Αναζήτηση στην κοινότητα

Την έγκριση για επένδυση άνω των 100.000.000 ευρώ στην Μονή Τοπλού στην Κρήτη έδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Συγκεκριμένα η Ολομέλεια του Δικαστηρίου (πρόεδρος ο Σωτήρης Ρίζος και εισηγητής ο σύμβουλος Επικρατείας Χρήστος Ντουχάνης), με την υπ΄ αριθμ. 29/2015 γνωμοδότησή της, έκρινε νόμιμο το σχέδιο διατάγματος για την υλοποίηση της επένδυσης της εταιρείας Loyalward L.t.d. (βρετανικών συμφερόντων), σε έκταση 22.120,349 στρεμμάτων της Μονής Τοπλού που βρίσκεται πλησίον του Φοινικοδάσους Βάι της Κρήτης. Αναλυτικότερα, στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατατέθηκε σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την έγκριση «ειδικού σχεδίου χωρικής ανάπτυξης στρατηγικής επένδυσης «Ίτανος Γαία» στη θέση χερσόνησος Σίδερο, στην περιοχή Ιτάνου, του Δήμου Σητείας της περιφέρειας Κρήτης». Με το εν λόγω σχέδιο διατάγματος επιχειρείται η έγκριση Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ) ακινήτου 22.120,349 στρεμμάτων που βρίσκεται πλησίον του Φοινικοδάσους Βάι και της Ιεράς Μονής «Παναγίας Ακρωτηριανής και Αγίου Ιωάννου Θεολόγου» (Τοπλού). Ειδικότερα, πρόκειται για παράκτια έκταση στο Βορειοανατολικό άκρο Κρήτης που εντάσσεται στο Δήμο Σητείας (δημοτικό διαμέρισμα Ιτάνου) και εκτείνεται σε περιοχή που καταλήγει στη χερσόνησο Σίδερο. Η περιοχή ανήκει κατά κυριότητα στο κοινωφελές Εκκλησιαστικό Ίδρυμα Παναγία η Ακρωτηριανή που συστάθηκε από την Ιερά Μονή Τοπλού και την Ιερά Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας και αποτελεί περιουσία του εν λόγω Ιδρύματος, το οποίο ιδρύθηκε το 1992 με Προεδρικό Διάταγμα. Η επίμαχη έκταση έχει παραχωρηθεί στη βρετανική εταιρεία Loyalward L.t.d., η οποία και ανέλαβε την τουριστική αξιοποίηση της περιοχής αυτής κατόπιν διεθνούς διαγωνισμού, ο οποίος την ανέδειξε ως ανάδοχο του έργου. Η επίμαχη επένδυση υπερβαίνει το ποσό των 100.000.000 ευρώ. Το 1998 υπεγράφη σύμβαση παραχώρησης χρήσεως γης τουριστικής αναπτύξεως και εκμετάλλευσης μεταξύ του Ιδρύματος και των βρετανικών συμφερόντων εταιρείας. Για την υπαγωγή της επένδυσης στις διαδικασίες στρατηγικών επενδύσεων συνεκτιμήθηκαν, μεταξύ των άλλων, η δημιουργία 1.200 θέσεων άμεσης απασχόλησης - οι οποίες εκτιμήθηκε ότι θα συμβάλουν στη δημιουργία και έμμεσων θέσεων εργασίας - η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας σε περιφερειακό επίπεδο μέσω της βελτίωσης του τουρισμού και η αύξηση των αφίξεων τουριστών. Υπενθυμίζεται ότι το Ε.Σ.Χ.Α.Σ.Ε. σύμφωνα με τη νομοθεσία αποτελεί σχέδιο το οποίο στοχεύει «στην επίτευξη ειδικού οικονομικού και αναπτυξιακού σκοπού, ικανού να υποβοηθήσει γενικώς την οικονομία της χώρας, αλλά και να συμβάλει στην άμεση αντιμετώπιση της παρούσης οικονομικής κρίσεως». Τέλος, το ΣτΕ αφού έκανε ορισμένες νομοτεχνικού περιεχομένου παρατηρήσεις στο επίμαχο σχέδιο διατάγματος το έκρινε κατά τα λοιπά νόμιμο. Πηγή: http://news.in.gr/gr...?aid=1231406572 Click here to view the είδηση

320 επαύλεις, 100 βίλες και 28 κατοικίες, ξενοδοχείο 300 κλινών, καμπάνες «επάνω στο κύμα» και 768 στρέμματα γκολφ περιλαμβάνει το τουριστικό χωριό που θα κατασκευαστεί μεταξύ Κρανιδίου και Κοιλάδας, αν το ΣτΕ δώσει το πράσινο φως. Τη δημιουργία στην Ερμιονίδα του μεγαλύτερου μέχρι σήμερα τουριστικού χωριού στη χώρα μας, με 320 επαύλεις, 100 βίλες και 28 κατοικίες, ξενοδοχείο 300 κλινών, κέντρο αναζωογόνησης, beach club με καμπάνες «επάνω στο κύμα» και 768 στρέμματα γκολφ περιλαμβάνει επενδυτικό σχέδιο που βρίσκεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας προς αξιολόγηση. Εφόσον εγκριθεί, ο τουριστικός οικισμός θα αναπτυχθεί στην –αδόμητη σήμερα– πλαγιά ανάμεσα στο Κρανίδι και την Κοιλάδα. Τόσο το μέγεθος της σχεδιαζόμενης εγκατάστασης, πάντως, όσο και η ανάπτυξη γκολφ σε μια άνυδρη περιοχή προβλημάτισαν τις υπηρεσίες κατά τη διαδικασία αδειοδότησης. Η «Κ» σήμερα παρουσιάζει τα βασικά στοιχεία της επένδυσης «Kilada Hills», όπως αυτά προκύπτουν από δύο πηγές: από τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) και τη μελέτη του Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικής Επένδυσης (ΕΣΧΑΣΕ) του έργου. Πιο συγκεκριμένα: Η τουριστική εγκατάσταση θα αναπτυχθεί σε έκταση 2.079 στρεμμάτων, η οποία (κάτι που μέχρι σήμερα δεν το έχουμε δει σε ανάλογου μεγέθους επενδύσεις) δεν έχει ενιαίο χαρακτήρα, αλλά είναι κατακερματισμένη σε τρία σημεία της ίδιας περιοχής, ανάμεσα στα οποία μεσολαβούν άλλες ιδιοκτησίες. Το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης ανήκει στη Mindcompass Overseas, θυγατρική της Dolphin Capital Investors. Ολα αυτά, βέβαια, είναι εφικτά χάρη στη νέα νομοθεσία για τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα. Το επενδυτικό σχέδιο χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες: • Η πρώτη ενότητα (530 στρ.), στο νοτιοανατολικό τμήμα, περιλαμβάνει ξενοδοχείο 300 κλινών (με 12 σουίτες, κέντρο αναζωογόνησης, καταστήματα, εστιατόρια κ.λπ.). Και οικιστική ζώνη με 60 επαύλεις των 600 τ.μ. και 28 κατοικίες των 200 τ.μ. (500 κλίνες). Η συνολική δόμηση είναι 66.600 τ.μ. Κατά παρέκκλιση εγκρίνεται η ανέγερση τοπόσημου ύψους 15 μέτρων (πύργος) σε τμήμα του ξενοδοχείου. • Η δεύτερη ενότητα (1.425 στρ.) στο βόρειο τμήμα περιλαμβάνει 260 επαύλεις των 440 τ.μ. (συνολική δόμηση 114.400 τ.μ.) και γήπεδο γκολφ 768 στρ. με βοηθητικά κτίρια 5.000 τ.μ. • Η τρίτη ενότητα (116 στρ.) στο νοτιοδυτικό άκρο περιλαμβάνει 100 βίλες των 200 τ.μ. (συνολική δόμηση 20.000 τ.μ.). • Τέλος, η τέταρτη ενότητα (8 στρ.) βρίσκεται στην παραλία Λεπίτσα και περιλαμβάνει beach club με 13 ξύλινες καμπάνες (συνολική δόμηση 1.578 τ.μ). Συνολικά, λοιπόν, στην έκταση θα χτιστούν 178.428 τ.μ. κατοικιών (επαύλεις, βίλες κ.λπ.) και 29.150 ξενοδοχειακών και λοιπών εγκαταστάσεων (ήτοι 207.578 τ.μ.). Να σημειωθεί ότι στις αναφερόμενες εκτάσεις περιλαμβάνονται και οι δασικές (42,5 στρέμματα), οι οποίες στο τελικό σχέδιο προεδρικού διατάγματος (που βρίσκεται στο ΣτΕ για έλεγχο) αφαιρέθηκαν, ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία χαρακτηρισμού για ακόμα 38 στρέμματα. Οι οικοδομήσιμοι χώροι καταλαμβάνουν το 29,4% της έκτασης, οι κοινόχρηστοι ακόμα 29,4% και το υπόλοιπο 41,1% το γήπεδο γκολφ. Να σημειωθεί ότι στην ίδια περιοχή βρίσκεται η ξενοδοχειακή μονάδα Αmanzoe και το Amanzoe Beach Club που λειτουργούν από το 2012, καθώς και το υπό ανακαίνιση ξενοδοχείο Nikki Beach, όλα της Dolphin Investments. Σύμφωνα με τη μελέτη ΕΣΧΑΣΕ, η επένδυση έχει ύψος 418 εκατ. ευρώ και στοχεύει «στο να αποτελέσει ένα από τα πιο ιδιαίτερα παραθεριστικά θέρετρα της Ανατολικής Μεσογείου, με προσέλκυση επισκεπτών υψηλών εισοδημάτων, λάτρεις του γκολφ, αγοραστών των πολυτελών κατοικιών, ξένων επενδυτών και διεθνώς αναγνωρισμένων τουριστικών brands». Το μεγάλο μέγεθος της επένδυσης, όσο και του γηπέδου γκολφ, συνεπάγεται μεγάλες ανάγκες σε νερό (ύδρευσης 350.000 κυβικά, άρδευσης 685.000 κυβικά ετησίως) σε μια περιοχή με οξύ υδατικό πρόβλημα, ιδίως το καλοκαίρι. Σύμφωνα με το ΕΣΧΑΣΕ, οι υδρευτικές ανάγκες θα καλυφθούν από το τοπικό δίκτυο και από δημοτική μονάδα αφαλάτωσης, η οποία όμως δεν έχει ακόμα κατασκευαστεί και οι ανάγκες άρδευσης από επεξεργασμένα λύματα. Πάντως, το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου επισημαίνει στη γνωμοδότησή του ότι η ποιότητα νερού του δικτύου, αλλά και των γεωτρήσεων, είναι ήδη κακή. Σημειώνεται ότι πρόσφατα το ΥΠΕΚΑ ενέκρινε τη δημιουργία σε γειτονική έκταση 125 στρ. του παραθεριστικού οικισμού «Η Νέα Κοιλάδα», ιδιοκτησίας Υπαλλήλων Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Πηγή: http://www.kathimeri...rio-sthn-ellada Click here to view the είδηση

Μάθαμε ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας με την 117/2015 απόφαση του απέρριψε την προσφυγή του ΤΕΕ ενάντια στις αυξήσεις εισφορών του ΤΣΜΕΔΕ. Η απόρριψη έγινε για τυπικούς λόγους, η απόφαση δεν έχει αναρτηθεί ακόμα στο site του ΣτΕ και προστίθεται και αυτή σε μια ολόκληρη σειρά αντίστοιχων αποφάσεων ,όπως η συνταγματικότητα του τέλους επιτηδεύματος, των χαρατσιών και πολλών ακόμα. Η απόφαση πλέον είναι καθαρά πολιτική και βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης να φέρει άμεσα νομοθετική ρύθμιση για τις εισφορές. Πηγή: http://synelefsimixa...ρογκες-αυξήσει/ Click here to view the είδηση

Με μια απόφαση του ΣτΕ που αφορά 3 εκατ. συνταξιούχους, κρίνει ως αντισυνταγματικές τις περικοπές στις συντάξεις και την κατάργηση των δώρων. Όπως αποκάλυψε ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Μητρόπουλος, στον Γιώργο Παπαδάκη, το Συμβούλιο της Επικρατείας, έκρινε αντισυνταγματικές όλες τις μειώσεις συντάξεων καθώς και τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Η απόφαση αυτή, όπως υποστήριξε ο Αλέξης Μητρόπουλος, αφορά τους πάντες και θα ανακοινωθεί άμεσα. Βασικό της σημείο είναι ότι κρίνεται αντισυνταγματική η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος καθώς μειώνει διαρκώς τις συντάξεις. «Ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της κυβέρνησης» έκρινε την απόφαση του ΣτΕ ο Αλέξης Μητρόπουλος η οποία είναι οριστική. Τα χρήματα που θα χρειαστούν είναι πάνω από 1,2 δισ. Ο βουλευτής συνέστησε να μην προστρέξουν οι πολίτες στα δικαστήρια καθώς αφορά όλους. Η απόφαση αυτή εαν εφαρμοστεί θα αποκαταστήσει τις συντάξεις στα επίπεδα του 2012 ενώ θα επαναφέρει τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς και το επίδομα αδείας. Πηγή: http://newpost.gr/po...i-ton-baroyfakh Click here to view the είδηση

Το πράσινο φως για τη δημιουργία του μεγαλύτερου τουριστικού χωριού στην Ελλάδα, στην περιοχή της Ερμιονίδας, έδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Πρόκειται για μια από τις πρώτες επενδύσεις, που θα υλοποιηθούν με την έκδοση Ειδικών Σχεδίων Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικής Επένδυσης (ΕΣΧΑΣΕ). Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο δεν εξέφρασε καμία παρατήρηση επί της ουσίας, ούτε αντιρρήσεις για το μέγεθος της σχεδιαζόμενης πολεοδόμησης σε σχέση με την επάρκεια των υδατικών πόρων στην περιοχή. Ωστόσο, το ΣτΕ στάθηκε ιδιαίτερα αυστηρό απέναντι στους ιδιοκτήτες των εκτάσεων που βρίσκονται εμβόλιμες στην έκταση ή συνορεύουν με αυτήν, προκειμένου να... προστατευθεί η εκτός σχεδίου περιοχή. Η εταιρεία που θα αναλάβει το έργο είναι η «Mind Compass Overseas LTD», θυγατρική της χρηματιστηριακής εταιρείας «Dolphin Capital Investors Ltd» του κ. Μίλτου Καμπουρίδη. Η στρατηγική επένδυση ύψους €418 εκατ., που θα υλοποιηθεί θα αποτελείται από πολυτελή τουριστικά θέρετρα στην "Kilada Hills" του Δήμου Ερμιονίδας Αργολίδας σε έκταση 2.100 περίπου στρεμμάτων. Συγκεκριμένα, η επένδυση προβλέπει 320 επαύλεις, 100 βίλες και 28 κατοικίες, ξενοδοχείο 300 κλινών, κέντρο αναζωογόνησης, beach club με καμπάνες σχεδόν μέσα στη θάλασσα και γήπεδο γκολφ των 768 στρεμμάτων. Η όλη επένδυση αποσκοπεί στην προσέλκυση διεθνώς αναγνωρισμένων τουριστών με υψηλή ταξιδιωτική δαπάνη (high spenders) σε "παραθεριστικό τουριστικό χωριό". Σύμφωνα με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος η περιοχή χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες: Η πρώτη ενότητα (530 στρ.), στο νοτιοανατολικό τμήμα, περιλαμβάνει ξενοδοχείο 300 κλινών (με 12 σουίτες, κέντρο αναζωογόνησης, καταστήματα, εστιατόρια κ.λπ.). Και οικιστική ζώνη με 60 επαύλεις των 600 τ.μ. και 28 κατοικίες των 200 τ.μ. (500 κλίνες). Ακόμη, προβλέπεται η ανέγερση πύργου ύψους 15 μέτρων, ενώ η συνολική δόμηση στην ενότητα αυτή είναι 66.600 τ.μ. Η δεύτερη ενότητα (1.425 στρ.) στο βόρειο τμήμα, περιλαμβάνει 260 επαύλεις των 440 τ.μ. (συνολική δόμηση 114.400 τ.μ.) και γήπεδο γκολφ 768 στρεμμάτων με βοηθητικά κτίρια 5.000 τ.μ. Η τρίτη ενότητα (116 στρ.) στο νοτιοδυτικό άκρο, περιλαμβάνει 100 βίλες των 200 τ.μ. (συνολική δόμηση 20.000 τ.μ.). Η τέταρτη και τελευταία ενότητα (8 στρ.) είναι στην παραλία Λεπίτσα και περιλαμβάνει beach club με 13 ξύλινες καμπάνες (συνολική δόμηση 1.578 τ.μ). Συνολικά, στο «Kilada Hill» θα κτιστούν 178.428 τ.μ. κατοικιών (επαύλεις, βίλες κ.λπ.) και 29.150 ξενοδοχειακών και λοιπών εγκαταστάσεων (207.578 τ.μ.). Στην επίμαχη περιοχή υπάρχουν ακόμα 38 στρέμματα που ανήκουν σε τρίτους ιδιοκτήτες, ενώ στην ίδια περιοχή βρίσκεται η ξενοδοχειακή μονάδα Αmanzoe και το Amanzoe Beach Club που λειτουργούν από το 2012, καθώς και το υπό ανακαίνιση ξενοδοχείο Nikki Beach, όλα της εταιρείας Dolphin Investments. Το θέρετρο Kilada Hills θα λειτουργεί σε ετήσια βάση με αυστηρά κριτήρια και αναμένεται να επιφέρει τουλάχιστον 600 άμεσες θέσεις εργασίας κατά την περίοδο λειτουργίας του, καθώς και 2.000 θέσεις εργασίας κατά την κατασκευαστική περίοδο. Επιπρόσθετα, η επένδυση αναμένεται να προκαλέσει τη δημιουργία δορυφορικών επαγγελματικών δραστηριοτήτων και θέσεων εργασίας στην περιοχή, να δημιουργήσει σημαντικά έσοδα από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές και να αποφέρει εισροή συναλλάγματος. Πηγή: http://www.ered.gr/e...s/#.VW7gb8_tlBc Click here to view the είδηση

Η αποφάση λήφθηκε με αφορμή καταγγελία, αφού ο γείτονας σε οικόπεδο άνω των 500 τ.μ. προχώρησε στην ανέγερση δύο διώροφων κτιρίων με υπόγειο Παράνομη είναι η οικοδομή σε οικόπεδο άνω των 500 τ.μ. που ανεγείρεται σε οικισμό προϋφιστάμενο του 1923, εάν δεν τηρηθεί η υποχρεωτική απόσταση των τεσσάρων μέτρων από την οικοδομική γραμμή. Αυτό έκρινε το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας και επικύρωσε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά που είχε ακυρώσει οικοδομική άδεια του 2014 η οποία επέτρεπε σε οικισμό προϋφιστάμενο του έτους 1923, την ανέγερση δύο διώροφων κτιρίων με υπόγειο σε οικόπεδο, εμβαδού 750,27 τ.μ. Σύμφωνα με την οικοδομική άδεια, τα δύο κτίρια ήταν τοποθετημένα σε απόσταση μικρότερη του ενός μέτρου από τα όρια του οικοπέδου. Ο γείτονας προέβη σε καταγγελία και παράλληλα ζήτησε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης. Στην συνέχεια ο γείτονας προσέφυγε στη Διοικητική Δικαιοσύνη. Ειδικότερα, οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι «οι διατάξεις των άρθρων 8 και 16 του Προεδρικού Διατάγματος της 2.3/13.3.1981, με τις οποίες επιβάλλεται η ανέγερση οικοδομής σε απόσταση τουλάχιστον 4 μέτρων από την οικοδομική γραμμή προκειμένου για τα οικόπεδα με εμβαδόν 500 τ.μ. και άνω των προϋφιστάμενων του έτους 1923 οικισμών που στερούνται εγκεκριμένου σχεδίου, αποτελούν ειδικές διατάξεις οι οποίες έχουν τεθεί για την προστασία αυτών των παλαιών οικισμών και διασφαλίζουν καλύτερους όρους διαβίωσης». Συνεπώς, συνεχίζει οι απόφαση του ΣτΕ, «οι ειδικές αυτές διατάξεις δεν καταργήθηκαν με το νόμο 1577/1985 αλλά συνεχίζουν, κατά τα λοιπά, ως προς τα οριζόμενα για την ελεύθερη τοποθέτηση του κτιρίου σε σχέση με τα πίσω και πλάγια όρια του οικοπέδου». Πηγή: http://www.protothem...o-ton-4-metron/ Click here to view the είδηση

Το πράσινο φως άναψε το Συμβούλιο της Επικρατείας για την συνέχιση των εργασιών για την κατασκευή του ισλαμικού Τεμένους στην περιοχή του Βοτανικού του Δήμου Αθηναίων. Το Δ' Τμήμα του ΣτΕ απέρριψε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς που προέβαλαν 111 κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι, επικαλούμενοι την ιδιότητα των Χριστιανών Ορθοδόξων Ελλήνων Πολιτών, ζητούσαν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η δημοπράτηση του έργου. Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για την κατασκευή Τεμένους έκτασης 850 τ.μ. και χωρητικότητας 300 ανδρών και 50 γυναικών που θα κατασκευαστεί σε έκταση 17 στρεμμάτων στην περιοχή του Ναυτικού Οχυρού στον Βοτανικό, με σκοπό την κάλυψη των θρησκευτικών αναγκών των μουσουλμάνων που διαμένουν στην Αττική. Οι σύμβουλοι Επικρατείας στην απόφαση τους αναφέρουν ότι για την ανέγερση ναών και λατρευτικών χώρων δεν απαιτείται να τηρείται η διαδικασία εκτίμησης των επιπτώσεων στο περιβάλλον και τονίζουν πως η ανέγερσή τους δεν συνιστά επιδείνωση του περιβάλλοντος της περιοχής ή ρύθμιση μη συμβατή με τον πολεοδομικό σχεδιασμό. Όπως υπογραμμίζουν οι δικαστές, σε χώρους που έχουν χαρακτηριστεί ως χώροι «κοινωνικών και πολιτιστικών λειτουργιών σε ποσοστό μέχρι 5%» μπορεί να ανεγείρονται ναοί και λατρευτικοί χώροι. Επιπλέον, απαντώντας σε σχετικές αιτιάσεις επισημαίνουν ότι «η ανέγερση δεν αντιβαίνει στο νέο Οικοδομικό Κανονισμό, ενώ η τήρηση ή όχι των όρων δόμησης μπορεί να ελεγχθεί σε επόμενο στάδιο και συγκεκριμένα κατά το στάδιο έκδοσης της οικοδομικής άδειας». Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ΣτΕ είχε προσφύγει κατά της κατασκευής του Τεμένους και ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος κατά την συζήτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο δεν εκπροσωπήθηκε, με αποτέλεσμα η αίτηση του να απορριφθεί ως ανομιμοποίητη. Υπενθυμίζεται ότι κάτοικοι είχαν προσφύγει στο ΣτΕ και το 2013 ζητώντας την ακύρωση της χρηματοδότησης του έργου, ωστόσο η Ολομέλεια απέρριψε και τότε την προσφυγή τους. Πηγή: http://www.news.gr/e...menos-ston.html Click here to view the είδηση

Ένα χρόνο μετά την συζήτηση της υπόθεσης στην Ολομέλεια, μετά τις περσινές διαρροές στον τύπο, μετά τις βεβαιώσεις του ΥΠΕΚΑ οτι δεν υπάρχει καμία ανησυχία για όσους τακτοποίησαν αυθαίρετα με τον Ν. 4014/2011, μετά την αντικατάσταση του νόμου αυτού με ένα καινούργιο ( ν.4178/2013) και την εναντίον του προσφυγή ενώπιον του ΣΤΕ, εκδόθηκε επιτέλους η απόφαση για τις αρχικές προσφυγές. Η απόφαση εκδόθηκε κατόπιν «δίκης-πιλότου» και είναι άμεσα εκτελεστή. Αυθαίρετες κατασκευές – Αναστολή επιβολής κυρώσεων ν. 4014/2011 – Χωροταξική ανάπτυξη και πολεοδομική διαμόρφωση χώρας – Αντισυνταγματικότητα διατάξεων άρθρου 24 ν. 4014/2011 -. Κρίθηκε αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 με την οποία προβλέπεται αναστολή επιβολής των προβλεπόμενων κυρώσεων για την αυθαίρετη δόμηση και επιτρέπεται κατ’ ουσίαν η επί μακρόν διατήρηση κατασκευών και χρήσεων που παραβιάζουν τις εκάστοτε ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις, με την καταβολή ειδικού προστίμου. Διάκριση αυθαίρετων κατασκευών σε παλαιές και νέες. Δυνατότητα εξαίρεσης από την κατεδάφιση των παλαιών σε αντίθεση προς τις νέες. Αντίθεση προς το άρθρο 24 Συντ. Δυσμενείς περιβαλλοντικές συνέπειες (Μειοψηφούσες απόψεις). Δίκη-πιλότος: εισαγωγή και εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας ένδικου βοηθήματος ή μέσου αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, για τον λόγο ότι τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος με συνέπειες για ευρύ κύκλο προσώπων. Ακύρωση προσβαλλόμενης άδειας οικοδομής και του σχετικού σήματος συνέχισης εργασιών με τα οποία εγκρίθηκε η εκτέλεση εργασιών αποπεράτωσης αυθαίρετης κατασκευής. Έλλειψη νόμιμου ερείσματος καθώς εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή των αντισυνταγματικών ρυθμίσεων του άρθρου 24 ν. 4014/2011. Η απόφαση: Αριθμός 1118/2014 
 ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ 
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 15 Φεβρουαρίου 2013, με την εξής σύνθεση: Κ. Μενουδάκος, Πρόεδρος, Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Ν. Ρόζος, Χρ. Ράμμος, Δ. Μαρινάκης, Μ. Καραμανώφ, Αικ. Σακελλαροπούλου, Μ.–Ελ. Κωνσταντινίδου, Α.–Γ. Βώρος, Π. Ευστρατίου, Ε. Νίκα, Γ. Τσιμέκας, Σπ. Μαρκάτης, Φ. Ντζίμας, Β. Καλαντζή, Μ. Παπαδοπούλου, Δ. Κυριλλόπουλος, Ό. Ζύγουρα, Β. Ραφτοπούλου, Κ. Κουσούλης, Κ. Φιλοπούλου, Θ. Αραβάνης, Κ. Πισπιρίγκος, Αντ. Χλαμπέα, Μ. Πικραμένος, Τ. Κόμβου, Β. Αναγνωστοπούλου – Σαρρή, Σύμβουλοι, Β. Πλαπούτα, Ό. Παπαδοπούλου, Ιω. Σύμπλης, Πάρεδροι. Από τους ανωτέρω οι Σύμβουλοι Κ. Κουσούλης και Κ. Πισπιρίγκος, καθώς και ο Πάρεδρος Ιω. Σύμπλης μετέχουν ως αναπληρωματικά μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ. 2 του ν. 3719/2008. Γραμματέας η Μ. Παπασαράντη. 
 Για να δικάσει την από 4 Απριλίου 2012 αίτηση: 
 των: 1. Χαρίκλειας χήρας Νικολάου Θεοδωρίδη, 2. Μάρκου Θεοδωρίδη του Νικολάου και 3. Κωνσταντίνου Θεοδωρίδη του Νικολάου, κατοίκων Ηγουμενίτσας (Πάργας 28), οι οποίοι παρέστησαν με το δικηγόρο Ανδρέα Παπαπετρόπουλο, που τον διόρισαν με πληρεξούσιο, 
κατά του Δήμου Ηγουμενίτσας Ν. Θεσπρωτίας, ο οποίος παρέστη με το δικηγόρο Χρυσόστομο Χήτο – Κιάμο (Α.Μ. 18261), που τον διόρισε με απόφαση η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου, 
και κατά της παρεμβαίνουσας Αγγελικής Ζωιδάκη – Γεωργαντοπούλου, κατοίκου Παπάγου Αττικής (Μπλέσσα 29), η οποία παρέστη με το δικηγόρο Απόστολο Παπακωνσταντίνου, που τον διόρισε στο ακροατήριο. 





 Η πιο πάνω αίτηση εισάγεται στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της από 25 Ιουνίου 2012 πράξης της Επιτροπής του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν. 3900/2010. 
Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθούν: α) η υπ’ αριθμ. 49/2012 οικοδομική άδεια του Τμήματος Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Ηγουμενίτσας, β) η υπ’ αριθμ. 661/28.3.2012 πράξη της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του ίδιου πιο πάνω Δήμου και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως. 
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Συμβούλου Αικ. Σακελλαροπούλου. Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των αιτούντων, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τον πληρεξούσιο του καθ’ ου Δήμου και τον πληρεξούσιο της παρεμβαίνουσας, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της. 
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι 
 Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α 
 Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο 1. Επειδή, λόγω κωλύματος, κατά την έννοια του άρθρου 26 του ν. 3719/2008 (Α΄ 241), των Συμβούλων Νικολάου Ρόζου και Μαρίνας – Ελένης Κωνσταντινίδου, τακτικών μελών της σύνθεσης που εκδίκασε την υπόθεση, στη διάσκεψη έλαβαν μέρος αντ’ αυτών ως τακτικά μέλη, οι Σύμβουλοι Κωνσταντίνος Κουσούλης και Κωνσταντίνος Πισπιρίγκος, αναπληρωματικά μέχρι τώρα, μέλη της σύνθεσης. 
 2. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (υπ’ αριθ. 3280169 και 064664 σειράς Α΄ ειδικά έντυπα παραβόλου, 1578/21.12.12 έγγραφο του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων). 
 3. Επειδή, με την αίτηση αυτή, όπως συμπληρώθηκε με το από 15.5.2012 δικόγραφο προσθέτων λόγων, ζητείται, από τους αιτούντες, ιδιοκτήτες όμορης οικοδομής, η ακύρωση 1. της 49/27.3.2012 άδειας οικοδομής για την εκτέλεση εργασιών αποπεράτωσης αυθαίρετης κατασκευής, που χορηγήθηκε σύμφωνα με τις παρ. 17 και 18 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011, όπως η παρ. 17 αντικαταστάθηκε με την παρ. 10 του άρθρου 49 του ν. 4030/2011 (Α΄ 249), από το Τμήμα Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Ηγουμενίτσας στο Θεόδωρο και την Αμαλία Μούρτου και 2. της 661/28.3.2012 πράξης του Διευθυντή της Πολεοδομίας του Δήμου Ηγουμενίτσας για τη συνέχιση των οικοδομικών εργασιών στην ανωτέρω οικοδομή. 
 4. Επειδή, με τις διατάξεις του ως άνω άρθρου 1 του ν. 3900/2010 εισάγεται ο θεσμός της «δίκης-πιλότου» ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας σε θέματα που, ως εκ της φύσεώς τους, έχουν γενικότερο ενδιαφέρον και, ως εκ τούτου, αναμένεται να προκαλέσουν σημαντικό αριθμό διαφορών με τον κίνδυνο να εκδοθούν αντιφατικές αποφάσεις και να υπάρξει σημαντική καθυστέρηση για τους διαδίκους ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων. Στις περιπτώσεις αυτές παρέχεται η δυνατότητα στους διαδίκους και στα διοικητικά δικαστήρια να απευθύνονται απ’ ευθείας στο Συμβούλιο της Επικρατείας ώστε αυτό να επιλύει τα σχετικά ζητήματα, διασφαλίζοντας την ενότητα της νομολογίας και την ασφάλεια δικαίου (βλ. σχετική αιτιολογική έκθεση του νόμου). Ειδικότερα, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, εφ’ όσον αίτημα διαδίκου να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας ένδικο βοήθημα ή μέσο αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, για τον λόγο ότι τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος με συνέπειες για ευρύ κύκλο προσώπων, γίνει δεκτό από την προβλεπομένη από τις διατάξεις αυτές τριμελή Επιτροπή, η οποία αποφασίζει εκ των ενόντων βάσει των προβαλλομένων ισχυρισμών και των στοιχείων του φακέλου που διαθέτει, το Δικαστήριο αυτό εκδικάζει σε Ολομέλεια ή σε Τμήμα το ένδικο βοήθημα ή μέσο, εφαρμόζοντας ως προς την πληρεξουσιότητα τα οριζόμενα στις διατάξεις του άρθρου 27 του π.δ/τος 18/1989 «Κωδικοποίηση διατάξεων νόμου για το Συμβούλιο της Επικρατείας» (ΦΕΚ Α΄ και κατά τα λοιπά, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο του ενδίκου βοηθήματος ή μέσου, τις ισχύουσες για το ένδικο βοήθημα ή μέσο οικείες διατάξεις (ΣτΕ Ολομ. 601, 1971/2012). 
 5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, με την από 25.6.2012 πράξη της τριμελούς Επιτροπής του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, που δημοσιεύθηκε προσηκόντως σε δύο αθηναϊκές εφημερίδες, έγινε δεκτή η από 7.6.2012 αίτηση των αιτούντων να εισαχθεί προς εκδίκαση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας η από 4.4.2012 αίτηση ακυρώσεως 
κατά του Δήμου Ηγουμενίτσας, με την οποία, κατά τα αναφερόμενα στην ως άνω πράξη της Επιτροπής, τίθεται το γενικότερου ενδιαφέροντος ζήτημα της συνταγματικότητας των παραγράφων 17 και 18 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 (Α΄ 209), σε συνδυασμό με τις λοιπές ρυθμίσεις του άρθρου αυτού. 
 6. Επειδή, στην πιο πάνω διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, προβλέπεται ότι «… η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεσμεύει τους διαδίκους της ενώπιόν του δίκης, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι παρεμβάντες. Στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας μπορεί να παρέμβει κάθε διάδικος σε εκκρεμή δίκη, στην οποία τίθεται το ίδιο ως άνω ζήτημα και να προβάλει τους ισχυρισμούς του σχετικά με το ζήτημα αυτό. Για την εν λόγω παρέμβαση δεν καταλογίζεται δικαστική δαπάνη …». Εν προκειμένω, στην ανοιγείσα ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας δίκη, παρεμβαίνει παραδεκτώς, κατά το εν λόγω άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, για να υποστηρίξει την αντισυνταγματικότητα των ανωτέρω διατάξεων, η Αγγελική Ζωιδάκη – Γεωργαντοπούλου, η οποία προβάλλει και αποδεικνύει ότι είναι διάδικος σε εκκρεμή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Τριπόλεως δίκη, στην οποία τίθεται το αυτό νομικό ζήτημα. 7. Επειδή, το άρθρο 24 του Συντάγματος, όπως αναθεωρήθηκε με το Ψήφισμα της 6.4.2001 της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής, ορίζει ότι «1. … 2. Η χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας, η διαμόρφωση, η ανάπτυξη, η πολεοδόμηση και η επέκταση των πόλεων και των οικιστικών γενικά περιοχών υπάγεται στη ρυθμιστική αρμοδιότητα και τον έλεγχο του Κράτους, με σκοπό να εξυπηρετείται η λειτουργικότητα και η ανάπτυξη των οικισμών και να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης. Οι σχετικές τεχνικές επιλογές και σταθμίσεις γίνονται κατά τους κανόνες της επιστήμης…». Οι επόμενες παρ. 3 και 5 του ως άνω άρθρου ορίζουν τα εξής: «3. Για να αναγνωριστεί μια περιοχή ως οικιστική και για να ενεργοποιηθεί πολεοδομικά, οι ιδιοκτήτες που περιλαμβάνονται σε αυτή συμμετέχουν υποχρεωτικά, χωρίς αποζημίωση από τον οικείο φορέα, στη διάθεση των εκτάσεων που είναι απαραίτητ ες για να δημιουργηθούν δρόμοι, πλατείες και χώροι για κοινωφελείς γενικές χρήσεις και σκοπούς … 5. Οι διατάξεις των προηγουμένων παραγράφων εφαρμόζονται και στην αναμόρφωση των οικιστικών περιοχών που ήδη υπάρχουν …». Οι συνταγματικές αυτές διατάξεις, οι οποίες τέθηκαν για πρώτη φορά με το Σύνταγμα του 1975, απευθύνουν στο νομοθέτη, τυπικό ή κανονιστικό, την επιταγή να ρυθμίσει τη χωροταξική ανάπτυξη και πολεοδομική διαμόρφωση της χώρας με βάση ορθολογικό σχεδιασμό υπαγορευόμενο από πολεοδομικά κριτήρια, σύμφωνα με την ιδιομορφία, την φυσιογνωμία και τις ανάγκες κάθε περιοχής. Ουσιώδες στοιχείο του σχεδιασμού αυτού είναι ο καθορισμός ή η τροποποίηση των όρων δόμησης και των χρήσεων γης της πόλης. Κριτήρια για την χωροταξική αναδιάρθρωση και την πολεοδομική ανάπτυξη των πόλεων και των οικιστικών εν γένει περιοχών είναι η εξυπηρέτηση της λειτουργικότητας και της ανάπτυξης των οικισμών και η εξασφάλιση των καλύτερων δυνατών όρων διαβίωσης των κατοίκων (ΣτΕ 123/2007 Ολ., 1528/2003 Ολ.), δεν επιτρέπεται δε η χειροτέρευσή τους με οποιονδήποτε τρόπο, όπως με την επί το δυσμενέστερο μεταβολή της επιτρεπόμενης δόμησης και χρήσης, αν αυτή δεν επιβάλλεται από εξαιρετικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος προς εξυπηρέτηση προέχουσας σημασίας σκοπού, κατά την μετά από στάθμιση ουσιαστική εκτίμηση του νομοθέτη υποκείμενη σε δικαστικό έλεγχο, ούτε η νόθευση των πολεοδομικών κανόνων που έχουν θεσπιστεί με τα παραπάνω κριτήρια. Τούτων έπεται, ότι μέχρις ότου τεθούν για πρώτη φορά από το νομοθέτη, προς εκπλήρωση της ανωτέρω, το πρώτον επίσης τεθείσης, συνταγματικής επιταγής, οι βασικοί κανόνες πολεοδόμησης, είναι συνταγματικώς ανεκτή η πρόβλεψη της δυνατότητας εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών που έχουν ανεγερθεί πριν τη θέσπιση των κανόνων αυτών, οι οποίοι τίθενται εν γνώσει ακριβώς της ανωτέρω κατ’ εξαίρεση δυνατότητας, αλλά η σχετική ρύθμιση νοείται ως εξαιρετική και υπό όρους, ώστε αφενός να μην αποδυναμώνεται ουσιωδώς η αποτελεσματικότητα των θεσπιζόμενων κανόνων και, αφετέρου, να μην προκαλείται βλάβη σε φυσικά οικοσυστήματα, οικιστικά σύνολα και πολιτιστικά στοιχεία που χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας. Είναι όμως αντίθετες προς την ανωτέρω συνταγματική επιταγή διατάξεις, με τις οποίες επιτρέπεται η υπό τους αυτούς όρους εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών που ανεγείρονται μεταγενεστέρως, μετά δηλαδή τη θέσπιση των ανωτέρω πολεοδομικών κανόνων, και κατά παράβαση των διατάξεων που αφορούν τους όρους και περιορισμούς δόμησης ή τις χρήσεις γης. Και τούτο διότι η εξαίρεση αυτή από την κατεδάφιση συνεπάγεται τη νόθευση και τη συνεχή ανατροπή του σχεδιασμού, η ανατροπή δε αυτή, είτε αφορά τα κτίρια και τον τρόπο δόμησής τους είτε τη χρήση τους, έχει ως αποτέλεσμα την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης, πολλώ δε μάλλον αν οι προϋποθέσεις εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαίρετης κατασκευής ή διατήρησης μη επιτρεπομένης χρήσης, δεν συναρτώνται προς την πολεοδομική επιβάρυνση της περιοχής σε σχέση με την εξαιρούμενη από την κατεδάφιση κατασκευή, αλλά και με το σύνολο των νέων αυθαίρετων κατασκευών της συγκεκριμένης περιοχής (ΣτΕ Ολομ. 3921/2010, 3500/2009). 8. Επειδή, προ του Συντάγματος του 1975, το ν.δ. 8/1973 «περί Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού» (Α΄ 124), το οποίο καταργήθηκε, στη συνέχεια, εκτός από ορισμένες διατάξεις του, με το άρθρο 31 παρ. 1 του ν. 1577/1985 «Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός» (Α΄ 210), περιείχε στο άρθρο 118 παρ. 2, όπως η παράγραφος αυτή είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 1 παρ. 64 του ν.δ/τος 205/1974 (Α΄ 363), ορισμό της αυθαίρετης κατασκευής και στο άρθρο 119 παρ. 1 και 2, όπως η τελευταία αυτή παράγραφος είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 1 παρ. 65 του παραπάνω ν.δ/τος 205/1974, ρύθμιση των περιπτώσεων χαρακτηρισμού αυθαίρετων κατασκευών ως κατεδαφιστέων. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 124 παρ. 3 και 4 του ΓΟΚ του 1973 (αντίστοιχη η διάταξη του άρθρου 9 παρ. 8 του ν. 1512/1985, Α´ 4), ήταν δυνατόν να εγκρίνεται, ύστερα από σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων, με απόφαση των Υφυπουργών Περιφερειακών Διοικητών, η εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών, εφόσον επρόκειτο για μικρές παραβάσεις, των οποίων η καθαίρεση θα κατέληγε σε υπέρμετρη βλάβη του κτιρίου ή θα έθετε σε κίνδυνο τη φέρουσα κατασκευή αυτών ή θα έβλαπτε υπέρμετρα την αισθητική εμφάνιση του κτιρίου ή θα απαιτούσε υπέρμετρες για την αποκατάσταση της αισθητικής του δαπάνες και των οποίων η διατήρηση σε κάθε περίπτωση δεν θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια της κατασκευής ούτε θα απέβαινε υπέρμετρα σε βάρος της πόλης. Όπως κρίθηκε με την απόφαση 1876/1980 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις ως άνω διατάξεις του ΓΟΚ του 1973 αντιμετωπίζονταν, κατά τρόπο πάγιο και εξαντλητικό, οι περιπτώσεις αυθαίρετης υπέρβασης των ισχυόντων όρων και περιορισμών δόμησης και επιβαλλόταν, κατόπιν ειδικής διαδικασίας, η κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών, όταν αναφέρονταν σε ορισμένες παραβάσεις χάριν της αρμονικής και σύμμετρης πολεοδομικής ανάπτυξης των οικισμών. Προβλεπόταν δε και η εξαίρεση από την κατεδάφιση, όταν οι παραβάσεις της αυθαίρετης κατασκευής κρίνονταν από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, με βάση αυστηρώς πολεοδομικά και κτιριολογικά κριτήρια, ως άνευ σημασίας και δυσμενών επιπτώσεων για τη λειτουργικότητα, την πολεοδομική ισορροπία και εξέλιξη της περιοχής και, ως εκ τούτου, ως μη επηρεάζουσες σοβαρά τους όρους διαβίωσης των κατοίκων της. Κρίθηκε, εξάλλου, ότι το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος ανεχόταν, καταρχήν, την προβλεπόμενη από το ΓΟΚ του 1973, με τη συνδρομή των τιθέμενων σε αυτόν προϋποθέσεων και κριτηρίων, εξαίρεση από τον κανόνα της κατεδάφισης των κτισμάτων που οικοδομούνται, κατά παράβαση των καθορισθέντων από την Πολιτεία για την περιοχή όρων και περιορισμών δομήσεως, δεδομένου ότι η εξαίρεση αυτή ήταν δυνατή όταν οι αυθαίρετες κατασκευές οφείλονταν σε ασήμαντες από πολεοδομική άποψη παραβάσεις, οι οποίες, ως εκ του μεγέθους, της μορφής, και των επιπτώσεών τους, δεν ασκούσαν σοβαρή επιρροή στη λειτουργικότητα των οικισμών, δεν παρεμπόδιζαν την ομαλή ανάπτυξη αυτών, ούτε επιδρούσαν δυσμενώς στους όρους διαβίωσης. Ακολούθησε ο ν. 720/1977 (Α΄ 297), με το άρθρο 1 παρ. 1 του οποίου ορίστηκε ότι οι εντός και εκτός των εγκεκριμένων σχεδίων ή και εντός οικισμών προϋφιστάμενων του 1923 αυθαίρετες οικοδομές ή τμήματα αυτών, που ανεγέρθηκαν πριν από την δημοσίευση του ν. 651/1977, ο οποίος περιείχε διάταξη για τη δήλωση αυθαιρέτων, εξαιρούνται από την κατεδάφιση, έστω και αν αντίκεινται στις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις, εφόσον οι κύριοι ή συγκύριοι αυτών υποβάλλουν εμπροθέσμως στην αρμόδια υπηρεσία Πολεοδομίας τις προβλεπόμενες από την παρ. 2 του άρθρου 2 δηλώσεις και λοιπά στοιχεία και την εισφορά του άρθρου 2 του ίδιου νόμου. Στην παρ. 9 του άρθρου 2 του ως άνω νόμου, προβλεπόταν η δυνατότητα του Υπουργού Δημοσίων Έργων, ύστερα από γνώμη της αρμόδιας αρχιτεκτονικής επιτροπής, να κηρύξει απαράδεκτη την υποβληθείσα δήλωση και να αποκλείσει από την εξαίρεση από την κατεδάφιση περιπτώσεις αυθαίρετων κατασκευών σε επίκαιρα σημεία πόλεων και οικισμών σε όλη τη χώρα εφόσον οι κατασκευές αυτές προσβάλλουν αισθητώς την εμφάνιση της περιοχής ή ιδιάζουσας σημασίας στοιχείου αυτής ή αποβαίνουν υπέρμετρα σε βάρος της πόλης. Με την ίδια ως άνω 1876/1980 απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου (βλ. και Π.Ε. 585/1978) κρίθηκε ότι με τις προπαρατεθείσες διατάξεις του ν. 720/1977, θεσπίσθηκε παρέκκλιση από την πάγια ρύθμιση του θέματος της αντιμετώπισης των αυθαιρέτων κατασκευών που είχε εισαχθεί με το άρθρο 124 παρ. 3 του ΓΟΚ του 1973, καθώς, αντίθετα με τις τελευταίες αυτές διατάξεις, με το άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 720/1977, προβλεπόταν η εξαίρεση από την κατεδάφιση των μέχρι ορισμένη ημερομηνία σε όλη την επικράτεια ανεγερθεισών και υφιστάμενων αυθαίρετων κατασκευών, με την απλή δήλωση του ενδιαφερομένου, τελούσε δε σε εξάρτηση από μόνο το συμπτωματικό γεγονός της ύπαρξης της κατασκευής, που παραβίαζε τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης σε ορισμένη χρονική στιγμή. Αυτή η διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 720/1977, που εξαιρούσε αυτομάτως από την κατεδάφιση κάθε αυθαίρετη κατασκευή υφιστάμενη σε ορισμένη χρονική στιγμή, χωρίς να εξαρτά την εξαίρεση αυτή από το μέγεθος, το είδος ή τη σημασία της κατασκευής ή τις επιπτώσεις επί του περιβάλλοντος χώρου, με μόνη τη δήλωση του ενδιαφερομένου και χωρίς προηγούμενη κρίση της διοίκησης, που να διαμορφώνεται βάσει πολεοδομικών κριτηρίων, κρίθηκε αντίθετη στην παρ. 2 του άρθρου 24 του Συντάγματος και, ως εκ τούτου, ανίσχυρη, ενώ η παρεχομένη από το άρθρο 2 παρ. 9 του ν. 720/1977 δυνατότητα επανόδου στον κανόνα της κατεδάφισης, με την εκ των υστέρων επέμβαση της Διοίκησης, δεν αρκούσε για να καταστήσει τη διάταξη συνταγματικώς έγκυρη. 
 9. Επειδή, ακολούθως, προς εκπλήρωση της διατυπούμενης στο προαναφερόμενο άρθρο 24 παρ. 2 συνταγματικής επιταγής, εκδόθηκαν οι ν. 947/1979 «Περί οικιστικών περιοχών» (Α΄ 169) και 1337/1983 «Επέκταση των πολεοδομικών σχεδίων, οικιστική ανάπτυξη και σχετικές ρυθμίσεις» (Α΄ 33). Με τον τελευταίο αυτό νόμο ο πολεοδομικός σχεδιασμός τέθηκε σε νέα βάση και προβλέφθηκε ότι περιλαμβάνει δύο επίπεδα. Στο πρώτο επίπεδο συντάσσεται το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (Γ.Π.Σ.), που αποτελεί τη γενική πρόταση πολεοδομικής οργάνωσης και περιέχει γενικούς ορισμούς και κατευθύνσεις, βασικό δε στοιχείο αυτού αποτελεί ο καθορισμός χρήσεων γης, και σε δεύτερο επίπεδο εκπονείται η πολεοδομική μελέτη, που εναρμονίζεται με τις γενικές κατευθύνσεις του γενικού πολεοδομικού σχεδίου και εξειδικεύει τις προτάσεις και τα προγράμματά του. Παραλλήλως, ο ν. 1337/1983, στο πλαίσιο των αρχών και κανόνων πολεοδομικού σχεδιασμού τους οποίους θέσπισε, με τα άρθρα 15 έως 22 ρύθμισε θέματα σχετικά με την τύχη των αυθαίρετων κατασκευών, προέβη δε σε διαχωρισμό αυτών, ανάλογα με το χρόνο ανέγερσής τους, σε παλαιά αυθαίρετα, δηλαδή σε εκείνα που είχαν ανεγερθεί μέχρι 31.1.1983 και σε νέα αυθαίρετα, ανεγερθέντα ή ανεγειρόμενα μετά την 31.1.1983. Ειδικότερα, με την παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 1337/1983 ορίστηκε ότι «Αναστέλλεται η κατεδάφιση των αυθαιρέτων κτισμάτων που έχουν ανεγερθεί μέχρι 31.1.1983 και που βρίσκονται σε περιοχές εντός ή εκτός σχεδίου πόλης ή εντός οικισμών που υπάρχουν πριν από το έτος 1923, αν οι ιδιοκτήτες τους υποβάλλουν εμπρόθεσμα τις δηλώσεις που προβλέπονται από τις παρ. 4 και 5 του άρθρου αυτού» και, περαιτέρω, ότι «Η αναστολή ισχύει μέχρις ότου κριθεί η οριστική διατήρηση ή μη κάθε συγκεκριμένου αυθαιρέτου» (όπως το εδάφιο αυτό αντικαταστάθηκε αρχικώς με το άρθρο 8 παρ. 6 του ν. 1512/1985, Α΄ 4, και τελικώς με την παρ. 4 του άρθρου 2 του ν. 1772/1988, Α΄ 91). Επιπλέον δε ορίζεται ότι «Επίσης αναστέλλεται η κατεδάφιση των κτισμάτων που ανεγείρονται με άδεια που εκδόθηκε μετά από έλεγχο της αρμόδιας πολεοδομικής αρχής και που μεταγενέστερα ανακαλείται για οποιοδήποτε λόγο, εκτός αν η ανάκληση οφείλεται σε υποβληθέντα αναληθή στοιχεία ή σε ανακριβείς αποτυπώσεις της υπάρχουσας πραγματικής κατάστασης. Η αναστολή από την κατεδάφιση ισχύει μέχρις ότου κριθεί η οριστική διατήρηση ή όχι του κτίσματος, που γίνεται με απόφαση του νομάρχη, με σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος του νομού, το οποίο λαμβάνει υπόψη του και τις περιπτ. α, β και γ της παρ. 1 του άρθρου 16 του νόμου αυτού. Για τα αυθαίρετα αυτά έχουν εφαρμογή μόνον οι παρ. 2 και 3 του παρόντος άρθρου 15» (όπως τα ανωτέρω τρία εδάφια της παρ. 1 του άρθρου 15 αυτού προστέθηκαν με το άρθρο 8 παρ. 7 του ν. 1512/1985). Στις παρ. 2 και 3 του ίδιου άρθρου 15 ορίζεται ότι «2. Δεν υπάγονται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου και κατεδαφίζονται κατά τις ισχύουσες διατάξεις τα κτίσματα που βρίσκονται α) σε κοινόχρηστους χώρους της πόλης … β) μέσα στη ζώνη ασφαλείας των διεθνών, εθνικών, επαρχιακών και δημοτικών ή κοινοτικών οδών … γ) μέσα στον αιγιαλό και τη ζώνη παραλίας … δ) σε δημόσια κτήματα, ε) σε δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις, στ) σε αρχαιολογικούς χώρους και ζ) σε ρέματα. 3. Με απόφαση του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος είναι δυνατό να εξαιρεθούν από την εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου αυτού περιοχές ή κτίσματα για λόγους ασφαλείας ή που αποβαίνουν σε βάρος του πολιτιστικού ή φυσικού περιβάλλοντος ή, προκειμένου περί περιοχών σχεδίων πόλεων ή οικισμών προ του έτους 1923, που αποβαίνουν υπέρμετρα σε βάρος της πόλης ή του οικισμού, ή στοιχείου της πόλης ή του οικισμού που έχει ιδιάζουσα σημασία …». Περαιτέρω, στο άρθρο 16 του αυτού ν. 1337/1983 ορίζεται ότι: «1. Τα εκτός σχεδίου πόλεων … αυθαίρετα κτίσματα της παρ. 1 του άρθρου 15 που εντάσσονται σε πολεοδομικό σχέδιο και βρίσκονται σε δομήσιμους χώρους μπορεί να εξαιρούνται οριστικά της κατεδάφισης, έστω και αν αντιβαίνουν στους όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής εφ’ όσον ταυτόχρονα: α) δεν παραβλάπτουν υπέρμετρα την πόλη ή τον οικισμό ή στοιχείο αυτών που έχει ιδιάζουσα σημασία, με σημαντική υπέρβαση του συντελεστή δόμησης και των ακάλυπτων χώρων ή με αύξηση του ύψους, β) δεν παραβλάπτουν το άμεσο ή πλατύτερο περιβάλλον γενικά ή με την ειδική χρήση που έχουν και γ) δεν είναι επικίνδυνα από στατική άποψη … 2. Δεν περιλαμβάνονται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου και κατεδαφίζονται τα αυθαίρετα κτίσματα που αναφέρονται στην παρ. 2 του άρθρου 15. 3. Η απόφαση για την εξαίρεση από την κατεδάφιση εκδίδεται από το νομάρχη με σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας … 7. Οι παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου αυτού εφαρμόζονται ανάλογα και για τα αυθαίρετα κτίσματα της παρ. 1 του άρθρου 15 που βρίσκονται μέσα σε εγκεκριμένα σχέδια πόλεων: …» (όπως η παρ. 7 αναριθμήθηκε από 6 με την παρ. 8 του άρθρου 8 του ν. 1512/1985). Ως προς τα νέα δε αυθαίρετα στο άρθρο 17 προβλέπεται ότι «1. Τα αυθαίρετα κτίσματα ή κατασκευές εν γένει που ανεγείρονται μετά την 31.1.1983 εντός ή εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων … καθώς και όσα δεν εξαιρούνται σύμφωνα με το άρθρο 15 του νόμου αυτού κατεδαφίζονται υποχρεωτικά από τους κυρίους ή συγκυρίους τους, έστω και αν έχει αποπερατωθεί η κατασκευή ή αν το κτίσμα κατοικείται ή χρησιμοποιείται με οποιοδήποτε τρόπο. 2. …». Τέλος, με το άρθρο 22 του Γ.Ο.Κ. του 1985 (ν. 1577/1985, Α΄ 210), ορίστηκε ότι «1. Για την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας δόμησης εντός ή εκτός οικισμού απαιτείται οικοδομική άδεια της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας. Τέτοιες εργασίες είναι ιδίως … η ανέγερση, επισκευή, διαρρύθμιση … κτιρίων … 2. … 3. Κάθε κατασκευή που εκτελείται α) χωρίς την άδεια της παρ. 1 ή β) καθ’ υπέρβαση της άδειας ή γ) με βάση άδεια που ανακλήθηκε ή δ) κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων, είναι αυθαίρετη και υπάγεται στις σχετικές με τα αυθαίρετα διατάξεις του ν. 1337/1983 όπως ισχύουν. Αυθαίρετη κατά το προηγούμενο εδάφιο κατασκευή, η οποία όμως δεν παραβιάζει τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις ή αυτές που ίσχυαν κατά το χρόνο κατασκευής της, είναι δυνατόν να νομιμοποιηθεί ύστερα από έκδοση ή αναθεώρηση οικοδομικής αδείας. Μετά την έκδοση ή αναθεώρηση της παραπάνω οικοδομικής άδειας η κατασκευή παύει να είναι κατεδαφιστέα και επιβάλλονται μόνο τα πρόστιμα (όπως τα δύο τελευταία εδάφια αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 19 παρ. 3 του ν. 2831/2000) …». Όπως κρίθηκε με τις αποφάσεις 3500/2009 και 3921/2010 της Ολομελείας του Δικαστηρίου, από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγονται τα ακόλουθα: Ως προς τις παλαιές αυθαίρετες κατασκευές διατηρήθηκε ο σύμφωνος με τη συνταγματική επιταγή του άρθρου 24 παρ. 2 κανόνας της κατεδάφισης, με παράλληλη πρόβλεψη της δυνατότητας εξαίρεσής τους από την κατεδάφιση, η οποία, συνιστά, πάντως, απόκλιση από τον ανωτέρω κανόνα. Κατά συνέπεια, είναι στενώς ερμηνευτέες οι προαναφερόμενες διατάξεις, με τις οποίες επιτρέπεται η εξαίρεση εάν υποβληθεί προς τούτο σχετική δήλωση και ύστερα από κρίση της πολεοδομικής αρχής ότι για τη συγκεκριμένη κατασκευή πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις και δεν συντρέχουν τα αντικειμενικά και απόλυτα κωλύματα που προβλέπονται για την εξαίρεση στις διατάξεις αυτές. Ειδικότερα δε, για τις κατασκευές που βρίσκονται σε περιοχές εκτός σχεδίου πόλης, η κρίση για την οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση είναι επιτρεπτή μόνο εάν προηγηθεί ένταξη της περιοχής αυτής σε πολεοδομικό σχέδιο, διότι διαφορετικά το αποτέλεσμα θα ήταν η γενικευμένη νομιμοποίηση αυθαιρέτων που θα καθιστούσε αδύνατο ή λίαν δυσχερή τον ορθολογικό σχεδιασμό κατά τους ανωτέρω κανόνες. Ως προς τις νέες αυθαίρετες κατασκευές, επί των οποίων δεν εφαρμόζονται οι ανωτέρω διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 8 του ν. 1512/1985 και των οποίων η διατήρηση επίσης θα συνεπήγετο τη χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης με τη νόθευση του ήδη εγκεκριμένου πολεοδομικού σχεδίου ή θα επηρέαζε την εφαρμογή των αρχών πολεοδομικού σχεδιασμού κατά την εκπόνηση, βάσει των νέων κανόνων που τίθενται με τις διατάξεις αυτές, νέων σχεδίων για τα οποία κατά τα ανωτέρω μπορούν να ληφθούν υπόψη μόνον οι δυνάμενες επιτρεπτώς να εξαιρεθούν της κατεδάφισης υφιστάμενες παλαιές κατασκευές που παραβιάζουν τους όρους δόμησης και οι επιτρεπτώς δυνάμενες να διατηρηθούν χρήσεις, ισχύει, σύμφωνα με την αυτή συνταγματική επιταγή, ο κανόνας της κατεδάφισης χωρίς την προαναφερόμενη εξαίρεση. Ο κανόνας δε αυτός επαναλαμβάνεται και από τον εισαχθέντα μετά το Σύνταγμα του 1975 Γ.Ο.Κ. του 1985, ο οποίος μάλιστα επιβάλλει την κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών ακόμα και αν δεν παραβιάζουν τις πολεοδομικές διατάξεις, εκτός αν οι ενδιαφερόμενοι μεριμνήσουν για την έκδοση ή την αναθεώρηση των οικοδομικών αδειών, δυνάμει των οποίων θα έπρεπε να είχαν κατασκευαστεί τα σχετικά κτίσματα. 
 10. Επειδή, στη συνέχεια, με την παρ. 5 του άρθρου 8 του ν. 3044/2002 (Α΄ 197), προστέθηκε στο άρθρο 17 του ν. 1337/1983, το οποίο δεν επιτρέπει την εξαίρεση από την κατεδάφιση των νέων αυθαιρέτων κατασκευών, παρ. 14, με την οποία επετράπη η εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών εντός ή εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή οικισμών, καθώς και η κατ’ εξαίρεση διατήρηση ανεπίτρεπτων χρήσεων, που ανεγέρθηκαν ή εγκαταστάθηκαν μετά τις 31.1.1983, αλλά και θα ανεγείρονται ή θα εγκαθίστανται στο μέλλον, χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό, εφόσον έχουν ανεγερθεί ή εγκατασταθεί βάσει οικοδομικής άδειας, η οποία εκδόθηκε ύστερα από έλεγχο της πολεοδομικής αρχής και μεταγενέστερα ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε για λόγο που δεν σχετίζεται με την υποβολή ανακριβών στοιχείων για την έκδοσή της. Με τις μνημονευθείσες 3500/2009 και 3921/2010 αποφάσεις της Ολομέλειας του Δικαστηρίου κρίθηκε ότι η ως άνω διάταξη αντίκειται: α) στο άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος, για το λόγο ότι με τη ρύθμιση αυτή ανατρέπεται ή επηρεάζεται δυσμενώς ο πολεοδομικός σχεδιασμός, αποδυναμώνεται η εφαρμογή των όρων δόμησης και των περιορισμών χρήσης και επέρχεται επιδείνωση των όρων διαβίωσης, στην εξασφάλιση των οποίων αποβλέπει το πολεοδομικό σχέδιο, β) στις συνταγματικές αρχές του κράτους δικαίου (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και του σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος), εφόσον θεμελιώδης επιδίωξη του Κράτους δικαίου είναι η πραγμάτωση του Δικαίου στην Πολιτεία, που πρωτίστως επιτυγχάνεται με τη διαφύλαξη του κύρους του νόμου, και γ) στη συνταγματική αρχή της ισότητας, διότι θέτει σε μειονεκτική μοίρα τους νομοταγείς πολίτες που έχουν ιδιοκτησία στην ίδια περιοχή, έναντι εκείνων των οποίων οι ανεγερθείσες ή διαρρυθμισθείσες οικοδομές είναι αυθαίρετες λόγω παραβίασης των ισχυόντων όρων δομήσεως και χρήσεων γης, αλλά εν τούτοις εξαιρούνται από την κατεδάφιση. 11. Επειδή, με τις διατάξεις του ν. 4014/2011 «Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, ρύθμιση αυθαιρέτων σε συνάρτηση με δημιουργία περιβαλλοντικού ισοζυγίου και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Περιβάλλοντος» (Α΄ 209/21.9.2011) ρυθμίσθηκαν εκ νέου τα θέματα της αυθαίρετης δόμησης και ορίστηκαν τα ακόλουθα: Στο άρθρο 23 παρ. 1 έως 3, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 49 του ν. 4030/2011 (Α΄ 249) και ίσχυε κατά την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, προβλέπεται ότι «1. Από τη δημοσίευση του παρόντος απαγορεύεται και είναι απολύτως άκυρη η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο, στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης, όπως ειδικότερα ορίζεται στα άρθρα 5 παρ. 2 και 22 παρ. 3 του ν. 1577/1985 (Α΄ 210). Στην παραπάνω απαγόρευση εμπίπτει και η εισφορά ακινήτου σε εταιρεία. 2. Από τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εξαιρούνται τα ακίνητα, στα οποία έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές ή έχουν εγκατασταθεί αυθαίρετες χρήσεις: α) που υφίστανται προ του 1955 ή β) που έχουν εξαιρεθεί από την κατεδάφιση με το ν. 1337/1983 (Α΄ 33) ή γ) που έχουν νομιμοποιηθεί με τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 16 του ν. 1337/1983 ή της παρ. 3 του άρθρου 22 του ν. 1577/1985, της παρ. 8 και παρ. 10 του άρθρου 9 του ν. 1512/1985 (Α΄ 4) ή δ) των οποίων έχει ανασταλεί η κατεδάφιση, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15, 16, 17, 20 και 21 του ν. 1337/1983 (Α΄ 33), όπως ισχύουν, χωρίς όμως να έχει απορριφθεί με απόφαση του αρμοδίου κατά περίπτωση οργάνου η αίτηση για την εξαίρεση από την κατεδάφιση ή ε) για τις οποίες έχει περατωθεί η διαδικασία διατήρησης κατά τις διατάξεις του ν. 3775/2009 (Α΄ 122) ή του ν. 3843/2010 (Α΄ 62) και για το χρονικό διάστημα που προβλέπεται σε αυτές ή στ) για τις οποίες έχει περατωθεί η διαδικασία καταβολής του ενιαίου ειδικού προστίμου, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 6 του επόμενου άρθρου και για το χρονικό διάστημα που προβλέπεται στον παρόντα νόμο. 3. Δεν υπάγεται στις εξαιρέσεις της περίπτωσης στ΄ της προηγούμενης παραγράφου η μεταβίβαση αυτοτελούς ιδιοκτησίας ή σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη χρήση, άλλη από τις αναφερόμενες στην παράγραφο 2 και εφόσον: α) η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση βρίσκεται: αα) σε εγκεκριμένο κοινόχρηστο χώρο της πόλης, ββ) στη ζώνη ασφαλείας των διεθνών, εθνικών, επαρχιακών ή δημοτικών ή κοινοτικών οδών κατά τη νομοθεσία περί μέτρων για την ασφάλεια της υπεραστικής συγκοινωνίας που ίσχυαν κατά την εκτέλεση ή εγκατάστασή τους, γγ) σε δημόσιο κτήμα, δδ) σε δάσος, σε δασική ή αναδασωτέα έκταση, στον αιγιαλό ή τη ζώνη παραλίας, εε) σε αρχαιολογικό χώρο, ιστορικό τόπο, ιστορικό διατηρητέο οικισμό και περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, εφόσον απαγορευόταν η δόμηση κατά το χρόνο εκτέλεσης της αυθαίρετης κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης, στστ) σε παραδοσιακό οικισμό με την επιφύλαξη της παρ. 24 του άρθρου 24 και σε οικιστικό σύνολο που έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, ζζ) σε ρέμα, κρίσιμη παράκτια ζώνη, κατά την έννοια των άρθρων 2 περίπτωση 10 και 20 παρ. 8α του ν. 3937/2011 (Α΄ 60), ή προστατευόμενη περιοχή του άρθρου 19 του ν. 1650/1986, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 5 του ν. 3937/2011, εφόσον απαγορευόταν η δόμηση κατά το χρόνο εκτέλεσης της αυθαίρετης κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης, β) η αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης έχει εκτελεστεί ή εγκατασταθεί σε κηρυγμένο διατηρητέο κτίριο ή κτίριο που είναι αρχαίο ή κηρυγμένο νεότερο μνημείο, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3028/2002 (Α΄ 153) ή γ) η αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης έχει εκτελεστεί ή εγκατασταθεί σε κτίσμα, ευρισκόμενο εκτός σχεδίου πόλεως ή εκτός ορίων οικισμού το ανώτατο ύψος του οποίου βρίσκεται λιγότερο από είκοσι μέτρα κάτω από το ύψος της κορυφογραμμής (υδατοκρίτης) ή δ) η αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης που έχει εκτελεστεί ή εγκατασταθεί στο εντός του εύρους του εξώστη τμήμα πάνω από κοινόχρηστο χώρο της πόλης». Περαιτέρω, στην παρ. 1 του άρθρου 24 του ίδιου νόμου όπως το άρθρο αυτό ίσχυε αρχικώς, πριν τροποποιηθεί με το ανωτέρω άρθρο 49 του ν. 4030/2011 και με το άρθρο 7 παρ. 2 του ν. 4051/2012 (Α΄ 40), ορίστηκε ότι «1. α. Αναστέλλεται για τριάντα (30) χρόνια η επιβολή κυρώσεων μετά την καταβολή ενιαίου ειδικού προστίμου, το ύψος και η διαδικασία καταβολής του οποίου καθορίζεται στο παρόν άρθρο, ανάλογα με την κατηγορία παράβασης, για κτίρια των οποίων έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός και χρήσεων, που έχουν εγκατασταθεί, μέχρι την ημερομηνία κατάθεσης του παρόντος στη Βουλή, 28.7.2011, και έχουν ανεγερθεί καθ’ υπέρβαση είτε της οικοδομικής άδειας είτε των όρων ή περιορισμών δόμησης του ακινήτου, είτε χωρίς οικοδομική άδεια, εφόσον η χρήση τους δεν απαγορεύεται από τις πολεοδομικές διατάξεις για τις χρήσεις γης που ισχύουν στην περιοχή του ακινήτου ή δεν απαγορευόταν κατά το χρόνο έκδοσης της οικοδομικής άδειας ή κατά το χρόνο κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης και εφόσον το ακίνητο, η αυθαίρετη κατασκευή ή η αυθαίρετη α λλαγή χρήσης δεν εμπίπτουν στις περιπτώσεις της παραγράφου 3 του προηγούμενου άρθρου. β. Εντός προθεσμίας δέκα (10) ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος πρέπει να ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός με την έγκριση ή αναθεώρηση ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ ή άλλου τύπου σχεδιασμό και την αναθεώρηση των εγκεκριμένων σχεδίων πόλης, όπου απαιτείται, σε όλους τους δήμους στους οποίους δηλώνονται αυθαίρετες κατασκευές και χρήσεις κατά τις διατάξεις του παρόντος. Με τα παραπάνω σχέδια καθορίζονται στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές οι ζώνες, όπου επιτρέπεται η δόμηση. γ. …», στη δε παρ. 2 του ίδιου άρθρου 24, όπως ίσχυε κατά την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, ορίστηκαν, όσον αφορά τα απαιτούμενα για τη ρύθμιση της αυθαίρετης κατασκευής ή της αυθαίρετης αλλαγής χρήσης δικαιολογητικά, καθώς και τη διαδικασία υποβολής τους, τα εξής: «Ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης ή συνιδιοκτήτης του ακινήτου, στο οποίο έχει εκτελεστεί η αυθαίρετη κατασκευή ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη χρήση ή ο νομίμως εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος, υποβάλλει στην αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία φάκελο, στον οποίο περιλαμβάνονται τα εξής: α. Αίτηση. β. Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986, στην οποία περιλαμβάνονται … ο αριθμός και το έτος της οικοδομικής αδείας όπου υπάρχει, το εμβαδόν και η χρήση της κατασκευής… η ημερομηνία ολοκλήρωσης της κατασκευής ή εγκατάστασης της χρήσης… . Η υπεύθυνη δήλωση θα συνοδεύεται από δημόσια έγγραφα ή αεροφωτογραφίες, από τα οποία θα αποδεικνύεται ο χρόνος ολοκλήρωσης της κατασκευής ή εγκατάστασης της χρήσης. Στην περίπτωση κτιρίων που δεν έχουν χρήση κατοικίας… γ. Παράβολο / αποδεικτικό είσπραξης υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου ύψους 500 ευρώ για αυθαίρετη κατασκευή/χρήση μέχρι 50 τ.μ. … και 6.000 ευρώ για κτίριο/χρήση μεγαλύτερη των 2.000 τ.μ. επί ποινή απαραδέκτου, για κάθε αυτοτελή ιδιοκτησία, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν επιστρέφεται, αλλά συμψηφίζεται με το ειδικό πρόστιμο που προβλέπεται στο παρόν άρθρο. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζεται η διαδικασία είσπραξης των ανωτέρω ποσών και η δυνατότητα κατάθεσής τους σε συμβεβλημένες τράπεζες. δ) Έντυπο υπολογισμού του ειδικού προστίμου της δηλούμενης κατασκευής, όπως ορίζεται στην παράγραφο 6 … 3. Η υποβολή των παραπάνω α΄, γ΄ και δ΄ δικαιολογητικών γίνεται είτε απευθείας είτε με συστημένη επιστολή στην αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία ή στο ΚΕΠ του Δήμου από 1.10.2011 μέχρι 30. Click here to view the είδηση

Ένα χρόνο μετά την συζήτηση της υπόθεσης στην Ολομέλεια, μετά τις περσινές διαρροές στον τύπο, μετά τις βεβαιώσεις του ΥΠΕΚΑ οτι δεν υπάρχει καμία ανησυχία για όσους τακτοποίησαν αυθαίρετα με τον Ν. 4014/2011, μετά την αντικατάσταση του νόμου αυτού με ένα καινούργιο ( ν.4178/2013) και την εναντίον του προσφυγή ενώπιον του ΣΤΕ, εκδόθηκε επιτέλους η απόφαση για τις αρχικές προσφυγές. Η απόφαση εκδόθηκε κατόπιν «δίκης-πιλότου» και είναι άμεσα εκτελεστή. Αυθαίρετες κατασκευές – Αναστολή επιβολής κυρώσεων ν. 4014/2011 – Χωροταξική ανάπτυξη και πολεοδομική διαμόρφωση χώρας – Αντισυνταγματικότητα διατάξεων άρθρου 24 ν. 4014/2011 -. Κρίθηκε αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 με την οποία προβλέπεται αναστολή επιβολής των προβλεπόμενων κυρώσεων για την αυθαίρετη δόμηση και επιτρέπεται κατ’ ουσίαν η επί μακρόν διατήρηση κατασκευών και χρήσεων που παραβιάζουν τις εκάστοτε ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις, με την καταβολή ειδικού προστίμου. Διάκριση αυθαίρετων κατασκευών σε παλαιές και νέες. Δυνατότητα εξαίρεσης από την κατεδάφιση των παλαιών σε αντίθεση προς τις νέες. Αντίθεση προς το άρθρο 24 Συντ. Δυσμενείς περιβαλλοντικές συνέπειες (Μειοψηφούσες απόψεις). Δίκη-πιλότος: εισαγωγή και εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας ένδικου βοηθήματος ή μέσου αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, για τον λόγο ότι τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος με συνέπειες για ευρύ κύκλο προσώπων. Ακύρωση προσβαλλόμενης άδειας οικοδομής και του σχετικού σήματος συνέχισης εργασιών με τα οποία εγκρίθηκε η εκτέλεση εργασιών αποπεράτωσης αυθαίρετης κατασκευής. Έλλειψη νόμιμου ερείσματος καθώς εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή των αντισυνταγματικών ρυθμίσεων του άρθρου 24 ν. 4014/2011. Η απόφαση: Αριθμός 1118/2014 
 ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ 
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 15 Φεβρουαρίου 2013, με την εξής σύνθεση: Κ. Μενουδάκος, Πρόεδρος, Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Ν. Ρόζος, Χρ. Ράμμος, Δ. Μαρινάκης, Μ. Καραμανώφ, Αικ. Σακελλαροπούλου, Μ.–Ελ. Κωνσταντινίδου, Α.–Γ. Βώρος, Π. Ευστρατίου, Ε. Νίκα, Γ. Τσιμέκας, Σπ. Μαρκάτης, Φ. Ντζίμας, Β. Καλαντζή, Μ. Παπαδοπούλου, Δ. Κυριλλόπουλος, Ό. Ζύγουρα, Β. Ραφτοπούλου, Κ. Κουσούλης, Κ. Φιλοπούλου, Θ. Αραβάνης, Κ. Πισπιρίγκος, Αντ. Χλαμπέα, Μ. Πικραμένος, Τ. Κόμβου, Β. Αναγνωστοπούλου – Σαρρή, Σύμβουλοι, Β. Πλαπούτα, Ό. Παπαδοπούλου, Ιω. Σύμπλης, Πάρεδροι. Από τους ανωτέρω οι Σύμβουλοι Κ. Κουσούλης και Κ. Πισπιρίγκος, καθώς και ο Πάρεδρος Ιω. Σύμπλης μετέχουν ως αναπληρωματικά μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ. 2 του ν. 3719/2008. Γραμματέας η Μ. Παπασαράντη. 
 Για να δικάσει την από 4 Απριλίου 2012 αίτηση: 
 των: 1. Χαρίκλειας χήρας Νικολάου Θεοδωρίδη, 2. Μάρκου Θεοδωρίδη του Νικολάου και 3. Κωνσταντίνου Θεοδωρίδη του Νικολάου, κατοίκων Ηγουμενίτσας (Πάργας 28), οι οποίοι παρέστησαν με το δικηγόρο Ανδρέα Παπαπετρόπουλο, που τον διόρισαν με πληρεξούσιο, 
κατά του Δήμου Ηγουμενίτσας Ν. Θεσπρωτίας, ο οποίος παρέστη με το δικηγόρο Χρυσόστομο Χήτο – Κιάμο (Α.Μ. 18261), που τον διόρισε με απόφαση η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου, 
και κατά της παρεμβαίνουσας Αγγελικής Ζωιδάκη – Γεωργαντοπούλου, κατοίκου Παπάγου Αττικής (Μπλέσσα 29), η οποία παρέστη με το δικηγόρο Απόστολο Παπακωνσταντίνου, που τον διόρισε στο ακροατήριο. 





 Η πιο πάνω αίτηση εισάγεται στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της από 25 Ιουνίου 2012 πράξης της Επιτροπής του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν. 3900/2010. 
Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθούν: α) η υπ’ αριθμ. 49/2012 οικοδομική άδεια του Τμήματος Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Ηγουμενίτσας, β) η υπ’ αριθμ. 661/28.3.2012 πράξη της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του ίδιου πιο πάνω Δήμου και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως. 
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Συμβούλου Αικ. Σακελλαροπούλου. Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των αιτούντων, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τον πληρεξούσιο του καθ’ ου Δήμου και τον πληρεξούσιο της παρεμβαίνουσας, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της. 
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι 
 Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α 
 Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο 1. Επειδή, λόγω κωλύματος, κατά την έννοια του άρθρου 26 του ν. 3719/2008 (Α΄ 241), των Συμβούλων Νικολάου Ρόζου και Μαρίνας – Ελένης Κωνσταντινίδου, τακτικών μελών της σύνθεσης που εκδίκασε την υπόθεση, στη διάσκεψη έλαβαν μέρος αντ’ αυτών ως τακτικά μέλη, οι Σύμβουλοι Κωνσταντίνος Κουσούλης και Κωνσταντίνος Πισπιρίγκος, αναπληρωματικά μέχρι τώρα, μέλη της σύνθεσης. 
 2. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (υπ’ αριθ. 3280169 και 064664 σειράς Α΄ ειδικά έντυπα παραβόλου, 1578/21.12.12 έγγραφο του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων). 
 3. Επειδή, με την αίτηση αυτή, όπως συμπληρώθηκε με το από 15.5.2012 δικόγραφο προσθέτων λόγων, ζητείται, από τους αιτούντες, ιδιοκτήτες όμορης οικοδομής, η ακύρωση 1. της 49/27.3.2012 άδειας οικοδομής για την εκτέλεση εργασιών αποπεράτωσης αυθαίρετης κατασκευής, που χορηγήθηκε σύμφωνα με τις παρ. 17 και 18 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011, όπως η παρ. 17 αντικαταστάθηκε με την παρ. 10 του άρθρου 49 του ν. 4030/2011 (Α΄ 249), από το Τμήμα Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Ηγουμενίτσας στο Θεόδωρο και την Αμαλία Μούρτου και 2. της 661/28.3.2012 πράξης του Διευθυντή της Πολεοδομίας του Δήμου Ηγουμενίτσας για τη συνέχιση των οικοδομικών εργασιών στην ανωτέρω οικοδομή. 
 4. Επειδή, με τις διατάξεις του ως άνω άρθρου 1 του ν. 3900/2010 εισάγεται ο θεσμός της «δίκης-πιλότου» ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας σε θέματα που, ως εκ της φύσεώς τους, έχουν γενικότερο ενδιαφέρον και, ως εκ τούτου, αναμένεται να προκαλέσουν σημαντικό αριθμό διαφορών με τον κίνδυνο να εκδοθούν αντιφατικές αποφάσεις και να υπάρξει σημαντική καθυστέρηση για τους διαδίκους ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων. Στις περιπτώσεις αυτές παρέχεται η δυνατότητα στους διαδίκους και στα διοικητικά δικαστήρια να απευθύνονται απ’ ευθείας στο Συμβούλιο της Επικρατείας ώστε αυτό να επιλύει τα σχετικά ζητήματα, διασφαλίζοντας την ενότητα της νομολογίας και την ασφάλεια δικαίου (βλ. σχετική αιτιολογική έκθεση του νόμου). Ειδικότερα, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, εφ’ όσον αίτημα διαδίκου να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας ένδικο βοήθημα ή μέσο αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, για τον λόγο ότι τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος με συνέπειες για ευρύ κύκλο προσώπων, γίνει δεκτό από την προβλεπομένη από τις διατάξεις αυτές τριμελή Επιτροπή, η οποία αποφασίζει εκ των ενόντων βάσει των προβαλλομένων ισχυρισμών και των στοιχείων του φακέλου που διαθέτει, το Δικαστήριο αυτό εκδικάζει σε Ολομέλεια ή σε Τμήμα το ένδικο βοήθημα ή μέσο, εφαρμόζοντας ως προς την πληρεξουσιότητα τα οριζόμενα στις διατάξεις του άρθρου 27 του π.δ/τος 18/1989 «Κωδικοποίηση διατάξεων νόμου για το Συμβούλιο της Επικρατείας» (ΦΕΚ Α΄ και κατά τα λοιπά, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο του ενδίκου βοηθήματος ή μέσου, τις ισχύουσες για το ένδικο βοήθημα ή μέσο οικείες διατάξεις (ΣτΕ Ολομ. 601, 1971/2012). 
 5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, με την από 25.6.2012 πράξη της τριμελούς Επιτροπής του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, που δημοσιεύθηκε προσηκόντως σε δύο αθηναϊκές εφημερίδες, έγινε δεκτή η από 7.6.2012 αίτηση των αιτούντων να εισαχθεί προς εκδίκαση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας η από 4.4.2012 αίτηση ακυρώσεως 
κατά του Δήμου Ηγουμενίτσας, με την οποία, κατά τα αναφερόμενα στην ως άνω πράξη της Επιτροπής, τίθεται το γενικότερου ενδιαφέροντος ζήτημα της συνταγματικότητας των παραγράφων 17 και 18 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 (Α΄ 209), σε συνδυασμό με τις λοιπές ρυθμίσεις του άρθρου αυτού. 
 6. Επειδή, στην πιο πάνω διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, προβλέπεται ότι «… η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεσμεύει τους διαδίκους της ενώπιόν του δίκης, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι παρεμβάντες. Στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας μπορεί να παρέμβει κάθε διάδικος σε εκκρεμή δίκη, στην οποία τίθεται το ίδιο ως άνω ζήτημα και να προβάλει τους ισχυρισμούς του σχετικά με το ζήτημα αυτό. Για την εν λόγω παρέμβαση δεν καταλογίζεται δικαστική δαπάνη …». Εν προκειμένω, στην ανοιγείσα ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας δίκη, παρεμβαίνει παραδεκτώς, κατά το εν λόγω άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, για να υποστηρίξει την αντισυνταγματικότητα των ανωτέρω διατάξεων, η Αγγελική Ζωιδάκη – Γεωργαντοπούλου, η οποία προβάλλει και αποδεικνύει ότι είναι διάδικος σε εκκρεμή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Τριπόλεως δίκη, στην οποία τίθεται το αυτό νομικό ζήτημα. 7. Επειδή, το άρθρο 24 του Συντάγματος, όπως αναθεωρήθηκε με το Ψήφισμα της 6.4.2001 της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής, ορίζει ότι «1. … 2. Η χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας, η διαμόρφωση, η ανάπτυξη, η πολεοδόμηση και η επέκταση των πόλεων και των οικιστικών γενικά περιοχών υπάγεται στη ρυθμιστική αρμοδιότητα και τον έλεγχο του Κράτους, με σκοπό να εξυπηρετείται η λειτουργικότητα και η ανάπτυξη των οικισμών και να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης. Οι σχετικές τεχνικές επιλογές και σταθμίσεις γίνονται κατά τους κανόνες της επιστήμης…». Οι επόμενες παρ. 3 και 5 του ως άνω άρθρου ορίζουν τα εξής: «3. Για να αναγνωριστεί μια περιοχή ως οικιστική και για να ενεργοποιηθεί πολεοδομικά, οι ιδιοκτήτες που περιλαμβάνονται σε αυτή συμμετέχουν υποχρεωτικά, χωρίς αποζημίωση από τον οικείο φορέα, στη διάθεση των εκτάσεων που είναι απαραίτητ ες για να δημιουργηθούν δρόμοι, πλατείες και χώροι για κοινωφελείς γενικές χρήσεις και σκοπούς … 5. Οι διατάξεις των προηγουμένων παραγράφων εφαρμόζονται και στην αναμόρφωση των οικιστικών περιοχών που ήδη υπάρχουν …». Οι συνταγματικές αυτές διατάξεις, οι οποίες τέθηκαν για πρώτη φορά με το Σύνταγμα του 1975, απευθύνουν στο νομοθέτη, τυπικό ή κανονιστικό, την επιταγή να ρυθμίσει τη χωροταξική ανάπτυξη και πολεοδομική διαμόρφωση της χώρας με βάση ορθολογικό σχεδιασμό υπαγορευόμενο από πολεοδομικά κριτήρια, σύμφωνα με την ιδιομορφία, την φυσιογνωμία και τις ανάγκες κάθε περιοχής. Ουσιώδες στοιχείο του σχεδιασμού αυτού είναι ο καθορισμός ή η τροποποίηση των όρων δόμησης και των χρήσεων γης της πόλης. Κριτήρια για την χωροταξική αναδιάρθρωση και την πολεοδομική ανάπτυξη των πόλεων και των οικιστικών εν γένει περιοχών είναι η εξυπηρέτηση της λειτουργικότητας και της ανάπτυξης των οικισμών και η εξασφάλιση των καλύτερων δυνατών όρων διαβίωσης των κατοίκων (ΣτΕ 123/2007 Ολ., 1528/2003 Ολ.), δεν επιτρέπεται δε η χειροτέρευσή τους με οποιονδήποτε τρόπο, όπως με την επί το δυσμενέστερο μεταβολή της επιτρεπόμενης δόμησης και χρήσης, αν αυτή δεν επιβάλλεται από εξαιρετικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος προς εξυπηρέτηση προέχουσας σημασίας σκοπού, κατά την μετά από στάθμιση ουσιαστική εκτίμηση του νομοθέτη υποκείμενη σε δικαστικό έλεγχο, ούτε η νόθευση των πολεοδομικών κανόνων που έχουν θεσπιστεί με τα παραπάνω κριτήρια. Τούτων έπεται, ότι μέχρις ότου τεθούν για πρώτη φορά από το νομοθέτη, προς εκπλήρωση της ανωτέρω, το πρώτον επίσης τεθείσης, συνταγματικής επιταγής, οι βασικοί κανόνες πολεοδόμησης, είναι συνταγματικώς ανεκτή η πρόβλεψη της δυνατότητας εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών που έχουν ανεγερθεί πριν τη θέσπιση των κανόνων αυτών, οι οποίοι τίθενται εν γνώσει ακριβώς της ανωτέρω κατ’ εξαίρεση δυνατότητας, αλλά η σχετική ρύθμιση νοείται ως εξαιρετική και υπό όρους, ώστε αφενός να μην αποδυναμώνεται ουσιωδώς η αποτελεσματικότητα των θεσπιζόμενων κανόνων και, αφετέρου, να μην προκαλείται βλάβη σε φυσικά οικοσυστήματα, οικιστικά σύνολα και πολιτιστικά στοιχεία που χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας. Είναι όμως αντίθετες προς την ανωτέρω συνταγματική επιταγή διατάξεις, με τις οποίες επιτρέπεται η υπό τους αυτούς όρους εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών που ανεγείρονται μεταγενεστέρως, μετά δηλαδή τη θέσπιση των ανωτέρω πολεοδομικών κανόνων, και κατά παράβαση των διατάξεων που αφορούν τους όρους και περιορισμούς δόμησης ή τις χρήσεις γης. Και τούτο διότι η εξαίρεση αυτή από την κατεδάφιση συνεπάγεται τη νόθευση και τη συνεχή ανατροπή του σχεδιασμού, η ανατροπή δε αυτή, είτε αφορά τα κτίρια και τον τρόπο δόμησής τους είτε τη χρήση τους, έχει ως αποτέλεσμα την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης, πολλώ δε μάλλον αν οι προϋποθέσεις εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαίρετης κατασκευής ή διατήρησης μη επιτρεπομένης χρήσης, δεν συναρτώνται προς την πολεοδομική επιβάρυνση της περιοχής σε σχέση με την εξαιρούμενη από την κατεδάφιση κατασκευή, αλλά και με το σύνολο των νέων αυθαίρετων κατασκευών της συγκεκριμένης περιοχής (ΣτΕ Ολομ. 3921/2010, 3500/2009). 8. Επειδή, προ του Συντάγματος του 1975, το ν.δ. 8/1973 «περί Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού» (Α΄ 124), το οποίο καταργήθηκε, στη συνέχεια, εκτός από ορισμένες διατάξεις του, με το άρθρο 31 παρ. 1 του ν. 1577/1985 «Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός» (Α΄ 210), περιείχε στο άρθρο 118 παρ. 2, όπως η παράγραφος αυτή είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 1 παρ. 64 του ν.δ/τος 205/1974 (Α΄ 363), ορισμό της αυθαίρετης κατασκευής και στο άρθρο 119 παρ. 1 και 2, όπως η τελευταία αυτή παράγραφος είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 1 παρ. 65 του παραπάνω ν.δ/τος 205/1974, ρύθμιση των περιπτώσεων χαρακτηρισμού αυθαίρετων κατασκευών ως κατεδαφιστέων. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 124 παρ. 3 και 4 του ΓΟΚ του 1973 (αντίστοιχη η διάταξη του άρθρου 9 παρ. 8 του ν. 1512/1985, Α´ 4), ήταν δυνατόν να εγκρίνεται, ύστερα από σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων, με απόφαση των Υφυπουργών Περιφερειακών Διοικητών, η εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών, εφόσον επρόκειτο για μικρές παραβάσεις, των οποίων η καθαίρεση θα κατέληγε σε υπέρμετρη βλάβη του κτιρίου ή θα έθετε σε κίνδυνο τη φέρουσα κατασκευή αυτών ή θα έβλαπτε υπέρμετρα την αισθητική εμφάνιση του κτιρίου ή θα απαιτούσε υπέρμετρες για την αποκατάσταση της αισθητικής του δαπάνες και των οποίων η διατήρηση σε κάθε περίπτωση δεν θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια της κατασκευής ούτε θα απέβαινε υπέρμετρα σε βάρος της πόλης. Όπως κρίθηκε με την απόφαση 1876/1980 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις ως άνω διατάξεις του ΓΟΚ του 1973 αντιμετωπίζονταν, κατά τρόπο πάγιο και εξαντλητικό, οι περιπτώσεις αυθαίρετης υπέρβασης των ισχυόντων όρων και περιορισμών δόμησης και επιβαλλόταν, κατόπιν ειδικής διαδικασίας, η κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών, όταν αναφέρονταν σε ορισμένες παραβάσεις χάριν της αρμονικής και σύμμετρης πολεοδομικής ανάπτυξης των οικισμών. Προβλεπόταν δε και η εξαίρεση από την κατεδάφιση, όταν οι παραβάσεις της αυθαίρετης κατασκευής κρίνονταν από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, με βάση αυστηρώς πολεοδομικά και κτιριολογικά κριτήρια, ως άνευ σημασίας και δυσμενών επιπτώσεων για τη λειτουργικότητα, την πολεοδομική ισορροπία και εξέλιξη της περιοχής και, ως εκ τούτου, ως μη επηρεάζουσες σοβαρά τους όρους διαβίωσης των κατοίκων της. Κρίθηκε, εξάλλου, ότι το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος ανεχόταν, καταρχήν, την προβλεπόμενη από το ΓΟΚ του 1973, με τη συνδρομή των τιθέμενων σε αυτόν προϋποθέσεων και κριτηρίων, εξαίρεση από τον κανόνα της κατεδάφισης των κτισμάτων που οικοδομούνται, κατά παράβαση των καθορισθέντων από την Πολιτεία για την περιοχή όρων και περιορισμών δομήσεως, δεδομένου ότι η εξαίρεση αυτή ήταν δυνατή όταν οι αυθαίρετες κατασκευές οφείλονταν σε ασήμαντες από πολεοδομική άποψη παραβάσεις, οι οποίες, ως εκ του μεγέθους, της μορφής, και των επιπτώσεών τους, δεν ασκούσαν σοβαρή επιρροή στη λειτουργικότητα των οικισμών, δεν παρεμπόδιζαν την ομαλή ανάπτυξη αυτών, ούτε επιδρούσαν δυσμενώς στους όρους διαβίωσης. Ακολούθησε ο ν. 720/1977 (Α΄ 297), με το άρθρο 1 παρ. 1 του οποίου ορίστηκε ότι οι εντός και εκτός των εγκεκριμένων σχεδίων ή και εντός οικισμών προϋφιστάμενων του 1923 αυθαίρετες οικοδομές ή τμήματα αυτών, που ανεγέρθηκαν πριν από την δημοσίευση του ν. 651/1977, ο οποίος περιείχε διάταξη για τη δήλωση αυθαιρέτων, εξαιρούνται από την κατεδάφιση, έστω και αν αντίκεινται στις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις, εφόσον οι κύριοι ή συγκύριοι αυτών υποβάλλουν εμπροθέσμως στην αρμόδια υπηρεσία Πολεοδομίας τις προβλεπόμενες από την παρ. 2 του άρθρου 2 δηλώσεις και λοιπά στοιχεία και την εισφορά του άρθρου 2 του ίδιου νόμου. Στην παρ. 9 του άρθρου 2 του ως άνω νόμου, προβλεπόταν η δυνατότητα του Υπουργού Δημοσίων Έργων, ύστερα από γνώμη της αρμόδιας αρχιτεκτονικής επιτροπής, να κηρύξει απαράδεκτη την υποβληθείσα δήλωση και να αποκλείσει από την εξαίρεση από την κατεδάφιση περιπτώσεις αυθαίρετων κατασκευών σε επίκαιρα σημεία πόλεων και οικισμών σε όλη τη χώρα εφόσον οι κατασκευές αυτές προσβάλλουν αισθητώς την εμφάνιση της περιοχής ή ιδιάζουσας σημασίας στοιχείου αυτής ή αποβαίνουν υπέρμετρα σε βάρος της πόλης. Με την ίδια ως άνω 1876/1980 απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου (βλ. και Π.Ε. 585/1978) κρίθηκε ότι με τις προπαρατεθείσες διατάξεις του ν. 720/1977, θεσπίσθηκε παρέκκλιση από την πάγια ρύθμιση του θέματος της αντιμετώπισης των αυθαιρέτων κατασκευών που είχε εισαχθεί με το άρθρο 124 παρ. 3 του ΓΟΚ του 1973, καθώς, αντίθετα με τις τελευταίες αυτές διατάξεις, με το άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 720/1977, προβλεπόταν η εξαίρεση από την κατεδάφιση των μέχρι ορισμένη ημερομηνία σε όλη την επικράτεια ανεγερθεισών και υφιστάμενων αυθαίρετων κατασκευών, με την απλή δήλωση του ενδιαφερομένου, τελούσε δε σε εξάρτηση από μόνο το συμπτωματικό γεγονός της ύπαρξης της κατασκευής, που παραβίαζε τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης σε ορισμένη χρονική στιγμή. Αυτή η διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 720/1977, που εξαιρούσε αυτομάτως από την κατεδάφιση κάθε αυθαίρετη κατασκευή υφιστάμενη σε ορισμένη χρονική στιγμή, χωρίς να εξαρτά την εξαίρεση αυτή από το μέγεθος, το είδος ή τη σημασία της κατασκευής ή τις επιπτώσεις επί του περιβάλλοντος χώρου, με μόνη τη δήλωση του ενδιαφερομένου και χωρίς προηγούμενη κρίση της διοίκησης, που να διαμορφώνεται βάσει πολεοδομικών κριτηρίων, κρίθηκε αντίθετη στην παρ. 2 του άρθρου 24 του Συντάγματος και, ως εκ τούτου, ανίσχυρη, ενώ η παρεχομένη από το άρθρο 2 παρ. 9 του ν. 720/1977 δυνατότητα επανόδου στον κανόνα της κατεδάφισης, με την εκ των υστέρων επέμβαση της Διοίκησης, δεν αρκούσε για να καταστήσει τη διάταξη συνταγματικώς έγκυρη. 
 9. Επειδή, ακολούθως, προς εκπλήρωση της διατυπούμενης στο προαναφερόμενο άρθρο 24 παρ. 2 συνταγματικής επιταγής, εκδόθηκαν οι ν. 947/1979 «Περί οικιστικών περιοχών» (Α΄ 169) και 1337/1983 «Επέκταση των πολεοδομικών σχεδίων, οικιστική ανάπτυξη και σχετικές ρυθμίσεις» (Α΄ 33). Με τον τελευταίο αυτό νόμο ο πολεοδομικός σχεδιασμός τέθηκε σε νέα βάση και προβλέφθηκε ότι περιλαμβάνει δύο επίπεδα. Στο πρώτο επίπεδο συντάσσεται το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (Γ.Π.Σ.), που αποτελεί τη γενική πρόταση πολεοδομικής οργάνωσης και περιέχει γενικούς ορισμούς και κατευθύνσεις, βασικό δε στοιχείο αυτού αποτελεί ο καθορισμός χρήσεων γης, και σε δεύτερο επίπεδο εκπονείται η πολεοδομική μελέτη, που εναρμονίζεται με τις γενικές κατευθύνσεις του γενικού πολεοδομικού σχεδίου και εξειδικεύει τις προτάσεις και τα προγράμματά του. Παραλλήλως, ο ν. 1337/1983, στο πλαίσιο των αρχών και κανόνων πολεοδομικού σχεδιασμού τους οποίους θέσπισε, με τα άρθρα 15 έως 22 ρύθμισε θέματα σχετικά με την τύχη των αυθαίρετων κατασκευών, προέβη δε σε διαχωρισμό αυτών, ανάλογα με το χρόνο ανέγερσής τους, σε παλαιά αυθαίρετα, δηλαδή σε εκείνα που είχαν ανεγερθεί μέχρι 31.1.1983 και σε νέα αυθαίρετα, ανεγερθέντα ή ανεγειρόμενα μετά την 31.1.1983. Ειδικότερα, με την παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 1337/1983 ορίστηκε ότι «Αναστέλλεται η κατεδάφιση των αυθαιρέτων κτισμάτων που έχουν ανεγερθεί μέχρι 31.1.1983 και που βρίσκονται σε περιοχές εντός ή εκτός σχεδίου πόλης ή εντός οικισμών που υπάρχουν πριν από το έτος 1923, αν οι ιδιοκτήτες τους υποβάλλουν εμπρόθεσμα τις δηλώσεις που προβλέπονται από τις παρ. 4 και 5 του άρθρου αυτού» και, περαιτέρω, ότι «Η αναστολή ισχύει μέχρις ότου κριθεί η οριστική διατήρηση ή μη κάθε συγκεκριμένου αυθαιρέτου» (όπως το εδάφιο αυτό αντικαταστάθηκε αρχικώς με το άρθρο 8 παρ. 6 του ν. 1512/1985, Α΄ 4, και τελικώς με την παρ. 4 του άρθρου 2 του ν. 1772/1988, Α΄ 91). Επιπλέον δε ορίζεται ότι «Επίσης αναστέλλεται η κατεδάφιση των κτισμάτων που ανεγείρονται με άδεια που εκδόθηκε μετά από έλεγχο της αρμόδιας πολεοδομικής αρχής και που μεταγενέστερα ανακαλείται για οποιοδήποτε λόγο, εκτός αν η ανάκληση οφείλεται σε υποβληθέντα αναληθή στοιχεία ή σε ανακριβείς αποτυπώσεις της υπάρχουσας πραγματικής κατάστασης. Η αναστολή από την κατεδάφιση ισχύει μέχρις ότου κριθεί η οριστική διατήρηση ή όχι του κτίσματος, που γίνεται με απόφαση του νομάρχη, με σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος του νομού, το οποίο λαμβάνει υπόψη του και τις περιπτ. α, β και γ της παρ. 1 του άρθρου 16 του νόμου αυτού. Για τα αυθαίρετα αυτά έχουν εφαρμογή μόνον οι παρ. 2 και 3 του παρόντος άρθρου 15» (όπως τα ανωτέρω τρία εδάφια της παρ. 1 του άρθρου 15 αυτού προστέθηκαν με το άρθρο 8 παρ. 7 του ν. 1512/1985). Στις παρ. 2 και 3 του ίδιου άρθρου 15 ορίζεται ότι «2. Δεν υπάγονται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου και κατεδαφίζονται κατά τις ισχύουσες διατάξεις τα κτίσματα που βρίσκονται α) σε κοινόχρηστους χώρους της πόλης … β) μέσα στη ζώνη ασφαλείας των διεθνών, εθνικών, επαρχιακών και δημοτικών ή κοινοτικών οδών … γ) μέσα στον αιγιαλό και τη ζώνη παραλίας … δ) σε δημόσια κτήματα, ε) σε δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις, στ) σε αρχαιολογικούς χώρους και ζ) σε ρέματα. 3. Με απόφαση του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος είναι δυνατό να εξαιρεθούν από την εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου αυτού περιοχές ή κτίσματα για λόγους ασφαλείας ή που αποβαίνουν σε βάρος του πολιτιστικού ή φυσικού περιβάλλοντος ή, προκειμένου περί περιοχών σχεδίων πόλεων ή οικισμών προ του έτους 1923, που αποβαίνουν υπέρμετρα σε βάρος της πόλης ή του οικισμού, ή στοιχείου της πόλης ή του οικισμού που έχει ιδιάζουσα σημασία …». Περαιτέρω, στο άρθρο 16 του αυτού ν. 1337/1983 ορίζεται ότι: «1. Τα εκτός σχεδίου πόλεων … αυθαίρετα κτίσματα της παρ. 1 του άρθρου 15 που εντάσσονται σε πολεοδομικό σχέδιο και βρίσκονται σε δομήσιμους χώρους μπορεί να εξαιρούνται οριστικά της κατεδάφισης, έστω και αν αντιβαίνουν στους όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής εφ’ όσον ταυτόχρονα: α) δεν παραβλάπτουν υπέρμετρα την πόλη ή τον οικισμό ή στοιχείο αυτών που έχει ιδιάζουσα σημασία, με σημαντική υπέρβαση του συντελεστή δόμησης και των ακάλυπτων χώρων ή με αύξηση του ύψους, β) δεν παραβλάπτουν το άμεσο ή πλατύτερο περιβάλλον γενικά ή με την ειδική χρήση που έχουν και γ) δεν είναι επικίνδυνα από στατική άποψη … 2. Δεν περιλαμβάνονται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου και κατεδαφίζονται τα αυθαίρετα κτίσματα που αναφέρονται στην παρ. 2 του άρθρου 15. 3. Η απόφαση για την εξαίρεση από την κατεδάφιση εκδίδεται από το νομάρχη με σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας … 7. Οι παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου αυτού εφαρμόζονται ανάλογα και για τα αυθαίρετα κτίσματα της παρ. 1 του άρθρου 15 που βρίσκονται μέσα σε εγκεκριμένα σχέδια πόλεων: …» (όπως η παρ. 7 αναριθμήθηκε από 6 με την παρ. 8 του άρθρου 8 του ν. 1512/1985). Ως προς τα νέα δε αυθαίρετα στο άρθρο 17 προβλέπεται ότι «1. Τα αυθαίρετα κτίσματα ή κατασκευές εν γένει που ανεγείρονται μετά την 31.1.1983 εντός ή εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων … καθώς και όσα δεν εξαιρούνται σύμφωνα με το άρθρο 15 του νόμου αυτού κατεδαφίζονται υποχρεωτικά από τους κυρίους ή συγκυρίους τους, έστω και αν έχει αποπερατωθεί η κατασκευή ή αν το κτίσμα κατοικείται ή χρησιμοποιείται με οποιοδήποτε τρόπο. 2. …». Τέλος, με το άρθρο 22 του Γ.Ο.Κ. του 1985 (ν. 1577/1985, Α΄ 210), ορίστηκε ότι «1. Για την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας δόμησης εντός ή εκτός οικισμού απαιτείται οικοδομική άδεια της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας. Τέτοιες εργασίες είναι ιδίως … η ανέγερση, επισκευή, διαρρύθμιση … κτιρίων … 2. … 3. Κάθε κατασκευή που εκτελείται α) χωρίς την άδεια της παρ. 1 ή β) καθ’ υπέρβαση της άδειας ή γ) με βάση άδεια που ανακλήθηκε ή δ) κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων, είναι αυθαίρετη και υπάγεται στις σχετικές με τα αυθαίρετα διατάξεις του ν. 1337/1983 όπως ισχύουν. Αυθαίρετη κατά το προηγούμενο εδάφιο κατασκευή, η οποία όμως δεν παραβιάζει τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις ή αυτές που ίσχυαν κατά το χρόνο κατασκευής της, είναι δυνατόν να νομιμοποιηθεί ύστερα από έκδοση ή αναθεώρηση οικοδομικής αδείας. Μετά την έκδοση ή αναθεώρηση της παραπάνω οικοδομικής άδειας η κατασκευή παύει να είναι κατεδαφιστέα και επιβάλλονται μόνο τα πρόστιμα (όπως τα δύο τελευταία εδάφια αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 19 παρ. 3 του ν. 2831/2000) …». Όπως κρίθηκε με τις αποφάσεις 3500/2009 και 3921/2010 της Ολομελείας του Δικαστηρίου, από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγονται τα ακόλουθα: Ως προς τις παλαιές αυθαίρετες κατασκευές διατηρήθηκε ο σύμφωνος με τη συνταγματική επιταγή του άρθρου 24 παρ. 2 κανόνας της κατεδάφισης, με παράλληλη πρόβλεψη της δυνατότητας εξαίρεσής τους από την κατεδάφιση, η οποία, συνιστά, πάντως, απόκλιση από τον ανωτέρω κανόνα. Κατά συνέπεια, είναι στενώς ερμηνευτέες οι προαναφερόμενες διατάξεις, με τις οποίες επιτρέπεται η εξαίρεση εάν υποβληθεί προς τούτο σχετική δήλωση και ύστερα από κρίση της πολεοδομικής αρχής ότι για τη συγκεκριμένη κατασκευή πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις και δεν συντρέχουν τα αντικειμενικά και απόλυτα κωλύματα που προβλέπονται για την εξαίρεση στις διατάξεις αυτές. Ειδικότερα δε, για τις κατασκευές που βρίσκονται σε περιοχές εκτός σχεδίου πόλης, η κρίση για την οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση είναι επιτρεπτή μόνο εάν προηγηθεί ένταξη της περιοχής αυτής σε πολεοδομικό σχέδιο, διότι διαφορετικά το αποτέλεσμα θα ήταν η γενικευμένη νομιμοποίηση αυθαιρέτων που θα καθιστούσε αδύνατο ή λίαν δυσχερή τον ορθολογικό σχεδιασμό κατά τους ανωτέρω κανόνες. Ως προς τις νέες αυθαίρετες κατασκευές, επί των οποίων δεν εφαρμόζονται οι ανωτέρω διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 8 του ν. 1512/1985 και των οποίων η διατήρηση επίσης θα συνεπήγετο τη χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης με τη νόθευση του ήδη εγκεκριμένου πολεοδομικού σχεδίου ή θα επηρέαζε την εφαρμογή των αρχών πολεοδομικού σχεδιασμού κατά την εκπόνηση, βάσει των νέων κανόνων που τίθενται με τις διατάξεις αυτές, νέων σχεδίων για τα οποία κατά τα ανωτέρω μπορούν να ληφθούν υπόψη μόνον οι δυνάμενες επιτρεπτώς να εξαιρεθούν της κατεδάφισης υφιστάμενες παλαιές κατασκευές που παραβιάζουν τους όρους δόμησης και οι επιτρεπτώς δυνάμενες να διατηρηθούν χρήσεις, ισχύει, σύμφωνα με την αυτή συνταγματική επιταγή, ο κανόνας της κατεδάφισης χωρίς την προαναφερόμενη εξαίρεση. Ο κανόνας δε αυτός επαναλαμβάνεται και από τον εισαχθέντα μετά το Σύνταγμα του 1975 Γ.Ο.Κ. του 1985, ο οποίος μάλιστα επιβάλλει την κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών ακόμα και αν δεν παραβιάζουν τις πολεοδομικές διατάξεις, εκτός αν οι ενδιαφερόμενοι μεριμνήσουν για την έκδοση ή την αναθεώρηση των οικοδομικών αδειών, δυνάμει των οποίων θα έπρεπε να είχαν κατασκευαστεί τα σχετικά κτίσματα. 
 10. Επειδή, στη συνέχεια, με την παρ. 5 του άρθρου 8 του ν. 3044/2002 (Α΄ 197), προστέθηκε στο άρθρο 17 του ν. 1337/1983, το οποίο δεν επιτρέπει την εξαίρεση από την κατεδάφιση των νέων αυθαιρέτων κατασκευών, παρ. 14, με την οποία επετράπη η εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών εντός ή εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή οικισμών, καθώς και η κατ’ εξαίρεση διατήρηση ανεπίτρεπτων χρήσεων, που ανεγέρθηκαν ή εγκαταστάθηκαν μετά τις 31.1.1983, αλλά και θα ανεγείρονται ή θα εγκαθίστανται στο μέλλον, χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό, εφόσον έχουν ανεγερθεί ή εγκατασταθεί βάσει οικοδομικής άδειας, η οποία εκδόθηκε ύστερα από έλεγχο της πολεοδομικής αρχής και μεταγενέστερα ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε για λόγο που δεν σχετίζεται με την υποβολή ανακριβών στοιχείων για την έκδοσή της. Με τις μνημονευθείσες 3500/2009 και 3921/2010 αποφάσεις της Ολομέλειας του Δικαστηρίου κρίθηκε ότι η ως άνω διάταξη αντίκειται: α) στο άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος, για το λόγο ότι με τη ρύθμιση αυτή ανατρέπεται ή επηρεάζεται δυσμενώς ο πολεοδομικός σχεδιασμός, αποδυναμώνεται η εφαρμογή των όρων δόμησης και των περιορισμών χρήσης και επέρχεται επιδείνωση των όρων διαβίωσης, στην εξασφάλιση των οποίων αποβλέπει το πολεοδομικό σχέδιο, β) στις συνταγματικές αρχές του κράτους δικαίου (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και του σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος), εφόσον θεμελιώδης επιδίωξη του Κράτους δικαίου είναι η πραγμάτωση του Δικαίου στην Πολιτεία, που πρωτίστως επιτυγχάνεται με τη διαφύλαξη του κύρους του νόμου, και γ) στη συνταγματική αρχή της ισότητας, διότι θέτει σε μειονεκτική μοίρα τους νομοταγείς πολίτες που έχουν ιδιοκτησία στην ίδια περιοχή, έναντι εκείνων των οποίων οι ανεγερθείσες ή διαρρυθμισθείσες οικοδομές είναι αυθαίρετες λόγω παραβίασης των ισχυόντων όρων δομήσεως και χρήσεων γης, αλλά εν τούτοις εξαιρούνται από την κατεδάφιση. 11. Επειδή, με τις διατάξεις του ν. 4014/2011 «Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, ρύθμιση αυθαιρέτων σε συνάρτηση με δημιουργία περιβαλλοντικού ισοζυγίου και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Περιβάλλοντος» (Α΄ 209/21.9.2011) ρυθμίσθηκαν εκ νέου τα θέματα της αυθαίρετης δόμησης και ορίστηκαν τα ακόλουθα: Στο άρθρο 23 παρ. 1 έως 3, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 49 του ν. 4030/2011 (Α΄ 249) και ίσχυε κατά την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, προβλέπεται ότι «1. Από τη δημοσίευση του παρόντος απαγορεύεται και είναι απολύτως άκυρη η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο, στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης, όπως ειδικότερα ορίζεται στα άρθρα 5 παρ. 2 και 22 παρ. 3 του ν. 1577/1985 (Α΄ 210). Στην παραπάνω απαγόρευση εμπίπτει και η εισφορά ακινήτου σε εταιρεία. 2. Από τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εξαιρούνται τα ακίνητα, στα οποία έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές ή έχουν εγκατασταθεί αυθαίρετες χρήσεις: α) που υφίστανται προ του 1955 ή β) που έχουν εξαιρεθεί από την κατεδάφιση με το ν. 1337/1983 (Α΄ 33) ή γ) που έχουν νομιμοποιηθεί με τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 16 του ν. 1337/1983 ή της παρ. 3 του άρθρου 22 του ν. 1577/1985, της παρ. 8 και παρ. 10 του άρθρου 9 του ν. 1512/1985 (Α΄ 4) ή δ) των οποίων έχει ανασταλεί η κατεδάφιση, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15, 16, 17, 20 και 21 του ν. 1337/1983 (Α΄ 33), όπως ισχύουν, χωρίς όμως να έχει απορριφθεί με απόφαση του αρμοδίου κατά περίπτωση οργάνου η αίτηση για την εξαίρεση από την κατεδάφιση ή ε) για τις οποίες έχει περατωθεί η διαδικασία διατήρησης κατά τις διατάξεις του ν. 3775/2009 (Α΄ 122) ή του ν. 3843/2010 (Α΄ 62) και για το χρονικό διάστημα που προβλέπεται σε αυτές ή στ) για τις οποίες έχει περατωθεί η διαδικασία καταβολής του ενιαίου ειδικού προστίμου, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 6 του επόμενου άρθρου και για το χρονικό διάστημα που προβλέπεται στον παρόντα νόμο. 3. Δεν υπάγεται στις εξαιρέσεις της περίπτωσης στ΄ της προηγούμενης παραγράφου η μεταβίβαση αυτοτελούς ιδιοκτησίας ή σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη χρήση, άλλη από τις αναφερόμενες στην παράγραφο 2 και εφόσον: α) η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση βρίσκεται: αα) σε εγκεκριμένο κοινόχρηστο χώρο της πόλης, ββ) στη ζώνη ασφαλείας των διεθνών, εθνικών, επαρχιακών ή δημοτικών ή κοινοτικών οδών κατά τη νομοθεσία περί μέτρων για την ασφάλεια της υπεραστικής συγκοινωνίας που ίσχυαν κατά την εκτέλεση ή εγκατάστασή τους, γγ) σε δημόσιο κτήμα, δδ) σε δάσος, σε δασική ή αναδασωτέα έκταση, στον αιγιαλό ή τη ζώνη παραλίας, εε) σε αρχαιολογικό χώρο, ιστορικό τόπο, ιστορικό διατηρητέο οικισμό και περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, εφόσον απαγορευόταν η δόμηση κατά το χρόνο εκτέλεσης της αυθαίρετης κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης, στστ) σε παραδοσιακό οικισμό με την επιφύλαξη της παρ. 24 του άρθρου 24 και σε οικιστικό σύνολο που έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, ζζ) σε ρέμα, κρίσιμη παράκτια ζώνη, κατά την έννοια των άρθρων 2 περίπτωση 10 και 20 παρ. 8α του ν. 3937/2011 (Α΄ 60), ή προστατευόμενη περιοχή του άρθρου 19 του ν. 1650/1986, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 5 του ν. 3937/2011, εφόσον απαγορευόταν η δόμηση κατά το χρόνο εκτέλεσης της αυθαίρετης κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης, β) η αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης έχει εκτελεστεί ή εγκατασταθεί σε κηρυγμένο διατηρητέο κτίριο ή κτίριο που είναι αρχαίο ή κηρυγμένο νεότερο μνημείο, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3028/2002 (Α΄ 153) ή γ) η αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης έχει εκτελεστεί ή εγκατασταθεί σε κτίσμα, ευρισκόμενο εκτός σχεδίου πόλεως ή εκτός ορίων οικισμού το ανώτατο ύψος του οποίου βρίσκεται λιγότερο από είκοσι μέτρα κάτω από το ύψος της κορυφογραμμής (υδατοκρίτης) ή δ) η αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης που έχει εκτελεστεί ή εγκατασταθεί στο εντός του εύρους του εξώστη τμήμα πάνω από κοινόχρηστο χώρο της πόλης». Περαιτέρω, στην παρ. 1 του άρθρου 24 του ίδιου νόμου όπως το άρθρο αυτό ίσχυε αρχικώς, πριν τροποποιηθεί με το ανωτέρω άρθρο 49 του ν. 4030/2011 και με το άρθρο 7 παρ. 2 του ν. 4051/2012 (Α΄ 40), ορίστηκε ότι «1. α. Αναστέλλεται για τριάντα (30) χρόνια η επιβολή κυρώσεων μετά την καταβολή ενιαίου ειδικού προστίμου, το ύψος και η διαδικασία καταβολής του οποίου καθορίζεται στο παρόν άρθρο, ανάλογα με την κατηγορία παράβασης, για κτίρια των οποίων έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός και χρήσεων, που έχουν εγκατασταθεί, μέχρι την ημερομηνία κατάθεσης του παρόντος στη Βουλή, 28.7.2011, και έχουν ανεγερθεί καθ’ υπέρβαση είτε της οικοδομικής άδειας είτε των όρων ή περιορισμών δόμησης του ακινήτου, είτε χωρίς οικοδομική άδεια, εφόσον η χρήση τους δεν απαγορεύεται από τις πολεοδομικές διατάξεις για τις χρήσεις γης που ισχύουν στην περιοχή του ακινήτου ή δεν απαγορευόταν κατά το χρόνο έκδοσης της οικοδομικής άδειας ή κατά το χρόνο κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης και εφόσον το ακίνητο, η αυθαίρετη κατασκευή ή η αυθαίρετη α λλαγή χρήσης δεν εμπίπτουν στις περιπτώσεις της παραγράφου 3 του προηγούμενου άρθρου. β. Εντός προθεσμίας δέκα (10) ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος πρέπει να ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός με την έγκριση ή αναθεώρηση ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ ή άλλου τύπου σχεδιασμό και την αναθεώρηση των εγκεκριμένων σχεδίων πόλης, όπου απαιτείται, σε όλους τους δήμους στους οποίους δηλώνονται αυθαίρετες κατασκευές και χρήσεις κατά τις διατάξεις του παρόντος. Με τα παραπάνω σχέδια καθορίζονται στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές οι ζώνες, όπου επιτρέπεται η δόμηση. γ. …», στη δε παρ. 2 του ίδιου άρθρου 24, όπως ίσχυε κατά την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, ορίστηκαν, όσον αφορά τα απαιτούμενα για τη ρύθμιση της αυθαίρετης κατασκευής ή της αυθαίρετης αλλαγής χρήσης δικαιολογητικά, καθώς και τη διαδικασία υποβολής τους, τα εξής: «Ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης ή συνιδιοκτήτης του ακινήτου, στο οποίο έχει εκτελεστεί η αυθαίρετη κατασκευή ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη χρήση ή ο νομίμως εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος, υποβάλλει στην αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία φάκελο, στον οποίο περιλαμβάνονται τα εξής: α. Αίτηση. β. Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986, στην οποία περιλαμβάνονται … ο αριθμός και το έτος της οικοδομικής αδείας όπου υπάρχει, το εμβαδόν και η χρήση της κατασκευής… η ημερομηνία ολοκλήρωσης της κατασκευής ή εγκατάστασης της χρήσης… . Η υπεύθυνη δήλωση θα συνοδεύεται από δημόσια έγγραφα ή αεροφωτογραφίες, από τα οποία θα αποδεικνύεται ο χρόνος ολοκλήρωσης της κατασκευής ή εγκατάστασης της χρήσης. Στην περίπτωση κτιρίων που δεν έχουν χρήση κατοικίας… γ. Παράβολο / αποδεικτικό είσπραξης υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου ύψους 500 ευρώ για αυθαίρετη κατασκευή/χρήση μέχρι 50 τ.μ. … και 6.000 ευρώ για κτίριο/χρήση μεγαλύτερη των 2.000 τ.μ. επί ποινή απαραδέκτου, για κάθε αυτοτελή ιδιοκτησία, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν επιστρέφεται, αλλά συμψηφίζεται με το ειδικό πρόστιμο που προβλέπεται στο παρόν άρθρο. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζεται η διαδικασία είσπραξης των ανωτέρω ποσών και η δυνατότητα κατάθεσής τους σε συμβεβλημένες τράπεζες. δ) Έντυπο υπολογισμού του ειδικού προστίμου της δηλούμενης κατασκευής, όπως ορίζεται στην παράγραφο 6 … 3. Η υποβολή των παραπάνω α΄, γ΄ και δ΄ δικαιολογητικών γίνεται είτε απευθείας είτε με συστημένη επιστολή στην αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία ή στο ΚΕΠ του Δήμου από 1.10.2011 μέχρι 30. Click here to view the είδηση

Συνταγματικό, νόμιμο και σύμφωνο με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) έκρινε το «κούρεμα» (PSI) των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου, που έγινε τον Μάρτιο του 2012, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις υπ' αριθμ' 1116 και 1117/2014 αποφάσεις της. Η Ολομέλεια του ΣτΕ απέρριψε κατά πλειοψηφία (31 υπέρ και 7 ή 8 κατά, ανάλογα με το νομικό ζήτημα που τέθηκε προς ψηφοφορία) όλους τους ισχυρισμούς των περίπου 7.000 ομολογιούχων (φυσικά πρόσωπα, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο, Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, ΕΔΟΕΑΠ, φαρμακευτικές εταιρείες, ΤΕΙ Καβάλας, κ.λπ.) οι οποίοι υποστήριζαν ότι με το PSI είχαν απώλεια κεφαλαίου 53,5%. Η Ολομέλεια αναφέρει ότι ο νόμος 4050/2012 για τη διαδικασία «αντικατάστασης των τίτλων εκδόσεως ή εγγυήσεως του ελληνικού Δημοσίου με νέους τίτλους» προβλέφθηκε για λογούς δημοσίου συμφέροντος και με αυτήν την αντικατάσταση μειώθηκε το δημόσιο χρέος, ενώ ο εν λόγω νόμος δεν θεσπίστηκε «κατά τρόπο αυθαίρετο από το νομοθέτη, αλλά σύμφωνα με τα διεθνή συναλλακτικά ήθη, όπως αυτά εξελίσσονται». Οι σύμβουλοι Επικρατείας δεν παραλείπουν να αναφέρουν ότι η περιουσιακή απώλεια των ομολογιούχων ήταν «ιδιαιτέρως σοβαρή» αλλά «δεν προκύπτει ότι ήταν απρόσφορη ή μη αναγκαία ή υπέρμετρη» έτσι ώστε «να κριθεί απαγορευμένη» από τα άρθρα 17 και 25 του Συντάγματος και την ΕΣΔΑ. Σύμφωνα με τους δικαστές, η πράξη υπουργικού συμβουλίου 5/2012, με την οποία καθορίστηκαν οι όροι ανταλλαγής των ομολόγων, εκδόθηκε καθώς διαπιστώθηκε η επιτακτική και άμεση ανάγκη μείωσης του δημοσίου χρέους και επαναφορά του σε πορεία βιωσιμότητας. Δηλαδή, για την αποφυγή της στάσης των πληρωμών (γι' αυτό το θέμα μειοψήφησαν οκτώ δικαστές). Επίσης, κρίθηκε ότι το κούρεμα των ομολόγων δεν προσκρούει στο άρθρο 25 παράγραφος 1 του Συντάγματος, που κατοχυρώνει την αρχή του κράτους δικαίου, στην έννοια του οποίου περιλαμβάνεται η ασφάλεια του δικαίου στις οικονομικές συναλλαγές, ούτε στο άρθρο 5 του Συνταγματικού Χάρτη που κατοχυρώνει το δικαίωμα των πολιτών να συμμετέχουν ελεύθερα στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας. Ακόμη, δεν προσκρούει στη συνταγματική αρχή της ισότητας (άρθρο 4), γιατί ήταν γενική η ρύθμιση που έγινε, όπως αναφέρει η Ολομέλεια του ΣτΕ, αλλά ούτε στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ, ούτε στο άρθρο 17 του Συντάγματος που προστατεύουν την περιουσία. Στις δικαστικές αποφάσεις υπογραμμίζεται ότι από τα στοιχεία που είχαν στα χέρια τους προκύπτει πως «η αγοραία αξία των νέων τίτλων των ομολογιούχων, αν και υπολείπεται της ονομαστικής αξίας τους, έχει τάση σαφώς ανοδική» και ότι εάν οι προσφεύγοντες στο ΣτΕ «παρά την ανοδική αυτή τάση, αποφάσισαν να ρευστοποιήσουν τους νέους τίτλους στις 8.2.2013 θα αποκόμιζαν το 29,246% της ονομαστικής αξίας των ακυρωθέντων τίτλων και όχι το 21,3%, όπως ισχυρίζονται». Στο ΣτΕ είχαν προσφύγει χιλιάδες ομολογιούχοι (φυσικά πρόσωπα, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο, Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, ΕΔΟΕΑΠ, φαρμακευτικές εταιρείες, ΤΕΙ Καβάλας, κ.λπ.) και στρέφονταν κατά των πράξεων του υπουργικού συμβουλίου (5 και 10/2012), των αποφάσεων του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, με τις οποίες υλοποιήθηκε το PSI. Πηγή: http://news.in.gr/ec...?aid=1231305371 Click here to view the είδηση

Το ΣτΕ απέρριψε όλα τα επιχειρήματα των αυθαιρετούχων που έχουν εντοπιστεί στον αιγιαλό της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου και τώρα τον λόγο έχουν οι μπουλντόζες για να ξεκινήσει η κατεδάφιση. Ωστόσο, μέχρι να δοθεί το «πράσινο φως» και να πιάσουν δουλειά οι μπουλντόζες θα περάσει καιρός, αφού για να απομακρυνθούν οι περισσότεροι από 900 καταπατητές δημοσίων κτημάτων θα χρειαστεί να περάσουν αρκετά χρόνια. Οπως γράφει και η «Καθημερινή», η υπόθεση των αυθαιρέτων στις όχθες της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου είναι παλαιά. Η συστηματική καταπάτηση τμημάτων των προστατευόμενων περιοχών Λούρου, Διονίου Ρεμπακίων Αιτωλικού και της νήσου Τουρλίδας για την ανέγερση κατοικιών ξεκίνησε από τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Η τοπική ιδιαιτερότητα της αυθαιρεσίας είναι ότι τα παράνομα κτίσματα ακολουθούν ορισμένα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά των «πελάδων», δηλαδή των παραδοσιακών πασσαλόπηκτων κατοικιών που κάποτε χρησιμοποιούσαν οι αλιείς της περιοχής, προσπαθώντας να καλύψουν την παρανομία. Τις ευθύνες της πολιτείας και των εμπλεκομένων φορέων αποκάλυψε το 2009 και έκθεση του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, που οδήγησε στην απομάκρυνση τοπικών στελεχών της διοίκησης. Πηγή: http://www.thebest.g...iewStory/296629 Click here to view the είδηση

Τον δρόμο του εξαναγκασμού της κρατικής μηχανής να κατεδαφίσει αυθαίρετα σε ευαίσθητες περιοχές, όπως είναι οι δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, ο αιγιαλός κ.λπ., δείχνει το Συμβούλιο της Επικρατείας. Σε περίπτωση που οι αρχές κάνουν "τα στραβά μάτια", ο πολίτης θα μπορεί να καταφύγει στη Δικαιοσύνη, καταγγέλλοντας την παράλειψη της οφειλόμενης ενέργειας. Το ανώτατο δικαστήριο έκρινε, σύμφωνα με το ethnos.gr, ότι η άρνηση και η μακρόχρονη αδράνεια των αρμόδιων κρατικών αρχών να προχωρήσουν στην κατεδάφιση αυθαίρετου κτίσματος σε δάσος-δημόσιο ή ιδιωτικό-αποτελεί παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας. Επομένως το δικαστήριο, εκδίδοντας ακυρωτική απόφαση σε βάρος του κρατικού οργάνου που αδρανεί να κατεδαφίσει το αυθαίρετο, ουσιαστικά το πιέζει και το εξαναγκάζει να προχωρήσει στο "γκρέμισμα". Πηγή: http://www.buildnet....211&artid=12310 Click here to view the είδηση

«Διαγράφει» τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί στους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων σε δασικές εκτάσεις τα οποία πρόκειται να κατεδαφιστούν το Συμβούλιο της Επικρατείας. Με απόφαση του Ε' Τμήματος του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, διαγράφονται όλα τα πρόστιμα, ανεξαρτήτως ύψους τα οποία έχουν υποχρεωθεί να καταβάλλουν οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων κτισμάτων σε δασική ή αναδασωτέα έκταση, εφόσον οικειοθελώς τα παραδώσουν για κατεδάφιση. Σύμφωνα με την απόφαση, «αίρονται οι δυσμενείς για τους πολίτες συνέπειες» εάν παραδοθούν τα αυθαίρετα κτίσματα οικειοθελώς για κατεδάφιση. Αφορμή ήταν η προσφυγή ιδιοκτήτη αυθαιρέτου ο οποίος στράφηκε κατά του δασάρχη Λαυρίου για το πρόστιμο ύψους 39.095 ευρώ που του είχε επιβληθεί το 1998. Το πρόστιμο αφορούσε τη διατήρηση του αυθαιρέτου κτίσματος επί 1.691 ημέρες, αφού από το 1996 είχε απορριφθεί από το Διοικητικό Πρωτοδικείο η προσφυγή του κατά της πράξης κατεδάφισης του αυθαιρέτου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η κατεδάφιση αφορά: α) τμήμα κατοικίας 9,8 τετραγωνικών μέτρων , β) μάντρα από μπετόν μήκους 45 μέτρων και γ)περίφραξη από συρματόπλεγμα μήκους 10 μέτρων, τα οποία κατασκευάστηκαν αυθαίρετα τον Μάρτιο του 1993 σε δημόσια δασική έκταση εμβαδού 276 τ.μ. στη θέση «Καμίνη-Κακή θάλασσα» του Δήμου Κερατέας Αττικής που έχει πλέον κηρυχθεί αναδασωτέα. Πηγή: http://tro-ma-ktiko....-post_9622.html

Πηγη: capital.gr Δεν ξερω αν εχει αναρτηθει απο κανεναν άλλο, αλλα προσωπικα το βρισκω πολυ σοβαρό θέμα. Θυμαμαι που εχουμε ξανακανει αυτη τη συζήτηση εδω και ειχα ακριβως αυτη την απορια: πως συνενωνεις 2 μη αρτια (μετα την εφαρμογη του διαταγματος ρυμοτομιας στην περιοχη), προκύπτει μη αρτιο και ειναι ολα ΟΚ? Μου λεγανε "βελτιωση αρτιότητας". Αλλα βεβαια, σε αυτη τη χωρα, μια ετσι, μια αλλιως, δεν ξερουμε τι να πουμε...

ΣτΕ: Συζητήθηκε στην Ολομέλεια η τακτοποίηση των αυθαιρέτων Δικηγόροι του Δημοσίου ανέπτυξαν τις θέσεις τους - Αναμένεται η απόφαση Στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) συζητήθηκε η τακτοποίηση των αυθαιρέτων νέας γενιάς για 30 χρόνια, καθώς και η συνταγματικότητα ή μη του νόμου για την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, τη ρύθμιση αυθαιρέτων («Πράσινο Ταμείο»), κ.λπ. Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έχουν προσφύγει κάτοικοι του Αμαρουσίου Αττικής και άλλων περιοχών επικαλούμενοι, μεταξύ των άλλων, ότι θίγονται με τον Ν.4014/2011, που προβλέπει τη διαδικασία νομιμοποίησης των αυθαιρέτων και την επιβολή ειδικού προστίμου υπέρ του «Πράσινου Ταμείου». Ειδικότερα, οι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι ο επίμαχος νόμος παραβιάζει το άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος, τις συνταγματικές αρχές της ανάπτυξης του οικιστικού περιβάλλοντος βάσει επιστημονικού σχεδιασμού, τη συνταγματική αρχή της ισότητας, την αρχή της διάκρισης των εξουσιών, κ.λπ. Οι δικηγόροι τόσο του Δημοσίου όσο και των κατοίκων που προσέφυγαν στο δικαστήριο ανέπτυξαν τις αντίθετες θέσεις. Πάντως, σημειώνεται ότι η μέχρι τώρα νομολογία (παλαιότερες αποφάσεις) του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι κατά των αυθαιρέτων και ειδικά της νέας γενιάς. Η Ολομέλεια του ΣτΕ επιφυλάχθηκε να εκδώσει τις αποφάσεις της. Πηγή: Το Βήμα - http://www.tovima.gr/society/article/?aid=498599&wordsinarticle=%CE%A3%CF%85%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5%3b%CF%83%CF%84%CE%BF%3b%CE%A3%CF%84%CE%95 Click here to view the είδηση

Συνεχίζονται απρόσκοπτα οι εργασίες ανάπλασης στη Νέα Παραλία, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση αναστολής των 200 κατοίκων της περιοχής. Απορρίφθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η αίτηση για αναστολή των εργασιών στη Νέα Παραλία που υπέβαλαν κάτοικοι της περιοχής, σύμφωνα με πληροφορίες της Voria.gr. Έτσι, οι εργασίες ανάπλασης στη Νέα Παραλία θα συνεχιστούν απρόσκοπτα, με τον δήμο Θεσσαλονίκης να εκτιμά ότι το έργο θα ολοκληρωθεί εντός του προβλεπόμενου χρονοδιαγράμματος, που λήγει τον ερχόμενο Νοέμβριο. Υπενθυμίζεται ότι περίπου 200 κάτοικοι της Μ. Αλεξάνδρου, διαμαρτυρόμενοι για τον τεχνητό «λόφο» στον «Κήπο του Απογευματινού Ήλιου», που δημιουργείται στο πλαίσιο της ανάπλασης της Νέας Παραλίας, έχουν προσφύγει στο ΣτΕ, ζητώντας την ακύρωση του έργου. Οι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι το έργο δεν έχει λάβει άδεια περιβαλλοντικών όρων ούτε τις απαιτούμενες οικοδομικές άδειες για διάφορα κτίσματα που έχουν ανεγερθεί στο υπό διαμόρφωση σημείο της Νέας Παραλίας. Οι αιτιάσεις τους, όμως, δεν έγιναν σε πρώτη φάση δεκτές από το ΣτΕ, το οποίο βέβαια θα αποφασίσει αμετάκλητα τον Νοέμβριο επί της αίτησης ακύρωσης. Πηγή: http://ypodomes.com/... Click here to view the είδηση

Μπλοκάρει το Συμβούλιο της Επικρατείας την επένδυση στην Κασσιώπη στην Κέρκυρα αφού για λόγους εθνικής ασφάλειας που ανάγονται στην διασφάλιση της ανεξαρτησίας της χώρας μας, έκρινε παράνομο το σχετικό σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος. Με το διάταγμα αποφασιζόταν η κατάργηση του ναυτικού οχυρού στην περιοχή της Κασσιώπης και επανακαθορίζονταν τα όρια του οχυρού σε νέα θέση. Η έκταση όμως έχει ήδη μεταβιβαστεί στο ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου), το οποίο με τη σειρά του το παραχώρησε για εκμετάλλευση στην εταιρεία NCH Capital. Το Δικαστήριο, παγώνοντας ουσιαστικά την επένδυση, κρίνει αντίθετα από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου του υπουργείου Εθνικής Αμυνας που είχε αποφανθεί υπέρ της μεταφοράς του σε νέα θέση, χωρίς (κατά τους δικαστές) να γνωρίζει που ακριβώς είναι η νέα θέση, καθότι θα την προσδιόριζε το ΤΑΙΠΕΔ. Το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ, με την υπ αριθμ. 52/2013 γνωμοδότησή τους αναφέρεται στο σχέδιο τουριστικής αξιοποίησης της Κασσιώπης (489 στρέμματα) που εντάσσεται στη δέσμευση της χώρας στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα να «πραγματοποιήσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δις ευρώ. Στο πλαίσιο αυτό υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 2012 "μνημόνιο" μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ, και του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ) στο οποίο πέραν της μετάθεσης αποφασίζεται το ΤΑΙΠΕΔ να καλύψει το κόστος κατασκευής των εγκαταστάσεων του νέου οχυρού και μετεγκατάστασης του υφιστάμενου οχυρού. Το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο συναίνεσε αλλά οι δικαστές επισημαίνουν ότι δεν γνώριζε τις συντεταγμένες , αφού σύμφωνα με τη γνωμοδότησή τους στην απόφαση αναφέρεται ότι "το ΑΝΣ, αφού έλαβε υπόψη σχέδιο μνημονίου συνεργασίας μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και του ΓΕΝ και σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, στα οποία προβλέπεται μόνο η έκταση της νέας θέσεως του ναυτικού οχυρού (7,2 στρέμματα) και το γεγονός ότι η ακριβής νέα θέση (συντεταγμένες) του νέου ναυτικού οχυρού αναμένεται να καθοριστεί από το ΤΑΙΠΕΔ, πριν από τη θεσμοθέτηση του ΠΔ". Πηγή: www.buildnet.gr Click here to view the είδηση

Έτσι, για να γουστάρουμε: «Bόμβα» του ΣτΕ τινάζει στον αέρα την τακτοποίηση αυθαιρέτων http://news.in.gr/gr...?aid=1231246813

Ανυπέρβλητα «εμπόδια» στη δόμηση σε εκτός σχεδίου περιοχές όπου υπάρχει άναρχη οικιστική ανάπτυξη και αυθαίρετα, βάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας, επιμένοντας στη θέση ότι οι αυθαίρετες κατασκευές που ανεγέρθηκαν μετά τις 31-1-83 εκτός οικιστικών περιοχών είναι καταδαφιστέες. Σύμφωνα με το ΣτΕ, σε μία τέτοια περιοχή (όπου αναπτύχθηκε και «νέα γενιά αυθαιρέτων, δεν μπορεί να θεμελιωθεί δικαίωμα για τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες να κτίσουν και αυτοί, επειδή το κράτος για μεγάλο χρονικό διάστημα έδειξε ανοχή στην άναρχη οικοδομική δραστηριότητα ούτε επειδή υπάρχουν τέτοιες περιοχές που εξυπηρετήθηκαν από οδικό δίκτυο και δίκτυα φωτισμού, ύδρευσης κ.λπ. Η μακρόχρονη κρατική αδράνεια δεν μπορεί να στηρίξει την προσδοκία ότι μια τέτοια περιοχή θα μετεξελιχθεί νόμιμα σε οικιστική. Το κράτος -κατά το ΣτΕ- μπορεί νόμιμα να παρέμβει σε αυτές τις περιπτώσεις περιορίζοντας σημαντικά τη δόμηση, γιατί η μακρόχρονη ανοχή του δεν σημαίνει ότι υπάρχει υποχρέωση να διατηρηθεί η πραγματική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί αλλά ούτε ότι επιβάλλεται να διαιωνιστούν τυχόν ευνοϊκές ρυθμίσεις για εκτός σχεδίου ακίνητα. Αξιώσεις Από την άλλη, το δικαστήριο κρίνει ότι θα μπορούσαν οι ιδιοκτήτες να αξιώσουν αποζημίωση σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις όπου στερούνται ουσιωδώς τη χρήση της ιδιοκτησίας τους (σε σχέση με τον προορισμό της), εφόσον αποδείξουν με αγωγή στα δικαστήρια ότι το βάρος του περιορισμού που τους επιβάλλεται ξεπερνά το εύλογο όριο ανοχής και αλληλεγγύης, που δέχεται το Σύνταγμα. Παράλληλα το ΣτΕ επιμένει ότι για τα αυθαίρετα που κτίστηκαν πριν από τις 31-1-83, η κρίση για οριστική εξαίρεσή τους, από την κατεδάφιση θα ήταν επιτρεπτή μόνο εάν είχε προηγηθεί ένταξη της περιοχής όπου βρίσκονται σε πολεοδομικό σχέδιο και είχε επομένως καταστεί οικιστική, γιατί διαφορετικά το αποτέλεσμα θα ήταν η γενικευμένη νομιμοποίηση αυθαιρέτων, που θα καθιστούσε πολύ δυσχερή ή και αδύνατο τον πολεοδομικό σχεδιασμό. Στη συγκεκριμένη υπόθεση κρίθηκε σύμφωνο με το Σύνταγμα, Προεδρικό Διάταγμα για την περιοχή των Μεσογείων, κατά το σκέλος που πρόβλεψε τη ένταξη τμήματος της Ραφήνας σε ζώνη πρασίνου («μπλοκάροντας» έτσι τη δόμηση) με στόχο να διατηρηθούν άθικτα τα σημεία σε δασικές περιοχές γύρω από την οικιστική ζώνη και να αποτραπεί η περαιτέρω υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Ιδιοκτήτες ακινήτων προσέφυγαν στη δικαιοσύνη υποστηρίζοντας ότι τέθηκαν υπέρμετροι περιορισμοί στην ιδιοκτησία τους που παραβιάζουν τις συνταγματικές διατάξεις που προστατεύουν την ιδιοκτησία, την ισότητα, την αναλογικότητα καθώς και το 1ο πρόσθετο πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) για την κατοχύρωση περιουσιακών δικαιωμάτων. Μεταξύ άλλων υποστήριξαν ότι η επίμαχη ιδιωτική έκταση έχει αποκτήσει οικιστικό χαρακτήρα με ανάπτυξη κατοικιών και δίκτυα ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κ.λπ. και οι περιορισμοί δόμησης παραβιάζουν τη δικαιολογημένη προσδοκία τους για μελλοντική ένταξη της περιοχής στο σχέδιο πόλης, αφού το κράτος (με πράξεις και παραλείψεις) επέτρεψε ή ανέχθηκε για πολλά χρόνια τη δημιουργία οικισμού. Ενταξη Το ΣτΕ δέχθηκε, όμως, ότι η εκτεταμένη οικοδομική δραστηριότητα μιας περιοχής εκτός σχεδίου, δεν συνεπάγεται υποχρέωση του κράτους για διατήρηση της δημιουργηθείσας πραγματικής κατάστασης ούτε για ένταξή της στο σχέδιο πόλης, έστω και αν η οικιστική ανάπτυξη έγινε ανεκτή για μακρό χρονικό διάστημα. Ούτε όμως επιβάλλεται για το κράτος η διαιώνιση ευνοϊκών ρυθμίσεων ούτε η ιδατήρηση και νομιμοποίηση αυθαίρετων οικιστικών συνόλων, ιδίως όταν η ένταξή τους στο σχέδιο δεν εναρμονίζεται με τον ευρύτερο χωροταξικό σχεδιασμό Πηγή Εφημερίδα Ημερησία: http://www.imerisia....pubid=113054838 Click here to view the είδηση

Το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την υπ΄ αριθμ. 387/2014 απόφασή του σταμάτησε τα έργα κατασκευής τριών ξενοδοχείων, κ.λπ., πέντε αστέρων, 950 κλινών στη νήσο Αλατάς, έκτασης 550.000 τετραγωνικών μέτρων που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του Παγασητικού κόλπου απέναντι από τον οικισμό Μηλίνας του Δήμου Σηπιάδος Μαγνησίας (ανήκει διοικητικά στην Κοινότητα Τρικερίου ). Ειδικότερα, η νήσος Αλατάς έχει εκμισθωθεί από την Κοινότητα Τρικερίου για τουριστική αξιοποίηση και έχει προγραμματιστεί η μη κυκλοφορία των αυτοκινήτων και η κατασκευή τριών χωριών με ξενοδοχεία 950 κλινών, επαύλεις, εγκαταστάσεις αθλητικών δραστηριοτήτων, υπαίθρια κέντρα διασκέδασης, χώροι εστίασης, πισίνες, παιδικό σταθμό, χώρους στάθμευσης, κ.λπ. Για την κατασκευή των τριών αυτών χωριών και ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι. Στο ΣτΕ προσέφυγε περιβαλλοντικό Σωματείο της Μαγνησίας και κάτοικος της περιοχής κατά της κατασκευής της επίμαχης ξενοδοχειακής μονάδας. Η απόφαση του Ε΄ Τμήματος αναφέρει ότι το εν λόγω έργο είναι σύνθετο και οι εγκαταστάσεις του έχουν ως αναπόφευκτη συνέπεια την ανάλωση του φυσικού κεφαλαίου της περιοχής και την αλλοίωση τις φυσιογνωμίας της με την ανάπτυξη εντόνων ανθρωπογενών δραστηριοτήτων που συνιστούν εκτεταμένη επέμβαση στην εν λόγω νησίδα, η οποία προορίζεται για γεωργική χρήση. Οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι σύμφωνα με το άρθρο 24 του Συντάγματος, η πραγματοποίηση έργων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων είναι επιτρεπτή μόνο σε περιοχές οι οποίες εκ των προτέρων και με βάση νόμιμα κριτήρια έχουν καθοριστεί ως περιοχές προοριζόμενες για την ανάπτυξη συγκεκριμένων δραστηριοτήτων. Πολύ περισσότερο ισχύει, ιδίως για σύνθετα και μεγάλης κλίμακας έργα που έχουν λόγω της φύσεως τους, σημαντικές και μη ανατρέψιμες επιπτώσεις στο φυσικό, πολιτιστικό και οικιστικό περιβάλλον, προσθέτουν οι δικαστές. Τα έργα αυτά, πρέπει να γίνονται μετά από έγκριση σχεδίων χωρικού και πολεοδομικού σχεδιασμού και μετά από έγκριση περιφερειακών πλαισίων χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης. Κατόπιν αυτών, υπογραμμίζεται στην απόφαση του ΣτΕ, δεν είναι νόμιμη η έκδοση διοικητικών πράξεων, με τις οποίες καθορίζεται συγκεκριμένη παραγωγική δραστηριότητα, χωρίς να έχει προηγηθεί χωροταξικός ή πολεοδομικός σχεδιασμός, δηλαδή, χωρίς να υπάρχει σχέδιο χρήσεων γης. Η συγκεκριμένη αξιοποίηση πάνω στην επίμαχη νησίδα, υπογραμμίζεται στην δικαστική απόφαση, δεν καλύπτεται από τομεακό σχεδιασμό, αλλά ούτε υπάρχει Γενικός Πολεοδομικός Σχεδιασμός, όπως προβλέπει ο νόμος 2508/1997. Το περιφερειακό πλαίσιο, δεν περιλαμβάνει την νήσο Αλατά ως επιλογή για τουριστική αξιοποίηση αναφέρει η απόφαση του ΣτΕ. Τέλος, αναφέρουν οι σύμβουλοι επικρατείας, η περιβαλλοντική αδειοδότηση για την κατασκευή των τριών ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων και λοιπών έργων δεν είναι νόμιμη. Πηγή: http://web.tee.gr/στ... Click here to view the είδηση

H Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι η ανέγερση και κατασκευή του εμπορικού κέντρου «The Mall» στο Μαρούσι Αττικής είναι αντισυνταγματική και παράνομη. Όπως έλεγαν δικαστές, τα προβλήματα αυτά μπορούν να ξεπεραστούν με νεότερες αποφάσεις της Πολιτείας, προκειμένου να αποφευχθεί η κατεδάφισή του. Η δικαστική περιπέτεια ανέγερσης του εμπορικού κέντρου άρχισε το 2006, απασχόλησε το Ε' Τμήμα του ΣτΕ, την Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και επανήλθε πάλι στην Ολομέλεια του ΣτΕ η οποία εξέδωσε την οριστική απόφασή της. Αναλυτικότερα, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι για την ανέγερση του Mall δεν υπήρχε προβλεπόμενη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και οι πολεοδομικές ρυθμίσεις έγιναν με μελέτη που δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένη. Παράλληλα, όμως δεν υπήρξε ούτε ειδική αιτιολογία, όπως απαιτεί η νομοθεσία, για τον υπερδιπλάσιο του μέσου συντελεστή δόμησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της περιοχής που χρησιμοποιήθηκε κατά την ανέγερση του εμπορικού κέντρου στο Μαρούσι. Οι δικαστές έκριναν ότι το άρθρο 6 του νόμου 3207/2003 που προβλέπει υπερδιπλάσιο του επιτρεπόμενου συντελεστή δόμησης είναι σε αντίθεση με το άρθρο 24 του Συντάγματος, ενώ σημειώνουν ότι δεν τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες από την Ευρωπαϊκή οδηγία 85/337ΕΟΚ προϋποθέσεις σύνταξης μελέτης, καθώς συντάχθηκε μια απλή μελέτη από αρχιτέκτονα-πολεοδόμο, η οποία δεν καλύπτει τις Ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Ακόμη, η Ολομέλεια του ΣτΕ ακύρωσε την οικοδομική άδεια για την κατασκευή του επίμαχου εμπορικού κέντρου, καθώς κρίθηκε ότι δεν υπήρχε η απαιτούμενη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Οι δικαστές μετά τη δημοσίευση της επίμαχης απόφασης επισημαίνουν ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ για να ξεπεράσει τα συνταγματικά και νομικά ζητήματα που ανέκυψαν μπορεί να επανέλθει με νεότερες αποφάσεις του οι οποίες θα περιλαμβάνουν Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του όλου έργου και θα αιτιολογούν την αναγκαιότητα μεγαλύτερου (υπερδιπλάσιου) συντελεστή δόμησης για την ανέγερση του Mall. Υπενθυμίζεται ότι στο ΣτΕ είχαν προσφύγει η «Παρέμβαση Πολιτών Αμαρουσίου» και κάτοικοι του Αμαρουσίου οι οποίοι ζητούσαν να ακυρωθεί ο νόμος του 2003 περί «Ολυμπιακής προετοιμασίας», με τον οποίο χορηγήθηκε οικοδομική άδεια για την κατασκευή του Mall. Πηγή: http://www.tovima.gr...cle/?aid=561822 Click here to view the είδηση

Φραγμό στην ανέγερση εμπορικού κέντρου-μαμούθ με αυξημένους όρους δόμησης στην προστατευόμενη αρχαιολογική περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος βάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο παγώνει προσώρας την έκδοση οικοδομικών αδειών σε τμήμα έκτασης 22.000 τ.μ. Η προσωρινή διαταγή που εξέδωσε η πρόεδρος του Ε' τμήματος του ανώτατου δικαστηρίου Αγγελική Θεοφιλοπούλου για απαγόρευση έκδοσης οικοδομικών αδειών αποτελεί ηχηρή απάντηση στο υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο παραβίασε τους όρους που έθεσε το ΣτΕ και προχώρησε σε νομοθετικές ρυθμίσεις που επιτρέπουν την κατασκευή εμπορικού κέντρου τύπου «Mall». Το θέμα έχει μεταφερθεί και στη Βουλή ύστερα από ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι κατήγγγειλαν ότι η σκανδαλώδης διάταξη αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων. Παράλειψη Στην ερώτηση γίνεται αναφορά «στα συμφέροντα της εταιρείας γαλλικών συμφερόντων ARTUME S.Α. που σχεδιάζει την ανέγερση πολυκέντρου με την επωνυμία "Academy Gardens" στο χώρο του συγκροτήματος Μουζάκη στο οικοδομικό τετράγωνο 75/124 του Δήμου Αθηναίων». Τονίζεται μάλιστα ότι το συγκεκριμένο εμπορικό κέντρο θα αποτελέσει το πρώτο έργο στην ελληνική κτηματαγορά της γνωστής από τα τεκταινόμενα στο χώρο των τραπεζών BlackRock. Μόλις πρόσφατα το ανώτατο δικαστήριο, κατά την επεξεργασία του προεδρικού διατάγματος που αφορά την περιοχή Ακαδημίας Πλάτωνος, αποφάνθηκε, προκειμένου να υπάρξει πλήρης προστασία του αρχαιολογικού χώρου, ότι πρέπει να περιοριστούν οι όροι δόμησης του τομέα 3 που περικλείεται από τις οδούς Λένορμαν, Κηφισό και Ιφιγένειας και συγκεκριμένα να οριστεί μέγιστος συντελεστής δόμησης 2,1 και μέγιστο ύψος κτηρίων τα 15 μέτρα. Στη γνωμοδότηση προβλεπόταν επίσης ότι ο τομέας 3 πρέπει να ενοποιηθεί με τον τομέα 2. Ομως, το υπουργείο Περιβάλλοντος αγνόησε και δεν συμμορφώθηκε στις υποδείξεις του ΣτΕ , προχωρώντας στην έκδοση του προεδρικού διατάγματος, χωρίς να κάνει καμιά αναφορά στις συνθήκες οικοδόμησης του τομέα 3, εκεί δηλαδή όπου σχεδιάζεται η κατασκευή του εμπορικού κέντρου, ενώ αντίθετα καθόρισε συντελεστή δόμησης και ύψος κτηρίων μόνο στους τομείς 1 και 2. Η... παράλειψη αυτή άναβε το πράσινο φως για την οικοδόμηση της περιοχής με βάση το παλαιό, μη προστατευτικό καθεστώς, δηλαδή με αυξημένο συντελεστή δόμησης 2,4, ανώτερο ύψος κτηρίων τα 18 μέτρα και μέγιστη κάλυψη το 70%. Η προσωρινή διαταγή της κ. Θεοφιλοπούλου, που αποτελεί ανάχωμα στα επενδυτικά σχέδια και την οικιστική επιβάρυνση της περιοχής, εκδόθηκε προκειμένου «να αποτραπεί η δημιουργία μη αναστρέψιμων πραγματικών καταστάσεων στην περιοχή, η οποία γειτνιάζει με το σημαντικότατο αρχαιολογικό χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνος». Θα ισχύει μέχρι να αποφανθεί το Τμήμα Αναστολών για την υπόθεση. Τη δικαστική μάχη στο ΣτΕ ξεκίνησαν κάτοικοι της Ακαδημίας Πλάτωνος που ζητούν την αναστολή και ακύρωση του προεδρικού διατάγματος. Πηγή: http://www.enet.gr/?...ticle&id=398053 Click here to view the είδηση

Να ακυρωθούν ως αντισυνταγματικές και παράνομες οι αποφάσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος, σύμφωνα με τις οποίες εγκρίνονται οι τεχνικές προδιαγραφές για την ανάθεση συμβάσεων μελετών κτηματογράφησης με σκοπό τη δημιουργία εθνικού κτηματολογίου σε περιοχές που δεν υπάρχει, ζητεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας η Πανελλήνια Κίνηση Δασολόγων. Όπως επισημαίνεται στην προσφυγή, με τις επίμαχες υπουργικές αποφάσεις κινείται η διαδικασία ολοκλήρωσης της κτηματογράφησης στις υπόλοιπες (εκτός των ήδη κτηματογραφημένων) περιοχές της χώρας, χωρίς όμως προηγουμένως να έχει ολοκληρωθεί η σύνταξη δασικών χαρτών και δασολογίου, η οποία είναι υποχρεωτική σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 24 του Συντάγματος, την ισχύουσα νομοθεσία και νομολογία. Ακόμη, αναφέρουν ότι η διαδικασία που ακολουθείται θα έχει ως συνέπεια τη μη καταγραφή ή την ελλιπή καταγραφή των δασών και δασικών εκτάσεων, που υπάρχουν στις υπό κτηματογράφηση περιοχές, λόγω της έλλειψης ορθής και ακριβούς αποτύπωσης των εκτάσεων σε δασικούς χάρτες. Τέλος, οι δασολόγοι αναφέρονται στην υπ΄ αριθμ. 2818/1997απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ που επέκρινε την μη κατάρτιση εθνικού δασολογίου και υπεδείχθη στην Πολιτεία η υποχρέωση της να καταρτισθεί άμεσα και να τεθεί σε εφαρμογή το δασολόγια της χώρας, ενώ σε άλλο σημείο της ίδιας επίμαχης απόφασης, αναφέρεται ότι «η αποτελεσματική προστασία των δασών και δασικών εκτάσεων συνδέεται αρρήκτως με την κατάρτιση ειδικού δασολογίου». Πηγή: http://www.naftempor...gr/story/734876 Click here to view the είδηση

Η εναγώνια αναζήτηση διαφόρων νομικών τρικ ώστε να παρακαμφθεί η απόφαση για "το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης" εντείνουν την ανησυχία για την καθυστέρηση της δημοσιοποίησή της. Έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από την 4η Αυγούστου 2013. Εκείνη τη μέρα, στην καρδιά του καλοκαιριού, το ΣτΕ διέρρευσε στα ΜΜΕ την τελική απόφασή του για το Mall – απόφαση ματ για όσους δεν είχαν παρακολουθήσει την υπόθεση: Το ανώτατο δικαστήριο της χώρας αποφάνθηκε πως η οικοδομική άδεια του εμπορικού κέντρου είναι άκυρη, δίνοντας έτσι τέλος σε μια νομική μάχη που κράτησε πάνω από μία δεκαετία. Δύο μήνες μετά, και παρότι η απόφαση αναμενόταν στις 17 Σεπτεμβρίου με το ξεκίνημα του δικαστικού έτους, η επίσημη απόφαση ακόμα να εκδοθεί. Απ' αυτήν θα κριθεί όχι μόνο το μέλλον του μεγαλύτερου εμπορικού κέντρου της χώρας, αλλά και μια σειρά από ζητήματα που υπερβαίνουν κατά πολύ το ίδιο το Mall: Η μάχη ήταν εκ πρώτης όψεως άνιση: Από τη μία, παντοδύναμοι επιχειρηματίες και πολιτικοί, από την άλλη μια χούφτα πολίτες στο Μαρούσι. Οι δικαστές με την απόφασή τους ορθώνουν ανάστημα μπροστά σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα (όμιλος Λάτση) τα οποία στην υπόθεση του Mall διαπλέχθηκαν με πολιτικούς (πρωθυπουργούς, υπουργούς, δημάρχους) και από τα δύο μεγάλα κόμματα. Για πρώτη φορά στην ιστορία, οι δικαστές του ΣτΕ ακυρώνουν ευθέως νόμο. Με την απόφασή τους θα ξεπεράσουν το νομικό σκόπελο που τους έβαλε το 2003 ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Θυμίζουμε ότι ο τότε υπουργός Πολιτισμού θέσπισε νόμο με τον οποίο αφαιρούσε ουσιαστικά τη δυνατότητα απο τους πολίτες να προσφύγουν εναντίον του Mall, στερώντας τους ουσιαστικά το δικαίωμα της δικαστικής προστασίας. Αυτό που κρίνεται είναι το κράτος δικαίου και η νομιμότητα. Οι δικαστές, υπερβαίνοντας τον εαυτό τους , αποδίδουν δικαιοσύνη. Η διοίκηση θα σεβαστεί την απόφασή του ανώτατου δικαστηρίου; Ή θα σκαρφιστεί νομικά τερτίπια (όπως η εκ των υστέρων υποβολή μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων) για να νομιμοποιήσει το αυθαίρετο; Τα νομικά τερτίπια άρχισαν σχεδόν ταυτόχρονα με τη δημοσίευση της είδησης: «νομικοί κύκλοι» ή «δικαστικοί κύκλοι» (ανάλογα με το ΜΜΕ) πληροφορούσαν την κοινή γνώμη πως «υπάρχει νομική λύση για να θεραπευθεί το πρόβλημα» και «να αποφευχθούν τα δυσάρεστα». Πιο συγκεκριμένα, το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων στην ανταπόκρισή του έγραψε: Τίτλος: Αναζητείται νομική φόρμουλα καθώς το ΣτΕ έκρινε άκυρη την οικοδομική άδεια του "The Mall" «Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας σε διάσκεψη, κεκλεισμένων των θυρών, έκρινε μεν άκυρη την οικοδομική άδεια ανέγερσης του εμπορικού κέντρου "The Mall Athens" στο Μαρούσι Αττικής, αλλά παράλληλα δίνεται νομική λύση για να «θεραπευθεί» το πρόβλημα». Ναι μεν αλλά. Και λίγο παρακάτω συμπλήρωνε: «Δικαστικοί κύκλοι σημείωναν, ότι παρ΄ όλα αυτά υπάρχει νομική λύση, προκειμένου να αποφευχθούν τα δυσάρεστα, όπως είναι τη [sic] κατεδάφιση του επίμαχου εμπορικού κέντρου. Η λύση είναι να συνταχθεί εκ των υστέρων η μελέτη περιβαλλοντικών όρων, έτσι ώστε να θεραπευτεί η νομική αδυναμία που προέκυψε. Μάλιστα, οι δικαστικοί κύκλοι επικαλούνται σχετική απόφαση του Δικαστηριου Ευρωπαϊκων Κοινοτητων που επιτρέπει παρόμοιες λύσεις». Το κείμενο του ΑΠΕ αναδημοσίευσαν ΜΜΕ όπως η Καθημερινή, η Ελευθεροτυπία, η Ναυτεμπορική και άλλα. Δεν εξήγησαν όμως τι είδους νομικοί / δικαστικοί κύκλοι είναι αυτοί: Από το υπουργείο Δικαιοσύνης; Από αλλού; Από πότε μια απόφαση ολομέλειας του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας, με την οποία μάλιστα δημιουργείται νομολογία ιστορικής σημασίας (αφού για πρώτη φορά στα χρονικά το ΣτΕ ακυρώνει απευθείας νόμο για να περιφρουρήσει το συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών στη δικαστική προστασία), επειδή είναι «δυσάρεστη» για ορισμένους, πρέπει να «θεραπευθεί» με «νομική φόρμουλα»; Δεν αποτελεί πλήγμα στο κύρος των δικαστών αυτή η αναζήτηση «θεραπείας»; Γι όλους αυτούς τους λόγους, κρίνουμε στο TPP πως το θέμα πρέπει ν' ανοίξει με ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, αναλύσεις. Αρχίζοντας από αύριο, με τη συνέντευξη της Σοφίας Σακοράφα, της μοναδικής ίσως πολιτικού που μαζί με λιγοστούς άλλους πολίτες στο Μαρούσι όπως ο Δορύλαος Κλαπάκης και η Κατερίνα Ψάλτη εναντιώθηκαν στην παρανομία – και πλήρωσαν γι' αυτό. Και φιλοξενώντας στο νέο ThePressProject τη δουλειά τεκημρίωσης που ξεκινήσαμε από το 2009 μια ομάδα δημοσιογράφων για την υπόθεση του Mall με ντοκουμέντα, ρεπορτάζ, βίντεο κλπ στο facthemall.gr. Πηγή: http://www.thepressp...i.aQ9BReTL.dpuf Click here to view the είδηση

Δήμοι και οι κάτοικοι δεκάδων ορεινών και απομακρυσμένων περιοχών της Ελλάδας ετοιμάζουν προσφυγές στο ΣτΕ κατά πρόσφατων υπουργικών αποφάσεων με τις οποίες οι περιοχές τους υπάχθηκαν στο σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού αξίας ακινήτου. Σύμφωνα με "Τα Νέα", οι φορολογούμενοι ιδιοκτήτες ακινήτων των περιοχών αυτών έλαβαν το τελευταίο διάστημα τα εκκαθαριστικά ΦΑΠ 2011 και 2012 από τα οποία προκύπτουν αυξήσεις στις τιμές βάσης επί των οποίων υπολογίζεται ο Φόρος Ακίνητης Περιουσίας έως και 10.000% σε σχέση με τις τιμές με τις οποίες υπολογίσθηκε ο ΦΑΠ 2010. Ποιός φταίει για αυτό; Η ευθύνη από ότι φαίνεται πέφτει στις τοπικές ΔΟΥ οι οποίες και απέστειλαν στο υπουργείο Οικονομικών τις εκτιμώμενες αξίες των οικοπέδων σε περιοχές που μέχρι και πρόσφατα δεν ίσχυε το σύστημα αντικειμενικών τιμών, χωρίς όμως να λάβουν υπόψη τις εμπορικές αξίες. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις περιοχών της Ηπείρου, όπου ενδεικτικά στο χωριό Λυγγιάδες, που βρίσκεται δίπλα στην πόλη των Ιωαννίνων, οικόπεδο ενός στρέμματος που το 2008 είχε αντικειμενική αξία περίπου 5.500 ευρώ, σήμερα έχει 120.000 ευρώ. Ομοίως στο Ζαγόρι οικόπεδο που είχε αντικειμενική αξία 7.500 ευρώ το 2007, έχει πλέον τιμή 70.000 ευρώ. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι οι φοροεπιβαρύνσεις από τα ΦΑΠ 2011 και 2012 σε κάποιες ορεινές περιοχές για τους ιδιοκτήτες ακινήτων να είναι υπέρογκες και κάποιοι να καλούνται να καταβάλουν φόρο για εγκαταλελειμμένα ή απρόσοδα ακίνητα και μάλιστα όπως αναφέρεται σε τιμές Εκάλης ή Κηφισιάς. Πηγή: http://www.buildnet....=213&artid=9683 Click here to view the είδηση