Αναζήτηση στην κοινότητα

Πριν από τριάντα χρόνια, επιστήμονες και μηχανικοί εκτόξευσαν έναν νέο δορυφόρο για να μελετήσουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας με την πάροδο του χρόνου, μια μελέτη που κάποτε μπορούσε να γίνει μόνο από όργανα μέτρησης στις ακτές. Το TOPEX/Poseidon εκτοξεύτηκε στο διάστημα στις 10 Αυγούστου 1992 και ξεκίνησε μια καταγραφή δεδομένων 30 ετών για το ύψος της επιφάνειας των ωκεανών σε όλο τον κόσμο. Οι παρατηρήσεις έχουν επιβεβαιώσει σε παγκόσμια κλίμακα αυτό που οι επιστήμονες είδαν προηγουμένως από την ακτογραμμή: η μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει και ο ρυθμός επιταχύνεται συνεχώς. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας —που φαίνεται στο γραμμικό διάγραμμα πάνω— έχει αυξηθεί κατά 10,1 εκατοστά από το 1992. Τα τελευταία 140 χρόνια, οι δορυφόροι και οι μετρητές παλίρροιας δείχνουν ότι η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί 21 έως 24 εκατοστά. Ξεκινώντας με το TOPEX/Poseidon, η NASA και οι συνεργαζόμενες διαστημικές υπηρεσίες έχουν εκτοξεύσει μια σειρά δορυφόρων που χρησιμοποιούν ραντάρ υψομετρίας για την παρακολούθηση της τοπογραφίας της επιφάνειας του ωκεανού – ουσιαστικά, το κατακόρυφο σχήμα και το ύψος του ωκεανού. Τα υψομετρικά ραντάρ στέλνουν συνεχώς παλμούς ραδιοκυμάτων (μικροκύματα) που αντανακλώνται από την επιφάνεια του ωκεανού πίσω προς τον δορυφόρο. Τα όργανα υπολογίζουν τον χρόνο που χρειάζεται για να επιστρέψει το σήμα, ενώ παράλληλα παρακολουθούν την ακριβή θέση του δορυφόρου στο διάστημα. Από αυτό, οι επιστήμονες εξάγουν το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας ακριβώς κάτω από τον δορυφόρο. Από το 1992, πέντε αποστολές με παρόμοια υψόμετρα έχουν επαναλάβει την ίδια τροχιά κάθε 10 ημέρες: TOPEX/Poseidon (1992 έως 2006), Jason-1 (2001 έως 2013), το Ocean Surface Topography Mission/Jason-2 (2008 έως 2019), Jason-3 (2016 έως σήμερα) και Sentinel-6 Michael Freilich (2020 έως σήμερα). Οι αποστολές δημιουργήθηκαν μέσω διαφόρων συνεργασιών μεταξύ της NASA, του γαλλικού Centre National d’Etudes Spatiales (CNES), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Εκμετάλλευση Μετεωρολογικών Δορυφόρων (EUMETSAT), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ. (NOAA). Μαζί, οι ομάδες της αποστολής έχουν συγκεντρώσει ένα ενοποιημένο αρχείο τοπογραφίας ωκεανών που ισοδυναμεί με το έργο μισού εκατομμυρίου μετρητών παλίρροιας. Οι επιστήμονες συσσώρευσαν και επιβεβαίωσαν ένα αρχείο δεδομένων που είναι πλέον αρκετά μεγάλο και ευαίσθητο για να ανιχνεύσει τις παγκόσμιες και περιφερειακές αλλαγές της στάθμης της θάλασσας πέρα από τους εποχιακούς, ετήσιους και δεκαετούς κύκλους που συμβαίνουν φυσικά. «Με δεδομένα 30 ετών, μπορούμε επιτέλους να δούμε τι τεράστιο αντίκτυπο έχουμε στο κλίμα της Γης», δήλωσε ο Josh Willis, ωκεανογράφος στο Jet Propulsion Laboratory και επιστήμονας του έργου της NASA για το Sentinel-6 Michael Freilich. «Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από την ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα επισκιάζει τώρα τους φυσικούς κύκλους. Και συμβαίνει όλο και πιο γρήγορα κάθε δεκαετία». Ο χάρτης στην κορυφή του άρθρου δείχνει τις παγκόσμιες τάσεις στη στάθμη της θάλασσας όπως παρατηρήθηκαν από το 1993 έως το 2022 από το TOPEX/Poseidon, τις τρεις αποστολές Jason και τον Sentinel-6 Michael Freilich. Σημειώστε τις χωρικές διακυμάνσεις στον ρυθμό ανόδου της στάθμης της θάλασσας, με ορισμένα μέρη του ωκεανού να ανεβαίνουν ταχύτερα (που απεικονίζονται με κόκκινο και βαθύ πορτοκαλί) από τον παγκόσμιο ρυθμό. Πολλές από τις ανωμαλίες αντικατοπτρίζουν μακροπρόθεσμες αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και τη διανομή θερμότητας. Τα δεδομένα υψομετρίας δείχνουν επίσης ότι ο ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά περίπου 1,5 mm ανά έτος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ήταν περίπου 2,5 mm ετησίως. Την τελευταία δεκαετία, το ποσοστό αυξήθηκε στα 3,9 mm ετησίως. Οι υψηλές και χαμηλές τιμές κάθε χρόνο προκαλούνται από την ανταλλαγή νερού μεταξύ ξηράς και θάλασσας. «Η χειμερινή βροχή και η χιονόπτωση στο βόρειο ημισφαίριο μετατοπίζουν το νερό από τον ωκεανό στη στεριά και χρειάζεται λίγος χρόνος για να απορροή πίσω στους ωκεανούς», σημείωσε ο Willis. «Αυτό το φαινόμενο προκαλεί συνήθως περίπου 1 cm άνοδο και πτώση κάθε χρόνο, με λίγο περισσότερο ή λιγότερο κατά τη διάρκεια των ετών Ελ Νίνιο και Λα Νίνια. Είναι κυριολεκτικά σαν τον καρδιακό παλμό του πλανήτη». Ενώ μερικά χιλιοστά ανόδου της στάθμης της θάλασσας ετησίως μπορεί να φαίνονται μικρά, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάθε 2,5 cm ανόδου της στάθμης της θάλασσας μεταφράζεται σε 2,5 μέτρα παραλίας που χάνονται κατά μήκος της μέσης ακτής. Σημαίνει επίσης ότι οι υψηλές παλίρροιες και οι καταιγίδες μπορούν να ανυψώσουν τον ωκεανό τοπικά ακόμη πιο ψηλά, προκαλώντας περισσότερες παράκτιες πλημμύρες, ακόμη και τις ηλιόλουστες μέρες. Σε μια έκθεση που εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, Αμερικανοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι το 2050 η στάθμη της θάλασσας κατά μήκος των ακτών των ΗΠΑ θα μπορούσε να ανέβει μεταξύ 25 και 30 cm πάνω από τα σημερινά επίπεδα. «Αυτό που ξεχωρίζει από το αρχείο δορυφορικής υψομετρίας είναι ότι η άνοδος τα τελευταία 30 χρόνια είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από τη φυσική ανταλλαγή νερού μεταξύ ωκεανού και ξηράς σε ένα χρόνο», είπε ο Willis. «Με άλλα λόγια, η άνοδος της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από τον άνθρωπο είναι τώρα δέκα φορές μεγαλύτερη από τους φυσικούς κύκλους». Πηγή: NASA View full είδηση

Πριν από τριάντα χρόνια, επιστήμονες και μηχανικοί εκτόξευσαν έναν νέο δορυφόρο για να μελετήσουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας με την πάροδο του χρόνου, μια μελέτη που κάποτε μπορούσε να γίνει μόνο από όργανα μέτρησης στις ακτές. Το TOPEX/Poseidon εκτοξεύτηκε στο διάστημα στις 10 Αυγούστου 1992 και ξεκίνησε μια καταγραφή δεδομένων 30 ετών για το ύψος της επιφάνειας των ωκεανών σε όλο τον κόσμο. Οι παρατηρήσεις έχουν επιβεβαιώσει σε παγκόσμια κλίμακα αυτό που οι επιστήμονες είδαν προηγουμένως από την ακτογραμμή: η μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει και ο ρυθμός επιταχύνεται συνεχώς. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας —που φαίνεται στο γραμμικό διάγραμμα πάνω— έχει αυξηθεί κατά 10,1 εκατοστά από το 1992. Τα τελευταία 140 χρόνια, οι δορυφόροι και οι μετρητές παλίρροιας δείχνουν ότι η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί 21 έως 24 εκατοστά. Ξεκινώντας με το TOPEX/Poseidon, η NASA και οι συνεργαζόμενες διαστημικές υπηρεσίες έχουν εκτοξεύσει μια σειρά δορυφόρων που χρησιμοποιούν ραντάρ υψομετρίας για την παρακολούθηση της τοπογραφίας της επιφάνειας του ωκεανού – ουσιαστικά, το κατακόρυφο σχήμα και το ύψος του ωκεανού. Τα υψομετρικά ραντάρ στέλνουν συνεχώς παλμούς ραδιοκυμάτων (μικροκύματα) που αντανακλώνται από την επιφάνεια του ωκεανού πίσω προς τον δορυφόρο. Τα όργανα υπολογίζουν τον χρόνο που χρειάζεται για να επιστρέψει το σήμα, ενώ παράλληλα παρακολουθούν την ακριβή θέση του δορυφόρου στο διάστημα. Από αυτό, οι επιστήμονες εξάγουν το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας ακριβώς κάτω από τον δορυφόρο. Από το 1992, πέντε αποστολές με παρόμοια υψόμετρα έχουν επαναλάβει την ίδια τροχιά κάθε 10 ημέρες: TOPEX/Poseidon (1992 έως 2006), Jason-1 (2001 έως 2013), το Ocean Surface Topography Mission/Jason-2 (2008 έως 2019), Jason-3 (2016 έως σήμερα) και Sentinel-6 Michael Freilich (2020 έως σήμερα). Οι αποστολές δημιουργήθηκαν μέσω διαφόρων συνεργασιών μεταξύ της NASA, του γαλλικού Centre National d’Etudes Spatiales (CNES), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Εκμετάλλευση Μετεωρολογικών Δορυφόρων (EUMETSAT), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ. (NOAA). Μαζί, οι ομάδες της αποστολής έχουν συγκεντρώσει ένα ενοποιημένο αρχείο τοπογραφίας ωκεανών που ισοδυναμεί με το έργο μισού εκατομμυρίου μετρητών παλίρροιας. Οι επιστήμονες συσσώρευσαν και επιβεβαίωσαν ένα αρχείο δεδομένων που είναι πλέον αρκετά μεγάλο και ευαίσθητο για να ανιχνεύσει τις παγκόσμιες και περιφερειακές αλλαγές της στάθμης της θάλασσας πέρα από τους εποχιακούς, ετήσιους και δεκαετούς κύκλους που συμβαίνουν φυσικά. «Με δεδομένα 30 ετών, μπορούμε επιτέλους να δούμε τι τεράστιο αντίκτυπο έχουμε στο κλίμα της Γης», δήλωσε ο Josh Willis, ωκεανογράφος στο Jet Propulsion Laboratory και επιστήμονας του έργου της NASA για το Sentinel-6 Michael Freilich. «Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από την ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα επισκιάζει τώρα τους φυσικούς κύκλους. Και συμβαίνει όλο και πιο γρήγορα κάθε δεκαετία». Το γράφημα στην κορυφή του άρθρου δείχνει τις παγκόσμιες τάσεις στη στάθμη της θάλασσας όπως παρατηρήθηκαν από το 1993 έως το 2022 από το TOPEX/Poseidon, τις τρεις αποστολές Jason και τον Sentinel-6 Michael Freilich. Σημειώστε τις χωρικές διακυμάνσεις στον ρυθμό ανόδου της στάθμης της θάλασσας, με ορισμένα μέρη του ωκεανού να ανεβαίνουν ταχύτερα (που απεικονίζονται με κόκκινο και βαθύ πορτοκαλί) από τον παγκόσμιο ρυθμό. Πολλές από τις ανωμαλίες αντικατοπτρίζουν μακροπρόθεσμες αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και τη διανομή θερμότητας. Τα δεδομένα υψομετρίας δείχνουν επίσης ότι ο ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά περίπου 1,5 mm ανά έτος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ήταν περίπου 2,5 mm ετησίως. Την τελευταία δεκαετία, το ποσοστό αυξήθηκε στα 3,9 mm ετησίως. Οι υψηλές και χαμηλές τιμές κάθε χρόνο προκαλούνται από την ανταλλαγή νερού μεταξύ ξηράς και θάλασσας. «Η χειμερινή βροχή και η χιονόπτωση στο βόρειο ημισφαίριο μετατοπίζουν το νερό από τον ωκεανό στη στεριά και χρειάζεται λίγος χρόνος για να απορροή πίσω στους ωκεανούς», σημείωσε ο κ.Willis. «Αυτό το φαινόμενο προκαλεί συνήθως περίπου 1 cm άνοδο και πτώση κάθε χρόνο, με λίγο περισσότερο ή λιγότερο κατά τη διάρκεια των ετών Ελ Νίνιο και Λα Νίνια. Είναι κυριολεκτικά σαν τον καρδιακό παλμό του πλανήτη». Ενώ μερικά χιλιοστά ανόδου της στάθμης της θάλασσας ετησίως μπορεί να φαίνονται μικρά, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάθε 2,5 cm ανόδου της στάθμης της θάλασσας μεταφράζεται σε 2,5 μέτρα παραλίας που χάνονται κατά μήκος της μέσης ακτής. Σημαίνει επίσης ότι οι υψηλές παλίρροιες και οι καταιγίδες μπορούν να ανυψώσουν τον ωκεανό τοπικά ακόμη πιο ψηλά, προκαλώντας περισσότερες παράκτιες πλημμύρες, ακόμη και τις ηλιόλουστες μέρες. Σε μια έκθεση που εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, Αμερικανοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι το 2050 η στάθμη της θάλασσας κατά μήκος των ακτών των ΗΠΑ θα μπορούσε να ανέβει μεταξύ 25 και 30 cm πάνω από τα σημερινά επίπεδα. «Αυτό που ξεχωρίζει από το αρχείο δορυφορικής υψομετρίας είναι ότι η άνοδος τα τελευταία 30 χρόνια είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από τη φυσική ανταλλαγή νερού μεταξύ ωκεανού και ξηράς σε ένα χρόνο», είπε ο Willis. «Με άλλα λόγια, η άνοδος της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από τον άνθρωπο είναι τώρα δέκα φορές μεγαλύτερη από τους φυσικούς κύκλους». Πηγή: NASA, Φωτογραφία NASA/Saskia Madlener View full είδηση

Η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Π.Ε. Χαλκιδικής αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί στις θαλάσσιες περιοχές λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων. Την προσοχή των πολιτών εφιστά η περιφερειακή ενότητα Χαλκιδικής καλώντας τους να αποφεύγουν την κολύμβηση κατά την εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων, έντονων βροχοπτώσεων και κεραυνών. Σε ανακοίνωσή της, η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Π.Ε. Χαλκιδικής αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί στις θαλάσσιες περιοχές λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων. Σύμφωνα με την περιφερειακή ενότητα έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα επιμόλυνσης της θάλασσας από φερτά υλικά στις εκβολές των ποταμών/ρεμάτων των περιοχών που έχουν πληγεί και αναμένεται να επανεμφανιστούν. Αναλυτικά η ανακοίνωση Σε συνέχεια έντονων βροχοπτώσεων που έχουν πλήξει την Χαλκιδική, τα οποία αναμένεται να ενταθούν το επόμενο διήμερο, σας ενημερώνουμε ότι έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα επιμόλυνσης της θάλασσας από φερτά υλικά στις εκβολές των ποταμών/ρεμάτων των περιοχών που έχουν πληγεί και αναμένεται να επανεμφανιστούν. Σας ενημερώνουμε ότι το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι φυσικό, αναμενόμενο μετά από έντονες βροχοπτώσεις και αποτελεί τον φυσικό μηχανισμό δημιουργίας των αμμουδερών ακτών. Τα ρέματα και τα ποτάμια ως αποδέκτες των υδάτων που κατακλύζουν μία λεκάνη απορροής, συμπαρασύρουν τα φερτά υλικά που ξεπλένονται από αυτή και δια μέσω των ρεμμάτων καταλήγουν στην θάλασσα, ο κυματισμός της οποίας τα διαχωρίζει και εναποθέτει τελικά την άμμο στις ακτές. Κατά την εκδήλωσή του το φαινόμενο είναι ορατό με γυμνό μάτι από το χρώμα που αποκτά η θάλασσα (καφέ), ενώ ο καθαρισμός της μέσω της φυσικής αραίωσης θα έρθει σε λίγες ώρες ή/και μέρες μετά την παύση των φαινομένων και ανάλογα λοιπών γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών (υφιστάμενα θαλάσσια ρεύματα) και των μεταβολών του καιρού (ένταση και κατεύθυνση ανέμων, κλπ). Αξίζει να σημειώσουμε ότι υπό αυτές τις συνθήκες, οι θαλάσσιες εκτάσεις όπου εμφανίζεται οπτικά επιβαρυμένες παρουσιάζουν υψηλούς δείκτες ρύπανσης και μόλυνσης και σημαντική μεταβλητότητα με τον χρόνο και τον χώρο, χωρίς ωστόσο να μπορεί να χαρακτηριστεί ανθρωπογενής και χωρίς να πληρούνται όλα τα κριτήρια της παρ. 2 & 3 του άρθρου 2 του Ν. 1650/86 “Για την προστασία του περιβάλλοντος” για να χαρακτηριστεί ως ρύπανση. Σε συνέχεια των παραπάνω, εφιστούμε την προσοχή στους πολίτες όπως να αποφύγουν την κολύμβηση κατά την εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων έντονων βροχοπτώσεων και κεραυνών καθώς και την κολύμβηση σε θαλάσσιες εκτάσεις που εμφανίζουν υψηλή θολερότητα και καφέ χρωματισμό από τα φερτά υλικά που έχουν εκλυθεί σε αυτή μέσω ρεμάτων. Πηγή: https://www.voria.gr/article/periferia-chalkidikis-ochi-sto-kolimpi-otan-ekdilononte-akrea-kerika-fenomena?fbclid=IwAR3n-2uVYoSMO931SyjJEpGOKspatcOK9_SQd-AKHABvpxyysbrl-K4hyjs View full είδηση

Ενα επαρκές δίκτυο θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών αποκτά για πρώτη φορά η χώρα μας. Με απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος, οι θαλάσσιες περιοχές Natura επεκτείνονται από το 6% στο 22% των εθνικών μας υδάτων, περιλαμβάνοντας δεκάδες νησίδες στο Αιγαίο και μεγάλες περιοχές όπως ο Κορινθιακός κόλπος. Παράλληλα, με τροπολογία, το υπουργείο θα παρατείνει για ένα δίμηνο τη λειτουργία των φορέων διαχείρισης, μέχρι να ψηφιστεί το νέο πλαίσιο για τις προστατευόμενες περιοχές. Κριτήρια για την επέκταση του δικτύου Natura ήταν αφενός η κάλυψη συγκεκριμένων οικοτόπων και ειδών και αφετέρου η ένταξη σημαντικού αριθμού θαλάσσιων περιοχών. Πιο συγκεκριμένα, στο εθνικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών εντάχθηκαν 34 χερσαίοι και 21 θαλάσσιοι οικότοποι, 26 θαλάσσιες και 1 χερσαία ζώνες προστασίας της ορνιθοπανίδας και ακόμα 13 παράκτιες και θαλάσσιες περιοχές (ορισμένες είναι επεκτάσεις υφισταμένων Natura και άλλες νέες). Ενδεικτικά, στις νέες περιοχές περιλαμβάνονται η θαλάσσια περιοχή της Θράκης, το στενό Καβάλας- Θάσου, η θαλάσσια ζώνη της χερσονήσου του Αθω, ο δρυμός των Πρεσπών, η θαλάσσια περιοχή Σκιάθου και Σκοπέλου, οι νησίδες της Σκύρου, οι Λιχάδες νήσοι στην Εύβοια, η θαλάσσια περιοχή του Νότιου Ευβοϊκού, ολόκληρος ο Κορινθιακός κόλπος, η θαλάσσια περιοχή της Νότιας Μάνης και της Νότιας Μεσσηνίας, η θαλάσσια περιοχή της Μακρονήσου, η θαλάσσια ζώνη της Ανδρου, της Βόρειας Ανάφης και του ηφαιστείου Κολούμπο στη Σαντορίνη, οι Παξοί και οι Αντίπαξοι κ.ά. «Η ένταξη νέων περιοχών στο δίκτυο Natura 2000 αποτελεί ακόμα ένα βήμα για την ολοκλήρωση του πλαισίου προστασίας και διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος. Υπογραμμίζω ότι λόγω των χρόνιων ελλείψεων, η χώρα βρίσκεται σε προδικαστικό στάδιο (αιτιολογημένη γνώμη) με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επειδή δεν έχει λάβει μέτρα προστασίας και διαχείρισης για τις Ειδικές Ζώνες Διατήρησης του Natura 2000», δήλωσε χθες ο αναπλ. υπουργός Σωκράτης Φάμελλος. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις χαιρέτισαν την απόφαση, επισημαίνουν ωστόσο την ανάγκη λήψης ουσιαστικών μέτρων προστασίας. «Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς. Ο χαρακτηρισμός των προστατευόμενων περιοχών δεν επαρκεί. Απαιτείται ολοκληρωμένη διαχείριση, ένα λειτουργικό σύστημα διοίκησης, το οποίο θα εξασφαλίζει τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων και επαρκή χρηματοδότηση», σχολιάζει η Ιόλη Χριστοπούλου, υπεύθυνη πολιτικής για το φυσικό περιβάλλον του WWF. Οσον αφορά το «κενό» που ανέκυψε στη λειτουργία των φορέων διαχείρισης, το ΥΠΕΝ ανακοίνωσε ότι θα παρατείνει τις συμβάσεις τους μέχρι τον Φεβρουάριο. Πηγή: http://www.kathimeri...ryssetai-natura Click here to view the είδηση

Ιταλοί δύτες της καταδυτικής ομάδας Ocean Reef Group ανέδειξαν μια νέα διάσταση της αειφόρου γεωργίας: τη βύθισαν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στα ανοιχτά του Νόλι, μιας μικρής παραθαλάσσιας πόλης της βορειοδυτικής Ιταλίας, ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση των πρώτων υποθαλάσσιων θερμοκηπίων του κόσμου, τα οποία ονομάστηκαν «Ο Κήπος του Νέμο». Μέχρι στιγμής, πέντε βιόσφαιρες παρέχουν σχεδόν άριστες συνθήκες για την καλλιέργεια φασολιών, φραουλών, βασιλικού και λάχανων (και έπεται συνέχεια). Μπορεί η καλλιέργεια λαχανικών κάτω από το νερό να φαντάζει παλαβή ως επιλογή, αλλά οι σχεδιαστές του θερμοκηπίου υποστηρίζουν ότι η σταθερή θερμοκρασία και τα υψηλά επίπεδα υγρασίας συνθέτουν ιδανικές συνθήκες για τα φυτά, καθώς επιτρέπουν έναν συνεχή κύκλο δημιουργίας υγρασίας και «βροχής». Επίσης, τα φυτά αναπτύσσονται ταχύτερα χάρη στην αφθονία διοξειδίου του άνθρακα. Το εγχείρημα δεν είναι καινούργια υπόθεση (ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια). Αφού υπερπηδήθηκαν διάφορα εμπόδια, έχουν κατασκευαστεί πέντε θερμοκήπια. Μόνο έξι μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, η παρακολούθηση των καλλιεργειών είναι ευκολότερη υπόθεση από αυτό που θα περιμέναμε. Η δυνατότητα σταθερής παραγωγής και η αποφυγή της χρήσης φυτοφαρμάκων είναι θετικά στοιχεία, ωστόσο ποιος είναι ο αντίκτυπος στο γύρω οικοσύστημα; Η ομάδα Ocean Reef Group συνεχίζει τις έρευνες. Μέχρι στιγμής τα ευρήματα δεν είναι απογοητευτικά, αφού η ενδημική άγρια ζωή δείχνει να προσαρμόζεται χωρίς πρόβλημα με την τεχνητή βιόσφαιρα. Καβούρια και χταπόδια βρίσκουν καταφύγιο κάτω από τις σφαίρες του θερμοκηπίου, ενώ οι ιππόκαμποι τις χρησιμοποιούν ως τόπους αναπαραγωγής. Αυτό το πειραματικό σχέδιο εναλλακτικής γεωργίας, εάν αποδειχθεί ότι δεν επιφέρει βλάβες στο περιβάλλον, μπορεί να αποδειχθεί ιδανικό για αναπτυσσόμενες χώρες που αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα ξηρασίας και υποβάθμισης των εδαφών τους. Πηγή: http://www.econews.g...halassa-124049/ Click here to view the είδηση

Μεγαλουπόλεις της Ασίας όπως η Σανγκάη, η Βομβάη και το Χονγκ Κονγκ θα πνιγούν κάτω από το νερό των ωκεανών και οι κάτοικοί τους θα πληρώσουν πρώτοι το τίμημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αυτό θα συμβεί ακόμα και εάν επιτευχθεί ο στόχος για τη συγκράτηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας στους δύο βαθμούς Κελσίου πάνω από τα επίπεδα της Προβιομηχανικής Εποχής, υποστηρίζει νέα έκθεση Αμερικανών ερευνητών που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Σε αυτά τα θερμοκρασιακά επίπεδα η στάθμη της θάλασσας θα συνεχίσει να ανεβαίνει, για να καλύψει περιοχές που σήμερα κατοικούνται από 280 εκατομμύρια ανθρώπους, σημειώνει η μελέτη του ερευνητικού ινστιτούτου Climate Central που δόθηκε στη δημοσιότητα τρεις εβδομάδες πριν από τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα στο Παρίσι. Εάν η αύξηση της θερμοκρασίας φτάσει τους τέσσερεις βαθμούς Κελσίου η θάλασσα θα «πνίξει» παράκτιες περιοχές με συνολικό πληθυσμό άνω των 600 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η έκθεση του Climate Central βασίζεται σε μελέτη επιστημόνων του που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο στην επιθεώρηση της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (Proceedings of the National Academy of Sciences) με επικεφαλής τον Μπέντζαμιν Στράους. Η νέα έρευνα αναδεικνύει τη σχέση μεταξύ της υπερθέρμανσης που προκαλούν οι εκπομπές ρύπων, της μακροπρόθεσμης ανόδου της στάθμης των ωκεανών και του παγκόσμιου πληθυσμού. —Ποιοι κινδυνεύουν Το μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχει η Κίνα αφού με αύξηση θερμοκρασίας κατά τέσσερεις βαθμούς Κελσίου θα πληγούν 145 εκατομμύρια άνθρωποι και οι μισοί στους δύο βαθμούς. Στην ομάδα των υπολοίπων χωρών που θα πληγούν ιδιαίτερα ανήκουν η Ινδία, το Μπανγκλαντές, το Βιετνάμ, η Ινδονησία, η Ιαπωνία, οι ΗΠΑ, οι Φιλιππίνες, η Αίγυπτος, η Βραζιλία, η Ταϊλάνδη, η Μιανμάρ και η Ολλανδία. Πόλεις που θα χαθούν κάτω από τα νερά των ωκεανών είναι το Χονγκ Κονγκ, η Καλκούτα, η Ντάκα, η Τζακάρτα, η Σανγκάη, η Βομβάη, το Ανόι, το Ρίο, το Μπουένος Άιρες, η Νέα Υόρκη και το Τόκιο, ενώ βέβαιη θεωρείται η βύθιση του Μαϊάμι και της Νέα Ορλεάνης. «Μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς Κελσίου μακροπρόθεσμα απειλεί την ύπαρξη πολλών μεγάλων πόλεων και παράκτιων περιοχών», δήλωσε ο Στράους. Ωστόσο τα μέτρα που θα ληφθούν για ταχεία και δραστική μείωση των εκπομπών των αερίων, που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, που διαταράσσουν το κλίμα και παραμένουν στην ατμόσφαιρα, θα κάνουν παρά ταύτα τη διαφορά: «έχουμε ακόμη μπροστά μας ένα ευρύ φάσμα επιλογών», τόνισε. —Τα σενάρια Τα σενάρια της ανόδου της στάθμης των θαλασσών που αντιστοιχούν στην άνοδο κατά 2C ή 4C θα γίνουν πραγματικότητα σε διακόσια χρόνια, ίσως και σε 2.000 χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, εάν οι εκπομπές ρύπων διατηρηθούν στα ίδια επίπεδα προκαλώντας αύξηση της θερμοκρασίας κατά τέσσερεις βαθμούς η στάθμη των ωκεανών θα ανεβεί 8,9 μέτρα. Στους τρεις βαθμούς Κελσίου, που είναι και το πιθανότερο σενάριο με βάση της δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί μέχρι σήμερα από τις παγκόσμιες κυβερνήσεις, η επιφάνεια της θάλασσας θα ανεβεί κατά 6,4 μέτρα, καλύπτοντας περιοχές που σήμερα κατοικούνται από 400 και πλέον εκατομμύρια ανθρώπους. Στους δύο βαθμούς, η στάθμη της θάλασσας θα ανεβεί κατά προσέγγιση 4,7 μέτρα και θα επηρεάσει τη ζωή υποδιπλασίου αριθμού ανθρώπων. Στο ευκταίο σενάριο ανόδου κατά ενάμιση βαθμό Κελσίου, στόχος που ζητούν τα ευάλωτα μικρά νησιωτικά κράτη, η στάθμη της θάλασσας θα ανεβεί 2,9 μέτρα και θα επηρεάσει 137 εκατομμύρια ανθρώπους. —Τα στοιχεία Οι προβλέψεις για την άνοδο της στάθμης των θαλασσών λαμβάνουν υπόψη τη διαστολή των ωκεανίων υδάτων λόγω της υπερθέρμανσης, την τήξη των παγετώνων, αλλά και την τήξη του παγοκαλύμματος της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής, που θα είναι μη αναστρέψιμη πέρα από ένα ορισμένο όριο. Από τη μία περιοχή στην άλλη, η άνοδος της στάθμης του νερού δεν θα είναι ισομερής: «στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορεί να αυξηθεί εκατοστά του μέτρου ανά αιώνα, αλλά τα δέλτα των ποταμών και οι αστικές περιοχές είναι πιο ευάλωτες, κυρίως επειδή προστατεύονται λιγότερο από τα προσχώματα. Η μελέτη βασίζεται κυρίως σε στοιχεία που ελήφθησαν από δορυφόρο για τα επίπεδα των ωκεανών. «Υπάρχουν κάποια λάθη σε ορισμένα σημεία, αλλά είναι καλύτερα να εργαζόμαστε πάνω σε στοιχεία που διατίθενται δημόσια», σχολίασε ο Στίβεν Νέρεμ του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, ο οποίος ανέλυσε τη μεθοδολογία της μελέτης. Ο Ζαν-Πασκάλ βαν Ιπερσέλ, της Διακυβερνητικής Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) έκανε λόγο για μια «στιβαρή μελέτη». Από τη βιομηχανική επανάσταση, η θερμοκρασία αυξήθηκε κατά 0,8 βαθμούς Κελσίου, λόγω των αερίων που εκλύονται από την καύση ορυκτών καυσίμων στην ηλεκτροπαραγωγή, τις μεταφορές και τη μεταποίηση, αλλά και από την εντατική εκτροφή βοοειδών. Η διεθνής κοινότητα έχει θέσει στόχο τη διατήρηση της ανόδου της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου. Ο Μπέντζαμιν Στράους ευελπιστεί ότι «θα είναι δυνατόν να αλλάξει, η οικονομία όπως η πολιτική». «Ορισμένες ιστορικές συναντήσεις χάραξαν σύνορα εδαφών. Η διάσκεψη για το Κλίμα στο Παρίσι (COP) θα επηρεάσει τα παγκόσμια σύνορα μεταξύ ξηράς και θάλασσας» επισημαίνει. Δείτε πώς θα πνιγεί η περιοχή του Πειραιά και των Νοτίων Προαστίων της Αθήνας. http://choices.clima...rio-b=warming-2 Και ορισμένες προφητικές εικόνες από τις παγκόσμιες παραλιακές μητροπόλεις. Ντέρμπαν, Νότιος Αφρική Βομβάη, Ινδία Σαγκάη, Κίνα Σύδνεϋ, Αυστραλία Νέα Υόρκη, Γουόλ Στρητ Πηγή: http://www.econews.g...i-klima-126627/ Click here to view the είδηση

Την ζεύξη της Σαουδικής Αραβίας με την Αίγυπτο, πάνω από την Ερυθρά Θάλασσα ανακοίνωσε ο Σαουδάραβας Βασιλιάς Σαλμάν κατά την διάρκεια συνάντησης με τον Αιγύπτιο πρόεδρο Αμπντελ Φατάχ αλ Σίσι. Λεπτομέρειες για το έργο, το κόστος και το χρονοδιάγραμμα δεν έχουν γίνει γνωστές αλλά εκτιμάται ότι οι εργασίες θα γίνουν στο στόμιο του Κόλπου της Ακαμπα, ενώνοντας την περιοχή Ρας Αλσέικ της Σαουδικής Αραβίας με την τοποθεσία Ναμπκ, στο νότιο τμήμα της Χερσονήσου του Σινά. Σε αυτό το σημείο το εύρος του θαλάσσιου περάσματος είναι μόλις 16 χιλιόμετρα. Πηγή: http://www.thetoc.gr...ruthra-thalassa Click here to view the είδηση

Ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να φτάσει τα 9 δισ. ως το 2050 – και η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τις δυνατότητες που υπάρχουν όσον αφορά στην καλλιέργεια βρώσιμων ειδών. Σε αυτό το πλαίσιο, η Forward Thinking Architecture παρουσίασε την πρόταση Smart Floating Farms, που περιλαμβάνει 2,04 τετραγωνικά χιλιόμετρα αφιερωμένα στις ιχθυοκαλλιέργειες και τις υδροπονικές καλλιέργειες, αντλώντας ενέργεια από ηλιακούς συλλέκτες τις οροφές. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Gizmag, οι εν λόγω πλωτές φάρμες, που θα είναι δεμένες στον πυθμένα θαλασσών, ποταμών ή λιμνών, θα μπορούν να παράγουν 8 τόνους λαχανικών και 1,5 τόνους ψαριών ετησίως. Οι φάρμες αυτές προορίζονται να παρέχουν λύση στο ζήτημα της διατήρησης των επιπέδων παραγωγής τροφής σε επαρκή επίπεδα- κάτι που σημαίνει ότι απαιτείται αύξηση 70% παγκοσμίως και 100% σε αναπτυσσόμενες χώρες. Με τέτοια δεδομένα, η καλλιεργήσιμη γη θεωρείται πως κάποια στιγμή δεν θα φτάνει (αυτή τη στιγμή χρησιμοποιείται το 80% του συνόλου), όπως και τα αποθέματα γλυκού νερού- ενώ και οι ωκεανοί βιώνουν υπεραλίευση. Η ιδέα της εταιρείας, για μετακίνηση των καλλιεργειών στην επιφάνεια του νερού, θα αντιμετώπιζε τα προβλήματα αυτά: κάθε ένα από τα τρία επιπεδα μιας τέτοιας φάρμας θα είχε τη δική του λειτουργία (ηλιακοί συλλέκτες- υδροπονικές καλλιέργειες- ιχθυοκαλλιέργειες), με αλληλεπίδραση/ συνεργασία μεταξύ τους (χρησιμοποιημένο νερό από το υδροπονικό επίπεδο θα κατεβαίνει στην ιχθυοκαλλιέργεια ως τροφή, ενώ τα περιττώματα των ψαριών θα μπορούν να χρησιμοποιούνται ως λίπασμα ταχείας λειτουργίας). Το εν λόγω σύστημα (ιχθυοκαλλιέργεια με υδροπονική) ονομάζεται aquaponics και κερδίζει έδαφος, λόγω της απλότητας και των υψηλών επιδόσεών του. Μια τέτοια εγκατάσταση θα μπορούσε κάλλιστα επίσης να έχει συσκευές αφαλάτωσης, χώρους επεξεργασίας ψαριών και εγκαταστάσεις πακεταρίσματος, καθώς και ανεμοτουρμπίνες, αλλά και τουρμπίνες που αξιοποιούν την ενέργεια των κυμάτων. Φουσκωτοί κυματοθραύστες θα παρείχαν προστασία από την κακοκαιρία, με αποτέλεσμα μια τέτοια φάρμα να καθίσταται πλήρως αυτάρκης. Ο Χαβιέ Πονς, διευθύνων σύμβουλος της Forward Thinking Architecture, οραματίζεται εγκατάσταση τέτοιων φαρμών κοντά σε πυκνοκατοικημένες πόλεις (megacities), καθώς από τις 35 πόλεις με πληθυσμό άνω των 10 εκατ. οι 25 βρίσκονται κοντά σε νερό. Πηγή: http://www.naftempor...atos-sto-mellon Click here to view the είδηση

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Οσάκα της Ιαπωνίας έκαναν πραγματικότητα την παραγωγή ενέργειας από θαλασσινό νερό. Μέσα από μια σειρά μοναδικών χημικών αντιδράσεων, μπορούν να συλλέγουν υπεροξείδιο του υδρογόνου (Η2Ο2) από το θαλασσινό νερό, το οποίο στη συνέχεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε κυψέλες καυσίμου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ηλιακή ενέργεια αποτελεί μια σημαντική εναλλακτική λύση αντί των ορυκτών καυσίμων, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν περιορισμοί όσον αφορά την τεχνολογία, καθώς τα συστήματα ηλιακής ενέργειας δεν είναι τόσο αξιόπιστα τη νύχτα. Η συγκεκριμένη τεχνολογία αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα με τη χρήση υδρογόνου για την αποθήκευση της ηλιακής ενέργειας, με τη μορφή χημικής ενέργειας. Αυτό επιτρέπει στα κύτταρα καυσίμου να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια όλες τις ώρες της ημέρας. Ωστόσο το υδρογόνο πρέπει να συμπιέζεται ή να ψύχεται σε υγρή κατάσταση ώστε να αποθηκεύεται αποτελεσματικά. Οι ερευνητές ανακάλυψαν έναν τρόπο για να εξάγουν υπεροξείδιο του υδρογόνου από το θαλασσινό νερό χρησιμοποιώντας το φως του ήλιου. Η ένωση έχει ένα πλεονέκτημα σε σχέση με το υδρογόνο, καθώς μπορεί να αποθηκεύεται πιο απλά και με ασφάλεια. Η επιστημονική ομάδα ανέπτυξε ένα νέο φωτοηλεκτροχημικό κύτταρο, το οποίο ουσιαστικά είναι ένα ηλιακό κύτταρο που παράγει υπεροξείδιο του υδρογόνου. Όταν το ηλιακό φως φωτίζει τον φωτοκαταλύτη, αυτός απορροφά φωτόνια και χρησιμοποιεί την ενέργεια για τις χημικές αντιδράσεις της οξείδωσης του θαλασσινού νερού και της μείωσης του οξυγόνου, που τελικά παράγουν το υπεροξείδιο. Πηγή: http://www.naftempor...thalassino-nero Click here to view the είδηση

Oλοκλήρωσαν τον πρώτο χάρτη του ωκεανού με τις ποσότητες πλαστικών σκουπιδιών o θαλάσσιος περιβαλλοντολόγος Andres Cozar Cabañas και μια ομάδα ερευνητών. Η εργασία τους, που δημοσιεύθηκε αυτό το μήνα στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, ανέδειξε εκατομμύρια κομμάτια των πλαστικών απορριμμάτων να επιπλέουν σε πέντε μεγάλους κυκλώνες στους ωκεανούς του κόσμου. Η παραγωγή πλαστικών έχει τετραπλασιαστεί από το 1980, και ο άνεμος, τα κύματα και ο ήλιος θρυμματίζουν όλα αυτά τα πλαστικά σε μικροσκοπικά κομμάτια που φτάνουν το μέγεθος των κόκκων ρυζιού. Έτσι θα έπρεπε να έχει βρεθεί το μεγαλύτερο μέρος των πλαστικών πάνω στην επιφάνεια, υποστηρίζουν οι επιστήμονες. Ένας λόγος γιατί τόσα πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα είναι ότι η επιστήμη των θαλάσσιων απορριμμάτων είναι τόσο νέα. Δεκάδες χιλιάδες τόνοι πλαστικών απορριμμάτων επιπλέουν στην επιφάνεια των υδάτων στους ωκεανούς, σύμφωνα με τους ερευνητές οι οποίοι χαρτογράφησαν γιγαντιαίες ζώνες συσσώρευσης των σκουπιδιών. Τα ωκεάνια ρεύματα λειτουργούν ως «ιμάντες», λένε οι ερευνητές, που μεταφέρουν συντρίμμια σε τεράστιες ζώνες σύγκλισης. Εκτιμάται ότι περιέχουν εκατομμύρια πλαστικά αντικείμενα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο στον εσωτερικό πυρήνα τους. Πηγή: http://www.topontiki...ton-ton-okeanon Click here to view the είδηση

Αν οι θάλασσές μας «μεταφράζονταν» σε μια εθνική οικονομία, τότε θα ήταν η έβδομη μεγαλύτερη παγκοσμίως, με «εθνικό ακαθάριστο προϊόν» που ξεπερνάει τα 2,5 τρις δολάρια ετησίως και συνολική αξία που αγγίζει τα 24 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό αποδεικνύει η έκθεση «Δίνοντας ζωή στην οικονομία των θαλασσών», την οποία παρουσίασε η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση WWF. Το WWF, μέσα από τη συγκεκριμένη έκθεση που επεξεργάστηκε σε συνεργασία με το Global Change Institute του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ και την “The Boston Consulting Group” (BCG), αναδεικνύει την αξία των αγαθών και υπηρεσιών που προσφέρει η θάλασσα στην παγκόσμια οικονομία. Ειδικότερα για την Μεσόγειο επισημαίνεται ο κρίσιμος σε παγκόσμιο επίπεδο ρόλος της αφού όπως επεσήμανε ο Τζουζέπε Ντι Κάρλο, Διευθυντής της Θαλάσσιας Μεσογειακής Πρωτοβουλίας του WWF :«Μόνο ο θαλάσσιος και παράκτιος τουρισμός της Μεσογείου, που αποτελεί το 1/3 της μεσογειακής θαλάσσιας οικονομίας, παράγει μια αξία 100 δισεκατομμυρίων και παρέχει 1,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας». Η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση παράλληλα, όμως, κκρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη διαρκή υποβάθμισή της, κυρίως λόγω της υπερεκμετάλλευσης των θαλάσσιων πόρων και της κλιματικής αλλαγής. Να σημειωθεί ότι ο διεθνής στόχος για την αποτελεσματική προστασία και διαχείριση τουλάχιστον του 30% των ακτών και θαλασσών μέχρι το 2030 είναι μια προτεραιότητα ως προς την οποία η χώρα μας βρίσκεται πολύ πίσω. Και αυτό γιατί, μόλις το 1,48% των θαλασσών μας καλύπτεται από θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, το WWF Ελλάς, μαζί με μια σειρά από εταίρους και σε συνεργασία με τις κοινωνίες της Σύρου και της Άνδρου, φιλοδοξεί στη δημιουργία ενός πρωτοποριακού μοντέλου θαλάσσιας προστατευόμενης περιοχής, μέσα από το πρόγραμμα ΚΥΚΛΑΔΕΣ LIFE. Στόχος του προγράμματος είναι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της Γυάρου που φιλοξενεί τον πιο σημαντικό πληθυσμό της απειλούμενης με εξαφάνιση Μεσογειακής φώκιας Monachus monachus στη Μεσόγειο και η στήριξη ενός βιώσιμου μοντέλου ανάπτυξης στην περιοχή. Πηγή: http://www.topontiki...d7jjGY.facebook Click here to view the είδηση

Η άνοδος της στάθμης των θαλασσών παγκοσμίως κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες έχει επιταχυνθεί πολύ περισσότερο από ό,τι νόμιζαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες, ενώ αντίθετα πιο πριν η άνοδος των υδάτων ήταν μικρότερη σε σχέση με τις παλαιότερες εκτιμήσεις, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Μετά το 1990, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, η στάθμη αυξάνεται πολύ πιο γρήγορα από τις έως τώρα εκτιμήσεις, με ρυθμό υπερδιπλάσιο από ό,τι πριν το 1990. Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Ράτγκερς, με επικεφαλής την Κάρλινγκ Χέι και τον Έρικ Μόροου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», εκτιμούν ότι μέχρι το 1990 υπήρχε υπερεκτίμηση της ανόδου της στάθμης των υδάτων. Πηγή: http://topontiki.gr/article/93149 Click here to view the είδηση

Περίπου 269.000 τόνοι πλαστικών πλέουν στους ωκεανούς της Γης και τους «πνίγουν», σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις των επιστημόνων. Όμως η ρύπανση, που διαφέρει από περιοχή, δεν αφορά μόνο πλαστικές σακούλες, μπουκάλια, παιγνίδια, κουβάδες, σύνεργα ψαρέματος και οτιδήποτε άλλο από πλαστικό μπορεί κανείς να φανταστεί. Σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό (92% του συνόλου) αφορά τα μικροπλαστικά, δηλαδή τα μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού που πλέουν στα νερά των θαλασσών και δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι, γι' αυτό, άλλωστε, είναι δύσκολη μια εκτίμηση για το συνολικό βάρος τους. Οι ερευνητές από έξι χώρες, με επικεφαλής τον Μάρκους Έρικσεν του Ινστιτούτου "5 Gyres" της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό PLoS One, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και το «Nature», ανέλυσαν στοιχεία από 24 θαλάσσιες αποστολές που έγιναν την περίοδο 2007 - 2013 ανά τον κόσμο (και στην Μεσόγειο θάλασσα). Πηγή: http://www.topontiki...-stous-okeanous Click here to view the είδηση

Τον στρατηγικό οδικό χάρτη που εκπόνησε η Ocean Energy Europe για την αξιοποίηση της παλιρροϊκής και κυματικής ενέργειας στην ΕΕ, παρέλαβε ο Καρμένου Βέλα, Ευρωπαίος Επίτροπος για το περιβάλλον, τη θαλάσσια πολιτική και την αλιεία. Πρόκειται για το αποτέλεσμα μιας εργασίας με διάρκεια 2 ετών, η οποία αναδεικνύει το πώς θα μπορούσε το 10% των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης να καλυφθεί από την παλιρροϊκή και κυματική ενέργεια έως το 2050. Με την αξιοποίησή αυτή θα μπορούσαν να αποφευχθούν οι εκπομπές 276 εκατομμύριων τόνων CO2. «Αυτός ο χάρτης θα μας καθοδηγήσει να επιταχύνουμε την ανάπτυξη της ενέργειας των ωκεανών στην ΕΕ και θα προτείνει τις δράσεις για να κάνουμε πιο ασφαλή, πιο καθαρή, πιο αειφόρο τη διαχείριση της ενέργειας», τόνισε ο κ. Βέλα. Στον χάρτη αυτόν, μεταξύ άλλων, επισημαίνεται η ανάγκη να γίνουν οι απαραίτητες επενδύσεις και να υποστηριχθεί η ενέργεια από τον ωκεανό. Σημειώνεται, ακόμη, ότι με τις προηγμένες τεχνολογίες θα μπορούσαν να μειωθούν τα κόστη και να εξασφαλιστεί η ενέργεια που απαιτεί η Ευρώπη. Πηγή: greenagenda.gr - http://greenagenda.gr/28473/ Περισσότερα: https://webgate.ec.e...n_08Nov2016.pdf Click here to view the είδηση

Χωρίς χώμα, χωρίς φυτοφάρμακα, χωρίς πετρέλαιο, χωρίς νερό από γεώτρηση: είναι το πρώτο θερμοκήπιο που λειτουργεί μόνο με νερό από τον ωκεανό και ηλιακή ενέργεια, το οποίο μόλις εγκαινιάστηκε στην αφιλόξενη έρημο της Αυστραλίας. Η γιγάντια, φουτουριστική εγκατάσταση της εταιρείας Sundrop, έκτασης 200 στρεμμάτων, κρατά ευτυχισμένες 180.000 ντοματιές και εκτιμάται ότι θα παράγει 17.000 τόνους ντομάτας το χρόνο, αναφέρει το περιοδικό New Scientist. Οι μεγάλες ποσότητες νερού που απαιτούνται για την άρδευση του θερμοκηπίου παράγονται επιτόπου από μονάδα αφαλάτωσης, η οποία ρουφά θαλασσινό νερό από τον Κόλπο Σπένσερ της Νότιας Αυστραλίας μέσω ενός αγωγού δύο χιλιομέτρων. Οι καλοκαιρινοί καύσωνες καθιστούν την περιοχή ακατάλληλη για συμβατικά συστήματα καλλιέργειας, ωστόσο το φουτουριστικό θερμοκήπιο μπορεί να δροσίζει τις ντοματιές διαβρέχοντας με θαλασσινό νερό μια εσωτερική επένδυση από χαρτόνι. Τα ίδια τα φυτά αναπτύσσονται μέσα σε ένα «οικολογικό» υπόστρωμα από αλεσμένα κελύφη κοκοφοίνικα, αντί για το συμβατικό υπόστρωμα από τύρφη που ενοχοποιείται για βλάβες στο περιβάλλον. Για τη λειτουργία της μονάδας αφαλάτωσης και για τη θέρμανση του θερμοκηπίου το χειμώνα, η εγκατάσταση χρησιμοποιεί σύστημα ηλιοθερμικής ενέργειας: συνολικά 23.000 καθρέπτες εστιάζουν το φως στην κορυφή ενός πύργου ύψους 115 μέτρων, ο οποίος θερμαίνεται, παράγει ατμό και κινεί γεννήτριες για την παραγωγή έως και 39 megawatt ηλεκτρικού ρεύματος. Για την περίπτωση έλλειψης ενέργειας τις ημέρες με συννεφιά, το θερμοκήπιο είναι συνδεδεμένο στο δίκτυο ηλεκτροδότησης. Η Sundrop σχεδιάζει ωστόσο βελτιώσεις που θα καταστήσουν περιττή ακόμα και αυτή τη δικλείδα ασφαλείας. Χάρη στη χρήση ηλιακής ενέργειας, τα λειτουργικά έξοδα της εγκατάστασης είναι μικρότερα από ό,τι σε ένα συμβατικό θερμοκήπιο ίδια έκτασης, λέει η εταιρεία. Αυτό σημαίνει ότι το υψηλό κόστος της υποδομής, ύψους 200 εκατ. δολαρίων, θα αποσβεστεί σχετικά γρήγορα. Χρειάστηκαν έξι χρόνια μελετών και πειραματισμών για τη δημιουργία της πρωτοποριακής φάρμας, και η Sundrop είναι πλέον αρκετά ικανοποιημένη ώστε να σχεδιάζει παρόμοια θερμοκήπια στην Πορτογαλία, τις ΗΠΑ και σε μια ακόμα περιοχή της Αυστραλίας. Θερμοκήπια που υδροδοτούνται από μονάδες αφαλάτωσης δοκιμάζονται εξάλλου και σε χώρες όπως το Ομάν, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αν και το ηλεκτρικό ρεύμα που χρειάζονται προέρχεται στις περισσότερες περιπτώσεις από το δίκτυο. Πηγή: news.in.gr/science-technology/article/ Click here to view the είδηση

«Η Ύπατη εκπρόσωπος για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ και αντιπρόεδρος της Επιτροπής, Κάθλιν Άστον, επιβεβαιώνει το γεγονός ότι η καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας θα γίνει σε πλοίο των ΗΠΑ, στη Μεσόγειο, σε απάντησή της, στις 27 Μαρτίου 2014, στην επιστολή καταγγελίας της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος και υπογραμμίζει τον άμεσο κίνδυνο μόλυνσης με χημικά τοξικά απόβλητα της Μεσογείου και ιδιαίτερα της περιοχής της Κρήτης. Η κ. Άστον «ομολογεί ότι η μεταφόρτωση των πιο επικίνδυνων χημικών "Προτεραιότητας 1" θα γίνει στο Ιταλικό λιμάνι της Καλαβρίας Gioia Tauro, δηλαδή ότι η καταστροφή τους θα γίνει εν πλω στη Μεσόγειο, αποκρύπτοντας, όμως, το ακριβές γεωγραφικό στίγμα, γεγονός που εντείνει τις ανησυχίες ότι η καταστροφή τους θα γίνει ανοιχτά της Κρήτης», αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση. Η ΕΟ του ΚΚΕ επισημαίνει επίσης την αναφορά της Κάθριν Άστον περί ανάθεσης σε ιδιωτικές επιχειρήσεις της καταστροφής των χημικών «Προτεραιότητας 2» με την μέθοδο της αποτεφρώσεως, χωρίς και πάλι να προσδιορίζεται που θα εναποτεθούν ή θα απορριφθούν τα λύματα και υπογραμμίζει ότι «οι ισχυρισμοί της Κ. Άστον για την τεχνογνωσία των ΗΠΑ ή των ιδιωτικών επιχειρήσεων στην καταστροφή χημικών όχι μόνο δεν καθησυχάζουν κανέναν, αντίθετα επιτείνουν στο έπακρο τις ανησυχίες των λαών της περιοχής». Σχολιάζοντας επιστολή του αντιπρόεδρου και υπουργού Εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου προς φορείς της Κρήτης, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ και κάνουν λόγο για «αστήρικτες» προφάσεις του κ. Βενιζέλου, αναφέρουν ότι «οι διαβεβαιώσεις που επικαλείται είναι χωρίς αξία, δεν παρέχουν καμία εγγύηση για την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος» και επιρρίπτουν ευθύνες στη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που «συμμετέχει πρόθυμα σε όλα τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, εμπλέκοντας το λαό μας σε τεράστιους κινδύνους, προκειμένου να διεκδικήσει για την ελληνική αστική τάξη αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή και συμμετοχή στη ιμπεριαλιστική λεία από τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών τρίτων χωρών και την εκμετάλλευση των λαών τους». «Η Ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ θα συνεχίσει να συμβάλλει στην ενίσχυση της αντιμονοπωλιακής πάλης του εργατικού-λαϊκού κινήματος, για να αποτραπεί η περιβαλλοντική καταστροφή της Μεσογείου και της περιοχής της Κρήτης, για την υπεράσπιση της ζωής και των δικαιωμάτων του λαού», καταλήγει το σχόλιο των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ. Click here to view the είδηση

Η θάλασσα μετατρέπεται σε σκουπιδότοπο, προειδοποιεί η Κομισιόν και προτρέπει τις κυβερνήσεις να επιβάλουν απαγορεύσεις στη χρήση της πλαστικής σακούλας. Οι Ευρωπαίοι καταναλωτές θα πρέπει στο μέλλον να χρησιμοποιούν λιγότερες πλαστικές σακούλες με στόχο την καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος. Για το λόγο αυτό η Κομισιόν θα επιτρέπει στο μέλλον στις εθνικές κυβερνήσεις να επιβάλουν απαγορεύσεις στη χρήση τους. «Οι πλαστικές σακούλες είναι ένα σύμβολο της καταναλωτικής μας κοινωνίας» δήλωσε χθες στις Βρυξέλλες ο Ευρωπαίος Επίτροπος, αρμόδιος για θέματα Περιβάλλοντος, Γιάνεζ Ποτότσνικ. «Αποτελούνται από υλικό το οποίο αντέχει εκατό χρόνια αλλά τις χρησιμοποιούμε για λίγα μόνο λεπτά». Ο Γιάνεζ Ποτότσνικ τόνισε παρόλα αυτά: «Μην το εκλάβετε ως μια σταυροφορία εναντίον όλων των ειδών της πλαστικής σακούλας». Στο στόχαστρο της Κομισιόν βρίσκονται οι σακούλες που έχουν πάχος λιγότερο από τα 0,05 του χιλιοστού. Πρόκειται δηλαδή για τις ελαφριές σακούλες για τα ψώνια. Οι προτάσεις της Κομισιόν δεν αφορούν λοιπόν τις μεγάλες σακούλες των σκουπιδιών. Μέχρι στιγμής τα κράτη μέλη της ΕΕ μπορούν να επιβάλουν φόρους αλλά δεν μπορούν να απαγορεύσουν τη χρήση τους. Το στο μέλλον μπορεί να αλλάξει. Καλύτεροι Δανοί και Φιλανδοί Οι θάλασσες 'υποφέρουν' πολύ από τις πλαστικές σακούλες Οι θάλασσες 'υποφέρουν' πολύ από τις πλαστικές σακούλες Οι μεγαλύτερες επιπτώσεις στο περιβάλλον διαπιστώνονται στη θάλασσα μια και οι πλαστικές σακούλες καταλήγουν συνήθως εκεί. Μέσα σε αυτές παγιδεύονται συχνά πουλιά και ψάρια ενώ στο 94% των ψαριών που εξετάστηκαν στη Βόρεια Θάλασσα εντοπίστηκαν στο στομάχι τους πλαστικές σακούλες. Σχεδόν 200 πλαστικές σακούλες το χρόνο χρησιμοποιεί κάθε Ευρωπαίος πολίτης σύμφωνα με την Κομισιόν. Οι Δανοί και οι Φιλανδοί χρησιμοποιούν σπάνια πλαστικές σακούλες σε αντίθεση με τους ανατολικοευρωπαίους και τους Πορτογάλους, που αναδεικνύονται σε πρωταθλητές. Η Γερμανία με 70 σακούλες ανά κάτοικο το χρόνο βρίσκεται στην έκτη θέση. Η Γερμανική Οργάνωση για την Προστασία της Φύσης χαιρέτισε τα σχέδια της Κομισιόν και προέτρεψε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε πράξεις. Και η Ένωση του Συνδέσμου Πλαστικών Ευρώπης με έδρα τις Βρυξέλλες τάχθηκε υπέρ του να επιβληθεί ένας νέος φόρος και οι πλαστικές σακούλες να πωλούνται, καθώς η παραγωγή τους κοστίζει ακριβά, όπως είπε υπεύθυνος της ένωσης. Οι προτάσεις της Κομισιόν χρειάζονται πάντως την έγκριση των κρατών μελών της ΕΕ και του Ευρωκοινοβουλίου για να υλοποιηθούν. Πηγή: http://www.dw.de/λιγ... Click here to view the είδηση

Υποθαλάσσια γεωλογική έρευνα της Νίκης Ευελπίδου, επίκουρης καθηγήτριας του Γεωλογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, κατά μήκος των ακτών των έξι νησιών των Κυκλάδων. Εως και σαράντα εκατοστά βυθίστηκαν τα τελευταία χρόνια έξι νησιά των Κυκλάδων, η Σίφνος, η Αντίπαρος, η Πάρος, η Νάξος, η Ηρακλειά και η Κέρος. Σεισμικές δονήσεις όπως αυτή στην Αμοργό που έγινε το 1956, με την πρόκληση τσουνάμι, και η άνοδος της θαλάσσιας στάθμης είναι τα αίτια του υποθαλάσσιου αυτού φαινομένου. Η υποθαλάσσια γεωλογική έρευνα κατά μήκος των ακτών των παραπάνω νησιών αποκάλυψε την απουσία παλιρροϊκών εγκοπών στη σημερινή θαλάσσια στάθμη, ενώ μια καλά αναπτυγμένη υποθαλάσσια εγκοπή εντοπίστηκε κατά μέσον όρο αρκετά εκατοστά από τη σημερινή θαλάσσια στάθμη. Η βυθισμένη εγκοπή έχει μέσο όρο οπισθοχώρησης 18,5 εκατ., το οποίο αντιστοιχεί, θεωρώντας ότι δημιουργήθηκε σε ομοιόμορφες λιθολογικές, βιολογικές και κλιματικές συνθήκες στα διάφορα νησιά, σε μια περίοδο σχετικά σταθερής θαλάσσιας στάθμης μεταξύ 185 και 925 χρόνων, η οποία στη συνέχεια διακόπηκε από μια βύθιση της τάξης των 30-40 εκατ. που επηρέασε την ευρύτερη περιοχή. Τα παραπάνω στοιχεία είναι αποτέλεσμα της υποθαλάσσιας γεωλογικής έρευνας της Νίκης Ευελπίδου, επίκουρης καθηγήτριας του Γεωλογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά μήκος των ακτών των έξι νησιών των Κυκλάδων κατά την οποία αποκάλυψε σαφείς αποδείξεις μιας πρόσφατης βύθισης, της τάξης των 30 έως 40 εκ., τμήμα της οποίας αποδόθηκε από την ερευνήτρια σε σεισμική προέλευση. Βράβευση Η πανεπιστημιακός μας, που προσφάτως βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την εργασία της «Ενδείξεις πρόσφατης ταχείας τεκτονικής βύθισης των ΝΑ Κυκλάδων. Αποτέλεσμα του σεισμού της Αμοργού του 1956;», η οποία δημοσιεύθηκε στο διεθνές περιοδικό «Continental Shelf Research», θεωρεί την επίδραση του σεισμού της Αμοργού που έγινε το 1956 ως μια πιθανή εξήγηση για τα 10 εκ. της βύθισης που εντοπίστηκε. Η μοντελοποίηση των συν-σεισμικών και των βραχυπρόθεσμων αποτελεσμάτων του εν λόγω σεισμού έδειξε ότι μέρος της παρατηρούμενης βύθισης μπορεί να αποδοθεί σε μια ταχεία μετασεισμική χαλάρωση ενός στρώματος χαμηλού ιξώδους, που υπόκειται της σεισμογενούς ζώνης. Ωστόσο, οι απομακρυσμένες παρατηρήσεις υποτιμώνται από το μοντέλο της συγκεκριμένης δημοσίευσης, γεγονός που αποδίδεται από την ερευνήτρια στην επιρροή από ένα ευρύτερο πεδίο παραμόρφωσης που προκλήθηκε από το μεγαλύτερο μετασεισμό της σεισμικής ακολουθίας της Αμοργού ή από άλλους σεισμούς. Η Νίκη Ευελπίδου εξερεύνησε συστηματικά τις βραχώδεις ακτές των Σίφνου, Αντιπάρου, Πάρου, Νάξου, Ηρακλειάς και Κέρου. Λόγω της απουσίας ανυψωμένων ακτογραμμών καθώς και της έλλειψης παλιρροϊκών εγκοπών στη σημερινή μεσοπαλιρροϊκή ζώνη, ακόμα και σε περιοχές που ευνοούν το σχηματισμό τους, η μελέτη επεκτάθηκε στον υποθαλάσσιο χώρο της ακτογραμμής τής υπό εξέταση περιοχής, η οποία και χαρτογραφήθηκε ενδελεχώς. «Στοιχεία βυθισμένων ακτογραμμών αναγνωρίστηκαν μόνον όπου το πέτρωμα δεν ήταν πολύ στρωματοποιημένο και ευνοϊκό στη βιοδιάβρωση» μας λέει. «Οι αρχαίες ακτογραμμές αναγνωρίστηκαν μέσω βυθισμένων εγκοπών. Για κάθε κατάδυση, καταγράφηκαν η ώρα και η ακριβής θέση και, υποθαλάσσια, οι παρατηρούμενες μορφές μετρήθηκαν σε σχέση με τη θαλάσσια στάθμη την ώρα της μέτρησης και φωτογραφήθηκαν. »Σε κάθε θέση μετρήθηκαν τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά των παλιρροϊκών εγκοπών (π.χ. ύψος, οπισθοχώρηση, βάθος από τη μέση θαλάσσια στάθμη. »Αργότερα, οι μετρήσεις διορθώθηκαν με βάση τα στοιχεία της παλίρροιας και της ατμοσφαιρικής πίεσης. Η συγκεκριμένη έρευνα συνεχίστηκε τόσο σε έκταση όσο και σε βάθος, καλύπτοντας πλέον το σύνολο της υποθαλάσσιας ακτογραμμής των Κυκλάδων. Η χαρτογράφηση έχει πλέον ολοκληρωθεί και τα αποτελέσματα των ερευνών αναμένεται να ανακοινωθούν στον Τύπο σύντομα». Πηγή: http://www.enet.gr/?.../2014&id=407519 Click here to view the είδηση