Μετάβαση στο περιεχόμενο
Ακολουθήστε τη νέα μας σελίδα στο Facebook! ×

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'κατασκευές'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Αύξηση 11,6% σημείωσε ο δείκτης παραγωγής στις κατασκευές το δ’ τρίμηνο πέρυσι σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του δ’ τριμήνου 2022, έναντι αύξησης 31,1% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση το 2022 με το 2021. Όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ο ίδιος δείκτης παρουσίασε αύξηση 57,6% το δ’ τρίμηνο 2023 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του γ’ τριμήνου 2023, έναντι αύξησης 52,7% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του δ’ τριμήνου 2022 με το γ’ τρίμηνο 2022. Ενώ, ο εποχικά διορθωμένος δείκτης παρουσίασε αύξηση 10,5% το δ’ τρίμηνο 2023 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του γ’ τριμήνου 2023. View full είδηση
  2. Αύξηση 11,6% σημείωσε ο δείκτης παραγωγής στις κατασκευές το δ’ τρίμηνο πέρυσι σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του δ’ τριμήνου 2022, έναντι αύξησης 31,1% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση το 2022 με το 2021. Όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ο ίδιος δείκτης παρουσίασε αύξηση 57,6% το δ’ τρίμηνο 2023 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του γ’ τριμήνου 2023, έναντι αύξησης 52,7% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του δ’ τριμήνου 2022 με το γ’ τρίμηνο 2022. Ενώ, ο εποχικά διορθωμένος δείκτης παρουσίασε αύξηση 10,5% το δ’ τρίμηνο 2023 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του γ’ τριμήνου 2023.
  3. Ο υψηλότερος μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EU-27) το 2022 ήταν ο ρυθμός αύξησης του δείκτη παραγωγής στις κατασκευές στην Ελλάδα σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Κατασκευαστικής Βιομηχανίας (European Construction Industry Federation- FIEC) «Construction Activity in Europe» για το 2023. Ο Δείκτης Παραγωγής Κατασκευών στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 23% το 2022 έναντι αύξησης 6% το 2021. Η Ελλάδα, μάλιστα, είναι μία από τις 6 χώρες της ΕΕ-27 στις οποίες παρατηρήθηκε ο υψηλότερος σωρευτικά αυξανόμενος δείκτης μεταξύ 2019 και 2022. Οι υπόλοιπες χώρες είναι η Ρουμανία, η Ιταλία, η Κροατία, η Μάλτα και η Σλοβενία. Οι κατασκευές αναμένεται να ξεπεράσουν τα 14 δισεκατομμύρια ευρώ το 2023. Αυτό αντιστοιχεί σε ανάπτυξη 4,8% και δείχνει την μεγάλη ανάκαμψη ενός βασικού κλάδου για τη χώρα που άντεξε μετά από μια οκταετή οικονομική κρίση και κρίση λιτότητας και στη συνέχεια κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19. Η δυναμική ανάπτυξης αναμένεται να συνεχιστεί, καταγράφοντας ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 4% έως το 2027, όταν ο κλάδος αναμένεται να φτάσει τα 16,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι κατασκευαστικές επενδύσεις αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς από το 2020 και μετά, ενώ πέρυσι είχαν τη μεγαλύτερη συμβολή (8,6 μονάδες) στην αύξηση των συνολικών επενδύσεων (11,7%). Μεταξύ των επιμέρους δεικτών που συνθέτουν τον δείκτη παραγωγής για τις κατασκευές, ο δείκτης παραγωγής για κτιριακές κατασκευές, που αντιστοιχεί κυρίως σε ιδιωτικές κατασκευές, σημείωσε αύξηση 17% το 2022, ενώ ο δείκτης παραγωγής για έργα πολιτικού μηχανικού, που αντιστοιχεί στις δημόσιες κατασκευές, αυξήθηκε κατά 28%. Το 2021, οι δύο δείκτες είχαν αυξηθεί κατά 13% και 2% αντίστοιχα. Οι προοπτικές του κλάδου για τα επόμενα χρόνια ενισχύονται σημαντικά, από τις επενδύσεις που αναμένεται να γίνουν στο πλαίσιο υλοποίησης προγραμμάτων όπως το «Next Generation EU» και η απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (2021-2026), την Εταιρική Σύμβαση Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΣΠΑ) 2021-2027 και σχετίζονται με την ενεργειακή αναβάθμιση του κτιριακού δυναμικού της χώρας, τις στρατηγικές αστικής ανάπλασης κ.λπ. Το έργο «Ελληνικό» και έργα υποδομής όπως το μετρό Θεσσαλονίκης και η γραμμή 4 του μετρό της Αθήνας, ο ΒΟΑΚ, τα νέα λιμάνια και τα αεροδρόμια καθώς και μικρότερα ιδιωτικά έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη σε logistics, data centers και green buildings. Οι προοπτικές για το 2023 είναι πιο απαισιόδοξες με τις επενδύσεις στις κατασκευές στην Ευρώπη Το 2022, το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 3,5% τόσο στην ευρωζώνη όσο και στην ΕΕ συνολικά, μετά από αύξηση 5,3% και 5,4% αντίστοιχα το προηγούμενο έτος. Ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει επηρεάσει σημαντικά τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού και ενίσχυσε τις παγκόσμιες πληθωριστικές πιέσεις. Η γεωγραφική εγγύτητα της ΕΕ στον πόλεμο και η εξάρτησή της από τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους την αφήνει ιδιαίτερα εκτεθειμένη στις επιπτώσεις της σύγκρουσης. Ως εκ τούτου, οι πρώτες προβλέψεις για το 2023 ήταν απαισιόδοξες. Οι αυξανόμενες τιμές και οι ελλείψεις εφοδιασμού ενέργειας και ορισμένων δομικών υλικών έχουν αρνητικό αντίκτυπο σε αρκετούς εργολάβους στην Ευρώπη, με πολλούς να κινδυνεύουν να μην εκπληρώσουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις ή να απέχουν από τη συμμετοχή σε δημόσιους διαγωνισμούς. Το διαρκές υψηλό κόστος ενέργειας και πρώτων υλών έχει αρνητικό αντίκτυπο στα επίπεδα παραγωγής, επιβραδύνοντας ενδεχομένως τις κατασκευαστικές εργασίες. Ωστόσο, η συνολική επένδυση στις κατασκευές αυξήθηκε κατά 2,0% το 2022, όχι πολύ μακριά από ό,τι είχε αρχικά προβλέψει η FIEC (+2,2%). Για δεύτερη συνεχή χρονιά, η Ιταλία (+12,1%) κατέγραψε τη μεγαλύτερη αύξηση στις επενδύσεις ενώ η Βουλγαρία κατέγραψε τη μεγαλύτερη πτώση (-23,1%). Οι προοπτικές για το 2023 είναι πιο απαισιόδοξες με τις επενδύσεις στις κατασκευές στην Ευρώπη να αναμένεται να μειωθούν κατά 2,5%, με όλους τους τομείς να αναμένεται να συρρικνωθούν για τα έργα πολιτικού μηχανικού. Η Σουηδία αναμένεται να είναι η χώρα που έχει πληγεί περισσότερο, με τις επενδύσεις στις κατασκευές να αναμένεται να μειωθούν κατά 13,7%, ενώ η Πορτογαλία θα πρέπει να είναι η καλύτερη απόδοση με αναμενόμενη ανάπτυξη 3,4%. Όσον αφορά την απασχόληση, ο κλάδος απασχολούσε 11,1 εκατομμύρια εργαζόμενους το 2022, σημειώνοντας μείωση 4,0% σε σύγκριση με το 2021. Μειώνεται ο ρυθμός αύξησης του κόστους των υλικών Ο ρυθμός αύξησης του κόστους των πρώτων υλών για νέες κατασκευές, που είχε αυξηθεί κατακόρυφα τα δύο προηγούμενα χρόνια, μειώνεται σταδιακά. Το κόστος των πρώτων υλών για τα νέα κτίρια αντανακλάται στον δείκτη τιμών των νέων δομικών υλικών, ο οποίος αθξήθηκε κατά 11% το 2022, σε σύγκριση με αύξηση 3,8% το 2021 και ελαφρά μείωση (-0,2%) το 2020. Οι δύο κύριες κατηγορίες υλικών που επηρεάζουν σημαντικά την εξέλιξη του δείκτη -καθώς το συνολικό τους βάρος ξεπερνά το 40%- είναι το κονίαμα και το έτοιμο σκυρόδεμα και τα μέταλλα βασικής επεξεργασίας, των οποίων οι τιμές κατέγραψαν αύξηση 8,7% και 13, 9% αντίστοιχα το 2022. Τα ενεργειακά προϊόντα, που έχουν χαμηλό βάρος στο συνολικό δείκτη τιμών των δομικών υλικών (1,9%), αυξήθηκαν κατά 34% το 2022. Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώτο δίμηνο του 2023, ο ρυθμός αύξησης του δείκτη τιμών των οικοδομικών υλικών, και των δύο βασικών κατηγοριών (κονιάματα σκυρόδεμα, και μέταλλα) έχει επιβραδυνθεί, ενώ οι τιμές των καυσίμων μηχανημάτων (ντίζελ) και της ηλεκτρικής ενέργειας έχουν μειωθεί κατά 7,3% σε ετήσια βάση. View full είδηση
  4. Ο υψηλότερος μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EU-27) το 2022 ήταν ο ρυθμός αύξησης του δείκτη παραγωγής στις κατασκευές στην Ελλάδα σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Κατασκευαστικής Βιομηχανίας (European Construction Industry Federation- FIEC) «Construction Activity in Europe» για το 2023. Ο Δείκτης Παραγωγής Κατασκευών στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 23% το 2022 έναντι αύξησης 6% το 2021. Η Ελλάδα, μάλιστα, είναι μία από τις 6 χώρες της ΕΕ-27 στις οποίες παρατηρήθηκε ο υψηλότερος σωρευτικά αυξανόμενος δείκτης μεταξύ 2019 και 2022. Οι υπόλοιπες χώρες είναι η Ρουμανία, η Ιταλία, η Κροατία, η Μάλτα και η Σλοβενία. Οι κατασκευές αναμένεται να ξεπεράσουν τα 14 δισεκατομμύρια ευρώ το 2023. Αυτό αντιστοιχεί σε ανάπτυξη 4,8% και δείχνει την μεγάλη ανάκαμψη ενός βασικού κλάδου για τη χώρα που άντεξε μετά από μια οκταετή οικονομική κρίση και κρίση λιτότητας και στη συνέχεια κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19. Η δυναμική ανάπτυξης αναμένεται να συνεχιστεί, καταγράφοντας ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 4% έως το 2027, όταν ο κλάδος αναμένεται να φτάσει τα 16,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι κατασκευαστικές επενδύσεις αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς από το 2020 και μετά, ενώ πέρυσι είχαν τη μεγαλύτερη συμβολή (8,6 μονάδες) στην αύξηση των συνολικών επενδύσεων (11,7%). Μεταξύ των επιμέρους δεικτών που συνθέτουν τον δείκτη παραγωγής για τις κατασκευές, ο δείκτης παραγωγής για κτιριακές κατασκευές, που αντιστοιχεί κυρίως σε ιδιωτικές κατασκευές, σημείωσε αύξηση 17% το 2022, ενώ ο δείκτης παραγωγής για έργα πολιτικού μηχανικού, που αντιστοιχεί στις δημόσιες κατασκευές, αυξήθηκε κατά 28%. Το 2021, οι δύο δείκτες είχαν αυξηθεί κατά 13% και 2% αντίστοιχα. Οι προοπτικές του κλάδου για τα επόμενα χρόνια ενισχύονται σημαντικά, από τις επενδύσεις που αναμένεται να γίνουν στο πλαίσιο υλοποίησης προγραμμάτων όπως το «Next Generation EU» και η απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (2021-2026), την Εταιρική Σύμβαση Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΣΠΑ) 2021-2027 και σχετίζονται με την ενεργειακή αναβάθμιση του κτιριακού δυναμικού της χώρας, τις στρατηγικές αστικής ανάπλασης κ.λπ. Το έργο «Ελληνικό» και έργα υποδομής όπως το μετρό Θεσσαλονίκης και η γραμμή 4 του μετρό της Αθήνας, ο ΒΟΑΚ, τα νέα λιμάνια και τα αεροδρόμια καθώς και μικρότερα ιδιωτικά έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη σε logistics, data centers και green buildings. Οι προοπτικές για το 2023 είναι πιο απαισιόδοξες με τις επενδύσεις στις κατασκευές στην Ευρώπη Το 2022, το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 3,5% τόσο στην ευρωζώνη όσο και στην ΕΕ συνολικά, μετά από αύξηση 5,3% και 5,4% αντίστοιχα το προηγούμενο έτος. Ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει επηρεάσει σημαντικά τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού και ενίσχυσε τις παγκόσμιες πληθωριστικές πιέσεις. Η γεωγραφική εγγύτητα της ΕΕ στον πόλεμο και η εξάρτησή της από τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους την αφήνει ιδιαίτερα εκτεθειμένη στις επιπτώσεις της σύγκρουσης. Ως εκ τούτου, οι πρώτες προβλέψεις για το 2023 ήταν απαισιόδοξες. Οι αυξανόμενες τιμές και οι ελλείψεις εφοδιασμού ενέργειας και ορισμένων δομικών υλικών έχουν αρνητικό αντίκτυπο σε αρκετούς εργολάβους στην Ευρώπη, με πολλούς να κινδυνεύουν να μην εκπληρώσουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις ή να απέχουν από τη συμμετοχή σε δημόσιους διαγωνισμούς. Το διαρκές υψηλό κόστος ενέργειας και πρώτων υλών έχει αρνητικό αντίκτυπο στα επίπεδα παραγωγής, επιβραδύνοντας ενδεχομένως τις κατασκευαστικές εργασίες. Ωστόσο, η συνολική επένδυση στις κατασκευές αυξήθηκε κατά 2,0% το 2022, όχι πολύ μακριά από ό,τι είχε αρχικά προβλέψει η FIEC (+2,2%). Για δεύτερη συνεχή χρονιά, η Ιταλία (+12,1%) κατέγραψε τη μεγαλύτερη αύξηση στις επενδύσεις ενώ η Βουλγαρία κατέγραψε τη μεγαλύτερη πτώση (-23,1%). Οι προοπτικές για το 2023 είναι πιο απαισιόδοξες με τις επενδύσεις στις κατασκευές στην Ευρώπη να αναμένεται να μειωθούν κατά 2,5%, με όλους τους τομείς να αναμένεται να συρρικνωθούν για τα έργα πολιτικού μηχανικού. Η Σουηδία αναμένεται να είναι η χώρα που έχει πληγεί περισσότερο, με τις επενδύσεις στις κατασκευές να αναμένεται να μειωθούν κατά 13,7%, ενώ η Πορτογαλία θα πρέπει να είναι η καλύτερη απόδοση με αναμενόμενη ανάπτυξη 3,4%. Όσον αφορά την απασχόληση, ο κλάδος απασχολούσε 11,1 εκατομμύρια εργαζόμενους το 2022, σημειώνοντας μείωση 4,0% σε σύγκριση με το 2021. Μειώνεται ο ρυθμός αύξησης του κόστους των υλικών Ο ρυθμός αύξησης του κόστους των πρώτων υλών για νέες κατασκευές, που είχε αυξηθεί κατακόρυφα τα δύο προηγούμενα χρόνια, μειώνεται σταδιακά. Το κόστος των πρώτων υλών για τα νέα κτίρια αντανακλάται στον δείκτη τιμών των νέων δομικών υλικών, ο οποίος αθξήθηκε κατά 11% το 2022, σε σύγκριση με αύξηση 3,8% το 2021 και ελαφρά μείωση (-0,2%) το 2020. Οι δύο κύριες κατηγορίες υλικών που επηρεάζουν σημαντικά την εξέλιξη του δείκτη -καθώς το συνολικό τους βάρος ξεπερνά το 40%- είναι το κονίαμα και το έτοιμο σκυρόδεμα και τα μέταλλα βασικής επεξεργασίας, των οποίων οι τιμές κατέγραψαν αύξηση 8,7% και 13, 9% αντίστοιχα το 2022. Τα ενεργειακά προϊόντα, που έχουν χαμηλό βάρος στο συνολικό δείκτη τιμών των δομικών υλικών (1,9%), αυξήθηκαν κατά 34% το 2022. Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώτο δίμηνο του 2023, ο ρυθμός αύξησης του δείκτη τιμών των οικοδομικών υλικών, και των δύο βασικών κατηγοριών (κονιάματα σκυρόδεμα, και μέταλλα) έχει επιβραδυνθεί, ενώ οι τιμές των καυσίμων μηχανημάτων (ντίζελ) και της ηλεκτρικής ενέργειας έχουν μειωθεί κατά 7,3% σε ετήσια βάση.
  5. Στην παγκόσμια έρευνα “KPMG 2023 Global Construction Survey” για τον κατασκευαστικό κλάδο με τίτλο "Familiar challenges— new approaches” διαπιστώνεται ότι ο κλάδος είναι συγκρατημένα αισιόδοξος, παρά τη συνεχιζόμενη αστάθεια, με το disruption στην εφοδιαστική αλυσίδα να συνεχίζεται, τον πληθωρισμό να αυξάνεται και με την παρουσίαση μιας πιθανής ύφεσης. Αυτή η θετική στάση μπορεί να αποδοθεί σε μια σειρά από παράγοντες, όπως τον σημαντικό εξορθολογισμό στον απόηχο της COVID-19, την κρατική χρηματοδότηση υποδομών στις ΗΠΑ, την Ινδία και σε άλλες χώρες, καθώς και στις απαιτήσεις ESG που δίνουν ώθηση σε έργα ανανεώσιμης ενέργειας και κυκλικής οικονομίας. Σε ποσοστό 66%, οι ερωτηθέντες εκφράζουν αισιοδοξία για την κατεύθυνση του κατασκευαστικού κλάδου με 38% των ιδιοκτητών έργων να δηλώνουν «πολύ αισιόδοξοι» - σε σύγκριση με μόλις το 18% στην έρευνα του 2021. Τέσσερις στους δέκα ερωτηθέντες στον κλάδο μηχανικών και οικοδομικών κατασκευών (E&C) αναμένουν αύξηση εσόδων άνω του 10% τους επόμενους 12 μήνες. 54% των ερωτηθέντων είναι σε θέση να οραματιστούν πλήρως τα οφέλη των επενδύσεών στους τομείς του περιβάλλοντος, κοινωνίας και διακυβέρνησης (ESG) και υλοποιούν ήδη βελτιώσεις. 50% αναφέρουν την ανάγκη για κατάλληλα δημογραφικά στοιχεία στον χώρο εργασίας, με τη διαφορετικότητα, την ισότητα και την συμπερίληψη (DEI) να κατατάσσονται ως ο τρίτος πιο σημαντικός παράγοντας για την μελλοντική επιτυχία. το 81% των εταιρειών Ενέργειας και Υποδομών υιοθετούν πλατφόρμες για κινητές συσκευές, με το 43% να χρησιμοποιεί τη Ρομποτική Αυτοματοποίηση Διαδικασιών (RPA) και το 37% να υιοθετεί την τεχνητή νοημοσύνη. Ως μέτρο του περιθωρίου ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης, μόλις 4% την εφαρμόζουν αυτή τη στιγμή σε όλα τα έργα τους. Απόδοση Έργου Παρά τα θετικά μηνύματα, οι επιπτώσεις της COVID-19 εξακολουθούν να είναι εμφανείς και ο κλάδος συνεχίζει να αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις, με συνεχές disruption της εφοδιαστικής αλυσίδας, υψηλές τιμές ενέργειας και υλικών και ελλείψεις εργατικού δυναμικού που αυξάνουν το κόστος και οδηγούν σε καθυστερήσεις των έργων. Σε ποσοστό 45 % των ερωτηθέντων οι ιδιοκτήτες έργων αναφέρουν ότι έχουν αντιμετωπίσει κάποια καθυστέρηση λόγω της πανδημίας ή επιπτώσεις στο κόστος άνω του 20%. Ο κλάδος συνεχίζει να αντιμετωπίζει κακή απόδοση στα έργα, με το 37% των ερωτηθέντων να αποκαλύπτουν ότι δεν έχουν πετύχει τους στόχους απόδοσης του προϋπολογισμού ή/και του χρονοδιαγράμματός τους λόγω έλλειψης αποτελεσματικής διαχείρισης κινδύνου και ότι μόνο τα μισά από τα έργα των ιδιοκτητών έργων τηρούν τις προθεσμίες ολοκλήρωσης -αύξηση 5% σε σύγκριση με την έρευνα του 2021. Οι εταιρείες Ενέργειας και Υποδομών και οι ιδιοκτήτες έργων αναζητούν τρόπους για τη βελτίωση της διαχείρισης κινδύνου σε όλο το εύρος του χαρτοφυλακίου τους, με βασικό στόχο να επιτύχουν σαφώς καθορισμένες και τυποποιημένες διαδικασίες και ελέγχους διαχείρισης κινδύνου. Σε ποσοστό 36%, δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην ακριβή αναφορά κινδύνων (έναντι 25% το 2021) και στη δημιουργία ενός ειδικού τμήματος διαχείρισης κινδύνου (20% σε σύγκριση με 17% στην τελευταία έρευνα). Η αυξανόμενη επιρροή του ESG Στην πρώτη μας παγκόσμια έρευνα “Global Construction survey” για τον κατασκευαστικό κλάδο το 2008, οι ερωτηθέντες αποκάλυψαν ότι η βασική κινητήρια δύναμη της βιωσιμότητας στις εταιρείες Ενέργειας και Υποδομών ήταν να εδραιωθούν ως «περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένες» (ανέφερε το 56% των ερωτηθέντων). Η φετινή έκθεση επισημαίνει ότι το ESG έχει γίνει πιο σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι της νοοτροπίας των ηγετικών στελεχών, με το 54% να δηλώνει ότι οραματίζονται πλήρως τα οφέλη των επενδύσεων ESG και ότι κάνουν ήδη βελτιώσεις σε αυτόν τον τομέα. Σε ποσοστό 50%, οι εταιρείες Ενέργειας και Υποδομών αναγνωρίζουν την ευκαιρία να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μέσω της επένδυσης σε πρωτοβουλίες ESG, υποδηλώνοντας ότι οι επικεφαλής αρχίζουν να αντιλαμβάνονται την αξία της πλήρους υιοθέτησης των ESG. Αναφορικά με τη σημασία των ισχυρών διαπιστευτηρίων βιωσιμότητας για την ικανοποίηση των επενδυτών, σύμφωνα με την έρευνα, το 32% των ιδιοκτητών έργων αναγνωρίζουν την ανάγκη ενσωμάτωσης των ESG τόσο στα έργα τους όσο και στις αναφορές τους, προκειμένου να ενισχυθεί η πρόσβαση σε κεφάλαια για τη χρηματοδότηση των έργων τους. Ωστόσο, οι ιδιοκτήτες έργων και οι εταιρείες Ενέργειας και Υποδομών έχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τις πιο κρίσιμες πτυχές των ESG, με τους ιδιοκτήτες έργων να πιστεύουν ότι η μείωση των εκροών αερίων του θερμοκηπίου και η ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι οι πιο σημαντικές, ενώ οι εργολάβοι ενδιαφέρονται περισσότερο για κοινωνικά ζητήματα όπως η διαφορετικότητα, η ισότητα και η συμπερίληψη (DEI) και η ικανοποίηση των κυβερνητικών απαιτήσεων. Συνεχίζονται οι προσπάθειες για τη βελτίωση της ασφάλειας των εργαζομένων Από τις απαντήσεις στην έρευνα φαίνεται ότι ο κατασκευαστικός κλάδος κάνει βελτιώσεις στην ασφάλεια των εργαζομένων ενώ οι εταιρείες συνεχίζουν να της δίνουν προτεραιότητα, με βελτιώσεις στην παρακολούθηση της ασφάλειας και στην πραγματοποίηση εξετάσεων υγείας και ευεξίας των εργαζομένων στον χώρο εργασίας, ταυτόχρονα με μια μεγαλύτερη χρήση της τεχνολογίας για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου συμβάντων. Επίσης, πολλές εταιρείες κάνουν απτές προσπάθειες για να καταπολεμήσουν το στίγμα της ψυχικής υγείας στον κλάδο, παρέχοντας υποστήριξη τους εργαζόμενους, εφαρμόζοντας αξιολογήσεις κινδύνου που καλύπτουν τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική υγεία και προσφέροντας πόρους για θέματα ψυχικής ευεξίας και πρακτική βοήθεια μέσω της υποστήριξης συναδέλφων που έχουν λάβει σχετική εκπαίδευση. Προσαρμογή στις ανάγκες ενός διαφοροποιημένου εργατικού δυναμικού του μέλλοντος Το DEI κατατάχθηκε ως ο τρίτος πιο σημαντικός παράγοντας για τον καθορισμό της μελλοντικής επιτυχίας από τους ερωτηθέντες στην έρευνα του 2023, με τους μισούς από τους ερωτηθέντες (αύξηση 8% σε σύγκριση με την έρευνα του 2021) να αναφέρουν την ανάγκη για κατάλληλα δημογραφικά στοιχεία του χώρου εργασίας που θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του disruption και στην εισαγωγή νέων δεξιοτήτων και νοοτροπιών για την αντιμετώπιση μακροχρόνιων προκλήσεων σε θέματα κόστους και χρονοδιαγράμματος έργου. Σχεδόν οι μισοί από τους ερωτηθέντες αναγνωρίζουν επίσης ότι η εφαρμογή ή η ενημέρωση των μοντέλων εργασίας σε σχέση με την απομακρυσμένη εργασία και τη μετακίνηση στον χώρο εργασίας μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στο να καταστούν τα κατασκευαστικά έργα πιο ανθεκτικά και ικανά να ανθήσουν σε ασταθείς περιόδους. Καινοτομία Η υιοθέτηση καινοτόμων τεχνολογιών όπως η ρομποτική αυτοματοποίηση διαδικασιών (RPA), η εικονική πραγματικότητα (VR), τα πληροφοριακά συστήματα διαχείρισης έργων (PIMS), τα drones, οι έξυπνοι αισθητήρες και η τεχνητή νοημοσύνη έχει αυξηθεί σημαντικά. Στη φετινή έρευνα, σε ποσοστό 81% οι ερωτηθέντες από εταιρείες Ενέργειας και Υποδομών ανέφεραν ότι οι οργανισμοί τους έχουν υιοθετήσει ή αρχίζουν να υιοθετούν πλατφόρμες για κινητές συσκευές (από 69% το 2017), με το 43% είτε να χρησιμοποιεί ήδη είτε να ξεκινάει να χρησιμοποιεί τη ρομποτική αυτοματοποίηση διαδικασιών (RPA) (σε σύγκριση με 10% το 2017). Ωστόσο, ένα μικρότερο ποσοστό των εταιρειών των ερωτηθέντων εφαρμόζει αυτές τις τεχνολογίες σε όλα τα έργα, γεγονός που οδηγεί σε έλλειψη συνοχής προτύπων στον κλάδο. Η έρευνα αποκαλύπτει επίσης ότι η δημοτικότητα της τεχνητής νοημοσύνης (AI) συνεχίζει να αυξάνεται, με το 37% των ερωτηθέντων να αναφέρουν ότι είτε υιοθετούν ήδη είτε μόλις άρχισαν να υιοθετούν τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης (από 23% το 2018 και 29% το 2021) – με τη μορφή ψηφιακών δίδυμων (digital twins), εξυπνότερου κατασκευαστικού εξοπλισμού, διαχείρισης δεδομένων και εγγράφων και ενισχυμένης ασφάλειας και επικοινωνίας. Παρόλα αυτά, έχουν ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουν, με μόλις 4% να εφαρμόζουν την τεχνητή νοημοσύνη σε κάθε έργο τους. Σχολιάζοντας την έρευνα, ο Αλέξανδρος Βελδέκης, Partner, Audit, KPMG in Greece, δήλωσε σχετικά «O παγκόσμιος κατασκευαστικός κλάδος συνεχίζει μετά την πανδημία να βρίσκεται σε αστάθεια και να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις που αφορούν στη διαταραχή της εφοδιαστικής αλυσίδας, στο αυξανόμενο κατασκευαστικό κόστος ως αποτέλεσμα του πληθωρισμού και της ενέργειας, και στην αβεβαιότητα από τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ανισορροπίες, στοιχεία που συντελούν στην καθυστέρηση των έργων. Την ίδια στιγμή οι επιχειρήσεις αυτού του κλάδου οργανώνονται διαφορετικά. Στήνουν μοντέλα για να διαχειρίζονται με προσοχή τους κινδύνους και τις προκλήσεις ώστε να μπορούν να επιλέγουν τα κερδοφόρα έργα και ακολουθούν τακτικές για να προστατεύουν τη σωματική ασφάλεια και ψυχική υγεία των εργαζομένων τους.» Όπως διαφαίνεται τα τελευταία χρόνια, οι επικεφαλής των επιχειρήσεων είναι περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένοι. Κατανοούν την επιτακτική ανάγκη να βελτιώσουν τις περιβαλλοντικές τους επιδόσεις καθώς οι κατασκευές απαιτούν υψηλή ενέργεια, παράγουν απόβλητα και εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα. Για την αντιμετώπιση αυτών, ο κατασκευαστικός τομέας αρχίζει να εκμεταλλεύεται τις δύο μεγάλες τάσεις της εποχής, την κυκλική οικονομία και τις ψηφιακές τεχνολογίες. Με απλά λόγια οι κατασκευαστικές επιχειρήσεις σιγά σιγά καταλαβαίνουν την αξία της υιοθέτησης ενεργειών προς το ESG και το πλεονέκτημα που τους δίνει ως προς την άντληση κεφαλαίων και προσέλκυση ταλαντούχων εργαζομένων. Σήμερα, εξακολουθεί να υπάρχει αισιοδοξία για την πορεία του κατασκευαστικού κλάδου στο μέλλον καθώς μεγάλα έργα είναι σε εξέλιξη, χρηματοδοτούμενα κυρίως με κρατικούς πόρους. «Με όλο και περισσότερους εργαζομένους να αναζητούν εταιρείες που δίνουν προτεραιότητα στο DEI και την υγεία και ευημερία των εργαζομένων, μεταξύ άλλων παραγόντων, οι εταιρείες θα πρέπει να προσφέρουν ικανοποιητικές σταδιοδρομίες με ευέλικτες συνθήκες εργασίας, μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και μια ποικιλία από μονοπάτια καριέρας, παράλληλα με πρωτοποριακή καινοτομία σε βιώσιμους οργανισμούς με αίσθηση του σκοπού προκειμένου να επιτύχουν σε έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο και ανταγωνιστικό κλάδο», σημειώνει ο Geno Armstrong, Global Lead and Principal, Infrastructure, Capital Projects, and Climate Advisory, KPMG στις ΗΠΑ.
  6. Στην παγκόσμια έρευνα “KPMG 2023 Global Construction Survey” για τον κατασκευαστικό κλάδο με τίτλο "Familiar challenges— new approaches” διαπιστώνεται ότι ο κλάδος είναι συγκρατημένα αισιόδοξος, παρά τη συνεχιζόμενη αστάθεια, με το disruption στην εφοδιαστική αλυσίδα να συνεχίζεται, τον πληθωρισμό να αυξάνεται και με την παρουσίαση μιας πιθανής ύφεσης. Αυτή η θετική στάση μπορεί να αποδοθεί σε μια σειρά από παράγοντες, όπως τον σημαντικό εξορθολογισμό στον απόηχο της COVID-19, την κρατική χρηματοδότηση υποδομών στις ΗΠΑ, την Ινδία και σε άλλες χώρες, καθώς και στις απαιτήσεις ESG που δίνουν ώθηση σε έργα ανανεώσιμης ενέργειας και κυκλικής οικονομίας. Σε ποσοστό 66%, οι ερωτηθέντες εκφράζουν αισιοδοξία για την κατεύθυνση του κατασκευαστικού κλάδου με 38% των ιδιοκτητών έργων να δηλώνουν «πολύ αισιόδοξοι» - σε σύγκριση με μόλις το 18% στην έρευνα του 2021. Τέσσερις στους δέκα ερωτηθέντες στον κλάδο μηχανικών και οικοδομικών κατασκευών (E&C) αναμένουν αύξηση εσόδων άνω του 10% τους επόμενους 12 μήνες. 54% των ερωτηθέντων είναι σε θέση να οραματιστούν πλήρως τα οφέλη των επενδύσεών στους τομείς του περιβάλλοντος, κοινωνίας και διακυβέρνησης (ESG) και υλοποιούν ήδη βελτιώσεις. 50% αναφέρουν την ανάγκη για κατάλληλα δημογραφικά στοιχεία στον χώρο εργασίας, με τη διαφορετικότητα, την ισότητα και την συμπερίληψη (DEI) να κατατάσσονται ως ο τρίτος πιο σημαντικός παράγοντας για την μελλοντική επιτυχία. το 81% των εταιρειών Ενέργειας και Υποδομών υιοθετούν πλατφόρμες για κινητές συσκευές, με το 43% να χρησιμοποιεί τη Ρομποτική Αυτοματοποίηση Διαδικασιών (RPA) και το 37% να υιοθετεί την τεχνητή νοημοσύνη. Ως μέτρο του περιθωρίου ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης, μόλις 4% την εφαρμόζουν αυτή τη στιγμή σε όλα τα έργα τους. Απόδοση Έργου Παρά τα θετικά μηνύματα, οι επιπτώσεις της COVID-19 εξακολουθούν να είναι εμφανείς και ο κλάδος συνεχίζει να αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις, με συνεχές disruption της εφοδιαστικής αλυσίδας, υψηλές τιμές ενέργειας και υλικών και ελλείψεις εργατικού δυναμικού που αυξάνουν το κόστος και οδηγούν σε καθυστερήσεις των έργων. Σε ποσοστό 45 % των ερωτηθέντων οι ιδιοκτήτες έργων αναφέρουν ότι έχουν αντιμετωπίσει κάποια καθυστέρηση λόγω της πανδημίας ή επιπτώσεις στο κόστος άνω του 20%. Ο κλάδος συνεχίζει να αντιμετωπίζει κακή απόδοση στα έργα, με το 37% των ερωτηθέντων να αποκαλύπτουν ότι δεν έχουν πετύχει τους στόχους απόδοσης του προϋπολογισμού ή/και του χρονοδιαγράμματός τους λόγω έλλειψης αποτελεσματικής διαχείρισης κινδύνου και ότι μόνο τα μισά από τα έργα των ιδιοκτητών έργων τηρούν τις προθεσμίες ολοκλήρωσης -αύξηση 5% σε σύγκριση με την έρευνα του 2021. Οι εταιρείες Ενέργειας και Υποδομών και οι ιδιοκτήτες έργων αναζητούν τρόπους για τη βελτίωση της διαχείρισης κινδύνου σε όλο το εύρος του χαρτοφυλακίου τους, με βασικό στόχο να επιτύχουν σαφώς καθορισμένες και τυποποιημένες διαδικασίες και ελέγχους διαχείρισης κινδύνου. Σε ποσοστό 36%, δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην ακριβή αναφορά κινδύνων (έναντι 25% το 2021) και στη δημιουργία ενός ειδικού τμήματος διαχείρισης κινδύνου (20% σε σύγκριση με 17% στην τελευταία έρευνα). Η αυξανόμενη επιρροή του ESG Στην πρώτη μας παγκόσμια έρευνα “Global Construction survey” για τον κατασκευαστικό κλάδο το 2008, οι ερωτηθέντες αποκάλυψαν ότι η βασική κινητήρια δύναμη της βιωσιμότητας στις εταιρείες Ενέργειας και Υποδομών ήταν να εδραιωθούν ως «περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένες» (ανέφερε το 56% των ερωτηθέντων). Η φετινή έκθεση επισημαίνει ότι το ESG έχει γίνει πιο σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι της νοοτροπίας των ηγετικών στελεχών, με το 54% να δηλώνει ότι οραματίζονται πλήρως τα οφέλη των επενδύσεων ESG και ότι κάνουν ήδη βελτιώσεις σε αυτόν τον τομέα. Σε ποσοστό 50%, οι εταιρείες Ενέργειας και Υποδομών αναγνωρίζουν την ευκαιρία να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μέσω της επένδυσης σε πρωτοβουλίες ESG, υποδηλώνοντας ότι οι επικεφαλής αρχίζουν να αντιλαμβάνονται την αξία της πλήρους υιοθέτησης των ESG. Αναφορικά με τη σημασία των ισχυρών διαπιστευτηρίων βιωσιμότητας για την ικανοποίηση των επενδυτών, σύμφωνα με την έρευνα, το 32% των ιδιοκτητών έργων αναγνωρίζουν την ανάγκη ενσωμάτωσης των ESG τόσο στα έργα τους όσο και στις αναφορές τους, προκειμένου να ενισχυθεί η πρόσβαση σε κεφάλαια για τη χρηματοδότηση των έργων τους. Ωστόσο, οι ιδιοκτήτες έργων και οι εταιρείες Ενέργειας και Υποδομών έχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τις πιο κρίσιμες πτυχές των ESG, με τους ιδιοκτήτες έργων να πιστεύουν ότι η μείωση των εκροών αερίων του θερμοκηπίου και η ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι οι πιο σημαντικές, ενώ οι εργολάβοι ενδιαφέρονται περισσότερο για κοινωνικά ζητήματα όπως η διαφορετικότητα, η ισότητα και η συμπερίληψη (DEI) και η ικανοποίηση των κυβερνητικών απαιτήσεων. Συνεχίζονται οι προσπάθειες για τη βελτίωση της ασφάλειας των εργαζομένων Από τις απαντήσεις στην έρευνα φαίνεται ότι ο κατασκευαστικός κλάδος κάνει βελτιώσεις στην ασφάλεια των εργαζομένων ενώ οι εταιρείες συνεχίζουν να της δίνουν προτεραιότητα, με βελτιώσεις στην παρακολούθηση της ασφάλειας και στην πραγματοποίηση εξετάσεων υγείας και ευεξίας των εργαζομένων στον χώρο εργασίας, ταυτόχρονα με μια μεγαλύτερη χρήση της τεχνολογίας για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου συμβάντων. Επίσης, πολλές εταιρείες κάνουν απτές προσπάθειες για να καταπολεμήσουν το στίγμα της ψυχικής υγείας στον κλάδο, παρέχοντας υποστήριξη τους εργαζόμενους, εφαρμόζοντας αξιολογήσεις κινδύνου που καλύπτουν τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική υγεία και προσφέροντας πόρους για θέματα ψυχικής ευεξίας και πρακτική βοήθεια μέσω της υποστήριξης συναδέλφων που έχουν λάβει σχετική εκπαίδευση. Προσαρμογή στις ανάγκες ενός διαφοροποιημένου εργατικού δυναμικού του μέλλοντος Το DEI κατατάχθηκε ως ο τρίτος πιο σημαντικός παράγοντας για τον καθορισμό της μελλοντικής επιτυχίας από τους ερωτηθέντες στην έρευνα του 2023, με τους μισούς από τους ερωτηθέντες (αύξηση 8% σε σύγκριση με την έρευνα του 2021) να αναφέρουν την ανάγκη για κατάλληλα δημογραφικά στοιχεία του χώρου εργασίας που θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του disruption και στην εισαγωγή νέων δεξιοτήτων και νοοτροπιών για την αντιμετώπιση μακροχρόνιων προκλήσεων σε θέματα κόστους και χρονοδιαγράμματος έργου. Σχεδόν οι μισοί από τους ερωτηθέντες αναγνωρίζουν επίσης ότι η εφαρμογή ή η ενημέρωση των μοντέλων εργασίας σε σχέση με την απομακρυσμένη εργασία και τη μετακίνηση στον χώρο εργασίας μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στο να καταστούν τα κατασκευαστικά έργα πιο ανθεκτικά και ικανά να ανθήσουν σε ασταθείς περιόδους. Καινοτομία Η υιοθέτηση καινοτόμων τεχνολογιών όπως η ρομποτική αυτοματοποίηση διαδικασιών (RPA), η εικονική πραγματικότητα (VR), τα πληροφοριακά συστήματα διαχείρισης έργων (PIMS), τα drones, οι έξυπνοι αισθητήρες και η τεχνητή νοημοσύνη έχει αυξηθεί σημαντικά. Στη φετινή έρευνα, σε ποσοστό 81% οι ερωτηθέντες από εταιρείες Ενέργειας και Υποδομών ανέφεραν ότι οι οργανισμοί τους έχουν υιοθετήσει ή αρχίζουν να υιοθετούν πλατφόρμες για κινητές συσκευές (από 69% το 2017), με το 43% είτε να χρησιμοποιεί ήδη είτε να ξεκινάει να χρησιμοποιεί τη ρομποτική αυτοματοποίηση διαδικασιών (RPA) (σε σύγκριση με 10% το 2017). Ωστόσο, ένα μικρότερο ποσοστό των εταιρειών των ερωτηθέντων εφαρμόζει αυτές τις τεχνολογίες σε όλα τα έργα, γεγονός που οδηγεί σε έλλειψη συνοχής προτύπων στον κλάδο. Η έρευνα αποκαλύπτει επίσης ότι η δημοτικότητα της τεχνητής νοημοσύνης (AI) συνεχίζει να αυξάνεται, με το 37% των ερωτηθέντων να αναφέρουν ότι είτε υιοθετούν ήδη είτε μόλις άρχισαν να υιοθετούν τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης (από 23% το 2018 και 29% το 2021) – με τη μορφή ψηφιακών δίδυμων (digital twins), εξυπνότερου κατασκευαστικού εξοπλισμού, διαχείρισης δεδομένων και εγγράφων και ενισχυμένης ασφάλειας και επικοινωνίας. Παρόλα αυτά, έχουν ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουν, με μόλις 4% να εφαρμόζουν την τεχνητή νοημοσύνη σε κάθε έργο τους. Σχολιάζοντας την έρευνα, ο Αλέξανδρος Βελδέκης, Partner, Audit, KPMG in Greece, δήλωσε σχετικά «O παγκόσμιος κατασκευαστικός κλάδος συνεχίζει μετά την πανδημία να βρίσκεται σε αστάθεια και να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις που αφορούν στη διαταραχή της εφοδιαστικής αλυσίδας, στο αυξανόμενο κατασκευαστικό κόστος ως αποτέλεσμα του πληθωρισμού και της ενέργειας, και στην αβεβαιότητα από τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ανισορροπίες, στοιχεία που συντελούν στην καθυστέρηση των έργων. Την ίδια στιγμή οι επιχειρήσεις αυτού του κλάδου οργανώνονται διαφορετικά. Στήνουν μοντέλα για να διαχειρίζονται με προσοχή τους κινδύνους και τις προκλήσεις ώστε να μπορούν να επιλέγουν τα κερδοφόρα έργα και ακολουθούν τακτικές για να προστατεύουν τη σωματική ασφάλεια και ψυχική υγεία των εργαζομένων τους.» Όπως διαφαίνεται τα τελευταία χρόνια, οι επικεφαλής των επιχειρήσεων είναι περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένοι. Κατανοούν την επιτακτική ανάγκη να βελτιώσουν τις περιβαλλοντικές τους επιδόσεις καθώς οι κατασκευές απαιτούν υψηλή ενέργεια, παράγουν απόβλητα και εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα. Για την αντιμετώπιση αυτών, ο κατασκευαστικός τομέας αρχίζει να εκμεταλλεύεται τις δύο μεγάλες τάσεις της εποχής, την κυκλική οικονομία και τις ψηφιακές τεχνολογίες. Με απλά λόγια οι κατασκευαστικές επιχειρήσεις σιγά σιγά καταλαβαίνουν την αξία της υιοθέτησης ενεργειών προς το ESG και το πλεονέκτημα που τους δίνει ως προς την άντληση κεφαλαίων και προσέλκυση ταλαντούχων εργαζομένων. Σήμερα, εξακολουθεί να υπάρχει αισιοδοξία για την πορεία του κατασκευαστικού κλάδου στο μέλλον καθώς μεγάλα έργα είναι σε εξέλιξη, χρηματοδοτούμενα κυρίως με κρατικούς πόρους. «Με όλο και περισσότερους εργαζομένους να αναζητούν εταιρείες που δίνουν προτεραιότητα στο DEI και την υγεία και ευημερία των εργαζομένων, μεταξύ άλλων παραγόντων, οι εταιρείες θα πρέπει να προσφέρουν ικανοποιητικές σταδιοδρομίες με ευέλικτες συνθήκες εργασίας, μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και μια ποικιλία από μονοπάτια καριέρας, παράλληλα με πρωτοποριακή καινοτομία σε βιώσιμους οργανισμούς με αίσθηση του σκοπού προκειμένου να επιτύχουν σε έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο και ανταγωνιστικό κλάδο», σημειώνει ο Geno Armstrong, Global Lead and Principal, Infrastructure, Capital Projects, and Climate Advisory, KPMG στις ΗΠΑ. View full είδηση
  7. Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας εμπλουτίζει τη σειρά των Επιμορφωτικών Εργαστηρίων του σε θέματα επιστημονικής – επαγγελματικής αιχμής με διεθνή αναφορά και ανακοινώνει τη διεξαγωγή νέου Εργαστηρίου με τίτλο «Σεισμική ακολουθία 6ης Φεβρουαρίου στην Τουρκία: Γεωτεχνικές Αστοχίες και επιπτώσεις στις κατασκευές». Το Εργαστήριο διοργανώνεται από τη Διεύθυνση Δημοσίων Σχέσεων, Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεμάτων του ΤΕΕ σε συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) και το Ελληνικό Τμήμα Αντισεισμικής Μηχανικής (ΕΤΑΜ). Στόχος του Εργαστηρίου είναι η μεταφορά της γνώσης και της εμπειρίας που αποκτήθηκε, από την επίσκεψη κλιμακίου 17 εμπειρογνωμόνων από το ΕΜΠ και το ΕΤΑΜ, με την υποστήριξη του ΤΕΕ, στις σεισμόπληκτες περιοχές της Τουρκίας κατά το διάστημα 21-25 Απριλίου 2023, πολλαπλασιάζοντας έτσι τα οφέλη αυτής της αποστολής. Κατά την επιτόπια επίσκεψή τους στις πληγείσες από τους σεισμούς περιοχές της Τουρκίας, τα μέλη της ελληνικής αποστολής συνέλεξαν παρατηρήσεις και στοιχεία από οικιστικά κτίρια και άλλες υποδομές, προκειμένου αυτά να αξιοποιηθούν στην ανατροφοδότηση της έρευνας για την ανάπτυξη στρατηγικών για την ελαχιστοποίηση των καταστροφικών απωλειών από σεισμούς και για ανθεκτικότερες κατασκευές στο μέλλον. Το εργαστήριο διεξήχθη την Τρίτη 30 Μαΐου 2023. Η εκδήλωση μαγνητοσκοπήθηκε και θα διατίθεται από τα ψηφιακά κανάλια του ΤΕΕ. Επισκεφτείτε τη σελίδα των Επιμορφωτικών Εργαστηρίων του ΤΕΕ https://web.tee.gr/seminaria-tee/training-workshops για περισσότερες πληροφορίες και το πρόγραμμα. Λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος μηχανικών για την εκδήλωση, από τη στιγμή της προδημοσίευσης στην ιστοσελίδα του ΤΕΕ με σειρά προτεραιότητας το ΤΕΕ θα διεξάγει, σε συνεργασία με το ΕΜΠ και το ΕΤΑΜ, νέα αντίστοιχα εργαστήρια το επόμενο διάστημα.
  8. Θετικές προοπτικές για τον κατασκευαστικό κλάδο, με όχημα τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, προβλέπει η Edison Investment Research σε έρευνα που διεξήγαγε για λογαριασμό του Ομίλου ΑΒΑΞ. Οι τέσσερις μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι της χώρας, μετά τη συμφωνία εξαγοράς της ΑΚΤΩΡ από την Intrakat, κυριαρχούν καταγράφοντας πάνω από τα μισά έσοδα του κλάδου και ανεκτέλεστο ύψους 11,7 δισ. ευρώ. Το 2022 οι κατασκευές της χώρας ανέκαμψαν στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας πενταετίας, παρουσιάζοντας ισχυρή ανάπτυξη 29,6%. Για τα δύο επόμενα χρόνια, προβλέπεται πως τα έσοδα από τις κατασκευές θα ξεπεράσουν τα 11 δισ. ευρώ ετησίως, με έμφαση στα έργα παραχωρήσεων και τις συμπράξεις Δημόσιου – Ιδιωτικού τομέα. Σήμερα, η αξία της εγχώριας κατασκευαστικής αγοράς ανέρχεται περίπου στα 7,5 δισ. ευρώ, με το 30% αυτής να αφορά σε κατοικίες, ενώ το υπόλοιπο 70% αφορά σε έργα υποδομών. Παρόλα αυτά, η αγορά των κατασκευών παραμένει στο 1/3 της προ κρίσης αξίας της, γεγονός που καθρεφτίζει την μεγάλη καθίζηση που επέφερε στον κλάδο το μεγάλο επενδυτικό κενό της δεκαετούς ύφεσης. Δεξαμενή έργων 43,4 δισ. ευρώ με την ενέργεια στο προσκήνιο Ώθηση στον κλάδο δίνουν οι πόροι ύψους 31 δισ. ευρώ του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας που ξεκίνησε στα μέσα του 2021 και υποστηρίχθηκε από την Ε.Ε. με επιχορηγήσεις και δάνεια. Σύμφωνα με την έκθεση, το πακέτο τόνωσης αναμένεται να προσθέσει περίπου 2–3% στο εθνικό ΑΕΠ έως το 2026. Όπως σημειώνεται, «ενώ οι μεταρρυθμίσεις και οι πρωτοβουλίες στοχεύουν κυρίως στην πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, συμπεριλαμβανομένων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, θα πρέπει επίσης να συμβάλλουν κι άλλα προγράμματα υποδομής, καθώς και να προσελκύσουν πρόσθετες πηγές ιδιωτικής χρηματοδότησης». Σύμφωνα με την PWC, τον Οκτώβριο του 2020 η Ελλάδα είχε ένα pipeline 118 έργων υποδομής, που είναι είτε σε εξέλιξη είτε σε φάση προετοιμασίας, αλλά μη χρηματοδοτούμενα, αξίας 43,4 δισ. ευρώ. Εκτός από την ενέργεια, που αντιπροσωπεύει σχεδόν το 60% του συνόλου, τομείς προτεραιότητας είναι οι μεταφορές σε ποσοστό περίπου 35%, συμπεριλαμβανομένων έργων οδικών και σιδηροδρομικών υποδομών, λιμανιών και αεροδρομίων, αλλά και διαχείρισης απορριμμάτων. Δεδομένης της μεγάλης αυτής δεξαμενής, ο κλάδος αναμένεται να συνεχίσει να αναπτύσσεται τα επόμενα χρόνια. Σημειώνεται ότι την πενταετία ως το 2019, ολοκληρώθηκαν 40 έργα υποδομής συνολικής αξίας 8,9 δισ. ευρώ. Παραχωρήσεις και ΣΔΙΤ Σύμφωνα με την έκθεση της Edison, η Ελλάδα κατατάσσεται στη δεύτερη θέση παγκοσμίως ως ποσοστό του ΑΕΠ για έργα υποδομής με χρηματοδότηση και από τον ιδιωτικό τομέα. Τον Νοέμβριο του 2022, στο επενδυτικό χαρτοφυλάκιο της χώρας υπήρχαν 57 έργα ΣΔΙΤ, συνολικού ύψους 7,2 δισ. ευρώ. Εξ αυτών, 14 έργα αξίας 0,8 δισ. ευρώ είχαν ήδη υπογραφεί και 43 έργα αξίας 6,4 δισ. ευρώ έχουν εγκριθεί και βρίσκονται σε διαγωνιστική διαδικασία. Η μεγάλη πλειοψηφία, σε ποσοστό 83% αφορούσε παραχώρηση, μέσης διάρκειας 27–30 χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της φάσης κατασκευής. Επτά έργα αξίας 1,5 δισ. ευρώ ήταν στον τομέα των μεταφορών. Εξετάζονται επίσης έργα αξίας 1,7 δισ. ευρώ σε όλους τους τομείς. ΑΒΑΞ: Θετικές επενδυτικές προοπτικές βλέπει η Edison Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο Όμιλος ΑΒΑΞ με ένα ιστορικά υψηλό ανεκτέλεστο ύψους 2,2 δισ. ευρώ και συμμετοχή στα μεγαλύτερο εν εξελίξει έργα της χώρας, όπως η Γραμμή 4 του μετρό, εκτιμάται από την Edison ότι έχει μπροστά του σημαντικές προοπτικές. Όπως σημειώνεται, η εταιρεία έχει μπει στο 2023 με θετικούς οιωνούς λόγω της βελτιωμένης λειτουργικής κερδοφορίας και της σημαντικής μείωσης του δανεισμού. Παράλληλα, η διαφαινόμενη αύξηση των επενδύσεων στις υποδομές της χώρας, καθώς και η ανεξάρτητη αποτίμηση του χαρτοφυλακίου των παραχωρήσεων στα 130 εκατ. ευρώ (0,90 ευρώ/μετοχή) όταν η λογιστική του αξία πρόσφατα υπολογίστηκε στα 295 εκατ. ευρώ (2,05 ευρώ/μετοχή), οι εκτιμήσεις για την πορεία της μετοχής διαγράφονται θετικές. Πρόκειται για ένα υγιές χαρτοφυλάκιο παραχωρήσεων με εξασφαλισμένες ταμειακές ροές, ενώ παράλληλα διεκδικεί νέες σημαντικές συμβάσεις παραχώρησης με εσωτερικούς συντελεστές απόδοσης (IRR) της τάξεως του 12–13%. Ουσιαστικά, ο διεθνής οίκος ανοίγει επισήμως την πόρτα της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας για τον Όμιλο ΑΒΑΞ και τις μετοχές του. Ιδιαίτερα θετική αναφορά γίνεται στο «συνεπές ιστορικό μείωσης του χρέους του Ομίλου», που τα τελευταία δύο χρόνια κορυφώθηκε με την απόφαση αποεπένδυσης από τις ΑΠΕ και τη Volterra. Μέσω της σύστασης της 100% θυγατρικής της ΑΒΑΞ Παραχωρήσεις, στόχος είναι ο κλάδος των κατασκευών να σταθεί σε ένα επίπεδο χρέους περί τα 100 εκατ. ευρώ.
  9. Θετικές προοπτικές για τον κατασκευαστικό κλάδο, με όχημα τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, προβλέπει η Edison Investment Research σε έρευνα που διεξήγαγε για λογαριασμό του Ομίλου ΑΒΑΞ. Οι τέσσερις μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι της χώρας, μετά τη συμφωνία εξαγοράς της ΑΚΤΩΡ από την Intrakat, κυριαρχούν καταγράφοντας πάνω από τα μισά έσοδα του κλάδου και ανεκτέλεστο ύψους 11,7 δισ. ευρώ. Το 2022 οι κατασκευές της χώρας ανέκαμψαν στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας πενταετίας, παρουσιάζοντας ισχυρή ανάπτυξη 29,6%. Για τα δύο επόμενα χρόνια, προβλέπεται πως τα έσοδα από τις κατασκευές θα ξεπεράσουν τα 11 δισ. ευρώ ετησίως, με έμφαση στα έργα παραχωρήσεων και τις συμπράξεις Δημόσιου – Ιδιωτικού τομέα. Σήμερα, η αξία της εγχώριας κατασκευαστικής αγοράς ανέρχεται περίπου στα 7,5 δισ. ευρώ, με το 30% αυτής να αφορά σε κατοικίες, ενώ το υπόλοιπο 70% αφορά σε έργα υποδομών. Παρόλα αυτά, η αγορά των κατασκευών παραμένει στο 1/3 της προ κρίσης αξίας της, γεγονός που καθρεφτίζει την μεγάλη καθίζηση που επέφερε στον κλάδο το μεγάλο επενδυτικό κενό της δεκαετούς ύφεσης. Δεξαμενή έργων 43,4 δισ. ευρώ με την ενέργεια στο προσκήνιο Ώθηση στον κλάδο δίνουν οι πόροι ύψους 31 δισ. ευρώ του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας που ξεκίνησε στα μέσα του 2021 και υποστηρίχθηκε από την Ε.Ε. με επιχορηγήσεις και δάνεια. Σύμφωνα με την έκθεση, το πακέτο τόνωσης αναμένεται να προσθέσει περίπου 2–3% στο εθνικό ΑΕΠ έως το 2026. Όπως σημειώνεται, «ενώ οι μεταρρυθμίσεις και οι πρωτοβουλίες στοχεύουν κυρίως στην πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, συμπεριλαμβανομένων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, θα πρέπει επίσης να συμβάλλουν κι άλλα προγράμματα υποδομής, καθώς και να προσελκύσουν πρόσθετες πηγές ιδιωτικής χρηματοδότησης». Σύμφωνα με την PWC, τον Οκτώβριο του 2020 η Ελλάδα είχε ένα pipeline 118 έργων υποδομής, που είναι είτε σε εξέλιξη είτε σε φάση προετοιμασίας, αλλά μη χρηματοδοτούμενα, αξίας 43,4 δισ. ευρώ. Εκτός από την ενέργεια, που αντιπροσωπεύει σχεδόν το 60% του συνόλου, τομείς προτεραιότητας είναι οι μεταφορές σε ποσοστό περίπου 35%, συμπεριλαμβανομένων έργων οδικών και σιδηροδρομικών υποδομών, λιμανιών και αεροδρομίων, αλλά και διαχείρισης απορριμμάτων. Δεδομένης της μεγάλης αυτής δεξαμενής, ο κλάδος αναμένεται να συνεχίσει να αναπτύσσεται τα επόμενα χρόνια. Σημειώνεται ότι την πενταετία ως το 2019, ολοκληρώθηκαν 40 έργα υποδομής συνολικής αξίας 8,9 δισ. ευρώ. Παραχωρήσεις και ΣΔΙΤ Σύμφωνα με την έκθεση της Edison, η Ελλάδα κατατάσσεται στη δεύτερη θέση παγκοσμίως ως ποσοστό του ΑΕΠ για έργα υποδομής με χρηματοδότηση και από τον ιδιωτικό τομέα. Τον Νοέμβριο του 2022, στο επενδυτικό χαρτοφυλάκιο της χώρας υπήρχαν 57 έργα ΣΔΙΤ, συνολικού ύψους 7,2 δισ. ευρώ. Εξ αυτών, 14 έργα αξίας 0,8 δισ. ευρώ είχαν ήδη υπογραφεί και 43 έργα αξίας 6,4 δισ. ευρώ έχουν εγκριθεί και βρίσκονται σε διαγωνιστική διαδικασία. Η μεγάλη πλειοψηφία, σε ποσοστό 83% αφορούσε παραχώρηση, μέσης διάρκειας 27–30 χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της φάσης κατασκευής. Επτά έργα αξίας 1,5 δισ. ευρώ ήταν στον τομέα των μεταφορών. Εξετάζονται επίσης έργα αξίας 1,7 δισ. ευρώ σε όλους τους τομείς. ΑΒΑΞ: Θετικές επενδυτικές προοπτικές βλέπει η Edison Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο Όμιλος ΑΒΑΞ με ένα ιστορικά υψηλό ανεκτέλεστο ύψους 2,2 δισ. ευρώ και συμμετοχή στα μεγαλύτερο εν εξελίξει έργα της χώρας, όπως η Γραμμή 4 του μετρό, εκτιμάται από την Edison ότι έχει μπροστά του σημαντικές προοπτικές. Όπως σημειώνεται, η εταιρεία έχει μπει στο 2023 με θετικούς οιωνούς λόγω της βελτιωμένης λειτουργικής κερδοφορίας και της σημαντικής μείωσης του δανεισμού. Παράλληλα, η διαφαινόμενη αύξηση των επενδύσεων στις υποδομές της χώρας, καθώς και η ανεξάρτητη αποτίμηση του χαρτοφυλακίου των παραχωρήσεων στα 130 εκατ. ευρώ (0,90 ευρώ/μετοχή) όταν η λογιστική του αξία πρόσφατα υπολογίστηκε στα 295 εκατ. ευρώ (2,05 ευρώ/μετοχή), οι εκτιμήσεις για την πορεία της μετοχής διαγράφονται θετικές. Πρόκειται για ένα υγιές χαρτοφυλάκιο παραχωρήσεων με εξασφαλισμένες ταμειακές ροές, ενώ παράλληλα διεκδικεί νέες σημαντικές συμβάσεις παραχώρησης με εσωτερικούς συντελεστές απόδοσης (IRR) της τάξεως του 12–13%. Ουσιαστικά, ο διεθνής οίκος ανοίγει επισήμως την πόρτα της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας για τον Όμιλο ΑΒΑΞ και τις μετοχές του. Ιδιαίτερα θετική αναφορά γίνεται στο «συνεπές ιστορικό μείωσης του χρέους του Ομίλου», που τα τελευταία δύο χρόνια κορυφώθηκε με την απόφαση αποεπένδυσης από τις ΑΠΕ και τη Volterra. Μέσω της σύστασης της 100% θυγατρικής της ΑΒΑΞ Παραχωρήσεις, στόχος είναι ο κλάδος των κατασκευών να σταθεί σε ένα επίπεδο χρέους περί τα 100 εκατ. ευρώ. View full είδηση
  10. Με εντελώς διαφορετικές στρατηγικές φαίνεται πως προσεγγίζουν τη νέα περίοδο «παχιών αγελάδων» του κατασκευαστικού κλάδου οι μεγάλοι όμιλοι. Από τη μία πλευρά υπάρχει η παραδοσιακή στρατηγική, δηλαδή η ύπαρξη ενός καθετοποιημένου σχήματος, που θα συνδυάζει κατασκευαστικό «βραχίονα», τομέα παραχωρήσεων και ενέργειας και από την άλλη φαίνεται πως δημιουργούνται νέοι «πόλοι», που έχουν περισσότερο τον χαρακτήρα ενός επενδυτή στον χώρο των υποδομών και όχι ενός κατασκευαστικού ομίλου. Οι εταιρείες αυτές δεν διατηρούν κατασκευαστικό μηχανισμό για την υλοποίηση έργων. Αντιθέτως, επιλέγουν υπεργολάβους, με τους οποίους συνεργάζονται για την κάλυψη των τεχνικών αναγκών που απορρέουν από τις συμβάσεις που αναλαμβάνουν. Ετσι για παράδειγμα, μετά τη συμφωνία πώλησης της Ακτωρ, που αναμένεται να εγκριθεί και τυπικά στην έκτακτη γενική συνέλευση της 24ης Μαΐου, οι επικεφαλής του ομίλου Ελλάκτωρ μοιάζουν να υιοθετούν αυτό ακριβώς το μοντέλο. Ουσιαστικά, απεμπολώντας τον κατασκευαστικό του «βραχίονα», ο όμιλος Ελλάκτωρ μετατρέπεται σε ένα fund στον τομέα των υποδομών, στοχεύοντας δηλαδή στη δημιουργία ενός χαρτοφυλακίου επενδύσεων (π.χ. συμβάσεις παραχώρησης, ΣΔΙΤ), το οποίο θα αποδίδει σταθερά και ορατά έσοδα σε βάθος χρόνου. Αξιοποιώντας την πολύ σημαντική διεθνή εμπειρία του, ανάλογη είναι και η τακτική που ακολουθεί από χρόνια και ο όμιλος Μυτιληναίου. Γνωρίζοντας δηλαδή το ρίσκο του να επιχειρήσει τη δημιουργία ενός μηχανισμού παραγωγής έργων, δεδομένης της κυκλικότητας του κλάδου και των χαμηλών περιθωρίων κέρδους, η διοίκηση του ομίλου Μυτιληναίου προτίμησε να στηριχθεί στις «δυνάμεις» της για τη διεκδίκηση συμβάσεων, αλλά να στραφεί σε υπεργολάβους για την υλοποίηση των έργων. Αυτό επιτυγχάνεται είτε πρόκειται για έργα που αναλαμβάνονται μέσω κοινοπραξίας (π.χ. ΣΔΙΤ για την υπερυψωμένη Ανατολική Οδό Θεσσαλονίκης, όπου συμμετέχει και η Αβαξ), είτε για αμιγώς δημόσια έργα, όπως π.χ. ο οδικός άξονας της Αμβρακίας Οδού. «Πάγια πολιτική μας παραμένει η συνεργασία με κατασκευαστικές εταιρείες για τα έργα που αναλαμβάνουμε. Αυτό συνεχίζει να πράττει και η ΜΕΤΚΑ, που πρόσφατα αναδείχθηκε ως ο κατασκευαστικός μας βραχίονας, στο πλαίσιο της νέας δομής λειτουργίας του ομίλου Μυτιληναίου», αναφέρουν χαρακτηριστικά στελέχη της εισηγμένης. Πρόκειται για μια προσέγγιση που έχουν υιοθετήσει και οι ξένοι κατασκευαστικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά τις τελευταίες δεκαετίες. Ομιλοι όπως η Hochtief, η Vinci, η ACS και η Impregilo, που έχουν αναλάβει και συμμετείχαν σε εμβληματικά έργα, όπως το μετρό της Αθήνας, το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου και έργα αυτοκινητόδρομων, συνεργάστηκαν με τις ελληνικές εταιρείες, τις οποίες και αξιοποίησαν ως υπεργολάβους, χωρίς να χρειαστεί να εισάγουν μηχανήματα και ανθρώπους από άλλες αγορές. Με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά λειτούργησαν ως επενδυτές, με τεχνογνωσία όμως στην υλοποίηση έργων, αφήνοντας το καθαρά τεχνικό αντικείμενο στους εγχώριους συνεργάτες τους. Κάτι ανάλογο φαίνεται πως επιχειρούν τώρα όμιλοι όπως η Ελλάκτωρ, που σημειωτέον ελέγχεται από την ολλανδική Reggeborgh Invest, του κ. Χένρι Χόλντερμαν. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Reggeborgh, που αποτελεί το family office της οικογένειας Βέσελς, ιδιοκτητών μιας από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες στη βορειοδυτική Ευρώπη, της VolkerWessels, ουδέποτε φάνηκε διατεθειμένη να εισάγει υλικοτεχνικό εξοπλισμό, ή ανθρώπινους πόρους, για να υλοποιήσει έργα στην Ελλάδα. Μάλιστα, ένας από τους λόγους για τη λήψη της απόφασης πώλησης της Ακτωρ ήταν η έλλειψη ικανών και έμπειρων στελεχών για να «τρέξουν» την Ακτωρ, καθώς είχε προηγηθεί σημαντική «αποψίλωση» τα προηγούμενα χρόνια, λόγω της αβεβαιότητας για το μέλλον της εταιρείας. Έμφαση στην κατασκευή Από την άλλη πλευρά, όμιλοι όπως η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ επιλέγουν ένα καθετοποιημένο μοντέλο, όπου η κατασκευαστική δραστηριότητα αποτελεί βασικό τμήμα της δραστηριότητας, αλλά πλαισιώνεται από σημαντικό όγκο συμβάσεων παραχώρησης, μέσω των οποίων αντλείται η απαιτούμενη ρευστότητα και αυξάνεται το περιθώριο λειτουργικής κερδοφορίας. Για αρκετά χρόνια η ΤΕΡΝΑ, ο κατασκευαστικός τομέας του ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, δεν ήταν στην κορυφή του κλάδου από πλευράς τζίρου, έχοντας πιο επιλεκτική προσέγγιση στην ανάληψη νέων έργων. Η προσέγγιση αυτή λειτούργησε υπέρ της «υγείας» του ισολογισμού της και συνέδραμε στο να κερδίσει μερίδιο αγοράς σήμερα. Εμφαση στην κατασκευή, επίσης χωρίς να «θυσιάζεται» το περιθώριο κέρδους, δίνουν τόσο η «Αβαξ» όσο και η Intrakat. Η πρώτη διαθέτει ίσως την πλέον έμπειρη ομάδα στελεχών στην υλοποίηση δημοσίων έργων, όπως επίσης κι έναν σημαντικό μηχανισμό παραγωγής. Η δεύτερη επιχειρεί, υπό τη νέα ιδιοκτησία των κ. Γ. Καϋμενάκη, Δ. Μπάκου και Αλ. Εξάρχου, να ενισχύσει σημαντικά αυτόν ακριβώς τον μηχανισμό, τόσο μέσω της πρόσληψης νέων στελεχών όσο, φυσικά, και με την εξαγορά της «Ακτωρ». Επιδίωξη της διοίκησης της Intrakat είναι να αναδειχθεί σε κεντρικό «παίκτη» του κλάδου τα επόμενα χρόνια. Οι αριθμοί 27 δισ. ευρώ θα κινητοποιηθούν στις κατασκευές και τις υποδομές μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης (δάνεια και επιχορηγήσεις) την περίοδο 2023-2026 8,7 δισ. ευρώ θα διατεθούν για υποδομές μέσω του νέου ΕΣΠΑ της περιόδου 2021-2027 8,1% του ΑΕΠ προβλέπεται ότι θα είναι το ποσοστό των επενδύσεων σε κατασκευαστικά έργα το 2025, έναντι 4% του ΑΕΠ το 2020 13 δισ. ευρώ είναι το σημερινό ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων, από 5 δισ. ευρώ το 201
  11. Με εντελώς διαφορετικές στρατηγικές φαίνεται πως προσεγγίζουν τη νέα περίοδο «παχιών αγελάδων» του κατασκευαστικού κλάδου οι μεγάλοι όμιλοι. Από τη μία πλευρά υπάρχει η παραδοσιακή στρατηγική, δηλαδή η ύπαρξη ενός καθετοποιημένου σχήματος, που θα συνδυάζει κατασκευαστικό «βραχίονα», τομέα παραχωρήσεων και ενέργειας και από την άλλη φαίνεται πως δημιουργούνται νέοι «πόλοι», που έχουν περισσότερο τον χαρακτήρα ενός επενδυτή στον χώρο των υποδομών και όχι ενός κατασκευαστικού ομίλου. Οι εταιρείες αυτές δεν διατηρούν κατασκευαστικό μηχανισμό για την υλοποίηση έργων. Αντιθέτως, επιλέγουν υπεργολάβους, με τους οποίους συνεργάζονται για την κάλυψη των τεχνικών αναγκών που απορρέουν από τις συμβάσεις που αναλαμβάνουν. Ετσι για παράδειγμα, μετά τη συμφωνία πώλησης της Ακτωρ, που αναμένεται να εγκριθεί και τυπικά στην έκτακτη γενική συνέλευση της 24ης Μαΐου, οι επικεφαλής του ομίλου Ελλάκτωρ μοιάζουν να υιοθετούν αυτό ακριβώς το μοντέλο. Ουσιαστικά, απεμπολώντας τον κατασκευαστικό του «βραχίονα», ο όμιλος Ελλάκτωρ μετατρέπεται σε ένα fund στον τομέα των υποδομών, στοχεύοντας δηλαδή στη δημιουργία ενός χαρτοφυλακίου επενδύσεων (π.χ. συμβάσεις παραχώρησης, ΣΔΙΤ), το οποίο θα αποδίδει σταθερά και ορατά έσοδα σε βάθος χρόνου. Αξιοποιώντας την πολύ σημαντική διεθνή εμπειρία του, ανάλογη είναι και η τακτική που ακολουθεί από χρόνια και ο όμιλος Μυτιληναίου. Γνωρίζοντας δηλαδή το ρίσκο του να επιχειρήσει τη δημιουργία ενός μηχανισμού παραγωγής έργων, δεδομένης της κυκλικότητας του κλάδου και των χαμηλών περιθωρίων κέρδους, η διοίκηση του ομίλου Μυτιληναίου προτίμησε να στηριχθεί στις «δυνάμεις» της για τη διεκδίκηση συμβάσεων, αλλά να στραφεί σε υπεργολάβους για την υλοποίηση των έργων. Αυτό επιτυγχάνεται είτε πρόκειται για έργα που αναλαμβάνονται μέσω κοινοπραξίας (π.χ. ΣΔΙΤ για την υπερυψωμένη Ανατολική Οδό Θεσσαλονίκης, όπου συμμετέχει και η Αβαξ), είτε για αμιγώς δημόσια έργα, όπως π.χ. ο οδικός άξονας της Αμβρακίας Οδού. «Πάγια πολιτική μας παραμένει η συνεργασία με κατασκευαστικές εταιρείες για τα έργα που αναλαμβάνουμε. Αυτό συνεχίζει να πράττει και η ΜΕΤΚΑ, που πρόσφατα αναδείχθηκε ως ο κατασκευαστικός μας βραχίονας, στο πλαίσιο της νέας δομής λειτουργίας του ομίλου Μυτιληναίου», αναφέρουν χαρακτηριστικά στελέχη της εισηγμένης. Πρόκειται για μια προσέγγιση που έχουν υιοθετήσει και οι ξένοι κατασκευαστικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά τις τελευταίες δεκαετίες. Ομιλοι όπως η Hochtief, η Vinci, η ACS και η Impregilo, που έχουν αναλάβει και συμμετείχαν σε εμβληματικά έργα, όπως το μετρό της Αθήνας, το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου και έργα αυτοκινητόδρομων, συνεργάστηκαν με τις ελληνικές εταιρείες, τις οποίες και αξιοποίησαν ως υπεργολάβους, χωρίς να χρειαστεί να εισάγουν μηχανήματα και ανθρώπους από άλλες αγορές. Με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά λειτούργησαν ως επενδυτές, με τεχνογνωσία όμως στην υλοποίηση έργων, αφήνοντας το καθαρά τεχνικό αντικείμενο στους εγχώριους συνεργάτες τους. Κάτι ανάλογο φαίνεται πως επιχειρούν τώρα όμιλοι όπως η Ελλάκτωρ, που σημειωτέον ελέγχεται από την ολλανδική Reggeborgh Invest, του κ. Χένρι Χόλντερμαν. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Reggeborgh, που αποτελεί το family office της οικογένειας Βέσελς, ιδιοκτητών μιας από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες στη βορειοδυτική Ευρώπη, της VolkerWessels, ουδέποτε φάνηκε διατεθειμένη να εισάγει υλικοτεχνικό εξοπλισμό, ή ανθρώπινους πόρους, για να υλοποιήσει έργα στην Ελλάδα. Μάλιστα, ένας από τους λόγους για τη λήψη της απόφασης πώλησης της Ακτωρ ήταν η έλλειψη ικανών και έμπειρων στελεχών για να «τρέξουν» την Ακτωρ, καθώς είχε προηγηθεί σημαντική «αποψίλωση» τα προηγούμενα χρόνια, λόγω της αβεβαιότητας για το μέλλον της εταιρείας. Έμφαση στην κατασκευή Από την άλλη πλευρά, όμιλοι όπως η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ επιλέγουν ένα καθετοποιημένο μοντέλο, όπου η κατασκευαστική δραστηριότητα αποτελεί βασικό τμήμα της δραστηριότητας, αλλά πλαισιώνεται από σημαντικό όγκο συμβάσεων παραχώρησης, μέσω των οποίων αντλείται η απαιτούμενη ρευστότητα και αυξάνεται το περιθώριο λειτουργικής κερδοφορίας. Για αρκετά χρόνια η ΤΕΡΝΑ, ο κατασκευαστικός τομέας του ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, δεν ήταν στην κορυφή του κλάδου από πλευράς τζίρου, έχοντας πιο επιλεκτική προσέγγιση στην ανάληψη νέων έργων. Η προσέγγιση αυτή λειτούργησε υπέρ της «υγείας» του ισολογισμού της και συνέδραμε στο να κερδίσει μερίδιο αγοράς σήμερα. Εμφαση στην κατασκευή, επίσης χωρίς να «θυσιάζεται» το περιθώριο κέρδους, δίνουν τόσο η «Αβαξ» όσο και η Intrakat. Η πρώτη διαθέτει ίσως την πλέον έμπειρη ομάδα στελεχών στην υλοποίηση δημοσίων έργων, όπως επίσης κι έναν σημαντικό μηχανισμό παραγωγής. Η δεύτερη επιχειρεί, υπό τη νέα ιδιοκτησία των κ. Γ. Καϋμενάκη, Δ. Μπάκου και Αλ. Εξάρχου, να ενισχύσει σημαντικά αυτόν ακριβώς τον μηχανισμό, τόσο μέσω της πρόσληψης νέων στελεχών όσο, φυσικά, και με την εξαγορά της «Ακτωρ». Επιδίωξη της διοίκησης της Intrakat είναι να αναδειχθεί σε κεντρικό «παίκτη» του κλάδου τα επόμενα χρόνια. Οι αριθμοί 27 δισ. ευρώ θα κινητοποιηθούν στις κατασκευές και τις υποδομές μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης (δάνεια και επιχορηγήσεις) την περίοδο 2023-2026 8,7 δισ. ευρώ θα διατεθούν για υποδομές μέσω του νέου ΕΣΠΑ της περιόδου 2021-2027 8,1% του ΑΕΠ προβλέπεται ότι θα είναι το ποσοστό των επενδύσεων σε κατασκευαστικά έργα το 2025, έναντι 4% του ΑΕΠ το 2020 13 δισ. ευρώ είναι το σημερινό ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων, από 5 δισ. ευρώ το 201 View full είδηση
  12. Το μέσο ωρομίσθιο στις χώρες μέλη της ΕΕ ανήλθε σε 22,9 ευρώ, ενώ στις χώρες της ευρωζώνης στα 25,5 ευρώ Το μέσο ωρομίσθιο στις χώρες μέλη της ΕΕ ανήλθε σε 22,9 ευρώ, ενώ στις χώρες της ευρωζώνης ήταν κατά 2,6 ευρώ πιο πάνω, στα 25,5 ευρώ, το 2022, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η στατιστική υπηρεσία της ΕΕ, Eurostat. Σε σύγκριση με το 2021, οι μισθοί αυξήθηκαν κατά 4,4% στην ΕΕ και κατά 4,0% στη ζώνη του ευρώ. Εντός της ευρωζώνης, το ωρομίσθιο και οι μισθοί αυξήθηκαν σε όλα τα κράτη μέλη. Τη χαμηλότερη αύξηση σημείωσε η Ιταλία, η Μάλτα και η Φινλανδία (+2,3% η καθεμία) και τη μεγαλύτερη η Λιθουανία (+13,4%), η Εσθονία (+8,8%) και η Κροατία (+8,7%). Η Ελλάδα βρέθηκε κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ με αύξηση περίπου 4,2% και συνολικά στην 18η θέση στην συνολικά κατάταξη των ευρωπαϊκών κρατών. Όσον αφορά στις χώρες εκτός ευρωζώνης, το ωρομίσθιο και οι μισθοί εκφρασμένοι σε εθνικό νόμισμα αυξήθηκαν επίσης σε όλες τις χώρες. Αυξήθηκαν λιγότερο στη Δανία (+2,2%) και τη Σουηδία (+3,0%) και περισσότερο στην Ουγγαρία (+16,4%), τη Βουλγαρία (+15,5%), τη Ρουμανία (+12,3%) και την Πολωνία (+11,7%). Κατανομή ανά οικονομική δραστηριότητα Το 2022, σε σύγκριση με το 2021, οι μισθοί στη ζώνη του ευρώ αυξήθηκαν κατά 2,9% στην (κυρίως) μη επιχειρηματική οικονομία και κατά 4,4% στην επιχειρηματική οικονομία: +3,9% στη βιομηχανία, +4,9% στις κατασκευές και + 4,5% στις υπηρεσίες. Στην ΕΕ, οι ωρομίσθιοι αυξήθηκαν κατά 3,2% στην (κυρίως) μη επιχειρηματική οικονομία και κατά 4,9% στην επιχειρηματική οικονομία: +4,6% στη βιομηχανία, +5,2% στις κατασκευές και +5,0% στις υπηρεσίες. Στην ΕΕ, οι οικονομικές δραστηριότητες που κατέγραψαν τις υψηλότερες ετήσιες αυξήσεις σε μισθούς το 2022 ήταν: Επαγγελματικές, επιστημονικές και τεχνικές δραστηριότητες» κατά 6,4%, «Προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας, αερίου, ατμού και κλιματισμού» και «Χρηματοοικονομικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες», αμφότερες κατά 5,6%.
  13. Το μέσο ωρομίσθιο στις χώρες μέλη της ΕΕ ανήλθε σε 22,9 ευρώ, ενώ στις χώρες της ευρωζώνης στα 25,5 ευρώ Το μέσο ωρομίσθιο στις χώρες μέλη της ΕΕ ανήλθε σε 22,9 ευρώ, ενώ στις χώρες της ευρωζώνης ήταν κατά 2,6 ευρώ πιο πάνω, στα 25,5 ευρώ, το 2022, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η στατιστική υπηρεσία της ΕΕ, Eurostat. Σε σύγκριση με το 2021, οι μισθοί αυξήθηκαν κατά 4,4% στην ΕΕ και κατά 4,0% στη ζώνη του ευρώ. Εντός της ευρωζώνης, το ωρομίσθιο και οι μισθοί αυξήθηκαν σε όλα τα κράτη μέλη. Τη χαμηλότερη αύξηση σημείωσε η Ιταλία, η Μάλτα και η Φινλανδία (+2,3% η καθεμία) και τη μεγαλύτερη η Λιθουανία (+13,4%), η Εσθονία (+8,8%) και η Κροατία (+8,7%). Η Ελλάδα βρέθηκε κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ με αύξηση περίπου 4,2% και συνολικά στην 18η θέση στην συνολικά κατάταξη των ευρωπαϊκών κρατών. Όσον αφορά στις χώρες εκτός ευρωζώνης, το ωρομίσθιο και οι μισθοί εκφρασμένοι σε εθνικό νόμισμα αυξήθηκαν επίσης σε όλες τις χώρες. Αυξήθηκαν λιγότερο στη Δανία (+2,2%) και τη Σουηδία (+3,0%) και περισσότερο στην Ουγγαρία (+16,4%), τη Βουλγαρία (+15,5%), τη Ρουμανία (+12,3%) και την Πολωνία (+11,7%). Κατανομή ανά οικονομική δραστηριότητα Το 2022, σε σύγκριση με το 2021, οι μισθοί στη ζώνη του ευρώ αυξήθηκαν κατά 2,9% στην (κυρίως) μη επιχειρηματική οικονομία και κατά 4,4% στην επιχειρηματική οικονομία: +3,9% στη βιομηχανία, +4,9% στις κατασκευές και + 4,5% στις υπηρεσίες. Στην ΕΕ, οι ωρομίσθιοι αυξήθηκαν κατά 3,2% στην (κυρίως) μη επιχειρηματική οικονομία και κατά 4,9% στην επιχειρηματική οικονομία: +4,6% στη βιομηχανία, +5,2% στις κατασκευές και +5,0% στις υπηρεσίες. Στην ΕΕ, οι οικονομικές δραστηριότητες που κατέγραψαν τις υψηλότερες ετήσιες αυξήσεις σε μισθούς το 2022 ήταν: Επαγγελματικές, επιστημονικές και τεχνικές δραστηριότητες» κατά 6,4%, «Προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας, αερίου, ατμού και κλιματισμού» και «Χρηματοοικονομικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες», αμφότερες κατά 5,6%. View full είδηση
  14. Η πτώση αποδίδεται κυρίως στην αύξηση των πρώτων υλών και στην δυσκολία στα δίκτυα διανομής καθώς και στη μειωμένη ζήτηση. Η εισβολή στην Ουκρανία επιδείνωσε σαφώς τις συνθήκες στον κατασκευαστικό κλάδο. Η κατασκευαστική δραστηριότητα μειώθηκε κατά 2,5% στη ζώνη του ευρώ και κατά 2,0% στην ΕΕ το 2022 ενώ η πτώση αναμένεται να συνεχιστεί και το 2023. Μεταξύ των κρατών μελών για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, οι μεγαλύτερες μηνιαίες μειώσεις κατασκευαστική δραστηριότητα καταγράφηκαν στη Γερμανία (-8,0%), στην Αυστρία (-7,6%) και στην Πολωνία (-3,8%). Οι υψηλότερες αυξήσεις παρατηρήθηκαν στη Σλοβενία (+10,6%), τη Σλοβακία (+9,5%) και τη Σουηδία (+4,3%). Φρένο στα έργα υποδομών αλλά και στις κατασκευές κτιρίων Στη ζώνη του ευρώ τον Δεκέμβριο του 2022, σε σύγκριση με τον Δεκέμβριο του 2021, τα έργα πολιτικού μηχανικού μειώθηκαν κατά 1,5% και οι κατασκευές κτιρίων κατά 1,3%. Μεταξύ των κρατών μελών για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, οι μεγαλύτερες ετήσιες μειώσεις στην παραγωγή στις κατασκευές παρατηρήθηκαν στη Γερμανία (-8,2%), στην Ισπανία (-6,3%) και στην Αυστρία (-6,0%). Οι υψηλότερες αυξήσεις καταγράφηκαν στη Σλοβενία (+74,5%), στη Ρουμανία (+18,4%) και στην Ολλανδία (+4,9%). Στο ίδιο μήκος κύματος και η κατασκευαστική δραστηριότητα στην Ελλάδα η οποία αυξήθηκε κατά 3% το 1ο τρίμηνο του 2022 και κατά 14.8% το 2ο τρίμηνο για να ακολουθήσει μεγάλη βουτιά -0.6% στο 3ο τρίμηνο του 2022. Η αύξηση του κόστους των οικοδομικών υλικών και η έλλειψη εργατικού δυναμικού έχει σαν αποτέλεσμα πολλά έργα είτε να ακυρώνονται είτε να αναβάλλονται για αργότερα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ακύρωση του διαγωνισμού του ΙΣΝ για την κατασκευή των τριών νέων νοσοκομείων σε Κομοτηνή Θεσσαλονίκη και Σπάρτη καθώς όλες οι προσφορές που υποβλήθηκαν ήταν πολύ υψηλότερες του οικονομικού αντικειμένου της δωρεάς.
  15. Η πτώση αποδίδεται κυρίως στην αύξηση των πρώτων υλών και στην δυσκολία στα δίκτυα διανομής καθώς και στη μειωμένη ζήτηση. Η εισβολή στην Ουκρανία επιδείνωσε σαφώς τις συνθήκες στον κατασκευαστικό κλάδο. Η κατασκευαστική δραστηριότητα μειώθηκε κατά 2,5% στη ζώνη του ευρώ και κατά 2,0% στην ΕΕ το 2022 ενώ η πτώση αναμένεται να συνεχιστεί και το 2023. Μεταξύ των κρατών μελών για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, οι μεγαλύτερες μηνιαίες μειώσεις κατασκευαστική δραστηριότητα καταγράφηκαν στη Γερμανία (-8,0%), στην Αυστρία (-7,6%) και στην Πολωνία (-3,8%). Οι υψηλότερες αυξήσεις παρατηρήθηκαν στη Σλοβενία (+10,6%), τη Σλοβακία (+9,5%) και τη Σουηδία (+4,3%). Φρένο στα έργα υποδομών αλλά και στις κατασκευές κτιρίων Στη ζώνη του ευρώ τον Δεκέμβριο του 2022, σε σύγκριση με τον Δεκέμβριο του 2021, τα έργα πολιτικού μηχανικού μειώθηκαν κατά 1,5% και οι κατασκευές κτιρίων κατά 1,3%. Μεταξύ των κρατών μελών για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, οι μεγαλύτερες ετήσιες μειώσεις στην παραγωγή στις κατασκευές παρατηρήθηκαν στη Γερμανία (-8,2%), στην Ισπανία (-6,3%) και στην Αυστρία (-6,0%). Οι υψηλότερες αυξήσεις καταγράφηκαν στη Σλοβενία (+74,5%), στη Ρουμανία (+18,4%) και στην Ολλανδία (+4,9%). Στο ίδιο μήκος κύματος και η κατασκευαστική δραστηριότητα στην Ελλάδα η οποία αυξήθηκε κατά 3% το 1ο τρίμηνο του 2022 και κατά 14.8% το 2ο τρίμηνο για να ακολουθήσει μεγάλη βουτιά -0.6% στο 3ο τρίμηνο του 2022. Η αύξηση του κόστους των οικοδομικών υλικών και η έλλειψη εργατικού δυναμικού έχει σαν αποτέλεσμα πολλά έργα είτε να ακυρώνονται είτε να αναβάλλονται για αργότερα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ακύρωση του διαγωνισμού του ΙΣΝ για την κατασκευή των τριών νέων νοσοκομείων σε Κομοτηνή Θεσσαλονίκη και Σπάρτη καθώς όλες οι προσφορές που υποβλήθηκαν ήταν πολύ υψηλότερες του οικονομικού αντικειμένου της δωρεάς. View full είδηση
  16. Αγωνία για την ομαλή εκτέλεση των έργων, την ώρα που επιταχύνεται το κατασκευαστικό μπουμ με τη βοήθεια του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης. Προτεραιότητα η εξυγίανση ισολογισμών, τέρμα στις μεγάλες εκπτώσεις και στην «παραγωγή» ζημιών. Στα 9 δισ ευρώ ανέρχεται το ανεκτέλεστο έργων των τεσσάρων μεγάλων ομίλων στις κατασκευές (ΤΕΡΝΑ, ΑΒΑΞ, ΑΚΤΩΡ, ΙΝΤRAKAT) και φτάνει τα 10,5 εκατ. ευρώ αν προστεθούν τα 1,5 δισ. των δύο εταιρειών του ομίλου Μυτιληναίου, ΜΕΤΚΑ και Μ Παραχωρήσεις. Σε ένα περιβάλλον αυξημένων επιτοκίων, υψηλού πληθωρισμού, ακριβών καυσίμων και ανατιμήσεων στα οικοδομικά υλικά το υψηλό ανεκτέλεστο μπορεί να λειτουργήσει και ως ωρολογιακή βόμβα για τις εταιρείες. Πόσο μάλλον όταν στην πλειονότητά τους προέρχονται από ζημιογόνες χρήσεις και με αρκετές «μαύρες τρύπες» από το παρελθόν. Το θετικό είναι πως την κατάλληλη στιγμή οι ελληνικοί όμιλοι μέσα από αυξήσεις κεφαλαίου εξυγιαίνουν τους ισολογισμούς τους (ΑΚΤΩΡ, ΙΝTRAKAT) και άλλοι καταφέρνουν να μειώσουν το δανεισμό τους και να ενισχύουν τα κεφάλαια κίνησης πουλώντας συμμετοχές (ΑΒΑΞ). Κάποιο άλλοι βρίσκονται ενδεχομένως ένα βήμα μπροστά όπως η ΤΕΡΝΑ και η Mytilineos, αλλά ο ανταγωνισμός ενόψει και των νέων έργων που θα δημοπρατηθούν θα είναι σκληρός, «Είμαστε κατασκευαστές. Δουλειά μας είναι τα έργα. Είμαστε υποχρεωμένοι να διεκδικούμε νέες συμβάσεις και δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε ακόμη και αν έχουμε εξασφαλίσει ένα ικανοποιητικό ανεκτέλεστο», αναφέρει στο BD γνωστός εργολάβος, περιγράφοντας με γλαφυρότητα την επόμενη μέρα. Σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Υποδομών, το ποσοστό επενδύσεων σε κατασκευαστικά έργα θα φτάσει έως το 8,1% το 2025 από 4% του ΑΕΠ το 2020. Για ένα ποσό 20 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια σε έργα υποδομής, ΣΔΙΤ και παραχωρήσεις έκανε λόγω πρόσφατα και ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, παρουσιάζοντας τις δύο θυγατρικές του σε κατασκευές και παραχωρήσεις. Το υψηλό ανεκτέλεστο σημαίνει αρκετά κεφάλαια για εγγυητικές, αυξημένες ανάγκες για κεφάλαιο κίνησης και ικανό απόθεμα διαθεσίμων για να αντιμετωπίζονται και οι καθυστερήσεις που προκαλούνται στην εκτέλεση των έργων από εξωγενείς παράγοντες. Το καλό για τους κατασκευαστές είναι ότι πλέον τα νέα έργα εξασφαλίζονται με ικανοποιητικά περιθώρια κέρδους, αφού έχουν εκλείψει οι μεγάλες εκπτώσεις. Παράλληλα, όσοι μετέχουν σε παραχωρήσεις οδικών αξόνων βλέπουν τα έσοδά τους να αυξάνονται καθώς η κυκλοφορία ανακάμπτει. Η περίοδος που διανύουμε θυμίζει την τετραετία πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 όταν όλη η Ελλάδα ήταν ένα εργοτάξιο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και τώρα, καθώς ο ρυθμός δημοπράτησης νέων δημόσιων, συγχρηματοδοτούμενων και ιδιωτικών έργων επιταχύνεται με τη βοήθεια του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης “Ελλάδα 2.0” Με αφορμή και τα αποτελέσματα του 9μηνου το BD παρουσιάζει την κατάσταση που επικρατεί στους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους: ΑΒΑΞ: Μειώνει τον δανεισμό και δυναμώνει τον ισολογισμό του Ο όμιλος ΑΒΑΞ για να αντιμετωπίσει τον υψηλό δανεισμό του προχώρησε σε τρεις κινήσεις πώλησης περιουσιακών του στοιχείων. To 2020 πώλησε τα κεντρικά του γραφεία στο Μαρούσι έναντι 34 εκατ. ευρώ. Τον Ιούνιο του 2022 πώλησε το χαρτοφυλάκιο ΑΠΕ της θυγατρικής Volterra έναντι 60 εκατ. ευρώ και πριν λίγες ημέρες ρευστοποίησε τη συμμετοχή του στην κοινοπραξία ΓΕΦΥΡΑ εισπράττοντας άλλα 60 εκατ. ευρώ. Ο συνολικός δανεισμός του ομίλου στις 30/9/2022 διαμορφώθηκε στα 368,3 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα ομολογιακά δάνεια είναι 325,2 εκατ. ευρώ. Με το τίμημα των 60 εκατ. ευρώ από τη ΓΕΦΥΡΑ η διοίκηση εκτιμά πως το ύψος των ομολογιακών θα μειωθεί περαιτέρω στα 270 εκατ. ευρώ. Ετσι η εταιρεία μειώνει χρηματοοικονομικά κόστη, ενισχύει τις ροές και ευελπιστεί σύντομα να εμφανίσει καθαρό κερδοφόρο αποτέλεσμα. Το προσαρμοσμένο ebitda στο 9μηνο ανήλθε στα 57,4 εκατ. ευρώ από 44,2 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Oι καθαρές ζημίες απο συνεχιζόμενες δραστηριότητες διαμορφώθηκαν στα 6 εκατ. ευρώ αν και ο όμιλο εμφανίζει λογιστικά κέρδη περίπου 40 εκατ. ευρώ από την πώληση της Volterra. To ανεκτέλεστο του ομίλου ενισχύεται διαρκώς και πλέον διαμορφώνεται στα 2,3 δισ. ευρώ ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ: Ανεκτέλεστο-μαμούθ 4,8 δισ. ευρώ και εξασφαλισμένη χρηματοδότηση Στο 9μηνο τα έσοδα του κατασκευαστικού τομέα αυξήθηκαν στα 649,7 εκατ. ευρώ από 399 εκατ. ευρώ το 9μηνο του 2021. Αντίστοιχα, το προσαρμοσμένο EBITDA ανήλθε σε 45,4 εκατ. ευρώ, έναντι 37,1 εκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2021. Ο τομέας των παραχωρήσεων είχε έσοδα 152,7 εκατ. ευρώ έναντι 124,2 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2021, κυρίως λόγω της σταδιακής αποκατάστασης της κίνησης στους αυτοκινητοδρόμους μετά την άρση των περιορισμών στην κυκλοφορία που είχαν επιβληθεί λόγω της πανδημίας. Το προσαρμοσμένο ebitda των παραχωρήσεων ανήλθε στα 82,8 εκατ. ευρώ έναντι 76 εκατ. ευρώ της αντίστοιχης περιόδου του 2021. Το συνολικό κατασκευαστικό ανεκτέλεστο παραμένει στο ιστορικό υψηλό των 4,8 δισ. ευρώ. Η διοίκηση έχει επισημάνει σε όλους τους τόνους πως για την υλοποίηση των έργων έχει εξασφαλιστεί χρηματοδότηση. Μάλιστα σε περίπτωση πώλησης της Τέρνα Ενεργειακής ο όμιλος της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ θα ενισχύσει κατά 1 δισ περίπου τη ρευστότητά του που θα του επιτρέψει να κινηθεί ακόμη πιο δυναμικά στη διεκδίκηση των νέων έργων που θα δημοπρατηθούν. ΑΚΤΩΡ: Στην κατάλληλη ώρα η εξυγίανση του τομέα των κατασκευών Ο κατασκευαστικός τομέας (ΑΚΤΩΡ) ήταν η χαίνουσα πληγή για τον όμιλο της Ελλάκτωρ τα τελευταία χρόνια με «παραγωγή» ζημιών απο έργα κυρίως του εξωτερικού. Στο τέλος του 2021 η μητρική Ελλάκτωρ μεσω αύξησης κεφαλαίου «προικοδότησε» με 100 εκατ. ευρώ την ΑΚΤΩΡ τα οποία αξιοποιήθηκαν για την αποχώρηση της εταιρείας από ζημιογόνα έργα και για την αποπληρωμή βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων προς προμηθευτές. Ηδη, στο 9μηνο του 2022 ο κατασκευστικός τομέας κατάφερε να μηδενίσει τις λειτουργικές του ζημιές. Η εξυγίανση του τομέα έρχεται την κατάλληλη ώρα ενόψει του κατασκευαστικού μπουμ στην Ελλάδα. Ηδη, το ανεκτέλεστο έργων του τομέα ανέρχεται στα 2,7 δισ. ευρώ. Πλεονέκτημα στην προσπάθεια της ΑΚΤΩΡ να εκτελέσει απρόσκοπτα τα έργα που έχει αναλάβει αλλά και να διεκδικήσει νέα είναι η παρουσία ενός ισχυρού μετόχου (Reggeborgh) αλλά και ο μηδενισμός του καθαρού δανεισμού του ομίλου μετά την πλήρη εξόφληση του ομολογιακού δανείου των 670 εκατ. ευρώ με επιτόκιο 6,34% που θα γλιτώσει τον όμιλο από 43 εκατ. ευρώ τόκους ετησίως. Σε μια εποχή που το κόστος χρήματος αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων ο όμιλος θα βρεθεί στην πλεονεκτική θέση να μην έχει καμιά εξάρτηση από τράπεζες και ομολογιούχους. Ιntrakat: με ισχυρούς μετόχους ο νέος υπολογίσιμος «παίκτης» στον κλάδο Σε μια ανάλογη κατάσταση βρίσκεται και η Intrakat. Με τέσσερις εφοπλιστές νέους ιδιοκτήτες η εταιρεία που εμφανίζει για σειρά ετών ζημιογόνες χρήσεις βρίσκεται σε μια νέα αφετηρία. Πρόσφατα εγκρίθηκε αύξηση κεφαλαίου 100 εκατ. ευρώ για να πληρωθούν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς προμηθευτές, να ενισχυθεί το κεφάλαιο κίνησης και να αναζητηθούν ευκαιρίες εξαγορών σε Ελλάδα και εξωτερικό. Το τρίτο τρίμηνο του 2022 η εταιρεία μετά από πολύ καιρό εμφάνισε και θετικά EBITDA. Το ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων ανέρχεται στα 1,2 δισ. ευρώ. Η εταιρεία ανακοίνωσε και τη συμμετοχή της με 30% στην κοινοπραξία με επικεφαλή την πορτογαλική Brisa που θα διεκδικήσει τη νέα σύμβαση παραχώρησης της Αττικής Οδού. Μυτιληναίος: Με υψηλή ρευστότητα σε κατασκευές και παραχωρήσεις Δυναμικά στον τομέα των κατασκευών και των παραχωρήσεων εισέρχεται και ο όμιλος Μυτιληναίου με τις δύο θυγατρικές του. Τη ΜΕΤΚΑ στις κατασκευές και την Μ Παραχωρήσεις στον τομέα των παραχωρήσεων. Πρόθεση είναι η διεκδίκηση έργων υποδομής εκτός από τους παραδοσιακούς κλάδους της μεταλλουργίας και της ενέργειας.Οι δύο νέες θυγατρικές «προικίζονται» με ρευστότητα 1 δισ. ευρώ (300 μετοχικό κεφάλαιο και 700 εκατ. ευρώ δυνατότητας έκδοσης εγγυητικών επιστολών), σ’ ένα περιβάλλον έντονου ανταγωνισμού. Οι δύο εταιρίες ξεκινούν με ανεκτέλεστο 1,5 δισ. ευρώ. View full είδηση
  17. Αγωνία για την ομαλή εκτέλεση των έργων, την ώρα που επιταχύνεται το κατασκευαστικό μπουμ με τη βοήθεια του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης. Προτεραιότητα η εξυγίανση ισολογισμών, τέρμα στις μεγάλες εκπτώσεις και στην «παραγωγή» ζημιών. Στα 9 δισ ευρώ ανέρχεται το ανεκτέλεστο έργων των τεσσάρων μεγάλων ομίλων στις κατασκευές (ΤΕΡΝΑ, ΑΒΑΞ, ΑΚΤΩΡ, ΙΝΤRAKAT) και φτάνει τα 10,5 εκατ. ευρώ αν προστεθούν τα 1,5 δισ. των δύο εταιρειών του ομίλου Μυτιληναίου, ΜΕΤΚΑ και Μ Παραχωρήσεις. Σε ένα περιβάλλον αυξημένων επιτοκίων, υψηλού πληθωρισμού, ακριβών καυσίμων και ανατιμήσεων στα οικοδομικά υλικά το υψηλό ανεκτέλεστο μπορεί να λειτουργήσει και ως ωρολογιακή βόμβα για τις εταιρείες. Πόσο μάλλον όταν στην πλειονότητά τους προέρχονται από ζημιογόνες χρήσεις και με αρκετές «μαύρες τρύπες» από το παρελθόν. Το θετικό είναι πως την κατάλληλη στιγμή οι ελληνικοί όμιλοι μέσα από αυξήσεις κεφαλαίου εξυγιαίνουν τους ισολογισμούς τους (ΑΚΤΩΡ, ΙΝTRAKAT) και άλλοι καταφέρνουν να μειώσουν το δανεισμό τους και να ενισχύουν τα κεφάλαια κίνησης πουλώντας συμμετοχές (ΑΒΑΞ). Κάποιο άλλοι βρίσκονται ενδεχομένως ένα βήμα μπροστά όπως η ΤΕΡΝΑ και η Mytilineos, αλλά ο ανταγωνισμός ενόψει και των νέων έργων που θα δημοπρατηθούν θα είναι σκληρός, «Είμαστε κατασκευαστές. Δουλειά μας είναι τα έργα. Είμαστε υποχρεωμένοι να διεκδικούμε νέες συμβάσεις και δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε ακόμη και αν έχουμε εξασφαλίσει ένα ικανοποιητικό ανεκτέλεστο», αναφέρει στο BD γνωστός εργολάβος, περιγράφοντας με γλαφυρότητα την επόμενη μέρα. Σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Υποδομών, το ποσοστό επενδύσεων σε κατασκευαστικά έργα θα φτάσει έως το 8,1% το 2025 από 4% του ΑΕΠ το 2020. Για ένα ποσό 20 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια σε έργα υποδομής, ΣΔΙΤ και παραχωρήσεις έκανε λόγω πρόσφατα και ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, παρουσιάζοντας τις δύο θυγατρικές του σε κατασκευές και παραχωρήσεις. Το υψηλό ανεκτέλεστο σημαίνει αρκετά κεφάλαια για εγγυητικές, αυξημένες ανάγκες για κεφάλαιο κίνησης και ικανό απόθεμα διαθεσίμων για να αντιμετωπίζονται και οι καθυστερήσεις που προκαλούνται στην εκτέλεση των έργων από εξωγενείς παράγοντες. Το καλό για τους κατασκευαστές είναι ότι πλέον τα νέα έργα εξασφαλίζονται με ικανοποιητικά περιθώρια κέρδους, αφού έχουν εκλείψει οι μεγάλες εκπτώσεις. Παράλληλα, όσοι μετέχουν σε παραχωρήσεις οδικών αξόνων βλέπουν τα έσοδά τους να αυξάνονται καθώς η κυκλοφορία ανακάμπτει. Η περίοδος που διανύουμε θυμίζει την τετραετία πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 όταν όλη η Ελλάδα ήταν ένα εργοτάξιο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και τώρα, καθώς ο ρυθμός δημοπράτησης νέων δημόσιων, συγχρηματοδοτούμενων και ιδιωτικών έργων επιταχύνεται με τη βοήθεια του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης “Ελλάδα 2.0” Με αφορμή και τα αποτελέσματα του 9μηνου το BD παρουσιάζει την κατάσταση που επικρατεί στους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους: ΑΒΑΞ: Μειώνει τον δανεισμό και δυναμώνει τον ισολογισμό του Ο όμιλος ΑΒΑΞ για να αντιμετωπίσει τον υψηλό δανεισμό του προχώρησε σε τρεις κινήσεις πώλησης περιουσιακών του στοιχείων. To 2020 πώλησε τα κεντρικά του γραφεία στο Μαρούσι έναντι 34 εκατ. ευρώ. Τον Ιούνιο του 2022 πώλησε το χαρτοφυλάκιο ΑΠΕ της θυγατρικής Volterra έναντι 60 εκατ. ευρώ και πριν λίγες ημέρες ρευστοποίησε τη συμμετοχή του στην κοινοπραξία ΓΕΦΥΡΑ εισπράττοντας άλλα 60 εκατ. ευρώ. Ο συνολικός δανεισμός του ομίλου στις 30/9/2022 διαμορφώθηκε στα 368,3 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα ομολογιακά δάνεια είναι 325,2 εκατ. ευρώ. Με το τίμημα των 60 εκατ. ευρώ από τη ΓΕΦΥΡΑ η διοίκηση εκτιμά πως το ύψος των ομολογιακών θα μειωθεί περαιτέρω στα 270 εκατ. ευρώ. Ετσι η εταιρεία μειώνει χρηματοοικονομικά κόστη, ενισχύει τις ροές και ευελπιστεί σύντομα να εμφανίσει καθαρό κερδοφόρο αποτέλεσμα. Το προσαρμοσμένο ebitda στο 9μηνο ανήλθε στα 57,4 εκατ. ευρώ από 44,2 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Oι καθαρές ζημίες απο συνεχιζόμενες δραστηριότητες διαμορφώθηκαν στα 6 εκατ. ευρώ αν και ο όμιλο εμφανίζει λογιστικά κέρδη περίπου 40 εκατ. ευρώ από την πώληση της Volterra. To ανεκτέλεστο του ομίλου ενισχύεται διαρκώς και πλέον διαμορφώνεται στα 2,3 δισ. ευρώ ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ: Ανεκτέλεστο-μαμούθ 4,8 δισ. ευρώ και εξασφαλισμένη χρηματοδότηση Στο 9μηνο τα έσοδα του κατασκευαστικού τομέα αυξήθηκαν στα 649,7 εκατ. ευρώ από 399 εκατ. ευρώ το 9μηνο του 2021. Αντίστοιχα, το προσαρμοσμένο EBITDA ανήλθε σε 45,4 εκατ. ευρώ, έναντι 37,1 εκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2021. Ο τομέας των παραχωρήσεων είχε έσοδα 152,7 εκατ. ευρώ έναντι 124,2 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2021, κυρίως λόγω της σταδιακής αποκατάστασης της κίνησης στους αυτοκινητοδρόμους μετά την άρση των περιορισμών στην κυκλοφορία που είχαν επιβληθεί λόγω της πανδημίας. Το προσαρμοσμένο ebitda των παραχωρήσεων ανήλθε στα 82,8 εκατ. ευρώ έναντι 76 εκατ. ευρώ της αντίστοιχης περιόδου του 2021. Το συνολικό κατασκευαστικό ανεκτέλεστο παραμένει στο ιστορικό υψηλό των 4,8 δισ. ευρώ. Η διοίκηση έχει επισημάνει σε όλους τους τόνους πως για την υλοποίηση των έργων έχει εξασφαλιστεί χρηματοδότηση. Μάλιστα σε περίπτωση πώλησης της Τέρνα Ενεργειακής ο όμιλος της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ θα ενισχύσει κατά 1 δισ περίπου τη ρευστότητά του που θα του επιτρέψει να κινηθεί ακόμη πιο δυναμικά στη διεκδίκηση των νέων έργων που θα δημοπρατηθούν. ΑΚΤΩΡ: Στην κατάλληλη ώρα η εξυγίανση του τομέα των κατασκευών Ο κατασκευαστικός τομέας (ΑΚΤΩΡ) ήταν η χαίνουσα πληγή για τον όμιλο της Ελλάκτωρ τα τελευταία χρόνια με «παραγωγή» ζημιών απο έργα κυρίως του εξωτερικού. Στο τέλος του 2021 η μητρική Ελλάκτωρ μεσω αύξησης κεφαλαίου «προικοδότησε» με 100 εκατ. ευρώ την ΑΚΤΩΡ τα οποία αξιοποιήθηκαν για την αποχώρηση της εταιρείας από ζημιογόνα έργα και για την αποπληρωμή βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων προς προμηθευτές. Ηδη, στο 9μηνο του 2022 ο κατασκευστικός τομέας κατάφερε να μηδενίσει τις λειτουργικές του ζημιές. Η εξυγίανση του τομέα έρχεται την κατάλληλη ώρα ενόψει του κατασκευαστικού μπουμ στην Ελλάδα. Ηδη, το ανεκτέλεστο έργων του τομέα ανέρχεται στα 2,7 δισ. ευρώ. Πλεονέκτημα στην προσπάθεια της ΑΚΤΩΡ να εκτελέσει απρόσκοπτα τα έργα που έχει αναλάβει αλλά και να διεκδικήσει νέα είναι η παρουσία ενός ισχυρού μετόχου (Reggeborgh) αλλά και ο μηδενισμός του καθαρού δανεισμού του ομίλου μετά την πλήρη εξόφληση του ομολογιακού δανείου των 670 εκατ. ευρώ με επιτόκιο 6,34% που θα γλιτώσει τον όμιλο από 43 εκατ. ευρώ τόκους ετησίως. Σε μια εποχή που το κόστος χρήματος αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων ο όμιλος θα βρεθεί στην πλεονεκτική θέση να μην έχει καμιά εξάρτηση από τράπεζες και ομολογιούχους. Ιntrakat: με ισχυρούς μετόχους ο νέος υπολογίσιμος «παίκτης» στον κλάδο Σε μια ανάλογη κατάσταση βρίσκεται και η Intrakat. Με τέσσερις εφοπλιστές νέους ιδιοκτήτες η εταιρεία που εμφανίζει για σειρά ετών ζημιογόνες χρήσεις βρίσκεται σε μια νέα αφετηρία. Πρόσφατα εγκρίθηκε αύξηση κεφαλαίου 100 εκατ. ευρώ για να πληρωθούν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς προμηθευτές, να ενισχυθεί το κεφάλαιο κίνησης και να αναζητηθούν ευκαιρίες εξαγορών σε Ελλάδα και εξωτερικό. Το τρίτο τρίμηνο του 2022 η εταιρεία μετά από πολύ καιρό εμφάνισε και θετικά EBITDA. Το ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων ανέρχεται στα 1,2 δισ. ευρώ. Η εταιρεία ανακοίνωσε και τη συμμετοχή της με 30% στην κοινοπραξία με επικεφαλή την πορτογαλική Brisa που θα διεκδικήσει τη νέα σύμβαση παραχώρησης της Αττικής Οδού. Μυτιληναίος: Με υψηλή ρευστότητα σε κατασκευές και παραχωρήσεις Δυναμικά στον τομέα των κατασκευών και των παραχωρήσεων εισέρχεται και ο όμιλος Μυτιληναίου με τις δύο θυγατρικές του. Τη ΜΕΤΚΑ στις κατασκευές και την Μ Παραχωρήσεις στον τομέα των παραχωρήσεων. Πρόθεση είναι η διεκδίκηση έργων υποδομής εκτός από τους παραδοσιακούς κλάδους της μεταλλουργίας και της ενέργειας.Οι δύο νέες θυγατρικές «προικίζονται» με ρευστότητα 1 δισ. ευρώ (300 μετοχικό κεφάλαιο και 700 εκατ. ευρώ δυνατότητας έκδοσης εγγυητικών επιστολών), σ’ ένα περιβάλλον έντονου ανταγωνισμού. Οι δύο εταιρίες ξεκινούν με ανεκτέλεστο 1,5 δισ. ευρώ.
  18. Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον εξελίσσεται η ζύμωση στον κατασκευαστικό κλάδο με τελευταία κίνηση την ίδρυση 2 εταιρειών από την Μυτιληναίος αποκλειστικά για τον χώρο των υποδομών. Τα τελευταία δύο χρόνια οι πέντε μεγάλοι όμιλοι έχουν προχωρήσει σε πολλές κινήσεις προκειμένου να πάρουν την καλύτερη θέση για την πίτα των 15 δισ. ευρώ των εγχώριων έργων. Οι ζυμώσεις αυτές καταδεικνύουν προφανώς την άνοδο του κλάδου, το ενδιαφέρον που υπάρχει για επενδύσεις και τις προσδοκίες που δημιουργούνται. Ο leader Όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ Ξεκινώντας από τον leader της αγοράς, τον Όμιλο ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, θα δούμε πως ενισχύει το στελεχιακό του προφίλ με τις προσθήκες των Πέτρου Σουρέτη και Χρήστου Παναγιωτόπουλου. Είναι γεγονός πως η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ βρίσκεται πλέον σε άλλο επίπεδο σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Ουσιαστικά αναδιαρθρώνεται και εξελίσσεται καθώς το ανεκτέλεστο της θα αγγίξει σύντομα τα 5 δισ. ευρώ, πράγμα που σημαίνει πως η διεύρυνση της διοίκησης είναι αναγκαία. Παράλληλα φαίνεται πως είναι κοντά στο κλείσιμο του deal με τη First Sentier για την ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ σε ποσό που λέγεται πως φτάνει τα 2,5 δισ. ευρώ. Αυτή η κίνηση θα δημιουργήσει το απαραίτητο περιβάλλον στις επενδύσεις που θέλει να κάνει ο Όμιλος στα μεγάλα έργα τα οποία πρόκειται να αναλάβει ή θα τρέξει σύντομα όπως η Εγνατία Οδός, το Καζίνο στο Ελληνικού, τα διάφορα έργα ΣΔΙΤ που συμμετέχει, την διεκδίκηση του ΒΟΑΚ και φυσικά την επόμενη μέρα της Αττικής Οδού. Η ανανεωμένη ΕΛΛΑΚΤΩΡ Ο Όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ προχώρησε σε πολύ δυναμικές κινήσεις. Αρχικά ξεκαθάρισε το μετοχικό του τοπίο, έκανε αναδιάταξη στα κορυφαία στελέχη και δείχνει να έχει βρει ξανά τον δρόμο για την κορυφή. Κομβικό σημείο υπήρξε η συμφωνία με την Motor Oil καθώς από τη μια η εταιρεία εισήλθε στο μετοχικό κεφάλαιο της Ελλάκτωρ και από την άλλη δίνοντας τον κλάδο των ΑΠΕ, μπόρεσε να εξυγιάνει το χρηματοπιστωτικό της προφίλ. Αυτό σημαίνει πως η επόμενη ημέρα την βρίσκει πανέτοιμη στην διεκδίκηση των μεγάλων έργων στα οποία είναι παρούσα μέσω των θυγατρικών της ΑΚΤΩΡ και ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις. Παράλληλα το ανεκτέλεστο της έχει πάρει και πάλι την ανηφόρα και το 2023 εκτιμάται ότι θα ανέβει ακόμα περισσότερο. Οι κινήσεις της ΑΒΑΞ Η ABAΞ προχώρησε επίσης σε διορθωτικές κινήσεις για την ενίσχυση του κατασκευαστικού της προφίλ. Αρχικά προχώρησε στην πώληση των γραφείων του Ομίλου, μετά στην πώληση της Volterra και στη συνέχεια στην πώληση της συμμετοχής της στην παραχώρησης της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου μαζεύοντας κεφάλαια 90 εκατ. ευρώ. Παράλληλα δημιουργεί θυγατρική στην οποία θα περάσουν οι συμμετοχές από έργα παραχωρήσεων. Ολοκλήρωση αυτή της Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου και ετοιμάζεται και η συμμετοχή της στην Ολυμπία Οδό. Μέσα στο 2022 η εταιρεία υπέγραψε συμβάσεις άνω του μισου δισ. ευρώ και συμμετέχει στους περισσότερους μεγάλους διαγωνισμούς δημοσίων έργων, ΣΔΙΤ και Παραχωρήσεων. Αναμένει επίσης την υπογραφή συμβάσεων άνω των 445 εκατ. ευρώ. Το ανεκτέλεστο της ΑΒΑΞ ανήλθε σε 1,7 δισ. ευρώ στο πρώτο εννιάμηνο. Ο μετασχηματισμός της ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ Σε σημαντικές αλλαγές προχώρησε όμως και η Μυτιληναίος. Η μεγάλη ελληνική εταιρεία με παρουσία σε 30 χώρες, προχώρησε σε εταιρικό μετασχηματισμό, ακολουθώντας ουσιαστικά τις τάσεις που επικρατούν στις κατασκευές. Ξεχωρίζοντας τον τομέα των κατασκευών, ίδρυσε δύο θυγατρικές, την ΜΕΤΚΑ (που αναβιώνει) και την Μ Παραχωρήσεις που παίρνουν προίκα από την μητρική, έργα ύψους 1,5 δισ. ευρώ και χρηματοδότηση ύψους 1 δισ. ευρώ. Η Μυτιληναίος επιθυμεί να ενισχύσει τη θέση της στον κατασκευαστικό κλάδο έχοντας μια δομή που είναι πιο ξεκάθαρη. Οι δύο νέες εταιρείες θα έχουν ξεκάθαρους ρόλους και η ΜΕΤΚΑ θα επιχειρεί σε δημόσια και ιδιωτικά έργα και η Μ Παραχωρήσεις σε έργα-ΣΔΙΤ και Παραχωρήσεις. Εννοείται ότι οι δύο νέες οντότητες θα λάβουν από την Μυτιληναίος και τις συμμετοχές που υπάρχουν στους μεγάλους διαγωνισμούς για έργα υποδομής και έργα-ΣΔΙΤ. Το νέο προφίλ της ΙΝΤΡΑΚΑΤ Στον Όμιλο ΙΝΤΡΑΚΑΤ είχαμε κυριολεκτικά μια νέα ημέρα. Η μεταβίβαση των μετοχών στην τριάδα Μπάκου-Καϋμενάκη-Εξάρχου δημιούργησε νέες προσδοκίες για το μέλλον. Η νέα διοίκηση της ΙΝΤΡΑΚΑΤ πήρε ως προίκα ένα ανεκτέλεστο άνω του 1 δισ. ευρώ και προχώρησε και σε περαιτέρω κινήσεις. Η σημαντικότερη είναι η αύξηση κεφαλαίου κατά 100 εκατ. ευρώ που μπορεί να της δώσει την απαραίτητη ρευστότητα για να κινηθεί με ευχέρια στην χρηματοδότηση έργων και την κάλυψη τρεχουσών αναγκών. Δεν αποκλείστηκε άλλωστε και μελλοντική ενίσχυση του Ομίλου. Είναι φανερό πως η ΙΝΤΡΑΚΑΤ θέλει να αυξήσει το μερίδιο της στην πίτα των κατασκευών έχοντας ένα νέο προφίλ. Δεν είναι τυχαίο πως ανακοινώθηκε η κάθοδος της στον διαγωνισμό για την νέα περίοδο παραχώρησης της Αττικής Οδού που αποτελεί το “άγιο δισκοπότηρο” στο κατασκευαστικό γίγνεσθαι. Οι 5 μεγάλοι Όμιλοι αναδιατάσσονται καθώς πυκνώνουν τα νέα έργα και έρχονται και άλλα με συχνότητες που απαιτούν αυξημένες δυνατότητες και ευελιξία. Μέσα στο 2023 το ανεκτέλεστο των πέντε μεγάλων της αγοράς εκτιμάται ότι θα αυξηθεί γεωμετρικά (με αστερίσκο τυχόν απρόοπτα κυρίως στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον). Οι προκλήσεις που θα έχουν να αντιμετωπίσουν πέρα από τον ανταγωνισμό μεταξύ τους, είναι και η έλλειψη προσωπικού σε όλα τα επίπεδα που σήμερα προβάλλει ως ο Νο1 ανασχετικός παράγοντας. Επίσης η χρηματοδότηση των έργων λόγω της πληθώρας ΣΔΙΤ που απαιτεί μεγάλες ταμειακές ροές, οι τιμές στα υλικά αλλά και η δυνατότητα ικανοποιητικών απορροφήσεων στα μεγάλα έργα υποδομής για την εγκαιρη ολοκλήρωση τους.
  19. Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον εξελίσσεται η ζύμωση στον κατασκευαστικό κλάδο με τελευταία κίνηση την ίδρυση 2 εταιρειών από την Μυτιληναίος αποκλειστικά για τον χώρο των υποδομών. Τα τελευταία δύο χρόνια οι πέντε μεγάλοι όμιλοι έχουν προχωρήσει σε πολλές κινήσεις προκειμένου να πάρουν την καλύτερη θέση για την πίτα των 15 δισ. ευρώ των εγχώριων έργων. Οι ζυμώσεις αυτές καταδεικνύουν προφανώς την άνοδο του κλάδου, το ενδιαφέρον που υπάρχει για επενδύσεις και τις προσδοκίες που δημιουργούνται. Ο leader Όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ Ξεκινώντας από τον leader της αγοράς, τον Όμιλο ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, θα δούμε πως ενισχύει το στελεχιακό του προφίλ με τις προσθήκες των Πέτρου Σουρέτη και Χρήστου Παναγιωτόπουλου. Είναι γεγονός πως η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ βρίσκεται πλέον σε άλλο επίπεδο σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Ουσιαστικά αναδιαρθρώνεται και εξελίσσεται καθώς το ανεκτέλεστο της θα αγγίξει σύντομα τα 5 δισ. ευρώ, πράγμα που σημαίνει πως η διεύρυνση της διοίκησης είναι αναγκαία. Παράλληλα φαίνεται πως είναι κοντά στο κλείσιμο του deal με τη First Sentier για την ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ σε ποσό που λέγεται πως φτάνει τα 2,5 δισ. ευρώ. Αυτή η κίνηση θα δημιουργήσει το απαραίτητο περιβάλλον στις επενδύσεις που θέλει να κάνει ο Όμιλος στα μεγάλα έργα τα οποία πρόκειται να αναλάβει ή θα τρέξει σύντομα όπως η Εγνατία Οδός, το Καζίνο στο Ελληνικού, τα διάφορα έργα ΣΔΙΤ που συμμετέχει, την διεκδίκηση του ΒΟΑΚ και φυσικά την επόμενη μέρα της Αττικής Οδού. Η ανανεωμένη ΕΛΛΑΚΤΩΡ Ο Όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ προχώρησε σε πολύ δυναμικές κινήσεις. Αρχικά ξεκαθάρισε το μετοχικό του τοπίο, έκανε αναδιάταξη στα κορυφαία στελέχη και δείχνει να έχει βρει ξανά τον δρόμο για την κορυφή. Κομβικό σημείο υπήρξε η συμφωνία με την Motor Oil καθώς από τη μια η εταιρεία εισήλθε στο μετοχικό κεφάλαιο της Ελλάκτωρ και από την άλλη δίνοντας τον κλάδο των ΑΠΕ, μπόρεσε να εξυγιάνει το χρηματοπιστωτικό της προφίλ. Αυτό σημαίνει πως η επόμενη ημέρα την βρίσκει πανέτοιμη στην διεκδίκηση των μεγάλων έργων στα οποία είναι παρούσα μέσω των θυγατρικών της ΑΚΤΩΡ και ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις. Παράλληλα το ανεκτέλεστο της έχει πάρει και πάλι την ανηφόρα και το 2023 εκτιμάται ότι θα ανέβει ακόμα περισσότερο. Οι κινήσεις της ΑΒΑΞ Η ABAΞ προχώρησε επίσης σε διορθωτικές κινήσεις για την ενίσχυση του κατασκευαστικού της προφίλ. Αρχικά προχώρησε στην πώληση των γραφείων του Ομίλου, μετά στην πώληση της Volterra και στη συνέχεια στην πώληση της συμμετοχής της στην παραχώρησης της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου μαζεύοντας κεφάλαια 90 εκατ. ευρώ. Παράλληλα δημιουργεί θυγατρική στην οποία θα περάσουν οι συμμετοχές από έργα παραχωρήσεων. Ολοκλήρωση αυτή της Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου και ετοιμάζεται και η συμμετοχή της στην Ολυμπία Οδό. Μέσα στο 2022 η εταιρεία υπέγραψε συμβάσεις άνω του μισου δισ. ευρώ και συμμετέχει στους περισσότερους μεγάλους διαγωνισμούς δημοσίων έργων, ΣΔΙΤ και Παραχωρήσεων. Αναμένει επίσης την υπογραφή συμβάσεων άνω των 445 εκατ. ευρώ. Το ανεκτέλεστο της ΑΒΑΞ ανήλθε σε 1,7 δισ. ευρώ στο πρώτο εννιάμηνο. Ο μετασχηματισμός της ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ Σε σημαντικές αλλαγές προχώρησε όμως και η Μυτιληναίος. Η μεγάλη ελληνική εταιρεία με παρουσία σε 30 χώρες, προχώρησε σε εταιρικό μετασχηματισμό, ακολουθώντας ουσιαστικά τις τάσεις που επικρατούν στις κατασκευές. Ξεχωρίζοντας τον τομέα των κατασκευών, ίδρυσε δύο θυγατρικές, την ΜΕΤΚΑ (που αναβιώνει) και την Μ Παραχωρήσεις που παίρνουν προίκα από την μητρική, έργα ύψους 1,5 δισ. ευρώ και χρηματοδότηση ύψους 1 δισ. ευρώ. Η Μυτιληναίος επιθυμεί να ενισχύσει τη θέση της στον κατασκευαστικό κλάδο έχοντας μια δομή που είναι πιο ξεκάθαρη. Οι δύο νέες εταιρείες θα έχουν ξεκάθαρους ρόλους και η ΜΕΤΚΑ θα επιχειρεί σε δημόσια και ιδιωτικά έργα και η Μ Παραχωρήσεις σε έργα-ΣΔΙΤ και Παραχωρήσεις. Εννοείται ότι οι δύο νέες οντότητες θα λάβουν από την Μυτιληναίος και τις συμμετοχές που υπάρχουν στους μεγάλους διαγωνισμούς για έργα υποδομής και έργα-ΣΔΙΤ. Το νέο προφίλ της ΙΝΤΡΑΚΑΤ Στον Όμιλο ΙΝΤΡΑΚΑΤ είχαμε κυριολεκτικά μια νέα ημέρα. Η μεταβίβαση των μετοχών στην τριάδα Μπάκου-Καϋμενάκη-Εξάρχου δημιούργησε νέες προσδοκίες για το μέλλον. Η νέα διοίκηση της ΙΝΤΡΑΚΑΤ πήρε ως προίκα ένα ανεκτέλεστο άνω του 1 δισ. ευρώ και προχώρησε και σε περαιτέρω κινήσεις. Η σημαντικότερη είναι η αύξηση κεφαλαίου κατά 100 εκατ. ευρώ που μπορεί να της δώσει την απαραίτητη ρευστότητα για να κινηθεί με ευχέρια στην χρηματοδότηση έργων και την κάλυψη τρεχουσών αναγκών. Δεν αποκλείστηκε άλλωστε και μελλοντική ενίσχυση του Ομίλου. Είναι φανερό πως η ΙΝΤΡΑΚΑΤ θέλει να αυξήσει το μερίδιο της στην πίτα των κατασκευών έχοντας ένα νέο προφίλ. Δεν είναι τυχαίο πως ανακοινώθηκε η κάθοδος της στον διαγωνισμό για την νέα περίοδο παραχώρησης της Αττικής Οδού που αποτελεί το “άγιο δισκοπότηρο” στο κατασκευαστικό γίγνεσθαι. Οι 5 μεγάλοι Όμιλοι αναδιατάσσονται καθώς πυκνώνουν τα νέα έργα και έρχονται και άλλα με συχνότητες που απαιτούν αυξημένες δυνατότητες και ευελιξία. Μέσα στο 2023 το ανεκτέλεστο των πέντε μεγάλων της αγοράς εκτιμάται ότι θα αυξηθεί γεωμετρικά (με αστερίσκο τυχόν απρόοπτα κυρίως στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον). Οι προκλήσεις που θα έχουν να αντιμετωπίσουν πέρα από τον ανταγωνισμό μεταξύ τους, είναι και η έλλειψη προσωπικού σε όλα τα επίπεδα που σήμερα προβάλλει ως ο Νο1 ανασχετικός παράγοντας. Επίσης η χρηματοδότηση των έργων λόγω της πληθώρας ΣΔΙΤ που απαιτεί μεγάλες ταμειακές ροές, οι τιμές στα υλικά αλλά και η δυνατότητα ικανοποιητικών απορροφήσεων στα μεγάλα έργα υποδομής για την εγκαιρη ολοκλήρωση τους. View full είδηση
  20. Σε διαρκή επιφυλακή βρίσκονται πλέον οι ειδικοί της κατασκευαστικής βιομηχανίας, καθώς βλέπουν υλικά όπως ο χάλυβας, η άμμος και η ξυλεία να βρίσκονται σε έλλειψη. Ως αποτέλεσμα, οι κατασκευαστές προσπαθούν συνεχώς να προβλέψουν το υλικό που θα αποτελέσει το επόμενο πρόβλημα. Η έλλειψη οικοδομικών υλικών, η οποία επιδεινώνεται από την συνεχόμενη ζήτηση, είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα που μαστίζουν τον κατασκευαστικό κλάδο. Το Construction Outlook της JLL που κυκλοφόρησε πρόσφατα, τονίζει ότι η τρέχουσα αστάθεια που χαρακτηρίζει τις αγορές υλικών πλήττει τους προϋπολογισμούς των κατασκευαστών με ταχύτερο ρυθμό από τις προβλέψεις των εταιρειών στις αρχές του έτους. Και, παρότι το κόστος σταθεροποιείται σε έναν τομέα -για παράδειγμα, το κόστος της ξυλείας, το οποίο βίωσε έντονες διακυμάνσεις μέσα στο 2021, έχει σταθεροποιηθεί- η αυξανόμενη ζήτηση και τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας ανεβάζουν το κόστος συνολικά. Ως αποτέλεσμα, αναμένεται η τιμή των υλικών να αυξηθεί έως και 18% για το 2022, αναιρώντας την προηγούμενη πρόβλεψη για αύξηση μέχρι 12%, που είχε ανακοινωθεί στις αρχές του τρέχοντος έτους. Ωστόσο, το κόστος δεν είναι η μόνη παράμετρος. Σύμφωνα με τον Andrew Volz, επικεφαλής της JLL για τα Project & Development Services Americas, η προσπάθεια πρόβλεψης του επόμενου προβληματικού υλικού οδηγεί σε μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες προγραμματίζουν τα έργα. «Οι καθυστερήσεις είναι σχεδόν καθολικές σε αυτό το σημείο», λέει. «Οι κατασκευαστές θα πρέπει να επεξεργαστούν ξανά τον τρόπο με τον οποίο εκτελούν παραδοσιακά έργα καθώς το «σχεδιασμός, προσφορά, κατασκευή» δεν λειτουργεί πλέον». Ενώ η αγορά υλικών αποτελούσε το τελευταίο βήμα της διαδικασίας, ο κος Volz βλέπει ολόκληρη τη διαδικασία να ανατρέπεται. «Οι project managers συνεργάζονται στη φάση σχεδιασμού με τους μελετητές και, μόλις έχουν μια γενική ιδέα για τις προδιαγραφές, κάνουν παραγγελίες για υλικά», λέει, προσθέτοντας ότι μέχρι να ολοκληρωθεί η φάση του σχεδιασμού, συχνά περιμένουν ακόμη την παραλαβή των υλικών που παρήγγειλαν έξι μήνες πριν. «Το να πάρεις υλικά στα χέρια σου είναι σχεδόν πιο δύσκολο από το να τα πληρώσεις», συμπληρώνει. Η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί, εν μέρει λόγω των τεράστιων έργων που διαφαίνονται στο άμεσο μέλλον, όπως η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και τα έργα δημοσίων υποδομών που ξεκινούν στην Αμερική, χρηματοδοτούμενα από το σχέδιο του Προέδρου Biden, ύψους $ 1 τρισ, τα οποία θα μπορούσαν να απορροφήσουν το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας παραγωγής χάλυβα και ξυλείας των ΗΠΑ. Αυτή η πρόκληση αναγκάζει τους διαχειριστές έργων να είναι πιο δημιουργικοί και να διερωτώνται πως μπορούν να διευρύνουν την εφοδιαστική τους αλυσίδα, μέσα από ξεχωριστούς προμηθευτές και διαφορετικές διαδικασίες. Επιπλέον, η μετασκευή ή επαναχρησιμοποίηση ανακαινισμένων υλικών κερδίζει σταθερά έδαφος. «Απαιτείται ένας εντελώς νέος κόσμος δημιουργικότητας για να γίνουν όλα αυτά και να ξεπεράσουμε αυτό που παραδοσιακά ήταν ο τρόπος μας να προσεγγίζουμε την αλυσίδα εφοδιασμού και την κατασκευή» σχολιάζει ο κος Volz, καταλήγοντας στη διαπίστωση «Το “Just in time” απλά δεν λειτουργεί πλέον». View full είδηση
  21. Σε διαρκή επιφυλακή βρίσκονται πλέον οι ειδικοί της κατασκευαστικής βιομηχανίας, καθώς βλέπουν υλικά όπως ο χάλυβας, η άμμος και η ξυλεία να βρίσκονται σε έλλειψη. Ως αποτέλεσμα, οι κατασκευαστές προσπαθούν συνεχώς να προβλέψουν το υλικό που θα αποτελέσει το επόμενο πρόβλημα. Η έλλειψη οικοδομικών υλικών, η οποία επιδεινώνεται από την συνεχόμενη ζήτηση, είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα που μαστίζουν τον κατασκευαστικό κλάδο. Το Construction Outlook της JLL που κυκλοφόρησε πρόσφατα, τονίζει ότι η τρέχουσα αστάθεια που χαρακτηρίζει τις αγορές υλικών πλήττει τους προϋπολογισμούς των κατασκευαστών με ταχύτερο ρυθμό από τις προβλέψεις των εταιρειών στις αρχές του έτους. Και, παρότι το κόστος σταθεροποιείται σε έναν τομέα -για παράδειγμα, το κόστος της ξυλείας, το οποίο βίωσε έντονες διακυμάνσεις μέσα στο 2021, έχει σταθεροποιηθεί- η αυξανόμενη ζήτηση και τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας ανεβάζουν το κόστος συνολικά. Ως αποτέλεσμα, αναμένεται η τιμή των υλικών να αυξηθεί έως και 18% για το 2022, αναιρώντας την προηγούμενη πρόβλεψη για αύξηση μέχρι 12%, που είχε ανακοινωθεί στις αρχές του τρέχοντος έτους. Ωστόσο, το κόστος δεν είναι η μόνη παράμετρος. Σύμφωνα με τον Andrew Volz, επικεφαλής της JLL για τα Project & Development Services Americas, η προσπάθεια πρόβλεψης του επόμενου προβληματικού υλικού οδηγεί σε μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες προγραμματίζουν τα έργα. «Οι καθυστερήσεις είναι σχεδόν καθολικές σε αυτό το σημείο», λέει. «Οι κατασκευαστές θα πρέπει να επεξεργαστούν ξανά τον τρόπο με τον οποίο εκτελούν παραδοσιακά έργα καθώς το «σχεδιασμός, προσφορά, κατασκευή» δεν λειτουργεί πλέον». Ενώ η αγορά υλικών αποτελούσε το τελευταίο βήμα της διαδικασίας, ο κος Volz βλέπει ολόκληρη τη διαδικασία να ανατρέπεται. «Οι project managers συνεργάζονται στη φάση σχεδιασμού με τους μελετητές και, μόλις έχουν μια γενική ιδέα για τις προδιαγραφές, κάνουν παραγγελίες για υλικά», λέει, προσθέτοντας ότι μέχρι να ολοκληρωθεί η φάση του σχεδιασμού, συχνά περιμένουν ακόμη την παραλαβή των υλικών που παρήγγειλαν έξι μήνες πριν. «Το να πάρεις υλικά στα χέρια σου είναι σχεδόν πιο δύσκολο από το να τα πληρώσεις», συμπληρώνει. Η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί, εν μέρει λόγω των τεράστιων έργων που διαφαίνονται στο άμεσο μέλλον, όπως η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και τα έργα δημοσίων υποδομών που ξεκινούν στην Αμερική, χρηματοδοτούμενα από το σχέδιο του Προέδρου Biden, ύψους $ 1 τρισ, τα οποία θα μπορούσαν να απορροφήσουν το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας παραγωγής χάλυβα και ξυλείας των ΗΠΑ. Αυτή η πρόκληση αναγκάζει τους διαχειριστές έργων να είναι πιο δημιουργικοί και να διερωτώνται πως μπορούν να διευρύνουν την εφοδιαστική τους αλυσίδα, μέσα από ξεχωριστούς προμηθευτές και διαφορετικές διαδικασίες. Επιπλέον, η μετασκευή ή επαναχρησιμοποίηση ανακαινισμένων υλικών κερδίζει σταθερά έδαφος. «Απαιτείται ένας εντελώς νέος κόσμος δημιουργικότητας για να γίνουν όλα αυτά και να ξεπεράσουμε αυτό που παραδοσιακά ήταν ο τρόπος μας να προσεγγίζουμε την αλυσίδα εφοδιασμού και την κατασκευή» σχολιάζει ο κος Volz, καταλήγοντας στη διαπίστωση «Το “Just in time” απλά δεν λειτουργεί πλέον».
  22. Στην μελέτη παρουσιάζονται οι προοπτικές ανάπτυξης και ανάγκες χρηματοδότησης του τομέα των κατασκευών. https://drive.google.com/file/d/1Riw438OB4ls9tMy-BINQQa53mGFXMlSO/view View full είδηση
  23. Στην μελέτη παρουσιάζονται οι προοπτικές ανάπτυξης και ανάγκες χρηματοδότησης του τομέα των κατασκευών. https://drive.google.com/file/d/1Riw438OB4ls9tMy-BINQQa53mGFXMlSO/view
  24. Έναν κλάδο στα πρόθυρα θεμελιωδών αλλαγών αναδεικνύει η παγκόσμια έρευνα “KPMG 2021 Global Construction Survey” για τον κατασκευαστικό κλάδο με τίτλο “No turning back, An industry ready to transcend”. Όπως προκύπτει από την έρευνα, μετά από μια χρονιά ανατροπών, οι εταιρείες μηχανικών και οικοδομικών κατασκευών ελπίζουν να μειώσουν σημαντικά τις αποτυχίες έργων, μετατρέποντας τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τους κινδύνους του χαρτοφυλακίου τους. «Έχοντας εξέλθει από την πανδημία σχετικά αλώβητοι, κυριαρχεί η αίσθηση ότι οι εργολάβοι ίσως επιτέλους αρχίσουν να γυρνάνε την πλάτη τους σε έργα που ενέχουν μη διαχειρίσιμους κινδύνους που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο ολόκληρη την επιχείρησή τους», αναφέρει ο Geno Armstrong, Global Sector Leader, Engineering & Construction, KPMG. «Αρχίζουμε να βλέπουμε τους εργολάβους να μεταβιβάζουν τους κινδύνους, ταυτόχρονα με ένα ασυνήθιστα υψηλό επίπεδο συνεργασίας, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες επιπτώσεις στο κόστος και το χρονοδιάγραμμα». Η παρούσα 13η έκδοση της παγκόσμιας έρευνας για τον Κατασκευαστικό Κλάδο παρουσιάζει μια αισιόδοξη προοπτική, με τα δύο τρίτα το ιδιοκτητών έργων να προβλέπουν επέκταση των επενδυτικών προγραμμάτων τους και τους μισούς από τους ερωτηθέντες να είναι «πολύ» ή «κάπως» αισιόδοξοι για τον μελλοντικό προσανατολισμό της αγοράς των κατασκευαστικών έργων. Κίνδυνος το αυξημένο κόστος Σχολιάζοντας την έρευνα, η Σοφία Γρηγοριάδου, Managing Partner, Παπακωστόπουλος – Γρηγοριάδου και Συνεργάτες Δικηγορική εταιρεία (CPA Law), ανεξάρτητο μέλος του διεθνούς δικτύου νομικών και φορολογικών υπηρεσιών της KPMG «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο κατασκευαστικός κλάδος το επόμενο διάστημα, έχοντας ήδη διαχειριστεί τις συνέπειες της πανδημίας, θα είναι το αυξημένο κόστος. Η βέλτιστη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, η χρήση καινοτόμων υλικών με σκοπό τη βιωσιμότητα των επενδύσεων αλλά και η προσέλκυση αξιόλογου εργατικού δυναμικού φαίνονται να είναι οι παράγοντες που θα καθορίσουν την προσαρμοστικότητα και ανθεκτικότητα των εταιρειών. Ο κίνδυνος αυτός θα εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων του κλάδου.» Επιπλέον, ο Αλέξανδρος Βελδέκης, Γενικός Διευθυντής, Ελεγκτικές Υπηρεσίες, KPMG στην Ελλάδα δήλωσε σχετικά «Αισιόδοξο φαίνεται το μέλλον της αγοράς κατασκευαστικών έργων. Η αισιοδοξία αυτή πηγάζει αφενός από την επιτυχή ανάληψη έργων από τις κατασκευαστικές εταιρίες λόγω της καλύτερης διαχείρισης των επιχειρηματικών τους κινδύνων και των κινδύνων έργων τους και αφετέρου από την ενίσχυση της αποδοτικότητας των έργων τους ως αποτέλεσμα των επενδύσεων για νέες τεχνολογίες και ψηφιακά εργαλεία. Την ίδια στιγμή, φαίνεται πως ο κλάδος των κατασκευών αρχίζει να ελκύει σταδιακά το ικανότερο εργατικό δυναμικό της αγοράς όσο οι κατασκευαστικές εταιρίες διευρύνουν την ποικιλομορφία, ως προς την εσωτερική τους δομή και την εφοδιαστική τους αλυσίδα, και αρχίζουν να καλλιεργούν ένα κλίμα ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων τους.» Μια κοινή θεώρηση του κινδύνου Η διαχείριση κινδύνων βρίσκεται στον πυρήνα της προσπάθειας βελτίωσης της οργανωτικής ανθεκτικότητας. Σε ποσοστό 60%, οι ερωτηθέντες αναφέρουν ότι θέλουν να αποκτήσουν μια πιο συνολική εικόνα των κινδύνων, αυξάνοντας την ενοποίηση και την ορατότητα μεταξύ της διαχείρισης επιχειρηματικών κινδύνων, κινδύνων χαρτοφυλακίου και κινδύνων έργου. Τα δύο τρίτα προγραμματίζουν ένα μέτριο ή υψηλό επίπεδο επενδύσεων στη διαχείριση κινδύνων. Σύμφωνα με τον Armstrong, η αποτυχία ενός έργου μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες και για το υπόλοιπο χαρτοφυλάκιο «Έχοντας μια συνολική, σαφή εικόνα σε πραγματικό χρόνο για όλες τις περιοχές, επιχειρηματικές μονάδες και έργα, οι επιχειρήσεις μπορούν να στοχεύσουν, να εκτιμήσουν και να προσαρμόσουν το επίπεδο της διάθεσης ανάληψης κινδύνων χαρτοφυλακίου και να πάρουν καλύτερες αποφάσεις σχετικά με την ανάληψη νέων έργων» . Πιο τολμηρές και συνεκτικές επενδύσεις στην τεχνολογία Έχοντας σημειώσει αλματώδη πρόοδο στην απομακρυσμένη εργασία και την ψηφιακή συνεργασία, σε ποσοστό 43% οι ερωτηθέντες σχεδιάζουν να αξιοποιήσουν αυτό το γεγονός μέσω σημαντικών επενδύσεων σε τεχνολογίες για να ενισχύσουν την απόδοση των επενδυτικών προγραμμάτων τους. Η «υιοθέτηση τεχνολογίας» επίσης κατατάχθηκε ως ο δεύτερος πιο σημαντικός παράγοντας για την ικανότητα των εταιρειών μηχανικών και οικοδομικών κατασκευών να διαχειριστούν ανατρεπτικά γεγονότα. Ωστόσο, αντιμέτωπες με ένα εύρος γεωγραφιών, κατακερματισμένες εφοδιαστικές αλυσίδες και μια συνεχή ροή νέων λογισμικών, οι εταιρείες ίσως δυσκολευτούν να ενσωματώσουν αποτελεσματικά τη διαχείριση κινδύνων και τη διαχείριση έργων. Μόλις 16% των στελεχών που ερωτήθηκαν ανέφεραν ότι οι επιχειρήσεις έχουν ενσωματώσει πλήρως τα συστήματα και τα εργαλεία. Ο Armstrong θεωρεί ότι ο κλάδος θα έπρεπε να δείχνει μεγαλύτερη διάθεση συνεργασίας όσον αφορά τη χρήση των τεχνολογιών, για κοινά οφέλη «Εάν οι ιδιοκτήτες έργων επενδύσουν σε ρηξικέλευθες καινοτομίες με τρόπο που θα είναι προς όφελος κάθε εργολάβου με τον οποίο συνεργάζονται, τότε θα αρχίζουμε να βλέπουμε τις ευθύνες να μοιράζονται μεταξύ των δύο μερών, με στόχο την αποδοτικότητα, την ασφάλεια και την ποιότητα. Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να καταστήσουν τα έργα πιο ανθεκτικά και λιγότερο ευάλωτα σε καθυστερήσεις, υπερβάσεις κόστους και ατυχήματα». Αργή αλλά σταθερή πρόοδος στην ποικιλομορφία, την ισότητα και την ένταξη Οι προσπάθειες του παγκόσμιου κατασκευαστικού κλάδου για την υιοθέτηση μεγαλύτερης ποικιλομορφίας, ισότητας και ένταξης φαίνεται να βρίσκονται ακόμα στα αρχικά τους στάδια – αν και οι ιδιοκτήτες έχουν σημειώσει μεγαλύτερη πρόοδο από τους εργολάβους. Μόλις 46% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι η επιχείρησή τους διαθέτει επίσημο πρόγραμμα για τη δημιουργία ομάδων με ποικιλομορφία και χωρίς αποκλεισμούς, ενώ μόνο 26% διαθέτουν επίσημο πρόγραμμα ποικιλομορφίας για τους προμηθευτές τους. Σε όλο και περισσότερους τομείς, οι ιδιοκτήτες των έργων απαιτούν μεγαλύτερη ποικιλομορφία τόσο στους άμεσους εργολάβους τους όσο και στην ευρύτερη εφοδιαστική αλυσίδα. Δεν πρόκειται όμως μόνο για ζήτημα συμμόρφωσης, όπως εξηγεί ο Armstrong: «Μια κουλτούρα ποικιλομορφίας και ένταξης εμπλουτίζει τις οργανωτικές δυνατότητες και προσελκύει ταλαντούχο ανθρώπινο δυναμικό, με τους πιο περιζήτητους υποψήφιους να αποζητούν τη δυνατότητα μιας ικανοποιητικής καριέρας σε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον, χωρίς εμπόδια και ταβάνια στη σταδιοδρομία τους. Ο κλάδος έχει ανάγκη νέα ταλέντα και νέους τρόπους αντιμετώπισης των μακροχρόνιων προκλήσεων. Μια εταιρεία με ποικιλομορφία είναι επίσης πιο πιθανόν να είναι πιο καινοτόμα και προσαρμοστική».
  25. Έναν κλάδο στα πρόθυρα θεμελιωδών αλλαγών αναδεικνύει η παγκόσμια έρευνα “KPMG 2021 Global Construction Survey” για τον κατασκευαστικό κλάδο με τίτλο “No turning back, An industry ready to transcend”. Όπως προκύπτει από την έρευνα, μετά από μια χρονιά ανατροπών, οι εταιρείες μηχανικών και οικοδομικών κατασκευών ελπίζουν να μειώσουν σημαντικά τις αποτυχίες έργων, μετατρέποντας τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τους κινδύνους του χαρτοφυλακίου τους. «Έχοντας εξέλθει από την πανδημία σχετικά αλώβητοι, κυριαρχεί η αίσθηση ότι οι εργολάβοι ίσως επιτέλους αρχίσουν να γυρνάνε την πλάτη τους σε έργα που ενέχουν μη διαχειρίσιμους κινδύνους που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο ολόκληρη την επιχείρησή τους», αναφέρει ο Geno Armstrong, Global Sector Leader, Engineering & Construction, KPMG. «Αρχίζουμε να βλέπουμε τους εργολάβους να μεταβιβάζουν τους κινδύνους, ταυτόχρονα με ένα ασυνήθιστα υψηλό επίπεδο συνεργασίας, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες επιπτώσεις στο κόστος και το χρονοδιάγραμμα». Η παρούσα 13η έκδοση της παγκόσμιας έρευνας για τον Κατασκευαστικό Κλάδο παρουσιάζει μια αισιόδοξη προοπτική, με τα δύο τρίτα το ιδιοκτητών έργων να προβλέπουν επέκταση των επενδυτικών προγραμμάτων τους και τους μισούς από τους ερωτηθέντες να είναι «πολύ» ή «κάπως» αισιόδοξοι για τον μελλοντικό προσανατολισμό της αγοράς των κατασκευαστικών έργων. Κίνδυνος το αυξημένο κόστος Σχολιάζοντας την έρευνα, η Σοφία Γρηγοριάδου, Managing Partner, Παπακωστόπουλος – Γρηγοριάδου και Συνεργάτες Δικηγορική εταιρεία (CPA Law), ανεξάρτητο μέλος του διεθνούς δικτύου νομικών και φορολογικών υπηρεσιών της KPMG «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο κατασκευαστικός κλάδος το επόμενο διάστημα, έχοντας ήδη διαχειριστεί τις συνέπειες της πανδημίας, θα είναι το αυξημένο κόστος. Η βέλτιστη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, η χρήση καινοτόμων υλικών με σκοπό τη βιωσιμότητα των επενδύσεων αλλά και η προσέλκυση αξιόλογου εργατικού δυναμικού φαίνονται να είναι οι παράγοντες που θα καθορίσουν την προσαρμοστικότητα και ανθεκτικότητα των εταιρειών. Ο κίνδυνος αυτός θα εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων του κλάδου.» Επιπλέον, ο Αλέξανδρος Βελδέκης, Γενικός Διευθυντής, Ελεγκτικές Υπηρεσίες, KPMG στην Ελλάδα δήλωσε σχετικά «Αισιόδοξο φαίνεται το μέλλον της αγοράς κατασκευαστικών έργων. Η αισιοδοξία αυτή πηγάζει αφενός από την επιτυχή ανάληψη έργων από τις κατασκευαστικές εταιρίες λόγω της καλύτερης διαχείρισης των επιχειρηματικών τους κινδύνων και των κινδύνων έργων τους και αφετέρου από την ενίσχυση της αποδοτικότητας των έργων τους ως αποτέλεσμα των επενδύσεων για νέες τεχνολογίες και ψηφιακά εργαλεία. Την ίδια στιγμή, φαίνεται πως ο κλάδος των κατασκευών αρχίζει να ελκύει σταδιακά το ικανότερο εργατικό δυναμικό της αγοράς όσο οι κατασκευαστικές εταιρίες διευρύνουν την ποικιλομορφία, ως προς την εσωτερική τους δομή και την εφοδιαστική τους αλυσίδα, και αρχίζουν να καλλιεργούν ένα κλίμα ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων τους.» Μια κοινή θεώρηση του κινδύνου Η διαχείριση κινδύνων βρίσκεται στον πυρήνα της προσπάθειας βελτίωσης της οργανωτικής ανθεκτικότητας. Σε ποσοστό 60%, οι ερωτηθέντες αναφέρουν ότι θέλουν να αποκτήσουν μια πιο συνολική εικόνα των κινδύνων, αυξάνοντας την ενοποίηση και την ορατότητα μεταξύ της διαχείρισης επιχειρηματικών κινδύνων, κινδύνων χαρτοφυλακίου και κινδύνων έργου. Τα δύο τρίτα προγραμματίζουν ένα μέτριο ή υψηλό επίπεδο επενδύσεων στη διαχείριση κινδύνων. Σύμφωνα με τον Armstrong, η αποτυχία ενός έργου μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες και για το υπόλοιπο χαρτοφυλάκιο «Έχοντας μια συνολική, σαφή εικόνα σε πραγματικό χρόνο για όλες τις περιοχές, επιχειρηματικές μονάδες και έργα, οι επιχειρήσεις μπορούν να στοχεύσουν, να εκτιμήσουν και να προσαρμόσουν το επίπεδο της διάθεσης ανάληψης κινδύνων χαρτοφυλακίου και να πάρουν καλύτερες αποφάσεις σχετικά με την ανάληψη νέων έργων» . Πιο τολμηρές και συνεκτικές επενδύσεις στην τεχνολογία Έχοντας σημειώσει αλματώδη πρόοδο στην απομακρυσμένη εργασία και την ψηφιακή συνεργασία, σε ποσοστό 43% οι ερωτηθέντες σχεδιάζουν να αξιοποιήσουν αυτό το γεγονός μέσω σημαντικών επενδύσεων σε τεχνολογίες για να ενισχύσουν την απόδοση των επενδυτικών προγραμμάτων τους. Η «υιοθέτηση τεχνολογίας» επίσης κατατάχθηκε ως ο δεύτερος πιο σημαντικός παράγοντας για την ικανότητα των εταιρειών μηχανικών και οικοδομικών κατασκευών να διαχειριστούν ανατρεπτικά γεγονότα. Ωστόσο, αντιμέτωπες με ένα εύρος γεωγραφιών, κατακερματισμένες εφοδιαστικές αλυσίδες και μια συνεχή ροή νέων λογισμικών, οι εταιρείες ίσως δυσκολευτούν να ενσωματώσουν αποτελεσματικά τη διαχείριση κινδύνων και τη διαχείριση έργων. Μόλις 16% των στελεχών που ερωτήθηκαν ανέφεραν ότι οι επιχειρήσεις έχουν ενσωματώσει πλήρως τα συστήματα και τα εργαλεία. Ο Armstrong θεωρεί ότι ο κλάδος θα έπρεπε να δείχνει μεγαλύτερη διάθεση συνεργασίας όσον αφορά τη χρήση των τεχνολογιών, για κοινά οφέλη «Εάν οι ιδιοκτήτες έργων επενδύσουν σε ρηξικέλευθες καινοτομίες με τρόπο που θα είναι προς όφελος κάθε εργολάβου με τον οποίο συνεργάζονται, τότε θα αρχίζουμε να βλέπουμε τις ευθύνες να μοιράζονται μεταξύ των δύο μερών, με στόχο την αποδοτικότητα, την ασφάλεια και την ποιότητα. Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να καταστήσουν τα έργα πιο ανθεκτικά και λιγότερο ευάλωτα σε καθυστερήσεις, υπερβάσεις κόστους και ατυχήματα». Αργή αλλά σταθερή πρόοδος στην ποικιλομορφία, την ισότητα και την ένταξη Οι προσπάθειες του παγκόσμιου κατασκευαστικού κλάδου για την υιοθέτηση μεγαλύτερης ποικιλομορφίας, ισότητας και ένταξης φαίνεται να βρίσκονται ακόμα στα αρχικά τους στάδια – αν και οι ιδιοκτήτες έχουν σημειώσει μεγαλύτερη πρόοδο από τους εργολάβους. Μόλις 46% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι η επιχείρησή τους διαθέτει επίσημο πρόγραμμα για τη δημιουργία ομάδων με ποικιλομορφία και χωρίς αποκλεισμούς, ενώ μόνο 26% διαθέτουν επίσημο πρόγραμμα ποικιλομορφίας για τους προμηθευτές τους. Σε όλο και περισσότερους τομείς, οι ιδιοκτήτες των έργων απαιτούν μεγαλύτερη ποικιλομορφία τόσο στους άμεσους εργολάβους τους όσο και στην ευρύτερη εφοδιαστική αλυσίδα. Δεν πρόκειται όμως μόνο για ζήτημα συμμόρφωσης, όπως εξηγεί ο Armstrong: «Μια κουλτούρα ποικιλομορφίας και ένταξης εμπλουτίζει τις οργανωτικές δυνατότητες και προσελκύει ταλαντούχο ανθρώπινο δυναμικό, με τους πιο περιζήτητους υποψήφιους να αποζητούν τη δυνατότητα μιας ικανοποιητικής καριέρας σε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον, χωρίς εμπόδια και ταβάνια στη σταδιοδρομία τους. Ο κλάδος έχει ανάγκη νέα ταλέντα και νέους τρόπους αντιμετώπισης των μακροχρόνιων προκλήσεων. Μια εταιρεία με ποικιλομορφία είναι επίσης πιο πιθανόν να είναι πιο καινοτόμα και προσαρμοστική». View full είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.