Αναζήτηση στην κοινότητα

Οι προκλήσεις είναι τεράστιες: από το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, τη βιωσιμότητα, τη μετακίνηση, την ενεργειακή κατανάλωση, τη διατροφή, έως τις συνθήκες εργασίας, την εξασφάλιση ελεύθερων χώρων, την ασφάλεια χωρίς θυσία των ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Τα Ηνωμένα Έθνη προβλέπουν ότι έως το 2050, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει τα 9,7 δισεκατομμύρια, ενώ σχεδόν το 70% των ανθρώπων προβλέπεται να ζουν σε αστικές περιοχές, επιβαρύνοντας τις πόλεις και το περιβάλλον. Καθώς η αστικοποίηση αναμένεται να είναι ταχύτερη στις χώρες με χαμηλότερο εισόδημα, ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι πολλές πόλεις θα αντιμετωπίσουν προκλήσεις για την κάλυψη των αναγκών του αυξανόμενου αριθμού κατοίκων τους, συμπεριλαμβανομένης της παροχής επαρκών κατοικιών, μεταφορών και ενεργειακών συστημάτων. Ταυτόχρονα, οι πόλεις συμβάλλουν σημαντικά στην κλιματική αλλαγή, οι οποίες ευθύνονται για τα τρία τέταρτα των παγκόσμιων εκπομπών CO2. Κλιματική ουδετερότητα Η κλιματική ουδετερότητα είναι στο επίκεντρο και το ερώτημα αν θα μπορούν οι πόλεις του μέλλοντος να φιλτράρουν ενεργά το διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα έχει πέσει εδώ και καιρό στο τραπέζι. Αυτό πιστεύουν πολλοί ειδικοί, μεταξύ των οποίων και ο πολεοδόμος Vincente Guallarte, ο οποίος είναι βέβαιος ότι στο εγγύς μέλλον οι πόλεις μας θα είναι σε θέση να απορροφούν το CO2, όπως ακριβώς κάνουν τα δέντρα. Για να επιτευχθεί αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο, χρειάζονται βιώσιμες βιομηχανίες και γεωργία στα μεγάλα αστικά κέντρα, με θερμοκήπια στην κορυφή κάθε κτιρίου. Αλλά για να λειτουργήσει η πρότασή του, οι πόλεις θα πρέπει να μάθουν να υποτάσσονται στους νόμους και τις αρχές της φύσης. Οι πολεοδόμοι σχεδιάζουν επίσης εναλλακτικές για τον ενεργειακό τους εφοδιασμό. Στο μέλλον χώρες όπως η Γερμανία θα μπορούσαν να γίνουν παραγωγοί ενέργειας. Στο Esslingen am Neckar οι κάτοικοι εργάζονται για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου στα σπίτια τους, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο. Είναι ένα έργο που ανοίγει νέους δρόμους, λέει ο επενδυτής Manfred Norbert. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/07/Capture-1-600x391.jpg Νέα κανονικότητα Οι μελλοντικές πόλεις θα έχουν ως στόχο τον επαναπροσδιορισμό μιας νέας κανονικότητας. Οι αρχιτέκτονες και οι πολεοδόμοι περιμένουν να δουν εντελώς νέες προσεγγίσεις για την κοινοτική διαβίωση ενώ η επαναχρησιμοποίηση παλαιών κτιρίων καθώς και η παραγωγή τροφίμων και ενέργειας είναι άλλα σημαντικά θέματα που θα απασχολήσουν στο μέλλον. Μια νέα έρευνα από την πολυεθνική εταιρεία επιχειρηματικών συμβούλων, AT Kearney, υπολόγισε τις κορυφαίες 125 χώρες που θα «επιζήσουν» στο μέλλον, με βάση τις σημερινές τους επιδόσεις, υποδομές αλλά και προοπτικές. Οι τέσσερις πρώτες της συγκεκριμένης λίστας, από το τέλος στην κορυφή, είναι οι εξής: Λονδίνο: Το Λονδίνο λίγο έλειψε να καταλάβει φέτος καλύτερη θέση από τη Νέα Υόρκη για πρώτη φορά μετά το 2008. Όμως η πτώση της ποιότητας του περιβάλλοντος το άφησε τελικά πίσω και από τη ΝΥ αλλά και από τη Βοστώνη. Βοστώνη: Σύμφωνα με την έρευνα, η επιχειρηματικότητα στην πόλη εκτοξεύτηκε το τελευταίο έτος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να βελτιώσει κι άλλο τη θέση της, η οποία είναι διαρκώς αυξανόμενη τα τελευταία χρόνια. Νέα Υόρκη: Από το 2015 έως το 2016 η Νέα Υόρκη κατάφερε να κερδίσει δύο θέσεις, φτάνοντας μια ανάσα από την κορυφή. Τα σημαντικά σημάδια ανάπτυξης και αύξησης της επιχειρηματικής κίνησης το τελευταίο έτος ευθύνονται για τη βελτίωση της παρουσίας της στη συγκεκριμένη λίστα. Σαν Φρανσίσκο: Είναι η πόλη που διαρκώς βρίσκεται στην κορυφή. Η εντυπωσιακή στήριξη της καινοτομίας και η δημιουργία ενός τόσο ισχυρού κέντρου για ανθρώπους που θέλουν να δημιουργήσουν, φέρνουν το Σαν Φρανσίσκο ξανά στην πρώτη θέση. View full είδηση

Η δεντροφύτευση σε αστικές περιοχές με στόχο την μείωση της θερμοκρασίας τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί να μειώσει κατά ένα τρίτο τον αριθμό των θανάτων που συνδέονται άμεσα με τον ζεστό καιρό και με τα κύματα καύσωνα, όπως ανακοίνωσαν σήμερα ερευνητές. Μοντελοποίηση διαπίστωσε ότι αυξάνοντας στο 30% τον αριθμό δέντρων σε μια έκταση μειώνεται κατά 0,4 βαθμούς Κελσίου –κατά μέσο όρο– η κατά τόπους θερμοκρασία στη διάρκεια των θερινών μηνών, αναφέρουν οι επιστήμονες στην επιθεώρηση The Lancet. Από τους 6.700 πρόωρους θανάτους που αποδίδονται στις υψηλότερες θερμοκρασίες σε 93 ευρωπαϊκές πόλεις στη διάρκεια του 2015, το ένα τρίτο θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Σήμερα, κατά μέσο όρο, μόλις κάτι λιγότερο από 15% αστικού περιβάλλοντος στην Ευρώπη καλύπτεται από κάποιο είδος πρασίνου. Η μελέτη είναι η πρώτη που προβάλλει τον αριθμό των πρόωρων θανάτων εξαιτίας των υψηλότερων θερμοκρασιών στις πόλεις, οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί από μεγαλύτερη δεντροφύτευση, λέει ο επικεφαλής της, ο Ταμάρ Ιούνγκμαν, ερευνητής του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Υγείας της Βαρκελώνης. «Ήδη γνωρίζουμε ότι οι υψηλές θερμοκρασίες σε αστικά περιβάλλοντα συνδέονται με αρνητικά αποτελέσματα υγείας, όπως η καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια, η νοσηλεία και ο πρόωρος θάνατος», αναφέρει ο ίδιος σε ανακοίνωσή του. «Ο στόχος μας είναι να πληροφορήσουμε αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις και χαράσσουν πολιτική σε τοπικό επίπεδο για τα οφέλη της στρατηγικής ενσωμάτωσης πράσινων υποδομών στον αστικό σχεδιασμό προκειμένου να προωθηθούν τα πιο βιώσιμα, ανθεκτικά και υγιή αστικά περιβάλλοντα», προσθέτει. Οι πόλεις καταγράφουν υψηλότερες θερμοκρασίες σε σχέση με τα περιβάλλοντα προάστια ή με την εξοχή εξαιτίας των επιπτώσεων της αποκαλούμενης αστικής θερμικής νησίδας. Αυτή η πλεονάζουσα θερμοκρασία προκαλείται κυρίως από την έλλειψη βλάστησης, από τις εξατμίσεις των κλιματιστικών συστημάτων μαζί με μαύρη άσφαλτο και με κατασκευαστικά υλικά που εγκλωβίζουν την θερμότητα. Η κλιματική αλλαγή έχει ήδη εντείνει το πρόβλημα. Τον περασμένο χρόνο η Ευρώπη έζησε το θερμότερο καλοκαίρι στα χρονικά και τον δεύτερο θερμότερο χρόνο. Οφέλη Για την Υγεία Οι καύσωνες ανά τον κόσμο καταρρίπτουν ύψη ρεκόρ και τις τελευταίες δεκαετίες έχει αυξηθεί η διάρκειά τους. Σήμερα, το κρύο εξακολουθεί να προκαλεί περισσότερους θανάτους στην Ευρώπη από την ζέστη. Αλλά τα κλιματικά μοντέλα προβάλλουν ότι οι ασθένειες και ο θάνατος που συνδέονται με τις υψηλές θερμοκρασίες θα αποτελούν μεγαλύτερο βάρος για τις υπηρεσίες υγείας εντός μιας δεκαετίας. “Αυτό γίνεται όλο και πιο επείγον καθώς η Ευρώπη βιώνει περισσότερες διακυμάνσεις ακραίων θερμοκρασιών που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή”, εξηγεί ο Ιούνγκμαν. Οι ερευνητές εκτίμησαν τα ποσοστά θνησιμότητας για ανθρώπους άνω των 20 ετών μεταξύ του Ιουνίου και του Αυγούστου του 2015, που αναλογούν σε 57 εκατομμύρια κατοίκους συνολικά. Τα δεδομένα αυτά αναλύθηκαν σε σχέση με τον ημερήσιο μέσο όρο θερμοκρασίας στις πόλεις σε δύο σενάρια μοντελοποίησης. Το πρώτο συνέκρινε τη θερμοκρασία της πόλης με και χωρίς αστική θερμική νησίδα. Το δεύτερο προσομείωσε την πτώση της θερμοκρασίας αν αυξανόταν η παρουσία των δέντρων στο 30%. Κατά μέσον όρο, η θερμοκρασία στις πόλεις ήταν κατά 1,5 βαθμό υψηλότερη το καλοκαίρι του 2015 σε σχέση με την επαρχία. Η πόλη με την μεγαλύτερη διαφορά θεμοκρασίας (4,1C) ήταν η Κλουζ-Ναπόκα της Ρουμανίας. Σε όλες τις πόλεις, το 75% του συνολικού πληθυσμού ζει σε περιοχές τουλάχιστον κατά ένα βαθμό θερμότερες, ενώ το 20% σε θερμοκρασίες τουλάχιστον δύο βαθμούς υψηλότερες. Συνολικά πόλεις με τα μεγαλύτερα ποσοστά θανάτων που συνδέονται με τις υψηλές θερμοκρασίες βρίσκονταν στη νότια και ανατολική Ευρώπη. Παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι οι πράσινοι χώροι μπορεί να έχουν επιπλέον οφέλη για την υγεία όπως η μείωση των κρουσμάτων καρδιαγγειακών προβλημάτων, άνοιας και κακής ψυχικής υγείας, ενώ βελτιώνουν και τις γνωστικές λειτουργίες στα παιδιά και στους ηλικιωμένους. View full είδηση

Η Νέα Υόρκη φιλοξενεί τα άτομα με τη μεγαλύτερη καθαρή αξία στον κόσμο, σύμφωνα με μια νέα έκθεση της εταιρείας συμβούλων επενδυτικής μετανάστευσης Henley & Partners. Περίπου 345.600 εκατομμυριούχοι κατοικούν στο λεγόμενο «Μεγάλο Μήλο» μαζί με 15.470 πολυεκατομμυριούχους που έχουν περιουσιακά στοιχεία αξίας άνω των 10 εκατομμυρίων δολαρίων, 737 εκατομμυριούχους (πλούτος 100 εκατομμυρίων δολαρίων ή περισσότερο) και 59 δισεκατομμυριούχους, αναφέρει η έκθεση. Το οικονομικό κέντρο των Η.Π.Α. αναγνωρίζεται ως η πλουσιότερη πόλη στον κόσμο με διάφορα μέτρα. Η έκθεση διαπιστώνει ότι περίπου το 4% των 8,38 εκατομμυρίων πολιτών της Νέας Υόρκης κατέχουν επενδυτικά περιουσιακά στοιχεία –ακίνητα, μετρητά ή μετοχές– αξίας άνω του 1 εκατομμυρίου δολαρίων. Ο αριθμός μειώνεται σημαντικά σε 15.470 όταν αξιολογούνται όσοι έχουν περισσότερα από 10 εκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία. Ο συνολικός ιδιωτικός πλούτος που κατείχαν οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης βρέθηκε να ξεπερνά τα 3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτός είναι περισσότερος από τον συνολικό ιδιωτικό πλούτο που κατέχουν οι περισσότερες μεγάλες χώρες της G-20. Στη δεύτερη θέση το Τόκιο Η πρωτεύουσα της Ιαπωνίας Τόκιο κατέλαβε τη δεύτερη θέση με 304.900 άτομα υψηλής καθαρής αξίας. Σε σύγκριση με τη Νέα Υόρκη, ένα πολύ μικρότερο ποσοστό από αυτούς έχει περιουσιακά στοιχεία αξίας άνω των 10 εκατομμυρίων δολαρίων. Η έκθεση διαπίστωσε ότι 7.350 άνθρωποι στο Τόκιο είναι πολυεκατομμυριούχοι, 263 έχουν πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια και 12 είναι δισεκατομμυριούχοι. Η περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο – η οποία περιλαμβάνει τη Σίλικον Βάλεϊ – ολοκληρώνει τις τρεις πιο πλούσιες πόλεις, με 276.400 άτομα υψηλής καθαρής αξίας, 12.890 εκ των οποίων είναι πολυεκατομμυριούχοι. Η έκθεση ανέφερε ότι 623 έχουν περιουσιακά στοιχεία αξίας τουλάχιστον 100 εκατομμυρίων δολαρίων και 62 δισεκατομμυριούχοι ζουν στην πόλη. Το Λος Άντζελες, το Σικάγο και το Χιούστον είναι οι άλλες Η.Π.Α. πόλεις στην πρώτη 10άδα, καταλαμβάνοντας την 6η, την 7η και την 8η θέση, αντίστοιχα. Το Χιούστον έχει επίσης έναν από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους πληθυσμούς εκατομμυριούχων – άτομα με υψηλή καθαρή αξία που έχουν αυξηθεί κατά 6% μέχρι στιγμής εφέτος, σύμφωνα με την έκθεση. Το Ώστιν, το Μαϊάμι, το Γουέστ Παλμ Μπιτς και το Γκρίνουιτς είναι άλλες αμερικανικές πόλεις που καταγράφουν σημαντική αύξηση. Αρωγοί οι κλάδοι γραφείων και Data Centers Η έκθεση το συνδέει με μεγάλες αμερικανικές εταιρείες που μεταφέρουν τα κεντρικά τους γραφεία σε αυτές τις πόλεις. Από την έναρξη της πανδημίας του κορωνοϊού και τη στροφή προς την ευέλικτη εργασία, οι εταιρείες χρειάζονται λιγότερο χώρο γραφείων και πολλοί εργαζόμενοι μετακόμισαν σε μικρότερες πόλεις για να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους και να μειώσουν το κόστος ζωής τους. Αυτή η τάση είναι ιδιαίτερα κοινή στον τομέα της τεχνολογίας, με την Oracle και την Tesla να μετακινούνται από την Καλιφόρνια στο Ώστιν και την Hewlett-Packard Enterprise να μετακομίζει στο Χιούστον νωρίτερα μέσα στη χρονιά. Επιπλέον, αυτές οι πόλεις έχουν γίνει βασικοί προορισμοί για συνταξιούχους, δήλωσε στο CNBC ο Andrew Amoils, επικεφαλής έρευνας στην εταιρεία New World Wealth, ο οποίος συνεργάστηκε στην έκθεση με την Henley & Partners. «Η Φλόριντα είναι ένας ολοένα και πιο δημοφιλής προορισμός για συνταξιούχους με υψηλή περιουσία, ειδικά σε εκείνους από τις πόλεις της Ανατολικής Ακτής των ΗΠΑ», είπε. Ωστόσο, οι πέντε κορυφαίες πόλεις με τον ταχύτερα αυξανόμενο πληθυσμό εκατομμυριούχων δεν βρίσκονται στις ΗΠΑ. Το Ριάντ στη Σαουδική Αραβία, η Σάρτζα και το Ντουμπάι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Λουσάκα στη Ζάμπια και η Λουάντα στην Αγκόλα βρίσκονται στην κορυφή. Το πρώτο εξάμηνο του 2022, είδαν αύξηση έως και 20% όσον αφορά τον πληθυσμό τους με υψηλή καθαρή αξία. Η έκθεση αναφέρει ότι αυτό οφείλεται στην άνοδο των βιομηχανιών πετρελαίου και φυσικού αερίου, οι οποίες έχουν ανθίσει καθώς οι τιμές της ενέργειας έχουν εκτοξευθεί στα ύψη και ενισχύουν τα χρηματιστήρια σε αυτές τις περιοχές. View full είδηση

Έρευνα της JLL διερευνά το περίπλοκο τοπίο των καθαρών μηδενικών δεσμεύσεων, μέσα από κανονισμούς, απαιτήσεις αναφορών και κίνητρα. Καθώς τα κτίρια αντιπροσωπεύουν κατά μέσο όρο το 60% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στις πόλεις και η μείωση του αποθέματος των ενεργοβόρων ακινήτων αποτελεί ζωτικής σημασίας στόχο για την επίτευξη μιας οικονομίας με μηδενικές εκπομπές η πίεση στους ιδιοκτήτες ακινήτων, τους κατασκευαστές και τους χρήστες αναμένεται να ενταθεί τα επόμενα χρόνια. Εντούτοις, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της JLL "Decarbonizing Cities and Real Estate", η οποία βασίζεται σε συμπεράσματα που αντλήθηκαν από 32 χώρες, οι υπάρχουσες πολιτικές και τα νομικά πλαίσια, ένας από τους κυριότερους μοχλούς πίεσης, δεν αντιστοιχούν στα επιστημονικά ευρήματα, τα οποία καλούν για αυστηρότερα μέτρα με άμεση εφαρμογή. Όσο ο δημόσιος τομέας καθυστερεί να ανταποκριθεί αυτή τη στιγμή, τόσο το βάρος μετακυλά στον ιδιωτικό τομέα καλώντας τον να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της δράσης για το κλίμα. Η πρόκληση της μετασκευής των κτιρίων σε λιγότερο ενεργοβόρα στις ανεπτυγμένες πόλεις, όπου περίπου το 80% του κτιριακού αποθέματος που θα υφίσταται το 2050 έχει ήδη κατασκευαστεί, είναι τεράστια. Για να επιτευχθούν οι στόχοι του 2050, τα ποσοστά των κτιρίων που θα αναβαθμίζονται ενεργειακά θα πρέπει να υπερβαίνουν το 3% ετησίως. Σύμφωνα με τους αναλυτές, ζωτικής σημασίας ρόλο θα μπορούσε να παίξει ο ηλεκτρισμός του δομημένου περιβάλλοντος και η στροφή των ενεργειακών δικτύων σε πιο πράσινες επιλογές, χώροq όπου η βιομηχανία ακινήτων έχει ελάχιστο άμεσο έλεγχο. Οι κεντρικοί φορείς θα έπρεπε επίσης να σκεφτούν τις αστικές αναπλάσεις, την εφαρμογή κυκλικής οικονομίας, καθώς και θεσμικές παρεμβάσεις, μέσω των οποίων θα επιδοτείται η συνεργατικότητα και οι συνέργειες μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα και θα μπορούσε να εξασφαλισθεί η απαιτούμενη χρηματοδότηση του εγχειρήματος. Οι πόλεις και τα ακίνητα, καταλήγει η έρευνα, είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της μάχης κατά της κλιματικής αλλαγής. Εντούτοις, για την επίτευξη των στόχων τους, απαιτείται δράση πέρα από την τρέχουσα νομοθεσία, με σκοπό τη δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος και την προστασία των περιουσιακών στοιχείων – που αφορά όλους τους εμπλεκόμενους, είτε πρόκειται για ιδιοκτήτες, κατασκευαστές, επενδυτές ή και τελικούς χρήστες. Αναλυτικά η έρευνα εδώ: https://www.us.jll.com/en/trends-and-insights/research/decarbonizing-cities-and-real-estate View full είδηση

Μια ψηφιακή «πόλη του μέλλοντος» πρόκειται να κατασκευάσει στο Τορόντο του Καναδά η Sidewalk Labs, η οποία υπάγεται στην Alphabet- την εταιρεία «ομπρέλα» στην οποία υπάγεται και η Google. Σκοπός είναι η μετατροπή μιας περιοχής-προκυμαίας σε ένα λειτουργικό εργαστήριο για μια σειρά «έξυπνων» τεχνολογιών. Σύμφωνα με το BBC θεωρείται αρκετά πιθανό πως θα διαθέτει γρήγορο Wi-fi, εκατομμύρια αισθητήρες, ανανεώσιμη ενέργεια και αυτόνομα οχήματα. Οι εταιρείες τεχνολογίες γενικότερα έχουν αρχίσει εδώ και καιρό να προωθούν το λογισμικό και το hardware τους για χρήση σε πόλεις, καθώς οι πολεοδόμοι ασχολούνται με την αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η υπερπληθυσμός, η μόλυνση και η συμφόρηση. Ο πρωθυπουργός του Καναδά, Τζάστιν Τριντό, καλωσόρισε το project στο Κουέισαϊντ, που θα γίνει γνωστό ως Sidewalk Toronto. «Θα δημιουργήσει έναν χώρο δοκιμών για νέες τεχνολογίες στο Κουέισαϊντ» είπε σχετικά, συμπληρώνοντας πως «τεχνολογίες οι οποίες μας βοηθούν να χτίσουμε πιο έξυπνες, πιο πράσινες, πιο φιλικές σε περισσότερους κατοίκους πόλεις- κάτι που ελπίζουμε να δούμε να επεκτείνεται στην ανατολική ακτή του Τορόντο και μακροπρόθεσμα σε άλλα μέρη του Καναδά και του κόσμου». Ο Νταν Ντοκτόροφ, πρώην αντιδήμαρχος Νέας Υόρκης και διευθύνων σύμβουλος της Sidewalk Labs, προέβη στην εκτίμηση πως το Sidewalk Toronto μπορεί να δείξει στον κόσμο πώς η ζωή στις πόλεις μπορεί να γίνει «πιο φθηνή, πιο βολική, πιο υγιεινή, πιο πράσινη, πιο δίκαιη και ίσως ακόμα και πιο συναρπαστική». Η Google θα μεταφέρει τα κεντρικά της στον Καναδά στη συγκεκριμένη περιοχή, και η Sidewalk Labs θα δαπανήσει 50 εκατ. δολάρια για την έναρξη του προγράμματος. Σημειώνεται πως η Sidewalk Labs έχει ήδη εκκινήσει «έξυπνα» projects και σε άλλες πόλεις. Μεταξύ αυτών βρίσκεται και ένα για την παροχή κάλυψης Wi-fi στη Νέα Υόρκη, μέσω της χρήσης παλαιών τηλεφώνων με κερματοδέκτη- ωστόσο, ο στόχος ήταν πάντα η ανέγερση μιας «έξυπνης» πόλης εκ βάθρων. Πηγή: http://www.naftempor...apo-tinalphabet Click here to view the είδηση

Σύμφωνα με το νέο «άτλαντα Ποιότητας Αέρα για την Ευρώπη», που παρουσίασε το Κοινό Κέντρο Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η Αθήνα μαζί με τα προάστιά της ξεχωρίζει κυρίως για δύο λόγους. Από τη μία, είναι -μαζί με το Παρίσι και τη Μαδρίτη- οι ευρωπαϊκές πόλεις όπου περίπου τα δύο τρία των ρύπων (65%) παράγονται από ανθρώπινες δραστηριότητες μέσα στο ίδιο το σύμπλεγμα του ιστορικού κέντρου και των προαστίων, π.χ. λόγω των μετακινήσεων των κατοίκων. Από την άλλη, είναι η πόλη -μαζί με τη Λισαβόνα- που οι ατμοσφαιρικοί ρύποι της επιβαρύνονται λιγότερο (μόνο σε ποσοστό 5% της συνολικής ρύπανσης) από γεωργικές δραστηριότητες πέριξ της πόλης. Όπως εκτιμά το JRC, παρόλο που η ατμόσφαιρα σήμερα στην Ευρώπη είναι πολύ πιο καθαρή από ό,τι στο παρελθόν, κάθε χρόνο περισσότεροι από 400.000 Ευρωπαίοι εξακολουθούν να πεθαίνουν πρόωρα εξαιτίας της κακής ποιότητας του αέρα που εισπνέουν. Εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από αναπνευστικές, καρδιολογικές και άλλες παθήσεις λόγω της ρύπανσης του αέρα. Τα μικροσκοπικά σωματίδια ΡΜ2,5 (με διάμετρο μικρότερη των δύο εκατομμυριοστών του μέτρου), τα διοξείδια του αζώτου και του θείου, ο μόλυβδος και το όζον κοντά στο έδαφος είναι οι κατ’ εξοχήν ρύποι του αέρα. Οι πηγές ρύπανσης είναι τόσο ανθρωπογενείς (μετακινήσεις με οχήματα, καύσεις για θέρμανση και μαγείρεμα, βιομηχανικές και αγροτικές δραστηριότητες, πυρκαγιές κ.α.), όσο και φυσικές (σκόνη ερήμων, αλάτι θάλασσας κ.α.). Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι σχεδόν όλες οι πόλεις του ‘Ατλαντα έχουν μέσα επίπεδα σωματιδίων (ΡΜ2,5) πάνω από τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (δέκα μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα). Μόνο η Στοκχόλμη η Γλασκώβη, το Ταλίν, το Ελσίνκι, το Γκέτεμποργκ, η Γένοβα και το Κλερμόν-Φεράν βρίσκονται κάτω από αυτά όρια. Τα εισπνεόμενα μικροσωματίδια περιλαμβάνουν ανθρωπογενή στερεά και υγρά σωματίδια, σκόνη, καπνό, αιθάλη, γύρη και σωματίδια του εδάφους. Ανάλογα με τις μετεωρολογικές συνθήκες, τα σωματίδια αυτά μπορεί να παραμείνουν στην ατμόσφαιρα έως μία εβδομάδα. Έχει εκτιμηθεί ότι τα σωματίδια ΡΜ2,5 μειώνουν το προσδόκιμο ζωής στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά οκτώ έως δέκα μήνες στις περιοχές των οποίων η ατμόσφαιρα έχει επιβαρυνθεί περισσότερο. Ο νέος ‘Ατλας καταγράφει την κατάσταση της ατμόσφαιρας σε 150 πόλεις με πληθυσμό άνω των 50.000 κατοίκων και με πυκνότητα πληθυσμού άνω των 1.500 κατοίκων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Οι πόλεις με τη μεγαλύτερη ρύπανση της ατμόσφαιρας από επικίνδυνα για την υγεία μικροσκοπικά σωματίδια βρίσκονται στη νότια Πολωνία, στη Βουλγαρία και στην κοιλάδα Πο της Ιταλίας. Οι πόλεις επηρεάζονται σε ποσοστό 23% κατά μέσο όρο από τις εκπομπές ρύπων από τις αγροτικές δραστηριότητες που ασκούνται γύρω από τις πόλεις. Αυτό ισχύει κατ’ εξοχήν για τη Δρέσδη και τη Λειψία της Γερμανίας (40% και 36% της συνολικής ρύπανσης αντίστοιχα). Στον αντίποδα βρίσκονται η Αθήνα και η Λισαβόνα, στις οποίες η γεωργία πέριξ του αστικού ιστού ευθύνεται μόνο για το 5% των ρύπων των πόλεων. Πηγή: http://www.ellinikig...drastiriotites/ Κατεβάστε το αρχείο: Urban PM2.5 Atlas: Air Quality in European cities Click here to view the είδηση

Σε μια προηγούμενη δημοσίευση μου, The Coronavirus and the Future of Main Street, υποστήριξα την αναγέννηση των τοπικών μας γειτονιών, σημειώνοντας ότι ακόμη και αν οι άνθρωποι εργάζονται από το σπίτι, πρέπει να βγουν από το γραφείο. Αναφέρθηκα στο άρθρο του Eric Reguly From the Globe and Mail: “Εάν περισσότεροι άνθρωποι έπρεπε να εργαστούν από το σπίτι, οι γειτονιές θα μπορούσαν να αναζωογονηθούν. Φανταστείτε την επανέναρξη της αστικής ιδέας της Jane Jacobs, όπου οι γειτονιές θα αποκτούσαν ένα ευρύ φάσμα εργασιακών και οικογενειακών λειτουργιών”. Και ο Sharon Wood της Public Square αναφέρει: “Φανταστείτε τα pop-up offices, ομάδες συσκέψεων και τεχνολογικά κέντρα που συνδέονται με πλατείες της πόλης …. Οι συμπληρωματικές υπηρεσίες να συγκεντρωθούν σε κοντινή απόσταση και με τα πόδια, όπως κέντρα αντιγραφής και εκτύπωσης, καταστήματα προμηθειών γραφείων, υπηρεσίες αποστολής, εταιρείες πληρεξούσιων / τίτλων, τραπεζικές συναλλαγές, κέντρα, γυμναστήρια, εστιατόρια και καφετέριες”. Αυτή η αποκέντρωση των υπηρεσιών έχει γίνει γνωστή ως η “πόλη των 15 λεπτών”, όπου μπορείτε να κάνετε τη δουλειά σας, να πάτε στο σχολείο, να δείτε το γιατρό σας και να διασκεδάσετε και όλα να βρίσκονται σε μια ακτίνα 15 λεπτών από το σημείο όπου ζείτε. Εφαρμόστηκε στο Παρίσι από την δήμαρχο Hidalgo και η ιδέα αναπτύχθηκε (πριν από τον κοροναϊό) από τον καθηγητή Carlos Moreno της Σορβόνης. Σύμφωνα με την Natalie Whittle στους Financial Times: .. η έννοια του “la ville du quart dheheure” είναι μια ιδέα στην οποία οι καθημερινές αστικές ανάγκες είναι προσβάσιμες σε 15 λεπτά με τα πόδια ή με ποδήλατο. Εργασία, σπίτι, καταστήματα, ψυχαγωγία, εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη – σύμφωνα με το όραμα του Moreno, όλα αυτά θα πρέπει να είναι διαθέσιμα τστον ίδιο χρόνο που ένας πολίτης θα περίμενε κάποτε σε μια σιδηροδρομική πλατφόρμα. Τώρα η ιδέα ξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο. Υιοθετήθηκε και από τους Δημάρχους της C40 ως μέρος του σχεδίου ανάκαμψης “Green and Just”. Εφαρμόζουμε πολιτικές πολεοδομικού σχεδιασμού για την προώθηση της «πόλης 15 λεπτών» (ή «πλήρεις γειτονιές») ως πλάνο ανάκαμψης, όπου όλοι οι κάτοικοι της πόλης μπορούν να καλύψουν τις περισσότερες ανάγκες τους σε μικρή απόσταση με τα πόδια ή με ποδήλατο από το σπίτι. Η παρουσία κοντινών ανέσεων, όπως η υγειονομική περίθαλψη, τα σχολεία, τα πάρκα, τα καταστήματα τροφίμων και τα εστιατόρια, τα απαραίτητα καταστήματα και τα γραφεία, καθώς και η ψηφιοποίηση ορισμένων υπηρεσιών, θα επιτρέψει αυτήν τη μετάβαση. Προκειμένου να το επιτύχουμε στις πόλεις μας, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ρυθμιστικό περιβάλλον που να ενθαρρύνει τη συνολική χωροθέτηση, την ανάπτυξη μικτής χρήσης, με ευέλικτα κτίρια και χώρους. Στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, το Σχέδιο Δράσης για το Κλίμα για το 2015 έχει στόχο τον Πλήρη Γειτονιά, όπου το 90% των κατοίκων θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στις καθημερινές ανάγκες εργασίας τους με τα πόδια ή με ποδήλατο. “Ως μέρος αυτής της εργασίας, το Πόρτλαντ έχει μετατρέψει περισσότερα από 90 μίλια πολυσύχναστων δρόμων σε δρόμους γειτονιάς – όπου τα δέντρα του δρόμου σκιάζουν τα πεζοδρόμια και οι πράσινες λημνούλες παρέχουν βιώσιμη αποστράγγιση και ηρεμία κυκλοφορίας, και όπου υπάρχουν νέα διαμερίσματα και επιχειρήσεις σε επίπεδο δρόμου.” Μια παλιά ιδέα με ένα πιασάρικο νέο όνομα Δεν υπάρχει τίποτα νέο σε αυτήν την ιδέα. Το κίνημα των New Urbanists μιλούσε πάντα για αυτό , όπως και οι ακτιβιστές που προσπαθούσαν να προωθήσουν την αναζωογόνηση των κεντρικών δρόμων. Έχω γράψει ότι “πριν από την Walmart και τα big box stores, σχεδόν όλοι αγόραζαν τοπικά. Τώρα, με τα μεγάλα ψυγεία και τα μίνι βανς μας, οι άνθρωποι κατευθύνονται προς το κέντρο για τα είδη πρώτης ανάγκης και δεν υπάρχει αρκετή ζήτηση από ανθρώπους σε κοντινή απόσταση με τα πόδια για να διατηρηθούν μαγαζιά στην γειτονιά.” Πρόβαλα την αναζωογόνηση της γειτονιάς ως έναν τρόπο να βγάλω τους ανθρώπους από τα αυτοκίνητά τους και να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση. Αλλά ο κοροναϊός άλλαξε την εικόνα και πρόσθεσε νέα επείγοντα δεδομένα. Όπως γράφει η Patrick Sisson στο Citylab, το rebranding και η «υιοθέτηση της πόλης του 15-λεπτου μπορεί να είναι ο πιο συνοπτικός και πιασάρικος τρόπος για να επανασυσκευάσουμε την ιδέα ως εργαλείο οικονομικής ανάκαμψης και αντιμετώπισης της πανδημίας». Ο Sisson αναφέρει τον δήμαρχο της Μελβούρνης της Αυστραλίας, μια πόλη με αμερικανικό στιλ: “Οι τοπικοί ηγέτες αλλάζουν τώρα την πολιτική μεταφορών, συμπεριλαμβανομένης της προσθήκης 40 χιλιομέτρων νέων λωρίδων ποδηλάτων, επιταχύνοντας τα σχέδια για τη δημιουργία περισσότερων «γειτονιών 20 λεπτών» και ενισχύοντας τη μαζική μετακίνηση. «Κάθε πόλη μιλάει για το πώς να αξιοποιήσει τη συγκυρία και να επανατοποθετηθεί και να επικεντρωθεί σε ένα βιώσιμο μέλλον», λέει. “Αν δεν αξιοποιήσουμε αυτές τις στιγμές για να κάνουμε υλική αλλαγή, είμαστε τρελοί.” Δεν είναι η μόνη που σκέφτεται ότι είναι μια μοναδική ευκαιρία. Εχω γράψει ότι “Οι managers δεν θα θέλουν να βάλουν όλα τα αυγά των υπαλλήλων τους σε ένα καλάθι και δεν θα θέλουν να νοικιάσουν πολύ περισσότερο χώρο για να τους φιλοξενήσουν όλους με χαμηλότερες πυκνότητες. Έμαθαν επίσης ότι μπορούν να τους επιβλέπουν και να τους διαχειρίζονται ακόμη και όταν δεν τους έχουν πρόσωπό με πρόσωπο. Έτσι είναι πιθανό ότι ένα σημαντικό ποσοστό του εργατικού δυναμικού θα συνεχίσει να εργάζεται από το σπίτι. Αυτή, νομίζω, ήταν η ευκαιρία να ξαναχτίσουμε τις κοινότητές μας, ακόμη και τις οικονομικές μας δομές. Όπως σημείωσε και η δήμαρχος του Μόντρεαλ στα εγκαίνια μια ακόμη λωρίδας ποδηλάτων: «Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να αγοράσουν τοπικά και να ξεχάσουν το Amazon». Η μήπως δεν είναι έτσι; Υπάρχουν όμως και αυτοί που δεν είναι τόσο σίγουροι για την ιδέα. Στους Financial Times, η Natalie Whittle απαντάει στον αναλυτή των Κέντρων Πόλεων, Anthony Breach ο οποίος πιστεύει ότι η πόλη των 15 λεπτών «θα ήταν αντίθετη με αυτό που γνωρίζουμε για τη ζωή της πόλης». Πιστεύει ότι οι μεγάλες πόλεις όπως το Λονδίνο θα είναι πάντα ελκυστικές. “Υπάρχει μια ιδιαίτερη ποιότητα στις πληροφορίες που ανταλλάσσονται πρόσωπο με πρόσωπο, τις οποίες οι βιντεοκλήσεις δεν μπορούν να αναπαραγάγουν. Μπορούμε να παρατηρήσουμε αυτή τη ζήτηση στην τιμή που οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν για να ζήσουν και να εργαστούν στο Λονδίνο … Ιστορικά, με την εφεύρεση του τηλεγράφου, του τηλεφώνου, του διαδικτύου. . . κάθε φορά που υπάρχει τεχνολογική πρόοδος, οι άνθρωποι προβλέπουν ότι θα είμαστε όλοι σε θέση να εργαστούμε στην ύπαιθρο. Αλλά η ελκυστικότητα των κέντρων της πόλης αυξάνεται μόνο. Οι πληροφορίες που μπορούν να ανταλλάσσονται πρόσωπο με πρόσωπο γίνονται πιο πολύτιμες”. Αυτή τη φορά είναι διαφορετικό Δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι ο Breach έχει δίκιο αυτή τη φορά. Η αλλαγή αυτή δεν είναι μόνο τεχνολογική, αλλά είναι επίσης και βιολογική. Δεν είμαι καν σίγουρος ότι έχει δίκιο για την ιστορία. Ο τηλεγράφος και το τηλέφωνο ήταν μέρος της Δεύτερης Βιομηχανικής Επανάστασης μεταξύ 1870 και 1914 που δημιούργησε πραγματικά το γραφείο, μας έδωσε έναν λόγο να πάμε εκεί και την τεχνολογία μεταφορών για να φτάσουμε εκεί. Ο Ryan Avent το περιέγραψε στο βιβλίο του The Wealth of Human: “Αυτή ήταν η εποχή στην οποία αναπτύχθηκαν σύγχρονες εγκαταστάσεις υγιεινής και εσωτερικών υδραυλικών εγκαταστάσεων, και στις οποίες οι πόλεις αυξήθηκαν σε πραγματικά μοντέρνο μέγεθος, σε κλίμακα και πληθυσμό. Ήταν η περίοδος που μας έδωσε σήμερα τις πιο προηγμένες τεχνολογίες προσωπικής κινητικότητας: το αυτοκίνητο και το αεροπλάνο. Ήταν αυτή η περίοδος που έκανε τον σύγχρονο κόσμο αυτό που είναι”. Βρισκόμαστε τώρα σε κάποιο σημείο στη μέση της Τρίτης Βιομηχανικής Επανάστασης, της ψηφιακής επανάστασης, και θα μπορούσαμε κάλλιστα να περάσουμε σε μια ακόμη τεράστια αλλαγή στον τρόπο που εργαζόμαστε, ζούμε και οργανώνουμε την κοινωνία μας. Απλώς συμβαίνει πολύ πιο γρήγορα, χάρη σε ένα μεγάλο λάκτισμα από τον κοραναϊό. https://www.treehugger.com/the-15-minute-city-is-having-a-moment-5071739 Αρθρο του Lloyd Alter στο Treehugger View full είδηση

Οι πόλεις του μέλλοντος: Κλιματικά ουδέτερες με έξυπνες εφαρμογές σε ενέργεια και μεταφορές. Mπορείτε να παρακολουθήσετε το σχετικό αφιέρωμα στο παρακάτω βίντεο του gr. euronews.com. View full είδηση

Οι δαπάνες προσωπικού, οι δαπάνες λειτουργίας καθώς και οι συνολικοί φόροι παρουσιάζονται σημαντικά κριτήρια στις μεγάλες και τις μεσαίες πόλεις. Το Ίδρυμα για την Έρευνα των Διοικήσεων και των Δημόσιων Πολιτικών (Fondation pour la Recherche sur les Administrations et les Politiques Publiques –iFRAP) είναι ένα γαλλικό εργαστήριο (think tank) που ιδρύθηκε το 1985 από τον Bernard Zimmern και αντιπροσωπεύει συμφέροντα (lobby) σχετικά με την Εθνική Συνέλευση. Πιο συγκεκριμένα το ίδρυμα πραγματοποιεί επιστημονικές έρευνες για την αποτελεσματικότητα των δημόσιων πολιτικών, κυρίως αυτές που αφορούν την απασχόληση και την οικονομική ανάπτυξη και στοχεύει να τις παρουσιάζει στην δημόσια γνώμη, να προτείνει μέτρα βελτίωσης και γενικά να προσπαθεί να τις κάνει να εφαρμοστούν από την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο. Μάνατζμεντ των 80 πιο σημαντικών πόλεων της Γαλλίας Η έρευνα αφορά τη διαχείριση δαπανών λειτουργίας (δαπάνες προσωπικού) δαπάνες επένδυσης, δανείων καθώς και την εξέλιξη των φόρων (τοπικοί φόροι) μέσα σε πόλεις άνω των 64.790 κατοίκων. Το ίδρυμα μαζί με το περιοδικό Le Point πραγματοποιούν εδώ και είκοσι χρόνια έρευνες για την αποτελεσματικότητα διαχείρισης των πόλεων και τις κατατάσσουν σύμφωνα με την ποιότητα ζωής και την ελκυστικότητα. Δεδομένα και μεθοδολογία Τα δεδομένα και τα κριτήρια αξιολόγησης βρίσκονται στο site του ιδρύματος και του περιοδικού Le Point. Η κατάταξη βασίζεται σε μια βαθμολόγηση με άριστα το 20. Κάθε βαθμός υπολογίζεται με απόκλιση από το μέσο όρο των 20 πόλεων της ομάδας. Οι πόλεις χωρίζονται σε ομάδες των 20. Οι πολύ μεγάλες, οι μεγάλες, οι μεσαίες και οι μικρές πόλεις. Η μέση βαθμολογία της κάθε πόλης αντιστοιχεί σε ένα μέσο όρο τεσσάρων θεματικών κριτηρίων: -Βαθμολογία των δαπανών λειτουργίας ανά κάτοικο το 2018. -Βαθμολογία των δαπανών επένδυσης ανά κάτοικο σε μέσο όρο των 4 ετών (2014-2018). -Βαθμολογία των δανείων το 2018. -Βαθμολογία συνολικών φόρων ανά κάτοικο το 2018. Η κατάταξη για το 2018 για τις 80 πόλεις σε 4 ομάδες βρίσκεται στο site του iFRAP και του Le Point (Πέμπτη 23/01/2020, no 2474, σελ. 18-20). Οι τρεις πρώτες πόλεις ανά ομάδα είναι οι ακόλουθες Paris 17o και Marseille 19η στην ομάδα των πολύ μεγάλων πόλεων. Πολυκριτήρια μέθοδος UTA Μετά την εμπειρική κατάταξη του ιδρύματος iFRAP, η ερώτηση που τίθεται είναι η ακόλουθη: ποια είναι η συνεισφορά του κάθε κριτηρίου (δηλαδή το βάρος του) στην τελική κατάταξη των πόλεων; Ποιο/α είναι, δηλαδή, το/τα κριτήριο/α που δείχνει/ουν περισσότερο ότι μια πόλη διοικείται αποτελεσματικά; Χρησιμοποιείται για το λόγο αυτό η πολυκριτήρια μέθοδος UTA (UTilites Additives, Jacquet-Lagreze, E. και Siskos, J., 1982, Assessing a set of additive utility functions for multicriteria decision making: The UTA method, European Journal of Operational Research, 10, 151-164) Έστω Α το σύνολο των εναλλακτικών λύσεων ενός προβλήματος (στην περίπτωση μας οι πόλεις) και g=(g1,g2,…,gn) μια συνεπής οικογένεια κριτηρίων εκτίμησης των εναλλακτικών λύσεων (κριτήρια που συνεισφέρουν στην κατάταξη των πόλεων). Για την ανάπτυξη του μοντέλου προτιμήσεων λαμβάνεται υπόψη η κατάταξη του αποφασίζοντα (η κατάταξη του iFRAP το 2018) και γίνεται η σύνθεση των κριτηρίων ώστε να προκύψει μια νέα κατάταξη όσο πιο κοντά γίνεται με την κατάταξη του iFRAP. Η αξιοπιστία του πολυκριτήριου μοντέλου μετρείται από δύο δείκτες: το τ του Kendall και μια συνάρτηση λάθους F (Zopounidis, C., 1999, Multicriteria decision aid in financial management, European Journal of Operational Research, 119(2), 404-415). Αποτελέσματα – Συνεισφορά Τα αποτελέσματα έδειξαν μια πλήρη αναπαράσταση της κατάταξης του ιδρύματος iFRAP από την πολυκριτήρια μέθοδο, δηλαδή τ =1 και F=0 (κανένα λάθος κατάταξης). Τα βάρη των κριτηρίων στις τέσσερις ομάδες πόλεων παρουσιάζουν ως ακολουθεί: σε (%) Σε κάθε ομάδα πόλεων τα σημαντικά κριτήρια είναι: -δάνεια και δαπάνες επένδυσης για τις πολύ μεγάλες πόλεις, -δαπάνες επένδυσης, δάνεια και συνολικοί φόροι για τις μεγάλες πόλεις, -δαπάνες προσωπικού, δαπάνες επένδυσης, δάνεια και δαπάνες λειτουργίας για τις μεσαίες πόλεις, -δαπάνες επένδυσης και δάνεια για τις μικρές. Συμπερασματικά οι δαπάνες επένδυσης και τα δάνεια παρουσιάζονται ως σημαντικά κριτήρια και στις τέσσερις ομάδες πόλεων. Αυτό το αποτέλεσμα είναι απόλυτα φυσιολογικό διότι από τη μια οι πόλεις έχουν ανάγκη από επενδύσεις υποδομών και ανάπτυξης και από την άλλη, ο υψηλός δανεισμός δημιουργεί προβλήματα υπερχρέωσης και αποπληρωμής των τοκοχρεολυσίων. Βέβαια, στην περίπτωση κρίσης δεν είναι εύκολο να έχεις πρόσβαση σε πηγές δανεισμού λόγω των υψηλών επιτοκίων. Χρειάζεται μάνατζμεντ του χρέους. Οι δαπάνες προσωπικού, οι δαπάνες λειτουργίας καθώς και οι συνολικοί φόροι παρουσιάζονται επίσης σημαντικά κριτήρια στις μεγάλες και τις μεσαίες πόλεις. Το σύγχρονο επιστημονικό μάνατζμεντ είναι πλέον απαραίτητο στη σύγχρονη διοίκηση πόλεων και αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ανάπτυξης μιας χώρας. των Κωνσταντίνου Ζοπουνίδη, Μιχάλη Δούμπου, Γιώργου Φακωτάκη και Μαριάννας Εσκαντάρ* *Καθηγητής, Ακαδημαϊκός στο Πολυτεχνείο Κρήτης & Audencia Business School, France και Καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης, Μέλος του Εργαστηρίου Financial Engrineering και Υπ. Διδ. Πολυτεχνείο Κρήτης & ΜΑΙΧ, Μέλος του Εργαστηρίου Financial Engrineering και MSc, Πολυτεχνείο Κρήτης, Μέλος του Εργαστηρίου Financial Engineering View full είδηση

Η Κουανγκτσόου, στον νότο της Κίνας είναι η πόλη με τα υψηλότερα επίπεδα ηχορύπανσης στον κόσμο, σύμφωνα με έρευνα Γερμανών επιστημόνων. Βασισμένη σε στοιχεία του «Mimi App», ενός τεστ το οποίο εξετάζει κατά πόσο μπορεί να σχετίζεται η απώλεια της ακοής κάποιου με τον θόρυβο της πόλης στην οποία κατοικεί, η έρευνα διαπίστωσε ότι καθημερινά οι 6,5 εκατ. κάτοικοι της κινεζικής μεγαλούπολης και σημαντικού εμπορικού λιμένα, έρχονται αντιμέτωποι με υψηλά επίπεδα ηχορύπανσης, που σε πολλές περιπτώσεις επηρεάζουν αρνητικά την ακοή τους. Σύμφωνα με τον Independent και βάσει των στοιχείων της έρευνας που επικαλείται το Naftemporiki.gr, στην οποία συμμετείχαν 20.000 κάτοικοι 50 μεγάλων πόλεων σε όλον τον κόσμο, τα μεγαλύτερα επίπεδα ηχορύπανσης συναντώνται στα εξής αστικά κέντρα: 1. Κουανγκτσόου, Κίνα 2. Νέο Δελχί, Ινδία 3. Κάιρο, Αίγυπτος 4. Μουμπάι, Ινδία 5. Κωνσταντινούπολη, Τουρκία 6. Πεκίνο, Κίνα 7. Βαρκελώνη, Ισπανία 8. Πόλη του Μεξικού, Μεξικό 9. Παρίσι, Γαλλία 10. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, οι πόλεις με τα χαμηλότερα επίπεδα ηχορύπανσης -μεταξύ εκείνων που συμπεριελήφθησαν στην έρευνα- είναι οι εξής: 1. Ζυρίχη, Ελβετία 2. Βιέννη, Αυστρία 3. Όσλο, Νορβηγία 4. Μόναχο, Γερμανία 5. Στοκχόλμη, Σουηδία 6. Ντύσσελντορφ, Γερμανία 7. Αμβούργο, Γερμανία 8. Πόρτλαντ, ΗΠΑ 9. Κολωνία, Γερμανία 10. Άμστερνταμ, Ολλανδία Οι ερευνητές, οι οποίοι δεν συμπεριέλαβαν δεδομένα από κάποια ελληνική πόλη, συμπέραναν ότι σε ποσοστό 64%, η ηχορύπανση πιθανώς να έχει επηρεάσει άμεσα ή έμμεσα την ικανότητα ακοής των κατοίκων των αστικών κέντρων. Πηγή: http://greenagenda.g... Click here to view the είδηση

Η μικρή πόλη Villa Epecuen ήταν κάποτε ένα από τα μεγαλύτερα τουριστικά κέντρα της Αργεντινής και είχε 1.500 κατοίκους, ώσπου το 1985 πλημμύρισε η λίμνη Epecuen και βύθισε στα νερά της την περιοχή. Οι κάτοικοι άρπαξαν ό,τι μπορούσαν από τα υπάρχοντά τους κι εγκατέλειψαν το χωριό. Τώρα, η παλιά ζωή της πόλης επανεμφανίστηκε, καθώς τα νερά της λίμνης υποχώρησαν, και οι πρώην κάτοικοί της μπορούν να περπατήσουν ξανά στους δρόμους της. Μόνο ένας ηλικιωμένος άνδρας, ο Πάμπλο Νόβακ, έχει επιστρέψει στην πόλη, κάνοντας βόλτες με το ποδήλατό του στα ερείπια: «Είμαι καλά εδώ. Απλώς είμαι μόνος. Διαβάζω την εφημερίδα και πάντα σκέφτομαι τις χρυσές μέρες της πόλης του 60’ και του 70’». Η πόλη φιλοξενούσε 280 τουριστικές επιχειρήσεις, όπως ξενώνες και ξενοδοχεία. Οι περισσότεροι άνθρωποι επισκέπτονται πρόσφατα την πόλη σε μια προσπάθεια να συγκεντρώσουν υλικά για να ανακυκλώσουν από τα ερείπια. Πηγή: http://www.topontiki...xqWhes.facebook Click here to view the είδηση

Η Κιρούνα, η βορειότερη πόλη της Σουηδίας, πρωταγωνίστησε στα νέα της σκανδιναβικής χώρας αυτή την εβδομάδα εξαιτίας της ανάγκης να «μετακινηθεί» κατά δυο μίλια. Γιατί η πόλη πρέπει να μετακινηθεί Οι αρμόδιες υπηρεσίες επεξεργάζονται το σχέδιο για τη μετακίνηση της πόλης εδώ και μερικά χρόνια. Η πόλη, στην οποία διαμένουν 18.000 άνθρωποι, είναι χτισμένη πάνω σε έναν λόφο ο οποίος κρύβει από κάτω του πλούσια κοιτάσματα σιδήρου. Η πόλη δημιουργήθηκε το 1900 και αποτελεί μια «βιομηχανική» πόλη για περισσότερο από έναν αιώνα. Εξαιτίας όμως αυτής της βιομηχανίας, της ίδιας βιομηχανίας που την συντηρεί, η πόλη πρέπει να μετακινηθεί. Οι ανασκαφές για το σίδηρο έχουν φθάσει κάτω από τα θεμέλια της πόλης και οι αρμόδιες υπηρεσίες δε θέλουν να ριψοκινδυνεύσουν μια πιθανή κατάρρευση του εδάφους. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η κατάρρευση είναι αναπόφευκτη μέσα στα επόμενα 50 χρόνια. Η εταιρεία εξόρυξης LKAB, που είναι η αποκλειστικά υπεύθυνη για την εξόρυξη των κοιτασμάτων της Κιρούνα, έχει διαθέσει πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια για την επιτυχή μετακίνηση όλων των κατοίκων. Πότε θα συμβεί η μετακίνηση Όπως είναι φυσικό, η μετακίνηση θα πραγματοποιηθεί σταδιακά. Το πρώτο μέρος, το χτίσιμο δηλαδή του νέου δημαρχείου, έχει ήδη ξεκινήσει από το Σεπτέμβριο του 2015. Η τοπική διοίκηση σε συνδυασμό με την εταιρεία LKAB συντονίζουν τη μετακίνηση αλλά οι κάτοικοι της πόλης δηλώνουν πως έχουν άγνοια για το πότε τελικά θα πραγματοποιηθεί. Σύμφωνα όμως με εκπρόσωπο τύπου της εταιρείας, αρκετές μετακινήσεις αναμένεται να γίνουν μέσα στα επόμενα χρόνια. Περίπου 400 οικογένειες έχουν ήδη μεταφερθεί στη «νέα» πόλη. Θα μεταφερθεί ολόκληρη η πόλη; Κάποια από τα κτίρια, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η εκκλησία που ψηφίστηκε το 2001 ως το ομορφότερο κτίριο της Σουηδίας καθώς και το ρολόι του δημαρχείου, θα μεταφερθούν ατόφια στη «νέα» πόλη. Η πλειονότητα των κτιρίων όμως θα κατεδαφιστεί και θα χτιστούν εκ νέου στη νέα τοποθεσία. Η εταιρεία θα αγοράσει τα κτίρια από τους πολίτες, πληρώνοντας μάλιστα το 125% της αντικειμενικής αξίας. Πηγή: http://www.topontiki...ihnei-pos-video Click here to view the είδηση

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ και του Πανεπιστημίου του Bournemouth, έχουν ήδη αρχίσει την εξερεύνηση των ερειπίων σε ένα χωριό που ονομάζεται Βλοχός, πέντε ώρες βόρεια της Αθήνας, γράφει η Independent. Ενώ ορισμένα από τα ερείπια ήταν ήδη γνωστά, είχαν θεωρηθεί ως μέρος ενός άσχετου οικισμού πάνω σε ένα λόφο, ανέφερε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Ρόμπιν Ρόνλαντ. Και πρόσθεσε: «Ένας συνάδελφός μου κι εγώ ήρθαμε στη συγκεκριμένη περιοχή για ένα άλλο έργο πέρυσι και συνειδητοποιήσαμε τις μεγάλες δυνατότητες του. Το γεγονός πως κανείς δεν έχει εξερευνήσει το λόφο στο παρελθόν αποτελεί ένα μυστήριο». Η ομάδα βρήκε τα απομεινάρια πύργων, τειχών καθώς και μέρος των πυλών της πόλης στην κορυφή και τις πλαγιές του λόφου. Ελπίζουν να αποφύγουν τη μέθοδο της ανασκαφής και να χρησιμοποιήσουν μεθόδους όπως ραντάρ διείσδυσης εδάφους αντ’ αυτού, το οποίο θα τους επιτρέψει να μην παρέμβουν στην περιοχή. Κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων εβδομάδων εργασιών τον Σεπτέμβριο, ανακάλυψαν αρχαία κεραμική και νομίσματα που χρονολογούνται γύρω στο 500 π.Χ. Ο κ. Ρόνλαντ δήλωσε πως η πόλη φαίνεται πως είχε ακμάσει από τον 4ο έως τον 3ο αιώνα π.Χ. προτού εγκαταλειφθεί, πιθανώς λόγω της ρωμαϊκής κατάκτησης της περιοχής. Οι αρχαιολόγοι θα επιστρέψουν στην περιοχή, όπως έχει προγραμματιστεί, για να συνεχίσουν τις εργασίες τους, τον Αύγουστο του 2017. Ο κ. Ρόνλαντ πρόσθεσε: «Πολύ λίγα είναι γνωστά για τις αρχαίες πόλεις στην περιοχή και πολλοί ερευνητές πίστευαν στο παρελθόν ότι η δυτική Θεσσαλία βρισκόταν σε τέλμα κατά την αρχαιότητα. Ως εκ τούτου, το έργο μας καλύπτει ένα σημαντικό κενό στις γνώσεις σχετικά με την περιοχή και δείχνει ότι στο ελληνικό έδαφος πολλά ακόμη δεν έχουν ανακαλυφθεί». Πηγή: http://www.ethnos.gr...a_vid-64755127/ Click here to view the είδηση

Κάθε πρωί στις 5:30 ο Liu Desheng συναντά δεκάδες άλλους συνταξιούχους στην ουρά για το λεωφορείο express που εκτελεί δρομολόγιο από τη μικρή πόλη τους στην επαρχία Hebei της Κίνας με προορισμό το κέντρο του Πεκίνου. Παρά την αναμονή δεν επιβιβάζονται ποτέ στο λεωφορείο. Στέκονται και περιμένουν παρακολουθώντας τα λεωφορεία να έρχονται και να φεύγουν μεταφέροντας πάντα 50 άτομα από την ουρά που διαρκώς μεγαλώνει πίσω τους. Γύρω στις 6:30 φτάνουν τα παιδιά τους. Πλέον η ουρά έχει το σχήμα φιδιού και για να φτάσει κανείς στις πολυπόθητες πρώτες θέσεις χρειάζεται περίπου μία ώρα αναμονή. Ορισμένοι προσπαθούν να παρακάμψουν τη σειρά, ξεσπούν καβγάδες. Αλλά οι συνταξιούχοι όπως ο Liu γλιτώνουν τα παιδιά τους από αυτή τη δοκιμασία. Όταν φτάνει το επόμενο λεωφορείο, οι συνταξιούχοι παραχωρούν τις θέσεις τους στην ουρά στα παιδιά τους, που επιβιβάζονται πρώτα και εξασφαλίζουν ένα κάθισμα για τη διαδρομή των περίπου 40 χιλιομέτρων που μπορεί να διαρκέσει έως και τρεις ώρες. Επί δεκαετίες η κινεζική κυβέρνηση κατέβαλλε προσπάθειες να περιορίσει το μέγεθος του Πεκίνου με δρακόντειους κανονισμούς διαμονής, τώρα όμως αλλάζει προσανατολισμό, προχωρώντας σε ένα φιλόδοξο σχέδιο μετατροπής της πρωτεύουσας στο επίκεντρο μιας νέας μεγάπολης με… 130 εκατομμύρια κατοίκους! Η σχεδιαζόμενη υπέρ- πόλη, μητροπολιτική περιοχή με μέγεθος περίπου έξι φορές αυτό της Νέας Υόρκης, έχει στόχο να δώσει ώθηση στην οικονομία του κινεζικού βορρά και να αποτελέσει πεδίο δοκιμής για την αστική ανάπτυξη του μέλλοντος. «Η υπερ-πόλη είναι η εμπροσθοφυλακή της οικονομικής μεταρρύθμισης», εξηγεί ο Liu Gang, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Nankai της Tianjin και σύμβουλος της τοπικής κυβέρνησης σε θέματα περιφερειακής ανάπτυξης. «Αντανακλά τις απόψεις της ηγεσίας της χώρας για την ανάγκη ενοποίησης, καινοτομίας και περιβαλλοντικής προστασίας». Η περιοχή που θα «γεννηθεί» θα συνδέει το Πεκίνο με το οικονομικά ισχυρό λιμάνι της Tianjin και την ενδοχώρα της επαρχίας Hebei, ωθώντας περιοχές που δεν είχαν συνεργαστεί στο παρελθόν να το κάνουν. Το μήνα αυτό η διοίκηση του Πεκίνου ανακοίνωσε το δικό της κομμάτι του σχεδίου, δεσμευόμενη να μεταφέρει μεγάλο μέρος των υπηρεσιών και της γραφειοκρατίας της καθώς και εργοστάσια και νοσοκομεία στην ενδοχώρα, σε μία προσπάθεια, μεταξύ άλλων, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας σε λιγότερο ανεπτυγμένα μέρη. Η Jing-Jin-Ji, όπως αποκαλείται η μεγάπολη υπό δημιουργία («Jing» από το «Beijing», δηλαδή Πεκίνο, «Jin» από την Tianjin και «Ji» όπως είναι το παραδοσιακό όνομα της επαρχίας Hebei) θα συμβάλει στην οικονομική ανόρθωση της περιοχής ώστε να συγκλίνει με τις πιο ανθηρές οικονομικές ζώνες της Κίνας. Αλλά η νέα υπερ- πόλη έχει στόχο να είναι διαφορετική σε έκταση και σύλληψη. Θα καλύπτει έκταση πολλών χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων, θα έχει σχεδόν το μέγεθος του Κάνσας, και ο πληθυσμός της θα είναι μεγαλύτερος από το ένα τρίτο του πληθυσμού των ΗΠΑ. Αντίθετα με τις μητροπολιτικές περιοχές που αναπτύχθηκαν φυσιολογικά, η Jing-Jin-Ji θα αποτελεί μια εκούσια δημιουργία με πυλώνα την τεράστια επέκταση σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας που θα φέρουν τις μεγάλες πόλεις σε απόσταση μίας ώρας τη μία από την άλλη. Αυτό βέβαια θα γίνει όταν τα σχέδια ολοκληρωθούν. Γιατί μέχρι τότε πολλοί από τους δρόμους βρίσκονται χρόνια μακριά από την ολοκλήρωσή τους και για πολλούς Κινέζους η δημιουργία της μεγάπολης σημαίνει μέχρι σήμερα ακόμα μεγαλύτερη διάρκεια μετακίνησης σε μποτιλιαρισμένους αυτοκινητόδρομους. Ευνοημένοι από τους σχετικά χαλαρούς κανονισμούς διαμονής και τις σχετικά χαμηλές τιμές κατοικιών στην επαρχία Hebei, πολλοί Κινέζοι συρρέουν σε προάστια όπως το Yanjiao, το οποίο σε μία δεκαετία δεκαπλασιάστηκε και έχει πλέον 700.000 κατοίκους. Παραμένει ωστόσο μια κοινότητα διαμονής ανθρώπων που δουλεύουν και ουσιαστικά ζουν στο Πεκίνο- ένα δάσος από πύργους κατοικιών και εστιατόρια με πολύ λίγες υπηρεσίες. Πολλοί πιστεύουν πως τα προβλήματα της μετακίνησης θα λυθούν εφόσον δοθεί χρόνος και χρήμα. Τα επόμενα τρία με πέντε χρόνια σχεδιάζεται να λειτουργήσουν υπόγειος και βελτιωμένοι σιδηρόδρομοι, ενώ μια νέα γέφυρα στον ποταμό Chaobai προς το Πεκίνο βρίσκεται στο στάδιο της κατασκευής. Πηγή: http://www.ypodomes.... Click here to view the είδηση

Άλλοτε ακμαίες, σήμερα ξεχασμένες από το χρόνο και τους ανθρώπους. Τις περισσότερες μπορείτε να τις επισκεφθείτε. Σεισμοί, πόλεμοι, φυσικές καταστροφές ή απλά παρακμή ήταν η αιτία που πόλεις, χωριά και ολόκληρα νησιά εγκαταλείφθηκαν από τους κατοίκους τους. Σήμερα στέκουν ως φαντάσματα. ΝΗΣΙ HASHIMA, ΙΑΠΩΝΙΑ Από το 1890 μέχρι το 1974, στο μικροσκοπικό αυτό νησί έξω από τις ακτές του Ναγκασάκι ζούσαν 5.200 άνθρωποι. Ήταν οι εργαζόμενοι στο τοπικό ορυχείο μαζί με τις οικογένειές τους. Για χρόνια ήταν η πιο πυκνοκατοικημένη «πόλη» στον κόσμο. CHAITÉN, ΧΙΛΗ Εγκαταλείφθηκε το 2008 μετά από την έκρηξη του κοντινού ηφαιστείου και καλύφθηκε σχεδόν εξολοκλήρου από νερά και λάσπες -η έκρηξη έλιωσε τα χιόνια στις πλαγιές- λίγες μέρες αργότερα. ORADOUR SUR GLANE, ΓΑΛΛΙΑ Τον Ιούνιο του 1944 Γερμανοί στρατιώτες εκτέλεσαν όλους τους κατοίκους και έβαλαν φωτιά στο χωριό ως αντίποινα για τη δράση ανταρτών. Μετά τον πόλεμο, με εντολή του προέδρου Ντε Γκολ, το χωριό έμεινε όπως ήταν και λειτουργεί μέχρι σήμερα ως μνημείο και μουσείο. ΛΕΒΙΣΙ, ΤΟΥΡΚΙΑ Κατοικούμενο σχεδόν αποκλειστικά από Έλληνες μέχρι το 1932, εγκαταλείφθηκε με την ανταλλαγή των πληθυσμών. Άδειο και λεηλατημένο έκτοτε, αλλά πάντα επισκέψιμο, βγήκε πρόσφατα «στο σφυρί» από την τουρκική κυβέρνηση με στόχο την τουριστική αξιοποίηση. ΝΗΣΙ MONTSERRAT, ΚΑΡΑΙΒΙΚΗ Ολόκληρο το νότιο τμήμα του νησιού καταπλακώθηκε από λάβα και στάχτη το 1995 κατά την έκρηξη του τοπικού ηφαιστείου και εγκαταλείφθηκε εντελώς. Μέχρι σήμερα η πληγείσα περιοχή είναι αποκλεισμένη. Οι κάτοικοι έχουν επιστρέψει στο βόρειο τμήμα. BANNACK, ΗΠΑ Στην πολιτεία της Μοντάνα, ιδρύθηκε το 1862 από χρυσοθήρες και στην ακμή του είχε 10.000 κατοίκους. Από το 1930 μέχρι το 1950 έφυγαν και οι τελευταίοι. Από το 1961 αποτελεί εθνικό πάρκο και διαθέτει τέλεια διατηρημένα σχεδόν όλα του τα κτίσματα. CAÑADA DE BENATANDUZ, ΙΣΠΑΝΙΑ Ιδρύθηκε περί το 1200 μ.Χ. και ήταν πάντα απομονωμένο στα βουνά σε υψόμετρο 1.400 μ. Πόλη με χιλιάδες κατοίκους και υποδομές, έπεσε σε παρακμή, αλλά ακόμα και το 1900 είχε 600 κατοίκους. Μετά τον ισπανικό εμφύλιο εγκαταλείφθηκε και οι κάτοικοι μεταφέρθηκαν σε νέα πόλη χαμηλότερα και κοντύτερα στον πολιτισμό. ΒΑΡΩΣΙΑ, ΚΥΠΡΟΣ Το νότιο τμήμα της κατεχόμενης Αμμοχώστου -και το πιο τουριστικό της κομμάτι- στέκει άδειο και αποκλεισμένο από την τουρκική εισβολή του 1974. BEICHUAN, ΚΙΝΑ Μια ολόκληρη περιοχή 11 εκατ. κατοίκων χτυπήθηκε από σεισμό έντασης 8 Ρίχτερ τον Μάιο του 2008 ο οποίος άφησε πίσω του 70.000 νεκρούς και 4,8 εκατ. άστεγους. Η πόλη δεν ξαναχτίστηκε ποτέ αφού αυτό θα απαιτούσε την απόλυτη κατεδάφισή της καθώς δεν είχε μείνει κανένα κτίσμα άθικτο. Από το 2011 είναι επισκέψιμη. ROMAGNANO AL MONTE, ΙΤΑΛΙΑ Στην Καμπανία και κοντά στο Σαλέρνο βρίσκεται αυτό το χωριό που καταστράφηκε από σεισμό το 1980. Οι κάτοικοι μετοίκησαν σε άλλο σημείο και το μέρος είναι πια επισκέψιμο. Πηγή: http://www.fortunegr...-fantasmata/#11 Click here to view the είδηση

Το Πρόγραμμα «Ορίζοντας 2020» είναι το χρηματοδοτικό πλαίσιο της ΕΕ για τη Έρευνα και τη Καινοτομία που θα καλύψει την περίοδο 2014-2020, με προϋπολογισμό περίπου 200 εκ ευρώ προκειμένου να επιτευχθεί η πρόοδος και να υπάρξουν λύσεις για τη δημιουργία «έξυπνων πόλεων». Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για την EE συνίσταται στη μετατροπή των ευρωπαϊκών πόλεων σε έξυπνους και βιώσιμους τόπους διαβίωσης. Για το λόγο αυτό, με την ανακοίνωση «Έξυπνες πόλεις και κοινότητες -ευρωπαϊκή σύμπραξη καινοτομίας (ΕΣΚ)»1, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέλαβε το 2012 πρωτοβουλία για μία ευρωπαϊκή σύμπραξη καινοτομίας με στόχο την κοινή αξιοποίηση πόρων, τόσο για την ανάπτυξη όσο και για την ολοκλήρωση των τομέων της ενέργειας, των μεταφορών και των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ΤΠΕ) στις πόλεις. Η Επιτροπή πρότεινε μία σύμπραξη που θα καθοδηγείται από τη βιομηχανία σε συνεργασία με τις πόλεις. Η Ευρωπαϊκή Σύμπραξη Καινοτομίας για τις Έξυπνες Πόλεις και Κοινότητες αφορά την επένδυση στη βιώσιμη ανάπτυξη σε όσο το δυνατόν περισσότερες πόλεις. Η δημιουργία ισότιμων συμπράξεων μεταξύ πόλεων και εταιρειών με συνδυασμένες δράσεις στους τομείς των ΤΠΕ, της ενέργειας και της κινητικότητας θα οδηγήσει σε έργα που θα βελτιώσουν ουσιαστικά την καθημερινή μας ζωή. Επιπλέον, η πρωτοβουλία θα διευκολύνει, στις πόλεις, την είσοδο στην αγορά των καινοτόμων λύσεων αιχμής, οι οποίες βασίζονται σε ολοκληρωμένες ενεργειακές και μεταφορικές τεχνολογίες και υποστηρίζονται από τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνίας. Ένας μακροπρόθεσμος στόχος είναι να προταθούν και να διαδοθούν, στο πλαίσιο της σύμπραξης καινοτομίας «Έξυπνες πόλεις και κοινότητες» ("Smart Cities and Communities" - SCC), έως το 2020 τουλάχιστον 20 σημαντικές καινοτόμες λύσεις, οι οποίες να συνδυάζουν ενεργειακές και μεταφορικές τεχνολογίες και ΤΠΕ. Δείτε αναλυτικά την ενημέρωση από το Υπουργείο Εσωτερικών: http://www.ypes.gr/U...72-16022015.pdf Click here to view the είδηση

«Το Τσερνόμπιλ είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα και παράλληλα ενδιαφέροντα μέρη που έχω επισκεφθεί» δηλώνει ο φωτογράφος Danny Cooke. Η πυρηνική καταστροφή που έγινε το 1986 επηρέασε ένα τεράστιο αριθμό ανθρώπων, μεταξύ των οποίων ήταν και η οικογένεια του Cooke, όταν ζούσαν στην Ιταλία. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του εκεί αναφέρει πως γνώρισε απίστευτους ανθρώπους, ένας από τους οποίους ήταν και ο οδηγός του, ο Yevgein, γνωστός και ως «Stalker». Πέρασαν μαζί μία εβδομάδα εξερευνώντας την περιοχή, καθώς και την διπλανή, εγκαταλελειμμένη πλέον, πόλη του Prypiat. Τα μέρη αυτά ήταν παράλληλα «γαλήνια και ανησυχητικά». Πηγή: www.lifo.gr Click here to view the είδηση