραγωγή ρεύματος επειδή έχουμε διπλάσια ηλιακή ακτινοβολία σε σχέση με τη Βόρεια Ευρώπη (σε αντίθεση πχ με τα ελληνικά κοιτάσματα λιγνίτη που έχουν χαμηλή θερμογόνο δύναμη). Ο ίδιος εκτίμησε ότι η παραγωγή "πράσινης" ενέργειας θα σημάνει εξοικονόμηση άνω των 2 δισ. ευρώ το 2023 από την υποκατάσταση εισαγωγών φυσικού αερίου. Θεαματικές είναι οι εξελίξεις και στις εξαγωγές φυσικού αερίου όπου πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η υποδομή αποθήκευσης και αεριοποίησης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου στη Ρεβυθούσα. Όπως ανέφερε πρόσφατα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας, στο Υπουργικό Συμβούλιο της Διεθνούς Διάσκεψης Φυσικού Αερίου στο Βουκουρέστι, πέρυσι η χώρα εξήγαγε 0.7 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, ενώ φέτος πλησιάζει ήδη τα 2 δισ. Εκτιμήσεις της αγοράς αναφέρουν ότι οι εξαγωγές θα φθάσουν εφέτος τα 3 δισ. κυβικά μέτρα. Οι εξαγωγικές δυνατότητες της χώρας θα ενισχυθούν με την εμπορική λειτουργία του ελληνοβουλγαρικού αγωγού φυσικού αερίου που ξεκίνησε την 1η Οκτωβρίου και την έναρξη λειτουργίας, το 2023, του νέου πλωτού σταθμού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου στην Αλεξανδρούπολη. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ View full είδηση

Σε τροχιά σημαντικής ανάπτυξης έχει επιστρέψει η κτηματαγορά, δύο χρόνια μετά την εμφάνιση της πανδημίας και την ύφεση που έπληξε την ελληνική οικονομία. Σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε η RE/MAX Ελλάς από αγοραπωλησίες ακινήτων που πραγματοποιήθηκαν σε 127 περιοχές της επικράτειας προκύπτουν, για το έτος 2021 σε σύγκριση με το 2020, κατά μέσο όρο αυξήσεις τιμών 11,4% για νεόδμητα ακίνητα ηλικίας έως 5 ετών και 9,8% για παλαιότερα ακίνητα. Η αυξημένη ζήτηση και η περιορισμένη προσφορά δικαιολογεί τη μεγάλη αύξηση των τιμών και αποδεικνύει ότι ο κλάδος του Real Estate συνεχίζει να αποτελεί το ασφαλές καταφύγιο των επενδυτών και των ενδιαφερόμενων αγοραστών ακινήτων, σε μία περίοδο που η οικονομική δραστηριότητα έχει πληγεί από την πανδημία του κορωνοϊού όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Η έρευνα Η RE/MAX Ελλάς, που αποτελεί το μεγαλύτερο κτηματομεσιτικό δίκτυο στην Ελλάδα με 73 γραφεία και πάνω από 1.000 συμβούλους, κατέγραψε αύξηση του σταθμισμένου δείκτη τιμών των κατοικιών το 2021 σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος σχεδόν σε όλες τις περιοχές που πραγματοποιήθηκαν αγοραπωλησίες ακινήτων μέσω του δικτύου της. Ειδικότερα, σε συνολικά 60 περιοχές της Αττικής καταγράφηκε αύξηση 11,2% το 2021 σε σύγκριση με το 2020 για μεταχειρισμένα ακίνητα άνω των 5 ετών, ενώ για ηλικίας άνω των 5 ετών το ποσοστό της αύξησης διαμορφώνεται στο 12,1%. Αντίστοιχα σε 31 περιοχές της Θεσσαλονίκης, οι τιμές πώλησης μεταχειρισμένων ακινήτων ηλικίας άνω των 5 ετών αυξήθηκαν κατά 10,4% μέσα σε ένα χρόνο, ενώ για τα νεόδμητα ακίνητα οι αυξήσεις κινήθηκαν κατά μέσο όρο στο 9,1%. Σε περιοχές της περιφέρειας, οι τιμές στα μεταχειρισμένα ακίνητα άνω των 5 ετών είχαν και αυτές θετικό πρόσημο στη μεταβολή τους καθώς αυξήθηκαν κατά 5.2%, ενώ στα ακίνητα έως 5 ετών καταγράφηκε γενναία αύξηση 11,5. Τρεις μήνες από την αρχή του 2022 και 36 ημέρες από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, η κτηματαγορά συνεχίζει να εμφανίζει αναπτυξιακή πορεία, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί αν κρατήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα οι πολεμικές συγκρούσεις και ποιες θα είναι οι νέες επιπτώσεις στην παγκόσμια αλλά και την ελληνική οικονομία. Οι εξελίξεις του πολέμου φέρνουν στο προσκήνιο την πιθανότητα του ρίσκου για την παγκόσμια και ελληνική οικονομία με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας εύλογος προβληματισμός γύρω από την πορεία της αγοράς ακινήτων. Δεν υπάρχει αμφιβολία, πώς οι οικονομικές συνέπειες του πολέμου είναι ήδη ορατές στην Ελλάδα, με τις αντίστοιχες αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων και βασικών προϊόντων να πλήττουν την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών. Τα μηνύματα Ωστόσο, τα μηνύματα για την επόμενη μέρα του real estate είναι αισιόδοξα και ενθαρρυντικά καθώς: * Η ζήτηση και οι τιμές πώλησης εξακολουθούν να βρίσκονται σε τροχιά ανόδου * Οι τράπεζες ανοίγουν περισσότερο την κάνουλα των στεγαστικών δανείων * Η Ελλάδα συνεχίζει να προσελκύει σταθερά εγχώριους και ξένους επενδυτές με στόχο την εκμετάλλευση των ακινήτων μέσω βραχυχρόνιων μισθώσεων, τη δημιουργία ξενοδοχειακών μονάδων και την απόκτηση της Golden Visa Διαβάστε επίσης: Τα πέντε αγκάθια στις μεταβιβάσεις ακινήτων * Oι νέες τάσεις στην αγορά εργασίας δημιουργούν νέες ανάγκες, όπως για παράδειγμα η δημιουργία ψηφιακών «νομάδων» * Ο ζεστός καιρός, η φιλόξενη κουλτούρα, η ιστορία & οι ομορφιές της χώρας μας τραβούν το ενδιαφέρον ανθρώπων του εξωτερικού για αγορά εξοχικής κατοικίας αλλά και για μόνιμη κατοικία, όπως συμβαίνει με τους Βορειοευρωπαίους συνταξιούχους που επιλέγουν τον «παράδεισο» της Ελλάδας για το σπίτι τους μετά τη σύνταξη * Η πανδημία δείχνει να βρίσκεται σε φάση εξομάλυνσης παρά τις συγκυριακές εξάρσεις που παρουσιάζει * Το γενικότερο οικονομικό κλίμα βελτιώνεται Όλα τα παραπάνω έρχονται να ενισχύσουν τη διάθεση και τη δυνατότητα των Ελλήνων για αγορά κατοικίας, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά ότι σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον η αγορά του Real Estate δείχνει ανθεκτικότητα σε σύγκριση με άλλους κλάδους της ελληνικής οικονομίας και αποτελεί το πλέον ασφαλές επενδυτικό «καταφύγιο». Παρακάτω, παρατίθενται αναλυτικά οι τιμές των ακινήτων ανά περιοχή. Πηγή: https://www.ot.gr/2022/04/01/oikonomia/akinita/re-max-ellas-pos-diamorfonontai-oi-times-akiniton-se-oli-tin-ellada-pinakes/ View full είδηση

Ένα από τα μεγαλύτερα φωτοβολταϊκά σε όλη την Ευρώπη εγκαινίασε σήμερα ο πρωθυπουργός στην Κοζάνη. Το πάρκο των ΕΛΠΕ καλύπτει μια έκταση 4.500 στρεμμάτων, αποτελείται από περίπου 500.000 πάνελς και αν αυτά τοποθετηθούν το ένα δίπλα στο άλλο, καλύπτουν μια διαδρομή χιλίων χιλιομέτρων, όση η απόσταση Καλαμάτα Αλεξανδρούπολη. Το φωτοβολταϊκό πάρκο στην Κοζάνη είναι η μεγαλύτερη εν λειτουργία μονάδα ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και μία από τις μεγαλύτερες φωτοβολταϊκές μονάδες στην Ευρώπη, καθώς η εγκατεστημένη ισχύς της ανέρχεται στα 204,3 μεγαβάτ Η μονάδα έχει τη δυνατότητα να παράγει 350 γιγαβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας ανά έτος, ποσότητα που ισοδυναμεί με τις ανάγκες 75.000 νοικοκυριών, ενώ οι ετήσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου της χώρας μας θα μειωθούν κατά 300.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα, συμβάλλοντας στον στρατηγικό στόχο του πράσινου μετασχηματισμού της οικονομίας. Η επένδυση για την υλοποίηση του έργου ανήλθε σε 130 εκατομμύρια ευρώ. Το έργο ανακοινώθηκε τον Μάρτιο του 2020 και, παρά τις αντιξοότητες που προκάλεσε η πανδημία, ολοκληρώθηκε σε μόλις δύο χρόνια. Το συγκρότημα αποτελείται από 18 επιμέρους πάρκα, εσωτερικό οδικό δίκτυο μήκους 4,5 χιλιομέτρων, έναν υποσταθμό υψηλής τάσης και 13,3 χλμ. γραμμών μεταφοράς ισχύος υψηλής τάσης. Για την κατασκευή του δημιουργήθηκαν 350 θέσεις εργασίας, ενώ για τη λειτουργία του πάρκου θα απορροφηθούν δεκάδες εργαζόμενοι από την τοπική κοινότητα. Παράλληλα, εκτιμάται ότι το έργο θα συνεισφέρει στην τοπική κοινωνία 500.000 ευρώ ετησίως σε όμορους Δήμους και οικιακούς καταναλωτές. Περίπου το 1/3 της συνολικής έκτασης των 4.400 στρεμμάτων στην οποία αναπτύχθηκε το πάρκο της Κοζάνης θα επιστραφεί στον τοπικό πρωτογενή τομέα ώστε να αξιοποιηθεί για κτηνοτροφία. Η κατασκευή του πάρκου, το οποίο είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη με φωτοβολταϊκά πλαίσια διπλής όψεως (bifacial modules) και διαθέτει τελευταίας γενιάς σύστημα αυτοματισμών παρακολούθησης και ελέγχου της παραγωγής (Energy Management System), ολοκληρώθηκε εντός του χρονοδιαγράμματος, παρά τις δυσκολίες που προκλήθηκαν από την πανδημία. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ κ. Ανδρέας Σιάμισιης, καλωσορίζοντας σήμερα τον Πρωθυπουργό, ο οποίος παρευρέθηκε στην τελετή εγκαινίων του έργου τόνισε μεταξύ άλλων ότι «στον Όμιλο ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ, με άξονα το στρατηγικό σχέδιο “Όραμα 2025” υλοποιούμε ένα από τα μεγαλύτερα επενδυτικά προγράμματα στην Ελλάδα, στοχεύοντας σε δραστική μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος κατά 50% μέχρι το 2030, ώστε να συμβάλουμε ουσιαστικά και στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης». O Γενικός Διευθυντής Στρατηγικού Σχεδιασμού και Νέων Δραστηριοτήτων του Ομίλου ΕΛΠΕ κ. Γιώργος Αλεξόπουλος, σημείωσε, «σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τα ΕΛΠΕ απέκτησαν εγκατεστημένη ισχύ 300 MW από ΑΠΕ και έχουν θέσει ως μεσοπρόθεσμο στόχο το 1GW μέχρι το τέλος του 2026 και την ανάπτυξη ενός διαφοροποιημένου, ισχυρού χαρτοφυλακίου έργων, άνω των 2 GW σε λειτουργία έως το 2030». View full είδηση

Η συνέργεια στην πράξη. Με άξονα την προσφυγική αρχιτεκτονική και την επέτειο των 100 χρόνων από το 1922, η συνάντηση που οργανώθηκε στο Παρίσι ήταν ένα βήμα διασταύρωσης πολλών βλεμμάτων και εξέτασης αυτού του εξαιρετικά σημαντικού και διαρκώς επίκαιρου ζητήματος σε ένα διεθνές κάδρο σύγκρισης και παραλληλισμού. «Η ένταξη των προσφυγικών στην πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας συνομιλεί με ανάλογες πρακτικές στον διεθνή χώρο που έχουν οδηγήσει σε ενδιαφέροντα αποτελέσματα και διαθέτουν τη δυνατότητα να τροφοδοτήσουν την ανάπτυξη του σχετικού προβληματισμού και στην Ελλάδα μέσα από τον διεθνή διάλογο», λέει η Μαρία Γράβαρη-Μπάρμπα, καθηγήτρια Université Paris I Pantheon-Sorbonne και διευθύντρια της Fondation Hellénique στην Πανεπιστημιούπολη του Παρισιού, όπου έγινε και η εκδήλωση. Η εξέταση των προσφυγικών με σύνθετα ερμηνευτικά εργαλεία έγινε στο πλαίσιο της συνεργασίας του Εργαστηρίου Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής, Πόλης και Πολιτισμού στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου Κρήτης, στο οποίο προΐσταται η Αμαλία Κωτσάκη, και του Université Paris I Pantheon-Sorbonne. Οι ομιλητές, όλοι διακεκριμένοι (Παναγιώτης Τουρνικιώτης, Γιάννης Πολύζος, Νίκος Μπελαβίλας, Βάσω Τροβά, Καλλιόπη Αμυγδάλου, Αλέξανδρος Βαζάκας, Αμαλία Κωτσάκη, Βίλμα Χαστάογλου, Μαρία Γράβαρη-Μπάρμπα), προσέγγισαν την προσφυγική κληρονομιά στο αστικό τοπίο της Ελλάδας από ποικίλες οπτικές γωνίες. Αυλή και εσωτερικό σπιτιού στην Καισαριανή της περιόδου 1950-1951. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών. «Η ένταξή τους στην πολιτιστική μας κληρονομιά αποτελεί πεδίο προβληματισμού αλλά και προκλήσεων», λέει η καθηγήτρια Αμαλία Κωτσάκη. «Τα προσφυγικά αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής και πόλης, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα έναν ενδιαφέροντα διάλογο με τη λαϊκή κουλτούρα», λέει η Αμαλία Κωτσάκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Πολυτεχνείου Κρήτης και διευθύντρια του Εργαστηρίου Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής, Πόλης και Πολιτισμού. «Η πάροδος των 100 ετών από την κατασκευή τους, διάστημα το οποίο, βάσει του αρχαιολογικού νόμου, τα καθιστά αυτοδικαίως διατηρητέα, ταυτόχρονα αναδεικνύει τον κίνδυνο που ελλοχεύει για την άμεση κατεδάφισή τους με σκοπό την αποφυγή αυτής της κήρυξης. Οι ενέργειες για την προστασία τους παραμένουν σημειακές, αν και όχι αμελητέες. Ο τρόπος της ένταξής τους στην πολιτιστική μας κληρονομιά αποτελεί πεδίο ενδιαφέροντος προβληματισμού αλλά και προκλήσεων». Από τη δική της πλευρά, η Μαρία Γράβαρη-Μπάρμπα, η οποία διατηρεί το «Ελληνικό Σπίτι» στην Πανεπιστημιούπολη του Παρισιού ως ένα ενεργό κύτταρο πολιτισμού, επισημαίνει πως «η ένταξη των προσφυγικών στην πολιτιστική ελληνική κληρονομιά παραμένει θέμα εξαιρετικά επίκαιρο, ελληνικό αλλά και συνάμα διεθνές, όσο και διαχρονικό. Κατά τούτο συνιστά πρόσφορο έδαφος για την προβολή της σύγχρονης Ελλάδας στο εξωτερικό, καθότι ενδιαφέρει και απασχολεί ένα εξαιρετικά ευρύ κοινό και εκτός Ελλάδας. Από τις έρευνες μάλιστα που παρουσιάστηκαν στην επιστημονική αυτή συνάντηση, αναδείχθηκε ότι η στέγαση των προσφύγων στην Ελλάδα απασχόλησε τη διεθνή αρχιτεκτονική κοινότητα και ανέδειξε τον κοινωνικό ρόλο της αρχιτεκτονικής και της πολεοδομίας ως πρόταγμα». Αποψη του συνοικισμού Καισαριανής το 1923. Αρχείο ΚΕΜΙΠΟ. «Ηταν μια σπάνια ευκαιρία για την ανάδειξη μιας σιωπηλής αρχιτεκτονικής στη χώρα μας, με κύριο χαρακτηριστικό τον κοινωνικό της ρόλο και την ιστορικότητά της, ποιότητα που αυτοδικαίως την εντάσσει στην πολιτιστική μας κληρονομιά», λέει η Αμαλία Κωτσάκη, η οποία υπογραμμίζει ότι η κατανόηση της προσφυγικής φάσης των αστικών κέντρων είναι προϋπόθεση για την κατανόηση της νεοελληνικής πόλης και αρχιτεκτονικής. «Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της αρχιτεκτονικής προσφέρουν ενδιαφέρουσες εναλλακτικές για τη διατήρησή της, όπου ακόμη και ο τουρισμός μπορεί να παίξει ενδιαφέροντα ρόλο, σύμφωνα με κάποιες νέες τάσεις που απομακρύνονται από τις ανέσεις και αναζητούν την εμπειρία της κοινής ζωής με τους ντόπιους πλήρως ταυτισμένη με το παρελθόν της περιοχής. Παράλληλα επισημάνθηκε και το ζήτημα της προσφυγικής φάσης σημαντικών μνημείων, κυρίως θρησκευτικών, η οποία στάθηκε αιτία της προστασίας τους καθώς, περνώντας από τη μια κτήση στην άλλη, συνέβαλε στη διαδικασία εξελληνισμού τους». View full είδηση

Το κορυφαίο βραβείο του διεθνούς διαγωνισμού Hotel Design Award κατέκτησε το Casa Cook Samos, κατά τη διάρκεια της απονομής που πραγματοποιήθηκε χθες στο Μιλάνο. Το νέο ξενοδοχείο της αλυσίδας ξενοδοχείων Casa Cook, που ανήκει στην Fosun Tourism, βρίσκεται πολύ κοντά στο ιστορικό χωριό Πυθαγόρειο και διαθέτει 128 δωμάτια, αποκλειστικά για ενήλικες. Σύμφωνα με την κριτική επιτροπή, όπως τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση, επιβραβεύθηκε η σχεδιαστική γραμμή του ξενοδοχείου, που προτάθηκε και υλοποιήθηκε από την αρχιτεκτονική εταιρεία Block 722, χρησιμοποιώντας κυρίως τοπικά υλικά κατασκευής και επίπλωσης. Η κτιριακή δομή του Casa Cook παραπέμπει στην ελληνική λέξη «παρέα» και ενσωματώνει το concept ενός ελληνικού χωριού σε έναν σύγχρονο χώρο. Αρχιτεκτονική έμπνευση για τον σχεδιασμό του ξενοδοχείου είναι οι παραδοσιακές «Καμάρες» της Σάμου, που χτίστηκαν με ντόπια υλικά της εποχής. Σύμφωνα με τον Alessandro Dassi, αντιπρόεδρο της Fosun Tourism, «η ενσωμάτωση τοπικών πολιτιστικών στοιχείων στο σύγχρονο στυλ σχεδιασμού του ξενοδοχείου μας είναι βασικό στοιχείο της φιλοσοφίας του brand και το Casa Cook Samos το έχει πάει στο επόμενο επίπεδο. Αυτό το βραβείο είναι το αποτέλεσμα μιας τεράστιας ομαδικής προσπάθειας που δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την αφοσίωση και την υποστήριξη της ιδιοκτήτριας εταιρείας Velos Tourism. Ο επικεφαλής της Velos Tourism, της ιδιοκτήτριας εταιρείας, Ορέστης Βαλής, που παρέλαβε το βραβείο, είπε: «Όλα ξεκίνησαν με μια ιδέα για ένα νέο πολυτελές ξενοδοχείο στο νησί. Θέλαμε να κάνουμε κάτι σύγχρονο, παραμένοντας πιστοί στην κληρονομιά της τοπικής κοινωνίας. Χάρη στη δημιουργική συνεργασία με την Block 722 και την ομάδα της Casa Cook, όχι μόνο μπορέσαμε να πραγματοποιήσουμε το όραμά μας, αλλά και παραδώσαμε ένα παραθαλάσσιο θέρετρο πρώτης κατηγορίας σε μοναδικό περιβάλλον». View full είδηση