Μετάβαση στο περιεχόμενο
Ακολουθήστε τη νέα μας σελίδα στο Facebook! ×

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'πλανήτης'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Οπλανήτης έχασε το 69% της άγριας πανίδας τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, αποκαλύπτει έκθεση της WWF που δόθηκε την Πέμπτη στη δημοσιότητα. Από το 1970 έως το 2018 καταγράφηκε κατακόρυφη μείωση κατά μέσο όρο 69% στους πληθυσμούς άγριας ζωής για τους οποίους υπάρχουν δεδομένα παρακολούθησης- θηλαστικά, πτηνά, αμφίβια, ερπετά, ψάρια- σύμφωνα με την έκθεση «Ζωντανός πλανήτης», που εκδίδει η WWF κάθε δύο χρόνια. Οι πληθυσμοί των ειδών που συναντώνται σε οικοσυστήματα γλυκού νερού- λίμνες και ποτάμια- έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη μείωση, της τάξεως του 83%, από όλα τα είδη συνολικά. Παράλληλα, η έκθεση κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ιδιαίτερα για τις τροπικές περιοχές, όπου είναι ακόμη γρηγορότερη και πιο ανησυχητική η μείωση των πληθυσμών των σπονδυλωτών ειδών. Ενδεικτικά, από το 1970 έως το 2018 οι πληθυσμοί άγριας ζωής στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική μειώθηκαν κατά μέσο όρο 94%, γεγονός που έχει τεράστιες επιπτώσεις στη διατήρηση της ισορροπίας στα φυσικά οικοσυστήματα παγκοσμίως. Ορισμένα από τα είδη των οποίων οι πληθυσμοί σημείωσαν μεγάλη μείωση είναι το ροζ δελφίνι του Αμαζονίου (65% μείωση την περίοδο 1994-2016), ο ανατολικός πεδινός γορίλας (80% μείωση στο Εθνικό Πάρκο Kahuzi-Biega, στη Δημοκρατία του Κονγκό το διάστημα 1994-2019), καθώς και ο αυστραλιανός θαλάσσιος λέοντας (64% την περίοδο 1977-2019). Οι βασικοί παράγοντες που ευθύνονται για τη μείωση των πληθυσμών άγριας ζωής παγκοσμίως είναι, σύμφωνα με την έκθεση της WWF, η υποβάθμιση και η απώλεια οικοσυστημάτων, η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η εξάπλωση των ξενικών ειδών, η ρύπανση, αλλά και η κλιματική κρίση. Μέσω της δημοσιοποίησης αυτών των στοιχείων, στόχος της έκθεσης είναι να τονίσει την κρίσιμη κατάσταση, στην οποία βρίσκεται ο πλανήτης μας, καθώς και να καλέσει κυβερνήσεις, επιχειρήσεις, αλλά και πολίτες να αναλάβουν άμεσα δράση, προκειμένου να αντιστραφεί η ανησυχητική αυτή πορεία της βιοποικιλότητας. «Σήμερα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε δύο ανθρωπογενείς προκλήσεις που συνδέονται άμεσα μεταξύ τους και απειλούν ευθέως τόσο την παρούσα, όσο και τις μελλοντικές γενιές: την κλιματική κρίση και την απώλεια βιοποικιλότητας», επεσήμανε ο γενικός διευθυντής της WWF, Μάρκο Λαμπερτίνι. Τα δεδομένα αυτά δείχνουν μια καταστροφική μείωση των πληθυσμών της άγριας ζωής, υπογράμμισε. «Στην επικείμενη COP15, οι ηγέτες έχουν την ευκαιρία να αποκαταστήσουν τη σχέση μας με το περιβάλλον και να δημιουργήσουν το κατάλληλο εκείνο πλαίσιο, μέσα στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί ένα πιο υγιές και βιώσιμο μέλλον για όλους με μια φιλόδοξη παγκόσμια συμφωνία για τη βιοποικιλότητα», συμπλήρωσε. Τρομακτικοί αριθμοί Οι αριθμοί είναι «αληθινά τρομακτικοί» στη Λατινική Αμερική, δήλωσε ο Μαρκ Ράιτ, επιστημονικός διευθυντής του WWF, αναφερόμενος στην απώλεια του 94% των πληθυσμών της άγριας ζωής στην περιοχή, η οποία είναι «πασίγνωστη για τη βιοποικιλότητά της» και έχει «αποφασιστική σημασία για τη ρύθμιση του κλίματος». Η Ευρώπη είδε τον πληθυσμό των άγριων ζώων της να μειώνεται κατά 18% κατά μέσο όρο, όμως «αυτό κρύβει τις πολύ μεγάλες απώλειες βιοποικιλότητας ιστορικά», πριν από την περίοδο που καλύπτεται στην ανάλυση, επισήμανε ο Άντριου Τέρι, διευθυντής προστασίας στη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, που συνεργάστηκε με το WWF για τη σύνταξη της έκθεσης. Στην Αφρική, η μείωση έφθασε το 66%. «Φρικιαστικό παράδειγμα είναι αυτό του εθνικού πάρκου Καχούζι Μπιέγκα, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, όπου οι γορίλες των ανατολικών πεδιάδων υπέστησαν μείωση πληθυσμού κατά το 80%, κυρίως εξαιτίας του κυνηγιού», επεσήμανε η Άλις Ρουχουέζα, διευθύντρια του WWF για την Αφρική. Δερματοχελώνες, λύγκες, δελφίνια, κοράλια και βάτραχοι είναι ανάμεσα στα «σύμβολα της βιοποικιλότητας» που απειλούνται περισσότερο, σύμφωνα με την έκθεση. Με πληροφορίες από ΑΠΕ/ Reuters, AFP
  2. Οπλανήτης έχασε το 69% της άγριας πανίδας τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, αποκαλύπτει έκθεση της WWF που δόθηκε την Πέμπτη στη δημοσιότητα. Από το 1970 έως το 2018 καταγράφηκε κατακόρυφη μείωση κατά μέσο όρο 69% στους πληθυσμούς άγριας ζωής για τους οποίους υπάρχουν δεδομένα παρακολούθησης- θηλαστικά, πτηνά, αμφίβια, ερπετά, ψάρια- σύμφωνα με την έκθεση «Ζωντανός πλανήτης», που εκδίδει η WWF κάθε δύο χρόνια. Οι πληθυσμοί των ειδών που συναντώνται σε οικοσυστήματα γλυκού νερού- λίμνες και ποτάμια- έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη μείωση, της τάξεως του 83%, από όλα τα είδη συνολικά. Παράλληλα, η έκθεση κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ιδιαίτερα για τις τροπικές περιοχές, όπου είναι ακόμη γρηγορότερη και πιο ανησυχητική η μείωση των πληθυσμών των σπονδυλωτών ειδών. Ενδεικτικά, από το 1970 έως το 2018 οι πληθυσμοί άγριας ζωής στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική μειώθηκαν κατά μέσο όρο 94%, γεγονός που έχει τεράστιες επιπτώσεις στη διατήρηση της ισορροπίας στα φυσικά οικοσυστήματα παγκοσμίως. Ορισμένα από τα είδη των οποίων οι πληθυσμοί σημείωσαν μεγάλη μείωση είναι το ροζ δελφίνι του Αμαζονίου (65% μείωση την περίοδο 1994-2016), ο ανατολικός πεδινός γορίλας (80% μείωση στο Εθνικό Πάρκο Kahuzi-Biega, στη Δημοκρατία του Κονγκό το διάστημα 1994-2019), καθώς και ο αυστραλιανός θαλάσσιος λέοντας (64% την περίοδο 1977-2019). Οι βασικοί παράγοντες που ευθύνονται για τη μείωση των πληθυσμών άγριας ζωής παγκοσμίως είναι, σύμφωνα με την έκθεση της WWF, η υποβάθμιση και η απώλεια οικοσυστημάτων, η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η εξάπλωση των ξενικών ειδών, η ρύπανση, αλλά και η κλιματική κρίση. Μέσω της δημοσιοποίησης αυτών των στοιχείων, στόχος της έκθεσης είναι να τονίσει την κρίσιμη κατάσταση, στην οποία βρίσκεται ο πλανήτης μας, καθώς και να καλέσει κυβερνήσεις, επιχειρήσεις, αλλά και πολίτες να αναλάβουν άμεσα δράση, προκειμένου να αντιστραφεί η ανησυχητική αυτή πορεία της βιοποικιλότητας. «Σήμερα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε δύο ανθρωπογενείς προκλήσεις που συνδέονται άμεσα μεταξύ τους και απειλούν ευθέως τόσο την παρούσα, όσο και τις μελλοντικές γενιές: την κλιματική κρίση και την απώλεια βιοποικιλότητας», επεσήμανε ο γενικός διευθυντής της WWF, Μάρκο Λαμπερτίνι. Τα δεδομένα αυτά δείχνουν μια καταστροφική μείωση των πληθυσμών της άγριας ζωής, υπογράμμισε. «Στην επικείμενη COP15, οι ηγέτες έχουν την ευκαιρία να αποκαταστήσουν τη σχέση μας με το περιβάλλον και να δημιουργήσουν το κατάλληλο εκείνο πλαίσιο, μέσα στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί ένα πιο υγιές και βιώσιμο μέλλον για όλους με μια φιλόδοξη παγκόσμια συμφωνία για τη βιοποικιλότητα», συμπλήρωσε. Τρομακτικοί αριθμοί Οι αριθμοί είναι «αληθινά τρομακτικοί» στη Λατινική Αμερική, δήλωσε ο Μαρκ Ράιτ, επιστημονικός διευθυντής του WWF, αναφερόμενος στην απώλεια του 94% των πληθυσμών της άγριας ζωής στην περιοχή, η οποία είναι «πασίγνωστη για τη βιοποικιλότητά της» και έχει «αποφασιστική σημασία για τη ρύθμιση του κλίματος». Η Ευρώπη είδε τον πληθυσμό των άγριων ζώων της να μειώνεται κατά 18% κατά μέσο όρο, όμως «αυτό κρύβει τις πολύ μεγάλες απώλειες βιοποικιλότητας ιστορικά», πριν από την περίοδο που καλύπτεται στην ανάλυση, επισήμανε ο Άντριου Τέρι, διευθυντής προστασίας στη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, που συνεργάστηκε με το WWF για τη σύνταξη της έκθεσης. Στην Αφρική, η μείωση έφθασε το 66%. «Φρικιαστικό παράδειγμα είναι αυτό του εθνικού πάρκου Καχούζι Μπιέγκα, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, όπου οι γορίλες των ανατολικών πεδιάδων υπέστησαν μείωση πληθυσμού κατά το 80%, κυρίως εξαιτίας του κυνηγιού», επεσήμανε η Άλις Ρουχουέζα, διευθύντρια του WWF για την Αφρική. Δερματοχελώνες, λύγκες, δελφίνια, κοράλια και βάτραχοι είναι ανάμεσα στα «σύμβολα της βιοποικιλότητας» που απειλούνται περισσότερο, σύμφωνα με την έκθεση. Με πληροφορίες από ΑΠΕ/ Reuters, AFP View full είδηση
  3. Η ζημιά που έχει προκαλέσει η ανθρώπινη δραστηριότητα στον πλανήτη διαπιστώνεται διαρκώς ότι είναι όλο και μεγαλύτερη. Βασική αιτία, η αύξηση των εκτάσεων που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή διατροφικών ειδών και η οποία πλέον θέτει σε κίνδυνο τη δυνατότητα του πλανήτη για να θρέψει τον πληθυσμό του. Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ για τις γαίες του πλανήτη (Global Land Outlook 2), οι συνέπειες αυτής της κατάστασης είναι σοβαρότερες για τις γυναίκες, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς νομικά στερούνται του δικαιώματος να κατέχουν γη και συχνά εκτοπίζονται από αυτήν όταν οι συνθήκες επιδεινώνονται. Παράλληλα η ποιότητα του εδάφους υποβαθμίζεται, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ελλείψεις σε φυσικούς πόρους, γόνιμο έδαφος, νερό, να μειώνεται η βιοποικιλότητα, η χλωρίδα και η πανίδα σε όλο τον πλανήτη. Και ενώ πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υποβαθμισμένη γη σημαίνει άνυδρη έρημος, τροπικά δάση που ακρωτηριάζονται από υλοτόμους ή περιοχές που καλύπτονται από πόλεις, σημαίνει παράλληλα και φαινομενικά «πράσινες» περιοχές, οι οποίες υφίστανται υπερκαλλιέργεια ή έχουν απογυμνωθεί από τη φυσική βλάστηση. Η καλλιέργεια ειδών διατροφής σε υποβαθμισμένα εδάφη γίνεται σταδιακά πιο δύσκολη, καθώς αυτά εξαντλούνται γρήγορα, όπως και οι υδάτινοι πόροι, ενώ παράλληλα χάνονται φυτικά και ζωικά είδη και επιδεινώνεται η κλιματική κρίση μειώνοντας την ικανότητα της Γης να απορροφά και να δεσμεύει άνθρακα. Εκτός από την παραγωγή τροφίμων (όπως η αυξημένη παραγωγή κρέατος που υπερκαταναλώνεται στον δυτικό κόσμο), στο πρόβλημα συμβάλλει και η παραγωγή ενδυμάτων, στο πλαίσιο της λεγόμενης «γρήγορης μόδας», δηλαδή ρούχων που φοριούνται για λίγο και μετά πετιούνται. Ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι αν δεν αναληφθεί άμεσα δράση, το πρόβλημα θα επιδεινωθεί και μέχρι το 2050 μια έκταση στο μέγεθος της Νότιας Αμερικής θα προστεθεί στα εδάφη που ήδη έχουν υποστεί βλάβη. Σύμφωνα με τον Ιμπραχίμ Τιάου, εκτελεστικό γραμματέα της Σύμβασης του ΟΗΕ για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης, «η υποβάθμιση της γης επηρεάζει τα τρόφιμα, το νερό, την παραγωγή αερίων του άνθρακα και τη βιοποικιλότητα. Μειώνει το ΑΕΠ, επηρεάζει την υγεία των ανθρώπων, μειώνει την πρόσβαση σε καθαρό νερό και επιδεινώνει την ξηρασία». Η αποκατάσταση της υποβαθμισμένης γης μπορεί να επιτευχθεί, υπό τον όρο ότι θα αλλάξουν οι μέθοδοι καλλιέργειας, ακολουθώντας τη στρατηγική της αγρανάπαυσης, η συλλογή και αποθήκευση βρόχινου νερού για πότισμα των καλλιεργειών ή η φύτευση δέντρων για την πρόληψη της διάβρωσης του εδάφους. Πολλοί αγρότες αδυνατούν να λάβουν αυτά τα μέτρα, λόγω της αυξανόμενης πίεσης για μεγάλη παραγωγή, της έλλειψης γνώσεων, της κακής τοπικής διακυβέρνησης ή της έλλειψης πρόσβασης σε πόρους. Ωστόσο, για κάθε 1 δολάριο που δαπανάται για την αποκατάσταση, ο ΟΗΕ υπολογίζει απόδοση μεταξύ 7 και 30 δολαρίων σε αυξημένη παραγωγή και άλλα οφέλη. Ο Ιμπραχίμ Τιάου κάλεσε τον ιδιωτικό τομέα να επενδύσει 1,6 τρισ. δολάρια την επόμενη δεκαετία για να αποκαταστήσει την ποιότητα περίπου 1 δισ. εκταρίων υποβαθμισμένης γης: πρόκειται για έκταση περίπου όσο οι ΗΠΑ ή η Κίνα. Και τονίζει ότι αυτό θα ισοδυναμούσε μόνο με ένα μικρό ποσοστό των 700 δισ. δολαρίων που δαπανώνται ετησίως για επιδοτήσεις στη γεωργία και τα ορυκτά καύσιμα, αλλά μπορεί να διασφαλίσει τα εδάφη, τους υδάτινους πόρους και τη γονιμότητα του πλανήτη. «Κάθε αγρότης, μεγάλος και μικρός, μπορεί να ασκήσει αναγεννητική γεωργία», είπε ο Τιάου μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα Guardian. «Υπάρχει μια πληθώρα τεχνικών και δεν χρειάζεται υψηλή τεχνολογία ή διδακτορικό για να τις χρησιμοποιήσει κανείς». «Η σύγχρονη γεωργία έχει αλλάξει το πρόσωπο του πλανήτη, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα. Πρέπει να επανεξετάσουμε επειγόντως τα παγκόσμια συστήματα παραγωγής τροφίμων, τα οποία ευθύνονται για το 80% της αποψίλωσης των δασών, το 70% της χρήσης του πόσιμου νερού και τη μεγαλύτερη αιτία απώλειας της χερσαίας βιοποικιλότητας», σημειώνει, Περίπου το ήμισυ της παγκόσμιας ετήσιας οικονομικής παραγωγής, ή 44 τρισ. δολάρια ετησίως, κινδυνεύει εξαιτίας της υποβάθμισης των εδαφών, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ, ωστόσο, το οικονομικό όφελος από την αποκατάσταση της υποβαθμισμένης γης θα μπορούσε να ανέλθει σε 125 έως 140 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, που θα ήταν περίπου 50% περισσότερο από τα 93 τρισ. δολάρια, όσο ήταν το παγκόσμιο ΑΕΠ για το 2021. * Η έκθεση Global Land Outlook 2, μόνο η δεύτερη τέτοια έκθεση που δημοσιεύτηκε, χρειάστηκε πέντε χρόνια για τη σύνταξη του ΟΗΕ με 21 οργανισμούς εταίρους και αντιπροσωπεύει την πιο ολοκληρωμένη βάση δεδομένων για την κατάσταση του εδάφους του πλανήτη μέχρι σήμερα. View full είδηση
  4. Η ζημιά που έχει προκαλέσει η ανθρώπινη δραστηριότητα στον πλανήτη διαπιστώνεται διαρκώς ότι είναι όλο και μεγαλύτερη. Βασική αιτία, η αύξηση των εκτάσεων που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή διατροφικών ειδών και η οποία πλέον θέτει σε κίνδυνο τη δυνατότητα του πλανήτη για να θρέψει τον πληθυσμό του. Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ για τις γαίες του πλανήτη (Global Land Outlook 2), οι συνέπειες αυτής της κατάστασης είναι σοβαρότερες για τις γυναίκες, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς νομικά στερούνται του δικαιώματος να κατέχουν γη και συχνά εκτοπίζονται από αυτήν όταν οι συνθήκες επιδεινώνονται. Παράλληλα η ποιότητα του εδάφους υποβαθμίζεται, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ελλείψεις σε φυσικούς πόρους, γόνιμο έδαφος, νερό, να μειώνεται η βιοποικιλότητα, η χλωρίδα και η πανίδα σε όλο τον πλανήτη. Και ενώ πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υποβαθμισμένη γη σημαίνει άνυδρη έρημος, τροπικά δάση που ακρωτηριάζονται από υλοτόμους ή περιοχές που καλύπτονται από πόλεις, σημαίνει παράλληλα και φαινομενικά «πράσινες» περιοχές, οι οποίες υφίστανται υπερκαλλιέργεια ή έχουν απογυμνωθεί από τη φυσική βλάστηση. Η καλλιέργεια ειδών διατροφής σε υποβαθμισμένα εδάφη γίνεται σταδιακά πιο δύσκολη, καθώς αυτά εξαντλούνται γρήγορα, όπως και οι υδάτινοι πόροι, ενώ παράλληλα χάνονται φυτικά και ζωικά είδη και επιδεινώνεται η κλιματική κρίση μειώνοντας την ικανότητα της Γης να απορροφά και να δεσμεύει άνθρακα. Εκτός από την παραγωγή τροφίμων (όπως η αυξημένη παραγωγή κρέατος που υπερκαταναλώνεται στον δυτικό κόσμο), στο πρόβλημα συμβάλλει και η παραγωγή ενδυμάτων, στο πλαίσιο της λεγόμενης «γρήγορης μόδας», δηλαδή ρούχων που φοριούνται για λίγο και μετά πετιούνται. Ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι αν δεν αναληφθεί άμεσα δράση, το πρόβλημα θα επιδεινωθεί και μέχρι το 2050 μια έκταση στο μέγεθος της Νότιας Αμερικής θα προστεθεί στα εδάφη που ήδη έχουν υποστεί βλάβη. Σύμφωνα με τον Ιμπραχίμ Τιάου, εκτελεστικό γραμματέα της Σύμβασης του ΟΗΕ για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης, «η υποβάθμιση της γης επηρεάζει τα τρόφιμα, το νερό, την παραγωγή αερίων του άνθρακα και τη βιοποικιλότητα. Μειώνει το ΑΕΠ, επηρεάζει την υγεία των ανθρώπων, μειώνει την πρόσβαση σε καθαρό νερό και επιδεινώνει την ξηρασία». Η αποκατάσταση της υποβαθμισμένης γης μπορεί να επιτευχθεί, υπό τον όρο ότι θα αλλάξουν οι μέθοδοι καλλιέργειας, ακολουθώντας τη στρατηγική της αγρανάπαυσης, η συλλογή και αποθήκευση βρόχινου νερού για πότισμα των καλλιεργειών ή η φύτευση δέντρων για την πρόληψη της διάβρωσης του εδάφους. Πολλοί αγρότες αδυνατούν να λάβουν αυτά τα μέτρα, λόγω της αυξανόμενης πίεσης για μεγάλη παραγωγή, της έλλειψης γνώσεων, της κακής τοπικής διακυβέρνησης ή της έλλειψης πρόσβασης σε πόρους. Ωστόσο, για κάθε 1 δολάριο που δαπανάται για την αποκατάσταση, ο ΟΗΕ υπολογίζει απόδοση μεταξύ 7 και 30 δολαρίων σε αυξημένη παραγωγή και άλλα οφέλη. Ο Ιμπραχίμ Τιάου κάλεσε τον ιδιωτικό τομέα να επενδύσει 1,6 τρισ. δολάρια την επόμενη δεκαετία για να αποκαταστήσει την ποιότητα περίπου 1 δισ. εκταρίων υποβαθμισμένης γης: πρόκειται για έκταση περίπου όσο οι ΗΠΑ ή η Κίνα. Και τονίζει ότι αυτό θα ισοδυναμούσε μόνο με ένα μικρό ποσοστό των 700 δισ. δολαρίων που δαπανώνται ετησίως για επιδοτήσεις στη γεωργία και τα ορυκτά καύσιμα, αλλά μπορεί να διασφαλίσει τα εδάφη, τους υδάτινους πόρους και τη γονιμότητα του πλανήτη. «Κάθε αγρότης, μεγάλος και μικρός, μπορεί να ασκήσει αναγεννητική γεωργία», είπε ο Τιάου μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα Guardian. «Υπάρχει μια πληθώρα τεχνικών και δεν χρειάζεται υψηλή τεχνολογία ή διδακτορικό για να τις χρησιμοποιήσει κανείς». «Η σύγχρονη γεωργία έχει αλλάξει το πρόσωπο του πλανήτη, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα. Πρέπει να επανεξετάσουμε επειγόντως τα παγκόσμια συστήματα παραγωγής τροφίμων, τα οποία ευθύνονται για το 80% της αποψίλωσης των δασών, το 70% της χρήσης του πόσιμου νερού και τη μεγαλύτερη αιτία απώλειας της χερσαίας βιοποικιλότητας», σημειώνει, Περίπου το ήμισυ της παγκόσμιας ετήσιας οικονομικής παραγωγής, ή 44 τρισ. δολάρια ετησίως, κινδυνεύει εξαιτίας της υποβάθμισης των εδαφών, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ, ωστόσο, το οικονομικό όφελος από την αποκατάσταση της υποβαθμισμένης γης θα μπορούσε να ανέλθει σε 125 έως 140 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, που θα ήταν περίπου 50% περισσότερο από τα 93 τρισ. δολάρια, όσο ήταν το παγκόσμιο ΑΕΠ για το 2021. * Η έκθεση Global Land Outlook 2, μόνο η δεύτερη τέτοια έκθεση που δημοσιεύτηκε, χρειάστηκε πέντε χρόνια για τη σύνταξη του ΟΗΕ με 21 οργανισμούς εταίρους και αντιπροσωπεύει την πιο ολοκληρωμένη βάση δεδομένων για την κατάσταση του εδάφους του πλανήτη μέχρι σήμερα.
  5. Είδος πρώτης ανάγκης έχει κάνει τη σύνδεση στο Διαδίκτυο η πανδημία, γεγονός που αποδεικνύει στην πράξη η σαρωτική διείσδυση του Internet, ανά τον πλανήτη. Τους τρεις πρώτους μήνες του 2022, η διείσδυση του Διαδικτύου στον παγκόσμιο πληθυσμό έφθασε το 66% ήτοι – κατά μέσο όρο – 7 στους 10 κατοίκους στον πλανήτη έχουν πρόσβαση στο Internet, αναφέρει ο ΣΕΠΕ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε Internet World Stats, η Βόρεια Αμερική και η Ευρώπη παραμένουν οι μόνες περιοχές του κόσμου, όπου το ποσοστό διείσδυσης του Διαδικτύου στον πληθυσμό φθάνει – ή υπερβαίνει – το 90%. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η Βόρεια Αμερική είναι η περιοχή του κόσμου με το υψηλότερο ποσοστό διείσδυσης του Διαδικτύου, καθώς σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού, ποσοστό 93,4%, έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Συνολικά, η Βόρεια Αμερική φιλοξενεί πάνω από 347 εκατ. χρήστες του Διαδικτύου. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/03/thumbnail_internet-adoption--600x471.jpg Τη δεύτερη θέση μεταξύ των πιο ώριμων ψηφιακών αγορών του κόσμου καταλαμβάνει η Ευρώπη, όπου σχεδόν 9 στους 10 κατοίκους (88,4%) έχουν δυνατότητα σύνδεσης στο Internet. Από τα παραπάνω στοιχεία, τα οποία δημοσιοποίησε η Atlas VPN, προκύπτει ότι περισσότεροι από 743 εκατ. Ευρωπαίοι είναι σήμερα συνδεδεμένοι στον παγκόσμιο ιστό. «Η πλειονότητα των χωρών στην Ευρώπη διαθέτει εξαιρετική υποδομή Διαδικτύου, η οποία επιτρέπει στους ανθρώπους να περιηγούνται στο Internet με αρκετά αξιοπρεπείς ταχύτητες», τονίζουν οι αναλυτές. Ψηφιακά ώριμες αγορές Σε Λατινική Αμερική και Καραϊβική το ποσοστό διείσδυσης του Διαδικτύου φθάνει στο 80,4%, καθώς περίπου 533 εκατ. χρήστες του Διαδικτύου ζουν στην περιοχή. Πάντως, παρά το υψηλό ποσοστό, πολλές χώρες στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής έχουν άνιση κάλυψη, σε συνδυασμό με υψηλό κόστος δεδομένων και συσκευών. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/03/thumbnail_internet-adoption-2-600x317.jpg Στις χώρες της Μέσης Ανατολής το 76,4% του πληθυσμού έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Μάλιστα, οι πλουσιότερες χώρες της περιοχής, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κατάρ, έχουν ποσοστό διείσδυσης σχεδόν 100%. Ωστόσο, οι κατεστραμμένες από τον πόλεμο χώρες, όπως η Συρία ή η Υεμένη, έχουν ένα μικρό ποσοστό διείσδυσης στο Διαδίκτυο λόγω της καταστροφής των περισσότερων υποδομών. Ψηφιακοί αποκλεισμοί Σε Ωκεανία και Αυστραλία, το ποσοστό του πληθυσμού, που έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο, φθάνει το 70,1%. Ενώ στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία σχεδόν το 90% του πληθυσμού έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο, πολλά νησιά του Ειρηνικού δεν έχουν επενδύσει σε υποδομές Διαδικτύου. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/03/thumbnail_internet-adoption-3-600x433.jpg Το ποσοστό διείσδυσης του Διαδικτύου στην Ασία είναι 64,1%. Παρ’ όλο που το ποσοστό είναι κάτω από τον παγκόσμιο μέσο όρο, η Ασία έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό με σχεδόν 2,8 δισεκατομμύρια χρήστες του Διαδικτύου. Αυτό αποτελεί περίπου το 53% όλων των χρηστών του Διαδικτύου παγκοσμίως. Τέλος, η Αφρική έχει το χαμηλότερο ποσοστό διείσδυσης του Διαδικτύου, καθώς μόνο το 43,1% του πληθυσμού έχει πρόσβαση στον παγκόσμιο ιστό, καθώς η περιοχή φιλοξενεί περίπου 601 εκατομμύρια χρήστες του Διαδικτύου. View full είδηση
  6. Είδος πρώτης ανάγκης έχει κάνει τη σύνδεση στο Διαδίκτυο η πανδημία, γεγονός που αποδεικνύει στην πράξη η σαρωτική διείσδυση του Internet, ανά τον πλανήτη. Τους τρεις πρώτους μήνες του 2022, η διείσδυση του Διαδικτύου στον παγκόσμιο πληθυσμό έφθασε το 66% ήτοι – κατά μέσο όρο – 7 στους 10 κατοίκους στον πλανήτη έχουν πρόσβαση στο Internet, αναφέρει ο ΣΕΠΕ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε Internet World Stats, η Βόρεια Αμερική και η Ευρώπη παραμένουν οι μόνες περιοχές του κόσμου, όπου το ποσοστό διείσδυσης του Διαδικτύου στον πληθυσμό φθάνει – ή υπερβαίνει – το 90%. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η Βόρεια Αμερική είναι η περιοχή του κόσμου με το υψηλότερο ποσοστό διείσδυσης του Διαδικτύου, καθώς σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού, ποσοστό 93,4%, έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Συνολικά, η Βόρεια Αμερική φιλοξενεί πάνω από 347 εκατ. χρήστες του Διαδικτύου. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/03/thumbnail_internet-adoption--600x471.jpg Τη δεύτερη θέση μεταξύ των πιο ώριμων ψηφιακών αγορών του κόσμου καταλαμβάνει η Ευρώπη, όπου σχεδόν 9 στους 10 κατοίκους (88,4%) έχουν δυνατότητα σύνδεσης στο Internet. Από τα παραπάνω στοιχεία, τα οποία δημοσιοποίησε η Atlas VPN, προκύπτει ότι περισσότεροι από 743 εκατ. Ευρωπαίοι είναι σήμερα συνδεδεμένοι στον παγκόσμιο ιστό. «Η πλειονότητα των χωρών στην Ευρώπη διαθέτει εξαιρετική υποδομή Διαδικτύου, η οποία επιτρέπει στους ανθρώπους να περιηγούνται στο Internet με αρκετά αξιοπρεπείς ταχύτητες», τονίζουν οι αναλυτές. Ψηφιακά ώριμες αγορές Σε Λατινική Αμερική και Καραϊβική το ποσοστό διείσδυσης του Διαδικτύου φθάνει στο 80,4%, καθώς περίπου 533 εκατ. χρήστες του Διαδικτύου ζουν στην περιοχή. Πάντως, παρά το υψηλό ποσοστό, πολλές χώρες στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής έχουν άνιση κάλυψη, σε συνδυασμό με υψηλό κόστος δεδομένων και συσκευών. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/03/thumbnail_internet-adoption-2-600x317.jpg Στις χώρες της Μέσης Ανατολής το 76,4% του πληθυσμού έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Μάλιστα, οι πλουσιότερες χώρες της περιοχής, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κατάρ, έχουν ποσοστό διείσδυσης σχεδόν 100%. Ωστόσο, οι κατεστραμμένες από τον πόλεμο χώρες, όπως η Συρία ή η Υεμένη, έχουν ένα μικρό ποσοστό διείσδυσης στο Διαδίκτυο λόγω της καταστροφής των περισσότερων υποδομών. Ψηφιακοί αποκλεισμοί Σε Ωκεανία και Αυστραλία, το ποσοστό του πληθυσμού, που έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο, φθάνει το 70,1%. Ενώ στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία σχεδόν το 90% του πληθυσμού έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο, πολλά νησιά του Ειρηνικού δεν έχουν επενδύσει σε υποδομές Διαδικτύου. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/03/thumbnail_internet-adoption-3-600x433.jpg Το ποσοστό διείσδυσης του Διαδικτύου στην Ασία είναι 64,1%. Παρ’ όλο που το ποσοστό είναι κάτω από τον παγκόσμιο μέσο όρο, η Ασία έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό με σχεδόν 2,8 δισεκατομμύρια χρήστες του Διαδικτύου. Αυτό αποτελεί περίπου το 53% όλων των χρηστών του Διαδικτύου παγκοσμίως. Τέλος, η Αφρική έχει το χαμηλότερο ποσοστό διείσδυσης του Διαδικτύου, καθώς μόνο το 43,1% του πληθυσμού έχει πρόσβαση στον παγκόσμιο ιστό, καθώς η περιοχή φιλοξενεί περίπου 601 εκατομμύρια χρήστες του Διαδικτύου.
  7. Διαχρονική Μεταβολή Ηλεκτροπαραγωγής στον Πλανήτη μας (1980-2020). Αποτελεί η Ηλεκτρική Ενέργεια το δρόμο για μια πράσινη ενεργειακή λύση; 1. Εγκατεστημένη Ηλεκτρική Ισχύς σε Πλανητικό Επίπεδο Η ηλεκτρική ενέργεια θεωρείται ως η πιο εύχρηστη ενεργειακή μορφή που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος στη σύγχρονη εποχή. Αποτελεί άλλωστε ένα κοινωνικό κεκτημένο τουλάχιστον στις βιομηχανικές χώρες του πλανήτη μας, δεδομένου ότι υποστηρίζει το σύνολο των καθημερινών ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Σήμερα, η ηλεκτρική ισχύς των εγκατεστημένων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής στον πλανήτη μας ξεπερνάει τα 7100GWe, ενώ η αντίστοιχη ετήσια ηλεκτροπαραγωγή υπερβαίνει τις 27.000TWhe, οδηγώντας σε μια μέση ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση που κυμαίνεται στα επίπεδα των 3500kWhe/έτος/cap. Σχήμα 1: Διαχρονική Μεταβολή της Εγκατεστημένης Πλανητικής Ηλεκτρικής Ισχύος Από τα διαθέσιμα στοιχεία, τα τελευταία σαράντα χρόνια παρατηρείται υπερτριπλασιασμός της εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος, από 2000GWe το 1980 (Σχήμα 1), σε περίπου 7200GWe σήμερα, με κύριους άξονες αύξησης την Κίνα αλλά και τις υπόλοιπες αναπτυσσόμενες χώρες της Ασίας (ιδιαίτερα την τελευταία εικοσαετία) καθώς και τις ΗΠΑ. Πράγματι, στα τέλη του 2020 η εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύς στις χώρες της βόρειας Αμερικής (ΗΠΑ-Καναδάς) ξεπέρασε τα 1300GWe (Σχήμα 2), με την πλειοψηφία της οποίας ναι μεν να βασίζεται σε θερμικούς σταθμούς, εντούτοις τη συμμετοχή των ΑΠΕ να ξεπερνάει τα 400GWe, τιμή υπερτριπλάσια των 120GWe που καταγράφηκαν στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας. Ειδικότερα τα αιολικά πάρκα συμμετέχουν με περίπου 140GWe (το 2010 η αντίστοιχη τιμή ήταν μόλις 40GWe) υπερβαίνοντας από μόνα τους την εγκατεστημένη ισχύ των υφιστάμενων εν λειτουργία πυρηνικών σταθμών. Σχήμα 2: Διανομή της εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος ανά περιοχή και καύσιμο, 2018 Αντίστοιχα στην Ευρώπη, η συνολικά εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύς ξεπέρασε τα 1200 GWe έναντι των 900 GWe που καταγράφηκε το 2010, ενώ σημαντική εξέλιξη αποτελεί το γεγονός ότι περισσότερο από το 50% των εν λειτουργία εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής προέρχεται από σταθμούς αξιοποίησης ΑΠΕ. Η μεγαλύτερη όμως με διαφορά αύξηση καταγράφεται στην ασιατική ήπειρο, δεδομένου ότι η εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύς (κυρίως της Κίνας, αλλά και της Ιαπωνίας, της Ινδίας και του Ιράν) αντιπροσωπεύει σχεδόν το 50% του συνόλου του πλανήτη μας, καθώς πλησιάζει τα 3300 GWe. Αν και η πλειοψηφία των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στην Ασία είναι θερμικοί σταθμοί (περίπου 2000 GWe), είναι σημαντικό ότι οι ανανεώσιμης προέλευσης σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή υπερβαίνουν τα 1100 GWe. Στην αντίπερα όχθη μπορεί κανείς να κατατάξει τις περιοχές της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και κυρίως την Αφρική, όπου τα εν λειτουργία εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής είναι περιορισμένα αναλογικά με τον πληθυσμό των συγκεκριμένων περιοχών. Ως μόνο θετικό θα μπορούσε επίσης κανείς να χαρακτηρίσει το γεγονός ότι οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής ανανεώσιμης προέλευσης αποτελούν την πλειοψηφία των σταθμών στις περιοχές της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Σχήμα 3: Κατανομή πλανητικής ηλεκτρικής ισχύος ανά ενεργειακή πηγή (2008 & 2019) Συνοψίζοντας, σε πλανητικό επίπεδο το 58% της εγκατεστημένης (2019) πλανητικής ηλεκτρικής ισχύος αντιπροσωπεύει θερμικές μονάδες (άνθρακα, φυσικού αερίου και πετρελαίου), το 18% αντιστοιχεί σε υδροηλεκτρικά έργα, οι υπόλοιπες ΑΠΕ (κυρίως αιολικά και φωτοβολταϊκά) αντιπροσωπεύουν το 19% της εγκατεστημένης πλανητικής ισχύος, ενώ τα πυρηνικά εργοστάσια έχουν συρρικνωθεί στο ποσοστό του 5%, Σχήμα 3. 2. Ιστορική Εξέλιξη Ηλεκτρικής Παραγωγής Η αντίστοιχη συμμετοχή των επιμέρους ενεργειακών πηγών στην ετήσια ηλεκτροπαραγωγή την τελευταία τριακονταπενταετία (1985-2020) παρουσιάζεται στο Σχήμα 4. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάλυση των επίσημων στοιχείων είναι η αύξηση κατά περισσότερο από 150% της ηλεκτρικής παραγωγής σε διάστημα 35 ετών, η οποία πλησιάζει πλέον τις 30000 TWhe. Αναλύοντας περαιτέρω την προναφερθείσα τιμή μπορεί κανείς να παρατηρήσει την κυρίαρχη συμμετοχή των θερμικών σταθμών σε ποσοστό περίπου 60% στην κάλυψη της ηλεκτρικής ζήτησης, τη σταθερή συμμετοχή των πυρηνικών σταθμών καθώς και των υδροηλεκτρικών στο πλανητικό ισοζύγιο ηλεκτροπαραγωγής αλλά και τη διαρκώς αυξανόμενη συμβολή των λοιπών ΑΠΕ, η οποία μέχρι το 2000 ήταν ιδιαίτερα περιορισμένη. Αξίζει να σημειωθεί επίσης αφενός η σταδιακά μειούμενη συμμετοχή του πετρελαίου και αφετέρου η διαρκώς ενισχυόμενη συμμετοχή του φυσικού αερίου στην πλανητική ηλεκτροπαραγωγή, ενώ παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των ειδικών για ανακοπή της επερχόμενης κλιματικής αλλαγής, ο άνθρακας εξακολουθεί να αποτελεί το κυρίαρχο καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, συνοδευόμενος από σημαντικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (περίπου 1kg CO2/kWhe). Σχήμα 4: Διαχρονική Μεταβολή της Πλανητικής Κατανάλωσης Ηλεκτρικής Ενέργειας Προσπαθώντας να εξηγήσουμε τη διαφορετική εικόνα που παρουσιάζουν τα Σχήματα 3 και 4 όσον αφορά τα ποσοστά της εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος και της συμμετοχής στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας των διαφορετικών ενεργειακών πηγών είναι σημαντικό να τονισθεί ο διαφορετικός βαθμός χρήσης των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, όπως αυτός εκφράζεται μέσω του συντελεστή αξιοποίησης (Capacity Factor "CF") των εν λειτουργία μονάδων. Πράγματι, η αποδιδόμενη ηλεκτρική ενέργεια "Ε" σε χρονικό διάστημα "Δt" από οποιονδήποτε σταθμό ηλεκτροπαραγωγής εκφράζεται με τη βοήθεια της εξίσωσης (1): Ε=CF.Po.Δt ή Ey=CFy.Po.8760 (1) όπου "Po" είναι η ονομαστική ισχύς του σταθμού. Σε ετήσια βάση, οπότε Δt=8760h/year, προκύπτει η ετήσια ηλεκτροπαραγωγή "Ey", εφόσον χρησιμοποιηθεί και η αντίστοιχη τιμή του "CFy". Στο πλαίσιο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι η τιμή του συντελεστή αξιοποίησης διαφοροποιείται σημαντικά ανάμεσα στις επιμέρους ενεργειακές τεχνολογίες, καθώς τιμές του CF στα επίπεδα του 70%-90% καταγράφονται για τους μεγάλους σταθμούς άνθρακα και τα πυρηνικά εργοστάσια, ενώ αντίστοιχα οι τιμές του CF κυμαίνονται μεταξύ 15%-20% για φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις και 25%-35% για χερσαία και 30%-50% για υπεράκτια αιολικά πάρκα. Συνεπώς, π.χ. για την ίδια ετήσια παραγωγή ενός σταθμού άνθρακα απαιτείται η εγκατάσταση υπερτριπλάσιας (μέγιστης) ισχύος φωτοβολταϊκών πλαισίων. Σχήμα 5: Πρόβλεψη μεταβολής της πλανητικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ανά ενεργειακή πηγή για το χρονικό διάστημα 2018-2050 3. Μελλοντικές Τάσεις στην Ηλεκτρική Παραγωγή Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειωθεί ότι, παρόλο που αυτή τη στιγμή η ηλεκτρική ενέργεια προέρχεται κυρίως από θερμικούς σταθμούς, οι ΑΠΕ αναμένεται να συνεχίσουν να είναι οι ταχύτερα αναπτυσσόμενες ενεργειακές μορφές σε ολόκληρο τον πλανήτη τα επόμενα χρόνια, υπερκαλύπτοντας το 2030 τις μονάδες που βασίζονται στην καύση του άνθρακα, Σχήμα 5. Πιο συγκεκριμένα, η πλανητική ηλεκτροπαραγωγή το 2050 εκτιμάται ότι θα διπλασιασθεί προσεγγίζοντας τις 45000 TWhe εκ των οποίων τουλάχιστον το 50% θα προέρχεται από ΑΠΕ. Σταθερή σε απόλυτα μεγέθη αλλά περιορισμένη σε ποσοστό αναμένεται η συμβολή της πυρηνικής ενέργειας, ενώ το φυσικό αέριο σύντομα θα συναγωνίζεται τα στερεά καύσιμα σε ποσοστό κάλυψης της πλανητικής ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. Τέλος, ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαχρονική εξέλιξη της εγκατεστημένης ισχύος όλων των τεχνολογιών παραγωγής ενέργειας στην Ε.Ε. από το 1990 έως το 2018. Όπως προκύπτει από το Σχήμα 6, τα τελευταία δέκα χρόνια, η αιολική ενέργεια και τα φωτοβολταϊκά αποτελούν τις ταχύτερα αξιοποιούμενες τεχνολογίες ηλεκτροπαραγωγής, σε αντίθεση με ό,τι ίσχυε την περίοδο 1990-2010. Επιπλέον, την τελευταία δεκαετία καταγράφεται σημαντική απόσυρση ανθρακικών αλλά και πυρηνικών μονάδων. Σχήμα 6: Ετήσια μεταβολή εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος ανά ενεργειακή πηγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1991-2018) Ολοκληρώνοντας το Τρίτο Μέρος της ετήσιας Ενεργειακής Ανάλυσης του Πλανήτη μας, είναι σαφής η σημαντική στροφή του τομέα της ηλεκτροπαραγωγής προς την αξιοποίηση των ΑΠΕ, κυρίως λόγω των προσπαθειών περιορισμού των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Στον τομέα αυτό πρωτοστατεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει θέσει ως στόχο την πλήρη απανθρακοποίηση της ηλεκτροπαραγωγής το 2050. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο αποτελεί και η περιορισμένη πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια των κατοίκων της Αφρικής καθώς και της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Σε κάθε περίπτωση βέβαια τα τελευταία χρόνια καταγράφεται έντονη αύξηση των εγκατεστημένων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής κυρίως στην Κίνα αλλά και στις υπόλοιπες ισχυρές οικονομικά χώρες, ενώ η αύξηση στην πλανητική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας ξεπερνά το 150% τα τελευταία τριάντα χρόνια. Απόσπασμα από τα Συμπεράσματα (Τρίτο Μέρος) της Ετήσιας Έκθεσης Εργαστηρίου Ήπιων Μορφών Ενέργειας & Προστασίας Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Τρίτο Μέρος Ετήσιας Έκθεσης Εργαστηρίου Ήπιων Μορφών Ενέργειας & Προστασίας Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής Ιωάννης K. Καλδέλλης, Δέσποινα Μπουλογιώργου, Παναγιώτης Τριανταφύλλου Εργαστήριο Ήπιων Μορφών Ενέργειας και Προστασίας Περιβάλλοντος, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής e-mail: [email protected]
  8. Διαχρονική Μεταβολή Ηλεκτροπαραγωγής στον Πλανήτη μας (1980-2020). Αποτελεί η Ηλεκτρική Ενέργεια το δρόμο για μια πράσινη ενεργειακή λύση; 1. Εγκατεστημένη Ηλεκτρική Ισχύς σε Πλανητικό Επίπεδο Η ηλεκτρική ενέργεια θεωρείται ως η πιο εύχρηστη ενεργειακή μορφή που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος στη σύγχρονη εποχή. Αποτελεί άλλωστε ένα κοινωνικό κεκτημένο τουλάχιστον στις βιομηχανικές χώρες του πλανήτη μας, δεδομένου ότι υποστηρίζει το σύνολο των καθημερινών ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Σήμερα, η ηλεκτρική ισχύς των εγκατεστημένων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής στον πλανήτη μας ξεπερνάει τα 7100GWe, ενώ η αντίστοιχη ετήσια ηλεκτροπαραγωγή υπερβαίνει τις 27.000TWhe, οδηγώντας σε μια μέση ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση που κυμαίνεται στα επίπεδα των 3500kWhe/έτος/cap. Σχήμα 1: Διαχρονική Μεταβολή της Εγκατεστημένης Πλανητικής Ηλεκτρικής Ισχύος Από τα διαθέσιμα στοιχεία, τα τελευταία σαράντα χρόνια παρατηρείται υπερτριπλασιασμός της εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος, από 2000GWe το 1980 (Σχήμα 1), σε περίπου 7200GWe σήμερα, με κύριους άξονες αύξησης την Κίνα αλλά και τις υπόλοιπες αναπτυσσόμενες χώρες της Ασίας (ιδιαίτερα την τελευταία εικοσαετία) καθώς και τις ΗΠΑ. Πράγματι, στα τέλη του 2020 η εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύς στις χώρες της βόρειας Αμερικής (ΗΠΑ-Καναδάς) ξεπέρασε τα 1300GWe (Σχήμα 2), με την πλειοψηφία της οποίας ναι μεν να βασίζεται σε θερμικούς σταθμούς, εντούτοις τη συμμετοχή των ΑΠΕ να ξεπερνάει τα 400GWe, τιμή υπερτριπλάσια των 120GWe που καταγράφηκαν στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας. Ειδικότερα τα αιολικά πάρκα συμμετέχουν με περίπου 140GWe (το 2010 η αντίστοιχη τιμή ήταν μόλις 40GWe) υπερβαίνοντας από μόνα τους την εγκατεστημένη ισχύ των υφιστάμενων εν λειτουργία πυρηνικών σταθμών. Σχήμα 2: Διανομή της εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος ανά περιοχή και καύσιμο, 2018 Αντίστοιχα στην Ευρώπη, η συνολικά εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύς ξεπέρασε τα 1200 GWe έναντι των 900 GWe που καταγράφηκε το 2010, ενώ σημαντική εξέλιξη αποτελεί το γεγονός ότι περισσότερο από το 50% των εν λειτουργία εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής προέρχεται από σταθμούς αξιοποίησης ΑΠΕ. Η μεγαλύτερη όμως με διαφορά αύξηση καταγράφεται στην ασιατική ήπειρο, δεδομένου ότι η εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύς (κυρίως της Κίνας, αλλά και της Ιαπωνίας, της Ινδίας και του Ιράν) αντιπροσωπεύει σχεδόν το 50% του συνόλου του πλανήτη μας, καθώς πλησιάζει τα 3300 GWe. Αν και η πλειοψηφία των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στην Ασία είναι θερμικοί σταθμοί (περίπου 2000 GWe), είναι σημαντικό ότι οι ανανεώσιμης προέλευσης σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή υπερβαίνουν τα 1100 GWe. Στην αντίπερα όχθη μπορεί κανείς να κατατάξει τις περιοχές της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και κυρίως την Αφρική, όπου τα εν λειτουργία εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής είναι περιορισμένα αναλογικά με τον πληθυσμό των συγκεκριμένων περιοχών. Ως μόνο θετικό θα μπορούσε επίσης κανείς να χαρακτηρίσει το γεγονός ότι οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής ανανεώσιμης προέλευσης αποτελούν την πλειοψηφία των σταθμών στις περιοχές της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Σχήμα 3: Κατανομή πλανητικής ηλεκτρικής ισχύος ανά ενεργειακή πηγή (2008 & 2019) Συνοψίζοντας, σε πλανητικό επίπεδο το 58% της εγκατεστημένης (2019) πλανητικής ηλεκτρικής ισχύος αντιπροσωπεύει θερμικές μονάδες (άνθρακα, φυσικού αερίου και πετρελαίου), το 18% αντιστοιχεί σε υδροηλεκτρικά έργα, οι υπόλοιπες ΑΠΕ (κυρίως αιολικά και φωτοβολταϊκά) αντιπροσωπεύουν το 19% της εγκατεστημένης πλανητικής ισχύος, ενώ τα πυρηνικά εργοστάσια έχουν συρρικνωθεί στο ποσοστό του 5%, Σχήμα 3. 2. Ιστορική Εξέλιξη Ηλεκτρικής Παραγωγής Η αντίστοιχη συμμετοχή των επιμέρους ενεργειακών πηγών στην ετήσια ηλεκτροπαραγωγή την τελευταία τριακονταπενταετία (1985-2020) παρουσιάζεται στο Σχήμα 4. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάλυση των επίσημων στοιχείων είναι η αύξηση κατά περισσότερο από 150% της ηλεκτρικής παραγωγής σε διάστημα 35 ετών, η οποία πλησιάζει πλέον τις 30000 TWhe. Αναλύοντας περαιτέρω την προναφερθείσα τιμή μπορεί κανείς να παρατηρήσει την κυρίαρχη συμμετοχή των θερμικών σταθμών σε ποσοστό περίπου 60% στην κάλυψη της ηλεκτρικής ζήτησης, τη σταθερή συμμετοχή των πυρηνικών σταθμών καθώς και των υδροηλεκτρικών στο πλανητικό ισοζύγιο ηλεκτροπαραγωγής αλλά και τη διαρκώς αυξανόμενη συμβολή των λοιπών ΑΠΕ, η οποία μέχρι το 2000 ήταν ιδιαίτερα περιορισμένη. Αξίζει να σημειωθεί επίσης αφενός η σταδιακά μειούμενη συμμετοχή του πετρελαίου και αφετέρου η διαρκώς ενισχυόμενη συμμετοχή του φυσικού αερίου στην πλανητική ηλεκτροπαραγωγή, ενώ παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των ειδικών για ανακοπή της επερχόμενης κλιματικής αλλαγής, ο άνθρακας εξακολουθεί να αποτελεί το κυρίαρχο καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, συνοδευόμενος από σημαντικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (περίπου 1kg CO2/kWhe). Σχήμα 4: Διαχρονική Μεταβολή της Πλανητικής Κατανάλωσης Ηλεκτρικής Ενέργειας Προσπαθώντας να εξηγήσουμε τη διαφορετική εικόνα που παρουσιάζουν τα Σχήματα 3 και 4 όσον αφορά τα ποσοστά της εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος και της συμμετοχής στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας των διαφορετικών ενεργειακών πηγών είναι σημαντικό να τονισθεί ο διαφορετικός βαθμός χρήσης των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, όπως αυτός εκφράζεται μέσω του συντελεστή αξιοποίησης (Capacity Factor "CF") των εν λειτουργία μονάδων. Πράγματι, η αποδιδόμενη ηλεκτρική ενέργεια "Ε" σε χρονικό διάστημα "Δt" από οποιονδήποτε σταθμό ηλεκτροπαραγωγής εκφράζεται με τη βοήθεια της εξίσωσης (1): Ε=CF.Po.Δt ή Ey=CFy.Po.8760 (1) όπου "Po" είναι η ονομαστική ισχύς του σταθμού. Σε ετήσια βάση, οπότε Δt=8760h/year, προκύπτει η ετήσια ηλεκτροπαραγωγή "Ey", εφόσον χρησιμοποιηθεί και η αντίστοιχη τιμή του "CFy". Στο πλαίσιο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι η τιμή του συντελεστή αξιοποίησης διαφοροποιείται σημαντικά ανάμεσα στις επιμέρους ενεργειακές τεχνολογίες, καθώς τιμές του CF στα επίπεδα του 70%-90% καταγράφονται για τους μεγάλους σταθμούς άνθρακα και τα πυρηνικά εργοστάσια, ενώ αντίστοιχα οι τιμές του CF κυμαίνονται μεταξύ 15%-20% για φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις και 25%-35% για χερσαία και 30%-50% για υπεράκτια αιολικά πάρκα. Συνεπώς, π.χ. για την ίδια ετήσια παραγωγή ενός σταθμού άνθρακα απαιτείται η εγκατάσταση υπερτριπλάσιας (μέγιστης) ισχύος φωτοβολταϊκών πλαισίων. Σχήμα 5: Πρόβλεψη μεταβολής της πλανητικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ανά ενεργειακή πηγή για το χρονικό διάστημα 2018-2050 3. Μελλοντικές Τάσεις στην Ηλεκτρική Παραγωγή Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειωθεί ότι, παρόλο που αυτή τη στιγμή η ηλεκτρική ενέργεια προέρχεται κυρίως από θερμικούς σταθμούς, οι ΑΠΕ αναμένεται να συνεχίσουν να είναι οι ταχύτερα αναπτυσσόμενες ενεργειακές μορφές σε ολόκληρο τον πλανήτη τα επόμενα χρόνια, υπερκαλύπτοντας το 2030 τις μονάδες που βασίζονται στην καύση του άνθρακα, Σχήμα 5. Πιο συγκεκριμένα, η πλανητική ηλεκτροπαραγωγή το 2050 εκτιμάται ότι θα διπλασιασθεί προσεγγίζοντας τις 45000 TWhe εκ των οποίων τουλάχιστον το 50% θα προέρχεται από ΑΠΕ. Σταθερή σε απόλυτα μεγέθη αλλά περιορισμένη σε ποσοστό αναμένεται η συμβολή της πυρηνικής ενέργειας, ενώ το φυσικό αέριο σύντομα θα συναγωνίζεται τα στερεά καύσιμα σε ποσοστό κάλυψης της πλανητικής ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. Τέλος, ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαχρονική εξέλιξη της εγκατεστημένης ισχύος όλων των τεχνολογιών παραγωγής ενέργειας στην Ε.Ε. από το 1990 έως το 2018. Όπως προκύπτει από το Σχήμα 6, τα τελευταία δέκα χρόνια, η αιολική ενέργεια και τα φωτοβολταϊκά αποτελούν τις ταχύτερα αξιοποιούμενες τεχνολογίες ηλεκτροπαραγωγής, σε αντίθεση με ό,τι ίσχυε την περίοδο 1990-2010. Επιπλέον, την τελευταία δεκαετία καταγράφεται σημαντική απόσυρση ανθρακικών αλλά και πυρηνικών μονάδων. Σχήμα 6: Ετήσια μεταβολή εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος ανά ενεργειακή πηγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1991-2018) Ολοκληρώνοντας το Τρίτο Μέρος της ετήσιας Ενεργειακής Ανάλυσης του Πλανήτη μας, είναι σαφής η σημαντική στροφή του τομέα της ηλεκτροπαραγωγής προς την αξιοποίηση των ΑΠΕ, κυρίως λόγω των προσπαθειών περιορισμού των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Στον τομέα αυτό πρωτοστατεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει θέσει ως στόχο την πλήρη απανθρακοποίηση της ηλεκτροπαραγωγής το 2050. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο αποτελεί και η περιορισμένη πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια των κατοίκων της Αφρικής καθώς και της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Σε κάθε περίπτωση βέβαια τα τελευταία χρόνια καταγράφεται έντονη αύξηση των εγκατεστημένων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής κυρίως στην Κίνα αλλά και στις υπόλοιπες ισχυρές οικονομικά χώρες, ενώ η αύξηση στην πλανητική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας ξεπερνά το 150% τα τελευταία τριάντα χρόνια. Απόσπασμα από τα Συμπεράσματα (Τρίτο Μέρος) της Ετήσιας Έκθεσης Εργαστηρίου Ήπιων Μορφών Ενέργειας & Προστασίας Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Τρίτο Μέρος Ετήσιας Έκθεσης Εργαστηρίου Ήπιων Μορφών Ενέργειας & Προστασίας Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής Ιωάννης K. Καλδέλλης, Δέσποινα Μπουλογιώργου, Παναγιώτης Τριανταφύλλου Εργαστήριο Ήπιων Μορφών Ενέργειας και Προστασίας Περιβάλλοντος, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής e-mail: [email protected] View full είδηση
  9. Τα χρόνια από το 2015 ως το 2021 θα καταγραφούν ως τα επτά θερμότερα χρόνια που έχουν καταγραφεί από τότε που ξεκίνησαν να υπάρχουν αρχεία, ανακοίνωσε σήμερα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετεωρολογίας (WMO) και προειδοποίησε ότι ο πλανήτης οδεύει προς ένα «αχαρτογράφητο έδαφος». Η προκαταρκτική έκθεση του WMO για την κατάσταση του κλίματος, η οποία παρουσιάζεται καθώς ξεκινάει η σύνοδος του ΟΗΕ για το κλίμα COP26, γράφει ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη εξαιτίας των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου απειλεί με «μακροπρόθεσμες συνέπειες τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές». Βασισμένη σε στοιχεία από τους πρώτους 9 μήνες του χρόνου η έκθεση αναφέρει ότι το 2021 ήταν πιθανόν μεταξύ της πέμπτης και έβδομης θερμότερης χρονιάς που έχει καταγραφεί παρά τις ψυχρές επιπτώσεις από το φαινόμενο Λα Νίνια που προκάλεσε πτώση θερμοκρασιών στις αρχές του χρόνου. «Από τα βάθη των ωκεανών μέχρι τις κορυφές των βουνών, από τους παγετώνες που λιώνουν μέχρι τα ασταμάτητα ακραία καιρικά φαινόμενα, τα οικοσυστήματα και οι κοινότητες σε όλο τον κόσμο καταστρέφονται», αναφέρει ο γγ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες σχετικά με την έκθεση. Ο ίδιος τονίζει ότι η COP26 που θα διαρκέσει δύο εβδομάδες θα «πρέπει να αποτελέσει ένα σημείο καμπής για τους ανθρώπους και για τον πλανήτη». Ο WMO διαπίστωσε ότι η μέση θερμοκρασία για το 2021 ήταν περίπου 1,09 βαθμοί Κελσίου υψηλότερη σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Και η μέση θερμοκρασία κατά την τελευταία 20ετία (2002-2021) για πρώτη φορά ξεπέρασε το συμβολικό ανώτατο όριο του ενός βαθμού Κελσίου πάνω από τα επίπεδα του 19ου αιώνα όταν οι άνθρωποι ξεκίνησαν να καίνε ορυκτά καύσιμα σε βιομηχανική κλίμακα. Αυτό «θα επικεντρώσει το μυαλό των συμμετεχόντων στην COP26 στο να επιδιώξουν να περιοριστεί η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας εντός των ορίων που συμφωνήθηκαν στο Παρίσι πριν από έξι χρόνια»½, λέει ο Στίβεν Μπέλτσερ, επικεφαλής επιστήμονας στη Βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία. Στη Συμφωνία του Παρισιού του 2015 οι χώρες συμφώνησαν να περιοριστεί η υπερθέρμανση «αρκετά κάτω» από τους δύο βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και -ει δυνατόν- στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Έκτοτε ο κόσμος έχει βιώσει τεράστιες καιρικές καταστροφές, περιλαμβανομένων των δασικών πυρκαγιών στη Σιβηρία και την Αυστραλία, στον σφοδρότερο καύσωνα των τελευταίων χιλίων ετών στη Βόρειο Αμερική, στις ακραίες βροχοπτώσεις που προκάλεσαν εκτεταμμένες πλημμύρες στην Ασία, την Αφρική, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. "Η νέα συνθήκη είναι τα ακραία φαινόμενα. Υπάρχουν όλο και περισσότερες επιστημονικές ενδείξεις ότι κάποια από αυτά φέρουν τη σφραγίδα της προκληθείσας από τον άνθρωπο κλιματικής αλλαγής", λέει ο γγ του WMO Πέτερι Τάλας. View full είδηση
  10. Τα χρόνια από το 2015 ως το 2021 θα καταγραφούν ως τα επτά θερμότερα χρόνια που έχουν καταγραφεί από τότε που ξεκίνησαν να υπάρχουν αρχεία, ανακοίνωσε σήμερα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετεωρολογίας (WMO) και προειδοποίησε ότι ο πλανήτης οδεύει προς ένα «αχαρτογράφητο έδαφος». Η προκαταρκτική έκθεση του WMO για την κατάσταση του κλίματος, η οποία παρουσιάζεται καθώς ξεκινάει η σύνοδος του ΟΗΕ για το κλίμα COP26, γράφει ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη εξαιτίας των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου απειλεί με «μακροπρόθεσμες συνέπειες τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές». Βασισμένη σε στοιχεία από τους πρώτους 9 μήνες του χρόνου η έκθεση αναφέρει ότι το 2021 ήταν πιθανόν μεταξύ της πέμπτης και έβδομης θερμότερης χρονιάς που έχει καταγραφεί παρά τις ψυχρές επιπτώσεις από το φαινόμενο Λα Νίνια που προκάλεσε πτώση θερμοκρασιών στις αρχές του χρόνου. «Από τα βάθη των ωκεανών μέχρι τις κορυφές των βουνών, από τους παγετώνες που λιώνουν μέχρι τα ασταμάτητα ακραία καιρικά φαινόμενα, τα οικοσυστήματα και οι κοινότητες σε όλο τον κόσμο καταστρέφονται», αναφέρει ο γγ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες σχετικά με την έκθεση. Ο ίδιος τονίζει ότι η COP26 που θα διαρκέσει δύο εβδομάδες θα «πρέπει να αποτελέσει ένα σημείο καμπής για τους ανθρώπους και για τον πλανήτη». Ο WMO διαπίστωσε ότι η μέση θερμοκρασία για το 2021 ήταν περίπου 1,09 βαθμοί Κελσίου υψηλότερη σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Και η μέση θερμοκρασία κατά την τελευταία 20ετία (2002-2021) για πρώτη φορά ξεπέρασε το συμβολικό ανώτατο όριο του ενός βαθμού Κελσίου πάνω από τα επίπεδα του 19ου αιώνα όταν οι άνθρωποι ξεκίνησαν να καίνε ορυκτά καύσιμα σε βιομηχανική κλίμακα. Αυτό «θα επικεντρώσει το μυαλό των συμμετεχόντων στην COP26 στο να επιδιώξουν να περιοριστεί η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας εντός των ορίων που συμφωνήθηκαν στο Παρίσι πριν από έξι χρόνια»½, λέει ο Στίβεν Μπέλτσερ, επικεφαλής επιστήμονας στη Βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία. Στη Συμφωνία του Παρισιού του 2015 οι χώρες συμφώνησαν να περιοριστεί η υπερθέρμανση «αρκετά κάτω» από τους δύο βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και -ει δυνατόν- στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Έκτοτε ο κόσμος έχει βιώσει τεράστιες καιρικές καταστροφές, περιλαμβανομένων των δασικών πυρκαγιών στη Σιβηρία και την Αυστραλία, στον σφοδρότερο καύσωνα των τελευταίων χιλίων ετών στη Βόρειο Αμερική, στις ακραίες βροχοπτώσεις που προκάλεσαν εκτεταμμένες πλημμύρες στην Ασία, την Αφρική, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. "Η νέα συνθήκη είναι τα ακραία φαινόμενα. Υπάρχουν όλο και περισσότερες επιστημονικές ενδείξεις ότι κάποια από αυτά φέρουν τη σφραγίδα της προκληθείσας από τον άνθρωπο κλιματικής αλλαγής", λέει ο γγ του WMO Πέτερι Τάλας.
  11. Το 2020 ήταν η πιο ζεστή χρονιά για την Ευρώπη ανακοίνωσε το πρόγραμμα Copernicus της ΕΕ, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 2020 ήταν η μία από τις δύο πιο θερμές χρονιές που έχουν καταγραφεί, στα ίδια επίπεδα με το 2016. Όμως, ήταν η πιο ζεστή χρονιά που έχει βιώσει η Ευρώπη, καθώς η μέση θερμοκρασία ξεπέρασε κατά 0,4 βαθμό Κελσίου αυτή των πέντε πιο θερμών ετών, όλα τους την προηγούμενη δεκαετία. «Η θερμοκρασία παρουσιάζει άνοδο όλες τις εποχές στην Ευρώπη», παρατήρησε η Φρέγια Βάμποργκ επιστήμονας του ευρωπαϊκού προγράμματος. Ο χειμώνας του 2020 ήταν ο πιο ζεστός που έχει καταγραφεί ποτέ, καθώς η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη κατά 3,4 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία που καταγράφηκε τους χειμώνες την περίοδο 1981-2020. Η υπερθέρμανση ήταν ιδιαίτερα αισθητή στο βορειοανατολικό τμήμα της ηπείρου, κυρίως στις αρκτικές περιοχές της Σιβηρίας, όπου καταγράφηκε η πιο ζεστή χρονιά από τότε που διατηρούνται αρχεία, με θερμοκρασία κατά 4,3 βαθμούς ανώτερη από τον μέσο όρο. Στο σύνολό της η Αρκτική γνώρισε τη δεύτερη θερμότερη χρονιά της, με τη θερμοκρασία να είναι 2,2 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου 1981-2020. Αλλά και το περασμένο φθινόπωρο ήταν το θερμότερο που έχει καταγραφεί στην Ευρώπη. Από την άλλη, οι καύσωνες του καλοκαιριού δεν ήταν ούτε τόσο έντονοι, ούτε τόσο παρατεταμένοι όσο τα τελευταία χρόνια, παρά το γεγονός ότι σε κάποιες περιοχές καταγράφηκε ρεκόρ ζέστης, όπως στις σκανδιναβικές χώρες και τη Γαλλία. Η συγκέντρωση στην ατμόσφαιρα των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα και του μεθανίου, αυξήθηκε κατά 0,6% και 0,8% αντίστοιχα σε σχέση με το 2019, για να φτάσει το 2020 στο υψηλότερο επίπεδό που έχει καταγραφεί πότέ από το 2003 που διατηρούνται αρχεία. Τα συμπεράσματα της έκθεσης του προγράμματος Copernicus απέχουν πολύ από τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, που προβλέπει τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου και τον περιορισμό της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5% βαθμό Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός θα πρέπει να μειωθεί η έκλυση του διοξειδίου του άνθρακα κατά 7,6% ετησίως κάθε χρόνο από το 2020 ως το 2030. «Είναι επιτακτική ανάγκη να δράσουμε. Όλοι οι δείκτες πάνω προς τη λάθος κατεύθυνση», τόνισε ο Ζαν- Νοέλ Τεπότ διευθυντής του ευρωπαϊκού προγράμματος. View full είδηση
  12. Το 2020 ήταν η πιο ζεστή χρονιά για την Ευρώπη ανακοίνωσε το πρόγραμμα Copernicus της ΕΕ, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 2020 ήταν η μία από τις δύο πιο θερμές χρονιές που έχουν καταγραφεί, στα ίδια επίπεδα με το 2016. Όμως, ήταν η πιο ζεστή χρονιά που έχει βιώσει η Ευρώπη, καθώς η μέση θερμοκρασία ξεπέρασε κατά 0,4 βαθμό Κελσίου αυτή των πέντε πιο θερμών ετών, όλα τους την προηγούμενη δεκαετία. «Η θερμοκρασία παρουσιάζει άνοδο όλες τις εποχές στην Ευρώπη», παρατήρησε η Φρέγια Βάμποργκ επιστήμονας του ευρωπαϊκού προγράμματος. Ο χειμώνας του 2020 ήταν ο πιο ζεστός που έχει καταγραφεί ποτέ, καθώς η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη κατά 3,4 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία που καταγράφηκε τους χειμώνες την περίοδο 1981-2020. Η υπερθέρμανση ήταν ιδιαίτερα αισθητή στο βορειοανατολικό τμήμα της ηπείρου, κυρίως στις αρκτικές περιοχές της Σιβηρίας, όπου καταγράφηκε η πιο ζεστή χρονιά από τότε που διατηρούνται αρχεία, με θερμοκρασία κατά 4,3 βαθμούς ανώτερη από τον μέσο όρο. Στο σύνολό της η Αρκτική γνώρισε τη δεύτερη θερμότερη χρονιά της, με τη θερμοκρασία να είναι 2,2 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου 1981-2020. Αλλά και το περασμένο φθινόπωρο ήταν το θερμότερο που έχει καταγραφεί στην Ευρώπη. Από την άλλη, οι καύσωνες του καλοκαιριού δεν ήταν ούτε τόσο έντονοι, ούτε τόσο παρατεταμένοι όσο τα τελευταία χρόνια, παρά το γεγονός ότι σε κάποιες περιοχές καταγράφηκε ρεκόρ ζέστης, όπως στις σκανδιναβικές χώρες και τη Γαλλία. Η συγκέντρωση στην ατμόσφαιρα των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα και του μεθανίου, αυξήθηκε κατά 0,6% και 0,8% αντίστοιχα σε σχέση με το 2019, για να φτάσει το 2020 στο υψηλότερο επίπεδό που έχει καταγραφεί πότέ από το 2003 που διατηρούνται αρχεία. Τα συμπεράσματα της έκθεσης του προγράμματος Copernicus απέχουν πολύ από τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, που προβλέπει τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου και τον περιορισμό της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5% βαθμό Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός θα πρέπει να μειωθεί η έκλυση του διοξειδίου του άνθρακα κατά 7,6% ετησίως κάθε χρόνο από το 2020 ως το 2030. «Είναι επιτακτική ανάγκη να δράσουμε. Όλοι οι δείκτες πάνω προς τη λάθος κατεύθυνση», τόνισε ο Ζαν- Νοέλ Τεπότ διευθυντής του ευρωπαϊκού προγράμματος.
  13. Οι απώλειες θα είναι μεγαλύτερες μεταξύ των ενδημικών ειδών σε ορεινά και νησιωτικά οικοσυστήματα. Οι περιοχές υψηλής βιοποικιλότητας, όπως οι ζούγκλες, τα τροπικά νησιά και οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, θα πληγούν δυσανάλογα αν η θερμοκρασία αυξηθεί κατά 3 βαθμούς Κελσίου μέχρι τα τέλη του αιώνα, προειδοποιεί νέα μελέτη. Χωρίς πρόσθετα μέτρα, πιθανότατα θα πρέπει να πούμε αντίο σε εμβληματικά είδη όπως οι λεμούριοι της Μαδαγασκάρης ή οι γιγάντιες χελώνες των Γκαλάπαγκος. Ανασκόπηση χιλιάδων προηγούμενων μελετών για 270 περιοχές υψηλής βιοποικιλότητας προειδοποιεί ότι οι απώλειες θα είναι μεγαλύτερες σε απομονωμένα νησιά και βουνά που φιλοξενούν «ενδημικά» είδη, ζώα και φυτά που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο. Τα ενδημικά είδη αντιμετωπίζουν 3 έως 10 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εξαφάνισης σε σχέση με ντόπια είδη που ζουν και σε άλλες περιοχές ή σε σχέση με τα εισαγόμενα είδη, προειδοποιεί μεγάλη, διεθνής ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση Biological Conservation. Η Μαδαγασκάρη, οι Φιλιππίνες, η Σρι Λάνκα και τα νησιά της Καραϊβικής και του Ινδικού μπορεί να χάσουν όλα τα ενδημικά είδη φυτών μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, εκτιμά η μετα-ανάλυση. Πέρα από του λεμούριους, που ήδη κρέμονται στο χείλος της εξαφάνισης, άλλα είδη που κινδυνεύουν να χαθούν είναι ο γαλάζιος γερανός της Νότιας Αφρικής και η λεοπάρδαλη του χιονιού στα Ιμαλάια. Σε κίνδυνο άμεσης εξαφάνισης εκτιμάται ότι θα βρεθεί το 100% των ενδημικών ειδών στα πλούσια ορεινά οικοσυστήματα, το 84% των ενδημικών ειδών σε νησιά, το 34% σε χερσαία οικοσυστήματα και το 46% στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Σύμφωνα με τον ορισμό των ερευνητών, ο οποίος βασίζεται στα κριτήρια του οργανισμού IUCN που εκδίδει το επίσημο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ειδών, υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης αντιμετωπίζουν τα είδη των οποίων οι πληθυσμοί προβλέπεται να συρρικνωθούν κατά τουλάχιστον 80% λόγω της κλιματικής αλλαγής. Σχεδόν όλα τα χερσαία είδη στις περιοχές που εξετάστηκαν αναμένεται να επηρεαστούν, με την εξαίρεση των ξενικών (ξενόφερτων) ειδών, τα οποία μπορεί να βρουν ευκαιρία να πολλαπλασιαστούν και να ασκήσουν περαιτέρω πιέσεις στα ντόπια και ενδημικά είδη. Η μελέτη προβλέπει πάντως πως, αν η άνοδος της θερμοκρασίας μέχρι το 2100 περιοριστεί στον 1,5 βαθμό, όπως προβλέπει η Συμφωνία του Παρισιού κατά της κλιματικής αλλαγής, ο κίνδυνος εξαφάνισης για τα περισσότερα είδη θα μειωθεί κατά δέκα φορές. Η Συμφωνία ωστόσο δεν είναι νομικά δεσμευτική και βασίζεται σε εθελοντικές δεσμεύσεις της κάθε κυβέρνησης. Με βάση τις μέχρι σήμερα δεσμεύσεις, η άνοδος της θερμοκρασίας είναι πιθανό να φτάσει τους 3 με 5 βαθμούς μέχρι το 2100, σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Ήδη η αύξηση της θερμοκρασίας υπερβαίνει σήμερα τον 1 βαθμό.
  14. Οι απώλειες θα είναι μεγαλύτερες μεταξύ των ενδημικών ειδών σε ορεινά και νησιωτικά οικοσυστήματα. Οι περιοχές υψηλής βιοποικιλότητας, όπως οι ζούγκλες, τα τροπικά νησιά και οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, θα πληγούν δυσανάλογα αν η θερμοκρασία αυξηθεί κατά 3 βαθμούς Κελσίου μέχρι τα τέλη του αιώνα, προειδοποιεί νέα μελέτη. Χωρίς πρόσθετα μέτρα, πιθανότατα θα πρέπει να πούμε αντίο σε εμβληματικά είδη όπως οι λεμούριοι της Μαδαγασκάρης ή οι γιγάντιες χελώνες των Γκαλάπαγκος. Ανασκόπηση χιλιάδων προηγούμενων μελετών για 270 περιοχές υψηλής βιοποικιλότητας προειδοποιεί ότι οι απώλειες θα είναι μεγαλύτερες σε απομονωμένα νησιά και βουνά που φιλοξενούν «ενδημικά» είδη, ζώα και φυτά που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο. Τα ενδημικά είδη αντιμετωπίζουν 3 έως 10 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εξαφάνισης σε σχέση με ντόπια είδη που ζουν και σε άλλες περιοχές ή σε σχέση με τα εισαγόμενα είδη, προειδοποιεί μεγάλη, διεθνής ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση Biological Conservation. Η Μαδαγασκάρη, οι Φιλιππίνες, η Σρι Λάνκα και τα νησιά της Καραϊβικής και του Ινδικού μπορεί να χάσουν όλα τα ενδημικά είδη φυτών μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, εκτιμά η μετα-ανάλυση. Πέρα από του λεμούριους, που ήδη κρέμονται στο χείλος της εξαφάνισης, άλλα είδη που κινδυνεύουν να χαθούν είναι ο γαλάζιος γερανός της Νότιας Αφρικής και η λεοπάρδαλη του χιονιού στα Ιμαλάια. Σε κίνδυνο άμεσης εξαφάνισης εκτιμάται ότι θα βρεθεί το 100% των ενδημικών ειδών στα πλούσια ορεινά οικοσυστήματα, το 84% των ενδημικών ειδών σε νησιά, το 34% σε χερσαία οικοσυστήματα και το 46% στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Σύμφωνα με τον ορισμό των ερευνητών, ο οποίος βασίζεται στα κριτήρια του οργανισμού IUCN που εκδίδει το επίσημο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ειδών, υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης αντιμετωπίζουν τα είδη των οποίων οι πληθυσμοί προβλέπεται να συρρικνωθούν κατά τουλάχιστον 80% λόγω της κλιματικής αλλαγής. Σχεδόν όλα τα χερσαία είδη στις περιοχές που εξετάστηκαν αναμένεται να επηρεαστούν, με την εξαίρεση των ξενικών (ξενόφερτων) ειδών, τα οποία μπορεί να βρουν ευκαιρία να πολλαπλασιαστούν και να ασκήσουν περαιτέρω πιέσεις στα ντόπια και ενδημικά είδη. Η μελέτη προβλέπει πάντως πως, αν η άνοδος της θερμοκρασίας μέχρι το 2100 περιοριστεί στον 1,5 βαθμό, όπως προβλέπει η Συμφωνία του Παρισιού κατά της κλιματικής αλλαγής, ο κίνδυνος εξαφάνισης για τα περισσότερα είδη θα μειωθεί κατά δέκα φορές. Η Συμφωνία ωστόσο δεν είναι νομικά δεσμευτική και βασίζεται σε εθελοντικές δεσμεύσεις της κάθε κυβέρνησης. Με βάση τις μέχρι σήμερα δεσμεύσεις, η άνοδος της θερμοκρασίας είναι πιθανό να φτάσει τους 3 με 5 βαθμούς μέχρι το 2100, σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Ήδη η αύξηση της θερμοκρασίας υπερβαίνει σήμερα τον 1 βαθμό. View full είδηση
  15. Τα πλαστικά φράζουν τη γη και το νερό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στη Χιλή, η οποία είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πλαστικών απορριμμάτων στη Λατινική Αμερική, σύμφωνα με την Greenpeace. Τα στοιχεία του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Fundación Chile, αναφέρουν ότι 990.000 τόνοι πλαστικών καταναλώνονται κάθε χρόνο και τα οικοσυστήματα της χώρας τώρα επηρεάζονται αισθητά από τη ρύπανση. Ο οργανισμός προστασίας του περιβάλλοντος Greenpeace απεικονίζει τη καταστροφική ζημιά του πλαστικού με το «The Nature of Plastic», μια σειρά φωτογραφιών που απεικονίζει πραγματικούς χώρους της φύσης στη Χιλή. Αντί όμως, για πεδινά τοπία και καθαρά νερά, οι εικόνες κατασκευάζονται με κομμάτια πλαστικού. Η εικόνα έχει στόχο να δείξει πώς το πλαστικό διεισδύει και κυριαρχεί στα χιλιανά τοπία, ακόμη και σε προστατευμένα περιβάλλοντα. Η εκπληκτική καμπάνια δημιουργήθηκε από το πρακτορείο μάρκετινγκ Cheil Worldwide Chile. Οι εικόνες τοποθετήθηκαν γύρω από την πόλη με έναν συνοδευτικό κωδικό QR, τον οποίο οι ταξιδιώτες μπορούν να σαρώσουν με τα κινητά τους για να μάθουν πώς μπορούν να σταματήσουν την εξάπλωση της καταστροφικής πορείας του πλαστικού στη φύση.
  16. Τα πλαστικά φράζουν τη γη και το νερό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στη Χιλή, η οποία είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πλαστικών απορριμμάτων στη Λατινική Αμερική, σύμφωνα με την Greenpeace. Τα στοιχεία του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Fundación Chile, αναφέρουν ότι 990.000 τόνοι πλαστικών καταναλώνονται κάθε χρόνο και τα οικοσυστήματα της χώρας τώρα επηρεάζονται αισθητά από τη ρύπανση. Ο οργανισμός προστασίας του περιβάλλοντος Greenpeace απεικονίζει τη καταστροφική ζημιά του πλαστικού με το «The Nature of Plastic», μια σειρά φωτογραφιών που απεικονίζει πραγματικούς χώρους της φύσης στη Χιλή. Αντί όμως, για πεδινά τοπία και καθαρά νερά, οι εικόνες κατασκευάζονται με κομμάτια πλαστικού. Η εικόνα έχει στόχο να δείξει πώς το πλαστικό διεισδύει και κυριαρχεί στα χιλιανά τοπία, ακόμη και σε προστατευμένα περιβάλλοντα. Η εκπληκτική καμπάνια δημιουργήθηκε από το πρακτορείο μάρκετινγκ Cheil Worldwide Chile. Οι εικόνες τοποθετήθηκαν γύρω από την πόλη με έναν συνοδευτικό κωδικό QR, τον οποίο οι ταξιδιώτες μπορούν να σαρώσουν με τα κινητά τους για να μάθουν πώς μπορούν να σταματήσουν την εξάπλωση της καταστροφικής πορείας του πλαστικού στη φύση. View full είδηση
  17. Το φιλόδοξο έργο για τη χαρτογράφηση ολόκληρου του πυθμένα του ωκεανού του πλανήτη έως το 2030, προχωράει. Το ένα πέμπτο του ωκεανού έχει ήδη χαρτογραφηθεί σε τρία χρόνια. Όσο δηλαδή το μέγεθος της Αυστραλίας. Το έργο Nippon Foundation-GEBCO Seabed 2030 ξεκίνησε το 2017 από το Ιαπωνικό Ίδρυμα Nippon και το μη κερδοσκοπικό GEBCO. Με στόχο να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν τον αντίκτυπο που έχουν οι ωκεανοί στο κλίμα της γης. Πρόκειται για πληροφορίες που απαιτούνται για τη βελτίωση των μοντέλων που προβλέπουν τη μελλοντική αλλαγή του κλίματος. Επειδή οι ωκεανοί διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην κίνηση της θερμότητας γύρω από τον πλανήτη. Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι ένα σημαντικό ποσοστό είναι πλέον πλήρες, αντιπροσωπεύοντας 14,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα νέων βαθυμετρικών δεδομένων. Η βαθυμετρία είναι η μέτρηση του βάθους του νερού σε ωκεανούς, θάλασσες ή λίμνες. Η κάλυψη του βυθού αυξήθηκε από 15% σε 19% τον τελευταίο χρόνο. Μόνο το 6% του πυθμένα του ωκεανού είχε χαρτογραφηθεί όταν ξεκίνησαν πριν από τρία χρόνια. Ένας πλήρης χάρτης των ωκεανών του κόσμου θα διευκολύνει την καλύτερη κατανόηση των θεμελιωδών διαδικασιών, σύμφωνα με τους υπευθύνους του έργου. Όπως η κυκλοφορία των ωκεανών, τα καιρικά συστήματα, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας, η διάδοση των κυμάτων του τσουνάμι, οι παλίρροιες, η μεταφορά ιζημάτων και φυσικά η κλιματική αλλαγή. Θα συμβάλει επίσης στην επίτευξη των στόχων αειφόρου ανάπτυξης του ΟΗΕ, ένας από τους οποίους είναι η διατήρηση και η βιώσιμη χρήση των ωκεανών. Από τα περίπου 500.000 έως 10 εκατομμύρια είδη που ζουν στη βαθιά θάλασσα, η πλειονότητα δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί. Αλλά τα αρχαία κοράλλια βαθέων υδάτων παρέχουν πολύτιμα αρχεία κλιματικών συνθηκών. Τα οποία μπορεί να βοηθήσουν την κατανόησh μας για την παγκόσμια κλιματική αλλαγή στο μέλλον. Seabed 2030 Το Seabed 2030 αποτελείται από τέσσερα περιφερειακά κέντρα και ένα παγκόσμιο κέντρο. Τα Περιφερειακά Κέντρα είναι υπεύθυνα των δραστηριοτήτων χαρτογράφησης, τη συγκέντρωση και τη συλλογή βαθυμετρικών πληροφοριών και τη συνεργασία με τις υπάρχουσες πρωτοβουλίες χαρτογράφησης στις περιοχές τους. Το Παγκόσμιο Κέντρο είναι υπεύθυνο για την παραγωγή και παράδοση παγκόσμιων δεδομένων στο Γενικό Βαθυμετρικό Διάγραμμα των Ωκεανών (GEBCO). Το σχέδιο για την ολοκλήρωση του χάρτη των ωκεανών του κόσμου έχει συγκεντρώσει σημαντική δυναμική από τα τελευταία τρία χρόνια. Και έχει την υποστήριξη περισσότερων από 100 διεθνών οργανισμών. Το έργο έχει φτάσει τους 133 επίσημους συνεργάτες και υποστηρικτές. Και συνεχίζει να αναζητά νέες συνεργασίες στην τεχνική καινοτομία και τη συλλογή δεδομένων. View full είδηση
  18. Το φιλόδοξο έργο για τη χαρτογράφηση ολόκληρου του πυθμένα του ωκεανού του πλανήτη έως το 2030, προχωράει. Το ένα πέμπτο του ωκεανού έχει ήδη χαρτογραφηθεί σε τρία χρόνια. Όσο δηλαδή το μέγεθος της Αυστραλίας. Το έργο Nippon Foundation-GEBCO Seabed 2030 ξεκίνησε το 2017 από το Ιαπωνικό Ίδρυμα Nippon και το μη κερδοσκοπικό GEBCO. Με στόχο να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν τον αντίκτυπο που έχουν οι ωκεανοί στο κλίμα της γης. Πρόκειται για πληροφορίες που απαιτούνται για τη βελτίωση των μοντέλων που προβλέπουν τη μελλοντική αλλαγή του κλίματος. Επειδή οι ωκεανοί διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην κίνηση της θερμότητας γύρω από τον πλανήτη. Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι ένα σημαντικό ποσοστό είναι πλέον πλήρες, αντιπροσωπεύοντας 14,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα νέων βαθυμετρικών δεδομένων. Η βαθυμετρία είναι η μέτρηση του βάθους του νερού σε ωκεανούς, θάλασσες ή λίμνες. Η κάλυψη του βυθού αυξήθηκε από 15% σε 19% τον τελευταίο χρόνο. Μόνο το 6% του πυθμένα του ωκεανού είχε χαρτογραφηθεί όταν ξεκίνησαν πριν από τρία χρόνια. Ένας πλήρης χάρτης των ωκεανών του κόσμου θα διευκολύνει την καλύτερη κατανόηση των θεμελιωδών διαδικασιών, σύμφωνα με τους υπευθύνους του έργου. Όπως η κυκλοφορία των ωκεανών, τα καιρικά συστήματα, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας, η διάδοση των κυμάτων του τσουνάμι, οι παλίρροιες, η μεταφορά ιζημάτων και φυσικά η κλιματική αλλαγή. Θα συμβάλει επίσης στην επίτευξη των στόχων αειφόρου ανάπτυξης του ΟΗΕ, ένας από τους οποίους είναι η διατήρηση και η βιώσιμη χρήση των ωκεανών. Από τα περίπου 500.000 έως 10 εκατομμύρια είδη που ζουν στη βαθιά θάλασσα, η πλειονότητα δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί. Αλλά τα αρχαία κοράλλια βαθέων υδάτων παρέχουν πολύτιμα αρχεία κλιματικών συνθηκών. Τα οποία μπορεί να βοηθήσουν την κατανόησh μας για την παγκόσμια κλιματική αλλαγή στο μέλλον. Seabed 2030 Το Seabed 2030 αποτελείται από τέσσερα περιφερειακά κέντρα και ένα παγκόσμιο κέντρο. Τα Περιφερειακά Κέντρα είναι υπεύθυνα των δραστηριοτήτων χαρτογράφησης, τη συγκέντρωση και τη συλλογή βαθυμετρικών πληροφοριών και τη συνεργασία με τις υπάρχουσες πρωτοβουλίες χαρτογράφησης στις περιοχές τους. Το Παγκόσμιο Κέντρο είναι υπεύθυνο για την παραγωγή και παράδοση παγκόσμιων δεδομένων στο Γενικό Βαθυμετρικό Διάγραμμα των Ωκεανών (GEBCO). Το σχέδιο για την ολοκλήρωση του χάρτη των ωκεανών του κόσμου έχει συγκεντρώσει σημαντική δυναμική από τα τελευταία τρία χρόνια. Και έχει την υποστήριξη περισσότερων από 100 διεθνών οργανισμών. Το έργο έχει φτάσει τους 133 επίσημους συνεργάτες και υποστηρικτές. Και συνεχίζει να αναζητά νέες συνεργασίες στην τεχνική καινοτομία και τη συλλογή δεδομένων.
  19. Η ανθρωπότητα εξάντλησε ήδη τους φυσικούς πόρους που μπορεί να ανανεώσει η Γη φέτος, μέσα σε 234 ημέρες. Αυτό το στοιχείο εμπεριέχει και ένα «καλό» νέο, αν και αυτό αποτελεί συνέπεια της τεράστιας κρίσης που προκάλεσε η πανδημία. «Από το Σάββατο 22 Αυγούστου η Γη δεν μπορεί να αναπληρώσει ό,τι παίρνουμε. Αυτό αφορά κάθε δέντρο που κόβεται, κάθε ψάρι που πιάνεται, κάθε τόνο διοξειδίου άνθρακα που εκπέμπεται» αναφέρει χαρακτηριστικά το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ σε σχετικό βίντεο που ανάρτησε στα social media για την Earth Overshoot Day, όπως ονομάζεται η ημέρα κάθε χρονιάς κατά την οποία η ανθρωπότητα εξαντλεί τους φυσικούς πόρους που μπορεί να ανανεώσει ο πλανήτης μας. Φέτος, αυτή η ημέρα ήρθε τρεις εβδομάδες αργότερα σε σύγκριση με το 2019, όταν η εξάντληση των φυσικών πόρων σημειώθηκε στις 29 Ιουλίου. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μετάθεση της συγκεκριμένης ημερομηνίας σε ετήσια βάση από τη δεκαετία του '70, όταν υιοθετήθηκε η Earth Overshoot Day. Παρ' όλα αυτά, θα χρειαζόταν 1,6 φορές η Γη για να στηριχτεί ο ρυθμός κατανάλωσης της ανθρωπότητας. Αυτή η φετινή «επιτυχία» σημειώθηκε λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Χάρη στο lockdown, το οικολογικό αποτύπωμα της ανθρωπότητας μειώθηκε κατά 9,3% σε σύγκριση με πέρυσι, σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό έρευνας Global Footprint Network. «Η Earth Overshoot Day είναι ένας τρόπος αποτύπωσης του μεγέθους της βιολογικής πρόκλησης που αντιμετωπίζουμε» εξήγησε ο επικεφαλής του οργανισμού Μάτις Γουακερνάγκελ. Παρότι τα φετινά στοιχεία είναι ενθαρρυντικά, πρέπει να γίνει περαιτέρω πρόοδος «βάσει σχεδιασμού, όχι λόγω καταστροφής», υπογράμμισε. «Υπάρχει ελπίδα. Για να μην καταναλώνουμε περισσότερα από αυτά που παράσχει ο πλανήτης η Earth Overshoot Day πρέπει να μετατίθεται κατά 5 ημέρες κάθε χρόνο, ως το 2050» αναφέρει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. «Η αντικατάσταση του 50% του κρέατος με γεύματα λαχανικών θα προκαλούσε τη μετάθεση της ημερομηνίας κατά δύο εβδομάδες. Το ίδιο θα συνέβαινε με τη μείωση κατά το ήμισυ των μετακινήσεων με αυτοκίνητο» επισημαίνει. Πηγή: Lifo.gr, με πληροφορίες από «Guardian» View full είδηση
  20. Η ανθρωπότητα εξάντλησε ήδη τους φυσικούς πόρους που μπορεί να ανανεώσει η Γη φέτος, μέσα σε 234 ημέρες. Αυτό το στοιχείο εμπεριέχει και ένα «καλό» νέο, αν και αυτό αποτελεί συνέπεια της τεράστιας κρίσης που προκάλεσε η πανδημία. «Από το Σάββατο 22 Αυγούστου η Γη δεν μπορεί να αναπληρώσει ό,τι παίρνουμε. Αυτό αφορά κάθε δέντρο που κόβεται, κάθε ψάρι που πιάνεται, κάθε τόνο διοξειδίου άνθρακα που εκπέμπεται» αναφέρει χαρακτηριστικά το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ σε σχετικό βίντεο που ανάρτησε στα social media για την Earth Overshoot Day, όπως ονομάζεται η ημέρα κάθε χρονιάς κατά την οποία η ανθρωπότητα εξαντλεί τους φυσικούς πόρους που μπορεί να ανανεώσει ο πλανήτης μας. Φέτος, αυτή η ημέρα ήρθε τρεις εβδομάδες αργότερα σε σύγκριση με το 2019, όταν η εξάντληση των φυσικών πόρων σημειώθηκε στις 29 Ιουλίου. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μετάθεση της συγκεκριμένης ημερομηνίας σε ετήσια βάση από τη δεκαετία του '70, όταν υιοθετήθηκε η Earth Overshoot Day. Παρ' όλα αυτά, θα χρειαζόταν 1,6 φορές η Γη για να στηριχτεί ο ρυθμός κατανάλωσης της ανθρωπότητας. Αυτή η φετινή «επιτυχία» σημειώθηκε λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Χάρη στο lockdown, το οικολογικό αποτύπωμα της ανθρωπότητας μειώθηκε κατά 9,3% σε σύγκριση με πέρυσι, σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό έρευνας Global Footprint Network. «Η Earth Overshoot Day είναι ένας τρόπος αποτύπωσης του μεγέθους της βιολογικής πρόκλησης που αντιμετωπίζουμε» εξήγησε ο επικεφαλής του οργανισμού Μάτις Γουακερνάγκελ. Παρότι τα φετινά στοιχεία είναι ενθαρρυντικά, πρέπει να γίνει περαιτέρω πρόοδος «βάσει σχεδιασμού, όχι λόγω καταστροφής», υπογράμμισε. «Υπάρχει ελπίδα. Για να μην καταναλώνουμε περισσότερα από αυτά που παράσχει ο πλανήτης η Earth Overshoot Day πρέπει να μετατίθεται κατά 5 ημέρες κάθε χρόνο, ως το 2050» αναφέρει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. «Η αντικατάσταση του 50% του κρέατος με γεύματα λαχανικών θα προκαλούσε τη μετάθεση της ημερομηνίας κατά δύο εβδομάδες. Το ίδιο θα συνέβαινε με τη μείωση κατά το ήμισυ των μετακινήσεων με αυτοκίνητο» επισημαίνει. Πηγή: Lifo.gr, με πληροφορίες από «Guardian»
  21. Πακέτο μέτρων για την προστασία και την αποκατάσταση των δασών του πλανήτη, «που φιλοξενούν το 80% της βιοποικιλότητας στην ξηρά, στηρίζουν τα μέσα διαβίωσης περίπου για το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού και είναι ζωτικής σημασίας για τις προσπάθειές μας για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος», ενέκρινε η Κομισιόν και παρουσίασαν στις Βρυξέλλες οι Αντιπρόεδροι Κατάινεν και Τίμμερμανς. Όπως επισημαίνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ενισχυμένη προσέγγιση που ανακοινώθηκε την Τρίτη αφορά την πλευρά τόσο της προσφοράς όσο και της ζήτησης του ζητήματος. Εισάγει μέτρα για την ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας με τα ενδιαφερόμενα μέρη και τα κράτη μέλη, την προώθηση της βιώσιμης χρηματοδότησης, την καλύτερη χρήση της γης και των πόρων, τη βιώσιμη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη διαχείριση της αλυσίδας εφοδιασμού, καθώς και τη στοχευμένη έρευνα και συλλογή δεδομένων. Επίσης, δρομολογεί την αξιολόγηση πιθανών νέων ρυθμιστικών μέτρων για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων στην αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών από την κατανάλωση στην ΕΕ. Ο πρώτος αντιπρόεδρος κ. Φρανς Τίμερμανς, αρμόδιος για τη βιώσιμη ανάπτυξη, δήλωσε: «Τα δάση είναι οι πράσινοι πνεύμονες του πλανήτη μας και πρέπει να τα φροντίζουμε όπως φροντίζουμε τους δικούς μας πνεύμονες. Δεν θα επιτύχουμε τους στόχους μας για το κλίμα αν δεν προστατεύουμε τα δάση του πλανήτη. Τα σημαντικότερα πρωτογενή δάση παγκοσμίως δεν απαντώνται στο έδαφος της ΕΕ, αλλά οι ενέργειές μας ως ατόμων και οι επιλογές πολιτικής μας έχουν σημαντικό αντίκτυπο. Σήμερα στέλνουμε ένα σημαντικό μήνυμα στους πολίτες μας και στους εταίρους μας ανά τον κόσμο ότι η ΕΕ είναι έτοιμη να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο σε αυτόν τον τομέα κατά την επόμενη πενταετία, και πέραν αυτής». Ο αντιπρόεδρος κ. Γίρκι Κάταϊνεν, αρμόδιος για την απασχόληση, την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και την ανταγωνιστικότητα, δήλωσε: «Η δασική κάλυψη του πλανήτη εξακολουθεί να μειώνεται με ανησυχητικό ρυθμό. Με την ανακοίνωση αυτή, εντείνουμε τη δράση της ΕΕ για την καλύτερη προστασία των υφιστάμενων δασών και τη βιώσιμη διαχείρισή τους. Όταν προστατεύουμε τα υφιστάμενα δάση και αυξάνουμε τη δασική κάλυψη κατά βιώσιμο τρόπο, διασφαλίζουμε τα μέσα βιοπορισμού και αυξάνουμε τα έσοδα των τοπικών κοινοτήτων. Τα δάση συνιστούν επίσης έναν ελπιδοφόρο τομέα της πράσινης οικονομίας, με τη δυνατότητα δημιουργίας μεταξύ 10 και 16 εκατομμυρίων αξιοπρεπών θέσεων εργασίας παγκοσμίως. Η ανακοίνωση αυτή αποτελεί σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση». Ο επίτροπος Περιβάλλοντος, Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας, κ. Καρμένου Βέλα, πρόσθεσε τα εξής: «Είναι αναγκαία μια ισχυρότερη και αποτελεσματικότερη ευρωπαϊκή δράση για την προστασία και την αποκατάσταση των δασών, διότι η κατάσταση παραμένει εύθραυστη, παρά τις προσπάθειες που έχουν ήδη καταβληθεί. Η αποψίλωση έχει καταστροφικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, το κλίμα και την οικονομία». Ο επίτροπος Διεθνούς Συνεργασίας και Ανάπτυξης, κ. Νέβεν Μίμιτσα, δήλωσε: «Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με χώρες εταίρους για να προστατεύσουμε και να διαχειριστούμε τα δάση σε όλον τον πλανήτη με βιώσιμο τρόπο. Στόχος είναι η διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας και της παροχής νερού, η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η ανθεκτικότητα και η ειρήνη. Σκοπός είναι να οικοδομήσουμε έναν κόσμο περισσότερο βιώσιμο και συμπεριληπτικό». Η φιλόδοξη ευρωπαϊκή προσέγγιση που περιγράφεται σήμερα αποτελεί μια αντίδραση στη συνεχιζόμενη ευρεία καταστροφή των δασών του πλανήτη· μεταξύ 1990 και 2016 χάθηκε έκταση 1,3 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, που ισοδυναμεί με περίπου 800 γήπεδα ποδοσφαίρου κάθε ώρα. Οι κύριοι παράγοντες αυτής της αποψίλωσης είναι η ζήτηση για τρόφιμα, ζωοτροφές, βιοκαύσιμα, ξυλεία και άλλα βασικά προϊόντα. Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που συνδέονται με την αποψίλωση των δασών είναι η δεύτερη κυριότερη αιτία της κλιματικής αλλαγής, και γι' αυτόν τον λόγο η προστασία των δασών αποτελεί σημαντικό μέρος της ευθύνης μας να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη συμφωνία του Παρισιού. Από οικονομική και κοινωνική άποψη, τα δάση στηρίζουν τα μέσα βιοπορισμού του 25 % περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού και επίσης ενσαρκώνουν αναντικατάστατες πολιτιστικές, κοινωνικές και πνευματικές αξίες. Η ανακοίνωση που εκδόθηκε σήμερα έχει διττό στόχο: την προστασία και τη βελτίωση της υγείας των υφιστάμενων δασών, ιδίως των πρωτογενών δασών, και τη σημαντική αύξηση της βιώσιμης κάλυψης των δασών με βιοποικιλότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Επιτροπή καθόρισε πέντε προτεραιότητες: να μειώσει το αποτύπωμα κατανάλωσης της ΕΕ στη γη και να ενθαρρύνει την κατανάλωση προϊόντων από αλυσίδες εφοδιασμού μηδενικής αποψίλωσης στην ΕΕ· να συνεργαστεί με τις χώρες παραγωγής για τη μείωση των πιέσεων που ασκούνται στα δάση και την εξασφάλιση αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ που δεν συμβάλλει στην αποψίλωση των δασών· να ενισχύσει τη διεθνή συνεργασία για την ανάσχεση της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών και να ενθαρρύνει την αποκατάσταση των δασών· να ανακατευθύνει τη χρηματοδότηση για την υποστήριξη πιο βιώσιμων πρακτικών χρήσης της γης· να στηρίξει τη διαθεσιμότητα, την ποιότητα και την πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τα δάση και τις αλυσίδες εφοδιασμού βασικών προϊόντων, και να υποστηρίξει την έρευνα και την καινοτομία. Οι δράσεις για τη μείωση της κατανάλωσης στην ΕΕ και την ενθάρρυνση της χρήσης προϊόντων από αλυσίδες εφοδιασμού μηδενικής αποψίλωσης των δασών θα διερευνηθούν μέσω της δημιουργίας μιας νέας πολυσυμμετοχικής πλατφόρμας για την αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών, καθώς και τη δημιουργία δασών, που θα συγκεντρώσει ευρύ φάσμα ενδιαφερόμενων μερών. Η Επιτροπή θα ενθαρρύνει επίσης ισχυρότερα συστήματα πιστοποίησης για προϊόντα μηδενικής αποψίλωσης και θα αξιολογήσει πιθανά νομοθετικά μέτρα από την πλευρά της ζήτησης και άλλα κίνητρα. Η Επιτροπή θα συνεργαστεί στενά με τις χώρες εταίρους για να τις βοηθήσει να μειώσουν τις πιέσεις που ασκούνται στα δάση τους και θα εξασφαλίσει ότι οι πολιτικές της ΕΕ δεν συμβάλλουν στην αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών. Θα βοηθήσει τους εταίρους να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν ολοκληρωμένα εθνικά πλαίσια για τα δάση, ενισχύοντας τη βιώσιμη χρήση των δασών και αυξάνοντας τη βιωσιμότητα των αξιακών αλυσίδων που βασίζονται στη δασοκομία. Η Επιτροπή θα εργαστεί επίσης μέσω διεθνών φόρουμ, - όπως ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), ο ΟΗΕ, οι G7 και G20, ο ΠΟΕ και ο ΟΟΣΑ - για την ενίσχυση της συνεργασίας σε δράσεις και πολιτικές στον τομέα αυτό. Η Επιτροπή θα συνεχίσει να διασφαλίζει ότι οι εμπορικές συμφωνίες που διαπραγματεύεται η ΕΕ συμβάλλουν στην υπεύθυνη και βιώσιμη διαχείριση των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού και να ενθαρρύνει το εμπόριο γεωργικών και δασικών προϊόντων που δεν προκαλούν αποψίλωση ή υποβάθμιση των δασών. Η Επιτροπή θα αναπτύξει επίσης μηχανισμούς παροχής κινήτρων για τους μικροκαλλιεργητές προκειμένου να διατηρήσουν και να ενισχύσουν τις υπηρεσίες οικοσυστήματος και να ενστερνιστούν τη βιώσιμη γεωργία και διαχείριση των δασών. Για να βελτιωθεί η διαθεσιμότητα και η ποιότητα των πληροφοριών και η πρόσβαση σε πληροφορίες για τα δάση και τις αλυσίδες εφοδιασμού, η Επιτροπή προτείνει τη δημιουργία ενός παρατηρητηρίου της ΕΕ για την αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών, για την παρακολούθηση και τη μέτρηση των αλλαγών στη δασική κάλυψη του πλανήτη και των σχετικών αιτίων/παραγόντων που τις προκαλούν. Αυτός ο πόρος θα παράσχει στους δημόσιους φορείς, τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις καλύτερη πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τις αλυσίδες εφοδιασμού, ενθαρρύνοντάς τους να γίνουν περισσότερο βιώσιμοι. Η Επιτροπή θα διερευνήσει επίσης τη δυνατότητα ενίσχυσης της χρήσης του δορυφορικού συστήματος παρακολούθησης των δασών του Copernicus. Η Επιτροπή θα εστιάσει στην ανακατεύθυνση της δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης ώστε να συμβάλει στη δημιουργία κινήτρων για τη βιώσιμη διαχείριση των δασών και τη βιώσιμη διαχείριση των δασικών αξιακών αλυσίδων, καθώς και για τη διατήρηση της υφιστάμενης δασικής κάλυψης και τη βιώσιμη αποκατάσταση πρόσθετης δασικής κάλυψης. Από κοινού με τα κράτη μέλη, η Επιτροπή θα εξετάσει τους μηχανισμούς που έχουν τη δυνατότητα να προωθήσουν την πράσινη χρηματοδότηση για τα δάση και να ασκήσουν περαιτέρω μόχλευση καθώς και να αυξήσουν τη χρηματοδότηση. Ιστορικό Η ΕΕ έχει δείξει ότι διαδραματίζει ηγετικό ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο στον εν λόγω τομέα. Από το 2003, η ΕΕ εφαρμόζει το σχέδιο δράσης για την επιβολή της δασικής νομοθεσίας, τη διακυβέρνηση και το εμπόριο (FLEGT) για την καταπολέμηση της παράνομης υλοτομίας και του συναφούς εμπορίου. Σε ανακοίνωση του 2008 για την αποψίλωση των δασών η Επιτροπή καθόρισε τα αρχικά στοιχεία ενός πλαισίου πολιτικής της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του στόχου της ΕΕ για ανάσχεση της παγκόσμιας απώλειας δασικών εκτάσεων έως το 2030 και για τη μείωση της συνολικής αποψίλωσης των τροπικών δασών κατά 50 % έως το 2020. Παρά τις προσπάθειές της, οι στόχοι της ΕΕ που καθορίστηκαν το 2008 είναι απίθανο να επιτευχθούν. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες. Η σημερινή ανακοίνωση είναι το αποτέλεσμα εκτενών διαβουλεύσεων με τα ενδιαφερόμενα μέρη σχετικά με την αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών και την πιθανή δράση της ΕΕ. Σε αυτές περιλαμβάνονταν δύο διασκέψεις το 2014 και το 2017, μια δημόσια διαβούλευση το 2019 και τρεις μελέτες. Η ανακοίνωση ανταποκρίνεται επίσης στα επανειλημμένα αιτήματα του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με τα οποία ζητείται πιο συντονισμένη δράση, ιδίως μέσω της εξάλειψης της αποψίλωσης των δασών από τις αλυσίδες βασικών γεωργικών προϊόντων. Τα δάση διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στις μεγαλύτερες προκλήσεις βιωσιμότητας της εποχής μας, όπως η μείωση της βιοποικιλότητας, η κλιματική αλλαγή και η αύξηση του πληθυσμού. Οι διεθνείς συμφωνίες και δεσμεύσεις αναγνωρίζουν την ανάγκη φιλόδοξης δράσης για την αναστροφή της τάσης αποψίλωσης. Οι εκπομπές από τη χρήση γης και την αλλαγή της χρήσης γης, κυρίως εξαιτίας της αποψίλωσης των δασών, είναι η δεύτερη σημαντικότερη αιτία της κλιματικής αλλαγής (μετά τα ορυκτά καύσιμα), η οποία αντιπροσωπεύει σχεδόν το 12 % όλων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, περισσότερο από ό,τι ο τομέας των μεταφορών. Τα δάση του πλανήτη αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, που προέρχεται από την ατμόσφαιρα και αποθηκεύεται στη βιομάζα και το έδαφος. Η ανάσχεση της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών είναι, επομένως, ζωτικής σημασίας για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Η βιώσιμη αποκατάσταση των υποβαθμισμένων δασών και η δημιουργία νέων δασών μπορεί να αποτελέσει ένα αποτελεσματικό συμπληρωματικό μέτρο στις προσπάθειες για την ανάσχεση της αποψίλωσης των δασών. Εάν προγραμματιστούν ορθά και υλοποιηθούν με πλήρη σεβασμό των αρχών της βιωσιμότητας, τέτοιες αναδασωμένες περιοχές μπορούν να αποφέρουν πολλαπλά οφέλη. Για περισσότερες πληροφορίες Ε&Α Ενημερωτικό δελτίο Ανακοίνωση για την εντατικοποίηση της δράσης της ΕΕ για την προστασία και την αποκατάσταση των δασών του πλανήτη Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής σχετικά με τις δραστηριότητες διαβούλευσης View full είδηση
  22. Πακέτο μέτρων για την προστασία και την αποκατάσταση των δασών του πλανήτη, «που φιλοξενούν το 80% της βιοποικιλότητας στην ξηρά, στηρίζουν τα μέσα διαβίωσης περίπου για το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού και είναι ζωτικής σημασίας για τις προσπάθειές μας για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος», ενέκρινε η Κομισιόν και παρουσίασαν στις Βρυξέλλες οι Αντιπρόεδροι Κατάινεν και Τίμμερμανς. Όπως επισημαίνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ενισχυμένη προσέγγιση που ανακοινώθηκε την Τρίτη αφορά την πλευρά τόσο της προσφοράς όσο και της ζήτησης του ζητήματος. Εισάγει μέτρα για την ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας με τα ενδιαφερόμενα μέρη και τα κράτη μέλη, την προώθηση της βιώσιμης χρηματοδότησης, την καλύτερη χρήση της γης και των πόρων, τη βιώσιμη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη διαχείριση της αλυσίδας εφοδιασμού, καθώς και τη στοχευμένη έρευνα και συλλογή δεδομένων. Επίσης, δρομολογεί την αξιολόγηση πιθανών νέων ρυθμιστικών μέτρων για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων στην αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών από την κατανάλωση στην ΕΕ. Ο πρώτος αντιπρόεδρος κ. Φρανς Τίμερμανς, αρμόδιος για τη βιώσιμη ανάπτυξη, δήλωσε: «Τα δάση είναι οι πράσινοι πνεύμονες του πλανήτη μας και πρέπει να τα φροντίζουμε όπως φροντίζουμε τους δικούς μας πνεύμονες. Δεν θα επιτύχουμε τους στόχους μας για το κλίμα αν δεν προστατεύουμε τα δάση του πλανήτη. Τα σημαντικότερα πρωτογενή δάση παγκοσμίως δεν απαντώνται στο έδαφος της ΕΕ, αλλά οι ενέργειές μας ως ατόμων και οι επιλογές πολιτικής μας έχουν σημαντικό αντίκτυπο. Σήμερα στέλνουμε ένα σημαντικό μήνυμα στους πολίτες μας και στους εταίρους μας ανά τον κόσμο ότι η ΕΕ είναι έτοιμη να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο σε αυτόν τον τομέα κατά την επόμενη πενταετία, και πέραν αυτής». Ο αντιπρόεδρος κ. Γίρκι Κάταϊνεν, αρμόδιος για την απασχόληση, την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και την ανταγωνιστικότητα, δήλωσε: «Η δασική κάλυψη του πλανήτη εξακολουθεί να μειώνεται με ανησυχητικό ρυθμό. Με την ανακοίνωση αυτή, εντείνουμε τη δράση της ΕΕ για την καλύτερη προστασία των υφιστάμενων δασών και τη βιώσιμη διαχείρισή τους. Όταν προστατεύουμε τα υφιστάμενα δάση και αυξάνουμε τη δασική κάλυψη κατά βιώσιμο τρόπο, διασφαλίζουμε τα μέσα βιοπορισμού και αυξάνουμε τα έσοδα των τοπικών κοινοτήτων. Τα δάση συνιστούν επίσης έναν ελπιδοφόρο τομέα της πράσινης οικονομίας, με τη δυνατότητα δημιουργίας μεταξύ 10 και 16 εκατομμυρίων αξιοπρεπών θέσεων εργασίας παγκοσμίως. Η ανακοίνωση αυτή αποτελεί σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση». Ο επίτροπος Περιβάλλοντος, Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας, κ. Καρμένου Βέλα, πρόσθεσε τα εξής: «Είναι αναγκαία μια ισχυρότερη και αποτελεσματικότερη ευρωπαϊκή δράση για την προστασία και την αποκατάσταση των δασών, διότι η κατάσταση παραμένει εύθραυστη, παρά τις προσπάθειες που έχουν ήδη καταβληθεί. Η αποψίλωση έχει καταστροφικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, το κλίμα και την οικονομία». Ο επίτροπος Διεθνούς Συνεργασίας και Ανάπτυξης, κ. Νέβεν Μίμιτσα, δήλωσε: «Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με χώρες εταίρους για να προστατεύσουμε και να διαχειριστούμε τα δάση σε όλον τον πλανήτη με βιώσιμο τρόπο. Στόχος είναι η διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας και της παροχής νερού, η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η ανθεκτικότητα και η ειρήνη. Σκοπός είναι να οικοδομήσουμε έναν κόσμο περισσότερο βιώσιμο και συμπεριληπτικό». Η φιλόδοξη ευρωπαϊκή προσέγγιση που περιγράφεται σήμερα αποτελεί μια αντίδραση στη συνεχιζόμενη ευρεία καταστροφή των δασών του πλανήτη· μεταξύ 1990 και 2016 χάθηκε έκταση 1,3 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, που ισοδυναμεί με περίπου 800 γήπεδα ποδοσφαίρου κάθε ώρα. Οι κύριοι παράγοντες αυτής της αποψίλωσης είναι η ζήτηση για τρόφιμα, ζωοτροφές, βιοκαύσιμα, ξυλεία και άλλα βασικά προϊόντα. Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που συνδέονται με την αποψίλωση των δασών είναι η δεύτερη κυριότερη αιτία της κλιματικής αλλαγής, και γι' αυτόν τον λόγο η προστασία των δασών αποτελεί σημαντικό μέρος της ευθύνης μας να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη συμφωνία του Παρισιού. Από οικονομική και κοινωνική άποψη, τα δάση στηρίζουν τα μέσα βιοπορισμού του 25 % περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού και επίσης ενσαρκώνουν αναντικατάστατες πολιτιστικές, κοινωνικές και πνευματικές αξίες. Η ανακοίνωση που εκδόθηκε σήμερα έχει διττό στόχο: την προστασία και τη βελτίωση της υγείας των υφιστάμενων δασών, ιδίως των πρωτογενών δασών, και τη σημαντική αύξηση της βιώσιμης κάλυψης των δασών με βιοποικιλότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Επιτροπή καθόρισε πέντε προτεραιότητες: να μειώσει το αποτύπωμα κατανάλωσης της ΕΕ στη γη και να ενθαρρύνει την κατανάλωση προϊόντων από αλυσίδες εφοδιασμού μηδενικής αποψίλωσης στην ΕΕ· να συνεργαστεί με τις χώρες παραγωγής για τη μείωση των πιέσεων που ασκούνται στα δάση και την εξασφάλιση αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ που δεν συμβάλλει στην αποψίλωση των δασών· να ενισχύσει τη διεθνή συνεργασία για την ανάσχεση της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών και να ενθαρρύνει την αποκατάσταση των δασών· να ανακατευθύνει τη χρηματοδότηση για την υποστήριξη πιο βιώσιμων πρακτικών χρήσης της γης· να στηρίξει τη διαθεσιμότητα, την ποιότητα και την πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τα δάση και τις αλυσίδες εφοδιασμού βασικών προϊόντων, και να υποστηρίξει την έρευνα και την καινοτομία. Οι δράσεις για τη μείωση της κατανάλωσης στην ΕΕ και την ενθάρρυνση της χρήσης προϊόντων από αλυσίδες εφοδιασμού μηδενικής αποψίλωσης των δασών θα διερευνηθούν μέσω της δημιουργίας μιας νέας πολυσυμμετοχικής πλατφόρμας για την αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών, καθώς και τη δημιουργία δασών, που θα συγκεντρώσει ευρύ φάσμα ενδιαφερόμενων μερών. Η Επιτροπή θα ενθαρρύνει επίσης ισχυρότερα συστήματα πιστοποίησης για προϊόντα μηδενικής αποψίλωσης και θα αξιολογήσει πιθανά νομοθετικά μέτρα από την πλευρά της ζήτησης και άλλα κίνητρα. Η Επιτροπή θα συνεργαστεί στενά με τις χώρες εταίρους για να τις βοηθήσει να μειώσουν τις πιέσεις που ασκούνται στα δάση τους και θα εξασφαλίσει ότι οι πολιτικές της ΕΕ δεν συμβάλλουν στην αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών. Θα βοηθήσει τους εταίρους να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν ολοκληρωμένα εθνικά πλαίσια για τα δάση, ενισχύοντας τη βιώσιμη χρήση των δασών και αυξάνοντας τη βιωσιμότητα των αξιακών αλυσίδων που βασίζονται στη δασοκομία. Η Επιτροπή θα εργαστεί επίσης μέσω διεθνών φόρουμ, - όπως ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), ο ΟΗΕ, οι G7 και G20, ο ΠΟΕ και ο ΟΟΣΑ - για την ενίσχυση της συνεργασίας σε δράσεις και πολιτικές στον τομέα αυτό. Η Επιτροπή θα συνεχίσει να διασφαλίζει ότι οι εμπορικές συμφωνίες που διαπραγματεύεται η ΕΕ συμβάλλουν στην υπεύθυνη και βιώσιμη διαχείριση των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού και να ενθαρρύνει το εμπόριο γεωργικών και δασικών προϊόντων που δεν προκαλούν αποψίλωση ή υποβάθμιση των δασών. Η Επιτροπή θα αναπτύξει επίσης μηχανισμούς παροχής κινήτρων για τους μικροκαλλιεργητές προκειμένου να διατηρήσουν και να ενισχύσουν τις υπηρεσίες οικοσυστήματος και να ενστερνιστούν τη βιώσιμη γεωργία και διαχείριση των δασών. Για να βελτιωθεί η διαθεσιμότητα και η ποιότητα των πληροφοριών και η πρόσβαση σε πληροφορίες για τα δάση και τις αλυσίδες εφοδιασμού, η Επιτροπή προτείνει τη δημιουργία ενός παρατηρητηρίου της ΕΕ για την αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών, για την παρακολούθηση και τη μέτρηση των αλλαγών στη δασική κάλυψη του πλανήτη και των σχετικών αιτίων/παραγόντων που τις προκαλούν. Αυτός ο πόρος θα παράσχει στους δημόσιους φορείς, τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις καλύτερη πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τις αλυσίδες εφοδιασμού, ενθαρρύνοντάς τους να γίνουν περισσότερο βιώσιμοι. Η Επιτροπή θα διερευνήσει επίσης τη δυνατότητα ενίσχυσης της χρήσης του δορυφορικού συστήματος παρακολούθησης των δασών του Copernicus. Η Επιτροπή θα εστιάσει στην ανακατεύθυνση της δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης ώστε να συμβάλει στη δημιουργία κινήτρων για τη βιώσιμη διαχείριση των δασών και τη βιώσιμη διαχείριση των δασικών αξιακών αλυσίδων, καθώς και για τη διατήρηση της υφιστάμενης δασικής κάλυψης και τη βιώσιμη αποκατάσταση πρόσθετης δασικής κάλυψης. Από κοινού με τα κράτη μέλη, η Επιτροπή θα εξετάσει τους μηχανισμούς που έχουν τη δυνατότητα να προωθήσουν την πράσινη χρηματοδότηση για τα δάση και να ασκήσουν περαιτέρω μόχλευση καθώς και να αυξήσουν τη χρηματοδότηση. Ιστορικό Η ΕΕ έχει δείξει ότι διαδραματίζει ηγετικό ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο στον εν λόγω τομέα. Από το 2003, η ΕΕ εφαρμόζει το σχέδιο δράσης για την επιβολή της δασικής νομοθεσίας, τη διακυβέρνηση και το εμπόριο (FLEGT) για την καταπολέμηση της παράνομης υλοτομίας και του συναφούς εμπορίου. Σε ανακοίνωση του 2008 για την αποψίλωση των δασών η Επιτροπή καθόρισε τα αρχικά στοιχεία ενός πλαισίου πολιτικής της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του στόχου της ΕΕ για ανάσχεση της παγκόσμιας απώλειας δασικών εκτάσεων έως το 2030 και για τη μείωση της συνολικής αποψίλωσης των τροπικών δασών κατά 50 % έως το 2020. Παρά τις προσπάθειές της, οι στόχοι της ΕΕ που καθορίστηκαν το 2008 είναι απίθανο να επιτευχθούν. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες. Η σημερινή ανακοίνωση είναι το αποτέλεσμα εκτενών διαβουλεύσεων με τα ενδιαφερόμενα μέρη σχετικά με την αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών και την πιθανή δράση της ΕΕ. Σε αυτές περιλαμβάνονταν δύο διασκέψεις το 2014 και το 2017, μια δημόσια διαβούλευση το 2019 και τρεις μελέτες. Η ανακοίνωση ανταποκρίνεται επίσης στα επανειλημμένα αιτήματα του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με τα οποία ζητείται πιο συντονισμένη δράση, ιδίως μέσω της εξάλειψης της αποψίλωσης των δασών από τις αλυσίδες βασικών γεωργικών προϊόντων. Τα δάση διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στις μεγαλύτερες προκλήσεις βιωσιμότητας της εποχής μας, όπως η μείωση της βιοποικιλότητας, η κλιματική αλλαγή και η αύξηση του πληθυσμού. Οι διεθνείς συμφωνίες και δεσμεύσεις αναγνωρίζουν την ανάγκη φιλόδοξης δράσης για την αναστροφή της τάσης αποψίλωσης. Οι εκπομπές από τη χρήση γης και την αλλαγή της χρήσης γης, κυρίως εξαιτίας της αποψίλωσης των δασών, είναι η δεύτερη σημαντικότερη αιτία της κλιματικής αλλαγής (μετά τα ορυκτά καύσιμα), η οποία αντιπροσωπεύει σχεδόν το 12 % όλων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, περισσότερο από ό,τι ο τομέας των μεταφορών. Τα δάση του πλανήτη αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, που προέρχεται από την ατμόσφαιρα και αποθηκεύεται στη βιομάζα και το έδαφος. Η ανάσχεση της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών είναι, επομένως, ζωτικής σημασίας για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Η βιώσιμη αποκατάσταση των υποβαθμισμένων δασών και η δημιουργία νέων δασών μπορεί να αποτελέσει ένα αποτελεσματικό συμπληρωματικό μέτρο στις προσπάθειες για την ανάσχεση της αποψίλωσης των δασών. Εάν προγραμματιστούν ορθά και υλοποιηθούν με πλήρη σεβασμό των αρχών της βιωσιμότητας, τέτοιες αναδασωμένες περιοχές μπορούν να αποφέρουν πολλαπλά οφέλη. Για περισσότερες πληροφορίες Ε&Α Ενημερωτικό δελτίο Ανακοίνωση για την εντατικοποίηση της δράσης της ΕΕ για την προστασία και την αποκατάσταση των δασών του πλανήτη Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής σχετικά με τις δραστηριότητες διαβούλευσης
  23. Η ατμοσφαιρική ρύπανση απειλεί τους πάντες, προειδοποίησαν κατά τη χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος τα Ηνωμένα Έθνη, με 9 στους 10 ανθρώπους στον πλανήτη να αναπνέουν μολυσμένο αέρα. Το φαινόμενο αυτό έχει προκαλέσει μια εντεινόμενη, παγκόσμια κρίση υγείας, η οποία ήδη ευθύνεται για περίπου επτά εκατομμύρια θανάτους ετησίως, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Η καύση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας, για τα μέσα μεταφοράς και για την βιομηχανία συμβάλλει κατά κύριο λόγο στην ατμοσφαιρική ρύπανση, ενώ είναι και η κύρια πηγή των εκπομπών άνθρακα που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η αντιμετώπιση και των δύο αυτών προβλημάτων θα μπορούσε να ωφελήσει σημαντικά τη δημόσια υγεία. Ακολουθούν κάποια σημαντικά γεγονότα αναφορικά με τις επιπτώσεις της ρύπανσης του αέρα στον άνθρωπο: 1. Η ατμοσφαιρική ρύπανση σκοτώνει 800 ανθρώπους την ώρα ή 13 το λεπτό, δηλαδή τρεις φορές περισσότερους από τον ετήσιο αριθμό των θυμάτων της φυματίωσης, της ελονοσίας και του AIDS μαζί. 2. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ίδιοι ρυπαντές συμβάλλουν τόσο στην κλιματική αλλαγή, όσο και στην τοπική ατμοσφαιρική ρύπανση, ανάμεσά τους ο μαύρος άνθρακας ή αιθάλη-- που παράγονται από την αναποτελεσματική καύση σε πηγές όπως οι φούρνοι και οι ντιζελοκινητήρες--και το μεθάνιο. 3. Οι πέντε κυριότερες πηγές της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι η καύση ορυκτών καυσίμων σε εσωτερικούς χώρους, η χρήση ξύλων και άλλων βιομαζών για το μαγείρεμα, η θέρμανση και ηλεκτροδότηση των σπιτιών, η βιομηχανία, ανάμεσά τους και η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας όπως μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα και οι γεννήτριες ντίζελ, τα μέσα μεταφοράς και ειδικά τα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα, η κτηνοτροφία, περιλαμβανομένων των ζώων που παράγουν μεθάνιο και αμμωνία, οι ορυζώνες που παράγουν μεθάνιο και η καύση των γεωργικών απόβλητων, η καύση απόβλητων σε εξωτερικούς χώρους και η υγειονομική ταφή οργανικών απόβλητων. 4. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας από τα νοικοκυριά προκαλεί κάθε χρόνο περίπου 3,8 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους, η μεγάλη πλειονότητα εκ των οποίων στον αναπτυσσόμενο κόσμο, και σχεδόν το 60% από αυτούς τους θανάτους αφορούν γυναικόπαιδα. 5. Το 93% των παιδιών σε όλον τον κόσμο ζουν σε περιοχές όπου τα επίπεδα της ατμοσφαιρικής μόλυνσης ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια που έχει θέσει ο ΠΟΥ, με 600.000 παιδιά κάτω των 15 ετών να έχουν πεθάνει από λοιμώξεις του αναπνευστικού το 2016. 6. Η ρύπανση της ατμόσφαιρας ευθύνεται για το 26% των θανάτων από ισχαιμική καρδιοπάθεια, το 24% των θανάτων από εγκεφαλικά, το 43% από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και το 29% από καρκίνο των πνευμόνων. Σε ό,τι αφορά τα παιδιά (η ρύπανση της ατμόσφαιρας) σχετίζεται, μεταξύ άλλων προβλημάτων υγείας, με την γέννηση λιποβαρών βρεφών, άσθμα, παιδικούς καρκίνους, παχυσαρκία, ανεπαρκή ανάπτυξη των πνευμόνων και αυτισμό. 7. Το 97% των πόλεων σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος με περισσότερους από 100.000 κατοίκους δεν πληρεί τα κατώτερα επίπεδα ποιότητας του αέρα που θέτει ο ΠΟΥ και στις χώρες υψηλού εισοδήματος το 29% των πόλεων απέχει από τα επιτρεπόμενα όρια. 8. Σχεδόν το 25% της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από την ύλη των μικρών σωματιδίων στα αστικά κέντρα προκαλείται από την κίνηση στους δρόμους, το 20% από την καύση οικιακών καυσίμων και το 15% από την λειτουργία των βιομηχανιών, περιλαμβανομένης της παραγωγής ηλεκτρισμού. 9. Η διατήρηση των επιπέδων της υπερθέρμανσης του πλανήτη "αρκετά πιο κάτω" από τους 2 βαθμούς Κελσίου--όπως έχουν δεσμευτεί με τη Συμφωνία των Παρισίων για την Κλιματική Αλλαγή του 2015 να πράξουν οι κυβερνήσεις--θα μπορούσε να σώζει περίπου ένα εκατομμύριο ζωές τον χρόνο έως το 2050 και μόνο μέσω της μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. 10. Στις 15 χώρες που εκπέμπουν τα αέρια που ευθύνονται περισσότερο για την υπερθέρμανση του πλανήτη το κόστος της μόλυνσης της ατμόσφαιρας για τη δημόσια υγεία εκτιμάται ότι ανέρχεται σε περισσότερο από το 4% του ΑΕΠ.
  24. Η ατμοσφαιρική ρύπανση απειλεί τους πάντες, προειδοποίησαν κατά τη χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος τα Ηνωμένα Έθνη, με 9 στους 10 ανθρώπους στον πλανήτη να αναπνέουν μολυσμένο αέρα. Το φαινόμενο αυτό έχει προκαλέσει μια εντεινόμενη, παγκόσμια κρίση υγείας, η οποία ήδη ευθύνεται για περίπου επτά εκατομμύρια θανάτους ετησίως, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Η καύση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας, για τα μέσα μεταφοράς και για την βιομηχανία συμβάλλει κατά κύριο λόγο στην ατμοσφαιρική ρύπανση, ενώ είναι και η κύρια πηγή των εκπομπών άνθρακα που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η αντιμετώπιση και των δύο αυτών προβλημάτων θα μπορούσε να ωφελήσει σημαντικά τη δημόσια υγεία. Ακολουθούν κάποια σημαντικά γεγονότα αναφορικά με τις επιπτώσεις της ρύπανσης του αέρα στον άνθρωπο: 1. Η ατμοσφαιρική ρύπανση σκοτώνει 800 ανθρώπους την ώρα ή 13 το λεπτό, δηλαδή τρεις φορές περισσότερους από τον ετήσιο αριθμό των θυμάτων της φυματίωσης, της ελονοσίας και του AIDS μαζί. 2. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ίδιοι ρυπαντές συμβάλλουν τόσο στην κλιματική αλλαγή, όσο και στην τοπική ατμοσφαιρική ρύπανση, ανάμεσά τους ο μαύρος άνθρακας ή αιθάλη-- που παράγονται από την αναποτελεσματική καύση σε πηγές όπως οι φούρνοι και οι ντιζελοκινητήρες--και το μεθάνιο. 3. Οι πέντε κυριότερες πηγές της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι η καύση ορυκτών καυσίμων σε εσωτερικούς χώρους, η χρήση ξύλων και άλλων βιομαζών για το μαγείρεμα, η θέρμανση και ηλεκτροδότηση των σπιτιών, η βιομηχανία, ανάμεσά τους και η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας όπως μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα και οι γεννήτριες ντίζελ, τα μέσα μεταφοράς και ειδικά τα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα, η κτηνοτροφία, περιλαμβανομένων των ζώων που παράγουν μεθάνιο και αμμωνία, οι ορυζώνες που παράγουν μεθάνιο και η καύση των γεωργικών απόβλητων, η καύση απόβλητων σε εξωτερικούς χώρους και η υγειονομική ταφή οργανικών απόβλητων. 4. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας από τα νοικοκυριά προκαλεί κάθε χρόνο περίπου 3,8 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους, η μεγάλη πλειονότητα εκ των οποίων στον αναπτυσσόμενο κόσμο, και σχεδόν το 60% από αυτούς τους θανάτους αφορούν γυναικόπαιδα. 5. Το 93% των παιδιών σε όλον τον κόσμο ζουν σε περιοχές όπου τα επίπεδα της ατμοσφαιρικής μόλυνσης ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια που έχει θέσει ο ΠΟΥ, με 600.000 παιδιά κάτω των 15 ετών να έχουν πεθάνει από λοιμώξεις του αναπνευστικού το 2016. 6. Η ρύπανση της ατμόσφαιρας ευθύνεται για το 26% των θανάτων από ισχαιμική καρδιοπάθεια, το 24% των θανάτων από εγκεφαλικά, το 43% από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και το 29% από καρκίνο των πνευμόνων. Σε ό,τι αφορά τα παιδιά (η ρύπανση της ατμόσφαιρας) σχετίζεται, μεταξύ άλλων προβλημάτων υγείας, με την γέννηση λιποβαρών βρεφών, άσθμα, παιδικούς καρκίνους, παχυσαρκία, ανεπαρκή ανάπτυξη των πνευμόνων και αυτισμό. 7. Το 97% των πόλεων σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος με περισσότερους από 100.000 κατοίκους δεν πληρεί τα κατώτερα επίπεδα ποιότητας του αέρα που θέτει ο ΠΟΥ και στις χώρες υψηλού εισοδήματος το 29% των πόλεων απέχει από τα επιτρεπόμενα όρια. 8. Σχεδόν το 25% της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από την ύλη των μικρών σωματιδίων στα αστικά κέντρα προκαλείται από την κίνηση στους δρόμους, το 20% από την καύση οικιακών καυσίμων και το 15% από την λειτουργία των βιομηχανιών, περιλαμβανομένης της παραγωγής ηλεκτρισμού. 9. Η διατήρηση των επιπέδων της υπερθέρμανσης του πλανήτη "αρκετά πιο κάτω" από τους 2 βαθμούς Κελσίου--όπως έχουν δεσμευτεί με τη Συμφωνία των Παρισίων για την Κλιματική Αλλαγή του 2015 να πράξουν οι κυβερνήσεις--θα μπορούσε να σώζει περίπου ένα εκατομμύριο ζωές τον χρόνο έως το 2050 και μόνο μέσω της μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. 10. Στις 15 χώρες που εκπέμπουν τα αέρια που ευθύνονται περισσότερο για την υπερθέρμανση του πλανήτη το κόστος της μόλυνσης της ατμόσφαιρας για τη δημόσια υγεία εκτιμάται ότι ανέρχεται σε περισσότερο από το 4% του ΑΕΠ. View full είδηση
  25. Ο Οκτώβριος που πέρασε ήταν ο δεύτερος πιο θερμός στην ιστορία, σύμφωνα με στοιχεία από την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA), η οποία διαθέτει αρχείο δεδομένων από το 1880. Μέχρι στιγμής, το 2018 είναι το τέταρτο πιο θερμό έτος στην ιστορία. Σύμφωνα με τη NOAA, ο Οκτώβριος του 2018 σηματοδοτεί τον 42ο συνεχόμενο Οκτώβριο και τον 406ο συνεχόμενο μήνα με θερμοκρασίες πάνω από το μέσο όρο του 20ου αιώνα. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν παρατηρήθηκαν χαμηλές θερμοκρασίες ρεκόρ τον περασμένο μήνα. Αντ' αυτού, καταγράφηκαν υψηλές θερμοκρασίες ρεκόρ από τον Ατλαντικό και τον Ινδικό Ωκεανό ως την Αλάσκα, τη Ρωσία, την Αυστραλία και την κεντρική Αφρική. Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία τον Οκτώβριο ήταν 0,86 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο του 20ου αιώνα σε ξηρά και θάλασσα. Μόνο ο Οκτώβριος του 2015 ήταν πιο θερμός, κατά 0,99 βαθμούς πάνω από το μέσο όρο. Ξεχωριστές αναλύσεις από το Ινστιτούτο Γκόνταρντ της NASA και την Μετεωρολογική Υπηρεσία της Ιαπωνίας, υπολόγισαν επίσης ότι ο Οκτώβριος του 2018 ήταν ο δεύτερος θερμότερος στην ιστορία. Η NASA υπολόγισε τη μέση θερμοκρασία της Γης στους 0,99 βαθμούς Κελσίου πάνω από το μέσο όρο του 1951-1980, πίσω μόνο από τον Οκτώβριο του 2015 με 1,08 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο. Στους πόλους, η Αρκτική σημείωσε την τρίτη μικρότερη ποσότητα θαλάσσιου πάγου για το μήνα από τότε που ξεκίνησαν οι μετρήσεις το 1979. Στην Ανταρκτική, η έκταση των πάγων στη θάλασσα ήταν στο τέταρτο μικρότερο επίπεδο για το μήνα Οκτώβριο.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.