Αναζήτηση στην κοινότητα

Δημοσιεύθηκε το κείμενο του Κανονισμού 2020/741 για την Επαναχρησιμοποίηση Υδάτων στα αγγλικά καθώς και η ελληνική μετάφραση. -Κανονισμός (ΕΕ) 2020/741 της Επιτροπής της 25ης Μαΐου 2020 σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων -Κατευθυντήριες γραμμές για τη στήριξη της εφαρμογής του κανονισμού 2020/741 σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων. Ο Κανονισμός εφαρμόζεται στις περιπτώσεις που επεξεργασμένα αστικά λύματα επαναχρησιμοποιούνται για γεωργική άρδευση, ανεξάρτητα από τον ισοδύναμο πληθυσμό των οικισμών που εξυπηρετούνται από την εγκατάσταση επεξεργασίας αστικών λυμάτων (ακόμα και για <2.000 ι.κ.). Σημειώνεται ότι η εφαρμογή του Κανονισμού ξεκινάει στις 26.06.2023. Το επόμενο διάστημα αναμένεται επίσης και η έκδοση εξουσιοδοτικής πράξης σχετικά με την Διαχείριση Κινδύνου. Εν όψει της έναρξης εφαρμογής του Κανονισμού και για την καλύτερη ενημέρωση όλων των ενδιαφερόμενων, παρακαλούμε για την προώθηση του παρόντος σε όσους Δήμους, ΔΕΥΑ και λοιπούς φορείς είναι υπεύθυνοι για την λειτουργία εγκαταστάσεων επεξεργασίας αστικών λυμάτων, είτε η επεξεργασμένη εκροή αξιοποιείται ήδη για άρδευση καλλιεργειών είτε όχι και ανεξάρτητα από το μέγεθος των οικισμών που εξυπηρετούν. Κανονισμός με τις απαιτήσεις για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων 2020 741.pdf Κατευθυντήριες Γραμμές για τον κανονισμό για την επαναχρησιμοποίηση υδάτων.pdf View full είδηση

Ανάμεσα σε αυτές οι Πρέσπες, η τεχνητή λίμνη του Πολυφύτου και η τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών Περισσότερες από το 50% των μεγαλύτερων λιμνών στον κόσμο χάνουν νερό, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Science». Οι βασικοί ένοχοι γι’ αυτό είναι η αύξηση της θερμοκρασίας, η μη βιώσιμη ανθρώπινη κατανάλωση και η καθίζηση. Ερευνητές από το Ινστιτούτο CIRES του Πανεπιστημίου του Κολοράντο στο Μπόλντερ, το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κάνσας, το Πανεπιστήμιο της Τουλούζης στη Γαλλία και το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας KAUST στη Σαουδική Αραβία δημιούργησαν μια τεχνική για τη μέτρηση των μεταβολών της στάθμης του νερού σε σχεδόν 2.000 από τις μεγαλύτερες λίμνες, φυσικές και τεχνητές, του κόσμου, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 95% της συνολικής αποθήκευσης νερού στις λίμνες της Γης. Ανάμεσα σε αυτές, μελέτησαν και ελληνικές, στις οποίες εντοπίζουν τάση ξήρανσης: τις Πρέσπες, την τεχνητή λίμνη του Πολυφύτου και την τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών. Η ομάδα συνδύασε παρατηρήσεις τριών δεκαετιών από μια σειρά δορυφόρων με μοντέλα για να ποσοτικοποιήσει τις τάσεις στην αποθήκευση νερού στις λίμνες, σε παγκόσμιο επίπεδο. Χρησιμοποίησε 250.000 στιγμιότυπα από 1.972 από τις μεγαλύτερες λίμνες της Γης, που καταγράφηκαν από δορυφόρους την περίοδο 1992-2020. Επίσης, συγκέντρωσαν μετρήσεις για τις στάθμες νερού από εννέα δορυφορικά αλτίμετρα και μελέτησαν τις μετρήσεις αυτές σε βάθος χρόνου για να μειώσουν την όποια αβεβαιότητα. Για τις λίμνες χωρίς μακροχρόνια καταγραφή στάθμης, χρησιμοποίησαν πρόσφατες μετρήσεις νερού που έγιναν από δορυφόρους. Ο συνδυασμός των πρόσφατων μετρήσεων στάθμης με πιο μακροπρόθεσμες μετρήσεις του εμβαδού τους, επέτρεψε στους επιστήμονες να ανακατασκευάσουν τον όγκο των λιμνών πριν από δεκαετίες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, το 53% των λιμνών παγκοσμίως, τόσο στις ξηρές όσο και στις υγρές περιοχές, παρουσίασε μείωση του όγκου τους. Οι ερευνητές παρομοιάζουν αυτή τη μείωση με το μέγεθος 17 λιμνών Μιντ, που είναι η μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι απώλειες στις υγρές τροπικές λίμνες και στις λίμνες της Αρκτικής υποδηλώνουν πιο εκτεταμένες τάσεις ξήρανσης από ό,τι είχε γίνει προηγουμένως αντιληπτό. Στις τεχνητές λίμνες αυτή η μείωση είναι μεγαλύτερη: σχεδόν τα δύο τρίτα τους παγκοσμίως, παρουσίασαν σημαντικές απώλειες νερού. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι λίμνες αποθηκεύουν το 87% του νερού του πλανήτη, γεγονός που τις καθιστά πολύτιμο πόρο για το οικοσύστημα της Γης. Σε αντίθεση με τα ποτάμια, σημειώνουν οι ερευνητές, οι λίμνες δεν παρακολουθούνται επαρκώς, αν και παρέχουν νερό για ένα μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας. Μάλιστα, εκτιμούν ότι περίπου το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι κατοικεί στη λεκάνη μιας λίμνης που ξηραίνεται, γεγονός που υποδηλώνει την ανάγκη για αλλαγές στη βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Πάντως, ενώ η πλειονότητα των λιμνών συρρικνώθηκε, το 24% είδε σημαντική αύξηση στην αποθήκευση νερού, κυρίως σε περιοχές με λίγο πληθυσμό στο εσωτερικό του οροπεδίου του Θιβέτ, στις βορειότερες Μεγάλες Πεδιάδες στη βόρεια Αμερική και σε περιοχές με νεότερες τεχνητές λίμνες, όπως οι λεκάνες των ποταμών Γιανγκτσέ στην Κίνα, Μεκόνγκ στη νοτιοανατολική Ασία και Νείλου. Ο επικεφαλής συγγραφέας Φάνγκφανγκ Γιάο, συνεργάτης στο Ινστιτούτο CIRES και στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, αναφέρει ότι τα νέα δεν είναι εντελώς δυσοίωνα. Με αυτή τη νέα μέθοδο παρακολούθησης της αποθήκευσης νερού στις λίμνες και των λόγων πίσω από αυτή, οι επιστήμονες μπορούν να δώσουν στις κοινότητες πληροφορίες για το πώς μπορούν να προστατεύσουν καλύτερα τις κρίσιμες πηγές νερού και τα σημαντικά περιφερειακά οικοσυστήματα. Οι ερευνητές αναφέρουν στη δημοσίευσή τους πιθανές λύσεις για τη μείωση της ξήρανσης των λιμνών και παρουσιάζουν το παράδειγμα της λίμνης Σεβάν στην Αρμενία, όπου παρατηρήθηκε αύξηση της αποθήκευσης νερού τα τελευταία 20 χρόνια, την οποία οι επιστήμονες συνδέουν με τη νομοθεσία που έχει ψηφιστεί από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 για τη ρύθμιση της άντλησης νερού. View full είδηση

Από ελαιολιπαντικά προέρχονται οι κηλίδες που εντοπίστηκαν στην δεξαμενή Δ2, στις εγκαταστάσεις της ΕΥΑΘ στη Σίνδο Θεσσαλονίκης, όπως δείχνουν τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα των δειγματοληψιών. Όπως προέκυψε από την ευρεία σύσκεψη φορέων για το θέμα με τη ρύπανση δεξαμενής της ΕΥΑΘ που υδροδοτεί τη Θεσσαλονίκη, τα ελαιολιπαντικά δεν θεωρούνται επικίνδυνα και επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία, ενώ το φαινόμενο υποχωρεί σταδιακά και η ρύπανση του νερού σήμερα είναι κάτω από τα όρια. Στο μεταξύ, σε εξέλιξη βρίσκεται η κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση που έχει παραγγείλει ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Λάμπρος Τσόγκας αναθέτοντας την εποπτεία της έρευνας στην εισαγγελέα Περιβάλλοντος Σοφία Κογκαλίδου για να εντοπιστεί η πηγή της ρύπανσης. Σ' αυτό το πλαίσιο, αρμόδιοι προανακριτικοί υπάλληλοι της Αστυνομίας κλήθηκαν να διακριβώσουν αν στοιχειοθετούνται τα αδικήματα της «δηλητηρίασης πηγών και τροφίμων», της «έκθεσης», της «ρύπανσης περιβάλλοντος» και οποιοδήποτε άλλο αυτεπαγγέλτως διωκόμενο αδίκημα. Σε κάθε περίπτωση, στη σύσκεψη, που συγκάλεσε ο κ. Τσόγκας και πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία της ΕΥΑΘ αποφασίστηκε η λήψη μέτρων ειδικής πρόληψης. Τα μέτρα είναι τα εξής: 1. Τοποθέτηση πλωτών φραγμάτων σε διάφορα σημεία του ποταμού Αλιάκμονα και κυρίως κοντά στους ταμιευτήρες νερού που βρίσκονται πλησίον της πόλης της Θεσσαλονίκης. 2. Έναρξη on line καταγραφής, με δέκτες μεταφοράς ύδατος από τόπο σε τόπο που θα καταγράφει την εικόνα της υδροδότησης και θα καταδεικνύει τα τυχόν προβλήματα που θα προκύπτουν. 3. Εκπόνηση μελέτης από τη ΔΕΗ σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο για την καταγραφή των επιχειρήσεων που βρίσκονται πλησίον του ποταμού έτσι ώστε να διαπιστωθεί ποιες διαθέτον άδεια και ποιες όχι. Θα ακολουθήσει σχετική ενημέρωση της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του Σώματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος. 4. Συνέχιση των δειγματοληψιών για την ποιότητα του νερού με το οποίο υδροδοτείται η Θεσσαλονίκη. 5. Συνδρομή του υπουργείου Περιβάλλοντος με ειδικά μηχανήματα μέτρησης. Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι της ΕΥΑΘ Α.Ε, της Διεύθυνσης Υγιεινής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, της Αστυνομίας, επιθεωρητές περιβάλλοντος, ο πρύτανης και καθηγητές Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ.α. Πηγή: http://greenagenda.g...ιπαντικά-οι-κη/ Click here to view the είδηση

Το καλοκαίρι που μας πέρασε έκανα εγκατάσταση φυσικού αερίου στο διαμέρισμά μου. Αφού τελείωσαν όλα και έγιναν οι δοκιμές παρατήρησα ότι η πίεση στο ζεστό νερό είναι σχεδόν η μισή απ' ότι στο κρύο νερό. ο μηχανολόγος το δικαιολόγησε λέγοντας ότι η απόσταση από το λέβητα μέχρι την βρύση του μπάνιου για παράδειγμα είναι μεγάλη. Να σημειώσω ότι επρόκειται για διαμέρισμα 75 τ.μ. Παρατήρησα σε σπίτια φίλων ότι η πίεση στο ζεστό νερό τους είναι πολύ καλύτερη παρόλου που εκεί οι αποστάσεις είναι μεγαλύτερες. Επίσης να σημειώσω ότι στο πατάρι που είναι πάνω στο μπάνιο υπήρχε θερμοσίφωνας και ζήτησα να παραμείνει για να χρησιμοποιηθεί εάν χρειαστεί. Εκεί ο εγκαταστάτης έχει βάλει ένα βανάκι στο κρύο που κλείνει όταν δουλεύω το φυσικό αέριο ενώ στο ζεστό δεν έχει βάλει βανάκι. Μήπώς έτσι είναι συνδεδέμενα φυσικό αέριο και θερμοσίφωνας σε σειρά και εξηγείται η έλλειξη πίεσης;;;;;; Αυτός επιμένει ότι φταίει η απόσταση.... εγώ πάλι δεν θεωρώ ότι η απόσταση είναι τόσο μεγάλη που να εξηγεί την έλλειψη πίεσης... Παιδιά οποιαδήποτε συμβουλή θα ήταν χρήσιμη και καλοδεχούμενη Ευχαριστώ εκ των προτέρων

Φανταστείτε ένα μέλλον όπου κάθε σπίτι θα διαθέτει μια συσκευή με την οποία θα «τραβά» από τον αέρα όλο το νερό που χρειάζεται ένα νοικοκυριό, ακόμη και αν το κλίμα είναι πολύ ξηρό ή ακόμη και έρημος. Και αυτό θα επιτυγχάνεται μόνο με τη βοήθεια της ενέργειας από τον ήλιο. Το μέλλον αυτό ίσως δεν είναι τόσο μακρινό, χάρη σε έναν καινοτόμο ηλιακό συλλέκτη νερού που δημιούργησαν ερευνητές στις ΗΠΑ. Η συσκευή μπορεί να «αντλήσει» από τον αέρα του περιβάλλοντος αρκετά λίτρα νερού κάθε μέρα, ακόμη και αν η υγρασία δεν ξεπερνά το 20%. Οι επιστήμονες των πανεπιστημίων ΜΙΤ (Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών) και Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ (Τμήμα Χημείας), με επικεφαλής τον καθηγητή χημείας Ομάρ Γιαγκί, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", χρησιμοποίησαν ένα ειδικό υλικό, που αποκαλείται «μεταλλο-οργανικό πλαίσιο» (metal--organic framework - MOF). Με υγρασία 20% έως 30% στο περιβάλλον, η συσκευή παράγει σχεδόν τρία λίτρα νερού από τον αέρα σε διάστημα 12 ωρών, χρησιμοποιώντας ένα κιλό από το υλικό MOF. Δοκιμές που έγιναν στις στέγες κτιρίων, επιβεβαίωσαν ότι η συσκευή δουλεύει σε πραγματικές συνθήκες. Μέχρι σήμερα, οι συλλέκτες νερού μπορούσαν να δουλέψουν είτε μόνο σε συνθήκες μεγάλης υγρασίας, είτε με μεγάλη κατανάλωση ηλεκτρισμού. «Το όραμά μας για το μέλλον είναι να έχουμε νερό εκτός δικτύου ύδρευσης, με μια οικιακή συσκευή που θα το αντλεί από τον αέρα για να καλύψει τις ανάγκες ενός νοικοκυριού. Είναι κάτι που, όπως δείχνει το πείραμά μας, είναι εφικτό και θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε εξατομικευμένο νερό», δήλωσε ο Γιαγκί. Ο Αμερικανός χημικός εφηύρε τα μεταλλο-οργανικά πλαίσια πριν από περίπου 20 χρόνια, συνδυάζοντας μέταλλα όπως το μαγνήσιο ή το αλουμίνιο με οργανικά μόρια, με τέτοιο τρόπο που να δημιουργούνται πορώδεις δομές ιδανικές για αποθήκευση αερίων και υγρών. Από τότε, πάνω από 20.000 διαφορετικά υλικά MOF έχουν δημιουργεί διεθνώς και μερικά ήδη δοκιμάζονται από εταιρείες-κολοσσούς όπως η γερμανική BASF για την αποθήκευση και μεταφορά χημικών όπως το μεθάνιο ή το υδρογόνο. Το 2014 οι ερευνητές του ΜΙΤ και του Μπέρκλεϊ συνέθεσαν το πρώτο υλικό από μέταλλο ζιρκόνιο και αδιπικό οξύ, με την ονομασία MOF-801, που δεσμεύει χημικά τους υδρατμούς. Αμέσως προχώρησαν να το αναπτύξουν σε ένα κανονικό σύστημα συλλογής νερού από την ατμόσφαιρα. Η νέα συσκευή χρησιμοποιεί περίπου ένα κιλό κρυστάλλους MOF, μεγέθους σκόνης ο καθένας, που είναι συμπιεσμένοι ανάμεσα σε έναν συλλέκτη ηλιακής ενέργειας και σε μια πλακέτα συμπύκνωσης των υδρατμών σε νερό. Καθώς ο αέρας εισχωρεί στο πορώδες υλικό MOF, τα μόρια του νερού δεσμεύονται στην εσωτερική επιφάνειά του. Στη συνέχεια, το φως του ήλιου θερμαίνει το υλικό και οδηγεί τους δεσμευμένους υδρατμούς στην πλάκα συμπύκνωσης, όπου μετατρέπονται σε υγρό νερό, το οποίο τελικά συλλέγεται σταγόνα-σταγόνα σε ένα ξεχωριστό θάλαμο. Η τεχνολογία έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Σήμερα το χρησιμοποιούμενο υλικό MOF μπορεί να απορροφήσει μόνο το 20% του βάρους του σε νερό, αλλά με χρήση άλλων υλικών το ποσοστό θα μπορούσε πιθανώς να αυξηθεί στο 40% ή και παραπάνω. «Για να έχει κανείς τρεχούμενο νερό συνεχώς, θα μπορούσε να σχεδιάσει ένα σύστημα που απορροφά την υγρασία στη διάρκεια της νύχτας και την μετατρέπει σε υγρό νερό στη διάρκεια της μέρας με το φως του ήλιου», δήλωσε ο Γιαγκί. «Ακόμη κι αν κανείς βρίσκεται αποκομμένος κάπου στην έρημο, θα μπορεί να επιβιώσει χάρη σε αυτή τη συσκευή. Ένας άνθρωπος χρειάζεται τουλάχιστον ένα μπουκαλάκι νερού τη μέρα, κάτι που με αυτό το σύστημα μπορεί να το συλλέξει μέσα σε λιγότερο από μια ώρα», πρόσθεσε. Όμως μάλλον θα πρέπει να αντικατασταθεί το χρησιμοποιούμενο μέταλλο ζιρκόνιο, επειδή κοστίζει 150 δολάρια το κιλό, με συνέπεια το σύστημα συλλογής νερού να είναι ακόμη ακριβό. Ήδη οι ερευνητές δοκιμάζουν τη χρήση αλουμινίου, που είναι 100 φορές φθηνότερο. Με δεδομένο ότι σχεδόν τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες ή μικρότερες ελλείψεις νερού μέσα στο έτος, ενώ ταυτόχρονα ο αέρας γύρω μας διαθέτει τεράστιες ποσότητες νερού σε μορφή υδρατμών (γύρω στα 13 τρισεκατομμύρια λίτρα παγκοσμίως, ισοδύναμα με το 10% όλου του γλυκού νερού της Γης), γίνεται αντιληπτή η σημασία της νέας τεχνολογίας, που -αν εφαρμοσθεί σε μαζική κλίμακα- μπορεί να φέρει μια επανάσταση στον τομέα της ύδρευσης. Πηγή: http://www.real.gr/D...596333&catID=22 Click here to view the είδηση

Σε χαμηλά επίπεδα βρίσκονται τα νερά των υδροηλεκτρικών σε πολλές χώρες της Ευρώπης αυτή την εποχή, γεγονός που ενδέχεται να προκαλέσει προβλήματα με την ηλεκτροδότηση το προσεχές καλοκαίρι μέσω αλυσιδωτών αντιδράσεων. Ως εκ τούτου, δεν αποκλείεται να έχουμε μια επανάληψη της χειμερινής ενεργειακής κρίσης αν επικρατήσουν υψηλές θερμοκρασίες και άλλα έκτακτα ζητήματα. Όπως αναφέρει σε άρθρο του το Argus, οι ελλείψεις των νερών αλλάζουν τη δυναμική των αγορών στην Ευρώπη και η κατάσταση αναμένεται να συνεχιστεί βραχυπρόθεσμα. Θυμίζουμε ότι το δριμύ ψύχος που επικράτησε στη Γηραιά Ήπειρο το Δεκέμβριο και Ιανουάριο οδήγησε σε ενεργειακές ελλείψεις και αυξημένη χρήση των υδροηλεκτρικών, γεγονός που περιόρισε τα αποθέματά τους σε σημαντικό βαθμό. Το γεγονός αυτό ίσως επηρεάσει την κατάσταση το καλοκαίρι, οδηγώντας σε νέες αλυσιδωτές αντιδράσεις από τη μια αγορά στην άλλη. Ας δούμε όμως ποια είναι η κατάσταση από περιοχή σε περιοχή: Στη Γαλλία, τα νερά αναπληρώθηκαν σε ένα βαθμό τον Απρίλιο και ανέκαμψαν ελαφρώς από τα ιστορικά χαμηλά των προηγουμένων εβδομάδων, ενώ πλέον η χώρα αύξησε τις εξαγωγες ηλεκτρικού ρεύματος προς την Ισπανία. Πάντως, η Γαλλία αύξησε τις συνολικές της εισαγωγές στις 1,69 τεραβατώρες το Μάρτιο, δηλαδή σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. Επίσης, η χαμηλή διαθεσιμότητα των νερών ενδέχεται να οδηγήσει σε περιορισμό των διαθέσιμων ποσοτήτων για την ψύξη των πυρηνικών αντιδραστήρων της χώρας. Τα αποθέματα στα υδροηλεκτρικά της Ισπανίας υποχώρησαν στις αρχές Απριλίου στα χαμηλότερα επίπεδα από το 2008, δηλαδή στις 10,2 τεραβατώρες έναντι μέσου όρου πενταετίας 14,5 τεραβατωρών. Ως αποτέλεσμα, ενδέχεται το καλοκαίρι να αυξηθεί η ζήτηση για ηλεκτροπαραγωγή με φυσικό αέριο, ένα σενάριο που γίνεται ακόμη πιο πιθανό αν αναλογιστεί κανείς ότι η πυρηνική μονάδα Αλμαράζ θα τεθεί εκτός λειτουργίας από τις 20 Ιουνίου ως τις 31 Ιουλίου λόγω συντήρησης. Αντίστοιχα, στην Ιταλία τα αποθέματα υποχώρησαν σε χαμηλό επταετίας, τη στιγμή που οι υδροηλεκτρικές μονάδες καλύπτουν το 15% των αναγκών για ηλεκτρισμό. Η Ρώμη εμφανίζεται ανήσυχη για την κατάσταση που θα διαμορφωθεί το καλοκαίρι και δήλωσε ότι ίσως στραφεί σε εφεδρικές θερμικές μονάδες ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες. Σημειώνεται ότι η υδροηλεκτρική παραγωγή στην Ιταλία αυξήθηκε κατά 20% τον φετινό Ιανουάριο προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αυξημένη ζήτηση που έφερε το δριμύ ψύχος, γεγονός που απομείωσε τα διαθέσιμα νερά. Καθώς η Ιταλία διαθέτει διασυνδέσεις με τα Βαλκάνια, η κατάστασή της είναι λογικό να έχει επίδραση και στην άλλη πλευρά της Αδριατικής. Σύμφωνα με το Argus, οι ασθενείς υδρολογικές συνθήκες αναμένεται να επηρεάσουν και τις αγορές των Βαλκανίων, καθώς η Ιταλία πιθανώς θα χρειαστεί να ανταγωνιστεί την Ουγγαρία και τη Σερβία για ποσότητες ρεύματος μέσω της Κροατίας και της Σλοβενίας το προσεχές καλοκαίρι. Σχετικά με τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, τα αποθέματα και η υδροηλεκτρική παραγωγή έχουν μειωθεί σημαντικά σε σύγκριση με το 2016, αναστρέφοντας πλήρως τη θετική εικόνα που επικρατούσε πέρυσι. Οι ροές ηλεκτρισμού έχουν αλλάξει κατεύθυνση σε ορισμένα από τα σύνορα της Ουγγαρίας. Για παράδειγμα, εξάγει ρεύμα στη Σερβία φέτος, όπως και στη Ρουμανία, η οποία ενδέχεται να αυξήσει ακόμα περισσότερο τις εισαγωγές της τον επόμενο μήνα αν επιμείνουν οι ασθενείς άνεμοι που περιορίζουν την αιολική παραγωγή. Στην Κροατία, η Hep προχώρησε τον περασμένο μήνα σε δημοπρασία για αγορά ποσοτήτων ηλεκτρισμού τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και στο γ’ τρίμηνο, καθώς προετοιμάζεται για ένα δύσκολο καλοκαίρι. Η κατάσταση στις πυρηνικές μονάδες των Βαλκανίων έχει ως εξής: Ο σταθμός των 696 μεγαβάτ στο Σλοβενία δεν πρόκειται να τεθεί σε συντήρηση φέτος. Αντιθέτως, μια μονάδα 1 γιγαβάτ του Κοζλοντούι στη Βουλγαρία θα τεθεί εκτός λειτουργίας από τις 22 Απριλίου ως τις 22 Ιουνίου. Το ίδιο θα ισχύσει για μια μονάδα 700 μεγαβάτ του Τσερναβόδα στη Ρουμανία από τις 6 Μαΐου ως τις 5 Ιουνίου και για μονάδα 500 μεγαβάτ στο Παξ της Ουγγαρίας από τις 31 Ιουλίου ως τις 27 Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα, πάντα, με το Argus, «η συντήρηση των πυρηνικών σταθμών θα ενισχύσει την προοπτική για αυξήσεις των τιμών στο β’ και γ’ τρίμηνο, ιδίως αν η υδροηλεκτρική παραγωγή παραμείνει χαμηλή και ο καιρός είναι ζεστός». Τέλος, όσον αφορά την Τουρκία, σημειώθηκε αυξημένη υδροηλεκτρική παραγωγή πρόσφατα και η διαχειρίστρια Teias δεν στράφηκε σε εισαγωγές στα σύνορα με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία για τον Απρίλιο και το Μάιο. Πάντως, λόγω της καθυστερημένης τήξης του χιονιού φέτος, η υδροηλεκτρική παραγωγή της χώρας παρέμεινε μειωμένη κατά 1,4 γιγαβάτ το Μάρτιο στα 7,6 γιγαβάτ και έφτασε τα 7,7 γιγαβάτ τον Απρίλιο, έναντι 9,7 γιγαβάτ πέρυσι τον ίδιο μήνα. Ο προγραμματισμός της Euas, που διαχειρίζεται τα 13,2 από τα 27 γιγαβάτ υδροηλεκτρικών της χώρας, ήταν για 3,1 και 3 γιγαβάτ το Μάρτιο και Απρίλιο, καθώς προσπαθεί να αναπληρώσει τα αποθέματα στα φράγματα μετά την υπερκατανάλωση του χειμώνα. Η κατάσταση στην Ελλάδα Όπως συνέβη και σε αρκετές αγορές του εξωτερικού, η ενεργειακή κρίση που εκδηλώθηκε στην Ελλάδα κατά το διάστημα 19 Δεκεμβρίου έως 13 Φεβρουαρίου είχε ως αποτέλεσμα την απομείωση των αποθεμάτων στα υδροηλεκτρικά. Χαρακτηριστικό είναι ότι τον Ιανουάριο οι υδροηλεκτρικές μονάδες της χώρας αύξησαν την παραγωγή τους κατά 66%, φτάνοντας τις 658 GWh από 396 GWh πέρυσι. Παράλληλα, οι εισροές ήταν χαμηλότερες κατά τους χειμερινούς μήνες. Σύμφωνα με τα όσα έγραψε η Νεκταρία Καρακατσάνη, μέλος της ΡΑΕ, σε άρθρο της που φιλοξένησε το energypress, στα τέλη Νοεμβρίου τα υδατικά αποθέματα βρίσκονταν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο (2116 GWh), ωστόσο οι δύο μήνες που ακολούθησαν εμφάνισαν εξαιρετικά περιορισμένες εισροές, με μια μικρή διόρθωση τον Φεβρουάριο. Αναλυτικότερα, ιδιαίτερα μειωμένες ήταν οι εισροές τον Ιανουάριο του 2017, καθώς δεν υπερέβησαν τις 282 GWh έναντι εκτιμήσεων κατά τον Δεκέμβριο για επίπεδα από 304 έως 574 GWh. Η σύγκριση με τον ίδιο μήνα των τριών προηγούμενων ετών αναδεικνύει μια σημαντική υποχώρηση των εισροών, καθώς τα ιστορικά επίπεδα ήταν 905, 536, 337 GWh αντίστοιχα για τα έτη 2016, 2015 και 2014. Για τον Φεβρουάριο του 2017, οι εισροές ανήλθαν στις 600 GWh, ένα επίπεδο μάλλον μέτριο, όπως αναδεικνύει η σύγκριση με τον ίδιο μήνα των τριών προηγούμενων ετών (1243, 743, 346 GWh αντίστοιχα). Επιπλέον, τον Δεκέμβριο 2016, οι μηνιαίες εισροές υποχώρησαν στις 185 GWh (έναντι των σεναρίων που δημοσιεύτηκαν τον Νοέμβριο και κυμαίνονταν στις 360-579 GWh). Η σύγκριση με τον ίδιο μήνα προηγούμενων ετών αναδεικνύει αισθητή υποχώρηση σε σχέση με όλα τα προηγούμενα έτη (207, 527, 317 GWh αντίστοιχα). Πιο συγκεκριμένα, κατά την 23η Δεκεμβρίου, δηλαδή την πρώτη ουσιαστικά ημέρα που κλιμακώθηκε η ενεργειακή κρίση, τα υδατικά αποθέματα εκτιμήθηκαν στα 1786 GWh και εν τέλει διαμορφώθηκαν στις 1810 GWh. Τα επίπεδα αυτά ήταν αισθητά μειωμένα συγκριτικά με τα αναμενόμενα επίπεδα (σενάρια) τον μήνα Νοέμβριο (2046 έως 2178 GWh), όπου οι προβλέψεις είχαν αναθεωρηθεί προς τη «λάθος» (όπως διαφαίνεται εκ των υστέρων) κατεύθυνση συγκριτικά με τα πιο συντηρητικά σενάρια που είχαν καταρτιστεί τον Οκτώβριο (1929-2084 GWh). Αν θεωρήσουμε ότι επαληθεύτηκε το σενάριο χαμηλής υδραυλικότητας, τότε η απόκλιση από την πρόβλεψη του Οκτωβρίου είναι της τάξης των 100 GWh. Έν τέλει, τον Φεβρουάριο του 2017, τα επίπεδα των αποθεμάτων ανήλθαν στα 1815 GWh. Πηγή και πλήρες άρθρο: http://energypress.g...krisi-kalokairi Click here to view the είδηση

Περιβαλλοντικό τέλος που θα έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα, δηλαδή θα χρηματοδοτεί έργα εξοικονόμησης και διαχείρισης υδάτων, θα ενσωματώνουν οι λογαριασμοί ύδρευσης σύμφωνα με Κοινή Υπουργική Απόφαση που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ. Η Κοινή Υπουργική Απόφαση περιλαμβάνει γενικούς κανόνες τιμολόγησης για κάθε χρήση νερού (αγροτική κ.λπ.) καθώς και υποδείγματα για τον υπολογισμό του χρηματοοικονομικού κόστους, του κόστους πόρου και του περιβαλλοντικού κόστους από τις εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης. Προβλέπεται, επίσης, πως «η συχνότητα έκδοσης λογαριασμών παροχής των ανωτέρω υπηρεσιών θα πρέπει να διασφαλίζει ότι ενδεχόμενη υπερβολική κατανάλωση σε ορισμένη περίοδο δεν εξισορροπείται με μειωμένες καταναλώσεις σε προηγούμενη ή επόμενη περίοδο, έτσι ώστε η χρέωση να λειτουργεί ως κίνητρο για λελογισμένη κατανάλωση νερού». Σύμφωνα με το ΦΕΚ σκοπός της απόφασης είναι η έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος για διάφορες χρήσεις και κανόνων και μέτρων βελτίωσης των υπηρεσιών αυτών, καθώς και ο καθορισμός των διαδικασιών και της μεθόδου ανάκτησης του κόστους των υπηρεσιών αυτών, συμπεριλαμβανομένου του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους υδατικού πόρο, ώστε να επιτυγχάνεται η βιώσιμη χρήση και η βελτίωση της κατάστασης των υδάτων, σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς στόχους και να διασφαλίζεται ο συνταγματικά κατοχυρωμένος δημόσιος χαρακτήρας του νερού ως κοινωνικό αγαθό απολύτως απαραίτητο για τη διαβίωση του ανθρώπου. Ειδικότερα η παρούσα απόφαση έχει ως κύριο στόχο να διασφαλίζει: - ότι η τιμολογιακή πολιτική για το νερό παρέχει επαρκή κίνητρα στους χρήστες για την αποδοτική χρήση των υδατικών πόρων και, - επαρκή συνεισφορά των διαφορών χρήσεων του νερού στην ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδρευσης σε ποσοστό που καθορίζεται στα εγκεκριμένα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών λαμβάνοντας υπόψη, όπου απαιτείται, τις κοινωνικές, περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις της αποκατάστασης καθώς και τις γεωγραφικές και κλιματικές συνθήκες. Η παρούσα απόφαση δεν εφαρμόζεται στις υπηρεσίες ύδατος για παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας από εσωτερικά επιφανειακά ύδατα και στις απολήψεις ύδατος από πηγάδια/φρέατα, εκτός των απολήψεων από γεωτρήσεις. Ο προσδιορισμός του χρηματοοικονομικού κόστους πραγματοποιείται ετησίως λαμβάνοντας υπόψη και τα απολογιστικά στοιχεία της προηγούμενης περιόδου, από τον πάροχο υπηρεσιών ύδατος. Ο προσδιορισμός του χρηματοοικονομικού κόστους γίνεται για όλες τις υπηρεσίες ύδατος (ύδρευση, άρδευση, παροχή νερού για βιομηχανική χρήση, πότισμα χώρων πρασίνου, χρήσεις αναψυχής, αποχέτευση και επεξεργασία λυμάτων κ.λπ.). Γενικοί κανόνες προσδιορισμού του Περιβαλλοντικού Κόστους Το Περιβαλλοντικό Κόστος προσδιορίζεται σε επίπεδο Υδατικού Συστήματος (ΥΣ) ή ανά ομάδα ΥΣ και προκύπτει από τον προσδιορισμό του κόστους των Συμπληρωματικών Μέτρων του Προγράμματος Μέτρων του εκάστοτε ισχύοντος Σχεδίου Διαχείρισης Λεκάνης Απορροής Ποταμού (ΛΑΠ) ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΔΑΤΟΣ Κοινή διαδικασία τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος Η Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, γνωστοποιεί, έως 31 Οκτωβρίου κάθε έτους, στους παρόχους υπηρεσιών ύδατος καθώς και στους οικείους ΟΤΑ Α' βαθμού, το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου ανά κυβικό μέτρο που αντιστοιχεί στους τελικούς χρήστες. Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος, από το 2018 και μετά, εντός του πρώτου εξαμήνου κάθε έτους, προσδιορίζουν τα τιμολόγιά τους και κοινοποιούν τη σχετική απόφαση στη Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η οποία εκδίδει συστάσεις, εφόσον απαιτείται και ενημερώνει σχετικά την Ειδική Γραμματεία Υδάτων. Για τον προσδιορισμό των τιμολογίων οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος προς τελικούς χρήστες λαμβάνουν υπόψη, πέραν του χρηματοοικονομικού κόστους και το περιβαλλοντικό κόστος καθώς και το κόστος πόρου. Στα τιμολόγιά τους αναγράφεται υποχρεωτικά, με διακριτό, ευκρινή και εύληπτο τρόπο, το "περιβαλλοντικό τέλος". Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος προβαίνουν στην είσπραξη του περιβαλλοντικού τέλους από τους τελικούς χρήστες. Το ποσό των εισπραχθέντων περιβαλλοντικών τελών αποδίδεται από τους παρόχους υπέρ του Πράσινου Ταμείου, σε Ειδικό Λογαριασμό που συστήνεται για την χρηματοδότηση των σχετικών Συμπληρωματικών Μέτρων. Από το ανωτέρω ποσό, το 2,5% παρακρατείται από τους παρόχους, για ίδιο λογαριασμό, με εξαίρεση τις πολυμετοχικές επιχειρήσεις ύδρευσης αποχέτευσης που είναι «εισηγμένες» στο χρηματιστήριο, όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, έναντι του κόστους παροχής των σχετικών υπηρεσιών. Στις περιπτώσεις των συμβάσεων μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και ΕΥΔΑΠ ΑΕ, ΕΥΑΘ ΑΕ ή άλλων παρόχων υπηρεσιών ύδατος, η ενσωμάτωση του περιβαλλοντικού τέλους στα τιμολόγια αυτών των παρόχων πραγματοποιείται κατά τις περιόδους που ορίζονται στις σχετικές διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. Για τις υδρογεωτρήσεις εκτός οργανωμένων συλλογικών δικτύων, το περιβαλλοντικό τέλος ορίζεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της οικείας Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Σε περίπτωση που το Υδατικό Σύστημα εκτείνεται στα διοικητικά όρια περισσοτέρων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, το περιβαλλοντικό τέλος ορίζεται από κοινού. Γενικό πλαίσιο υπηρεσιών Η τιμολογιακή πολιτική εξασφαλίζει επαρκή ανάκτηση του κόστους και μακροχρόνια βιωσιμότητα των επενδύσεων στον αστικό κύκλο. Για λόγους επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος, δύναται να προβλέπεται διαφορετικό τιμολόγιο σε ειδικές χρήσεις ύδατος όπως στρατιωτικές εγκαταστάσεις, δομές προσωρινής υποδοχής/φιλοξενίας πολιτών τρίτων χωρών, πυροσβεστική. Πάροχοι υπηρεσιών ύδατος για ύδρευση ή/και αποχέτευση και επεξεργασία λυμάτων είναι η ΕΥΔΑΠ ΑΕ, η ΕΥΑΘ ΑΕ, η Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ, η Εταιρεία Παγίων ΕΥΑΘ, οι ΔΕΥΑ, οι ΟΤΑ Α' βαθμού, καθώς και λοιποί φορείς που παρέχουν νερό ύδρευσης στους τελικούς χρήστες. Τα περιβαλλοντικά τέλη επιβάλλονται στους τελικούς χρήστες, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αναθεώρησης των Σχεδίων Διαχείρισης. 1. Τα τιμολόγια προσδιορίζονται από τους παρόχους των υπηρεσιών παροχής νερού ύδρευσης και των υπηρεσιών αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων (πάγια ή/και ογκομετρική χρέωση) και εγκρίνονται από την αρμόδια αρχή, σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της κείμενης νομοθεσίας. Ο προσδιορισμός των τιμολογίων γίνεται κατά τρόπο ώστε τα συνολικά έσοδα να καλύπτουν το συνολικό κόστος των υπηρεσιών ύδατος του συγκεκριμένου παρόχου Κάθε πάροχος ορίζει περισσότερες της μίας αύξουσες κλίμακες κατανάλωσης και αντιστοίχως αυξανόμενα κλιμάκια τελών ογκοχρέωσης, προκειμένου να αποτρέπεται η υπερβολική κατανάλωση και να επιτυγχάνεται εξοικονόμηση του νερού. H πρώτη κλίμακα κατανάλωσης αντιστοιχεί στις βασικές ανάγκες διαβίωσης του πληθυσμού. Στην πρώτη κλίμακα περιλαμβάνονται και οι απαραίτητες ποσότητες ύδατος για τη λειτουργία των κοινωνικών υποδομών (π.χ. πρόνοια, υγεία, εκπαίδευση). Η ποσότητα που αντιστοιχεί στην πρώτη κλίμακα παρέχεται σε οικονομικά προσιτή τιμή που μπορεί να προσεγγίζει τη μηδενική. Για το μέρος εκείνο του πληθυσμού που ανήκει στις ευπαθείς ομάδες, όπως αυτές προβλέπονται στο άρθρο 1, παρ. 4 του ν. 4019/2011, όπως ισχύει, καθορίζονται ευνοϊκότερες τιμές χωρίς να ανατρέπεται η λειτουργία της τιμής ως μέσου αποτροπής της σπατάλης νερού. Το ύψος των τελών που αντιστοιχεί στην υψηλότερη κλίμακα κατανάλωσης ορίζεται σε επίπεδα που αποθαρρύνουν την υπερβολική κατανάλωση. Σε κάθε περίπτωση, πιθανά κενά ανάκτησης κόστους που θα προκύψουν θα καλύπτονται από τους υπόλοιπους χρήστες ύδατος του παρόχου. Στην περίπτωση κατά την οποία, παρά τα μέτρα που έχουν ληφθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην απόφαση, δεν εξασφαλίζεται επαρκής ανάκτηση του κόστους, ο πάροχος υπηρεσιών ύδατος υποβάλει στη Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Σχέδιο Εφαρμογής Δράσης στο οποίο εκτίθενται τα μέτρα που απαιτούνται για τη διασφάλιση της επαρκούς ανάκτησης συμπεριλαμβανομένης τυχόν απόκλισης . Το Σχέδιο εγκρίνεται από τον Ειδικό Γραμματέα Υδάτων της ΕΓΥ. Κάθε πάροχος υποχρεούται να καταγράφει τους χρήστες του, τις ποσότητες ύδατος που παρέχει για κάθε χρήση σε κάθε χρήστη, τα στοιχεία κόστους του και τα έσοδα από κάθε χρήστη. Η συχνότητα καταμέτρησης των ενδείξεων και περιοδικής τιμολόγησης των ανωτέρω υπηρεσιών διασφαλίζει ότι ενδεχόμενη υπερβολική κατανάλωση σε ορισμένη περίοδο δεν εξισορροπείται με μειωμένες καταναλώσεις σε προηγούμενη ή επόμενη περίοδο, έτσι ώστε η χρέωση να λειτουργεί ως κίνητρο για ορθολογική κατανάλωση νερού. Δείτε όλη την απόφαση, πατώντας ΕΔΩ. Πηγή: http://greenagenda.g...τα-τιμολόγια-ν/ Click here to view the είδηση

Συνάδελφοι γεια, Έχω μια νέα άδεια συγκροτήματος 3 κατοικιών σε νησί στις κυκλάδες σε σημείο που δεν υπάρχει δίκτυο ύδρευσης. Οι απορίες μου είναι οι εξής; 1) Υποχρεούμαι σε κατασκευή δεξαμενής πόσιμου νερού (ή μπορώ να ισχυριστώ προμήθεια φιάλων π.χ. 10 λτ). Αν υποχρεούμαι, τότε πέραν των ειδών δεξαμενών (πλαστική, ανοξίδωτη, επισχρισμένο ΩΣ) υπάρχει και χημική διεργασία που πρέπει να τηρείται; 2) Η δεξαμενή ομβρίων μπορεί να χρησιμεύσει για νερό χρήσης; Υπάρχει και εδώ χημική διεργασία που πρέπει να τηρείται; Σας ευχαριστώ

Η έκθεση του ΟΟΣΑ για τις περιβαλλοντικές επιδόσεις της Ελλάδας αποτυπώνει τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειώσει η χώρα, περιέχει όμως και σημεία στα οποία δεν τα πηγαίνουμε καλά. Ως ευκαιρίες χαρακτηρίζει η έκθεση τους φιλόδοξους στόχους για τη σταδιακή απολιγνιτοποίηση και την αξιοποίηση του δυναμικού για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την πλούσια βιοποικιλότητα που παρέχει οικοσυστημικές υπηρεσίες και στηρίζει την οικονομία, τη χρηματοδότηση από την ΕΕ για περιβαλλοντικές υποδομές με χαμηλές εκπομπές άνθρακα και την εθνική στρατηγική για την κυκλική οικονομία και το πρόγραμμα δράσης για τη διαχείριση των αποβλήτων σε υψηλότερα επίπεδα στην πυραμίδα ιεράρχησης των αποβλήτων. Ως προκλήσεις, η έκθεση καταγράφει το ενεργειακό μίγμα, που είναι βασισμένο σε μεγάλο βαθμό στα ορυκτά καύσιμα, την κυριαρχία των οδικών μεταφορών και το γηραιός στόλο οχημάτων, την επικράτηση της υγειονομικής ταφής και τα περιθώρια βελτίωσης των υποδομών για τα απόβλητα, καθώς και τα υψηλά επίπεδα άντλησης γλυκών υδάτων, εξαιτίας των οποίων αναμένονται εντεινόμενες πιέσεις λόγω λειψυδρίας. Ανάμεσα στα κυριότερα σημεία που πρέπει να βελτιωθούν είναι: Ατμοσφαιρική ρύπανση «Εξακολουθούν να καταγράφονται ατμοσφαιρικοί ρύποι στις αστικές περιοχές που υπερβαίνουν τα όρια που τίθενται από την νομοθεσία της ΕΕ, με σοβαρές επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία. Η Ελλάδα υστερεί στην ανάπτυξη ενός εθνικού προγράμματος ελέγχου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης», αναφέρει η έκθεση. Αστικά απόβλητα Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ, «το 80% των αστικών αποβλήτων καταλήγει σε χώρους υγειονομικής ταφής και είναι απίθανο να επιτευχθεί ο στόχος του 50% για την επαναχρησιμοποίηση - ανακύκλωση στην Ελλάδα έως το 2020. Στα μέσα του 2018, περισσότεροι από 50 χώροι διάθεσης αποβλήτων δεν πληρούσαν τις απαιτήσεις της ΕΕ. Εξακολουθούν να υφίστανται μεγάλες ελλείψεις όσον αφορά τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων». Νερό Η Ελλάδα διαθέτει πλούσιους πόρους γλυκών υδάτων, ωστόσο αναμένεται να ενταθούν τα ζητήματα λειψυδρίας λόγω της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με την έκθεση, «παρατηρείται υπέρμετρη άντληση γλυκών υδάτων εξαιτίας της άρδευσης, η οποία ευνοείται από τη μερική ανάκτηση του κόστους, τις μειωμένες τιμές ηλεκτρικού ρεύματος και τις διαρροές στο σύστημα διανομής νερού. Προϋποθέσεις για βιώσιμη διαχείριση των υδάτων θα ήταν: οι τιμές να καλύπτουν το κόστος εφοδιασμού και να αντανακλούν την ανεπάρκεια των υδάτων, σε συνδυασμό με αποτελεσματικά γεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα». Γερασμένα οχήματα «Ο στόλος οχημάτων στην Ελλάδα είναι από τους γηραιότερους στην Ευρώπη. Η οικονομική κρίση και τα μειωμένα τέλη κυκλοφορίας για παλαιότερα οχήματα αποτέλεσαν αντικίνητρα για την ανανέωσή του. Ο μέσος όρος ηλικίας των επιβατικών οχημάτων στην Ελλάδα είναι 15 χρόνια και των φορτηγών αυτοκινήτων 20 χρόνια», τονίζεται στην έκθεση. Κλιματική αλλαγή Αναφορικά με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη χώρα μας, ο ΟΟΣΑ επισημαίνει: «Μέχρι το τέλος του αιώνα, η βροχή αναμένεται ότι θα μειωθεί μεταξύ 5% και 19% σε όλη την επικράτεια, ενώ η θερμοκρασία του αέρα προβλέπεται ότι θα αυξηθεί κατά 3 με 4,5 βαθμούς Κελσίου. Οι πρωταρχικοί συναφείς κίνδυνοι είναι η άνοδος της στάθμης των υδάτων και η έλλειψη γλυκών υδάτων. Χωρίς την ανάληψη δράσης, η κλιματική αλλαγή μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του ΑΕΠ κατά 2% ετησίως έως το 2050 και να φθάσει έως και 6% το 2100. Η γεωργία είναι ένας από τους κλάδους που θα δεχθεί το σοβαρότερο πλήγμα, αλλά ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής στον τουρισμό και στις παράκτιες περιοχές θα επηρεάσει ιδιαίτερα τα έσοδα των νοικοκυριών και την οικονομία. Η χώρα έχει ενισχύσει το πλαίσιο πολιτικής για την προσαρμογή. Ωστόσο, η υλοποίηση είναι σε εξέλιξη. Δεδομένου ότι η αρμοδιότητα για την εκπόνηση σχεδίων δράσης ανήκει στις περιφέρειες, η ανάπτυξη ικανότητας και ο συντονισμός των διαφόρων επιπέδων διοίκησης είναι απαραίτητα στοιχεία για την εναρμόνιση των πολιτικών. Η προσαρμογή μελετάται σε ορισμένες στρατηγικές, αλλά θα πρέπει να παρακολουθείται η πρόοδος όσον αφορά την ύδρευση, τη γεωργία και τον τουρισμό». Στην έκθεση σημειώνεται επίσης ότι «ακραία καιρικά φαινόμενα όπως κύματα καύσωνα, ξηρασία, πλημμύρες και δασικές πυρκαγιές καταγράφονται συχνά. Οι δασικές πυρκαγιές στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2018 ήταν από τις φονικότερες στον κόσμο ως προς την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Συνολικά, εκδηλώθηκαν 34 δασικές πυρκαγιές που έκαψαν 120.660 στρέμματα γης, εκ των οποίων 23.310 στρέμματα ανήκαν σε προστατευόμενες περιοχές Natura 2000. Το ελληνικό δίκτυο Natura ήταν, σε όρους έκτασης, το έκτο κατά σειρά μεταξύ αυτών που υπέστησαν το σοβαρότερο πλήγμα στην ΕΕ το 2018». View full είδηση

Η ανάπτυξη φθηνών συνθετικών υπερ-υδρόφοβων επιφανειών, που θα μπορούν να συλλέγουν νερό από την ομίχλη, ιδίως σε περιοχές με ξηρασία, είναι ο στόχος ενός ερευνητή του ΕΜΠ, του επίκουρου καθηγητή Αθανάσιου Παπαθανασίου της Σχολής Χημικών Μηχανικών. Καθώς οι βροχοπτώσεις στη Μεσόγειο εμφανίζουν ετήσια μείωση έως 100 χιλιοστά μετά το 1950, πολλές χώρες -και η Ελλάδα- αναζητούν καινοτομίες που θα τους επιτρέψουν να συλλέγουν το πολύτιμο νερό σε άνυδρες περιοχές. Η ερευνητική ομάδα του κ. Παπαθανασίου, εδώ και χρόνια, έχει εστιάσει την έρευνά της σε χρήσιμα υδρόφοβα υλικά, με επιχορήγηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC). Η αρχή είχε γίνει το 2009 με το πενταετές πρόγραμμα Hydrofakir (Υδροφακίρης), που αφορούσε τον σχεδιασμό και την υλοποίηση επιφανειών με πλήρως ελεγχόμενη διαβρεκτικότητα, οι οποίες συμπεριφέρονται άλλοτε ως υδρόφοβες και άλλοτε ως υδρόφιλες. Χρησιμοποιώντας ως πρότυπο την επιφανειακή μορφολογία των φύλλων του λωτού, δημιουργούνται κατάλληλες μικρο-ακίδες, έτσι ώστε οι σταγόνες του νερού να μην απορροφώνται, αλλά να «κάθονται», όπως ένας φακίρης πάνω σε κρεβάτι με καρφιά. Τώρα το ERC ανακοίνωσε ότι θα επιχορηγήσει με €150.000 για το επόμενο ενάμισι έτος το νέο καινοτόμο πρόγραμμα Hydropho-Cheap, το οποίο επεκτείνει τα ερευνητικά αποτελέσματα του «Υδροφακίρη», ώστε να αξιοποιηθούν εμπορικά. Όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Παπαθανασίου, στόχος του Hydropho-Cheap είναι, είτε η δημιουργία ενός μηχανήματος που θα παράγει τέτοιες υπερ-υδρόφοβες ή υπερ-υδατοαπωθητικές επιφάνειες, είτε η κατά παραγγελία δημιουργία τέτοιων επιφανειών για τρίτους. Στόχος του ίδιου είναι να κατοχυρώσει τη σχετική τεχνολογική πατέντα και τα ερευνητικά αποτελέσματα να αξιοποιηθούν σε εμπορικό επίπεδο, πιθανώς σε συνεργασία με κάποιες εταιρείες της Ελλάδας ή του εξωτερικού. Πηγή: http://www.ered.gr/e...i/#.WJRTcVWLTZ4 Click here to view the είδηση

Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική βρίσκονται αντιμέτωπες με την προοπτική νέων βίαιων εκρήξεων τόσο εσωτερικών όσο και διεθνών με αφορμή το ...νερό. Τουρκία,Συρία και Ιρακ βρίσκονται πλέον σε διένεξη καθώς η Τουρκία περιορίζει την παροχή νερού στις δύο αλλές χώρες ενώ την ίδια στιγμή ανάλογες εντάσεις υπάρχουν και στην Βόρεια Αφρική καθώς η λειψυδρία και τα φιλόδοξα επενδυτικά σχέδια κυβερνήσεων απειλούν την τροφοδοσία με νερό των τοπικών πληθυσμών. Μεταξύ 1975 και 1991, σε τρεις περιπτώσεις η Συρία και το Ιράκ, απείλησαν την Τουρκία με στρατιωτική δράση (και σε ένα σημείο απείλησαν η μία την άλλη) λόγω της μειωμένης ροής των ποταμών που οφειλόταν σε φράγματα στην Τουρκία. Οι διαπραγματεύσεις σταματούσαν και ξεκινούσαν, καθώς οι σχέσεις μεταξύ των εθνών κυμαίνονταν. Από τότε, η κλιματική αλλαγή και η αύξηση του πληθυσμού έχουν υποβάλει σε τρομερή πίεση το γλυκό νερό της περιφέρειας αυτής, αυξάνοντας τις επιπτώσεις από την κατασκευή φραγμάτων στους δύο ποταμούς. Σήμερα στον Ευφράτη, το φράγμα Ατατούρκ έχει μειώσει τη συνολική ροή στο Ιράκ κατά το ένα τρίτο και τα φράγματα Ilisu και Cizre που σύντομα θα ολοκληρωθούν, μπορούν να μειώσουν τις ροές του Τίγρη κατά 50%.Η πλήρης εφαρμογή του φιλόδοξου τουρκικού «σχεδίου GAP», το οποίο έχει ως στόχο να αξιοποιήσει τα ποτάμια της Τουρκίας για την άρδευση και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη νοτιοανατολική Ανατολία, θα μπορούσε να μειώσει τις ροές του Ευφράτη στο Ιράκ κατά 80%. Ο επόμενος γύρος Λιγότερο από μισή δεκαετία έχει περάσει από τότε που ξέσπασε η Αραβική Άνοιξη που συγκλόνισε συθέμελα την Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή και τώρα οι ειδικοί προειδοποιούν για τον επόμενο γύρο των περιφερειακών αναταραχών που θα προκληθούν από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Οι πληθυσμοί των χωρών της Βόρειας Αφρικής ήδη αντιμετωπίζουν τη σκληρή πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής, με μακρύτερες περιόδους ξηρασίας .Και ενώ οι άνθρωποι στη Σαχάρα για παράδειγμα, αγωνίζονται για τα αποθέματα νερού που χρειάζονται στη γεωργία και οι αλιευτικές κοινότητες στη Βόρεια Αφρική καθαρές θάλασσες για να συνεχίζουν να προσπορίζονται από την αλιεία, οι τοπικές κυβερνήσεις, αγνοώντας( αυτήν την απειλή, συναλλάσσονται με τις πολυεθνικές του πετρελαίου και των ορυχείων για δραστηριότητες εξαιρετικά ρυπογόνες, που αντί να λύνουν το πρόβλημα το επιδεινώνουν. Η έλλειψη του ύδατος, της ενέργειας, των τροφίμων, η υποβάθμιση του εδάφους και η ερημοποίηση, αποτελούν τους πέντε σοβαρούς κινδύνους περιβαλλοντικής ασφάλειας που αντιμετωπίζει η Βόρεια Αφρική. Και κάθε ένας από αυτούς, επιτείνεται από την αύξηση του πληθυσμού της περιοχής. Αδιαφορία Και φυσικά οι κυβερνήσεις αδιαφορούν. Πρόσφατη είναι η περίπτωση της Αλγερίας, η οποία προσπαθεί να επιβάλλει την άντληση πετρελαίου με την μέθοδο fracking, πυροδοτώντας σοβαρές αντιδράσεις από τον τοπικό πληθυσμό. Οι κάτοικοι της Ain Salah, που βρίσκεται περίπου 1.200 χιλιόμετρα νότια της πρωτεύουσας, το Αλγέρι, διαμαρτύρονται ενάντια στις γεωτρήσεις για φυσικό αέριο από σχιστόλιθο σε μια κοντινή περιοχή, επικαλούμενοι περιβαλλοντικές ανησυχίες. Η μάχη του αντι-σχιστόλιθου στη συνέχεια, εξαπλώθηκε σε άλλα τμήματα της Σαχάρας. Σύμφωνα με τοπικούς ακτιβιστές, η κρατική εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου Sonatrach θέλει να εφαρμόσει τεχνικές fracking, μια αμφιλεγόμενη διαδικασία που περιλαμβάνει την έγχυση υψηλής πίεσης του νερού και των χημικών ουσιών σε πετρώματα, για να γίνει η εξαγωγή φυσικού αερίου. «Ο εξοπλισμός έχει εγκατασταθεί κρυφά κοντά στα πηγάδια σχιστολιθικού φυσικού αερίου και τον διαχειρίζονται από κοινού η κρατική εταιρία με την πολυεθνική Halliburton και Sonatrach. Ξένοι εμπειρογνώμονες έφθασαν ήδη στον χώρο του φυσικού αερίου" είπε ένας ακτιβιστής. Σημειώνεται, ότι σύμφωνα με τον εκτελεστικό διευθυντή της βρετανικής εταιρίας ΒΡ, Ρόμπερτ Ντάντλ, η Ρωσία, η Αλγερία, η Κίνα και η Αργεντινή, έχουν σαφείς προοπτικές εκμετάλλευσης κοιτασμάτων σχιστολιθικών υδρογονανθράκων. (από την εφημερίδα «ΗΜΕΗΣΙΑ») Πηγή: http://www.energia.g...sp?art_id=97494 Click here to view the είδηση

Σε μόνιμη κατάσταση λειψυδρίας θα είναι αρκετές περιοχές στην Ελλάδα, σύμφωνα με μελέτη ελλήνων επιστημόνων, με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια ημέρα του νερού. Υπολογίζεται ότι το 18% της ελληνικής έκτασης έχει περάσει σε μια φάση απερήμωσης κυρίως στην Κρήτη και στα νησιά του Αιγαίου ενώ θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων. Υπολογίζεται ότι στις αγροτικές περιοχές, πάνω από το 22% του νερού που πέφτει με τη μορφή βροχής χάνεται στη θάλασσα O καθηγητής Εδαφολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κωνσταντίνος Κοσμάς, επισημαίνει ότι δεν αποκλείεται τα επόμενα χρόνια να αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των περιοχών του ελλαδικού χώρου που απειλούνται. «Η διαδικασία της ερημοποίησης έχει ξεκινήσει για τα καλά στη χώρα μας και η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για την καταπολέμησή της”. Αυτό πρακτικά συνάδει σε μείωση ή ακόμα και απώλεια της παραγωγικότητας των γεωργικών και δασικών εκτάσεων, κυρίως λόγω της διάβρωσης, που επιφέρει δραστική μείωση του βάθους και της γονιμότητας του εδάφους και της βλάστησης. Εκτός όμως από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η ερημοποίηση έχει επίσης σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες, τόνισε ο κ. Κοσμάς. «Εάν το έδαφος δεν αποδίδει, αμέσως μειώνεται η παραγωγή για τους αγρότες και περιορίζεται έτσι το ήδη συμπιεσμένο εισόδημά τους». Βάσει των μετρήσεων της Ελληνικής Επιτροπής για την καταπολέμηση της ερημοποίησης, 34% των περιοχών της χώρας μας θεωρείται υψηλού κινδύνου, 49% μέτριου κινδύνου και 17% χαμηλού κινδύνου. Σύμφωνα με τον κ. Κοσμά, μεταξύ των περιοχών «υψηλού κινδύνου» ερημοποίησης κατατάσσονται όλα τα νησιά του Αιγαίου, περιοχές της Ανατολικής Πελοποννήσου, Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας, τμήματα των Θεσσαλίας, Μακεδονίας και Θράκης, καθώς και το Κεντρικό και Νοτιοανατολικό τμήμα της Κρήτης. Μικρότερο κίνδυνο διατρέχουν τα εδάφη των περιοχών της Κεντρικής Ελλάδας και Πελοποννήσου και τα Ιόνια νησιά, ενώ μηδαμινή είναι η απειλή του φαινομένου της ερημοποίησης για τις πεδινές περιοχές, με πολύ καλά αποστραγγιζόμενα και βαθιά εδάφη. Οι σημαντικότερες διεργασίες που μπορούν να οδηγήσουν στην ερημοποίηση μιας ευαίσθητης περιοχής είναι: διάβρωση του εδάφους, αλόγιστη χρήση γης από γεωργούς και κτηνοτρόφους, ελάττωση του διαθέσιμου νερού, αλάτωση, αλκαλίωση και η οξίνιση του εδάφους (μεταβολές στο ph του), χημική ρύπανση του εδάφους και η αποψίλωση των δασών. Πηγή: http://www.skai.gr/n...ai-ta-nera-tis/ Click here to view the είδηση

Το 1/4, κατά μέσο όρο, των συνολικά χρησιμοποιούμενων υδάτων στην ΕΕ, κατευθύνεται στην άρδευση. Ωστόσο, το ποσοστό αυτό στην Ελλάδα είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα, το 88,7% των υδάτων που χρησιμοποιούνται για βιομηχανική, ενεργειακή, παραγωγική, οικιακή και κάθε άλλη ανάγκη, κατευθύνεται στον πρωτογενή τομέα (στοιχεία 2007). Η σχετική υστέρηση των διαθέσιμων υδάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, την κατατάσσει στην 6η θέση της ΕΕ, με κριτήριο τις ποσότητες νερού που χρησιμοποιούνται. Πιο συγκεκριμένα, οι ποσότητες νερού ανά αρδευόμενο στρέμμα στην Ελλάδα ανέρχονται στα 380 κυβικά μέτρα ενώ στην Μάλτα στα 995, την Πορτογαλία στα 737, την Ισπανία στα 547, την Ιταλία στα 480 κυβικά μέτρα ανά στρέμμα. (SAPM) Το τεράστιο μέγεθος των απαιτήσεων νερού για την παραγωγή τροφίμων, αναδεικνύεται στο σχετικό γράφημα, όπου καταγράφονται οι συνολικές καθώς και οι ποσότητες «γαλάζιου» νερού ανά μονάδα βάρους τελικού προϊόντος. Το λεγόμενο «γαλάζιο» νερό, είναι αυτό που αντλείται, και δεν αφορά το λεγόμενο «πράσινο», δηλαδή το νερό της βροχής, ή το «γκρι», το νερό που έχει ανακυκλωθεί. Για να γίνουν κατανοητά τα στοιχεία του πίνακα παρακάτω, πρέπει να αποσαφηνιστούν τα εξής: 1. Το «υδατικό αποτύπωμα» ενός αγροτικού προϊόντος, περιλαμβάνει τόσο τις άμεσες όσο και τις έμμεσες ανάγκες. Το νερό που καταναλώνεται για την παραγωγή ενός κιλού κρέατος, για παράδειγμα, αφορά πρωτίστως αυτό που καταναλώθηκε έμμεσα για την παραγωγή των ζωοτροφών που απαιτούνται για την παραγωγή του. 2 Οι ποσότητες αυτές αφορούν διεθνείς μέσους όρους. Για παράδειγμα, η παραγωγή ελιάς εμφανίζεται να καταναλώνει ιδιαίτερα υψηλές ποσότητες νερού για τα ελληνικά δεδομένα, λόγω της καθολικής άρδευσής της με μεγάλες ποσότητες στην Τυνησία, περίπου τριπλάσιες από τις αντίστοιχες ισπανικές. Ανάγκες νερού για την παραγωγή ενός κιλού τελικού προϊόντος Με βάση τα στοιχεία του γραφήματος, για την παραγωγή ενός κιλού μοσχαρίσιου κρέατος, απαιτούνται άμεσα ή έμμεσα 15 χιλιάδες λίτρα νερού συνολικά, εκ των οποίων 617 λίτρα «γαλάζιου» νερού που έχει αντληθεί. Υψηλές είναι και οι απαιτήσεις για την παραγωγή αρνίσιου κρέατος, χοιρινού, κατσικίσιου, πουλερικών, αλλά και άλλων προϊόντων ζωικής προέλευσης όπως δέρματα, βούτυρο κ.λπ. Αντίθετα, τα προϊόντα φυτικής προέλευσης έχουν πολύ μικρότερες απαιτήσεις. Με εξαίρεση το βαμβάκι, όπου οι απαιτήσεις κατά μέσο όρο διεθνώς είναι εξαιρετικά υψηλές (3.300 λίτρα «γαλάζιου» νερού) και ως ένα βαθμό το ρύζι, οι ανάγκες άρδευσης ακόμη και στα κηπευτικά είναι συγκριτικά περιορισμένες. Για την παραγωγή ενός κιλού ντομάτας, για παράδειγμα, καταναλώνονται 64 λίτρα νερού, άμεσα ή έμμεσα. Η αυξανόμενη ζήτηση σε τρόφιμα, αυξάνει τη ζήτηση για κατανάλωση νερού. Εάν η Ελλάδα επιθυμεί να παραμείνει διατροφικά παραγωγική χώρα, πρέπει να αυξάνει τα πραγματικά διαθέσιμα αποθέματα νερού για άρδευση, κατά 1% το έτος. Οι ανάγκες αυτές θα αυξηθούν λόγω και της κλιματικής αλλαγής. Ιδιαίτερα οι νοτιότερες περιοχές, αναμένεται να αντιμετωπίσουν τα σοβαρότερα προβλήματα ξηρασίας όλης της ευρωπαϊκής ηπείρου, εξέλιξη που θα πιέσει και τις σημερινές ξηρικές καλλιέργειες να μετατραπούν σε ποτιστικές. Η Ελλάδα φαίνεται να αδυνατεί να σχεδιάσει και να υλοποιήσει όσα απαιτούνται για την πραγματική αύξηση των διαθέσιμων υδάτινων πόρων, μέσω της βελτίωσης της διαχείρισης ή της αξιοποίησής τους, της ενσωμάτωσης καινοτομιών κ.λπ. Όπως προκύπτει και από την έρευνα της «ΥΧ» για το αρδευτικό πρόβλημα στον αγροτικό τομέα, μεγάλα τμήματα του αρδευτικού δικτύου παραμένουν πεπαλαιωμένα, με αποτέλεσμα την απώλεια τεράστιων ποσοτήτων υδάτων. Η υφαλμύρωση πολλών περιοχών επεκτείνεται. Οι αγρότες αντλούν από βάθος ακόμη και αρκετών εκατοντάδων μέτρων, με ό,τι συνεπάγεται για την κόστος παραγωγής και το περιβάλλον. Συχνά, αντικαθιστούν τις καλλιέργειες όχι με κριτήριο την οικονομική απόδοση, αλλά με τις απαιτήσεις τους σε νερό. Πηγή: http://www.ypaithros...ikhs-paragwghs/ Click here to view the είδηση

Ο πλανήτης θα αντιμετωπίσει “ανυπέρβλητες” κρίσεις με επίκεντρο το νερό σε λιγότερο από τρεις δεκαετίες εάν δεν απομακρυνθεί από τις υδροβόρεςτεχνολογίες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Ώρχους της Δανίας, τη Νομική Σχολή του Βερμόντ στις ΗΠΑ και την αμερικανική ερευνητική ΜΚΟ, CNA Corporationανακοίνωσαν την προηγούμενη Τρίτη ότι η σύγκρουση ανάμεσα στην ανάγκη για πόσιμο νερό και σε εκείνη για ενέργεια θα προκαλέσει εκτεταμένες ξηρασίες εκτός εάν ληφθούν άμεσα μέτρα. “Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό θέμα” δήλωσε ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, Πώλ Φέθ, Διευθυντής Ενέργειας, Νερού και Κλίματος στην CNA Corporation. “Το νερό που χρησιμοποιείται για την ψύξη ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων είναι η μεγαλύτερη πηγή κατανάλωσης υδατικών πόρων στις ΗΠΑ” πρόσθεσε. Συγκεκριμένα, το 41% του νερού που καταναλώθηκε χρησιμοποιήθηκε για την ψύξη βρώμικων θερμοηλεκτρικών μονάδων άνθρακα. Η μελέτη επισημαίνει ότι τον τελευταίο αιώνα ο πληθυσμός της Γης τριπλασιάστηκε την ώρα που η κατανάλωση νερού εξαπλασιάστηκε. Εάν οι τάσεις αυτές διατηρηθούν, μπορεί η προσφορά νερού να υπολείπεται της ζήτησης κατά 40% ως το 2030. Οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι ο όγκος του νερού που καταναλώνεται για την παραγωγή ενέργειας είναι μεγαλύτερος ακόμα και από αυτόν που χρησιμοποιείται για άρδευση στις γεωργικές δραστηριότητες. Ως μοναδική λύση στο πρόβλημα προβάλλεται η στροφή των παγκόσμιων οικονομιών προς τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και ειδικά τις ώριμες όπως τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά που σε αντίθεση με θερμοηλεκτρικές μονάδες άνθρακα και πυρηνικά εργοστάσια έχουν ελάχιστες ανάγκες σε νερό. —Το παράδειγμα του Τέξας Η μελέτη επικεντρώθηκε στην Πολιτεία του Τέξας, η οποία αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αύξησης πληθυσμού από 25 ως 55 εκατομμύρια ως το 2050, εξέλιξη που θα εντείνει τον ανταγωνισμό για νερό και ηλεκτρική ενέργεια. Πρόκειται δε για μια Πολιτεία ευάλωτη σε φαινόμενα ξηρασίας που αντλεί το 33% της ενέργειάς της από τον άνθρακα, το 10% από πυρηνικά και το 48% από φυσικό αέριο. Το καλοκαίρι του 2011 το Τέξας αντιμετώπισε εκτεταμένες ξηρασίες. Ο λόγος που δεν καταγράφηκαν εκτεταμένες διακοπές ηλεκτροδότησης ήταν τα αιολικά πάρκα που στήριξαν το δίκτυο ενέργειας καλύπτοντας ποσοστό έως και 18% των συνολικών αναγκών. Το Τέξας παράγει περισσότερη αιολική ενέργεια από κάθε άλλη Πολιτεία στις ΗΠΑ με ρεκόρ 37% επί του συνόλου τον Μάρτιο του 2014, επίδοση που επιτεύχθηκε χάρη στις νέες γραμμές μετάδοσης ενέργειας και τις εξελιγμένες μεθόδους πρόβλεψης των καιρικών συνθηκών. Ο καθηγητής Μπέντζαμιν Σόβακουλ από το Πανεπιστήμιο του Ώρχους έθεσε το δίλημμα στην πραγματική του διάσταση “η έλλειψη νερού σημαίνει ότι πρέπει να αποφασίσουμε πώς θέλουμε να ξοδέψουμε το νερό μας στο μέλλον. Θέλουμε να το χρησιμοποιήσουμε για να συνεχίσουν τη λειτουργία τους μονάδες ενέργειας ή ως πόσιμο νερό; Δεν διαθέτουμε αρκετό και για τα δύο”. —Η έκθεση του ΙΕΑ για το νερό και την ενέργεια Τον περασμένο Μάρτιο είχαμε παρουσιάσει στο econews.gr την τελευταία έκθεση “World Energy Outlook” του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (IEA) η οποία σκιαγραφεί μια ανησυχητική εικόνα της παγκόσμιας χρήσης νερού για παραγωγή ενέργειας προβλέποντας αύξηση 20% την επόμενη εικοσαετία. Κάθε χρόνο “αντλούνται 580 δισ. κυβικά μέτρα νερού για ενεργειακή παραγωγή” αναφέρει η έκθεση, επίδοση που φέρνει τον κλάδο της Ενέργειας στη δεύτερη θέση πίσω από τον τομέα της Γεωργίας. “Ο ενεργειακός τομέας αντλεί νερό με τον ίδιο ρυθμό που αυτό ρέει στον Γάγγη της Ινδίας ή τον Μισσισσιππή των Ηνωμένων Πολιτειών” τονίζει η έκθεση. Κύριες αιτίες της υπερβολικής κατανάλωσης νερού είναι η εξόρυξη, μεταφορά και επεξεργασία των ορυκτών καυσίμων, καθώς επίσης και η άρδευση των καλλιεργειών βιοκαυσίμων. Ο IEA επισημαίνει ότι η ενεργειακή αποδοτικότητα και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως τα φωτοβολταϊκά και τα αιολικά “συμβάλλουν σε ένα ενεργειακό μέλλον χαμηλών εκπομπών ρύπων δίχως να εντείνουν την εκμετάλλευση των υδάτινων πόρων”. Από την άλλη πλευρά η εξόρυξη συμβατικού φυσικού αερίου και πετρελαίου είναι λιγότερο υδροβόρος από την παραγωγή άνθρακα και την υδραυλική ρωγμάτωση, τεχνική που ακολουθείται για την παραγωγή σχιστολιθικού αερίου. Σε αυτή την τελευταία ενσκήπτουν και επιπλέον περιβαλλοντικοί κίνδυνοι λόγω της διαρροής των υγρών της ρωγμάτωσης στον υδροφόρο ορίζοντα. —Θερμοηλεκτρικά, νερό και άγρια ζωή Εκτός από τη χαμηλή χρήση νερού στις εγκαταστάσεις τους, οι ΑΠΕ αυτές δεν καταναλώνουν νερό κατά την εισαγωγή της πρώτης ύλης στο σύστημα (ηλιακή ακτινοβολία, άνεμος) ούτε χρειάζονται νερό για ψύξη ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων άνθρακα, με ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο στους υδάτινους πόρους όσο και στην άγρια ζωή όπως ανέφερε σχετικό δημοσίευμα του econews. Συγκεκριμένα, ξεχωριστή αμερικανική έρευνα είχε δείξει ότι η άντληση τεραστίων ποσοτήτων υδάτων πέρα από την κατανάλωση ενός πολύτιμου φυσικού πόρου σε σπάνη, βλάπτει το περιβάλλον και για μια σειρά επιπρόσθετους λόγους: η άντληση νερού συχνά παγιδεύει ψάρια και άλλα υδρόβια ζώα. Το νερό της ψύξης που δεν καταναλώνεται επιστρέφει στο περιβάλλον σε υψηλότερες θερμοκρασίες από την αρχική βλάπτοντας τα ψάρια και την άγρια ζωή. Και όταν χρησιμοποιείται ο υδροφόρος ορίζοντας αποστερούνται πολύτιμοι πόροι, ειδικά στις περιοχές με ξηρασία. Πηγή: http://www.econews.g...nergeia-116805/ Click here to view the είδηση

Η επαναχρησιμοποίηση του νερού δεν είναι ευρέως διαδεδομένη στην Ευρώπη. Τα περισσότερα λύματα από τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας αστικών λυμάτων απορρίπτονται απλώς σε ποταμούς και λίμνες. Όμως, η αύξηση της επαναχρησιμοποίησης του νερού θα συμβάλει στην αντιμετώπιση των εντεινόμενων προβλημάτων λειψυδρίας και ξηρασίας και παράλληλα θα μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης από λύματα και το κόστος επεξεργασίας. Η επαναχρησιμοποίηση του νερού έχει επίσης μικρότερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο απ’ ό,τι η λήψη νερού από άλλες πηγές όπως οι διαπεριφερειακές μεταφορές νερού ή η αφαλάτωση. Παρά τα πλεονεκτήματα αυτά και τις σημαντικές δυνατότητες για περαιτέρω ανάπτυξη, υπάρχουν αρκετοί λόγοι που εξηγούν γιατί το επίπεδο επαναχρησιμοποίησης είναι τόσο χαμηλό. Ορισμένοι από τους λόγους αυτούς είναι και οι ακόλουθοι: έλλειψη κοινών ενωσιακών περιβαλλοντικών/υγειονομικών προτύπων για την επαναχρησιμοποίηση του νερού δυνητικά εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία γεωργικών προϊόντων που έχουν αρδευτεί με επαναχρησιμοποιημένο νερό πλημμελής τιμολόγηση του νερού και ακατάλληλα επιχειρηματικά μοντέλα χαμηλή ευαισθητοποίηση των ενδιαφερόμενων σχετικά με τα οφέλη της επαναχρησιμοποίησης του νερού απουσία δημόσιας αποδοχής τεχνικά εμπόδια και επιστημονικές αβεβαιότητες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δρομολογεί δημόσια διαβούλευση σχετικά με τα μέτρα που θα μπορούσε να λάβει η ΕΕ για να ενθαρρύνει την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων. Θέλουμε να μάθουμε τι πιστεύουν οι πολίτες, οι ενδιαφερόμενοι φορείς, οι επιχειρήσεις, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις και οι δημόσιες αρχές για τις δυνατότητες επαναχρησιμοποίησης του νερού και για τα εμπόδια που την παρακωλύουν, καθώς επίσης και τι είδους κανονιστικά και μη κανονιστικά μέτρα σε επίπεδο ΕΕ θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις ανησυχίες αυτές, ώστε να αυξηθεί η ασφαλής επαναχρησιμοποίηση του νερού στην ΕΕ. Επόμενα βήματα Η διαβούλευση, που είναι διαθέσιμη εδώ here, θα διαρκέσει έως τις 7 Νοεμβρίου 2014. Τα αποτελέσματα θα τροφοδοτήσουν μια εκτίμηση αντικτύπου που θα καλύπτει όλες τις βασικές πτυχές της επαναχρησιμοποίησης του νερού, συμπεριλαμβανομένων των γεωργικών, αστικών, βιομηχανικών και ψυχαγωγικών χρήσεων. Το 2015 η Επιτροπή προτίθεται να υποβάλει επίσημη πρόταση με βάση τα στοιχεία της εκτίμησης αντικτύπου. Ιστορικό Η παγκόσμια κλιματική αλλαγή ασκεί αυξανόμενη πίεση στους πόρους γλυκών υδάτων της Ευρώπης. Μολονότι το γεγονός αυτό δημιουργεί προβλήματα κυρίως σε άνυδρες περιοχές με χαμηλές βροχοπτώσεις και μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού, ωστόσο είναι επίσης δυνατόν να επηρεαστούν αρνητικά και εύκρατες περιοχές με εντατικές γεωργικές, τουριστικές και βιομηχανικές δραστηριότητες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του ανταγωνισμού για υδατικούς πόρους μεταξύ των διαφόρων τομέων που χρησιμοποιούν νερό, πράγμα που αυξάνει την ανησυχία για την εξασφάλιση υδατικών πόρων υψηλής ποιότητας που προορίζονται για το πόσιμο νερό. Η μεγιστοποίηση της επαναχρησιμοποίησης του νερού αποτελεί ειδικό στόχο του προσχεδίου για τη διαφύλαξη των υδατικών πόρων της Ευρώπης Blueprint to Safeguard Europe's Water Resources, το οποίο αναφέρει τη δυνατότητα έκδοσης κανονισμού για τη θέσπιση κοινών προτύπων σχετικά με την επαναχρησιμοποίηση του νερού. Αποτελεί επίσης βασική προτεραιότητα στο στρατηγικό σχέδιο εφαρμογής της ευρωπαϊκής σύμπραξης καινοτομίας για το νερό European InnovationPartnership for Water. Σύνδεσμος για τη δημόσια διαβούλευση http://ec.europa.eu/environment/consultations/water_reuse_en.htm Πηγή: http://biomassenergy...wph-diaboyleysh Click here to view the είδηση

Mία διαδικασία καταγραφής και αδειοδότησης κάθε χρήσης και έργου αξιοποίησης του νερού καλούνται να ακολουθήσουν πολίτες, αγρότες, επιχειρήσεις και φορείς του δημοσίου, στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης μιας ορθολογικής και αειφόρου διαχείρισης των υδάτων, που αποτελεί κοινό φυσικό πόρο. Η καταγραφή κάθε τέτοιου έργου στο Εθνικό Μητρώο Σημείων Υδροληψίας (ΕΜΣΥ) και η αδειοδότηση της χρήσης τους θα επιτρέψει την εκτίμηση του αριθμού και της έκτασης των απολήψεων ύδατος, με στόχο την ολοκληρωμένη διαχείρισή τους, ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη και αποδοτικότερη χρήση του νερού, καθώς και η προστασία των υδατικών πόρων, διασφαλίζοντας παράλληλα το εισόδημα των αγροτών. Η πλειοψηφία των πολιτών και αγροτών που χρησιμοποιούν γεωτρήσεις ή άλλα σημεία υδροληψίας σε όλη τη χώρα έχουν ήδη καταγραφεί στο ΕΜΣΥ, όμως παρατηρείται σημαντική υστέρηση στην υποβολή αιτήσεων για την αδειοδότηση της χρήσης του νερού, παρά τη σημαντική απλούστευση της διαδικασίας που θεσπίστηκε με την ΚΥΑ του Οκτωβρίου (ΦΕΚ 2878/Β/27-10-2014). Εκτιμώντας από τα μέχρι σήμερα στοιχεία, που δεν περιλαμβάνουν όμως το σύνολο των εγγραφών - αιτήσεων, ότι το ποσοστό συμμόρφωσης των χρηστών είναι κατά πολύ μικρότερο από το 50% των προβλεπόμενων, αποκαλύπτεται ένα θέμα που απαιτεί την προσοχή μας. Η Πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μέσω των υπηρεσιών του, αναγνωρίζοντας το πρόβλημα και με διάθεση επίλυσης τυχόν ελλιπούς ενημέρωσης των χρηστών, δρομολογεί άμεσα σχετική τροποποίηση της ΚΥΑ, στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης των χρηστών για την προσαρμογή τους στο υφιστάμενο πλαίσιο καθώς και μεταβατική μείωση των κυρώσεων από την ελλιπή συμμόρφωση. Παράλληλα, ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στην ενημέρωση και στήριξη των πολιτών, αγροτών, αλλά και επιχειρήσεων, προκειμένου να αντιμετωπιστούν υφιστάμενα προβλήματα εφαρμογής. To υπουργείο με την ανακοίνωσή του επισημαίνει τη σημασία που δίνεται στην ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων και καλεί τους πολίτες να υποβάλουν έγκαιρα, μετά τη δημοσίευση της σχετικής τροποποίησης της ΚΥΑ, τις αιτήσεις τους κάνοντας χρήση των ευνοϊκών όρων που θα τους παρασχεθούν. Το νερό είναι πολύτιμος φυσικός πόρος, αποτελεί τη βάση της ζωής αλλά και κάθε οικονομικής δραστηριότητας, με προεξάρχουσα την αγροτική παραγωγή και η καταγραφή των χρήσεών του αποτελεί θεμελιώδη αρχή για την ορθολογική διαχείρισή του και τη μείωση της σπατάλης του νερού άρδευσης. Πηγή: http://www.buildnet....213&artid=15423 Click here to view the είδηση

Ένας νέος δορυφόρος της ΝΑSA έχει ως στόχο τη χαρτογράφηση των υδάτινων πόρων και τον υπολογισμό της υγρασίας στο έδαφος. Ένα εγχείρημα με σημαντικές εφαρμογές στη γεωργία και τη μετεωρολογία. «Soil Moisture Active Passive» (SMAP) είναι το όνομα του νέου υπερσύγχρονου «αγροτικού» δορυφόρου της ΝΑSA. Μετά από κάποιες αρχικές επιπλοκές τέθηκε μέσα στο Σαββατοκύριακο σε τροχιά γύρω από τη γη από τη βάση Βάντερμπεργκ της Καλιφόρνιας. Στόχος του νέου μεγαλεπήβολου προγράμματος της NASA είναι η χαρτογράφηση των υδάτινων πόρων στην επιφάνεια της γης και ειδικότερα ο υπολογισμός του ποσοστού υγρασίας σε έδαφος και υπέδαφος. Σύμφωνα με τους ειδικούς πρόκειται για ένα σημαντικό επιστημονικό επίτευγμα της NASA, το οποίο αναμένεται να βοηθήσει πολύ στις μετεωρολογικές προβλέψεις που αφορούν τη γεωργία, την κλιματολογία, ενώ παράλληλα θα δώσει επικαιροποιημένα στοιχεία για την κατάσταση των υδάτινων πόρων στην επιφάνεια της γης. Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε αντίστοιχο δορυφορικό σύστημα, που να μελετά με ακρίβεια τα ποσοστά της υγρασίας μέχρι και στα ανώτερα στρώματα του υπεδάφους. Δεδομένα για τη γεωργία, τη μετεωρολογία και την έρευνα Ο δορυφόρος SMAP είναι εξοπλισμένος με δύο μέσα προηγμένης τεχνολογίας: ένα ραντάρ και ένα ραδιόμετρο. Αυτά είναι σε θέση να καταγράψουν δεδομένα που αφορούν όχι μόνο την επιφάνεια της γης, αλλά δίνουν επίσης μια αξιόπιστη εικόνα και για τα ποσοστά υγρασίας σε βάθος έως και πέντε εκατοστά κάτω από την επιφάνεια της γης. Οι δορυφορικές μετρήσεις είναι ακριβείας, ενώ δεν επηρεάζονται από τα δυσμενή καιρικά φαινόμενα αλλά ούτε και από τη βλάστηση του εδάφους. Τα όργανα του SMAP λειτουργούν με ένα σύστημα καταγραφής μικροκυμάτων, δηλαδή με την επεξεργασία σημάτων ακτινοβολίας που εκπέπονται από τη γη. Οι πληροφορίες που αναμένεται να συλλέξει το SMAP κρίνονται ιδιαίτερα σημαντικές για τους τομείς της αγροτικής παραγωγής, της μελέτης του κλίματος αλλά ακόμη και για την καθημερινή εργασία των πυροσβεστών, οι οποίοι μπορούν να έχουν έτσι μία πληρέστερη εικόνα για τις περιοχές που αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο πυρκαγιών λόγω χαμηλών ποσοστών υγρασίας. Οι αγρότες, από την πλευρά τους, μπορούν να αξιοποίησουν τα δεδομένα αυτά για να οργανώσουν καλύτερα τον χρόνο της σποράς και της συγκομιδής. Παράλληλα η ακριβής καταγραφή των ποσοστών υγρασίας σε καλλιεργήσιμες περιοχές μπορεί να δώσει χρήσιμες πληροφορίες για τη συγκέντρωση χημικών ενώσεων που είναι απαραίτητες για συγκεκριμένες καλλιέργειες. Πηγή: http://www.dw.de/μετ...τημα/a-18231457 «Πρόκειται με για στοιχεία που αφορούν τον 'μεταβολισμό' των φυσικών συστημάτων», επισημαίνει ο Ντάρα Εντεχάμπι, επικεφαλής του προγράμματος SMAP στη ΝASA. Με άλλα λόγια πρόκειται για ένα ακόμη σημαντικό βήμα των επιστημών του διαστήματος που αναμένεται να βελτιώσει σημαντικά πολλούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας αλλά και της έρευνας. Click here to view the είδηση

Αναφορά προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για παραβιάσεις της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία των υδάτων από το Σχέδιο Διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών (ΛΑΠ) Κεντρικής Μακεδονίας κατέθεσε η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς. Η έκθεση παραβιάσεων εστιάζει στην περιοχή της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής. Δείτε αναλυτικά: http://www.wwf.gr/im...on-Skouries.pdf Πηγή: http://www.wwf.gr/ne...-01-15-11-15-24 Click here to view the είδηση

Έναν «ηλιακό τοίχο» παρουσίασε ο Αλέξανδρος Σημαδόπουλος, ιδιοκτήτης της επιχείρησης μαρμάρου Masmarbles, σε εκδήλωση του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, στη Θεσσαλονίκη, με τίτλο: «Οι μηχανικοί επιχειρούν». Ο «ηλιακός τοίχος» είναι μία μαρμάρινη δεξαμενή που περιέχει νερό, τοποθετείται σε οποιαδήποτε οικοδομή κατά τη διάρκεια το χτισίματος αλλά και αργότερα, αποτελώντας τρόπο θέρμανσης για το εκάστοτε σπίτι. Η συγκεκριμένη κατασκευή τοποθετείται στη νότια πλευρά του κτιρίου, η οποία δέχεται για μεγαλύτερο διάστημα τις ακτίνες του ηλίου, ζεσταίνοντας το νερό με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες θερμοκηπίου και να διαχέεται θερμότητα στο σπίτι. Το κόστος του, εκτιμάται σε περίπου 400 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, ενώ για τη θέρμανση ενός σπιτιού 100 τετραγωνικών επιτυγχάνεται εξοικονόμηση 25% στις ετήσιες δαπάνες. Όπως υποστήριξε ο ίδιος: «η εγκατάσταση του τοίχου είναι απλή και η απόσβεση σύντομη, εντός έξι - επτά χρόνων». Πηγή: http://www.efsyn.gr/...ermansi-spition Click here to view the είδηση

Την ευκαιρία να ενημερωθούν αναλυτικά για τη μέθοδο της Ηλιοθερμικής Παραγωγής Ηλεκτρισμού και Νερού που πραγματεύεται το έργο ΗΠΗΝ, θα έχουν οι επισκέπτες της Έκθεσης Building Green 2014 (http://buildinggreenexpo.gr), οι οποίοι θα επισκεφτούν το περίπτερο του Δικτύου ΠΡΑΞΗ. Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί μεταξύ 21-23 Νοεμβρίου 2014, στο M.E.C. Expo Center στην Παιανία και θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 10:00 έως 20:00. Το έργο ΗΠΗΝ (www.step-ew.eu), το οποίο ξεκίνησε το 2011 και συνεχίζεται έως σήμερα, πραγματεύεται την τεχνολογική λύση της συμπαραγωγής αφαλατωμένου νερού και ηλεκτρικής ενέργειας, χρησιμοποιώντας την ηλιοθερμική μέθοδο αποκομιδής ηλιακής ενέργειας, ικανής να συμβάλει ουσιαστικά στη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη επίλυση τόσο του ενεργειακού όσο και του υδατικού προβλήματος νήσων και περιοχών της Ανατολικής και Νότιας Μεσογείου. Το έργο περιλαμβάνει την κατασκευή μιας, μικρής κλίμακας, πειραματικής μονάδας σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο Πεντάκωμο της Κύπρου όπου βρίσκονται ηλιοστάτες. Οι ηλιοστάτες είναι διατάξεις κατόπτρων που μπορούν να κινηθούν σε δύο άξονες ακολουθώντας την κίνηση του ήλιου, συγκεντρώνοντας (εστιάζοντας) την ηλιακή ακτινοβολία συνεχώς σε μία επιφάνεια, πετυχαίνοντας υψηλές θερμοκρασίες στον στόχο. Η μέθοδος αυτή είναι ικανή, υποστηρίζουν οι εταίροι, να συμβάλει ουσιαστικά στη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη επίλυση τόσο του ενεργειακού προβλήματος όσο και του προβλήματος της έλλειψης νερού στα νησιά και σε περιοχές της Ανατολικής και Νότιας Μεσογείου. Καθώς η ανάγκη για αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας γίνεται ολοένα εντονότερη, στόχος είναι παράλληλα η ευαισθητοποίηση του κοινού, η ενίσχυση της περιβαλλοντικής συνείδησης σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας και η ενθάρρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στους τομείς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Σημειώνεται ότι το έργο υλοποιείται από το Ινστιτούτο Κύπρου, την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, το Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων της Κύπρου και το ITE/Δίκτυο ΠΡΑΞΗ. Εντάσσεται στο Πρόγραμμα Διασυνοριακής Συνεργασίας «Ελλάδα-Κύπρος 2007-2013» και συγχρηματοδοτείται κατά 80% από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΤΠΑ) και κατά 20% από Εθνικούς Πόρους της Ελλάδας και της Κύπρου. Στον εκθεσιακό χώρο θα παρευρίσκονται εκπρόσωποι των οργανισμών που συμμετέχουν στο έργο, προκειμένου να ενημερώσουν τους ενδιαφερόμενους για την προτεινόμενη τεχνολογία, τις εφαρμογές και τα οφέλη της. Πηγή: http://www.econews.g...alatosi-118918/ Click here to view the είδηση

Στα χέρια της ΕΥΔΑΠ, την οποία η κυβέρνηση σχεδιάζει να ιδιωτικοποιήσει, μπορούν να περάσουν τα δίκτυα ύδρευσης όλης της χώρας, με νομοθετική ρύθμιση του υπουργείου Υποδομών. Με τον τρόπο αυτό, ο ιδιώτης που θα αναλάβει την εταιρεία, θα έχει ως προίκα και την δυνατότητα να ελέγχει και να διαχειρίζεται το πόσιμο νερό όλης της χώρας! Η ρύθμιση του ΥΠΟΜΕΔΙ, ανοίγει τον δρόμο ώστε η ΕΥΔΑΠ να απορροφήσει τις δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης όλης της χώρας μαζί με το προσωπικό τους. Με την ίδια ρύθμιση περιέρχονται αυτοδικαίως στην κυριότητά της τα δίκτυα αποχέτευσης της περιφέρειας Αττικής (εξαιρούνται τα νησιά του Σαρωνικού και τα Κύθηρα) που θα κατασκευαστούν μετά την ψήφιση του νόμου. Υπενθυμίζεται ότι έχει προωθηθεί σχέδιο ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ το οποίο έχει προκαλέσει αντιδράσεις με την κυβέρνηση να εξετάζει τώρα σενάρια για την είσοδο στρατηγικού επενδυτή. Συγκεκριμένα, προβλέπεται πως με σύμβαση, που θα συναφθεί μεταξύ της ΕΥΔAΠ και του ενδιαφερόμενου ΟΤΑ μπορεί να συμφωνηθεί «αδαπανώς» η μεταβίβαση του ήδη κατασκευασμένου δικτύου και η υποχρέωση παροχής ύδρευσης και αποχέτευσης στην εταιρεία. Στην περίπτωση που η ΕΥΔAΠ αναλάβει μόνο τη διαχείριση του δικτύου ύδρευσης ή αποχέτευσης, τότε ο δήμος εξακολουθεί να διατηρεί την κυριότητα και συνεπώς έχει υποχρέωση να καλύψει τις απαραίτητες επενδύσεις. Η επέκταση αυτή συνεπάγεται υποχρέωση της ΕΥΔAΠ για επενδύσεις, μόνον «εφόσον εξασφαλίζεται εύλογη απόδοση της επένδυσης και δυνατότητα χρηματοδότησης της εταιρείας με ίδια ή ιδιωτικά κεφάλαια για την προσήκουσα εκπλήρωση των υποχρεώσεών της». Η σύμβαση με τον εκάστοτε ΟΤΑ εγκρίνεται με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών και Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων. Προβλέπεται, επίσης, πως «το τεχνικό και εξειδικευμένο προσωπικό ή μέρος αυτού, που απασχολείται στις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης των ΟΤΑ, ή των οικείων ΔΕΥΑ, των οποίων το δίκτυο περιέρχεται στην ΕΥΔAΠ κατά κυριότητα ή κατά διαχείριση, δύναται να αποσπάται, κατά παρέκκλιση από κάθε γενική ή ειδική διάταξη, εν όλω ή εν μέρει στην ΕΥΔAΠ, η οποία αναλαμβάνει τη μισθοδοσία του σύμφωνα με τους όρους που θα αναφέρονται στη σύμβαση παραχώρησης. Η απόσπαση διενεργείται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων». Στις περιοχές όπου η ΕΥΔΑΠ αναλαμβάνει την παροχή υπηρεσιών ύδρευσης ή και αποχέτευσης θα καθορίζεται τιμολογιακή πολιτική η οποία θα περιγράφεται αναλυτικά στη σύμβαση που υπογράφει με την εκάστοτε δημοτική αρχή. Πηγή: http://www.rizopoulo...nera-ths-xwras/ Click here to view the είδηση

Στην οικονομικά ασύμφορη λύση της μεταφοράς νερού στα άνυδρα νησιά οδηγείται, ακόμα μια χρονιά, η Πολιτεία. Ελλείψει λειτουργικών μονάδων αφαλάτωσης, υπεγράφη δίμηνη σύμβαση με τη μοναδική εταιρεία μεταφοράς νερού, ύψους 631.000 ευρώ, η οποία είναι δεδομένο ότι θα επεκταθεί σε όλους τους καλοκαιρινούς μήνες. Προηγήθηκε τον χειμώνα η μεταφορά νερού από το Πολεμικό Ναυτικό σε δύο νησιά, με κόστος εξίσου υψηλό. Η σύμβαση, που υπέγραψε η γενική γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, προβλέπει τη μεταφορά νερού από τις αρχές Απριλίου έως τις αρχές Μαΐου σε 10 άνυδρα νησιά: την Πάτμο (12.500 κυβικά μέτρα), την Κίμωλο (8.100 κυβικά) τους Λειψούς και την Αμοργό (από 6.500 κυβικά), το Καστελόριζο (5.000 κυβικά), τη Λέρο (4.000 κυβικά), την Ηρακλειά (3.000 κυβικά), το Αγαθονήσι (1.700 κυβικά), τη Δονούσα (1.100 κυβικά) και τη Σύμη (Πανορμίτης - 1.000 κυβικά). Η τιμή του νερού είναι βέβαια πενταπλάσια από αυτή της Αθήνας και ορίστηκε στα 10,40 ευρώ/κυβικό. Το νερό θα προέρχεται από τις εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ στο Λαύριο (για τις Κυκλάδες) και την Κάλαθο Ρόδου (για τα Δωδεκάνησα). Η υπογραφή σύμβασης με ιδιώτη έρχεται σε συνέχεια της μεταφοράς νερού, κατά τη διάρκεια του χειμώνα, σε δύο νησιά από το Πολεμικό Ναυτικό. Οι μεγαλύτερες ποσότητες εστάλησαν στο Καστελόριζο, όπου η μοναδική, πεπαλαιωμένη μονάδα αφαλάτωσης έχει χαλάσει, χωρίς να αντικατασταθεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Πολεμικό Ναυτικό «χρέωσε» στη γενική γραμματεία Αιγαίου περίπου το ίδιο ποσό (10 ευρώ/κυβικό): για τη μεταφορά νερού στο ακριτικό νησί κατεβλήθησαν 43.000 ευρώ και 24.000 ευρώ επιπλέον για μεταφορά νερού στην Κίμωλο. Αδιέξοδο Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν το αδιέξοδο στο οποίο εξακολουθεί να βρίσκεται η υπόθεση της υδροδότησης των άνυδρων νησιών, ελλείψει ενός συνολικού, συνεκτικού σχεδίου για την εγκατάσταση, συντήρηση και λειτουργία μονάδων αφαλάτωσης. Χαρακτηριστικό είναι, όπως κατέδειξε έρευνα της «Κ» στις 8/3/2015, ότι σε 7 από τα νησιά αυτά (Πάτμος, Πανορμίτης Σύμης, Λειψοί, Λέρος, Δονούσα, Αμοργός, Κίμωλος) οι αφαλατώσεις έχουν αγοραστεί, αλλά δεν έχουν εγκατασταθεί. Η αδυναμία της Πολιτείας και των δήμων να κινηθούν έγκαιρα κοστίζει ακριβά στο Δημόσιο (ζήτημα που, βέβαια, δεν απασχολεί τους δήμους, καθώς τα χρήματα προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό και το νερό υποτιμολογείται). Καταβάλλοντας περίπου 10 ευρώ/κυβικό, η μεταφορά νερού κόστισε το 2014 περίπου 5,5 εκατ. ευρώ, όταν τα απαιτούμενα έργα, που θα καλύψουν όλες τις ανάγκες σε επίπεδο υποδομών, εκτιμώνται στα 3,1 εκατ. ευρώ. Υπολογίζεται ότι το κόστος παραγωγής πόσιμου νερού σε μια μονάδα αφαλάτωσης, την οποία θα διαχειρίζεται ένας ιδιώτης, είναι 1,5 ευρώ/κυβικό (συν 0,40 ευρώ/κυβικό ηλεκτροδότηση), ποσό πέντε φορές χαμηλότερο. Πηγή: http://www.kathimeri...komh-mia-xronia Click here to view the είδηση

Ο πλανήτης θα αντιμετωπίσει έλλειμμα 40% στις απαιτούμενες ποσότητες νερού έως το 2030 εξαιτίας της εκτεταμένης αστικοποίησης, των αρδευτικών αναγκών για την καλλιέργεια τροφίμων, τον υπερπληθυσμό και την αυξανόμενη ζήτηση υδατικών πόρων από τη βιομηχανία, τα νοικοκυριά και τον ενεργειακό κλάδο. Οι διαπιστώσεις ανήκουν στα Ηνωμένα Έθνη και συγκεκριμένα αναφέρονται στην ετήσια έκθεση World Water Report 2015 που δόθηκε στη δημοσιότητα στο Νέο Δελχί της Ινδίας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νερού που γιορτάστηκε χθες, 22 Μαρτίου. Βασικό συμπέρασμα της έκθεσης είναι ότι η “κρίση του νερού” δεν οφείλεται στην έλλειψη πόρων, αλλά αποτελεί πρόβλημα διακυβέρνησης”. Ακόμα και σήμερα, 748 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε σύγχρονες και ασφαλείς πηγές πόσιμου νερού με μεγάλα “θύματα” τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τους φτωχούς και τις γυναίκες. Οι χώρες της Ασίας όπως η Ινδία, η Κίνα, το Πακιστάν, το Νεπάλ και το Μπαγκλαντές αντιστοιχούν στο ήμισυ της παγκόσμιας εκμετάλλευσης υπόγειων πηγαδιών. Μέχρι το 2050, η παγκόσμια ζήτηση νερού αναμένεται να αυξηθεί 55% εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης στον κλάδο των κατασκευών, της θερμοηλεκτρικής παραγωγής και της οικιακής χρήσης. Την ίδια ώρα ο πλανήτης θα πρέπει να παράξει 60% περισσότερα τρόφιμα, ενώ η παγκόσμια ζήτηση νερού για τη βιομηχανία θα τετραπλασιαστεί. Μέχρι τότε ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να φτάσει τα 9 δισεκατομμύρια έως το 2050. Επίσης, η αυξημένη αστικοποίηση του παγκόσμιου πληθυσμού ευθύνεται για τοπικές και συγκεκριμένες πιέσεις στους διαθέσιμους υδατικούς πόρους, ειδικά στις περιοχές που πλήττονται από λειψυδρία. Το ήμισυ και πλέον του παγκόσμιου πληθυσμού κατοικεί σε πόλεις, ενώ το 30% των κατοίκων των πόλεων διαμένει στις λεγόμενες παραγκουπόλεις. Ο πληθυσμός των πόλεων αναμένεται να αυξηθεί κατά 6,3 δισεκατομμύρια ως το 2050. Ο αυξημένος πληθυσμός σε αστικά κέντρα και αγροτικές περιοχές μεταφράζεται σε 70% υψηλότερη κατανάλωση ενέργειας, η οποία με εξαίρεση τις ΑΠΕ απαιτεί νερό για να παραχθεί. Εάν οι σημερινές τάσεις χρήσης διατηρηθούν αμετάβλητες , τότε ο κόσμος θα διαθέτει μόνο το 60 τοις εκατό του απαιτούμενου νερού το 2030, αναφέρει η έκθεση. Η μείωση των αποθεμάτων νερού θα έχει πολλές αρνητικές συνέπειες για τις καλλιέργειες, τη βιομηχανία και διάφορα οικοσυστήματα, ενώ πιθανότατα θα προκαλέσει περισσότερες ασθένειες και φτώχεια, καθώς και πολεμικές συγκρούσεις. Μεταξύ των μέτρων που προτείνονται είναι η ενίσχυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και ο περιορισμός των θερμοηλεκτρικών σταθμών άνθρακα οι οποίοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες νερού. Πηγή: http://www.econews.g...lleimma-121342/ Click here to view the είδηση

Στις αμέσως επόμενες δεκαετίες, σημαντικοί υπόγειοι υδάτινοι πόροι απειλούνται με εξάντληση σε μεγάλο μέρος του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων περιοχών της Ινδίας, της νότιας Ευρώπης και των ΗΠΑ. Η εξέλιξη αυτή προκαλείται κυρίως από την υπερβολική άντληση νερού για τη βιομηχανία και τη γεωργία και θα επηρεάσει την πρόσβαση σε νερό σχεδόν 1,8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Σύμφωνα με τη μελέτη της υδρολόγου Ίνγκε ντε Γκράαφ, που παρουσιάστηκε στην πρόσφατη σύνοδο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, οι μεγάλοι υδροφορείς της Αμερικής θα είναι οι πρώτοι που θα εξαντληθούν, με αυτούς στην κεντρική Καλιφόρνια, τη λεκάνη του Τουλέιρ, και τη νότια κοιλάδα του Σαν Χοακίν, επίσης στην ίδια πολιτεία, να εξαντλούνται ήδη από τη δεκαετία του 2030. Υδροφορέας είναι ένα σώμα από διαπερατά πετρώματα που μπορεί να περιέχει ή να μεταδώσει υπόγεια ύδατα. Οι υδροφορείς της λεκάνης του Άνω Γάγγη στην Ινδία θα είναι οι επόμενοι που θα εξαντληθούν μεταξύ 2040 και 2060, μαζί με εκείνους σε περιοχές της Ισπανίας και της Ιταλίας. Μεταξύ των δεκαετιών του 2050 και 2070, οι υπόγειοι υδάτινοι πόροι σε περιοχές του Τέξας, της Οκλαχόμα, και του Νέου Μεξικό ενδεχομένως θα στερέψουν επίσης. Άλλες μελέτες έχουν δείξει με τη χρήση δορυφορικών δεδομένων ότι μερικά από τα μεγαλύτερα υδροφόρα στρώματα είναι ήδη σχεδόν εξαντλημένα. Ωστόσο, η μέθοδος αυτή δεν ήταν σε θέση να παρακολουθήσει υδροφόρους ορίζοντες σε μικρότερη κλίμακα. Η νέα μελέτη δίνει μια πιο σύνθετη εικόνα, χρησιμοποιώντας δεδομένα σχετικά με τη δομή των υδροφόρων οριζόντων, τη ροή του νερού, και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ υπόγειων υδάτων και του περιβάλλοντος νερού, ώστε να προσομοιώσει την εξάντληση των υπόγειων υδάτων. Τα δεδομένα δείχνουν, όπως αναμενόταν, ότι οι αρδευόμενες περιοχές σε ξηρά κλίματα βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο. Πηγή: http://www.naftempor...ron-eos-to-2050 Click here to view the είδηση

Οκτώ νοικοκυριά της Θέρμης Θεσσαλονίκης συμμετέχουν στο ερευνητικό έργο WATERNOMICS - ICT FOR WATER RESOURCE MANAGEMENT που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (7ο Πλαίσιο – Πρόγραμμα). Το έργο αφορά την τοποθέτηση αισθητήρων στην παροχή του πλυντηρίου πιάτων, την παροχή κρύου και ζεστού νερού της βρύσης του νεροχύτη, στην παροχή του πλυντηρίου ρούχων και στην παροχή κρύου και ζεστού νερού της βρύσης του νιπτήρα, με στόχο, φυσικά, την εξοικονόμηση νερού. Ο Δήμος Θέρμης συμμετέχει στο έργο ως μία από τις 3 πιλοτικές εφαρμογές σε οικιακό περιβάλλον στην Ευρώπη. Οι αισθητήρες αυτοί καταγράφουν τις καταναλώσεις του νερού, οι μετρήσεις μεταδίδονται ασύρματα σε ένα δέκτη ο οποίος είναι συνδεδεμένος στο διαδίκτυο και στη συνέχεια σε σχεδόν άμεσο χρόνο οι μετρήσεις αυτές είναι διαθέσιμες και απεικονίζονται με γραφικά μέσα από τη σχετική εφαρμογή (ηλεκτρονική πλατφόρμα) που έχει αναπτυχθεί από την εταιρεία ULTRA4, εταίρου του έργου. «Μέσω της εγκατάστασης αισθητήρων μέτρησης κατανάλωσης νερού σε δύο χώρους του σπιτιού, την κουζίνα και το μπάνιο τον τελευταίο χρόνο άλλαξε η καθημερινότητά μου με στόχο τη μείωση της κατανάλωσης του νερού. Πλέον έχω συνολική εικόνα της κατανάλωσης του νερού στις παροχές που έχουν εγκατασταθεί οι αισθητήρες και μπορώ να εντοπίσω αποκλίσεις από την κατανάλωση που είχα σε προηγούμενη χρονική περίοδο ή ακόμη και αποκλίσεις από τον μέσο όρο των χρηστών της εφαρμογής. Βάσει των μετρήσεων στην κουζίνα, η αύξηση της χρήσης του πλυντηρίου πιάτων έναντι της βρύσης έχει φέρει μείωση στην κατανάλωση νερού για το πλύσιμο των πιάτων της τάξης του 40% περίπου», τόνισε στη Greenagenda.gr ο Στέργιος Πραλακίδης, πατέρας δύο ενήλικων παιδιών και δυο ανηλίκων παιδιών ηλικίας 5 και 10 ετών. Υπογράμμισε, ακόμη, ότι «έχω τη δυνατότητα να προχωρήσω σε αλλαγές στη συμπεριφορά του νοικοκυριού μου ως προς την κατανάλωση του νερού (π.χ. μεγαλύτερη χρήση του πλυντηρίου πιάτων έναντι της βρύσης της κουζίνας) παρακολουθώντας την πραγματική απόδοση των μέτρων εξοικονόμησης νερού που λαμβάνω». Μέσα από την ηλεκτρονική πλατφόρμα ο κάθε χρήστης έχει τη δυνατότητα να κάνει τη δική του παραμετροποίηση επιλέγοντας τον αισθητήρα και το χρονικό διάστημα για το οποίο επιθυμεί να πάρει πληροφορίες. «Με τη χρήση γραφημάτων θέτω στόχους (π.χ. μη υπέρβαση της κατανάλωσης της χρήσης νερού για το πλυντήριο ρούχων σε ποσοστό 90% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα), ακόμη και αν δε συνδεθώ για κάποιο διάστημα στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, έχω ειδοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αναφορικά με τον στόχο που έχω θέσει», είπε ο κ. Πραλακίδης. Η δυνατότητα εντοπισμού διαρροών και προβλημάτων στο δίκτυο νερού του σπιτιού δεν είναι εφικτή στην παρούσα φάση καθώς προϋποθέτει την εγκατάσταση αισθητήρων σε όλες τις παροχές. Το έργο της εγκατάστασης αισθητήρων και η παρακολούθηση της κατανάλωσης νερού μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας εφαρμόζεται πιλοτικά και διαφαίνεται ότι υπάρχει ενδιαφέρον και από άλλους κατοίκους του Δήμου Θέρμης. Οι προσδοκίες του κ. Πραλακίδη από τη συμμετοχή του στο ερευνητικό έργο είναι οι ακόλουθες: • Να κατανοήσει καλύτερα την κατανάλωση στο νοικοκυριό του • Να μειώσει την κατανάλωση και να παρακολουθήσει την πραγματική απόδοση διαφόρων μέτρων εξοικονόμησης νερού • Να εντοπίσει έγκαιρα ενδεχόμενες διαρροές και προβλήματα στο δίκτυο νερού του σπιτιού • Να ανακαλύψει πώς οι Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών μπορούν να βοηθήσουν γενικότερα στη διαχείριση ενός «έξυπνου» σπιτιού Αξίζει να σημειωθεί πως το ερευνητικό έργο Waternomics χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει σαν αντικείμενο την μελέτη τρόπων ευαισθητοποίησης του κοινού σε θέματα κατανάλωσης νερού μέσω τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών. Πηγή: http://greenagenda.gr/27445/ Download attachment: 22-21.png Download attachment: 33-11.png Download attachment: 44-11.png Download attachment: 55-11.png Click here to view the είδηση