Jump to content

Search the Community

Showing results for tags 'πόλη'.

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Categories

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Categories

  • Εξοπλισμός
  • Software
  • Books
  • Jobs
  • Real Estate
  • Various

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Κάθε πρωί στις 5:30 ο Liu Desheng συναντά δεκάδες άλλους συνταξιούχους στην ουρά για το λεωφορείο express που εκτελεί δρομολόγιο από τη μικρή πόλη τους στην επαρχία Hebei της Κίνας με προορισμό το κέντρο του Πεκίνου. Παρά την αναμονή δεν επιβιβάζονται ποτέ στο λεωφορείο. Στέκονται και περιμένουν παρακολουθώντας τα λεωφορεία να έρχονται και να φεύγουν μεταφέροντας πάντα 50 άτομα από την ουρά που διαρκώς μεγαλώνει πίσω τους. Γύρω στις 6:30 φτάνουν τα παιδιά τους. Πλέον η ουρά έχει το σχήμα φιδιού και για να φτάσει κανείς στις πολυπόθητες πρώτες θέσεις χρειάζεται περίπου μία ώρα αναμονή. Ορισμένοι προσπαθούν να παρακάμψουν τη σειρά, ξεσπούν καβγάδες. Αλλά οι συνταξιούχοι όπως ο Liu γλιτώνουν τα παιδιά τους από αυτή τη δοκιμασία. Όταν φτάνει το επόμενο λεωφορείο, οι συνταξιούχοι παραχωρούν τις θέσεις τους στην ουρά στα παιδιά τους, που επιβιβάζονται πρώτα και εξασφαλίζουν ένα κάθισμα για τη διαδρομή των περίπου 40 χιλιομέτρων που μπορεί να διαρκέσει έως και τρεις ώρες. Επί δεκαετίες η κινεζική κυβέρνηση κατέβαλλε προσπάθειες να περιορίσει το μέγεθος του Πεκίνου με δρακόντειους κανονισμούς διαμονής, τώρα όμως αλλάζει προσανατολισμό, προχωρώντας σε ένα φιλόδοξο σχέδιο μετατροπής της πρωτεύουσας στο επίκεντρο μιας νέας μεγάπολης με… 130 εκατομμύρια κατοίκους! Η σχεδιαζόμενη υπέρ- πόλη, μητροπολιτική περιοχή με μέγεθος περίπου έξι φορές αυτό της Νέας Υόρκης, έχει στόχο να δώσει ώθηση στην οικονομία του κινεζικού βορρά και να αποτελέσει πεδίο δοκιμής για την αστική ανάπτυξη του μέλλοντος. «Η υπερ-πόλη είναι η εμπροσθοφυλακή της οικονομικής μεταρρύθμισης», εξηγεί ο Liu Gang, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Nankai της Tianjin και σύμβουλος της τοπικής κυβέρνησης σε θέματα περιφερειακής ανάπτυξης. «Αντανακλά τις απόψεις της ηγεσίας της χώρας για την ανάγκη ενοποίησης, καινοτομίας και περιβαλλοντικής προστασίας». Η περιοχή που θα «γεννηθεί» θα συνδέει το Πεκίνο με το οικονομικά ισχυρό λιμάνι της Tianjin και την ενδοχώρα της επαρχίας Hebei, ωθώντας περιοχές που δεν είχαν συνεργαστεί στο παρελθόν να το κάνουν. Το μήνα αυτό η διοίκηση του Πεκίνου ανακοίνωσε το δικό της κομμάτι του σχεδίου, δεσμευόμενη να μεταφέρει μεγάλο μέρος των υπηρεσιών και της γραφειοκρατίας της καθώς και εργοστάσια και νοσοκομεία στην ενδοχώρα, σε μία προσπάθεια, μεταξύ άλλων, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας σε λιγότερο ανεπτυγμένα μέρη. Η Jing-Jin-Ji, όπως αποκαλείται η μεγάπολη υπό δημιουργία («Jing» από το «Beijing», δηλαδή Πεκίνο, «Jin» από την Tianjin και «Ji» όπως είναι το παραδοσιακό όνομα της επαρχίας Hebei) θα συμβάλει στην οικονομική ανόρθωση της περιοχής ώστε να συγκλίνει με τις πιο ανθηρές οικονομικές ζώνες της Κίνας. Αλλά η νέα υπερ- πόλη έχει στόχο να είναι διαφορετική σε έκταση και σύλληψη. Θα καλύπτει έκταση πολλών χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων, θα έχει σχεδόν το μέγεθος του Κάνσας, και ο πληθυσμός της θα είναι μεγαλύτερος από το ένα τρίτο του πληθυσμού των ΗΠΑ. Αντίθετα με τις μητροπολιτικές περιοχές που αναπτύχθηκαν φυσιολογικά, η Jing-Jin-Ji θα αποτελεί μια εκούσια δημιουργία με πυλώνα την τεράστια επέκταση σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας που θα φέρουν τις μεγάλες πόλεις σε απόσταση μίας ώρας τη μία από την άλλη. Αυτό βέβαια θα γίνει όταν τα σχέδια ολοκληρωθούν. Γιατί μέχρι τότε πολλοί από τους δρόμους βρίσκονται χρόνια μακριά από την ολοκλήρωσή τους και για πολλούς Κινέζους η δημιουργία της μεγάπολης σημαίνει μέχρι σήμερα ακόμα μεγαλύτερη διάρκεια μετακίνησης σε μποτιλιαρισμένους αυτοκινητόδρομους. Ευνοημένοι από τους σχετικά χαλαρούς κανονισμούς διαμονής και τις σχετικά χαμηλές τιμές κατοικιών στην επαρχία Hebei, πολλοί Κινέζοι συρρέουν σε προάστια όπως το Yanjiao, το οποίο σε μία δεκαετία δεκαπλασιάστηκε και έχει πλέον 700.000 κατοίκους. Παραμένει ωστόσο μια κοινότητα διαμονής ανθρώπων που δουλεύουν και ουσιαστικά ζουν στο Πεκίνο- ένα δάσος από πύργους κατοικιών και εστιατόρια με πολύ λίγες υπηρεσίες. Πολλοί πιστεύουν πως τα προβλήματα της μετακίνησης θα λυθούν εφόσον δοθεί χρόνος και χρήμα. Τα επόμενα τρία με πέντε χρόνια σχεδιάζεται να λειτουργήσουν υπόγειος και βελτιωμένοι σιδηρόδρομοι, ενώ μια νέα γέφυρα στον ποταμό Chaobai προς το Πεκίνο βρίσκεται στο στάδιο της κατασκευής. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/ypodomes-exoterikou/item/31156-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF-%CE%BC%CE%B5-130%CE%B5%CE%BA-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%82
  2. Τον μεγαλύτερο κίνδυνο να βρεθούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας μέσα στα επόμενα 80 χρόνια αντιμετωπίζουν δύο από τις ιστορικότερες πόλεις της Ιταλίας αλλά κι ολόκληρης της Ευρώπης. Βενετία και Νάπολη βρίσκονται εντός της «διακεκαυμένης ζώνης» σε περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις για μεγάλη άνοδο της στάθμης της θάλασσας εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Μαζί με τις δύο παραπάνω πόλεις, στο χείλος της «βύθισης» βρίσκονται αρκετές ακόμη ιστορικές ιταλικές πόλεις, όπως η Ραβέννα, η αρχαία Πίζα, το Τσίνκουε Τέρρε (που συγκαταλέγεται μεταξύ των Μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco) αλλά κι η περιοχή του Δέλτα του ποταμού Πάδου στις ακτές της Αδριατικής. Η έρευνα που έφερε στην επιφάνεια τα παραπάνω εξαιρετικά ανησυχητικά στοιχεία διεξήχθη επί σειρά ετών από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Κιέλου στη Γερμανία, ενώ έπονται αντίστοιχες μελέτες για το αν και το κατά πόσο θα επηρεαστούν παραθαλάσσιες πόλεις της Μεσογείου και σε άλλες χώρες από το φαινόμενο που αναμένεται να γιγαντωθεί τα επόμενα χρόνια. Μάλιστα, σε έναν (λανθασμένο) χάρτη που δημοσίευσε η βρετανική DailyMail, μεταξύ των επαπειλούμενων ιστορικών πόλεων βρίσκεται κι η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου (που στον παρακάτω χάρτη έχει τοποθετηθεί στην Κύπρο), η πόλη του Ντουμπρόβνικ στην Κροατία, το νησί της Δήλου στις Κυκλάδες, η αρχαία Καρχηδόνα στην σημερινή Τυνησία, η Λευκή Πόλη στα περίχωρα του Τελ Αβίβ Ισραήλ, η αρχαία πόλη της Κέρκυρας (που βρίσκεται στην χερσόνησο Κανόνι λίγα χιλιόμετρα έξω από την σύγχρονη πόλη της Κέρκυρας) κι η πόλη της Πάφου στην Κύπρο (όπου στον παρακάτω χάρτη είναι τοποθετημένη στην Ρόδο) Πληροφορίες: dailymail.co.uk
  3. Oι «έξυπνες» πόλεις έρχονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και στην Ελλάδα επισημαίνει ο γενικός διευθυντής της Cisco με περιοχή ευθύνης την Ελλάδα, την Κύπρο και τη Μάλτα Αντώνης Τσιμπούκης, τονίζοντας ότι η αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών από τους δήμους είναι μία πολύ μεγάλη πρόκληση που θα συμβάλει στην παροχή καλύτερων υπηρεσιών προς τους πολίτες, στη μείωση των δαπανών καθώς και στην αύξηση των εσόδων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο κ. Τσιμπούκης, με αφορμή και την πρόσφατη συμμετοχή της εταιρείας στην 83η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, επισημαίνει ότι η ενίσχυση της προσπάθειας που υπάρχει τόσο στο δημόσιο τομέα όσο και στις ελληνικές επιχειρήσεις για τον ψηφιακό μετασχηματισμό τους αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους της Cisco, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά «βάζουμε τις βάσεις για να αναδείξουμε τη συνεισφορά της τεχνολογίας στην ανάπτυξη της χώρας». Αναφερόμενος ειδικότερα στην αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών από τους δήμους ο κ.Τσιμπούκης φέρνει ως παράδειγμα το δήμο Τρικκαίων όπου ήδη υλοποιούνται αρκετές λύσεις με εντυπωσιακά αποτελέσματα. «Το έργο στα Τρίκαλα είναι πολύ σημαντικό και ο συγκεκριμένος δήμος αποτελεί φάρο για την προσπάθεια που γίνεται σε ολόκληρη την Ελλάδα για την προώθηση των «έξυπνων» πόλεων» επισημαίνει στο ΑΠΕ/ΜΠΕ ο κ. Τσιμπούκης, προσθέτοντας ότι αντίστοιχη προσπάθεια υπάρχει και σε άλλους δήμους όπως αυτός της Χαλκίδας. «Το σημαντικότερο είναι ότι με αφορμή τα Τρίκαλα ακολουθούν και άλλοι δήμοι όπως αυτός της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης» τονίζει το υψηλόβαθμο στέλεχος της Cisco. «Στα Τρίκαλα το έργο για τη δημιουργία ενός open mall έχει εξαιρετικά αποτελέσματα και πλέον υπάρχουν αρκετά αιτήματα από δήμους για χρηματοδότηση αντίστοιχων projects από τη Γενική Γραμματεία Ψηφιακής Πολιτικής» τονίζει ο κ. Τσιμπούκης. Ο δεύτερος τομέας όπου η Cisco δίνει ιδιαίτερη έμφαση είναι αυτός της εκπαίδευσης και δεν είναι τυχαίο ότι στο πλαίσιο της ΔΕΘ ανακοινώθηκε η συνεργασία με τους δήμους Αθηναίων, Θεσσαλονίκης και Τρικκαίων για τη δημιουργία ακαδημιών της Cisco, ανεβάζοντας τον αριθμό των Cisco Networking Academies στην Ελλάδα σε 33. «Έχουμε επικεντρωθεί στην εκπαίδευση γιατί θεωρούμε ότι υπάρχει έλλειψη ψηφιακών δεξιοτήτων στην Ελλάδα και επιδιώκουμε να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι στην προσπάθεια που γίνεται» επισημαίνει ο κ. Τσιμπούκης, προσθέτοντας ότι πρόκειται για ένα πρόγραμμα που απευθύνεται σε όλες τις κοινωνικές ομάδες. «Είναι χαρακτηριστικό ότι είμαστε σε επαφή με το υπουργείο Δικαιοσύνης προκειμένου να εντάξουμε στο πρόγραμμα και ομάδες κρατουμένων. Κάτι αντίστοιχο είχε κάνει η Cisco και στην Ιταλία με πολύ μεγάλη επιτυχία και θεωρούμε ότι και εδώ μπορούμε να έχουμε αντίστοιχα αποτελέσματα». Ο τρίτος τομέας είναι αυτός των λύσεων για το χώρο της υγείας. «Έχουμε συμμετάσχει στην υλοποίηση του έργου για το δίκτυο τηλεϊατρικής που υπάρχει και στην Ελλάδα και πιστεύουμε ότι είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα που έχουν γίνει στη χώρα» σημειώνει ο κ. Τσιμπούκης. «Το δίκτυο τηλεϊατρικής είναι ένα εξαιρετικό δείγμα το πώς μπορούν οι ψηφιακές τεχνολογίες να βοηθήσουν στην παροχή καλύτερων υπηρεσιών στους πολίτες με ταυτόχρονη μείωση των δαπανών» τονίζει ο γενικός διευθυντής της Cisco.
  4. Oι διακοπές στις πόλεις υποτίθεται ότι είναι αναζωογονητικές. Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποιούν τους τουρίστες ότι δαπανώντας ένα Σαββατοκύριακο στις πιο δημοφιλείς αλλά μολυσμένες πόλεις της Ευρώπης, μπορεί να έχουν τις ίδιες συνέπειες για την υγεία με το κάπνισμα ενός έως τεσσάρων τσιγάρων. Ο παραλληλισμός ανάμεσα στην ατμοσφαιρική ρύπανση και στο κάπνισμα των τσιγάρων βασίζεται σε έρευνα του Berkeley Earth, που εστιάζεται στα μικροσωματίδια, τα οποία είναι το συχνότερα χρησιμοποιούμενο μέτρο για τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Αν και τα δεδομένα των τελευταίων μηνών είναι εύκολο να βρεθούν, είναι η πρώτη φορά που συνδυάζονται σε πραγματικό χρόνο τα στοιχεία για τον τουρισμό και τα δεδομένα για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, έτσι ώστε να γνωρίζουν οι παραθεριστές τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν το καλοκαίρι. «Οταν η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι μεγάλη, ακούμε ότι πρέπει να αποφεύγουμε να τρώμε έξω και να αθλούμαστε. Αλλά το περπάτημα στις πόλεις και το φαγητό σε υπαίθρια εστιατόρια είναι ακριβώς αυτά που συνιστούν τις διακοπές στην πόλη. Αυτή τη στιγμή, οι τουρίστες, ανάμεσα στους οποίους και παιδιά, εξαναγκάζονται να καπνίζουν όσον αφορά τις συνέπειες για την υγεία τους», δήλωσε ο Ζενς Μιούλερ, συντονιστής ποιότητας ατμόσφαιρας και ντίζελ. Στο... σκοτάδι Ακόμα και μικρές ποσότητες ατμοσφαιρικής ρύπανσης μπορούν να καταστρέψουν την καρδιά μας, σύμφωνα με έρευνες που δημοσιεύθηκαν την περασμένη εβδομάδα. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι η ρύπανση μπορεί να είναι πολύ χειρότερη από αυτή που έχει αναγνωριστεί σήμερα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι Αρχές τοποθετούν τους σταθμούς καταγραφής της ρύπανσης σε πάρκα ή ήσυχους δρόμους ή απλώς τους απενεργοποιούν γενικά προκειμένου να κρύψουν τα κακά αποτελέσματα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόκειται να οδηγήσει τις κυβερνήσεις της Ρουμανίας και του Βελγίου στο δικαστήριο γι’ αυτή τη συμπεριφορά. Επίσης, οργανώσεις πολιτών, απαντώντας στο πρόβλημα, έχουν δημιουργήσει προγράμματα καταγραφής ρύπων. Αυτά τα προγράμματα έχουν καταγράψει πολύ υψηλότερη ατμοσφαιρική ρύπανση από τα επίσημα στοιχεία σε Ιταλία, Γερμανία, Βουλγαρία και Βέλγιο. Την ίδια στιγμή, η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ουγγαρία και η Ρουμανία θα καταβάλουν πολλά δισεκατομμύρια σε πρόστιμα για παραβίαση των προτύπων ατμοσφαιρικής ρύπανσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι επικεφαλής του τουριστικού τομέα πρέπει να προσέξουν. Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι η δεύτερη μεγαλύτερη περιβαλλοντική ανησυχία για τους Ευρωπαίους και σύμφωνα με έρευνα οι τουρίστες αποφεύγουν το Χονγκ Κονγκ εξαιτίας της κακής ατμόσφαιρας. Το καλοκαίρι είναι εποχή υψηλής επισκεψιμότητας σε Βαρκελώνη και Λονδίνο. Τα αυτοκίνητα είναι η βασική πηγή μικροσωματιδίων στις πόλεις κατά τους θερινούς μήνες. Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων παραβιάζουν τη νομοθεσία περί απόδοσης των καυσίμων, δίνοντας στην κυκλοφορία οχήματα που μολύνουν περισσότερο από όσο πρέπει. Η αυτοκινητοβιομηχανία ισχυρίζεται ότι τα σύγχρονα ντίζελ είναι «καθαρά», αλλά έλεγχοι που έγιναν υποδεικνύουν ότι αυτό είναι αναληθές. Ως αποτέλεσμα πόλεις όπως το Παρίσι, το Λονδίνο, το Αμβούργο και το Μιλάνο άρχισαν να περιορίζουν τα αυτοκίνητα που κινούνται με ντίζελ. Πηγή: Εφημερίδα «Καθημερινή»
  5. Το Παρίσι και το Χονγκ Κονγκ για πρώτη φορά κατατάχθηκαν μαζί με τη Σιγκαπούρη ως οι ακριβότερες πόλεις για να ζει κανείς, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε με τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας και τις μεταφορές να αυξάνουν το κόστος διαβίωσης. Η Ζυρίχη, η Γενεύη και η Οσάκα της Ιαπωνίας ακολουθούν σε κοντινή απόσταση, ενώ πόλεις αναδυόμενων αγορών όπως η Κωνσταντινούπολη και η Μόσχα έπεσαν στην κατάταξη εξαιτίας του υψηλού πληθωρισμού και της υποτίμησης του νομίσματος τους, σύμφωνα με την έρευνα του Economist Intelligence Unit (EIU) σε 133 πόλεις. Για την έρευνα του EIU, οι μελετητές συνέκριναν το κόστος περισσότερων των 150 προϊόντων και υπηρεσιών, όπως αυτοκίνητα, τρόφιμα, ενοίκιο, μεταφορές και ενδύματα σε 133 πόλεις. Ένα γυναικείο κούρεμα κοστίζει περίπου 15 δολάρια στο Μπάνγκαλορ της Ινδίας, συγκριτικά με 210 στη Νέα Υόρκη, για παράδειγμα, ενώ ένα μπουκάλι μπύρας κοστίζει περίπου μισό δολάριο στο Λάγος της Νιγηρίας και πάνω από 3 δολάρια στη Ζυρίχη. Οι βρετανικές πόλεις ανέβηκαν μερικές θέσεις ένα χρόνο αφότου υποχώρησαν στο χαμηλότερο επίπεδο εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες εξαιτίας της αβεβαιότητας του Brexit, με το Λονδίνο να έρχεται στην 22η θέση και το Μάντσεστερ στην 51η καταγράφοντας αντίστοιχα άνοδο οκτώ και πέντε θέσεων. Ωστόσο η υποχώρηση μιας πόλης στην κατάταξη δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η ζωή έγινε αυτομάτως πιο φθηνή για τους κατοίκους της, καθώς οι τιμές προσαρμόζονται στον πληθωρισμό συχνά πιο γρήγορα από τους μισθούς, δήλωσε η Γκιουνές Τσανσίζ από το ινστιτούτο World Resources Institute (WRI). «Το κόστος διαβίωσης στην Κωνσταντινούπολη, για παράδειγμα, φαίνεται να έχει μειωθεί, αλλά καθώς έχουν αυξηθεί οι δαπάνες των νοικοκυριών, αυτό δεν έχει θετικό αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή των κατοίκων», δήλωσε η Τσανσίζ, διευθύντρια του προγράμματος του WRI ‘Βιώσιμες Πόλεις της Τουρκίας’. H Δυτική Ευρώπη πρωταγωνιστει στην λίστα καθώς τρείς πόλεις βρίσκονται στην πρώτη πεντάδα και τέσσερις ανάμεσα στις δέκα ακριβότερες πόλεις του κόσμου Από την Ασία πρέρχονται τέσσερις πόλεις ενω το Τελ Αβιβ ειναι η μοναδική εκπρόσωπος της Μέσης Ανατολής Το Τελ Αβίβ, που κατατάχθηκε στην 28η θέση μόλις πέντε χρόνια πριν, βρίσκεται δίπλα στο Λος Άντζελες, ως η δέκατη πιο ακριβή πόλη στην έρευνα. Η ανατίμηση του νομίσματος συνέβαλε στην αύξηση αυτή, αλλά το Τελ Αβίβ έχει επίσης ένα συγκεκριμένο κόστος που αυξάνει τις τιμές, ιδίως εκείνες που αφορούν την αγορά, την ασφάλιση και τη συντήρηση ενός αυτοκινήτου, οι οποίες ωθούν το κόστος μεταφοράς 64% πάνω από τις τιμές της Νέας Υόρκης Στην έβδομη και κοινή δέκατη θέση αντίστοιχα, η Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες είναι οι μόνες πόλεις στις πρώτες 10 από τη Βόρεια Αμερική. Μεθοδολογία Για τις ανάγκες της έρευνας συγκεντρώνονται περισσότερες από 50.000 τιμές κάθε Μάρτιο και Σεπτέμβριο και δημοσιεύεται τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο. Οι ερευνητές της Economist Intelligence Unit ερευνούν μια σειρά καταστημάτων: σούπερ μάρκετ, καταστήματα μεσαίου κόστους και εξειδικευμένα καταστήματα ειδικών τιμών. Οι τιμές αντικατοπτρίζουν το κόστος για περισσότερα από 160 είδη σε κάθε πόλη. Οι συγκεντρωμένες τιμές μετατρέπονται στη συνέχεια σε ένα κεντρικό νόμισμα (δολάρια ΗΠΑ) χρησιμοποιώντας την τρέχουσα συναλλαγματική ισοτιμία και σταθμίζονται προκειμένου να επιτευχθούν συγκριτικοί δείκτες.
  6. Απίστευτες εικόνες προσφέρει μια επαρχιακή πόλη… φάντασμα στην Τουρκία, όπου εκατοντάδες μικρά κάστρα τα οποία προορίζονταν για πλούσιους επενδυτές, έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους. Πρόκειται για το φιλόδοξο πρότζεκτ Burj al Babas στην επαρχία Μπολού, το οποίο άρχισε το 2014, ωστόσο ο όμιλος που το είχε αναλάβει, απέτυχε να συγκεντρώσει τα χρήματα που απαιτούνταν. Κάθε ένα από τα 732 μικροσκοπικά αυτά κάστρα κόστισε 450.000 ευρώ για να χτιστεί, σύμφωνα με την Daily Mail. Ωστόσο, αυτά τα χρήματα ο όμιλος Sarot Group δεν θα τα πάρει ποτέ πίσω, αφού με εντολή δικαστηρίου προέβη σε πτώχευση για χρέος 27 εκατομμυρίων δολαρίων. Σύμφωνα με τα διεθνή Μέσα, ο όμιλος χρεοκόπησε, όταν επενδυτές από αραβικές χώρες που ήταν υποψήφιοι αγοραστές, άλλαξαν γνώμη λόγω της πτώσης στην τιμή του πετρελαίου, η οποία δημιούργησε έλλειμα πάνω από 85 εκατομμύρια ευρώ. Οι πάμπλουτοι επιχειρηματίες και γαλαζοαίματοι θα μπορούσαν να αποκτήσουν το δικό τους «μεσαιωνικό» πύργο, απολαμβάνοντας το εξαιρετικό κλίμα και τις χλιδάτες υποδομές που θα παρείχε το «σκοτεινό» πλέον χωριό, μεταξύ των οποίων και ένα υπερσύγχρονο εμπορικό κέντρο. Κόντρα ωστόσο στις προσδοκίες, η περιοχή εξελίχθηκε σε θλιβερό αντικατοπτρισμό της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Τουρκία και της αποτυχίας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να την αντιμετωπίσει. Σήμερα, η περιοχή αποτελεί ένα… στοιχειωμένο τοπίο, με το μισό αριθμό τον κατοικιών να μην έχει χτιστεί πλήρως και το εμπορικό κέντρο να μην ξεκίνησε ποτέ. Μερικές ακόμη εικόνες:
  7. Ο κίνδυνος «εισβολής» στον υπολογιστή μας μέσω κακόβουλου λογισμικού απασχολεί όλους τους χρήστες. Μπορούμε να φανταστούμε πόσο μεγαλύτερη ζημιά είναι δυνατόν να προκληθεί εάν η εισβολή επιτευχθεί όχι σε έναν υπολογιστή ιδιώτη, αλλά στο δίκτυο μιας βιομηχανικής εγκατάστασης ή ενός οργανισμού, ο οποίος ελέγχει σημαντικές υποδομές ή διαθέτει στα αρχεία του τα στοιχεία πλήθους πολιτών; Σήμερα υπάρχει μια πλατφόρμα ανάλυσης κακόβουλου λογισμικού, η οποία εξετάζει εάν μια ψηφιακή εφαρμογή ή ένα πρόγραμμα που διατίθεται, εμπεριέχει κινδύνους για την ασφάλεια του υπολογιστικού δικτύου. «Πρόκειται για μια πλατφόρμα που είναι μοναδική στην Ελλάδα και μπορεί να επεξεργάζεται ύποπτο λογισμικό, να το αναγνωρίζει και να το ταξινομεί ως κακόβουλο», λέει στην «Κ» ο κ. Δημήτρης Σερπάνος, διευθυντής του Ινστιτούτου Βιομηχανικών Συστημάτων (ΙΝΒΙΣ). Το Ινστιτούτο έχει αναπτύξει τεχνολογίες για την ασφάλεια βιομηχανικών υπολογιστών και δικτύων με σκοπό την προστασία υποδομών, όπως ηλεκτρικά δίκτυα, συστήματα διαχείρισης υδάτων ή κυκλοφορίας. Το Ινστιτούτο Βιομηχανικών Συστημάτων (ΙΝΒΙΣ) αποτελεί το μοναδικό ινστιτούτο στην Ελλάδα που εστιάζει στις συγκεκριμένες τεχνολογίες σε βιομηχανικό επίπεδο. Ιδρύθηκε το 1998 ως ανεξάρτητο ινστιτούτο στην Πάτρα, με στόχο τη διεπιστημονική έρευνα και την προηγμένη ανάπτυξη συστημάτων για τον παραγωγικό τομέα. Σήμερα αποτελεί ένα από τα τρία ινστιτούτα του Ερευνητικού Κέντρου «Αθηνά» και στεγάζεται στο κτίριο του Επιστημονικού Πάρκου Πατρών. Κατά τη διάρκεια της 20ετούς λειτουργίας του το ΙΝΒΙΣ έχει εκτελέσει πάνω από 100 προγράμματα, χρηματοδοτούμενα από ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους, καθώς και από ιδιωτικές εταιρείες της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Ενα από τα προγράμματα του ΙΝΒΙΣ, με αντικείμενο την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και έκτακτων γεγονότων, στηρίζεται στην καινοτόμο αξιοποίηση της ήδη υπάρχουσας υποδομής αισθητήρων και υπολογιστών. Παράδειγμα το σύστημα Loccatec, το οποίο υποβοηθεί την έρευνα και διάσωση σε περίπτωση καταστροφικού σεισμού. Το σύστημα συγκεντρώνει δεδομένα από αισθητήρες εγκατεστημένους σε κτίρια ώστε να καθοδηγήσει κατάλληλα τις ομάδες διάσωσης προς σημεία όπου είναι πιθανό να υπάρχουν επιζώντες. Ανάλογα το σύστημα ASPIS μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δίκτυα μεταφορών, όπως στο μετρό. Συλλέγοντας δεδομένα από αισθητήρες και κάμερες διατηρεί στη μνήμη του την κίνηση μισή ώρα πριν συμβεί καταστροφικό γεγονός (π.χ. σεισμός, ατύχημα ή έκρηξη) έτσι ώστε να είναι καταγεγραμμένο πού βρίσκονταν άνθρωποι και να είναι αποτελεσματικότερο το έργο των ομάδων διάσωσης. Σεισμογράφος Επίσης, το ΙΝΒΙΣ έχει αναπτύξει, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών, εκπαιδευτικό σεισμογράφο χαμηλού κόστους, ο οποίος έχει χρησιμοποιηθεί σε δημοτικά σχολεία για την εξοικείωση των μαθητών στις μετρήσεις φυσικών μεγεθών, καθώς και για περιβαλλοντική εκπαίδευση. «Το μέλλον ανήκει στις έξυπνες πόλεις», λέει ο κ. Σερπάνος. «Η εγκατεστημένη υποδομή αισθητήρων και ευφυών συστημάτων αποτελεί σημαντική βάση για την ανάπτυξη νέων υπηρεσιών, όπως “Εξυπνα” Σπίτια και Κτίρια, “Εξυπνη” Αποκομιδή Σκουπιδιών, “Εξυπνη” Στάθμευση και Διαχείριση Κυκλοφορίας κ.λπ. Βασικό ζητούμενο είναι ο κατάλληλος συγχρονισμός, έτσι ώστε να “κουμπώνουν” κατάλληλα οι δραστηριότητες για να μην υπάρχει απώλεια ενέργειας, χρόνου και πόρων. Τα δεδομένα που παράγονται από αυτές τις υπηρεσίες αναλύονται συνεχώς για να βελτιωθεί η ποιότητά τους». «Εργα που υλοποιεί το Ινστιτούτο Βιομηχανικών Συστημάτων, όπως το Esmartcity, επικεντρώνουν στα “Εξυπνα” Κτίρια, στην “Εξυπνη” Ενέργεια και στον “Εξυπνο” Οδοφωτισμό δημιουργώντας σχετικές πιλοτικές εγκαταστάσεις», σημειώνει ο κ. Σερπάνος. Στα έργα όπου συμμετέχει το ΙΝΒΙΣ περιλαμβάνεται πρόγραμμα για την αύξηση της ενεργειακής αποδοτικότητας ενεργοβόρων δημόσιων κτιρίων, όπως τα νοσοκομεία. Με μέτρηση της κατανάλωσης ενέργειας σε διάφορα σημεία του κτιρίου, δημιουργείται το αντίστοιχο «προφίλ» στη διάρκεια του έτους και τίθενται στόχοι βελτίωσης, χωρίς βέβαια αρνητική επίδραση στην ευαίσθητη λειτουργία των νοσοκομείων.
  8. Σύμφωνα με διεθνείς εκθέσεις, μέχρι το 2050, το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού θα βρίσκεται στα αστικά κέντρα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και στην Ελλάδα, το ποσοστό αυτό ανέρχεται ήδη κοντά στο 80%. Το ερώτημα λοιπόν είναι, πώς σχεδιάζει κανείς τις «πόλεις του μέλλοντος», όπου θα ζει και θα εργάζεται η μεγάλη πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού. Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η λεγόμενη «έξυπνη πόλη» (smart city) αποτελεί το μέλλον της αστικής ζωής του πλανήτη. Η έξυπνη πόλη είναι η διασυνδεδεμένη πόλη σε όλους τους τομείς της, από τις μεταφορές και τα κτίρια, έως την παραγωγή ενέργειας και τη διακυβέρνηση. Σε μία τέτοια πόλη διευκολύνεται η ζωή των πολιτών, περιορίζεται η κατανάλωση ενέργειας και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, αξιοποιώντας ηλεκτρονικά δεδομένα, το διαδίκτυο, τις «έξυπνες συσκευές». Σε διεθνή φόρα όμως, όπως το «Future Cities Show», στο Ντουμπάι, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η συζήτηση για το μέλλον των πόλεων επικεντρώνεται αλλού. Στην ανθρωποκεντρικά δομημένη πόλη, όπου με τη βοήθεια της τεχνολογίας μπορούν οι ίδιοι οι πολίτες να σχεδιάζουν τη ζωή τους. Στην πόλη που δίνει τη δυνατότητα στους κατοίκους της να αντέχουν και να προσαρμόζονται, απέναντι σε οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές πιέσεις (όπως οι διακυμάνσεις στις τιμές των καυσίμων, η περιβαλλοντική υποβάθμιση, η ανεργία, ο κοινωνικός αποκλεισμός και οι προσφυγικές ροές), καθώς και σε απρόσμενες κρίσεις και καταστροφές (όπως για παράδειγμα στη χώρα μας η πρόσφατη στη Μάνδρα και στη Νέα Πέραμο). Και κυρίως, στην πόλη που εξασφαλίζει το «ευ ζην» των πολιτών της. Μάλιστα, με την κρίση των τιμών του πετρελαίου στην κορύφωσή της, στις αρχές του 2016, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, θέσπισαν Υπουργό Ευτυχίας και Υπουργό Ανεκτικότητας, σε μία προσπάθεια ενίσχυσης της προσαρμογής των πολιτών στις επερχόμενες αλλαγές. Ο στόχος είναι η βελτίωση της διάθεσής τους και η προώθηση μίας νοοτροπίας αυτοσυγκράτησης, κατανόησης και εγκράτειας. Μπορεί αυτά να φαντάζουν πολύ μακρινά για την Ελλάδα, αλλά δεν είναι και τόσο. Οι πόλεις στην Ελλάδα συμμετέχουν τα τελευταία χρόνια σε διεθνείς πρωτοβουλίες και δίκτυα ανταλλαγής καλών πρακτικών και εμπειριών για θέματα βιώσιμων και ανθεκτικών πόλεων (sustainable and resilient cities). Σχεδόν οι μισοί Δήμοι της χώρας συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία του Συμφώνου των Δημάρχων για το Κλίμα και την Ενέργεια. Οι περισσότεροι έχουν αναπτύξει σχέδια δράσης για τη βιώσιμη ενέργεια, και αρκετοί, σχέδια για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και στα καταστρεπτικά καιρικά φαινόμενα. Επιπλέον, στο παγκόσμιο Δίκτυο των 100 Ανθεκτικών Πόλεων, συμμετέχουν η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, ενώ έχουν ξεκινήσει και άλλες σημαντικές προσπάθειες σε πόλεις ανά την ελληνική επικράτεια. Η υπέρβαση της κρίσης στην Ελλάδα μας ωθεί να προχωρήσουμε τις προσπάθειες αυτές ένα βήμα παραπέρα. Από τη διάγνωση, τη δικτύωση και το σχεδιασμό, στην υλοποίηση δράσεων, με το ρόλο του πολίτη κεντρικό. Οι σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις στην πληροφορική και στις τηλεπικοινωνίες μας διευκολύνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Το μείζον θέμα είναι πώς θα αξιοποιήσουμε τα τεχνολογικά επιτεύγματα, ώστε να ξεφύγουμε από την μιζέρια και την ηττοπάθεια (lock-in effect), προς την υλοποίηση ενός συλλογικού, βιώσιμου και συνεκτικού (inclusive) οράματος. Πώς θα συνδέσουμε δηλαδή τα φιλόδοξα σχέδια με τη ζωή των κατοίκων των πόλεων και με τις αξίες τους. Με το χώρο και το χρόνο της ιστορίας τους και τελικά με το μέλλον τους. Το εγχείρημα δεν είναι καθόλου εύκολο. Αξίζει όμως να το προσπαθήσουμε. Ο Χάρης Δούκας είναι Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ
  9. Το Λονδίνο αποτελεί τη δημοφιλέστερη φοιτητική πόλη, παραμένοντας για μια ακόμη χρονιά και το 2017 στην κορυφή σύμφωνα με έρευνα της Student.com, κορυφαίας πλατφόρμας στον κόσμο για εύρεση φοιτητικής στέγης. Ακολουθούν το Σίδνεϊ, η Μελβούρνη και το Μάντσεστερ που καταλαμβάνουν τη δεύτερη, τρίτη και τέταρτη σειρά αντιστοίχως. «Τα δεδομένα της πλατφόρμας αποδεικνύουν ότι εξακολουθεί να υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον για το Ηνωμένο Βασίλειο ως προορισμό για διεθνείς φοιτητές, ιδίως από την Ασία και την Ευρώπη. Ωστόσο, αυτό σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία για επανάπαυση» σχολίασε ο Luke Nolan, Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της Student.com. «Με τον παγκόσμιο ανταγωνισμό για την προσέλκυση διεθνών φοιτητών να αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο, το Ηνωμένο Βασίλειο οφείλει να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί προκειμένου να βοηθήσει τα βρετανικά πανεπιστήμια να πετύχουν τους στόχους διεθνοποίησης τους και να συνεχίσει να αποτελεί έναν ελκυστικό φοιτητικό προορισμό». Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα της Στατιστικής Υπηρεσίας Ανώτατης Εκπαίδευσης του Ηνωμένου Βασιλείου (Higher Education Statistics Agency), το 19% των φοιτητών που σπουδάζει σε ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης στο Ηνωμένο Βασίλειο προέρχεται από το εξωτερικό. Σε μεταπτυχιακό επίπεδο πλήρους φοίτησης, το 53% των φοιτητών προέρχεται από χώρες εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου. Πέρα από την κατάταξη των πόλεων, η Student.com αποκαλύπτει δεδομένα σχετικά με τον χρόνο κατά τον οποίο οι φοιτητές πραγματοποιούν την κράτησή τους, πότε μετακομίζουν, καθώς και την απόσταση που διανύουν προκειμένου να φτάσουν στον προορισμό τους. Οι φοιτητές που χρησιμοποίησαν τη Student.com για να κλείσουν τα φοιτητικά τους δωμάτια το 2017 ταξίδεψαν συνολικά 95 εκατομμύρια χιλιόμετρα για να φτάσουν στον τελικό τους προορισμό. Οπως δείχνουν τα στοιχεία περίπου οι μισοί (ποσοστό 44%) από τους φοιτητές παγκοσμίως κάνουν κράτηση του δωματίου μεταξύ Ιουλίου και Σεπτεμβρίου ενώ σε ποσοστό 20% η πιο δημοφιλής ημέρα κράτησης είναι η Παρασκευή. Κατά κανόνα όμως ημέρα Σάββατο είναι αυτή που μετακομίζει συνήθως η πλειονότητά (59%). «Οι φοιτητές παραμένουν πρόθυμοι να ταξιδέψουν μακριά για τις σπουδές τους. Ας τους βοηθήσουμε.» πρόσθεσε ο Nolan. «Είναι σημαντικό να συμβάλουμε όλοι στην παγκόσμια φοιτητική κινητικότητα, καθώς και στο καλωσόρισμα των διεθνών φοιτητών, είτε αυτοί προέρχονται από τη διπλανή χώρα, είτε από την άλλη άκρη του πλανήτη». Πηγή: http://ered.gr/el/content/Poies_einai_oi_dimofilesteres_foititikes_poleis_ston_kosmo/#.WrycLS7FK70
  10. Οι προκλήσεις είναι τεράστιες: από το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, τη βιωσιμότητα, τη μετακίνηση, την ενεργειακή κατανάλωση, τη διατροφή, έως τις συνθήκες εργασίας, την εξασφάλιση ελεύθερων χώρων, την ασφάλεια χωρίς θυσία των ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Τα Ηνωμένα Έθνη προβλέπουν ότι έως το 2050, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει τα 9,7 δισεκατομμύρια, ενώ σχεδόν το 70% των ανθρώπων προβλέπεται να ζουν σε αστικές περιοχές, επιβαρύνοντας τις πόλεις και το περιβάλλον. Καθώς η αστικοποίηση αναμένεται να είναι ταχύτερη στις χώρες με χαμηλότερο εισόδημα, ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι πολλές πόλεις θα αντιμετωπίσουν προκλήσεις για την κάλυψη των αναγκών του αυξανόμενου αριθμού κατοίκων τους, συμπεριλαμβανομένης της παροχής επαρκών κατοικιών, μεταφορών και ενεργειακών συστημάτων. Ταυτόχρονα, οι πόλεις συμβάλλουν σημαντικά στην κλιματική αλλαγή, οι οποίες ευθύνονται για τα τρία τέταρτα των παγκόσμιων εκπομπών CO2. Κλιματική ουδετερότητα Η κλιματική ουδετερότητα είναι στο επίκεντρο και το ερώτημα αν θα μπορούν οι πόλεις του μέλλοντος να φιλτράρουν ενεργά το διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα έχει πέσει εδώ και καιρό στο τραπέζι. Αυτό πιστεύουν πολλοί ειδικοί, μεταξύ των οποίων και ο πολεοδόμος Vincente Guallarte, ο οποίος είναι βέβαιος ότι στο εγγύς μέλλον οι πόλεις μας θα είναι σε θέση να απορροφούν το CO2, όπως ακριβώς κάνουν τα δέντρα. Για να επιτευχθεί αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο, χρειάζονται βιώσιμες βιομηχανίες και γεωργία στα μεγάλα αστικά κέντρα, με θερμοκήπια στην κορυφή κάθε κτιρίου. Αλλά για να λειτουργήσει η πρότασή του, οι πόλεις θα πρέπει να μάθουν να υποτάσσονται στους νόμους και τις αρχές της φύσης. Οι πολεοδόμοι σχεδιάζουν επίσης εναλλακτικές για τον ενεργειακό τους εφοδιασμό. Στο μέλλον χώρες όπως η Γερμανία θα μπορούσαν να γίνουν παραγωγοί ενέργειας. Στο Esslingen am Neckar οι κάτοικοι εργάζονται για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου στα σπίτια τους, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο. Είναι ένα έργο που ανοίγει νέους δρόμους, λέει ο επενδυτής Manfred Norbert. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/07/Capture-1-600x391.jpg Νέα κανονικότητα Οι μελλοντικές πόλεις θα έχουν ως στόχο τον επαναπροσδιορισμό μιας νέας κανονικότητας. Οι αρχιτέκτονες και οι πολεοδόμοι περιμένουν να δουν εντελώς νέες προσεγγίσεις για την κοινοτική διαβίωση ενώ η επαναχρησιμοποίηση παλαιών κτιρίων καθώς και η παραγωγή τροφίμων και ενέργειας είναι άλλα σημαντικά θέματα που θα απασχολήσουν στο μέλλον. Μια νέα έρευνα από την πολυεθνική εταιρεία επιχειρηματικών συμβούλων, AT Kearney, υπολόγισε τις κορυφαίες 125 χώρες που θα «επιζήσουν» στο μέλλον, με βάση τις σημερινές τους επιδόσεις, υποδομές αλλά και προοπτικές. Οι τέσσερις πρώτες της συγκεκριμένης λίστας, από το τέλος στην κορυφή, είναι οι εξής: Λονδίνο: Το Λονδίνο λίγο έλειψε να καταλάβει φέτος καλύτερη θέση από τη Νέα Υόρκη για πρώτη φορά μετά το 2008. Όμως η πτώση της ποιότητας του περιβάλλοντος το άφησε τελικά πίσω και από τη ΝΥ αλλά και από τη Βοστώνη. Βοστώνη: Σύμφωνα με την έρευνα, η επιχειρηματικότητα στην πόλη εκτοξεύτηκε το τελευταίο έτος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να βελτιώσει κι άλλο τη θέση της, η οποία είναι διαρκώς αυξανόμενη τα τελευταία χρόνια. Νέα Υόρκη: Από το 2015 έως το 2016 η Νέα Υόρκη κατάφερε να κερδίσει δύο θέσεις, φτάνοντας μια ανάσα από την κορυφή. Τα σημαντικά σημάδια ανάπτυξης και αύξησης της επιχειρηματικής κίνησης το τελευταίο έτος ευθύνονται για τη βελτίωση της παρουσίας της στη συγκεκριμένη λίστα. Σαν Φρανσίσκο: Είναι η πόλη που διαρκώς βρίσκεται στην κορυφή. Η εντυπωσιακή στήριξη της καινοτομίας και η δημιουργία ενός τόσο ισχυρού κέντρου για ανθρώπους που θέλουν να δημιουργήσουν, φέρνουν το Σαν Φρανσίσκο ξανά στην πρώτη θέση.
  11. Η Βιέννη αναδεικνύεται, για τέταρτη φορά τα τελευταία πέντε χρόνια, στην κορυφή της κατάταξης των πιο ευχάριστων πόλεων για να ζει κανείς, ενώ οι διαδηλώσεις εναντίον της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος στη Γαλλία τιμωρούν Παρίσι και Λιόν, σύμφωνα με ετήσια κατάταξη που δίνεται στη δημοσιότητα σήμερα. Η πρωτεύουσα της Αυστρίας διατηρείται στην κορυφή της κατάταξης του Economist Intelligence Unit, ινστιτούτου έρευνας συνδεδεμένου με το περιοδικό The Economist. Στη Γαλλία, «οι διαδηλώσεις για τις μεταρρυθμίσεις των συντάξεων είχαν αποτέλεσμα οι πόλεις της να υποχωρήσουν στην κατάταξη», εξηγούν οι συγγραφείς της μελέτης. Το Παρίσι υποχώρησε έτσι από 19η θέση το 2022 στην 24η το 2023, η Λιόν από την 25η στην 30ή. Το Λονδίνο καταλαμβάνει το 2023 την 46η θέση, η Νέα Υόρκη την 69η. Ο δείκτης του EIU βασίζεται σε 30 ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια σε συγκεκριμένους τομείς: σταθερότητα, σύστημα υγείας, πολιτισμός, περιβάλλον, παιδεία, υποδομές. Η αυστριακή πρωτεύουσα προσφέρει σχεδόν ιδεώδη συνδυασμό σε αυτούς τους τομείς και δεν τιμωρείται παρά μόνο για την έλλειψη μεγάλων αθλητικών εκδηλώσεων. Η λίστα με τις 10 κορυφαίες πόλεις για να ζει κανείς Βιέννη (Αυστρία) Κοπεγχάγη (Δανία) Μελβούρνη (Αυστραλία) Σίδνεϊ (Αυστραλία) Βανκούβερ (Καναδάς) Ζυρίχη (Ελβετία) Κάλγκαρι (Καναδάς) Γενεύη (Ελβετία) Τορόντο (Καναδάς) Οσάκα (Ιαπωνία) - Όκλαντ (Νέα Ζηλανδία) Το 2023, στο σύνολο των πόλεων που μελετήθηκαν, ο μέσος δείκτης ποιότητας ζωής φθάνει στο υψηλότερο επίπεδο εδώ και δεκαπέντε χρόνια, ιδίως ως προς την υγεία, την παιδεία και τον πολιτισμό, μετά το τέλος των περιοριστικών μέτρων που συνδέονταν με την πανδημία. Αντίθετα, οι βαθμοί πέφτουν ως προς τη σταθερότητα σε πολλές πόλεις, ειδικά στην Ευρώπη, λόγω διαδηλώσεων που βίωσαν. Πόλεις στην Ασία και στην Ωκεανία σημειώνουν τη μεγαλύτερη άνοδο σε έναν χρόνο: η Ουέλιγκτον (Νέα Ζηλανδία) καταγράφει άνοδο 35 θέσεων, το Ανόι (Βιετνάμ) 20, η Κουάλα Λουμπούρ (Μαλαισία) 19. Στις μεσαίες θέσεις της κατάταξης απαντώνται πολλές πόλεις της Κίνας. Το Κίεβο, η πρωτεύουσα της Ουκρανίας, κάνει την επιστροφή του στην κατάταξη το 2023 μεν, αλλά πλέον έχει υποχωρήσει στην 165η θέση, ενώ η Δαμασκός, η πρωτεύουσα της Συρίας, παραμένει από το 2015 η πόλη του κόσμου που χαρακτηρίζεται από το EIU η χειρότερη για να ζει κανείς.
  12. Η πόλη των 15 λεπτών είναι μια ιδέα πολεοδομικού σχεδιασμού που, όπως υποδηλώνει το όνομά της, στοχεύει στη δημιουργία κοινοτήτων όπου οι άνθρωποι μπορούν να έχουν πρόσβαση σε βασικές ανέσεις χωρίς να χρειάζονται περισσότερο από 15 λεπτά με τα πόδια ή με ποδήλατο. Η ιδέα ενθαρρύνει την ανάπτυξη πόλεων με πολλαπλά κέντρα, με γραφεία, καταστήματα, εστιατόρια και ψυχαγωγία τοποθετημένα τοπικά, μειώνοντας την ανάγκη για οδήγηση. Αυτό το κάνει μέσω πολιτικών και αστικών παρεμβάσεων. Μειώνοντας την εξάρτηση από τα οχήματα και ενθαρρύνοντας τα ενεργά ταξίδια, στοχεύει τόσο στη μείωση των εκπομπών άνθρακα και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης όσο και στη βελτίωση της υγείας των ανθρώπων. Αν και πολλές από τις ιδέες που περιέχονται σε πόλεις 15 λεπτών υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό, η ιδέα δημιουργήθηκε από τον Γαλλο-Κολομβιανό πολεοδόμο Carlos Moreno, ο οποίος τιμήθηκε το 2021 με το βραβείο Obel για τη δημιουργία του concept. Μετά από πέντε χρόνια έρευνας, ο Moreno αποκάλυψε το concept, που ονομάστηκε ville du quart d'heure στα γαλλικά, στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (COP21) του Παρισιού το 2015. Διαδόθηκε όταν η δήμαρχος του Παρισιού Anne Hidalgo αγκάλιασε την ιδέα το 2019 και στη συνέχεια τη χρησιμοποίησε κατά την εκστρατεία επανεκλογής της το 2020, για την οποία ο Moreno ενήργησε ως επιστημονικός σύμβουλος. Όμως τα οφέλη του να ζει κανείς σε απόσταση 15 λεπτών από ανέσεις όπως πάρκα, καταστήματα, εστιατόρια ή το σχολείο των παιδιών του δεν είναι το ίδιο προφανή για όλους. Σε μια εξέλιξη που ο Moreno χαρακτηρίζει «σοκαριστική», η ιδέα έχει γίνει η βάση μιας θεωρίας συνωμοσίας ότι οι πόλεις των 15 λεπτών αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου περιορισμού της κίνησης των ανθρώπων. Οι συνωμοσιολόγοι πιστεύουν ότι η πρόταση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποτραπούν οι άνθρωποι από το να μετακινούνται περισσότερο από 15 λεπτά από τα σπίτια τους. Αυτή η θεωρία απέκτησε μεγαλύτερη δυναμική πέρυσι, μετά από ένα σχέδιο του συμβουλίου της Οξφόρδης να περιορίσει τις μετακινήσεις σε έξι δρόμους κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων ωρών της ημέρας για να μειωθεί η συμφόρηση. Ένα αρκετά διαδεδομένο άρθρο πρότεινε ότι το σχέδιο θα «κλείδωνε τους κατοίκους σε μία από τις έξι ζώνες» και οδήγησε περίπου 2.000 διαδηλωτές κατά της πόλης των 15 λεπτών να βγουν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τα σχέδια του συμβουλίου. Αν και καταρρίπτεται ευρέως, η θεωρία αποτελεί τη βάση για συνεχή κριτική των υφιστάμενων μέτρων μείωσης της κυκλοφορίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η πόλη των 15 λεπτών έχει δεχθεί επίσης επίθεση από ορισμένους που πιστεύουν ότι στόχος της είναι να κάνει τη ζωή πιο δύσκολη για όσους θέλουν να οδηγήσουν. Καθώς η ιδέα περιλαμβάνει την ενθάρρυνση του περπατήματος και της ποδηλασίας, σε σύγκριση με την οδήγηση, μπορεί να περιλαμβάνει πολιτικές που στοχεύουν στην αποτροπή της χρήσης αυτοκινήτου – όπως πρόστιμα για οδήγηση σε ορισμένους οικιστικούς δρόμους. Στο πλαίσιο του σχεδίου του να παρεμποδίσει τα «μέτρα κατά του αυτοκινήτου», ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Rishi Sunak ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θα «απαγορεύσει στα συμβούλια να εφαρμόζουν» πόλεις των 15 λεπτών. Μαζί με το Παρίσι, η ιδέα της πόλης των 15 λεπτών επηρέασε την πολιτική σε πολλές αστικές περιοχές σε όλο τον κόσμο, όπως το Μπουένος Άιρες, η Μελβούρνη, η Σαγκάη και το Χιούστον. Το δίκτυο C40 Cities προώθησε την ιδέα ως τρόπο ανάκαμψης των μητροπολιτικών περιοχών από τον Covid-19. Πηγή: https://www.dezeen.com/2023/10/16/15-minute-city-guide/
  13. Η σειρά ντοκιμαντέρ «ΒΙΟ-ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ» γεννήθηκε με αφορμή το διεθνές συμπόσιο «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ-ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ», που πραγματοποιήθηκε στην ΑΘΗΝΑ το Νοέμβριο του 1988 και αφορά στην προσπάθεια εκβιομηχάνισης στη χώρα μας και στα σημαντικά σημάδια που έχει αφήσει στον ελληνικό χώρο, στην οικονομία, στις κοινωνικές δομές, στην πόλη και στον πολιτισμό. Η καταγραφή σε φιλμ σημαντικών μνημείων του βιομηχανικού πολιτισμού, όχι μόνο ήταν αναγκαία για μια περιγραφή αυτών των μνημείων αλλά και χρήσιμη για την αυτογνωσία μας. Ο νεοελληνικός χώρος, από τις απαρχές της ύπαρξής του, δεν έμεινε έξω από το παιχνίδι της ευρηματικότητας και των λύσεων που απαιτεί η ανάπτυξη μέσα από τη βιομηχανία. Στη σειρά «ΒΙΟ-ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ» παρουσιάζονται το ΓΚΑΖΟΧΩΡΙ, τα πρώτα τρένα, το φράγμα του ΜΑΡΑΘΩΝΑ, εργοστάσια ηλεκτρισμού, τα μεταλλεία ΛΑΥΡΙΟΥ και ταυτόχρονα καταδεικνύονται οι κοινωνικές σχέσεις, που επέβαλλε η βιομηχανία στο επίπεδο της πόλης. Στο τρίτο επεισόδιο της σειράς με τον τίτλο «ΝΕΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΟΛΗ» παρουσιάζονται οι παράλληλες ιστορίες εμπορίου και βιομηχανίας δυο πόλεων, της μεν ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ, το κλασικό δείγμα πόλης που γεννήθηκε από την ανάγκη του εμπορίου, το δε ΛΑΥΡΙΟ, η αρχαιότατη πόλη που συνάρτησε την ύπαρξή της με την άνθιση και την παρακμή των μεταλλείων. Δείτε το επεισόδιο εδώ: http://archive.ert.gr/36212/ Πηγή: Ψηφιακό Αρχείο ΕΡΤ Δείτε όλες τις playlist από το Michanikos.gr webTV 1. 2. 3.
  14. Την δυνατότητα να μάθουν με ένα κλικ τα βασικά χαρακτηριστικά του μόνιμου πληθυσμού, σε επίπεδο χώρας, περιφέρειας και δήμου, δίνει σε όλους τους ανδιαφερόμενους η ΕΛΣΤΑΤ, μέσω ενός διαδραστικού χάρτη που ανήρτησε στην ιστοσελίδα της. Παράλληλα δίδεται η δυνατότητα στους επισκέπτες του site να μάθουν πόσες κατοικίες έχουν δηλωθεί στο χωριό ή την πόλη τους, αλλά και πόσοι είναι οι ...παράνομοι κάτοικοι. Ο χρήστης, επιλέγοντας την περιφέρεια ή τον δήμο που τον ενδιαφέρει, έχει τη δυνατότητα να πληροφορηθεί σχετικά με: • Τον μόνιμο, νόμιμο και de facto πληθυσμό • Τον αριθμό κατοικιών • Την κατανομή του μόνιμου πληθυσμού κατά φύλο, ομάδες ηλικιών και μέση ηλικία, οικογενειακή κατάσταση, υπηκοότητα • Τον αριθμό των νοικοκυριών και το μέσο μέγεθος νοικοκυριού και τον αριθμό πυρηνικών οικογενειών • Το επίπεδο εκπαίδευσης του μόνιμου πληθυσμού • Την κατάσταση ασχολία και τον τομέα οικονομικής δραστηριότητας του πληθυσμού Δείτε εδώ τον ΧΑΡΤΗ http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/PAGE-interactive-census-map ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σε περίπτωση που δεν ανοίγει η ιστοσελίδα ξαναπροσπαθήστε, διότι παρατηρείται αυξημένη κίνηση Πηγή: http://www.fpress.gr/diafora/item/20843-xereis-posoys-paranomoys-katoikoys-ehei-i-poli-soy-ohi-mathe-me-ena-klik
  15. Την επιλογή της Αθήνας ως μιας από τις 35 ανθεκτικές πόλεις, ανακοίνωσε νωρίς σήμερα το πρωί στη Σιγκαπούρη, το Ίδρυμα Ροκφέλερ. Η Αθήνα θα συμμετάσχει στο Δίκτυο των «100 Resilient Cities», μια πρωτοβουλία που υποστηρίζει το Rockefeller Foundation. Η ανακοίνωση έγινε σε ειδική εκδήλωση για την αστική ανθεκτικότητα, με συνδιοργανωτή το περιοδικό «Economist», παρουσία του δημάρχου Αθηναίων, Γιώργου Καμίνη, ο οποίος στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε, παρουσίασε την πρόταση που κατέθεσε η πόλη της Αθήνας για το σχέδιο ανθεκτικότητας στην αστική υποβάθμιση και την οικονομική και κοινωνική κρίση. «Εργαστήκαμε με όλες μας τις δυνάμεις για τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, τώρα όμως αναζητούμε δρόμους βιώσιμης ανάπτυξης και οικονομικής αναζωογόνησης» τόνισε ο κ. Καμίνης, απαντώντας σε ερωτήσεις ξένων δημοσιογράφων και επισημαίνοντας ότι «η πόλη της Αθήνας επιβραβεύεται με τη συμμετοχή της στο Δίκτυο των 100 Ανθεκτικών Πόλεων λόγω του σχεδίου που έχει καταρτίσει η δημοτική αρχή για την αστική αναβάθμιση της ελληνικής πρωτεύουσας, καθώς και τις πρωτοβουλίες κοινωνικής καινοτομίας και επιχειρηματικότητας». Ο κ. Καμίνης τόνισε ότι στο πλαίσιο αυτό, προσβλέπει στη στενή συνεργασία με τις «100 Resilient Cities» του ιδρύματος Ροκφέλερ. Οι 35 πόλεις που ανακοινώθηκαν, μεταξύ των 331 που έθεσαν υποψηφιότητα, είναι οι εξής: Άκρα (Γκάνα) Ντεγιάνγκ (Κίνα) Σαν Χουάν (Πουέρτο Ρίκο, ΗΠΑ) Αμάν (Ιορδανία) Ενούγκου (Νιγηρία) Σάντα Φε (Αργεντινή) Αρούσα (Τανζανία) Χουανγκσί (Κίνα) Σαντιάγο ντε λος Καμπαγέρος (Δομινικανή Δημοκρατία) Αθήνα (Ελλάδα) Χουάρες (Μεξικό) Σαντιάγο- μητροπολιτική περιοχή (Χιλή) Βαρκελώνη (Ισπανία) Κιγκάλι (Ρουάντα) Σιγκαπούρη (Σιγκαπούρη) Βελιγράδι (Σερβία) Λισαβόνα (Πορτογαλία) Σαιντ Λούις (Μιζούρι, ΗΠΑ) Μπάνγκαλορ (Ινδία) Λονδίνο (Αγγλία) Σίδνεϊ (Αυστραλία) Βοστώνη (Μασαχουσέτη, ΗΠΑ) Μιλάνο (Ιταλία) Θεσσαλονίκη (Ελλάδα) Καλί (Κολομβία) Μόντρεαλ (Καναδάς) Τογιάμα (Ιαπωνία) Τσενάι (Ινδία) Παρίσι (Γαλλία) Τούλσα (Οκλαχόμα, ΗΠΑ) Σικάγο (Ιλινόις, ΗΠΑ) Πνομ Πενχ (Καμπότζη) Ουέλινγκτον (Ν. Ζηλανδία) Ντάλας (Τέξας, ΗΠΑ) Πίτσμπουργκ (Πενσιλβάνια, ΗΠΑ) Αυτό είναι το δεύτερο κύμα πόλεων και θα συμμετέχει μαζί με τις 32 νικήτριες πόλεις του περσινού «100 Resilient Cities Challenge», σχηματίζοντας ένα αναπτυσσόμενο δίκτυο αστικών κέντρων σε ολόκληρο τον κόσμο, έτοιμο να ανταπεξέλθει στις κοινωνικές, οικονομικές και φυσικές καταστροφές και εντάσεις, οι οποίες αποτελούν ένα αυξανόμενο κομμάτι της ζωής στον 21ο αιώνα. Πηγή: http://www.ered.gr/content/Mia_apo_tis_35_pio_anthektikes_poleis_i_Athina/
  16. «Το Τσερνόμπιλ είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα και παράλληλα ενδιαφέροντα μέρη που έχω επισκεφθεί» δηλώνει ο φωτογράφος Danny Cooke. Η πυρηνική καταστροφή που έγινε το 1986 επηρέασε ένα τεράστιο αριθμό ανθρώπων, μεταξύ των οποίων ήταν και η οικογένεια του Cooke, όταν ζούσαν στην Ιταλία. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του εκεί αναφέρει πως γνώρισε απίστευτους ανθρώπους, ένας από τους οποίους ήταν και ο οδηγός του, ο Yevgein, γνωστός και ως «Stalker». Πέρασαν μαζί μία εβδομάδα εξερευνώντας την περιοχή, καθώς και την διπλανή, εγκαταλελειμμένη πλέον, πόλη του Prypiat. Τα μέρη αυτά ήταν παράλληλα «γαλήνια και ανησυχητικά». Πηγή: www.lifo.gr
  17. Οι προκλήσεις είναι τεράστιες: από το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, τη βιωσιμότητα, τη μετακίνηση, την ενεργειακή κατανάλωση, τη διατροφή, έως τις συνθήκες εργασίας, την εξασφάλιση ελεύθερων χώρων, την ασφάλεια χωρίς θυσία των ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Τα Ηνωμένα Έθνη προβλέπουν ότι έως το 2050, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει τα 9,7 δισεκατομμύρια, ενώ σχεδόν το 70% των ανθρώπων προβλέπεται να ζουν σε αστικές περιοχές, επιβαρύνοντας τις πόλεις και το περιβάλλον. Καθώς η αστικοποίηση αναμένεται να είναι ταχύτερη στις χώρες με χαμηλότερο εισόδημα, ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι πολλές πόλεις θα αντιμετωπίσουν προκλήσεις για την κάλυψη των αναγκών του αυξανόμενου αριθμού κατοίκων τους, συμπεριλαμβανομένης της παροχής επαρκών κατοικιών, μεταφορών και ενεργειακών συστημάτων. Ταυτόχρονα, οι πόλεις συμβάλλουν σημαντικά στην κλιματική αλλαγή, οι οποίες ευθύνονται για τα τρία τέταρτα των παγκόσμιων εκπομπών CO2. Κλιματική ουδετερότητα Η κλιματική ουδετερότητα είναι στο επίκεντρο και το ερώτημα αν θα μπορούν οι πόλεις του μέλλοντος να φιλτράρουν ενεργά το διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα έχει πέσει εδώ και καιρό στο τραπέζι. Αυτό πιστεύουν πολλοί ειδικοί, μεταξύ των οποίων και ο πολεοδόμος Vincente Guallarte, ο οποίος είναι βέβαιος ότι στο εγγύς μέλλον οι πόλεις μας θα είναι σε θέση να απορροφούν το CO2, όπως ακριβώς κάνουν τα δέντρα. Για να επιτευχθεί αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο, χρειάζονται βιώσιμες βιομηχανίες και γεωργία στα μεγάλα αστικά κέντρα, με θερμοκήπια στην κορυφή κάθε κτιρίου. Αλλά για να λειτουργήσει η πρότασή του, οι πόλεις θα πρέπει να μάθουν να υποτάσσονται στους νόμους και τις αρχές της φύσης. Οι πολεοδόμοι σχεδιάζουν επίσης εναλλακτικές για τον ενεργειακό τους εφοδιασμό. Στο μέλλον χώρες όπως η Γερμανία θα μπορούσαν να γίνουν παραγωγοί ενέργειας. Στο Esslingen am Neckar οι κάτοικοι εργάζονται για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου στα σπίτια τους, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο. Είναι ένα έργο που ανοίγει νέους δρόμους, λέει ο επενδυτής Manfred Norbert. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/07/Capture-1-600x391.jpg Νέα κανονικότητα Οι μελλοντικές πόλεις θα έχουν ως στόχο τον επαναπροσδιορισμό μιας νέας κανονικότητας. Οι αρχιτέκτονες και οι πολεοδόμοι περιμένουν να δουν εντελώς νέες προσεγγίσεις για την κοινοτική διαβίωση ενώ η επαναχρησιμοποίηση παλαιών κτιρίων καθώς και η παραγωγή τροφίμων και ενέργειας είναι άλλα σημαντικά θέματα που θα απασχολήσουν στο μέλλον. Μια νέα έρευνα από την πολυεθνική εταιρεία επιχειρηματικών συμβούλων, AT Kearney, υπολόγισε τις κορυφαίες 125 χώρες που θα «επιζήσουν» στο μέλλον, με βάση τις σημερινές τους επιδόσεις, υποδομές αλλά και προοπτικές. Οι τέσσερις πρώτες της συγκεκριμένης λίστας, από το τέλος στην κορυφή, είναι οι εξής: Λονδίνο: Το Λονδίνο λίγο έλειψε να καταλάβει φέτος καλύτερη θέση από τη Νέα Υόρκη για πρώτη φορά μετά το 2008. Όμως η πτώση της ποιότητας του περιβάλλοντος το άφησε τελικά πίσω και από τη ΝΥ αλλά και από τη Βοστώνη. Βοστώνη: Σύμφωνα με την έρευνα, η επιχειρηματικότητα στην πόλη εκτοξεύτηκε το τελευταίο έτος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να βελτιώσει κι άλλο τη θέση της, η οποία είναι διαρκώς αυξανόμενη τα τελευταία χρόνια. Νέα Υόρκη: Από το 2015 έως το 2016 η Νέα Υόρκη κατάφερε να κερδίσει δύο θέσεις, φτάνοντας μια ανάσα από την κορυφή. Τα σημαντικά σημάδια ανάπτυξης και αύξησης της επιχειρηματικής κίνησης το τελευταίο έτος ευθύνονται για τη βελτίωση της παρουσίας της στη συγκεκριμένη λίστα. Σαν Φρανσίσκο: Είναι η πόλη που διαρκώς βρίσκεται στην κορυφή. Η εντυπωσιακή στήριξη της καινοτομίας και η δημιουργία ενός τόσο ισχυρού κέντρου για ανθρώπους που θέλουν να δημιουργήσουν, φέρνουν το Σαν Φρανσίσκο ξανά στην πρώτη θέση. View full είδηση
  18. Η δεντροφύτευση σε αστικές περιοχές με στόχο την μείωση της θερμοκρασίας τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί να μειώσει κατά ένα τρίτο τον αριθμό των θανάτων που συνδέονται άμεσα με τον ζεστό καιρό και με τα κύματα καύσωνα, όπως ανακοίνωσαν σήμερα ερευνητές. Μοντελοποίηση διαπίστωσε ότι αυξάνοντας στο 30% τον αριθμό δέντρων σε μια έκταση μειώνεται κατά 0,4 βαθμούς Κελσίου –κατά μέσο όρο– η κατά τόπους θερμοκρασία στη διάρκεια των θερινών μηνών, αναφέρουν οι επιστήμονες στην επιθεώρηση The Lancet. Από τους 6.700 πρόωρους θανάτους που αποδίδονται στις υψηλότερες θερμοκρασίες σε 93 ευρωπαϊκές πόλεις στη διάρκεια του 2015, το ένα τρίτο θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Σήμερα, κατά μέσο όρο, μόλις κάτι λιγότερο από 15% αστικού περιβάλλοντος στην Ευρώπη καλύπτεται από κάποιο είδος πρασίνου. Η μελέτη είναι η πρώτη που προβάλλει τον αριθμό των πρόωρων θανάτων εξαιτίας των υψηλότερων θερμοκρασιών στις πόλεις, οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί από μεγαλύτερη δεντροφύτευση, λέει ο επικεφαλής της, ο Ταμάρ Ιούνγκμαν, ερευνητής του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Υγείας της Βαρκελώνης. «Ήδη γνωρίζουμε ότι οι υψηλές θερμοκρασίες σε αστικά περιβάλλοντα συνδέονται με αρνητικά αποτελέσματα υγείας, όπως η καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια, η νοσηλεία και ο πρόωρος θάνατος», αναφέρει ο ίδιος σε ανακοίνωσή του. «Ο στόχος μας είναι να πληροφορήσουμε αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις και χαράσσουν πολιτική σε τοπικό επίπεδο για τα οφέλη της στρατηγικής ενσωμάτωσης πράσινων υποδομών στον αστικό σχεδιασμό προκειμένου να προωθηθούν τα πιο βιώσιμα, ανθεκτικά και υγιή αστικά περιβάλλοντα», προσθέτει. Οι πόλεις καταγράφουν υψηλότερες θερμοκρασίες σε σχέση με τα περιβάλλοντα προάστια ή με την εξοχή εξαιτίας των επιπτώσεων της αποκαλούμενης αστικής θερμικής νησίδας. Αυτή η πλεονάζουσα θερμοκρασία προκαλείται κυρίως από την έλλειψη βλάστησης, από τις εξατμίσεις των κλιματιστικών συστημάτων μαζί με μαύρη άσφαλτο και με κατασκευαστικά υλικά που εγκλωβίζουν την θερμότητα. Η κλιματική αλλαγή έχει ήδη εντείνει το πρόβλημα. Τον περασμένο χρόνο η Ευρώπη έζησε το θερμότερο καλοκαίρι στα χρονικά και τον δεύτερο θερμότερο χρόνο. Οφέλη Για την Υγεία Οι καύσωνες ανά τον κόσμο καταρρίπτουν ύψη ρεκόρ και τις τελευταίες δεκαετίες έχει αυξηθεί η διάρκειά τους. Σήμερα, το κρύο εξακολουθεί να προκαλεί περισσότερους θανάτους στην Ευρώπη από την ζέστη. Αλλά τα κλιματικά μοντέλα προβάλλουν ότι οι ασθένειες και ο θάνατος που συνδέονται με τις υψηλές θερμοκρασίες θα αποτελούν μεγαλύτερο βάρος για τις υπηρεσίες υγείας εντός μιας δεκαετίας. “Αυτό γίνεται όλο και πιο επείγον καθώς η Ευρώπη βιώνει περισσότερες διακυμάνσεις ακραίων θερμοκρασιών που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή”, εξηγεί ο Ιούνγκμαν. Οι ερευνητές εκτίμησαν τα ποσοστά θνησιμότητας για ανθρώπους άνω των 20 ετών μεταξύ του Ιουνίου και του Αυγούστου του 2015, που αναλογούν σε 57 εκατομμύρια κατοίκους συνολικά. Τα δεδομένα αυτά αναλύθηκαν σε σχέση με τον ημερήσιο μέσο όρο θερμοκρασίας στις πόλεις σε δύο σενάρια μοντελοποίησης. Το πρώτο συνέκρινε τη θερμοκρασία της πόλης με και χωρίς αστική θερμική νησίδα. Το δεύτερο προσομείωσε την πτώση της θερμοκρασίας αν αυξανόταν η παρουσία των δέντρων στο 30%. Κατά μέσον όρο, η θερμοκρασία στις πόλεις ήταν κατά 1,5 βαθμό υψηλότερη το καλοκαίρι του 2015 σε σχέση με την επαρχία. Η πόλη με την μεγαλύτερη διαφορά θεμοκρασίας (4,1C) ήταν η Κλουζ-Ναπόκα της Ρουμανίας. Σε όλες τις πόλεις, το 75% του συνολικού πληθυσμού ζει σε περιοχές τουλάχιστον κατά ένα βαθμό θερμότερες, ενώ το 20% σε θερμοκρασίες τουλάχιστον δύο βαθμούς υψηλότερες. Συνολικά πόλεις με τα μεγαλύτερα ποσοστά θανάτων που συνδέονται με τις υψηλές θερμοκρασίες βρίσκονταν στη νότια και ανατολική Ευρώπη. Παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι οι πράσινοι χώροι μπορεί να έχουν επιπλέον οφέλη για την υγεία όπως η μείωση των κρουσμάτων καρδιαγγειακών προβλημάτων, άνοιας και κακής ψυχικής υγείας, ενώ βελτιώνουν και τις γνωστικές λειτουργίες στα παιδιά και στους ηλικιωμένους. View full είδηση
  19. Η Νέα Υόρκη φιλοξενεί τα άτομα με τη μεγαλύτερη καθαρή αξία στον κόσμο, σύμφωνα με μια νέα έκθεση της εταιρείας συμβούλων επενδυτικής μετανάστευσης Henley & Partners. Περίπου 345.600 εκατομμυριούχοι κατοικούν στο λεγόμενο «Μεγάλο Μήλο» μαζί με 15.470 πολυεκατομμυριούχους που έχουν περιουσιακά στοιχεία αξίας άνω των 10 εκατομμυρίων δολαρίων, 737 εκατομμυριούχους (πλούτος 100 εκατομμυρίων δολαρίων ή περισσότερο) και 59 δισεκατομμυριούχους, αναφέρει η έκθεση. Το οικονομικό κέντρο των Η.Π.Α. αναγνωρίζεται ως η πλουσιότερη πόλη στον κόσμο με διάφορα μέτρα. Η έκθεση διαπιστώνει ότι περίπου το 4% των 8,38 εκατομμυρίων πολιτών της Νέας Υόρκης κατέχουν επενδυτικά περιουσιακά στοιχεία –ακίνητα, μετρητά ή μετοχές– αξίας άνω του 1 εκατομμυρίου δολαρίων. Ο αριθμός μειώνεται σημαντικά σε 15.470 όταν αξιολογούνται όσοι έχουν περισσότερα από 10 εκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία. Ο συνολικός ιδιωτικός πλούτος που κατείχαν οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης βρέθηκε να ξεπερνά τα 3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτός είναι περισσότερος από τον συνολικό ιδιωτικό πλούτο που κατέχουν οι περισσότερες μεγάλες χώρες της G-20. Στη δεύτερη θέση το Τόκιο Η πρωτεύουσα της Ιαπωνίας Τόκιο κατέλαβε τη δεύτερη θέση με 304.900 άτομα υψηλής καθαρής αξίας. Σε σύγκριση με τη Νέα Υόρκη, ένα πολύ μικρότερο ποσοστό από αυτούς έχει περιουσιακά στοιχεία αξίας άνω των 10 εκατομμυρίων δολαρίων. Η έκθεση διαπίστωσε ότι 7.350 άνθρωποι στο Τόκιο είναι πολυεκατομμυριούχοι, 263 έχουν πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια και 12 είναι δισεκατομμυριούχοι. Η περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο – η οποία περιλαμβάνει τη Σίλικον Βάλεϊ – ολοκληρώνει τις τρεις πιο πλούσιες πόλεις, με 276.400 άτομα υψηλής καθαρής αξίας, 12.890 εκ των οποίων είναι πολυεκατομμυριούχοι. Η έκθεση ανέφερε ότι 623 έχουν περιουσιακά στοιχεία αξίας τουλάχιστον 100 εκατομμυρίων δολαρίων και 62 δισεκατομμυριούχοι ζουν στην πόλη. Το Λος Άντζελες, το Σικάγο και το Χιούστον είναι οι άλλες Η.Π.Α. πόλεις στην πρώτη 10άδα, καταλαμβάνοντας την 6η, την 7η και την 8η θέση, αντίστοιχα. Το Χιούστον έχει επίσης έναν από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους πληθυσμούς εκατομμυριούχων – άτομα με υψηλή καθαρή αξία που έχουν αυξηθεί κατά 6% μέχρι στιγμής εφέτος, σύμφωνα με την έκθεση. Το Ώστιν, το Μαϊάμι, το Γουέστ Παλμ Μπιτς και το Γκρίνουιτς είναι άλλες αμερικανικές πόλεις που καταγράφουν σημαντική αύξηση. Αρωγοί οι κλάδοι γραφείων και Data Centers Η έκθεση το συνδέει με μεγάλες αμερικανικές εταιρείες που μεταφέρουν τα κεντρικά τους γραφεία σε αυτές τις πόλεις. Από την έναρξη της πανδημίας του κορωνοϊού και τη στροφή προς την ευέλικτη εργασία, οι εταιρείες χρειάζονται λιγότερο χώρο γραφείων και πολλοί εργαζόμενοι μετακόμισαν σε μικρότερες πόλεις για να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους και να μειώσουν το κόστος ζωής τους. Αυτή η τάση είναι ιδιαίτερα κοινή στον τομέα της τεχνολογίας, με την Oracle και την Tesla να μετακινούνται από την Καλιφόρνια στο Ώστιν και την Hewlett-Packard Enterprise να μετακομίζει στο Χιούστον νωρίτερα μέσα στη χρονιά. Επιπλέον, αυτές οι πόλεις έχουν γίνει βασικοί προορισμοί για συνταξιούχους, δήλωσε στο CNBC ο Andrew Amoils, επικεφαλής έρευνας στην εταιρεία New World Wealth, ο οποίος συνεργάστηκε στην έκθεση με την Henley & Partners. «Η Φλόριντα είναι ένας ολοένα και πιο δημοφιλής προορισμός για συνταξιούχους με υψηλή περιουσία, ειδικά σε εκείνους από τις πόλεις της Ανατολικής Ακτής των ΗΠΑ», είπε. Ωστόσο, οι πέντε κορυφαίες πόλεις με τον ταχύτερα αυξανόμενο πληθυσμό εκατομμυριούχων δεν βρίσκονται στις ΗΠΑ. Το Ριάντ στη Σαουδική Αραβία, η Σάρτζα και το Ντουμπάι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Λουσάκα στη Ζάμπια και η Λουάντα στην Αγκόλα βρίσκονται στην κορυφή. Το πρώτο εξάμηνο του 2022, είδαν αύξηση έως και 20% όσον αφορά τον πληθυσμό τους με υψηλή καθαρή αξία. Η έκθεση αναφέρει ότι αυτό οφείλεται στην άνοδο των βιομηχανιών πετρελαίου και φυσικού αερίου, οι οποίες έχουν ανθίσει καθώς οι τιμές της ενέργειας έχουν εκτοξευθεί στα ύψη και ενισχύουν τα χρηματιστήρια σε αυτές τις περιοχές. View full είδηση
  20. Έρευνα της JLL διερευνά το περίπλοκο τοπίο των καθαρών μηδενικών δεσμεύσεων, μέσα από κανονισμούς, απαιτήσεις αναφορών και κίνητρα. Καθώς τα κτίρια αντιπροσωπεύουν κατά μέσο όρο το 60% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στις πόλεις και η μείωση του αποθέματος των ενεργοβόρων ακινήτων αποτελεί ζωτικής σημασίας στόχο για την επίτευξη μιας οικονομίας με μηδενικές εκπομπές η πίεση στους ιδιοκτήτες ακινήτων, τους κατασκευαστές και τους χρήστες αναμένεται να ενταθεί τα επόμενα χρόνια. Εντούτοις, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της JLL "Decarbonizing Cities and Real Estate", η οποία βασίζεται σε συμπεράσματα που αντλήθηκαν από 32 χώρες, οι υπάρχουσες πολιτικές και τα νομικά πλαίσια, ένας από τους κυριότερους μοχλούς πίεσης, δεν αντιστοιχούν στα επιστημονικά ευρήματα, τα οποία καλούν για αυστηρότερα μέτρα με άμεση εφαρμογή. Όσο ο δημόσιος τομέας καθυστερεί να ανταποκριθεί αυτή τη στιγμή, τόσο το βάρος μετακυλά στον ιδιωτικό τομέα καλώντας τον να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της δράσης για το κλίμα. Η πρόκληση της μετασκευής των κτιρίων σε λιγότερο ενεργοβόρα στις ανεπτυγμένες πόλεις, όπου περίπου το 80% του κτιριακού αποθέματος που θα υφίσταται το 2050 έχει ήδη κατασκευαστεί, είναι τεράστια. Για να επιτευχθούν οι στόχοι του 2050, τα ποσοστά των κτιρίων που θα αναβαθμίζονται ενεργειακά θα πρέπει να υπερβαίνουν το 3% ετησίως. Σύμφωνα με τους αναλυτές, ζωτικής σημασίας ρόλο θα μπορούσε να παίξει ο ηλεκτρισμός του δομημένου περιβάλλοντος και η στροφή των ενεργειακών δικτύων σε πιο πράσινες επιλογές, χώροq όπου η βιομηχανία ακινήτων έχει ελάχιστο άμεσο έλεγχο. Οι κεντρικοί φορείς θα έπρεπε επίσης να σκεφτούν τις αστικές αναπλάσεις, την εφαρμογή κυκλικής οικονομίας, καθώς και θεσμικές παρεμβάσεις, μέσω των οποίων θα επιδοτείται η συνεργατικότητα και οι συνέργειες μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα και θα μπορούσε να εξασφαλισθεί η απαιτούμενη χρηματοδότηση του εγχειρήματος. Οι πόλεις και τα ακίνητα, καταλήγει η έρευνα, είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της μάχης κατά της κλιματικής αλλαγής. Εντούτοις, για την επίτευξη των στόχων τους, απαιτείται δράση πέρα από την τρέχουσα νομοθεσία, με σκοπό τη δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος και την προστασία των περιουσιακών στοιχείων – που αφορά όλους τους εμπλεκόμενους, είτε πρόκειται για ιδιοκτήτες, κατασκευαστές, επενδυτές ή και τελικούς χρήστες. Αναλυτικά η έρευνα εδώ: https://www.us.jll.com/en/trends-and-insights/research/decarbonizing-cities-and-real-estate View full είδηση
  21. Μια ψηφιακή «πόλη του μέλλοντος» πρόκειται να κατασκευάσει στο Τορόντο του Καναδά η Sidewalk Labs, η οποία υπάγεται στην Alphabet- την εταιρεία «ομπρέλα» στην οποία υπάγεται και η Google. Σκοπός είναι η μετατροπή μιας περιοχής-προκυμαίας σε ένα λειτουργικό εργαστήριο για μια σειρά «έξυπνων» τεχνολογιών. Σύμφωνα με το BBC θεωρείται αρκετά πιθανό πως θα διαθέτει γρήγορο Wi-fi, εκατομμύρια αισθητήρες, ανανεώσιμη ενέργεια και αυτόνομα οχήματα. Οι εταιρείες τεχνολογίες γενικότερα έχουν αρχίσει εδώ και καιρό να προωθούν το λογισμικό και το hardware τους για χρήση σε πόλεις, καθώς οι πολεοδόμοι ασχολούνται με την αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η υπερπληθυσμός, η μόλυνση και η συμφόρηση. Ο πρωθυπουργός του Καναδά, Τζάστιν Τριντό, καλωσόρισε το project στο Κουέισαϊντ, που θα γίνει γνωστό ως Sidewalk Toronto. «Θα δημιουργήσει έναν χώρο δοκιμών για νέες τεχνολογίες στο Κουέισαϊντ» είπε σχετικά, συμπληρώνοντας πως «τεχνολογίες οι οποίες μας βοηθούν να χτίσουμε πιο έξυπνες, πιο πράσινες, πιο φιλικές σε περισσότερους κατοίκους πόλεις- κάτι που ελπίζουμε να δούμε να επεκτείνεται στην ανατολική ακτή του Τορόντο και μακροπρόθεσμα σε άλλα μέρη του Καναδά και του κόσμου». Ο Νταν Ντοκτόροφ, πρώην αντιδήμαρχος Νέας Υόρκης και διευθύνων σύμβουλος της Sidewalk Labs, προέβη στην εκτίμηση πως το Sidewalk Toronto μπορεί να δείξει στον κόσμο πώς η ζωή στις πόλεις μπορεί να γίνει «πιο φθηνή, πιο βολική, πιο υγιεινή, πιο πράσινη, πιο δίκαιη και ίσως ακόμα και πιο συναρπαστική». Η Google θα μεταφέρει τα κεντρικά της στον Καναδά στη συγκεκριμένη περιοχή, και η Sidewalk Labs θα δαπανήσει 50 εκατ. δολάρια για την έναρξη του προγράμματος. Σημειώνεται πως η Sidewalk Labs έχει ήδη εκκινήσει «έξυπνα» projects και σε άλλες πόλεις. Μεταξύ αυτών βρίσκεται και ένα για την παροχή κάλυψης Wi-fi στη Νέα Υόρκη, μέσω της χρήσης παλαιών τηλεφώνων με κερματοδέκτη- ωστόσο, ο στόχος ήταν πάντα η ανέγερση μιας «έξυπνης» πόλης εκ βάθρων. Πηγή: http://www.naftempor...apo-tinalphabet Click here to view the είδηση
  22. Σύμφωνα με το νέο «άτλαντα Ποιότητας Αέρα για την Ευρώπη», που παρουσίασε το Κοινό Κέντρο Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η Αθήνα μαζί με τα προάστιά της ξεχωρίζει κυρίως για δύο λόγους. Από τη μία, είναι -μαζί με το Παρίσι και τη Μαδρίτη- οι ευρωπαϊκές πόλεις όπου περίπου τα δύο τρία των ρύπων (65%) παράγονται από ανθρώπινες δραστηριότητες μέσα στο ίδιο το σύμπλεγμα του ιστορικού κέντρου και των προαστίων, π.χ. λόγω των μετακινήσεων των κατοίκων. Από την άλλη, είναι η πόλη -μαζί με τη Λισαβόνα- που οι ατμοσφαιρικοί ρύποι της επιβαρύνονται λιγότερο (μόνο σε ποσοστό 5% της συνολικής ρύπανσης) από γεωργικές δραστηριότητες πέριξ της πόλης. Όπως εκτιμά το JRC, παρόλο που η ατμόσφαιρα σήμερα στην Ευρώπη είναι πολύ πιο καθαρή από ό,τι στο παρελθόν, κάθε χρόνο περισσότεροι από 400.000 Ευρωπαίοι εξακολουθούν να πεθαίνουν πρόωρα εξαιτίας της κακής ποιότητας του αέρα που εισπνέουν. Εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από αναπνευστικές, καρδιολογικές και άλλες παθήσεις λόγω της ρύπανσης του αέρα. Τα μικροσκοπικά σωματίδια ΡΜ2,5 (με διάμετρο μικρότερη των δύο εκατομμυριοστών του μέτρου), τα διοξείδια του αζώτου και του θείου, ο μόλυβδος και το όζον κοντά στο έδαφος είναι οι κατ’ εξοχήν ρύποι του αέρα. Οι πηγές ρύπανσης είναι τόσο ανθρωπογενείς (μετακινήσεις με οχήματα, καύσεις για θέρμανση και μαγείρεμα, βιομηχανικές και αγροτικές δραστηριότητες, πυρκαγιές κ.α.), όσο και φυσικές (σκόνη ερήμων, αλάτι θάλασσας κ.α.). Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι σχεδόν όλες οι πόλεις του ‘Ατλαντα έχουν μέσα επίπεδα σωματιδίων (ΡΜ2,5) πάνω από τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (δέκα μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα). Μόνο η Στοκχόλμη η Γλασκώβη, το Ταλίν, το Ελσίνκι, το Γκέτεμποργκ, η Γένοβα και το Κλερμόν-Φεράν βρίσκονται κάτω από αυτά όρια. Τα εισπνεόμενα μικροσωματίδια περιλαμβάνουν ανθρωπογενή στερεά και υγρά σωματίδια, σκόνη, καπνό, αιθάλη, γύρη και σωματίδια του εδάφους. Ανάλογα με τις μετεωρολογικές συνθήκες, τα σωματίδια αυτά μπορεί να παραμείνουν στην ατμόσφαιρα έως μία εβδομάδα. Έχει εκτιμηθεί ότι τα σωματίδια ΡΜ2,5 μειώνουν το προσδόκιμο ζωής στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά οκτώ έως δέκα μήνες στις περιοχές των οποίων η ατμόσφαιρα έχει επιβαρυνθεί περισσότερο. Ο νέος ‘Ατλας καταγράφει την κατάσταση της ατμόσφαιρας σε 150 πόλεις με πληθυσμό άνω των 50.000 κατοίκων και με πυκνότητα πληθυσμού άνω των 1.500 κατοίκων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Οι πόλεις με τη μεγαλύτερη ρύπανση της ατμόσφαιρας από επικίνδυνα για την υγεία μικροσκοπικά σωματίδια βρίσκονται στη νότια Πολωνία, στη Βουλγαρία και στην κοιλάδα Πο της Ιταλίας. Οι πόλεις επηρεάζονται σε ποσοστό 23% κατά μέσο όρο από τις εκπομπές ρύπων από τις αγροτικές δραστηριότητες που ασκούνται γύρω από τις πόλεις. Αυτό ισχύει κατ’ εξοχήν για τη Δρέσδη και τη Λειψία της Γερμανίας (40% και 36% της συνολικής ρύπανσης αντίστοιχα). Στον αντίποδα βρίσκονται η Αθήνα και η Λισαβόνα, στις οποίες η γεωργία πέριξ του αστικού ιστού ευθύνεται μόνο για το 5% των ρύπων των πόλεων. Πηγή: http://www.ellinikig...drastiriotites/ Κατεβάστε το αρχείο: Urban PM2.5 Atlas: Air Quality in European cities Click here to view the είδηση
  23. Σε μια προηγούμενη δημοσίευση μου, The Coronavirus and the Future of Main Street, υποστήριξα την αναγέννηση των τοπικών μας γειτονιών, σημειώνοντας ότι ακόμη και αν οι άνθρωποι εργάζονται από το σπίτι, πρέπει να βγουν από το γραφείο. Αναφέρθηκα στο άρθρο του Eric Reguly From the Globe and Mail: “Εάν περισσότεροι άνθρωποι έπρεπε να εργαστούν από το σπίτι, οι γειτονιές θα μπορούσαν να αναζωογονηθούν. Φανταστείτε την επανέναρξη της αστικής ιδέας της Jane Jacobs, όπου οι γειτονιές θα αποκτούσαν ένα ευρύ φάσμα εργασιακών και οικογενειακών λειτουργιών”. Και ο Sharon Wood της Public Square αναφέρει: “Φανταστείτε τα pop-up offices, ομάδες συσκέψεων και τεχνολογικά κέντρα που συνδέονται με πλατείες της πόλης …. Οι συμπληρωματικές υπηρεσίες να συγκεντρωθούν σε κοντινή απόσταση και με τα πόδια, όπως κέντρα αντιγραφής και εκτύπωσης, καταστήματα προμηθειών γραφείων, υπηρεσίες αποστολής, εταιρείες πληρεξούσιων / τίτλων, τραπεζικές συναλλαγές, κέντρα, γυμναστήρια, εστιατόρια και καφετέριες”. Αυτή η αποκέντρωση των υπηρεσιών έχει γίνει γνωστή ως η “πόλη των 15 λεπτών”, όπου μπορείτε να κάνετε τη δουλειά σας, να πάτε στο σχολείο, να δείτε το γιατρό σας και να διασκεδάσετε και όλα να βρίσκονται σε μια ακτίνα 15 λεπτών από το σημείο όπου ζείτε. Εφαρμόστηκε στο Παρίσι από την δήμαρχο Hidalgo και η ιδέα αναπτύχθηκε (πριν από τον κοροναϊό) από τον καθηγητή Carlos Moreno της Σορβόνης. Σύμφωνα με την Natalie Whittle στους Financial Times: .. η έννοια του “la ville du quart dheheure” είναι μια ιδέα στην οποία οι καθημερινές αστικές ανάγκες είναι προσβάσιμες σε 15 λεπτά με τα πόδια ή με ποδήλατο. Εργασία, σπίτι, καταστήματα, ψυχαγωγία, εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη – σύμφωνα με το όραμα του Moreno, όλα αυτά θα πρέπει να είναι διαθέσιμα τστον ίδιο χρόνο που ένας πολίτης θα περίμενε κάποτε σε μια σιδηροδρομική πλατφόρμα. Τώρα η ιδέα ξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο. Υιοθετήθηκε και από τους Δημάρχους της C40 ως μέρος του σχεδίου ανάκαμψης “Green and Just”. Εφαρμόζουμε πολιτικές πολεοδομικού σχεδιασμού για την προώθηση της «πόλης 15 λεπτών» (ή «πλήρεις γειτονιές») ως πλάνο ανάκαμψης, όπου όλοι οι κάτοικοι της πόλης μπορούν να καλύψουν τις περισσότερες ανάγκες τους σε μικρή απόσταση με τα πόδια ή με ποδήλατο από το σπίτι. Η παρουσία κοντινών ανέσεων, όπως η υγειονομική περίθαλψη, τα σχολεία, τα πάρκα, τα καταστήματα τροφίμων και τα εστιατόρια, τα απαραίτητα καταστήματα και τα γραφεία, καθώς και η ψηφιοποίηση ορισμένων υπηρεσιών, θα επιτρέψει αυτήν τη μετάβαση. Προκειμένου να το επιτύχουμε στις πόλεις μας, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ρυθμιστικό περιβάλλον που να ενθαρρύνει τη συνολική χωροθέτηση, την ανάπτυξη μικτής χρήσης, με ευέλικτα κτίρια και χώρους. Στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, το Σχέδιο Δράσης για το Κλίμα για το 2015 έχει στόχο τον Πλήρη Γειτονιά, όπου το 90% των κατοίκων θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στις καθημερινές ανάγκες εργασίας τους με τα πόδια ή με ποδήλατο. “Ως μέρος αυτής της εργασίας, το Πόρτλαντ έχει μετατρέψει περισσότερα από 90 μίλια πολυσύχναστων δρόμων σε δρόμους γειτονιάς – όπου τα δέντρα του δρόμου σκιάζουν τα πεζοδρόμια και οι πράσινες λημνούλες παρέχουν βιώσιμη αποστράγγιση και ηρεμία κυκλοφορίας, και όπου υπάρχουν νέα διαμερίσματα και επιχειρήσεις σε επίπεδο δρόμου.” Μια παλιά ιδέα με ένα πιασάρικο νέο όνομα Δεν υπάρχει τίποτα νέο σε αυτήν την ιδέα. Το κίνημα των New Urbanists μιλούσε πάντα για αυτό , όπως και οι ακτιβιστές που προσπαθούσαν να προωθήσουν την αναζωογόνηση των κεντρικών δρόμων. Έχω γράψει ότι “πριν από την Walmart και τα big box stores, σχεδόν όλοι αγόραζαν τοπικά. Τώρα, με τα μεγάλα ψυγεία και τα μίνι βανς μας, οι άνθρωποι κατευθύνονται προς το κέντρο για τα είδη πρώτης ανάγκης και δεν υπάρχει αρκετή ζήτηση από ανθρώπους σε κοντινή απόσταση με τα πόδια για να διατηρηθούν μαγαζιά στην γειτονιά.” Πρόβαλα την αναζωογόνηση της γειτονιάς ως έναν τρόπο να βγάλω τους ανθρώπους από τα αυτοκίνητά τους και να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση. Αλλά ο κοροναϊός άλλαξε την εικόνα και πρόσθεσε νέα επείγοντα δεδομένα. Όπως γράφει η Patrick Sisson στο Citylab, το rebranding και η «υιοθέτηση της πόλης του 15-λεπτου μπορεί να είναι ο πιο συνοπτικός και πιασάρικος τρόπος για να επανασυσκευάσουμε την ιδέα ως εργαλείο οικονομικής ανάκαμψης και αντιμετώπισης της πανδημίας». Ο Sisson αναφέρει τον δήμαρχο της Μελβούρνης της Αυστραλίας, μια πόλη με αμερικανικό στιλ: “Οι τοπικοί ηγέτες αλλάζουν τώρα την πολιτική μεταφορών, συμπεριλαμβανομένης της προσθήκης 40 χιλιομέτρων νέων λωρίδων ποδηλάτων, επιταχύνοντας τα σχέδια για τη δημιουργία περισσότερων «γειτονιών 20 λεπτών» και ενισχύοντας τη μαζική μετακίνηση. «Κάθε πόλη μιλάει για το πώς να αξιοποιήσει τη συγκυρία και να επανατοποθετηθεί και να επικεντρωθεί σε ένα βιώσιμο μέλλον», λέει. “Αν δεν αξιοποιήσουμε αυτές τις στιγμές για να κάνουμε υλική αλλαγή, είμαστε τρελοί.” Δεν είναι η μόνη που σκέφτεται ότι είναι μια μοναδική ευκαιρία. Εχω γράψει ότι “Οι managers δεν θα θέλουν να βάλουν όλα τα αυγά των υπαλλήλων τους σε ένα καλάθι και δεν θα θέλουν να νοικιάσουν πολύ περισσότερο χώρο για να τους φιλοξενήσουν όλους με χαμηλότερες πυκνότητες. Έμαθαν επίσης ότι μπορούν να τους επιβλέπουν και να τους διαχειρίζονται ακόμη και όταν δεν τους έχουν πρόσωπό με πρόσωπο. Έτσι είναι πιθανό ότι ένα σημαντικό ποσοστό του εργατικού δυναμικού θα συνεχίσει να εργάζεται από το σπίτι. Αυτή, νομίζω, ήταν η ευκαιρία να ξαναχτίσουμε τις κοινότητές μας, ακόμη και τις οικονομικές μας δομές. Όπως σημείωσε και η δήμαρχος του Μόντρεαλ στα εγκαίνια μια ακόμη λωρίδας ποδηλάτων: «Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να αγοράσουν τοπικά και να ξεχάσουν το Amazon». Η μήπως δεν είναι έτσι; Υπάρχουν όμως και αυτοί που δεν είναι τόσο σίγουροι για την ιδέα. Στους Financial Times, η Natalie Whittle απαντάει στον αναλυτή των Κέντρων Πόλεων, Anthony Breach ο οποίος πιστεύει ότι η πόλη των 15 λεπτών «θα ήταν αντίθετη με αυτό που γνωρίζουμε για τη ζωή της πόλης». Πιστεύει ότι οι μεγάλες πόλεις όπως το Λονδίνο θα είναι πάντα ελκυστικές. “Υπάρχει μια ιδιαίτερη ποιότητα στις πληροφορίες που ανταλλάσσονται πρόσωπο με πρόσωπο, τις οποίες οι βιντεοκλήσεις δεν μπορούν να αναπαραγάγουν. Μπορούμε να παρατηρήσουμε αυτή τη ζήτηση στην τιμή που οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν για να ζήσουν και να εργαστούν στο Λονδίνο … Ιστορικά, με την εφεύρεση του τηλεγράφου, του τηλεφώνου, του διαδικτύου. . . κάθε φορά που υπάρχει τεχνολογική πρόοδος, οι άνθρωποι προβλέπουν ότι θα είμαστε όλοι σε θέση να εργαστούμε στην ύπαιθρο. Αλλά η ελκυστικότητα των κέντρων της πόλης αυξάνεται μόνο. Οι πληροφορίες που μπορούν να ανταλλάσσονται πρόσωπο με πρόσωπο γίνονται πιο πολύτιμες”. Αυτή τη φορά είναι διαφορετικό Δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι ο Breach έχει δίκιο αυτή τη φορά. Η αλλαγή αυτή δεν είναι μόνο τεχνολογική, αλλά είναι επίσης και βιολογική. Δεν είμαι καν σίγουρος ότι έχει δίκιο για την ιστορία. Ο τηλεγράφος και το τηλέφωνο ήταν μέρος της Δεύτερης Βιομηχανικής Επανάστασης μεταξύ 1870 και 1914 που δημιούργησε πραγματικά το γραφείο, μας έδωσε έναν λόγο να πάμε εκεί και την τεχνολογία μεταφορών για να φτάσουμε εκεί. Ο Ryan Avent το περιέγραψε στο βιβλίο του The Wealth of Human: “Αυτή ήταν η εποχή στην οποία αναπτύχθηκαν σύγχρονες εγκαταστάσεις υγιεινής και εσωτερικών υδραυλικών εγκαταστάσεων, και στις οποίες οι πόλεις αυξήθηκαν σε πραγματικά μοντέρνο μέγεθος, σε κλίμακα και πληθυσμό. Ήταν η περίοδος που μας έδωσε σήμερα τις πιο προηγμένες τεχνολογίες προσωπικής κινητικότητας: το αυτοκίνητο και το αεροπλάνο. Ήταν αυτή η περίοδος που έκανε τον σύγχρονο κόσμο αυτό που είναι”. Βρισκόμαστε τώρα σε κάποιο σημείο στη μέση της Τρίτης Βιομηχανικής Επανάστασης, της ψηφιακής επανάστασης, και θα μπορούσαμε κάλλιστα να περάσουμε σε μια ακόμη τεράστια αλλαγή στον τρόπο που εργαζόμαστε, ζούμε και οργανώνουμε την κοινωνία μας. Απλώς συμβαίνει πολύ πιο γρήγορα, χάρη σε ένα μεγάλο λάκτισμα από τον κοραναϊό. https://www.treehugger.com/the-15-minute-city-is-having-a-moment-5071739 Αρθρο του Lloyd Alter στο Treehugger View full είδηση
  24. Οι πόλεις του μέλλοντος: Κλιματικά ουδέτερες με έξυπνες εφαρμογές σε ενέργεια και μεταφορές. Mπορείτε να παρακολουθήσετε το σχετικό αφιέρωμα στο παρακάτω βίντεο του gr. euronews.com. View full είδηση
  25. Οι δαπάνες προσωπικού, οι δαπάνες λειτουργίας καθώς και οι συνολικοί φόροι παρουσιάζονται σημαντικά κριτήρια στις μεγάλες και τις μεσαίες πόλεις. Το Ίδρυμα για την Έρευνα των Διοικήσεων και των Δημόσιων Πολιτικών (Fondation pour la Recherche sur les Administrations et les Politiques Publiques –iFRAP) είναι ένα γαλλικό εργαστήριο (think tank) που ιδρύθηκε το 1985 από τον Bernard Zimmern και αντιπροσωπεύει συμφέροντα (lobby) σχετικά με την Εθνική Συνέλευση. Πιο συγκεκριμένα το ίδρυμα πραγματοποιεί επιστημονικές έρευνες για την αποτελεσματικότητα των δημόσιων πολιτικών, κυρίως αυτές που αφορούν την απασχόληση και την οικονομική ανάπτυξη και στοχεύει να τις παρουσιάζει στην δημόσια γνώμη, να προτείνει μέτρα βελτίωσης και γενικά να προσπαθεί να τις κάνει να εφαρμοστούν από την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο. Μάνατζμεντ των 80 πιο σημαντικών πόλεων της Γαλλίας Η έρευνα αφορά τη διαχείριση δαπανών λειτουργίας (δαπάνες προσωπικού) δαπάνες επένδυσης, δανείων καθώς και την εξέλιξη των φόρων (τοπικοί φόροι) μέσα σε πόλεις άνω των 64.790 κατοίκων. Το ίδρυμα μαζί με το περιοδικό Le Point πραγματοποιούν εδώ και είκοσι χρόνια έρευνες για την αποτελεσματικότητα διαχείρισης των πόλεων και τις κατατάσσουν σύμφωνα με την ποιότητα ζωής και την ελκυστικότητα. Δεδομένα και μεθοδολογία Τα δεδομένα και τα κριτήρια αξιολόγησης βρίσκονται στο site του ιδρύματος και του περιοδικού Le Point. Η κατάταξη βασίζεται σε μια βαθμολόγηση με άριστα το 20. Κάθε βαθμός υπολογίζεται με απόκλιση από το μέσο όρο των 20 πόλεων της ομάδας. Οι πόλεις χωρίζονται σε ομάδες των 20. Οι πολύ μεγάλες, οι μεγάλες, οι μεσαίες και οι μικρές πόλεις. Η μέση βαθμολογία της κάθε πόλης αντιστοιχεί σε ένα μέσο όρο τεσσάρων θεματικών κριτηρίων: -Βαθμολογία των δαπανών λειτουργίας ανά κάτοικο το 2018. -Βαθμολογία των δαπανών επένδυσης ανά κάτοικο σε μέσο όρο των 4 ετών (2014-2018). -Βαθμολογία των δανείων το 2018. -Βαθμολογία συνολικών φόρων ανά κάτοικο το 2018. Η κατάταξη για το 2018 για τις 80 πόλεις σε 4 ομάδες βρίσκεται στο site του iFRAP και του Le Point (Πέμπτη 23/01/2020, no 2474, σελ. 18-20). Οι τρεις πρώτες πόλεις ανά ομάδα είναι οι ακόλουθες Paris 17o και Marseille 19η στην ομάδα των πολύ μεγάλων πόλεων. Πολυκριτήρια μέθοδος UTA Μετά την εμπειρική κατάταξη του ιδρύματος iFRAP, η ερώτηση που τίθεται είναι η ακόλουθη: ποια είναι η συνεισφορά του κάθε κριτηρίου (δηλαδή το βάρος του) στην τελική κατάταξη των πόλεων; Ποιο/α είναι, δηλαδή, το/τα κριτήριο/α που δείχνει/ουν περισσότερο ότι μια πόλη διοικείται αποτελεσματικά; Χρησιμοποιείται για το λόγο αυτό η πολυκριτήρια μέθοδος UTA (UTilites Additives, Jacquet-Lagreze, E. και Siskos, J., 1982, Assessing a set of additive utility functions for multicriteria decision making: The UTA method, European Journal of Operational Research, 10, 151-164) Έστω Α το σύνολο των εναλλακτικών λύσεων ενός προβλήματος (στην περίπτωση μας οι πόλεις) και g=(g1,g2,…,gn) μια συνεπής οικογένεια κριτηρίων εκτίμησης των εναλλακτικών λύσεων (κριτήρια που συνεισφέρουν στην κατάταξη των πόλεων). Για την ανάπτυξη του μοντέλου προτιμήσεων λαμβάνεται υπόψη η κατάταξη του αποφασίζοντα (η κατάταξη του iFRAP το 2018) και γίνεται η σύνθεση των κριτηρίων ώστε να προκύψει μια νέα κατάταξη όσο πιο κοντά γίνεται με την κατάταξη του iFRAP. Η αξιοπιστία του πολυκριτήριου μοντέλου μετρείται από δύο δείκτες: το τ του Kendall και μια συνάρτηση λάθους F (Zopounidis, C., 1999, Multicriteria decision aid in financial management, European Journal of Operational Research, 119(2), 404-415). Αποτελέσματα – Συνεισφορά Τα αποτελέσματα έδειξαν μια πλήρη αναπαράσταση της κατάταξης του ιδρύματος iFRAP από την πολυκριτήρια μέθοδο, δηλαδή τ =1 και F=0 (κανένα λάθος κατάταξης). Τα βάρη των κριτηρίων στις τέσσερις ομάδες πόλεων παρουσιάζουν ως ακολουθεί: σε (%) Σε κάθε ομάδα πόλεων τα σημαντικά κριτήρια είναι: -δάνεια και δαπάνες επένδυσης για τις πολύ μεγάλες πόλεις, -δαπάνες επένδυσης, δάνεια και συνολικοί φόροι για τις μεγάλες πόλεις, -δαπάνες προσωπικού, δαπάνες επένδυσης, δάνεια και δαπάνες λειτουργίας για τις μεσαίες πόλεις, -δαπάνες επένδυσης και δάνεια για τις μικρές. Συμπερασματικά οι δαπάνες επένδυσης και τα δάνεια παρουσιάζονται ως σημαντικά κριτήρια και στις τέσσερις ομάδες πόλεων. Αυτό το αποτέλεσμα είναι απόλυτα φυσιολογικό διότι από τη μια οι πόλεις έχουν ανάγκη από επενδύσεις υποδομών και ανάπτυξης και από την άλλη, ο υψηλός δανεισμός δημιουργεί προβλήματα υπερχρέωσης και αποπληρωμής των τοκοχρεολυσίων. Βέβαια, στην περίπτωση κρίσης δεν είναι εύκολο να έχεις πρόσβαση σε πηγές δανεισμού λόγω των υψηλών επιτοκίων. Χρειάζεται μάνατζμεντ του χρέους. Οι δαπάνες προσωπικού, οι δαπάνες λειτουργίας καθώς και οι συνολικοί φόροι παρουσιάζονται επίσης σημαντικά κριτήρια στις μεγάλες και τις μεσαίες πόλεις. Το σύγχρονο επιστημονικό μάνατζμεντ είναι πλέον απαραίτητο στη σύγχρονη διοίκηση πόλεων και αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ανάπτυξης μιας χώρας. των Κωνσταντίνου Ζοπουνίδη, Μιχάλη Δούμπου, Γιώργου Φακωτάκη και Μαριάννας Εσκαντάρ* *Καθηγητής, Ακαδημαϊκός στο Πολυτεχνείο Κρήτης & Audencia Business School, France και Καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης, Μέλος του Εργαστηρίου Financial Engrineering και Υπ. Διδ. Πολυτεχνείο Κρήτης & ΜΑΙΧ, Μέλος του Εργαστηρίου Financial Engrineering και MSc, Πολυτεχνείο Κρήτης, Μέλος του Εργαστηρίου Financial Engineering View full είδηση
×
×
  • Create New...

Important Information

We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.