Αναζήτηση στην κοινότητα

Αποτυχία της χώρας μας να εφαρμόσει τις προβλέψεις του νόμου για τα πλαστικά μιας χρήσης προκύπτει μέσα από την πρώτη έκθεση για την πορεία εφαρμογής του νόμου, την οποία δίνει σήμερα στη δημοσιότητα το WWF Ελλάς. Σχεδόν 21 μήνες μετά τη ψήφιση της σχετικής νομοθεσίας, η οποία κινούνταν σε θετική κατεύθυνση, φαίνεται πως η κυβέρνηση αδυνατεί να εφαρμόσει ορθά το νόμο που η ίδια ψήφισε για τον περιορισμό της κατανάλωσης πλαστικών μιας χρήσης και άρα τον περιορισμό της πλαστικής ρύπανσης. Η πλαστική ρύπανση αποτελεί μια μεγάλη παγκόσμια απειλή για το θαλάσσιο και το χερσαίο περιβάλλον. Συγκεκριμένα, κάθε χρόνο διαρρέουν στους ωκεανούς 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών. Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι μόνο στις ελληνικές θάλασσες καταλήγουν ετησίως 11.500 τόνοι πλαστικών. Η κατανάλωση των πλαστικών μιας χρήσης αυξάνεται όλο και περισσότερο, πράγμα που οδήγησε την ΕΕ να εκδώσει το 2019 οδηγία για τη μείωση των επιπτώσεων από την πλαστική ρύπανση (ΕΕ 2019/904). Με νόμο που εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2020 (ν. 4736/2020), η Ελλάδα έγινε μια από τις πρώτες χώρες της ΕΕ που ενσωμάτωσε στο εθνικό δίκαιο την εν λόγω οδηγία, εκπλήσσοντας θετικά. Ο νόμος, έχοντας ως βασικό στόχο τη σταδιακή μείωση της πλαστικής ρύπανσης, προβλέπει μια σειρά από ρυθμίσεις για την κατάργηση ορισμένων προβληματικών πλαστικών μιας χρήσης, τον περιορισμό σειράς άλλων πλαστικών προϊόντων και την ορθολογική διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων που προκύπτουν. (AP Photo/Darko Vojinovic) Ωστόσο, μέχρι σήμερα, οι επιδόσεις της χώρας μας στην εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου βρίσκονται επιεικώς κάτω από τη βάση, όπως επισημαίνειτο WWF Ελλάς. Σε μια προσπάθεια να ενημερώσει τους πολίτες αλλά και να ενθαρρύνει την κυβέρνηση να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, παρουσιάζει την πρώτη έκθεση αξιολόγησης της πορείας εφαρμογής του νόμου 4736/2020 για τον περιορισμό της ρύπανσης από πλαστικά είδη μιας χρήσης. Η περιβαλλοντική οργάνωση κατέγραψε την υφιστάμενη κατάσταση σε σχέση με τις προβλέψεις του νόμου και καταλήγει στο συμπέρασμα πως η πολιτική της κυβέρνησης για τα πλαστικά μιας χρήσης μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «δεσμεύσεις χωρίς εφαρμογή». Το μόνο θετικό σημείο που καταγράφει η έκθεση είναι η εφαρμογή κάποιων ρυθμίσεων του νόμου για τα πλαστικά μπουκάλια. Πολλές επιχειρήσεις έχουν κινητοποιηθεί και ήδη διαθέτουν στην αγορά πλαστικές φιάλες από PET που περιέχουν ανακυκλωμένο πλαστικό πάνω από 25%, αλλά και μπουκάλια με προσαρτημένα καπάκια, παρότι δίνεται περιθώριο εφαρμογής των μέτρων αυτών μέχρι τον Ιανουάριο του 2025 και τον Ιούλιο του 2024, αντίστοιχα. Παρακάτω ακολουθούν κάποια από τα πλέον προβληματικά σημεία στην εφαρμογή του νόμου: Α. Τα πλαστικά καλαμάκια εξακολουθούν να κατακλύζουν την αγορά. Βάσει του νόμου, 9 πλαστικά είδη μιας χρήσης (μπατονέτες, μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, αναδευτήρες ποτών, στηρίγματα μπαλονιών, περιέκτες τροφίμων και ποτών από φελιζόλ) θα έπρεπε να τεθούν εκτός αγοράς από 3/7/2021 και το αργότερο έως 3/5/2022. Στην πράξη όμως εξακολουθούμε να παρατηρούμε υπερβολική κατανάλωση σε πλαστικά καλαμάκια, μιας και όπως φαίνεται, ελλείψει ελέγχων, έχει δημιουργηθεί ένα παρακύκλωμα παράνομης διάθεσης αυτών των ειδών. Β. Κακή εφαρμογή των ρυθμίσεων για πλαστικά κύπελλα και φαγητοδοχεία. Ο νόμος επιβάλλει από 1/1/2022 εισφορά 5 λεπτών για κάθε κύπελλο ή φαγητοδοχείο μιας χρήσης και 5 λεπτά για το καπάκι τους. Προβλέπει επίσης να ενημερώνονται οι πολίτες για τη δυνατότητα να ψωνίζουν με δικό τους σκεύος τρόφιμα και ποτά από λιανεμπόριο και καταστήματα εστίασης και να κερδίζουν έκπτωση. Στην πράξη όμως, τα καταστήματα στη συντριπτική τους πλειονότητα δεν ενημερώνουν τους πολίτες για τη δυνατότητα αγορών με δικά τους σκεύη, ενώ καταγγελίες από φορείς της αγοράς αναφέρουν πως σε αρκετές περιπτώσεις η εισφορά έχει ενσωματωθεί στην τελική τιμή πώλησης των προϊόντων και δεν αποδίδεται το περιβαλλοντικό τέλος στην Πολιτεία, πράγμα που οδηγεί σε απώλεια εσόδων για το κράτος της τάξης των πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Γ. Δημόσιες βρύσες μόνο στα χαρτιά. Ο νόμος περιλαμβάνει διάταξη βάσει της οποίας οι δήμοι υποχρεώνονται από 1/7/2021 να διαθέτουν κοινόχρηστες βρύσες προς δωρεάν διάθεση πόσιμου νερού σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και σε δημοτικές παιδικές χαρές, καθώς και να επεκτείνουν το δίκτυο με κοινόχρηστες βρύσες σε χώρους συνάθροισης κοινού εντός των ορίων της αρμοδιότητάς τους. Στην πράξη, οι δημόσιες βρύσες εξακολουθούν να αποτελούν είδος προς εξαφάνιση σχεδόν στο σύνολο των μεγάλων αστικών κέντρων και δεν έχει προχωρήσει επαρκώς η επέκτασή τους. Δ. Άκρως προβληματικές μεθοδεύσεις στη δημιουργία συστήματος επιστροφής εγγύησης για πλαστικά μπουκάλια. Με τον νόμο προβλεπόταν να λειτουργεί από τις 5/1/2023 -δηλαδή σε λιγότερο από 5 μήνες από σήμερα- ένα πανελλαδικό σύστημα επιστροφής εγγύησης για τα πλαστικά μπουκάλια (αλλά και για μπουκάλια γυαλιού και αλουμινίου). Βάσει αυτού, ο καταναλωτής κατά την αγορά ενός προϊόντος σε πλαστικό μπουκάλι καταβάλλει ένα έξτρα τίμημα, το οποίο θα λαμβάνει πίσω όταν επιστρέφει το άδειο μπουκάλι σε σημεία επιστροφής. Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως αυτό το σύστημα είναι το πλέον κατάλληλο για να καταφέρει η χώρα να συλλέγει και να οδηγεί στην ανακύκλωση σχεδόν το σύνολο των 2-2,5 δισεκατομμυρίων πλαστικών μπουκαλιών που καταναλώνονται στην Ελλάδα σε ετήσια βάση. Όμως, στην πράξη παρατηρούμε δυσοίωνες εξελίξεις γύρω από την εφαρμογή του. Ο νόμος 4736/2020 προέβλεπε την ύπαρξη ενός ενιαίου πανελλαδικού συστήματος, όμως με νόμο του Ιουλίου 2021 (ν. 4819/2021) καταργήθηκε αυτή η πρόβλεψη και δίνεται το πράσινο φως για δημιουργία πολλών συστημάτων επιστροφής εγγύησης. Αυτό είναι κάτι που πολλοί φορείς της αγοράς, αλλά και το WWF Ελλάς, θεωρούν καταστροφικό, μιας και είναι πολύ πιθανό να παρατηρηθούν παλινωδίες και φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των συστημάτων. Επιπρόσθετα, ενώ ο νόμος του 2020 (ν. 4736/2020) όριζε την 5η Ιανουαρίου 2023 ως ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του συστήματος επιστροφής εγγύησης, με πρόσφατο νόμο που εκδόθηκε πριν λίγες μέρες (ν. 4964/2022), η έναρξη λειτουργίας μετατίθεται για τις 3 Ιουλίου 2023. Παράλληλα, ο νόμος του 2020 προέβλεπε πως έως τις 3/7/2021 θα έπρεπε να είχε εκδοθεί κοινή υπουργική απόφαση σχετικά με το πεδίο και πλαίσιο εφαρμογής του συστήματος επιστροφής εγγύησης. Όμως τελικά αυτή η απόφαση εκδόθηκε με ένα χρόνο καθυστέρηση (στις 21/7/2022) και τα περιεχόμενά της περισσότερο συσκοτίζουν παρά δίνουν ένα σαφές στίγμα για την εφαρμογή του συστήματος. Η υπουργική απόφαση μάλιστα ορίζει με σχεδόν αυθαίρετο τρόπο ένα εγγυοδοτικό αντίτιμο της τάξης των 0,10-0,15€ για κάθε φιάλη, τιμή πολύ χαμηλή σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν εμπειρία στην εφαρμογή συστήματος εγγυοδοσίας (πχ. Γερμανία και Ολλανδία 0,25€). Βάσει της εμπειρίας από άλλες χώρες της ΕΕ, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένα σύστημα επιστροφής εγγύησης θα πρέπει όλες οι λεπτομέρειες λειτουργίας του να έχουν οριστεί τουλάχιστον 12-18 μήνες πριν την έναρξη λειτουργίας και να έχει λάβει χώρα εκτενής διάλογος και κατάρτιση όλων των εμπλεκομένων. Παρά την παράταση που δόθηκε για την έναρξη λειτουργίας της εγγυοδοσίας, είναι πολύ πιθανό να προκύψουν νέες καθυστερήσεις ή η εφαρμογή να ξεκινήσει με κακό τρόπο. Οδηγός αντικατάστασης και ανακύκλωσης πλαστικών Παράλληλα με την παραπάνω έκθεση, το WWF Ελλάς δίνει σήμερα στη δημοσιότητα και τη νέα ανανεωμένη έκδοση του «Οδηγού αντικατάστασης και ανακύκλωσης πλαστικών». Μέσω του Οδηγού, οι πολίτες μπορούν να ενημερωθούν για την ανακυκλωσιμότητα ή μη των πλαστικών μιας χρήσης που κατακλύζουν την αγορά, καθώς και να μάθουν περισσότερα για την αντικατάσταση αυτών των ειδών με άλλες εναλλακτικές λύσεις ή προϊόντα. «Οι νόμοι από μόνοι τους δεν επαρκούν για να περιοριστεί η πλαστική ρύπανση. Εάν δεν συνοδευτούν από καλή εφαρμογή και ουσιαστικούς και συστημικούς ελέγχους, οι νόμοι αποτελούν κενό γράμμα. Αν η κυβέρνηση εξακολουθεί να θεωρεί πως η πλαστική ρύπανση είναι πρόβλημα, τότε ήρθε η ώρα να εφαρμόσει σωστά τον νόμο που η ίδια θέσπισε και να κάνει σαφές πως δεν θα υπάρξουν άλλες εκπτώσεις», δηλώνει ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος προγραμμάτων μείωσης αποτυπώματος του WWF Ελλάς. «Η πλαστική ρύπανση δεν είναι ένα αόριστο ζήτημα, αλλά μια υπαρκτή απειλή που καταστρέφει το περιβάλλον, θέτει σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα και τον άνθρωπο και υποβαθμίζει το τουριστικό προϊόν της χώρας μας. Η μείωση της πλαστικής ρύπανσης απαιτεί τη συνδρομή όλων: Πολιτείας, επιχειρήσεων και πολιτών. Τη στιγμή που δεν γίνεται καμία ουσιαστική ενημέρωση από τη μεριά της Πολιτείας προς τους πολίτες για τις ενέργειες που μπορούν να κάνουν, ώστε να περιοριστεί η υπερκατανάλωση πλαστικών μιας χρήσης, είναι υποχρέωσή μας να καλύψουμε αυτό το κενό και να προσφέρουμε πρακτική πληροφόρηση σε όλους». Δείτε την έκθεση εδώ: https://wwfeu.awsassets.panda.org/downloads/ekthesi_axiologisis_nomos_plastika_mias_xrisis.pdf View full είδηση

Το «TrashBoom» κατασκευάζεται από τοπικά διαθέσιμα υλικά και χρησιμοποιεί απλή τεχνολογία χαμηλού κόστους. Η εταιρεία Plastic Fischer με έδρα τη Γερμανία εφηύρε ένα πλωτό φράγμα που έχει ως στόχο να αποτρέψει την είσοδο τόνων πλαστικών απορριμμάτων στους ωκεανούς. Το «TrashBoom» όπως ονομάζεται, κατασκευάζεται από τοπικά διαθέσιμα υλικά και χρησιμοποιεί απλή τεχνολογία χαμηλού κόστους. Ιδρυτές της Plastic Fischer είναι τρεις Γερμανοί φοιτητές- ο Γκέοργκ, ο Μόριτς και ο Κάρστεν- οι οποίοι σκέφτηκαν την ιδέα του πλωτού φράγματος το 2019 μετά από ένα ταξίδι τους στο Βιετνάμ. Κατά τη διάρκεια της διαμονής τους σε ένα διαμέρισμα στο Ca Mau, συνειδητοποίησαν ότι η θέα του ποταμού από το μπαλκόνι τους ήταν στην πραγματικότητα ένα ρεύμα από πλαστικό, φελιζόλ και άλλα απορρίμματα που επέπλεαν στην επιφάνεια του νερού και κατευθύνονταν προς τον ωκεανό. Το ταξίδι αυτό τους έκανε να συνειδητοποιήσουν την παγκόσμια κρίση του πλαστικού που απειλεί τον κόσμο: 8 έως 12 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών απορριμμάτων καταλήγουν στους ωκεανούς ετησίως. Ένας πλωτός φράχτης κατασκευασμένος από τοπικά υλικά Μετά το ταξίδι τους, ο Γκέοργκ είχε την ιδέα να κατασκευάσει έναν υδροτροχό που συλλέγει αυτόματα το πλαστικό από το ποτάμι και το μεταφέρει στην ακτή. Τον Ιανουάριο του 2019 κατάφεραν να τον κατασκευάσουν και όταν τον δοκίμασαν, λειτούργησε άψογα. Παρακινούμενος από αυτό το επιτυχημένο πιλοτικό πρόγραμμα, ο Georg αποφάσισε να ιδρύσει την Plastic Fischer μαζί με τον Κάρστεν και τον Μόριτς τον Απρίλιο του 2019. Όταν μετακόμισαν στην Ινδονησία τον Ιούνιο του 2019, δοκίμασαν αμέσως την ιδέα τους σε πραγματικό περιβάλλον. Δυστυχώς όμως, ο τροχός δεν λειτούργησε λόγω της χαμηλής ταχύτητας ροής των ποταμών που οφειλόταν στην ξηρασία. Στη συνέχεια, αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Μπαντούνγκ, όπου βρίσκεται ο ποταμός Citarum, ένας από τους πιο μολυσμένους ποταμούς στον κόσμο. Οι τρεις άντρες ένωσαν τις δυνάμεις τους με τον στρατό της χώρας που ήταν υπεύθυνος για τον καθαρισμό του ποταμού. Τότε προέκυψε η ιδέα του «TrashBoom»: ενός πλωτού φράχτη κατασκευασμένου από τοπικά διαθέσιμα υλικά που εμποδίζει το πλαστικό να κατευθυνθεί στον ωκεανό. Τα πλαστικά απορρίμματα συλλέγονται χειροκίνητα από τα συστήματα σε καθημερινή βάση και μεταφέρονται σε εγκαταστάσεις διαλογής. Όλα τα ανακυκλώσιμα υλικά επανεισάγονται στην αλυσίδα εφοδιασμού. Ωστόσο, η πλειονότητα των υλικών που συλλέγονται δεν είναι ανακυκλώσιμα και, ως εκ τούτου, αποστέλλονται για θερμική επεξεργασία σε πιστοποιημένες εγκαταστάσεις αποτέφρωσης. (Plastic Fischer) Δημιουργία θέσεων εργασίας για τις τοπικές κοινότητες Τον Ιανουάριο, η Plastic Fischer σε συνεργασία με την Allianz, ξεκίνησε τη λειτουργία της στην πόλη Trivandrum της Ινδίας, δημιουργώντας παράλληλα θέσεις εργασίας για τις τοπικές κοινότητες. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, για τα επόμενα τρία χρόνια, η εταιρεία στοχεύει να συλλέξει περισσότερους από 550 μετρικούς τόνους ποτάμιου πλαστικού και να αποτρέψει την είσοδό του στους ωκεανούς. Επί του παρόντος, η εταιρεία δραστηριοποιείται στην Ινδία (Μπανγκαλόρ/Βαρανάσι), στην Ινδονησία (Μπαντούνγκ), ενώ ετοιμάζει και ένα έργο στο Βιετνάμ. Στόχος της είναι να επεκταθεί και σε άλλες πόλεις της Ινδίας και της Ινδονησίας, όπου υπάρχουν πολλά μολυσμένα ποτάμια. «Είμαστε πολύ περήφανοι που καταφέραμε να παρακινήσουμε και άλλες εταιρείες όπως π.χ. η Sungai Watch, η Pangea Movement και άλλες ΜΚΟ να αντιγράψουν την προσέγγισή μας και να σταματήσουν τα πλαστικά στα ποτάμια χρησιμοποιώντας χαμηλού κόστους τεχνολογία», δήλωσαν οι ιδρυτές. Η εταιρεία πέτυχε και μια άλλη συνεργασία, αυτή τη φορά με το «Make A Change World» στο Μπαλί για να κατασκευάσει σε ελάχιστο χρόνο, ένα δεύτερο TrashBoom πλήρους κλίμακας. Σύμφωνα με την ομάδα σχεδιασμού, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ επικρότησε αυτή τη δράση και μοιράστηκε μια ανάρτηση της Plastic Fischer στα κανάλια του. Η ανοιχτού κώδικα τεχνολογία που χρησιμοποιεί η Plastic Fischer είναι διαθέσιμη δωρεάν στον ιστότοπο της εταιρείας. ΠΗΓΗ: Designboom Σύνταξη Εύη Τσιριγωτάκη - https://water-waste.gr/ View full είδηση

H Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε νέους κανόνες για την ασφάλεια των ανακυκλωμένων πλαστικών υλικών και αντικειμένων που προορίζονται για συσκευασίες τροφίμων. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Επιτροπής, ο νέος κανονισμός θα θέσει σαφείς κανόνες για να διασφαλίσει ότι το ανακυκλωμένο πλαστικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια σε συσκευασίες τροφίμων στην ΕΕ. Θα συμβάλει στην αύξηση της συνολικής βιωσιμότητας του συστήματος τροφίμων και στην επίτευξη των στόχων του Σχεδίου Δράσης για την Κυκλική Οικονομία. Ο Αντιπρόεδρος για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία Φρανς Τίμερμανς δήλωσε: «Για να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τις πρωτογενείς πρώτες ύλες και να οικοδομήσουμε μια πλήρως κυκλική οικονομία, πρέπει να ενισχύσουμε την αγορά ανακυκλωμένων πλαστικών και να μειώσουμε σημαντικά τα πλαστικά απόβλητα στον τομέα των τροφίμων και πέρα. Τα πλαστικά είναι χρήσιμα για τη διατήρηση των τροφίμων, αλλά η χρήση τους πρέπει να είναι βιώσιμη. Οι σημερινοί νέοι κανόνες επιτρέπουν στους κατασκευαστές τροφίμων να χρησιμοποιούν περισσότερα ανακυκλωμένα πλαστικά στις συσκευασίες τροφίμων. Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προς την ασφαλή και βιώσιμη χρήση των ανακυκλωμένων πλαστικών στον τομέα των τροφίμων». Από την πλευρά της, η Επίτροπος αρμόδια για την υγεία και την ασφάλεια των τροφίμων Στέλλα Κυριακίδου δήλωσε: «Η ΕΕ χρειάζεται νέους κανόνες για την παραγωγή ασφαλών ανακυκλωμένων πλαστικών που μπορούν να εμπιστευτούν οι επιχειρήσεις τροφίμων και οι καταναλωτές. Καθώς περίπου το 50% όλων των πλαστικών συσκευασιών στην ΕΕ χρησιμοποιούνται για προϊόντα διατροφής, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αυτός ο τομέας μπορεί να μεταβεί σε μια πιο βιώσιμη παραγωγή τροφίμων με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα – η χρήση περισσότερων ανακυκλωμένων πλαστικών είναι το κλειδί για να επιτευχθεί αυτό.». Ο νέος κανονισμός καθιστά δυνατή την έγκριση διαδικασιών ανακύκλωσης για την κατασκευή ασφαλών ανακυκλωμένων πλαστικών υλικών για χρήση σε συσκευασίες τροφίμων. Θα βοηθήσει επίσης τη βιομηχανία ανακύκλωσης να δημιουργήσει κατάλληλους τρόπους για την ανακύκλωση πλαστικών που επί του παρόντος δεν μπορούν να ανακυκλωθούν σε συσκευασίες τροφίμων. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) θα έχει μια σαφέστερη βάση για την αξιολόγηση της καταλληλότητας των τεχνολογιών ανακύκλωσης και της ασφάλειας του ανακυκλωμένου πλαστικού στις συσκευασίες τροφίμων που κατασκευάζονται με διαδικασίες που χρησιμοποιούν αυτές τις τεχνολογίες. View full είδηση

Η παραγωγή πλαστικού και τα πλαστικά απορρίμματα θα αυξηθούν κατά πολύ ως το 2060, παρά το γεγονός ότι έχουν ληφθεί αυστηρά ρυθμιστικά μέτρα σε παγκόσμιο επίπεδο, προειδοποίησε σήμερα ο Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ). Αν δεν γίνει κάτι, η παραγωγή πλαστικού σχεδόν θα τριπλασιαστεί σε σχέση με το 2019, περνώντας από τους 460 εκατομμύρια τόνους στους 1.231 εκατομμύρια τόνους, ενώ αντίστοιχη θα είναι η αύξηση και του όγκου των πλαστικών απορριμμάτων, από τους 353 εκ. τόνους σε 1.014 εκ. τόνους, σύμφωνα με την έκθεση για τις «παγκόσμιες προοπτικές των πλαστικών: σενάρια δράσης με ορίζοντα το 2060». Ο ΟΗΕ ξεκίνησε στις αρχές Μαρτίου διαπραγματεύσεις για μια παγκόσμια συμφωνία κατά της μόλυνσης από το πλαστικό, μια μάστιγα που απειλεί το περιβάλλον και πλήττει τη βιοποικιλότητα. Όμως το σχετικό κείμενο δεν αναμένεται πριν το 2024. Εκατοντάδες εκατομμύρια τόνοι πλαστικών που παράγονται κάθε χρόνο και οι οποίοι διασπώνται σε μικροπλαστικά εντοπίζονται στους ωκεανούς, στους πάγους, στον ανθρώπινο οργανισμό, στα ζώα ακόμη και σε δείγματα αέρα που ελήφθησαν από τις κορυφές βουνών. Ο ΟΟΣΑ εξέτασε δύο σενάρια με ενισχυμένα μέτρα για όλο τον κύκλο ζωής των πλαστικών (παραγωγή, χρήση, ανακύκλωση ή εξάλειψη). Το πρώτο σενάριο «περιφερειακής δράσης» προβλέπει διαφορετικές χώρες να αναλαμβάνουν διαφορετικές δεσμεύσεις, με τις πιο πλούσιες χώρες μέλη του ΟΟΣΑ να υιοθετούν πιο φιλόδοξα μέτρα. Το δεύτερο σενάριο, «της παγκόσμιας φιλοδοξίας», προβλέπει «ένα σύνολο πολύ αυστηρών μέτρων για τη μείωση των πλαστικών απορριμμάτων παγκοσμίως με στόχο σχεδόν τον εκμηδενισμό τους ως το 2060». Αλλά ακόμη και με βάση αυτά τα σενάρια, η χρήση πλαστικών και η παραγωγή απορριμμάτων θα αυξηθούν σημαντικά. Μείωση θα σημειώσουν σε σχέση με τα επίπεδα του 2019 ο όγκος των απορριμμάτων η επεξεργασία των οποίων δεν είναι σωστή και αυτός των απορριμμάτων που καταλήγουν αυτούσια στη φύση. Ωστόσο αν δεν γίνει τίποτα, ο όγκος των πλαστικών που συγκεντρώνεται στους υδάτινους πόρους θα τριπλασιαστεί στους ποταμούς και τις λίμνες και σχεδόν θα πενταπλασιαστεί στους ωκεανούς. Εξάλλου ο ΟΟΣΑ εκτίμησε ότι και τα δύο σενάρια μείωσης του πλαστικού μπορούν να εφαρμοστούν «με ένα σχετικά μικρό κόστος σε σχέση με το ΑΕΠ» των χωρών. View full είδηση

Καθώς η ποσότητα των βλαβερών πλαστικών απορριμμάτων στους ωκεανούς και τις θάλασσες αυξάνεται όλο και περισσότερο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει νέους κανόνες για ολόκληρη την ΕΕ, οι οποίοι βάζουν στο στόχαστρο τα 10 πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης που συναντάμε περισσότερο στις παραλίες και τις θάλασσες της Ευρώπης, καθώς και τα απολεσθέντα και εγκαταλελειμμένα αλιευτικά εργαλεία. Μεταξύ αυτών είναι τα μαχαιροπίρουνα, τα καλαμάκια, τα πιάτα, οι μπατονέτες αλλά και μερικώς τα ποτήρια και μπουκάλια μιας χρήσης. Όλα μαζί αυτά τα προϊόντα αποτελούν το 70% του συνόλου των θαλάσσιων απορριμμάτων. Οι νέοι κανόνες είναι αναλογικοί και σχεδιασμένοι για κάθε περίπτωση χωριστά, ώστε να επιτυγχάνονται τα βέλτιστα αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει ότι διαφορετικά μέτρα θα εφαρμόζονται για διαφορετικά προϊόντα. Όταν υπάρχουν εναλλακτικά προϊόντα άμεσα διαθέσιμα και οικονομικά προσιτά, τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης θα απαγορεύονται από την αγορά.Όσον αφορά τα προϊόντα για τα οποία δεν υπάρχουν σαφείς εναλλακτικές επιλογές, δίνεται έμφαση στον περιορισμό της χρήσης τους μέσω μείωσης της κατανάλωσης σε εθνικό επίπεδο, απαιτήσεων σχεδιασμού και επισήμανσης, καθώς και υποχρεώσεων των κατασκευαστών τους για διαχείριση των αποβλήτων/καθαρισμό. Χάρη στους νέους κανόνες, η Ευρώπη θα πρωτοστατεί σε ένα ζήτημα παγκοσμίων διαστάσεων. Ο πρώτος αντιπρόεδρος της Επιτροπής και επίτροπος Βιώσιμης Ανάπτυξης Φρανς Τίμερμανς δήλωσε τα εξής:«Η παρούσα Επιτροπή υποσχέθηκε να είναι μεγάλη στα μεγάλα ζητήματα και να αφήνει τα υπόλοιπα στα κράτη μέλη. Τα πλαστικά απόβλητα είναι αναμφισβήτητα ένα σημαντικό πρόβλημα και οι Ευρωπαίοι οφείλουν να συνεργαστούν για να το αντιμετωπίσουν, επειδή τα απόβλητα αυτά καταλήγουν στον αέρα που αναπνέουμε, στο έδαφός μας, στις θάλασσές μας, και στα τρόφιμά μας. Χάρη στις σημερινές προτάσεις, τα πλαστικά μιας χρήσης θα μειωθούν στα ράφια των σουπερμάρκετ μέσω μιας σειράς μέτρων. Θα απαγορεύσουμε ορισμένα από αυτά τα είδη και θα τα αντικαταστήσουμε με άλλα καθαρότερα, ώστε οι καταναλωτές να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούν τα αγαπημένα τους προϊόντα». Ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής και επίτροπος αρμόδιος για την Απασχόληση, την Ανάπτυξη, τις Επενδύσεις και την Ανταγωνιστικότητα Γίρκι Κάταϊνεν,πρόσθεσε: «Τα πλαστικά αντικείμενα μπορεί να είναι καταπληκτικά, αλλά πρέπει να τα χρησιμοποιούμε πιο υπεύθυνα. Τα πλαστικά μιας χρήσης δεν είναι έξυπνη οικονομική ή περιβαλλοντική επιλογή, και οι σημερινές προτάσεις θα βοηθήσουν τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές να στραφούν προς βιώσιμα εναλλακτικά προϊόντα. Πρόκειται για μια ευκαιρία για την Ευρώπη να πρωτοστατήσει δημιουργώντας προϊόντα που θα ζητά ο κόσμος για τις επόμενες δεκαετίες, και αποκομίζοντας μεγαλύτερη οικονομική αξία από τους πολύτιμους και περιορισμένους πόρους μας. Με τον στόχο της συλλογής πλαστικών φιαλών που θέτουμε, θα εξασφαλίσουμε τις αναγκαίες ποσότητες πλαστικού για μια ακμάζουσα βιομηχανία ανακύκλωσης πλαστικών». Σε ολόκληρο τον κόσμο, τα πλαστικά υλικά αποτελούν το 85% των θαλάσσιων απορριμμάτων και συχνά καταλήγουν στο πιάτο μας αλλά και στους πνεύμονές μας, ενώ είναι ακόμη άγνωστες οι επιπτώσεις στην υγεία μας από τα μικροπλαστικά που περιέχονται στον αέρα, στο νερό και στα τρόφιμα. Η αντιμετώπιση του προβλήματος των πλαστικών είναι επιτακτική ανάγκη, μπορεί μάλιστα να προσφέρει νέες ευκαιρίες για καινοτομία, ανταγωνιστικότητα και δημιουργία θέσεων εργασίας. Οι επιχειρήσεις θα αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα: η εφαρμογή ενιαίου συνόλου κανόνων σε ολόκληρη την αγορά της ΕΕ θα λειτουργήσει ως εφαλτήριο για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που θα μπορέσουν να αναπτύξουν οικονομίες κλίμακας και να είναι πιο ανταγωνιστικές στην παγκόσμια αγορά όπου η ζήτηση για βιώσιμα προϊόντα έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Μέσω της καθιέρωσης συστημάτων επαναχρησιμοποίησης (π.χ. συστημάτων εγγύησης και επιστροφής) οι επιχειρήσεις θα εξασφαλίσουν σταθερό εφοδιασμό σε υψηλής ποιότητας υλικά. Σε άλλες περιπτώσεις, το κίνητρο για την αναζήτηση εναλλακτικών, πιο βιώσιμων λύσεων, μπορεί να δώσει στις επιχειρήσεις το τεχνολογικό προβάδισμα έναντι των παγκόσμιων ανταγωνιστών τους. Διαφορετικά μέτρα για διαφορετικά προϊόντα Μετά τη θέσπιση ρυθμίσεων για τη χρήση της πλαστικής σακούλας το 2015, το 72% των Ευρωπαίων δηλώνει ότι έχει μειώσει τη χρήση της (Ευρωβαρόμετρο). Η ΕΕ στρέφει σήμερα την προσοχή της στα 10 πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης και στα αλιευτικά εργαλεία, που αποτελούν μαζί το 70% των θαλάσσιων απορριμμάτων στην Ευρώπη. Οι νέοι κανόνες θα επιφέρουν: Απαγόρευση ορισμένων πλαστικών προϊόντων: Όταν υπάρχουν εναλλακτικά προϊόντα άμεσα διαθέσιμα και οικονομικά προσιτά, τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης θα απαγορεύονται από την αγορά. Η απαγόρευση θα ισχύσει για μπατονέτες, μαχαιροπήρουνα, πιάτα, καλαμάκια και αναδευτήρες και καλαμάκια στήριξης μπαλονιών από πλαστικό, τα οποία θα πρέπει να κατασκευάζονται αποκλειστικά από πιο βιώσιμα υλικά. Πλαστικά δοχεία αναψυκτικών μιας χρήσης θα επιτρέπονται στη αγορά μόνο εφόσον το πώμα ή το καπάκι τους δεν αποσπάται. Στόχοι μείωσης της κατανάλωσης: Τα κράτη μέλη θα πρέπει να περιορίσουν τη χρήση πλαστικών δοχείων τροφίμων και ποτηριών,καθορίζοντας εθνικούς στόχους μείωσης, προσφέροντας εναλλακτικά προϊόντα στα σημεία πώλησης, ή διασφαλίζοντας ότι τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης θα επιβαρύνονται από κάποιο τέλος. Υποχρεώσεις των κατασκευαστών: Οι κατασκευαστές θα συμμετέχουν στο κόστος της διαχείρισης αποβλήτων και του καθαρισμού, καθώς και των μέτρων ευαισθητοποίησης για δοχεία, συσκευασίες και περιτυλίγματα τροφίμων (π.χ. τσιπς και ζαχαρωτά), δοχεία και κύπελλα για ποτά, προϊόντα καπνού με φίλτρο (π.χ. αποτσίγαρα), υγρά μαντηλάκια, μπαλόνια και λεπτές πλαστικές σακούλες. Θα δοθούν επίσης κίνητρα για την ανάπτυξη λιγότερο ρυπογόνων εναλλακτικών λύσεων για τα προϊόντα αυτά· Στόχοι συλλογής: Τα κράτη μέλη θα υποχρεούνται να συλλέγουν το 90% των πλαστικών δοχείων για ποτάαπό το 2025, π.χ. μέσω συστημάτων εγγύησης και επιστροφής. Απαιτήσεις επισήμανσης: Για ορισμένα προϊόντα θα απαιτείται σαφής και τυποποιημένη επισήμανση η οποία θα αναφέρει τον τρόπο διάθεσης των σχετικών αποβλήτων, τις αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις του προϊόντος, και την παρουσία πλαστικών υλών στο συγκεκριμένο προϊόν. Αυτό θα ισχύει για τις σερβιέτες, τα υγρά μαντηλάκια και τα μπαλόνια. Μέτρα ευαισθητοποίησης: Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενισχύσουν την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις των απορριμμάτων από πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης και αλιευτικά εργαλεία, καθώς και σχετικά με τα διαθέσιμα συστήματα επαναχρησιμοποίησης και τις επιλογές διαχείρισης αποβλήτων για όλα αυτά τα προϊόντα. Όσον αφορά τα αλιευτικά εργαλεία, τα οποία αποτελούν το 27% όλων των απορριμμάτων στις παραλίες, η Επιτροπή έχει ως στόχο να συμπληρώσει το υφιστάμενο πλαίσιο πολιτικής με προγράμματα ευθύνης των κατασκευαστών για πλαστικά αλιευτικά εργαλεία. Οι κατασκευαστές πλαστικών αλιευτικών εργαλείων θα υποχρεωθούν να καλύπτουν το κόστος της συλλογής των αποβλήτων από τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής, καθώς και το κόστος μεταφοράς και επεξεργασίας τους. Θα καλύπτουν επίσης το κόστος των μέτρων ευαισθητοποίησης. Λεπτομερή στοιχεία σχετικά με τους νέους κανόνες για τα αλιευτικά εργαλεία είναι διαθέσιμα εδώ. View full είδηση

Σε συμφωνία κατέληξαν σήμερα οι Βρυξέλλες όσον αφορά σχέδιο της ΕΕ για την απαγόρευση των πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης, όπως τα καλαμάκια και τα πλαστικά πιάτα. Η Ελίζαμπετ Κέστινγκερ, υπουργός Βιωσιμότητας και Τουρισμού της Αυστρίας, ανακοίνωσε με μήνυμά της στο Twitter ότι επετεύχθη συμφωνία, υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για «ένα ορόσημο στις προσπάθειές μας να μειωθούν τα πλαστικά σκουπίδια». Η Αυστρία ασκεί την τρέχουσα περίοδο την εναλλασσόμενη προεδρία της ΕΕ. Η προσωρινή αυτή συμφωνία θα πρέπει τώρα να εγκριθεί επισήμως από τα κράτη μέλη της ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αναμένεται να τεθεί σε ισχύ σε δύο χρόνια. Τον Μάιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε την απαγόρευση μιας σειράς από πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης για τα οποία υπάρχουν ήδη διαθέσιμα εναλλακτικά προϊόντα που δεν είναι πλαστικά, παράλληλα με τη μείωση της χρήσης ειδών, όπως τα πλαστικά δοχεία για φαγητό. Περισσότερο από το 80% των απορριμμάτων που μολύνουν τις θάλασσες είναι πλαστικά, ήταν το επιχείρημα που διατύπωσε κατά την παρουσίαση της πρότασής της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τα πλαστικά απορρίμματα αποτελούν ιδιαίτερο πρόβλημα για τους ωκεανούς, επειδή λόγω του αργού ρυθμού αποσύνθεσής τους ίχνη τους εντοπίζονται συχνά στα θαλάσσια είδη, όπως οι θαλάσσιες χελώνες, οι φάλαινες και τα θαλάσσια πουλιά, όπως και στα ψάρια και τα θαλασσινά που καταλήγουν στη διατροφική αλυσίδα του ανθρώπου. Εν τω μεταξύ, η γερμανική Die Welt γράφει σήμερα στο κύριο άρθρο της ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε οριστικά ότι τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης αποσύρονται από την αγορά. Όπως δε ανακοίνωσε η αυστριακή Προεδρία της ΕΕ οι διαπραγματευτές από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κράτη- μέλη συμφώνησαν στις Βρυξέλλες για την εφαρμογή του μέτρου. Οι αλλαγές αναμένεται να τεθούν σε εφαρμογή μόλις μέσα σε δύο χρόνια. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δικαιολογεί την απόφασή της κυρίως με την προστασία των ωκεανών, καθώς περισσότερο από το 80% των σκουπιδιών στους ωκεανούς είναι πλαστικά. Η στρατηγική κατά των πλαστικών απορριμμάτων θα επιφέρει αισθητές αλλαγές σχεδόν στην καθημερινή ζωή των πολιτών. Το πακέτο αφορά κυρίως τη βιομηχανία πλαστικών, η οποία σύμφωνα με τις αρχές του 2015 είχε έναν κύκλο εργασιών 340 δισ. ευρώ και απασχολούσε 1,5 εκατομμύρια άτομα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ελπίζει ότι το σχέδιο θα έχει σημαντικά περιβαλλοντικά οφέλη. Τα μέτρα έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 3,4 εκατομμύρια τόνους. Μέχρι το 2030, θα μπορούσαν να αποφευχθούν περιβαλλοντικές ζημίες αξίας 22 δισεκατομμυρίων ευρώ. Οι καταναλωτές θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν έως και 6,5 δισ. ευρώ. View full είδηση

«Φόρο» 800 ευρώ για κάθε τόνο πλαστικών που δεν ανακυκλώνεται θα πρέπει να καταβάλλουν από φέτος όλες οι χώρες της Ε.Ε. Αυτό συνεπάγεται ότι η καθυστέρηση της Ελλάδας να προχωρήσει σε αύξηση των ποσοστών ανακύκλωσης θα «μεταφραστεί» σε περίπου 60 εκατ. ευρώ/έτος για τα επόμενα χρόνια. Την πρόβλεψη είχε προαναγγείλει μέσω της «Κ» προ δεκαπενθημέρου ο επίτροπος Περιβάλλοντος. Η σχετική ρύθμιση περιλαμβάνεται σε σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών, που κατατέθηκε προχθές στη Βουλή. Οπως αναφέρει, θεσπίζεται ένας νέος πόρος για τη χρηματοδότηση του προϋπολογισμού της Ε.Ε., ο οποίος ορίζεται σε 0,80 ευρώ/κιλό πλαστικών που η κάθε χώρα δεν ανακυκλώνει. Συντελεστής Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης, το 2018 παρήχθησαν/εισήχθησαν στη χώρα μας περίπου 202.000 τόνοι πλαστικών εκ των οποίων ανακυκλώθηκαν περίπου 80.000 τόνοι. Επομένως, το ποσό που πρέπει να καταβληθεί θα ήταν περίπου 97,6 εκατ. ευρώ. Για τις χώρες όμως των οποίων το ΑΕΠ είναι μικρότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, το ποσό αυτό απομειώνεται βάσει ενός συντελεστή, που αντιστοιχεί στην Ελλάδα σε 33 εκατ. ευρώ. Συνεπώς, η χώρα μας θα κληθεί να καταβάλει φέτος 64,6 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό θα καταβάλλεται από όλες τις χώρες για μία επταετία, με βάση τις επιδόσεις τους στην ανακύκλωση. Ομως τα τελευταία δύο χρόνια δεν θα ισχύει ο μειωτικός συντελεστής. Επομένως, αν η Ελλάδα δεν βελτιώσει τα επίπεδα ανακύκλωσης πλαστικών συσκευασιών, θα καταβάλλει σε βάθος επταετίας περί το μισό δισ. ευρώ (518,2 εκατ. ευρώ). Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η θέσπιση του πόρου αυτού «παρέχει κίνητρο για τη μείωση της κατανάλωσης πλαστικών μιας χρήσης, ενώ θα ενθαρρύνει την ανακύκλωση και θα τονώσει την τοπική οικονομία». Την απόφαση αυτή είχε προαναγγείλει στη χώρα μας μέσω συνέντευξης στην «Κ» (βλ. 23.2.21 «Φόρος σε όσους υστερούν στην ανακύκλωση πλαστικού») ο επίτροπος Περιβάλλοντος Βιργκίνιους Σινκέβιτσους. «Ευκαιρία» «Το νέο ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό τέλος είναι σημαντικό να αποτελέσει ευκαιρία για τη χώρα μας, ένα κίνητρο για να επιτύχουμε καλύτερες επιδόσεις στην ανακύκλωση σταδιακά τα επόμενα έτη. Αυτό θα βοηθήσει πολλαπλά: αφενός στη δραστική μείωση του ποσού που θα καταβάλει η χώρα στην Ε.Ε. Και αφετέρου, τόσο στη μείωση της περιβαλλοντικής και οικονομικής επιβάρυνσης που επιφέρουν οι πλαστικές συσκευασίες που οδηγούνται σε ταφή, όσο και στην αύξηση των διαθέσιμων ποσοτήτων της ποιοτικής πρώτης ύλης (από πλαστικά συσκευασιών) με την οποία θα παραχθούν νέα προϊόντα με οικονομικά βιώσιμο τρόπο», αναφέρει ο Γιώργος Ηλιόπουλος, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΕΕΔΣΑ). «Για να γίνει αυτό απαιτείται η εφαρμογή νέων μέτρων (κίνητρα, αντικίνητρα, οργανωτικά, ενημέρωσης), όπως τα νέα συστήματα επιστροφής για τις πλαστικές φιάλες, η νέα πολιτική διαμόρφωσης των εισφορών των παραγωγών πλαστικών συσκευασιών με βάση την ανακυκλωσιμότητα ή το ποσοστό ανακυκλωμένης πρώτης ύλης που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή τους, οι νέες σημάνσεις των προϊόντων για την ενημέρωση των καταναλωτών κ.λπ.». View full είδηση

Τα πλαστικά φράζουν τη γη και το νερό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στη Χιλή, η οποία είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πλαστικών απορριμμάτων στη Λατινική Αμερική, σύμφωνα με την Greenpeace. Τα στοιχεία του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Fundación Chile, αναφέρουν ότι 990.000 τόνοι πλαστικών καταναλώνονται κάθε χρόνο και τα οικοσυστήματα της χώρας τώρα επηρεάζονται αισθητά από τη ρύπανση. Ο οργανισμός προστασίας του περιβάλλοντος Greenpeace απεικονίζει τη καταστροφική ζημιά του πλαστικού με το «The Nature of Plastic», μια σειρά φωτογραφιών που απεικονίζει πραγματικούς χώρους της φύσης στη Χιλή. Αντί όμως, για πεδινά τοπία και καθαρά νερά, οι εικόνες κατασκευάζονται με κομμάτια πλαστικού. Η εικόνα έχει στόχο να δείξει πώς το πλαστικό διεισδύει και κυριαρχεί στα χιλιανά τοπία, ακόμη και σε προστατευμένα περιβάλλοντα. Η εκπληκτική καμπάνια δημιουργήθηκε από το πρακτορείο μάρκετινγκ Cheil Worldwide Chile. Οι εικόνες τοποθετήθηκαν γύρω από την πόλη με έναν συνοδευτικό κωδικό QR, τον οποίο οι ταξιδιώτες μπορούν να σαρώσουν με τα κινητά τους για να μάθουν πώς μπορούν να σταματήσουν την εξάπλωση της καταστροφικής πορείας του πλαστικού στη φύση. View full είδηση

Δεν υπάρχει ούτε ένα μέρος σε ολάκερο τον κόσμο που να μην υποφέρει από την πλαστική ρύπανση. Σύμφωνα με νέα έρευνα επιστημόνων, καθημερινά εναποτίθενται περί τα 132 μικροπλαστικά σωματίδια, ανά τετραγωνικό μέτρο, στα πιο απομονωμένα δημόσια πάρκα αλλά και σε προστατευόμενες περιοχές άγριας και αδιατάρακτης φύσης των Νοτιοδυτικών Πολιτειών της Αμερικής, είτε με τη βοήθεια του αέρα είτε της βροχής. Περισσότεροι από έντεκα τόνους μικροπλαστικών θραυσμάτων εκτιμάται ότι επικάθονται και μολύνουν τα εδάφη σε ετήσια βάση. Ακίνδυνο; Μπα! Για κανέναν πολίτη του κόσμου ΝΕΑ ΕΡΕΥΝΑ Η νέα επιστημονική έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Science αποκαλύπτει όχι μόνο το μέγεθος της πλαστικής ρύπανσης της υδρογείου, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο «ταξιδεύουν» τεράστιες ποσότητες μικροπλαστικών θραυσμάτων -τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο- με τη βοήθεια του ανέμου και της βροχής. Υπολογίστηκε ότι περίπου έντεκα δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικών μικροσκοπικών σωματιδίων θα συσσωρευτούν στο περιβάλλον μέχρι το 2025. Εμείς οι άνθρωποι όταν πετάμε τα πλαστικά απορρίμματά μας στα σκουπίδια και όχι στους κάδους ανακύκλωσης γνωρίζουμε πλέον ότι, καθώς τα πλαστικά είναι πολύ δύσκολο να βιοαποδομηθούν, «σπάνε» σε μικρά κομμάτια -πολλών μεγεθών, από έναν κόκκο ρυζιού έως μικρότερα και από ένα μόριο σκόνης- και διαρρέουν στο περιβάλλον. Θάλασσες, ποτάμια, λίμνες, βουνά είναι βαριά τραυματισμένα από την πλαστική ρύπανση όπως άλλωστε και η ατμόσφαιρα. Η νέα επιστημονική έρευνα αποτύπωσε το πώς αυτά τα μικρά πλαστικά σωματίδια μεταφέρονται, τι αποστάσεις διανύουν με τη βοήθεια του αέρα ή της βροχής, αν μολύνουν μόνο σε τοπικό επίπεδο (κοντά δηλαδή στο σημείο απόρριψής τους) τα εδάφη αλλά και -εφόσον έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν- πόσο μακριά καταφέρνουν να «πετάξουν». Κατέγραψαν όμως και τις πηγές της μόλυνσης (π.χ. αστικά κέντρα) όπως και την ταυτότητα των μικροπλαστικών αυτών σωματιδίων (από τι υλικό προέρχονται, ρούχα, πλαστικές συσκευασίες κ.ά.). Οι επιστήμονες που εκπόνησαν την έρευνα, υπό την καθοδήγηση της Janice Brahney επίκουρης καθηγήτριας διαχείρισης και προστασίας των υδροφόρων οριζόντων στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, πέρασαν έναν ολόκληρο χρόνο συλλέγοντας μικροπλαστικά θραύσματα από έντεκα εθνικά πάρκα και προστατευόμενες περιοχές άγριας φύσης των νοτιοδυτικών πολιτειών της Αμερικής. Χρησιμοποιώντας συγκεκριμένη μέθοδο μπόρεσαν να εξετάσουν ξεχωριστά τα σωματίδια που «προσγειώνονταν» στο έδαφος τις ημέρες ξηρασίας και ξεχωριστά όσα μικροπλαστικά «έπεφταν» από τον ουρανό τις βροχερές ημέρες ή όταν χιόνιζε. Κατέγραψαν, ακόμη, τις ιδιαιτερότητες της «συμπεριφοράς» τους κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους στην ατμόσφαιρα. Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας ανέδειξαν το αποτροπιαστικό μέγεθος της πλαστικής ρύπανσης· αποτροπιαστικό καθώς αφορά μονάχα τις προαναφερθείσες περιοχές και όχι την υδρόγειο. Οπως ήδη γνωρίζουμε, με τη βοήθεια του αέρα, μόρια σκόνης που έρχονται από περιοχές όπως η έρημος της Σαχάρα, μπορούν να «ταξιδέψουν» περίπου στη μισή επιφάνεια της Γης προτού να πέσουν στο έδαφος. Με τον ίδιο τρόπο αποδείχτηκε ότι ταξιδεύουν και τα κάθε λογής μικροπλαστικά θραύσματα. Οι επιστήμονες με την μέθοδο Fourier (Φασματοσκοπία Υπερύθρου Μετασχηματισμού Fourier) καταμέτρησαν τον ακριβή αριθμό μικροπλαστικών JANICE BRAHNEY / UTAH STATE UNIVERSITY Περισσότεροι λοιπόν από χίλιοι τόνοι μικροπλαστικών επικάθονται και συσσωρεύονται στα πιο απομονωμένα και προστατευόμενα εδάφη (εθνικά πάρκα και άγρια φύση) των νοτιοδυτικών πολιτειών και εισχωρούν στα οικοσυστήματα, κάθε χρόνο. Χίλιοι τόνοι μικροπλαστικών ισοδυναμούν, κατά τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, με το βάρος 120 έως 300 εκατομμυρίων πλαστικών μπουκαλιών νερού. Αρα, εύκολα αναρωτιέται κανείς, πόσα από αυτά τα μικροσωματίδια καταλήγουν στους πνεύμονες των ανθρώπων διά της αναπνοής, τα οποία λόγω της προέλευσης αλλά και σύστασής τους κουβαλάνε στο σώμα τους την ιστορία τους που είναι καθόλα βρόμικη; Βρόμικη γιατί κουβαλάνε χημικές ενώσεις, φυτοφάρμακα, βαρέα μέταλλα. Καταλήγουν όμως και στο στομάχι των ανθρώπων διαμέσου της τροφικής αλυσίδας. Γι’ αυτό και η πλαστική ρύπανση μας αφορά όλους, αφού δεν είναι τοπικό φαινόμενο αλλά τραγική παγκόσμια πραγματικότητα. Τα ψαράκια που καταναλώνουμε ή το κρέας, όταν ήταν ζωντανά βοσκούσαν είτε στα θαλάσσια λιβάδια είτε στα χερσαία. Και μαζί με πλαγκτόν, άλλα ψαράκια, μαλάκια, χορτάρι ή ό,τι άλλο, έφαγαν και μικροπλαστικά, τα οποία βρίσκονται πλέον παντού σύμφωνα με τους επιστήμονες όλου του κόσμου. Στις πόλεις, στους πάγους της Αρκτικής μέχρι την πιο απάτητη βουνοκορφή. Ας μην ξεχνάμε ότι η πρώτη επίσημη «ανέλκυση» μικροπλαστικών από τους ωκεανούς έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1970. Επομένως, τρώγοντάς, αναπνέοντας, πίνοντας νερό, δηλαδή κάνοντας τα απαραίτητα για να ζήσουμε, καταναλώνουμε και αποθηκεύουμε στο πεπτικό, αναπνευστικό μας σύστημα μικροπλαστικά σωματίδια. Δεν θα αναρωτηθούμε αν είναι καλό για την υγεία μας – είναι δεδομένο το αρνητικό αποτύπωμα, αλλά θα χρησιμοποιήσουμε την πληροφορία για να συνειδητοποιήσουμε αυτό που ίσως μέχρι τώρα δεν είχαμε καταλάβει. Οτι κάθε πράξη μας έχει αποτέλεσμα. Κάποιος μπορεί να πετάει το μπουκάλι του νερού του στον δρόμο της γειτονιάς του και τα κομμάτια αυτού του μπουκαλιού να τα καταναλώσει ένας κάτοικος μακριά, στο αντικρινό μισό του πλανήτη, στο ψάρι του, στο μπιφτέκι, στο νερό που πίνει ή στον αέρα που αναπνέει. Γιατί αυτό ακριβώς μπόρεσαν να καταγράψουν οι επιστήμονες που εκπόνησαν την εν λόγω έρευνα. Και απέδειξαν ότι τα περισσότερα μικροπλαστικά που περισυνέλεξαν ήταν συνθετικές μικροΐνες, δηλαδή προέρχονταν από συνθετικά υφάσματα (ως γνωστόν σε κάθε πλύση που βάζουμε, χίλιες εννιακόσιες συνθετικές ίνες καταλήγουν στη θάλασσα μέσω της αποχέτευσης - https://archipelago.gr/ti-kanoume/ergastiriaki-erevna/mikroplastika/). Ο υπόλοιπος όγκος μικροπλαστικών είχε πηγή προέλευσης: χαλιά, μοκέτες, συσκευασίες από υλικά βαφής και καλλυντικών, εξοπλισμό κατασκήνωσης κ.ά., και δυστυχώς οι ερευνητές βρήκαν ποσότητες μκροπλαστικών σε κάθε ένα δείγμα που συνέλεξαν. Αναλύοντας επίσης τις καιρικές συνθήκες και τη συσσώρευση μορίων σκόνης στα εθνικά πάρκα και σε προστατευόμενες περιοχές άγριας φύσης, οι επιστήμονες μπόρεσαν να καταγράψουν τις επιπτώσεις της ρύπανσης των συγκεκριμένων περιοχών από τις τριγύρω πόλεις αλλά και τον μηχανισμό «πτήσεων» των πλαστικών σωματιδίων σε ολόκληρο τον πλανήτη, μηχανισμός που λειτουργεί όπως ακριβώς ο «κύκλος σκόνης», ο τρόπος δηλαδή που μεταφέρεται η φυσική σκόνη. Συγκεκριμένα, το 4% στο σύνολο των μορίων σκόνης που εξετάστηκαν, ήταν μικροπλαστικά. Τα μικροπλαστικά που εναποτέθηκαν στα εδάφη κατά τη διάρκεια καταιγίδων ήταν μεγαλύτερου μεγέθους και έφτασαν με τη βοήθεια των ανέμων που φυσούσαν από τη μεριά κατοικημένων περιοχών, παρατήρηση που έδειξε ότι η υγρή εναπόθεση μετέφερε θραύσματα που προέρχονταν από τις τριγύρω πόλεις και ότι τα μεγαλύτερου μεγέθους μικροπλαστικά ανιχνεύονται πιο κοντά στο σημείο όπου βιοαποδομούνται. Ενώ τα μικροπλαστικά σωματίδια που «προσγειώθηκαν» κατά τη διάρκεια ξηρής εναπόθεσης ήταν μικρότερου μεγέθους, πολύ περισσότερα σε αριθμό και μεταφέρθηκαν μέσω ρευμάτων αέρα από υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας, παρατήρηση που ανέδειξε ότι είχαν διανύσει μεγάλες αποστάσεις. Επομένως, αν πούμε ότι «βρέχει ο ουρανός μικροπλαστικά» θα είμαστε απόλυτα ακριβείς. View full είδηση

Από Ιούλιο του 2021 θα απαγορεύονται πλαστικά μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, ποτήρια, μπατονέτες κλπ. Θεσπίζεται υποχρέωση δωρεάν παροχής νερού σε δημόσιες βρύσες. Όλα τα καπάκια θα είναι προσαρτημένα στα μπουκάλια τους έως το 2024. Την απαγόρευση της διάθεσης στην αγορά δέκα πλαστικών προϊόντων από τον Ιούλιο του 2021 προβλέπει νομοσχέδιο, το οποίο ενσωματώνει την οδηγία 2019/904/ΕΕ για τον περιορισμό των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον. Πρόκειται για πλαστικά μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, περιέκτες και κυπελάκια ποτών από φελιζόλ, περιέκτες τροφίμων από φελιζόλ, αναδευτήρες ποτών, μπατονέτες, στηρίγματα για μπαλόνια, καθώς και πάσης φύσεως προϊόντα που διασπώνται σε μικροπλαστικά (οξοδιασπώμενα πλαστικά). Εναλλακτικές λύσεις Για τα προϊόντα που πρόκειται να απαγορευτούν σχεδιάζεται να υπάρχουν διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις, φιλικές προς το περιβάλλον. Μάλιστα, οι απαγορεύσεις θα ξεκινήσουν έξι μήνες νωρίτερα για τον δημόσιο τομέα. Αυτά ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, μιλώντας σε εκδήλωση στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Όπως εξήγησε ο υπουργός, η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ που φέρνει προς εναρμόνιση το σύνολο της Οδηγίας έναν χρόνο νωρίτερα από την προθεσμία εφαρμογής του τον Ιούλιο του 2021, η αγορά και οι πολίτες να προσαρμοστούν ομαλά στα νέα δεδομένα. Στόχος του νομοσχεδίου είναι η θέσπιση ενός πλαισίου αποτελεσματικών μέτρων για την προστασία της θάλασσας και των ακτών της χώρας, από ορισμένα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης, καθώς και από τα αλιευτικά εργαλεία τα οποία πλέουν ανεξέλεγκτα στις ελληνικές θάλασσες. Το στοίχημα που έχει τεθεί είναι η μείωση της κατανάλωσης σε πλαστικά ποτήρια και πλαστικούς περιέκτες τροφίμων κατά 30% έως το 2024 και 60% έως το 2026, με έτος βάσης το 2022. ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ Επανασχεδιασμός προϊόντων Επίσης, προωθείται ο επανασχεδιασμός προϊόντων. Ειδικότερα, όλα τα καπάκια θα πρέπει να είναι προσαρτημένα στα μπουκάλια τους έως το 2024. Τα πλαστικά μπουκάλια θα πρέπει να κατασκευάζονται από 25% ανακυκλωμένο περιεχόμενο το 2025 και από 30% το 2030. Μάλιστα, όσο περισσότερο ανακυκλωμένο περιεχόμενο έχουν τα προϊόντα τόσο θα μειώνονται οι υποχρεωτικές εισφορές όσων τα παράγουν στα συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, στα οποία συμμετέχουν υποχρεωτικά (eco-modulation). Για πλαστικά ποτήρια, υγρά μαντηλάκια, είδη προσωπικής υγιεινής και καπνικά προϊόντα από τον Ιούλιο του 2021. θα τεθούν νέες απαιτήσεις σήμανσης αναφορικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους. Παράλληλα, τίθεται υποχρεωτικός στόχος χωριστής συλλογής πλαστικών μπουκαλιών 77% για το 2025 και 90% για το 2023, ο οποίος θα επιτευχθεί με την εφαρμογή ενός συστήματος επιστροφής εγγύησης. Από 05.01.2023 οι πολίτες που θα επιστρέφουν στα σημεία πώλησης τα πλαστικά μπουκάλια, για τα οποία θα έχουν επιβαρυνθεί με λίγα λεπτά κατά την αγορά των προϊόντων, θα παίρνουν πίσω τα επιπλέον χρήματα που δαπάνησαν, ως ανταμοιβή για τη συμμετοχή τους στην ανακύκλωση. Για την αποτελεσματική εφαρμογή του μέτρου και τον καθορισμό της εγγύησης θα πραγματοποιηθεί μελέτη εφαρμογής έως τον Ιούλιο του 2021. Διευρυμένη ευθύνη παραγωγού Έως τον Ιανουάριο του 2023 προβλέπεται ότι θα έχουν θεσπιστεί συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για δύο νέες ομάδες προϊόντων όπως τα καπνικά προϊόντα και τα αλιευτικά εργαλεία, καθώς και για άλλες οκτώ κατηγορίες προϊόντων (κυπελάκια ποτών, περιέκτες τροφίμων, περιέκτες ποτών, πακέτα και περιτυλίγματα, λεπτές σακούλες μεταφοράς, υγρά μαντηλάκια και μπαλόνια). Τα συγκεκριμένα συστήματα θα είναι υπεύθυνα για τη διαχείριση των αποβλήτων των συγκεκριμένων προϊόντων και για τον καθαρισμό των κοινόχρηστων χώρων και ακτών από τα απόβλητά τους. Κίνητρα επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης Οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης θα πρέπει υποχρεωτικά από 01.01.2022: να διαθέτουν επαναχρησιμοποιούμενα εναλλακτικά προϊόντα στα σημεία πώλησης, να μην χρησιμοποιούν σκεύη μίας χρήσης στους καθήμενους πελάτες να μη σερβίρουν σε πλαστικά μίας χρήσης cateringκαι καντίνες. Προκειμένου να μειωθεί η κατανάλωση πλαστικών φιαλών νερού, θεσπίζεται υποχρέωση δωρεάν παροχής νερού σε δημόσιες βρύσες μέσω των Ο.Τ.Α., σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και παιδικές χαρές, από τον Ιούλιο του 2021. Προκειμένου να περιοριστεί η χρήση σε πλαστικά ποτήρια και περιέκτες τροφίμων, θα επιβάλλεται περιβαλλοντική εισφορά από 01.01.2022. Τα χρήματα που θα συλλέγονται θα συγκεντρώνονται στο Πράσινο Ταμείο και θα επιστρέφονται σε Δήμους και Περιφέρειες για δράσεις καταπολέμησης της ρύπανσης. Όλα τα πλαστικά μίας χρήσης που εμπίπτουν στην οδηγία 2019/904/ΕΕ από 03.01.2022 θα έχουν ειδική σήμανση ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες ποια προϊόντα προορίζονται για επαναχρησιμοποίηση, για ανακύκλωση και για κομποστοποίηση. Επιπλέον, σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε σήμερα ο κ. Χατζηδάκης, εκπονείται ένα ειδικό Σχέδιο Δράσης για την εφαρμογή των ρυθμίσεων του νομοσχεδίου ενώ καταρτίζεται και πρόταση για χρηματοδοτική ενίσχυση των επιχειρήσεων στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ για την ομαλή μετάβασή τους στις νέες απαιτήσεις κυκλικής οικονομίας. Όσον αφορά στην ενημέρωση της αγοράς, θα εκδοθούν θεματικοί οδηγοί με κατευθύνσεις για τις επιχειρήσεις λιανικής πώλησης, μαζικής εστίασης και τις τουριστικές σχετικά με τα ασφαλή εναλλακτικά προϊόντα, τις ορθές πρακτικές και την αποφυγή της παραπλάνησης. Για τους πολίτες έχει ξεκινήσει εκστρατείας ενημέρωσης, σε συνεργασία με το Κοινωφελές Ίδρυμα ΑΚ. Λασκαρίδη. Κυρώσεις σε όσους δεν συμμορφώνονται Για όσους δεν συμμορφωθούν θα προβλέπονται και κυρώσεις. Έτσι, για τη διάθεση προϊόντων που υπόκεινται σε απαγόρευση ή που δεν πληρούν τις προδιαγραφές σχεδιασμού για ανακυκλωμένο περιεχόμενο θα επιβάλλεται στον παραγωγό πρόστιμο ίσο με το 1% επί του κύκλου εργασιών του, το προηγούμενο έτος. Αντιστοίχως, η επιχείρηση εστίασης που παρανομεί θα καταβάλλει 5 ευρώ ανά τεμάχιο προϊόντος που διέθεσε στην αγορά (ελάχιστο πρόστιμο 500 ευρώ). Για τη μη απόδοση της εισφοράς από τα πλαστικά ποτήρια και τους περιέκτες τροφίμων θα προβλέπεται στην επιχείρηση εστίασης πρόστιμο 200 έως 5.000 ευρώ ανά παράβαση και σε περίπτωση υποτροπής διπλασιασμός (όπως και στην πλαστική σακούλα). Ειδικά για την Ελλάδα, που το φυσικό της περιβάλλον αποτελεί και τη μοναδική της προίκα, η σταδιακή κατάργηση της χρήσης πλαστικών κρίνεται σημαντική. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Κάθε χρόνο στη χώρα μας διατίθενται 2.000.000.000 πλαστικά μπουκάλια αναψυκτικών και νερών και περισσότερα από 300.000.000 πλαστικά ποτήρια για το σερβίρισμα του καφέ ετησίως. Δεν είναι τυχαίο ότι το 50% των απορριμμάτων στη θάλασσα είναι πλαστικά μίας χρήσης. Η διαδικτυακή παρουσία της πρωτοβουλίας «Ελλάδα Χωρίς Πλαστικά Μιας Χρήσης» είναι η εξής: • Website: https://supfree.gr/ • Facebook: Ελλάδα Χωρίς Πλαστικά Μίας Χρήσης • Instagram: supfreegreece • Email: [email protected] View full είδηση

Με το δεύτερο βίντεο της εκστρατείας «Ελλάδας Χωρίς Πλαστικά Μίας Χρήσης», το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και το Κοινωφελές Ίδρυμα Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη, με την υποστήριξη του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης, καλούν τους πολίτες να υιοθετήσουν πιο οικολογικές συνήθειες στην καθημερινότητά τους, διότι «μπορούμε χωρίς πλαστικά μίας χρήσης». Το βίντεο παροτρύνει τους πολίτες να εγκαταλείψουν τις παλιές τους συνήθειες. Οι εποχές που φτιάχναμε τα δόντια μας με τανάλια, που επικοινωνούσαμε μεταξύ μας με τηλέγραφο ή σερφάραμε στο Διαδίκτυο με πολύ χαμηλές ταχύτητες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Όπως, λοιπόν, προχωρήσαμε και εγκαταλείψαμε αυτές τις συνήθειες, βγάζουμε από την καθημερινότητά μας τα πλαστικά μίας χρήσης. Μολονότι εδώ και σχεδόν επτά δεκαετίας διευκόλυναν την καθημερινότητά μας, πλέον αποτελούν ένα σοβαρό πρόβλημα για τη δημόσια υγεία και για το περιβάλλον. Οι τεχνολογικές εξελίξεις «τρέχουν» και όλα γύρω μας αλλάζουν δραστικά. Γι’ αυτό πρέπει όλοι να ευαισθητοποιηθούμε, αλλάζοντας τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής μας. Τα πλαστικά μίας χρήσης είναι μια αναχρονιστική συνήθεια, την οποία μπορούμε να αλλάξουμε εύκολα, ξεκινώντας από το πιο απλό: Επιλέγουμε ένα επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι για τον καφέ και τα ροφήματά μας ή ένα επαναχρησιμοποιούμενο μπουκάλι για νερό. «Μπορούμε χωρίς πλαστικά μίας χρήσης»! Το βίντεο της εκστρατείας «Ελλάδας Χωρίς Πλαστικά Μίας Χρήσης» θα προβληθεί ως κοινωνικό μήνυμα, μετά από σχετική έγκριση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. View full είδηση

Τεράστια αύξηση έχει καταγραφεί από το 2005 στις ποσότητες των πλαστικών που καταλήγουν στους ωκεανούς παγκοσμίως, ποσότητες που θα μπορούσαν μάλιστα σχεδόν να τριπλασιαστούν μέχρι το 2040 αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα. Σύμφωνα με έρευνα της οποίας ηγήθηκε το Ινστιτούτο 5 Gyres, ένας αμερικανικός οργανισμός που διεξάγει εκστρατείες για τη μείωση της ρύπανσης με πλαστικά, εκτιμάται ότι 171 τρισεκατομμύρια πλαστικά σωματίδια επέπλεαν στους ωκεανούς έως το 2019. Η θαλάσσια ρύπανση με πλαστικά θα μπορούσε μάλιστα να αυξηθεί κατά 2,6 φορές έως το 2040, εάν δεν θεσπιστούν νομικά δεσμευτικές παγκόσμιες πολιτικές, αναφέρεται. Τα δεδομένα Η μελέτη εξέτασε δεδομένα για την πλαστική ρύπανση σε επίπεδο επιφάνειας από 11.777 ωκεάνιους σταθμούς σε έξι μεγάλες θαλάσσιες περιοχές που καλύπτουν την περίοδο από το 1979 έως το 2019. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2021/07/Waste-plastic-bags-in-sea-385383-pixahive-1024x640-1.jpg «Διαπιστώσαμε μια ανησυχητική τάση εκθετικής αύξησης των μικροπλαστικών στον παγκόσμιο ωκεανό από την αρχή της χιλιετίας», δήλωσε ο Marcus Eriksen, συνιδρυτής του 5 Gyres Group. «Χρειαζόμαστε μια ισχυρή, νομικά δεσμευτική παγκόσμια συνθήκη του ΟΗΕ για τη ρύπανση από πλαστικά που θα σταματήσει το πρόβλημα στην πηγή», πρόσθεσε. Κίνδυνος Τα μικροπλαστικά είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για τους ωκεανούς, καθώς όχι μόνο μολύνουν το νερό αλλά και καταστρέφουν τα εσωτερικά όργανα των θαλάσσιων ζώων, τα οποία μπερδεύουν το πλαστικό με τροφή. Οι ειδικοί δήλωσαν ότι η μελέτη έδειξε πως το επίπεδο της θαλάσσιας ρύπανσης από πλαστικό στους ωκεανούς έχει υποτιμηθεί. «Οι αριθμοί σε αυτή τη νέα έρευνα είναι συγκλονιστικά πρωτοφανείς και σχεδόν ακατανόητοι», δήλωσε ο Paul Harvey, επιστήμονας και ειδικός στα πλαστικά της Environmental Science Solutions, μιας αυστραλιανής συμβουλευτικής εταιρείας που επικεντρώνεται στη μείωση της ρύπανσης. Τα Ηνωμένα Έθνη ξεκίνησαν τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία για την αντιμετώπιση της ρύπανσης από πλαστικά στην Ουρουγουάη τον Νοέμβριο, με στόχο την κατάρτιση μιας νομικά δεσμευτικής συνθήκης μέχρι το τέλος του επόμενου έτους. Η περιβαλλοντική οργάνωση Greenpeace δήλωσε ότι χωρίς μια ισχυρή παγκόσμια συνθήκη, η παραγωγή πλαστικού θα μπορούσε να διπλασιαστεί μέσα στα επόμενα 10-15 χρόνια και να τριπλασιαστεί μέχρι το 2050. Την Κυριακή συνήφθη μια ξεχωριστή διεθνής συνθήκη για την προστασία της βιοποικιλότητας στις ανοικτές θάλασσες του κόσμου. View full είδηση

Η μόλυνση από τα πλαστικά καταστρέφει τον πλανήτη μας από τους ωκεανούς μέχρι τα βουνά. Τι θα συνέβαινε όμως αν μετατρέπαμε τα πλαστικά απορρίμματα σε κάτι χρήσιμο και επικερδές; Αυτό ακριβώς αποφάσισαν να κάνουν τέσσερις Κενυάτες μηχανικοί. Πριν από τρία χρόνια η Κένυα επέβαλε την πιο αυστηρή απαγόρευση στον κόσμο στην κατασκευή, τη χρήση και την εισαγωγή πλαστικού. Όπως επισημαίνει ο Έιμος Γουεμάνια από την Greenpeace, το πλαστικό βρίσκεται παντού στη ζωή μας, ακόμη και στο φαγητό: «H Greenpeace έκανε μια μελέτη το 2018 σε όλο τον κόσμο για την παρουσία μικροπλαστικών σε εταιρίες που πωλούσαν αλάτι. Βρήκαμε ότι υπάρχουν σημαντικές ποσότητες μικροπλαστικών στο θαλασσινό αλάτι, στο αλάτι των λιμνών ακόμη και σε αυτό των βράχων. Τα μικροπλαστικά λοιπόν είναι στο φαγητό μας, στον αέρα που αναπνέουμε, στο νερό και προκαλούν προβλήματα στην υγεία μας». Μια εταιρία παραγωγής στο Ναϊρόμπι στοχεύει να βάλει φρένο στην ατελείωτη ροή πλαστικών απορριμμάτων, μετατρέποντάς τα σε φιλικές για το περιβάλλον πλάκες πεζοδρομίων. Η Ενζάμπι Μπατέ είναι συνιδρύτρια της Τζιτζένγκε: «Μόνο στο Ναϊρόμπι, παράγουμε περίπου 500 μετρικούς τόνους πλαστικών απορριμμάτων κάθε μέρα. Ελάχιστα από αυτά ανακυκλώνονται. Τα υπόλοιπα καταλήγουν στο περιβάλλον και στις χωματερές. Σ’ αυτό διακρίναμε μια μοναδική ευκαιρία, γιατί τα απορρίμματα είναι ένας χρήσιμος πόρος. Ξεκινήσαμε μαζεύοντας πλαστικά απορρίμματα και τα πουλάγαμε σε εταιρίες ανακύκλωσης. Αυτό ήταν το 2017. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα έξι μηνών καταλάβαμε ότι μαζεύαμε πολύ περισσότερα από όσα πουλούσαμε, από όσα αυτές οι εταιρίες μπορούν να πάρουν. Έτσι αποφασίσαμε να καλύψουμε το κενό και αντί να στέλνουμε τα πλαστικά στη χωματερή, να τα χρησιμοποιούμε. Και έτσι ξεκίνησε η συγκεκριμένη δραστηριότητα με τις πλάκες. Σκεφτήκαμε τι παραπάνω μπορούμε να κάνουμε με το πλαστικό που μας απομένει για να κάνουμε κάτι που θα έχει προστιθέμενη αξία και να είναι ένα προϊόν που μπορεί να φτάσει στην αγορά και να έχει ως βάση του τα πλαστικά απορρίμματα. Και αρχίσαμε να φτιάχνουμε τις πλάκες». Το πλαστικό διαλύεται σε μικρά πέλετ που ταξινομούνται ανά χρώμα. Αφού αναμιχθούν με άμμο και με την επιθυμητή χρωστική ουσία, μορφοποιούνται και μπαίνουν σε μια υδραυλική πρέσα. Η Αν Μουτόνι είναι συντονίστρια του προγράμματος ανάπτυξης των φτωχογειτονιών Μουκούρου: «Χρησιμοποιούσαμε και πριν την σκυρόστρωση, αλλά οι περισσότεροι εκπαιδευόμενοι παραπονούνταν ότι κατέστρεφε τα παπούτσια τους. Οι πλάκες τζιτζένγκε ήταν πολύ καλύτερες. Είναι σαν να περπατάς σε καουτσούκ, γιατί έχουν λίγο πλαστικό στη σύνθεσή τους. Είναι φιλικές προς το περιβάλλον. Είναι επίσης όμορφες, γιατί έχουν διαφορετικά χρώματα. Μπορούν να καθαριστούν εύκολα, όταν τις σκουπίζουν οι οδοκαθαριστές. Πραγματικά άλλαξαν εντελώς τον οργανισμό μας». Η εταιρία μπορεί να παράγει 1500 πλάκες την ημέρα. Τις πωλούν 8-10 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο. Έτσι κατάφερε να γίνει επικερδής και ταυτόχρονα να είναι φιλική προς το περιβάλλον. Γενετική μηχανική: Ο κλάδος του 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων με τις απίθανες προοπτικές Η γενετική μηχανική και η γονιδιωματική θα είναι ο επόμενος κλάδος με τζίρο πολλά τρισεκατομμύρια δολάρια, καθώς ο τομέας της υγείας και τα εμβόλια για την Covid-19, χρησιμοποιούν αυτή την τεχνολογία. Η Τζέιν Γουίδερσπουν από το euronews συντόνισε μια συζήτηση κορυφαίων ειδικών στην Έκθεση Τεχνολογίας της Πληροφορίας στον Κόλπο, στο Ντουμπάι. Τζέιν Γουίδερσπουν, Euronews: Είναι η ερώτηση του ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων. Πού θα γίνει η επόμενη μεγάλη επιστημονική καινοτομία; Ζέεβ Ρότσταϊν, Καθηγητής-Γενικός Διευθυντής του Ιατρικού Οργανισμού Χαντασάχ: Στη γονιδιωματική. Όλη η παραγωγή εμβολίων κατά της Covid-19, στηρίζεται στην γονιδιωματική τεχνική CRISPR και στην πραγματική κατανόηση του αγγελιοφόρου RNA. Σ’ αυτό στηρίζουν η Pfizer και η Moderna το εμβόλιό τους. Δρ. Μανάλ Ταριάμ, Διευθύνουσα Σύμβουλος στον Πρωτοβάθμιο Τομέα Υγείας στην Υπηρεσία Υγείας του Ντουμπάι: Τη θεωρούμε ως το μέλλον της αντιμετώπισης πολλών ασθενειών. Όχι μόνο της πανδημίας αλλά και χρόνιων νοσημάτων. Το να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τον γονιδιωματικό χάρτη του πώς μια κοινότητα ή ένας πληθυσμός πρόκειται να αντιδράσουν σε οποιοδήποτε ιό ή βακτήριο, είναι ορόσημο για την πρόγνωση του αποτελέσματος οποιασδήποτε ασθένειας ή πανδημίας. Τι κάνει λοιπόν η γονιδιωματική; Δεν θα μας προσφέρει μόνο τη βάση δεδομένων πάνω στην οποία μπορούμε να στηρίξουμε οποιοδήποτε σχέδιο διαχείρισης, αλλά θα μας δείξει και τον γρηγορότερο δρόμο προς την εξατομικευμένη ιατρική. Και τότε δεν θα έχουμε την ανάγκη να θεραπεύσουμε τη νόσο. Θα θεραπεύουμε τον ασθενή που έχει προσβληθεί από αυτήν. Τζέιν Γουίδερσπουν, Euronews: Τι απαιτείται για να φτιάξουμε ένα οικοσύστημα που μπορεί να στηρίζει τις καινοτομίες στον τομέα υγείας; Ασάφ Μπαρνέα, Διευθύνων Σύμβουλος Sanara Ventures: Ενόψει της επόμενης πανδημίας, πρέπει να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι. Θα υπάρξουν τρόποι υιοθέτησης των καινοτομιών, με τη χρήση της ψηφιακής υγείας και της τεχνητής νοημοσύνης. Υπάρχει μια τεράστια προσπάθεια που βλέπουμε να εξελίσσεται τώρα να προχωρήσουμε στην ιατρική που βασίζεται στις επιδόσεις και στα αποτελέσματα σε αντίθεση με την αμοιβή ανά υπηρεσία. Όλες αυτές οι αλλαγές θα δημιουργήσουν τελικά ένα οικοσύστημα, που θα υποχρεώσει να υπάρξουν ρυθμίσεις, να υιοθετηθεί η νέα τεχνολογία και η ιατρική που βασίζεται στα αποτελέσματα. Αυτό θα ενισχύσει γιατρούς και νοσοκομεία όχι μόνο να υιοθετήσουν τις νέες τεχνολογίες, αλλά κι εμάς ως αγορά, ως επενδυτές και να υπάρξουν νέα επιχειρηματικά μοντέλα. Η σημερινή κρίση είναι μια ευκαιρία για να αγκαλιάσουμε την ιατρική καινοτομία. Προσωπικές εμπειρίες αγορών στο Λονδίνο Με το 1/3 των χριστουγεννιάτικων αγορών στη Βρετανία να γίνονται από το διαδίκτυο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, τα καταστήματα πρέπει να προσαρμόσουν τα επιχειρηματικά τους μοντέλα για να ανταποκριθούν στην πανδημία. Για όσους αγοράζουν από κοντά, υπάρχει αυτό που αποκαλούν προσωπικές εμπειρίες αγορών. Σύμφωνα με το Κέντρο Έρευνας Λιανικής Αγοράς, το 33% των συνολικών λιανικών πωλήσεων στην Βρετανία θα γίνουν διαδικτυακά στις γιορτές. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και το πιο παλιό εμπορικό πολυκατάστημα της Αγγλίας, το πολυτελές Burlington Arcade του Λονδίνου έχει ενισχύσει τις ψηφιακές του υπηρεσίες, όπως μας εξηγεί ο Μαρκ Λορντ: «Όλοι οι πωλητές μας έχουν προσαρμοστεί στην πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε. Προσφέρουμε λοιπόν υπηρεσίες click-and-collect από το διαδίκτυο, όπου βλέπετε τα προϊόντα που είναι διαθέσιμα στο κατάστημα. Ανταποκριθήκαμε πολύ σ’ αυτό τον νέο ψηφιακό περιβάλλον λιανικών πωλήσεων. Με την υπηρεσία click-and-collect, σας παραδίδουμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο σας, στο σπίτι σας στο Λονδίνο, ή στη χώρα που βρίσκεστε. Παρόλο που έχουμε ηλικία 201 ετών, προσαρμοστήκαμε στην σύγχρονη κατάσταση». Η Τζόρτζια Μπέντατ είναι κάτοικος Λονδίνου: «Θα κάνω περισσότερα ψώνια από το διαδίκτυο, γιατί η χρονιά φέτος είναι πρωτόγνωρη. Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε αν τα μαγαζιά θα είναι ανοικτά. Είναι πιο εύκολο λοιπόν και διασφαλισμένο να ψωνίσεις διαδικτυακά. Ο Ντέιβιντ Σίλβερ είναι διευθυντής της εταιρίας Vintage Watch: «Για lockdown, είναι απίστευτη η άνοδος των διαδικτυακών αγορών. Είχαμε πάντα μια ιστοσελίδα από την αρχή της εταιρίας μας για να είμαι ειλικρινής. Οπότε ήμασταν μπροστά, είχαμε όλη τη συλλογή μας φωτογραφημένη. Δεν χρειαζόταν να κάνουμε επιπλέον δουλειά. Η ζήτηση είναι μεγάλη. Στέλνουμε είδη μας σε όλο τον κόσμο και είμαστε τυχεροί που είμαστε σ’ αυτή τη θέση». Όταν όμως αρθεί το lockdown στο Λονδίνο, ένας μικρός αριθμός αγοραστών μπορούν να κάνουν κράτηση για μια προσωπική εμπειρία αγορών: «__Ο κόσμος έχει ανάγκη να χαρεί. Παρόλο που έχουμε την δυνατότητα του click-and-collect και μπορούμε να παραδώσουμε τα πάντα στην πόρτα σας, οι άνθρωποι θέλουν να έχουν προσωπική εμπειρία, κάτι που να τους μείνει αξέχαστο. Να υπάρχει κάτι πιο εξειδικευμένο για σας προσωπικά. Αυτό σκοπεύουμε να κάνουμε στο Burlington Arcade. Θέλουμε να σας προσφέρουμε μια αξέχαστη εμπειρία από τη στιγμή που μπαίνετε στο κατάστημα και βρίσκετε εμένα ή κάποιον από τους συναδέλφους μου. Να εξαφανιστούν όλες οι έγνοιες του 2020 και να απολαύσετε πιο κανονικά Χριστούγεννα» τονίζει ο Μαρκ Λορντ, από το Burlington Arcade. View full είδηση

Ένα από τα πιο απομονωμένα μέρη του κόσμου, στην καρδιά του Ειρηνικού Ωκεανού, έχει μετατραπεί στο μεγαλύτερο σκουπιδότοπο του πλανήτη. Η ατόλη Μίντγουεϊ είναι η πιο κραυγαλέα απόδειξη της ανεξέλεγκτης μόλυνσης των θαλασσών, που καταδικάζει σε θάνατο χλωρίδα, πανίδα και τοπικά οικοσυστήματα. Σύμφωνα με τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις των επιστημόνων, μέχρι το 2050, πιστεύεται πως θα υπάρχει περισσότερο πλαστικό στους ωκεανούς απ’ό,τι ψάρια! Πηγή: http://www.cnn.gr/er...-stoys-okeanoys Click here to view the είδηση

Τεράστιες ποσότητες μικροσκοπικών αόρατων σωματιδίων πλαστικού (microplastics) βρίσκονται στους ωκεανούς μας. Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα στοιχεία μιας νέας έκθεσης που δημοσιεύθηκε από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης. Τα μικροσκοπικά αυτά αόρατα σωματίδια συμβάλουν πάνω από το 30% των 9,5 εκατομμυρίων τόνων πλαστικών που επιπλέουν στους ωκεανούς μας και είναι η μεγαλύτερη πηγή ρύπανσης από ότι εθεωρείτο μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τη νέα έκθεση. Τα 2/3 προέρχονται από τα ελαστικά των αυτοκινήτων αλλά και από τις μικροΐνες των ρούχων κατά το πλύσιμο τους. «Οι καθημερινές δραστηριότητές μας, όπως το πλύσιμο των ρούχων, η οδήγηση συμβάλλουν σημαντικά στη ρύπανση των ωκεανών με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες για την πλούσια βιοποικιλότητα αλλά και την ανθρώπινη υγεία», επεσήμανε ο Γενικός Διευθυντής της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης Ίνγκερ Άντερσεν. Οι πλαστικές «μπουκιές» τρώγονται από τα θαλάσσια ζώα και αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις στο πεπτικό τους σύστημα αλλά και την αναπαραγωγή των ψαριών και άλλων ζώων. Περίπου το 90% των θαλάσσιων πουλιών έχουν ποσότητες πλαστικού στα στομάχια τους. Επίσης, σοβαρές ανησυχίες υπάρχουν για τις ποσότητες πλαστικού που περνά στην τροφική αλυσίδα και στους ανθρώπους. Πηγή: http://greenagenda.g... Click here to view the είδηση

H δημόσια συζήτηση για τον περιορισμό της πλαστικής σακούλας στη Γερμανία συνεχίζεται. Περιβαλλοντικές οργανώσεις ασκούν πίεση, ενώ πλέον και οι ειδικοί δείχνουν ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Η πλήρης κατάργηση της πλαστικής σακούλας είναι ένα μη ρεαλιστικό σενάριο. Τουλάχιστον προς το παρόν. Ωστόσο πολλοί ειδικοί στη Γερμανία θέτουν εδώ και καιρό επί τάπητος εναλλακτικές επιλογές. Ήδη πάνω από 20 μεγάλες γερμανικές εμπορικές αλυσίδες έχουν αντικαταστήσει την πλαστική σακούλα με άλλα υλικά, φιλικά προς το περιβάλλον. Σύμφωνα με τη γερμανική ΜΚΟ Nabu η χρήση της πλαστικής σακούλας θα μπορούσε να μειωθεί ακόμη πιο δραστικά τα επόμενα χρόνια. Σε αυτό συνηγορεί και η νέα έρευνα του Ινστιτούτου για το Κλίμα, το Περιβάλλον και την Ενέργεια με έδρα το Βούπερταλ, η οποία εκτιμά ότι μια μείωση της τάξεως του 80% στη χρήση πλαστικής σακούλας μέχρι το 2030 είναι εφικτή. Σε αυτό θα μπορούσε να συμβάλει και η επιβολή πρόσθετων φόρων προς τους καταναλωτές, τους λιανεμπόρους αλλά και τη βιομηχανία. Μια νέα καταναλωτική «πράσινη» συνείδηση Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός θα πρέπει σταδιακά να βελτιωθεί η παραγωγική διαδικασία νέων ανακυκλώσιμων υλικών, ενώ μια άλλη ενδιαφέρουσα πρόταση είναι η πώληση προϊόντων τα οποία δεν χρειάζονται ειδική πλαστική συσκευασία. Μια άλλη ιδέα θα ήταν η ενίσχυση της λεγόμενης «ανταλλακτικής οικονομίας» και η καλλιέργεια μιας εναλλακτικής καταναλωτικής συνείδησης που προωθεί την κυκλοφορία και αξιοποίηση αγαθών που μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν. Αυτές είναι μερικές από τις ιδέες που συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση «Πώς να κάνετε οικονομία στη χρήση πλαστικού στη βιομηχανία, το εμπόριο και τα νοικοκυριά». «Η Γερμανία δεν θα καταφέρει να απελευθερωθεί απόλυτα από τη χρήση πλαστικών μέσα στα επόμενα 15 χρόνια. Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν μπορούμε να μειώσουμε δραστικά τη χρήση τους» αναφέρει ο Mπέντζαμιν Μπόνγκαρντ, υπεύθυνος πολιτικής διαχείρισης πόρων του Nabu. Σύμφωνα με στοιχεία του γερμανικού ομίλου Werner & Mertz περίπου 1,5 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών συσκευασιών καταλήγουν στον «κίτρινο» κάδο ανακύκλωσης αλλά και στα αντίστοιχα αποθετήρια πλαστικών συσκευασιών των σουπερμάρκετ. Περίπου το 10% των πλαστικών συσκευασιών αποτελείται από τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET), μια ανθεκτική ουσία η οποία είναι ανακυκλώσιμη. Το υλικό αυτό θα μπορούσε για παράδειγμα, σύμφωνα με τον Τίμοθι Γλαντς από την Werner & Mertz, να αξιοποιηθεί περισσότερο από τη χημική βιομηχανία για την παραγωγή συσκευασιών οι οποίες θα μπορούν να ανακυκλώνονται σε μεγαλύτερο ποσοστό, διευκολύνοντας έτσι την δυνατότητα επαναχρησιμοποίησής τους στο μέλλον. Δήμητρα Κυρανούδη (epd) Πηγή: http://www.dw.de/εφι...τικά/a-18389399 Click here to view the είδηση

Μόλις πέντε χώρες φαίνεται πως ευθύνονται για το 60% των 8 εκατομμυρίων τόνων πλαστικών που απορρίπτονται στους ωκεανούς του πλανήτη κάθε χρόνο. Οι χώρες αυτές είναι η Κίνα, η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες, η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ. Νέα έρευνα που έγινε έδειξε ότι το κοινό αυτών των χωρών είναι ότι βιώνουν ταχεία οικονομική ανάπτυξη, μειωμένη φτώχεια και βελτίωση της ποιότητας ζωής. Ωστόσο, οι εξελίξεις αυτές αυξάνουν ταυτόχρονα την κατανάλωση των πλαστικών και τα συγκεκριμένα ασιατικά κράτη δεν διαθέτουν ακόμα κατάλληλη υποδομή διαχείρισης αποβλήτων για να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση. Η κατανάλωση πλαστικών στην Ασία θα αυξηθεί κατά 80 τοις εκατό, ξεπερνώντας τους 200 εκατομμύρια τόνους. Αν δε ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για τη διαχείριση αυτών των αποβλήτων, σε δέκα μόλις χρόνια ο ωκεανός μπορεί να περιέχει ένα τόνο πλαστικών για κάθε τρεις τόνους ψαριών, αναφέρει η μελέτη του οργανισμού Ocean Conservancy. Όπως λέει η έκθεση, με στοχευμένη προσπάθεια η ροή των πλαστικών αποβλήτων μπορεί να μειωθεί κατά περίπου 45 τοις εκατό μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. Ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε χώρας, οι ερευνητές προτείνουν τις πέντε καλύτερες προσεγγίσεις όπως την μετατροπή αποβλήτων σε καύσιμα (αεριοποίηση) και τη βελτιστοποίηση των υπηρεσιών αποκομιδής. «Η συντονισμένη δράση, με τη μορφή ετήσιων δαπανών ύψους πέντε δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη διαχείριση των αποβλήτων, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια δυναμική αγορά δευτερογενών πόρων, να προσελκύσει επενδύσεις στα συστήματα συσκευασίας και ανάκτησης, και φυσικά να αφήσει τους ωκεανούς να ευδοκιμήσουν», αναφέρει η έκθεση. Μάλιστα εάν οι παρεμβάσεις αυτές επεκταθούν και σε άλλες χώρες θα υπάρξουν ακόμη καλύτερα αποτελέσματα στο παγκόσμιο αυτό πρόβλημα. Πηγή: http://www.ellinikig...vlita-okeanous/ Click here to view the είδηση