Αναζήτηση στην κοινότητα

Ταχεία ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας από το πανδημικό σοκ, καθώς και σημαντικές βελτιώσεις σε δείκτες ανάπτυξης και παραγωγικότητας δείχνει η έκθεση του Εθνικού Συμβουλίου Παραγωγικότητας για το έτος 2022, του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ). Ενδεικτικά αναφέρονται οι θετικές μεταβολές κατά 7,6% στην παραγωγικότητα εργασίας (σε ευρώ ανά απασχολούμενο), κατά 4% στη συνολική παραγωγικότητα των συντελεστών παραγωγής (TFP) και κατά 8,4% στο κατά κεφαλήν προϊόν. Ο τουρισμός και οι μεταφορές συγκαταλέγονται στους κλάδους που σημείωσαν τις υψηλότερες αυξήσεις σε εισροές εργασίας, εισροές κεφαλαίου και TFP, ενώ η απόδοση της κεφαλαιακής παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας βρίσκεται στην κορυφή μεταξύ των ευρωπαϊκών οικονομιών. Ωστόσο, υπογραμμίζεται ότι οι τρέχουσες συνθήκες που προαναφέρθηκαν αυξάνουν την αβεβαιότητα και απειλούν να ανατρέψουν τη δυναμική της ανάπτυξης. Ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας μεσοπρόθεσμα, αναφέρει το ΚΕΠΕ, θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες, όπως οι κρατικές δαπάνες που θα δοθούν για τον περιορισμό των επιπτώσεων του πληθωρισμού, η υλοποίηση των προγραμματισμένων επενδύσεων και η πορεία των τουριστικών εσόδων. Ψηφιακή και Πράσινη Μετάβαση, Έρευνα και Καινοτομία Πέρα όμως από τους πιο γενικούς δείκτες παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας, η έκθεση εστιάζει και σε δείκτες που αφορούν τις νέες τεχνολογίες, το περιβάλλον και την έρευνα. Σημειώνεται ότι η χώρα συνέχισε να βελτιώνεται σε όρους ψηφιοποίησης. Χρειάζεται, όμως, να αυξήσει τον αριθμό των εταιρειών που παρέχουν εκπαίδευση στις ΤΠΕ, τη σταθερή κάλυψη σε δίκτυα πολύ υψηλής χωρητικότητας (VHCN), την κάλυψη οπτικών ινών στις εγκαταστάσεις, τον αριθμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με τουλάχιστον ένα βασικό επίπεδο ψηφιακής έντασης, τον αριθμό των εταιρειών που χρησιμοποιούν τις τεχνολογίες cloud, τις ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες για επιχειρήσεις και πολίτες και τον αριθμό των προσυμπληρωμένων εντύπων. Η χώρα μας παρουσιάζει επίσης υψηλές βαθμολογίες στην πράσινη μετάβαση. Και πάλι όμως θα πρέπει να βελτιώσει τις επιδόσεις της στην ανακύκλωση και τις πράσινες μεταφορές, και να σημειώσει πρόοδο σε δείκτες καθαρής καινοτομίας, όπως πράσινες πατέντες και ιδιωτικές επενδύσεις στην τεχνολογία τροφίμων, καθώς και στους δείκτες πολιτικής για το κλίμα, συμπεριλαμβάνοντας ζητήματα βιωσιμότητας της γεωργίας και άλλες δράσεις για το κλίμα στη βάση της Συμφωνίας του Παρισιού. Επιπλέον, η Ελλάδα θα πρέπει να ενισχύσει τη θέση της στην προσέλκυση (ξένων και εγχώριων) επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να επιταχύνει σε όλες τις άλλες πτυχές της μετάβασης (πέρα από την πράσινη και την ψηφιακή), έτσι ώστε να συγκλίνει και να υπερβεί τον μέσο όρο της ΕΕ. Τέλος, τα ευρήματα της έκθεσης δείχνουν ότι η χώρα θα πρέπει να αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες για Έρευνα και Καινοτομία, έτσι ώστε να ενισχύσει τις θετικές επιδράσεις διάχυσης της τεχνολογίας στη βιομηχανία και σε ολόκληρη την οικονομία. Αυτό πρέπει να συμβεί με παράλληλη τακτική παρακολούθηση και αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των δαπανών για έρευνα και ανάπτυξη. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να διευκολυνθεί -μέσω ενός μεγάλου φάσματος κινήτρων- η κατάρτιση των εργαζομένων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα στις νέες τεχνολογίες και να προωθηθεί η μεταφορά γνώσης, αξιοποιώντας τις συνεργασίες μεταξύ του επιχειρηματικού τομέα και της κυβέρνησης, των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων, μέσω της εκπόνησης ερευνητικών έργων και προγραμμάτων κατάρτισης, όπως και μέσω επιστημονικών/τεχνολογικών πάρκων και θερμοκοιτίδων επιχειρήσεων. Οι θέσεις των Κοινωνικών Εταίρων Τέλος, στο πλαίσιο του διαλόγου του Εθνικού Συμβουλίου Παραγωγικότητας με τους κοινωνικούς εταίρους και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς της ελληνικής οικονομίας, η έκθεση καταγράφει ότι τα κύρια προβλήματα που αναστέλλουν την παραγωγικότητα της οικονομίας είναι η αδύναμη παραγωγική βάση, το μικρό μέγεθος των επιχειρήσεων, και οι αναποτελεσματικές συνθήκες λειτουργίας της αγοράς εργασίας και των θεσμών. Οι προτεινόμενες από τους κοινωνικούς εταίρους και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς πολιτικές για την αύξηση της παραγωγικότητας αφορούν κυρίως σε ενεργητικές πολιτικές της αγοράς εργασίας και εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, παραγωγικές επενδύσεις, την προώθηση της έρευνας και καινοτομίας, την αξιοποίηση συνεργειών και κινήτρων για την αύξηση του μεγέθους των επιχείρησεων και θεσμικές μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα και τη λειτουργία των αγορών. View full είδηση

αθώς ο πληθυσμός του πλανήτη μεγαλώνει και οι κοινωνίες αναπτύσσονται, εμφανίζεται ολοένα και πιο έντονο το πρόβλημα της διαχείρισης των διαθέσιμων πόρων. Πλέον οι παραγωγικές δραστηριότητες και η κατανάλωση χρησιμοποιούν πολύ μεγάλες ποσότητες υλικών πόρων που, εξ ορισμού, είναι πεπερασμένοι, ενώ το περιβάλλον επίσης επιβαρύνεται από απόβλητα και τα κατάλοιπα διαδικασιών. Έχει εμφανιστεί ως επιτακτική ανάγκη παγκοσμίως, λοιπόν, η εφαρμογή μετατροπών στην αλυσίδα παραγωγής προϊόντων αλλά και στην κατανάλωση, για να γίνει συνολικά ολόκληρη η οικονομική δραστηριότητα πιο βιώσιμη και λιγότερο σπάταλη. Η μετατροπή, ουσιαστικά, της οικονομίας από γραμμική σε "κυκλική". Κυκλική Οικονομία: Ευκαιρίες, Προκλήσεις Και Επιδράσεις Στην Ελληνική Οικονομία (PDF) Είναι μια ανάγκη επιτακτική και για τη χώρα μας που έχει, άλλωστε, αναλάβει και τις αντίστοιχες δεσμεύσεις μαζί με τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι είναι, όμως, μια "κυκλική οικονομία"; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της, ποια τα οφέλη που φέρνει και πώς μπορεί να γίνει πράξη και εδώ; Μια ερευνητική ομάδα του ΙΟΒΕ υπό τον συντονισμό του γενικού διευθυντή Νίκου Βέττα ανέλαβε για λογαριασμό της διαΝΕΟσις τη σύνταξη μιας πλήρους και αναλυτικής μελέτης για τις απαραίτητες αλλαγές που πρέπει να συμβούν και στην ελληνική οικονομία προς αυτή την κατεύθυνση. Στην πολυσέλιδη έκθεσή τους, την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ (PDF) αναλύουν τα βασικά δεδομένα, τις θεσμικές αλλαγές που έχουν υλοποιηθεί ή δρομολογηθεί, τους στόχους της χώρας για το μέλλον και τις σημαντικότερες προκλήσεις που προκύπτουν. Κάνουν, δε, και μια εκτίμηση για το όφελος μιας στροφής σε μια κυκλική οικονομία με όρους επίδρασης στο ΑΕΠ και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Παρακάτω θα αναφερθούμε στα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την έρευνα. 1. Τι είναι "κυκλική οικονομία"; ­Διαβάστε Μια Συνοπτική Παρουσίαση Των Αποτελεσμάτων (PDF) Όλα τα προϊόντα που αγοράζουμε και καταναλώνουμε παράγονται μέσα από μια συγκεκριμένη διαδικασία που πάντα ξεκινά με την εξαγωγή/εξόρυξη κάποιων πρώτων υλών από το περιβάλλον. Οι πόροι αυτοί πωλούνται, μεταφέρονται, και μετατρέπονται σε άλλες μορφές μέσα από τις διαδικασίες της βιομηχανικής παραγωγής. Μετά από διάφορα στάδια, φτάνουν στη διαμόρφωση του τελικού προϊόντος, το οποίο καταναλώνεται και, όταν ο κύκλος ζωής του ολοκληρωθεί, πετιέται στα σκουπίδια, καταστρέφεται ή ανακυκλώνεται. Κάθε αντικείμενο που υπάρχει μπροστά σας αυτή τη στιγμή, από την οθόνη που κοιτάζετε και την καρέκλα στην οποία κάθεστε μέχρι το κυπελάκι του καφέ (και τον ίδιο τον καφέ), περνάει από αυτή τη διαδικασία. Όπως γνωρίζουμε όλες και όλοι, σήμερα αυτή είναι κατά κανόνα μια διαδικασία σπάταλη, όχι πάντα ορθολογικά σχεδιασμένη, που σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί πιέσεις και προβλήματα στο φυσικό περιβάλλον. Γι’ αυτό η συζήτηση εδώ και μερικές δεκαετίες είναι έντονη για τη μετάβαση από το παραπάνω μοντέλο σε έναν πιο βιώσιμο, πιο "κυκλικό" τρόπο λειτουργίας της οικονομίας. Τι είναι, όμως, "κυκλική οικονομία"; Ο όρος ουσιαστικά περιγράφει ένα οικονομικό σύστημα που βασίζεται στη δραστική μείωση των αποβλήτων που παράγει η οικονομική δραστηριότητα, με την ανακύκλωση/επαναχρησιμοποίηση μεγάλου μέρους των πόρων που χρησιμοποιεί. Έρχεται να αντικαταστήσει το "γραμμικό" μοντέλο που χρησιμοποιείται ακόμα σε μεγάλο βαθμό στο οποίο, όπως το περιγράψαμε και παραπάνω, οι πόροι και οι πρώτες ύλες μετατρέπονται σε προϊόντα τα οποία διανέμονται, καταναλώνονται και, όταν φτάνουν στο τέλος του κύκλου ζωής τους, απορρίπτονται. Η "κυκλική οικονομία", ως εκ τούτου, δεν περιλαμβάνει μόνο την ανακύκλωση των απορριμμάτων στο τελευταίο στάδιο, αλλά και παρεμβάσεις σε όλα τα προηγούμενα στάδια, για πιο αποτελεσματική χρήση των πρώτων υλών και για την επιμήκυνση του χρόνου ζωής του προϊόντος, με τελικό στόχο την ελαχιστοποίηση της σπατάλης φυσικών πόρων. Για παράδειγμα, τα προϊόντα μιας κυκλικής οικονομίας πρέπει να είναι σχεδιασμένα εξαρχής έτσι ώστε να επισκευάζονται ευκολότερα και να μην χρειάζεται να αντικαθίστανται (και να πετιούνται) όποτε χαλάνε. Η ίδια η διαδικασία της παραγωγής, εξάλλου, πρέπει να είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να περιορίζει τα απόβλητα και να επαναχρησιμοποιεί διαθέσιμους πόρους. Δεν είναι καθόλου απλό πράγμα. Ποια είναι τα οφέλη; Πρώτα απ’ όλα, ο περιορισμός της σπατάλης (για οικονομικούς αλλά και για ηθικούς λόγους). Είναι γνωστό ότι περίπου το ένα τρίτο του συνόλου των τροφίμων που παράγονται παγκοσμίως -1,3 δισ. τόνοι, αξίας 1 τρισ. δολαρίων- καταλήγει ως απόβλητα ή αλλοιώνεται λόγω κακών πρακτικών μεταφοράς και συγκομιδής. Παράλληλα, η μείωση των αποβλήτων μειώνει τις πιέσεις στο φυσικό περιβάλλον, και όλες τις επάλληλες δραματικές συνέπειες (οικολογικές, κοινωνικές, οικονομικές) που προκύπτουν από αυτές. Υπάρχουν, όμως, και άλλα οφέλη. Μια κυκλική οικονομία μπορεί να προστατεύει τις επιχειρήσεις από απρόοπτα, όπως προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα, αιφνίδιες αλλαγές στις τιμές της ενέργειας και των πρώτων υλών, ή άλλους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την οικονομική δραστηριότητα. Η υιοθέτηση της κυκλικής οικονομίας από τις χώρες του πλανήτη, δε, σχετίζεται με τουλάχιστον 7 από τους 17 στόχους του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη. 2. Πόσο κυκλική είναι η ελληνική οικονομία; Στην Ελλάδα, ως γνωστόν, κατά κανόνα εισάγουμε πολλά πράγματα και εξάγουμε λιγότερα. Αυτό ισχύει για τα περισσότερα πράγματα, αλλά ισχύει και για τα υλικά που χρησιμοποιεί η βιομηχανία και η μεταποίηση. Οι περισσότεροι υλικοί πόροι που μπαίνουν στην ελληνική οικονομία εισάγονται από το εξωτερικό. Και στις τέσσερις κατηγορίες στις οποίες κατατάσσονται τα διάφορα υλικά, η Ελλάδα εμφανίζεται πιο εξαρτημένη από τις εισαγωγές από ό,τι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος. Εκτός από τις εισαγωγές, όμως, διαφέρουμε σε σχέση με τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη και στην κατανάλωση. Στην Ελλάδα καταναλώνουμε λιγότερα υλικά κατά κεφαλήν από ό,τι οι περισσότερες χώρες της ΕΕ: 9,8 τόνους ο καθένας και η καθεμιά μας κατά μέσο όρο το 2021, έναντι 35 τόνων για κάθε Φινλανδό την ίδια χρονιά. Μάλιστα, η ποσότητα των υλικών που καταναλώνουμε έχει μειωθεί κατά 34% την τελευταία 20ετία, κυρίως χάρη στη δραματική μείωση (σχεδόν 60%) της κατανάλωσης ορυκτών ενεργειακών υλικών στη χώρα σε αυτό το διάστημα, με τη μετάβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που έχει υλοποιηθεί σε αξιοσημείωτο βαθμό. Τα απόβλητα που παράγονται σήμερα στην Ελλάδα προέρχονται από διάφορες πηγές, κάποιες εκ των οποίων πολλοί και πολλές δεν γνωρίζουν. Για παράδειγμα, το 2018 το μεγαλύτερο μέρος των 45,6 εκατ. τόνων στερεών αποβλήτων που δημιουργήθηκαν στη χώρα -σχεδόν τα μισά- προέρχονταν από τα ορυχεία και τα λατομεία. Άλλες κατηγορίες αποβλήτων περιλαμβάνουν τις ηλεκτρικές μπαταρίες, ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, αυτοκίνητα και άλλα προϊόντα, ενώ πολλά απόβλητα παράγει και ο πρωτογενής τομέας (εκτιμώνται περί τους 12,5 εκατ. τόνους το 2018 -εκ των οποίων το 80% από την κτηνοτροφία). Σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2015, παράγουμε, δε, 142 κιλά απόβλητα τροφίμων ανά κάτοικο κάθε χρόνο -τα περισσότερα στην ΕΕ- την ώρα που ως χώρα είμαστε πέμπτοι ως προς το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε επισιτιστική ανασφάλεια. Μια πολύ σημαντική υποκατηγορία των στερεών αποβλήτων είναι τα αστικά στέρεα απόβλητα (ΑΣΑ) που περιλαμβάνουν τα σκουπίδια των νοικοκυριών, αλλά και σκουπίδια από γραφεία, καταστήματα και δημόσιους οργανισμούς. Κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα κατά μέσο όρο παράγουμε πάνω από μισό τόνο τέτοια απόβλητα κάθε χρόνο. Όπως φαίνεται στο διάγραμμα, το πόσα ΑΣΑ παράγουμε εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πορεία της οικονομίας μας -πάντως κατά κεφαλήν παράγουμε περισσότερα από ό,τι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος. Τι τα κάνουμε αυτά τα απόβλητα; Τα θάβουμε σε χωματερές, σχεδόν όλα. Το 77,6% των ΑΣΑ οδηγούνται σε ταφή, το τέταρτο υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ. Μόνο το 19,9% πάνε για ανακύκλωση ή κομποστοποίηση (έναντι 48,5% στη Γερμανία και 32,5% στη Σουηδία), ενώ μόνο το 1,3% χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενέργειας. Η Ελλάδα ανακυκλώνει περίπου το 60% των αποβλήτων συσκευασιών (που πάνε στους γνωστούς μπλε κάδους), ένα ποσοστό κοντά στον μέσο όρο της ΕΕ. Ανακυκλώνουμε σχεδόν όλες τις χάρτινες και μεταλλικές συσκευασίες που πετιούνται, αλλά μόνο το 1/3 των πλαστικών συσκευασιών και ένα μικρότερο ποσοστό συσκευασιών από γυαλί και ξύλο. Η όποια ανακύκλωση, δε, γίνεται κυρίως στο εξωτερικό. Το 55,6% των χάρτινων συσκευασιών που πετιούνται στην Ελλάδα, εξάγονται σε τρίτες χώρες για να ανακυκλωθούν. Όλες οι γυάλινες συσκευασίες που πετιούνται, εξάλλου, ανακυκλώνονται στη Βουλγαρία, από εργοστάσιο ελληνικών συμφερόντων. Υπάρχουν και άλλες δομές που ανακυκλώνουν ή επαναχρησιμοποιούν υλικά. Στην Ελλάδα έχουμε 143 εγκεκριμένα διαλυτήρια αυτοκινήτων. Ένα μεγάλο ποσοστό των αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις (περίπου 44%) επαναχρησιμοποιούνται σε άλλες χρήσεις (επιχώσεις, επιστρώσεις αγροτικών δρόμων κλπ.). Ένα επίσης μεγάλο ποσοστό, όμως, (άγνωστο πόσα ακριβώς) απορρίπτονται ανεξέλεγκτα στα φυσικά οικοσυστήματα. Όλα αυτά οδηγούν στο αποτέλεσμα ότι η ελληνική οικονομία απέχει πάρα πολύ από το να μπορεί να χαρακτηριστεί "κυκλική". Το 2020 μόλις το 5,4% των υλικών πόρων που χρησιμοποιούνται από την οικονομία προέρχονταν από ανακυκλωμένα απόβλητα -έναντι 12,8% στην ΕΕ, 21,6% στην Ιταλία και 30,9% στην Ολλανδία. Πώς μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση; Χρειάζονται τα συνήθη συστατικά μεγάλων μεταβολών: ένα στιβαρό θεσμικό πλαίσιο και ένας πλούτος από εργαλεία, χρηματοδοτικά και άλλα. 3. Τα εργαλεία και το πλαίσιο Το τρέχον Σχέδιο Δράσης για την Κυκλική Οικονομία, που παρουσιάστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2020, καθώς και μια σειρά από οδηγίες, προτάσεις και αποφάσεις που περιγράφουν το πώς πρέπει να διαχειρίζονται διάφορες κατηγορίες αποβλήτων τα κράτη-μέλη, αποτελούν το βασικό θεσμικό πλαίσιο πάνω στο οποίο τα κράτη-μέλη αναπτύσσουν τις επιμέρους σχετικές στρατηγικές. Η ΕΕ σε αυτά τα κείμενα θέτει φιλόδοξους στόχους σε διάφορους τομείς, όπως για την οριζόντια ανακύκλωση των αστικών στέρεων αποβλήτων για το 2025 (55%) και το 2030 (60%) και για τον περιορισμό της ταφής στο 10% των διαχειριζόμενων αποβλήτων έως το 2035. Στην Ελλάδα, που βεβαίως απέχει πάρα πολύ από αυτούς τους στόχους, το θεσμικό πλαίσιο περιλαμβάνει κείμενα όπως το νέο Σχέδιο Δράσης για την Κυκλική Οικονομία (2021), τον Εθνικό Σχεδιασμό για τη Διαχείριση Αποβλήτων (2020), το Εθνικό Πρόγραμμα Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων (2021), αλλά και τον Εθνικό Κλιματικό Νόμο (2022). Όλα αυτά τα κείμενα πολιτικής ουσιαστικά περιγράφουν τη συμμόρφωση της ελληνικής νομοθεσίας με τις ευρωπαϊκές οδηγίες και κρίνονται επαρκή και πλήρη. Σήμερα υπάρχει, δε, και μια μεγάλη ποικιλία από εργαλεία (τεχνολογικά και άλλα) σε κάθε στάδιο της διαδικασίας παραγωγής, από τη συλλογή-διαλογή των αποβλήτων και τη μηχανική ή βιολογική επεξεργασία με διάφορες τεχνικές και μεθόδους σε ειδικές εγκαταστάσεις, μέχρι οικονομικά κίνητρα για τον περιορισμό της σπατάλης και την αποτελεσματικότερη διαχείριση των αποβλήτων. Πολλά από αυτά περιγράφονται αναλυτικά στο κεφάλαιο 4 της μελέτης. Αλλά μόνο τα στρατηγικά σχέδια και οι τεχνικές και μέθοδοι δεν αρκούν: χρειάζονται και χρήματα. Ο Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων που αναφέρθηκε παραπάνω περιγράφει την ανάγκη για επενδύσεις ύψους μεταξύ €3 και €3,5 δισ., που περιλαμβάνουν την κατασκευή ειδικών Μονάδων Επεξεργασίας Αποβλήτων (με κόστος €1,1 δισ. περίπου), μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης υπολειμμάτων (άλλο €1 δισ. περίπου) και άλλες δαπάνες για μελέτες, χώρους υγειονομικής ταφής, μονάδες επεξεργασίας βιοαποβλήτων κλπ. Κάποια πρώτα έργα έχουν ήδη δρομολογηθεί, όπως η Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων του Κεντρικού Πάρκου Κυκλικής Οικονομίας Αττικής, το αντίστοιχο "Πάρκο" στον Πειραιά, δύο Μονάδες Επεξεργασίας Αποβλήτων σε Χίο και Κεφαλονιά, αλλά και ιδιωτικά έργα για παραγωγή πλαστικών συσκευασιών, για τη διαχείριση των αποβλήτων της Τήλου κλπ. Χρειάζονται, όμως, πολύ περισσότερες επενδύσεις. Ευτυχώς, από ό,τι φαίνεται, κεφάλαια για τη χρηματοδότησή τους υπάρχουν. Στο κεφάλαιο 5 η έρευνα περιγράφει τις διαθέσιμες πιθανές πηγές χρηματοδότησης αυτών των έργων, όπως το νέο ΕΣΠΑ 2021-2027 (με συνολικό προϋπολογισμό €3,61 δισ. στον αντίστοιχο άξονα), οι πόροι που έχουν προβλεφθεί για το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (γνωστό ως "Ελλάδα 2.0"), από τον εθνικό προϋπολογισμό και (κυρίως) από το Ταμείο Ανάκαμψης, το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης της πενταετίας 2021-2025, το Πράσινο Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και διάφορα τομεακά ευρωπαϊκά προγράμματα. Αν όμως υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο, τα τεχνικά εργαλεία και οι πηγές χρηματοδότησης, γιατί δεν έχουμε ήδη μια "κυκλική οικονομία"; Τι πρέπει να γίνει για να προχωρήσει η μετάβαση; 4. Το πρόβλημα και οι λύσεις Όπως αναφέρεται στην έρευνα, ως προς τη μετάβασή μας σε μια κυκλική οικονομία "τα βασικά προβλήματα στη χώρα είναι τα διοικητικά εμπόδια και η καταναλωτική συμπεριφορά". Υπάρχουν οικονομικά και νομοθετικά εμπόδια για τις σχετικές επενδύσεις, παρουσιάζονται δυσκολίες και καθυστερήσεις στη χωροθέτηση των υποδομών, αλλά εμφανίζονται και αντικειμενικά γεωγραφικά ή τεχνολογικά εμπόδια. Εξάλλου, εμφανίζονται αρκετά μεγάλα προβλήματα και ελλείψεις στην καταγραφή και τη συλλογή στοιχείων -κι αν δεν γνωρίζουμε πόσα και τι είδους απόβλητα έχουμε, δεν υπάρχει περίπτωση να υλοποιηθεί σχεδιασμός για τη συλλογή και την ανακύκλωσή τους. Όπως αναφέρεται στην έρευνα, σήμερα η καταγραφή είναι πολύ προβληματική, κυρίως για κάποια είδη αποβλήτων -στοιχεία για τα απόβλητα τροφίμων, ας πούμε, αναμένονται στο τέλος του 2022 ενώ σε άλλες κατηγορίες τα στοιχεία είναι ένα ή δύο χρόνια πίσω. Στη σελίδα 190 της έκθεσης (και στον παρακάτω πίνακα) μπορείτε να δείτε συνοπτικά καταγεγραμμένες όλες τις προτάσεις πολιτικής στις οποίες καταλήγουν οι ερευνητές. Περιλαμβάνουν μια σειρά από κρίσιμες και απαραίτητες παρεμβάσεις, από την εφαρμογή πιο αποτελεσματικής μεθοδολογίας για την καταγραφή των αποβλήτων και την αξιοποίηση του ηλεκτρονικού μητρώου αποβλήτων, μέχρι την υλοποίηση παρεμβάσεων για την καλύτερη παρακολούθηση της μετάβασης, που σήμερα είναι ελλιπής και εξαιτίας της απουσίας δεδομένων. Γίνεται εκτενής αναφορά, επιπλέον, και στην εφαρμογή οικονομικών κινήτρων και την υιοθέτηση (ακριβότερων) τεχνολογικών λύσεων για τη διαχείριση στερεών αποβλήτων από τις επιχειρήσεις και την υιοθέτηση του τέλους ταφής για τα απόβλητα, το οποίο πρέπει να αντικατοπτρίζει το πραγματικό περιβαλλοντικό κόστος της ταφής των αποβλήτων. "Ο σκοπός", γράφουν οι ερευνητές, "είναι η ταφή να μετατραπεί σε 'ακριβή' λύση για τη διαχείριση των αποβλήτων, αναγκάζοντας τους φορείς που τα διαχειρίζονται να αναζητήσουν άλλες λύσεις". Επιπλέον, οι ερευνητές δίνουν μεγάλη έμφαση σε δράσεις ενημέρωσης και εκπαίδευσης για καταναλωτές, σε σχολεία και εταιρείες, -για το ότι "κυκλική οικονομία" δεν είναι μόνο τα σκουπίδια. Είναι η διαχείριση τροφίμων, το πώς αγοράζουμε, νοικιάζουμε και χρησιμοποιούμε προϊόντα. Τέτοιες δράσεις είναι κρίσιμες, μεταξύ άλλων, και για την κάμψη των αντιδράσεων που εμφανίζονται συχνά σε τοπικές κοινωνίες που εμποδίζουν ή καθυστερούν επενδύσεις. Ο Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων, θυμίζει η μελέτη, προβλέπει την αύξηση του αριθμού Μονάδων Επεξεργασίας Αποβλήτων στην Ελλάδα σε 38 μέχρι το τέλος του 2023, αλλά πολλές τοπικές κοινωνίες αντιδρούν. Χωρίς αυτές τις υποδομές, δεν μπορεί να υπάρξει κυκλική οικονομία στην Ελλάδα. 5. Ένας υπολογισμός για το όφελος μιας κυκλικής οικονομίας Στην Ελλάδα το 2019 οι κλάδοι που συνδέονται με την κυκλική οικονομία δημιούργησαν €735 εκατ. προστιθέμενης αξίας στην ελληνική οικονομία, ένα ποσό που αντιστοιχεί σχεδόν στο 0,4% του ΑΕΠ το ίδιο έτος, ενώ απασχολούσαν περίπου 68 χιλιάδες εργαζόμενους. Κι αυτό, χωρίς να υπολογίζεται ο ρόλος των ΟΤΑ σε ένα μεγάλο κομμάτι της σχετικής δραστηριότητας (τη συλλογή απορριμμάτων). Αυτά είναι τα μεγέθη σε μια οικονομία που είναι ελάχιστα "κυκλική". Τι θα γινόταν αν υλοποιούνταν τα σχέδια που περιέχουν τα στρατηγικά σχέδια; Στο κεφάλαιο 6 οι ερευνητές διατυπώνουν μια σειρά από διαφορετικά σενάρια, και αποτιμούν την επίπτωση του καθενός στην οικονομία της χώρας. Για παράδειγμα, υπολόγισαν πως αν όντως υλοποιηθούν επενδύσεις ύψους €2,4 δισ. για την κατασκευή νέων μονάδων ανακύκλωσης και επεξεργασίας υλικών στη χώρα, όπως περιγράφονται στον Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων, σε ορίζοντα δεκαετίας η επίπτωση στο ΑΕΠ θα φτάνει το €1,1 δισ., ενώ σε όρους εργασίας, η αναμενόμενη επίδραση υπολογίζεται σε περίπου 4,6 χιλ. θέσεις εργασίας ανά έτος, σταθερές σε ορίζοντα οκταετίας. Στο ίδιο διάστημα, τα επιπλέον έσοδα του Δημοσίου από φόρους και εισφορές θα φτάνουν τα 390 εκατομμύρια. Οι επιπτώσεις όμως μιας μετάβασης σε μια κυκλική οικονομία μπορεί να είναι θετικές μόνο υπό κάποιες προϋποθέσεις. Αν οι ανάγκες μιας ελληνικής κυκλικής οικονομίας για δευτερογενείς πρώτες ύλες καλύπτονται αποκλειστικά ή σχεδόν αποκλειστικά από εγχώρια ανακύκλωση, τότε η επίπτωση μπορεί να είναι θετική στο ΑΕΠ (κατά €70 εκατ. τον χρόνο μέχρι το 2030, σύμφωνα με το βέλτιστο σενάριο), δημιουργώντας και δεκάδες χιλιάδες θέσεις απασχόλησης (44.000 στο ίδιο σενάριο). Αυτό όμως δεν είναι το μόνο ρεαλιστικό σενάριο. Οι ελληνικές επιχειρήσεις στον κλάδο της μεταποίησης οφείλουν κι αυτές να συμμορφώνονται με ευρωπαϊκούς στόχους και θα είναι αναγκασμένες στο μέλλον να χρησιμοποιούν ανακυκλωμένους δευτερογενείς υλικούς πόρους. Αν δεν γίνουν οι απαραίτητες επενδύσεις στη χώρα και αυτές οι ανάγκες της οικονομίας καλύπτονται μόνο ή κυρίως από εισαγωγές, τότε η μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, σε αυτό το σενάριο θα έχουμε απώλεια θέσεων εργασίας (19.000 σύμφωνα με το χειρότερο σενάριο) αλλά και συρρίκνωση του ΑΕΠ της τάξης των €220 εκατ. τον χρόνο. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη εδώ: ΚΥΚΛΙKH ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: ΕΥΚΑΙΡIΕΣ, ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΡAΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜIΑ (PDF) ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ (PDF) View full είδηση

Ορόσημο για την επάνοδο στην κερδοφορία αποτέλεσε το 2015, όπως προκύπτει από τα συγκεντρωτικά στοιχεία της ICAP Group, στα οποία αναλύονται οι οικονομικές επιδόσεις 40 επιλεγμένων κλάδων της οικονομίας. Συγκεκριμένα, με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, η συγκράτηση του κόστους είχε θετικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος και ως εκ τούτου, το 2015 αποτέλεσε το ορόσημο για το τέλος της παρατεταμένης περιόδου συσσώρευσης ζημιών. Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, ο κύκλος εργασιών του συνόλου των εταιρειών κατέγραψε περαιτέρω μείωση την περίοδο 2014 - 2015. Πιο συγκεκριμένα, ο κύκλος εργασιών στον Μη Χρηματοπιστωτικό Τομέα συρρικνώθηκε κατά 2,8% στα 128 δισ. ευρώ, με τις πωλήσεις να υποχωρούν σε πέντε από τους εννέα ευρύτερους κλάδους. Ωστόσο, η βελτίωση σε επίπεδο μικτών κερδών και η δραστική αύξηση (66,3%) του λειτουργικού αποτελέσματος οδήγησαν στην εντυπωσιακή επάνοδο στην κερδοφορία του εταιρικού τομέα, με εγγραφή κερδών (προ φόρων) ύψους 2,1 δισ. ευρώ. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η πλειοψηφία των εταιρειών (62,3%) ήταν κερδοφόρα, ενώ όλοι σχεδόν οι κλάδοι -πλην ενός- έκλεισαν με θετικό πρόσημο το 2015. Στον τομέα της Μεταποίησης, ο συνολικός κύκλος εργασιών περιορίστηκε κατά 8,2% και διαμορφώθηκε σε 38,7 δισ. ευρώ. Παρά την υποχώρηση, η μεγάλη περικοπή του κόστους πωλήσεων επέφερε τη σημαντική άνοδο των μεικτών κερδών. Το γεγονός αυτό «επέτρεψε» στο λειτουργικό αποτέλεσμα να ανακτήσει το θετικό πρόσημο και οδήγησε σε αναστροφή του τελικού αποτελέσματος -σε κέρδη (προ φόρων) ύψους 872,9 εκατ. ευρώ. Όσον αφορά τον Χρηματοπιστωτικό Τομέα, η εικόνα των τραπεζών επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο, με τη συσσώρευση και νέων ζημιών. Συγκεκριμένα, το 2015 τα συνολικά έσοδα μειώθηκαν κατά 8,5% σε 9,8 δισ. ευρώ. Ωστόσο, οι αισθητά αυξημένες προβλέψεις και παράλληλα, τα πολύ υψηλά λειτουργικά έξοδα, οδήγησαν και πάλι σε καταγραφή υπέρογκων ζημιών, ύψους 13,6 δισ. ευρώ. Σχετική βελτίωση παρουσίασε ο κλάδος των ασφαλειών, η οποία όμως ήταν μικρής έκτασης. Τα συνολικά έσοδα των ασφαλιστικών επιχειρήσεων διαμορφώθηκαν σε 3,6 δισ. ευρώ, αυξημένα κατά 5,4% έναντι του προηγουμένου έτους. Σε επίπεδο λειτουργικών κερδών υπήρξε αισθητή αύξηση (7,3%). Αντίστοιχη εξέλιξη χαρακτήρισε και το τελικό αποτέλεσμα, με τα κέρδη προ φόρου να ανέρχονται σε 468,7 εκατ. ευρώ, ενισχυμένα κατά 7,4% σε ετήσια βάση. Τέλος, ζημιογόνος παρέμεινε ο σύνθετος κλάδος των Λοιπών Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών, παρότι ο συνολικός κύκλος εργασιών κατέγραψε αύξηση (σχεδόν 10%). Λιγότερο έντονη ήταν η βελτίωση των αντίστοιχων μεικτών κερδών (5,5%). Πηγή: http://www.naftempor...ikis-oikonomias Click here to view the είδηση

Οι φυσικές καταστροφές προκάλεσαν ζημιές ύψους 30 δισ. ευρώ τους πρώτους έξι μήνες του 2015, σύμφωνα με έκθεση του ομίλου UBS. Οι οικονομικές απώλειες που προκύπτουν από την κλιματική αλλαγή εκτρέπουν επίσης την καταναλωτική δαπάνη μακριά από τα είδη πολυτελείας, προσθέτει η έκθεση. Οι πόλεις που έχουν επηρεαστεί περισσότερο από την κλιματική αλλαγή είναι το Λος Άντζελες, η Ταϊπέι, το Τόκιο, η Μουμπάι, η Σαγκάη και η Νέα Ορλεάνη. «Το οικονομικό κόστος των φαινομένων που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή είναι εμφανές τόσο για τις κυβερνήσεις όσο και για τους φορολογούμενους. Παρά την αυξανόμενη απειλή των φυσικών καταστροφών, η παγκόσμια μεσαία τάξη δεν είναι καλά ασφαλισμένη», αναφέρει η έκθεση. Εξάλλου, κατά κανόνα οι καταστροφές κλιματικής αλλαγής οδηγούν σε πτώση της οικονομικής παραγωγικότητας. Η έκθεση βασίστηκε στην παραδοχή ότι η παγκόσμια μεσαία τάξη, που εκτιμάται σε περίπου ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, και διαθέτει σημαντικά περιουσιακά στοιχεία και πολιτική επιρροή, αποτελεί το κλειδί για την κοινωνική ομαλότητα και την οικονομική ανάπτυξη. Δεδομένου του μεγέθους και της αγοραστικής δύναμης της μεσαίας τάξης, η αποδυνάμωση του πλούτου της μέσω της κλιματικής αλλαγής απειλεί την οικονομική και κοινωνικοπολιτική σταθερότητα. Για να εξετάσει τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής για την μεσαία τάξη, η UBS ανέλυσε την κατανάλωση της μεσαίας τάξης σε 215 πόλεις σε όλο τον κόσμο και την αντιπαράθεσε με το βαθμό κινδύνου από την κλιματική αλλαγή για κάθε πόλη. Η μελέτη διαπίστωσε ότι στις πόλεις που κινδυνεύουν περισσότερο από την αλλαγή του κλίματος, όπως το Λος Άντζελες, το Τόκιο και τη Σαγκάη, οι προτεραιότητες δαπανών είναι σημαντικά διαφορετικές, με τη μεσαία τάξη να δαπανά 0,6 με 0,8% περισσότερο για τη στέγαση σε σύγκριση με τον αντίστοιχο εθνικό μέσο όρο. Για να αντισταθμιστεί η υψηλότερη δαπάνη, η μεσαία τάξη δαπανά αναλογικά λιγότερα χρήματα για είδη πολυτελείας, διασκέδαση και άλλα αγαθά. Στις λιγότερο ανεπτυγμένες και πρόσφατα εκβιομηχανισμένες χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία, η μεσαία τάξη συνήθως δεν ασφαλίζεται. Μάλιστα, το 91% των κεφαλαίων και της ακίνητης περιουσίας που χάθηκαν στην Ασία ήταν ανασφάλιστο. Πηγή: http://www.ellinikig...imatiki-allagi/ Click here to view the είδηση

Εστίαση σε νέους, «πράσινους» τομείς της παραγωγής, που είτε έχουν υποβαθμιστεί είτε παραμένουν εν υπνώσει, προαναγγέλλει ο υφυπουργός Οικονομίας αρμόδιος για ζητήματα ΕΣΠΑ, Αλέξης Χαρίτσης, σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα Greenagenda.gr. Σύμφωνα με τον υφυπουργό Οικονομίας, «στην Ελλάδα είχαμε παραμελήσει τη διάσταση της περιβαλλοντικής και κοινωνικής βιωσιμότητας των αναπτυξιακών παρεμβάσεων, αν και υπήρχαν και υπάρχουν σοβαρές ανάγκες και πολλές δυνατότητες». Στο πλαίσιο αυτό, η διαχείριση του νέου ΕΣΠΑ σηματοδοτεί στροφή σε τομείς όπως η διαχείριση των αποβλήτων, ο ενεργειακός τομέας, οι τουριστικές υπηρεσίες, το αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα και η ποιότητα ζωής στις πόλεις. Παράλληλα, «ανασχεδιάζονται τα υφιστάμενα χρηματοδοτικά εργαλεία και παρατείνεται η δράση τους μέχρι τον Σεπτέμβριο, ενώ σχεδιάζονται νέα εργαλεία για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, που δεν θα τα διαχειρίζονται οι συστημικές τράπεζες, αλλά νέοι φορείς, όπως η νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα» ανέφερε ο κ. Χαρίτσης. Στην επιδίωξη της τόνωσης της «πράσινης επιχειρηματικότητας», προγραμματίζονται εντός του 2016 δράσεις ύψους περίπου 500 εκατ. ευρώ, ορισμένες από τις οποίες περιλαμβάνουν υποέργα της περιόδου 2007-2013 (ολοκλήρωση υποδομών συλλογής και επεξεργασίας αστικών λυμάτων), ενώ άλλες είναι εντελώς καινούργιες και συνδέονται με τη διαχείριση αποβλήτων, την αποκατάσταση μονοπατιών τουριστικών προορισμών, τον εκσυγχρονισμό κατασκηνώσεων σε περιοχές αυξημένου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος, καθώς και πρωτοβουλίες για τη βελτίωση του περιβάλλοντος στις πόλεις. Πηγή: http://energypress.g...mi-kai-neo-espa Click here to view the είδηση

Μόνο 16 κλάδοι της ελληνικής οικονομίας μεταξύ των οποίων οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και τα τρόφιμα άντεξαν την οικονομική κρίση. Σύμφωνα με μελέτη της Icap από τους 87 κλάδους/αγορές που εξετάστηκαν, οι 71 κλάδοι υπέστησαν απώλειες (μικρής ή μεγάλης έκτασης). Τις καλύτερες επιδόσεις παρουσίασε ο τομέας των Α.Π.Ε., που εμφάνισε εντυπωσιακή αύξηση ιδιαίτερα την περίοδο 2011/2012, λόγω των ευνοϊκών όρων του θεσμικού πλαισίου (υψηλές τιμές αποζημίωσης ενέργειας), ενώ αυξητικά κινήθηκαν και οι κατηγορίες προϊόντων διατροφής, με σχετικά περιορισμένο όμως ρυθμό αύξησης (κάτω του 5%). Τις μεγαλύτερες απώλειες από την ύφεση υπέστησαν οι κλάδοι του Αυτοκινήτου και των Κατασκευών, καθώς και κλάδοι συναφών με την οικοδομική δραστηριότητα. Παρ' όλα αυτά αρκετές πρόσφατες θετικές εξελίξεις με κύρια την έξοδο της Ελλάδας και της Πορτογαλίας στις Αγορές, μετά από πολλά χρόνια, μέσω διάθεσης Κρατικών τους Ομολόγων, στέλνει ένα αισιόδοξο μήνυμα για την έξοδο από την κρίση. Στη κατεύθυνση αυτή, και λαμβάνοντας υπόψη και τα συνολικά αποτελέσματα του εταιρικού τομέα το 2013, βάσει των ισολογισμών που είναι καταχωρημένοι στη βάση δεδομένων της ICAP Group, προκύπτει μία αισθητή μείωση των ζημιών, την τελευταία διετία. Πιο συγκεκριμένα, οι συνολικές ζημίες περιορίστηκαν κατά 34% το 2012, ενώ και το 2013 (με βάση δείγμα σχεδόν 7.300 διαθέσιμων ισολογισμών) προκύπτει περαιτέρω μείωση των ζημιών κατά 52%. Επιπλέον, αν ληφθεί υπόψη και η εντυπωσιακή άνοδος του Δείκτη οικονομικού κλίματος, όπως καταγράφεται στην έρευνα της ΕΑΣΕ/ICAP-CEO General Index το δεύτερο τρίμηνο του 2014, στις 156 μονάδες από 140 το προηγούμενο τρίμηνο, καθώς και του δείκτη οικονομικού κλίματος του ΙΟΒΕ, μπορούμε να συμπεραίνουμε ότι η κατάσταση αρχίζει να εξομαλύνεται και να εμφανίζονται σταδιακά τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης». Πηγή: http://www.tovima.gr...cle/?aid=619337 Click here to view the είδηση

Ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στη δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ) προχωρά η κυβέρνηση, με τον πρωθυπουργό να βεβαιώνει από το βήμα της ΔΕΘ πως διερευνάται με την Ευρωπαϊκή Ενωση η δυνατότητα δημιουργίας ΕΟΖ, με πρώτη στη Θεσσαλονίκη, ώστε να υπάρξει ακόμα ένα όπλο κατά της επιχειρηματικής μετανάστευσης. Με βάση τα διεθνώς ισχύοντα οι ΕΟΖ αποβλέπουν είτε στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων και υψηλής τεχνολογίας (λ.χ. Ιρλανδία) είτε στη συγκράτηση του εγχώριου κεφαλαίου και στην εκμετάλλευση φθηνού εργατικού δυναμικού γειτονικών χωρών (περίπτωση Γερμανίας - Πολωνίας). Σημειωτέον πως σήμερα λειτουργούν περί τις 3.500 ΕΟΖ στον κόσμο και πολλές έχουν κλαδικό χαρακτήρα και εξειδίκευση (υψηλής τεχνολογίας, διαμετακομιστικού, ναυπηγοεπισκευαστικού ενδιαφέροντος κ.λπ). Ενδεικτικά αναφέρεται πως στην Τουρκία λειτουργούν από τη δεκαετία του '80 περί τις 20 Ζώνες, οι περισσότερες κοντά σε λιμάνια. Τυπικά η ελληνική πλευρά βάσει του νόμου 4052/1.3.2012 έχει την υποχρέωση εναρμόνισής της με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2009/52/ΕΚ με αντικείμενο μέτρα κατά των εργοδοτών που απασχολούν παράνομα διαμένοντες πολίτες τρίτων χωρών προκειμένου να καταπολεμηθεί η παράνομη μετανάστευση. Το άρθρο 79 ορίζει ρητά ότι απαγορεύεται η απασχόληση παράνομα διαμένοντων πολιτών τρίτων χωρών. Ωστόσο το άρθρο 84 που παραπέμπει στο ν. 3907/2011 αναφέρεται στο δικαίωμα απασχόλησης παράνομων μεταναστών σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και κατόπιν αδείας, εφόσον οι Αρχές δεν μπορούν να διασφαλίσουν την άμεση απέλασή τους ή την αξιοπρεπή τους διαβίωση σε χώρους προσωρινής στέγασης. Και εδώ, σύμφωνα με όσους επιφυλάσσονται και για εθνικούς λόγους στη δημιουργία αυτών των Ζωνών βρίσκεται το "κλειδί" της υπόθεσης. Συνεκτιμώντας δε τον στρατηγικό σχεδιασμό της Αγκυρας, την απροκάλυπτη πλέον δράση του τουρκικού προξενείου στη Θράκη και τις κατά καιρούς περίεργες απόψεις Γερμανών αξιωματούχων, η όλη υπόθεση χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Η «Ελευθεροτυπία», που πρώτη άνοιξε το θέμα των Ζωνών (από το καλοκαίρι του 2011), σημείωνε πρόσφατα (19 Αυγούστου) πως «στα... μουλωχτά οι δανειστές προχωρούν στη δημιουργία ΕΟΖ» με αφορμή τη σύσταση στις αρχές Μαΐου της Επιτροπής που μελετά τον ορισμό των Ζωνών. Η «Ε» αποκάλυπτε πως στο «Διαύγεια» είχε ανεβεί και η σχετική απόφαση για την αμοιβή των επιτροπών, ενώ συνεδρίαζε για την επεξεργασία της Γνώμης Πρωτοβουλίας (ν. 2232/1994) της ΟΚΕ με θέμα Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Τα συμπεράσματα θα νομοθετηθούν και θα κοινοποιηθούν στις περιφέρειες και τους δήμους που θα επιλεγούν, σημειώνοντας πως βάσει του Μνημονίου η χώρα (δηλαδή οι τοπικές κοινωνίες) είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει στην υλοποίηση και λειτουργία τους. Πρακτικά πρόκειται για ακόμη ένα βήμα του μεθοδικού σχεδιασμού του Γερμανών που από το 2011 έχει εγείρει το θέμα της δημιουργίας των Ειδικών Ζωνών (σ.σ. σχετικά θέματα της «Ε» «Ελλάδα, η πρώτη γερμανική αποικία στη Δ. Ευρώπη», 3/9/2011 και «Οι Γερμανοί ζητούν γην και ύδωρ για... ψίχουλα επενδύσεων», 26/8/2011). Υπογραφή Μνημονίων Εκτοτε η γραμμή Βερολίνου υλοποιείται από τις μνημονιακές κυβερνήσεις της Αθήνας, παράλληλα με την υπογραφή των Μνημονίων αρχικά επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου με τους Ευ. Βενιζέλο -τότε τσάρο της οικονομίας- και Μιχ. Χρυσοχοΐδη -τότε υπουργό Ανάπτυξης- να υπερθεματίζουν των γερμανικών προτροπών κάνοντας λόγο για επενδύσεις... χιλιάδων θέσεων εργασίας και στη συνέχεια, επί ημερών συγκυβερνήσεων μέχρι και σήμερα. Για τα φληναφήματα περί... χιλιάδων θέσεων εργασίας ο... διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Συγκεκριμένα στην τεχνική έκθεση της Capital Markets Experts αναφέρονταν προϋποθέσεις και κριτήρια, πως «η ελευθερία επιλογής νομίσματος στην εφαρμοζόμενη λογιστική στο πλαίσιο μιας ΕΟΖ μπορεί να δώσει λύσεις σε θέματα όπως η νομισματική αστάθεια, ο υψηλός πληθωρισμός, οι ζημίες από συναλλαγματικές διαφορές». Αλλά και η ότι «το εργασιακό δυναμικό στις κατά τόπους ΕΟΖ είναι κατά κύριο λόγο τοπικό και η εισαγωγή εργαζομένων αφορά κυρίως σε εξειδικευμένους experts-εργοδηγούς των μητρικών πολυεθνικών που επενδύουν στη Ζώνη». Αλλά και στην επιμονή του Βερολίνου, που από το καλοκαίρι του 2011 είχε θέσει χωρίς περιστροφές το πώς εννοεί τις επενδύσεις στην Ελλάδα (στη συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με την ηγεσία του BDI του πανίσχυρου Συνδέσμου Βιομηχανιών όσο και στις επαφές των Γ. Παπακωνσταντίνου και Μιχ. Χρυσοχοΐδη). Ποιος αλήθεια έχει ξεχάσει το περίφημο πρόγραμμα Helios ή τις αναφορές του Γερμανού τσάρου της οικονομίας για τον ελληνικό ήλιο, που θα μπορούσε να λύσει πολλά από τα προβλήματα του Βερολίνου; Ποιος αλήθεια έχει ξεχάσει τις αλήστου μνήμης θριαμβικές δηλώσεις του Μιχ. Χρυσοχοΐδη πως «με τη γερμανική κυβέρνηση χτίζεται, μετά και τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου 2011, μία συμμαχία για την ανάπτυξη»; Θυμίζουμε και την επισήμανση του Hans Peter Keitel (επικεφαλής του πανίσχυρου Bundesverband der Deutschen Industrie - BDI) για το υψηλό εργατικό κόστος στην ελληνική αγορά εργασίας. Επίσης, την προειδοποίηση του Martin Knapp (επικεφαλής του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου) πως «στην ελληνική αγορά δραστηριοποιούνται περί τις 150 γερμανικές επιχειρήσεις, όμως όλες ασχολούνται με την εισαγωγή-εμπορία προϊόντων που παράγονται αλλού. Και αυτό είναι πρόβλημα», συνιστώντας προφανώς την προσαρμογή των αμοιβών σε επίπεδα... Ουγγαρίας ή Πολωνίας, αφού (σύμφωνα με τις τότε δηλώσεις του) η Ελλάδα έχει χάσει τη μάχη της προσέλκυσης επενδύσεων από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Και βεβαίως σε μία περιοχή για την οποία η Αγκυρα έχει επίσης ξεκάθαρη μεθόδευση και στόχευση. Αυτά προσώρας, γιατί το θέμα ΕΟΖ έχει εισέλθει στην τελική ευθεία με ό,τι αυτό προοιωνίζεται για τη συνέχεια. Πηγή: http://www.enet.gr/?.../2014&id=446747 Click here to view the είδηση

Ξεκινάει σήμερα στις 10 το πρωί και θα μεταδοθεί απευθείας από το www.avgi.gr το Διεθνές Συνέδριο που διοργανώνει η Περιφέρεια Αττικής η Περιφέρεια Αττικής και ο Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ), με θέμα την "Βιώσιμη, οικολογική, οικονομική διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική", το οποίο θα έχει τριήμερη διάρκεια (Πέμπτη – Σάββατο) στο Αμφιθέατρο του Υπ. Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Στο συνέδριο, μετέχουν εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης , της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της επιστημονικής κοινότητας και αντικείμενο η παρουσίαση της πολύπλευρης διεθνούς εμπειρίας με παρεμβάσεις από χώρες, δήμους και κοινότητες από το Βέλγιο, την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Εσθονία, το Ισραήλ, την Αυστρία καθώς και από διεθνείς οργανισμούς. Θα ξεκινήσει με την εναρκτήρια ομιλία της Περιφερειάρχη Αττικής, Ρένας Δούρου καθώς και χαιρετισμούς των υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Νίκου Βούτση, Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, Γιώργου Σταθάκη, Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παναγιώτη Λαφαζάνη, του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, Γιάννη Τσιρώνη. Εκ μέρους της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα χαιρετίσει ο M. Sponar, υπεύθυνος σχετικά με τη διαχείριση φυσικών πόρων και αποβλήτων. Χαιρετισμούς θα απευθύνουν επίσης: εκ μέρους της ΕΝΠΕ η περιφερειάρχης Β. Αιγαίου, συνεδρίασή του το Περιφερειακό Συμβούλιο, ύστερα από Χριστιάνα Καλογήρου, ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Γ. Πατούλης, ο πρόεδρος της ΠΕΔΑ, Η. Γκότσης, ο δήμαρχος Αθηναίων, Γ. Καμίνης, ο δήμαρχος Πειραιά, Γ. Μώραλης, ο πρόεδρος της ΠΟΕ- ΟΤΑ, Θ. Μπαλασόπουλος, ο πρώτος αντιπρόεδρος του ΤΕΕ, Θ. Σεραφίδης και η πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη, Μ. Καραβασίλη. Οι θεματικές του συνεδρίου είναι οι ακόλουθες: Διαχείριση απορριμμάτων, θεσμικό πλαίσιο, υφιστάμενη κατάσταση, μέθοδοι διαχείρισης (Πέμπτη απόγευμα) Διαχείριση απορριμμάτων: η διεθνής εμπειρία (Παρασκευή πρωί), Εθνικός και Περιφερειακός Σχεδιασμός (Παρασκευή απόγευμα) Τοπικά Σχέδια Διαχείρισης Απορριμμάτων, ο ρόλος των δήμων, θεσμικό πλαίσιο, χρηματοδότηση (Σάββατο πρωί) Οι εργασίες του συνεδρίου θα ολοκληρωθούν με συζήτηση στρογγυλής τραπέζης το απόγευμα το Σαββάτου καθώς και τη διατύπωση συμπερασμάτων. Δείτε ζωντανά εδώ: Πηγή: http://www.avgi.gr/a...si-#prettyPhoto Click here to view the είδηση

Διχάστηκε το διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σχετικά με την απόφαση για διακοπή αποδοχής των ελληνικών ομολόγων ως εγγυήσεων για παροχή ρευστότητας, σύμφωνα με ρεπορτάζ των Financial Times. Το γεγονός ότι πολλοί κεντρικοί τραπεζίτες διαφώνησαν με την απόφαση, αναδεικνύει πόσο αμφιλεγόμενη ήταν αυτή, ενώ πολλοί αναλυτές κατηγόρησαν την ΕΚΤ ότι παρεμβαίνει στις πολιτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρωζώνης. Το 25μελές διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ ήταν σχεδόν μοιρασμένο για το αν θα έπρεπε να πάρει την απόφαση την Τετάρτη ή να περιμένει μέχρι την τυπική λήξη του ελληνικού προγράμματος στο τέλος Φεβρουαρίου. Ωστόσο στη προχθεσινή συνεδρίαση δεν είχαν δικαίωμα ψήφου οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ελλάδας, Γαλλίας, Κύπρου και Ιρλανδίας εξαιτίας του συστήματος εκ περιτροπής ψηφοφορίας που εφαρμόζει η ΕΚΤ. Πολλοί αναλυτές κατηγόρησαν την ΕΚΤ ότι παίρνει μέρος σε πολιτικό παιχνίδι. Ωστόσο ορισμένα μέλη του διοικητικού της συμβουλίου θεώρησαν ότι η συζήτηση «δεν ήταν ιδιαιτέρως αμφιλεγόμενη» και ότι η απόφασή τους αποτέλεσε τη φυσική συνέπεια της απροθυμίας της ελληνικής κυβέρνησης να δεχθεί επέκταση του προγράμματος διάσωσης. Ο ELA δεν δίνεται χωρίς προϋποθέσεις, τόνισε ο επικεφαλής της Bundesbank, Γενς Βάιντμαν, μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα. Οπως είπε, η ρευστότητα του ELA θα πρέπει να δίνεται μόνο βραχυπρόθεσμα και μόνο σε φερέγγυες τράπεζες, ενώ πρόσθεσε ότι «είμαι της άποψης ότι θα πρέπει να εφαρμόζουμε αυστηρά κριτήρια με τον ELA». Σημειώνεται ότι χθες, στον απόηχο της απόφασης της ΕΚΤ για την καραντίνα των ελληνικών ομολόγων, συναντήθηκαν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης, με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα. Συζήτησαν για την απόφαση της ΕΚΤ αλλά και την κατάσταση ρευστότητας. Με ψυχραιμία αντιμετώπισαν οι ξένοι αναλυτές της απόφαση της ΕΚΤ, τονίζοντας ότι δεν απειλείται η πρόσβαση σε ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών.Έντυπη. Πηγή: http://www.kathimeri...-dixase-thn-ekt Click here to view the είδηση

Ισχνή η φετινή ελληνική παρουσία στην διεθνή έκθεση Τεχνολογιών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών CeBIT στο Ανόβερο -γεγονός που καταδεικνύει ότι η εξωστρέφεια αποτελεί άμεση προϋπόθεση για την επιβίωση των ελληνικών επιχειρήσεων. Στην φετινή CeBIT, περί τις 3.300 επιχειρήσεις από 70 χώρες παρουσιάζουν προϊόντα τους και υπηρεσίες . Μεταξύ αυτών και οι ελληνικές εταιρείες Software Competitiveness International Ltd., Metis. S.A. και το Ερευνητικό Κέντρο Αθηνά). Digital Economy Όπως καταδεικνύει και ο τίτλος του φετινού κεντρικού θέματος της CeBIT, Digital Economy, η πορεία σε παγκόσμιο επίπεδο προς την ψηφιοποίηση σχεδόν όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων δεν μπορεί παρά να επηρεάσει συνολικά τις κοινωνικές δράσεις. Στο πλαίσιο αυτό, ο επιχειρηματικός κόσμος καλείται να αξιοποιήσει λειτουργικά τα πλεονεκτήματα που παρέχει η ψηφιακή οικονομία, όχι μόνο στην δικτύωση αλλά και στην εφαρμογή της τεχνολογίας, ως προϋποθέσεις για την ανάπτυξη. Οι επιστήμονες επιστήμονες του Ερευνητικού Κέντρου Αθηνά, το οποίο έδωσε το «παρών» στην CeBIT 2015 με σαφή στόχο τη διεύρυνση του δικτύου συνεργασιών που διαθέτει στο εξωτερικό, επεσήμαιναν τις αυξημένες απαιτήσεις ενός διαρκώς εξελισσόμενου τεχνολογικού περιβάλλοντος. Όπως υπογράμμισε, μιλώντας στην Deutsche Welle, o ερευνητής του ΕΚ Αθηνά Γεώργιος Βαρδαξόγλου: «Είναι σχεδόν μονόδρομος για εμάς η εξωστρέφεια. Έχουμε πολύ καλές συνεργασίες και στην Ελλάδα -πάντα μία συνεργασία έχει κάτι να σου δώσει- αλλά αυτό που έχει να μας δώσει ακόμη περισσότερα και στο οποίο μπορούμε κι εμείς να δώσουμε πολύ περισσότερα είναι οι συνεργασίες μας με οργανισμούς και φορείς του εξωτερικού». Ο Έλληνας επιστήμονας επισήμανε ότι το ΕΚ Αθηνά επιχειρεί -μεταξύ άλλων- να συνδέσει τα ερευνητικά αποτελέσματα με την Αγορά επιδιώκοντας την εμπορική τους αξιοποίηση. Για τον σκοπό αυτό δημιουργεί εταιρείες - τεχνοβλαστούς (spin-off) όπως η innoetics, που παρουσίασε στους επισκέπτες της CeBIT ένα λογισμικό σύνθεσης φωνής από κείμενο, το οποίο έχει λάβει μάλιστα σημαντικές διεθνείς διακρίσεις. «Παρέχουμε προϊόντα και λύσεις που ενσωματώνουν αυτήν την τεχνολογία. Από ειδικά βοηθήματα για άτομα με προβλήματα όρασης μέχρι υπηρεσίες για εκδοτικούς οίκους, για online portals ειδήσεων, όπως είναι για παράδειγμα το in.gr, και για μεγάλους φορείς τηλεπικοινωνιών», είπε στο μικρόφωνο της Deutsche Welle o Αιμίλιος Χαλαμανδάρης, διευθύνων σύμβουλος και συνιδρυτής της εταιρείας innoetics. Δυστυχώς όμως, παρά τις όποιες ελληνικές διακρίσεις, οι επιδόσεις της Ελλάδας στο πεδίο της ψηφιακής ανάπτυξης τη φέρνουν μόλις στην 26η θέση στην ΕΕ των «28», σύμφωνα με το Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας -ένα νέο εργαλείο αξιολόγησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Τεχνολογία - Πληροφορική: Φτωχή η συμμετοχή σε επενδύσεις Η ανυπαρξία πόρων και η επενδυτική «αφλογιστία» στην Ελλάδα της κρίσης επηρεάζουν αρνητικά και τον χώρο των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών. Αυτό επεσήμανε και ο Κώστας Καραμάνης, σύμβουλος μεταφοράς τεχνολογίας του δικτύου Πράξη: «Όλο αυτό το οικοσύστημα, που ήταν βασισμένο στην κρατική χρηματοδότηση, έχει πρόβλημα. Ένας άλλος παράγοντας είναι ότι οι ελληνικές εταιρείες πιάστηκαν λίγο στον ύπνο, δηλαδή δεν είχαν ασχοληθεί σοβαρά με την εξωστρέφειά τους». Το δίκτυο Πράξη, που υπάγεται στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας, βρέθηκε στο Ανόβερο ως συνδιοργανωτής της δράσης Future Match, που εξελίσσεται παράλληλα με την CeBIT υπό την αιγίδα του Enterprise Europe Network και έχει στόχο τη δικτύωση και συνεργασία των επιχειρήσεων που συμμετέχουν. Μία από τις εννέα ελληνικές επιχειρήσεις που δίνουν το «παρών» στην εκδήλωση Future Match είναι η Telesto. Η εταιρεία δραστηριοποιείται στον χώρο της καινοτομίας και του internet, αναπτύσσοντας λύσεις που «πατάνε» στη σύνδεση των αισθητήρων και των πραγμάτων με τους ανθρώπους - χρήστες. Στη βάση αυτής της διάδρασης εξάγουμε συμπεράσματα», εξήγησε στην Deutsche Welle ο Δημήτρης Δρακούλης, διευθυντής της Telesto. Όπως σημείωσε, το «παρών» της εταιρείας του στο Ανόβερο αποτελεί ευκαιρία παρουσίασης μιας δραστηριότητας της Telesto, που αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Evacuate. «Είναι η χρήση μιας πολύ καινούργιας τεχνολογίας που λέγεται Βeacons, Bluetooth Low Energy, για να βρίσκουμε τη θέση ανθρώπων σε κλειστούς χώρους και να τους βοηθάμε να εκκενώσουν αυτούς τους χώρους», σημείωσε ο κ. Δρακούλης. «Ανοικτή πληγή» η μετανάστευση στο εξωτερικό ικανού δυναμικού Στην ελληνική Αγορά το μέλλον του τεχνολογικού κλάδου θεωρείται αβέβαιο -διαπίστωση που ωθεί τις εταιρείες να στραφούν σε σύναψη συνεργασιών με άλλες του εξωτερικού. Οι διεθνείς συνεργασίες θα αποδειχθούν σωτήριες για την εξέλιξη αυτών των επιχειρήσεων, πολλές φορές δε και για την επιβίωσή τους. Τέτοια είναι και η στρατηγική επιλογή της Software Competitiveness International, που παρέχει υπηρεσίες ανάπτυξης λογισμικού σε επιχειρήσεις προηγμένων τεχνολογικά χωρών της Κεντρικής Ευρώπης, σε πολύ πιο ανταγωνιστικές τιμές, όπως τονίζει η Τζοάννα Αικατερινίδη, διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας με έδρα τη Σητεία της Κρήτης. Σύμφωνα με την κ. Αικατερινίδη, ένα ισχυρό πλήγμα για τον κλάδο της Πληροφορικής στην Ελλάδα είναι η μαζική έξοδος εξειδικευμένου προσωπικού στο εξωτερικό. Όπως υπογραμμίζει, «πιστεύω ακράδαντα ότι οι Έλληνες μηχανικοί λογισμικού είναι πάρα πολύ ικανοί και δεν χρειάζεται σώνει και καλά να μεταναστεύουν για να βρουν δουλειά. Μπορούμε κάλλιστα να κάνουμε αυτό το πράγμα από την Ελλάδα, δεδομένου ότι μέσω ίντερνετ εκμηδενίζονται οι αποστάσεις και έχοντας μια σωστή οργάνωση και βασισμένοι σε διαδικασίες και σε ποιότητα δεν διαφέρουμε καθόλου από μία άλλη εταιρεία που είναι στην Κεντρική Ευρώπη». Πηγή: http://www.dealnews....my#.VQ0SMY7kd3E Click here to view the είδηση

Η χώρα μας επί έξι χρόνια, παράλληλα με τη βαθύτατη οικονομική και κοινωνική κρίση, βιώνει και μία μάχη με τον εαυτό της. Μία σύγκρουση μεταξύ των πρακτικών που μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού και των μεγάλων θυσιών που έχουμε κάνει από κοινού, πολίτες και επιχειρήσεις, για να ορθοποδήσουμε και να προχωρήσουμε μπροστά. Η αγορά ηλεκτρισμού αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του εσωτερικού διχασμού. Μία εν πολλοίς μονοπωλιακή αγορά, όπου η απελευθέρωση παραμένει κενό γράμμα του νόμου τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Η ΔΕΗ, διαθέτοντας αποκλειστική πρόσβαση στους φθηνούς ενεργειακούς πόρους (λιγνίτης, νερό), και προνομιακή μεταχείριση από την Πολιτεία, σε όλα τα επίπεδα (από το αδειοδοτικό μέχρι την αθέτηση των οικονομικών υποχρεώσεων προς ΑΔΜΗΕ και ΛΑΓΗΕ), αποκλείει κάθε περιθώριο ανταγωνισμού, κατορθώνοντας να ελέγχει το 97% της προμήθειας ηλεκτρισμού. Η επιμονή της Ελλάδας να κρατά την αγορά ηλεκτρισμού κλειστή, παραβλέποντας υποχρεώσεις που θέτει η ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία έχει επιλέξει να ανήκει, έχει ως αποτέλεσμα να μην έχουν πραγματοποιηθεί μία σειρά από μεταρρυθμίσεις και τομές, απαραίτητες για τον περιορισμό του ενεργειακού κόστους. Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει τον ανταγωνισμό ως βασικό όχημα για την επίτευξη των στόχων της για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ενίσχυση της ασφάλειας εφοδιασμού και μείωση του κόστους ενέργειας. Παράλληλα, προωθεί ενεργά τη δημιουργία μίας ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς για την ενέργεια με κοινούς κανόνες και οφέλη. Είναι προφανές ότι απομακρυνόμαστε αντί να συγκλίνουμε. Η ασφάλεια εφοδιασμού στη χώρα μας έχει γίνει πεδίο μικροπολιτικών αντιπαραθέσεων. Αγνοώντας επιδεικτικά τις αυξημένες ενεργειακές ανάγκες που απορρέουν από τη σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας, τη διασύνδεση των νησιών στο ηπειρωτικό Σύστημα και την απόσυρση παλαιών λιγνιτικών μονάδων, βαφτίζουμε τη συγκυριακή πτώση της κατανάλωσης ρεύματος ‘υπερεπάρκεια’. Αχρηστεύουμε ιδιωτικές επενδύσεις 1,5 δις ευρώ σε σύγχρονες μονάδες παραγωγής με καύσιμο το φυσικό αέριο, παραβλέποντας τις κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνται στην καθημερινή λειτουργία της αγοράς, λόγω της μεγάλης διείσδυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, και την απαίτηση για ευέλικτη ισχύ. Ξορκίζουμε ως ‘επιδοτήσεις’ μηχανισμούς της αγοράς ηλεκτρισμού που ισχύουν σε πληθώρα ευρωπαϊκών και αμερικανικών αγορών, όπως ο Μηχανισμός Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους και ο Μηχανισμός Διασφάλισης Επαρκούς Ισχύος, αλλά επιτρέπουμε κατ’ εξακολούθηση καταχρηστικές πρακτικές με την ανοχή των αρμοδίων, αναγκάζοντας ιδιωτικές επιχειρήσεις να λειτουργούν καθημερινά επί ζημία παρέχοντας ευστάθεια στο Σύστημα. Δαιμονοποιούμε τους επενδυτές και απαρνούμαστε τις αποκρατικοποιήσεις, εμποδίζοντας την εισροή κεφαλαίων που θα επέτρεπαν τη διασύνδεση των νησιών, γεγονός που μας επιβαρύνει ετησίως με 720 εκατομμύρια ευρώ. Προτιμούμε να πληρώνουμε ως καταναλωτές 380 εκατ. ευρώ το χρόνο μόνο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ακριβές πετρελαϊκές μονάδες στην Κρήτη, όταν το συνολικό κόστος της διασύνδεσης υπολογίζεται στο 1 δις. ευρώ και θα μπορούσε να αποσβεστεί σε μόλις 3 χρόνια. Προασπίζουμε ως άλλη ιερή αγελάδα το κρατικό μονοπώλιο στον ηλεκτρισμό, οδηγώντας τον οποιοδήποτε σοβαρό ανταγωνιστή σε ασφυξία, μέσω μίας σειράς στρεβλώσεων. Το 2015 δεν μπορεί να είναι ένα ακόμα έτος προσδοκιών και αθέτησης ευρωπαϊκών δεσμεύσεων. Πρέπει να είναι η χρονιά που: > Οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί θα αποκτήσουν απευθείας πρόσβαση στους εγχώριους, φθηνούς ενεργειακούς πόρους, δηλαδή το λιγνίτη και το νερό, αφού μόνο με άμεσο έλεγχο της παραγωγής μπορούν να διαμορφωθούν πλήρως καθετοποιημένες εταιρείες, οι οποίες θα μπορούν να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις και να προσφέρουν φθηνότερη ενέργεια. > Θα μειωθεί η φορολογία στα ενεργειακά προϊόντα. > Θα διευθετηθεί το πρόβλημα της συνεχούς διόγκωσης των ελλειμμάτων των κρατικών ΑΔΜΗΕ και ΛΑΓΗΕ προς τους ιδιώτες, που οδηγεί σε οικονομική ασφυξία τους ανεξάρτητους παραγωγούς. > Θα ολοκληρωθεί η προαναγγελθείσα αποκρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, προκειμένου να εισρεύσουν κεφάλαια που θα επιτρέψουν την υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων σε δίκτυα και υποδομές, όπως η διασύνδεση της Κρήτης. > Θα γίνει εθνική προσπάθεια για μείωση της τιμής του φυσικού αερίου που προμηθευόμαστε, ώστε να μειωθεί περαιτέρω το κόστος για την εθνική οικονομία. > Η Ελλάδα θα διεκδικήσει την ανάδειξή της σε hub φυσικού αερίου του Ευρωπαϊκού Νότου και θα προχωρήσει στη δημιουργία Χρηματιστηρίου Ενέργειας. Πηγή: κ. Αναστάσιου Καλλιτσάντση, Προέδρου του Ελληνικού Συνδέσμου Ανεξάρτητων Εταιρειών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΑΗ) http://www.energia.g...sp?art_id=89039 Click here to view the είδηση

Μέχρι το τέλος Νοεμβρίου παραδίδεται στο υπουργείο Ανάπτυξης το τελικό κείμενο της έκθεσης του Οργανισμού Οικονομικής Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για τα βασικότερα προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και του ανταγωνισμού στη χώρα μας. Η Μελέτη Αξιολόγησης Ανταγωνισμού, όπως ονομάζεται, καταγράφει νομοθετικούς περιορισμούς που κρατούν ψηλά τις τιμές στην ελληνική αγορά εν μέσω κρίσης και δεν επιτρέπουν να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός. Σύμφωνα με την Καθημερινή της Κυριακής, στα συμπεράσματα της έκθεσης καταγράφονται 555 παρόμοιοι νομοθετικοί περιορισμοί, οι οποίοι, σύμφωνα με την έκθεση, ευθύνονται για τη διατήρηση υψηλών τιμών στο ψωμί, το γάλα, τα απορρυπαντικά, τα φάρμακα, τα καύσιμα, τα βιβλία και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Στην έκθεση του ΟΟΣΑ θα στηριχθεί νόμος που θα προβλέπει την κατάργηση του συνόλου των εμποδίων για την ομαλή λειτουργία της αγοράς. Η «σκούπα» θα ξεκινάει από τις τιμές, θα περνάει από τις υπηρεσίες και θα φτάνει, για παράδειγμα, έως την κατάργηση όλων των τελών και των εισφορών υπέρ τρίτων. Ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης φέρεται αποφασισμένος να νομοθετήσει έως το τέλος Δεκεμβρίου ή το αργότερο τον Ιανουάριο για όλες τις προτάσεις της έκθεσης. Υπολογίζεται ότι το άμεσο όφελος από αυτήν την κίνηση θα φτάσει στα 5 δισ. ευρώ. Θετική επίπτωση αναμένεται και από την αναβάθμιση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. «Υπάρχει μία μελέτη που έχουμε παραγγείλει στον ΟΟΣΑ, έχουμε τα πρώτα στοιχεία της μελέτης, τα οριστικά στοιχεία θα τα έχουμε στα τέλη Νοεμβρίου, με βάση την οποία επιχειρούμε να κάνουμε μία οριζόντια παρέμβαση στην αγορά, έτσι ώστε ορισμένες υπερ-προστατευμένες ομάδες, να μην έχουν αυτήν την προστασία και τελικά, ο καταναλωτής να έχει χαμηλότερες τιμές για προϊόντα και υπηρεσίες» δήλωσε ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης μετά τη σύσκεψη, το βράδυ του Σαββάτου, στο Μέγαρο Μαξίμου. «Βεβαίως, η παρέμβαση αυτή αφορά δεκάδες τομείς και χρειάζεται προσοχή και διάλογο με τους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση και, φυσικά, και με τους αρμόδιους φορείς, όμως η κατεύθυνση της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρη: Θα πάμε μπροστά με διαρθρωτικές αλλαγές. Θα προχωρήσουμε σε τομές, οι οποίες θα στηρίξουν πράγματι τον ανυπεράσπιστο Έλληνα πολίτη και το πεδίο της αγοράς είναι κατεξοχήν ένα τέτοιο πεδίο» πρόσθεσε ο κ. Χατζηδάκης. Πηγή: http://www.sofokleou... Click here to view the είδηση