Αναζήτηση στην κοινότητα

Καμπανάκι χτυπούν οι κατασκευαστές για την ανοδική πορεία που καταγράφει το τελευταίο διάστημα το κόστος ανέγερσης νεών κτηρίων, το οποίο υπερβαίνει συνολικά το 10%-15%. Καταλυτικό ρόλο παίζουν οι πρώτες ύλες και τα υλικά που χρησιμοποιούνται στις οικοδομικές εργασίες, οι οποίες έχουν πάρει την ανιούσα εδώ και μερικούς μήνες, όπως ακριβώς και οι υπόλοιπες πρώτες ύλες. Όπως λένε παράγοντες της κτηματαγοράς, οι τιμές αγοράς από το σίδηρο και τους πλαστικούς σωλήνες μέχρι τα χρώματα και τις γυψοσανίδες καταγράφουν αδικαιολόγητα μεγάλη αύξηση, πιέζοντας και σε κάποιες περιπτώσεις εκτροχιάζοντας τους αρχικούς προϋπολογισμούς. Αν και μέχρι στιγμής δεν έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα αναστολής εργασιών λόγω κόστους, ωστόσο δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να οδηγηθούμε σε τέτοιες αποφάσεις από κάποιους μικροεργολάβους που δεν θα αντέξουν να σηκώσουν το επιπλέον βάρος, εάν συνεχισθεί επί μακρόν η σημερινή κατάσταση. Πίεση στους προϋπολογισμούς ασκείται από την αύξηση στα μεροκάματα των οικοδόμων, τα οποία αρχίζουν και ανεβαίνουν όσο αναθερμαίνεται η κατασκευαστική δραστηριότητα και επιμένει επί μακρόν το φαινόμενο της έλλειψης εργατικών χεριών. Αυτή τη στιγμή, μικρότεροι αλλά και μεγαλύτεροι εργολάβοι αδυνατούν να βρουν έμπειρα συνεργεία για να ολοκληρώσουν τα έργα που έχουν αναλάβει καθώς οι εργατοτεχνίτες της οικοδομής λιγοστεύουν επικίνδυνα. Κατά τα Νέα ο αριθμός όσων απασχολούνται στην οικοδομή έχει μειωθεί δραματικά μετά την πανδημία, μπορεί και κάτω από 200.000, όταν πριν από μερικά χρόνια ξεπερνούσαν τις 400.000. Η έλλειψη χεριών εκτιμάται πως θα ενταθεί μόλις ξεκινήσουν οι εργασίες στο project του Ελληνικού. Τα εργοτάξια που αναμένεται να στηθούν στο κολοσσιαίο έργο στην έκταση του πρώην διεθνούς αεροδρομίου των Αθηνών αναμένεται να απορροφήσουν αρκετό από το εργατικό δυναμικό του λεκανοπεδίου Αττικής, μεγαλώνοντας τον «πονοκέφαλο» στους εργολάβους που έχουν διαφορετική ακτίνα δράσης. «Πονοκέφαλο» στην αγορά προκαλεί και η αύξηση των αντικειμενικών αξιών από την 1η Ιανουαρίου 2022. Η κριτική εστιάζεται κατά κύριο λόγο στη χρονική συγκυρία που επέλεξε το οικονομικό επιτελείο να προχωρήσει στις αλλαγές, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το πλήγμα που προκάλεσε η πανδημία ενώ καλούν την κυβέρνηση να αναβάλει την αναθεώρηση των αντικειμενικών σε μια καλύτερη χρονικά συγκυρία, όταν η οικονομία επιστρέψει στην κανονικότητα και ανακτήσει τον βηματισμό της.

Συνεχίζεται το ράλι ανατιμήσεων οικοδομικών υλικών, με το κόστος των νέων οικοδομών να έχει αυξηθεί σχεδόν 80%, συγκριτικά με την προ πανδημίας περίοδο. Οι τιμές των ακινήτων ανεβαίνουν, η αύξηση των επιτοκίων στα νέα στεγαστικά κάνει ακριβότερο τον δανεισμό και φαίνεται προ των πυλών κύμα αναστολής έκδοσης οικοδομικών αδειών, υλοποίησης νέων κατασκευών αλλά και αγοράς κυρίως νεόδμητων κατασκευών μέσης κατοικίας. Πάνω από 1800 ευρώ ανά τετραγωνικό το κόστος κατασκευής Όπως αναφέρει το ecopress.gr, σύμφωνα με τους κατασκευαστές, πριν από την πανδημία, ένα ενδεικτικό κόστος κατασκευής ήταν κοντά σε 1.100 ευρώ/τ.μ., ενώ τώρα διαμορφώνεται και σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά τα 1.800 ευρώ/τ.μ. Αν προσθέσεις και το αρκετά αυξημένο κόστος των οικοπέδων, τα σχέδια γίνονται ασύμφορα. Για τους εργολάβους, το μεγαλύτερο χτύπημα έρχεται από την ακρίβεια των υλικών που ανεβάζουν το κόστος κατά 50%, χωρίς να συνυπολογιστούν οι υπόλοιπες αυξήσεις. Κύμα αναστολής οικοδομικών αδειών και κατασκευών Οι αρνητικές επιπτώσεις, δυστυχώς, αφορούν, κυρίως, τη μέση κύρια κατοικία. Όπως λένε γνώστες του κλάδου, με τις σημερινές τιμές, τα ακίνητα στις περισσότερες περιπτώσεις θα ήταν πολύ ακριβά για να είναι ανταγωνιστικά με παλαιότερες οικοδομές και οι κατασκευαστές έχουν ήδη μειώσει πολύ τα περιθώρια κερδών τους. Βρισκόμαστε σε ένα σημείο που, όπως λένε, «δεν αξίζει» να γίνει η κατασκευή και φαίνεται προ των πυλών κύμα αναστολής έκδοσης οικοδομικών αδειών και υλοποίησης νέων κατασκευών. Από αυτήν τη δυσμενή κατάσταση, μέχρι τώρα φαίνεται ότι εξαιρούνται ακίνητα πολυτελείας, τουριστικές και άλλες ειδικές εγκαταστάσεις, συγκροτήματα γραφείων, που έχουν άλλες χρήσεις και περιθώρια κέρδους αλλά και κατασκευές σε ορισμένες περιοχές υψηλής ζήτησης, όπως στα νότια προάστια της Αθήνας, όπου υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον για κατοικίες, κυρίως από ξένους αγοραστές. Αντιστέκεται με απώλειες ο κατασκευαστικός κλάδος Στη χώρα μας έχουμε ισχυρό κατασκευαστικό κλάδο και νέες οικοδομές βρίσκονται συνέχεια σε διάφορα στάδια της ανέγερσης. Όμως, οι τιμές των οικοδομικών υλικών έχουν σκαρφαλώσει στα ύψη και ειδικά το 2022, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, κάτι που φέρνει την αναβολή πολλών κατασκευών αλλά και αγοραπωλησιών κυρίως νεόδμητων κτιρίων. Κόντρα στην ακρίβεια, ο ιδιωτικός τομέας οδηγεί την οικοδομή που συνεχίζει με αύξηση 8,2% στις οικοδομικές άδειες (Οκτώβριος 2022), όμως τίποτα δεν θυμίζει τα χρόνια προ της πανδημίας. Παρά την άνοδο στον αριθμό των αδειών, τα στοιχεία δείχνουν πτώση στη συνολική επιφάνεια, αλλά και τον όγκο των κατασκευών. Η μεγάλη ακρίβεια των υλικών, καθώς και η επιφυλακτικότητα στις νέες επενδύσεις, λόγω διεθνούς αβεβαιότητας, τους τελευταίους μήνες αποτελούν τροχοπέδη στις κατασκευές. Μείωση επιφάνειας και όγκου οικοδομών Ειδικά για τον ιδιωτικό τομέα, οι άδειες Οικοδομικής Δραστηριότητας τον Οκτώβριο 2022 ανήλθαν σε 2.272, που αντιστοιχούν σε 427.436 m2 επιφάνειας και 1.778.614 m3 όγκου, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 7,4% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, μείωση κατά 16,6% στην επιφάνεια και μείωση κατά 24,3% στον όγκο, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2021. Οι άδειες Δημόσιας Οικοδομικής Δραστηριότητας κατά τον Οκτώβριο, στο σύνολο της χώρας, ανήλθαν σε 23, που αντιστοιχούν σε 4.301 m2 επιφάνειας και 18.774 m3 όγκου. Στο σύνολο του 2022 για το οποίο υπάρχουν στοιχεία, δηλαδή το δεκάμηνο Ιανουαρίου – Οκτωβρίου 2022, η Συνολική Οικοδομική Δραστηριότητα εμφανίζει αύξηση κατά 3,3% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, μείωση κατά 13,5% στην επιφάνεια και μείωση κατά 7,8% στον όγκο, σε σχέση με το αντίστοιχο δεκάμηνο του έτους 2021. Σωρευτική αύξηση στην κτηματαγορά Στο μεταξύ οι τιμές των ακινήτων ανεβαίνουν. Οι μεσίτες βλέπουν την αρχή του 2023 να έχει πάρει το νήμα από το τέλος του 2022 και να κρατά τον ρυθμό των αυξήσεων. Στη μεγάλη εικόνα των τελευταίων ετών η εγχώρια κτηματαγορά καταγράφει σωρευτική αύξηση των ζητούμενων τιμών πώλησης από το 2018 έως και σήμερα κατά 44,6% στην Αττική, 32,2% στη Θεσσαλονίκη, πανελλαδικά κατά 31,2%, ενώ στις μεγάλες πόλεις κατά 18,6%. Αυτό σημαίνει ότι όσοι επέλεξαν να επενδύσουν σε ακίνητα τα προηγούμενα χρόνια, επιβεβαιώθηκαν, με την επένδυσή τους να έχει κερδίσει έως και σχεδόν 45% της αξίας της. Οι λόγοι αύξησης των τιμών στο ελληνικό Real Estate είναι πολλοί. Κυρίως η μεγάλη ζήτηση, σε αντιδιαστολή με το μικρό απόθεμα ποιοτικών νεόδμητων ακινήτων. Κάτι που γεννά το ερώτημα: Αφού είναι τόσο μεγάλο το ενδιαφέρον, γιατί δεν χτίζουμε περισσότερα νέα ακίνητα; Δυστυχώς, η απάντηση είναι «η ακρίβεια». Δύσκολα θα πέσουν οι τιμές Πολλοί βλέπουν την ακρίβεια να θεριεύει και τις τιμές να σκαρφαλώνουν και σκέφτονται ότι ίσως, αν περιμένουν, να μπορέσουν να αποκτήσουν το ακίνητο των ονείρων τους σε καλύτερη τιμή. Σύμφωνα με τους επαγγελματίες της αγοράς, δυστυχώς αυτό δεν είναι λύση. Εξηγούν ότι οι τιμές δύσκολα θα πέσουν, καθώς οι αξίες, ακόμα και έπειτα από τόσες αυξήσεις, υπολείπονται περί το 20% από τα υψηλά του 2008. Αν και η αγορά κάνει κύκλους, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πότε θα γίνει αυτή η διόρθωση και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις παγκόσμιες εξελίξεις που θα είναι αρκετές, ώστε να ρίξουν τις τιμές. Οι μεσίτες λένε ότι οι τιμές βρίσκονται σε συνεχή άνοδο την τελευταία 5ετία και όσοι επένδυσαν νωρίτερα έχουν ήδη βγάλει σημαντικό κέρδος. Η μη επένδυση μπορεί να κοστίσει σημαντικά, αν οι τιμές συνεχίσουν να αυξάνονται, καθώς, αν συνεχιστεί η ήδη διαμορφωμένη τάση αύξηση των ζητούμενων τιμών πώλησης, τότε μπορεί οι ευκαιρίες τού σήμερα να μην υπάρχουν αύριο. Παράλληλα, οι τιμές παραμένουν έως και 20% κάτω από τα επίπεδα-ρεκόρ του 2008, κάτι που κάνει τους επαγγελματίες της αγοράς αισιόδοξους πως ακόμα και τώρα όποιος προχωρήσει σε επένδυση έχει να δει σημαντικά κέρδη. Καμία επένδυση δεν δίνει εγγύηση κερδών, αλλά τα ακίνητα παραμένουν από τις ασφαλέστερες Οι νέες αυξήσεις στα οικοδομικά υλικά τον Ιανουάριο Νέα μεγάλη αύξηση, της τάξης του 11,5%, σημείωσαν οι τιμές στα οικοδομικά υλικά τον Ιανουάριο εφέτος, καθώς καταγράφηκαν ανατιμήσεις σε όλες τις επιμέρους κατηγορίες εκτός από την ηλεκτρική ενέργεια. Ειδικότερα, αυξήσεις τιμών σημειώθηκαν σε: Τούβλα (25,4%), Σίδηρο οπλισμού (15,1%), Γκαραζόπορτες (14,6%), Αγωγούς χάλκινους (14,4%), Παρκέτα (14,4%), Πετρέλαιο κίνησης- Diesel (14,3%), Θερμαντικά σώματα (12,7%), Πλαστικό, ακρυλικό, νερού (11,8%), Ντουλάπες ξύλινες (11,5%), Ξυλεία οικοδομών (11,2%), Πλακίδια γενικά- δαπέδου, τοίχου (11,1%), Έτοιμο σκυρόδεμα (11,1%), Μαρμαρόπλακες (10,5%), Κουφώματα αλουμινίου (9,8%), Εντοιχισμένα ντουλάπια (9,8%), Τσιμέντο (9,2%), Πόρτες εσωτερικές (9%), Παράθυρα ξύλινα (8,8%), Σωλήνες χαλκού (6,8%) Ανελκυστήρες (6,4%). Αντίθετα, μείωση τιμών (15,4%) υπήρξε στην Ηλεκτρική ενέργεια. Όπως ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ, ο γενικός δείκτης τιμών υλικών κατασκευής νέων κτηρίων κατοικιών παρουσίασε αύξηση 11,5% τον Ιανουάριο 2023 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Ιανουαρίου 2022, έναντι αύξησης 7,3% που σημειώθηκε κατά τη σύγκριση των αντίστοιχων δεικτών το 2022 με το 2021. Ενώ, ο γενικός δείκτης παρουσίασε αύξηση 0,6% τον Ιανουάριο 2023 σε σύγκριση με τον δείκτη του Δεκεμβρίου 2022, έναντι αύξησης 0,8% που σημειώθηκε κατά τη σύγκριση των αντίστοιχων μηνών των ετών 2022 και 2021.

Με αφορμή την έναρξη της χειμερινής σεζόν 2022-2023, το Εργαστήριο Ατμοκινητήρων και Λεβήτων του ΕΜΠ σε συνεργασία με το Εργαστήριο Θερμικών Διεργασιών και λαμβάνοντας σημαντική υποστήριξη από το Ινστιτούτο Χημικών Διεργασιών και Ενεργειακών Πόρων του ΕΚΕΤΑ, προχώρησε σε μια πρώτη εκτίμηση σχετικά με τα επίπεδα που αναμένεται να κυμανθεί φέτος το κόστος θέρμανσης στην Ελλάδα (και δη στις δυο μεγαλύτερες αστικές περιοχές: Αττική & Θεσσαλονίκη). Σε αυτό το πλαίσιο, αξιοποιήθηκαν διάφορα χρηματοοικονομικά στοιχεία (εμπορικές χρεώσεις, λιανικές τιμές στερεών καυσίμων θέρμανσης, κρατικές επιδοτήσεις κ.α.) που είναι σήμερα διαθέσιμα σε σχέση με τους μήνες Οκτώβριο & Νοέμβριο 2022. Ωστόσο, ασφαλέστερες εκτιμήσεις για το κόστος καθεμίας από τις τεχνολογίες θέρμανσης που βρίσκουν εφαρμογής, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, ανά την ελληνική επικράτεια θα μπορούν να εξαχθούν προς τα τέλη του 2022 - αρχές του 2023, δεδομένης της παρατεταμένης ενεργειακής κρίσης που επικρατεί στην Ευρώπη και της απολύτως ευμετάβλητης κατάστασης που απορρέει από αυτήν. Στον Πίνακα 1 συγκεντρώνονται όλα τα είδη θερμικών συστημάτων που εξετάστηκαν στο πλαίσιο της μελέτης. Αναφορικά με τα επιμέρους αποτελέσματα δεν θα πρέπει, σε καμία περίπτωση, να παραβλέπεται το γεγονός ότι έχουν εξαχθεί βάσει συγκεκριμένων παραδοχών, όπως αυτές παρατίθενται αναλυτικά στο τέλος της μελέτης. Οι δε τιμές αγοράς των αξιολογηθέντων συστημάτων θέρμανσης είναι ενδεικτικές και μπορεί να διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με τον κατασκευαστή και τη χώρα προέλευσης. Συμπεράσματα Με βάση τα αποτελέσματα που προέκυψαν από τη μελέτη, ένα πρώτο βασικό συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι το κόστος για ένα μέσο νοικοκυριό στην Ελλάδα που θα επιλέξει θέρμανση με χρήση ηλεκτρικής ενέργειας (αντλία θερμότητας ή συστήματα με ηλεκτρικές αντιστάσεις – π.χ. ηλεκτρικός λέβητας), θα κυμανθεί στα ίδια υψηλά επίπεδα με πέρυσι, παρόλο που η ρήτρα αναπροσαρμογής έχει ανασταλεί και δεν εφαρμόζεται στα πρόσφατα, μηνιαία πλέον, τιμολόγια της ΔΕΗ και των λοιπών παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι οι αναλογικές χρεώσεις προμήθειας, σε απόλυτα νούμερα, παρουσιάζονται αυξημένες, συγκριτικά με αυτές που ίσχυαν στα προηγούμενα τιμολόγια, ακόμα και μετά την αφαίρεση της κλιμακωτής επιδότησης ΤΕΜ που χορηγείται από το κράτος. Επιπλέον, έχουν αυξηθεί και οι αντίστοιχες πάγιες χρεώσεις προμήθειας ενώ από τις 31/07/2022 έχει πάψει να ισχύει και η επιπλέον Έκπτωση 30% που παρείχε η ΔΕΗ επί των αναλογικών χρεώσεων προμήθειας για τις καταναλώσεις από 05/08/2021 και μετά. Όσον αφορά τη μέση τιμή πώλησης του πετρελαίου θέρμανσης για τη χειμερινή σεζόν 2022-2023, αυτή θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη συνέχιση ή μη τόσο της έκπτωσης των 7,5 λεπτών (συμπερ. ΦΠΑ) που παρέχει σήμερα και μέχρι τις 30 Νοεμβρίου η HELLENiQ ENERGY (ΕΛΠΕ) όσο και της οριζόντιας κρατικής επιδότησης των 25 λεπτών (συμπερ. ΦΠΑ) που σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα θα παρέχεται μέχρι το τέλος του 2022. Δίχως αυτές, είναι πιθανόν να προέκυπτε μια τιμή αρκετά πάνω από 1,50 €/lt (σήμερα η μέση πανελλαδική τιμή κυμαίνεται μεταξύ 1,30 και 1,35 €/lt). Το κόστος θέρμανσης με φυσικό αέριο εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την εξέλιξη του μηνιαίου TTF (Title Transfer Facility ή Ταμείο Μεταφοράς Τίτλων). Άλλωστε βάσει αυτού διαμορφώνεται και η οριζόντια επιδότηση που παρέχει η ΔΕΠΑ Εμπορίας στους οικιακούς καταναλωτές. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι το κόστος θέρμανσης μέσω συστημάτων φυσικού αερίου (λέβητας συμπύκνωσης Φ.Α.) θα είναι, έστω και οριακά, ακριβότερο του αντίστοιχου των συστημάτων πετρελαίου (συνήθης λέβητας πετρελαίου) ακόμα και αν η τιμή του τελευταίου πάρει μια αύξηση της τάξης των 10-20 λεπτών κατά τη διάρκεια της χειμερινής σεζόν. Αν η σύγκριση γίνει με έναν παλαιό λέβητα πετρελαίου τότε το φυσικό αέριο μπορεί να είναι οριακά ανταγωνιστικό. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι η περαιτέρω αύξηση στις τιμές ανά κιλοβατώρα τόσο του πετρελαίου θέρμανσης όσο και του φυσικού αερίου σε σχέση με πέρυσι (αύξηση της τάξης του 20% & 35%, αντίστοιχα) σε συνδυασμό με τη διατήρηση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας στα περσινά επίπεδα, έχουν ως αποτέλεσμα οι αντλίες θερμότητας να υπερτερούν ακόμα περισσότερο των συμβατικών λεβήτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, ως προς το κόστος ωφέλιμης θερμικής ενέργειας (€/ΚWhth). Τέλος, όπως ήταν αναμενόμενο οι ακόμα υψηλότερες, σε σχέση με πέρυσι, τιμές των 2 πιο δημοφιλών φορέων ενέργειας (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) φαίνεται ότι επηρέασαν και τις τιμές πώλησης των συμβατικών στερεών καυσίμων, όπως είναι τα καυσόξυλα και τα πέλλετ ξύλου, οι οποίες παρουσιάζουν ραγδαία άνοδο της τάξης του 55% και 100%, αντίστοιχα. Ολόκληρη η μελέτη: 4.-Mελέτη-κόστους-θέρμανσης-ΕΜΠ-Χειμερινή-σεζόν-2022-2023..pdf

Σε διαρκή επιφυλακή βρίσκονται πλέον οι ειδικοί της κατασκευαστικής βιομηχανίας, καθώς βλέπουν υλικά όπως ο χάλυβας, η άμμος και η ξυλεία να βρίσκονται σε έλλειψη. Ως αποτέλεσμα, οι κατασκευαστές προσπαθούν συνεχώς να προβλέψουν το υλικό που θα αποτελέσει το επόμενο πρόβλημα. Η έλλειψη οικοδομικών υλικών, η οποία επιδεινώνεται από την συνεχόμενη ζήτηση, είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα που μαστίζουν τον κατασκευαστικό κλάδο. Το Construction Outlook της JLL που κυκλοφόρησε πρόσφατα, τονίζει ότι η τρέχουσα αστάθεια που χαρακτηρίζει τις αγορές υλικών πλήττει τους προϋπολογισμούς των κατασκευαστών με ταχύτερο ρυθμό από τις προβλέψεις των εταιρειών στις αρχές του έτους. Και, παρότι το κόστος σταθεροποιείται σε έναν τομέα -για παράδειγμα, το κόστος της ξυλείας, το οποίο βίωσε έντονες διακυμάνσεις μέσα στο 2021, έχει σταθεροποιηθεί- η αυξανόμενη ζήτηση και τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας ανεβάζουν το κόστος συνολικά. Ως αποτέλεσμα, αναμένεται η τιμή των υλικών να αυξηθεί έως και 18% για το 2022, αναιρώντας την προηγούμενη πρόβλεψη για αύξηση μέχρι 12%, που είχε ανακοινωθεί στις αρχές του τρέχοντος έτους. Ωστόσο, το κόστος δεν είναι η μόνη παράμετρος. Σύμφωνα με τον Andrew Volz, επικεφαλής της JLL για τα Project & Development Services Americas, η προσπάθεια πρόβλεψης του επόμενου προβληματικού υλικού οδηγεί σε μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες προγραμματίζουν τα έργα. «Οι καθυστερήσεις είναι σχεδόν καθολικές σε αυτό το σημείο», λέει. «Οι κατασκευαστές θα πρέπει να επεξεργαστούν ξανά τον τρόπο με τον οποίο εκτελούν παραδοσιακά έργα καθώς το «σχεδιασμός, προσφορά, κατασκευή» δεν λειτουργεί πλέον». Ενώ η αγορά υλικών αποτελούσε το τελευταίο βήμα της διαδικασίας, ο κος Volz βλέπει ολόκληρη τη διαδικασία να ανατρέπεται. «Οι project managers συνεργάζονται στη φάση σχεδιασμού με τους μελετητές και, μόλις έχουν μια γενική ιδέα για τις προδιαγραφές, κάνουν παραγγελίες για υλικά», λέει, προσθέτοντας ότι μέχρι να ολοκληρωθεί η φάση του σχεδιασμού, συχνά περιμένουν ακόμη την παραλαβή των υλικών που παρήγγειλαν έξι μήνες πριν. «Το να πάρεις υλικά στα χέρια σου είναι σχεδόν πιο δύσκολο από το να τα πληρώσεις», συμπληρώνει. Η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί, εν μέρει λόγω των τεράστιων έργων που διαφαίνονται στο άμεσο μέλλον, όπως η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και τα έργα δημοσίων υποδομών που ξεκινούν στην Αμερική, χρηματοδοτούμενα από το σχέδιο του Προέδρου Biden, ύψους $ 1 τρισ, τα οποία θα μπορούσαν να απορροφήσουν το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας παραγωγής χάλυβα και ξυλείας των ΗΠΑ. Αυτή η πρόκληση αναγκάζει τους διαχειριστές έργων να είναι πιο δημιουργικοί και να διερωτώνται πως μπορούν να διευρύνουν την εφοδιαστική τους αλυσίδα, μέσα από ξεχωριστούς προμηθευτές και διαφορετικές διαδικασίες. Επιπλέον, η μετασκευή ή επαναχρησιμοποίηση ανακαινισμένων υλικών κερδίζει σταθερά έδαφος. «Απαιτείται ένας εντελώς νέος κόσμος δημιουργικότητας για να γίνουν όλα αυτά και να ξεπεράσουμε αυτό που παραδοσιακά ήταν ο τρόπος μας να προσεγγίζουμε την αλυσίδα εφοδιασμού και την κατασκευή» σχολιάζει ο κος Volz, καταλήγοντας στη διαπίστωση «Το “Just in time” απλά δεν λειτουργεί πλέον».

Σε ανακοίνωση της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC), στην οποία συμμετέχει η ΓΣΕΕ, για το κόστος των ανατιμήσεων στην Ενέργεια, αναφέρονται τα εξής: «Με σχεδόν δύο μηνιαίους κατώτερους μισθούς επιβαρύνονται οι Έλληνες εργαζόμενοι από την αύξηση των τιμών του ρεύματος, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων. Η Ελλάδα μαζί με την Εσθονία, σύμφωνα πάντα με την έρευνα της ΣΕΣ είναι οι χώρες οι οποίες οι εργαζόμενοι, μετά την Τσεχία, χρειάζονται τις περισσότερες ημέρες εργασίας για να πληρώσουν τους ετήσιους λογαριασμούς ρεύματος. Ο μέσος ετήσιος λογαριασμός ενέργειας είναι πλέον μεγαλύτερος από τους μηνιαίους μισθούς των χαμηλόμισθων εργαζομένων στην πλειονότητα των κρατών μελών της Ε.Ε., σύμφωνα με ανάλυση της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC). Περίπου 9,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι αντιμετώπιζαν ήδη δυσκολίες στην πληρωμή των λογαριασμών ενέργειας πριν από την έναρξη της κρίσης του κόστους ζωής και τώρα το κόστος του φυσικού αερίου και του ηλεκτρικού ρεύματος έχει αυξηθεί κατά 38% σε όλη την Ευρώπη σε σύγκριση με πέρυσι. Αυτό έχει κάνει τους εργαζόμενους που κερδίζουν τον κατώτατο μισθό σε 16 κράτη μέλη της Ε.Ε. να χρειάζεται να βάλουν στην άκρη το ποσό ενός μηνιαίου μισθού ή και περισσότερο, προκειμένου να διατηρήσουν τα φώτα αναμμένα και τη θέρμανση στο σπίτι (πίνακας 1). Το 2021, αυτό συνέβαινε σε οκτώ κράτη μέλη. Ο αριθμός των ημερών που ένα άτομο που κερδίζει τον κατώτατο μισθό πρέπει να εργαστεί για να πληρώσει τον λογαριασμό ενέργειας έχει αυξηθεί δραματικά σε ορισμένες χώρες: Εσθονία (+26), Κάτω Χώρες (+20), Τσεχία (+17), Λετονία (+16). Σε τέσσερις χώρες - τη Σλοβακία, την Ελλάδα, την Τσεχία και την Ιταλία - ο μέσος ετήσιος λογαριασμός ενέργειας είναι επίσης πλέον μεγαλύτερος από τους μισθούς ενός μήνα για έναν εργαζόμενο που κερδίζει το μέσο μισθό. Κράτη μέλη της Ε.Ε. όπου οι ετήσιοι λογαριασμοί ενέργειας κοστίζουν έναν μηνιαίο μισθό ή περισσότερο για εργαζόμενους με κατώτατο μισθό (Όλα τα στοιχεία σε εθνικά νομίσματα): Τα αποτελέσματα της ανάλυσης του Ευρωπαϊκού Συνδικαλιστικού Ινστιτούτου, του ανεξάρτητου ερευνητικού κέντρου της ETUC, έρχονται πριν από την έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ενέργειας της ΕΕ την Παρασκευή. Η ETUC καλεί τους ηγέτες να αναλάβουν αποφασιστική δράση για να τερματιστούν οι μη βιώσιμες αυξήσεις των τιμών ενέργειας στην Ευρώπη με ένα σχέδιο έξι σημείων. Το σχέδιο που στάλθηκε στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, τον Σαρλ Μισέλ και άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, περιλαμβάνει αιτήματα για: Αύξηση των μισθών ώστε να ανταποκρίνονται στην αύξηση του κόστους ζωής, αυτό σημαίνει υποστήριξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων Αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς για να διασφαλιστεί η επάρκειά τους και στοχευμένες πληρωμές έκτακτης ανάγκης για τους χαμηλόμισθους που αγωνίζονται να αντέξουν οικονομικά τους λογαριασμούς ενέργειας, μαζί με την απαγόρευση των αποσυνδέσεων Πλαφόν στο κόστος των λογαριασμών ενέργειας για τους πολίτες και φόρος στα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας. Εθνικά και ευρωπαϊκά μέτρα στήριξης κατά της κρίσης για την προστασία των εισοδημάτων και των θέσεων εργασίας στη βιομηχανία, τις υπηρεσίες και τον δημόσιο τομέα, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων τύπου SURE για την προστασία των θέσεων εργασίας, των εισοδημάτων και τη χρηματοδότηση κοινωνικών μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης και των διαδικασιών δίκαιης μετάβασης. Σημειώσεις **: Εαρινή πρόβλεψη της AMECO για τις μεταβολές στους μισθούς/μισθούς του 2022 σε σύγκριση με το 2021 που χρησιμοποιήθηκε για την προσαρμογή των μισθών. Πηγή: κόστος ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου που βασίζονται στη μέση κατανάλωση ανά νοικοκυριό το 2019 (κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας σύμφωνα με την Oddyssee-Mure- η κατανάλωση του φυσικού αερίου υπολογίζεται ως μερίδιο του φυσικού αερίου στη συνολική κατανάλωση ενέργειας των νοικοκυριών ανά χώρα το 2020 σύμφωνα με τη Eurostat (NRG_BAL) πολλαπλασιασμένη με την κατανάλωση ενέργειας ανά νοικοκυριό σύμφωνα με την Oddyssee-Mure, πολλαπλασιασμένη με τις εξαμηνιαίες τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου σύμφωνα με τη Eurostat. Πίνακας 2: Ενεργειακό κόστος σε σύγκριση με τις μέσες αποδοχές σε όλα τα κράτη μέλη με διαθέσιμα στοιχεία (Όλα τα στοιχεία σε εθνικά νομίσματα) Οι καθαρές ετήσιες αποδοχές υπολογίζονται με τον φορολογικό συντελεστή ενός ατόμου που κερδίζει το 100% του κατώτατου μηνιαίου μισθού σύμφωνα με τη Eurostat (EARN_NT_NET). Το μερίδιο της ενέργειας εκφράζεται ως ποσοστό σε σχέση με τις μέσες ετήσιες αποδοχές. Η εκτιμώμενη μεταβολή των ετήσιων καθαρών αποδοχών έως τον Ιούλιο του 2022 προσαρμόστηκε χρησιμοποιώντας την ποσοστιαία μεταβολή των ονομαστικών αποδοχών των εργαζομένων σύμφωνα με την εαρινή πρόβλεψη της Eurostat Ameco, και η ενέργεια προσαρμόστηκε χρησιμοποιώντας τις συνιστώσες του δείκτη τιμών με την εναρμονισμένη κατανάλωση (HCIP) για την ηλεκτρική ενέργεια και το φυσικό αέριο».

Η λιγνιτική παραγωγή αποτελεί την καρδιά του συστήματος ηλεκτροπαραγωγής και διαμορφώνει εν πολλοίς το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, αφού τα συγκεκριμένα εργοστάσια της ΔΕΗ έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και είναι πιο ανταγωνιστικά εάν συγκριθούν με τις άλλες τεχνολογίες. Με αυτό το δεδομένο λοιπόν και καθώς το κόστος της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής αφορά ιδιαίτερα την ενεργοβόρο βιομηχανία, η οποία επηρεάζεται άμεσα, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το πως διαμορφώνονται οι συντελεστές κόστους της ΔΕΗ και εάν η εταιρεία που σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού έχει δεσπόζουσα θέση στην αγορά ηλεκτρισμού λειτουργεί αποτελεσματικά και εμφανίζει ανταγωνιστικά κόστη προς όφελος των καταναλωτών. Πρόσφατα, λοιπόν, στις 12 Ιανουαρίου γνωστοποιήθηκε ότι το ΔΣ της ΔΕΗ, ενέκρινε μετά από διαγωνισμό την προμήθεια 550.000 τόνων λιγνίτη για τις ανάγκες των ΑΗΣ Μελίτης, Καρδιάς και Αγίου Δημητρίου συνολικής αξίας 18,7 εκ. ευρώ. Η τιμή που προκύπτει από τη συγκεκριμένη ανάθεση στην εταιρεία ΜΕΤΕ ΑΕ που εκμεταλλεύεται τα λιγνιτωρυχεία Αχλάδας Φλώρινας και Προσηλίου Κοζάνης, είναι 34 ευρώ ο τόνος. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον λοιπόν να εξετάσει κανείς πόσο πλήρωνε η ΔΕΗ στο παρελθόν για τον εργολαβικό λιγνίτη. Η απάντηση έρχεται από τις ίδιες τις ανακοινώσεις που είχε εκδώσει η εταιρεία στο πλαίσιο των σχετικών συμβάσεων που είχε υπογράψει με προμηθευτές. Το 2007 λοιπόν, το ΔΣ της ΔΕΗ είχε εγκρίνει σύμβαση προμήθειας με τη Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας για τη μακροχρόνια τροφοδοσία με λιγνίτη του ΑΗΣ Μελίτης, με τη συμφωνηθείσα τιμή να ανέρχεται σε 13,4 ευρώ ο τόνος. Στην ίδια ανακοίνωση αναφερόταν ότι η σύμβαση που ίσχυε μέχρι το 2007 είχε τιμή εκκίνησης σε τιμές πρώτου τριμήνου 2001 τα 10,556 ευρώ ο τόνος. Δηλαδή το κόστος του εργολαβικού λιγνίτη, εκτινάχθηκε σε διάστημα 7 ετών κατά 253%, με βάση τις τιμές και τα κόστη που έχουν γίνει γνωστά. Κόστος καυσίμου Από το καλοκαίρι του 2014 και μετά πάντως η ΔΕΗ έχει έρθει αντιμέτωπη με την ευτυχή συγκυρία της σημαντικής μείωσης της τιμής των καυσίμων. Αυτό δε φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία για την εταιρεία, η οποία στην προχθεσινή ανακοίνωση που εξέδωσε με αφορμή την απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού , χαρακτήριζε “αντιεπιστημονικά και πάντως εντελώς αβάσιμα” τα στοιχεία κόστους που συσχετίζουν την τιμή του πετρελαίου με το κόστος παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας στην ηπειρωτική χώρα. Η συγκεκριμένη θέση της ΔΕΗ διατυπώνεται για πρώτη φορά, αφού στο παρελθόν η εταιρεία με επίσημες ανακοινώσεις της είχε συσχετίσει ευθέως την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και τα τιμολόγιά της με το κόστος των καυσίμων. Μάλιστα η ίδια η εταιρεία είχε ζητήσει και είχε πετύχει την επιβολή ρήτρας καυσίμων το 2008. Σε κάθε περίπτωση η ΔΕΗ επί μακρό χρονικό διάστημα και μέχρι πρόσφατα συνήθιζε να συσχετίζει την τιμή των καυσίμων με τα τιμολόγια του ρεύματος. Ενδεικτικά στην ανακοίνωση που είχε εκδώσει το 2007 εξηγώντας “την αλήθεια για τις αυξήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος” η εταιρεία είχε επικαλεστεί την κατακόρυφη αύξηση των τιμών των καυσίμων. Το 2008 η ΔΕΗ έλεγε επίσης ότι παρά τη διεθνή ενεργειακή κρίση και την εκτίναξη του πετρελαίου η νέα αύξηση στα τιμολόγια ρεύματος είναι μικρότερη. Αλλά και πιο πρόσφατα το 2012 η ΔΕΗ είχε σε ανακοίνωσή της επικαλεστεί τις τότε υψηλές διεθνείς τιμές των καυσίμων παρουσιάζοντας τα νέα αυξημένα τιμολόγια για πελάτες υψηλής τάσης. Η διαφορά σε σχέση με τώρα είναι ότι την περίοδο που εκδόθηκαν οι παλαιότερες ανακοινώσεις το πετρέλαιο ανέβαινε, με αποτέλεσμα να στηρίζεται το αίτημα της ΔΕΚΟ για αυξήσεις στα τιμολόγια, ενώ τώρα οι τιμές του πετρελαίου μειώνονται και άρα η ΔΕΗ θα έπρεπε να μειώσει και εκείνη τα κοστολόγια και τα τιμολόγιά της. Πηγή: http://www.capital.gr/forum/thread/5473516

Αναλυτικό σχέδιο δράσης για την ενεργειακή αναβάθμιση ενός εκατομμυρίου κτιρίων στη χώρα μας μέσα στην επόμενη δεκαετία παρουσίασε η Greenpeace σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποίησε ενόψει της κρίσιμης Διάσκεψης του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή που θα λάβει χώρα στο Παρίσι σε λίγες ημέρες και στην οποία θα παραβρεθεί ο Πρωθυπουργός Α. Τσίπρας. Στόχος του προγράμματος είναι η μείωση των ενεργειακών δαπανών σε 700.000 κτίρια και η παροχή δωρεάν ηλιακού ρεύματος σε 300.000 νοικοκυριά, προκειμένου να ανακουφιστούν οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Τα μέτρα που προτείνονται αφορούν σε παρεμβάσεις ενεργειακής αναβάθμισης 700.000 κτιρίων μέσω υφισταμένων προγραμμάτων που περιλαμβάνονται στο ΕΣΔΕΑ (Εξοικονόμηση Κατ' Οίκον, αυθαίρετα, τριτογενής τομέας, δημόσια κτήρια), αλλά και στη χρήση ανανεώσιμων πηγών για την κάλυψη μέρους των ενεργειακών αναγκών. Επίσης αφορούν σε δωρεάν παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σύμφωνα με δύο σενάρια: αφ' ενός τη δωρεάν εγκατάσταση φωτοβολταϊκών από τη ΔΕΗ, αφ' ετέρου δε την απευθείας δωρεάν παροχή ηλιακής ενέργειας σε νοικοκυριά του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου της ΔΕΗ. Όλες οι προτάσεις αποβλέπουν σε μικρές εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών που μπορούν να υλοποιηθούν μέσα από χορηγούμενα προγράμματα και επενδύσεις. Οπως σημειώθηκε, οι προτάσεις θα μπορούσαν να αποβούν υλοποιήσιμες, συμβάλλοντας στην εξοικονόμηση ενέργειας σε 1 εκατ. κτίρια ως το 2025, καθώς επίσης και στην παροχή δωρεάν ηλιακής ενέργειας σε 300.000 φτωχά νοικοκυριά. «Το σχέδιο δράσης λαμβάνει πλήρως υπόψη τη σημερινή οικονομική κατάσταση που έχει οδηγήσει εκατομμύρια νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις στα όρια της καταστροφής» σημειώθηκε. Τα μέτρα είναι άμεσα εφαρμόσιμα με την εκμετάλλευση ήδη διαθέσιμων πόρων, που συνιστούν το πραγματικό εθνικό καύσιμο της χώρας: το τεράστιο δυναμικό που διαθέτει σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ενεργειακή αποδοτικότητα. Το σωρευτικό οικονομικό όφελος για 1 εκατ. νοικοκυριά και επιχειρήσεις από τη μείωση των ενεργειακών δαπανών ανέρχεται -κατά την Greenpeace- στα 5,7 - 6 δις € σε μία δεκαετία, ενώ δημιουργούνται ετησίως κατά μέσο όρο 29.500 - 35.000 θέσεις εργασίας από την ανάπτυξη των ΑΠΕ και οι εκπομπές CO2 της χώρας μειώνονται έως και 10%. Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Schedio_meiosis_kostous_energeias_se_1000000_ktiria_/

Να εκπονηθούν κατευθυντήριες γραμμές για τον καθορισμό των τιμών των πιστοποιητικών ενεργειακής απόδοσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτως ώστε να προωθηθεί η χρήση τους και να προληφθεί η αποκόμιση αθέμιτου κέρδους, ζητούν με πρόταση ψηφίσματος οι Ευρωβουλευτές Patricija Šulin και Dubravka Šuica. Όπως αναφέρεται στο σχετικό ψήφισμα: Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχοντας υπόψη την επόμενη αναθεώρηση της Οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων (2010/31/ΕΕ) και το άρθρο 133 του Κανονισμού του, A. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης αποτελούν ένα από τα πρώτα βήματα προς τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων και προς τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, ειδικότερα των υφισταμένων κτιρίων B. λαμβάνοντας υπόψη ότι οπωσδήποτε είναι προς το συμφέρον της ΕΕ ως συνόλου να διασφαλιστεί η βελτιωμένη ενεργειακή απόδοση ενός όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους των υφισταμένων κτιρίων Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το υψηλό κόστος των πιστοποιητικών ενεργειακής απόδοσης, λαμβανομένης υπό της γενικής αγοραστικής δύναμης στα κράτη-μέλη, ενδέχεται να αποτελέσει ουσιαστικό εμπόδιο για την ευρύτερη χρήση τους Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να αναληφθεί δράση, ούτως ώστε να αποφευχθεί η αποκόμιση αθέμιτου κέρδους καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει κατευθυντήριες γραμμές για τον καθορισμό των τιμών των πιστοποιητικών ενεργειακής απόδοσης στην ΕΕ, ούτως ώστε να προωθηθεί η χρήση τους και να προληφθεί η αποκόμιση αθέμιτου κέρδους. Πηγή: http://energy-engineer.blogspot.gr/2015/10/blog-post_23.html

Στη θέσπιση ηλεκτρονικών διοδίων (χρέωση ανάλογα με τη χρήση του δρόμου), καθώς και στην καθιέρωση κοινωνικών τιμολογίων για τα διόδια, που θα εξυπηρετούν ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού και πολίτες που ζουν κοντά σε περιοχές με διόδια, προτίθεται να προχωρήσει η νέα κυβέρνηση. Αυτό σημειώνεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού μετά τη συνάντηση του αρμόδιου υπουργού, Γ. Σταθάκη, με τους βουλευτές Μαγνησίας, Πιερίας και Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ, με κύριο αντικείμενο την πολιτική που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση αναφορικά με τα διόδια και τους αυτοκινητόδρομους. Στη συνάντηση συζητήθηκε, ακόμα, η κατάργηση του νόμου Βορίδη-Ρέππα, ο οποίος, όπως υποστηρίζεται στην ανακοίνωση του υπουργείου, «ποινικοποιεί τη διαμαρτυρία». Έγινε, επίσης, λόγος, για την αναγκαιότητα αλλαγής της τιμολογιακής πολιτικής των διοδίων στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των αναγκών της κοινωνίας, όπως είχε περιγράφει, σύμφωνα με την ανακοίνωση, κατά τη συζήτηση στη Βουλή της τροποποίησης των συμβάσεων παραχώρησης (Νοέμβριος 2013). Πηγή: http://www.e-typos.com/gr/politiki/article/119485/stathakis-allagi-tis-timologiakis-politikis-ton-diodion-/

Σημαντικές υπερτιμολογήσες στην Εγνατία Οδό, που σημαίνουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ζημιά για το ελληνικό Δημόσιο, αποκαλύπτουν οι πρώτοι έλεγχοι των συμβάσεων του έργου, τις οποίες περνάει ήδη από ενδελεχή έλεγχο το Σώμα Επιθεωρητών Δημοσίων Έργων. Σε έλεγχο που έγινε πριν από δυο μήνες από τις υπηρεσίες του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων σε τρεις εργολαβίες της Εγνατίας Οδού, αποκαλύφθηκαν υπερτιμολογήσεις, συνολικού ύψους 104 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο, πρόκειται για συμβάσεις που αφορούσαν τα τμήματα Παναγία-Γρεβενά, Δερβένι-Σέρρες-Προμαχώνας και Αρδάνιο-Ορμένιο που είχαν κατασκευαστεί από τις εταιρείες ΑΤΤΙΚΑΤ και Παντεχνική. Το πρόβλημα που δημιουργείται τώρα για το υπουργείο, προκύπτει από το γεγονός ότι και οι δυο εταιρείες έχουν «υπαχθεί» στο άρθρο 99 και αναζητούνται οι νομικοί τρόποι για να επιστρέψουν τα χρήματα στα δημόσια ταμεία. Πάντως, ο αναπληρωτής υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Χρήστος Σπίρτζης, έδωσε εντολή στο Σώμα Επιθεωρητών Δημοσίων Έργων να προχωρήσουν σε εξονυχιστικό έλεγχο και των υπόλοιπων συμβάσεων της Εγνατίας Οδού, καθώς, όπως αναφέρει ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Έργων, Γιώργος Δέδες, «υπάρχουν υποψίες και για άλλες συμβάσεις» και θα αναζητηθούν και ποινικές ευθύνες. Πηγή: http://www.efsyn.gr/arthro/ypertimologiseis-ypsoys-104-ekat-eyro-stin-egnatia-odo

Η τεχνολογία έχει πιστούς φίλους αλλά και φανατικούς εχθρούς. Ασφαλώς και μπαίνει κάθε μέρα και πιο πολύ στην ζωή μας, όμως είναι αλήθεια ότι όλο και περισσότερες δουλειές αυτοματοποιούνται, με συνέπεια την εξαφάνιση ορισμένων. Η γενικότερη επίδραση της τεχνολογίας στην αγορά εργασίας επιτρέπει στους εργοδότες να προσλαμβάνουν λιγότερους ή να μην αυξάνουν τους μισθούς. Όπως τα περισσότερα πράγματα, λοιπόν, έτσι και η τεχνολογία έχει υπέρ και κατά. Και δίνει αλλά και παίρνει. Η εταιρία επενδύσεων υψηλής τεχνολογίας ονόματι Floodgate έκανε πρόσφατα έρευνα που συνέκρινε την σημερινή εποχή της τεχνολογικής αφθονίας με το 1979 από την σκοπιά των τιμών. Αν σήμερα, δηλαδή, έχουμε πρόσβαση σε περισσότερα πράγματα φθηνότερα απ' ό,τι 37 χρόνια πριν, στην προ κομπιούτερ εποχή. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ναι μεν ισχύει αυτό που λένε οι οικονομολόγοι, ότι η τεχνολογία συμπιέζει τους μισθούς της μεσαίας τάξης, αλλά θα πρέπει να συνυπολογιστούν και οι πολλές δυνατότητες για τις οποίες σήμερα δεν πληρώνουμε είτε καθόλου, είτε όσο στο παρελθόν. Η έρευνα άρχισε με το τηλέφωνο. Ένα smartphone σήμερα μπορεί να αγοραστεί με 200 δολάρια. Επιπλέον απαιτούνται 100 δολάρια το μήνα για τηλεφωνικές κλήσεις μιας οικογένειας προς κινητά, υπεραστικά, μηνύματα, αλλά και τηλεφωνητή. Δηλαδή, περίπου 1.200 δολ. ετησίως. Το 1979 ένα τηλέφωνο (όχι φυσικά κινητό) κόστιζε μεν λιγότερο σαν αγορά της συσκευής, αλλά οι ίδιες κλήσεις, μόνο τοπικού επιπέδου, θα κόστιζαν 325 δολάρια το χρόνο σε λεφτά εκείνης της εποχής, ποσό που θα αντιστοιχούσε σε 1.068 δολάρια, με τις σημερινές αξίες. Όσο περίπου και τώρα, δηλαδή. Οι διεθνείς κλήσεις, όμως, κόστιζαν 1.34 δολάρια το λεπτό το 1979 (4.40 σημερινά δολάρια), ενώ τώρα ελάχιστα μέσω Skype. Αν κάποιος χρειαζόταν τηλεφωνητή το 1979 θα τον πλήρωνε τουλάχιστον 125 δολάρια (410 σημερινά δολάρια). Ο τηλεφωνητής, όμως, στις μέρες μας είναι δωρεάν. Στο κομμάτι των τηλεφωνικών κλήσεων και μόνο (χωρίς να υπολογίζονται όλες οι άλλες λειτουργίες των σημερινών smartphones), η έρευνα συμπεραίνει ότι η πλάστιγγα σύγκρισης αξίας γέρνει υπέρ των προηγμένων τεχνολογικά smartphones. Αν προσθέσει κανείς και κάποιες από τις πιο βασικές εφαρμογές των κινητών, τότε η διαφορά μεγαλώνει. Ένα κομπιουτεράκι τσέπης για απλοϊκούς αριθμητικούς υπολογισμούς το 1979 έφτανε ακόμα και στα 80 δολάρια (263 δολάρια σήμερα). Τώρα, το calculator παρέχεται δωρεάν ακόμα και στα πιο φτηνά τηλέφωνα. Δεύτερο πεδίο στην έρευνα ήταν η μουσική. Το 1979, αν κάποιος ήθελε να έχει μουσική μαζί του θα έπρεπε να αγοράσει ένα walkman για τουλάχιστον 150 δολάρια (493 δολάρια σήμερα). Μετά, να αγοράζει ξεχωριστά το κάθε άλμπουμ για 9 δολάρια το ένα (30 σημερινά δολάρια). Το 2016, η υπηρεσία music player στο κινητό τηλέφωνο είναι δωρεάν. Κάποιος μπορεί να πληρώνει 9 δολάρια το μήνα (2.75 σε δολάρια του 1979) για Spotify και να ακούει σχεδόν κάθε άλμπουμ μουσικής που υπάρχει. Για φωτογραφίες, το 1979 κάποιος έπρεπε να αγοράσει μια Kodak τσέπης για 28 δολάρια (92 δολάρια σήμερα). Μετά θα έπρεπε να πληρώνει για καινούργιο φιλμ κάθε δυο ντουζίνες φωτογραφίες αλλά και για την εμφάνιση του φιλμ. Τώρα όλα αυτά είναι δωρεάν στα smartphones και πολύ υψηλότερης ποιότητας. Η εκτύπωση δε, ακόμα και στoυς πιο απλούς printers της αγοράς, είναι παιχνιδάκι. Τώρα, εξάλλου, μπορούμε να κάνουμε πράγματα απλώς με το τηλέφωνό μας που ήταν αδιανόητα το 1979. Αν κάποιος έμπαινε στον Λευκό Οίκο κι έδειχνε στον Τζίμι Κάρτερ οδηγίες GPS σε ένα μηχάνημα στο μέγεθος παλάμης, μάλλον θα συλλαμβανόταν ως κατάσκοπος τελευταίας γενιάς ή... εξωγήινος. Google, Facebook, YouTube, Slack, Zillow, Kayak, Snapchat, e-books, digital ειδήσεις και άρθρα, όλα αυτά ήταν πέρα κι από την πιο άγρια φαντασία το 1979. Και στην συντριπτική τους πλειοψηφία σήμερα είναι δωρεάν. Η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στην πραγματικότητα λίγα πράγματα είναι ακριβότερα σήμερα σ' αυτούς τους τομείς της τεχνολογίας από ό,τι 37 χρόνια πριν. Είτε ως συσκευές, είτε πολύ περισσότερο στις παρεχόμενες υπηρεσίες και δυνατότητες. Αντίστοιχα, αναλογικά, είναι τα ποσά και στην Ευρώπη, φυσικά. Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/159567/poso-kostize-i-tehnologia-1979-kai-poso-simera-sygkrisi-gia-tilefona-moysiki

Οι επενδυτές υποστηρίζουν ότι τα νούμερα στις μονάδες δε βγαίνουν και ότι η εθελούσια αλλά και οι πρόσφατες αλλαγές στο SPA λίγα πράγματα προσφέρουν ως προς τη βιωσιμότητα των υπό πώληση εταιρειών που παραμένει προβληματική. Η ΔΕΗ αντίθετα υποστηρίζει ότι υπάρχει προοπτική και ότι οι μονάδες με τις κατάλληλες προσαρμογές μπορούν να λειτουργήσουν ακόμη και με κέρδη. Σύμφωνα πάντως με τα πιο πρόσφατα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους οι επενδυτές οι προκλήσεις για τις δύο εταιρείες παραμένουν σημαντικές Μελίτη Τον περασμένο Νοέμβριο η μονάδα της Μελίτης εμφάνιζε ένα έλλειμμα της τάξης των 10 ευρώ η μεγαβατώρα μεταξύ εσόδων και λειτουργικών εξόδων. Συγκεκριμένα με έσοδα 64,5 ευρώ/MWh το πλήρες κόστος είχε φτάσει στα 74,9 ευρώ/MWh κυρίως εξαιτίας των αυξημένων δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων. Ως προς τα έσοδα πρέπει να σημειωθεί ότι η οριακή τιμή του συστήματος ήταν σημαντικά αυξημένη (στα 70 ευρώ/MWh σε σύγκριση με το πρώτο εξάμηνο του έτους (κάτω από τα 60 ευρώ/MWh). Σημειώνεται ότι το 2017 το κόστος ορυχείου διαμορφώθηκε στα 32,6 ευρώ/MWh και το μεταβλητό κόστος τα 55,2 ευρώ/MWh (μαζί με τους ρύπους). Μεγαλόπολη Το κόστος ανά μεγαβατώρα και τα έσοδα, εμφανίζουν σημαντικές διακυμάνσεις στις μονάδες της Μεγαλόπολης, οι οποίες είχαν αρκετές συντηρήσεις αλλά και περιόδους που δεν έμπαιναν στο σύστημα. Αυτό σημαίνει ότι ενώ τα έξοδα παραμένουν υψηλά, τα έσοδα ήταν χαμηλότερα. Ενδεικτικά ενώ τον Ιούλιο τα έσοδα ήταν 64,2 ευρώ/MWh και τα έξοδα 68,9 ευρώ/MWh, το Σεπτέμβριο τα έσοδα ήταν 66 ευρώ/MWh και τα έξοδα 96 ευρώ/MWh. Στο σύνολο του 2017 η Μεγαλόπολη 4 είχε λειτουργικό κόστος παραγωγής (μαζί με τα διοξείδια) 50,5 ευρώ/MWh και η 4 41,1 ευρώ/MWh. Το βασικό πρόβλημα στη Μεγαλόπολη είναι η χαμηλή θερμογόνος δύναμη του λιγνίτη, που καθιστά ασύμφορη τη λειτουργία και των δύο μονάδων. Αντίθετα με κόστος λιγνίτη κάτω από 10 ευρώ ο τόνος, η Μεγαλόπολη 4 από μόνη της, παρά τη χαμηλή απόδοση του καύσιμου, μπορεί να είναι βιώσιμη. Σημειώνεται τέλος ότι η μονάδα της Μελίτης βαρύνεται με 1,25 τόνους διοξειδίου ανά παραγόμενη μεγαβατώρα ενώ η Μεγαλόπολη 3 με 1,8 τόνους και η 4 με 1,6 τόνους διοξειδίου ανά παραγόμενη μεγαβατώρα. Αυτό σημαίνει ότι η άνοδος των ρύπων στα επίπεδα των 23 έως 25 ευρώ ο τόνος επιβαρύνει το μεταβλητό κόστος κατά 28,75 έως 31,25 ευρώ/MWh τη Μελίτη και κατά 36,8 ευρώ/MWh έως 45 ευρώ/MWh τις μονάδες της Μεγαλόπολης.

Eπενδυτικές ευκαιρίες σε «πράσινη» ενέργεια, αποθήκευση και διασυνδέσεις μετά τη σημαντική μείωση των τιμών της μεγαβατώρας στους διαγωνισμούς. Οι εξαιρετικά χαμηλές τιμές ηλεκτρικού ρεύματος που προέκυψαν στους τελευταίους διαγωνισμούς Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) φέρνουν πιο κοντά τη λεγόμενη… επανάσταση της καθαρής ενέργειας. Τεράστιες επενδύσεις «πράσινης» ενέργειας καθίστανται πλέον πιο ελκυστικές. Οι τιμές που διαμορφώθηκαν για την παραγόμενη μεγαβατώρα από ανεμογεννήτριες (μεταξύ 55 ευρώ/MWh και 65,37 ευρώ/MWh) μπορούν να αναδείξουν την αιολική ενέργεια στην πιο ανταγωνιστική μορφή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας. Στους τελευταίους διαγωνισμούς «πράσινης» ενέργειας οι επενδυτές με επιθετικές προσφορές κατοχύρωσαν έργα πολλών μεγαβάτ. Οι διαγωνισμοί, που οργανώνονται από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), είναι μειοδοτικοί και οι παίκτες που συμμετέχουν «χτυπούν» για την τιμή αποζημίωσης σταθμών ΑΠΕ ανά παραγόμενη μεγαβατώρα. Οσο χαμηλότερη, τόσο μεγαλύτερο το όφελος για τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και την εθνική οικονομία. Ειδικότερα, αιολικά έργα (3 MW με 50 MW) κατοχύρωσαν η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, η ελληνοϊσπανικών συμφερόντων ΡΟΚΑΣ Iberdrola, ο πορτογαλικός ενεργειακός κολοσσός EDPR (το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών μετά την αποκρατικοποίησή του κατέχουν πλέον Κινέζοι), η Volterra, η Ostria, η J&Ρ ΑΒΑΞ, η ΙΝΤΡΑΚΑΤ, Total EREN κ.ά. Η μεσοσταθμική τιμή ανά μεγαβατώρα ανήλθε σε 58,58 ευρώ, δηλαδή 26,56% χαμηλότερη από την τιμή εκκίνησης (79,77 ευρώ/MWh). Προεξοφλούν θετικές εξελίξεις Οπως αναφέρει παράγοντας της αγοράς, «η συμπεριφορά των συμμετεχόντων στους διαγωνισμούς δείχνει ότι οι επενδυτές προεξοφλούν θετικές εξελίξεις για την ελληνική οικονομία και δηλώνουν στην κυβέρνηση ότι είναι εδώ για να επενδύσουν, παρότι ακόμη δεν έχει μπει σε λειτουργία η νέα αγορά, δεν έχουν ξεμπλοκάρει όλες οι διαδικασίες, παραμένουν η γραφειοκρατία και άλλες στρεβλώσεις της αγοράς». Δεν είναι άλλωστε τυχαία και η πανηγυρική δήλωση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γιώργου Σταθάκη, ο οποίος διαπίστωσε ότι η μαζική συμμετοχή ξένων επενδυτών στους διαγωνισμούς για επενδύσεις σε «πράσινη» ενέργεια αποδεικνύει τη μεταστροφή του διεθνούς κλίματος για την ελληνική οικονομία, επισημαίνοντας ότι το κόστος των ΑΠΕ μπορεί πλέον να συγκριθεί ευθέως με εκείνο των συμβατικών καυσίμων. Ωστόσο, είναι αξιοσημείωτο ότι για τα μεγάλα φωτοβολταϊκά πάρκα (1 με 20 MW), η ανταγωνιστική διαδικασία υποβολής προσφορών ματαιώθηκε από τη ΡΑΕ για λόγους δημοσίου συμφέροντος και στρέβλωσης του ανταγωνισμού και η νέα προκήρυξη αναμένεται εντός του Ιανουαρίου 2019. Οσο για τα μικρά φωτοβολταϊκά (ισχύος μικρότερης του 1MW) στον διαγωνισμό συμμετείχαν συνολικά 192 έργα. Οι τιμές κυμάνθηκαν από 68,99 ευρώ/MWh έως 63 ευρώ/MWh, καταγράφοντας μείωση 18,52% από την τιμή εκκίνησης (81,71 ευρώ/MWh). Πλεονεκτήματα για την Ελλάδα Η εξέλιξη των τιμών στους διαγωνισμούς, με δεδομένο το πλούσιο αιολικό δυναμικό και τα υψηλά ποσοστά ηλιοφάνειας, δίνουν στην Ελλάδα συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι των υπόλοιπων χωρών της ευρύτερης περιοχής της Νότιας Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο νησιωτικός χώρος του Αιγαίου διαθέτει δυνατότητες για ανάπτυξη έργων πάνω από 10.000 MW αιολικής ενέργειας που σε συνδυασμό με τα μεγάλα έργα ηλεκτρικών διασυνδέσεων (των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα ηλεκτρισμού) και την αποθήκευση ενέργειας, μέσω αντλησιοταμίευσης, μπορεί να φέρουν νέες επενδύσεις που θα ξεπεράσουν τα 10 δισ. ευρώ. Κατ’ αρχάς, οι μειωμένες τιμές της μεγαβατώρας των ΑΠΕ δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο για να προχωρήσουν με ταχύτητα τα έργα διασυνδέσεων τα οποία θα οδηγήσουν σε περιορισμό, κατά πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, του κόστους ενέργειας για τον οικιακό καταναλωτή (λόγω του περιορισμού των χρεώσεων ΥΚΩ στα τιμολόγια ρεύματος). Και αυτό διότι διασυνδέσεις, έργα ΑΠΕ και αποθήκευση ενέργειας αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία. Οι διασυνδέσεις πυροδοτούν νέες επενδύσεις σε αιολικά και αποθήκευση ενέργειας στα νησιά, η οποία θα μπορεί να διοχετευθεί στο σύστημα. Ειδικά η μεγάλη ηλεκτρική διασύνδεση της Κρήτης με την Αττική, η οποία καθυστερεί με τρόπο επικίνδυνο για την οικονομία και την ενεργειακή ασφάλεια του νησιού, καθώς και η διασύνδεση των Δωδεκανήσων, μέσω Κρήτης, θα δώσουν δυνατότητα πλήρους αξιοποίησης του αιολικού δυναμικού του Αιγαίου και θα οδηγήσουν σε συνολικές επενδύσεις που μόνο στις διασυνδέσεις θα φτάσουν τα 4 δισ. ευρώ στα επόμενα χρόνια. Υποδομές αποθήκευσης Σε ό,τι αφορά την αντλησιοταμίευση, η Ελλάδα είναι ιδανική χώρα διότι διαθέτει αφενός υδάτινους πόρους, υψομετρικές διαφορές και έτοιμους ταμιευτήρες (παλαιότερα υδροηλεκτρικά έργα) και αφετέρου σημαντικές πηγές ΑΠΕ, οι οποίες όμως είναι στοχαστικές και χρειάζονται υποδομές αποθήκευσης για να αξιοποιηθούν αποτελεσματικά. Η αντλησιοταμίευση είναι μια… επαναφορτιζόμενη «φυσική μπαταρία» που αποτελείται από δύο ταμιευτήρες νερού (φυσικούς ή τεχνητούς), με μια σημαντική υψομετρική διαφορά μεταξύ τους, οι οποίοι επικοινωνούν μέσω αγωγού (ή αγωγών) με μια αντλία. Οι συγκεκριμένες επενδύσεις έχουν τεράστια εγχώρια προστιθέμενη αξία (ξεπερνά το 70% ή και το 80%, ποσοστό σπάνιο για μεγάλες παραγωγικές επενδύσεις), ενώ μπορούν να ξεπεράσουν κατά πολύ το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Το μόνο που απαιτείται για να προχωρήσουν είναι να καταλήξει η κυβέρνηση στο αντίστοιχο θεσμικό πλαίσιο. Με όλα αυτά καθίσταται σαφές ότι ανοίγεται πλέον για την Ελλάδα μια μοναδική επενδυτική και οικονομική ευκαιρία. Το ζητούμενο είναι αν και το πολιτικό σύστημα θα την αντιληφθεί και θα την εκμεταλλευτεί εγκαίρως, διευκολύνοντας και επιταχύνοντας τις σχετικές επενδύσεις. Οφέλη από την τεχνολογική πρόοδο Στα πλεονεκτήματα της ανάπτυξης έργων ΑΠΕ σήμερα πρέπει να συνυπολογιστεί ότι η αποκλιμάκωση του κόστους θα συνεχιστεί. Σε αυτό συνηγορεί η σημαντική τεχνολογική πρόοδος του εξοπλισμού (νέες ανεμογεννήτριες, σύγχρονα φωτοβολταϊκά πάνελ κ.λπ.), ο οποίος αποτελεί και το μεγαλύτερο κόστος κάθε επένδυσης. Οπως σημειώνουν παράγοντες του χώρου, ορισμένα έργα που «πέρασαν» στους διαγωνισμούς θα χρησιμοποιήσουν εξοπλισμό σημαντικά χαμηλότερου κόστους από αυτόν που είναι σήμερα διαθέσιμος στην αγορά, ο οποίος θα παραδοθεί προς χρήση από τις κατασκευάστριες εταιρείες την προσεχή διετία – τριετία. Η τεχνολογική πρόοδος έχει αυξήσει και την αποδοτικότητα των νέων ανεμογεννητριών, οπότε δεν είναι πλέον αναγκαίο να τοποθετούνται μόνο σε περιοχές μεγάλου υψομέτρου, οι οποίες αποτελούσαν προτεραιότητα στο παρελθόν λόγω του υψηλού αιολικού δυναμικού τους. Ετσι μειώνεται το κόστος πρόσβασης, αλλά και διασύνδεσης, με το οποίο επιβαρύνονται επενδύσεις σε διάφορες περιοχές, όπως π.χ. στην Εύβοια.

Εν μέσω προεκλογικής περιόδου, εντείνεται η συζήτηση στη Γερμανία για την αναμόρφωση του συστήματος στήριξης των ΑΠΕ. Πολλοί υποστηρίζουν την αντικατάσταση του τωρινού Renewable Energy Act (EEG) με ένα διαφορετικό σύστημα, καθώς θεωρούν ότι η επέκταση από τον ηλεκτρισμό προς τη θέρμανση και τις μεταφορές απαιτεί ένα νέο τρόπο διαμοιρασμού του κόστους. Οι ανησυχίες για τα τιμολόγια ηλεκτρισμού των νοικοκυριών και των μικρών επιχειρήσεων επίσης οδήγησαν σε εκκλήσεις για ένα μηχανισμό που θα θέτει όρια στα ενεργειακά κόστη. Μια τρίτη πρόταση λέει ότι η αύξηση του κόστους εκπομπής CO2 θα ήταν ένας πολύ πιο αποδοτικός τρόπος για τη χρηματοδότηση της Energiewende. Το θέμα του διαμοιρασμού του κόστους είναι ένα από τα δυσκολότερα στη γερμανική ενεργειακή μετάβαση, ενώ η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος βρίσκεται συχνά στο επίκεντρο της συζήτησης. Τα στοιχεία για τα οικιακά τιμολόγια ρεύματος πυροδοτούν ανησυχίες. Ο σύνδεσμος ηλεκτροπαραγωγών BDEW ανέφερε πρόσφατα ότι τα γερμανικά νοικοκυριά θα κληθούν να πληρώσουν φέτος ένα ποσό-ρεκόρ της τάξης των 35 δις. ευρώ για φόρους και τέλη στους λογαριασμούς τους, τη στιγμή που οι τιμές χονδρεμπορικής συνεχίζουν να υποχωρούν. «Υπό το φως αυτών των στοιχείων, πρέπει να συζητήσουμε πως θα σχεδιάσουμε και θα χρηματοδοτήσουμε την ενεργειακή μετάβαση στο μέλλον», δηλώνει σχετικά ο επικεφαλής του BDEW, Στέφαν Κάπφερερ, σε ανακοίνωση του συνδέσμου που συνόδευε την ανάλυση σχετικά με τις τιμές για φέτος. Με τα σχόλιά του, ο Κάπφερερ προστέθηκε στην αυξανόμενη λίστα όσων ζητούν μια ριζική αναθεώρηση της στήριξης των ΑΠΕ στη Γερμανία. Το τέλος ΑΠΕ που πληρώνουν οι καταναλωτές στους λογαριασμούς τους χρηματοδοτεί τις ταρίφες που κατέστησαν τις επενδύσεις στις ΑΠΕ κερδοφόρες και ξεκίνησαν τη διείσδυσή τους χωρίς επιδοτήσεις με βάση φόρους. Όμως, η συνεχής αύξηση του τέλους ασκεί πίεση στα τιμολόγια και πολλοί θεωρούν ότι η φετινή ευρεία εφαρμογή των δημοπρασιών για τον καθορισμό των πληρωμών προς τις ΑΠΕ δεν θα επιφέρει μείωση του κόστους. Η δεξαμενή σκέψης Agora Energiewende εκτιμούσε το 2015 ότι το τέλος ΑΠΕ θα κορυφωθεί πιθανώς το 2023 και θα υποχωρήσει μετέπειτα. Όμως, η εξέλιξή του θα βασιστεί στις μελλοντικές χονδρεμπορικές τιμές και στο μερίδιο των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή. Κατά τους πρόσφατους μήνες, οι αναλυτές και οι πολιτικοί ισχυρίστηκαν ότι η επόμενη κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου θα πρέπει να αναπτύξει εναλλακτικές λύσεις και πρόσθετους τρόπους χρηματοδότησης της Energiewende σύντομα. Αυξημένοι φόροι και τέλη Τα γερμανικά νοικοκυριά πληρώνουν σήμερα το ποσό-ρεκόρ των 29,16 λεπτών ανά κιλοβατώρα για ηλεκτρισμό (έναντι 28,8 το 2017) σύμφωνα με το BDEW. Τα διάφορα τέλη και οι φόροι αντιστοιχούν σε παραπάνω από το μισό, ενώ τα τέλη δικτύου ευθύνονται για άλλο ένα 25%. Τόσο το τέλος ΑΠΕ, όσο και τα μέσα τέλη δικτύου αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 6% με το νέο έτος. Την ίδια στιγμή, τα περιθώρια κέρδους των προμηθευτών και τα κόστη αγοράς ενέργειας στη χονδρεμπορική συνέχισαν να υποχωρούν για πέμπτο συνεχόμενο έτος και αντιστοιχούν μόλις στο 19% των οικιακών τιμολογίων Περισσότερο ρεύμα για θερμότητα και μεταφορές Η χρήση των ΑΠΕ, όπως τα αιολικά και τα φ/β, για την κάλυψη ολοένα μεγαλύτερου ποσοστού της ηλεκτρικής ζήτησης στη Γερμανία είναι κλειδί για την Energiewende – τη στρατηγική της χώρας για απανθρακοποίηση και απεξάρτηση από την πυρηνική ενέργεια. Οι ΑΠΕ είναι πλέον η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή ηλεκτροπαραγωγής, μετά τον άνθρακα. Όμως, στο μέλλον θα χρειαστεί ακόμα περισσότερη καθαρή ενέργεια, όταν άλλοι τομείς όπως οι μεταφορές και η θέρμανση θα κάνουν την αλλαγή από τα ορυκτά καύσιμα ως η βασική πηγή τους. Η προοπτική αυτή οδηγεί σε ανησυχίες για το κόστος της ανάπτυξης των ΑΠΕ και της ενσωμάτωσής τους. Ο πρώην υπουργός Εμπορίου, Σίγκμαρ Γκάμπριελ, δήλωσε πέρυσι ότι το τέλος ΑΠΕ δεν επαρκεί για μια περιεκτική ενεργειακή μετάβαση. Ισχυρίστηκε ότι το τέλος δεν θα μπορέσει να θέσει την Energiewende σε μια ισχυρή οικονομική βάση, λόγω της αυξημένης ζήτησης για ηλεκτρισμό στις μεταφορές και στη θέρμανση. Ο BDEW και άλλοι ειδικοί επίσης ισχυρίζονται ότι το τέλος ΑΠΕ και τα λοιπά τέλη και φόροι καθιστούν τον ηλεκτρισμό συγκριτικά ακριβότερο από άλλες μορφές ενέργειας, προκαλώντας έτσι ένα εμπόδιο για τη διασύνδεση των οικονομικών τομέων. «Χρειαζόμαστε ένα επίπεδο περιβάλλον με τις άλλες μορφές ενέργειας», τόνισε σχετικά ο Κάπφερερ σε εκδήλωση στο Βερολίνο. Για την αντιμετώπιση των ανησυχιών για τα κόστη, η κυβέρνηση αναθεώρησε τη νομοθεσία των ΑΠΕ το 2016, περιορίζοντας την ετήσια νέα εγκατεστημένη ισχύ και αλλάζοντας τις ταρίφες με ένα σύστημα δημοπρασιών στο εξής. Ακόμα και πριν την εφαρμογή των αλλαγών, πολιτικοί του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος της Άνγκελα Μέρκελ πρότειναν ιδέες για το πώς θα λάβει τέλος η στήριξη μέσω της νομοθεσίας ως τα τέλη της. Ο Τόμας Μπαρέιμπ, ενεργειακός εκπρόσωπος του κόμματος στη Βουλή, δήλωσε το Δεκέμβριο στο Clean Energy Wire ότι φέτος και στο εξής «θα πρέπει να μιλήσουμε για ένα σταδιακό τέλος προς τη στήριξη των ΑΠΕ». Οι οπαδοί των ΑΠΕ επίσης ανησυχούν για τα αυξημένα τιμολόγια διότι θα υπονομεύσουν την λαϊκη στήριξη προς την Energiewende και θα επιβραδύνουν την πορεία της. Η χρηματοδότηση της μελλοντικής εξάπλωσης των ΑΠΕ Ο κατάλογος των προτάσεων για την αναμόρφωση του συστήματος αρχίζει να αυξανεται. Στα πλαίσια ενός «πρώτου βήματος μιας μακράς διαδικασίας», το υπουργείο Ενέργειας ήδη διερευνά εναλλακτικούς τρόπους για τη χρηματοδότηση της στροφής προς τις ΑΠΕ. Το υπουργείο πραγματοποίησε διαγωνισμό για την αναζήτηση «μελλοντικών μοντέλων χρηματοδότησης των ΑΠΕ». Το Δεκέμβριο του 2016, επιτροπή ειδικών για την παρακολούθηση της πορείας της ενεργειακής μετάβασης πρότεινε μια «γενική τιμή CO2» για τη χρηματοδότηση της μελλοντικής διείσδυσης ΑΠΕ. Καθώς μια τιμή ρύπων θα οδηγούσε σε αυξημένες χονδρεμπορικές τιμές, είναι εφικτό ένα τέλος στη στήριξη των ΑΠΕ μέσω εγγυημένων τιμών, τόνισαν. Ο Χέρμαν Άλμπερς, αντιπρόεδρος του συνδέσμου ΑΠΕ BEE, δήλωσε ότι η Γερμανία οφείλει να αντικαταστήσει τους φόρους στον ηλεκτρισμό με μια τιμή CO2. «Το φορολογικό σύστημα χρειάζεται αναμόρφωση», ώστε να μειωθεί το τέλος ΑΠΕ, δήλωσε πέρυσι. Μια τιμή για τις εκπομπές ρύπων θα μείωνε την υπερβολική χρήση ορυκτών καυσίμων, εξήγησε. Ο σύνδεσμος ενεργειακής καινοτομίας, BNE, πρότεινε να βασιστεί το τέλος ΑΠΕ όχι μόνο στην κατανάλωση ηλεκτρισμού, αλλά επίσης στην τελική ενεργειακή κατανάλωση στους τομείς της θέρμανσης και των μεταφορών. Από την πλευρά του, ο σύνδεσμος INSM δήλωσε ότι το τέλος ΑΠΕ θα πρέπει να σταματήσει και να αντικατασταθεί με μια ποσόστωση που θα καθορίζει πόση από την παραγωγή θα πρέπει να είναι ανανεώσιμη. Αντιμετωπίζοντας το κόστος Το κόστος των μελλοντικών ΑΠΕ είναι μονάχα ένα μέρος της πρόκλησης. Κάποιες προτάσεις αναθεώρησης επικεντρώνονται στο ότι οι υψηλές ταρίφες των παλαιότερων ετών εξακολουθούν να προκαλούν το μεγαλύτερο μέρος του κόστους στο σημερινό τέλος ΑΠΕ. Οι ταρίφες έχουν διάρκεια 20 ετών, άρα οι σημερινοί καταναλωτές συνεχίζουν να χρηματοδοτούν τις μεγάλες δεσμεύσεις των αρχών της Energiewende. Οι εγκαταστάσεις ΑΠΕ με τη μεγαλύτερη ταρίφα είναι τα φωτοβολταϊκά που εγκαταστάθηκαν όταν οι υψηλές ταρίφες είχαν στόχο να δώσουν εκκίνηση στην αγορά. Η Ίλσε Άιγκνερ και ο Γκάρελτ Ντούιν, υπουργοί οικονομίας της Βαυαρίας και της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας αντίστοιχα, πρότειναν από κοινού ένα μόνιμο όριο στο τέλος ΑΠΕ στα 6,5 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Είπαν ότι ένα κρατικό ταμείο που θα στηριχθεί αρχικά με δάνεια, θα πρέπει να διανέμει τη στήριξη προς τις ΑΠΕ μέσα στα επόμενα χρόνια. Θα διαρκούσε ως το 2028, όταν τα έσοδα από τα τέλη θα ξεπεράσουν τις πληρωμές προς τους παραγωγούς και θα μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνεια. Ο πολιτικός των Πρασίνων, Ρόμπερτ Χάμπεκ, επίσης πρότεινε τη σύσταση ενός κρατικού ταμείου, το οποίο θα χρηματοδοτείται μέσω των φόρων, ώστε να ασχοληθεί με αυτά τα θέματα. Η Agora Energiewende είχε προτείνει ένα αντίστοιχο ταμείο το 2015. (των Sören Amelang και Julian Wettengel, Clean Energy Wire) - https://www.cleanenergywire.org/news/debate-financing-renewables-new-ways-gathers-pace-germany Πηγή: http://energypress.gr/news/enallaktikoys-tropoys-stirixis-tis-prasinis-energeias-anazita-i-germania-kathos-telos-ape-ehei

Σημαντικές αυξήσεις αναμένονται στις τιμές των καυσίμων από την 1η Ιανουαρίου, όταν και θα ισχύσουν οι αυξήσεις στους έμμεσους φόρους. Συγκεκριμένα, ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στη βενζίνη θα αυξηθεί κατά 3 λεπτά το λίτρο, από τα 0,67 στα 0,7 ευρώ. Σε ό,τι αφορά το πετρέλαιο κίνησης, η επιβάρυνση θα φτάσει έως και τα 8 λεπτά ανά λίτρο. Επίσης, στο υγραέριο κίνησης ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης θα αυξηθεί κατά 10 λεπτά το λίτρο, φτάνοντας τα 0,43 ευρώ από τα 0,33 σήμερα. Η τελική τιμή εκτιμάται ότι ίσως αυξηθεί σημαντικά μέσα στο 2017, καθώς οι διεθνείς τιμές των καυσίμων αναμένονται να σκαρφαλώσουν σε αρκετά υψηλότερα από τα περσινά επίπεδα. Πηγή: http://energypress.gr/news/erhontai-ayxiseis-sta-kaysima-kinisis-apo-tin-1i-ianoyarioy

Η ασφαλής διακοπή της λειτουργίας πυρηνικών μονάδων είναι μία περίπλοκη και δαπανηρή διαδικασία. Μεγάλες γερμανικές εταιρείες φέρονται να ζητούν από την κυβέρνηση «κοινωνικοποίηση» των χρεών τους. Η δύσκολη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι τρεις μεγάλες γερμανικές εταιρείες ΡWE, Eon και EnBW τις έχει οδηγήσει να αναθεωρήσουν τους οικονομικούς σχεδιασμούς τους μέχρι το 2022, χρονιά-σταθμό για την διακοπή της λειτουργίας των πυρηνικών σταθμών στη Γερμανία, σύμφωνα τις δεσμεύσεις της γερμανικής κυβέρνησης. Πρόσφατο δημοσίευμα του περιοδικού Spiegel για τα προσεχή σχέδια των τριών μεγάλων ηλεκτροπαραγωγών, αναφέρει μάλιστα ότι οι τρεις ενεργειακοί κολοσσοί επεξεργάζονται την ιδέα για μεταφορά της ευθύνης και του οικονομικού βάρους από την διακοπή λειτουργίας των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στο κράτος. Ειδικότερα το σχέδιο αυτό φέρεται να προβλέπει τη δημιουργία ενός ειδικού ιδρύματος-ταμείου διαχείρισης υπό κρατικό έλεγχο. Σύμφωνα με το σκεπτικό των ενεργειακών εταιρειών, όπως αναφέρει το Spiegel, το προτεινόμενο ταμείο αναμένεται να συνενώσει υπό την «σκέπη» του όλους τους επιμέρους ενεργειακούς φορείς της Γερμανίας, ενώ θα έχει υπό την εποπτεία του τόσο τη λειτουργία των εννέα ενεργών εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας για την περίοδο 2015-2022, όσο και τις διαδικασίες για την ασφαλή απόθεση των πυρηνικών καταλοίπων άλλων 30 μονάδων. Στο ταμείο αναμένεται να συνεισφέρουν οι ίδιες οι εταιρείες πάνω από 30 δισ. ευρώ, ενώ τα διαδικαστικά και διαχειριστικά θέματα θα υπάγονται στο σύνολό τους στη δικαιοδοσία του κρατικού φορέα. Ανησυχία για το κόστος της ενεργειακής μετάβασης Η δημόσια συζήτηση και οι ανησυχίες γύρω από την ενεργειακή μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες δεν είναι κάτι νέο στη Γερμανία. Ήδη κατά τις διαβουλεύσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού μεταξύ CDU/CSU και SPD το φθινόπωρο του 2013, είχε τεθεί ανοιχτά το ζήτημα του κόστους της ενεργειακής μετάβασης και ειδικότερα αλλά και το θέμα σύστασης ειδικού νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με αντικείμενο την κάλυψη των δαπανών απόθεσης των πυρηνικών αποβλήτων. Ωστόσο, λόγω των πολλών προβληματικών πτυχών του θέματος, οι κυβερνητικοί εταίροι δεν κατέληξαν σε συμφωνία. Από την άλλη πλευρά, πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις βλέπουν με σκεπτικισμό ένα τέτοιο ενδεχόμενο, καθώς εκτιμούν ότι τα αποθεματικά των εταιρειών ενέργειας στη Γερμανία δεν επαρκούν για ένα τέτοιο σχεδιασμό. Στο πλαίσιο έρευνας που εκπονήθηκε υπό την αιγίδα της Greenpeace , το Φόρουμ Οικολογικής και Κοινωνικής Οικονομίας της Αγοράς υπολογίζει ότι το πραγματικό κόστος της συνολικής απόθεσης των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής ανέρχεται σε περίπου 44 δισ. ευρώ. Όπως έχει δείξει η πράξη, η πραγματοποίηση έργων αντίστοιχου βεληνεκούς ήταν πάντα πιο ακριβή από ό, τι είχε αρχικά προγραμματιστεί. Παρά το δημοσίευμα του Spiegel, oι τρεις γερμανικές εταιρείες δεν έχουν προβεί σε επιβεβαίωση, χωρίς όμως να το διαψεύσουν. Έντονη πάντως είναι μέχρι στιγμής και η αντίδραση της αντιπολίτευσης. «Πιστές στο μότο ότι 'τα κέρδη πρέπει να ιδιωτικοποιούνται, οι απώλειες να κοινωνικοποιούνται', οι εταιρείες πυρηνικής ενέργειας θέλουν να αποφύγουν φθηνά το κόστος της ευθύνης για τυχόν αρνητικές επιπτώσεις από τη διαχείριση των πυρηνικών αποβλήτων», ανέφερε ο Χουμπέρτους Τσντέμπελ από το γερμανικό Κόμμα της Αριστεράς (Die Linke). Επικριτικά ήταν και τα σχόλια του υπ. Περιβάλλοντος Σλέσβιχ-Xολστάιν από το Κόμμα των Πρασίνων Ρόμπερτ Χάμπεκ, ο οποίος υποστηρίξε ότι η «ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν θα πρέπει να μπει σε ένα κύκλο διαπραγματεύσεων για μεταφορά των χρηματοοικονομικών κινδύνων από τις ηλεκτροπαραγωγούς εταιρείες στο δημόσιο». Gero Rueter / Spiegel, AFP / Δήμητρα Κυρανούδη Υπεύθ. σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής Πηγή: http://www.dw.de/%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE-%CE%BC%CE%B5-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82/a-17633277

Στην 40η θέση υποχώρησε η Αθήνα στη λίστα με τις ακριβότερες πόλεις του κόσμου σε ότι αφορά την ενοικίαση γραφείων. Η ελληνική πρωτεύουσα υποχώρησε μία θέση από πέρυσι κι έτσι τα ενοίκια γραφείων στην πλατεία Συντάγματος κυμαίνονται στα 358 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο το χρόνο. Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της C&W, το West End του Λονδίνου έρχεται για δεύτερη χρονιά πρώτο σαν η ακριβότερη αγορά γραφείων. Οπως αναφέρεται στην έκθεση, η διαφορά στο κόστος χρήσης γραφείων μεταξύ των δυο πρώτων πόλεων αυξάνεται με το West End στο Λονδίνο να παρουσιάζει αύξηση της ζήτησης και επίπεδα ενοικίων 5% ενώ στο Χονγκ Κονγκ τα ενοίκια παρέμειναν σταθερά. Στο Λονδίνο το κόστος χρήσης ανέρχεται σε 2.122 ευρώ/τ.μ. το χρόνο ενώ στο Χονγκ Κονγκ είναι 1.432 ευρώ/τ.μ./έτος. Τα υψηλά ενοίκια αντικατοπτρίζουν την αυξημένη ζήτηση από τις επιχειρήσεις οι οποίες θέλουν να αποκτήσουν έδρα στη μητρόπολη της διεθνούς επιχειρηματικής σκηνής. Στην τρίτη θέση βρίσκεται η Μόσχα, τέταρτο το Πεκίνο και πέμπτο το Τόκιο. Στις δύο τελευταίες θέσεις βρίσκονται το Σάντον στη Ν. Αφρική με 150 ευρώ/τ.μ./έτος και δεύτερη φθηνότερη αγορά είναι η Λεμεσός με 179 ευρώ/τ.μ./έτος. Πηγή: http://ered.gr/gr/newInside.php?art=30211

Αν σκεφτείς πόσα μπορείς να ξοδέψεις για ένα ταξίδι και... προσθέσεις στο τέλος μερικά μηδενικά τότε θα έχεις βρει τους πιο ακριβούς ταξιδιωτικούς προορισμούς στον κόσμο. Πρόκειται για τα μέρη που τα ξενοδοχεία, το φαγητό, οι υπηρεσίες και τα αγαθά έχουν πολύ υψηλές τιμές και απευθύνονται σε πιο τυχερούς πελάτες. Βέβαια και γι αυτά τα μέρη δεν λέιπουν οι ευκαιρίες, αλλά σε γενικές γραμμές πρόκειται για ακριβά ταξίδια. Δείτε παρακάτω ποια είναι τα ταξίδια που κοστίζουν πολύ: Οσλο Σύμφωνα με την έκθεση «Prices and Earnings» η πρωτεύουσα της Νορβηγίας είναι η πιο ακριβή πόλη στον κόσμο. Οι τιμές εκεί είναι 20% παραπάνω από τις υπόλοιπες χώρες της Δ. Ευρώπης και 70% ακριβότερες από τον υπόλοιπο κόσμο. Ζυρίχη Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, είναι το πιο ακριβό μέρος στον κόσμο για να περάσεις ένα Σαββατοκύριακο. Ακριβά ξενοδοχεία, ακριβά εστιατόρια γενικώς οι τιμές είναι «φωτιά». Επίσης οι τιμές στα μέσα μαζικής μεταφοράς και τα ταξί είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο. Νέα Υόρκη Τα λόγια είναι περιττά. Υπέροχη, κοσμοπολίτικη, αλλά ακριβή. Τα ξενοδοχεία, αν θες να μείνεις κάπου καλά, είναι πολύ τσιμπημένα Μπόρα Μπόρα, Γαλλική Πολυνησία Δεν είναι τυχαίο που είναι η αγαπημένος προορισμός των πλουσίων. Η μέση τιμή για μία νύχτα στα διάσημα bungalow στο νερό είναι περίπου 730 ευρώ. Σίδνεϊ Μία από τις ομορφότερες πόλεις στον κόσμο, ωστόσο ένα Σαββατοκύριακο εκεί είναι ακριβότερο από ό,τι ένα Σαββατοκύριακο στη Νέα Υόρκη. Τόκιο Το Τόκιο δεν θα μπορούσε να λείπει από μία τέτοια λίστα. Είναι κατά 50% ακριβότερο από ό,τι οι υπόλοιπες πόλεις της Ασίας. Οσον αφορά το φαγητό και τα χώνια είναι η ακριβότερη πόλη στον κόσμο. Λονδίνο Η ζωή στο Λονδίνο για τους γνωρίζοντες είναι πολύ ακριβή. Αυτό είναι κάτι που θα διαπιστώσει και ο ταξιδιώτης ο οποίος θα κληθεί να πληρώσει σχεδόν 300 ευρώ τη βραδιά σε ένα ξενοδοχείο 4 αστέρων. Οσο για τον καφέ; Είναι κατά 60% ακριβότερος από τη Ρώμη. Λας Βέγκας Είναι γεμάτη η τσέπη σου και θες να ξοδέψεις (λέμε τώρα...); Το Λας Βέγκας είναι το μέρος για σένα. Ξενοδοχεία με ασύλληπτες τιμές, μπέργκερ που κοστίζουν χιλιάδες ευρώ, παραστάσεις που πρέπει να δώσεις μία περιουσία για να τις παρακολουθήσεις. Μόντε Κάρλο Σύμφωνα με το Hotels.com, το Monte Carlo έχει τα πιο ακριβά ξενοδοχεία στον κόσμο. Εξίσου ακριβή είναι η είσοδος στα γήπεδα γκολφ, τένις αλλά και στα σπα του θερέτρου. Μόνο για χοντρά πορτοφόλια... Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/endiaferouses-eidiseis/item/23757-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85

Συγκριτικούς πίνακες με τα τιμολόγια ρεύματος που προσφέρουν η ΔΕΗ και οι επτά εταιρείες προμήθειας ηλεκτρισμού για τα νοικοκυριά και τους εμπορικούς και βιομηχανικούς πελάτες στη χαμηλή τάση δημοσίευσε χθες η ΡΑΕ στην ιστοσελίδα της. Ουσιαστικά πρόκειται για μία εκτίμηση του ποσού που πληρώνει ο πελάτης σε κάθε εταιρεία ανάλογα με το ύψος της τετραμηνιαίας κατανάλωσης. Στον χώρο της λιανικής προμήθειας ηλεκτρισμού εκτός της ΔΕΗ δραστηριοποιούνται οι εταιρείες Elpedison, Ηρων Θερμοηλεκτρική, Green, Watt & Volt, Volterra, Protergia και NRG Trading House. Oι τιμές για τη ΔΕΗ αφορούν στα νέα τιμολόγια, που θα ισχύσουν από αύριο, 25 Ιουλίου, με βάση τις πρόσφατες αυξήσεις στα οικιακά τιμολόγια με χαμηλή κατανάλωση ως 800 kwh το τετράμηνο αλλά και τις μειώσεις για τους επαγγελματικούς πελάτες. Τα ποσά που αναφέρονται στους πίνακες της ΡΑΕ (www.rae.gr) αφορούν στο σύνολο των χρεώσεων του λογαριασμού για το ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς τους φόρους, τα τέλη, τη ΝΕΡΙΤ κ.λπ. και έχουν υπολογιστεί με βάση τα τελευταία δημοσιευμένα διαθέσιμα στοιχεία από τους προμηθευτές. Επειδή τα τιμολόγια μπορεί να τροποποιηθούν στο μέλλον, η ΡΑΕ συνιστά στους καταναλωτές να τα ελέγξουν ξανά και να επιβεβαιώσουν τη χρέωση με κάθε προμηθευτή. Συγκριτικούς πίνακες με τα τιμολόγια ρεύματος που προσφέρουν η ΔΕΗ και οι επτά εταιρείες προμήθειας ηλεκτρισμού για τα νοικοκυριά και τους εμπορικούς και βιομηχανικούς πελάτες στη χαμηλή τάση δημοσίευσε χθες η ΡΑΕ στην ιστοσελίδα της. Ουσιαστικά πρόκειται για μία εκτίμηση του ποσού που πληρώνει ο πελάτης σε κάθε εταιρεία ανάλογα με το ύψος της τετραμηνιαίας κατανάλωσης. Στον χώρο της λιανικής προμήθειας ηλεκτρισμού εκτός της ΔΕΗ δραστηριοποιούνται οι εταιρείες Elpedison, Ηρων Θερμοηλεκτρική, Green, Watt & Volt, Volterra, Protergia και NRG Trading House. Oι τιμές για τη ΔΕΗ αφορούν στα νέα τιμολόγια, που θα ισχύσουν από αύριο, 25 Ιουλίου, με βάση τις πρόσφατες αυξήσεις στα οικιακά τιμολόγια με χαμηλή κατανάλωση ως 800 kwh το τετράμηνο αλλά και τις μειώσεις για τους επαγγελματικούς πελάτες. Τα ποσά που αναφέρονται στους πίνακες της ΡΑΕ (www.rae.gr) αφορούν στο σύνολο των χρεώσεων του λογαριασμού για το ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς τους φόρους, τα τέλη, τη ΝΕΡΙΤ κ.λπ. και έχουν υπολογιστεί με βάση τα τελευταία δημοσιευμένα διαθέσιμα στοιχεία από τους προμηθευτές. Επειδή τα τιμολόγια μπορεί να τροποποιηθούν στο μέλλον, η ΡΑΕ συνιστά στους καταναλωτές να τα ελέγξουν ξανά και να επιβεβαιώσουν τη χρέωση με κάθε προμηθευτή. ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΡΗΤΡΕΣ Ιδιαίτερη προσοχή η Ρυθμιστική Αρχή συνιστά στις ρήτρες που μπορεί να περιλαμβάνουν ορισμένα πακέτα, καθώς και στις επιμέρους εκπτωτικές πολιτικές κάθε εταιρείας, όπως π.χ. έκπτωση παγίου, έκπτωση επί των ανταγωνιστικών χρεώσεων, απαλλαγή από την καταβολή εγγύησης κ.λπ. Ειδικά για τις περιπτώσεις που τα πακέτα περιλαμβάνουν ρήτρες αναπροσαρμογής χρεώσεων, πέραν της σταθερής χρέωσης, η ΡΑΕ προτρέπει τους καταναλωτές να ζητούν όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες από τις εταιρείες για τους όρους αυτούς, καθώς και για τον τρόπο που μπορεί να επηρεάσουν τον λογαριασμό τους. Οι περισσότερες ρήτρες αφορούν: Ρήτρα αναπροσαρμογής Οριακής Τιμής Συστήματος. Ρήτρα αναπροσαρμογής Λογαριασμού Προσαυξήσεων 2 και 3 (ΛΠ-2, ΛΠ-3). Ρήτρα Μεταβατικού Μηχανισμού Ασφάλισης Επαρκούς Ισχύος ( ΜΜΔΕΙ). Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η χρέωση στον λογαριασμό προσδιορίζεται με βάση ένα τυπικό εύρος διακύμανσης της Οριακής Τιμής Συστήματος στη χονδρική αγορά ηλεκτρισμού και των Λογαριασμών Προσαυξήσεων. Οταν οι τιμές αυτές κινούνται εντός του προκαθορισμένου εύρους διακύμανσης, τότε ισχύουν οι χρεώσεις ως έχουν στον τιμοκατάλογο των προμηθευτών. Σε περίπτωση όμως που η μέση οριακή τιμή ή ο λογαριασμός προσαυξήσεων αποκλίνει από τα προκαθορισμένα όρια, τότε η χρέωση του λογαριασμού ρεύματος μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί. Μπορείτε να δείτε τους πίνακες με τις χρεώσεις των προμηθευτών στην ιστοσελίδα της ΡΑΕ http://www.rae.gr/site/categories_new/electricity/market/supply/invoice/info.csp Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=113314774