Αναζήτηση στην κοινότητα

Άγονος κηρύχθηκε ο διαγωνισμός, μέσω ΣΔΙΤ, για την κατασκευή του φράγματος Χαβρία στη Χαλκιδική (Εγκαταστάσεων Επεξεργασίας Νερού και Δικτύων), μια σύμβαση αξίας περίπου 106 εκατ. ευρώ, όπως έχει προϊδεάσει ήδη η στήλη BackStory. Η κατάθεση προσφορών από τους υποψήφιους επενδυτές ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – ΧΡ. Δ. Κωνσταντινίδης, Intrakat– SUEZ ΕAU France S.A.S. – ΕΥΑΘ και ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις είχε μεταφερθεί (μετά από πολλές παρατάσεις) για το τέλος Μάιου (30/05). Ωστόσο, όπως αναφέρουν σχετικές πληροφορίες, στον διαγωνισμό τελικά δεν κατατέθηκε προφορά καθώς ουδείς εκ των ενδιαφερόμενων έδειξε ενδιαφέρον στο τελευταίο στάδιο. Ο προβληματισμός των κατασκευαστών Κατά συνέπεια, το έργο που «φιλοδοξούσε» να καλύψει το 33% του συνόλου των υδατικών αναγκών της Χαλκιδικής, να αντιμετωπίσει το μεγάλο πρόβλημα της λειψυδρίας στην ευρύτερη περιοχή της Χαλκιδικής και να εξασφαλίσει την άρδευση 24.000 στρεμμάτων, για την ώρα μένει δίχως ιδιώτη φορέα επένδυσης. Μένει να φανεί αν από το υπουργείο Υποδομών & Μεταφορών επανέλθουν με νέα δεδομένα και νέους όρους. Γιατί όπως έχει αναδείξει το insider.gr, για κάποιους ΣΔΙΤ διαγωνισμούς που έρχονται από το παρελθόν, με άλλα δεδομένα, διαφορετικά κοστολόγια, άλλες χρηματοοικονομικές (εν προκειμένω ίσως και κλιματικές) συνθήκες, υπάρχει προβληματισμός και σκεπτικισμός από πλευράς των κατασκευαστικών ομίλων (ιδίως σε κτηριακά projects). Επιπρόσθετα, δεδομένου ότι «τρέχουν» πολλοί μεγάλοι διαγωνισμοί που απαιτούν κεφάλαια/ρευστότητα, τεχνική επάρκεια και ανθρώπινους πόρους, οι κατασκευαστές εσχάτως είτε έχουν γίνει πιο επιλεκτικοί στη συμμετοχή σε διαγωνισμούς είτε ενίοτε… δεν εμφανίζονται καν στο στάδιο των προσφορών. Αξίζει να σημειωθεί ότι στάδια του διαγωνισμού έχουν λάβει πλήθος παρατάσεων τα τελευταία χρόνια. Ποιο ήταν το έργο Για την ιστορία, το έργο θεωρούνταν αυξημένης σημασίας για την περιοχή ώστε να δώσει λύσεις στο πρόβλημα της λειψυδρίας, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, που η ζήτηση αυξάνεται κατακόρυφα. Υπενθυμίζεται ότι η διάρκεια του έργου ΣΔΙΤ ήταν για 30 χρόνια (360 μήνες) εκ των οποίων τα τρία χρόνια θα αφορούσαν στην κατασκευή του Φράγματος, των Εγκαταστάσεων Επεξεργασίας Νερού και των απαραίτητων δικτύων, ενώ ο συνολικός προϋπολογισμός του ανέρχονταν σε 85,4 εκατ. ευρώ (με ΦΠΑ στα 105,9 εκατ. ευρώ). Το αντικείμενο της Σύμπραξης αφορούσε στην Κατασκευή, Χρηματοδότηση, Συντήρηση και Λειτουργία του προτεινόμενου έργου και περιλαμβάνει την υλοποίηση των εξής υποδομών: του Φράγματος Χαβρία και των συνοδών τεχνικών έργων και τα έργα μεταφοράς από το Φράγμα Χαβρία στην Εγκατάσταση Επεξεργασίας Νερού (ΕΕΝ), των Εγκαταστάσεων Επεξεργασίας Νερού (ΕΕΝ, των εξωτερικών δικτύων. Το έργο αφορούσε στην ύδρευση των Δημοτικών Ενοτήτων Πολυγύρου και Ορμύλιας του Δήμου Πολυγύρου, Κασσάνδρας και Παλλήνης του Δήμου Κασσάνδρας, Σιθωνίας και Τορώνης του Δήμου Σιθωνίας, καθώς και στις Τοπικές και Δημοτικές Κοινότητες Αγ. Μάμαντα και Νέας Ποτίδαιας της Δημοτικής Ενότητας Μουδανιών του Δήμου Νέας Προποντίδας και την Τοπική Κοινότητα Πυργαδικίων της Δημοτικής Ενότητας Παναγιάς του Δήμου Αριστοτέλη. View full είδηση

«Φωτιές» εξακολουθεί να ανάβει η υπόθεση της εκτροπής του Αχελώου. Παρά την πέμπτη ακύρωση του έργου από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τον περασμένο Ιανουάριο, τα υπουργεία Υποδομών και Περιβάλλοντος δρομολογούν και πάλι, το καθένα από τη δική του σκοπιά, τις διαδικασίες για την επανέναρξη των έργων, την ολοκλήρωση του φράγματος της Συκιάς και της σήραγγας εκτροπής. Το γεγονός έφερε σε σύγκρουση την προηγούμενη εβδομάδα τους Οικολόγους Πράσινους με το ΤΕΕ και το ΓΕΩΤΕΕ της Θεσσαλίας και, όπως φαίνεται, έπεται συνέχεια. Αφορμή για την «αναζωπύρωση» των εντάσεων ήταν μια δήλωση του υπουργού Υποδομών Μιχ. Χρυσοχοΐδη στα τέλη Ιουνίου υπέρ της ολοκλήρωσης του φράγματος της Συκιάς ως υδροηλεκτρικού έργου. «Αποτελεί εγκληματική αμέλεια το γεγονός ότι δεν γίνονται τα υδροηλεκτρικά έργα της Μεσοχώρας και της Συκιάς», ανέφερε. «Στον τόπο αυτό υπάρχουν δικαστήρια τα οποία σταμάτησαν για 20 χρόνια το έργο αυτό. Τα δικαστήρια έχουν βγάλει μια απόφαση, την οποία οφείλουμε να σεβαστούμε. Ως αρμόδιος υπουργός για τις υποδομές πολύ γρήγορα θα έχω πρόταση για τη Μεσοχώρα και τη Συκιά, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας». Διαχειριστικό σχέδιο Προηγήθηκε η δημοσιοποίηση του διαχειριστικού σχεδίου για το υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας. Το διαχειριστικό σχέδιο ταυτίζεται αρκετά με τη νέα επιχειρηματολογία της πολιτείας υπέρ της ολοκλήρωσης της εκτροπής. Μιλά για ένα μικρότερο έργο (έως 250 εκατ. κυβικά νερού ετησίως, παρότι ο σχεδιασμός της σήραγγας εκτροπής έχει γίνει για 600 εκατ. κυβικά ετησίως), τονίζει την ενεργειακή διάσταση της εκτροπής (και όχι την κάλυψη αρδευτικών αναγκών). Και εμφανίζει τα φαραωνικά έργα της εκτροπής ως ευεργετικά για το περιβάλλον! Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του έργου, «η βιοποικιλότητα δύναται να ωφεληθεί από την υλοποίηση των ειδικών αυτών μέτρων. Είναι σίγουρο ότι θα επηρεαστεί στις θέσεις όπου κατασκευάζονται ή θα κατασκευαστούν τα διάφορα έργα. Προκαταρκτικά, όμως, δεν φαίνεται να επηρεάζεται κατάντη του Φράγματος της Συκιάς (...). Επίσης, αναμένεται να υπάρχει ωφέλεια στη λεκάνη απορροής του Πηνειού βάσει της σταδιακής αποκατάστασης και επαναφοράς της καλής κατάστασης των υδατικών στοιχείων, από την αύξηση των ροών των επιφανειακών υδάτων». Η ΣΜΠΕ και το διαχειριστικό σχέδιο είναι υπό έγκριση από τον υπουργό Περιβάλλοντος και μάλλον κανείς δεν αμφιβάλλει για το ποια θα είναι η εξέλιξη. Η συζήτηση σχετικά με τη χρησιμότητα της εκτροπής «άναψε» και πάλι. «Πόσες ακυρωτικές αποφάσεις πρέπει να βγάλει ακόμη το ΣτΕ για να πειστούν οι υπέρμαχοι της εκτροπής να εγκαταλείψουν τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους και να συνειδητοποιήσουν ότι το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας οφείλεται στην κακοδιαχείριση των υδατικών της πόρων και η επίλυσή του βρίσκεται στην εξοικονόμηση νερού και στη ριζική αναδιάρθρωση των καλλιεργειών;» σχολίασαν στα τέλη Ιουνίου οι Οικολόγοι Πράσινοι. Παρέμβαση του ΤΕΕ Ακολούθησε παρέμβαση του ΤΕΕ Θεσσαλίας και του ΓΕΩΤΕΕ Κεντρικής Ελλάδας. Οπως υποστηρίζουν, η παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας είναι απολύτως σημαντική στη χώρα μας, ενώ «κάθε καθυστέρηση στην κατασκευή και λειτουργία των υδροηλεκτρικών έργων του Ανω Αχελώου (Μεσοχώρα, Συκιά κ.λπ.) αντικειμενικά εξυπηρετεί την επίτευξη συγκεκριμένων επιχειρηματικών στόχων». «Οι προτάσεις για το γεωργικό μοντέλο της χώρας πρέπει να είναι συγκεκριμένες, συμβατές με τις ανάγκες της χώρας, ενώ θα πρέπει να συνυπολογίζουν την υφιστάμενη πραγματικότητα, αλλά και τις προοπτικές στη ζωή των ανθρώπων που ζουν στην ύπαιθρο», καταλήγουν. «Η τοποθέτηση των προέδρων ανακατεύει ανακρίβειες με χιλιοειπωμένα επιχειρήματα, με τα οποία έχουν τροφοδοτηθεί επί δεκαετίες οι αγρότες του κάμπου, σε μια προσπάθεια να εξυπηρετηθεί ένα στρεβλό και καταδικασμένο σύστημα “ανάπτυξης” στον κάμπο της Θεσσαλίας», απάντησαν προ ημερών οι Οικολόγοι. «Ο Αχελώος λειτούργησε στο παρελθόν ως η μεγάλη, μυθικών διαστάσεων, υπόσχεση, επάνω στην οποία στηρίχτηκε ιδεολογικά η αδιέξοδη αγροτική ανάπτυξη στη Θεσσαλία. Σήμερα, το συγκεκριμένο έργο –όπως και αντίστοιχα γιγαντιαία υδραυλικά έργα παγκοσμίως– έχει ξεπεραστεί τόσο ως φορέας μίας παρελθούσας πολιτικής αντίληψης για το περιβάλλον και την ανάπτυξη όσο και από τα ίδια τα στοιχεία». Ολα δείχνουν ότι έπεται συνέχεια... Οι αποφάσεις του ΣτΕ και οι νέες μελέτες Η εκτροπή του Αχελώου παραβιάζει ευθέως την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης. Σε αυτό το ισχυρό νομικά συμπέρασμα κατέληξε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στην απόφαση με την οποία τον Ιανουάριο του 2014 ακύρωσε το έργο. Πρόκειται για την πέμπτη φορά: οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου ακυρώθηκαν το 1994 με δύο αποφάσεις του ΣτΕ, κατόπιν το 2000, το 2005 και το 2006. Παρ’ όλα αυτά και παρά την τεράστια σπατάλη χρημάτων ανά τα έτη (υπολογίζεται ότι έχουν ήδη ξοδευτεί περί τα 600 εκατ. ευρώ), την άνοιξη του 2013 το υπουργείο Υποδομών ξεκίνησε νέα προσπάθεια να παρακαμφθούν οι αντιδράσεις του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, αναθέτοντας οικολογική μελέτη για την περιοχή του έργου και μελέτη για τον τρόπο μείωσης του όγκου και των επιπτώσεων του φράγματος της Συκιάς. Την ίδια στιγμή, το ΥΠΕΚΑ «χτίζει» την οικολογική διάσταση της εκτροπής με μια νέα επιχειρηματολογία υπέρ της ολοκλήρωσης του έργου. Πού βρίσκεται όμως το έργο; Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, το φράγμα της Συκιάς θα είχε ύψος 165 μ. και χωρητικότητα 530 εκατ. κ.μ. νερού. Η κατασκευή του διεκόπη το 2010 με απόφαση του ΣτΕ, όταν τα έργα βρίσκονταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Το φράγμα είχε σχεδιαστεί να γεμίζει με νερό μέσω σήραγγας από το φράγμα Μεσοχώρας (που έχει κατασκευαστεί, αλλά δεν λειτουργεί) και κατόπιν να στέλνει νερό μέσω της σήραγγας εκτροπής στη Θεσσαλία. Η σήραγγα προς το φράγμα της Συκιάς έχει μήκος 17,4 χλμ., ξεκινά από δύο μέτωπα (τη Δρακότρυπα και το Ανθηρό) και καταλήγει στη Θεσσαλία, στο Πετρωτό. Το μεγαλύτερο μέρος της σήραγγας είχε ολοκληρωθεί, ωστόσο σε δύο σημεία της (συνολικά 5 χιλιόμετρα) δεν έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή της τελικής επένδυσης. Το υπουργείο Υποδομών έχει πετύχει να εκτελεστούν έργα στήριξης της σήραγγας. Πηγή: http://www.kathimeri...oph-toy-axelwoy Click here to view the είδηση

Vinci και Suez αναμέσα στους ενδιαφερόμενους για σύμπραξη με το Δημόσιο στο μεγάλο πρόγραμμα κατασκευής και διαχείρισης φραγμάτων. Προχωρούν ήδη τα πρώτα οκτώ έργα με κόστος κατασκευής 642 εκατ. ευρώ. Οι γαλλικοί όμιλοι Vinci και Suez περιλαμβάνονται στους ενδιαφερόμενους για το μεγάλο πρόγραμμα κατασκευής και διαχείρισης φραγμάτων και δικτύων άρδευσης / ύδρευσης με ΣΔΙΤ, ύψους άνω των 1,6 δισ. ευρώ, που παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Η Vinci έχει πολυετή παρουσία στην Ελλάδα μέσω της ζεύξης Ρίου – Αντιρρίου και της Ολυμπίας Οδού, αλλά και η Suez, που συγχωνεύεται με τη Veolia, είναι μέτοχος της ΕΥΑΘ. Επιπλέον συμμετέχει σε μια από τις τρεις κοινοπραξίες που διεκδικούν το πρώτο φράγμα με ΣΔΙΤ, το φράγμα Χαβρία στη Χαλκιδική. Χθες ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και υπεύθυνος για την προώθηση των έργων υποδομών Δημήτρης Παπαγιαννίδης, συναντήθηκε με τον Σύμβουλο για Αγροτικές Υποθέσεις της Γαλλικής Πρεσβείας στην Ιταλία κ. Jean-Pascal FAYOLLE και την κα Ευσταθία Αντιόχου Υπεύθυνη Μελετών της Οικονομικής Υπηρεσίας της Γαλλίας στην Ελλάδα. Σε ανακοίνωση του υπουργείου αναφέρεται πως κατά τη συνάντηση «μεταφέρθηκε το ζωηρό ενδιαφέρον της Γαλλικής Πρεσβείας για το Πρόγραμμα «ΥΔΩΡ 2.0» που είναι το μεγαλύτερο πρόγραμμα αρδευτικών έργων από τη δεκαετία του 1960, το οποίο περιλαμβάνει 21 αρδευτικά έργα, τα οποία πρόκειται να κατασκευαστούν με Συμπράξεις Δημόσιου & Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ)». Το πρόγραμμα των 21 αρδευτικών έργων έχει κατασκευαστικό κόστος γύρω στα 1,63 δισ. ευρώ αλλά αν προστεθεί το κόστος συντήρησης και λειτουργίας για 25 χρόνια καθώς και οι πληρωμές διαθεσιμότητας που θα λαμβάνουν οι ανάδοχοι, τότε ξεπερνάει τα 4 δισ. ευρώ. Το πρώτο πακέτο οκτώ αρδευτικών έργων σε επτά Περιφερειακές Ενότητες, που ανακοινώθηκε στις αρχές της εβδομάδας, έχει συνολικό κόστος κατασκευής με ΣΔΙΤ 642 εκατ. ευρώ, τα οποία αυξάνονται στο 1,6 δισ. αν συνυπολογιστεί το κόστος συντήρησης για την επόμενη 25ετία. Τα οκτώ έργα πρόκειται να συμβάλουν στην άρδευση 455 χιλιάδων στρεμμάτων και να ωφελήσουν περισσότερους από 36.000 αγρότες. Σοβαρό ρόλο στην προώθηση των έργων θα έχει και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) που αναλαμβάνει να συμβάλλει στη σύνταξη των τευχών δημοπράτησης και στην παρακολούθηση της πορείας υλοποίησης δύο αρδευτικών έργων, στον Ταυρωπό και το Μιναγιώτικο. Τα έργα που εντάσσονται στο πρώτο πακέτο είναι: Έργα μεταφοράς νερού από ποταμό Νέστο στην πεδιάδα της Ξάνθης 203 εκατ. ευρώ (507,5 εκατ. ευρώ εφ’ όσον συνυπολογιστεί το κόστος συντήρησης και λειτουργίας για 25 χρόνια) Φράγμα στο Μπουγάζι Δομοκού και αρδευτικό δίκτυο 26,4 εκατ. ευρώ (66 εκατ. ευρώ) Φράγμα στο Λιβάδι Αράχοβας, αρδευτικό δίκτυο και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο 23 εκατ. ευρώ (57,5 εκατ. ευρώ) Εκσυγχρονισμός δικτύων άρδευσης Ταυρωπού 129 εκατ. ευρω (322,5 εκατ. ευρώ) Λιμνοδεξαμενή Χοχλακιών Σητείας και δίκτυο προσαγωγών μεταφοράς νερού σε υφιστάμενο δίκτυο άρδευσης 27,5 εκατ. ευρώ (68,7 εκατ. ευρώ) Φράγμα και Δίκτυο Αγίου Ιωάννη Ιεράπετρας και δίκτυο άρδευσης 28 εκατ. ευρώ (70 εκατ. ευρώ) Φράγμα Μιναγιώτικο Πύλου και δίκτυο άρδευσης 117 εκατ. ευρώ (292,5 εκατ. ευρώ) Αρδευτικό δίκτυο Υπέρεια – Ορφανά Καρδίτσας 88 εκατ. ευρώ (220 εκατ. ευρώ) View full είδηση

Η έρευνα εκτιμά ότι έως το 2050, πάνω από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει κάτω από δεκάδες χιλιάδες γερασμένα μεγάλα φράγματα. «Πρόκειται για ένα αναδυόμενο παγκόσμιο κίνδυνο». Πολλά από τα μεγάλα φράγματα νερού στη Γη γερνάνε πια και αποτελούνε ένα νέο παράγοντα κινδύνου, σύμφωνα με μία νέα μελέτη από το Ινστιτούτο για το Νερό, το Περιβάλλον και την Υγεία του Πανεπιστημίου των Ηνωμένων Εθνών. Τα περισσότερα από τα 58.700 μεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα ανά τον κόσμο, τα οποία έχουν κατασκευασθεί μεταξύ 1930 και 1970, σχεδιάστηκαν για να διαρκέσουν 50 έως 100 χρόνια, συνεπώς συνιστούν σταδιακά ένα αναδυόμενο καθόλου αμελητέο κίνδυνο, σύμφωνα με τους ερευνητές. Η έρευνα εκτιμά ότι έως το 2050, πάνω από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει κάτω από δεκάδες χιλιάδες γερασμένα μεγάλα φράγματα. «Πρόκειται για ένα αναδυόμενο παγκόσμιο κίνδυνο, στον οποίο δεν έχουμε δώσει ακόμη προσοχή. Ο κίνδυνος από τα φράγματα μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο, δεκαετία με τη δεκαετία», προειδοποίησε ο διευθυντής του ινστιτούτου, Βλαντιμίρ Σμάκτιν. Όπως ανέφερε, «ένα μεγάλο τσιμεντένιο φράγμα 50 ετών, πιθανότατα θα αρχίσει να εμφανίζει σημάδια γήρανσης». Η «χρυσή» εποχή των φραγμάτων στην Ευρώπη και στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες, ήταν στις δεκαετίες του 1960 και 1970. Επειδή έχει έκτοτε μειωθεί δραστικά ο αριθμός των νέων μεγάλων φραγμάτων που βρίσκονται υπό κατασκευή ή σχεδιασμό, το παγκόσμιο δυναμικό των φραγμάτων γερνάει συνεχώς. Χάρη στην έμφαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (αιολική, ηλιακή κ.ά.), πολλά από τα σχεδιαζόμενα φράγματα πιθανώς δεν θα κατασκευαστούν ποτέ, καθώς δεν αναμένεται να υπάρξει άλλη κατασκευαστική «επανάσταση» στα φράγματα. Αν ένα φράγμα έχει σχεδιαστεί καλά, έχει κατασκευαστεί σωστά και συντηρείται κανονικά, τότε μπορεί εύκολα να παραμείνει λειτουργικό για ένα τουλάχιστον αιώνα. Το πρόβλημα όμως είναι ότι αρκετά από τα μεγάλα φράγματα στον πλανήτη δεν πληρούν κάποια - ή κάποιες - από αυτές τις τρεις προϋποθέσεις. Δεκάδες έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές ή και κατάρρευση κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες, από τις ΗΠΑ μέχρι την Ινδία, τη Βραζιλία και το Αφγανιστάν. Ο αριθμός των προβληματικών φραγμάτων αυξάνεται κάθε χρόνο και ο κίνδυνος επιτείνεται λόγω της κλιματικής αλλαγής, η οποία έχει κάνει πιο συχνές τις καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις και τις πλημμύρες, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος υπερχείλισης των φραγμάτων, αλλά και διάβρωσης τους. Εκτός από τον κίνδυνο για τους πληθυσμούς στα κατάντη των υδροηλεκτρικών φραγμάτων, τα τελευταία γίνονται λιγότερο αποτελεσματικά και στην παραγωγή ηλεκτρισμού. Η μελέτη, αν και θεωρεί σπάνια μια μεγάλης κλίμακας καταστροφή σε ένα φράγμα, επισημαίνει την πρόκληση να αυξηθούν οι προσπάθειες συντήρησης των φραγμάτων (που εκ των πραγμάτων γίνονται μια ολοένα πιο δαπανηρή διαδικασία) και παράλληλα να τεθούν εκτός λειτουργίας μια σειρά από φράγματα που κρίνονται πλέον μη ασφαλή ή δυσλειτουργικά - ένα φαινόμενο που κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Όμως μέχρι σήμερα, λίγα μεγάλα φράγματα έχουν πάρει «σύνταξη», συνεπώς δεν υπάρχει αρκετή σχετική τεχνογνωσία. Ο «παροπλισμός» ακόμη κι ενός μικρομεσαίου φράγματος, απαιτεί εργασίες ετών, αν όχι δεκαετιών. Στην Ινδία, 64 μεγάλα φράγματα θα έχουν ηλικία τουλάχιστον 150 ετών το 2050. Στη Βόρεια Αμερική και στην Ασία υπάρχουν ήδη περίπου 2.300 εν λειτουργία φράγματα που έχουν ηλικία άνω των 100 ετών και 16.000 που είναι 50 έως 100 ετών. Στην Ευρώπη, εκτιμάται ότι περίπου ένα στα δέκα μεγάλα φράγματα έχει ηλικία πάνω από ένα αιώνα. Παγκοσμίως εκτιμάται ότι 7.000 έως 8.300 κυβικά χιλιόμετρα νερού βρίσκονται παγιδευμένα πίσω από μεγάλα φράγματα, αρκετά για να σκεπάσουν σχεδόν όλο τον Καναδά κάτω από ένα μέτρο νερού. Σχεδόν το 50% της παγκόσμιας ροής των ποταμών εμποδίζεται από φράγματα, κάτι που δημιουργεί αυξανόμενες περιβαλλοντικές και κοινωνικές ανησυχίες, πέρα από εκείνες για την ασφάλεια. Το 93% των μεγάλων φραγμάτων (τέτοια θεωρούνται όσα έχουν ύψος τουλάχιστον 15 μέτρων ή όγκο νερού τουλάχιστον τρία εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού) βρίσκονται σε μόνο 25 χώρες, με την «πρωταθλήτρια» Κίνα να διαθέτει το 40% του συνόλου (σχεδόν 24.000). Πάνω από τα μισά φράγματα του κόσμου (το 55% ή συνολικά 32.716) βρίσκονται σε μόνο τέσσερις χώρες της Ασίας: Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία και Ν.Κορέα. Η μελέτη του UN University εδώ: https://inweh.unu.edu/ageing-water-storage-infrastructure-an-emerging-global-risk/ View full είδηση

Mega επενδυτικό πρόγραμμα περίπου 2,5 δισ. ευρώ, όσον αφορά στο κατασκευαστικό τομέα, και άνω των 5 δισ. ευρώ αν συνυπολογιστούν και το κόστος συντήρησης, λειτουργίας για 25 έτη και οι πληρωμές διαθεσιμότητας, που σχετίζονται με την υλοποίηση μεγάλων φραγμάτων και αρδευτικών/αντιπλημμυρικών υποδομών ανά την χώρα, προωθούνται συνολικά μέσω ΣΔΙΤ από τα υπουργεία Υποδομών / Μεταφορών και Αγροτικής Ανάπτυξης. Να σημειωθεί ότι για αρδευτικά έργα υπάρχει πρόβλεψη για χρηματοδότηση 200 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης. Σύμφωνα με τον κυβερνητικό σχεδιασμό, και όσον αφορά στο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης Αγρο-Περιβαλλοντικών Υποδομών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, το πλάνο για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του εθνικού αγρο-περιβαλλοντικού και εγγειοβελτιωτικού δικτύου είναι δομημένο σε ομάδες εννέα Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), που αποτελούνται από 19 επενδύσεις, που κατανέμονται σε 7 περιφέρειες και περιλαμβάνει την κατασκευή και τον εκσυγχρονισμό φραγμάτων, αρδευτικών δικτύων, δεξαμενών, τεχνιτών λιμνών και άλλων επενδύσεων που σχετίζονται με τη γεωργία. Κατά την κυβέρνηση, το εθνικό σχέδιο αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού του αγρο-περιβαλλοντικού και εγγειοβελτιωτικού δικτύου αποτελεί ένα νέο καινοτόμο, οραματικό σχέδιο για βιώσιμη γεωργία που ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής και στοχεύει στην ανασυγκρότηση και αποκατάσταση του αγροτικού τομέα με την ανάπτυξη νέων, σύγχρονων έργων λεκάνης απορροής και διαχείρισης υδάτων με ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας, συμβάλλοντας στην παραγωγή προϊόντων υψηλότερης ποιότητας σε ανταγωνιστικές τιμές. Φορέας Υλοποίησης αυτού του σχεδίου είναι υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και βέβαια αφορά τον κατασκευαστικό κλάδο, τις τοπικές κοινωνίες και τους αγρότες, ευρύτερα τους πολίτες λόγω της βιώσιμης διαχείρισης των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων και της προστασίας του περιβάλλοντος (μετριασμός της ερημοποίησης και της αλάτωσης που επηρεάζει μεγάλα τμήματα της χώρας). Τα ορόσημα του σχεδίου σε γενικές γραμμές έχουν οριστεί ως εξής: Υποέργο 1: Έργα μεταφοράς νερού από τον ποταμό Νέστο στην κοιλάδα της Ξάνθης - Διενέργεια ανοικτού διεθνούς διαγωνισμού 1ο Τρίμηνο 2022. Υποέργο 2: Φράγμα και Αρδευτικό δίκτυο στη Διποταμία Καστοριάς, Φράγμα και Αρδευτικό δίκτυο Μπουγάζι Δομοκού, Φράγμα στην Αράχωβα, δίκτυο άρδευσης και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο - Διενέργεια ανοικτού διεθνούς διαγωνισμού 4ο Τρίμηνο 2022. Υποέργο 3: Υπόγεια δίκτυα (κανάλια) στους ΤΟΕΒ (Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων) Αμαλιάδας, Πύργου, Πελοπίου και Επιταλίου Ηλείας, Ζώνη άρδευσης κατάντη του Αχελώου - Διενέργεια ανοικτού διεθνούς διαγωνισμού 3ο Τρίμηνο 2022. Υποέργο 4: Φράγμα στο Λιβάδι Αράχωβας, Αρδευτικό δίκτυο και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο - Διενέργεια ανοικτού διεθνούς διαγωνισμού 1ο Τρίμηνο 2022. Υποέργο 5: Φράγμα και δίκτυο άρδευσης στον Νεοχωρίτη Τρικάλων, Φράγμα και δίκτυο άρδευσης στο Γριζάνο Τρικάλων, Φράγμα και δίκτυο άρδευσης Αχλαδοχωρίου Τρικάλων - Διενέργεια ανοικτού διεθνούς διαγωνισμού 1ο Τρίμηνο 2022. Υποέργο 6: Εκσυγχρονισμός αρδευτικών δικτύων του ΤΟΕΒ Ταυρωπού - Διενέργεια ανοικτού διεθνούς διαγωνισμού 1ο Τρίμηνο 2022. Υποέργο 7: Δίκτυο Άρδευσης στις τοποθεσίες Υπέρειας – Ορφανών Καρδίτσας, Φράγμα και δίκτυο άρδευσης στην τοποθεσία στον Τίτανο Τρικάλων - Διενέργεια ανοικτού διεθνούς διαγωνισμού 2ο Τρίμηνο 2022. Υποέργο 8: Λιμνοδεξαμενή και δίκτυο άρδευσης στις Χοχλακιές Λασιθίου Κρήτης, Φράγμα και δίκτυο άρδευσης στον Άγιο Ιωάννη Ιεράπετρας Π.Ε Λασιθίου Κρήτης - Διενέργεια ανοικτού διεθνούς διαγωνισμού 2ο Τρίμηνο 2022. Υποέργο 9: Φράγμα και δίκτυο άρδευσης στην τοποθεσία στο Μηναγιώτικο Μεσσηνίας - Διενέργεια ανοικτού διεθνούς διαγωνισμού 1ο Τρίμηνο 2022. Υποέργο 10: Φράγμα Αλμωπαίου, αγωγοί μεταφοράς, δίκτυο άρδευσης και συνοδά έργα στην Π.Ε Πέλλας - Διενέργεια ανοικτού διεθνούς διαγωνισμού 1ο Τρίμηνο 2022. Υπενθυμίζεται ότι στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου το insider.gr είχε αναδείξει τις ενέργειες του υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης για την υλοποίηση του προγράμματος «Ύδωρ 2.0», αλλά και το ευρύτερο ενδιαφέρον Γαλλικών εταιρειών να συμμετάσχουν σε αυτό το project. Τότε, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και υπεύθυνος για την προώθηση των έργων υποδομών Δημήτρης Παπαγιαννίδης, είχε συναντηθεί με τον Σύμβουλο για Αγροτικές Υποθέσεις της Γαλλικής Πρεσβείας στην Ιταλία κ. Jean-Pascal FAYOLLE και την κα Ευσταθία Αντιόχου Υπεύθυνη Μελετών της Οικονομικής Υπηρεσίας της Γαλλίας στην Ελλάδα με θέμα και τα έργα αυτά. Τα 21 έργα είναι συνολικού κόστους 4,072 δισ. ευρώ (1,628 δισ. κόστος κατασκευής με ΣΔΙΤ και 2,443 δισ. κόστος συντήρησης και λειτουργίας για 25 έτη και πληρωμών διαθεσιμότητας 10%) και αφορούν 1.352.565 αρδευόμενα στρέμματα αγροτικής γης. Τα πρώτα 8 έργα του «Ύδωρ 2.0» Επίσης, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Σπήλιος Λιβανός, παρόντος του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην παρουσίαση του σχετικού προγράμματος «Υδωρ 2.0», είχε αναφέρει ότι τα 21 έργα έχουν χωριστεί σε τρία πακέτα, το πρώτο εξ αυτών παρουσιάζεται σήμερα και περιλαμβάνει οκτώ (8) από αυτά. Υπολογίζεται ότι τα πρώτα οκτώ έργα, στην τελική τους ανάπτυξη, θα ωφελούν περισσότερους από 36.000 αγρότες και θα εξυπηρετούν την άρδευση περίπου 456.000 στρεμμάτων. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με όσα είχαν κυκλοφορήσει, τα 8 αυτά έργα είναι: 1) Έργα μεταφοράς νερού από Ποταμό Νέστο στην κοιλάδα της Ξάνθης (Π.Ε. Ξάνθης) • Κόστος κατασκευής με ΣΔΙΤ: 203.000.000€ • Αρδευόμενα στρέμματα: 50.000 στρεμ. ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ / 200.000 στρεμ. • Ωφελούμενοι αγρότες 5.000 / 20.000. 2) Εκσυγχρονισμός δικτύων άρδευσης ΤΟΕΒ Ταυρωπού • Κόστος κατασκευής με ΣΔΙΤ: 114.000.000€ • Αρδευόμενα στρέμματα: 115.000 στρεμ. • Ωφελούμενοι αγρότες 5.750. 3) Λιμνοδεξαμενή Χοχλακιών Σητείας και δίκτυο προσαγωγών μεταφοράς νερού σε υφιστάμενο δίκτυο άρδευσης (Π.Ε. Λασιθίου) • Κόστος κατασκευής με ΣΔΙΤ: 18.518.362€ • Χωρητικότητα νέου Ταμιευτήρα (μ3): 840.000 • Αρδευόμενα στρέμματα: 4.125 στρεμ. • Ωφελούμενοι αγρότες 500. 4) Φράγμα και Δίκτυο Αγ. Ιωάννη Ιεράπετρας και δίκτυο άρδευσης (Π.Ε. Λασιθίου) • Κόστος κατασκευής με ΣΔΙΤ: 26.044.385€ • Χωρητικότητα νέου Ταμιευτήρα (μ3): 1.705.000 • Αρδευόμενα στρέμματα: 10.450 στρεμ. • Ωφελούμενοι αγρότες 1.050. 5) Φράγμα Μιναγιώτικο Πύλου και δίκτυο άρδευσης (Π.Ε. Μεσσηνίας) • Κόστος κατασκευής με ΣΔΙΤ: 98.500.000€ • Χωρητικότητα νέου Ταμιευτήρα (μ3): 11.000.000 • Αρδευόμενα στρέμματα: 35.000 στρεμ. • Ωφελούμενοι αγρότες 3.500. 6) Φράγμα στο Μπουγάζι Δομοκού και αρδευτικό δίκτυο (Π.Ε Φθιώτιδας) • Κόστος κατασκευής με ΣΔΙΤ: 26.397.000€ • Χωρητικότητα νέου Ταμιευτήρα (μ3): 2.500.000 • Αρδευόμενα στρέμματα: 10.000 στρεμ. • Ωφελούμενοι αγρότες 1.000. 7) Φράγμα στο Λιβάδι Αράχοβας , Αρδευτικό δίκτυο και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο • Κόστος κατασκευής με ΣΔΙΤ: 23.005.200€ • Χωρητικότητα νέου Ταμιευτήρα (μ3): 3.760.000 • Αρδευόμενα στρέμματα: 6.000 στρεμ. • Ωφελούμενοι αγρότες 600. Αρδευτικό δίκτυο Υπέρεια - Ορφανά Καρδίτσας • Κόστος κατασκευής με ΣΔΙΤ: 88.066.645€ • Αρδευόμενα στρέμματα: 74.650 στρεμ. • Ωφελούμενοι αγρότες 3.730. Πρόκειται για έργα τα οποία συγκεντρώνουν ήδη το έντονο ενδιαφέρον των εγχώριων κατασκευαστικών ομίλων, όπως ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΑΚΤΩΡ, ΑΒΑΞ, Μυτιληναίος και Intrakat. Επίσης, όπως και τότε είχε αναδείξει το insider, δεν είναι «μυστικό» ότι οι γαλλικοί όμιλοι είναι μεταξύ αυτών που έχουν παρουσία στην εγχώρια αγορά, στον τομέα υποδομών, ύδρευσης κ.α. Η Suez ως γνωστόν ελέγχει μετοχικό μερίδιο στην ΕΥΑΘ, διεκδικούσε τον διαγωνισμό για τη σύμβαση διαχείρισης του ΚΕΛ Ψυττάλειας, ενώ μαζί με Intrakat-ΕΥΑΘ διεκδικεί την κατασκευή του φράγματος Χαβρία στη Χαλκιδική. Παλιότερα δε, προ πολλών ετών, όταν ακόμα «έπαιζε» το σενάριο αποκρατικοποίησης της ΕΥΔΑΠ εμφανίζονταν σε σενάρια ως πιθανή «υποψήφια». Πληροφορίες αναφέρουν ότι λογικά θα ενδιαφερθεί και για τα συγκεκριμένα αρδευτικά ΣΔΙΤ. Για τον τομέα των «νερών» ενδιαφέρονταν κάποτε και η επίσης γαλλική Veolia, που είχε ενδιαφερθεί για τις εταιρείες ύδρευσης (τότε με MIG κ.λπ.), συνάπτοντας και προ πολλών ετών και σχετικές συνεργασίες. Βέβαια, πλέον, SUEZ και Veolia βρίσκονται σε διαδικασία συγχώνευσης, όπως είχε ανακοινωθεί προ 6μήνου. Επίσης, δεν αποκλείεται τα δύο γκρουπ να ενδιαφερθούν και για το μεγάλο ΣΔΙΤ του εξωτερικού υδροδοτικού συστήματος της Αθήνας (235 εκατ. ευρώ), μεταξύ άλλων «μνηστήρων». Βέβαια, όπως έχουμε αναφέρει, «τρέχουν» παράλληλα διαγωνισμοί από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών συνολικού ύψους άνω του 1 δισ. ευρώ για διάφορα έργα που σχετίζονται με φράγματα και αρδευτικά- αντιπλημμυρικά projects. Χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις που σχετίζονται ευρύτερα με τη διαχείριση των υδάτινων πόρων είναι το έργο ΣΔΙΤ για την επισκευή και συντήρηση του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) της Αθήνας. Πρόκειται για έργο εκτιμώμενου κόστους 235 εκατ. ευρώ, για το οποίο αναμένεται η εκδήλωση ενδιαφέροντος από το σύνολο των κατασκευαστικών ομίλων, την ΕΥΔΑΠ εφόσον μέχρι τότε περάσει σχετική ρύθμιση που επιτρέπει την αλλαγή του καταστατικούς της ώστε να δώσει το παρών σε τέτοιους διαγωνισμούς, την ΕΥΑΘ και ξένους ομίλους διαχείρισης υδάτων. Ο ανάδοχος θα αναλάβει τις μελέτες και την κατασκευή, λειτουργία, συντήρηση και επισκευή του ΕΥΣ για περίοδο 20 ετών. Επιπρόσθετα, στην τελική ευθεία έχει μπει ο διαγωνισμός για το φράγμα Χαβρία στη Χαλκιδική άνω των 105 εκατ. ευρώ, με την προεπιλογή των σχημάτων Intrakat-Suez-ΕΥΑΘ, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-Χρ. Δ. Κωνσταντινίδης και Ακτωρ Παραχωρήσεις, ενώ στο υπουργείου γίνονται διεργασίες για τα φράγματα σε Ταυρωπό (Κρήτη – 160 εκατ. ευρώ), Ενιπέα (Φαρσάλων - 70 εκατ. ευρώ), το φράγμα Μύρτου στο Λασίθι, τα φράγματα Μελισσουδίου και Καλαμιώτισσας στην Κέρκυρα αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές. Είναι έργα με τα οποία ο αρμόδιο υπουργείο φιλοδοξεί να επιλύσει αιτήματα δεκαετιών για την άρδευση γεωργικών εκτάσεων, εξοικονομώντας νερό για άλλες χρήσεις, όπως η ύδρευση οικισμών, να συμβάλλει ουσιαστικά στην αντιπλημμυρική προστασία εκτάσεων στην οποία προκλήθηκαν καταστροφές και έντονα πλημμυρικά φαινόμενα από τις βροχοπτώσεις, με παράλληλη έξυπνη διαχείριση των υδατικών πόρων και την εξοικονόμηση των διαθέσιμων υδατικών αποθεμάτων. Γενικότερα πάντως, ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, κ. Κώστας Καραμανλής, πρόσφατα σημείωσε ότι το αντιπλημμυρικό πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί ανέρχεται σε περίπου 1,5 δισ. ευρώ και είναι ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και βέβαια έχουν και σημαντικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Γενικότερα πάντως, τόσο για τα έργα (π.χ. ΣΔΙΤ) του υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης όσο και αυτά του υπ. Υποδομών, η ελληνική πλευρά έχει δεσμευτεί πως θα προκηρύξει άμεσα τα projects με στόχο να έχουν υπογραφεί οι συμβάσεις μέχρι το τέλος του 2023, καθώς, σύμφωνα με τους κανόνες του Ταμείου Ανάκαμψης, πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2025 ώστε να μη χαθούν οι πόροι. View full είδηση

Ένα εντυπωσιακό βίντεο αποκαλύπτει τα μυστικά της ύδρευσης όλου του βόρειου μετώπου της Ανατολικής Κρήτης από το φράγμα του Αποσελέμη. Ο μηχανολόγος και ηλεκτρολόγος μηχανικός, Ευάγγελος Μπικάκης, εξηγεί λεπτομερώς το ταξίδι του νερού από τις πηγές του μέχρι τις βρύσες των σπιτιών και βέβαια των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων, αφού από το φράγμα του Αποσελέμη εξυπηρετούνται πάνω από 300.000 άνθρωποι. Όπως αναφέρει ο ίδιος, “σε αυτό το βίντεο παρουσιάζεται η εκπληκτική εγκατάσταση επεξεργασίας νερού του Φράγματος Αποσελέμη. Το έργο είναι εξαιρετικό τόσο στον σχεδιασμό και μελέτη του, στην υλοποίηση του, αλλά κυρίως στην λειτουργία του. Η δουλειά που γίνεται από όλη την ομάδα που εργάζεται εκεί είναι εξαιρετική και το αποτέλεσμα είναι ένα εξαιρετικής ποιότητας νερό ανθρώπινης κατανάλωσης. Δείτε το video και ξεναγηθείτε στις εγκαταστάσεις του“. View full είδηση

ωμένα στην καρδιά της νότιας Πίνδου, μέσα στην κοίτη του ποταμού Αχελώου, βρίσκονται ένα μεγάλο φράγμα και ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Στέκουν έτοιμα, ολοκληρωμένα, με τον εξοπλισμό τους και τα μηχανήματά τους, από το 2001. Αλλά δεν έχουν λειτουργήσει ούτε μία ημέρα. Δεν έχει γεμίσει καν ο ταμιευτήρας (η τεχνητή λίμνη, δηλαδή) με νερό -τα νερά του Αχελώου σήμερα εκτρέπονται από μια άλλη σήραγγα σκαμμένη δίπλα από το φράγμα, παρακάτω στη φυσική του κοίτη. Σύμφωνα με τη ΔΕΗ, ολόκληρο το έργο έχει κοστίσει περίπου 500 εκατ. ευρώ σε σημερινά χρήματα, ενώ για κάθε χρόνο που το φράγμα δε λειτουργεί η εταιρεία εκτιμά ότι χάνει περί τα 20-30 εκατ. ευρώ από δυνητικά έσοδα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή η ΔΕΗ άρχισε να κατασκευάζει ένα γιγάντιο έργο υποδομής με ελλιπή σχεδιασμό, χωρίς να έχει εξασφαλίσει ότι δεν θα ακυρωθεί στα δικαστήρια. Επειδή μερικοί κάτοικοι ενός μικρού χωριού της Πίνδου και περιβαλλοντικές οργανώσεις αντιδρούν. Επειδή το κεντρικό κράτος κωλυσιεργεί ή αδιαφορεί. Στη διαΝΕΟσις αναζητούμε λύσεις και πολιτικές που θα βοηθήσουν τη χώρα να αναπτυχθεί οικονομικά, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική της συνοχή. Στην ιστορία του φράγματος της Μεσοχώρας βρήκαμε συγκεντρωμένες μια σειρά από παθογένειες που ταλαιπωρούν γενικότερα την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, και μαζί ένα τρανταχτό, σχεδόν κραυγαλέο παράδειγμα πολιτικής απόφασης που σχετικά εύκολα και σχετικά γρήγορα θα μπορούσε να έχει θετικό αποτέλεσμα για το δημόσιο συμφέρον. Οι δημοσιογράφοι της διαΝΕΟσις ταξίδεψαν στο φράγμα στα βουνά της Πίνδου, μίλησαν με τους υπευθύνους της ΔΕΗ, με πολίτες που ζουν σήμερα στη Μεσοχώρα, με τους ανθρώπους και τις οργανώσεις που αντιδρούν στη λειτουργία του και με επιστήμονες που γνωρίζουν καλά το θέμα. Σε αυτήν την έρευνα θα καταγράψουμε τους λόγους για τους οποίους το έργο κατασκευάστηκε, τις αιτίες που το κρατούν ανενεργό, τις συνέπειες αυτής της καθυστέρησης, και τα απαραίτητα βήματα που πρέπει να γίνουν για να λειτουργήσει. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από την αρχή. Το ιστορικό του φράγματος Ένας από τους λόγους για τους οποίους το φράγμα της Μεσοχώρας είναι ακόμη ανενεργό -ίσως ο κυριότερος- είναι το ότι αποτέλεσε μέρος της πολυθρύλητης εκτροπής του Αχελώου, ενός γιγάντιου δημόσιου έργου που υπήρχε ως ιδέα ήδη από τη δεκαετία του 1920. Ο σκοπός του έργου ήταν η μεταφορά νερού από τον Αχελώο ποταμό στη λεκάνη του Πηνειού για να καλύψει τις αρδευτικές ανάγκες του θεσσαλικού κάμπου. Η κατασκευή των επιμέρους έργων της εκτροπής ξεκίνησε το 1986, είχε προϋπολογισμό γύρω στα 1,5 δισ. ευρώ (σε σημερινές τιμές) και περιελάμβανε την κατασκευή τεσσάρων φραγμάτων και μιας γιγάντιας σήραγγας, μεταξύ πολλών άλλων. Στον αρχικό σχεδιασμό, το ύψους 150 μέτρων φράγμα της Μεσοχώρας και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της Γλύστρας που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά ήταν “έργα κεφαλής” της εκτροπής. Το φράγμα θα δημιουργούσε έναν ταμιευτήρα (μία λίμνη δηλαδή) μεγέθους 7,8 τετραγωνικών χιλιομέτρων, της οποίας το νερό θα διοχετευόταν πρώτα προς το εργοστάσιο της Γλύστρας για την παραγωγή καθαρής υδροηλεκτρικής ενέργειας μέσα από μια σήραγγα μήκους 7,4 χιλιομέτρων, και στη συνέχεια θα συνέχιζε την πορεία του προς το επόμενο φράγμα, αυτό της Συκιάς. Εκεί θα σχηματιζόταν ένας δεύτερος, μεγαλύτερος ταμιευτήρας, από όπου ένα μέρος των νερών θα διοχετευόταν μέσω μιας άλλης, γιγάντιας σήραγγας μήκους 17,4 χιλιομέτρων στην άλλη πλευρά της Πίνδου, στον θεσσαλικό κάμπο. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε πως η λεκάνη του Αχελώου θα μετέφερε στη λεκάνη του Πηνειού περίπου 1,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού το χρόνο. Το ιστορικό της εκτροπής του Αχελώου­ Ωστόσο, το έργο αντιμετώπισε γρήγορα προβλήματα. Οι ενστάσεις ήταν πολλές, τόσο για τη σκοπιμότητά του όσο και για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του. Τα τελευταία τριάντα χρόνια οικολογικές οργανώσεις αλλά και πολίτες των χωριών που βρίσκονταν στις όχθες του Αχελώου προσέφυγαν έξι φορές στα δικαστήρια για να εμποδίσουν την κατασκευή του έργου. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της ιστορίας, για το οποίο έχουν μεγάλη ευθύνη και το κράτος και η ΔΕΗ που κατασκεύαζε τα επιμέρους έργα. Αυτά τα έργα άρχισαν να κατασκευάζονται στα μέσα της δεκαετίας του ’80 χωρίς να έχει εξασφαλιστεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο σχεδιασμός και οι συνοδευτικές του μελέτες θα ήταν επαρκείς για να μην απορριφθούν από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κάθε φορά που το ΣτΕ έβγαζε αποφάσεις κατά της εκτροπής, οι εργασίες σταματούσαν, το έργο επανασχεδιαζόταν, νέες μελέτες υποβάλλονταν και οι εργασίες ξανάρχιζαν, για να σταματήσουν ξανά με την επόμενη καταδικαστική απόφαση. Το ΣτΕ αποφάσισε κατά της εκτροπής του Αχελώου και τις έξι φορές (μπορείτε να κατεβάσετε όλες τις αποφάσεις εδώ). Κάθε φορά που το ΣτΕ έβγαζε αποφάσεις κατά της εκτροπής, οι εργασίες σταματούσαν, το έργο επανασχεδιαζόταν, νέες μελέτες υποβάλλονταν και οι εργασίες ξανάρχιζαν, για να σταματήσουν ξανά με την επόμενη καταδικαστική απόφαση. Σήμερα ελάχιστοι πιστεύουν ότι το έργο αυτό κάποτε θα ολοκληρωθεί, και πλέον ακόμα λιγότεροι θεωρούν ότι στην Ελλάδα του 2020 υπάρχει και ιδιαίτερη χρησιμότητα για κάτι τέτοιο. Για τις ανάγκες αυτής της έρευνας υποθέσαμε ότι η εκτροπή του Αχελώου είναι ένα θέμα λήξαν για τη χώρα, και το μόνο που έχει μείνει για να τη θυμίζει είναι μια σειρά από ημιτέλη έργα στα βουνά της Πίνδου, όπως το μισοχτισμένο φράγμα της Συκιάς, εκείνη η γιγάντια μισοτελειωμένη σήραγγα του Πευκόφυτου αλλά και ένα άλλο, σχεδόν ολοκληρωμένο έργο: το φράγμα της Μεσοχώρας. Καθώς η εκτροπή του Αχελώου άλλαζε σε μορφή μετά από κάθε απορριπτική απόφαση του ΣτΕ, το μέγεθος του έργου μεταβάλλονταν. Η εκτροπή του Αχελώου "μίκραινε". Το 1994, μετά την πρώτη προσφυγή των περιβαλλοντικών οργανώσεων στο ΣτΕ, η εκτρεπόμενη ποσότητα νερού προς τη Θεσσαλία μειώθηκε στα 600 εκ. κυβικά νερού -το μισό του αρχικού μεγέθους. Το 2014 το μέγεθος είχε μειωθεί ακόμα περισσότερο, στα 250 εκ. κυβικά μέτρα νερού. Γι’ αυτό το μέγεθος εκτροπής, όμως, το φράγμα της Μεσοχώρας έπαυε να είναι “έργο κεφαλής” και γινόταν έργο περιττό. Παρέμενε απλά ένα θαυμάσιο υδροηλεκτρικό φράγμα το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει η ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Όταν πια η εκτροπή του Αχελώου απορρίφθηκε για έκτη και τελευταία φορά από το ΣτΕ, το 2014, αποφασίστηκε, πράγματι, το φράγμα της Μεσοχώρας να λειτουργήσει ανεξάρτητα (μια ιδέα που είχε ανακινήσει η υπουργός Τίνα Μπιρμπίλη το 2010), και συντάχθηκε η σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Προφανώς, για να διαβάζετε αυτό το άρθρο, η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη. το εργοστάσιο της Γλύστρας, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το φράγμα. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Σήμερα το φράγμα της Μεσοχώρας είναι εγκαταλειμμένο. Στέκει καταμεσής στην κοίτη του Αχελώου, έρημο, με υλικά επένδυσης ξεχασμένα δίπλα του. Μια σήραγγα που ξεκινά από το φράγμα επρόκειτο να μεταφέρει το νερό του Αχελώου με μεγάλη ταχύτητα σχεδόν οκτώ χιλιόμετρα πιο μακριά, στο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Γλύστρα, το οποίο επίσης στέκει εγκαταλειμμένο, γεμάτο με τις γιγάντιες τουρμπίνες στο πέμπτο υπόγειο, τα κάποτε σύγχρονα μηχανήματα, τον πίνακα ελέγχου, ακριβό εξοπλισμό που αγοράστηκε πριν από πολλά χρόνια. «Αυτή τη στιγμή όλος ο εξοπλισμός βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας, 15 χρόνια εν ξηρώ», μας είπε ο Άγγελος Δημητρίου, διευθυντής του Κλιμακίου Επίβλεψης Έργων Θεσσαλίας, ο οποίος ξενάγησε τους δημοσιογράφους της διαΝΕΟσις στο φράγμα και στο εργοστάσιο. "Όταν θα λειτουργήσει το φράγμα, θα πρέπει να ελέγξουμε ξανά το μηχανολογικό και ηλεκτρολογικό εξοπλισμό για να δούμε αν όλα λειτουργούν σωστά, αν πρέπει κάτι να αντικατασταθεί ή να συντηρηθεί". ο εξοπλισμός του εργοστασίου της Γλύστρας είναι ανενεργός εδώ και 16 χρόνια. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Το φράγμα και το εργοστάσιο συνδέονται με ένα δρόμο 39 χιλιομέτρων, τον οποίο κατασκεύασε η ΔΕΗ με κόστος 30 εκατομμύρια ευρώ. Είναι ένας δρόμος μόνιμα άδειος από αυτοκίνητα. Η όλη περιοχή έχει την απόκοσμη αύρα των τοποθεσιών που έχουν εγκαταλειφθεί, που έχουν αφεθεί έρμαια της φύσης για πολλά χρόνια. Παραδοσιακά κάθε χρόνο -συνήθως το καλοκαίρι, μετά το κοντινό river party- ομάδες αντιεξουσιαστών περνούν από το φράγμα και αφήνουν τα μηνύματά τους με σπρέι στους τοίχους. Τα παράθυρα στο φυλάκιο του φράγματος χάσκουν γυμνά από τζάμια που είχαν προ πολλού σπάσει. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Εδώ είναι μια καλή ευκαιρία να αναφέρουμε τις συνέπειες αυτής της εγκατάλειψης. Το φράγμα της Μεσοχώρας φτιάχτηκε για έναν αρχικό σκοπό τον οποίο ποτέ δεν πρόκειται να εκπληρώσει. Για ποιο λόγο πρέπει να μας ενδιαφέρει το αν θα ανοίξει ως υδροηλεκτρικό φράγμα και πότε; Υπάρχουν κυρίως τρεις λόγοι: ο οικονομικός, ο ενεργειακός και ένας πολύ σοβαρός λόγος δημόσιας ασφάλειας. Ο οικονομικός είναι ο πιο προφανής από τους τρεις. Η ΔΕΗ υπολογίζει ότι έχει δαπανήσει σχεδόν 500 εκ. ευρώ για την κατασκευή του φράγματος μέχρι σήμερα (σε σημερινά ποσά), ένα κόστος που όσο το έργο παραμένει κλειστό, δεν αποσβένεται. "Η καθυστέρηση της λειτουργίας του φράγματος σημαίνει απώλεια παραγωγής και εσόδων της τάξης των 25-30 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο", μας επισήμανε ο κ. Γιάννης Αργυράκης, επικεφαλής της Διεύθυνσης υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ. Εξάλλου, η λειτουργία του φράγματος θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, ενώ η δημιουργία της λίμνης θα μπορούσε θεωρητικά να φέρει δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης στην περιοχή, όπως έχει συμβεί σε κάποιες άλλες τεχνητές λίμνες στην Ελλάδα (αλλά, βεβαίως, όχι σε όλες). Το φράγμα της Μεσοχώρας είναι σχεδιασμένο να παράγει 360GWh ετησίως, αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει μια πόλη με το μέγεθος του Περιστερίου. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγει το φράγμα. Η Ελλάδα, ως γνωστόν, είναι εξαρτημένη για τις ενεργειακές της ανάγκες σε πολύ μεγάλο βαθμό (κατά 35% περίπου) από τον λιγνίτη. Τα υδροηλεκτρικά φράγματα, μολονότι δεν αποτελούν εξίσου "καθαρή" πηγή ενέργειας με τις γνωστές -πολύ ακριβές ακόμα- αμιγώς ανανεώσιμες πηγές, παράγουν ενέργεια που δεν προσθέτει CO2 στην ατμόσφαιρα. «Όσο το φράγμα δεν λειτουργεί, έχουμε απώλεια εσόδων από πράσινη καθαρή ενέργεια, η υποκατάσταση της οποίας γίνεται από ορυκτά καύσιμα, τα οποία μάλιστα εκπέμπουν χιλιάδες τόνους διοξειδίου ετησίως, και για τα οποία η ΔΕΗ πληρώνει δικαιώματα εκπομπών», πρόσθεσε ο κ. Αργυράκης. Το φράγμα της Μεσοχώρας είναι σχεδιασμένο να παράγει 360GWh ετησίως, αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει μια πόλη με το μέγεθος του Περιστερίου. "Θα μπορούσε να αντικαταστήσει ισόποση ενέργεια προερχόμενη από λιγνίτες στη συνολική παραγωγή", μας είπε ο κ. Αργυράκης. Το φράγμα της Μεσοχώρας από ψηλά. Το νερό του ποταμού σήμερα εκτρέπεται μέσα από τη σήραγγα που φαίνεται στην εικόνα, η οποία είχε σχεδιαστεί για να λειτουργήσει 5 χρόνια. Έχουν περάσει 16. Υπάρχει όμως και ένας τρίτος λόγος, πολύ λιγότερο γνωστός, που ενδέχεται να είναι ο πιο επικίνδυνος από όλους. Όπως είπαμε στην αρχή, το νερό του Αχελώου σήμερα εκτρέπεται σε μια σήραγγα που έχει σκαφτεί στην πλαγιά του βουνού δίπλα στο φράγμα, και παρακάτω επιστρέφει στην κοίτη του ποταμού. Η σήραγγα αυτή, όπως αντιλαμβάνεστε, κατασκευάστηκε για να μπορέσει να χτιστεί το φράγμα χωρίς να πλημμυρίζει η τεχνητή λεκάνη που αυτό δημιουργεί, και κατασκευάστηκε με προδιαγραφές που θα της εξασφάλιζαν ένα χρόνο ζωής αντίστοιχο με το χρόνο που θα χρειαζόταν η κατασκευή του φράγματος καθ’ αυτού. Αυτός ο χρόνος ζωής ήταν τα πέντε χρόνια. Εδώ υπάρχει το πρόβλημα: Έχουν περάσει 16 χρόνια από τότε που ολοκληρώθηκε η κατασκευή του φράγματος. “Πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί το θέμα. Δεν μπορείς να αφήνεις ένα φράγμα 15 χρόνια πάνω στα βουνά και να λες “εντάξει δεν συμβαίνει τίποτα”. Αν συμβεί κάτι, δεν μπορεί να πει κανείς πως δεν το ήξερε”. "Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος, σε έκτακτα καιρικά φαινόμενα να μαζευτούν φερτά υλικά να φρακάρει η σήραγγα και να γίνει μια φυσική έμφραξη της λίμνης", μας είπε ο κύριος Αργυράκης. "Έχουμε επισημάνει το συγκεκριμένο πρόβλημα επί σειρά ετών με επιστολές μας σε όλους τους υπουργούς". "Αν συμβεί βίαιη έμφραξη στον Άνω Αχελώο, η Μεσοχώρα θα κατακλυστεί βίαια και απροειδοποίητα" μας είπε ο κ. Τάσος Μπαρμπούτης, μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Θεσσαλικών Μελετών. "Θα κινδυνεύσει το χωριό. Πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί το θέμα. Δεν μπορείς να αφήνεις ένα φράγμα 15 χρόνια πάνω στα βουνά και να λες "εντάξει δεν συμβαίνει τίποτα". Αν συμβεί κάτι, δεν μπορεί να πει κανείς πως δεν το ήξερε". Όλο το άρθρο: https://www.dianeosis.org/2017/02/mesochora/ View full είδηση

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασαν οι απόψεις του μετεωρολόγου Μανώλη Λέκκα για τα θέματα του ξηροθερμικού χαρακτήρα των περιοχών της ανατολικής Κρήτης, την έλλειψη βροχοπτώσεων τη φετινή χρονιά και την αναγκαιότητα πρόληψης που πρέπει να στηριχθεί σε οργανωμένες πολιτικές πρόληψης απέναντι στα φαινόμενα ξηροθερμικότητας. Αν και η χρονιά δεν θα κριθεί τον Ιανουάριο, αλλά τον επόμενο μήνα, είναι βέβαιο, πως οι προδιαγραφές του φετινού χειμώνα μαρτυρούν μια δύσκολη εξέλιξη εφ’ όσον συνεχιστούν οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν αυτή την περίοδο. Τις καιρικές εξελίξεις της φετινής χειμερινής περιόδου αναμένουν και στον Οργανισμό Ανάπτυξης Κρήτης για να αποφασίσουν πώς θα δράσουν εν όψει της θερινής περιόδου διαχείρισης του νερού. Οι αποφάσεις θα ληφθούν στα μέσα Φεβρουαρίου και μέχρι τότε θα είναι σημαντικό να έχουμε 2- 3 εκ. κυβικά μέτρα νερό επιπλέον στο φράγμα Αποσελέμη για να υπάρχει η ελπίδα να μην αποφασιστούν μειώσεις στην τροφοδοσία των πόλεων κατά το καλοκαίρι. «Ο ταμιευτήρας του Αποσελέμη έχει χωρητικότητα 25,3 εκατομμύρια κυβικά κι έχει αυτή τη στιγμή 12 εκατομμύρια, έχει δηλαδή 47% πληρότητα», εξηγεί ο διευθυντής Διαχείρισης Υδραυλικών Έργων Βαγγέλης Μαμαγκάκης. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «για την πλήρωση του φράγματος τη φετινή χειμερινή περίοδο έχουν μπει στο φράγμα 200 χιλιάδες κυβικά τον Οκτώβριο που είχε βρέξει. Αυτό σημαίνει πως όταν δεν έχουν μπει οι ποσότητες που πρέπει και ημερησίως δαπανώνται 40.000 κυβικά υπάρχει ζήτημα. Σύμφωνα λοιπόν με τον προγραμματισμό που περιμένουμε να κάνουμε περίπου μέσα Φλεβάρη -τότε θα κάνουμε το ταμείο- και θα γίνει εξέταση των αποθεμάτων και εάν τα πράγματα όπως είναι τώρα, θα γίνει η μείωση. Μια οριζόντια μείωση στις παροχές των τριών ΔΕΥΑ (Ηρακλείου, Χερσονήσου και Αγίου Νικολάου) για ένα 30-40% των ποσοτήτων που θα λαμβάνουν», αναφέρει. Ο κ. Μαμαγκάκης διευκρινίζει πως αυτό δεν θα αποτελέσει μια μονομερή κίνηση και απόφαση από την πλευρά του ΟΑΚ, αλλά θα υπάρχει συνεργασία με τις Δημοτικές Επιχειρήσεις. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο πως επιλογές δεν υπάρχουν, όταν το νερό δεν επαρκεί. Στην πραγματικότητα, βέβαια, όταν οι μεγάλες πλημμυρικές βροχοπτώσεις τροφοδοτούν το φράγμα με 1-2 εκ. κυβικά νερό, γίνεται κατανοητό πως οι βροχές που θα πέσουν στο Οροπέδιο Λασιθίου και στο Οροπέδιο Καθαρού, και γενικά οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις που θα έχουμε στη Δίκτη τον φετινό χειμώνα, θα είναι κρίσιμες και θα καθορίσουν την κατάσταση που θα διαμορφωθεί το καλοκαίρι. «Πολύ μεγάλη σημασία παίζει το οροπέδιο Λασιθίου. Τα νερά που κατεβάζουμε από τη σήραγγα στον Ταμιευτήρα, εάν χιονίσει εκεί είναι πολλά. Το ίδιο συμβαίνει κι αν βρέξει ραγδαία. Αν καταγράψουμε δηλαδή νερά της τάξεως των 7-8 εκατομμυρίων κυβικών, που θα μας οδηγήσουν στα 20 εκατομμύρια στο φράγμα, τα πράγματα θα κυλήσουν ομαλά», σημειώνει ο κ. Μαμαγκάκης. Τα έντονα πλημμυρικά φαινόμενα του περασμένου Φλεβάρη (2022) προκάλεσαν την υπερχείλιση του Φράγματος Αποσελέμη, με τεράστιες ποσότητες νερού τότε στον ταμιευτήρα να «εξασφαλίζουν» – όπως ομολογούσαν όλες οι εκτιμήσεις, την υδροδότηση των δήμων Χερσονήσου, Ηρακλείου και Αγίου Νικολάου για τα επόμενα δυόμιση χρόνια! Υπερβολικά αισιόδοξη ήταν η πρόβλεψη, αλλά ουσιαστικά δείχνει και την πραγματική διάσταση, που έχει η σταθερή παρουσία βροχοπτώσεων. Ήταν τότε η τέταρτη υπερχείλιση του φράγματος από το 2019. Από το 2016 μέχρι σήμερα, το Φράγμα Αποσελέμη έχει υδροδοτήσει με περισσότερα από 65 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού τους τρεις Δήμους. Παράλληλα σημειώνεται πως οι συνολικές υπερχειλίσεις ξεπερνούν τα 30 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΤΣΑΛΑΚΗΣ View full είδηση

Αντλία η οποία θα τροφοδοτείται από ηλιακή και αιολική ενέργεια θα ρυθμίζει πόσο νερό θα ρέει από το φράγμα ανάλογα με τη ζήτηση To φράγμα Hoover, που βρίσκεται στα σύνορα Αριζόνας και Νεβάδας, θα μπορούσε να γίνει η μεγαλύτερη υδροηλεκτρική μπαταρία δίνοντας λύση στην αποθήκευση ανανεώσιμης ενέργειας, σύμφωνα με το World Economic Forum. Η Καλιφόρνια παράγει τόσο πολύ αιολική ενέργεια την οποία κατ ουσίαν χαρίζει, έτσι λοιπόν οι διαχειριστές του φράγματος σχεδιάζουν να κατασκευάσουν μια αντλία downstream η οποία θα τροφοδοτείται από ηλιακή και αιολική ενέργεια. Η αντλία θα ρυθμίζει πόσο νερό θα ρέει από το φράγμα ανάλογα με τη ζήτηση και θα στέλνει περισσότερο στις τουρμπίνες τις ώρες υψηλής ζήτησης ενεργοποιώντας την αποθήκευση στο φράγμα και απελευθερώνοντας ενέργεια στο 60% του κόστους των μπαταριών λιθίου, διοχετεύοντας αποθηκευμένη ενέργεια σε επείγουσες καταστάσεις. Οι ενεργειακές εταιρείες μπορούν να εξακολουθήσουν να βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα σε περιόδους υψηλής ζήτησης επειδή ο ήλιος ο αέρας και το νερό είναι … ασυνεπείς πηγές αλλά και λόγω των ανησυχιών ότι θα μπορούσαν να επηρεαστούν τα επίπεδα των υδάτων στις κοντινές περιοχές, δημιουργώντας επιπτώσεις στην φύση και τον τουρισμό. Η μονάδας άντλησης του σταθμού και θα μπορούσε να αποτελέσει το πρότυπο για άλλα φράγματα σε όλο τον κόσμο ώστε να γίνουν γίγαντες αποθήκευσης. Ποιό είναι το Φράγμα Hoover Το φράγμα Hoover, ή όπως ήταν παλιότερα γνωστό, το φράγμα της “μεγάλης πέτρας”, βρίσκεται στα σύνορα των πολιτειών της Αριζόνα και της Νεβάδα. Από το 1900 ακόμη, είχε δημιουργηθεί η ανάγκη να κατασκευαστεί ένα φράγμα έτσι ώστε να ελέγχονται οι πλημμύρες του ποταμού Κολοράντο, να υπάρχει διαθέσιμο νερό για άρδευση αλλά και να δημιουργηθεί υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Η κατασκευή του ανατέθηκε σε μια σύμπραξη έξι κατασκευαστικών εταιρειών και οι εργασίες ξεκίνησαν το 1931. Αν και ήταν η πρώτη φορά που χτιζόταν ένα τέτοιων διαστάσεων τσιμεντένιο οικοδόμημα και οι τεχνικές ήταν άγνωστες για τους μηχανικούς, το έργο παραδόθηκε το 1936, δύο χρόνια νωρίτερα από ότι υπολογιζόταν αρχικά. Με τον ποταμό να χρειάζεται εκτροπή για να μπορέσουν να ξεκινήσουν οι εργασίες κατασκευής του φράγματος, δημιουργία τούνελ, το πολύ ζεστό καλοκαίρι τις ερήμου, οι συνθήκες εργασίας δεν ήταν οι ιδανικότερες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία 112 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, με τον J.G. Tierney να είναι ο πρώτος που έχασε τη ζωή του ψάχνοντας το κατάλληλο σημείο για την κατασκευή του φράγματος και το γιο του, Patrick W. Tierney να είναι ο τελευταίος, 13 χρόνια μετά. Το φράγμα είναι επισκέψιμο για τους τουρίστες από το 1937 και δέχεται περίπου ένα εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο. Πηγή: https://www.taxidologio.gr/las-vegas-todo-hoover-dam.html Δείτε το video https://www.facebook.com/worldeconomicforum/videos/274442419829357/?fb_dtsg_ag=AdxDGtazUKqdrZAoCRPp6THrKqdchN4mYL58mBLjomMyZQ%3AAdzGjy08s4or-uryX0AMNauwAMzcZpSUD4mwxwoYzbPb6g View full είδηση

Σημαντική είναι η σημερινή ημέρα, σε ότι αφορά την υδροδότηση της Πάτρας και των υπολοίπων περιοχών της Δυτικής Αχαΐας από το Φράγμα Πείρου – Παράπειρου. Μετά από πολυετή αναμονή ξεκίνησαν σήμερα, σύμφωνα με πληροφορίες, οι εργασίες έμφραξης για το τούνελ παράκαμψης του φράγματος, οι οποίες σηματοδοτούν την αντίστροφη μέτρηση για το γέμισμα του ταμιευτήρα με νερό. Στο σημείο βρέθηκε ο πρώην πρωθυπουργός και βουλευτής Αχαΐας του ΚΙΝΑΛ Γιώργος Παπανδρέου, ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Απόστολος Κατσιφάρας, ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης, ο πρώην Δήμαρχος Ερυμάνθου Αθανάσιος Καρπής, ο νύν Δήμαρχος Ερυμάνθου Θεόδωρος Μπαρής, ο Γρηγόρης Αλεξόπουλος, ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας Βασίλης Αϊβαλής,, ο Πρόεδρος της ΔΕΥΑΠ Ανδρέας Παπανικήταςκαθώς και άλλοι εκπρόσωποι φορέων. Για την πλήρωση του ταμιευτήρα, η οποία θα σημάνει επί της ουσίας και την έναρξη της υδροδότησης από το φράγμα – εάν και εφόσον λυθούν τα θέματα διαχείρισης και σύστασης φορέα – θα απαιτηθούν περίπου 14 μήνες. Κώστας Πελετίδης: «Διεκδικούμε τη λειτουργία Δημόσιου Φορέα Διαχείρισης του Φράγματος Πείρου – Παράπειρου, που θα παρέχει δωρεάν νερό καθαρό και υγιεινό για ύδρευση και άρδευση» Ο Δήμαρχος δήλωσε τα εξής: «Ένα μεγάλο έργο, που θα έπρεπε να είναι έτοιμο πριν από έξι χρόνια, επιτέλους, ολοκληρώνεται και ξεκινά η λειτουργία του. Πρόκειται για έργο αναγκαίο που θα λύσει το πρόβλημα της υδροδότησης των περιοχών μας. Το ζήτημα όμως που παραμένει άλυτο, είναι αυτό της διαχείρισης του Φράγματος Πείρου – Παράπειρου. Οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, στα πλαίσια της πολιτικής που θεωρεί το νερό εμπόρευμα, θέλουν να μεταφέρουν την λειτουργία και τη διαχείριση του Φράγματος στην Περιφέρεια και τους Δήμους και να μετακυλήσουν το κόστος στις πλάτες του λαού. Εμείς από την πρώτη στιγμή, έχουμε διατυπώσει την άποψη, ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Ο λαός φορολογείται άγρια και δεν του παρέχονται ούτε οι βασικές υπηρεσίες. Δεν γίνεται εμείς ως Δήμος να τον ξαναφορολογήσουμε για ένα αγαθό αναγκαίο για τη ζωή του, όπως το νερό. Έτσι καταλήγουμε οι λαϊκές οικογένειες να στερούνται αυτού του βασικού αγαθού γιατί δεν θα μπορούν να πληρώσουν τα αυξημένα τιμολόγια. Ως Δημοτικό Συμβούλιο, έχουμε αποφασίσει και διεκδικούμε τη λειτουργία Δημόσιου Φορέα Διαχείρισης του Φράγματος που θα παρέχει δωρεάν νερό καθαρό και υγιεινό για ύδρευση και άρδευση». View full είδηση

Προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός για το Φράγμα Χαβρία στη Χαλκιδική, που αποτελεί το πρώτο έργο ΣΔΙΤ για φράγμα και γενικότερα στον τομέα της ύδρευσης στην Ελλάδα. Αναθέτουσα αρχή είναι το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών μέσω της Διεύθυνσης Έργων Ύδρευσης, Αποχέτευσης και Επεξεργασίας Λυμάτων. Το αρχικά εκτιμώμενο κόστος του έργου ξεπερνά τα 105,89 εκατ.ευρώ (ποσό με ΦΠΑ, ποσό χωρίς ΦΠΑ 85,4 εκατ.ευρώ). Η χρηματοδότηση του έργου θα είναι 100% ιδιωτική χωρίς κάποια ενίσχυση από το ΕΣΠΑ. Ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί σε 3 φάσεις. Η Α’ φάση αφορά την εκδήλωση ενδιαφέροντος, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 2 Σεπτεμβρίου 2020. Στην Β1 φάση, θα διεξαχθεί ανταγωνιστικός διάλογος που θα οριστικοποιήσει το αντικείμενο του έργου και άλλες παραμέτρους (και θα αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά). Στη Β2 φάση, θα κατατεθούν οι δεσμευτικές τεχνικές και οικονομικές προσφορές από τις οποίες θα προκύψει ο ανάδοχος του έργου. Η διάρκεια του έργου είνα 30 χρόνια (360 μήνες) εκ των οποίων τα τρία χρόνια θα αφορούν στην κατασκευή του Φράγματος, των Εγκαταστάσεων Επεξεργασίας Νερού και των απαραίτητων δικτύων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η πρόβλεψη για τη δυνατότητα της αναθέτουσας αρχής να βάλει επιπρόσθετους ειδικούς όρους εκτέλεσης της σύμβασης, οι οποίοι θα αναφέρονται: 1) στον αριθμό ή το ποσοστό ανά κατηγορία ειδικότητας των ανέργων ή/και προσώπων, που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, που προσλαμβάνονται για την εκτέλεση της σύμβασης σύμπραξης, και 2) στις περιβαλλοντικές επιδόσεις του έργου. Λίγα λόγια για το έργο Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, ο Ιδιωτικός Φορέας Σύμπραξης (Ι.Φ.Σ.) θα υλοποιήσει τη μελέτη, κατασκευή, χρηματοδότηση, λειτουργία και συντήρηση τού φράγματος Χαβρία Χαλκιδικής, των εγκαταστάσεων επεξεργασίας νερού (Ε.Ε.Ν.) και των εξωτερικών δικτύων ύδρευσης – Α’ φάση. Συνοπτικά ο Ι.Φ.Σ.: 1) θα εκπονήσει τις μελέτες, που είναι απαραίτητες για τον κατασκευαστικό σχεδιασμό του έργου, με βάση τους ισχύοντες περιβαλλοντικούς όρους, και θα μεριμνήσει και επισπεύσει για τη λήψη όλων των απαραίτητων αδειών· 2) θα κατασκευάσει το σύνολο του αντικειμένου των μελετών του κατασκευαστικού σχεδιασμού, με στόχο την πλήρη λειτουργική απόδοση και ετοιμότητα του έργου· 3) θα αναλάβει τη λειτουργία και συντήρηση του έργου, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της σύμβασης σύμπραξης, τις προδιαγραφές απόδοσης και το εγκεκριμένο από την αναθέτουσα αρχή σχέδιο λειτουργίας και συντήρησης, το οποίο θα καταρτιστεί από τον Ι.Φ.Σ.· 4) θα επιστρέψει το έργο στο ελληνικό Δημόσιο, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στη σύμβαση, στο τέλος της συμβατικής περιόδου, με αντάλλαγμα την καταβολή πληρωμών διαθεσιμότητας, κατά την περίοδο λειτουργίας. Ειδικότερα, το αντικείμενο της σύμβασης σύμπραξης αφορά στην κατασκευή των εξής υποδομών: 1) του φράγματος Χαβρία και των συνοδών τεχνικών έργων· 2) των Εγκαταστάσεων Επεξεργασίας Νερού (Ε.Ε.Ν.), δυναμικότητας 55.000 m3/ημέρα, και 3) εξωτερικών δικτύων συνολικού μήκους 62 km, δεξαμενών και αντλιοστασίων. Στο πλαίσιο της σύμπραξης, ο Ι.Φ.Σ. θα αναλάβει την ευθύνη χρηματοδότησης του έργου, ενώ η αναθέτουσα αρχή, καθ’ όλη τη διάρκεια τής σύμπραξης, θα καταβάλλει ετήσιες πληρωμές (πληρωμές διαθεσιμότητας), σύμφωνα με τον σχετικό μηχανισμό πληρωμών, που θα περιλαμβάνεται στη σύμβαση σύμπραξης και θα στηρίζεται σε προδιαγραφές ποιότητας, απόδοσης και αποτελεσμάτων (εν προκειμένω, ιδίως, όσον αφορά στη λειτουργική διαθεσιμότητα του έργου, με συγκεκριμένο ποιοτικό επίπεδο αποτελεσμάτων, ήτοι τις προδιαγραφές απόδοσης της σύμβασης σύμπραξης). Πληρωμές διαθεσιμότητας δεν θα καταβάλλονται έως ότου το έργο και οι σχετικές υπηρεσίες πληρούν τις προδιαγραφές διαθεσιμότητας της σύμβασης σύμπραξης, όπως αυτό θα πιστοποιηθεί από ανεξάρτητο ελεγκτή. Επίσης, στις πληρωμές διαθεσιμότητας θα επιβάλλονται απομειώσεις, σε περίπτωση που οι επιδόσεις του έργου αποκλίνουν από τις τεθείσες προδιαγραφές απόδοσης της σύμβασης σύμπραξης. Επισημαίνεται ότι η διαχείριση του έργου Σ.Δ.Ι.Τ. από τον Ι.Φ.Σ. ξεκινά από το έργο κεφαλής (φράγμα) έως και τις δεξαμενές των οικισμών. Η ποσοτική διανομή του διυλισμένου ύδατος στις κατά τόπους Δ.Ε.Υ.Α. και η τιμολόγηση των υπηρεσιών ύδρευσης προς τις κατά τόπους Δ.Ε.Υ.Α., θα γίνεται από τον φορέα διαχείρισης, ο οποίος προβλέπεται να προταθεί και εν συνεχεία να συσταθεί, βάσει ειδικής μελέτης. Η διάρκεια κατασκευής του τεχνικού έργου ενδεικτικά εκτιμάται σε τρία (3) χρόνια, κατ’ ανώτατο όριο. View full είδηση

Νομικό πλαίσιο με κανόνες για την ασφάλεια των φραγμάτων θέτει σε εφαρμογή, με υπουργική του απόφαση, ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης. Συγκεκριμένα, θεσμοθετεί τον Κανονισμό Ασφαλείας Φραγμάτων για την πρόληψη «τυχόν δυσάρεστων, ακόμη και καταστροφικών συμβάντων, τα οποία θα ήταν δυνατόν να θέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, περιουσίες, δημόσιες υποδομές». Θεσπίζονται κανόνες και ξεκινούν έλεγχοι - επιθεωρήσεις των δημόσιων και ιδιωτικών φραγμάτων, σε όλα τα στάδια: Μελέτη, Κατασκευή και Λειτουργία. Το πλέγμα των κανόνων και ελέγχων θα εφαρμόζεται υποχρεωτικά σε όλα τα φράγματα ταμίευσης ή συγκράτησης νερού, τα οποία έχουν ύψος μεγαλύτερο από 5m και χωρητικότητα ταμιευτήρα ίση ή μεγαλύτερη από 50.000 m3. Βάσει της υπουργικής απόφασης θεσπίζονται: - Διοικητική Αρχή Φραγμάτων (ΔΑΦ), η οποία συγκροτείται και λειτουργεί ως Επιτροπή στα πλαίσιο της Γενικής Γραμματείας Υποδομών του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών. Τα μέλη που θα απαρτίζουν τη ΔΑΦ θα προέρχονται από όλους τους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, οι οποίοι εμπλέκονται στη μελέτη, κατασκευή και λειτουργία των φραγμάτων και συγκεκριμένα από τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Εσωτερικών (με συνεκτίμηση προτάσεων Περιφερειών, ΚΕΔΕ και ΔΕΥΑ). Θα συμμετέχουν ακόμη εκπρόσωποι της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, της ΔΕΗ Α.Ε, του ΤΕΕ, της Ελληνικής Επιτροπής Μεγάλων Φραγμάτων και των Πανελλήνιων Εργοληπτικών Οργανώσεων. - Μητρώο Ελληνικών Φραγμάτων, το οποίο θα συνταχθεί με ευθύνη της Διοικητικής Αρχής Φραγμάτων. Το μητρώο θα επικαιροποιείται κάθε έξι μήνες και θα αποτελεί μία συμπαγή βάση δεδομένων, η οποία θα περιέχει λεπτομερή στοιχεία για όλα τα φράγματα της Ελλάδας. Θα πραγματοποιηθούν σταδιακά έλεγχοι στα 129 καταγεγραμμένα φράγματα της χώρας, τα οποία θα αποκτήσουν διαχειριστή, με υποχρεώσεις, όπως αυτές απορρέουν από τον Κανονισμό Ασφαλείας Φραγμάτων. Τέλος, προβλέπεται μέριμνα για τα φράγματα που βρίσκονται σήμερα σε εγκατάλειψη ή δεν χρησιμοποιούνται για τον σκοπό της κατασκευής τους. Με ευθύνη της Περιφέρειας στα διοικητικά όρια της οποίας βρίσκονται τα φράγματα αυτά, ο αρμόδιος περιφερειάρχης οφείλει να δρομολογήσει τη συμμόρφωση με τον Κανονισμό Ασφάλειας Φραγμάτων, σε διάστημα τεσσάρων ετών. Πηγή: http://greenagenda.g... Click here to view the είδηση

Στη δημιουργία ενός φράγματος που θα εξασφαλίσει άφθονο νερό στην περιοχή της Τάφρου 66 και στην μεταφορά επεξεργασμένων αποβλήτων των κονσερβοποιείων οπωροκηπευτικών σε εγκατάσταση της περιοχής που παράγει από αυτά βιοαέριο και βιολίπασμα, προσανατολίζονται οι φορείς της Πέλλας και της Ημαθίας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Τάφρου 66, η οποία κάθε χρόνο κατά την περίοδο μεταποίησης των φρούτων δέχεται τα λύματα των βιομηχανιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο. Ενόψει της έναρξης της λειτουργίας των μονάδων αυτών στα τέλη Ιουνίου, το ζήτημα τέθηκε σήμερα σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας, παρουσία των αντιπεριφερειαρχών Πέλλας Θεόδωρου Θεοδωρίδη, και Ημαθίας Κώστα Καλαϊτζίδη, εκπροσώπων της Ένωσης Κονσερβοποιών Ελλάδος και των Βιομηχανιών Μεταποίησης Οπωροκηπευτικών και υπηρεσιακών παραγόντων. “Υπήρξαν κάποιες πολύ σημαντικές προτάσεις για να βελτιώσουμε την κατάσταση” επισημαίνει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο προϊστάμενος Πολιτικής Προστασίας που ήταν παρών στη σύσκεψη, Χρήστος Μπιμπίτσος. Όπως είπε, η δημιουργία του φράγματος της Καλής θα μπορούσε να εξασφαλίσει άφθονο νερό για την άρδευση των καλλιεργειών και την διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας στους υδάτινους αποδέκτες ώστε να μην υπάρχει μείωση των υδάτινων αποθεμάτων που συνεπάγεται λιγότερο νερό, λιγότερο οξυγόνο, νεκρά ψάρια και έντονη δυσοσμία. “Οι τοπικοί παράγοντες παρακολουθούν το όλο θέμα για το οποίο υπήρξε μια θετική εξέλιξη στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας ώστε να χρηματοδοτηθεί από πόρους του. Ελπίζουμε ότι θα ενταχθεί στο νέο ΕΣΠΑ», σημειώνει ο κ. Μπιμπίτσος. Σε ό,τι αφορά την πρόταση για την αξιοποίηση των επεξεργασμένων αποβλήτων των κονσερβοποιείων έτσι ώστε να μην καταλήγουν καθόλου επεξεργασμένα απόβλητα στους υδάτινους αποδέκτες, σχολίασε ότι υπάρχει μια εγκατάσταση στην Πέλλα η οποία μπορεί να δεχτεί αυτά τα επεξεργασμένα απόβλητα και να μετατρέψει τη λάσπη σε βιοαέριο και βιολίπασμα. “Αυτό μπορεί να γίνει και από φέτος σε μικρότερη κλίμακα και από τα επόμενα χρόνια πιο εντατικά” προσθέτει. Για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται φέτος η Τάφρος 66, σχολιάζει ότι υπάρχει μια βελτίωση η οποία αποδίδεται στην αύξηση της τεχνογνωσίας των υπεύθυνων λειτουργίας των μονάδων επεξεργασίας των βιομηχανικών αποβλήτων. Ωστόσο αναφέρει ότι υπάρχουν και εγγενείς δυσκολίες που έχουν σαν αποτέλεσμα κάθε χρόνο να εμφανίζονται προβλήματα τα οποία είναι παροδικά και μικρής κλίμακας καθώς οι βιομηχανίες μεταποίησης λειτουργούν μέχρι τον Αύγουστο, οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων δέχονται μεγάλο όγκο αποβλήτων και χρειάζεται υψηλή εξειδίκευση του προσωπικού που έχει την ευθύνη λειτουργίας των συστημάτων επεξεργασίας αποβλήτων. “Υπάρχει υπερβολή σε απόψεις περί τοξικών ουσιών ή μεγάλης μόλυνσης της τάφρου 66. Τα απόβλητα είναι οργανικά και όταν παρατηρούνται θάνατοι ψαριών αυτό οφείλεται στη μείωση του οξυγόνου και όχι στην τοξικότητα των αποβλήτων. Πολλές φορές επιβαρύνεται η κατάσταση στους υδάτινους αποδέκτες το καλοκαίρι γιατί έχουμε μικρές ποσότητες νερού στις κοίτες επειδή χρησιμοποιούνται μεγάλες ποσότητες νερού για άρδευση από τους αγρότες” σχολιάζει. Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρθηκε στη σύσκεψη, επιβάλλονται κάθε χρόνο πρόστιμα σε όσους παρανομούν. Τα στελέχη των εμπλεκόμενων υπηρεσιών αναφέρθηκαν ειδικότερα στο μηχανισμό περιβαλλοντικής παρακολούθησης της περιοχής και τους ελέγχους που διενεργούνται τακτικά αλλά και εκτάκτως από τις υπηρεσίες και από ανεξάρτητα κλιμάκια. Αντίστοιχες συσκέψεις αναμένεται να πραγματοποιηθούν και το επόμενο χρονικό διάστημα, σε όλη τη διάρκεια της λειτουργίας των βιομηχανιών μεταποίησης οπωροκηπευτικών. Πηγή: http://web.tee.gr/δη... Click here to view the είδηση

Χιλιάδες κυβικά νερού ξεχύθηκαν στον κάμπο της Ελασσόνας, καταστρέφοντας δρόμους και χωράφια με καλλιέργειες όταν το μεσημέρι της Κυριακής έσπασε το φράγμα του ταμιευτήρα Σπαρμού στον Όλυμπο. Η ορμή του νερού, μάλιστα, ήταν τέτοια που ξήλωσε ακόμη και το οδόστρωμα. Ήταν τόση η ορμή του νερού που ξήλωσε και το οδόστρωμα. Στην προσπάθεια να περάσει το νερό Ι.Χ. αυτοκίνητο κόλλησε στο ρέμα και χρειάσθηκε η βοήθεια του δήμου Ελασσόνας με 4χ4 αγροτικό όχημα και κατοίκων της περιοχής για να το επαναφέρουν στο δρόμο. Όπως ισχυρίζονται οι κάτοικοι που έχουν τα πρόβατά τους στην περιοχή, το φράγμα έγλειφε από μέρες, αλλά κανένας τους δεν ειδοποίησε του αρμόδιους. Πηγή: http://www.topontiki...-sparmoy-photos Click here to view the είδηση