Αναζήτηση στην κοινότητα

Εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο η νέα αναθεωρημένη οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων (ΟΕΑΚ) η οποία αναβαθμίζει το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο (που συμφωνήθηκε το 2018) για τα κράτη μέλη. Σκοπός της νέας οδηγίας η μείωση των εκπομπών και της χρήσης ενέργειας σε κτίρια σε ολόκληρη την ΕΕ, από τα σπίτια και τους χώρους εργασίας έως τα σχολεία, τα νοσοκομεία και άλλα δημόσια κτίρια. Βάσει του ενισχυμένου πλαισίου, τα οικιστικά και τα μη οικιστικά κτίρια αντιμετωπίζονται με διαφορετικό τρόπο. Όσον αφορά τα οικιστικά κτίρια, κάθε κράτος μέλος θα υιοθετήσει μέτρα για τη μείωση της μέσης χρήσης πρωτογενούς ενέργειας κατά 16 % έως το 2030 και κατά 20-22 % έως το 2035. Τα εν λόγω εθνικά μέτρα θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τουλάχιστον το 55 % της μείωσης της μέσης χρήσης πρωτογενούς ενέργειας επιτυγχάνεται μέσω της ανακαίνισης των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις. Η αναθεωρημένη οδηγία καθιστά τα κτίρια μηδενικών εκπομπών το νέο πρότυπο για τα νέα κτίρια. Όλα τα νέα οικιστικά και μη οικιστικά κτίρια πρέπει να έχουν μηδενικές επιτόπιες εκπομπές από ορυκτά καύσιμα, από την 1 Ιανουαρίου 2028 για τα δημόσια κτίρια και από την 1 Ιανουαρίου 2030 για όλα τα άλλα νέα κτίρια, με δυνατότητα ειδικών εξαιρέσεων. Η επικαιροποιημένη ΟΕΑΚ ενισχύει επίσης το ευνοϊκό πλαίσιο για τις ανακαινίσεις Εισάγει συστήματα «διαβατηρίου ανακαίνισης κτιρίων» σε ολόκληρη την ΕΕ για να βοηθήσει τους ιδιοκτήτες κτιρίων να σχεδιάσουν τις (σταδιακές) ανακαινίσεις τους. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επιπλέον να θεσπίσουν μέτρα για την αντιμετώπιση των κινδύνων των λεγόμενων «εξώσεων» (de facto έξωση που σχετίζεται με σημαντική αύξηση των ενοικίων μετά από εργασίες ανακαίνισης). Ο καλύτερος σχεδιασμός αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της αναθεωρημένης οδηγίας. Σύμφωνα με τις νέες διατάξεις, τα κράτη μέλη θα καταρτίσουν εθνικά σχέδια ανακαίνισης κτιρίων για τον καθορισμό της εθνικής στρατηγικής για την απαλλαγή του κτιριακού αποθέματος από τις εκπομπές άνθρακα και τον τρόπο αντιμετώπισης εμποδίων, όπως η χρηματοδότηση, η κατάρτιση και η προσέλκυση πιο ειδικευμένων εργαζομένων. Εισάγεται κοινό υπόδειγμα με υποχρεωτικά και προαιρετικά στοιχεία για τη βελτίωση της συγκρισιμότητας μεταξύ των κρατών μελών. Τα προσχέδια πρέπει να υποβάλλονται στην Επιτροπή προς αξιολόγηση και, βάσει αυτής της αξιολόγησης, η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει συστάσεις που θα πρέπει να στηρίξουν περαιτέρω τα κράτη μέλη στην κατάρτιση των τελικών τους σχεδίων. Τα σχέδια υποβάλλονται στο πλαίσιο της διαδικασίας των ενοποιημένων εθνικών σχεδίων για την ενέργεια και το κλίμα (ΕΣΕΚ). Κατ' εξαίρεση, και λαμβανομένης υπόψη της επείγουσας ανάγκης κλιμάκωσης της ανακαίνισης κτιρίων με βάση στέρεα εθνικά σχέδια, τα πρώτα προσχέδια των σχεδίων θα υποβληθούν έως τον Δεκέμβριο του 2025. Σύμφωνα με την αναθεωρημένη ΟΕΑΚ, οι αυτόνομοι λέβητες που τροφοδοτούνται με ορυκτά καύσιμα δεν θα είναι επιλέξιμοι για δημόσια στήριξη από το 2025. Μολονότι η αναθεωρημένη ΟΕΑΚ δεν επιβάλλει ημερομηνία σταδιακής κατάργησης σε επίπεδο ΕΕ για την εγκατάσταση νέων λεβήτων ορυκτών καυσίμων, εισάγει σαφή νομική βάση για τις εθνικές απαγορεύσεις, επιτρέποντας στα κράτη μέλη να καθορίζουν απαιτήσεις για τις μονάδες παραγωγής θερμότητας με βάση τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, το είδος του χρησιμοποιούμενου καυσίμου ή ένα ελάχιστο μέρος της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές που χρησιμοποιείται για θέρμανση. Επιπλέον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίσουν στα οικεία σχέδια ανακαίνισης κτιρίων τις πολιτικές και τα μέτρα τους όσον αφορά τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων στον τομέα της θέρμανσης και της ψύξης με σκοπό τη σταδιακή κατάργηση των λεβήτων ορυκτών καυσίμων έως το 2040. Τέλος, για να ενθαρρυνθεί η ταχεία ανάπτυξη συστημάτων θέρμανσης με μηδενικές άμεσες εκπομπές, τα νέα κτίρια μηδενικών εκπομπών δεν πρέπει να προκαλούν επιτόπιες εκπομπές άνθρακα από ορυκτά καύσιμα. Εκτός από τη στήριξη της σταδιακής κατάργησης των ορυκτών καυσίμων από τη θέρμανση των κτιρίων, η αναθεωρημένη οδηγία θεσπίζει ειδική απαίτηση για όλα τα νέα κτίρια να είναι «έτοιμα για ηλιακή ενέργεια», πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να είναι σε θέση να φιλοξενήσουν φωτοβολταϊκές ή ηλιοθερμικές εγκαταστάσεις στέγης σε μεταγενέστερο στάδιο χωρίς δαπανηρές διαρθρωτικές παρεμβάσεις. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να διασφαλίσουν την ανάπτυξη κατάλληλων ηλιακών εγκαταστάσεων σε μεγάλα υφιστάμενα δημόσια κτίρια και υφιστάμενα μη οικιστικά κτίρια που υφίστανται ανακαινίσεις μεγάλης κλίμακας ή για τα οποία απαιτείται άδεια, καθώς και σε νέους στεγασμένους χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων. Επιπλέον, σε κτίρια μηδενικών εκπομπών (δηλαδή σε όλα τα νέα κτίρια από το 2030), όπου είναι τεχνικά και οικονομικά εφικτό, το 100 % της συνολικής ετήσιας χρήσης πρωτογενούς ενέργειας θα πρέπει να καλύπτεται από ανανεώσιμη ενέργεια που παράγεται επιτόπου, κοντά ή από κοινότητα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ενέργεια από αποδοτικό σύστημα τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης ή ενέργεια από πηγές απαλλαγμένες από ανθρακούχες εκπομπές. Η ενσωμάτωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας επισημαίνεται επίσης καλύτερα στα πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης (ΠΕΑ), καθώς και στα διαβατήρια ανακαίνισης κτιρίων. Ελάχιστα πρότυπα ενεργειακής απόδοσης και σε ποια κτίρια θα εφαρμόζονται Γενικά, τα ελάχιστα πρότυπα ενεργειακής απόδοσης (MEPS) είναι απαιτήσεις για τα υφιστάμενα κτίρια να πληρούν μια ορισμένη ενεργειακή απόδοση στο πλαίσιο ενός ευρέος σχεδίου ανακαίνισης κτιριακού αποθέματος ή σε σημείο ενεργοποίησης στην αγορά (όπως πώληση, μίσθωση, δωρεά ή αλλαγή σκοπού εντός του κτηματολογίου ή του κτηματολογίου), για μια χρονική περίοδο ή σε συγκεκριμένη ημερομηνία, ενεργοποιώντας έτσι την ανακαίνιση υφιστάμενων κτιρίων. Χρησιμοποιούνται ήδη σε ορισμένα κράτη μέλη. Η αναθεωρημένη ΟΕΑΚ θεσπίζει τη σταδιακή εισαγωγή ελάχιστων προτύπων ενεργειακής απόδοσης μόνο για τα μη οικιστικά κτίρια, ώστε να ενεργοποιηθεί η ανακαίνιση των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις. Τα εν λόγω πρότυπα θα βασίζονται σε ανώτατα όρια ενεργειακής απόδοσης και θα οδηγήσουν στην ανακαίνιση του 16 % των μη οικιστικών κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις έως το 2030 και του 26 % των μη οικιστικών κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις έως το 2033. Τα κράτη μέλη θα έχουν την ευελιξία να εξαιρούν διάφορες κατηγορίες κτιρίων, βάσει δυσμενούς αξιολόγησης κόστους-οφέλους ή λόγω της κατηγορίας κτιρίων και του τρόπου χρήσης του κτιρίου, όπως για ιστορικά κτίρια και κτίρια πολιτιστικής κληρονομιάς. Τα κράτη μέλη υποχρεούνται επίσης να καθορίσουν μια πορεία για τη συμμόρφωση με χαμηλότερα ανώτατα όρια ενεργειακής απόδοσης έως το 2040 και το 2050 στο πλαίσιο των εθνικών τους σχεδίων ανακαίνισης κτιρίων. Αλλάζουν τα πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης (ΠΕΑ) Τα πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης (ΠΕΑ) αποτελούν βασικό εργαλείο για την αξιολόγηση της απόδοσης των κτιρίων μας. Η αναθεώρηση περιλαμβάνει μέτρα για να καταστούν τα ΠΕΑ σαφέστερα, πιο αξιόπιστα και ορατά, και να βασιστούν σε ένα κοινό υπόδειγμα και στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ με μια σειρά δεικτών για την ενέργεια και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, καθώς και εθελοντικούς δείκτες για τα σημεία φόρτισης ή την παρουσία σταθερών ελέγχων για την ποιότητα του αέρα εσωτερικών χώρων. Αυτό θα ωφελήσει τους ιδιοκτήτες, τους αγοραστές και τους ενοικιαστές κτιρίων, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τις δημόσιες αρχές. Βελτιώνονται οι μηχανισμοί ελέγχου και η προβολή της διαφήμισης ακινήτων και τα κράτη μέλη πρέπει να υποβάλλουν δημόσια εκθέσεις σχετικά με τη διαδικασία διασφάλισης της ποιότητας για τα ΠΕΑ. Στο πλαίσιο της αναθεωρημένης EPC, θα υπάρχει κοινή κλίμακα A-G. Η βαθμολογία «Α» θα αντιστοιχεί σε κτίρια μηδενικών εκπομπών, ενώ η βαθμολογία «G» αντιστοιχεί στα κτίρια με τις χειρότερες επιδόσεις σε κάθε χώρα, ενώ τα υπόλοιπα κτίρια στη χώρα κατανέμονται μεταξύ των κατηγοριών. Αυτό θα επιτρέψει ένα σαφέστερο και απλούστερο σύστημα ταξινόμησης των κτιρίων, διευκολύνοντας την πρόσβαση στη χρηματοδότηση, ενώ παράλληλα θα είναι ευέλικτο και προσαρμόσιμο στα εθνικά χαρακτηριστικά του κτιριακού αποθέματος. Τα κράτη μέλη θα έχουν επίσης τη δυνατότητα να ορίσουν μια κατηγορία ενεργειακής απόδοσης «A +» που αντιστοιχεί σε κτίρια με ακόμη καλύτερη ενεργειακή απόδοση από τα κτίρια μηδενικών εκπομπών και παράγουν επιτόπου περισσότερη ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ετησίως από την ποσότητα ενέργειας που καταναλώνουν. Τα ΠΕΑ θα πρέπει να εκδίδονται και να επιδεικνύονται σε περισσότερα σημεία ενεργοποίησης από ό, τι σήμερα, μεταξύ άλλων σε περίπτωση ανακαινίσεων μεγάλης κλίμακας και ανανέωσης σύμβασης μίσθωσης, ώστε να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση των ιδιοκτητών και των ενοικιαστών κτιρίων. Η αναδιατυπωμένη ΟΕΑΚ περιλαμβάνει επίσης κοινές απαιτήσεις για τη δημιουργία εθνικών βάσεων δεδομένων σχετικά με την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, την πρόσβαση στις εν λόγω βάσεις δεδομένων και τη δημοσίευση συγκεντρωτικών πληροφοριών. Αυτό θα βελτιώσει τη διαθεσιμότητα των πληροφοριών, την ποιότητά τους και θα διευκολύνει το έργο των δημόσιων αρχών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων για την προώθηση ανακαινίσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Θα θεσπιστούν επίσης συστήματα διαβατηρίου ανακαίνισης κτιρίων σε όλα τα κράτη μέλη για την παροχή αξιόπιστων και εξατομικευμένων χαρτών πορείας ανακαίνισης στους ιδιοκτήτες κτιρίων που σχεδιάζουν σταδιακή ανακαίνιση του κτιρίου τους. Χρηματοδότηση για ενεργειακές ανακαινίσεις Τα εθνικά σχέδια ανακαίνισης κτιρίων πρέπει να επιτρέπουν την ανάπτυξη επαρκούς χρηματοδότησης σε εθνικό επίπεδο και να συμβάλλουν στη μόχλευση ιδιωτικών επενδύσεων σε κλίμακα. Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να συμπεριλάβουν επισκόπηση των εθνικών πολιτικών και μέτρων για την ενδυνάμωση και την προστασία των ευάλωτων νοικοκυριών, την άμβλυνση της ενεργειακής φτώχειας και τη διασφάλιση της οικονομικής προσιτότητας της στέγασης, σύμφωνα επίσης με τις πρόσφατα δημοσιευθείσες συστάσεις της Επιτροπής για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας. Δεδομένου ότι εκτιμάται ότι θα διατεθούν περισσότερα από €100 δισ. από τη χρηματοδότηση της ΕΕ για τη στήριξη ανακαινίσεων μεταξύ 2023 και 2030, η Επιτροπή συμβάλλει επίσης στην κινητοποίηση μεγαλύτερης χρηματοδότησης που είναι αναγκαία για την κάλυψη των αρχικών επενδυτικών δαπανών. Η χρηματοδότηση της ΕΕ προέρχεται από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένων των ταμείων της πολιτικής συνοχής, του InvestEU, της δανειοδότησης από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, του υποπρογράμματος LIFE για τη μετάβαση σε καθαρές μορφές ενέργειας, του προγράμματος «Ορίζων Ευρώπη», συμπεριλαμβανομένης της εταιρικής σχέσης «Κτίρια για τους ανθρώπους», του μηχανισμού ELENA, του Ταμείου Εκσυγχρονισμού και του Μηχανισμού Ανάκαμψης, ιδίως χάρη στις ισχυρές εμβληματικές πρωτοβουλίες «Renovate» και σε ειδικά κεφάλαια που σχετίζονται με το REPowerEU στα εθνικά σχέδια ανάκαμψης και ανθεκτικότητας. Κρίσιμο είναι το γεγονός ότι το νέο Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα που συστάθηκε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας θα κινητοποιήσει €86.7 δισ. για την περίοδο 2026-2032 για τη στήριξη ευάλωτων νοικοκυριών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, με τις ενεργειακές ανακαινίσεις να αποτελούν έναν από τους δύο τομείς εστίασης (με τις μεταφορές) σε διαρθρωτικά μέτρα. Για να καταστεί δυνατός ο αποτελεσματικός συνδυασμός δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης, η Επιτροπή έχει επίσης καταστήσει το πλαίσιο για τις κρατικές ενισχύσεις πιο ευνοϊκό για τις ανάγκες των ελάχιστων προτύπων ενεργειακής απόδοσης σε επίπεδο ΕΕ, ιδίως του γενικού κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία. Η αναθεώρηση θα πρέπει επίσης να συμβάλει στην κινητοποίηση στήριξης από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Η οδηγία αναθέτει στην Επιτροπή την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου πλαισίου χαρτοφυλακίου για εθελοντική χρήση από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, με σκοπό τη στήριξη της αύξησης του όγκου των δανείων για την ανακαίνιση κτιρίων. Η διευκόλυνση και η ρύθμιση της πρόσβασης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στα δεδομένα EPC θα πρέπει επίσης να διευκολύνει τη χρηματοδότηση ανακαινίσεων μέσω ιδιωτικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Επόμενα βήματα Η αναθεωρημένη οδηγία θα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ένωσης και θα τεθεί σε ισχύ τις προσεχείς εβδομάδες. Στη συνέχεια, τα κράτη μέλη θα πρέπει να την μεταφέρουν στην εθνική τους νομοθεσία. View full είδηση

Την πλήρη κατάργηση από τα κτήρια των καυστήρων που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2040 ζητά από τα κράτη μέλη η Κομισιόν με τη νέα αναθεωρημένη Οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων. Αν και ο στόχος αυτός θεωρείται μέχρι και ανέφικτος, ειδικά στην Ελλάδα που η θέρμανση των κατοικιών βασίζεται στο φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, η νέα οδηγία δίνει με έμφαση την κατεύθυνση της απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα και στη θέρμανση. Όπως αναφέρουν πληροφορίες από το υπουργείο Ενέργειας, το κόστος εφαρμογής μια τέτοιας πολιτικής θα ήταν τεράστιο, καθώς θα είναι πολύ δαπανηρή η αλλαγή στις εγκαταστάσεις και δεν περιλαμβάνεται ένας τέτοιος στόχος στο ελληνικό ΕΣΕΚ. Ειδικότερα, επετεύχθη τις προηγούμενες μέρες προσωρινή συμφωνία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη μείωση των εκπομπών και της χρήσης ενέργειας των κτιρίων σε ολόκληρη την ΕΕ, με την ενισχυμένη οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, που στοχεύει να στηρίξει τις προσπάθειες της ΕΕ για την απαλλαγή των κτιρίων από τις ανθρακούχες εκπομπές σε ολόκληρη την Ένωση. Η αναθεωρημένη οδηγία εισάγει σαφή νομική βάση για τον καθορισμό, από τα κράτη μέλη, απαιτήσεων για τις μονάδες παραγωγής θερμότητας με βάση τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, το είδος του χρησιμοποιούμενου καυσίμου ή το ελάχιστο μερίδιο ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές που χρησιμοποιείται για θέρμανση. Τα κράτη μέλη τονίζεται ότι θα πρέπει επίσης να θεσπίσουν ειδικά μέτρα για τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων στον τομέα της θέρμανσης και της ψύξης με σκοπό την πλήρη σταδιακή κατάργηση των λεβήτων που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα έως το 2040. Καθαρότερα κτήρια Η νέα Οδηγία δίνει κίνητρα για ανακαινίσεις, με έμφαση στα παλαιότερα κτήρια και ακόμη πιο φιλόδοξους στόχους για τη μείωση του ενεργειακού αποτυπώματος των κτηρίων. Πρόκειται για έναν τομέα στον οποίο ο συγκεκριμένος αντίκτυπος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, στα σπίτια και στους χώρους εργασίας τους, ενώ θα μειώσει τους λογαριασμούς ενέργειας. Η συμφωνία αυτή θα ενισχύσει επίσης την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης σύμφωνα με το σχέδιο REPowerEU και θα αποτελέσει ισχυρό οικονομικό κίνητρο για καθαρότερα κτίρια στην ΕΕ. Κτήρια με καλύτερες επιδόσεις για τη μείωση των λογαριασμών ενέργειας και την περικοπή των εκπομπών Η αναθεωρημένη οδηγία θα ορίσει σειρά μέτρων που θα βοηθήσουν τις κυβερνήσεις της ΕΕ να ενισχύσουν διαρθρωτικά την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, με ιδιαίτερη έμφαση στα κτίρια με τις χειρότερες επιδόσεις. Κάθε κράτος μέλος θα υιοθετήσει τη δική του εθνική πορεία για τη μείωση της μέσης χρήσης πρωτογενούς ενέργειας των οικιστικών κτιρίων κατά 16 % έως το 2030 και κατά 20-22 % έως το 2035, παρέχοντας επαρκή ευελιξία ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι εθνικές συνθήκες. Τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να επιλέξουν ποια κτίρια θα στοχεύσουν και ποια μέτρα θα λάβουν. Τα εθνικά μέτρα θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τουλάχιστον το 55 % της μείωσης της μέσης χρήσης πρωτογενούς ενέργειας επιτυγχάνεται μέσω της ανακαίνισης των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις. Όσον αφορά το μη οικιστικό κτιριακό απόθεμα, οι αναθεωρημένοι κανόνες απαιτούν τη σταδιακή βελτίωσή του μέσω ελάχιστων προτύπων ενεργειακής απόδοσης. Αυτό θα οδηγήσει στην ανακαίνιση του 16 % των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις έως το 2030 και του 26 % των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις έως το 2033. Τα κράτη μέλη θα έχουν τη δυνατότητα να εξαιρούν ορισμένες κατηγορίες οικιστικών και μη οικιστικών κτιρίων από τις υποχρεώσεις αυτές, συμπεριλαμβανομένων των ιστορικών κτιρίων ή των εξοχικών κατοικιών. Τα βελτιωμένα πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης (ΠΕΑ) θα βασίζονται σε ένα κοινό υπόδειγμα της ΕΕ με κοινά κριτήρια, ώστε να ενημερώνονται καλύτερα οι πολίτες και να διευκολύνονται οι αποφάσεις χρηματοδότησης σε ολόκληρη την ΕΕ. Ενεργειακή φτώχεια Για την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας και τη μείωση των λογαριασμών ενέργειας, τα μέτρα χρηματοδότησης θα πρέπει να παρέχουν κίνητρα για τις ανακαινίσεις και να λειτουργούν συνοδευτικά ως προς αυτές, αλλά και να στοχεύουν ιδίως ευάλωτους πελάτες και κτίρια με τις χειρότερες επιδόσεις, στα οποία ζει υψηλότερο ποσοστό ενεργειακά φτωχών νοικοκυριών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να διασφαλίσουν ότι υπάρχουν διασφαλίσεις για τους ενοικιαστές, ώστε να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του κινδύνου έξωσης ευάλωτων νοικοκυριών που προκαλείται από δυσανάλογες αυξήσεις ενοικίων μετά από ανακαίνιση. Ενεργοποίηση κύματος ανακαινίσεων Η αναθεωρημένη οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων περιλαμβάνει μέτρα για τη βελτίωση τόσο του στρατηγικού σχεδιασμού των ανακαινίσεων όσο και των εργαλείων που θα διασφαλίζουν οτι θα γίνουν οι εν λόγω ανακαινίσεις. Με βάση με τις συμφωνηθείσες διατάξεις, τα κράτη μέλη: θεσπίζουν εθνικά σχέδια ανακαίνισης κτιρίων για τη χάραξη της εθνικής στρατηγικής απανθρακοποίησης του κτιριακού αποθέματος και τον προσδιορισμό των τρόπων αντιμετώπισης των φραγμών που εξακολουθούν να υφίστανται, όπως η χρηματοδότηση, η κατάρτιση και η προσέλκυση περισσότερων ειδικευμένων εργαζομένων, θεσπίζουν εθνικά διαβατήρια ανακαίνισης κτιρίων που θα καθοδηγούν τους ιδιοκτήτες κτιρίων στις σταδιακές ανακαινίσεις τους με στόχο τα κτίρια μηδενικών εκπομπών.δημιουργούν υπηρεσίες μίας στάσης για τους ιδιοκτήτες κατοικιών, τις ΜΜΕ και όλους τους παράγοντες της αξιακής αλυσίδας ανακαίνισης, ώστε να λαμβάνουν ειδική και ανεξάρτητη στήριξη και καθοδήγηση. Επιπλέον, η συμφωνία θα βοηθήσει την ΕΕ να καταργήσει σταδιακά τους λέβητες που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα. Επιδοτήσεις για την εγκατάσταση αυτόνομων λεβήτων που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα δεν θα επιτρέπονται από την 1η Ιανουαρίου 2025 και μετά. Η αναθεωρημένη οδηγία εισάγει σαφή νομική βάση για τον καθορισμό, από τα κράτη μέλη, απαιτήσεων για τις μονάδες παραγωγής θερμότητας με βάση τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, το είδος του χρησιμοποιούμενου καυσίμου ή το ελάχιστο μερίδιο ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές που χρησιμοποιείται για θέρμανση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να θεσπίσουν ειδικά μέτρα για τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων στον τομέα της θέρμανσης και της ψύξης με σκοπό την πλήρη σταδιακή κατάργηση των λεβήτων που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα έως το 2040. Τόνωση της βιώσιμης κινητικότητας Η συμφωνία θα ενισχύσει επίσης την υιοθέτηση της βιώσιμης κινητικότητας χάρη στις διατάξεις για την προκαλωδίωση, τα σημεία επαναφόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων και τους χώρους στάθμευσης ποδηλάτων. Η προκαλωδίωση θα καταστεί ο κανόνας για τα νέα και ανακαινισμένα κτίρια, διευκολύνοντας έτσι την πρόσβαση σε υποδομές επαναφόρτισης και συμβάλλοντας στη φιλοδοξία της ΕΕ για το κλίμα. Επιπλέον, θα ενισχυθούν οι απαιτήσεις σχετικά με τον αριθμό των σημείων επαναφόρτισης τόσο σε οικιστικά όσο και σε μη οικιστικά κτίρια. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να άρουν τα εμπόδια στην εγκατάσταση σημείων επαναφόρτισης, ώστε να διασφαλιστεί ότι το «δικαίωμα σύνδεσης» θα γίνει πραγματικότητα. Συνολικά, τα σημεία επαναφόρτισης θα πρέπει να καθιστούν δυνατή την έξυπνη φόρτιση και, όπου χρειάζεται, την αμφίδρομη φόρτιση. Τέλος, οι διατάξεις θα διασφαλίσουν ότι υπάρχουν επαρκείς θέσεις στάθμευσης για ποδήλατα, συμπεριλαμβανομένων των ποδηλάτων μεταφοράς φορτίου. Πρότυπο μηδενικών εκπομπών για τα νέα κτήρια Με την αναθεωρημένη οδηγία τα κτίρια μηδενικών εκπομπών θα καταστούν νέο πρότυπο για τα νέα κτίρια. Βάσει της συμφωνίας, όλα τα νέα οικιστικά και μη οικιστικά κτίρια πρέπει να έχουν μηδενικές επιτόπιες εκπομπές από ορυκτά καύσιμα, από την 1η Ιανουαρίου 2028 για τα δημόσια κτίρια και από την 1η Ιανουαρίου 2030 για όλα τα άλλα νέα κτίρια, με δυνατότητα ειδικών εξαιρέσεων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να διασφαλίσουν ότι τα νέα κτίρια είναι έτοιμα για ηλιακή ενέργεια, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να είναι κατάλληλα για τη φιλοξενία φωτοβολταϊκών ή ηλιοθερμικών εγκαταστάσεων οροφής. Οι εγκαταστάσεις ηλιακής ενέργειας θα αποτελούν τον κανόνα για τα νέα κτίρια. Για τα υφιστάμενα δημόσια και μη οικιστικά κτίρια, οι εγκαταστάσεις ηλιακής ενέργειας θα πρέπει να τοποθετηθούν σταδιακά, αρχής γενομένης από το 2027, όπου αυτό είναι τεχνικά, οικονομικά και λειτουργικά εφικτό. Οι διατάξεις αυτές θα τεθούν σε ισχύ σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, ανάλογα με τον τύπο και το μέγεθος του κτιρίου. Επόμενα βήματα Η σημερινή συμφωνία θα πρέπει τώρα να εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτή, η νέα νομοθεσία θα δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ένωσης και θα τεθεί σε ισχύ. Ιστορικό Τα κτήρια ευθύνονται για περίπου το 40 % της κατανάλωσης ενέργειας στην ΕΕ, περισσότερο από το ήμισυ της κατανάλωσης φυσικού αερίου στην ΕΕ (κυρίως μέσω θέρμανσης, ψύξης και ζεστού νερού οικιακής χρήσης) και για το 36 % των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που σχετίζονται με την ενέργεια. Επί του παρόντος, περίπου το 35 % των κτιρίων της ΕΕ είναι ηλικίας άνω των 50 ετών και σχεδόν το 75 % του κτιριακού αποθέματος είναι ενεργειακά μη αποδοτικό. Ταυτόχρονα, το μέσο ετήσιο ποσοστό ενεργειακής ανακαίνισης είναι μόλις 1 % περίπου. Το 2020, η Επιτροπή παρουσίασε τη στρατηγική της για το κύμα ανακαινίσεων, η οποία εντάσσεται στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, στο πλαίσιο της οποίας η αναθεώρηση της οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων αποτελεί βασική πρωτοβουλία. Όπως ορίζεται στη στρατηγική για το κύμα ανακαινίσεων, η Επιτροπή έχει ως στόχο να διπλασιάσει τουλάχιστον τα ποσοστά ανακαίνισης έως το 2030 και να διασφαλίσει ότι οι ανακαινίσεις οδηγούν σε υψηλότερη ενεργειακή απόδοση και περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στα κτίρια. Η πρόταση της Επιτροπής για αναθεώρηση της οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, του Δεκεμβρίου 2021, συμπληρώθηκε περαιτέρω από πρόσθετα στοιχεία σχετικά με την ανάπτυξη ηλιακής ενέργειας σε κτίρια στο πλαίσιο του σχεδίου REPowerEU τον Μάιο του 2022. View full είδηση

Περισσότεροι από 40 υπουργοί συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια της φετινής 28ης Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (COP28), που λαμβάνει χώρα φέτος στο Ντουμπάι, για να υποστηρίξουν τις υπό-εθνικές δράσεις για το κλίμα. Σε αυτό το πλαίσιο, μια σειρά συνεργασιών ανακοινώθηκε από την Προεδρία της COP28, με σκοπό την επιτάχυνση της μετάβασης σε μηδενικές εκπομπές άνθρακα και της ανθεκτικότητας των πόλεων στην κλιματική αλλαγή. Στο επίκεντρο των συζητήσεων της φετινής COP28 βρέθηκαν εκ νέου οι πόλεις, με τις συζητήσεις να περιστρέφονται γύρω από την αστικοποίηση, το δομημένο περιβάλλον και τις μεταφορές. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού κατοικεί στις πόλεις και ότι αυτές συνδέονται με περισσότερο από το 70% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, είναι πλέον κατανοητό ότι η λήψη άμεσων μέτρων θα μπορούσε να μειώσει τις εκπομπές τους σχεδόν στο μηδέν. Ωστόσο, η χρηματοδότηση παραμένει ένα κρίσιμο ζήτημα προς επίλυση, με λιγότερο από το ένα τρίτο της χρηματοδότησης για το κλίμα να διατίθεται για την προσαρμογή και την ανθεκτικότητα, και μόνο το 10% να φτάνει στο τοπικό επίπεδο διακυβέρνησης. "Η επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού και η διατήρηση του στόχου του 1,5°C εξαρτάται από την υποστήριξη των κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών του κόσμου", δήλωσε ο Πρόεδρος της COP28, Dr. Al Jaber. Γι' αυτό, συμπλήρωσε ο ίδιος, η COP28 στοχεύει στην ενδυνάμωση των ηγετών και των κοινοτήτων, μέσα από νέες πρωτοβουλίες που αναγνωρίζουν και υποστηρίζουν τους σημαντικούς ρόλους που μπορούν να παίξουν οι πόλεις και οι ηγέτες τους στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ένδειξη της μεγάλης κινητοποίησης των τοπικών αρχών ήταν και η άνευ προηγουμένου στη διαδικασία οποιασδήποτε COP συμμετοχή δημάρχων και περιφερειακών αρχών στη δεύτερη Υπουργική Διάσκεψη για το Αστικό Κλίμα, η οποία συνδιοργανώθηκε με το Πρόγραμμα Ανθρώπινων Οικισμών των Ηνωμένων Εθνών (UN-Habitat). Ως αποτέλεσμα της ισχυρής παρουσίας των πόλεων στη φετινή COP έρχεται και η δήλωση 10 σημείων που ανακοινώθηκε από τους συμμετέχοντες της Διάσκεψης, με έμφαση στην ενίσχυση της συμπερίληψης των τοπικών αρχών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για την αλλαγή του κλίματος, στη διευκόλυνση της πρόσβασής τους στη χρηματοδότηση για το κλίμα και στην προώθηση των πολυεπίπεδων σχέσεων για την εφαρμογή φιλόδοξων δράσεων για το κλίμα. Παράλληλα, στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η Διάσκεψη Κορυφής για την Τοπική Δράση για το Κλίμα (LCAS), μια συνδιοργάνωση της Προεδρίας της COP28 και του Bloomberg Philanthropies, όπου συμμετείχαν για πρώτη φορά περισσότεροι από 500 ηγέτες τοπικών αρχών και στην οποία ανακοινώθηκαν νέες επενδύσεις για το κλίμα με παραλήπτη τις πόλεις, ύψους σχεδόν $500 εκατ. Η σκυτάλη στις πόλεις και τις τοπικές αρχές Μια σειρά από πρωτοβουλίες που στοχεύουν στις πόλεις και στα κτίρια ήρθαν ως αποτέλεσμα της προόδου της φετινής COP28, μεταξύ των οποίων: Το “Buildings Breakthrough”, το οποίο ξεκίνησε με την υποστήριξη 27 χωρών, υπό την ηγεσία της Γαλλίας και του Μαρόκου. Η συνεργασία στοχεύει να καταστήσει τα σχεδόν μηδενικά και ανθεκτικά κτίρια ως επικρατούσα τάση μέχρι το 2030, λαμβάνοντας υπόψη ότι μόνο ο οικοδομικός τομέας αντιπροσωπεύει σχεδόν το 40% των παγκόσμιων εκπομπών CO2 που σχετίζονται με την ενέργεια, το 50% των εξαγόμενων υλικών και το ένα τρίτο των παγκόσμιων απορριμμάτων. Το “Cement and Concrete Breakthrough” ξεκίνησε από τον Καναδά και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με την υποστήριξη χωρών όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία, η Ιαπωνία και η Γερμανία. Η πρωτοβουλία προσπαθεί να κάνει το καθαρό τσιμέντο την προτιμώμενη επιλογή στις παγκόσμιες αγορές, με την παραγωγή τσιμέντου σχεδόν μηδενικών εκπομπών να έχει καθιερωθεί σε όλο τον κόσμο έως το 2030. Το “Waste to Zero”, ένας εθελοντικός συνασπισμός που αποτελείται από κυβερνήσεις όλων των επιπέδων, ΜΚΟ και τον ιδιωτικό τομέα, στοχεύει στην απαλλαγή του τομέα διαχείρισης αποβλήτων από τον άνθρακα και τη μετατροπή των αποβλήτων σε πόρους. Το “Waste MAP”, το οποίο αποτελεί την πρώτη παγκόσμια πλατφόρμα - Παρατηρητήριο που χρησιμοποιεί δορυφορική παρακολούθηση για τη μέτρηση των εκπομπών μεθανίου από τα απόβλητα. Οι τοπικές κυβερνήσεις και οι ΜΚΟ μπορούν να χρησιμοποιήσουν την πλατφόρμα για τον εντοπισμό και τον μετριασμό των εκπομπών μεθανίου, ενώ η πλατφόρμα αναμένεται να εγκατασταθεί σε 20 μεγαλουπόλεις που φιλοξενούν συνολικά πάνω από 100 εκατ. ανθρώπους. Επιπλέον, δύο νέα προγράμματα έρχονται να υποστηρίξουν την επιτάχυνση της υιοθέτησης πολιτικών σχεδιασμού πόλεων των 15 λεπτών και να υπολογίσουν τον αντίκτυπό τους. Το C40, ένα δίκτυο σχεδόν 100 δημάρχων των κορυφαίων πόλεων του κόσμου, αυξάνει τις ενέργειες για να επιταχύνει την υιοθέτηση της Πόλης των 15 λεπτών - πόλεων που είναι εξαιρετικά βιώσιμες, προσφέρονται για περπάτημα και είναι προσανατολισμένες στους ανθρώπους. Την ίδια στιγμή, το πρόγραμμα Green and Thriving Neighborhoods που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τους Urban Partners παρέχει υποστήριξη σε περισσότερες από 40 πόλεις για να μετατρέψουν το 15MC σε πραγματικότητα μέσω της υλοποίησης συγκεκριμένων πιλοτικών έργων. Τέλος, οι πρωτοβουλίες Buildings Breakthrough, Cement Breakthrough και η Forest & Climate Leaders’ Partnership ανακοίνωσαν τη συνεργασία τους υπό το Greening Construction with Sustainable Wood, στοχεύοντας να ξεκλειδώσουν τη διακυβερνητική και την πολυεπίπεδη συνεργασία, προσφέροντας στις εθνικές κυβερνήσεις και σε άλλα ενδιαφερόμενα μέρη ένα πλαίσιο για να μεταμορφώσουν γρήγορα τον τομέα των κτιρίων, αυξάνοντας το μετριασμό των επιπτώσεων, την προσαρμογή και την ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή. View full είδηση

Στη φετινή Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, ένα από τα πιο επιδραστικά γεγονότα παγκοσμίως στον τομέα, το περίπτερο της γερμανικής αντιπροσωπείας έχει μια ιδιαιτερότητα: θυμίζει λιγότερο περίπτερο σε έκθεση αρχιτεκτονικής και περισσότερο μάντρα οικοδομών. Κι αυτό γιατί στη θέση των εκθεμάτων στέκουν περήφανα ντάνες από πλακάκια, χαρτόνια, σωλήνες από PVC και ξύλινες τάβλες. Διαδικασία κατά την οποία αποσπάται ένα μέρος του τοίχου στο έργο Resource Rows στην Κοπεγχάγη. (Φωτογραφία: Rasmus Hjortshø) Αυτόν τον τρόπο βρήκαν οι επιμελητές για να στείλουν ένα μήνυμα στη βιομηχανία των κατασκευών, μια βιομηχανία που λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό με το τρίπτυχο αγοράζω-κατασκευάζω-πετάω. Και αυτά που πετάει μας κοστίζουν ακριβά. Σύμφωνα με στοιχεία του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών, τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των κτιρίων ευθύνονται για περίπου 9% των συνολικών εκπομπών CΟ2 (διοξειδίου του άνθρακα) που σχετίζονται με την ενέργεια, ενώ, σύμφωνα με δημοσίευση του ΜΙΤ (Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης), ο χάλυβας και το σκυρόδεμα προκαλούν το μεγαλύτερο πρόβλημα, καθώς η δημιουργία τους απαιτεί θέρμανση των πρώτων υλών σε υψηλές θερμοκρασίες και η ενέργεια για να γίνει αυτό προέρχεται συνήθως από ορυκτά καύσιμα. Η παραγωγή του τσιμέντου για το σκυρόδεμα ευθύνεται για το 7% των παγκόσμιων εκπομπών CΟ2, ενώ για κάθε τόνο μετάλλου που παράγεται από χάλυβα, ελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα 2,3 τόνοι διοξείδιο του άνθρακα. Αντί για τη χωματερή Με λίγα λόγια, όσο χτίζουμε, κάνουμε κακό στο περιβάλλον. Και χτίζουμε πολύ. Μόνο ανάμεσα στο 2015 και το 2021, προστέθηκαν στη Γη χτισμένα τετραγωνικά που αντιστοιχούν στο σύνολο του κτιριακού αποθέματος της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ολλανδίας. Προσπαθώντας να μειώσουν τη βλάβη, αρχιτέκτονες και ερευνητές σε όλο τον κόσμο αναζητούν λύσεις, και μία από αυτές είναι να σχεδιάζουν και να δημιουργούν με γνώμονα τις αρχές της κυκλικής οικονομίας, εφαρμοσμένες στην κατασκευή κτιρίων. Αντί να καταλήξουν στη χωματερή, υλικά όπως αυτά που διάλεξαν οι Γερμανοί για το περίπτερό τους στην Μπιενάλε χρησιμοποιούνται ξανά σε προσόψεις, τοίχους, πατώματα. Η κυκλική χρήση υλικών δεν είναι κάτι καινούργιο στον σχεδιασμό και στην κατασκευή κτιρίων και υποδομών. «Οι άνθρωποι πάντα κοιτούσαν να χρησιμοποιήσουν ό,τι έτοιμο έβρισκαν», λέει ο αρχιτέκτονας Σπύρος Γιωτάκης. «Υπήρχε μια έννοια οικονομίας χρόνου και κόπου. Για παράδειγμα, έπαιρναν κομμάτια από ναούς, όπως αρχαίες κολόνες, και τις χρησιμοποιούσαν σε βυζαντινά κτίσματα». Σήμερα, όμως, είναι συνήθως πιο οικονομικό για τους κατασκευαστές να χρησιμοποιήσουν καινούργια υλικά, τα οποία συχνά είναι ευτελέστερα, με περιορισμένο προσδόκιμο ζωής και βλαβερά για τον πλανήτη. Η χαλύβδινη πρόσοψη της επέκτασης στο Βίντερτουρ της Ελβετίας προήλθε από το κέντρο διανομής ενός σούπερ μάρκετ. Οι αρχιτέκτονες διατήρησαν το διαγώνιο σχήμα. (Φωτογραφία: Martin Zeller) «Είναι πιο εύκολο για τους ανθρώπους να σκεφτούν ότι κάτι θέλει αντικατάσταση, παρά να αλλάξουν το ήδη υπάρχον, και αυτό γιατί είναι σαφώς δυσκολότερο να επεξεργαστείς κάτι παλαιότερο», λέει ο Νικ Τζάκσον, επικεφαλής του πρότζεκτ 1 Triton Square στο Λονδίνο. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης του ευμεγέθους κτιρίου, που θα στεγάζει γραφεία για 3.500 ανθρώπους, η ομάδα του κατάφερε να εξοικονομήσει ενέργεια ισοδύναμη με την ετήσια κατανάλωση 10.000 νοικοκυριών (40.000 τόνους άνθρακα), παρά το γεγονός ότι πρόσθεσε τρεις ορόφους στο κτίσμα. Σχεδόν το μισό του όγκου που εξοικονομήθηκε οφείλεται σε τεχνικές που περιλάμβαναν την επανάχρηση υλικών: 33.400 τόνοι σκυροδέματος, 1.843 τόνοι χάλυβα, 3.300 τετραγωνικά μέτρα ασβεστόλιθου αλλά και τα παράθυρα όλης της πρόσοψης. «Από τις πρώτες ερωτήσεις που κάνουμε στους πελάτες που έρχονται είναι: “Έχετε εξετάσει τι μπορείτε να επαναχρησιμοποιήσετε; Μπορείτε να βρείτε ένα ήδη υπάρχον κτίριο και να το διαμορφώσετε με τρόπο που να ταιριάζει στις ανάγκες σας;”» λέει στο «Κ» ο Τζάκσον. Η Arup, η πολυεθνική εταιρεία που ανέλαβε τη μελέτη και την κατασκευή, υπεύθυνη μεταξύ άλλων για έργα όπως η διάσημη Όπερα του Σίδνεϊ, έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια μια στενή συνεργασία με το Ellen MacArthur Foundation, μια ΜΚΟ με αντικείμενο την κυκλική οικονομία, στο φαγητό, στη μόδα αλλά και στο δομημένο περιβάλλον. «Δεν πρέπει αυτομάτως να υποθέτουμε ότι θα γκρεμίσουμε ένα κτίριο και θα φτιάξουμε κάτι καινούργιο και γυαλιστερό απ’ την αρχή. Είναι μια άλλη νοοτροπία για τους αρχιτέκτονες, να ξεκινούν με σημείο εκκίνησης την επαναχρησιμοποίηση, όχι την αντικατάσταση», σχολιάζει ο Τζάκσον. Άνθρακας στα θεμέλια Ο μισός άνθρακας που θα εκπέμψει μια κατοικία στον κύκλο της ζωής της έχει ήδη παραχθεί πριν καν το κτίριο εγκαινιαστεί, παρ’ όλα αυτά συνήθως η προσοχή μας δίνεται στο ρεύμα, το πετρέλαιο και στο υγραέριο που θα χρειαστεί ένα κτίριο για να θερμανθεί. Εν μέρει, επειδή αυτό αγγίζει την τσέπη μας, και ό,τι αγγίζει την τσέπη μας γίνεται οδηγός των εξελίξεων. «Μόλις τα τελευταία πέντε-δέκα χρόνια μπήκε στην κουβέντα η ενέργεια που καταναλώνουν τα κτίρια για να κατασκευαστούν, αυτό που ονομάζουμε ενσωματωμένο άνθρακα. Αυτό το κομμάτι δεν είναι εμφανές, δεν αφορά άμεσα τον χρήστη, δεν το βλέπει», λέει η Μαριάμ Καψάλη, αρχιτέκτονας και καθηγήτρια στο πρόγραμμα Βιώσιμου Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού στην Architectural Association School of Architecture. «Δεν υπάρχουν καν κριτήρια ούτε στην Αγγλία ούτε γενικά στην Ευρώπη για τον υπολογισμό του πόσο είναι πολύ και πόσο λίγο. Όλη η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από την ενέργεια. Φυσικά είναι σημαντικό κομμάτι αυτό, που επηρεάζεται και από τις διεθνείς εξελίξεις, αλλά δεν είναι το μόνο». Όπως επισημαίνει η κ. Καψάλη, ακόμα κι αν αυτό δεν επικρατεί μαζικά, σήμερα έχουμε τα εργαλεία να φτιάξουμε κτίρια που καταναλώνουν κατά τη χρήση τους πολύ λίγη ενέργεια, σε οποιοδήποτε σχεδόν κλίμα, με καλή μόνωση, ανανεώσιμες πηγές, αεροστεγή υλικά και διάφορες εξελιγμένες τεχνολογίες. Όμως, ακόμα η εξίσωση του ενσωματωμένου άνθρακα όχι απλώς δεν έχει λυθεί, αλλά δεν βρισκόμαστε καν κοντά. «Ομολογώ ότι είναι μια δύσκολη πίστα, ωστόσο, αν δεν λυθεί, δεν πρόκειται να φτάσουμε στους στόχους που θέτουν η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο, που λειτουργούν πλέον χωριστά, αλλά παράλληλα», λέει η κ. Καψάλη, αναφερόμενη στους στόχους για μηδενικές εκπομπές των κτιρίων μέχρι το 2050. Πόλη του Μεξικού: Οι ντόπιοι δώρισαν λίγη γη και έτσι δημιουργήθηκε μια αίθουσα μουσικής, φτιαγμένη αποκλειστικά από ανακυκλωμένα υλικά της περιοχής: τούβλα, ξύλο, μπετόν και πέτρα από το κοντινό ηφαίστειο Σαλτοκάν. (Φωτογραφία: JAIME NAVARRO) Εδώ έρχεται η ιδέα της κυκλικής οικονομίας και στην αρχιτεκτονική. Πρόσφατα, το αρχιτεκτονικό γραφείο όπου εργάζεται η ίδια, το Architype, ανέλαβε την ανακαίνιση ενός πρώην τηλεφωνικού κέντρου της δεκαετίας του 1930 το οποίο στεγάζει τα γραφεία του Ινστιτούτου Βιώσιμης Ηγεσίας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Σε ένα πρότζεκτ που θεωρούν ότι λειτουργεί ως εξαιρετικό παράδειγμα ανακαίνισης με χαμηλό ανθρακικό αποτύπωμα, λειτουργώντας με τις αρχές της κυκλικής οικονομίας, χρησιμοποίησαν φωτιστικές εγκαταστάσεις από άλλο κτίριο του ίδιου πανεπιστημίου (έλεγξαν και επανέκδωσαν πιστοποιητικά εγγύησης σε περισσότερα από 350 φώτα LED). Αντί να κατεδαφιστεί και να ξαναχτιστεί, η πέτρινη επιφάνεια της πρόσοψης επιδιορθώθηκε σύμφωνα με τη γιαπωνέζικη μέθοδο Kintsugi, που αντιμετωπίζει τη φθορά και την επισκευή ως μέρος της ιστορίας ενός αντικειμένου που αξίζει να φαίνεται και όχι να καλύπτεται. Στον χώρο της εισόδου τοποθέτησαν ένα γραφείο που προηγουμένως βρισκόταν στις εγκαταστάσεις του Netflix στο Λονδίνο. Διατήρησαν ακόμη και τους ανελκυστήρες, οι οποίοι επισκευάστηκαν και παραδόθηκαν εκ νέου. Όσα έπιπλα δεν χρησιμοποιήθηκαν, χαρίστηκαν σε κοινότητες της περιοχής, γλιτώνοντας με αυτόν τον τρόπο 21.600 κιλά καρέκλες, τραπέζια και ντουλάπια απ’ το να καταλήξουν στη χωματερή. Όψη του περιπτέρου της Γερμανίας στη φετινή Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, με σαφές συμβολικό μήνυμα. (Φωτογραφία: Matteo de Mayda) Αυτά συμβαίνουν στη Βρετανία, μια χώρα που υπήρξε πρωτοπόρα στην ανάπτυξη νέων βιομηχανικών προϊόντων μετά τη Μεγάλη Έκθεση του 1851 και όπου τα τελευταία χρόνια μεγάλες εταιρείες όπως η Arup, αλλά και ακαδημαϊκοί, προωθούν την ιδέα της επανάχρησης υλικών. Τρία χρόνια πριν, μια ομάδα αρχιτεκτόνων –μεταξύ των οποίων 14 νικητές του βραβείου Στέρλινγκ της RΙΒΑ, της Βασιλικής Ένωσης Αρχιτεκτόνων της Μεγάλης Βρετανίας– ξεκίνησαν μια καμπάνια ευαισθητοποίησης κατά της κατεδάφισης κτιρίων, για το καλό του πλανήτη. «Πρέπει να σταματήσουμε να κατεδαφίζουμε απερίσκεπτα», λένε. «Διαβατήρια» υλικών Στην Ολλανδία, ο Τόμας Ράου, αρχιτέκτονας, έχει αναπτύξει ένα σύστημα καταγραφής υλικών σε υπάρχοντα κτίρια, καθώς και της προοπτικής που μπορεί να έχουν για να χρησιμοποιηθούν ξανά στο μέλλον. Χρησιμοποιώντας ένα ψηφιακό «διαβατήριο υλικών», καταγράφει τα ειδικά τους χαρακτηριστικά, ώστε να διευκολυνθεί στο μέλλον η ανάκτηση, η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίησή τους. Η κυβέρνηση της χώρας του σύντομα αγκάλιασε την πρωτοβουλία, προσφέροντας φορολογικές ελαφρύνσεις στους κατασκευαστές για να την υιοθετήσουν. Στην Πόλη του Μεξικού, το αρχιτεκτονικό γραφείο TO Arquitectura σχεδίασε έναν χώρο εκμάθησης κιθάρας, με τη συνεργασία των μαθητών που είχαν συμμετάσχει σε πρόγραμμα δωρεάν μαθημάτων μουσικής. Η τοπική κοινότητα δώρισε ένα μικρό χωράφι, οι αρχιτέκτονες συνεργάστηκαν με τους κατοίκους και το αποτέλεσμα ήταν ένα θολωτό κτίσμα φτιαγμένο αποκλειστικά από ανακυκλωμένα υλικά της περιοχής: κόκκινα τούβλα, ξύλο, κομμάτια από μπετόν, ηφαιστειογενή πέτρα (η περιοχή βρίσκεται κοντά στο ηφαίστειο Σαλτοκάν), κόκκινους λίθους. Το βραβευμένο Enterprise Centre της Architype χαρακτηρίστηκε το «πιο πράσινο κτίριο στη Βρετανία» – στην πρόσοψη βλέπουμε αποσπώμενες επιφάνειες από ψάθα. (Φωτογραφία: Matteo de Mayda) Στην Κοπεγχάγη, ο Άντερς Λεντάγκερ έφτιαξε το συγκρότημα 92 κατοικιών Resource Rows (υποψήφιο για το βραβείο Mies van der Rohe 2022) χρησιμοποιώντας ενιαία κομμάτια τοίχων από τούβλα τα οποία ήταν ενωμένα με κονίαμα και ήταν αδύνατο να χωριστούν, ώστε να χρησιμοποιηθούν ξανά. Προκειμένου να μην καταλήξουν στα σκουπίδια, η ομάδα του Λεντάγκερ έκοψε τους τουβλότοιχους από τα ιστορικά ζυθοποιεία της Carlsberg στην Κοπεγχάγη, από παλιά σχολεία και βιομηχανικά κτίρια σε όλη τη Δανία, σε ενιαία κομμάτια 1 επί 1 μέτρο, δημιουργώντας έτσι νέους τοίχους. Ακόμη, χρησιμοποίησε ξυλεία που προοριζόταν για πέταμα, ανακυκλωμένο τσιμέντο από μια γέφυρα και παλιά παράθυρα, εξοικονομώντας 463 τόνους απορριμμάτων και 29% σε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Όπως είδαμε και πιο πάνω, η κυκλική οικονομία έχει τις ρίζες της στην ανάγκη. Μία από τους αρχιτέκτονες του βραβευμένου κτιρίου K 118 στο Βίντερτουρ της Ελβετίας, Μπάρμπαρα Μπιουζέρ, έχοντας εργαστεί στην Τανζανία και το Σουδάν, παρατήρησε πόσο πολύτιμα ήταν τα υλικά αντικείμενα που στην Δύση κατέληγαν στις χωματερές, όπως ήταν για παράδειγμα τα ανταλλακτικά αυτοκινήτων. Σχεδιάζοντας με την υπόλοιπη ομάδα το K 118, μια πρώην αποθήκη που θα έχει εφεξής μεικτή χρήση (κατοικίες, εργαστήρια, χώροι συνεργατικής τηλεργασίας), κατάφεραν να προσθέσουν τρεις επιπλέον ορόφους με πάνω από το ήμισυ των δομικών υλικών να προέρχεται από ανακυκλωμένα κτίρια. Τούβλα από 90% ανακυκλωμένα υλικά οικοδομής, της εταιρείας Kenoteq. (Φωτογραφία: Matteo de Mayda) Ολόκληρη η βασική κατασκευή από χάλυβα προήλθε από ένα κέντρο διανομής σούπερ μάρκετ σε γειτονική πόλη. Τα παράθυρα, οι προσόψεις, τα θερμαντικά σώματα και τα ξύλινα δάπεδα τα πήραν από κατεδαφισμένα κτίρια της περιοχής. Στην προηγούμενη ζωή της, η σκάλα του κτιρίου –η οποία είναι πάνω από 30 ετών– βρισκόταν σε ένα κτίριο γραφείων στη Ζυρίχη, όπως και τα 80 παράθυρα και οι πλάκες γρανίτη που επαναχρησιμοποιήθηκαν για τα δάπεδα του μπαλκονιού. Με αυτόν τον τρόπο υπολογίζουν ότι εξοικονόμησαν 500 τόνους καινούργιων υλικών. Στη Βομβάη της Ινδίας, το αρχιτεκτονικό γραφείο S+PS δημιούργησε μια πολυτελή κατοικία όπου η ανακύκλωση των υλικών μπλέκεται με την ανακύκλωση εννοιών όπως η ιστορία και η μνήμη. Η πρόσοψη είναι φτιαγμένη από παράθυρα και πόρτες κατεδαφισμένων σπιτιών, ενώ χρησιμοποιήθηκαν υλικά όπως παλιά υφασμάτινα κομμάτια, δάπεδα από παλιά δοκάρια και τελάρα, έπιπλα από την εποχή της βρετανικής αποικιοκρατίας. Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν και σε άλλες χώρες, ενώ πρωτοβουλίες ξεπηδούν και στη βιομηχανία των κατασκευαστικών υλικών. Η Έλι Μπίρκχεντ από την Κορνουάλη σχεδιάζει τούβλα από προϊόντα τα οποία επιχειρήσεις της περιοχής της προόριζαν για πέταμα: τρίχες από ένα κομμωτήριο, μαλλί και κοπριά αλόγων από μια φάρμα (λειτουργεί συγκολλητικά για τον πηλό), απόβλητα σιταριού από μια ζυθοποιία, ανακυκλωμένα μπουκάλια ενός μπαρ. Αντίστοιχα, στη Σκωτία η εταιρεία Kenoteq παράγει τούβλα από 90% ανακυκλωμένα υλικά οικοδομής, ενώ η δανέζικη εταιρεία d line έχει λανσάρει ένα μοντέλο κυκλικής οικονομίας στο οποίο τα προϊόντα της (βρύσες, πόμολα κ.ά.) επισκευάζονται και μεταπωλούνται στο 60% της τιμής, εξοικονομώντας έως και 91% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, με σκοπό να επεκταθεί η περίοδος χρήσης τους έως και τα 100 χρόνια. Από τον Πικιώνη στις μπουλντόζες Πίσω στην Ελλάδα, ο Σπύρος Γιωτάκης μού θυμίζει ότι έχουμε και εδώ εμβληματικά έργα κυκλικής οικονομίας, απλώς τότε δεν τα έλεγαν έτσι. Ένα ιδιαίτερο παράδειγμα είναι η αναστήλωση του Λουμπαρδιάρη από τον μεγάλο αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη, ο οποίος χρησιμοποίησε μάρμαρα, πήλινα στοιχεία, υλικά από γκρεμισμένα νεοκλασικά, ακόμη και από την κατεδάφιση της Βαρβακείου Σχολής. Σήμερα, 70 χρόνια μετά, η εικόνα είναι μάλλον διαφορετική. Σε πρόσφατο ρεπορτάζ του «Κ», σχολιάζοντας το κτιριακό απόθεμα της Αθήνας ο πρόεδρος των Ελλήνων αρχιτεκτόνων, Δημήτρης Ξυνομηλάκης, υπογράμμιζε τον μεγάλο αριθμό ιστορικών κτιρίων που έχουν κατεδαφιστεί. «Η βέλτιστη λύση σε ένα δομημένο περιβάλλον δεν είναι οι κατεδαφίσεις», έλεγε. Resource Rows, Κοπεγχάγη. Χρησιμοποιήθηκαν ενιαία κομμάτια από τουβλότοιχους που ήταν αδύνατο να διαχωριστούν λόγω της συγκολλητικής ουσίας ανάμεσα στα τούβλα. (Φωτογραφία: Rasmus Hjortshøj) Ο αρχιτέκτονας Γιάννης Δουρίδας συμφωνεί: «Η μεγαλύτερη συνεισφορά που μπορεί να έχει ένας αρχιτέκτονας στην κυκλική οικονομία είναι στην πραγματικότητα να μπορεί να ανακυκλώνει τα κτίρια. Για παράδειγμα, ένα κτίριο γραφείων που φτιάχτηκε τη δεκαετία του ’80 και έχει παλαιότερες εγκαταστάσεις ενέργειας, αλλά μπορείς να το βελτιώσεις, δεν υπάρχει λόγος να το γκρεμίσεις. Στην Αθήνα αυτή τη στιγμή γκρεμίζονται άπειρα κτίρια σε σχέση με πόλεις όπως η Ρώμη, όπου δεν χτίζουν, αλλά επαναχρησιμοποιούν τα κτίριά τους. Φυσικά, η γη είναι πολύ ακριβή για να το αποφύγεις εύκολα. Είχε βγάλει το Υπουργείο Περιβάλλοντος μια οδηγία που πριμοδοτεί όσους έχουν ένα οικόπεδο και για παράδειγμα θέλουν να κατεδαφίσουν ένα κτίριο που υπάρχει μέσα, ενεργοβόρο, και να φτιάξουν ένα καινούργιο, πιο βιώσιμο. Τους δίνει μπόνους τετραγωνικά. Αυτό έχει δύο αναγνώσεις. Η μία λέει ότι αυτό το χρέπι που είναι εκεί τρώει ενέργεια. Η άλλη ανάγνωση λέει: αν γκρεμίσουμε τα πάντα επειδή τα βαφτίζουμε ενεργοβόρα, τι γίνεται μετά;». «Στην Αθήνα αυτή τη στιγμή γκρεμίζονται άπειρα κτίρια σε σχέση με πόλεις όπως η Ρώμη, όπου δεν χτίζουν, αλλά επαναχρησιμοποιούν τα κτίριά τους». Γιάννης Δουρίδας, αρχιτέκτονας Πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι τον τελευταίο καιρό επικρατεί «πυρετός» κατεδαφίσεων ακόμη και μονώροφων, διώροφων και τριώροφων κτιρίων του Μεσοπολέμου, αφού οι ιδιοκτήτες τους σπεύδουν να τα κατεδαφίσουν πριν χαρακτηριστούν διατηρητέα (το σχετικό πρόγραμμα κινήτρων για τη διατήρηση των κτιρίων αυτών δεν έχει τεθεί ακόμη σε εφαρμογή). Όπως εξήγησε πρόσφατα ο δημοσιογράφος Νίκος Βατόπουλος στην «Κ», το όριο των 100 ετών που καθιστά πιο δύσκολο το να κατεδαφιστεί ένα οικοδόμημα παλαιότερο της εκατονταετίας, οδηγεί σε αγώνα δρόμου τους ιδιοκτήτες τους ώστε να προλάβουν να τα γκρεμίσουν και στη θέση τους να υψωθούν πολυώροφες πολυκατοικίες. To 1 Triton Square εξοικονόμησε κατά την ανακαίνισή του ενέργεια ισοδύναμη με την ετήσια κατανάλωση 10.000 νοικοκυριών. (Φωτογραφία: Simon Kennedy) Επομένως, όταν κάποιος θέλει να κοιτάξει προς το μέλλον, το βλέμμα του μάλλον θα τον οδηγήσει εκτός Ελλάδος. Στην Ευρώπη, σε αρκετές χώρες έχουν ήδη υιοθετήσει την πρόταση του Τόμας Ράου για την καταγραφή και την επανάχρηση υλικών (η πλατφόρμα του λειτουργεί σε Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο κ.α.). Σχηματικά, ίσως βρεθούμε κάποτε σε ένα μέλλον που θα μοιάζει με αυτό που περιέγραψε ο Νικ Τζάκσον: «Η επανάχρηση υλικών και συστημάτων θα αλλάξει τον τρόπο που λειτουργούν οι αρχιτέκτονες. Θα γίνουμε, σταδιακά, ένα είδος δημιουργών κολάζ, δηλαδή θα συναρμολογούμε υλικά. Θα είναι μια ενδιαφέρουσα εξίσωση». View full είδηση

Με «διαβατήριο» θα γίνεται η ανακαίνιση των κτηρίων τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα, προκειμένου να καλυφθούν οι σύγχρονες και πιο «πράσινες» ανάγκες στον χώρο των ακινήτων και του περιβάλλοντος. Πρόκειται για ένα νέο πιστοποιητικό, το οποίο εστιάζει στην κλιματική ανθεκτικότητα των κτηρίων, δίνοντας τη δυνατότητα σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά να κατανοήσουν ότι με τη σωστή ανακαίνιση μπορούν να επιτύχουν σημαντική εξοικονόμηση σε ενέργεια και χρήματα. Αυτή τη στιγμή, το συγκεκριμένο πρόγραμμα βρίσκεται σε πιλοτικό στάδιο και εφαρμόζεται σε συνολικά έξι χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, η οποία σε πρώτη φάση θα εκδώσει το διαβατήρια για 12 δημόσια κτήρια. Είναι το επόμενο βήμα του «ενεργειακού πιστοποιητικού», το οποίο σύμφωνα με τους ειδικούς δεν παρέχει επαρκείς πληροφορίες, αλλά και των «πράσινων» προγραμμάτων ενεργειακής εξοικονόμησης και μετάβασης, όπως το «Εξοικονομώ», το «Ανακυκλώνω» και το «Ανακαινίζω». Μάλιστα, όπως επισημάνθηκε από πληθώρα ειδικών, κατά τη διάρκεια του 24ου συνεδρίου της Prodexpo για την αγορά ακινήτων, η κατασκευή νέων κτηρίων ή η ανακαίνιση των υφιστάμενων αποτελεί μονόδρομο, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του σύγχρονου γραφειακού περιβάλλοντος. Πώς θα λειτουργήσει Μέχρι τώρα, οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί υπαγορεύουν ότι κάθε κτήριο που διατίθεται προς πώληση ή ενοικίαση πρέπει να διαθέτει Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης (EPC). Αυτό το έγγραφο αναφέρει πόσο αποδοτικό είναι το κτήριο όσον αφορά την ενεργειακή του απόδοση. Ωστόσο, οι πληροφορίες που παρέχουν δεν είναι επαρκείς για την αξιολόγηση της πραγματικής απόδοσης. Το «διαβατήριο για την ανακαίνιση ακινήτων» είναι το ερευνητικό έργο της ΕΕ TIMEPAC ή «Towards Innovative Methods for Energy Performance Assessment and Certification», η οποία έχει θέσει τον φιλόδοξο στόχο να ενισχύσει την τρέχουσα διαδικασία αξιολόγησης της ενεργειακής απόδοσης που σχετίζεται με τη μεταρρύθμιση της Οδηγίας για τις ενεργειακές επιδόσεις των κτηρίων τη ΕΕ. Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, το πρώτο βήμα θα είναι η συμπερίληψη δεδομένων όπως η πραγματική κατανάλωση ενέργειας του κτηρίου και η προσθήκη πληροφοριών σχετικά με την απόδοση των υλικών και ακόμη και το επίπεδο άνεσης των κατοίκων. Αυτά τα στοιχεία θα ευθυγραμμίσουν το πιστοποιητικό με την ιδέα των «έξυπνων κτηρίων». Παράλληλα, το TIMEPAC θεωρεί τα κτήρια καταναλωτές, αλλά και παραγωγούς ενέργειας, έτσι προβλέπεται να υπάρχει συνεχής σύνδεση μεταξύ κάθε κτηρίου και του εξωτερικού περιβάλλοντος, όσον αφορά την ενέργεια και την ανταλλαγή πληροφοριών. Στο μέλλον, λόγω της Οδηγίας για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτηρίων – EPBD, οι ιδιοκτήτες κτηρίων ενδέχεται να χρειαστούν ένα σχέδιο ανακαίνισης για την αναβάθμιση του κτηρίου με την πάροδο του χρόνου, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους ενεργειακής απόδοσης που ορίζονται από τις εθνικές νομοθεσίες. Αυτά τα σχέδια θα συμπεριληφθούν στο διαβατήριο ανακαίνισης κτηρίου που θα περιγράφει τον μακροπρόθεσμο, βήμα προς βήμα οδικό χάρτη ανακαίνισης για την επίτευξη βαθιάς ανακαίνισης για ένα συγκεκριμένο κτήριο. View full είδηση

Η αόρατη, αφανής Αθήνα, ως ένα ιστορικό παλίμψηστο, ανελκύεται σταδιακά στη δημόσια σφαίρα. Κτίρια και ιστορίες ανθρώπων που τα σάρωσε ο χρόνος, αλλά που μπορούν να έρθουν στην επιφάνεια και πάλι και να εμπλουτίσουν την εμπειρία μας από τη σύγχρονη πόλη. Είναι η επιδίωξη της σύμπραξης έξι φορέων που δούλεψαν από κοινού για τρία χρόνια, με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, και μόλις πρόσφατα παρουσίασαν το προφίλ του προγράμματος που ολοκληρώνεται. Είναι ένα αποθετήριο γνώσης, μια ψηφιακή εφαρμογή. Εχει τίτλο «In Athens. Ιστορίες μιας αόρατης Αθήνας» και αποσκοπεί να προκαλέσει ερεθίσματα και να παρέχει γνώση σε ένα ευρύ και ποικίλο κοινό (νέοι, τουρίστες, εκπαιδευτικοί κ.ά.) μέσα από τη χρήση της τεχνολογίας και κατόπιν έρευνας αρχειακής και επί του πεδίου. Ερμού 17, τότε και τώρα. Στο νεοκλασικό κτίριο στεγαζόταν το ιστορικό κατάστημα παιχνιδιών του Μαγγιώρου, ενώ σήμερα είναι ξενοδοχείο. «Το έργο φιλοδοξεί με τεχνολογική και μεθοδολογική καινοτομία να αναδείξει μια διαφορετική Αθήνα μέσω σπάνιων αρχείων και συλλογών, στοχεύοντας κυρίως στην εκπαίδευση, στη νέα γενιά και στους συνεχώς αυξανόμενους αριθμούς επισκεπτών της πόλης», είπε η Ειρήνη Γρατσία εκ μέρους της Monumenta, ενός εκ των έξι φορέων. Η Monumenta συστηματικά καταγράφει κτίρια χτισμένα προ του 1950 και ολοκληρώνει την τεκμηρίωση μέσα από προφορικές μαρτυρίες και αρχεία. Οι άλλοι πέντε φορείς που συνέπραξαν είναι η Hermes (ψηφιακή διαχείριση πολιτιστικής κληρονομιάς), το Δίπυλον (μελέτη αρχαίας τοπογραφίας), ο εκδοτικός οίκος Μέλισσα (με εξειδίκευση σε βιβλία τέχνης, αρχαιολογίας, αρχιτεκτονικής, ιστορίας και παράδοσης), η GET(διαχείριση και αξιοποίηση της χωρικής πληροφορίας) και η Commonspace (διατήρηση, προαγωγή και προφύλαξη του δημοσίου χώρου). «Πώς μπορεί ένας τόπος να μας εμπνεύσει;» είπε ο Παύλος Χατζηγρηγορίου (με τη μεγάλη εμπειρία που έχει στην Ερμούπολη). Είναι ένα ερώτημα-οδηγός. Μεγάλος αριθμός επιστημόνων και πάσης φύσεως συνεργατών από όλους τους φορείς δούλεψαν συνδυαστικά. Με απλό και γρήγορο τρόπο οι χρήστες της εφαρμογής «In Athens» μπορούν να περιηγηθούν σε 24 σημαντικά κτίρια της Αθήνας που δεν υπάρχουν πια, να γνωρίσουν τις ιστορίες των αρχιτεκτόνων και την αστική ζωή της εποχής. Η παρουσίαση του In Athens έγινε στο Ιδρυμα Παναγιώτη και Εφης Μιχελή (Βασιλίσσης Σοφίας 79) παρουσία πολλών αρχιτεκτόνων και ερευνητών αλλά και του δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη. Το πρόγραμμα αξιοποιεί τη σύμπραξη των έξι φορέων ώστε να δημιουργήσει ένα Ψηφιακό Αποθετήριο Γνώσης (παλιές φωτογραφίες, τοπογραφικά διαγράμματα, αεροφωτογραφίες, σχέδια, εφημερίδες, πολεοδομικοί – ιστορικοί χάρτες, αποτελέσματα αρχαιολογικών ανασκαφών και κείμενα), Ψηφιακές Αφηγήσεις (για διαδικτυακή εφαρμογή και για κινητές συσκευές) και δυνατότητα για Συμμετοχικές Διαδικασίες, δηλαδή εκπαιδευτικά εργαλεία, συμμετοχή και ενημέρωση κοινού, εργαστήρια. Από το Χίλτον έως το Σύνταγμα και την Καπνικαρέα, οι χρήστες βλέπουν αρχιτεκτονικά διαμάντια του 19ου και 20ού αιώνα που δεν υπάρχουν πια. Βασιλίσσης Σοφίας και Ηροδότου, στο ύψος του Μεγάρου Σταθάτου. Δεξιά, η οικία Βόγλη (Βασ. Σοφίας 35), που κατεδαφίστηκε το 1968. Μέγαρα και καταστήματα Με αρχικό άξονα την πλατεία Συντάγματος, τη Βασιλίσσης Σοφίας και την Ερμού, την προθήκη δηλαδή της αστικής Αθήνας στο κέντρο της πρωτεύουσας, το πρόγραμμα αναδεικνύει μορφές και ποιότητες που νομίζαμε οριστικά χαμένες. Ξεκλειδώνει αφηγήσεις και στρέφει το βλέμμα να αγκαλιάσει την πόλη ως ένα σύνολο βιωμάτων στον χρόνο. Οι αφηγήσεις από κτίρια χαμένα ή από αγαπημένα καταστήματα που έχουν κλείσει από χρόνια ανακαλούν την κλίμακα και τον κώδικα άλλων εποχών (ιστορικά νωπών). Το κατάστημα παιχνιδιών του Μαγγιώρου, π.χ., που βρισκόταν στην οδό Ερμού 17 από τα τέλη του 19ου αιώνα, συνδέεται με τις αναμνήσεις των Αθηναίων επί δεκαετίες. Το νεοκλασικό κτίριο στο οποίο στεγαζόταν κατεδαφίστηκε το 1977 (το κατάστημα μετακόμισε για λίγα χρόνια στη νεόδμητη τότε Στοά Δαβάκη, που συνδέει την Κριεζώτου με την Ακαδημίας). Και τι να πει κανείς για τα μέγαρα της πλατείας Συντάγματος ή της Βασιλίσσης Σοφίας; Εντυπωσιακά είναι τα τρισδιάστατα μοντέλα κατεδαφισμένων κτιρίων της Αθήνας που δημιούργησε η GET για λογαριασμό του «In Athens». Δόθηκε έμφαση στα αρχοντικά μέγαρα της Βασιλίσσης Σοφίας και στα νεοκλασικά κτίρια της Ερμού. Ηταν πολύ ευχάριστο να παρατηρεί κανείς «σαν αληθινά» τα μέγαρα Παπούδωφ, Κορομηλά, Γεωργαντά και πολλά ακόμη που σήμερα θα ήταν απλώς αδιανόητο να κατεδαφιστούν. Βασ. Σοφίας 23, τότε και τώρα. Η αλλοτινή οικία Εμπειρίκου – Συριώτη, μετέπειτα στέγη των Εκπαιδευτηρίων Μακρή – Παναγιωτόπουλου. Στην παρουσίαση του προγράμματος ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η συμμετοχή (με βίντεο) του αρχιτέκτονα – πολεοδόμου Αλέξανδρου Παπαγεωργίου-Βενετά, ο οποίος περιέγραψε λεπτομερώς το μέγαρο της Βασιλίσσης Σοφίας 23, όπου στεγάζονταν τα Εκπαιδευτήρια Μακρή. Εκεί φοιτούσε ως μαθητής δημοτικού το 1939 και περιέγραψε κάθε γωνιά του κτιρίου. Πολύτιμη μαρτυρία. Οσα έφεραν στη συζήτηση με παρεμβάσεις τους ο Παύλος Χατζηγρηγορίου (που συνόψισε το συλλογικό όραμα), η Λήδα Κωστάκη (με το αρχαιολογικό έργο στην ΑΜΚΕ Δίπυλον), η Ολγα Δακουρά-Βογιατζόγλου (για τα έγκατα της αόρατης Αθήνας, τη «δεισιδαίμονα» πόλη της μαγείας και των δοξασιών), ο Δημήτρης Φιλιππίδης (με ιστορίες από την πλατεία Συντάγματος της ανοικοδόμησης) κύκλωσαν από διαφορετικές αφετηρίες τη φιλοδοξία του προγράμματος. Η Ειρήνη Γρατσία ανέφερε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων κτιρίων για τα οποία έχει συγκεντρωθεί πρωτότυπο υλικό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το ντοκιμαντέρ «in-Athens» σε σενάριο – σκηνοθεσία Κυριάκου Αγγελάκου. Το «In Athens. Ιστορίες μιας αόρατης Αθήνας» (istories.in-athens.gr) συναιρεί όλη την ιστορική στρωματογραφία της πόλης και μας δίνει ερεθίσματα να σταθούμε ενεργοί απέναντι σε όσα βλέπουμε και σε όσα υπήρξαν. Είναι μια καινοτόμος δύναμη. View full είδηση

Η χαμηλή ενεργειακή απόδοση του Κτηριακού Τομέα της Ελλάδας αποτυπώνεται στις εξαιρετικά χαμηλές ενεργειακές κλάσεις των κτηρίων που τον συνθέτουν. Η πλειονότητα των κτηρίων του Οικιακού Τομέα χαρακτηρίζεται από ελάχιστη έως ανύπαρκτη θερμική μόνωση, καθώς πρόκειται για κτήρια που κατασκευάστηκαν πριν από το 1980, πριν δηλαδή την εφαρμογή του Κανονισμού Θερμομόνωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κανονισμός Θερμομόνωσης, ο οποίος επέβαλε την ύπαρξη θερμομόνωσης στα κτήρια, εισήχθη το 1979 και εφαρμόσθηκε πλημμελώς στις περισσότερες κατασκευές – απουσία σχετικού ελέγχου (συνήθως η σωστή εφαρμογή του αποφέρει την κατάταξη του κτηρίου στις ενεργειακές κλάσεις Γ ή Δ). Εν συνεχεία, η υποχρεωτική εισαγωγή το 2008 της Μελέτης Ενεργειακής Απόδοσης βάσει του Κανονισμού Ενεργειακής Απόδοσης Κτηρίων (ΚΕΝΑΚ) και των σχετικών υποχρεωτικών ελέγχων από ελεγκτές δόμησης, απέφερε κτηριακό δυναμικό που κατατάσσεται σε κατηγορίες Β και άνω. Από την ανασκόπηση του κτηριακού δυναμικού προκύπτει ότι σχεδόν το 67% των κτηρίων κατοικιών στην Ελλάδα ανήκει στις Ενεργειακές Κλάσεις Ε έως Η (με το 32% να ανήκει στην Η), ενώ μόνο το 6% κατατάσσεται σε Ενεργειακές Κλάσεις Β και άνω. Αντίστοιχα, ο Τριτογενής Τομέας χαρακτηρίζεται από εξίσου παλαιάς κατασκευής κτήρια, με το 87% να κατατάσσεται σε Ενεργειακές Κλάσεις χαμηλότερες από τη Γ. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την επιτακτική ανάγκη για απεξάρτηση από τις εισαγωγές ορυκτών καυσίμων, εντείνουν σημαντικά την ανάγκη χρήσης ΑΠΕ στα κτήρια, με σκοπό τη μείωση της ενεργειακής ζήτησης και των εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου των κτηρίων. Αναλυτικά, η ανάγκη για ταχεία απεξάρτηση από τις εισαγωγές ορυκτών καυσίμων έχει ανοίξει τον δρόμο για την εγκατάσταση μονάδων ΑΠΕ διαφόρων τεχνολογιών επί των κτηρίων, προκειμένου να συμβάλλουν στη μερική ή πλήρη κάλυψη των ενεργειακών τους αναγκών. Πέρα από τα Φωτοβολταϊκά συστήματα (Φ/Β), τα οποία αποτελούν μία εξαιρετικά αποτελεσματική και ευρέως διαδεδομένη τεχνολογία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, άλλου τύπου μονάδες όπως τα συστήματα γεωθερμίας τα οποία μπορούν να συνδυαστούν με αντλίες θερμότητας (Α/Θ) για να εξυπηρετήσουν, σε ετήσια βάση, τις ανάγκες θέρμανσης και ψύξης. Επίσης, αλματώδης είναι και η εξέλιξη της τεχνολογίας των θερμικών ηλιακών (Θ/Η) συστημάτων, τα οποία μπορούν να καλύψουν εκτός των αναγκών των κτηρίων σε ζεστό νερού χρήσης (ΖΝΧ) και σημαντικό μέρος των αναγκών σε θέρμανση χώρων. Οι δύο τελευταίες συνιστώσες ενεργειακής κατανάλωσης αποτελούν και το μεγαλύτερο ποσοστό των ενεργειακών καταναλώσεων των εν λόγω κτηρίων. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, εκπόνησαν μία ολοκληρωμένη τεχνο-οικονομική μελέτη με αντικείμενο την ενεργειακή αναβάθμιση του Εθνικού Κτηριακού Τομέα υπό το πρίσμα της μαζικής εγκατάστασης Θ/Η συστημάτων ή/και άλλων συστημάτων ΑΠΕ. Στόχος αυτής της μελέτης ήταν η ανάδειξη του βέλτιστου σχεδιασμού της ενεργειακής θωράκισης του Κτηριακού Τομέα, ώστε να επιταχυνθεί η εθνική απεξάρτηση από τα εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα διασφαλίζοντας παράλληλα τη βιωσιμότητα της σχετικής επένδυσης. Τα συμπεράσματα της μελέτης είναι ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά, αναδεικνύοντας ότι η ορθολογική και τεχνικά τεκμηριωμένη αξιοποίηση των Θ/Η συστημάτων – σε συνδυασμό και με άλλα συστήματα ΑΠΕ – μπορούν να παρέχουν σημαντική ή/και πλήρη κάλυψη των αναγκών των κτηρίων, επιτυγχάνοντας έτσι πολύ υψηλά ποσοστά εξοικονόμησης ενέργειας και ενεργειακής αυτάρκειας. Παράλληλα, από τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης τεκμηριώνεται και η αποδοτική εφαρμογή των Α/Θ. Η συγκεκριμένη μελέτη διεξήχθη λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες τιμές ενέργειας (καθώς και διάφορα ρεαλιστικά σενάρια διακύμανσής τους) και τις λιανικές τιμές πώλησης των σχετικών εμπορικών προϊόντων, βασίστηκε δε σε μεθόδους ανάλυσης του κύκλου ζωής της ενεργειακής αναβάθμισης (μέθοδος LCCA). Τέλος, στα Σχήματα 1 και 2, παρουσιάζονται ενδεικτικά τα αποτελέσματα της τεχνο-οικονομικής μελέτης που αφορούν στο σενάριο συγκρατημένης χρέωσης ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου και πετρελαίου (Κόστος Προμήθειας Ηλεκτρική ενέργεια 171€/MWhe, τελικό Κόστος Φυσικού Αερίου 110€/MWhthermal και τελικό Κόστος Πετρελαίου 1,35€/lt). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα δεδομένα του Σχήματος 1, όσον αφορά τα κτήρια του Οικιακού Τομέα και λαμβάνοντας υπόψη το σενάριο συγκρατημένης χρέωσης η μέγιστη μείωση της ετήσιας κατανάλωσης ενέργειας που μπορεί να επιτευχθεί ανά κτήριο κυμαίνεται μεταξύ 81% – 90%, με την απόσβεση της επένδυσης ενεργειακής αναβάθμισης των πλέον ενεργειακά φτωχών κτηρίων (κλάσης Η) να επέρχεται σε διάστημα μεταξύ 5 και 12 ετών, χωρίς μάλιστα την αξιοποίηση κάποιας αρχικής επιδότησης (σημειώνεται ότι στα κτήρια ενεργειακής κλάσης Η, στο κόστος της επένδυσης συμπεριλαμβάνεται και η ενεργειακή αναβάθμιση του κελύφους). Αντίστοιχα, στην περίπτωση της αναβάθμισης των κτηρίων ενεργειακών κλάσεων Ε και Δ (τα οποία διαθέτουν ήδη αναβαθμισμένο κέλυφος) σε ιδιαίτερα αποδοτικές κλάσεις, έως και τη Β+, εκτιμάται ότι η μέγιστη μείωση της ετήσιας κατανάλωσης ενέργειας ανά κτήριο κυμαίνεται μεταξύ 30% – 60%, επιτυγχάνοντας απόσβεση σε χρονικό διάστημα που δεν ξεπερνά τα 5 έτη. Όσον αφορά τα κτήρια του Τριτογενούς Τομέα και συγκεκριμένα τα ξενοδοχεία, από τα δεδομένα του Σχήματος 2 συμπεραίνεται ότι η εγκατάσταση Θ/Η συστημάτων σε συνδυασμό με Φ/Β μονάδες, επιφέρει και σε αυτήν την περίπτωση αξιοσημείωτη εξοικονόμηση ενέργειας, η οποία ανέρχεται έως και 68%. Από την άλλη πλευρά, στα κτήρια γραφείων και στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η εγκατάσταση Θ/Η συστημάτων δεν αποδεικνύεται το ίδιο αποδοτική. Σε αυτήν την περίπτωση, η εγκατάσταση συστημάτων ΣΗΘΥΑ ή Α/Θ συνδυαστικά με μικρά Φ/Β συστήματα πλεονεκτεί, λόγω της φύσης των φορτίων και του ωραρίου / περιόδου λειτουργίας αυτής της κατηγορίας κτηρίων, οδηγώντας (σύμφωνα με τα δεδομένα του Σχήματος 2) σε εντυπωσιακή μείωση της ετήσιας ενεργειακής δαπάνης (μεταξύ 35% – 66% για τα κτήρια γραφείων και 46% – 90% για τα σχολικά κτήρια). Αυτό το ύψος εξοικονόμησης, σε συνδυασμό με τη χαμηλή διάρκεια απόσβεσης, αποτελούν σημαντικό κίνητρο για τη διαμόρφωση ενός βιώσιμου πλαισίου ενεργειακής αναβάθμισης των κτηρίων Δημόσιας Χρήσης. Συμπερασματικά, η μελέτη ενεργειακής αναβάθμισης του Εθνικού Κτηριακού Τομέα ανέδειξε ότι η ενεργειακή θωράκιση και η ορθολογική αξιοποίηση όλων των τύπων ΑΠΕ – με την εγκατάσταση των πλέον αποδοτικών συνδυασμών ανά κατηγορία κτηρίων – μπορούν να οδηγήσουν σε μία βιώσιμη λύση (για την Εθνική Οικονομία) ταχείας απεξάρτησης από τις εισαγωγές ορυκτών καυσίμων, αναβαθμίζοντας τις συνθήκες διαβίωσης ιδιαίτερα των πλέον ευάλωτων νοικοκυριών και τις συνθήκες φοίτησης και εργασίας ενός σημαντικού τμήματος του πληθυσμού. Τέλος, μέσω αυτής της μελέτης ενισχύεται το κίνητρο των ιδιοκτητών / χρηστών των κτηρίων να αξιοποιήσουν τις κρατικές επιδοτήσεις των προγραμμάτων που βρίσκονται σε εξέλιξη, όπως είναι το ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ, πετυχαίνοντας έτσι μεγάλα ποσοστά εξοικονόμησης ενέργειας με το χαμηλότερο δυνατό αρχικό κόστος επένδυσης. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/02/%CE%B3%CF%811-1-600x476.png http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/02/%CE%B3%CF%812-552x600.png * Συγγραφείς: Φρειδερίκη Κοταρέλα1, Αναστάσιος Κυρίτσης1,3, Νικόλαος Παπανικολάου1, Ευάγγελος Τέντης2, Ιωάννης Περπινιάς2, Γεώργιος Λοΐζος2 1Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών 2Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας 3Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Περιβάλλοντος View full είδηση

Αρχισε η καταγραφή ανενεργών κτηρίων και χώρων υποδοχής επενδύσεων σε όλη τη χώρα «με στόχο - παράλληλα και υποστηρικτικά στην Εθνική Στρατηγική Βιομηχανίας - την αξιοποίηση των αργούντων βιομηχανικών υποδομών για νέες χρήσεις στη κατεύθυνση της βιομηχανικής μετάβασης. Η γενική γραμματεία Βιομηχανίας, στοχεύει στην ανάπτυξη μίας ψηφιακής πλατφόρμας, η οποία, όχι μόνο θα καταγράφει τα - ανενεργά - εγκαταλελειμμένα κτήρια και περιοχές που μπορούν να λειτουργήσουν ως χώροι υποδοχής επενδύσεων και βιομηχανικής ανάπτυξης αλλά και τα ειδικά - τεχνικά, ιδιοκτησιακά και νομικά - χαρακτηριστικά καθεμίας. «Στο πλαίσιο της προσπάθειας ενίσχυσης της ελληνικής βιομηχανίας για τη μετάβαση έρχεται η υλοποίηση ενός έργου -ως απόρροια ενός πάγιου αιτήματος της βιομηχανίας- ουσιώδους σημασίας για την χώρα, με στόχο την αξιοποίηση αργούντων βιομηχανικών υποδομών για νέες χρήσεις στη κατεύθυνση της βιομηχανικής μετάβασης. Έτσι, είναι δυνατόν στα κτήρια του παρελθόντος να βασιστεί το μέλλον και η ανάπτυξη της ελληνικής βιομηχανίας» σχολιάζουν τα στελέχη. Μεγάλο απόθεμα από κλειστά κτήρια Σύμφωνα με τα στοιχεία της γενικής γραμματείας, τα τελευταία έτη, λόγω των συνεχών κρίσεων και της μείωσης της βιομηχανικής παραγωγής στην χώρα, δημιουργήθηκε ένα πολύ μεγάλο απόθεμα βιομηχανικών κτιρίων και εγκαταστάσεων από μεταποιητικές μονάδες που έκλεισαν. Οι μονάδες αυτές υπολογίζονται στην τάξη των πολλών εκατοντάδων έως χιλιάδων σε όλη την επικράτεια, κι έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, ανάλογα με την περίοδο και τις συνθήκες που έκλεισαν, ανάλογα με το αν περιήλθαν ή όχι στους πιστωτές-τράπεζες, ανάλογα με το αν έχουν ακόμη κάποια υποστηρικτικά ή παραγωγικά μηχανήματα, αν είναι εντός ή εκτός οργανωμένων βιομηχανικών περιοχών, αν είναι συνδεδεμένες και με τι χαρακτηριστικά με δίκτυα κοινής ασφάλειας, κ.λπ. Στις μονάδες αυτές έρχονται να προστεθούν και κατάλληλοι ελεύθεροι χώροι (έκτασης άνω των 500 στρεμμάτων) σε βιομηχανικές περιοχές καθώς και βιοτεχνικές περιοχές και ζώνες (έκτασης άνω των 500 στρεμμάτων) που έχουν χαρακτηριστεί ως ζώνες υποδοχής μεταποίησης. Το ανερχόμενο επενδυτικό κύμα ταυτόχρονα με την άμεση αξιοποίηση των νέων κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης και των άλλων διαθέσιμων χρηματοδοτικών εργαλείων, τα οποία έχουν εμπροσθοβαρή χαρακτήρα, θέτουν ως βασική προϋπόθεση να υπάρχει η άμεση δυνατότητα υλοποίησης των νέων επενδύσεων. Σημειώνεται πως, για μία βιομηχανική επένδυση τα πρώτα στάδια της αδειοδότησης και κατασκευής των γηπεδικών/ κτηριακών εγκαταστάσεων αποτελούν και τα πιο χρονοβόρα στο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης της επένδυσης. Για την παροχή της δυνατότητας γρήγορης υλοποίησης των νέων επενδυτικών σχεδίων, από υποψήφιους επενδυτές που είναι διατεθειμένοι να αξιοποιήσουν υπάρχουσες και αργούσες βιομηχανικές εγκαταστάσεις και στα πλαίσια των νέων χρηματοδοτικών διευκολύνσεων και προγραμμάτων, η γενική γραμματεία Βιομηχανίας προχωράει στην ανάπτυξη της ψηφιακής πλατφόρμας, η οποία, όχι μόνο θα καταγράφει τις διαθέσιμες περιοχές, αλλά και τα ειδικά - τεχνικά, ιδιοκτησιακά και νομικά - χαρακτηριστικά καθεμίας. «Η βιομηχανία βρίσκεται πια στο επίκεντρο τόσο της εθνικής όσο και την ευρωπαϊκής πολιτικής. Η Ελλάδα για πρώτη φορά διαθέτει μία Εθνική Στρατηγική Βιομηχανίας, η οποία έχει ήδη τεθεί σε τροχιά υλοποίησης και συνεχίζει να επεκτείνεται και να εξειδικεύεται με δράσεις όπως της Στρατηγικής Βιομηχανικής Μετάβασης, αλλά και να υποστηρίζει ουσιαστικά την ανάπτυξη της βιομηχανίας με το έργο της καταγραφής και ψηφιοποίησης των χώρων υποδοχής επενδύσεων» όπως σημειώνουν τα στελέχη της γενικής γραμματείας. Η «άνθιση» των επιχειρηματικών πάρκων Σημειώνεται ότι τα Επιχειρηματικά Πάρκα έχουν σημαντική ανάπτυξη σε όλο τον κόσμο τα τελευταία 30 χρόνια και η Ελλάδα ακολουθώντας την παραπάνω τάση ανέπτυξε περισσότερα από 50 πάρκα από το 1960. Όμως, πριν τον νόμο 3982/2011, υπήρχαν 43 θεσμοθετημένα Επιχειρηματικά Πάρκα ενώ μετά το 2011 και μέχρι πρότινος ιδρύθηκαν 6 άδειες. Ο λόγος που τα επιχειρηματικά πάρκα φαίνεται να μην «άνθισαν» μετά το 2011 ήταν κυρίως η οικονομική κρίση αλλά και το γεγονός ότι το νομοθετικό πλαίσιο, αν και εκσυγχρονισμένο σε σχέση με το παρελθόν, δεν έδινε την απαραίτητη ευελιξία και ταχύτητα. Ωστόσο με το τελευταίο νομοθετικό πλαίσιο που ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα από τη Βουλή εκτιμάται ότι θα λυθούν τα προβλήματα του παρελθόντος, «Πλέον λοιπόν, το υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων, στρέφεται δυναμικά στη νέα εποχή των πάρκων πλαισιώνοντας το ζήτημα τόσο από πλευράς ενίσχυσης (οικονομικής) όσο και από πλευράς κανονιστικής (regulatory) με το νομοσχέδιο» όπως αναφέρει η ίδια πηγή. Στο ΕΣΠΑ η χαρτογράφηση του βιομηχανικού οικοσυστήματος της χώρας Με απόφαση του υφυπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων Γιάννη Τσακίρη, εντάχθηκε η πράξη: «Παροχή υπηρεσιών στη γενική γραμματείας Βιομηχανίας για την ανάπτυξη της Στρατηγικής Βιομηχανικής Μετάβασης της χώρας» με Κωδικό ΟΠΣ 5180651 στο «ΤΠΑ Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων - Β. Ενίσχυση της Βιομηχανίας 2021-2025». Σύμφωνα με την απόφαση οι παρεχόμενες υπηρεσίες θα αφορούν: - Στη χαρτογράφηση του βιομηχανικού οικοσυστήματος της χώρας και την αναγνώριση των τομέων προτεραιότητας. - Στη σύνδεση της στρατηγικής της ΕΕ για τη Βιομηχανική Μετάβαση με τους τομείς προτεραιότητας της χώρας. - Στην αναγνώριση και αξιοποίηση καλών πρακτικών και στοιχείων από αντίστοιχες πρωτοβουλίες και στρατηγικές σε εθνικό επίπεδο σε Χώρες της ΕΕ και ευρύτερα. - Στο σχεδιασμό βασικής Στρατηγικής Βιομηχανικής Μετάβασης (ΣΒΜ) για τη βιώσιμη παραγωγική ανάπτυξη της χώρας. - Στο σχεδιασμό οδικού χάρτη και πλάνου δράσεων για τη ΣΒΜ. - Στην υιοθέτηση κατάλληλων δομών διακυβέρνησης και παρακολούθησης της υλοποίησης του σχεδίου της ΣΒΜ. - Στη χαρτογράφηση των δυνατοτήτων χρηματοδότησης του ΣΒΜ από εθνικούς και ευρωπαϊκούς δημόσιους πόρους και ιδιωτικούς πόρους. Η ημερομηνία έναρξης της πράξης ορίστηκε η 20η Ιουλίου 2022 και η ημερομηνία λήξης της ορίστηκε στις 30 Ιουνίου 2024. Στο μεταξύ εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ και η πράξη «Παροχή υπηρεσιών καταγραφής, ψηφιοποίησης και ανάρτησης σε ηλεκτρονική πλατφόρμα στοιχείων για κατάλληλα επιλεγμένους χώρους υποδοχής για επενδυτές σε εθνικό επίπεδο». Σκοπός είναι η συγκέντρωση, επεξεργασία και δημιουργία ενός αρχείου (σε αριθμό γλωσσών που θα επιλεγούν στη μελέτη ωρίμανσης: ενδεικτικά Ελληνικά και Αγγλικά) που θα περιλαμβάνει στοιχεία και εξειδικευμένες πληροφορίες για επιλεγμένους βιομηχανικούς χώρους. Επίσης, θα σχεδιαστεί, θα παραμετροποιηθεί και θα δημιουργηθεί μια Ολοκληρωμένη Ηλεκτρονική Πλατφόρμα. Αντικείμενο της ηλεκτρονικής πλατφόρμας είναι η αποτύπωση και εν συνεχεία η αναζήτηση βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων των γεωχωρικών δεδομένων των σημείων ενδιαφέροντος. Δηλαδή, η πλατφόρμα θα παρέχει τις εξής υπηρεσίες: Καταχώρηση των δεδομένων κάθε σημείου ενδιαφέροντος Αναζήτηση βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων Παραγωγή και εξαγωγή αναφορών Επιπλέον, θα παρασχεθούν υπηρεσίες πιλοτικής λειτουργίας και εκπαίδευσης προσωπικού (στελεχών της γενικής γραμματείας Βιομηχανίας και άλλων πιθανών υπηρεσιών με αρμοδιότητες για επενδύσεις), καθώς και υπηρεσίες φιλοξενίας της πλατφόρμας στο cloud και συντήρησης υποστήριξης των χρηστών. Ημερομηνία έναρξης της πράξης ορίστηκε η 20η Ιουλίου 2022 και ημερομηνία λήξης η 30η Ιουνίου 2024. Η επιλέξιμη δημόσια δαπάνη ανέρχεται σε 49.600,00 ευρώ και αφορά το ποσό που χρηματοδοτείται ή θα χρηματοδοτηθεί από το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης. View full είδηση

Ενώπιον αλλαγών τεκτονικού χαρακτήρα αναμένεται να βρεθεί η αγορά ακινήτων τα επόμενα χρόνια, ως αποτέλεσμα των πολιτικών ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων που δρομολογούνται σε επίπεδο Ε.Ε. και θα αφορούν όλα τα κράτη-μέλη. Αυτή την περίοδο έχει ξεκινήσει η διαδικασία σχετικά με την αναθεώρηση της κοινοτικής οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, βάσει της οποίας θα προχωρήσει το σχέδιο για την ενεργειακή αναβάθμιση 40 εκατ. κτιρίων σε όλη την Ε.Ε. έως τις αρχές του 2033. Πρόκειται για το 15% του κτιριακού αποθέματος, με το ύψος των επιδοτήσεων που θα δοθούν να ανέρχεται σε 150 δισ. ευρώ. Η ΠΟΜΙΔΑ έχει υπολογίσει ότι για την αναβάθμιση του υφιστάμενου κτιριακού αποθέματος, ώστε να φτάσει στην κατηγορία Γ΄ του ενεργειακού πιστοποιητικού, τα απαιτούμενα κεφάλαια αγγίζουν τα 30 δισ. ευρώ. (ΙΝΤΙΜΕ) Στην περίπτωση της Ελλάδας υπολογίζεται ότι θα απαιτηθούν κεφάλαια της τάξεως των 15-20 δισ. ευρώ για την αναβάθμιση τουλάχιστον ενός εκατ. κατοικιών έως τις αρχές του 2033. Πρόκειται για κτίρια τα οποία σήμερα κατατάσσονται στις δύο χαμηλότερες κατηγορίες του ενεργειακού πιστοποιητικού. Η ΠΟΜΙΔΑ έχει υπολογίσει ότι για την αναβάθμιση του υφιστάμενου κτιριακού αποθέματος, ώστε να φτάσει στην κατηγορία Γ’ του ενεργειακού πιστοποιητικού, τα απαιτούμενα κεφάλαια αγγίζουν τα 30 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό αυξάνεται σε πάνω από 70 δισ. ευρώ για να επιτευχθεί ο στόχος που έχει τεθεί σε επίπεδο Ε.Ε. για αναβάθμιση του συνόλου των κτιρίων έως το 2050, προκειμένου αυτά να θεωρούνται μηδενικών εκπομπών ρύπων. Συνολικά, στην Ε.Ε. το σχετικό κόστος (με σημερινές τιμές) υπολογίζεται ότι θα απαιτήσει κεφάλαια τουλάχιστον 1,5 τρισ. ευρώ. Τι προβλέπει η νέα κοινοτική οδηγία – Επιδοτήσεις 150 δισ. ευρώ στα μέλη της Ε.Ε. Υπενθυμίζεται ότι, όπως ορίζει η νέα οδηγία, το 30% του κτιριακού δυναμικού που κατατάσσεται στις δύο χαμηλότερες ενεργειακές βαθμίδες (πάνω από ένα εκατομμύριο κτίρια για την Ελλάδα, που διαθέτει 3.650.000 κτίρια) θα πρέπει να έχει αναβαθμιστεί στη βαθμίδα Ε΄ μέχρι τις 31.12.2032. Πρόκειται για μια αναβάθμιση που υπολογίζεται ότι εξασφαλίζει μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά περίπου 50%. Η εν λόγω οδηγία αναμένεται να υιοθετηθεί εντός των επόμενων δύο ετών από το σύνολο των κρατών-μελών. Οπως ανέφερε χθες η κ. Μαρία Σπυράκη, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο πλαίσιο σχετικής ημερίδας που διοργάνωσε η ΠΟΜΙΔΑ σε συνεργασία με την ευρωπαϊκή ένωση ιδιοκτητών ακινήτων, UIPI, «η νέα κοινοτική οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων επιχειρεί να εισαγάγει μια σειρά από ελάχιστες και ενιαίες προδιαγραφές για τις ενεργειακές αναβαθμίσεις, ώστε να υπάρξει μια ομογενοποίηση της όλης διαδικασίας συνολικά στην Ε.Ε. Με αυτόν τον τρόπο εκτιμάται ότι θα διευκολυνθούν οι δράσεις μεγάλης κλίμακας και θα μειωθεί το κόστος». Παράλληλα, με δεδομένο ότι το ποσό των 150 δισ. ευρώ θεωρείται μη επαρκές από αρκετούς φορείς, η κ. Σπυράκη σημείωσε ότι οι διαθέσιμοι πόροι θα συνδυασθούν και με άλλα προγράμματα, όπως το ΕΣΠΑ και τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ θα υπάρξει και μόχλευση μέσω τραπεζικού δανεισμού (επίσης επιδοτούμενου ως προς το κόστος του). Εκτός όμως από την ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων δρομολογούνται και άλλες αλλαγές στην αγορά ακινήτων τα επόμενα χρόνια. Για παράδειγμα, μέχρι το τέλος του 2024 θα πρέπει να έχουν θεσμοθετηθεί τα λεγόμενα Διαβατήρια Αναβάθμισης Κτιρίων. Αυτά θα αποτελούν ένα είδος αποδεικτικού στοιχείου για την εξοικονόμηση ενέργειας και τη μείωση των εκπομπών ρύπων, που έχουν επιτευχθεί σε ένα κτίριο το οποίο έχει ανακαινιστεί. Επίσης έως το 2025 θα έχει ολοκληρωθεί και η διαδικασία για την ομογενοποίηση των ενεργειακών πιστοποιητικών στο σύνολο της Ε.Ε., υιοθετώντας ενιαίες προδιαγραφές. View full είδηση

Τα αρχιτεκτονικά σχέδια του Διοικητικού Μεγάρου στο Μαρούσι, του ΥΜΑ-ΝΥΜΑ στην οδό Πατησίων, του Πύργου Θεσσαλονίκης και πολλών άλλων εμβληματικών κτηρίων του Ομίλου ΟΤΕ παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό μέσα από το λεύκωμα «Από την καταγραφή στο απρόσμενο: Αρχείο Κτιριακών Μελετών ΟΤΕ». Μέσα από τα σχέδια σημαντικών αρχιτεκτόνων και μηχανικών για κατασκευές καινοτόμες για την εποχή τους, το λεύκωμα περιλαμβάνει 500 σχέδια σημαντικών κτιρίων του ΟΤΕ από το 1930 έως το 2000 που σηματοδότησαν την ιστορία της αρχιτεκτονικής και ταυτίστηκαν με την ιστορία των τηλεπικοινωνιών της χώρας. Το λεύκωμα είναι διαθέσιμο στο κοινό σε ηλεκτρονική μορφή αλλά και έντυπη συλλεκτική έκδοση. «Οι τηλεπικοινωνίες έχουν αλλάξει ριζικά και με γρήγορους ρυθμούς. Στη χώρα μας η εξέλιξη αυτή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον Όμιλο ΟΤΕ και τους ανθρώπους του. Tα αρχιτεκτονικά σχέδια κτιρίων του ΟΤΕ, ντοκουμέντα μεγάλης ιστορικής αξίας, που φυλάσσονταν για χρόνια στα «άδυτα» του Διοικητικού Μεγάρου, δημοσιεύονται πρώτη φορά στο κοινό. Η έκδοση αυτή είναι αφιερωμένη σε όλους τους ανθρώπους του Ομίλου ΟΤΕ, που εδώ και επτά δεκαετίες εργάζονται με πίστη, πάθος και δέσμευση ώστε να δημιουργούμε έναν κόσμο καλύτερο για όλους.» αναφέρει στο μήνυμά του ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου ΟΤΕ, Μιχάλης Τσαμάζ. Η επιστημονική και ιστορική μελέτη του συνολικού Αρχείου Τηλεπικοινωνιών Κτιριακών Μελετών του ΟΤΕ, που περιλαμβάνει περισσότερα από 90.000 σχέδια κτιρίων, η έκδοση του λευκώματος και η ψηφιοποίηση 3.000 σχεδίων, αποτελούν παρακαταθήκη για το μέλλον. Είναι κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας, της ιστορίας των τηλεπικοινωνιών και του ΟΤΕ στη χώρα μας. Το έργο της μελέτης, επεξεργασίας και παρουσίασης χιλιάδων σχεδίων ανέλαβε ειδική επιστημονική ομάδα. Στόχος της έκδοσης ήταν η καταγραφή των αξιολογότερων κτιρίων του Οργανισμού και η ανάδειξη της υψηλής επιστημονικής στάθμης των σχετικών μελετών που εκπονήθηκαν. Πρόκειται για μια εξαιρετική παρουσίαση σχεδίων & κτιρίων που αποτελούν τοπόσημα της Ελλάδας, αντιπροσωπευτικά δείγματα του μοντερνισμού, του μεταμοντερνισμού, των παραδοσιακών και ιστορικών οικισμών. Στο τελικό αποτέλεσμα του λευκώματος αξιοποιείται το αρχειακό υλικό σε συνδυασμό με βιβλιογραφική έρευνα, προφορικές συνεντεύξεις-μαρτυρίες μηχανικών του ΟΤΕ και εξωτερικών συνεργατών μηχανικών, ειδικών επιστημόνων, Καθηγητών Πανεπιστημίου και ανθρώπων του ΟΤΕ. Το Αρχείο Κτιριακών Μελετών του ΟΤΕ, που είναι διαθέσιμο στο κοινό και στους μελετητές, εμπλουτίζει την πλούσια αρχειακή συλλογή του Μουσείου Τηλεπικοινωνιών, που έχει ως στόχο τη διαφύλαξη και διάδοση της ιστορίας των τηλεπικοινωνιών. --- Το Αρχείο Κτιριακών Μελετών του ΟΤΕ αποτελεί από μόνο του ένα σπάνιο συγκροτημένο σύνολο σχεδίων, στο μεγαλύτερο πλήθος του αρχιτεκτονικών, αλλά και κάποιων μηχανολογικών και στατικών. Κατεβάστε το αρχείο από εδώ: https://issuu.com/otegroupmuseum/docs/issuu-body https://www.otegroupmuseum.gr/portal/archeio-ktiriakon-meleton-ote View full είδηση

Το θεσμικό πλαίσιο του νέου κλιματικού νόμου που θα αποτελέσει τον οδικό χάρτη για την πράσινη μετάβαση της χώρας για τα προσεχή χρόνια παρουσίασε σήμερα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας, σε Συνέντευξη Τύπου. Στο νέο θεσμικό πλαίσιο καθορίζονται ποσοτικοί στόχοι, με ιδιαίτερη έμφαση στη δυναμική διείσδυση των ΑΠΕ, που είναι οι εξής: Μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 55% έως το 2030 σε σχέση με το 1990. Μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 55% έως το 2030 σε σχέση με το 1990. Μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 80% έως το 2040 σε σχέση με το 1990. Κλιματική ουδετερότητα έως το 2050. Ειδικότερα, με τον νέο κλιματικό νόμο προβλέπονται επίσης τα εξής: Διακοπή λειτουργίας όλων των λιγνιτικών μονάδων το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2028 με ρήτρα επανεξέτασης το 2023 -με σκοπό την επίσπευση- υπό την προϋπόθεση της διασφάλισης της επάρκειας ισχύος και της ασφάλειας εφοδιασμού. Από το 2023, οι δήμοι αναλαμβάνουν την εκπόνηση Δημοτικών Σχεδίων Μείωσης Εκπομπών Διοξειδίου του 'Ανθρακα (ΔηΣΜΕΔΑ), με στόχο μείωσης εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 10% για το έτος 2025 και 30% για το έτος 2030, σε σύγκριση με το έτος βάσης 2019. Τα ΔηΣΜΕΔΑ περιλαμβάνουν αναλυτική απογραφή των ενεργειακών καταναλώσεων και εκπομπών CO2 για τα δημοτικά κτίρια, στάδια κλπ, το δημοτικό φωτισμό, τις δημοτικές εγκαταστάσεις ύδρευσης και αποχέτευσης, τα δημοτικά οχήματα κλπ. Μέτρα για τα κτίρια Από το 2023 προβλέπεται η απαγόρευση καυστήρων πετρελαίου όπου υπάρχει δίκτυο φυσικού αερίου σε νέες οικοδομές. Από το 2025 απαγόρευση εγκατάστασης καυστήρων πετρελαίου θέρμανσης. Από το 2030 απαγόρευση χρήσης καυστήρων πετρελαίου θέρμανσης. Όπως τόνισε ο κ. Σκρέκας στα ήδη υπάρχοντα χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως είναι το «Εξοικονομώ», η πλατφόρμα του οποίου αναμένεται να ανοίξει σύντομα, το ΥΠΕΝ ήδη σχεδιάζει και νέα, προκειμένου να ενισχύσει τα νοικοκυριά στην ενεργειακή μετάβαση, για την αντικατάσταση των ενεργοβόρων συσκευών θέρμανσης. Στα ειδικά κτίρια -βιομηχανίες, αποθήκες, εμπορικά κτίρια κλπ- με κάλυψη μεγαλύτερη των 500 τμ για τα οποία οι οικοδομικές άδειες υποβάλλονται από την 1η Ιανουαρίου 2023, εξαιρουμένων των τουριστικών καταλυμάτων και των ναών, καθίσταται υποχρεωτική η τοποθέτηση συστημάτων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά ή θερμικά ηλιακά συστήματα σε ποσοστό που αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 30% της κάλυψης. Προβλέπεται επίσης δυνατότητα εξαιρέσεων σε μεμονωμένα κτίρια για λόγους μορφολογικούς ή αισθητικούς ή σε περιοχές με θεσμοθετημένο καθεστώς προστασίας, όπως παραδοσιακοί οικισμοί και διατηρητέα κτίρια. Μέτρα για ενίσχυση της ηλεκτροκίνησης Από το 2023, το 1/4 των νέων εταιρικών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης που ταξινομούνται πρέπει να είναι αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα ή υβριδικά ηλεκτρικά οχήματα εξωτερικής φόρτισης ρύπων έως 50γρ CO2/χλμ. Από το 2030, τα νέα οχήματα που θα ταξινομούνται θα πρέπει να είναι μηδενικών εκπομπών. Από το 2025 υποχρεωτικά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη όλα τα νέα ταξί καθώς και το 1/3 των νέων ενοικιαζόμενων οχημάτων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα είναι ηλεκτροκίνητα. Στόχος είναι μέχρι το 2023 να κυκλοφορούν στους δρόμους περί τα 2.000 ηλεκτροκίνητα ταξί. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023 τα μέτρα θα εξεταστούν εκ νέου, με σκοπό την επίσπευση και την επέκταση σε επιπλέον περιοχές, ανάλογα με την επαρκή διαθεσιμότητα σταθμών φόρτισης, ενώ όπως τόνισε ο κ. Σκρέκας, επισπεύδεται η διαδικασία τοποθέτησης φορτιστών στις πόλεις. Μέτρα για τη μείωση των εκπομπών από επιχειρήσεις Από το 2023, συγκεκριμένες επιχειρήσεις θα πρέπει να υποβάλλουν ετήσια έκθεση σχετικά με το ανθρακικό τους αποτύπωμα για το προηγούμενο έτος. Η υποβολή της έκθεσης θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί εντός του πρώτου τριμήνου κάθε έτους. Το μέτρο αφορά στις εξής επιχειρήσεις: Επιχειρήσεις εισηγμένες στο χρηματιστήριο, πιστωτικά ιδρύματα, ασφαλιστικές επιχειρήσεις, επιχειρήσεις επενδύσεων, ε πιχειρήσεις σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης, εταιρείες ταχυμεταφορών, επιχειρήσεις παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, αλυσίδες λιανεμπορίου που απασχολούν πάνω από 500 εργαζόμενους, επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών της εφοδιαστικής αλυσίδας Μείωση των εκπομπών στα μη διασυνδεδεμένα νησιά Στόχος μείωσης εκπομπών κατά 80% σε σχέση με 2019. Από το 2030 απαγορεύεται η χρήση μαζούτ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στα μη διασυνδεδεμένα νησιά. Υποχρεωτική ασφάλιση κινδύνου Υποχρεωτική ασφάλιση κινδύνου (προϋπόθεση για την ηλεκτροδότηση του κτιρίου) από το 2025 για νέα κτίρια σε ζώνες υψηλής τρωτότητας δηλ. που είναι σε ευάλωτες περιοχές μετά από σχέδια που θα ετοιμάσουν οι περιφέρειες. Όπως έγινε γνωστό, η πορεία επίτευξης και ο επιμερισμός των βαρών στους επιμέρους τομείς που προβλέπει ο κλιματικός νόμος γίνεται μέσω της κατάρτισης τομεακών προϋπολογισμών άνθρακα πενταετούς διάρκειας για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας, μεταφορές, βιομηχανία, κτίρια, γεωργία και κτηνοτροφία, απόβλητα και χρήσεις γης, αλλαγές χρήσεων γης και δασοπονία. Για κάθε έναν από τους παραπάνω κλάδους θα εκπονούνται τομεακοί προϋπολογισμοί άνθρακα, αρχής γενομένης από το 2023 για την περίοδο 2026-2030. Η διαδικασία θα επαναλαμβάνεται κάθε πέντε έτη για την επόμενη πενταετή περίοδο. Ο κλιματικός νόμος προβλέπει επίσης την ενσωμάτωση της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή στις τομεακές πολιτικές. Θεσμοθετούνται: Εθνική Στρατηγική για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (ΕΣΠΚΑ) και επαναξιολόγηση ανά δεκαετία, η οποία θα εκπονηθεί από το νεοσύστατο υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Περιφερειακά Σχέδια για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (ΠεΣΠΚΑ). Εθνικό Παρατηρητήριο για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή από το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, το οποίο αποτελεί ανοιχτό δίκτυο ανταλλαγής πληροφοριών και ενημέρωσης. Προβλέπεται, επίσης, η ανάληψη δράσεων για την προστασία της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς από την κλιματική αλλαγή, στο πλαίσιο της διεθνούς πρωτοβουλίας που έχει αναλάβει η Ελλάδα σε συνεργασία με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και τον Διεθνή Οργανισμό Μετεωρολογίας. Τέλος, όπως έγινε γνωστό, καταρτίζεται Εθνική Επιστημονική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή, η οποία θα λειτουργεί ως τεχνικός και επιστημονικός σύμβουλος της Πολιτείας. View full είδηση

Καμπανάκι κινδύνου για την ανθεκτικότητα των δημοσίων υποδομών της χώρας, αλλά και των ιδιωτικών κτιρίων χτυπά η κλιματική κρίση που αυξάνει σημαντικά τα ακραία καιρικά φαινόμενα σε συνδυασμό με τους σεισμούς, ο κίνδυνος των οποίων έχει συνυπολογιστεί σε σημαντικό ποσοστό του κτιριακού αποθέματος της Ελλάδας, αλλά όχι στα παλαιότερα που είχαν χτιστεί πριν τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Συναγερμός για τις υποδομές στην Ελλάδα Οδικοί άξονες και γέφυρες στους σύγχρονους μεγάλους αυτοκινητοδρόμους της χώρας συντηρούνται συστηματικά βάσει και των ισχυουσών συμβάσεων, ωστόσο αυτό δεν αποτελεί τον κανόνα για τα παλαιότερα έργα υποδομών, τα οποία πλησιάζουν ή και έχουν ξεπεράσει το προσδόκιμο της ζωής τους και συντηρούνται αποσπασματικά και κυρίως μετά από συμβάντα. Αντίστοιχα και στα δημόσια κτίρια, σχολεία, νοσοκομεία και χώρους συνάθροισης κοινού στη βάση δεδομένων του ΟΑΣΠ έχουν ενταχθεί 17.000 κτίρια από το σύνολο των περίπου 75.000. Παρά το γεγονός ότι με την πάροδο των ετών εκτιμάται πως σε χρήση ενδεχομένως να παραμένουν περίπου τα μισά από αυτά, το 50% παραμένει ανέλεγκτο. Παράλληλα περίπου το 30% των οικοδομών από οπλισμένο σκυρόδεμα στην Ελλάδα έχει κατασκευαστεί χωρίς μέριμνα για σεισμό (κατασκευές προ του 1959) και το 50% με λιγότερο αυστηρές προδιαγραφές για σεισμικά φορτία από αυτές που καθορίζει ο σημερινός αντισεισμικός κανονισμός (αφορά αρκετές κατασκευές της περιόδου 1959-1986). Την ίδια στιγμή ποσοστό περίπου 80% των υποδομών στη χώρα συµπληρώνει χρόνο µε τον χρόνο το προσδόκιµο ζωής του καθώς οι βασικές υποδοµές δηµιουργήθηκαν τις δεκαετίες '60, '70 και '80 με τον επίσημο χρόνο ζωής των κατασκευών από σκυρόδεμα να υπολογίζεται σε διάστημα 50 – 70 ετών. Αν στη φυσιολογική «γήρανση» των υποδομών, προστεθούν και παράγοντες όπως η αλλαγή φορτίων, η αύξηση της κυκλοφορίας και η κυκλοφορία βαρύτερων οχημάτων, μπορεί η τρωτότητα μιας υποδομής να αυξηθεί. Είναι άλλωστε νωπές οι μνήμες της γέφυρας που είχε καταρρεύσει στην Καβάλα και ήταν η πρώτη που «έσπασε» υπό το βάρος φορτίου και όχι από την πίεση πληµµυρικού φαινοµένου. Το Εθνικό Μητρώο Υποδομών έχει μπει πλέον σε τροχιά υλοποίησης, αλλά τα πρώτα αποτελέσματα θα πρέπει να αναμένονται σε μία διετία όταν το ποσοστό των καταγραφών θα έχει φτάσει το 70%. Την ίδια στιγμή το Μητρώο όσο απαραίτητο κι αν είναι δεδομένου ότι θα δώσει για πρώτη φορά την ακτινογραφία των υποδομών στην Ελλάδα, δεν αποτελεί λύση από μόνο του δεδομένου ότι αυτό, το οποίο επείγει είναι οι επιθεωρήσεις στα έργα και οι άμεσες παρεμβάσεις όπου αυτό κριθεί απαραίτητο καθώς ακραία φαινόμενα κάνουν την εμφάνισή τους όλο και συχνότερα. Η αναγκαιότητα των επιθεωρήσεων αν και θεσμοθετημένη ουδέποτε εφαρμόστηκε συστηματικά, όπως επισημαίνουν επιστήμονες των φυσικών καταστροφών και του τεχνικού κλάδου. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι κανονικά οι επιθεωρήσεις συστήνονται: Για τις οδικές γέφυρες κάθε 1 - 4 χρόνια. Για τις σιδηροδρομικές γέφυρες κάθε 1 – 2 χρόνια. Για τα βιομηχανικά κτίρια κάθε 5- 10 χρόνια και Για τις κατοικίες κάθε 10 χρόνια. «Υπ΄αυτήν την έννοια μπορεί να πει κανείς ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των υποδομών μας δεν είναι συστηματικά συντηρημένο. Το 95% των γεφυρών μας δεν έχει επιθεωρηθεί ποτέ μ΄αυτήν τη συχνότητα» επισημαίνει στο «ethnos.gr» ο πρόδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών, Βασίλης Μπαρδάκης. Και συνεχίζει: «Η ανάγκη των επιθεωρήσεων είναι άμεση ειδικά σε μία εποχή κατά την οποία εντείνονται τα φαινόμενα, παρατηρούνται μεγαλύτερα ύψη βροχής και αυξάνεται ο ρυθμός των καταστροφών. Το Μητρώο δεν πρέπει να καθυστερήσει, αλλά οι πρώτες παρεμβάσεις θα πρέπει να προτεραιοποιηθούν και να προχωρήσουν νωρίτερα» τονίζει. Λείπει η κουλτούρα συντήρησης – Πρόβλημα οι μεγάλες εκπτώσεις στα έργα Την έλλειψη κουλτούρας συντήρησης τόσο στις δημόσιες όσο και στις ιδιωτικές κτιριακές υποδομές στην Ελλάδα έχει εντοπίσει και στις διαρκείς αυτοψίες του ύστερα από καταστροφές και ο μοναδικός καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών στην Ελλάδα και πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), Ευθύμιος Λέκκας. «Ειδικά για τα ιδιωτικά κτίρια συχνότερα θα συναντήσουμε παρεμβάσεις που έχουν αλλοιώσει την αρχική κατασκευή, όπως επεκτάσεις ή καθαιρέσεις, παρά επεμβάσεις συντήρησης. Στα δημόσια έργα παρατηρούμε ότι ολοκληρώνουμε μια υποδομή και μετά σχεδόν την παρατάμε. Ειδικά σε ό,τι αφορά τους σεισμούς, γνωρίζουμε ότι οι κατασκευές μετά το 1960 με τον πρώτο αντισεισμικό κανονισμό και ειδικά μετά το 1980 μπορούν να παραλάβουν μεγάλα φορτία και να είναι ελαστικές. Αλλά και εδώ κυρίαρχο ρόλο παίζει η συντήρηση – ίσως και μεγαλύτερο από την ηλικία ενός κτιρίου. Έχουμε δει κτίρια παλαιά να αντέχουν και νεότερα που έχουν εγκαταλειφθεί να παρουσιάζουν προβλήματα». Να σημειωθεί ότι οι παλαιότεροι αντισεισμικοί κανονισμοί θεωρούνται πλέον παρωχημένοι, ενώ δεν λάμβαναν υπόψη τους την επιτάχυνση που είναι αυτή που κυρίως προκαλεί τις καταρρεύσεις κτιρίων. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα υποδομές του παρελθόντος ενίοτε αποδεικνύονται πιο γερές από νεότερες καθώς «τότε επικρατούσε το φιλότιμο των εργολάβων και των εργατών. Τώρα στα έργα δημοσίου τομέα επικρατεί ένα σύστημα εκπτώσεων που φτάνουν ή και ξεπερνούν το 70%. Η μεγάλη έκπτωση μπορεί να κρύβει πλημμελείς κατασκευές κι αυτό δεν είναι υγιές, σε μια καταστροφή θα βγει». Ο ίδιος μάλιστα σημειώνει ότι ίσως είναι η ώρα να υπάρξει ένας αντίστοιχος κτιριοδομικός κανονισμός των ευρωκωδίκων (του αντισεισμικού κανονισμού) για τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές. Σε επίπεδο ανθεκτικότητας των παλαιότερων έργων ο κ. Λέκκας επισημαίνει ότι στην Ελλάδα θα δει κανείς όλες τις διαβαθμίσεις, από τρωτά έως ανθεκτικά έργα: «Είναι, πάντως, απαραίτητο οι υποδομές να αντιμετωπιστούν υπό το νέο πρίσμα κινδύνων ειδικά των πλημμυρών και των πυρκαγιών και της κλιματικής κρίσης που είναι καθοριστική και καταλυτική. Εστω κι αν ειχαν σχεδιαστεί με τις αυστηρότερες προδιαγραφές, ίσως να μην μπορέσουν να ανταποκριθούν σε ακραία γεγνότα. Απαιτείται συνολικός επανασχεδιασμός με βάση και τα δεδομένα της κλιματικής κρίσης. Αλλωστε το κόστος μιας έγκαιρης επέμβασης σε ένα έργο είναι μόλις το 1/5 του κόστους της παρέμβασης μετά την καταστροφή». Οδικοί άξονες και γέφυρες οδεύουν προς το τέλος του κύκλου ζωής τους Με τα έργα της τελευταίας εικοσαετίας, έχει ολοκληρωθεί μεγάλο μέρος των βασικών οδικών υποδομών της χώρας που περιλαμβάνει περίπου 1.500 νέες γέφυρες και ποικίλα τεχνικά έργα. «Ωστόσο κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό αλλά και την κατάσταση των γεφυρών που ανήκουν στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο», επισημαίνεται στη μελέτη για τις γέφυρες που εκπόνησε ομάδα ειδικών στην οποία συμμετείχε ο κ. Μπαρδάκης προ διετίας για λογαριασμό της Διανέοσις. Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι τα τεχνικά έργα γεφύρωσης ανερχονται σε 2.500 - 3.000 έργα μήκους άνω των 6 μ. στους σύγχρονους αυτοκινητοδρόμους και πάνω από 3.000 γέφυρες στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο. Όταν προσμετρώνται τεχνικά έργα με μικρότερο άνοιγμα (π.χ. 2 μ.), το συνολικό πλήθος αναθεωρείται σε 17.000 περίπου. Οπως σημειώνουν οι μελετητές: «Παρά το τεράστιο πλήθος των τεχνικών έργων και τις σχετικές-γενικές διατάξεις, μικρή έμφαση έχει δοθεί στην επιθεώρηση ασφαλείας και στη συντήρηση αυτών. Οι κύριοι οδικοί άξονες της χώρας που κατασκευάστηκαν στις δεκαετίες 1950 έως 1980 έχουν μία μέση ηλικία 50 περίπου ετών και οδεύουν προς το τέλος της θεωρητικής ζωής τους ελλείψει των κατάλληλων μέτρων συντήρησης/αναβάθμισης. Προβλήματα γήρανσης (μη ανθεκτικότητας σε διάρκεια) αντιμετωπίζουν και οι γέφυρες που βρίσκονται εγκατεστημένες στο λοιπό επαρχιακό, περιφερειακό και εθνικό οδικό δίκτυο». Κι αυτό καθώς είχαν κατασκευαστεί με ξεπερασμένους πλέον κανονισμούς, ενώ επί δεκαετίες έχουν εκτεθεί σε δυσμενείς συνθήκες, παράγοντες που συμβάλλουν στη μείωση της αντοχής των γεφυρών καθιστώντας πολλές από αυτές «οιονεί επικίνδυνες». Ηδη από το 2019 είχε επισημανθεί στο πλαίσιο της μελέτης ότι ειδικότερα στα τεχνικά έργα που γεφυρώνουν υδάτινα κωλύματα (π.χ., ποταμούς, χείμαρρους, κ.ά.) σημειώνεται αύξηση των μεγεθών σχεδιασμού (π.χ. της ανώτατης στάθμης πλημμύρας) λόγω κλιματικής αλλαγής και αναδεικνύεται έντονα η ανεπάρκεια των υφιστάμενων μηχανισμών στη λήψη στοιχειωδών-φθηνών μέτρων. «Η σημαντικότερη ίσως πτυχή του προβλήματος εστιάζεται στην έλλειψη συστηματικής παρακολούθησης, συντήρησης και αναβάθμισης των υφιστάμενων γεφυρών για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση πιθανών αστοχιών». Σύµφωνα µε την καταγραφή που έχει κάνει στο παρελθόν η Εγνατία Οδός, εκτιμάται ότι στις περίπου 3.000 γέφυρες που υπάρχουν στο δίκτυο των παλαιών εθνικών οδών και στο επαρχιακό οδικό δίκτυο από την κατασκευή τους και µετά δεν έγιναν συστηµατικοί έλεγχοι και δεν συντηρήθηκαν. «Σίγουρα η κλιματική αλλαγή θέτει ζητήματα όχι μόνο για τις παλιές γέφυρες, αλλά και για πολλές καινούριες, καθώς ελλείψει του μητρώου υποδομών, δεν υπάρχει σωστή πληροφορία» λέει στο «ethnos.gr» ο Παναγιώτης Πανέτσος, δρ πολιτικός µηχανικός και προϊστάµενος ελέγχου και συντήρησης τεχνικών έργων της Εγνατίας. Αναφέρει μάλιστα πως στην Εγνατία, υπάρχει ένα κομμάτι «που μας έχει προδώσει πολλές φορές και πάει από τον Λαγκαδά μέχρι τον Στρυμώνα. Στην κατασκευή δεν υπήρχαν βροχομετρικά δίκτυα με αποτέλεσμα οι βροχομετρικές δυνατότητες είναι καμιά φορά διπλάσιες απ΄αυτές που είχαν σχεδιαστεί» εξηγεί. Την συνεχή «κόπωση» των γεφυρών σχολιάζει και ο Βασίλης Λεκίδης, διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών (ΙΤΣΑΚ), θυμίζοντας σχετική μελέτη που είχε κάνει το ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας: «Δε γίνεται συστηματική συντήρηση στις περισσότερες γέφυρες, οι οποίες με την πάροδο των ετών εξακολουθούν να λαμβάνουν μεγάλα φορτία. Είναι κρίσιμη η επιθεώρηση των έργων καθώς οι περισσότερες συντηρήσεις γίνονται αποσπασματικά και μετά από καταστροφές. Είναι από τα ελάχιστα θετικά των ...σεισμών καθώς συνήθως ύστερα από συμβάντα χρηματοδοτούνται επιθεωρήσεις, συντηρήσεις και ενισχύσεις υποδομών» σημειώνει. Εως τώρα – όπως υπογραμμίζει ο κ. Μπαρδάκης - κανένας φορέας δεν έχει καταγεγραμμένες όλες τις ελληνικές γέφυρες. «Το Μητρώο Υποδομών, στο οποίο το ΤΕΕ θα έχει δεσπόζοντα ρόλο, σίγουρα θα πρέπει να αποτελεί μια δράση ενός ευρύτερου προγράμματος ασφάλειας. Θα καλύπτει δηλαδή τη δράση της επιθεώρησης και αξιολόγησης σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες ερευνητικές και αναλυτικές τεχνικές». Σύμφωνα με τον ίδιο, ένα πρόγραμμα ασφάλειας για τις γέφυρες θα πρέπει να περιλαμβάνει και άλλες απαραίτητες δράσεις, όπως: Τακτικά προγράμματα συντήρησης για ολόκληρο το σύστημα Επιβολή ορίων φορτίων και ταχύτητας σε δομικά ανεπαρκείς ή ξεπερασμένες γέφυρες. Ιεράρχηση και χρηματοδότηση της ενίσχυσης εύτρωτων γεφυρών και της αναβάθμισης των αντιπλημμυρικών τους χαρακτηριστικών Αντικατάσταση λειτουργικά (ή πλημμυρικά) ευάλωτων γεφυρών. Χάρη στα άλματα της τεχνολογίας, όπως εξηγεί, μπορεί να εκτιμηθεί η κατάσταση διάβρωσης στην οποία βρίσκονται οι γέφυρες ακόμη και σε περιπτώσεις, στις οποίες δεν είναι διαθέσιμες οι μελέτες ανέγερσης, δηλαδή δεν υπάρχουν τα σχέδια κατασκευής, ενώ σε ειδικές περιπτώσεις οι μηχανικοί μπορούν να παρακολουθούν τις παραμορφώσεις ή τα δυναμικά τους χαρακτηριστικά (πχ το εύρος ταλάντωσης), από το γραφείο τους εγκαθιστώντας έξυπνες συσκευές απομακρυσμένης και σύγχρονης παρακολούθησης. Τα σχολεία Αναφορικά με τα σχολεία, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα, περίπου τα 2/5 του συνόλου αποτελούν κατασκευές πριν το ΄80: «Αυτό βεβαίως δε σημαίνει αυτόματα ότι είναι επικίνδυνα ειδικά εφόσον έχουν συντηρηθεί σωστά. Αλλωστε και στο Αρκαλοχώρι μετά το σεισμό είδαμε σημαντικές βλάβες σε σχολείο κατασκευασμένο πριν από μόλις 15 χρόνια. Σημαντικό, πάντως, στα κτίρια παραμένει το γεγονός να μην έχουμε κατάρρευση. Σε κάθε περίπτωση εμείς έχουμε πολλές φορές προτείνει τη δημιουργία μίας εθνικής βάσης για τα σχολεία δεδομένου ότι φιλοξενούν ευαίσθητο πληθυσμό, η οποία να επικαιροποιείται συνεχώς» σημειώνει. Σε τροχιά υλοποίησης το Εθνικό Μητρώο Υποδομών Το ζήτημα της ενδεχόμενης ευαλωτότητας των δημοσίων υποδομών είναι γνωστό στην Πολιτεία με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) να ζητεί εδώ και δεκαετίες την κατάρτιση ενός εθνικού μητρώου υποδομών. Πλέον το μητρώο έχει μπει σε τροχιά υλοποίησης έχοντας ενταχθεί στο έργο του ενιαίου ψηφιακού χάρτη, το οποίο έχει ανατεθεί στο ΤΕΕ. Στον χάρτη αυτό θα αποτυπωθεί με γεωχωρικά δεδομένα το πλήθος των δημόσιων υποδομών και κυρίως ποιος είναι ο φορέας που είχε την αρμοδιότητα κατασκευής και έχει την αρμοδιότητα συντήρησης, αλλά και πότε έχει γίνει η τελευταία συντήρηση στην υποδομή. Ο διαγωνισμός για τον ενιαίο ψηφιακό χάρτη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και εκτιμάται ότι το έργο θα έχει ανατεθεί έως το τέλος της χρονιάς. Στόχος είναι σε περίπου δύο χρόνια να έχει ξεκινήσει η παραγωγική λειτουργία του έργου με την εισαγωγή ποσοστού 70% των δεδομένων και να έχει ολοκληρωθεί σε τέσσερα. Η βασική αλλαγή που θα επιφέρει η ύπαρξη του Μητρώου είναι ότι θα δώσει τη δυνατότητα να μην εξετάζεται ένα έργο αποσπασματικά μετά από κάποιο συμβάν, αλλά να έχουν προτεραιοποιηθεί τα χρήζοντα παρεμβάσεων έργα με συγκεκριμένα κριτήρια όπως π.χ. η παλαιότητα, ο φόρτος που δέχονται, κλπ. Αλλωστε προ ημερών και ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός από το βήμα του 4ου Επενδυτικού Φόρουμ είχε μιλήσει ξεκάθαρα για την αναγκαιότητα ενός Εθνικού Σχεδίου έργων και ανθεκτικότητας δεδομένων τόσο των προκλήσεων της κλιματικής κρίσης όσο και της γνώσης ότι η Ελλάδα διαθέτει γηρασμένες υποδομές και παλαιά κτίρια: «Η χώρα θα πρέπει να ξαναχτιστεί σχεδόν από την αρχή. Γνωρίζετε ότι έχουμε κτίρια και υποδομές ήδη πολύ παλαιά. Πρέπει να μετρήσουμε και να αξιολογήσουμε τι μπορεί να ανακαινιστεί, τι να επισκευαστεί και τι πρέπει να ξαναγίνει από την αρχή. Πρέπει να ξαναφτιάξουμε όλες τις υποδομές της χώρας, όσες έχουν ξεπεράσει ένα βάθος χρόνου από την κατασκευή τους. Αυτό είναι ένα τιτάνιο έργο, που δεν έχει ξαναγίνει συστηματικά στη χώρα» τόνισε. Έως την ολοκλήρωση του Μητρώου, ο κ. Μπαρδάκης τονίζει πως πρέπει να προηγηθούν, να ρυθμιστούν και να ενισχυθούν οι εύτρωτες υποδομές ζωτικής σημασίας καθώς και οι πιο ευάλωτες κατασκευές, ώστε να προληφθούν πιθανές καταρρεύσεις. Ηδη μεμονωμένα κάποιοι φορείς όπως οι Περιφέρειες Κρήτης, Στερεάς Ελλάδας, Θεσσαλίας, και Ιονίων Νήσων και κάποιο δήμοι όπως της Πέλλας, έχουν προχωρήσει ήδη σε μελέτες ενίσχυσης και αναβάθμισης των γεφυρών τους. Πρόσφατες καταστροφές υποδομών Στις πρόσφατες καταστροφές υποδομών εντάσσεται το μεγάλο πρόβλημα σε μέρος της γέφυρας από την πλευρά του χωριού Τριανταφυλλιά στις Σέρρες εξαιτίας της υπερχείλισης του ποταμού Κουπατσιανού. Στην Κέρκυρα σημειώθηκαν σημαντικές καθιζήσεις σε γέφυρες και κατέρρευσε η γέφυρα της Άφρας, ενώ στις προηγούμενες πλημμύρες σημειώθηκαν μεγάλες καταστροφές γεφυρων στην Καρδίτσα (στο χωριό Φυλακτή, στο ρέμα Καριτσιώτη και αλλού). Είχε προηγηθεί η κατάρρευση της ιστορικής γέφυρας του Κερίτη στην Κρήτη, αλλά και της γέφυρας στην Καβάλα που είχε καταρρεύσει τον Νοέμβριο του 2018 μετά τη διέλευση ενός γερανοφόρου, καθώς επίσης το χτισμένο το 1866 τοξωτό γεφύρι της Πλάκας στον Άραχθο - το οποίο ανακατασκευαστηκε πρόσφατα. Το 2017 είχε καταρρεύσει η γέφυρα στην Ε.Ο. Κομοτηνής- Ιάσμου-Ξάνθης, στο σημείο μεταξύ Πολυάνθου και Ιάσμου, στον ποταμό Κομψάτο. Η γέφυρα ήταν μόλις 24 ετών και από τους ελέγχους προέκυψε ότι η αστοχία της οφείλεται μάλλον στην συμπεριφορά του τεχνικού έναντι των υδραυλικών φαινομένων. Καταρρεύσεις γεφυρών στο εξωτερικό Η παλαιότητα των υποδομών δεν είναι ένα πρόβλημα που περιορίζεται στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από τις καταρρεύσεις γεφυρών την τελευταία δεκαετία κατά την οποία καταγράφηκαν αρκετά παραδείγματα αστοχιών σε γέφυρες στην Ιταλία. Το 2009 κατέρρευσε η γέφυρα στον αυτοκινητόδρομο SS9 που διέσχιζε τον ποταμό Po, νότια του Μιλάνο, λόγω υπερχείλισης του ποταμού (1 τραυματίας). Το 2015 κατέρρευσε η οδογέφυρα Χίμερα στη Σικελία, μόλις 10 ημέρες αφότου δόθηκε στην κυκλοφορία, λόγω καθίζησης του μεσοβάθρου έπειτα από κατολίσθηση. Το 2016 κατέρρευσε μία άνω διάβαση στο Λέκκο, εξαιτίας της διέλευσης ενός υπέρβαρου φορτηγού 108 τόνων (1 νεκρός, 5 τραυματίες). Το 2017 κατέρρευσε μία άνω διάβαση στο Καμεράνο, επαρχία της Ανκόνας, λόγω αστοχίας μίας προσωρινής κατασκευής που στήριζε τη διάβαση κατά τη διάρκεια οδικών έργων με σκοπό τη διεύρυνση αυτού του τμήματος της οδού (2 νεκροί, 3 τραυματίες). Ωστόσο η κατάρρευση που είχε συγκλονίσει ήταν αυτή της 14ης Αυγούστου της Γέφυρας Μοράντι στη Γένοβα που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 43 ανθρώπων. Η γέφυρα είχε κατασκευαστεί το 1967 και βρισκόταν υπό συντήρηση καθώς εκτελούνταν έργα ενίσχυσης των θεμελίων της. View full είδηση