Αναζήτηση στην κοινότητα
Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'μόλυνση'.
Found 46 results
-
Περισσότερες από 2.000 υγειονομικές και περιβαλλοντικές «βόμβες» σε όλη τη χώρα καταγράφει νέα πολυετής έρευνα που έγινε για λογαριασμό του υπουργείου Περιβάλλοντος. Πρόκειται για τους ρυπασμένους από επικίνδυνα ή μη βιομηχανικά απόβλητα χώρους, σημαντικός αριθμός των οποίων είναι ανεξέλεγκτος. Οι περισσότεροι, σχεδόν οι μισοί, εντοπίστηκαν στην Αττική, αναδεικνύοντας τις σοβαρές συνέπειες της άναρχης βιομηχανικής ανάπτυξης των προηγουμένων δεκαετιών. Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», η εικόνα της πολιτείας για τις περιοχές που έχουν πληγεί από την κακή διαχείριση βιομηχανικών αποβλήτων είναι αποσπασματική. Αιτία, η έλλειψη επικοινωνίας των διαφόρων αρμόδιων υπηρεσιών με το κεντρικό κράτος, η απουσία βάσεων δεδομένων κ.λπ. Τα προβλήματα, άλλωστε, έρχονται συνήθως στο φως ύστερα από κάποια καταγγελία ή έναν έλεγχο και όχι με τη συστηματική καταγραφή της κατάστασης σε μια περιοχή. Το 2013 το υπουργείο Περιβάλλοντος ανέθεσε (με χρηματοδότηση από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη») την καταγραφή και αξιολόγηση της επικινδυνότητας χώρων που είναι ρυπασμένοι από βιομηχανικά και επικίνδυνα απόβλητα σε 10 περιοχές: Αττική, Θεσσαλονίκη, Βοιωτία, Εύβοια, Κοζάνη, Αχαΐα, Ηράκλειο, Μαγνησία, Καβάλα και Χαλκιδική. Η έρευνα (που έφερε εις πέρας η κοινοπραξία εταιρειών Enviroplan A.E., ΕΠΕΜ Α.Ε., Enveco A.E.) παραδόθηκε πριν από λίγες ημέρες στο υπουργείο Περιβάλλοντος και πλέον βρίσκεται σε επεξεργασία. Τα ευρήματα Ποια είναι τα πρώτα ευρήματα; Στο πλαίσιο του έργου έγινε καταγραφή 2.062 χώρων που είναι ρυπασμένοι με βιομηχανικά απόβλητα (επικίνδυνα ή μη). Το 70% των χώρων αυτών είναι ελεγχόμενο, δηλαδή είναι χώροι παραγωγικών μονάδων και χώροι αποθήκευσης/επεξεργασίας αποβλήτων, ενώ το 30% είναι ανεξέλεγκτο (δηλαδή τυχαίοι χώροι όπου έχει γίνει παράνομη διάθεση αποβλήτων). Από τους 2.062 χώρους που εξετάστηκαν, περισσότεροι από τους μισούς (1.376) θεωρήθηκαν δυνάμει ρυπασμένοι από επικίνδυνα απόβλητα. Στην πλειονότητά τους είναι βιομηχανικές εγκαταστάσεις (69%) και χώροι αποθήκευσης/επεξεργασίας (6%), ενώ σημαντικό είναι το ποσοστό των ανεξέλεγκτων χώρων (25%), είτε πρόκειται για ανοικτά οικόπεδα είτε για εγκαταλειμμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Το πρόβλημα είναι πολύ έντονο στην Αττική. Εκεί εντοπίζεται το 41,4% των ρυπασμένων χώρων (855/2.062) και το 43,6% όσων έχουν ρυπανθεί με επικίνδυνα απόβλητα (601/1.376). Ειδικά για τα επικίνδυνα απόβλητα, που είναι και το ζητούμενο, ακολουθεί η Θεσσαλονίκη, με 17% των ρυπασμένων με επικίνδυνα απόβλητα χώρους (236/1.376), η Βοιωτία με 14,6% (202), η Εύβοια με 7,7% (106), η Μαγνησία με 7% (97), η Καβάλα με 1,8% (25), το Ηράκλειο με 1,4% (20), η Χαλκιδική με 1,2% (17) και η Κοζάνη με 0,9% (και 13 χώρους με επικίνδυνα απόβλητα). Μετά την καταγραφή τους, οι χώροι αξιολογήθηκαν ανάλογα με τη δυναμικότητα της εγκατάστασης, το είδος των αποβλήτων και την πιθανή επίπτωση στην υγεία και το περιβάλλον. Ως υψηλής προτεραιότητας, στους οποίους η πολιτεία πρέπει άμεσα να επέμβει, χαρακτηρίστηκαν 61 ελεγχόμενοι χώροι και 115 ανεξέλεγκτοι. Ειδικά για τους 300 πιο ρυπασμένους χώρους (165 ανεξέλεγκτους και 135 ελεγχόμενους), οι μελετητές πραγματοποίησαν έρευνα πεδίου και δειγματοληψίες (έδαφος, επιφανειακά και υπόγεια ύδατα), συνεκτιμώντας τυχόν νεότερα στοιχεία. Στην κατάταξη, λοιπόν, με τους πιο επικίνδυνους χώρους η Αττική κυριαρχεί και πάλι, έχοντας 59 από τους 135 ελεγχόμενους και 76 από τους 165 ανεξέλεγκτους χώρους. Ακολουθεί η Εύβοια με 27 ανεξέλεγκτους και 21 ελεγχόμενους ρυπασμένους χώρους. Οι αιτίες Από τι είδους δραστηριότητα προέρχεται η ρύπανση; Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, το 20,7% προέρχεται από κατεργασία μετάλλων και χαλυβουργία, το 16,3% από εξόρυξη μεταλλευμάτων και λατομικές δραστηριότητες, το 14,8% των χώρων έχουν ρυπανθεί από εργασίες ανάκτησης μετάλλων από απόβλητα, το 14% από χημικές βιομηχανίες, το 7,4% από ναυπηγεία και 7,4% από βιομηχανίες πετρελαιοειδών. Τέλος, ένα 5,9% της ρύπανσης προέρχεται από σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και ακόμα ένα 5,9% από τσιμεντοβιομηχανίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρώτη επιλογή (των 2.062 χώρων) έγινε μέσω της υπόδειξής τους από υπηρεσίες του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα (δήμοι, περιφέρειες, αποκεντρωμένες διοικήσεις, υπουργεία, ΑΕΙ/ΤΕΙ κ.λπ.), καθώς και από φορείς που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος (φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, περιβαλλοντικές οργανώσεις κ.λπ.). Η μελέτη έρχεται σε συνέχεια παλαιότερης έρευνας που πραγματοποίησε το 2009 για λογαριασμό του ΥΠΕΝ το Πολυτεχνείο Κρήτης. Πού αποθηκεύονται και με ποιο τρόπο Σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων που ολοκλήρωσε και ενέκρινε το υπουργείο Περιβάλλοντος πριν από τρεις μήνες, στη χώρα μας σήμερα παράγονται περίπου 200.000 τόνοι επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων ετησίως. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών (33% ή 66.600 τόνοι ετησίως) υπόκειται σε εργασίες ανάκτησης. Νόμιμες διαδικασίες διάθεσης (λ.χ. σε ΧΥΤΥ επικινδύνων) ακολουθούνται για το 22% (44.600 τόνοι), ενώ σε αποθήκευση οδηγείται περίπου το ένα τέταρτο (24% ή 48.400 τόνοι). «Η αποθήκευση (συσσώρευση) εντός των εγκαταστάσεων παραγωγής τους καταδεικνύει τη δυσκολία των επιχειρήσεων να διαχειριστούν με ορθό τρόπο τα απόβλητά τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας των εγχώριων υποδομών, της μη εξεύρεσης τρόπου διαχείρισης, καθώς και του υψηλού κόστους της αποστολής σε αδειοδοτημένες εγκαταστάσεις στο εξωτερικό», αναφέρει το Εθνικό Σχέδιο. Οσον αφορά στο 21% των επικίνδυνων αποβλήτων που παράγονται κάθε χρόνο (ή 41.700 τόνοι ετησίως), δεν υπάρχουν στοιχεία. Οι μισές ποσότητες (περίπου 107.000 τόνοι ετησίως) προέρχονται από τη μεταλλουργία και την κατασκευή μεταλλικών προϊόντων. Σημαντικές ποσότητες επικίνδυνων αποβλήτων προκύπτουν και από τις μονάδες συλλογής και επεξεργασίας απορριμμάτων προς ανάκτηση υλικών (35.700 τόνοι ετησίως) αλλά και τις εγκαταστάσεις συντήρησης και επισκευής οχημάτων (22.200 τόνοι ετησίως). Περί τους 8.000 τόνους επικίνδυνων αποβλήτων ετησίως παράγουν τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος και βιομηχανίες που παράγουν εξοπλισμό μεταφορών. Ολες οι υπόλοιπες βιομηχανικές δραστηριότητες παράγουν λιγότερους από 5.000 τόνους ετησίως. Πηγή: http://greenagenda.gr/2-062-%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B2%CF%8C%CE%BC%CE%B2%CE%B5%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CF%8C%CE%BB%CE%B7-%CF%84%CE%B7-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1/ -
Στην ανάγκη σύνθεσης διαφορετικών στοιχείων, προκειμένου να εξαχθούν πολύτιμα συμπεράσματα για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος, σε επίπεδα που μπορούν να επηρεάζουν αρνητικά τη δημόσια υγεία, αναφέρθηκαν επιστήμονες, οι οποίοι συμμετέχουν στο Διεθνές Συνέδριο του Δικτύου Βιομηχανικά Επιμολυσμένων Περιοχών και Υγείας, που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στο ΑΠΘ. «Δεδομένα έχουμε αλλά όχι συνθετικές μεθόδους ανάλυσης, που θα περιλαμβάνουν ιατρικά και κοινωνικοοικονομικά στοιχεία», είπε χαρακτηριστικά, σε συνέντευξη Τύπου, ο διευθυντής του Τομέα Τεχνολογιών και του Εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Μηχανικής του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ και του Ερευνητικού Κέντρου HERACLES για το εκθεσίωμα και την υγεία, αναπληρωτής καθηγητής Δημοσθένης Σαρηγιάννης, όπως μεταδίδει το ΑΜΠΕ. Σύμφωνα, πάντως, με τους διοργανωτές του συνεδρίου, «υπάρχουν γύρω στις 250.000 περιοχές με πιθανή επιμόλυνση από βιομηχανική δραστηριότητα στις 33 χώρες της Ευρώπης που συμμετέχουν στο δίκτυο επιστημονικής και τεχνολογικής συνεργασίας ISCHNet». Από αυτές, το δίκτυο ISCHNet έχει ταυτοποιήσει 85 περιοχές με ιδιαίτερα σημαντική επιβάρυνση του περιβάλλοντος σε επίπεδα που μπορούν να επηρεάζουν αρνητικά τη δημόσια υγεία. Οι περιοχές κατανέμονται, όπως παρακάτω, σε βιομηχανικές δραστηριότητες: -48% χημική και πετροχημική βιομηχανία -39% επεξεργασία και διάθεση βιομηχανικών αποβλήτων -30% χαλυβουργία και μεταλλουργική βιομηχανία -20% εξορυκτική βιομηχανία -16% διύλιση πετρελαίου -12% ηλεκτροπαραγωγή -9% εξόρυξη πετρελαίου. Πηγή: http://greenagenda.gr/32452/ -
Παρατηρητήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών για την Υγεία στον Ασωπό
Engineer posted μια είδηση in Περιβάλλον
Περισσότερα από δέκα χρόνια μετά το άνοιγμα του φακέλου «Ασωπός», το πρόβλημα παραμένει. Ισως και οξύνεται, όσον αφορά τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Νέα επιδημιολογική μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών υποδεικνύει τον πολλαπλασιασμό συγκεκριμένων μορφών καρκίνου στον Δήμο Σχηματαρίου, ενώ αυξημένο κίνδυνο να νοσήσουν στο μέλλον θα εξακολουθήσουν να έχουν όλοι όσοι έπιναν επί σειρά ετών νερό με εξασθενές χρώμιο. Την υγεία του πληθυσμού της περιοχής θα παρακολουθεί για τα επόμενα 4 χρόνια το Παρατηρητήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, που δημιουργήθηκε από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Το «Παρατηρητήριο και Κέντρο Προαγωγής Υγείας Στερεάς Ελλάδας στον Δήμο Τανάγρας» υλοποιείται από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Εργαστήριο Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής). «Θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά η Πολιτεία έχει αμελήσει το πρόβλημα», ανέφερε ο περιφερειάρχης Κώστας Μπακογιάννης. «Καλούμαστε να διαχειριστούμε τη μεγαλύτερη βιομηχανική συγκέντρωση στη χώρα, χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό και υποδομές. Συχνά έχω την αίσθηση ότι ο μόνος νόμος εκεί είναι ο νόμος της ζούγκλας». «Τα επιδημιολογικά δεδομένα μας δείχνουν ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για την υγεία του πληθυσμού που είχε εκτεθεί στο πολύ ρυπασμένο νερό μέχρι το 2009, όχι μόνο οι κάτοικοι των Οινοφύτων αλλά και της ευρύτερης περιοχής», ανέφερε η κ. Αθηνά Λινού, διευθύντρια του εργαστηρίου. «Παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι είχαμε μέσα σε μια δεκαετία αύξηση της θνησιμότητας από καρκίνο κατά 14%, με την τελευταία χρονιά να έχει αύξηση 90%, ιδίως στους καρκίνους ήπατος και νεφρών, κάτι που συνάδει με την έκθεση σε βαρέα μέταλλα. Επίσης, πρόσφατη μελέτη σε μαθητές Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού σε σχολεία της περιοχής δείχνει ότι στο ένα τέταρτο των παιδιών το αναπνευστικό δεν ήταν σε φυσιολογικά επίπεδα, κάτι πραγματικά ανησυχητικό». Σύμφωνα με την κ. Λινού, μέσα στον επόμενο μήνα θα ολοκληρωθεί νέα επιδημιολογική μελέτη, η οποία υποδεικνύει την αύξηση συγκεκριμένων μορφών καρκίνου: του πνεύμονα, του μαστού, του θυρεοειδούς, της ουροδόχου κύστης, του ήπατος και του οισοφάγου. «Σε ορισμένους καρκίνους η συχνότητα εμφάνισης είναι διπλάσια, σε άλλες 3 ή 4 φορές μεγαλύτερη», ανέφερε η κ. Λινού. «Είναι μορφές καρκίνου που σχετίζονται με την έκθεση σε αρσενικό. Επομένως, φαίνεται ότι το εξασθενές χρώμιο στο νερό συμπεριφέρθηκε με τον ίδιο τρόπο όπως οι μεγάλες συγκεντρώσεις αρσενικού. Αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κάποιας μορφής καρκίνου θα έχουν όλοι όσοι γεννήθηκαν μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 2000, καθώς ο λανθάνων χρόνος μέχρι να είναι διαγνώσιμη μια νόσος μπορεί να είναι από 5 έως 30 χρόνια. Επομένως, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε αυξημένους καρκίνους για μερικές δεκαετίες». To Παρατηρητήριο Yγείας, το οποίο χρηματοδοτείται από την Περιφέρεια και υλοποιείται με τη συνεργασία του δήμου, θα έχει μια σταθερή παρουσία στην περιοχή για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Στο διάστημα αυτό θα πραγματοποιήσει εξετάσεις σε δείγμα πληθυσμού, ενώ με τη σύμφωνη γνώμη της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων θα έχει πρόσβαση στα στοιχεία των νοσοκομείων της περιοχής. Απαντώντας σε ερώτημα της «Κ», η κ. Λινού εκτίμησε ότι τα αποτελέσματα των επιδημιολογικών ερευνών θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων μέσω της δικαστικής οδού από ομάδες νοσούντων. Κάτι που όμως αμφισβητεί ο πατήρ Ιωάννης Οικονομίδης, ηγετική μορφή του αγώνα στον Ασωπό, σημειώνοντας ότι τα δικαστήρια δεν κάνουν δεκτά τα στοιχεία των ιατρικών καταγραφών αν δεν έχουν προκύψει με συγκεκριμένο τρόπο. Το Παρατηρητήριο, πάντως, θα ασχοληθεί και με την προαγωγή της υγείας του πληθυσμού. Οπως ανέφερε η Αφροδίτη Βελουδάκη, μέλος της ομάδας, θα πραγματοποιείται στους κατοίκους ενημέρωση για θέματα όπως η υγιεινή διατροφή, η πρόληψη της παχυσαρκίας και η διακοπή του καπνίσματος. Το πρόβλημα της ρύπανσης των υπογείων υδάτων παραμένει. Οπως ανέφερε χθες ο Σπύρος Καρακίτσιος, από το Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ, τα επίπεδα εξασθενούς χρωμίου στα υπόγεια νερά της Λεκάνης του Ασωπού παραμένουν πολύ υψηλά, εξαιτίας ανθρωπογενούς δραστηριότητας. Προκειμένου να διαπιστωθεί αν η ρύπανση συνεχίζεται, χρειάζεται να γίνονται σταθερές μετρήσεις σε διάφορα σημεία της Λεκάνης, τουλάχιστον για την επόμενη πενταετία, προσέθεσε. Σημείωσε, δε, ότι ο εντοπισμός των πηγών της ρύπανσης θα μπορούσε να είναι εφικτός με συνεχείς δειγματοληψίες κοντά σε «ύποπτες» δραστηριότητες. Οσο για τον ρόλο της Πολιτείας σε όλα αυτά; «Το πρώτο που ζητάς από το κεντρικό κράτος είναι να μη δημιουργεί προβλήματα. Το δεύτερο είναι να δημιουργεί λύσεις», ανέφερε ο κ. Μπακογιάννης. «Εμείς έχουμε καταφέρει το πρώτο. Ως προς το δεύτερο, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία». (από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ") Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=111696 -
Πολωνία: Έξι πόλεις με τη χειρότερη ποιότητα ατμόσφαιρας στην Ευρώπη
Engineer posted μια είδηση in Επικαιρότητα
Έξι πολωνικές πόλεις συγκαταλέγονται μεταξύ των 10 ευρωπαϊκών πόλεων με τη χειρότερη ποιότητα ατμόσφαιρας, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό περιβάλλοντος. Πρόκειται για την Κρακοβία και τις πόλεις Nowy Sacz, Gliwice, Zabrze, Sosnowiec και Katowice. Τη λίστα συμπληρώνουν οι βουλγαρικές Pernik, Plovdiv, Pleven και Dobrich. Ως προς την Κρακοβία (3η στην Ε.Ε. και 1η στην Πολωνία στη σχετική κατάταξη), επισημαίνεται ότι περίπου 30.000 άνθρωποι χρησιμοποιούν ακόμα τον άνθρακα για τη θέρμανση των κατοικιών τους. Από το 2014 θα απαγορεύεται στην πόλη η εγκατάσταση καυστήρων που χρησιμοποιούν άνθρακα, ενώ οι υφιστάμενοι καυστήρες θα πρέπει να αντικατασταθούν εντός πενταετίας με κρατική επιδότηση. Σημειώνεται ότι ο άνθρακας χρησιμοποιείται ακόμα από πολλά νοικοκυριά πολλών πολωνικών πόλεων, λόγω του χαμηλού κόστους του. Πηγή: http://biomassenergy.gr/articles/news/5491-polwnia-eksi-poleis-me-th-xeiroterh-poiothta-atmosfairas-sthn-eyrwph -
Λίστα με τις 10 πιο μολυσμένες περιοχές του πλανήτη συνέταξε και έδωσε στη δημοσιότητα το Ινστιτούτο Μπλάκσμιθ της Νέας Υόρκης. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι οι δέκα περιοχές επιλέχθηκαν βάσει των υψηλών επιπέδων ρύπανσης και της σοβαρότητας των κινδύνων που εγκυμονούν για την ανθρώπινη υγεία. Οι δέκα περιοχές με αλφαβητική σειρά: Agbogbloshie, Γκάνα: αυτή η χωματερή στην πρωτεύουσα της Γκάνας, την Άκκρα, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη περιοχή επεξεργασίας ηλεκτρονικών αποβλήτων στην Αφρική. Οι ηλεκτρονικές συσκευές καίγονται για την ανάκτηση χαλκού και άλλων μετάλλων. Σωματίδια μετάλλων μολύνουν τον αέρα και το έδαφος, απειλώντας την υγεία 40.000 ανθρώπων. Τσερνόμπιλ, Ουκρανία: η πυρηνική καταστροφή του Τσερνόμπιλ το 1986 απελευθέρωσε 100 φορές περισσότερη ραδιενέργεια από αυτή που απελευθέρωσαν οι ατομικές βόμβες που έπληξαν τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Δερματικά και αναπνευστικά προβλήματα, υπογονιμότητα, γενετικές ανωμαλίες και 4.000 περιστατικά καρκίνου του θυρεοειδούς καταγράφηκαν στις πληγείσες περιοχές. Η ρύπανση από το ατύχημα του Τσερνόμπιλ εκτιμάται ότι επηρέασε δέκα εκατομμύρια ανθρώπους. Ποταμός Citarium, Ινδονησία: περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι πλήττονται άμεσα και ως πέντε εκατομμύρια άνθρωποι έμμεσα από τη χημική ρύπανση στη λεκάνη απορροής του ποταμού Citarium στη Δυτική Ιάβα. Λόγω της βιομηχανικής δραστηριότητας, οι συγκεντρώσεις μολύβδου, αλουμινίου, μαγγανίου και σιδήρου στον ποταμό είναι αρκετές φορές υψηλότερα από τα ανώτατα επίπεδα παγκοσμίως. Τζέρζινσκ, Ρωσία: περιοχή που αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα παρασκευής χημικών όπλων στο παρελθόν που παρουσιάζει υψηλά επίπεδα ρύπανσης των υπογείων υδάτων από ρυπαντές όπως διοξίνες και φαινόλη. Οι κάτοικοι υποφέρουν από καρκίνο των ματιών, των πνευμόνων και του νεφρού, ενώ το προσδόκιμο ζωής για τις γυναίκες είναι τα 47 χρόνια και για τους άνδρες τα 42. Hazaribagh, Μπαγκλαντές: τα βυρσοδεψεία χρησιμοποιούν απαρχαιωμένες, μη αποδοτικές μεθόδους κατεργασίας δέρματος, απορρίπτοντας ημερησίως στον κύριο ποταμό της πόλης 22.000 κυβικά λίτρα τοξικών αποβλήτων, βλάπτοντας την υγεία 160.000 ανθρώπων. Κάμπουε, Ζάμπια: πάνω από 300.000 άνθρωποι έχουν υποστεί σοβαρά προβλήματα υγείας από τη ρύπανση που προκαλούν οι εξορύξεις μολύβδου, μια δραστηριότητα που δεν ρυθμίζεται από σαφές νομικό πλαίσιο. Το 2006 τα επίπεδα μολύβδου στο αίμα των παιδιών υπερέβαινα πέντε με δέκα φορές τα ανώτατα συνιστώμενα όρια που θέτουν οι αρμόδιες αρχές. Καλιμαντάν, Ινδονησία: στο νησί του Βόρνεο το Καλιμαντάν και οι γύρω περιοχές έχουν μολυνθεί από τις εξορύξεις χρυσού με τη χρήση υδραργύρου, μια ρυπογόνα διαδικασία που απειλεί την υγεία περίπου 225.000 ανθρώπων. Ποταμός Matanza, Αργεντινή: περισσότερες από 150.000 βιομηχανίες απορρίπτουν ρυπαντές -μεταξύ των οποίων ψευδάργυρο, μόλυβδο, χαλκό και νικέλιο-, στον ποταμό Matanza, ο οποίος διασχίζει το Μπουένος Άιρες. Το νερό δηλητηριάζεται, προκαλώντας προβλήματα υγείας στους περίπου 20.000 κατοίκους της περιοχής. Το Δέλτα του Νίγηρα: άγνωστος αριθμός ανθρώπων πλήττεται από τις δραστηριότητες των πετρελαϊκών βιομηχανιών στην περιοχή. Το διάστημα 1976 με 2001, σημειώθηκαν περισσότερα από 7.000 περιστατικά πετρελαιοκηλίδων. Norilsk, Ρωσία: βιομηχανική πόλη στη Σιβηρία. Κάθε χρόνο 500 τόνοι οξειδίων χαλκού, 500 τόνοι οξειδίων νικελίου και δυο εκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του θείου μολύνουν τον αέρα. Το προσδόκιμο ζωής των εργατών της βιομηχανικής ζώνης είναι δέκα χρόνια χαμηλότερο από αυτό των υπόλοιπων Ρώσων. Πηγή: http://www.econews.gr/2013/11/07/lista-molusmenes-perioxes-107733/ -
Μαντούδι: Πώς ένας τοπικός ορυκτός πόρος μετατρέπεται σε παράγοντα υπανάπτυξης μιας περιοχής! Υπογράφηκε η καταστροφή της Βόρειο-Κεντρικής Εύβοιας από τον τέως εκπρόσωπο της ΤΕΡΝΑ και νυν υφυπουργό ανάπτυξης! Δημιουργείται από την ΤΕΡΝΑ ιδιωτική βιομηχανική περιοχή (ΒΙ.ΠΕ.) υψηλής όχλησης! Στο "παιγνίδι" και ο τέως υπουργός «περιβάλλοντος», που είναι από τους αρχηγούς των σκανδάλων της λίστας Λαγκάρντ και ο οποίος έδωσε το πράσινο φως της καταστροφής. Το Μάη του 2010 η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ΑΕ ανακοίνωσε την πρόθεση της να ιδρύσει ιδιωτική βιομηχανική περιοχή (ΒΙΠΕ) στην περιοχή Μαντουδίου. Ένα μήνα νωρίτερα η ίδια εταιρεία είχε ανακοινώσει ότι εισέρχεται στο τομέα της διαχείρισης και ενεργειακής αξιοποίησης των σκουπιδιών. Η διαδικασία αδειοδότησης έχει μπει τώρα στην τελική φάση της... “ΒΙ.ΠΕ. Β. Ευβοίας: Μια λευκή επιταγή στην ρύπανση και την απαξίωση του τουρισμού και της γεωργίας” αναφέρει η Συντονιστική επιτροπή για τον αγώνα κατά της ΒΙ.ΠΕ.Β.Ε. και σε ανακοίνωσή της επισημαίνει το αίτημα της τοπικής κοινωνίας να μην προχωρήσει η δημιουργία ΒΙΠΕ, που θα υποβαθμίσει την εικόνα της περιοχής και θα ανατρέψει την αναπτυξιακή κατεύθυνση προς τον τουρισμό. Η Επιτροπή Αγώνα Ενάντια στη ΒΙ.ΠΕ. Βόρειας Εύβοιας εξέδωσε την ανακοίνωση στη συνέχεια: Η ΒΙΠΕ Δεν Είναι Λύση... Είναι Καταστροφή! Η υπουργική απόφαση για τη δημιουργία ΒΙ.ΠΕ. στο Μαντούδι αποτελεί ένα τεράστιο έγκλημα σε βάρος της περιοχής της Βόρειας Εύβοιας, που θα έχει επιπτώσεις στην ΥΓΕΙΑ μας, στις ΔΟΥΛΕΙΕΣ μας και στο ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, όχι μόνο εδώ αλλά και στην ευρύτερη περιοχή ολόκληρης της Εύβοιας και των Σποράδων. Συγκεκριμένα: Επιτρέπει την εγκατάσταση εξαιρετικά ρυπογόνων και επικίνδυνων για την υγεία μας μονάδων (μονάδα καύσης σκουπιδιών, δεξαμενές υγροποιημένου φυσικού αερίου κλπ) στο χώρο της ΒΙ.ΠΕ. Επιτρέπει την αποθήκευση επικίνδυνων αποβλήτων στο χώρο της ΒΙ.ΠΕ. Επιτρέπει (σε… «εξαιρετικές περιπτώσεις»!) την απόρριψη οποιωνδήποτε υλικών/ουσιών στη θάλασσα. Επιτρέπει την υπεράντληση μέχρι και 800 κυβικών νερού την ώρα (!!!) από τον υδροφόρο ορίζοντα του Μαντουδίου, επηρεάζοντας την ποσότητα και την ποιότητα του νερού σε ολόκληρη την περιοχή με σοβαρές συνέπειες για την γεωργία, τη κτηνοτροφία και το περιβάλλον. Η απόφαση προβλέπει μάλιστα και τη δυνατότητα οι επιχειρήσεις να υδρεύονται συμπληρωματικά και από το δίκτυο ύδρευσης του Μαντουδίου. Θεωρεί δεδομένη τη δημιουργία θερμοηλεκτρικού σταθμού 1160 Mw με φυσικό αέριο, που θα καταστρέψει το κλίμα, θα οδηγήσει σε χλωρίωση και υπερθέρμανση της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής, θα προκαλέσει χρόνια, σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα στους κατοίκους και θα οδηγήσει τη βλάστηση σταδιακά στο μαρασμό (λόγω όξινης βροχής, εξάντλησης του υδροφόρου ορίζοντα και ρύπανσης του εδάφους). Αφήνει ανοιχτή τη δυνατότητα για μεταφορά του δρόμου που συνδέει το Μαντούδι με το Πήλι στο τμήμα που σήμερα διασχίζει τη ΒΙ.ΠΕ., γεγονός που θα επιτρέψει στην εταιρία να λειτουργεί μακριά από αδιάκριτα βλέμματα διερχομένων. Η απόφαση αυτή στηρίζεται στο ΨΕΜΑ και την ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ: Η Διεύθυνση Χωροταξίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος, προκειμένου να δικαιολογήσει τη δημιουργία ΒΙ.ΠΕ., ισχυρίστηκε ότι τα μεταλλεία λευκολίθου είναι ενεργά και λειτουργούν! Δικαιολογήσανε μάλιστα το γιγάντιο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρισμού με το γελοίο επιχείρημα ότι θα εξυπηρετεί τις ανάγκες του εργοστασίου λευκολίθου. Μακάρι να ήταν έτσι! ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΝΑΒΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ, με σεβασμό βέβαια του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων. ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΝΟΜΙΜΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΙ.ΠΕ.! Η απόφαση παραβλέπει τα επιστημονικά πορίσματα της Επιθεώρησης Περιβάλλοντος που αποδείκνυαν ότι μια ΒΙ.ΠΕ. που θα επιτρέπει την εγκατάσταση μονάδων υψηλής όχλησης είναι αντίθετη με τις προβλέψεις των χωροταξικών πλαισίων για μέσης όχλησης δραστηριότητες και ήπιο τουρισμό. Η απόφαση παραβλέπει την καταπάτηση αγροτικών εκτάσεων, την αλλοίωση της κοίτης του Κυμασιώτη και την ύπαρξη στην περιοχή προστατευόμενων υγρότοπων. Η απόφαση αυτή αποτελεί ένα ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ: Ο Αθ. Σκορδάς είχε παρουσιάσει ως εκπρόσωπος της ΤΕΡΝΑ τα σχέδια της εταιρίας για ΒΙ.ΠΕ. στο δημοτικό συμβούλιο Μαντουδίου τον Ιούνιο του 2010. Τώρα είναι υφυπουργός στο Υπουργείο Ανάπτυξης, υπεύθυνος για τις ΒΙ.ΠΕ.!!! Η απόφαση για δημιουργία ΒΙ.ΠΕ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ! Οι εκπρόσωποι της εταιρίας στην περιοχή διαδίδουν πως θα ανοίξουνε δουλειές! Προσπαθούν να κερδίσουν τη συμπάθεια των άνεργων κατοίκων, ψιθυρίζοντας τους στο αυτί «Να κάνουν αίτηση, αλλά να μην το πουν σε άλλους!». Οι επιχειρηματίες όμως δεν έρχονται για να κάνουν κοινωνικό έργο! Κοιτάνε να αυξήσουν με κάθε τρόπο το κέρδος τους. Ιδιαίτερα η περιοχή του Μαντουδίου, παρά τους πολλούς και πολλά υποσχόμενους σωτήρες – επενδυτές που πέρασαν, μετράει μόνο περιβαλλοντικά εγκλήματα, ενώ συνεχίζει δυστυχώς να μαστίζεται από την ανεργία και την υποβάθμιση. Η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής, που είναι το μόνο συγκεκριμένο έργο που περιγράφεται από την εταιρία και τα υπουργεία, θα απασχολεί 84 άτομα, εκ των οποίων τα 60 θα είναι θέσεις ειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού. Είμαστε έτοιμοι να καταστρέψουμε τη γεωργία, την αλιεία, τον τουρισμό, προκειμένου να πιστέψουμε τις ίδιες υποσχέσεις; Ποιον τόπο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;; Καλούμε όλους τους κατοίκους της βόρειας Εύβοιας και μαζί με αυτούς τους κατοίκους όλης της Εύβοιας, των Σποράδων και της υπόλοιπης Ελλάδας, να αντιδράσουμε δυναμικά σε αυτό το έγκλημα, πριν να είναι αργά! ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙ.ΠΕ. Βόρειας Εύβοιας (επικοινωνία: [email protected]) ΒΟΡΕΙΟΣ ΕΥΒΟΙΑ ΚΑΙ ... ΒΙ.ΠΕ. Της Γιάννας Κορέλη- Μπουλουγούρη Βασικό ζητούμενο για κάθε τόπο είναι, βεβαίως, η οικονομική ανάπτυξη. Η δυνατότητα παραγωγής και κατανάλωσης αγαθών έχει καταστεί σήμερα ο πρωταρχικός στόχος κάθε οργανωμένης κοινωνίας. Η διαδικασία όμως επίτευξης του στόχου αυτού γίνεται με ένα τρόπο, που… ζουγκλοποιεί την ανθρωπότητα. Οι διαδικασίες είναι τέτοιες, που κάποιοι λίγοι ισχυροποιούνται και οι περισσότεροι είναι αδύναμοι και σε συνεχή ανάγκη. Η διανομή των αγαθών, είτε παρέχονται από τη φύση είτε με την ανθρώπινη παρέμβαση, γίνεται με ένα εντελώς άδικο και άνισο τρόπο. Η κοινωνία μοιάζει με ζούγκλα και ισχύει πάντα το δίκαιο του ισχυρότερου. Οι συγκρούσεις και ο αγώνας και ο ανταγωνισμός δεν έχουν τέλος. Τα μοναδικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου, ως έμβιου όντος, αμβλύνονται. Θα περίμενε κανείς, ότι η βιολογική εξέλιξη του ανθρώπου θα τον βοηθούσε, να αναπτύξει κοινωνίες συνύπαρξης και όχι ύπαρξης, αλλά ο στόχος αυτός είναι πολύ μακριά ακόμη. Η κατάσταση έχει διαμορφωθεί έτσι, ώστε τις τύχες των κοινωνιών να τις καθορίζουν λίγοι και δυστυχώς οι υπόλοιποι και περισσότεροι να ακολουθούν εκόντες, άκοντες. Οι κατά καιρούς διατυπωμένες αξίες, με βάση τις οποίες, θα έπρεπε να διαβιεί ο άνθρωπος, και το πεπερασμένο του χρόνου και του χώρου της ανθρώπινης ύπαρξης, περισσότερο μένουν σε φιλοσοφικό επίπεδο και πολύ λιγότερο μπαίνουν σε εφαρμογή και αυτό γίνεται με θυσίες τις περισσότερες φορές. Βέβαια, ο τρόπος, με τον οποίο λειτουργεί η κοινωνία σήμερα, είναι πολύ περίπλοκος και έχουν γίνει και γίνονται ατέλειωτες συζητήσεις για αυτό, χωρίς να έχει βγει ένα ασφαλές συμπέρασμα μέχρι τώρα. Πάντοτε, το «τι δέον γενέσθαι», είναι ζητούμενο. Είναι όμως παραδεκτό, ότι μια συνέπεια του γενικότερου μοντέλου, που ακολουθείται, είναι και η οικονομική κρίση, η οποία πλήττει τις δυτικές κοινωνίες και όχι για πρώτη φορά. Με ιδιαίτερη δε σφοδρότητα πλήττει την Ελλάδα των αμαρτιών και των πλημμελημάτων. Είναι απολύτως λογικό, η οικονομική ανάπτυξη ενός τόπου να βασίζεται στις δυνατότητες, που παρέχει ο ίδιος ο τόπος και οι άνθρωποί του. Συμβαίνει όμως πολλές φορές, να παραβλέπονται οι δυνατότητες ενός τόπου και χρησιμοποιείται αυτός για οικονομική δραστηριότητα, που εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα. Όχι μόνο παραβλέπονται, αλλά δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν το συμφέρον των κατοίκων, το φυσικό περιβάλλον και γενικότερα όλα τα χαρακτηριστικά του τόπου προς επίτευξη ενός σκοπού, που αφορά άλλους. Δηλαδή, χρησιμοποιείται ένας τόπος, όχι από και για τους κατοίκους, αλλά από άλλους και για άλλους. Ελάχιστοι ντόπιοι κάτοικοι και ελάχιστα επωφελούνται. Στην Αφρική αυτό συμβαίνει από την εποχή της αποικιοκρατίας με πολύ πιο άγριο τρόπο, αφού εκεί οι δραστηριότητες στοχεύουν στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Θα περίμενε κανείς, ότι οι κάτοικοι των χωρών της Αφρικής, με τους σημαντικούς φυσικούς πόρους, θα είχαν ένα ανεπτυγμένο επίπεδο διαβίωσης. Στην πραγματικότητα όμως λιμοκτονούν και έχουν υποβαθμισμένη ανθρώπινη υπόσταση. Όπως το άτομο χρειάζεται ένα σκοπό στη ζωή του, για να πάρει νόημα η ζωή αυτή, για να συντονίζει όλες του τις προσπάθειες προς μια ενιαία κατεύθυνση και να το βοηθά εντείνοντας τις δυνάμεις του, να γίνεται ολοένα καλύτερο, το ίδιο και ένας λαός. Αλλιώς, άτομο και λαός αφήνονται στην τύχη τους και ζουν ζωή της στιγμής, χωρίς προοπτική κι ελπίδα για πρόοδο πραγματική. Όπως, όμως, στο άτομο ο σκοπός της ζωής του είναι δυναμογόνος, όταν πηγάζει από μέσα, από τις δικές του ανάγκες και δυνατότητες, έτσι και για το λαό. Κι αυτόν μπορεί να τον συγκινήσει και να τον εμπνεύσει μονάχα ένα ιδανικό, που ριζώνει στο δικό του χώμα και στη δική του φυσική ζωή. Ιδανικό δηλαδή , που πηγάζει από την ιστορία του και τη ζωντανή του παράδοση, που ταιριάζει με τη ψυχολογία του, με τον τόπο του και τις ανάγκες, που δημιουργεί! Να είναι σε θέση να κρίνουν οι ίδιοι οι άνθρωποι υπεύθυνα τα προβλήματα, που τους παρουσιάζει η ατομική και ομαδική ζωή τους. Χωρίς να παρασύρονται σαν άβουλη αγέλη από τον πρώτο δυνατό, η δημαγωγό της ημέρας. Άνθρωποι ικανοί να εξασφαλίζουν οι ίδιοι με την προσωπική τους εργασία τους υλικούς όρους της ζωής τους και όσα χρειάζονται για να κρατιέται η ανθρώπινή τους αξιοπρέπεια. Όπως τα άτομα διαφέρουν μεταξύ τους, έτσι και οι λαοί. Τις διαφορές αυτές δεν τις αρνείται το Ανθρωπιστικό ιδανικό, αρνείται, όμως, το χωρισμό των λαών σε λαούς κυρίων και λαούς σκλάβων ή λαούς, που πρέπει να εξοντωθούν. Γι αυτό οι λαοί έχουν την ανθρώπινή τους αξία κι έχουν το ίδιο δικαίωμα να ζήσουν ανθρώπινα και ν’ αναπτύξουν τον εαυτό τους ελεύθερα, όπως διετύπωσε και μας άφησε πνευματική κληρονομιά …ο Αλέξανδρος Δελμούζος! Αιτία για τη φιλοσοφική διάθεση των πιο πάνω είναι η κατάσταση, που ζούμε αυτήν την περίοδο στη βόρεια και ιδιαίτερα στη Βορειοκεντρική Εύβοια, για την οποία η οικονομική κρίση άρχισε πριν από 20 σχεδόν χρόνια και τα τελευταία χρόνια είναι πολύ πιο έντονη. Η Βορειοκεντρική Εύβοια, μέχρι πριν μερικές δεκαετίες, στήριζε την ύπαρξή της κυρίως στη γεωργοκτηνοτροφία, όπως, άλλωστε, οι περισσότερες περιοχές στην Ελλάδα. Όμως είχε και έχει την τύχη να κρύβει στο υπέδαφός της ένα πολύτιμο υλικό, τον Μαγνησίτη, (λευκόλιθο), του οποίου η εκμετάλλευση και μερική επεξεργασία είχαν αρχίσει υποτυπωδώς στα τέλη του 19ου αιώνα με πολλές διακυμάνσεις ύφεσης και ανάπτυξης. Δηλαδή τα τελευταία 100 χρόνια ένα μέρος της οικονομικής δραστηριότητας στηρίχθηκε στον Μαγνησίτη. Από το 1960 και μετά η εκμετάλλευση αυτή άρχισε να εντείνεται με έναν ανορθόδοξο και σπάταλο τρόπο, με αποτέλεσμα να αλλάξει, άρδην, το σκηνικό. Η γεωργοκτηνοτροφία κατάντησε πάρεργο για πολλούς και το σύνολο του πληθυσμού εστιάστηκε στον Λευκόλιθο. Υπήρξε δε και προσέλκυση σημαντικού αριθμού μη Ευβοέων. Το πάρτυ, όμως, ήταν σύντομο, κράτησε μόνο 30 χρόνια. Παρά τις προσπάθειες της τελευταίας δεκαετίας, του περασμένου αιώνα, η οριστική κατάρρευση ήλθε το 2000. Τα αποθέματα δεν έχουν ακόμη τελειώσει, αλλά η κατάρρευση ήταν αποτέλεσμα και εσωτερικών αλλά και εξωτερικών παραγόντων. Εκτός από την απασχόληση, ο τόπος γενικότερα δεν ωφελήθηκε. Κανένα δείγμα της ευημερίας, που προηγήθηκε, δεν υπάρχει σήμερα. Ούτε ένα αξιόπιστο οδικό δίκτυο δεν κατασκευάστηκε, ούτε ένα σημαντικό λιμάνι στην πλευρά του Αιγαίου. Το καλό είναι, ότι οι μεγάλοι ανοικτοί χώροι εξόρυξης έχουν μετατραπεί σε όμορφες μικρές λίμνες. Οι όχθες των λιμνών και οι μεγάλοι χωμάτινοι όγκοι καλύπτονται από βλάστηση, χάρις στην εντυπωσιακή δυνατότητα φυσικής αναγέννησης, που διαθέτει ο τόπος μας. Αμέσως μετά το οριστικό κλείσιμο των μεταλλείων ο τόπος βυθίστηκε σε τέλμα. Εναλλακτικές λύσεις δεν υπήρχαν, και ο μαρασμός ήταν η συνέπεια. Η Εύβοια αποτελεί τμήμα ενός κράτους, οι κυβερνήσεις του οποίου, θα έπρεπε να δημιουργούν προϋποθέσεις, ώστε μια τοπική κοινωνία να στηρίζεται και να ανοίγει καινούργιους δρόμους και να προχωρά με σταθερότητα και σιγουριά. Αυτά όμως είναι ονειροπόλες σκέψεις, γατί τέτοια κυβέρνηση δεν υπήρξε ποτέ. Όσο ξαφνιασμένοι και σαστισμένοι ήταν οι παράγοντες και κάτοικοι της περιοχής, άλλο τόσο ήταν και οι κυβερνώντες. Καμιά πρόταση και καμιά ενέργεια. Όλοι περιμένουν το «θαύμα;». Ήρθε και η γενικότερη κρίση και τώρα η κατρακύλα είναι ακόμα μεγαλύτερη. Στην ευρύτερη περιοχή υπήρξαν δειλά βήματα προς τη γεωργική παραγωγή και τον τουρισμό, χωρίς καμία, όμως, βοήθεια από την κεντρική διοίκηση και καμιά βελτίωση στις υποδομές. Το τραγικό είναι, ότι πολλοί εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να πιστεύουν, ότι η μόνη λύση στο πρόβλημα είναι ο προσανατολισμός σε, οιασδήποτε μορφής, Βιομηχανική δραστηριότητα. Δηλαδή στην υπόλοιπη Ελλάδα μόνο οι περιοχές, που έχουν βαριές βιομηχανίες ευημερούν, ενώ οι υπόλοιπες λιμοκτονούν και «εκλιπαρούν» για μια βαριά βιομηχανική εγκατάσταση στη περιοχή τους! Όλοι γνωρίζουν, ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις δεν είναι επιθυμητές, γιατί συνεπάγονται σημαντική επιβάρυνση του περιβάλλοντος, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και ανασταλτικό παράγοντα για άλλες δραστηριότητες, που θα μπορούσε να προσφέρει ένας τόπος. Βεβαίως η Βιομηχανική παραγωγή είναι απαραίτητη σήμερα και είναι συνυφασμένη με τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Σε μια ευνομούμενη όμως πολιτεία θα πρέπει να γίνεται σωστή χωροθέτηση των δραστηριοτήτων, ώστε αυτές να ταιριάζουν με τα χαρακτηριστικά του κάθε τόπου. Στη πράξη… φορτώνουν ανεπιθύμητες δραστηριότητες σε περιοχές, των οποίων οι κάτοικοι έχουν αδυναμία. Αποστερημένοι, ίσως και εσκεμμένα, από άλλες δυνατότητες, ώστε να δεχθούν εύκολα κάτι, που άλλοι δεν θα δέχονταν. Μια τέτοια κατάσταση αντιμετωπίζουμε τώρα στη Βορειοκεντρική Εύβοια. Μια περιοχή με πλείστες άλλες δυνατότητες ανάπτυξης «στριμώχνεται», να δεχθεί μια «Βιομηχανική Περιοχή» δηλαδή ένα χώρο, στον οποίο εξ ορισμού υπάρχει δυνατότητα οιασδήποτε δραστηριότητας, ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις, που αυτή έχει στην ποιότητα της ζωής των κατοίκων και τις άλλες δραστηριότητες τους και με αμφίβολα οικονομικά ανταλλάγματα. Εκμεταλλευόμενοι κάποιοι, αλλά και οι κυβερνώντες την παρελθούσα Μεταλλευτική δραστηριότητα, με την απαραίτητη Βιομηχανική επεξεργασία του υλικού, (αποδεκτή και συνυφασμένη με τον τόπο) και την επελθούσα ένδεια προσπαθούν να περάσουν την ιδέα, ότι η η Βορειοκεντρική Εύβοια είναι ζώνη Βιομηχανικών δραστηριοτήτων και ότι η ίδρυση της ΒΙ.ΠΕ. είναι ο μόνος τρόπος για να μετατραπεί σε «παράδεισο» ο τόπος. Μια καθαρά μη κεντρική περιοχή χαρακτηρίζεται «Βιομηχανικό κέντρο», αλλοιώνοντας τελείως τα διαφορετικά φυσικά χαρακτηριστικά της. Ας προσπαθήσουμε να δούμε διαφορετικούς δρόμους για ανάπτυξη με τα δεδομένα της σύγχρονης κοινωνίας. Σημαντικό και μοναδικό πλεονέκτημα της περιοχής είναι το εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον, από τα λίγα που υπάρχουν στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με τη μικρή απόσταση από τα μεγάλα αστικά κέντρα (Χαλκίδα, Αθήνα) και το γεγονός ότι δεν βρίσκεται στον κεντρικό άξονα της χώρας. Όποιος ταξιδεύει ανά την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό διαπιστώνει, ότι ζούμε σε μια περιοχή της Γής με φυσικό περιβάλλον, που δύσκολα συναντά κανείς. Οι δυνατότητες στον Τουριστικό τομέα και τον τομέα Γεωργικής παραγωγής είναι μεγάλες αλλά ανεκμετάλλευτες. Είναι περίεργο και τραγικό συνάμα αυτό, που συμβαίνει. Η Β. Εύβοια αποτελεί μαζί με την Ανατολική Μαγνησία (Πήλιο) και τις Βόρειες Σποράδες ένα τρίπολο γεωγραφικού συστήματος με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που ευνοούν την Τουριστική ανάπτυξη και τις δραστηριότητες ήπιου χαρακτήρα. Δασοσκεπή βουνά, πλούσια και ποικίλη χλωρίδα και πανίδα, ποτάμια και πηγές, όμορφες και πολλές ακρογιαλιές. Τα βουνά και οι ρεματιές της Β. Εύβοιας αποτελούν, ίσως τον σημαντικότερο βιότοπο για τη χαλέπιο πεύκη και τον πλάτανο. Τα βουνά της καλύπτονται σε μεγάλο ποσοστό από δάση. Όμως, ενώ οι δύο πρώτοι πόλοι έχουν αναπτυχθεί ακριβώς με τη βοήθεια αυτών των χαρακτηριστικών, στη Β. Εύβοια, που είναι και πιο κοντά στα αστικά κέντρα, η Τουριστική ανάπτυξη είναι ακόμα υποτυπώδης. Η μικρή εξαίρεση της Αιδηψού δεν αλλάζει την κατάσταση, γιατί, αφ΄ενός ο τουρισμός της Αιδηψού είναι ειδικός (ιαματικά λουτρά), αφ’ ετέρου η επικοινωνία με την Αιδηψό γίνεται κατ’ ευθείαν μέσω του κεντρικού οδικού άξονα της Χώρας και δεν επηρεάζει την υπόλοιπη Βόρειο και ιδιαίτερα τη Βορειοκεντρική Εύβοια. Το Πήλιο και οι Σποράδες αποτελούν προβαλλόμενο και από το κράτος Τουριστικό προορισμό, ενώ η Β. Εύβοια, που θα μπορούσε να είναι εκτός από τουριστικός προορισμός και τόπος εξοχικής κατοικίας, ακόμα και για τους Έλληνες, είναι άγνωστη. Μπορεί η Σκιάθος να «βουλιάζει» από τουρίστες, αλλά λίγα μίλια νοτιότερα η Β. Εύβοια είναι «Terra incognita». Προφανώς κανείς δεν θα σκεφτόταν να στήσει μια ΒΙ.ΠΕ. στο Πήλιο ή στη Σκιάθο. Το κάνει, όμως, στην απέναντι τους ακτή την Β. Εύβοια. Ακόμη και η συγκοινωνία των Β. Σποράδων με το κέντρο γίνεται μέσω της απέναντι ακτής του Β. Ευβοϊκού και όχι μέσω Β. Εύβοιας, όπως γεωγραφικά θα ήταν εύλογο. Μια απόπειρα, που έγινε πριν μερικά χρόνια, για σύνδεση των Β. Σποράδων, μέσω Β. Εύβοιας, απέτυχε σε ελάχιστο χρόνο. Η «σκόπιμη;» έλλειψη ενός σύγχρονου και αξιόπιστου οδικού δικτύου αποστερεί την δυνατότητα αξιοποίησης των δυνατοτήτων στο Γεωργικό και Τουριστικό τομέα. Με ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο στην Εύβοια το ταξίδι Αθήνα – Σκόπελος θα ήταν μισής διάρκειας, απ’ ότι είναι σήμερα μέσω Αγ. Κωνσταντίνου. Επί πλέον παράλληλα με το φυσικό περιβάλλον, οι αρχαιολογικοί χώροι, που αναμένουν την ανάδειξη, τα αρκετά γενικά και θεματικά μουσεία, τα θρησκευτικά κέντρα (μοναστήρια, προσκυνήματα) και κάθε είδους πολιτιστικές δραστηριότητες μπορούσαν και μπορούν, να ενισχύσουν την τουριστική κίνηση. Ο παραδοσιακός αλλά και θεμελιώδης για την ανθρώπινη ύπαρξη γεωργοκτηνοτροφικός τομέας σε συνδυασμό με μικρές μονάδες μεταποίησης και τυποποίησης θα μπορούσε να ενδυναμώσει την οικονομική δραστηριότητα. Δυστυχώς, ο τομέας αυτός παραπαίει ανάμεσα στις επιδοτήσεις και τους μεσάζοντες και δεν μπορεί να αναδειχθεί. Οι λίγοι άνθρωποι, που απασχολούνται ακόμα στον τομέα αυτό, είναι πλήρως απογοητευμένοι και αντιμετωπίζουν αδιέξοδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ελαιόλαδο. Η Β. Εύβοια παράγει σημαντικές ποσότητες λαδιού πολύ καλής ποιότητας. Χωρίς οργανωμένο σύστημα αρχικά εξασφάλισης της ποιότητας και στη συνέχεια της τυποποίησης και προώθησης του ελαιολάδου το προϊόν είναι άγνωστο. Οι παραγωγοί αρκούνται στη μικρή επιδότηση και γίνονται έρμαια των μεσαζόντων, που αγοράζουν το λάδι σε εξευτελιστικές τιμές. Τα Μεταλλεία είναι επίσης μια προοπτική. Το μετάλλευμα όμως είναι ένα προϊόν, που απευθύνεται στη διεθνή αγορά και επηρεάζεται πολύ έντονα από τις διακυμάνσεις της αγοράς αλλά και τα εσωτερικά προβλήματα της παραγωγής. Τα αποθέματα δεν είναι ανεξάντλητα και αργά ή γρήγορα θα τελειώσουν. Αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, η εκμετάλλευση των μεταλλείων είναι μια καλή προοπτική, αλλά πρέπει να αποτελούν μέρος της ανάπτυξης και δεν θα πρέπει πάλι ολόκληρη η περιοχή να στηρίζεται μόνο σ’ αυτά. Δεν πρέπει και δεν μπορεί να επαναληφθεί το λάθος της ανεξέλεγκτης και σπάταλης εκμετάλλευσης. Είναι απαραίτητο, η εκμετάλλευση να γίνεται με ορθολογιστικό τρόπο και σεβασμό στο περιβάλλον. Αντί όλων αυτών η Βορειοκεντρική Εύβοια και κατά συνέπεια όλη η Βόρεια Εύβοια γίνεται τόπος βιομηχανικών δραστηριοτήτων. Το σπουδαίο είναι, ότι κανείς δεν ξέρει, τι πρόκειται ακριβώς να γίνει. Το νομοθετικό πλαίσιο προβλέπει, ότι σε μια ΒΙ.ΠΕ. μπορούν να δημιουργηθούν εγκαταστάσεις με σημαντική επιβάρυνση στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Η σύγχυση είναι μεγάλη. Η υπάρχουσα ένδεια δημιουργεί οπαδούς της ιδέας, αλλά και έντονη ανησυχία σε σκεπτόμενους ανθρώπους. Πρώην υπάλληλοι των εταιρειών, που δραστηριοποιούνται στη περιοχή, κατέχουν κυβερνητικά πόστα σε άμεση σχέση με τις επιδιωκόμενες δραστηριότητες και προφανώς εξυπηρετούν τα πρώην και ενδεχομένως, νυν, αφεντικά τους. Ερωτήσεις γίνονται στη Βουλή και δίνονται αόριστες απαντήσεις. Η συζήτηση πολλές φορές περιστρέφεται γύρω από την νομιμότητα και όχι την ουσία. Αλλά η νομιμότητα είναι κάτι σχετικό. Κάθε τι νόμιμο δεν μπορεί να θεωρείται και ηθικό. Ακούγεται, ότι όλη η ιστορία αφορά την εκ νέου μεταλλευτική δραστηριότητα και λειτουργία εγκαταστάσεων παραγωγής ενέργειας. κυρώθηκε η χρήση λιθάνθρακα και θα χρησιμοποιήσουν, λένε, φυσικό αέριο. Οι γνωρίζοντες λένε, ότι γι’ αυτές τις δραστηριότητες δεν χρειάζονται ΒΙ.ΠΕ. Από την άλλη αναρωτιέται κανείς. Η μεταλλευτική δραστηριότητα είναι κάτι φυσιολογικό και ευπρόσδεκτο για την περιοχή. Σε τι όμως εξυπηρετεί μια μεγάλη αυτοματοποιημένη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μακριά και από τα κέντρα διανομής του καυσίμου και μακριά από τα κέντρα διανομής της ενέργειας. Όπως υπάρχουν ήδη μονάδες, που λειτουργούν κοντά στον κεντρικό οδικό άξονα της χώρας, θα μπορούσε να προστεθεί ακόμα μία. Αυτή η μη ξεκάθαρη κατάσταση οδηγεί στη σκέψη, ότι σχεδιάζουν να κάνουν κάτι, που αλλού δύσκολα θα μπορούσαν να κάνουν. Οι πιο ειδικοί έχουν μιλήσει επανειλημμένα για ενδεχόμενες, μη αντιστρεπτές, επιπτώσεις στο περιβάλλον, στις δυνατότητες ανάπτυξης άλλων δραστηριοτήτων και στη γενικότερη φυσιογνωμία της περιοχής. Και μόνο όμως η λειτουργία, ενός τεράστιου για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ΘΗΣΦΑ (θερμοηλεκτρικός σταθμός φυσικού αερίου) δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε ένα τόπο, που δεν τα αξίζει. Ένας ΘΗΣΦΑ, πάνω από 300 ΜW, στην Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται μεγάλου μεγέθους και χαρακτηρίζεται με τους διεθνώς αποδεκτούς όρους, «Μονάδα Υψηλής Όχλησης» και «Μείζων Πηγή Ρύπανσης». Μπορούμε να φανταστούμε τη Μονάδα των 1160ΜW, που πρόκειται να κατασκευαστεί, (τετραπλάσιας ισχύος), στο μικρό μας χώρο, που θα την κατατάσσαμε; Μόνο να σκεφθούμε, ότι χρειάζεται πολύ μεγάλες ποσότητες γλυκού νερού, που θα αντληθούν από τον υδροφόρο ορίζοντα, για να λειτουργήσει, καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται. Διαφαίνεται, ότι ο τόπος μας πρόκειται να θυσιαστεί. Οι επόμενες γενιές θα ζήσουν σε μια άλλη τελείως διαφορετική και παραμορφωμένη περιβαλλοντικά, Β. Εύβοια με ένα αρνητικό ισοζύγιο για μας τους Ευβοείς. Το λιγότερο, που θα έπρεπε να κάνουν οι ιθύνοντες, θα ήταν, να ενημερώσουν υπεύθυνα τον κόσμο. Η εμπειρία έχει δείξει, ότι υπεύθυνοι δεν υπάρχουν. Ο καθένας από τη θέση του εξυπηρετεί συγκεκριμένα και αποσπασματικά συμφέροντα, εκμεταλλευόμενος τη σύγχυση και την ένδεια των κατοίκων. ΚΡΙΜΑ! Επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, θέλουμε να πιστεύουμε, ότι η εποχή της απληστείας και του εγωκεντρισμού, αυτής της απάνθρωπης διαχείρισης των αγαθών και της τόσης ανευθυνότητας, θα παρέλθει κάποτε. Εμείς με τους αγώνες μας , όπως μπορεί ο καθένας μας, θα σηματοδοτήσουμε την εποχή του Ορθού Λόγου και του Ανθρωπισμού για τη χώρα μας και για όλον τον κόσμο, ώστε να βρούμε τη χαμένη μας λάμψη, ως άνθρωποι και τον…βηματισμό μας! Γιάννα Κορέλη- Μπουλουγούρη Μέλος του Δ.Σ. της ΒΙΟΖΩ Γεωργός-Βιοκαλλιεργήτρια-Ψυχολόγος Στροφυλιά Ευβοίας, Τηλ. 2227093273 και 6945046767 ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΥΒΟΙΑΣ [email protected] energoipolitesevias .blogspot .com Πηγή: http://voriaevia.blogspot.gr/2013/03/blog-post_4.html
-
Πολύ μεγαλύτερη από τις έως τώρα εκτιμήσεις είναι η ρύπανση των ευρωπαϊκών υδάτων, όπως καταδεικνύει νέα έρευνα του Ινστιτούτου Περιβαλλοντικών Σπουδών του Λάνταου και του Κέντρου Περιβαλλοντικών Μελετών του Χέλμχολτς. Βασικός στόχος της ενδελεχούς έρευνας των γερμανών επιστημόνων ήταν να διαπιστωθούν οι συνέπειες των οργανικών χημικών ουσιών στους υδάτινους οργανισμούς. Η χρονική συγκυρία που πραγματοποιήθηκε δεν είναι τυχαία. Είναι η πρώτη φορά που όλες οι χώρες μέλη της ΕΕ συγκέντρωσαν στοιχεία για την ποιότητα των υδάτων τα οποία διατέθηκαν τώρα και για επιστημονικούς σκοπούς. Βασικά συμπεράσματα Το αποτέλεσμα; Ο στόχος που έχει τεθεί -βάσει σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας- να υπάρξει μια «καλή οικολογική κατάσταση» των ευρωπαϊκών υδάτων μέχρι το 2015 κινδυνεύει να μην επιτευχθεί. Όπως εξηγεί ο Βέρνερ Μπρακ, ένας από τους επικεφαλής της έρευνας: «Έχουμε πολλά και διαφορετικά δεδομένα από τις χώρες μέλη. Υπάρχουν χώρες που προχώρησαν σε έναν εξονυχιστικό έλεγχο, σε πολλά σημεία και για τον εντοπισμό πολλών και διαφορετικών χημικών. Υπάρχουν όμως άλλες στις οποίες παρουσιάζονται πολλά κενά στα δεδομένα που μας μετέφεραν. Συγκεντρώσαμε παρόλα αυτά όλα τα διαθέσιμα δεδομένα και τα αξιολογήσαμε. Αυτό όμως οδήγησε στο να παρουσιάζουν μια πολύ κακή εικόνα οι χώρες εκείνες που πραγματοποίησαν ενδελεχή έρευνα και οι οποίες παρουσίασαν μια συνολική και πραγματική εικόνα της κατάστασης των υδάτων τους». Όπως επισημαίνει ο ειδικός, η χημική ρύπανση των υδάτων είναι ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα που αφορά όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, όπως καταδεικνύουν και τα αποτελέσματα της έρευνας. Σημαντικές διαφορές όμως διαπιστώνονται, σύμφωνα με τον ίδιο, όσον αφορά την παρακολούθηση της ποιότητας των υδάτων. «Βλέπουμε ότι στην νότια αλλά και σε τμήματα της ανατολικής Ευρώπης η παρακολούθηση των υδάτων είναι περιορισμένη και ορισμένες φορές μάλιστα δεν τηρούνται καν τα στάνταρ που προβλέπει η σχετική ευρωπαϊκή οδηγία». Κίνδυνος για τα οικοσυστήματα Σύμφωνα με τον Βέρνερ Μπρακ, η έρευνα καταδεικνύει ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο η χημική ρύπανση συνιστά σαφέστατο κίνδυνο για τα οικοσυστήματα των υδάτων. «Διαπιστώσαμε ότι στο 14 % των περιπτώσεων θα πρέπει να αναμένονται άμεσες συνέπειες από τη συγκέντρωση χημικών στο νερό. Με απλά λόγια: οργανισμοί πεθαίνουν (…) και ορισμένα ευαίσθητα είδη θα εξαφανιστούν». Εντούτοις, όπως σημειώνει ο ειδικός, η ποιότητα των υδάτων στην Ευρώπη συνολικά έχει βελτιωθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, και κυρίως, μετά το 1970. «Τότε παρατηρούνταν το φαινόμενο της θνησιμότητας των ψαριών. Οι εικόνες με τα νεκρά ψάρια στην επιφάνεια ποταμών και λιμνών αποτελούν πλέον εξαίρεση και αυτό είναι επιτυχία. Ωστόσο τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο σημείο που θέλαμε». Clara Walther / Κώστας Συμεωνίδης Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος Πηγή: http://www.dw.de/%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%82/a-17720636 -
Απόφαση για τον διπλασιασμό ή και τριπλασιασμό των ορίων των ρύπων που απορρίπτονται στον Ασωπό ποταμό έλαβε λίγες ημέρες πριν τις εκλογές το υπουργείο Περιβάλλοντος. Παράλληλα μείωσε τις απαιτήσεις ελέγχων των εκροών ρύπων από τις επιχειρήσεις, έδωσε νέα παράταση για την εφαρμογή των ορίων της νομοθεσίας στις βιομηχανίες που χρησιμοποιούν επαναχρησιμοποιημένα απόβλητα. Ενώ εξαίρεσε τις πτηνοτροφικές εγκαταστάσεις από τους κανόνες που ισχύουν για τις υπόλοιπες βιομηχανίες. Η απόφαση, με ημερομηνία 21 Ιανουαρίου, δρομολογήθηκε από τον απελθόντα υφυπουργό Περιβάλλοντος Νίκο Ταγαρά και υπογράφεται από τους υπουργούς Εσωτερικών, Ανάπτυξης, Υγείας και Αγροτικής Ανάπτυξης. Όπως προβλέπει: -Τα όρια των ρύπων που καταλήγουν στον Ασωπό από τις βιομηχανίες της περιοχής πολλαπλασιάζονται. Για παράδειγμα, το όριο για τον ολικό φώσφορο πενταπλασιάζεται (από 1 σε 5 mg/l), για τα νιτρικά σχεδόν διπλασιάζεται (από 7 σε 11 mgNO-N/l), για το βιολογικώς απαιτούμενο οξυγόνο (BOD5) υπεδιπλασιάζεται (από 10 σε 25 mg/l), στα θειούχα τετραπλασιάζεται (από 0,5 σε 2 mg/l), στα θειικά υπετριπλασιάζεται (από 200 σε 750 mg/l) κ.ο.κ. -Καταργείται η υποχρέωση καθημερινού ελέγχου στα φρεάτια εξόδου των υγρών αποβλήτων των βιομηχανιών στον Ασωπό. Αντίθετα προβλέπεται ότι η συχνότητα των ελέγχων θα καθορίζεται από την απόφαση έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων της κάθε βιομηχανίας. -ειδικά για τα πτηνοτροφεία που ρίχνουν τα απόβλητά τους μέσα στο έδαφος εξαιρούνται από τους κανόνες που ισχύουν για την εφαρμογή των ρύπων. -τέλος, δίνεται παράταση ακόμα ενός έτους, έως το τέλος του 2015, στις βιομηχανίες που παράγουν ή/και χρησιμοποιούν επαναχρησιμοποιημένα απόβλητα. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/801160/article/epikairothta/perivallon/apofash-diplasiasmoy-twn-rypwn-ston-aswpo-elave-proeklogika-to-ypoyrgeio-perivallontos -
«Πνίγονται» στα πλαστικά οι θάλασσες - 269.000 τόνοι πλέουν στους ωκεανούς
Engineer posted μια είδηση in Περιβάλλον
Περίπου 269.000 τόνοι πλαστικών πλέουν στους ωκεανούς της Γης και τους «πνίγουν», σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις των επιστημόνων. Όμως η ρύπανση, που διαφέρει από περιοχή, δεν αφορά μόνο πλαστικές σακούλες, μπουκάλια, παιγνίδια, κουβάδες, σύνεργα ψαρέματος και οτιδήποτε άλλο από πλαστικό μπορεί κανείς να φανταστεί. Σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό (92% του συνόλου) αφορά τα μικροπλαστικά, δηλαδή τα μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού που πλέουν στα νερά των θαλασσών και δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι, γι' αυτό, άλλωστε, είναι δύσκολη μια εκτίμηση για το συνολικό βάρος τους. Οι ερευνητές από έξι χώρες, με επικεφαλής τον Μάρκους Έρικσεν του Ινστιτούτου "5 Gyres" της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό PLoS One, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και το «Nature», ανέλυσαν στοιχεία από 24 θαλάσσιες αποστολές που έγιναν την περίοδο 2007 - 2013 ανά τον κόσμο (και στην Μεσόγειο θάλασσα). Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/89871/Pnigontai-sta-plastika-oi-thalasses---269000-tonoi-pleoun-stous-okeanous -
Πόσο κοστίζει στις ευρωπαϊκές οικονομίες η μόλυνση της ατμόσφαιρας
Engineer posted μια είδηση in Περιβάλλον
Ιδιαίτερα ακριβή αποδεικνύεται η μόλυνση της ατμόσφαιρας για τις ευρωπαϊκές οικονομίες, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (ΕΕΑ). Στην τετραετία 2008-2012 το συνολικό κόστος κυμάνθηκε μεταξύ 329 δισ. και 1.053 δισ. ευρώ, με την ΕΑΑ να εξετάζει τη συνολική καταστροφή που προκάλεσαν στην ατμόσφαιρα 14.235 βιομηχανικές μονάδες. Προκειμένου να μετρηθεί το κόστος, όπως διευκρινίζεται στην έκθεση της ευρωπαϊκής υπηρεσίας, λαμβάνονται υπόψη γεγονότα όπως πρόωροι θάνατοι, το κόστος νοσοκομειακής περίθαλψης, οι χαμένες εργάσιμες ημέρες, προβλήματα υγείας, καταστροφές σε κτήρια αλλά και η μείωση της αγροτικής παραγωγής. Παράλληλα η ΕΑΑ αποκαλύπτει και τις 30 βιομηχανικές μονάδες της Ευρώπης που προκάλεσαν τη μεγαλύτερη μόλυνση της ατμόσφαιρας στο εξεταζόμενο διάστημα. Εξ αυτών οκτώ βρίσκονται στη Γερμανία, έξι στην Πολωνία, τέσσερις στη Ρουμανία, τρεις σε Βουλγαρία και Βρετανία, δύο στην Ελλάδα, ενώ υπάρχει και μία μονάδα σε Τσεχία, Εσθονία, Ιταλία και Σλοβακία. Πηγή: Πόσο κοστίζει στις ευρωπαϊκές οικονομίες η μόλυνση της ατμόσφαιρας | newmoney.gr http://www.newmoney.gr/article/75311/poso-kostizei-stis-eyropaikes-oikonomies-i-molynsi-tis-atmosfairas#ixzz3KAyGskT2 -
Η ρύπανση των μικροσωματιδίων προκάλεσε κάπου 307.000 πρόωρους θανάτους στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2019, αριθμό που παραμένει τρομακτικός αλλά υποχώρησε κατά 10% και πλέον σ’ έναν χρόνο, αποκαλύπτει έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ). Σύμφωνα με τη μελέτη, πάνω από τις μισές ζωές που χάθηκαν θα μπορούσαν να είχαν σωθεί εάν οι 27 χώρες μέλη εφάρμοζαν τους νέους στόχους για την ποιότητα του αέρα που ορίστηκαν πρόσφατα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ). Το 2018, ο αριθμός των θανάτων που οφείλονταν σε μικροσωματίδια με σχετική μοριακή μάζα 2,5 (μικροσωματίδια που αποτελούν αερολύματα κι έχουν διάμετρο μικρότερη των 2,5 μικρομέτρων) εκτιμάται πως έφθασε τους 346.000. Η καθαρή πτώση του 2019 εξηγείται εν μέρει από τις ευνοϊκές μετεωρολογικές συνθήκες, όμως πρωτίστως από την επιδίωξη της προοδευτικής βελτίωσης της ποιότητας του αέρα στην Ευρώπη, σύμφωνα με τον ΕΟΠ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, τα μικροσωματίδια, που διεισδύουν βαθιά στους πνεύμονες, προκαλούσαν σχεδόν ένα εκατομμύριο πρόωρους θανάτους τον χρόνο στην Ε.Ε., σύμφωνα με τα δεδομένα του Οργανισμού. Ο αριθμός των θανάτων υποχώρησε σε περίπου 450.000 το 2005. Μεταξύ των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών χωρών, η ρύπανση με μικροσωματίδια ενοχοποιήθηκε το 2019 για 53.800 πρόωρους θανάτους στη Γερμανία, 49.900 στην Ιταλία, 29.800 στη Γαλλία και 23.300 στην Ισπανία, σύμφωνα με τον ΕΟΠ. Με 39.300 θανάτους, η Πολωνία είναι η χώρα που πλήττεται περισσότερο σε όλη την Ευρώπη κατ’ αναλογία προς τον πληθυσμό της. Ο οργανισμός, που έχει έδρα την Κοπεγχάγη, καταγράφει επίσης τους θανάτους που αποδίδονται σε άλλους ρύπους στον αέρα που χαρακτηρίζονται επικίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία, αλλά δεν τους προσθέτει στον απολογισμό για να αποφύγει διπλές καταμετρήσεις. Σε ό,τι αφορά τα μικροσωματίδια όζοντος (O3), η τάση το 2019 ήταν επίσης πτωτική, με 16.800 πρόωρους θανάτους, αριθμό μειωμένο κατά 13% σε έναν χρόνο. Σε ό,τι αφορά το διοξείδιο του αζώτου (NO2), αέριο που εκλύεται κυρίως από τα οχήματα και τους θερμικούς ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς, οι πρόωροι θάνατοι μειώθηκαν κατά περίπου ένα τέταρτο μεταξύ του 2018 και του 2019, πέφτοντας στους 40.400. Η ατμοσφαιρική ρύπανση παραμένει η σημαντικότερη περιβαλλοντική απειλή για την υγεία των Ευρωπαίων, σύμφωνα με τον ΕΟΠ. Κατά υπολογισμούς του ΠΟΥ, προκαλεί επτά εκατομμύρια πρόωρους θανάτους σε παγκόσμια κλίμακα, απολογισμό θυμάτων ο οποίος είναι συγκρίσιμος με τα επίπεδα αυτών που οφείλονται στο κάπνισμα ή στην κακή διατροφή. Αυτός ο βαρύς απολογισμός οδήγησε στα τέλη Σεπτεμβρίου να επιβληθούν ακόμη πιο δεσμευτικά όρια για τις βασικές πηγές ρύπανσης του αέρα, για πρώτη φορά από το 2005. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ View full είδηση
-
Τουλάχιστον 9 εκατομμύρια θάνατοι ετησίως προκαλούνται από τη μόλυνση του περιβάλλοντος, αναφέρει στην περιβαλλονική του Έκθεση ο ΟΗΕ ζητώντας «άμεση και φιλόδοξη δράση» για ην απαγόρευση τοξικών χημικών. Η ρύπανση που προέρχεται από κράτη και επιχειρήσεις προκαλεί παγκοσμίως περισσότερους θανάτους σε σχέση με την COVID-19, σύμφωνα με περιβαλλοντική έκθεση των Ηνωμένων Εθνών που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Η έκθεση διαπιστώνει ότι η μόλυνση από τα φυτοφάρμακα, τα πλαστικά και τα ηλεκτρονικά απόβλητα προκαλεί εκτεταμένες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και τουλάχιστον 9 εκατομμύρια θανάτους ετησίως και ότι το ζήτημα σε μεγάλο βαθμό παραβλέπεται. Η πανδημία του κορωνοϊού έχει προκαλέσει σχεδόν 5,9 εκατομμύρια θανάτους, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων Worldometer. «Οι παρούσες προσεγγίσεις για τη διαχείριση των κινδύνων που συνιστούν η ρύπανση και οι τοξικές ουσίες προφανώς αποτυγχάνουν με αποτέλεσμα τις ευρείες παραβιάσεις του δικαιώματος σε ένα καθαρό, υγιεινό και βιώσιμο περιβάλλον», καταλήγει ο συγγραφέας της έκθεσης, Ειδικός Εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών Ντέιβιντ Μπόιντ. Έκκληση για απαγόρευση «ισοβιων χημικών» Η έκθεση, η οποία πρόκειται να παρουσιαστεί τον ερχόμενο μήνα ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο έχει ανακηρύξει σε ανθρώπινο δικαίωμα το καθαρό περιβάλλον, αναρτήθηκε σήμερα στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου. Κάνει έκκληση για την απαγόρευση των υπερφθοριωμένων και πολυφθοριωμένων αλκυλιωμένων ουσιών (PFAS) – που χρησιμοποιούνται σε οικιακά προϊόντα, όπως τα αντικολλητικά σκεύη, οι οποίες έχουν συνδεθεί με την εμφάνιση καρκίνου και έχουν χαρακτηριστεί «ισόβια χημικά» επειδή δεν διαλύονται εύκολα. Η έκθεση επίσης προτείνει τον καθαρισμό όλων των μολυσμένων ζωνών και σε ακραίες περιπτώσεις την πιθανή μετεγκατάσταση από τις αποκαλούμενες «ζώνες θυσίας» των κοινοτήτων που έχουν πληγεί, πολλές εκ των οποίων είναι φτωχές, περιθωριοποιημένες ή με πληθυσμούς αυτοχθόνων. Ο όρος αυτός, ο οποίος αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει ζώνες πυρηνικών δοκιμών, επεκτάθηκε στην έκθεση ώστε να περιλαμβάνει κάθε βαριά μολυσμένη τοποθεσία που έχει χαρακτηριστεί ακατοίκητη εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Η Μισέλ Μπατσελέτ, Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, έχει χαρακτηρίσει τις περιβαλλοντικές απειλές την μεγαλύτερη πρόκληση για τα δικαιώματα παγκοσμίως και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χρησιμοποιείται ως επιχείρημα σε ολοένα και περισσότερες δικαστικές κλιματικές και περιβαλλοντικές υποθέσεις. View full είδηση
-
Περισσότερα από δέκα χρόνια μετά το άνοιγμα του φακέλου «Ασωπός», το πρόβλημα παραμένει. Ισως και οξύνεται, όσον αφορά τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Νέα επιδημιολογική μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών υποδεικνύει τον πολλαπλασιασμό συγκεκριμένων μορφών καρκίνου στον Δήμο Σχηματαρίου, ενώ αυξημένο κίνδυνο να νοσήσουν στο μέλλον θα εξακολουθήσουν να έχουν όλοι όσοι έπιναν επί σειρά ετών νερό με εξασθενές χρώμιο. Την υγεία του πληθυσμού της περιοχής θα παρακολουθεί για τα επόμενα 4 χρόνια το Παρατηρητήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, που δημιουργήθηκε από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Το «Παρατηρητήριο και Κέντρο Προαγωγής Υγείας Στερεάς Ελλάδας στον Δήμο Τανάγρας» υλοποιείται από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Εργαστήριο Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής). «Θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά η Πολιτεία έχει αμελήσει το πρόβλημα», ανέφερε ο περιφερειάρχης Κώστας Μπακογιάννης. «Καλούμαστε να διαχειριστούμε τη μεγαλύτερη βιομηχανική συγκέντρωση στη χώρα, χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό και υποδομές. Συχνά έχω την αίσθηση ότι ο μόνος νόμος εκεί είναι ο νόμος της ζούγκλας». «Τα επιδημιολογικά δεδομένα μας δείχνουν ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για την υγεία του πληθυσμού που είχε εκτεθεί στο πολύ ρυπασμένο νερό μέχρι το 2009, όχι μόνο οι κάτοικοι των Οινοφύτων αλλά και της ευρύτερης περιοχής», ανέφερε η κ. Αθηνά Λινού, διευθύντρια του εργαστηρίου. «Παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι είχαμε μέσα σε μια δεκαετία αύξηση της θνησιμότητας από καρκίνο κατά 14%, με την τελευταία χρονιά να έχει αύξηση 90%, ιδίως στους καρκίνους ήπατος και νεφρών, κάτι που συνάδει με την έκθεση σε βαρέα μέταλλα. Επίσης, πρόσφατη μελέτη σε μαθητές Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού σε σχολεία της περιοχής δείχνει ότι στο ένα τέταρτο των παιδιών το αναπνευστικό δεν ήταν σε φυσιολογικά επίπεδα, κάτι πραγματικά ανησυχητικό». Σύμφωνα με την κ. Λινού, μέσα στον επόμενο μήνα θα ολοκληρωθεί νέα επιδημιολογική μελέτη, η οποία υποδεικνύει την αύξηση συγκεκριμένων μορφών καρκίνου: του πνεύμονα, του μαστού, του θυρεοειδούς, της ουροδόχου κύστης, του ήπατος και του οισοφάγου. «Σε ορισμένους καρκίνους η συχνότητα εμφάνισης είναι διπλάσια, σε άλλες 3 ή 4 φορές μεγαλύτερη», ανέφερε η κ. Λινού. «Είναι μορφές καρκίνου που σχετίζονται με την έκθεση σε αρσενικό. Επομένως, φαίνεται ότι το εξασθενές χρώμιο στο νερό συμπεριφέρθηκε με τον ίδιο τρόπο όπως οι μεγάλες συγκεντρώσεις αρσενικού. Αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κάποιας μορφής καρκίνου θα έχουν όλοι όσοι γεννήθηκαν μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 2000, καθώς ο λανθάνων χρόνος μέχρι να είναι διαγνώσιμη μια νόσος μπορεί να είναι από 5 έως 30 χρόνια. Επομένως, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε αυξημένους καρκίνους για μερικές δεκαετίες». To Παρατηρητήριο Yγείας, το οποίο χρηματοδοτείται από την Περιφέρεια και υλοποιείται με τη συνεργασία του δήμου, θα έχει μια σταθερή παρουσία στην περιοχή για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Στο διάστημα αυτό θα πραγματοποιήσει εξετάσεις σε δείγμα πληθυσμού, ενώ με τη σύμφωνη γνώμη της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων θα έχει πρόσβαση στα στοιχεία των νοσοκομείων της περιοχής. Απαντώντας σε ερώτημα της «Κ», η κ. Λινού εκτίμησε ότι τα αποτελέσματα των επιδημιολογικών ερευνών θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων μέσω της δικαστικής οδού από ομάδες νοσούντων. Κάτι που όμως αμφισβητεί ο πατήρ Ιωάννης Οικονομίδης, ηγετική μορφή του αγώνα στον Ασωπό, σημειώνοντας ότι τα δικαστήρια δεν κάνουν δεκτά τα στοιχεία των ιατρικών καταγραφών αν δεν έχουν προκύψει με συγκεκριμένο τρόπο. Το Παρατηρητήριο, πάντως, θα ασχοληθεί και με την προαγωγή της υγείας του πληθυσμού. Οπως ανέφερε η Αφροδίτη Βελουδάκη, μέλος της ομάδας, θα πραγματοποιείται στους κατοίκους ενημέρωση για θέματα όπως η υγιεινή διατροφή, η πρόληψη της παχυσαρκίας και η διακοπή του καπνίσματος. Το πρόβλημα της ρύπανσης των υπογείων υδάτων παραμένει. Οπως ανέφερε χθες ο Σπύρος Καρακίτσιος, από το Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ, τα επίπεδα εξασθενούς χρωμίου στα υπόγεια νερά της Λεκάνης του Ασωπού παραμένουν πολύ υψηλά, εξαιτίας ανθρωπογενούς δραστηριότητας. Προκειμένου να διαπιστωθεί αν η ρύπανση συνεχίζεται, χρειάζεται να γίνονται σταθερές μετρήσεις σε διάφορα σημεία της Λεκάνης, τουλάχιστον για την επόμενη πενταετία, προσέθεσε. Σημείωσε, δε, ότι ο εντοπισμός των πηγών της ρύπανσης θα μπορούσε να είναι εφικτός με συνεχείς δειγματοληψίες κοντά σε «ύποπτες» δραστηριότητες. Οσο για τον ρόλο της Πολιτείας σε όλα αυτά; «Το πρώτο που ζητάς από το κεντρικό κράτος είναι να μη δημιουργεί προβλήματα. Το δεύτερο είναι να δημιουργεί λύσεις», ανέφερε ο κ. Μπακογιάννης. «Εμείς έχουμε καταφέρει το πρώτο. Ως προς το δεύτερο, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία». (από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ") Πηγή: http://www.energia.g...p?art_id=111696 Click here to view the είδηση
-
Εντυπωσιακά και ενδεικτικά της μεγάλης ζημιάς που προκαλούν οι άνθρωποι στο περιβάλλον είναι τα αποτελέσματα έρευνας, η οποία αποκαλύπτει πως μόλις 90 εταιρείες διεθνώς ευθύνονται για το 63% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου τα τελευταία 259 χρόνια, δηλαδή από τις αρχές της βιομηχανικής εποχής μέχρι και σήμερα! Μάλιστα ένα ακόμη στοιχείο που φανερώνει τους ολέθριους χειρισμούς της ανθρωπότητας τις τελευταίες δεκαετίες είναι το ότι από τα 259 χρόνια βιομηχανικής ανάπτυξης, το 50% των εκπομπών παράχθηκε τα τελευταία 25 χρόνια! Η συγκεκριμένη έρευνα και τα παραπάνω ευρήματα ανήκουν στο Ινστιτούτο Κλιματικής Υπευθυνότητας (Climate Accountability Institute) του Κολοράντο. Ορισμένες από τις «ένοχες» εταιρείες είναι η Chevron (ιδιωτική - ΗΠΑ), η Exxon (ιδιωτική - ΗΠΑ), η BP (ιδιωτική - Βρετανία), η Royal Dutch Shell (ιδιωτική - ολλανδοβρετανική), η Saudi Aramco (κρατική – Σαουδική Αραβία), η Gazprom (κρατική - Ρωσία) και η Statoil (κρατική - Νορβηγία). Στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ενεργειακοί κολοσσοί, οι οποίοι παράγουν πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακα, ενώ υπάρχουν και επτά που παράγουν τσιμέντο. Συνολικά, το διοξείδιο του άνθρακα που απελευθέρωσαν στην ατμόσφαιρα ξεπερνά τους 914 γιγατόνους. Παράλληλα, μόλις 20 εταιρείες από τις 90 ευθύνονται για το 30% των συνολικών εκπομπών. Η ChevronTexaco έπιασε την πρωτιά, καθώς ευθύνεται για το 3,5% των παγκόσμιων εκπομπών ως σήμερα και ακολουθεί η Exxon με 3,2% και η ΒΡ με 2,5%. Στις κρατικές εταιρίες η πρώην Σοβιετική Ένωση με 8,9%, ξεπερνά την Κίνα που έχει 8,6%, ενώ στις ΗΠΑ το ποσοστό είναι μοιρασμένο αμιγώς σε ιδιωτικές εταιρείες. Μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο η Διακυβερνητική Ομάδα του ΟΗΕ για την Kλιματική Αλλαγή προειδοποιούσε πως μέσα στα επόμενα 30 χρόνια ο κόσμος θα έχει εξαντλήσει το ποσό διοξειδίου του άνθρακα που μπορεί να εκπέμπει. Η επακόλουθη άνοδος της θερμοκρασίας θα προκαλέσει την άνοδο της στάθμης της θάλασσας λόγω της τήξης των πολικών παγετών, ενώ θα προκληθούν πλημμύρες και ακραία καιρικά φαινόμενα. Μαζί με αυτά βεβαίως θα καταρρεύσουν οικοσυστήματα προκαλώντας κρίση στις καλλιέργειες, στη βιομηχανία και στις υποδομές. Πηγή: http://greenagenda.gr/31866/ Click here to view the είδηση
-
Περισσότερες από 2.000 υγειονομικές και περιβαλλοντικές «βόμβες» σε όλη τη χώρα καταγράφει νέα πολυετής έρευνα που έγινε για λογαριασμό του υπουργείου Περιβάλλοντος. Πρόκειται για τους ρυπασμένους από επικίνδυνα ή μη βιομηχανικά απόβλητα χώρους, σημαντικός αριθμός των οποίων είναι ανεξέλεγκτος. Οι περισσότεροι, σχεδόν οι μισοί, εντοπίστηκαν στην Αττική, αναδεικνύοντας τις σοβαρές συνέπειες της άναρχης βιομηχανικής ανάπτυξης των προηγουμένων δεκαετιών. Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», η εικόνα της πολιτείας για τις περιοχές που έχουν πληγεί από την κακή διαχείριση βιομηχανικών αποβλήτων είναι αποσπασματική. Αιτία, η έλλειψη επικοινωνίας των διαφόρων αρμόδιων υπηρεσιών με το κεντρικό κράτος, η απουσία βάσεων δεδομένων κ.λπ. Τα προβλήματα, άλλωστε, έρχονται συνήθως στο φως ύστερα από κάποια καταγγελία ή έναν έλεγχο και όχι με τη συστηματική καταγραφή της κατάστασης σε μια περιοχή. Το 2013 το υπουργείο Περιβάλλοντος ανέθεσε (με χρηματοδότηση από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη») την καταγραφή και αξιολόγηση της επικινδυνότητας χώρων που είναι ρυπασμένοι από βιομηχανικά και επικίνδυνα απόβλητα σε 10 περιοχές: Αττική, Θεσσαλονίκη, Βοιωτία, Εύβοια, Κοζάνη, Αχαΐα, Ηράκλειο, Μαγνησία, Καβάλα και Χαλκιδική. Η έρευνα (που έφερε εις πέρας η κοινοπραξία εταιρειών Enviroplan A.E., ΕΠΕΜ Α.Ε., Enveco A.E.) παραδόθηκε πριν από λίγες ημέρες στο υπουργείο Περιβάλλοντος και πλέον βρίσκεται σε επεξεργασία. Τα ευρήματα Ποια είναι τα πρώτα ευρήματα; Στο πλαίσιο του έργου έγινε καταγραφή 2.062 χώρων που είναι ρυπασμένοι με βιομηχανικά απόβλητα (επικίνδυνα ή μη). Το 70% των χώρων αυτών είναι ελεγχόμενο, δηλαδή είναι χώροι παραγωγικών μονάδων και χώροι αποθήκευσης/επεξεργασίας αποβλήτων, ενώ το 30% είναι ανεξέλεγκτο (δηλαδή τυχαίοι χώροι όπου έχει γίνει παράνομη διάθεση αποβλήτων). Από τους 2.062 χώρους που εξετάστηκαν, περισσότεροι από τους μισούς (1.376) θεωρήθηκαν δυνάμει ρυπασμένοι από επικίνδυνα απόβλητα. Στην πλειονότητά τους είναι βιομηχανικές εγκαταστάσεις (69%) και χώροι αποθήκευσης/επεξεργασίας (6%), ενώ σημαντικό είναι το ποσοστό των ανεξέλεγκτων χώρων (25%), είτε πρόκειται για ανοικτά οικόπεδα είτε για εγκαταλειμμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Το πρόβλημα είναι πολύ έντονο στην Αττική. Εκεί εντοπίζεται το 41,4% των ρυπασμένων χώρων (855/2.062) και το 43,6% όσων έχουν ρυπανθεί με επικίνδυνα απόβλητα (601/1.376). Ειδικά για τα επικίνδυνα απόβλητα, που είναι και το ζητούμενο, ακολουθεί η Θεσσαλονίκη, με 17% των ρυπασμένων με επικίνδυνα απόβλητα χώρους (236/1.376), η Βοιωτία με 14,6% (202), η Εύβοια με 7,7% (106), η Μαγνησία με 7% (97), η Καβάλα με 1,8% (25), το Ηράκλειο με 1,4% (20), η Χαλκιδική με 1,2% (17) και η Κοζάνη με 0,9% (και 13 χώρους με επικίνδυνα απόβλητα). Μετά την καταγραφή τους, οι χώροι αξιολογήθηκαν ανάλογα με τη δυναμικότητα της εγκατάστασης, το είδος των αποβλήτων και την πιθανή επίπτωση στην υγεία και το περιβάλλον. Ως υψηλής προτεραιότητας, στους οποίους η πολιτεία πρέπει άμεσα να επέμβει, χαρακτηρίστηκαν 61 ελεγχόμενοι χώροι και 115 ανεξέλεγκτοι. Ειδικά για τους 300 πιο ρυπασμένους χώρους (165 ανεξέλεγκτους και 135 ελεγχόμενους), οι μελετητές πραγματοποίησαν έρευνα πεδίου και δειγματοληψίες (έδαφος, επιφανειακά και υπόγεια ύδατα), συνεκτιμώντας τυχόν νεότερα στοιχεία. Στην κατάταξη, λοιπόν, με τους πιο επικίνδυνους χώρους η Αττική κυριαρχεί και πάλι, έχοντας 59 από τους 135 ελεγχόμενους και 76 από τους 165 ανεξέλεγκτους χώρους. Ακολουθεί η Εύβοια με 27 ανεξέλεγκτους και 21 ελεγχόμενους ρυπασμένους χώρους. Οι αιτίες Από τι είδους δραστηριότητα προέρχεται η ρύπανση; Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, το 20,7% προέρχεται από κατεργασία μετάλλων και χαλυβουργία, το 16,3% από εξόρυξη μεταλλευμάτων και λατομικές δραστηριότητες, το 14,8% των χώρων έχουν ρυπανθεί από εργασίες ανάκτησης μετάλλων από απόβλητα, το 14% από χημικές βιομηχανίες, το 7,4% από ναυπηγεία και 7,4% από βιομηχανίες πετρελαιοειδών. Τέλος, ένα 5,9% της ρύπανσης προέρχεται από σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και ακόμα ένα 5,9% από τσιμεντοβιομηχανίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρώτη επιλογή (των 2.062 χώρων) έγινε μέσω της υπόδειξής τους από υπηρεσίες του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα (δήμοι, περιφέρειες, αποκεντρωμένες διοικήσεις, υπουργεία, ΑΕΙ/ΤΕΙ κ.λπ.), καθώς και από φορείς που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος (φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, περιβαλλοντικές οργανώσεις κ.λπ.). Η μελέτη έρχεται σε συνέχεια παλαιότερης έρευνας που πραγματοποίησε το 2009 για λογαριασμό του ΥΠΕΝ το Πολυτεχνείο Κρήτης. Πού αποθηκεύονται και με ποιο τρόπο Σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων που ολοκλήρωσε και ενέκρινε το υπουργείο Περιβάλλοντος πριν από τρεις μήνες, στη χώρα μας σήμερα παράγονται περίπου 200.000 τόνοι επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων ετησίως. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών (33% ή 66.600 τόνοι ετησίως) υπόκειται σε εργασίες ανάκτησης. Νόμιμες διαδικασίες διάθεσης (λ.χ. σε ΧΥΤΥ επικινδύνων) ακολουθούνται για το 22% (44.600 τόνοι), ενώ σε αποθήκευση οδηγείται περίπου το ένα τέταρτο (24% ή 48.400 τόνοι). «Η αποθήκευση (συσσώρευση) εντός των εγκαταστάσεων παραγωγής τους καταδεικνύει τη δυσκολία των επιχειρήσεων να διαχειριστούν με ορθό τρόπο τα απόβλητά τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας των εγχώριων υποδομών, της μη εξεύρεσης τρόπου διαχείρισης, καθώς και του υψηλού κόστους της αποστολής σε αδειοδοτημένες εγκαταστάσεις στο εξωτερικό», αναφέρει το Εθνικό Σχέδιο. Οσον αφορά στο 21% των επικίνδυνων αποβλήτων που παράγονται κάθε χρόνο (ή 41.700 τόνοι ετησίως), δεν υπάρχουν στοιχεία. Οι μισές ποσότητες (περίπου 107.000 τόνοι ετησίως) προέρχονται από τη μεταλλουργία και την κατασκευή μεταλλικών προϊόντων. Σημαντικές ποσότητες επικίνδυνων αποβλήτων προκύπτουν και από τις μονάδες συλλογής και επεξεργασίας απορριμμάτων προς ανάκτηση υλικών (35.700 τόνοι ετησίως) αλλά και τις εγκαταστάσεις συντήρησης και επισκευής οχημάτων (22.200 τόνοι ετησίως). Περί τους 8.000 τόνους επικίνδυνων αποβλήτων ετησίως παράγουν τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος και βιομηχανίες που παράγουν εξοπλισμό μεταφορών. Ολες οι υπόλοιπες βιομηχανικές δραστηριότητες παράγουν λιγότερους από 5.000 τόνους ετησίως. Πηγή: http://greenagenda.g...σε-όλη-τη-χώρα/ Click here to view the είδηση
-
Απόφαση για τον διπλασιασμό ή και τριπλασιασμό των ορίων των ρύπων που απορρίπτονται στον Ασωπό ποταμό έλαβε λίγες ημέρες πριν τις εκλογές το υπουργείο Περιβάλλοντος. Παράλληλα μείωσε τις απαιτήσεις ελέγχων των εκροών ρύπων από τις επιχειρήσεις, έδωσε νέα παράταση για την εφαρμογή των ορίων της νομοθεσίας στις βιομηχανίες που χρησιμοποιούν επαναχρησιμοποιημένα απόβλητα. Ενώ εξαίρεσε τις πτηνοτροφικές εγκαταστάσεις από τους κανόνες που ισχύουν για τις υπόλοιπες βιομηχανίες. Η απόφαση, με ημερομηνία 21 Ιανουαρίου, δρομολογήθηκε από τον απελθόντα υφυπουργό Περιβάλλοντος Νίκο Ταγαρά και υπογράφεται από τους υπουργούς Εσωτερικών, Ανάπτυξης, Υγείας και Αγροτικής Ανάπτυξης. Όπως προβλέπει: -Τα όρια των ρύπων που καταλήγουν στον Ασωπό από τις βιομηχανίες της περιοχής πολλαπλασιάζονται. Για παράδειγμα, το όριο για τον ολικό φώσφορο πενταπλασιάζεται (από 1 σε 5 mg/l), για τα νιτρικά σχεδόν διπλασιάζεται (από 7 σε 11 mgNO-N/l), για το βιολογικώς απαιτούμενο οξυγόνο (BOD5) υπεδιπλασιάζεται (από 10 σε 25 mg/l), στα θειούχα τετραπλασιάζεται (από 0,5 σε 2 mg/l), στα θειικά υπετριπλασιάζεται (από 200 σε 750 mg/l) κ.ο.κ. -Καταργείται η υποχρέωση καθημερινού ελέγχου στα φρεάτια εξόδου των υγρών αποβλήτων των βιομηχανιών στον Ασωπό. Αντίθετα προβλέπεται ότι η συχνότητα των ελέγχων θα καθορίζεται από την απόφαση έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων της κάθε βιομηχανίας. -ειδικά για τα πτηνοτροφεία που ρίχνουν τα απόβλητά τους μέσα στο έδαφος εξαιρούνται από τους κανόνες που ισχύουν για την εφαρμογή των ρύπων. -τέλος, δίνεται παράταση ακόμα ενός έτους, έως το τέλος του 2015, στις βιομηχανίες που παράγουν ή/και χρησιμοποιούν επαναχρησιμοποιημένα απόβλητα. Πηγή: http://www.kathimeri...o-perivallontos Click here to view the είδηση
-
Ιδιαίτερα ακριβή αποδεικνύεται η μόλυνση της ατμόσφαιρας για τις ευρωπαϊκές οικονομίες, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (ΕΕΑ). Στην τετραετία 2008-2012 το συνολικό κόστος κυμάνθηκε μεταξύ 329 δισ. και 1.053 δισ. ευρώ, με την ΕΑΑ να εξετάζει τη συνολική καταστροφή που προκάλεσαν στην ατμόσφαιρα 14.235 βιομηχανικές μονάδες. Προκειμένου να μετρηθεί το κόστος, όπως διευκρινίζεται στην έκθεση της ευρωπαϊκής υπηρεσίας, λαμβάνονται υπόψη γεγονότα όπως πρόωροι θάνατοι, το κόστος νοσοκομειακής περίθαλψης, οι χαμένες εργάσιμες ημέρες, προβλήματα υγείας, καταστροφές σε κτήρια αλλά και η μείωση της αγροτικής παραγωγής. Παράλληλα η ΕΑΑ αποκαλύπτει και τις 30 βιομηχανικές μονάδες της Ευρώπης που προκάλεσαν τη μεγαλύτερη μόλυνση της ατμόσφαιρας στο εξεταζόμενο διάστημα. Εξ αυτών οκτώ βρίσκονται στη Γερμανία, έξι στην Πολωνία, τέσσερις στη Ρουμανία, τρεις σε Βουλγαρία και Βρετανία, δύο στην Ελλάδα, ενώ υπάρχει και μία μονάδα σε Τσεχία, Εσθονία, Ιταλία και Σλοβακία. Πηγή: Πόσο κοστίζει στις ευρωπαϊκές οικονομίες η μόλυνση της ατμόσφαιρας | newmoney.gr http://www.newmoney....s#ixzz3KAyGskT2 Click here to view the είδηση
-
Μόλις πέντε χώρες φαίνεται πως ευθύνονται για το 60% των 8 εκατομμυρίων τόνων πλαστικών που απορρίπτονται στους ωκεανούς του πλανήτη κάθε χρόνο. Οι χώρες αυτές είναι η Κίνα, η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες, η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ. Νέα έρευνα που έγινε έδειξε ότι το κοινό αυτών των χωρών είναι ότι βιώνουν ταχεία οικονομική ανάπτυξη, μειωμένη φτώχεια και βελτίωση της ποιότητας ζωής. Ωστόσο, οι εξελίξεις αυτές αυξάνουν ταυτόχρονα την κατανάλωση των πλαστικών και τα συγκεκριμένα ασιατικά κράτη δεν διαθέτουν ακόμα κατάλληλη υποδομή διαχείρισης αποβλήτων για να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση. Η κατανάλωση πλαστικών στην Ασία θα αυξηθεί κατά 80 τοις εκατό, ξεπερνώντας τους 200 εκατομμύρια τόνους. Αν δε ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για τη διαχείριση αυτών των αποβλήτων, σε δέκα μόλις χρόνια ο ωκεανός μπορεί να περιέχει ένα τόνο πλαστικών για κάθε τρεις τόνους ψαριών, αναφέρει η μελέτη του οργανισμού Ocean Conservancy. Όπως λέει η έκθεση, με στοχευμένη προσπάθεια η ροή των πλαστικών αποβλήτων μπορεί να μειωθεί κατά περίπου 45 τοις εκατό μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. Ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε χώρας, οι ερευνητές προτείνουν τις πέντε καλύτερες προσεγγίσεις όπως την μετατροπή αποβλήτων σε καύσιμα (αεριοποίηση) και τη βελτιστοποίηση των υπηρεσιών αποκομιδής. «Η συντονισμένη δράση, με τη μορφή ετήσιων δαπανών ύψους πέντε δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη διαχείριση των αποβλήτων, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια δυναμική αγορά δευτερογενών πόρων, να προσελκύσει επενδύσεις στα συστήματα συσκευασίας και ανάκτησης, και φυσικά να αφήσει τους ωκεανούς να ευδοκιμήσουν», αναφέρει η έκθεση. Μάλιστα εάν οι παρεμβάσεις αυτές επεκταθούν και σε άλλες χώρες θα υπάρξουν ακόμη καλύτερα αποτελέσματα στο παγκόσμιο αυτό πρόβλημα. Πηγή: http://www.ellinikig...vlita-okeanous/ Click here to view the είδηση
-
Διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για τις συνθήκες, υπό τις οποίες λειτουργούν τα πυρηνελαιουργεία στον κάμπο μεταξύ Καλαμάτας και Μεσσήνης, διέταξε ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Καλαμάτας, ύστερα από αλλεπάλληλες διαμαρτυρίες του δημάρχου Καλαμάτας, Παναγιώτη Νίκα, αλλά και δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου. Ο κ. Νίκας υποστηρίζει ότι η ασφυκτική ατμόσφαιρα στην περιοχή της Καλαμάτας, όταν λειτουργούν τα πυρηνελαιουργεία, οφείλεται στο ότι αυτά επεξεργάζονται πολυκαιρινό και σαπισμένο ελαιοπυρήνα. Γι' αυτό, πέρα από την προσφυγή του στον εισαγγελέα, με επιστολή του, την οποία κοινοποιεί στον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πάνο Σκουρλέτη, αλλά και στην αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας, Ελένη Αλειφέρη, απευθύνθηκε και προς το Σώμα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος. http://www.newsbeast...tas-ke-messinis Click here to view the είδηση -
Τα επίπεδα ατμοσφαιρικής μόλυνση στη βρετανική πρωτεύουσα είναι ανησυχητικά υψηλά. Ο δήμαρχος του Λονδίνου προειδοποιεί για φονικές επιπτώσεις και η κυβέρνηση πιέζεται να βρει λύσεις. Μία βόλτα στο κέντρο του Λονδίνου θέλει γερά πνευμόνια. Η βρετανική πρωτεύουσα αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα ατμοσφαιρικής ρύπανσης. «Ο αέρας στο Λονδίνο είναι φονικός», δήλωσε ο δήμαρχος της πόλης Σαντίκ Καν σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου. Αφορμή ήταν τα ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα μόλυνσης του αέρα που κατέγραψε στα τέλη Ιανουαρίου το ειδικό σύστημα προειδοποίησης για την ατμοσφαιρική μόλυνση, το οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί στην αρχή του χρόνου. «Τα πνευμόνια των παιδιών σε ορισμένες συνοικίες δεν αναπτύσσονται όπως πρέπει και πολλοί από εμάς έχουμε άσθμα εξαιτίας του κακού αέρα», τόνισε ο δήμαρχος του Λονδίνου. Η όξυνση του προβλήματος θέτει υπό πίεση και τη βρετανική κυβέρνηση, η οποία καλείται να παρουσιάσει τα σχέδιά της για την καταπολέμηση του προβλήματος εντός του Απριλίου. Μάλιστα το Ανώτατο Βρετανικό Δικαστήριο υπέβαλε πέρυσι κυρώσεις κατά της βρετανικής κυβέρνησης εξαιτίας της σοβαρής περιβαλλοντικής μόλυνσης. Σύμφωνα με κυβερνητικές εκτιμήσεις, περίπου 40.000 άνθρωποι ετησίως πεθαίνουν πρόωρα στο Ηνωμένο Βασίλειο λόγω ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Στα σκαριά περιβαλλοντικά σχέδια του δημάρχου Στο Λονδίνο το ετήσιο όριο μόλυνσης του αέρα που έχει τεθεί από την ΕΕ ξεπεράστηκε φέτος ήδη στις 5 Ιανουαρίου. «Καμπανάκι» για τον Σαντίκ Καν, που εξελέγη το 2016 και στοχεύει να καθαρίσει τον αέρα της πρωτεύουσας. Το σχέδιό του προβλέπει τη δημιουργία έως το 2020 περιβαλλοντικής ζώνης από το Χάιντ Παρκ έως το Σίτι του Λονδίνου. Οχήματα με υψηλές εκπομπές καυσαερίων πρόκειται να απαγορευθούν εντός της ζώνης – εκτός κι αν οι οδηγοί είναι πρόθυμοι να καταβάλουν ειδικό τέλος εισόδου. Τα διάσημα μαύρα ταξί του Λονδίνου θα επιτρέπεται να εισέρχονται εφόσον δεν υπερβαίνουν το όριο παλαιότητας. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, περίπου 6.000 εξ αυτών δεν θα μπορούν να κυκλοφορούν στην καρδιά του Λονδίνου. Μακροπρόθεσμα σχεδιάζεται η χρήση ηλεκτροκίνητων ταξί, τα οποία βρίσκονται ακόμη σε στάδιο δοκιμών. Ο στόλος των κόκκινων διώροφων λεωφορείων, των διάσημων double decker, έχει σε μεγάλο βαθμό ανανεωθεί. Στην επίσημη ιστοσελίδα του δημάρχου του Λονδίνου επισημαίνεται ότι τα λεωφορεία της πόλης συγκαταλέγονται στα πιο καθαρά και σύγχρονα του κόσμου. «Χαιρόμαστε που ο δήμαρχος παίρνει τόσο σοβαρά τη μόλυνση του αέρα, αλλά θα μπορούσε να κάνει ακόμη περισσότερα», λέει η Άννα Χέσλοπ, δικηγόρος της περιβαλλοντικής οργάνωσης ClientEarth. Η ίδια ζητά η σχεδιαζόμενη περιβαλλοντική ζώνη να περιλάβει ολόκληρο το Λονδίνο και να ισχύσει για όλα τα οχήματα. «Εκτός αυτού τα αστικά διόδια στο Λονδίνο ισχύουν μόνο για παλιά οχήματα, όμως θα έπρεπε να ισχύει και για τα πιο βρώμικα αυτοκίνητα», υπογραμμίζει η βρετανίδα δικηγόρος. Πηγή: http://www.dw.com/el...δίνο/a-38301248 Click here to view the είδηση
-
Πολύ μεγαλύτερη από τις έως τώρα εκτιμήσεις είναι η ρύπανση των ευρωπαϊκών υδάτων, όπως καταδεικνύει νέα έρευνα του Ινστιτούτου Περιβαλλοντικών Σπουδών του Λάνταου και του Κέντρου Περιβαλλοντικών Μελετών του Χέλμχολτς. Βασικός στόχος της ενδελεχούς έρευνας των γερμανών επιστημόνων ήταν να διαπιστωθούν οι συνέπειες των οργανικών χημικών ουσιών στους υδάτινους οργανισμούς. Η χρονική συγκυρία που πραγματοποιήθηκε δεν είναι τυχαία. Είναι η πρώτη φορά που όλες οι χώρες μέλη της ΕΕ συγκέντρωσαν στοιχεία για την ποιότητα των υδάτων τα οποία διατέθηκαν τώρα και για επιστημονικούς σκοπούς. Βασικά συμπεράσματα Το αποτέλεσμα; Ο στόχος που έχει τεθεί -βάσει σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας- να υπάρξει μια «καλή οικολογική κατάσταση» των ευρωπαϊκών υδάτων μέχρι το 2015 κινδυνεύει να μην επιτευχθεί. Όπως εξηγεί ο Βέρνερ Μπρακ, ένας από τους επικεφαλής της έρευνας: «Έχουμε πολλά και διαφορετικά δεδομένα από τις χώρες μέλη. Υπάρχουν χώρες που προχώρησαν σε έναν εξονυχιστικό έλεγχο, σε πολλά σημεία και για τον εντοπισμό πολλών και διαφορετικών χημικών. Υπάρχουν όμως άλλες στις οποίες παρουσιάζονται πολλά κενά στα δεδομένα που μας μετέφεραν. Συγκεντρώσαμε παρόλα αυτά όλα τα διαθέσιμα δεδομένα και τα αξιολογήσαμε. Αυτό όμως οδήγησε στο να παρουσιάζουν μια πολύ κακή εικόνα οι χώρες εκείνες που πραγματοποίησαν ενδελεχή έρευνα και οι οποίες παρουσίασαν μια συνολική και πραγματική εικόνα της κατάστασης των υδάτων τους». Όπως επισημαίνει ο ειδικός, η χημική ρύπανση των υδάτων είναι ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα που αφορά όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, όπως καταδεικνύουν και τα αποτελέσματα της έρευνας. Σημαντικές διαφορές όμως διαπιστώνονται, σύμφωνα με τον ίδιο, όσον αφορά την παρακολούθηση της ποιότητας των υδάτων. «Βλέπουμε ότι στην νότια αλλά και σε τμήματα της ανατολικής Ευρώπης η παρακολούθηση των υδάτων είναι περιορισμένη και ορισμένες φορές μάλιστα δεν τηρούνται καν τα στάνταρ που προβλέπει η σχετική ευρωπαϊκή οδηγία». Κίνδυνος για τα οικοσυστήματα Σύμφωνα με τον Βέρνερ Μπρακ, η έρευνα καταδεικνύει ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο η χημική ρύπανση συνιστά σαφέστατο κίνδυνο για τα οικοσυστήματα των υδάτων. «Διαπιστώσαμε ότι στο 14 % των περιπτώσεων θα πρέπει να αναμένονται άμεσες συνέπειες από τη συγκέντρωση χημικών στο νερό. Με απλά λόγια: οργανισμοί πεθαίνουν (…) και ορισμένα ευαίσθητα είδη θα εξαφανιστούν». Εντούτοις, όπως σημειώνει ο ειδικός, η ποιότητα των υδάτων στην Ευρώπη συνολικά έχει βελτιωθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, και κυρίως, μετά το 1970. «Τότε παρατηρούνταν το φαινόμενο της θνησιμότητας των ψαριών. Οι εικόνες με τα νεκρά ψάρια στην επιφάνεια ποταμών και λιμνών αποτελούν πλέον εξαίρεση και αυτό είναι επιτυχία. Ωστόσο τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο σημείο που θέλαμε». Clara Walther / Κώστας Συμεωνίδης Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος Πηγή: http://www.dw.de/χημ...μούς/a-17720636 Click here to view the είδηση
