Μετάβαση στο περιεχόμενο
Ακολουθήστε τη νέα μας σελίδα στο Facebook! ×

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'θάλασσα'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Ερευνητική ομάδα μελέτησε τις πιθανές οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, λόγω της κλιματικής αλλαγής, για 271 ευρωπαϊκές περιοχές- ανάμεσά τους και η Ελλάδα- έως το 2100, με βάση σενάριο υψηλών εκπομπών και χωρίς την εφαρμογή νέων μέτρων προστασίας των ακτών μετά το 2015. «Η κλιματική αλλαγή απειλεί την οικονομική ανάπτυξη παγκοσμίως, με έντονες ανισότητες στους επιταχυνόμενους κινδύνους σε διάφορες περιοχές. Ιδιαίτερα, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας λόγω του κλίματος αποτελεί μια αυξανόμενη ανησυχία. Η καταστροφική της δυνατότητα επηρεάζει περιοχές, όπου συγκεντρώνονται το παραγωγικό κεφάλαιο και ο πληθυσμός: παράκτιες πόλεις και περιοχές», σημείωσε η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες από το Delft, στην οποία συμμετέχει ο Έλληνας μεταδιδακτορικός ερευνητής του ολλανδικού πανεπιστημίου, Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, περισσότεροι από 200 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη- περίπου το 44% των πληθυσμών της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου- ζουν σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από την ακτογραμμή. Αυτές οι παράκτιες περιοχές συμβάλλουν σχεδόν στο 40% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της Ευρώπης, ενώ το 75% του διεθνούς εμπορικού όγκου της Ευρώπης διεξάγεται μέσω θαλάσσιων διαδρομών. Κλιματική αλλαγή: Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για την Ελλάδα Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, έγινε ανάλυση σε επίπεδο περιφερειών για τις οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας σε ένα σενάριο υψηλών εκπομπών ως το 2100. Η Ελλάδα βρίσκεται κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο στη μείωση του ΑΕΠ, ωστόσο εμφανίζει μεγάλες μειώσεις σχεδόν σε όλες τις περιφέρειές της, καθώς είναι παράκτιες, σημειώνει μιλώντας στο ΑΠΕ ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης. Σε αυτό το ακραίο κλιματικό σενάριο που μελετήθηκε, τις μεγαλύτερες οικονομικές επιπτώσεις φαίνεται ότι θα έχουν η Στερεά Ελλάδα (-6,88%) και το βόρειο Αιγαίο (-6,06%). Στην Αττική, η ανάλυση δείχνει μηδενικές επιπτώσεις. Μία μόνο περιφέρεια, εκείνη της Δυτικής Μακεδονίας, δεν βρέχεται από θάλασσα και εκεί οι ερευνητές αναμένουν αύξηση του ΑΕΠ περίπου 0,87% έως το τέλος του αιώνα, η οποία οφείλεται στον κατασκευαστικό τομέα της περιοχής, που θα χρησιμοποιηθεί για την ανακατασκευή του κεφαλαίου που θα έχει καταστραφεί σε όλη τη χώρα. Ο εν λόγω τομέας σημειώνει αύξηση σε όλη την Ελλάδα με εξαίρεση την περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, όπου υπάρχει πτώση. Η μεγαλύτερη πτώση αφορά στον αγροτικό τομέα παραγωγής και στον δημόσιο τομέα- περίπου το 6% της παραγωγής χάνεται στην Ήπειρο και στην ανατολική Μακεδονία και στους δύο αυτούς τομείς. Ποιες περιοχές θα επηρεαστούν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας Οι ερευνητές συνδύασαν οικονομικό μοντέλο που είχε αναπτυχθεί προηγουμένως, με δεδομένα για τις προβλεπόμενες επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, τις τάσεις των επενδύσεων και την κατανομή των οικονομικών απωλειών που προκλήθηκαν από 155 πλημμυρικά φαινόμενα στην Ευρώπη την περίοδο 1995-2016. Στη συνέχεια, εκτίμησαν τις πιθανές οικονομικές απώλειες και τα κέρδη σε σύγκριση με ένα σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας και με ετήσια οικονομική ανάπτυξη 2% σε όλες τις περιοχές. Επίσης, οι επιστήμονες μοντελοποίησαν τον αντίκτυπο που θα έχουν στοχευμένες επενδύσεις σε διάφορους οικονομικούς τομείς, μετά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Με βάση ένα σενάριο υψηλών εκπομπών, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να προκαλέσει οικονομικές απώλειες 872 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ΕΕ και τη Βρετανία μέχρι τα τέλη του αιώνα. Αυτό προκύπτει από σύγκριση με σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Από την έρευνα προέκυψαν διαφορές στις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχει η άνοδος της στάθμης της θάλασσας. Η πλειονότητα των οικονομικών απωλειών- έως και 21% του περιφερειακού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος ως το 2100- συγκεντρώνεται σε παράκτιες περιοχές, όπως το Βένετο και η Εμίλια-Ρομάνια στην Ιταλία και η επαρχία Δυτικής Πομερανίας στην Πολωνία. Η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις περιοχές που αναμένεται να υποστούν σχετικά υψηλότερες οικονομικές απώλειες, κάτι που ισχύει επίσης για τις βελγικές ακτές και τη δυτική Γαλλία. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανέφερε ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης, οι συνολικές ζημιές για την Ευρώπη είναι μόλις 1,26% του ΑΕΠ της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου στο σενάριο υψηλού επιπέδου ως το 2100. Ωστόσο, στην Ιταλία οι εθνικές απώλειες είναι 4,43%, ενώ η μείωση της παραγωγικότητας στο Βένετο κυμαίνεται περίπου στο 20,84%. Αντίθετα, οι περιοχές στο εσωτερικό της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ουγγαρία, θα παρουσιάσουν οικονομικά κέρδη έως και 1% του περιφερειακού ΑΕΠ μέχρι το 2100- σύμφωνα με την έρευνα- και αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στη μετεγκατάσταση της παραγωγής από τις πλημμυρισμένες παράκτιες στις ενδοχώρες. Πάντως ο κ. Χατζηβασιλειάδης επισημαίνει πως μπορεί να είναι μεγαλύτερες οι επιπτώσεις για τις παράκτιες περιοχές, ωστόσο η οικονομία είναι αλληλένδετη. «Το ερώτημα είναι: αυτά τα κέρδη αρκούν για να αντισταθμίσουν τις απώλειες στις παράκτιες περιοχές; Δυστυχώς, η απάντηση είναι πως όχι. Η συνολική επίδραση είναι ακόμα αρνητική, με κάποιες εξαιρέσεις, όπως η Γερμανία, όπου τα κέρδη και οι απώλειες ισορροπούν στο μηδέν», αναφέρει χαρακτηριστικά.
  2. Ερευνητική ομάδα μελέτησε τις πιθανές οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, λόγω της κλιματικής αλλαγής, για 271 ευρωπαϊκές περιοχές- ανάμεσά τους και η Ελλάδα- έως το 2100, με βάση σενάριο υψηλών εκπομπών και χωρίς την εφαρμογή νέων μέτρων προστασίας των ακτών μετά το 2015. «Η κλιματική αλλαγή απειλεί την οικονομική ανάπτυξη παγκοσμίως, με έντονες ανισότητες στους επιταχυνόμενους κινδύνους σε διάφορες περιοχές. Ιδιαίτερα, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας λόγω του κλίματος αποτελεί μια αυξανόμενη ανησυχία. Η καταστροφική της δυνατότητα επηρεάζει περιοχές, όπου συγκεντρώνονται το παραγωγικό κεφάλαιο και ο πληθυσμός: παράκτιες πόλεις και περιοχές», σημείωσε η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες από το Delft, στην οποία συμμετέχει ο Έλληνας μεταδιδακτορικός ερευνητής του ολλανδικού πανεπιστημίου, Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, περισσότεροι από 200 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη- περίπου το 44% των πληθυσμών της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου- ζουν σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από την ακτογραμμή. Αυτές οι παράκτιες περιοχές συμβάλλουν σχεδόν στο 40% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της Ευρώπης, ενώ το 75% του διεθνούς εμπορικού όγκου της Ευρώπης διεξάγεται μέσω θαλάσσιων διαδρομών. Κλιματική αλλαγή: Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για την Ελλάδα Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, έγινε ανάλυση σε επίπεδο περιφερειών για τις οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας σε ένα σενάριο υψηλών εκπομπών ως το 2100. Η Ελλάδα βρίσκεται κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο στη μείωση του ΑΕΠ, ωστόσο εμφανίζει μεγάλες μειώσεις σχεδόν σε όλες τις περιφέρειές της, καθώς είναι παράκτιες, σημειώνει μιλώντας στο ΑΠΕ ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης. Σε αυτό το ακραίο κλιματικό σενάριο που μελετήθηκε, τις μεγαλύτερες οικονομικές επιπτώσεις φαίνεται ότι θα έχουν η Στερεά Ελλάδα (-6,88%) και το βόρειο Αιγαίο (-6,06%). Στην Αττική, η ανάλυση δείχνει μηδενικές επιπτώσεις. Μία μόνο περιφέρεια, εκείνη της Δυτικής Μακεδονίας, δεν βρέχεται από θάλασσα και εκεί οι ερευνητές αναμένουν αύξηση του ΑΕΠ περίπου 0,87% έως το τέλος του αιώνα, η οποία οφείλεται στον κατασκευαστικό τομέα της περιοχής, που θα χρησιμοποιηθεί για την ανακατασκευή του κεφαλαίου που θα έχει καταστραφεί σε όλη τη χώρα. Ο εν λόγω τομέας σημειώνει αύξηση σε όλη την Ελλάδα με εξαίρεση την περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, όπου υπάρχει πτώση. Η μεγαλύτερη πτώση αφορά στον αγροτικό τομέα παραγωγής και στον δημόσιο τομέα- περίπου το 6% της παραγωγής χάνεται στην Ήπειρο και στην ανατολική Μακεδονία και στους δύο αυτούς τομείς. Ποιες περιοχές θα επηρεαστούν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας Οι ερευνητές συνδύασαν οικονομικό μοντέλο που είχε αναπτυχθεί προηγουμένως, με δεδομένα για τις προβλεπόμενες επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, τις τάσεις των επενδύσεων και την κατανομή των οικονομικών απωλειών που προκλήθηκαν από 155 πλημμυρικά φαινόμενα στην Ευρώπη την περίοδο 1995-2016. Στη συνέχεια, εκτίμησαν τις πιθανές οικονομικές απώλειες και τα κέρδη σε σύγκριση με ένα σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας και με ετήσια οικονομική ανάπτυξη 2% σε όλες τις περιοχές. Επίσης, οι επιστήμονες μοντελοποίησαν τον αντίκτυπο που θα έχουν στοχευμένες επενδύσεις σε διάφορους οικονομικούς τομείς, μετά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Με βάση ένα σενάριο υψηλών εκπομπών, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να προκαλέσει οικονομικές απώλειες 872 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ΕΕ και τη Βρετανία μέχρι τα τέλη του αιώνα. Αυτό προκύπτει από σύγκριση με σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Από την έρευνα προέκυψαν διαφορές στις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχει η άνοδος της στάθμης της θάλασσας. Η πλειονότητα των οικονομικών απωλειών- έως και 21% του περιφερειακού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος ως το 2100- συγκεντρώνεται σε παράκτιες περιοχές, όπως το Βένετο και η Εμίλια-Ρομάνια στην Ιταλία και η επαρχία Δυτικής Πομερανίας στην Πολωνία. Η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις περιοχές που αναμένεται να υποστούν σχετικά υψηλότερες οικονομικές απώλειες, κάτι που ισχύει επίσης για τις βελγικές ακτές και τη δυτική Γαλλία. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανέφερε ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης, οι συνολικές ζημιές για την Ευρώπη είναι μόλις 1,26% του ΑΕΠ της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου στο σενάριο υψηλού επιπέδου ως το 2100. Ωστόσο, στην Ιταλία οι εθνικές απώλειες είναι 4,43%, ενώ η μείωση της παραγωγικότητας στο Βένετο κυμαίνεται περίπου στο 20,84%. Αντίθετα, οι περιοχές στο εσωτερικό της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ουγγαρία, θα παρουσιάσουν οικονομικά κέρδη έως και 1% του περιφερειακού ΑΕΠ μέχρι το 2100- σύμφωνα με την έρευνα- και αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στη μετεγκατάσταση της παραγωγής από τις πλημμυρισμένες παράκτιες στις ενδοχώρες. Πάντως ο κ. Χατζηβασιλειάδης επισημαίνει πως μπορεί να είναι μεγαλύτερες οι επιπτώσεις για τις παράκτιες περιοχές, ωστόσο η οικονομία είναι αλληλένδετη. «Το ερώτημα είναι: αυτά τα κέρδη αρκούν για να αντισταθμίσουν τις απώλειες στις παράκτιες περιοχές; Δυστυχώς, η απάντηση είναι πως όχι. Η συνολική επίδραση είναι ακόμα αρνητική, με κάποιες εξαιρέσεις, όπως η Γερμανία, όπου τα κέρδη και οι απώλειες ισορροπούν στο μηδέν», αναφέρει χαρακτηριστικά. View full είδηση
  3. Πραγματοποιήθηκε στο Αμφιθέατρο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η καταληκτική Ημερίδα Δημοσιότητας και Επικοινωνίας του έργου «Διασυνοριακή Συνεργασία για Εφαρμογή Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού» ΘΑΛ-ΧΩΡ 2, του Προγράμματος Συνεργασίας INTERREG V-A «Ελλάδα – Κύπρος 2014- 2020». Το «ΘΑΛ – ΧΩΡ 2» είναι ένα έργο διασυνοριακής συνεργασίας στρατηγικού χαρακτήρα, το οποίο συνεισέφερε στην υποστήριξη των εθνικών αρχών της Ελλάδας και της Κύπρου για την εφαρμογή της Οδηγίας 2014/89/ΕΕ περί θεσπίσεως πλαισίου για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Αυτός εντάσσεται στην ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως το διατομεακό μέσο σχεδιασμού που στοχεύει: στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, στην αποτροπή συγκρούσεων μεταξύ των διαφόρων θαλάσσιων χρήσεων στη δημιουργία συνεργειών μεταξύ των κρατών, προωθώντας μια συντονισμένη, ολοκληρωμένη και διασυνοριακή προσέγγιση. Στο έργο ΘΑΛ-ΧΩΡ 2, από την ελληνική πλευρά συμμετείχαν το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ως η αρμόδια αρχή για τη θέσπιση Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού στη χώρα και τα Πανεπιστήμια Θεσσαλίας και Αιγαίου ως πόλοι επιστημονικής υποστήριξης του σκοπού αυτού, μέσω της εκπόνησης των μελετών της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής για το Θαλάσσιο Χώρο και του πρώτου Θαλάσσιου Χωροταξικού Πλαισίου, καθώς και της δημιουργίας Υποδομής Θαλάσσιων Χωρικών Δεδομένων για την περιοχή μελέτης του έργου. Στην ημερίδα έγινε παρουσίαση του σημαντικού έργου που υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του ΘΑΛ-ΧΩΡ2 και αναμένεται να συμβάλει στην υποχρέωση της Ελλάδας να θεσπίσει βάση της οδηγίας 2014/89/ΕΕ, Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Ο Υφυπουργός Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός αποτελεί σημαντικό μέρος της προσπάθειάς μας να βάλουμε τάξη στο χώρο. Πρόκειται για ένα πολύτιμο εργαλείο, η σωστή ανάπτυξη του οποίου μπορεί να αποφέρει στη χώρα μας προστιθέμενη αξία μέσα από τη βιώσιμη ανάπτυξη του θαλάσσιου χώρου της και την προστασία του περιβάλλοντος. Μέσω του Σχεδιασμού καλούμαστε να διαχειριστούμε εξαιρετικά σύνθετα και σημαντικά ζητήματα, να αντιμετωπίσουμε συγκρούσεις, προνοώντας ταυτόχρονα για τις προκλήσεις του μέλλοντος».
  4. Πραγματοποιήθηκε στο Αμφιθέατρο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η καταληκτική Ημερίδα Δημοσιότητας και Επικοινωνίας του έργου «Διασυνοριακή Συνεργασία για Εφαρμογή Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού» ΘΑΛ-ΧΩΡ 2, του Προγράμματος Συνεργασίας INTERREG V-A «Ελλάδα – Κύπρος 2014- 2020». Το «ΘΑΛ – ΧΩΡ 2» είναι ένα έργο διασυνοριακής συνεργασίας στρατηγικού χαρακτήρα, το οποίο συνεισέφερε στην υποστήριξη των εθνικών αρχών της Ελλάδας και της Κύπρου για την εφαρμογή της Οδηγίας 2014/89/ΕΕ περί θεσπίσεως πλαισίου για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Αυτός εντάσσεται στην ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως το διατομεακό μέσο σχεδιασμού που στοχεύει: στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, στην αποτροπή συγκρούσεων μεταξύ των διαφόρων θαλάσσιων χρήσεων στη δημιουργία συνεργειών μεταξύ των κρατών, προωθώντας μια συντονισμένη, ολοκληρωμένη και διασυνοριακή προσέγγιση. Στο έργο ΘΑΛ-ΧΩΡ 2, από την ελληνική πλευρά συμμετείχαν το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ως η αρμόδια αρχή για τη θέσπιση Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού στη χώρα και τα Πανεπιστήμια Θεσσαλίας και Αιγαίου ως πόλοι επιστημονικής υποστήριξης του σκοπού αυτού, μέσω της εκπόνησης των μελετών της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής για το Θαλάσσιο Χώρο και του πρώτου Θαλάσσιου Χωροταξικού Πλαισίου, καθώς και της δημιουργίας Υποδομής Θαλάσσιων Χωρικών Δεδομένων για την περιοχή μελέτης του έργου. Στην ημερίδα έγινε παρουσίαση του σημαντικού έργου που υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του ΘΑΛ-ΧΩΡ2 και αναμένεται να συμβάλει στην υποχρέωση της Ελλάδας να θεσπίσει βάση της οδηγίας 2014/89/ΕΕ, Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Ο Υφυπουργός Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός αποτελεί σημαντικό μέρος της προσπάθειάς μας να βάλουμε τάξη στο χώρο. Πρόκειται για ένα πολύτιμο εργαλείο, η σωστή ανάπτυξη του οποίου μπορεί να αποφέρει στη χώρα μας προστιθέμενη αξία μέσα από τη βιώσιμη ανάπτυξη του θαλάσσιου χώρου της και την προστασία του περιβάλλοντος. Μέσω του Σχεδιασμού καλούμαστε να διαχειριστούμε εξαιρετικά σύνθετα και σημαντικά ζητήματα, να αντιμετωπίσουμε συγκρούσεις, προνοώντας ταυτόχρονα για τις προκλήσεις του μέλλοντος». View full είδηση
  5. Επιστήμονες από το Εθνικό Κέντρο Ωκεανογραφίας (NOC) του Ηνωμένου Βασιλείου αποκάλυψαν σημαντική άνοδο της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα, χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο για τη μέτρηση των αλλαγών στη στάθμη της θάλασσας. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Geophysical Research: Oceans, έδειξε ότι τα επίπεδα της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα έχουν αυξηθεί με πολύ υψηλότερους ρυθμούς τα τελευταία 20 χρόνια σε σύγκριση με ολόκληρο τον 20ό αιώνα. Η μελέτη αποκάλυψε ότι η στάθμη της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα αυξήθηκε κατά περίπου 7 εκατοστά την περίοδο 2000–2018. Οι προηγούμενες αλλαγές στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα ήταν εξαιρετικά απρόβλεπτες λόγω περιορισμένων δεδομένων παρατήρησης, αλλά χρησιμοποιώντας αυτήν την τελευταία μέθοδο, οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα στάθμης της θάλασσας από παλιρροιογράφους και δορυφόρους, αποκαλύπτοντας μια πολύ μεγάλη αύξηση ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης των ωκεανών και της τήξης χερσαίου πάγου. Oι συνολικοί σχετικοί ρυθμοί ανόδου της στάθμης της θάλασσας της Μεσογείου, για το διάστημα 2000–2018, σύμφωνα με την πρόσφατη μελέτη του Εθνικού Κέντρου Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου Ο Δρ Francisco Mir Calafat, της ομάδας Marine Physics and Ocean Climate του Εθνικού Κέντρου Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου, δήλωσε: «Η έρευνα μας δείχνει πώς η κλιματική αλλαγή έχει επιταχύνει σημαντικά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο από το 2000 μέσω της αυξημένης τήξης του πάγου της ξηράς. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην Αδριατική, το Αιγαίο και τη Θάλασσα του Λεβάντε (ανατολική Μεσόγειος), όπου η στάθμη ανεβαίνει με ακόμη πιο γρήγορο ρυθμό από την υπόλοιπη Μεσόγειο». Ο Δρ Calafat συνέχισε: «Είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να διακρίνουμε ξεκάθαρα τις φυσικές διακυμάνσεις στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τις αλλαγές που προκύπτουν από τη συνεχή ανθρώπινη επίδραση στη Μεσόγειο Θάλασσα, με βάση μόνο τις παρατηρήσεις. Το πετύχαμε αυτό αναλύοντας δεδομένα από μετρητές παλίρροιας και δορυφορική υψομετρία μαζί με μοτίβα απόκρισης της στάθμης της θάλασσας στο λιώσιμο των πάγων της ξηράς, που εξηγούν πώς η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει χιλιάδες μίλια μακριά από λιωμένα στρώματα πάγου». «Οι νέες εκτιμήσεις θα μας επιτρέψουν να ανιχνεύσουμε την επιτάχυνση στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας πολύ νωρίτερα, δίνοντας μας περισσότερο χρόνο για να αυξήσουμε την προσαρμογή». Τα νέα σύνολα δεδομένων θα βοηθήσουν τις τοπικές αρχές να σχεδιάσουν τις παράκτιες άμυνες που προστατεύουν τις τοπικές κοινότητες, καθώς και να προσδιορίσουν καλύτερα τα καταλληλότερα επίπεδα προστασίας που απαιτούνται σε ορισμένες περιοχές. Το να μπορούμε να προβάλλουμε με ακρίβεια την περιφερειακή άνοδο της στάθμης της θάλασσας είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της ανάπτυξης και εφαρμογές των ορθών στρατηγικών προσαρμογής των ακτών. Τα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Μεσογείου, τα οποία βρίσκονται σε μία από τις πιο ευάλωτες περιοχές που είναι επιρρεπείς στην κλιματική αλλαγή, κινδυνεύουν ήδη από πλημμύρες και διάβρωση των ακτών. Πηγή: Εθνικό Κέντρο Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου – ΝΟC (National Oceanography Centre)
  6. Επιστήμονες από το Εθνικό Κέντρο Ωκεανογραφίας (NOC) του Ηνωμένου Βασιλείου αποκάλυψαν σημαντική άνοδο της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα, χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο για τη μέτρηση των αλλαγών στη στάθμη της θάλασσας. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Geophysical Research: Oceans, έδειξε ότι τα επίπεδα της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα έχουν αυξηθεί με πολύ υψηλότερους ρυθμούς τα τελευταία 20 χρόνια σε σύγκριση με ολόκληρο τον 20ό αιώνα. Η μελέτη αποκάλυψε ότι η στάθμη της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα αυξήθηκε κατά περίπου 7 εκατοστά την περίοδο 2000–2018. Οι προηγούμενες αλλαγές στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα ήταν εξαιρετικά απρόβλεπτες λόγω περιορισμένων δεδομένων παρατήρησης, αλλά χρησιμοποιώντας αυτήν την τελευταία μέθοδο, οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα στάθμης της θάλασσας από παλιρροιογράφους και δορυφόρους, αποκαλύπτοντας μια πολύ μεγάλη αύξηση ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης των ωκεανών και της τήξης χερσαίου πάγου. Oι συνολικοί σχετικοί ρυθμοί ανόδου της στάθμης της θάλασσας της Μεσογείου, για το διάστημα 2000–2018, σύμφωνα με την πρόσφατη μελέτη του Εθνικού Κέντρου Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου Ο Δρ Francisco Mir Calafat, της ομάδας Marine Physics and Ocean Climate του Εθνικού Κέντρου Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου, δήλωσε: «Η έρευνα μας δείχνει πώς η κλιματική αλλαγή έχει επιταχύνει σημαντικά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο από το 2000 μέσω της αυξημένης τήξης του πάγου της ξηράς. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην Αδριατική, το Αιγαίο και τη Θάλασσα του Λεβάντε (ανατολική Μεσόγειος), όπου η στάθμη ανεβαίνει με ακόμη πιο γρήγορο ρυθμό από την υπόλοιπη Μεσόγειο». Ο Δρ Calafat συνέχισε: «Είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να διακρίνουμε ξεκάθαρα τις φυσικές διακυμάνσεις στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τις αλλαγές που προκύπτουν από τη συνεχή ανθρώπινη επίδραση στη Μεσόγειο Θάλασσα, με βάση μόνο τις παρατηρήσεις. Το πετύχαμε αυτό αναλύοντας δεδομένα από μετρητές παλίρροιας και δορυφορική υψομετρία μαζί με μοτίβα απόκρισης της στάθμης της θάλασσας στο λιώσιμο των πάγων της ξηράς, που εξηγούν πώς η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει χιλιάδες μίλια μακριά από λιωμένα στρώματα πάγου». «Οι νέες εκτιμήσεις θα μας επιτρέψουν να ανιχνεύσουμε την επιτάχυνση στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας πολύ νωρίτερα, δίνοντας μας περισσότερο χρόνο για να αυξήσουμε την προσαρμογή». Τα νέα σύνολα δεδομένων θα βοηθήσουν τις τοπικές αρχές να σχεδιάσουν τις παράκτιες άμυνες που προστατεύουν τις τοπικές κοινότητες, καθώς και να προσδιορίσουν καλύτερα τα καταλληλότερα επίπεδα προστασίας που απαιτούνται σε ορισμένες περιοχές. Το να μπορούμε να προβάλλουμε με ακρίβεια την περιφερειακή άνοδο της στάθμης της θάλασσας είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της ανάπτυξης και εφαρμογές των ορθών στρατηγικών προσαρμογής των ακτών. Τα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Μεσογείου, τα οποία βρίσκονται σε μία από τις πιο ευάλωτες περιοχές που είναι επιρρεπείς στην κλιματική αλλαγή, κινδυνεύουν ήδη από πλημμύρες και διάβρωση των ακτών. Πηγή: Εθνικό Κέντρο Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου – ΝΟC (National Oceanography Centre) View full είδηση
  7. Μέσω του ερευνητικού προγράμματος "Coasts Untangled'', o βιολόγος διατήρησης Dr. Sol Milne και o Νίκος Βαρδάκας, συντονιστής της ομάδας Ghost Diving Greece, επικεντρώνονται στην ανάπτυξη εναέριων μεθόδων έρευνας, με στόχο τη μέγιστη δυνατή οπτική επαφή με τον πυθμένα, ειδικά σε περιοχές πολύπλοκης γεωμορφολογίας. Έτσι, σε συνδυασμό με υποβρύχιες διατομές, εντοπίζεται χαμένος αλιευτικός εξοπλισμός με στόχο να διευκολυνθεί τελικά η ανάσυρσή του. Το πρόγραμμα υποστηρίζεται από το Small Grants Program της Ocean Conservancy – Global Ghost Gear Initiative. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/1-600-x-450.jpg Τον Οκτώβριο του 2022 ανασύρθηκε το πρώτο δίχτυ-φάντασμα με τη χρήση αυτής της μεθοδολογίας, ένα δίχτυ απλάδι μήκους 10 μέτρων, από τη θαλάσσια περιοχή γύρω από τη νήσο Πάτροκλος. Πρόκειται το πρώτο στο είδος του επίτευγμα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως, για το Global Ghost Gear Initiative καθώς και για τη Ghost Diving, τον κύριο συνεργάτη του προγράμματος "Coasts Untangled". Τα συγκεκριμένα δίχτυα είναι σχεδιασμένα να κρέμονται στο νερό, με βάρη στο κάτω μέρος και μικρούς πλωτήρες στην κορυφή. Όταν χάνονται στη θάλασσα, πιάνουν αδιακρίτως όλα τα είδη της θαλάσσιας ζωής, καταδικάζοντάς τα σε ένα αργό και οδυνηρό θάνατο. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/2-270-x-600.jpg "Είναι υπέροχο να βλέπεις ένα σχέδιο να ολοκληρώνει τον κύκλο του. Βρήκαμε αυτό το δίχτυ κατά τη διάρκεια έρευνας με drone. Είχε χαθεί ή εγκαταλειφθεί από ψαράδες και είχε μπλεχτεί σε ύφαλο, όπου θα μπορούσε να παγιδεύσει θαλάσσια ζωή. Χρησιμοποιώντας τις συντεταγμένες από την εικόνα του drone, το εντοπίσαμε και το ανασύραμε", αναφέρει ο Dr. Milne. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/3-600-x-600.jpg Τα χαμένα αλιευτικά εργαλεία πολύ δύσκολα ποσοτικοποιούνται και έχουν ευρείες επιπτώσεις. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μόνο και μόνο στα υποτροπικά «σκουπιδονήσια» κινούνται ελεύθερα αυτή τη στιγμή 200.000 τόνοι αλιευτικών εργαλείων, απειλώντας τη θαλάσσια βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα όπου συγκεντρώνονται. Τα δίχτυα ψαρέματος, καθώς συνήθως κατασκευάζονται από πλαστικό το οποίο δεν βιοδιασπάται, παραμένουν στη θάλασσα για εκατοντάδες χρόνια. Την ίδια στιγμή διασπώνται σε μικρότερα τμήματα, τα λεγόμενα μικροπλαστικά, τα οποία καταλήγουν στα στομάχια των ψαριών και κατά συνέπεια στην τροφική μας αλυσίδα. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/4-600-x-400.jpg Στην πρώτη φάση του έργου, η ομάδα εξέτασε μια περιοχή ακτογραμμής 15 τετραγωνικών χιλιομέτρων σε 17 τοποθεσίες, συλλέγοντας 25.790 εικόνες, οι οποίες αναλύθηκαν για τυχόν ύπαρξη διχτυών και άλλων πλαστικών απορριμμάτων. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/5-600-x-400.jpg «Μετά την συλλογή εναέριων εικόνων, πραγματοποιήσαμε υποβρύχιες διατομές, καλύπτοντας έως και 2 χιλιόμετρα κατά μήκος των περιοχών που είχαν ερευνηθεί με drone, καταγράφοντας στοιχεία σε όλη τη διαδρομή σε αναζήτηση χαμένου αλιευτικού εξοπλισμού. Είναι χαρά μας να συμβάλλουμε σε αυτή την καινοτόμα προσπάθεια που έχει στόχο να διευκολύνει το έργο μας για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος,» είπε ο Νίκος Βαρδάκας, συντονιστής της Ghost Diving Greece. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/6-600-x-400.jpg Με την εισαγωγή περισσότερων δεδομένων, η μεθοδολογία, η οποία παραδόξως έχει τις ρίζες της στην έρευνα για τους ουρακοτάγκους, αναπτύσσεται συνεχώς. Η ερευνητική ομάδα ελπίζει να διευρύνει την προσπάθεια και σε νέες περιοχές, ερευνώντας πώς ο εναέριος έλεγχος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της θαλάσσιας ρύπανσης παγκοσμίως, τα επόμενα χρόνια. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/7-600-x-338.jpg Μόλις το δίχτυ επέστρεψε στην ξηρά, τα βαρίδια και οι πλωτήρες αφαιρέθηκαν ώστε το πλαστικό υλικό να ανακυκλωθεί. Η οργάνωση Healthy Seas διασφαλίζει ότι τα δίχτυα που ανακτώνται από τις ομάδες Ghost Diving σε όλο τον κόσμο μετατρέπονται σε νέους πόρους. Τα νάιλον δίχτυα ανακυκλώνονται μαζί με άλλα νάιλον απορρίμματα για την παραγωγή νήματος ECONYL, τη βάση για νέα προϊόντα όπως κάλτσες, μαγιό, αξεσουάρ, χαλιά και πολλά άλλα. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/8-600-x-450.jpg ___________________________________________________________________________________ H Ghost Diving είναι διεθνής μη κερδοσκοπική οργάνωση εθελοντών τεχνικών δυτών με έδρα την Ολλανδία, που αναλαμβάνει, υποστηρίζει και προωθεί πρωτοβουλίες ανάσυρσης εγκαταλελειμμένων διχτυών στις θάλασσες και τους ωκεανούς. Από το 2012 έχει διεξάγει καταδύσεις έρευνας και απομάκρυνσης εγκαταλελειμμένων διχτυών στη Βόρεια Θάλασσα, Αδριατική, Αιγαίο, Μεσόγειο και στον Ειρηνικό Ωκεανό σε συνεργασία με πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις και με την υποστήριξη μιας συνεχόμενα αυξανόμενης ομάδας εθελοντών τεχνικών δυτών. Aυτή τη στιγμή λειτουργούν 16 ομάδες σε όλον τον κόσμο. Περισσότερες πληροφορίες: https://ghostdiving.org/
  8. Μέσω του ερευνητικού προγράμματος "Coasts Untangled'', o βιολόγος διατήρησης Dr. Sol Milne και o Νίκος Βαρδάκας, συντονιστής της ομάδας Ghost Diving Greece, επικεντρώνονται στην ανάπτυξη εναέριων μεθόδων έρευνας, με στόχο τη μέγιστη δυνατή οπτική επαφή με τον πυθμένα, ειδικά σε περιοχές πολύπλοκης γεωμορφολογίας. Έτσι, σε συνδυασμό με υποβρύχιες διατομές, εντοπίζεται χαμένος αλιευτικός εξοπλισμός με στόχο να διευκολυνθεί τελικά η ανάσυρσή του. Το πρόγραμμα υποστηρίζεται από το Small Grants Program της Ocean Conservancy – Global Ghost Gear Initiative. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/1-600-x-450.jpg Τον Οκτώβριο του 2022 ανασύρθηκε το πρώτο δίχτυ-φάντασμα με τη χρήση αυτής της μεθοδολογίας, ένα δίχτυ απλάδι μήκους 10 μέτρων, από τη θαλάσσια περιοχή γύρω από τη νήσο Πάτροκλος. Πρόκειται το πρώτο στο είδος του επίτευγμα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως, για το Global Ghost Gear Initiative καθώς και για τη Ghost Diving, τον κύριο συνεργάτη του προγράμματος "Coasts Untangled". Τα συγκεκριμένα δίχτυα είναι σχεδιασμένα να κρέμονται στο νερό, με βάρη στο κάτω μέρος και μικρούς πλωτήρες στην κορυφή. Όταν χάνονται στη θάλασσα, πιάνουν αδιακρίτως όλα τα είδη της θαλάσσιας ζωής, καταδικάζοντάς τα σε ένα αργό και οδυνηρό θάνατο. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/2-270-x-600.jpg "Είναι υπέροχο να βλέπεις ένα σχέδιο να ολοκληρώνει τον κύκλο του. Βρήκαμε αυτό το δίχτυ κατά τη διάρκεια έρευνας με drone. Είχε χαθεί ή εγκαταλειφθεί από ψαράδες και είχε μπλεχτεί σε ύφαλο, όπου θα μπορούσε να παγιδεύσει θαλάσσια ζωή. Χρησιμοποιώντας τις συντεταγμένες από την εικόνα του drone, το εντοπίσαμε και το ανασύραμε", αναφέρει ο Dr. Milne. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/3-600-x-600.jpg Τα χαμένα αλιευτικά εργαλεία πολύ δύσκολα ποσοτικοποιούνται και έχουν ευρείες επιπτώσεις. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μόνο και μόνο στα υποτροπικά «σκουπιδονήσια» κινούνται ελεύθερα αυτή τη στιγμή 200.000 τόνοι αλιευτικών εργαλείων, απειλώντας τη θαλάσσια βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα όπου συγκεντρώνονται. Τα δίχτυα ψαρέματος, καθώς συνήθως κατασκευάζονται από πλαστικό το οποίο δεν βιοδιασπάται, παραμένουν στη θάλασσα για εκατοντάδες χρόνια. Την ίδια στιγμή διασπώνται σε μικρότερα τμήματα, τα λεγόμενα μικροπλαστικά, τα οποία καταλήγουν στα στομάχια των ψαριών και κατά συνέπεια στην τροφική μας αλυσίδα. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/4-600-x-400.jpg Στην πρώτη φάση του έργου, η ομάδα εξέτασε μια περιοχή ακτογραμμής 15 τετραγωνικών χιλιομέτρων σε 17 τοποθεσίες, συλλέγοντας 25.790 εικόνες, οι οποίες αναλύθηκαν για τυχόν ύπαρξη διχτυών και άλλων πλαστικών απορριμμάτων. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/5-600-x-400.jpg «Μετά την συλλογή εναέριων εικόνων, πραγματοποιήσαμε υποβρύχιες διατομές, καλύπτοντας έως και 2 χιλιόμετρα κατά μήκος των περιοχών που είχαν ερευνηθεί με drone, καταγράφοντας στοιχεία σε όλη τη διαδρομή σε αναζήτηση χαμένου αλιευτικού εξοπλισμού. Είναι χαρά μας να συμβάλλουμε σε αυτή την καινοτόμα προσπάθεια που έχει στόχο να διευκολύνει το έργο μας για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος,» είπε ο Νίκος Βαρδάκας, συντονιστής της Ghost Diving Greece. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/6-600-x-400.jpg Με την εισαγωγή περισσότερων δεδομένων, η μεθοδολογία, η οποία παραδόξως έχει τις ρίζες της στην έρευνα για τους ουρακοτάγκους, αναπτύσσεται συνεχώς. Η ερευνητική ομάδα ελπίζει να διευρύνει την προσπάθεια και σε νέες περιοχές, ερευνώντας πώς ο εναέριος έλεγχος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της θαλάσσιας ρύπανσης παγκοσμίως, τα επόμενα χρόνια. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/7-600-x-338.jpg Μόλις το δίχτυ επέστρεψε στην ξηρά, τα βαρίδια και οι πλωτήρες αφαιρέθηκαν ώστε το πλαστικό υλικό να ανακυκλωθεί. Η οργάνωση Healthy Seas διασφαλίζει ότι τα δίχτυα που ανακτώνται από τις ομάδες Ghost Diving σε όλο τον κόσμο μετατρέπονται σε νέους πόρους. Τα νάιλον δίχτυα ανακυκλώνονται μαζί με άλλα νάιλον απορρίμματα για την παραγωγή νήματος ECONYL, τη βάση για νέα προϊόντα όπως κάλτσες, μαγιό, αξεσουάρ, χαλιά και πολλά άλλα. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/8-600-x-450.jpg ___________________________________________________________________________________ H Ghost Diving είναι διεθνής μη κερδοσκοπική οργάνωση εθελοντών τεχνικών δυτών με έδρα την Ολλανδία, που αναλαμβάνει, υποστηρίζει και προωθεί πρωτοβουλίες ανάσυρσης εγκαταλελειμμένων διχτυών στις θάλασσες και τους ωκεανούς. Από το 2012 έχει διεξάγει καταδύσεις έρευνας και απομάκρυνσης εγκαταλελειμμένων διχτυών στη Βόρεια Θάλασσα, Αδριατική, Αιγαίο, Μεσόγειο και στον Ειρηνικό Ωκεανό σε συνεργασία με πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις και με την υποστήριξη μιας συνεχόμενα αυξανόμενης ομάδας εθελοντών τεχνικών δυτών. Aυτή τη στιγμή λειτουργούν 16 ομάδες σε όλον τον κόσμο. Περισσότερες πληροφορίες: https://ghostdiving.org/ View full είδηση
  9. Πριν από τριάντα χρόνια, επιστήμονες και μηχανικοί εκτόξευσαν έναν νέο δορυφόρο για να μελετήσουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας με την πάροδο του χρόνου, μια μελέτη που κάποτε μπορούσε να γίνει μόνο από όργανα μέτρησης στις ακτές. Το TOPEX/Poseidon εκτοξεύτηκε στο διάστημα στις 10 Αυγούστου 1992 και ξεκίνησε μια καταγραφή δεδομένων 30 ετών για το ύψος της επιφάνειας των ωκεανών σε όλο τον κόσμο. Οι παρατηρήσεις έχουν επιβεβαιώσει σε παγκόσμια κλίμακα αυτό που οι επιστήμονες είδαν προηγουμένως από την ακτογραμμή: η μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει και ο ρυθμός επιταχύνεται συνεχώς. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας —που φαίνεται στο γραμμικό διάγραμμα πάνω— έχει αυξηθεί κατά 10,1 εκατοστά από το 1992. Τα τελευταία 140 χρόνια, οι δορυφόροι και οι μετρητές παλίρροιας δείχνουν ότι η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί 21 έως 24 εκατοστά. Ξεκινώντας με το TOPEX/Poseidon, η NASA και οι συνεργαζόμενες διαστημικές υπηρεσίες έχουν εκτοξεύσει μια σειρά δορυφόρων που χρησιμοποιούν ραντάρ υψομετρίας για την παρακολούθηση της τοπογραφίας της επιφάνειας του ωκεανού – ουσιαστικά, το κατακόρυφο σχήμα και το ύψος του ωκεανού. Τα υψομετρικά ραντάρ στέλνουν συνεχώς παλμούς ραδιοκυμάτων (μικροκύματα) που αντανακλώνται από την επιφάνεια του ωκεανού πίσω προς τον δορυφόρο. Τα όργανα υπολογίζουν τον χρόνο που χρειάζεται για να επιστρέψει το σήμα, ενώ παράλληλα παρακολουθούν την ακριβή θέση του δορυφόρου στο διάστημα. Από αυτό, οι επιστήμονες εξάγουν το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας ακριβώς κάτω από τον δορυφόρο. Από το 1992, πέντε αποστολές με παρόμοια υψόμετρα έχουν επαναλάβει την ίδια τροχιά κάθε 10 ημέρες: TOPEX/Poseidon (1992 έως 2006), Jason-1 (2001 έως 2013), το Ocean Surface Topography Mission/Jason-2 (2008 έως 2019), Jason-3 (2016 έως σήμερα) και Sentinel-6 Michael Freilich (2020 έως σήμερα). Οι αποστολές δημιουργήθηκαν μέσω διαφόρων συνεργασιών μεταξύ της NASA, του γαλλικού Centre National d’Etudes Spatiales (CNES), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Εκμετάλλευση Μετεωρολογικών Δορυφόρων (EUMETSAT), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ. (NOAA). Μαζί, οι ομάδες της αποστολής έχουν συγκεντρώσει ένα ενοποιημένο αρχείο τοπογραφίας ωκεανών που ισοδυναμεί με το έργο μισού εκατομμυρίου μετρητών παλίρροιας. Οι επιστήμονες συσσώρευσαν και επιβεβαίωσαν ένα αρχείο δεδομένων που είναι πλέον αρκετά μεγάλο και ευαίσθητο για να ανιχνεύσει τις παγκόσμιες και περιφερειακές αλλαγές της στάθμης της θάλασσας πέρα από τους εποχιακούς, ετήσιους και δεκαετούς κύκλους που συμβαίνουν φυσικά. «Με δεδομένα 30 ετών, μπορούμε επιτέλους να δούμε τι τεράστιο αντίκτυπο έχουμε στο κλίμα της Γης», δήλωσε ο Josh Willis, ωκεανογράφος στο Jet Propulsion Laboratory και επιστήμονας του έργου της NASA για το Sentinel-6 Michael Freilich. «Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από την ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα επισκιάζει τώρα τους φυσικούς κύκλους. Και συμβαίνει όλο και πιο γρήγορα κάθε δεκαετία». Ο χάρτης στην κορυφή του άρθρου δείχνει τις παγκόσμιες τάσεις στη στάθμη της θάλασσας όπως παρατηρήθηκαν από το 1993 έως το 2022 από το TOPEX/Poseidon, τις τρεις αποστολές Jason και τον Sentinel-6 Michael Freilich. Σημειώστε τις χωρικές διακυμάνσεις στον ρυθμό ανόδου της στάθμης της θάλασσας, με ορισμένα μέρη του ωκεανού να ανεβαίνουν ταχύτερα (που απεικονίζονται με κόκκινο και βαθύ πορτοκαλί) από τον παγκόσμιο ρυθμό. Πολλές από τις ανωμαλίες αντικατοπτρίζουν μακροπρόθεσμες αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και τη διανομή θερμότητας. Τα δεδομένα υψομετρίας δείχνουν επίσης ότι ο ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά περίπου 1,5 mm ανά έτος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ήταν περίπου 2,5 mm ετησίως. Την τελευταία δεκαετία, το ποσοστό αυξήθηκε στα 3,9 mm ετησίως. Οι υψηλές και χαμηλές τιμές κάθε χρόνο προκαλούνται από την ανταλλαγή νερού μεταξύ ξηράς και θάλασσας. «Η χειμερινή βροχή και η χιονόπτωση στο βόρειο ημισφαίριο μετατοπίζουν το νερό από τον ωκεανό στη στεριά και χρειάζεται λίγος χρόνος για να απορροή πίσω στους ωκεανούς», σημείωσε ο Willis. «Αυτό το φαινόμενο προκαλεί συνήθως περίπου 1 cm άνοδο και πτώση κάθε χρόνο, με λίγο περισσότερο ή λιγότερο κατά τη διάρκεια των ετών Ελ Νίνιο και Λα Νίνια. Είναι κυριολεκτικά σαν τον καρδιακό παλμό του πλανήτη». Ενώ μερικά χιλιοστά ανόδου της στάθμης της θάλασσας ετησίως μπορεί να φαίνονται μικρά, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάθε 2,5 cm ανόδου της στάθμης της θάλασσας μεταφράζεται σε 2,5 μέτρα παραλίας που χάνονται κατά μήκος της μέσης ακτής. Σημαίνει επίσης ότι οι υψηλές παλίρροιες και οι καταιγίδες μπορούν να ανυψώσουν τον ωκεανό τοπικά ακόμη πιο ψηλά, προκαλώντας περισσότερες παράκτιες πλημμύρες, ακόμη και τις ηλιόλουστες μέρες. Σε μια έκθεση που εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, Αμερικανοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι το 2050 η στάθμη της θάλασσας κατά μήκος των ακτών των ΗΠΑ θα μπορούσε να ανέβει μεταξύ 25 και 30 cm πάνω από τα σημερινά επίπεδα. «Αυτό που ξεχωρίζει από το αρχείο δορυφορικής υψομετρίας είναι ότι η άνοδος τα τελευταία 30 χρόνια είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από τη φυσική ανταλλαγή νερού μεταξύ ωκεανού και ξηράς σε ένα χρόνο», είπε ο Willis. «Με άλλα λόγια, η άνοδος της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από τον άνθρωπο είναι τώρα δέκα φορές μεγαλύτερη από τους φυσικούς κύκλους». Πηγή: NASA
  10. Η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Π.Ε. Χαλκιδικής αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί στις θαλάσσιες περιοχές λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων. Την προσοχή των πολιτών εφιστά η περιφερειακή ενότητα Χαλκιδικής καλώντας τους να αποφεύγουν την κολύμβηση κατά την εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων, έντονων βροχοπτώσεων και κεραυνών. Σε ανακοίνωσή της, η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Π.Ε. Χαλκιδικής αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί στις θαλάσσιες περιοχές λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων. Σύμφωνα με την περιφερειακή ενότητα έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα επιμόλυνσης της θάλασσας από φερτά υλικά στις εκβολές των ποταμών/ρεμάτων των περιοχών που έχουν πληγεί και αναμένεται να επανεμφανιστούν. Αναλυτικά η ανακοίνωση Σε συνέχεια έντονων βροχοπτώσεων που έχουν πλήξει την Χαλκιδική, τα οποία αναμένεται να ενταθούν το επόμενο διήμερο, σας ενημερώνουμε ότι έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα επιμόλυνσης της θάλασσας από φερτά υλικά στις εκβολές των ποταμών/ρεμάτων των περιοχών που έχουν πληγεί και αναμένεται να επανεμφανιστούν. Σας ενημερώνουμε ότι το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι φυσικό, αναμενόμενο μετά από έντονες βροχοπτώσεις και αποτελεί τον φυσικό μηχανισμό δημιουργίας των αμμουδερών ακτών. Τα ρέματα και τα ποτάμια ως αποδέκτες των υδάτων που κατακλύζουν μία λεκάνη απορροής, συμπαρασύρουν τα φερτά υλικά που ξεπλένονται από αυτή και δια μέσω των ρεμμάτων καταλήγουν στην θάλασσα, ο κυματισμός της οποίας τα διαχωρίζει και εναποθέτει τελικά την άμμο στις ακτές. Κατά την εκδήλωσή του το φαινόμενο είναι ορατό με γυμνό μάτι από το χρώμα που αποκτά η θάλασσα (καφέ), ενώ ο καθαρισμός της μέσω της φυσικής αραίωσης θα έρθει σε λίγες ώρες ή/και μέρες μετά την παύση των φαινομένων και ανάλογα λοιπών γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών (υφιστάμενα θαλάσσια ρεύματα) και των μεταβολών του καιρού (ένταση και κατεύθυνση ανέμων, κλπ). Αξίζει να σημειώσουμε ότι υπό αυτές τις συνθήκες, οι θαλάσσιες εκτάσεις όπου εμφανίζεται οπτικά επιβαρυμένες παρουσιάζουν υψηλούς δείκτες ρύπανσης και μόλυνσης και σημαντική μεταβλητότητα με τον χρόνο και τον χώρο, χωρίς ωστόσο να μπορεί να χαρακτηριστεί ανθρωπογενής και χωρίς να πληρούνται όλα τα κριτήρια της παρ. 2 & 3 του άρθρου 2 του Ν. 1650/86 “Για την προστασία του περιβάλλοντος” για να χαρακτηριστεί ως ρύπανση. Σε συνέχεια των παραπάνω, εφιστούμε την προσοχή στους πολίτες όπως να αποφύγουν την κολύμβηση κατά την εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων έντονων βροχοπτώσεων και κεραυνών καθώς και την κολύμβηση σε θαλάσσιες εκτάσεις που εμφανίζουν υψηλή θολερότητα και καφέ χρωματισμό από τα φερτά υλικά που έχουν εκλυθεί σε αυτή μέσω ρεμάτων. Πηγή: https://www.voria.gr/article/periferia-chalkidikis-ochi-sto-kolimpi-otan-ekdilononte-akrea-kerika-fenomena?fbclid=IwAR3n-2uVYoSMO931SyjJEpGOKspatcOK9_SQd-AKHABvpxyysbrl-K4hyjs View full είδηση
  11. Η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Π.Ε. Χαλκιδικής αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί στις θαλάσσιες περιοχές λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων. Την προσοχή των πολιτών εφιστά η περιφερειακή ενότητα Χαλκιδικής καλώντας τους να αποφεύγουν την κολύμβηση κατά την εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων, έντονων βροχοπτώσεων και κεραυνών. Σε ανακοίνωσή της, η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Π.Ε. Χαλκιδικής αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί στις θαλάσσιες περιοχές λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων. Σύμφωνα με την περιφερειακή ενότητα έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα επιμόλυνσης της θάλασσας από φερτά υλικά στις εκβολές των ποταμών/ρεμάτων των περιοχών που έχουν πληγεί και αναμένεται να επανεμφανιστούν. Αναλυτικά η ανακοίνωση Σε συνέχεια έντονων βροχοπτώσεων που έχουν πλήξει την Χαλκιδική, τα οποία αναμένεται να ενταθούν το επόμενο διήμερο, σας ενημερώνουμε ότι έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα επιμόλυνσης της θάλασσας από φερτά υλικά στις εκβολές των ποταμών/ρεμάτων των περιοχών που έχουν πληγεί και αναμένεται να επανεμφανιστούν. Σας ενημερώνουμε ότι το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι φυσικό, αναμενόμενο μετά από έντονες βροχοπτώσεις και αποτελεί τον φυσικό μηχανισμό δημιουργίας των αμμουδερών ακτών. Τα ρέματα και τα ποτάμια ως αποδέκτες των υδάτων που κατακλύζουν μία λεκάνη απορροής, συμπαρασύρουν τα φερτά υλικά που ξεπλένονται από αυτή και δια μέσω των ρεμμάτων καταλήγουν στην θάλασσα, ο κυματισμός της οποίας τα διαχωρίζει και εναποθέτει τελικά την άμμο στις ακτές. Κατά την εκδήλωσή του το φαινόμενο είναι ορατό με γυμνό μάτι από το χρώμα που αποκτά η θάλασσα (καφέ), ενώ ο καθαρισμός της μέσω της φυσικής αραίωσης θα έρθει σε λίγες ώρες ή/και μέρες μετά την παύση των φαινομένων και ανάλογα λοιπών γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών (υφιστάμενα θαλάσσια ρεύματα) και των μεταβολών του καιρού (ένταση και κατεύθυνση ανέμων, κλπ). Αξίζει να σημειώσουμε ότι υπό αυτές τις συνθήκες, οι θαλάσσιες εκτάσεις όπου εμφανίζεται οπτικά επιβαρυμένες παρουσιάζουν υψηλούς δείκτες ρύπανσης και μόλυνσης και σημαντική μεταβλητότητα με τον χρόνο και τον χώρο, χωρίς ωστόσο να μπορεί να χαρακτηριστεί ανθρωπογενής και χωρίς να πληρούνται όλα τα κριτήρια της παρ. 2 & 3 του άρθρου 2 του Ν. 1650/86 “Για την προστασία του περιβάλλοντος” για να χαρακτηριστεί ως ρύπανση. Σε συνέχεια των παραπάνω, εφιστούμε την προσοχή στους πολίτες όπως να αποφύγουν την κολύμβηση κατά την εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων έντονων βροχοπτώσεων και κεραυνών καθώς και την κολύμβηση σε θαλάσσιες εκτάσεις που εμφανίζουν υψηλή θολερότητα και καφέ χρωματισμό από τα φερτά υλικά που έχουν εκλυθεί σε αυτή μέσω ρεμάτων. Πηγή: https://www.voria.gr/article/periferia-chalkidikis-ochi-sto-kolimpi-otan-ekdilononte-akrea-kerika-fenomena?fbclid=IwAR3n-2uVYoSMO931SyjJEpGOKspatcOK9_SQd-AKHABvpxyysbrl-K4hyjs
  12. Πριν από τριάντα χρόνια, επιστήμονες και μηχανικοί εκτόξευσαν έναν νέο δορυφόρο για να μελετήσουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας με την πάροδο του χρόνου, μια μελέτη που κάποτε μπορούσε να γίνει μόνο από όργανα μέτρησης στις ακτές. Το TOPEX/Poseidon εκτοξεύτηκε στο διάστημα στις 10 Αυγούστου 1992 και ξεκίνησε μια καταγραφή δεδομένων 30 ετών για το ύψος της επιφάνειας των ωκεανών σε όλο τον κόσμο. Οι παρατηρήσεις έχουν επιβεβαιώσει σε παγκόσμια κλίμακα αυτό που οι επιστήμονες είδαν προηγουμένως από την ακτογραμμή: η μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει και ο ρυθμός επιταχύνεται συνεχώς. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας —που φαίνεται στο γραμμικό διάγραμμα πάνω— έχει αυξηθεί κατά 10,1 εκατοστά από το 1992. Τα τελευταία 140 χρόνια, οι δορυφόροι και οι μετρητές παλίρροιας δείχνουν ότι η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί 21 έως 24 εκατοστά. Ξεκινώντας με το TOPEX/Poseidon, η NASA και οι συνεργαζόμενες διαστημικές υπηρεσίες έχουν εκτοξεύσει μια σειρά δορυφόρων που χρησιμοποιούν ραντάρ υψομετρίας για την παρακολούθηση της τοπογραφίας της επιφάνειας του ωκεανού – ουσιαστικά, το κατακόρυφο σχήμα και το ύψος του ωκεανού. Τα υψομετρικά ραντάρ στέλνουν συνεχώς παλμούς ραδιοκυμάτων (μικροκύματα) που αντανακλώνται από την επιφάνεια του ωκεανού πίσω προς τον δορυφόρο. Τα όργανα υπολογίζουν τον χρόνο που χρειάζεται για να επιστρέψει το σήμα, ενώ παράλληλα παρακολουθούν την ακριβή θέση του δορυφόρου στο διάστημα. Από αυτό, οι επιστήμονες εξάγουν το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας ακριβώς κάτω από τον δορυφόρο. Από το 1992, πέντε αποστολές με παρόμοια υψόμετρα έχουν επαναλάβει την ίδια τροχιά κάθε 10 ημέρες: TOPEX/Poseidon (1992 έως 2006), Jason-1 (2001 έως 2013), το Ocean Surface Topography Mission/Jason-2 (2008 έως 2019), Jason-3 (2016 έως σήμερα) και Sentinel-6 Michael Freilich (2020 έως σήμερα). Οι αποστολές δημιουργήθηκαν μέσω διαφόρων συνεργασιών μεταξύ της NASA, του γαλλικού Centre National d’Etudes Spatiales (CNES), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Εκμετάλλευση Μετεωρολογικών Δορυφόρων (EUMETSAT), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ. (NOAA). Μαζί, οι ομάδες της αποστολής έχουν συγκεντρώσει ένα ενοποιημένο αρχείο τοπογραφίας ωκεανών που ισοδυναμεί με το έργο μισού εκατομμυρίου μετρητών παλίρροιας. Οι επιστήμονες συσσώρευσαν και επιβεβαίωσαν ένα αρχείο δεδομένων που είναι πλέον αρκετά μεγάλο και ευαίσθητο για να ανιχνεύσει τις παγκόσμιες και περιφερειακές αλλαγές της στάθμης της θάλασσας πέρα από τους εποχιακούς, ετήσιους και δεκαετούς κύκλους που συμβαίνουν φυσικά. «Με δεδομένα 30 ετών, μπορούμε επιτέλους να δούμε τι τεράστιο αντίκτυπο έχουμε στο κλίμα της Γης», δήλωσε ο Josh Willis, ωκεανογράφος στο Jet Propulsion Laboratory και επιστήμονας του έργου της NASA για το Sentinel-6 Michael Freilich. «Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από την ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα επισκιάζει τώρα τους φυσικούς κύκλους. Και συμβαίνει όλο και πιο γρήγορα κάθε δεκαετία». Ο χάρτης στην κορυφή του άρθρου δείχνει τις παγκόσμιες τάσεις στη στάθμη της θάλασσας όπως παρατηρήθηκαν από το 1993 έως το 2022 από το TOPEX/Poseidon, τις τρεις αποστολές Jason και τον Sentinel-6 Michael Freilich. Σημειώστε τις χωρικές διακυμάνσεις στον ρυθμό ανόδου της στάθμης της θάλασσας, με ορισμένα μέρη του ωκεανού να ανεβαίνουν ταχύτερα (που απεικονίζονται με κόκκινο και βαθύ πορτοκαλί) από τον παγκόσμιο ρυθμό. Πολλές από τις ανωμαλίες αντικατοπτρίζουν μακροπρόθεσμες αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και τη διανομή θερμότητας. Τα δεδομένα υψομετρίας δείχνουν επίσης ότι ο ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά περίπου 1,5 mm ανά έτος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ήταν περίπου 2,5 mm ετησίως. Την τελευταία δεκαετία, το ποσοστό αυξήθηκε στα 3,9 mm ετησίως. Οι υψηλές και χαμηλές τιμές κάθε χρόνο προκαλούνται από την ανταλλαγή νερού μεταξύ ξηράς και θάλασσας. «Η χειμερινή βροχή και η χιονόπτωση στο βόρειο ημισφαίριο μετατοπίζουν το νερό από τον ωκεανό στη στεριά και χρειάζεται λίγος χρόνος για να απορροή πίσω στους ωκεανούς», σημείωσε ο Willis. «Αυτό το φαινόμενο προκαλεί συνήθως περίπου 1 cm άνοδο και πτώση κάθε χρόνο, με λίγο περισσότερο ή λιγότερο κατά τη διάρκεια των ετών Ελ Νίνιο και Λα Νίνια. Είναι κυριολεκτικά σαν τον καρδιακό παλμό του πλανήτη». Ενώ μερικά χιλιοστά ανόδου της στάθμης της θάλασσας ετησίως μπορεί να φαίνονται μικρά, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάθε 2,5 cm ανόδου της στάθμης της θάλασσας μεταφράζεται σε 2,5 μέτρα παραλίας που χάνονται κατά μήκος της μέσης ακτής. Σημαίνει επίσης ότι οι υψηλές παλίρροιες και οι καταιγίδες μπορούν να ανυψώσουν τον ωκεανό τοπικά ακόμη πιο ψηλά, προκαλώντας περισσότερες παράκτιες πλημμύρες, ακόμη και τις ηλιόλουστες μέρες. Σε μια έκθεση που εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, Αμερικανοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι το 2050 η στάθμη της θάλασσας κατά μήκος των ακτών των ΗΠΑ θα μπορούσε να ανέβει μεταξύ 25 και 30 cm πάνω από τα σημερινά επίπεδα. «Αυτό που ξεχωρίζει από το αρχείο δορυφορικής υψομετρίας είναι ότι η άνοδος τα τελευταία 30 χρόνια είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από τη φυσική ανταλλαγή νερού μεταξύ ωκεανού και ξηράς σε ένα χρόνο», είπε ο Willis. «Με άλλα λόγια, η άνοδος της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από τον άνθρωπο είναι τώρα δέκα φορές μεγαλύτερη από τους φυσικούς κύκλους». Πηγή: NASA View full είδηση
  13. Πριν από τριάντα χρόνια, επιστήμονες και μηχανικοί εκτόξευσαν έναν νέο δορυφόρο για να μελετήσουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας με την πάροδο του χρόνου, μια μελέτη που κάποτε μπορούσε να γίνει μόνο από όργανα μέτρησης στις ακτές. Το TOPEX/Poseidon εκτοξεύτηκε στο διάστημα στις 10 Αυγούστου 1992 και ξεκίνησε μια καταγραφή δεδομένων 30 ετών για το ύψος της επιφάνειας των ωκεανών σε όλο τον κόσμο. Οι παρατηρήσεις έχουν επιβεβαιώσει σε παγκόσμια κλίμακα αυτό που οι επιστήμονες είδαν προηγουμένως από την ακτογραμμή: η μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει και ο ρυθμός επιταχύνεται συνεχώς. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας —που φαίνεται στο γραμμικό διάγραμμα πάνω— έχει αυξηθεί κατά 10,1 εκατοστά από το 1992. Τα τελευταία 140 χρόνια, οι δορυφόροι και οι μετρητές παλίρροιας δείχνουν ότι η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί 21 έως 24 εκατοστά. Ξεκινώντας με το TOPEX/Poseidon, η NASA και οι συνεργαζόμενες διαστημικές υπηρεσίες έχουν εκτοξεύσει μια σειρά δορυφόρων που χρησιμοποιούν ραντάρ υψομετρίας για την παρακολούθηση της τοπογραφίας της επιφάνειας του ωκεανού – ουσιαστικά, το κατακόρυφο σχήμα και το ύψος του ωκεανού. Τα υψομετρικά ραντάρ στέλνουν συνεχώς παλμούς ραδιοκυμάτων (μικροκύματα) που αντανακλώνται από την επιφάνεια του ωκεανού πίσω προς τον δορυφόρο. Τα όργανα υπολογίζουν τον χρόνο που χρειάζεται για να επιστρέψει το σήμα, ενώ παράλληλα παρακολουθούν την ακριβή θέση του δορυφόρου στο διάστημα. Από αυτό, οι επιστήμονες εξάγουν το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας ακριβώς κάτω από τον δορυφόρο. Από το 1992, πέντε αποστολές με παρόμοια υψόμετρα έχουν επαναλάβει την ίδια τροχιά κάθε 10 ημέρες: TOPEX/Poseidon (1992 έως 2006), Jason-1 (2001 έως 2013), το Ocean Surface Topography Mission/Jason-2 (2008 έως 2019), Jason-3 (2016 έως σήμερα) και Sentinel-6 Michael Freilich (2020 έως σήμερα). Οι αποστολές δημιουργήθηκαν μέσω διαφόρων συνεργασιών μεταξύ της NASA, του γαλλικού Centre National d’Etudes Spatiales (CNES), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Εκμετάλλευση Μετεωρολογικών Δορυφόρων (EUMETSAT), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ. (NOAA). Μαζί, οι ομάδες της αποστολής έχουν συγκεντρώσει ένα ενοποιημένο αρχείο τοπογραφίας ωκεανών που ισοδυναμεί με το έργο μισού εκατομμυρίου μετρητών παλίρροιας. Οι επιστήμονες συσσώρευσαν και επιβεβαίωσαν ένα αρχείο δεδομένων που είναι πλέον αρκετά μεγάλο και ευαίσθητο για να ανιχνεύσει τις παγκόσμιες και περιφερειακές αλλαγές της στάθμης της θάλασσας πέρα από τους εποχιακούς, ετήσιους και δεκαετούς κύκλους που συμβαίνουν φυσικά. «Με δεδομένα 30 ετών, μπορούμε επιτέλους να δούμε τι τεράστιο αντίκτυπο έχουμε στο κλίμα της Γης», δήλωσε ο Josh Willis, ωκεανογράφος στο Jet Propulsion Laboratory και επιστήμονας του έργου της NASA για το Sentinel-6 Michael Freilich. «Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από την ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα επισκιάζει τώρα τους φυσικούς κύκλους. Και συμβαίνει όλο και πιο γρήγορα κάθε δεκαετία». Το γράφημα στην κορυφή του άρθρου δείχνει τις παγκόσμιες τάσεις στη στάθμη της θάλασσας όπως παρατηρήθηκαν από το 1993 έως το 2022 από το TOPEX/Poseidon, τις τρεις αποστολές Jason και τον Sentinel-6 Michael Freilich. Σημειώστε τις χωρικές διακυμάνσεις στον ρυθμό ανόδου της στάθμης της θάλασσας, με ορισμένα μέρη του ωκεανού να ανεβαίνουν ταχύτερα (που απεικονίζονται με κόκκινο και βαθύ πορτοκαλί) από τον παγκόσμιο ρυθμό. Πολλές από τις ανωμαλίες αντικατοπτρίζουν μακροπρόθεσμες αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και τη διανομή θερμότητας. Τα δεδομένα υψομετρίας δείχνουν επίσης ότι ο ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά περίπου 1,5 mm ανά έτος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ήταν περίπου 2,5 mm ετησίως. Την τελευταία δεκαετία, το ποσοστό αυξήθηκε στα 3,9 mm ετησίως. Οι υψηλές και χαμηλές τιμές κάθε χρόνο προκαλούνται από την ανταλλαγή νερού μεταξύ ξηράς και θάλασσας. «Η χειμερινή βροχή και η χιονόπτωση στο βόρειο ημισφαίριο μετατοπίζουν το νερό από τον ωκεανό στη στεριά και χρειάζεται λίγος χρόνος για να απορροή πίσω στους ωκεανούς», σημείωσε ο κ.Willis. «Αυτό το φαινόμενο προκαλεί συνήθως περίπου 1 cm άνοδο και πτώση κάθε χρόνο, με λίγο περισσότερο ή λιγότερο κατά τη διάρκεια των ετών Ελ Νίνιο και Λα Νίνια. Είναι κυριολεκτικά σαν τον καρδιακό παλμό του πλανήτη». Ενώ μερικά χιλιοστά ανόδου της στάθμης της θάλασσας ετησίως μπορεί να φαίνονται μικρά, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάθε 2,5 cm ανόδου της στάθμης της θάλασσας μεταφράζεται σε 2,5 μέτρα παραλίας που χάνονται κατά μήκος της μέσης ακτής. Σημαίνει επίσης ότι οι υψηλές παλίρροιες και οι καταιγίδες μπορούν να ανυψώσουν τον ωκεανό τοπικά ακόμη πιο ψηλά, προκαλώντας περισσότερες παράκτιες πλημμύρες, ακόμη και τις ηλιόλουστες μέρες. Σε μια έκθεση που εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, Αμερικανοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι το 2050 η στάθμη της θάλασσας κατά μήκος των ακτών των ΗΠΑ θα μπορούσε να ανέβει μεταξύ 25 και 30 cm πάνω από τα σημερινά επίπεδα. «Αυτό που ξεχωρίζει από το αρχείο δορυφορικής υψομετρίας είναι ότι η άνοδος τα τελευταία 30 χρόνια είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από τη φυσική ανταλλαγή νερού μεταξύ ωκεανού και ξηράς σε ένα χρόνο», είπε ο Willis. «Με άλλα λόγια, η άνοδος της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από τον άνθρωπο είναι τώρα δέκα φορές μεγαλύτερη από τους φυσικούς κύκλους». Πηγή: NASA, Φωτογραφία NASA/Saskia Madlener View full είδηση
  14. Πριν από τριάντα χρόνια, επιστήμονες και μηχανικοί εκτόξευσαν έναν νέο δορυφόρο για να μελετήσουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας με την πάροδο του χρόνου, μια μελέτη που κάποτε μπορούσε να γίνει μόνο από όργανα μέτρησης στις ακτές. Το TOPEX/Poseidon εκτοξεύτηκε στο διάστημα στις 10 Αυγούστου 1992 και ξεκίνησε μια καταγραφή δεδομένων 30 ετών για το ύψος της επιφάνειας των ωκεανών σε όλο τον κόσμο. Οι παρατηρήσεις έχουν επιβεβαιώσει σε παγκόσμια κλίμακα αυτό που οι επιστήμονες είδαν προηγουμένως από την ακτογραμμή: η μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει και ο ρυθμός επιταχύνεται συνεχώς. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας —που φαίνεται στο γραμμικό διάγραμμα πάνω— έχει αυξηθεί κατά 10,1 εκατοστά από το 1992. Τα τελευταία 140 χρόνια, οι δορυφόροι και οι μετρητές παλίρροιας δείχνουν ότι η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί 21 έως 24 εκατοστά. Ξεκινώντας με το TOPEX/Poseidon, η NASA και οι συνεργαζόμενες διαστημικές υπηρεσίες έχουν εκτοξεύσει μια σειρά δορυφόρων που χρησιμοποιούν ραντάρ υψομετρίας για την παρακολούθηση της τοπογραφίας της επιφάνειας του ωκεανού – ουσιαστικά, το κατακόρυφο σχήμα και το ύψος του ωκεανού. Τα υψομετρικά ραντάρ στέλνουν συνεχώς παλμούς ραδιοκυμάτων (μικροκύματα) που αντανακλώνται από την επιφάνεια του ωκεανού πίσω προς τον δορυφόρο. Τα όργανα υπολογίζουν τον χρόνο που χρειάζεται για να επιστρέψει το σήμα, ενώ παράλληλα παρακολουθούν την ακριβή θέση του δορυφόρου στο διάστημα. Από αυτό, οι επιστήμονες εξάγουν το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας ακριβώς κάτω από τον δορυφόρο. Από το 1992, πέντε αποστολές με παρόμοια υψόμετρα έχουν επαναλάβει την ίδια τροχιά κάθε 10 ημέρες: TOPEX/Poseidon (1992 έως 2006), Jason-1 (2001 έως 2013), το Ocean Surface Topography Mission/Jason-2 (2008 έως 2019), Jason-3 (2016 έως σήμερα) και Sentinel-6 Michael Freilich (2020 έως σήμερα). Οι αποστολές δημιουργήθηκαν μέσω διαφόρων συνεργασιών μεταξύ της NASA, του γαλλικού Centre National d’Etudes Spatiales (CNES), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Εκμετάλλευση Μετεωρολογικών Δορυφόρων (EUMETSAT), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ. (NOAA). Μαζί, οι ομάδες της αποστολής έχουν συγκεντρώσει ένα ενοποιημένο αρχείο τοπογραφίας ωκεανών που ισοδυναμεί με το έργο μισού εκατομμυρίου μετρητών παλίρροιας. Οι επιστήμονες συσσώρευσαν και επιβεβαίωσαν ένα αρχείο δεδομένων που είναι πλέον αρκετά μεγάλο και ευαίσθητο για να ανιχνεύσει τις παγκόσμιες και περιφερειακές αλλαγές της στάθμης της θάλασσας πέρα από τους εποχιακούς, ετήσιους και δεκαετούς κύκλους που συμβαίνουν φυσικά. «Με δεδομένα 30 ετών, μπορούμε επιτέλους να δούμε τι τεράστιο αντίκτυπο έχουμε στο κλίμα της Γης», δήλωσε ο Josh Willis, ωκεανογράφος στο Jet Propulsion Laboratory και επιστήμονας του έργου της NASA για το Sentinel-6 Michael Freilich. «Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από την ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα επισκιάζει τώρα τους φυσικούς κύκλους. Και συμβαίνει όλο και πιο γρήγορα κάθε δεκαετία». Το γράφημα στην κορυφή του άρθρου δείχνει τις παγκόσμιες τάσεις στη στάθμη της θάλασσας όπως παρατηρήθηκαν από το 1993 έως το 2022 από το TOPEX/Poseidon, τις τρεις αποστολές Jason και τον Sentinel-6 Michael Freilich. Σημειώστε τις χωρικές διακυμάνσεις στον ρυθμό ανόδου της στάθμης της θάλασσας, με ορισμένα μέρη του ωκεανού να ανεβαίνουν ταχύτερα (που απεικονίζονται με κόκκινο και βαθύ πορτοκαλί) από τον παγκόσμιο ρυθμό. Πολλές από τις ανωμαλίες αντικατοπτρίζουν μακροπρόθεσμες αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και τη διανομή θερμότητας. Τα δεδομένα υψομετρίας δείχνουν επίσης ότι ο ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά περίπου 1,5 mm ανά έτος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ήταν περίπου 2,5 mm ετησίως. Την τελευταία δεκαετία, το ποσοστό αυξήθηκε στα 3,9 mm ετησίως. Οι υψηλές και χαμηλές τιμές κάθε χρόνο προκαλούνται από την ανταλλαγή νερού μεταξύ ξηράς και θάλασσας. «Η χειμερινή βροχή και η χιονόπτωση στο βόρειο ημισφαίριο μετατοπίζουν το νερό από τον ωκεανό στη στεριά και χρειάζεται λίγος χρόνος για να απορροή πίσω στους ωκεανούς», σημείωσε ο κ.Willis. «Αυτό το φαινόμενο προκαλεί συνήθως περίπου 1 cm άνοδο και πτώση κάθε χρόνο, με λίγο περισσότερο ή λιγότερο κατά τη διάρκεια των ετών Ελ Νίνιο και Λα Νίνια. Είναι κυριολεκτικά σαν τον καρδιακό παλμό του πλανήτη». Ενώ μερικά χιλιοστά ανόδου της στάθμης της θάλασσας ετησίως μπορεί να φαίνονται μικρά, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάθε 2,5 cm ανόδου της στάθμης της θάλασσας μεταφράζεται σε 2,5 μέτρα παραλίας που χάνονται κατά μήκος της μέσης ακτής. Σημαίνει επίσης ότι οι υψηλές παλίρροιες και οι καταιγίδες μπορούν να ανυψώσουν τον ωκεανό τοπικά ακόμη πιο ψηλά, προκαλώντας περισσότερες παράκτιες πλημμύρες, ακόμη και τις ηλιόλουστες μέρες. Σε μια έκθεση που εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, Αμερικανοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι το 2050 η στάθμη της θάλασσας κατά μήκος των ακτών των ΗΠΑ θα μπορούσε να ανέβει μεταξύ 25 και 30 cm πάνω από τα σημερινά επίπεδα. «Αυτό που ξεχωρίζει από το αρχείο δορυφορικής υψομετρίας είναι ότι η άνοδος τα τελευταία 30 χρόνια είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από τη φυσική ανταλλαγή νερού μεταξύ ωκεανού και ξηράς σε ένα χρόνο», είπε ο Willis. «Με άλλα λόγια, η άνοδος της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από τον άνθρωπο είναι τώρα δέκα φορές μεγαλύτερη από τους φυσικούς κύκλους». Πηγή: NASA, Φωτογραφία NASA/Saskia Madlener
  15. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων (ΕΤαΕ) πραγματοποίησε αρχική επένδυση ύψους 70 εκατ. ευρώ στο Ταμείο Βιώσιμων Θαλάσσιων Υποδομών, διαχειρίστρια του οποίου είναι η Eurazeo. Οι επενδύσεις του ΕΤαΕ υποστηρίζονται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών ΕπενδύσεωνΑναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτούEN (ΕΤΣΕ), τον κύριο πυλώνα του επενδυτικού σχεδίου για την Ευρώπη. Το Ταμείο Βιώσιμων Θαλάσσιων Υποδομών αποσκοπεί στη στήριξη της μετάβασης της παγκόσμιας ναυτιλιακής βιομηχανίας προς μια οικονομία με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα έως το 2050. Αυτός ο στόχος συνάδει με τον στόχο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Αναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτού για μηδενικές καθαρές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050. Με συνολικό ποσό 200 εκατ. ευρώ μέχρι στιγμής, το Ταμείο έχει ήδη καταφέρει να συγκεντρώσει πάνω από το μισό ποσό-στόχο. Η συνολική επένδυση θα συμβάλει στη χρηματοδότηση τριών βασικών μέσων: σκάφη εξοπλισμένα με φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες που χρησιμοποιούν εναλλακτικά ή πιο αποδοτικά καύσιμα, καινοτόμο λιμενικό εξοπλισμό και υποδομές για τη στήριξη της πράσινης μετάβασης, καθώς και μέσα που στηρίζουν την ανάπτυξη υπεράκτιων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ο κ. Πάολο Τζεντιλόνι, Επίτροπος Οικονομίας, δήλωσε σχετικά: «Δεδομένου του μεγάλου όγκου εμπορευμάτων που μεταφέρονται καθημερινά στους ωκεανούς μας, είναι βέβαιο ότι ο ναυτιλιακός τομέας πρέπει να συμβάλει σημαντικά στον στόχο μας για ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα έως το 2050. Το γεγονός ότι το επενδυτικό σχέδιο για την Ευρώπη συμβάλλει στη στήριξη του Ταμείου Βιώσιμων Θαλάσσιων Υποδομών αποτελεί εξαιρετική είδηση. Η στήριξη αυτή θέτει τα θεμέλια μιας ισχυρής χρηματοδότησης για πιο βιώσιμα σκάφη και λιμενικές υποδομές, με στόχο την προώθηση της ανάπτυξης υπεράκτιων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.» Μέχρι στιγμής, το επενδυτικό σχέδιο για την ΕυρώπηΑναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτούEL••• έχει κινητοποιήσει 546,5 δισ. ευρώ σε επενδύσεις προς όφελος περισσότερων από 1,4 εκατ. μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Σχετικό δελτίο Τύπου είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυοΑναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτούEN.
  16. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων (ΕΤαΕ) πραγματοποίησε αρχική επένδυση ύψους 70 εκατ. ευρώ στο Ταμείο Βιώσιμων Θαλάσσιων Υποδομών, διαχειρίστρια του οποίου είναι η Eurazeo. Οι επενδύσεις του ΕΤαΕ υποστηρίζονται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών ΕπενδύσεωνΑναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτούEN (ΕΤΣΕ), τον κύριο πυλώνα του επενδυτικού σχεδίου για την Ευρώπη. Το Ταμείο Βιώσιμων Θαλάσσιων Υποδομών αποσκοπεί στη στήριξη της μετάβασης της παγκόσμιας ναυτιλιακής βιομηχανίας προς μια οικονομία με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα έως το 2050. Αυτός ο στόχος συνάδει με τον στόχο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Αναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτού για μηδενικές καθαρές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050. Με συνολικό ποσό 200 εκατ. ευρώ μέχρι στιγμής, το Ταμείο έχει ήδη καταφέρει να συγκεντρώσει πάνω από το μισό ποσό-στόχο. Η συνολική επένδυση θα συμβάλει στη χρηματοδότηση τριών βασικών μέσων: σκάφη εξοπλισμένα με φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες που χρησιμοποιούν εναλλακτικά ή πιο αποδοτικά καύσιμα, καινοτόμο λιμενικό εξοπλισμό και υποδομές για τη στήριξη της πράσινης μετάβασης, καθώς και μέσα που στηρίζουν την ανάπτυξη υπεράκτιων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ο κ. Πάολο Τζεντιλόνι, Επίτροπος Οικονομίας, δήλωσε σχετικά: «Δεδομένου του μεγάλου όγκου εμπορευμάτων που μεταφέρονται καθημερινά στους ωκεανούς μας, είναι βέβαιο ότι ο ναυτιλιακός τομέας πρέπει να συμβάλει σημαντικά στον στόχο μας για ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα έως το 2050. Το γεγονός ότι το επενδυτικό σχέδιο για την Ευρώπη συμβάλλει στη στήριξη του Ταμείου Βιώσιμων Θαλάσσιων Υποδομών αποτελεί εξαιρετική είδηση. Η στήριξη αυτή θέτει τα θεμέλια μιας ισχυρής χρηματοδότησης για πιο βιώσιμα σκάφη και λιμενικές υποδομές, με στόχο την προώθηση της ανάπτυξης υπεράκτιων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.» Μέχρι στιγμής, το επενδυτικό σχέδιο για την ΕυρώπηΑναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτούEL••• έχει κινητοποιήσει 546,5 δισ. ευρώ σε επενδύσεις προς όφελος περισσότερων από 1,4 εκατ. μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Σχετικό δελτίο Τύπου είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυοΑναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτούEN. View full είδηση
  17. Ο Όμιλος Bjarke Ingels χτίζει μια βιώσιμη πλωτή πόλη στα ανοιχτά της Μπουσάν, στις ακτές της Νότιας Κορέας. Το έργο θα μπορούσε να αποτελέσει λύση για τις παράκτιες πόλεις που απειλούνται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, λόγω του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής. H άνοδος της στάθμης της θάλασσας –μία από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής- αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την παράκτια ζωή. Ένα φιλόδοξο νέο έργο στη Νότια Κορέα έρχεται ως λύση στην αντιμετώπιση του φαινομένου, με τη μορφή μιας βιώσιμης πόλης που δεν θα επηρεάζεται από την άνοδο των υδάτων καθώς θα επιπλέει. Η πόλη Μπουσάν, η οποία βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της κορεατικής χερσονήσου, κατέληξε σε συμφωνία με το UN-Habitat και την Oceanix για την κατασκευή της πρώτης πλωτής μητρόπολης στον κόσμο. Το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί το συντομότερο το 2025 και θα αποτελέσει το πρωτότυπο σχέδιο για τις παράκτιες πόλεις που αναζητούν λύσεις στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Εικόνα Η Oceanix City, η πρώτη πλωτή μητρόπολη στον κόσμο αναμένεται να ολοκληρωθεί το συντομότερο το 2025 (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) Σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου της Oceanix, επί του παρόντος, το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 90% των μεγαλουπόλεων του πλανήτη -συνήθως εκείνων με πληθυσμό άνω των 10 εκατομμυρίων ανθρώπων- βρίσκονται σε απόσταση 100 περίπου χιλιομέτρων από μια μεγάλη ακτή. Αυτό τις καθιστά ευάλωτες στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας, που θα μπορούσε να εκτοπίσει εκατομμύρια ανθρώπους τις επόμενες δεκαετίες και να προκαλέσει ζημιές δισεκατομμυρίων σε περιουσίες και υποδομές. Εικόνα Η πλωτή μητρόπολη θα αποτελέσει το πρωτότυπο σχέδιο για τις παράκτιες πόλεις που αναζητούν λύσεις στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) Με πληθυσμό 3,4 εκατομμυρίων κατοίκων, η Μπουσάν μπορεί να μην πληροί τις προϋποθέσεις ως μεγαλούπολη, αλλά είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Νότιας Κορέας και το πέμπτο μεγαλύτερο επίνειο στον κόσμο. Ωστόσο, η πόλη δεν είναι ευάλωτη μόνο στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Τα τελευταία χρόνια, έχει επίσης χτυπηθεί από τυφώνες και πλημμύρες, γεγονότα που το καθιστούν ιδανική τοποθεσία για το ζωτικής σημασίας πείραμα. Εικόνα Η Oceanix City θα μπορεί να φιλοξενήσει αρχικά 10.000 άτομα (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) «Απλώς προέκυψε ότι η Μπουσάν είναι το καλύτερο μέρος για να αναπτύξουμε αυτό το πρωτότυπο», δήλωσε ο συνιδρυτής της Oceanix, Itai Madamombe στο Business Insider νωρίτερα αυτό το μήνα. «Ωστόσο, το project ελπίζουμε να είναι χρήσιμο σε όλες τις παράκτιες πόλεις ή τις παράκτιες κοινότητες που αντιμετωπίζουν την πρόκληση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας σε όλο τον κόσμο». Εικόνα Η πλωτή μητρόπολη θα είναι ενεργειακά αυτόνομη, βασιζόμενη αποκλειστικά σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) Το πρωτότυπο για την πόλη στα ανοιχτά της ακτής της Μπουσάν σχεδιάστηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης στρογγυλής τράπεζας του ΟΗΕ για τις βιώσιμες πλωτές πόλεις το 2019. Αναπτύχθηκε από τον όμιλο Bjarke Ingels και αποτελείται από αρθρωτές εξαγωνικές πλατφόρμες που επιπλέουν στο νερό. Εικόνα Το project αναπτύχθηκε από τον όμιλο Bjarke Ingels και αποτελείται από αρθρωτές εξαγωνικές πλατφόρμες που επιπλέουν στο νερό (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) Η Oceanix City θα μπορεί να φιλοξενήσει αρχικά 10.000 άτομα και θα παράγει τη δική της τροφή (όπως χτένια και φύκια), ενέργεια και γλυκό νερό, χάρη σε ένα πλήρως ενσωματωμένο σύστημα κλειστού βρόχου που δεν δημιουργεί απόβλητα. Ο αρθρωτός σχεδιασμός θα βοηθήσει επίσης την πόλη να αντέξει τις φυσικές καταστροφές, όπως τσουνάμι, τυφώνες και πλημμύρες. Εικόνα Χάρη σε ένα πλήρως ενσωματωμένο σύστημα κλειστού βρόχου, η πόλη θα παράγει τη δική της τροφή χωρίς να δημιουργεί απόβλητα (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) Το UN-Habitat θα συλλέξει και θα αναλύσει δεδομένα από την πλωτή πόλη και θα χρησιμοποιήσει τα ευρήματα για μελλοντικά παρόμοια project. Κι αν όλα αυτά μοιάζουν με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, η Oceanix διατείνεται ότι βρίσκεται ήδη σε συνομιλίες με άλλες 10 κυβερνήσεις για παρόμοια έργα, αριθμός που θα μπορούσε να αυξηθεί εάν το πρωτότυπο της Μπουσάν αποδειχτεί επιτυχημένο. Εικόνα Η Oceanix διατείνεται ότι βρίσκεται ήδη σε συνομιλίες με άλλες 10 κυβερνήσεις για παρόμοια έργα (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να περιηγηθείτε στο website της Oceanix, και να παρακολουθήσετε το παρακάτω video που δημοσιοποίησε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. View full είδηση
  18. Ο Όμιλος Bjarke Ingels χτίζει μια βιώσιμη πλωτή πόλη στα ανοιχτά της Μπουσάν, στις ακτές της Νότιας Κορέας. Το έργο θα μπορούσε να αποτελέσει λύση για τις παράκτιες πόλεις που απειλούνται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, λόγω του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής. H άνοδος της στάθμης της θάλασσας –μία από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής- αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την παράκτια ζωή. Ένα φιλόδοξο νέο έργο στη Νότια Κορέα έρχεται ως λύση στην αντιμετώπιση του φαινομένου, με τη μορφή μιας βιώσιμης πόλης που δεν θα επηρεάζεται από την άνοδο των υδάτων καθώς θα επιπλέει. Η πόλη Μπουσάν, η οποία βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της κορεατικής χερσονήσου, κατέληξε σε συμφωνία με το UN-Habitat και την Oceanix για την κατασκευή της πρώτης πλωτής μητρόπολης στον κόσμο. Το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί το συντομότερο το 2025 και θα αποτελέσει το πρωτότυπο σχέδιο για τις παράκτιες πόλεις που αναζητούν λύσεις στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Εικόνα Η Oceanix City, η πρώτη πλωτή μητρόπολη στον κόσμο αναμένεται να ολοκληρωθεί το συντομότερο το 2025 (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) Σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου της Oceanix, επί του παρόντος, το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 90% των μεγαλουπόλεων του πλανήτη -συνήθως εκείνων με πληθυσμό άνω των 10 εκατομμυρίων ανθρώπων- βρίσκονται σε απόσταση 100 περίπου χιλιομέτρων από μια μεγάλη ακτή. Αυτό τις καθιστά ευάλωτες στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας, που θα μπορούσε να εκτοπίσει εκατομμύρια ανθρώπους τις επόμενες δεκαετίες και να προκαλέσει ζημιές δισεκατομμυρίων σε περιουσίες και υποδομές. Εικόνα Η πλωτή μητρόπολη θα αποτελέσει το πρωτότυπο σχέδιο για τις παράκτιες πόλεις που αναζητούν λύσεις στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) Με πληθυσμό 3,4 εκατομμυρίων κατοίκων, η Μπουσάν μπορεί να μην πληροί τις προϋποθέσεις ως μεγαλούπολη, αλλά είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Νότιας Κορέας και το πέμπτο μεγαλύτερο επίνειο στον κόσμο. Ωστόσο, η πόλη δεν είναι ευάλωτη μόνο στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Τα τελευταία χρόνια, έχει επίσης χτυπηθεί από τυφώνες και πλημμύρες, γεγονότα που το καθιστούν ιδανική τοποθεσία για το ζωτικής σημασίας πείραμα. Εικόνα Η Oceanix City θα μπορεί να φιλοξενήσει αρχικά 10.000 άτομα (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) «Απλώς προέκυψε ότι η Μπουσάν είναι το καλύτερο μέρος για να αναπτύξουμε αυτό το πρωτότυπο», δήλωσε ο συνιδρυτής της Oceanix, Itai Madamombe στο Business Insider νωρίτερα αυτό το μήνα. «Ωστόσο, το project ελπίζουμε να είναι χρήσιμο σε όλες τις παράκτιες πόλεις ή τις παράκτιες κοινότητες που αντιμετωπίζουν την πρόκληση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας σε όλο τον κόσμο». Εικόνα Η πλωτή μητρόπολη θα είναι ενεργειακά αυτόνομη, βασιζόμενη αποκλειστικά σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) Το πρωτότυπο για την πόλη στα ανοιχτά της ακτής της Μπουσάν σχεδιάστηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης στρογγυλής τράπεζας του ΟΗΕ για τις βιώσιμες πλωτές πόλεις το 2019. Αναπτύχθηκε από τον όμιλο Bjarke Ingels και αποτελείται από αρθρωτές εξαγωνικές πλατφόρμες που επιπλέουν στο νερό. Εικόνα Το project αναπτύχθηκε από τον όμιλο Bjarke Ingels και αποτελείται από αρθρωτές εξαγωνικές πλατφόρμες που επιπλέουν στο νερό (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) Η Oceanix City θα μπορεί να φιλοξενήσει αρχικά 10.000 άτομα και θα παράγει τη δική της τροφή (όπως χτένια και φύκια), ενέργεια και γλυκό νερό, χάρη σε ένα πλήρως ενσωματωμένο σύστημα κλειστού βρόχου που δεν δημιουργεί απόβλητα. Ο αρθρωτός σχεδιασμός θα βοηθήσει επίσης την πόλη να αντέξει τις φυσικές καταστροφές, όπως τσουνάμι, τυφώνες και πλημμύρες. Εικόνα Χάρη σε ένα πλήρως ενσωματωμένο σύστημα κλειστού βρόχου, η πόλη θα παράγει τη δική της τροφή χωρίς να δημιουργεί απόβλητα (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) Το UN-Habitat θα συλλέξει και θα αναλύσει δεδομένα από την πλωτή πόλη και θα χρησιμοποιήσει τα ευρήματα για μελλοντικά παρόμοια project. Κι αν όλα αυτά μοιάζουν με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, η Oceanix διατείνεται ότι βρίσκεται ήδη σε συνομιλίες με άλλες 10 κυβερνήσεις για παρόμοια έργα, αριθμός που θα μπορούσε να αυξηθεί εάν το πρωτότυπο της Μπουσάν αποδειχτεί επιτυχημένο. Εικόνα Η Oceanix διατείνεται ότι βρίσκεται ήδη σε συνομιλίες με άλλες 10 κυβερνήσεις για παρόμοια έργα (Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group) Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να περιηγηθείτε στο website της Oceanix, και να παρακολουθήσετε το παρακάτω video που δημοσιοποίησε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών.
  19. Κάτω από το «άγρυπνο μάτι» του νέου πληροφοριακού συστήματος περιβαλλοντικής παρακολούθησης «MARRE» βρίσκονται πλέον όλο το 24ωρο οι ελληνικές θάλασσες από το Βόρειο Αιγαίο, το Νότιο Αιγαίο, το Ιόνιο, το Λιβυκό Πέλαγος μέχρι και την περιοχή της Λεβαντίνης! Το «MARRE» με την βοήθεια δορυφόρων και του πλωτού συστήματος «Ποσειδών» δίνει, ανα πάσα στιγμή, με αυτόματο τρόπο επιστημονικά δεδομένα και εικόνες που αφορούν: Τις βασικές παραμέτρους της ποιότητας των υδάτων όπως: Ø Χλωροφύλλη, Ø Αιωρούμενα στερεά, Ø Θαλάσσια ενδιαιτήματα (θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας) και Ø Τις πιθανές αλιευτικές ζώνες με βάση τα δορυφορικά δεδομένα Sentinel-3 και Sentinel-2. «Η συνεχής και έγκυρη παρακολούθηση τόσο των παράκτιων υδάτων όσο και της ανοιχτής θάλασσας είναι αναγκαία για τη διατήρηση των οικοσυστημάτων, τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας και την προστασία των οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη θάλασσα» αναφέρει η Δρ. Αθανασία Ιωνά, Επιστημονική Υπεύθυνη εκ μέρους του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε, που μαζί το πανεπιστήμιο Αιγαίου και την εταιρεία GET, δημιούργησαν το «MARRE».. Το «MARRE» ανέπτυξε ένα σύγχρονο σύστημα παρακολούθησης της ποιότητας των υδάτων με τη χρήση δορυφορικών δεδομένων σε συνδυασμό με ιστορικά δεδομένα πεδίου και δεδομένα πραγματικού χρόνου από το σύστημα «Ποσειδών» του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. για περιοχές των Ελληνικών θαλασσών. Επιπλέον ο χρήστης του νέου πληροφοριακού συστήματος περιβαλλοντικής παρακολούθησης έχει πρόσβαση σε δεδομένα: Ø Των βασικών ωκεάνιων παραμέτρων όπως θερμοκρασία, αλατότητα κ.ά., Ø Tων επιπέδων της ραδιενέργειας αλλά και Ø Σε χρονοσειρές δεδομένων που συλλέγονται από τους πλωτούς ωκεανογραφικούς σταθμούς του συστήματος «Ποσειδών». Η νέα πλατφόρμα απευθύνεται σε μία σειρά από άμεσους χρήστες όπως: Ø Φορείς της Πολιτείας και της Τοπικής αυτοδιοίκησης (π.χ. Περιφέρειες) οι οποίοι λαμβάνουν αποφάσεις και χαράζουν στρατηγικές στους τομείς της προστασίας-διαχείρισης του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της αλιείας, Ø Όσους ασχολούνται με οικονομικές δραστηριότητες που σχετίζονται με τη θάλασσα: (αλιεία, ιχθυοκαλλιέργειες, παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, τουρισμός), Ø Ερευνητικό κοινό (εξειδικευμένοι επιστήμονες στη μελέτη του ωκεάνιου χρώματος με δορυφορικά δεδομένα, βιολόγοι, φυσικοί, χημικοί κ.ά.), Ø Επιχειρήσεις που εμπλέκονται σε σχετικές ερευνητικές δραστηριότητες, Αλλά και σε εν δυνάμει χρήστες: Ø Εκπαιδευτική κοινότητα (για εύκολη και γρήγορη παρουσίαση των χωροχρονικών μεταβολών των ωκεάνιων παραμέτρων και της κατάστασης της θάλασσας). Ø Ευρύτερο κοινό που επιθυμεί να ενημερωθεί για το θαλάσσιο περιβάλλον. Για τις ανάγκες του MARRE εφαρμόστηκαν καινοτόμες προσεγγίσεις στην παρακολούθηση των ελληνικών θαλασσών και πραγματοποιήθηκαν νέες μετρήσεις σε περισσότερους από 100 σταθμούς δειγματοληψίας στο Βόρειο Αιγαίο, Νότιο Αιγαίο, Λιβυκό Πέλαγος και στην περιοχή της Λεβαντίνης. Τα νέα δεδομένα που συλλέχθηκαν είναι πολύ μεγάλης σημασίας για τις ελληνικές θάλασσες, καθώς συμβάλλουν σημαντικά μεταξύ άλλων και στην επιστημονική γνώση σχετικά με τις υπερετήσιες διακυμάνσεις και τις μεταβολές των φυσικοχημικών χαρακτηριστικών των υδάτινων μαζών που χαρακτηρίζουν τις περιοχές μελέτης. Επιπλέον, η σημασία των νέων δεδομένων είναι πολύ μεγάλη λόγω της ιδιαίτερης γεωπολιτικής σημασίας της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Συνολικά, ο χρήστης έχει πρόσβαση όχι μόνο στα νέα δεδομένα του «MARRE» αλλά και σε πρόσθετα δεδομένα του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. που έχουν αποκτηθεί στο πλαίσιο των ερευνητικών δραστηριοτήτων του και καλύπτουν τις προαναφερθείσες περιοχές καθώς και την περιοχή του Ιονίου. «Με την ομάδα του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας (Ι.Ω.) του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.) για πρώτη φορά πραγματοποιήσαμε επιτόπιες μετρήσεις χλωροφύλλης και συνοδών βιογεωχημικών παραμέτρων ταυτόχρονα με τη διέλευση του δορυφόρου Sentinel-3 (ESA) για την ακριβέστερη αξιολόγηση των δορυφορικών προϊόντων χλωροφύλλης” αναφέρει η κυρία Ιωνά και προσθέτει «Με τη συμβολή της ομάδας "Θαλάσσιας οπτικής & Παρατήρησης της Γης" του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε., μελετήσαμε και κατανοήσαμε καλύτερα τις οπτικές ιδιότητες των υδάτων στην περιοχή του Νότιου Αιγαίου, που χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα ολιγοτροφικά νερά. Επιπλέον, ενσωματώσαμε το ανιχνευτικό σύστημα KATERINA II στο μετρητικό πλωτό σταθμό του συστήματος ΠΟΣΕΙΔΩΝ στον Άθω, με σκοπό τη συνεχή μέτρηση και παρακολούθηση της φυσικής και τεχνητής ραδιενέργειας» . Για τις ανάγκες του Έργου «MARRE» (2018 με 2021), πραγματοποιήθηκαν συνολικά τρεις ωκεανογραφικοί πλόες, καθώς και η πόντιση του οπτικού πλωτήρα PROVAL σε συνεργασία με τμήμα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης και την ομάδα του ΙΩ από το Ηράκλειο Κρήτης). Οι πλόες πραγματοποιήθηκαν με τα ωκεανογραφικά σκάφη «Pourquois-Pas?» του Γαλλικού ερευνητικού κέντρου IFREMER, στο πλαίσιο συνεργασίας του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. με ερευνητικό πρόγραμμα της Γαλλικής κυβέρνησης και το ερευνητικό σκάφος «ΑΙΓΑΙΟ». Τέλος, όσον αφορά τη σύνδεση των αποτελεσμάτων με άλλα προγράμματα, η Δρ Ιωνά επεσήμανε «τα τελικά αποτελέσματα του «MARRE» μπορούν να υποστηρίξουν σημαντικά τα εθνικά προγράμματα της χώρας (όπως π.χ. η Θαλάσσια Στρατηγική) για την παρακολούθηση της ποιότητας των υδάτων, έτσι ώστε να διασφαλίσουμε ότι οι ελληνικές θάλασσες θα είναι καθαρές και επομένως ασφαλείς για τη δημόσια υγεία». Τα καινοτόμα αποτελέσματα του «MARRE» παρουσιάστηκαν στην επιστημονική κοινότητα και το ευρύ κοινό μέσω διαδικτυακής ημερίδας που έγινε πρόσφατα, με διοργανωτή το Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας του ΕΛΚΕΘΕ. Το έργο «MARRE» υλοποιήθηκε στο πλαίσιο της Δράσης ΕΡΕΥΝΩ – ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ – ΚΑΙΝΟΤΟΜΩ και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και εθνικούς πόρους μέσω του Ε.Π. Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα & Καινοτομία (ΕΠΑνΕΚ, ΕΣΠΑ 2014-2020) του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης. Η νέα πλατφόρμα ανοιχτού κώδικα βρίσκεται στον ιστότοπο http://marre.getmap.gr/sdi.
  20. Κάτω από το «άγρυπνο μάτι» του νέου πληροφοριακού συστήματος περιβαλλοντικής παρακολούθησης «MARRE» βρίσκονται πλέον όλο το 24ωρο οι ελληνικές θάλασσες από το Βόρειο Αιγαίο, το Νότιο Αιγαίο, το Ιόνιο, το Λιβυκό Πέλαγος μέχρι και την περιοχή της Λεβαντίνης! Το «MARRE» με την βοήθεια δορυφόρων και του πλωτού συστήματος «Ποσειδών» δίνει, ανα πάσα στιγμή, με αυτόματο τρόπο επιστημονικά δεδομένα και εικόνες που αφορούν: Τις βασικές παραμέτρους της ποιότητας των υδάτων όπως: Ø Χλωροφύλλη, Ø Αιωρούμενα στερεά, Ø Θαλάσσια ενδιαιτήματα (θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας) και Ø Τις πιθανές αλιευτικές ζώνες με βάση τα δορυφορικά δεδομένα Sentinel-3 και Sentinel-2. «Η συνεχής και έγκυρη παρακολούθηση τόσο των παράκτιων υδάτων όσο και της ανοιχτής θάλασσας είναι αναγκαία για τη διατήρηση των οικοσυστημάτων, τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας και την προστασία των οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη θάλασσα» αναφέρει η Δρ. Αθανασία Ιωνά, Επιστημονική Υπεύθυνη εκ μέρους του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε, που μαζί το πανεπιστήμιο Αιγαίου και την εταιρεία GET, δημιούργησαν το «MARRE».. Το «MARRE» ανέπτυξε ένα σύγχρονο σύστημα παρακολούθησης της ποιότητας των υδάτων με τη χρήση δορυφορικών δεδομένων σε συνδυασμό με ιστορικά δεδομένα πεδίου και δεδομένα πραγματικού χρόνου από το σύστημα «Ποσειδών» του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. για περιοχές των Ελληνικών θαλασσών. Επιπλέον ο χρήστης του νέου πληροφοριακού συστήματος περιβαλλοντικής παρακολούθησης έχει πρόσβαση σε δεδομένα: Ø Των βασικών ωκεάνιων παραμέτρων όπως θερμοκρασία, αλατότητα κ.ά., Ø Tων επιπέδων της ραδιενέργειας αλλά και Ø Σε χρονοσειρές δεδομένων που συλλέγονται από τους πλωτούς ωκεανογραφικούς σταθμούς του συστήματος «Ποσειδών». Η νέα πλατφόρμα απευθύνεται σε μία σειρά από άμεσους χρήστες όπως: Ø Φορείς της Πολιτείας και της Τοπικής αυτοδιοίκησης (π.χ. Περιφέρειες) οι οποίοι λαμβάνουν αποφάσεις και χαράζουν στρατηγικές στους τομείς της προστασίας-διαχείρισης του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της αλιείας, Ø Όσους ασχολούνται με οικονομικές δραστηριότητες που σχετίζονται με τη θάλασσα: (αλιεία, ιχθυοκαλλιέργειες, παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, τουρισμός), Ø Ερευνητικό κοινό (εξειδικευμένοι επιστήμονες στη μελέτη του ωκεάνιου χρώματος με δορυφορικά δεδομένα, βιολόγοι, φυσικοί, χημικοί κ.ά.), Ø Επιχειρήσεις που εμπλέκονται σε σχετικές ερευνητικές δραστηριότητες, Αλλά και σε εν δυνάμει χρήστες: Ø Εκπαιδευτική κοινότητα (για εύκολη και γρήγορη παρουσίαση των χωροχρονικών μεταβολών των ωκεάνιων παραμέτρων και της κατάστασης της θάλασσας). Ø Ευρύτερο κοινό που επιθυμεί να ενημερωθεί για το θαλάσσιο περιβάλλον. Για τις ανάγκες του MARRE εφαρμόστηκαν καινοτόμες προσεγγίσεις στην παρακολούθηση των ελληνικών θαλασσών και πραγματοποιήθηκαν νέες μετρήσεις σε περισσότερους από 100 σταθμούς δειγματοληψίας στο Βόρειο Αιγαίο, Νότιο Αιγαίο, Λιβυκό Πέλαγος και στην περιοχή της Λεβαντίνης. Τα νέα δεδομένα που συλλέχθηκαν είναι πολύ μεγάλης σημασίας για τις ελληνικές θάλασσες, καθώς συμβάλλουν σημαντικά μεταξύ άλλων και στην επιστημονική γνώση σχετικά με τις υπερετήσιες διακυμάνσεις και τις μεταβολές των φυσικοχημικών χαρακτηριστικών των υδάτινων μαζών που χαρακτηρίζουν τις περιοχές μελέτης. Επιπλέον, η σημασία των νέων δεδομένων είναι πολύ μεγάλη λόγω της ιδιαίτερης γεωπολιτικής σημασίας της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Συνολικά, ο χρήστης έχει πρόσβαση όχι μόνο στα νέα δεδομένα του «MARRE» αλλά και σε πρόσθετα δεδομένα του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. που έχουν αποκτηθεί στο πλαίσιο των ερευνητικών δραστηριοτήτων του και καλύπτουν τις προαναφερθείσες περιοχές καθώς και την περιοχή του Ιονίου. «Με την ομάδα του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας (Ι.Ω.) του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.) για πρώτη φορά πραγματοποιήσαμε επιτόπιες μετρήσεις χλωροφύλλης και συνοδών βιογεωχημικών παραμέτρων ταυτόχρονα με τη διέλευση του δορυφόρου Sentinel-3 (ESA) για την ακριβέστερη αξιολόγηση των δορυφορικών προϊόντων χλωροφύλλης” αναφέρει η κυρία Ιωνά και προσθέτει «Με τη συμβολή της ομάδας "Θαλάσσιας οπτικής & Παρατήρησης της Γης" του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε., μελετήσαμε και κατανοήσαμε καλύτερα τις οπτικές ιδιότητες των υδάτων στην περιοχή του Νότιου Αιγαίου, που χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα ολιγοτροφικά νερά. Επιπλέον, ενσωματώσαμε το ανιχνευτικό σύστημα KATERINA II στο μετρητικό πλωτό σταθμό του συστήματος ΠΟΣΕΙΔΩΝ στον Άθω, με σκοπό τη συνεχή μέτρηση και παρακολούθηση της φυσικής και τεχνητής ραδιενέργειας» . Για τις ανάγκες του Έργου «MARRE» (2018 με 2021), πραγματοποιήθηκαν συνολικά τρεις ωκεανογραφικοί πλόες, καθώς και η πόντιση του οπτικού πλωτήρα PROVAL σε συνεργασία με τμήμα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης και την ομάδα του ΙΩ από το Ηράκλειο Κρήτης). Οι πλόες πραγματοποιήθηκαν με τα ωκεανογραφικά σκάφη «Pourquois-Pas?» του Γαλλικού ερευνητικού κέντρου IFREMER, στο πλαίσιο συνεργασίας του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. με ερευνητικό πρόγραμμα της Γαλλικής κυβέρνησης και το ερευνητικό σκάφος «ΑΙΓΑΙΟ». Τέλος, όσον αφορά τη σύνδεση των αποτελεσμάτων με άλλα προγράμματα, η Δρ Ιωνά επεσήμανε «τα τελικά αποτελέσματα του «MARRE» μπορούν να υποστηρίξουν σημαντικά τα εθνικά προγράμματα της χώρας (όπως π.χ. η Θαλάσσια Στρατηγική) για την παρακολούθηση της ποιότητας των υδάτων, έτσι ώστε να διασφαλίσουμε ότι οι ελληνικές θάλασσες θα είναι καθαρές και επομένως ασφαλείς για τη δημόσια υγεία». Τα καινοτόμα αποτελέσματα του «MARRE» παρουσιάστηκαν στην επιστημονική κοινότητα και το ευρύ κοινό μέσω διαδικτυακής ημερίδας που έγινε πρόσφατα, με διοργανωτή το Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας του ΕΛΚΕΘΕ. Το έργο «MARRE» υλοποιήθηκε στο πλαίσιο της Δράσης ΕΡΕΥΝΩ – ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ – ΚΑΙΝΟΤΟΜΩ και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και εθνικούς πόρους μέσω του Ε.Π. Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα & Καινοτομία (ΕΠΑνΕΚ, ΕΣΠΑ 2014-2020) του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης. Η νέα πλατφόρμα ανοιχτού κώδικα βρίσκεται στον ιστότοπο http://marre.getmap.gr/sdi. View full είδηση
  21. Πληροφορίες για τις μέδουσες ή το πλαγκτόν που τυχόν παρατηρούνται σε θαλάσσιες περιοχές θα παρέχονται, μέσω εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα, που θα αναπτυχθεί στο ερευνητικό πρόγραμμα EcoScope. Σύμφωνα με τον συντονιστή του έργου EcoScope, αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, Αθανάσιο Τσικλήρα, στα εργαλεία που θα αναπτυχθούν περιλαμβάνονται και μία διαλειτουργική πλατφόρμα (EcoScopePlatform), μία εργαλειοθήκη λήψης αποφάσεων (EcoScopeToolbox) και διαδικτυακά μαθήματα (EcoScopeAcademy) που θα απευθύνονται σε φοιτητές αλλά και σε απλούς πολίτες. «Το EcoScope εφαρμόζει νέες μεθόδους αξιολόγησης για την αλιεία και τα θαλάσσια οικοσυστήματα για τα οποία δεν έχουμε επαρκή δεδομένα και εξελιγμένα οικοσυστημικά μοντέλα που θα χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη και εξέταση διαχειριστικών σεναρίων αλιευτικής πίεσης και θαλάσσιων πολιτικών, καθώς και προσομοιώσεις που θα χρησιμοποιηθούν στον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Αυτό θα περιλαμβάνει αξιολόγηση της κατάστασης όλων των παραμέτρων των θαλάσσιων οικοσυστημάτων στις ευρωπαϊκές θάλασσες και θα δοκιμάσει νέες τεχνολογίες για την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών, ανθρωπογενών και κλιματικών επιπτώσεων στα οικοσυστήματα και την αλιεία» αναφέρει ο συντονιστής του έργου EcoScope, Αν. Καθηγητής του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, Αθανάσιος Τσικλήρας. Στόχος του EcoScope είναι η αντιμετώπιση της υποβάθμισης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και των αρνητικών επιπτώσεων της υπερεκμετάλλευσης στα αποθέματα των ευρωπαϊκών θαλασσών, η αποκατάσταση της βιωσιμότητας της αλιείας, καθώς και η διασφάλιση της υγιούς ισορροπίας των θαλασσών. Το έργο θα αντιμετωπίσει την υποβάθμιση του οικοσυστήματος και τις ανθρωπογενείς πιέσεις που προκαλούν τη μη βιώσιμη εκμετάλλευση της αλιείας στις ευρωπαϊκές θάλασσες. Η ομάδα έργου, η οποία έλαβε χρηματοδότηση ύψους σχεδόν 8 εκατομμυρίων ευρώ, μέσω του προγράμματος Έρευνας και Καινοτομίας της ΕΕ Horizon 2020, αποτελείται από 24 εταίρους, από χώρες όπως η Γερμανία, ο Καναδάς, το Ισραήλ, οι Φιλιππίνες, η Ισπανία, η Γαλλία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Μάλτα, η Νορβηγία, η Ελβετία,η Κύπρος κ.ά. Στους εταίρους του έργου περιλαμβάνονται πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, ΜΚΟ, εταιρείες τεχνολογίας και επιχειρήσεις. Από την Ελλάδα, εκτός από το ΑΠΘ, συμμετέχουν το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ΑΕΝΑΟΣ ΘΑΛΑΣΣΑ. Το έργο θα έχει συνολική διάρκεια τέσσερα έτη. Η εναρκτήρια συνάντηση του ερευνητικού προγράμματος θα πραγματοποιηθεί από αύριο έως και την Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021, στο ΚΕΔΕΑ του ΑΠΘ. View full είδηση
  22. Πληροφορίες για τις μέδουσες ή το πλαγκτόν που τυχόν παρατηρούνται σε θαλάσσιες περιοχές θα παρέχονται, μέσω εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα, που θα αναπτυχθεί στο ερευνητικό πρόγραμμα EcoScope. Σύμφωνα με τον συντονιστή του έργου EcoScope, αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, Αθανάσιο Τσικλήρα, στα εργαλεία που θα αναπτυχθούν περιλαμβάνονται και μία διαλειτουργική πλατφόρμα (EcoScopePlatform), μία εργαλειοθήκη λήψης αποφάσεων (EcoScopeToolbox) και διαδικτυακά μαθήματα (EcoScopeAcademy) που θα απευθύνονται σε φοιτητές αλλά και σε απλούς πολίτες. «Το EcoScope εφαρμόζει νέες μεθόδους αξιολόγησης για την αλιεία και τα θαλάσσια οικοσυστήματα για τα οποία δεν έχουμε επαρκή δεδομένα και εξελιγμένα οικοσυστημικά μοντέλα που θα χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη και εξέταση διαχειριστικών σεναρίων αλιευτικής πίεσης και θαλάσσιων πολιτικών, καθώς και προσομοιώσεις που θα χρησιμοποιηθούν στον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Αυτό θα περιλαμβάνει αξιολόγηση της κατάστασης όλων των παραμέτρων των θαλάσσιων οικοσυστημάτων στις ευρωπαϊκές θάλασσες και θα δοκιμάσει νέες τεχνολογίες για την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών, ανθρωπογενών και κλιματικών επιπτώσεων στα οικοσυστήματα και την αλιεία» αναφέρει ο συντονιστής του έργου EcoScope, Αν. Καθηγητής του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, Αθανάσιος Τσικλήρας. Στόχος του EcoScope είναι η αντιμετώπιση της υποβάθμισης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και των αρνητικών επιπτώσεων της υπερεκμετάλλευσης στα αποθέματα των ευρωπαϊκών θαλασσών, η αποκατάσταση της βιωσιμότητας της αλιείας, καθώς και η διασφάλιση της υγιούς ισορροπίας των θαλασσών. Το έργο θα αντιμετωπίσει την υποβάθμιση του οικοσυστήματος και τις ανθρωπογενείς πιέσεις που προκαλούν τη μη βιώσιμη εκμετάλλευση της αλιείας στις ευρωπαϊκές θάλασσες. Η ομάδα έργου, η οποία έλαβε χρηματοδότηση ύψους σχεδόν 8 εκατομμυρίων ευρώ, μέσω του προγράμματος Έρευνας και Καινοτομίας της ΕΕ Horizon 2020, αποτελείται από 24 εταίρους, από χώρες όπως η Γερμανία, ο Καναδάς, το Ισραήλ, οι Φιλιππίνες, η Ισπανία, η Γαλλία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Μάλτα, η Νορβηγία, η Ελβετία,η Κύπρος κ.ά. Στους εταίρους του έργου περιλαμβάνονται πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, ΜΚΟ, εταιρείες τεχνολογίας και επιχειρήσεις. Από την Ελλάδα, εκτός από το ΑΠΘ, συμμετέχουν το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ΑΕΝΑΟΣ ΘΑΛΑΣΣΑ. Το έργο θα έχει συνολική διάρκεια τέσσερα έτη. Η εναρκτήρια συνάντηση του ερευνητικού προγράμματος θα πραγματοποιηθεί από αύριο έως και την Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021, στο ΚΕΔΕΑ του ΑΠΘ.
  23. Σύμφωνα με μελέτες σε Ευρωπαϊκό επίπεδο το 80-85% των θαλάσσιων απορριμμάτων που συναντώνται στις παραλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πλαστικά. Από το σύνολο των πλαστικών, 50% αντιστοιχεί σε πλαστικά αντικείμενα μιας χρήσης και 27% σε είδη αλιείας. Τα αντικείμενα αυτά δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα στα θαλάσσια οικοσυστήματα, τη βιοποικιλότητα και την ανθρώπινη υγεία και κατ’ επέκταση έχουν επιπτώσεις σε οικονομικές δραστηριότητες όπως στον τουρισμό, την αλιεία και τη ναυτιλία. Για το σκοπό αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε τον Ιανουάριο 2018 την Στρατηγική για τα πλαστικά με σκοπό να αλλάξει τον τρόπο που τα πλαστικά προϊόντα σχεδιάζονται, παράγονται, χρησιμοποιούνται και ανακυκλώνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Στρατηγική αυτή αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού Νέου Σχεδίου Δράσης για την κυκλική οικονομία. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος εκδόθηκε η «Οδηγία 2019/904/ΕΕ σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον». Στόχος είναι η πρόληψη και μείωση του αντίκτυπου ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον, ιδίως στο υδάτινο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, καθώς και την προώθηση της μετάβασης σε μία κυκλική οικονομία με καινοτόμα και βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα, προϊόντα και υλικά συμβάλλοντας έτσι στην αποδοτική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Κατευθυντήριες Οδηγίες για τα πλαστικά μιας χρήσης Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εκδώσει κατευθυντήριες οδηγίες σχετικά με τα διάφορα πλαστικά προϊόντα που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας. Συγκεκριμένα, παρέχονται κατευθύνσεις για την ερμηνεία του ορισμό του πλαστικού και για διάφορες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας. Νόμος 4736/2020 Στην Ελλάδα η εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με την Οδηγία ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο 2020 με την ψήφιση του Νόμου 4736/2020 «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/904 σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον και λοιπές διατάξεις». Με βάση το Νόμο αυτό προβλέπονται συγκεκριμένες διατάξεις για διάφορες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων, οι οποίες θα ισχύουν σε διαφορετικές ημερομηνίες. Ορισμένα προϊόντα μιας χρήσης καταργούνται από την 3η Ιουλίου 2021. Πρόκειται για εκείνα τα προϊόντα που ανευρίσκονται συνηθέστερα στις ακτές. Για άλλες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων, όπως τα κυπελάκια για ποτά ή τους περιέκτες τροφίμων θα αρχίσει σταδιακά η μείωσή τους προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Οδηγίας. Η μείωση θα επιτευχθεί με στοχευμένες δράσεις, όπως για παράδειγμα με την υιοθέτηση της εισφοράς προστασίας περιβάλλοντος, με την υποχρέωση διάθεσης στο σημείο πώλησης επαναχρησιμοποιήσιμων εναλλακτικών προϊόντων και χρήσης εναλλακτικών προϊόντων από υπηρεσίες catering, με αύξηση του ανακυκλωμένου πλαστικού στις φιάλες pet κ.ά. Για άλλα πλαστικά προϊόντα θα επεκταθεί το πρόγραμμα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, προκειμένου να καλύψει και άλλες κατηγορίες πλαστικών αποβλήτων. Επίσης, θα υιοθετηθεί η χωριστή συλλογή για ορισμένες κατηγορίες αποβλήτων πλαστικών. Συγκεκριμένα στο Νόμο προβλέπονται τα ακόλουθα κατ’ άρθρο: Απαγόρευση χρήσης ορισμένων πλαστικών (Άρθρο 5) Από τις 3 Ιουλίου 2021 ισχύει η απαγόρευση χρήσης των ακόλουθων 10 προϊόντων στην επικράτεια και σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης: 1) μπατονέτες 2) πλαστικά μαχαιροπίρουνα 3) πλαστικά πιάτα 4) πλαστικά καλαμάκια 5) πλαστικοί αναδευτήρες ποτών 6) πλαστικά στηρίγματα μπαλονιών εκτός από μπαλόνια για βιομηχανικές ή άλλες επαγγελματικές χρήσεις 7) περιέκτες τροφίμων κατασκευασμένοι από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ) περιέκτες ποτών από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ), καθώς και τα καπάκια και τα καλύμματά τους και 9) κυπελάκια για ποτά από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ), καθώς και τα καπάκια και καλύμματά τους. 10) προϊόντα που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη. Για τους Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης η απαγόρευση χρήσης των ανωτέρω πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης ισχύει από την 1η Φεβρουαρίου 2021. Μείωση της κατανάλωσης (Άρθρο 4) Για τα κυπελάκια για ποτά και τους περιέκτες τροφίμων τίθεται στόχος μείωσης της κατανάλωσης τουλάχιστον κατά 30% έως το 2024 και κατά 60% έως το 2026 σε σύγκριση με το 2022. Για την επίτευξη του ανωτέρω στόχου: –από 1ης Ιανουαρίου 2022 επιβάλλεται εισφορά προστασίας του περιβάλλοντος (4 λεπτά πλέον ΦΠΑ) ανά τεμάχιο προϊόντος. Η εισφορά έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα και τα δημόσια έσοδα, τα οποία προβλέπεται να εισπράττονται από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων εσόδων (ΑΑΔΕ), θα αποδίδονται στο Πράσινο Ταμείο για δράσεις αποκλειστικά συναφείς με τους σκοπούς του Νόμου. – από 1ης Ιανουαρίου 2022 οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης υποχρεούνται να διαθέτουν επαναχρησιμοποιούμενα εναλλακτικά προϊόντα των πλαστικών μιας χρήσης στον καταναλωτή στο σημείο πώλησης – από 1ης Ιουλίου 2021 παρέχεται πρόσβαση νερού από κοινόχρηστες βρύσες σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και σε δημοτικές παιδιές χαρές. Απαιτήσεις για τα προϊόντα (Άρθρο 6) Από 3ης Ιουλίου 2024 οι φιάλες ποτών με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων θα πρέπει να διατίθενται στην αγορά μόνον εάν τα καπάκια και τα καλύμματα παραμένουν προσαρτημένα στις φιάλες. Από 1ης Ιανουαρίου 2025 οι φιάλες ποτών «PET» με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων πρέπει να περιέχουν τουλάχιστον 25% ανακυκλωμένο πλαστικό και από 1ης Ιανουαρίου 2030 όλες οι φιάλες με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων τουλάχιστον 35%. Σήμανση πλαστικών προϊόντων (Άρθρο 7) Από 3ης Ιουλίου 2021 προβλέπεται υποχρεωτική σήμανση συσκευασίας των ακόλουθων πλαστικών προϊόντων: Σερβιέτες υγιεινής, ταμπόν και εφαρμογείς ταμπόν Υγρά μαντηλάκια Προϊόντα καπνού με φίλτρο και φίλτρα για χρήση σε συνδυασμό με προϊόντα καπνού Κυπελάκια για ποτά. Με τον τρόπο αυτό ενημερώνεται ο καταναλωτής για : α) τις κατάλληλες επιλογές διαχείρισης του προϊόντος ως αποβλήτου ή τους τρόπους διάθεσης αποβλήτων που πρέπει να αποφεύγονται για το συγκεκριμένο προϊόν σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων και β) την παρουσία πλαστικών υλών στο προϊόν και τις επακόλουθες αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την απόρριψη στο περιβάλλον. Για τη σήμανση έχει εκδοθεί ο Κανονισμός ΕΕ 2020/2151 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού (Άρθρα 8, 9, 10 και 11) Για τις ακόλουθες 8 κατηγορίες πλαστικών προϊόντων θεσπίζονται συλλογικά συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης για τα απόβλητα συσκευασίας. Περιέκτες τροφίμων Πακέτα και περιτυλίγματα από εύκαμπτο υλικό Περιέκτες ποτών έως και 3 λίτρα Κυπελάκια για ποτά Λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς Υγρά μαντηλάκια Μπαλόνια Προϊόντα καπνού ποτών Χωριστή συλλογή (Άρθρο 13) Τα απόβλητα που προκύπτουν από τις πλαστικές φιάλες ποτών έως και 3 λίτρων θα συλλέγονται χωριστά με στόχο τουλάχιστον κατά 77% έως το 2025 και κατά 90% έως το έτος 2029 των προϊόντων αυτών που διατίθενται στην αγορά. Για το σκοπό αυτό ο καταναλωτής κατά την αγορά του προϊόντος αυτού θα καταβάλλει εγγυοδοτικό αντίτιμο , το οποίο θα του αποδίδεται κατά την επιστροφή του προϊόντος με σκοπό τη χωριστή συλλογή για ανακύκλωση. View full είδηση
  24. Σύμφωνα με μελέτες σε Ευρωπαϊκό επίπεδο το 80-85% των θαλάσσιων απορριμμάτων που συναντώνται στις παραλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πλαστικά. Από το σύνολο των πλαστικών, 50% αντιστοιχεί σε πλαστικά αντικείμενα μιας χρήσης και 27% σε είδη αλιείας. Τα αντικείμενα αυτά δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα στα θαλάσσια οικοσυστήματα, τη βιοποικιλότητα και την ανθρώπινη υγεία και κατ’ επέκταση έχουν επιπτώσεις σε οικονομικές δραστηριότητες όπως στον τουρισμό, την αλιεία και τη ναυτιλία. Για το σκοπό αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε τον Ιανουάριο 2018 την Στρατηγική για τα πλαστικά με σκοπό να αλλάξει τον τρόπο που τα πλαστικά προϊόντα σχεδιάζονται, παράγονται, χρησιμοποιούνται και ανακυκλώνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Στρατηγική αυτή αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού Νέου Σχεδίου Δράσης για την κυκλική οικονομία. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος εκδόθηκε η «Οδηγία 2019/904/ΕΕ σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον». Στόχος είναι η πρόληψη και μείωση του αντίκτυπου ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον, ιδίως στο υδάτινο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, καθώς και την προώθηση της μετάβασης σε μία κυκλική οικονομία με καινοτόμα και βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα, προϊόντα και υλικά συμβάλλοντας έτσι στην αποδοτική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Κατευθυντήριες Οδηγίες για τα πλαστικά μιας χρήσης Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εκδώσει κατευθυντήριες οδηγίες σχετικά με τα διάφορα πλαστικά προϊόντα που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας. Συγκεκριμένα, παρέχονται κατευθύνσεις για την ερμηνεία του ορισμό του πλαστικού και για διάφορες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας. Νόμος 4736/2020 Στην Ελλάδα η εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με την Οδηγία ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο 2020 με την ψήφιση του Νόμου 4736/2020 «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/904 σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον και λοιπές διατάξεις». Με βάση το Νόμο αυτό προβλέπονται συγκεκριμένες διατάξεις για διάφορες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων, οι οποίες θα ισχύουν σε διαφορετικές ημερομηνίες. Ορισμένα προϊόντα μιας χρήσης καταργούνται από την 3η Ιουλίου 2021. Πρόκειται για εκείνα τα προϊόντα που ανευρίσκονται συνηθέστερα στις ακτές. Για άλλες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων, όπως τα κυπελάκια για ποτά ή τους περιέκτες τροφίμων θα αρχίσει σταδιακά η μείωσή τους προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Οδηγίας. Η μείωση θα επιτευχθεί με στοχευμένες δράσεις, όπως για παράδειγμα με την υιοθέτηση της εισφοράς προστασίας περιβάλλοντος, με την υποχρέωση διάθεσης στο σημείο πώλησης επαναχρησιμοποιήσιμων εναλλακτικών προϊόντων και χρήσης εναλλακτικών προϊόντων από υπηρεσίες catering, με αύξηση του ανακυκλωμένου πλαστικού στις φιάλες pet κ.ά. Για άλλα πλαστικά προϊόντα θα επεκταθεί το πρόγραμμα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, προκειμένου να καλύψει και άλλες κατηγορίες πλαστικών αποβλήτων. Επίσης, θα υιοθετηθεί η χωριστή συλλογή για ορισμένες κατηγορίες αποβλήτων πλαστικών. Συγκεκριμένα στο Νόμο προβλέπονται τα ακόλουθα κατ’ άρθρο: Απαγόρευση χρήσης ορισμένων πλαστικών (Άρθρο 5) Από τις 3 Ιουλίου 2021 ισχύει η απαγόρευση χρήσης των ακόλουθων 10 προϊόντων στην επικράτεια και σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης: 1) μπατονέτες 2) πλαστικά μαχαιροπίρουνα 3) πλαστικά πιάτα 4) πλαστικά καλαμάκια 5) πλαστικοί αναδευτήρες ποτών 6) πλαστικά στηρίγματα μπαλονιών εκτός από μπαλόνια για βιομηχανικές ή άλλες επαγγελματικές χρήσεις 7) περιέκτες τροφίμων κατασκευασμένοι από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ) περιέκτες ποτών από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ), καθώς και τα καπάκια και τα καλύμματά τους και 9) κυπελάκια για ποτά από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ), καθώς και τα καπάκια και καλύμματά τους. 10) προϊόντα που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη. Για τους Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης η απαγόρευση χρήσης των ανωτέρω πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης ισχύει από την 1η Φεβρουαρίου 2021. Μείωση της κατανάλωσης (Άρθρο 4) Για τα κυπελάκια για ποτά και τους περιέκτες τροφίμων τίθεται στόχος μείωσης της κατανάλωσης τουλάχιστον κατά 30% έως το 2024 και κατά 60% έως το 2026 σε σύγκριση με το 2022. Για την επίτευξη του ανωτέρω στόχου: –από 1ης Ιανουαρίου 2022 επιβάλλεται εισφορά προστασίας του περιβάλλοντος (4 λεπτά πλέον ΦΠΑ) ανά τεμάχιο προϊόντος. Η εισφορά έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα και τα δημόσια έσοδα, τα οποία προβλέπεται να εισπράττονται από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων εσόδων (ΑΑΔΕ), θα αποδίδονται στο Πράσινο Ταμείο για δράσεις αποκλειστικά συναφείς με τους σκοπούς του Νόμου. – από 1ης Ιανουαρίου 2022 οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης υποχρεούνται να διαθέτουν επαναχρησιμοποιούμενα εναλλακτικά προϊόντα των πλαστικών μιας χρήσης στον καταναλωτή στο σημείο πώλησης – από 1ης Ιουλίου 2021 παρέχεται πρόσβαση νερού από κοινόχρηστες βρύσες σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και σε δημοτικές παιδιές χαρές. Απαιτήσεις για τα προϊόντα (Άρθρο 6) Από 3ης Ιουλίου 2024 οι φιάλες ποτών με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων θα πρέπει να διατίθενται στην αγορά μόνον εάν τα καπάκια και τα καλύμματα παραμένουν προσαρτημένα στις φιάλες. Από 1ης Ιανουαρίου 2025 οι φιάλες ποτών «PET» με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων πρέπει να περιέχουν τουλάχιστον 25% ανακυκλωμένο πλαστικό και από 1ης Ιανουαρίου 2030 όλες οι φιάλες με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων τουλάχιστον 35%. Σήμανση πλαστικών προϊόντων (Άρθρο 7) Από 3ης Ιουλίου 2021 προβλέπεται υποχρεωτική σήμανση συσκευασίας των ακόλουθων πλαστικών προϊόντων: Σερβιέτες υγιεινής, ταμπόν και εφαρμογείς ταμπόν Υγρά μαντηλάκια Προϊόντα καπνού με φίλτρο και φίλτρα για χρήση σε συνδυασμό με προϊόντα καπνού Κυπελάκια για ποτά. Με τον τρόπο αυτό ενημερώνεται ο καταναλωτής για : α) τις κατάλληλες επιλογές διαχείρισης του προϊόντος ως αποβλήτου ή τους τρόπους διάθεσης αποβλήτων που πρέπει να αποφεύγονται για το συγκεκριμένο προϊόν σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων και β) την παρουσία πλαστικών υλών στο προϊόν και τις επακόλουθες αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την απόρριψη στο περιβάλλον. Για τη σήμανση έχει εκδοθεί ο Κανονισμός ΕΕ 2020/2151 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού (Άρθρα 8, 9, 10 και 11) Για τις ακόλουθες 8 κατηγορίες πλαστικών προϊόντων θεσπίζονται συλλογικά συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης για τα απόβλητα συσκευασίας. Περιέκτες τροφίμων Πακέτα και περιτυλίγματα από εύκαμπτο υλικό Περιέκτες ποτών έως και 3 λίτρα Κυπελάκια για ποτά Λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς Υγρά μαντηλάκια Μπαλόνια Προϊόντα καπνού ποτών Χωριστή συλλογή (Άρθρο 13) Τα απόβλητα που προκύπτουν από τις πλαστικές φιάλες ποτών έως και 3 λίτρων θα συλλέγονται χωριστά με στόχο τουλάχιστον κατά 77% έως το 2025 και κατά 90% έως το έτος 2029 των προϊόντων αυτών που διατίθενται στην αγορά. Για το σκοπό αυτό ο καταναλωτής κατά την αγορά του προϊόντος αυτού θα καταβάλλει εγγυοδοτικό αντίτιμο , το οποίο θα του αποδίδεται κατά την επιστροφή του προϊόντος με σκοπό τη χωριστή συλλογή για ανακύκλωση.
  25. Για τη ραγδαία αύξηση των πλαστικών που καταλήγουν στη Μεσόγειο προειδοποίησε η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN). Μία νέα έκθεση της Ένωσης διαπιστώνει ότι περίπου 229.000 τόνοι πλαστικών διαρρέουν στη Μεσόγειο Θάλασσα κάθε χρόνο, ποσότητα που ισοδυναμεί με περισσότερα από 500 κοντέινερ ημερησίως. Μάλιστα, η έκθεση εκτιμά ότι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο τόνοι πλαστικών έχουν ήδη συσσωρευτεί μέχρι σήμερα στη Μεσόγειο. Όπως τονίζει η οργάνωση, εάν δεν ληφθούν σημαντικά μέτρα για την αντιμετώπιση της διαχείρισης αποβλήτων, που αποτελεί και τη βασική αιτία της θαλάσσιας μόλυνσης, αυτή η ποσότητα αναμένεται να διπλασιαστεί έως το 2040. Με βάση τη συλλογή δεδομένων από μελέτες στο πεδίο, η έκθεση, με τίτλο «Mare Plasticum: The Mediterranean», που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Environmental Action, διαπιστώνει ότι οι ροές προέρχονται από 33 χώρες γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου. Επισημαίνει, ότι τα μακρο-πλαστικά που προκύπτουν από την κακή διαχείριση αποβλήτων αποτελούν το 94% της συνολικής διαρροής πλαστικών. Αφού βυθιστεί στη θάλασσα, το πλαστικό διασπάται κυρίως σε ιζήματα με τη μορφή μικροπλαστικών, δηλαδή σε σωματίδια μικρότερα από 5 mm. «Η πλαστική ρύπανση μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνιες βλάβες τόσο στα χερσαία όσο και τα θαλάσσια οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα. Τα θαλάσσια ζώα μπορεί να μπλέκονται ή να καταπίνουν πλαστικά απορρίμματα και τελικά να πεθαίνουν από την εξάντληση και την πείνα. Επιπλέον, τα πλαστικά απόβλητα απελευθερώνουν χημικές ουσίες, οι οποίες μπορεί να είναι επιβλαβείς τόσο για τα οικοσυστήματα όσο και για την ανθρώπινη υγεία, ειδικά σε μία ημίκλειστη θάλασσα, όπως η Μεσόγειος», δήλωσε η διευθύντρια του IUCN Global Marine and Polar Program, Minna Epps. Η κ. Epps ανέφερε, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, πως «με βάση την έκθεση, καθίσταται σαφές ότι τα τρέχοντα αλλά και τα ήδη προγραμματισμένα μέτρα δεν αρκούν για τη μείωση της διαρροής πλαστικών και την αποτροπή των συνεπειών». Ειδικότερα, πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, η Αίγυπτος (περίπου 74.000 τόνοι/έτος), η Ιταλία (34.000 τόνοι/έτος) και η Τουρκία (24.000 τόνοι/έτος) είναι οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά διαρροής πλαστικών στη Μεσόγειο, κυρίως λόγω των μεγάλων ποσοτήτων κακοδιαχειριζόμενων αποβλήτων αλλά και λόγω των μεγάλων παράκτιων πληθυσμών τους. Κατά κεφαλήν, ωστόσο, το Μαυροβούνιο (8 κιλά/έτος/άτομο), η Αλβανία, η Βοσνία και Ερζεγοβίνη και η Βόρεια Μακεδονία (το καθένα συμβάλλει περίπου 3 κιλά/έτος/άτομο) έχουν τα υψηλότερα επίπεδα διαρροής. Σημειώνεται, ότι η Ελλάδα, βρίσκεται ένατη από το τέλος ανάμεσα στις 33 χώρες της Μεσογείου όσον αφορά τις διαρροές πλαστικών στη θάλασσα, τέταρτη από το τέλος σε κατά κεφαλήν διαρροές (πολύ λιγότερο από ένα κιλό κατά άτομο), ενώ έχοντας τη μεγαλύτερη ακτογραμμή κατέχει την πρωτιά σε καθαρισμούς ακτών και θαλασσών. Όσον αφορά τα πρωτογενή μικροπλαστικά - πλαστικά που εισέρχονται στους ωκεανούς με τη μορφή μικρών σωματιδίων, σε αντίθεση με τα μεγαλύτερα πλαστικά απορρίμματα που αποικοδομούνται στο νερό - η ροή πλαστικών στη Μεσόγειο εκτιμάται σε 13.000 τόνους ανά έτος. Επίσης, η σκόνη των ελαστικών είναι η μεγαλύτερη πηγή διαρροής (53%), ενώ ακολουθούν η μόλυνση από υφάσματα (33%), μικροσφαιρίδια των καλλυντικών (12%) και σωματίδια του κύκλου παραγωγής (2%). Επιπλέον, με βάση την προβλεπόμενη ετήσια αύξηση της παγκόσμιας παραγωγής πλαστικών κατά 4%, η έκθεση παρουσιάζει διαφορετικά σενάρια διαρροής και αξιολογεί βασικές δράσεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση των ροών πλαστικών στη Μεσόγειο τα επόμενα 20 χρόνια. Διαπιστώνει, δε, ότι σύμφωνα με το business as usual σενάριο η ετήσια διαρροή θα φτάσει τους 500.000 τόνους ετησίως έως το 2040 και υπογραμμίζει πως θα απαιτηθούν φιλόδοξες παρεμβάσεις πέρα από τις τρέχουσες δεσμεύσεις για τη μείωση της ροής πλαστικών στη θάλασσα. «Οι κυβερνήσεις, ο ιδιωτικός τομέας, τα ερευνητικά ιδρύματα και άλλοι κλάδοι, αλλά και οι καταναλωτές πρέπει να συνεργαστούν για τον επανασχεδιασμό των διαδικασιών και των αλυσίδων εφοδιασμού. Να επενδύσουν στην καινοτομία και να υιοθετήσουν πρότυπα βιώσιμης κατανάλωσης, καθώς επίσης και βελτιωμένες πρακτικές διαχείρισης αποβλήτων, προκειμένου να κλείσουν αυτή την "πλαστική κάνουλα"», τόνισε δήλωσε ο διευθυντής του Κέντρου Μεσογειακής Συνεργασίας του IUCN, Antonio Troya. Η βελτίωση της διαχείρισης αποβλήτων, αρχής γεννωμένης από τη συλλογή αποβλήτων, προσφέρει τις μεγαλύτερες δυνατότητες να μειωθεί η διαρροή πλαστικών με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με την έκθεση. Μάλιστα, η έκθεση διαπιστώνει ότι περισσότεροι από 50.000 τόνοι διαρροής πλαστικών στη Μεσόγειο θα μπορούσαν να αποφευχθούν κάθε χρόνο εάν η διαχείριση των αποβλήτων μεταξύ των κρατών επρόκειτο να βελτιωθεί στα παγκόσμια πρότυπα βέλτιστων πρακτικών. Επιπλέον, η έκθεση επισημαίνει ότι οι απαγορεύσεις αλλά και η κατάργηση πλαστικών μπορούν να αποτελέσουν αποτελεσματικές παρεμβάσεις εάν εφαρμοστούν ευρέως. Για παράδειγμα, εκτιμά ότι η καθολική απαγόρευση της πλαστικής σακούλας στη λεκάνη της Μεσογείου θα μείωνε περαιτέρω τη διαρροή πλαστικών κατά περίπου 50.000 τόνους ετησίως. Τέλος, σημειώνεται ότι η έκδοση της έκθεσης υποστηρίχθηκε από το Ίδρυμα Mava. αλήγουν ετησίως στη Μεσόγειο Θάλασσα View full είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.