Αναζήτηση στην κοινότητα

τη δημοσιότητα έδωσε η NASA φωτογραφίες του «σιωπηλού» φουτουριστικού υπερηχητικού αεροσκάφους X-59, το οποίο σημειωτέον, δεν διαθέτει μπροστινό παράθυρο. Πρόκειται για το αεροπλάνο X-59 Quiet SuperSonic Technology (Αθόρυβη Υπερηχητική Τεχνολογία), με φιλοδοξία να «στρώσει το δρόμο» για την επιστροφή των υπερηχητικών επιβατηγών αεροπλάνων όπως το θρυλικό γαλλικό υπερηχητικό αεροσκάφος Κονκόρντ, στο οποίο άλλωστε μοιάζει. Ο στόχος του X-59 (το 59ο πειραματικό αεροπλάνο της NASA που κατασκεύασε η Lockheed Martin) είναι να μειώσει κατά πολύ τον ήχο της έκρηξης, όταν ένα υπερηχητικό σκάφος σπάει το φράγμα του ήχου. https://twitter.com/NASA/status/1676707806005587974 Όπως αναφέρει η NASA το αεροσκάφος X-59 – στο πλαίσιο της αποστολής Quesst - θα πετάξει πάνω από διάφορες κατοικημένες περιοχές για να συγκεντρώσει δεδομένα σχετικά με τις ανθρώπινες αντιδράσεις στον ήχο που παράγει κατά τη διάρκεια της υπερηχητικής πτήσης. Η NASA θα παραδώσει αυτό το σύνολο δεδομένων στις ΗΠΑ και στις διεθνείς ρυθμιστικές αρχές για να επιτρέψει πιθανώς την εμπορική υπερηχητική πτήση πάνω από την ξηρά. Το ιδιαίτερης σχεδίασης ρύγχος του αεροσκάφους σημαίνει ότι ο χειριστής κάθεται πιο κοντά στο κέντρο του αεροσκάφους χωρίς παρμπρίζ. Για να βλέπει ο χειριστής χρησιμοποιούνται δύο κάμερες, λογισμικό επεξεργασίας εικόνας με υπερυψηλή ανάλυση και έναν υπερσύγχρονο υπολογιστή, ώστε ο πιλότος να πιστεύει ότι κοιτάει από κανονικό φινιστρίνι, αλλά να έχει εικόνα πανοραμικά. Σημειώνεται ότι η ομάδα της NASA θα χρειαστεί να πραγματοποιήσει σημαντικές δοκιμές εδάφους για να διασφαλίσει ότι το αεροσκάφος είναι ασφαλές για πτήση. Πηγή: skai.gr

Η NASA εγκαινίασε ένα νέο διαδραστικό εργαλείο που δείχνει τον Άρη με εξαιρετική λεπτομέρεια και σας επιτρέπει να ταξιδέψετε μεταξύ των σημείων ενδιαφέροντος με το πάτημα ενός ποντικιού. Το εξαιρετικό Global CTX Mosaic του Άρη περιλαμβάνει 110.000 εικόνες που έχουν ληφθεί από την Context Camera (CTX) του Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) της NASA. Σε ανάρτηση στον ιστότοπό της, η NASA περιγράφει το ψηφιδωτό ως "την υψηλότερης ανάλυσης παγκόσμια εικόνα του κόκκινου πλανήτη που έχει δημιουργηθεί ποτέ". Για να δώσει έμφαση στην ανακοίνωση, προσθέτει: "Αν εκτυπώνονταν, αυτό το μωσαϊκό των 5,7 τρισεκατομμυρίων pixel (ή 5,7 terapixel) θα ήταν αρκετά μεγάλο για να καλύψει το στάδιο Rose Bowl στη California". Χρειάστηκαν έξι χρόνια και δεκάδες χιλιάδες ώρες για την ανάπτυξή του από το Εργαστήριο Bruce Murray του Caltech για την Οπτικοποίηση Πλανητών. Με μια πρώτη επίσκεψη στο ψηφιδωτό, θα σας παρουσιαστεί μια οπτική γωνία που βρίσκεται αρκετά πάνω από την επιφάνεια του Άρη. Στο κάτω μέρος της οθόνης, θα βρείτε μια σειρά από προτάσεις για μέρη που μπορείτε να επισκεφθείτε. Μπορείτε να ξεκινήσετε επιλέγοντας τον κρατήρα Jezero, την αρχαία αποξηραμένη κοίτη λίμνης όπου το Perseverance rover της NASA αναζητά στοιχεία μικροβιακής ζωής τα τελευταία δύο χρόνια, και το σημείο όπου το ελικόπτερο Ingenuity έχει πραγματοποιήσει πολλές πτήσεις. Αφού ρίξετε μια καλή ματιά τριγύρω, χρησιμοποιώντας τα κουμπιά ή το ποντίκι για μεγέθυνση και σμίκρυνση, μπορείτε να πάρετε μια εξαιρετική ιδέα της τεράστιας απόστασης μεταξύ του Perseverance και του άλλου λειτουργικού rover της NASA, του Curiosity, επιλέγοντας το κουμπί για το παλαιότερο όχημα. Καθώς το κάνετε αυτό, η προβολή θα ανυψώνεται ήπια και θα σαρώνει ομαλά το έδαφος με παρόμοιο τρόπο όπως το Google Earth μετακινείται μεταξύ των τοποθεσιών. Αν ανακαλύψετε κάτι ενδιαφέρον από μόνοι σας και θέλετε να επιστρέψετε σε αυτό αργότερα, μπορείτε να βάλετε έναν σελιδοδείκτη στην τοποθεσία χρησιμοποιώντας ένα από τα κουμπιά στην αριστερή πλευρά της οθόνης. Ο Jay Dickson, ο επιστήμονας επεξεργασίας εικόνας που ηγήθηκε του έργου και διευθύνει το εργαστήριο Murray, δήλωσε για το ψηφιδωτό: «Ήθελα κάτι που θα ήταν προσβάσιμο σε όλους. Οι μαθητές των σχολείων μπορούν να το χρησιμοποιήσουν τώρα. Η μητέρα μου, που μόλις έκλεισε τα 78 της χρόνια, μπορεί να το χρησιμοποιήσει τώρα. Ο στόχος είναι να μειωθούν τα εμπόδια για τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται να εξερευνήσουν τον Άρη».

Η διαστημική υπηρεσία NASA ανέθεσε στην κατασκευαστική εταιρεία ICON συμβόλαιο $ 57 εκατ. για την ανάπτυξη τεχνολογίας τρισδιάστατης εκτύπωσης, με σκοπό την κατασκευή δρόμων, πεδίων εκτόξευσης και κατοικιών στην επιφάνεια της Σελήνης, ως μέρος μιας σεληνιακής βάσης. Μιλώντας επί του ζητήματος, η διευθύντρια τεχνολογικής ωρίμανσης της Διεύθυνσης Διαστημικής Τεχνολογίας της NASA, Niki Werkheiser, δήλωσε: «Για να εξερευνήσουμε άλλους κόσμους, χρειαζόμαστε καινοτόμες νέες τεχνολογίες προσαρμοσμένες σε αυτά τα περιβάλλοντα και τις εξερευνητικές μας ανάγκες» Η εταιρεία ICON, με έδρα το Austin, στοχεύει να αναπτύξει έναν μεγάλο τρισδιάστατο εκτυπωτή που μπορεί να μεταφερθεί στο φεγγάρι και να χρησιμοποιήσει σεληνιακά υλικά για την κατασκευή της βάσης. "Το σύστημα Olympus της ICON προορίζεται να είναι ένα σύστημα κατασκευής πολλαπλών χρήσεων που χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο τοπικούς σεληνιακούς και αρειανούς πόρους ως δομικά υλικά, για να προωθήσει τις προσπάθειες της NASA, αλλά και εμπορικών οργανισμών, να δημιουργήσουν μια διαρκή σεληνιακή παρουσία", εξηγεί η ICON. Το έργο Olympus εμπίπτει στο πρόγραμμα Artemis της NASA, το οποίο σχεδιάζει τη μακροπρόθεσμη ανθρώπινη εξερεύνηση του φεγγαριού. Η υποδομή σχεδιάζεται με σκοπό να καταστίσει στο μέλλον εφικτή την ανθρώπινη διαμονή στο φεγγάρι. «Για να αλλάξουμε το πρότυπο της εξερεύνησης του διαστήματος από το «εκεί και πάλι πίσω» στο «εκεί για να μείνουμε», θα χρειαστούμε ισχυρά, ανθεκτικά και ευρέως ικανά συστήματα που να μπορούν να χρησιμοποιούν τους τοπικούς πόρους της σελήνης και άλλων πλανητών». είπε ο συνιδρυτής της ICON Jason Ballard. «Είμαστε ευχαριστημένοι που η έρευνα και η μηχανική έχουν αποδείξει ότι τέτοια συστήματα είναι πράγματι δυνατά και ανυπομονούμε να κάνουμε τώρα αυτή τη δυνατότητα πραγματικότητα», συνέχισε ο Ballard. «Το τελικό παραδοτέο αυτού του συμβολαίου θα είναι η πρώτη κατασκευή της ανθρωπότητας σε έναν άλλο κόσμο και αυτό θα είναι ένα πολύ ιδιαίτερο επίτευγμα». Η σύμβαση, η οποία προσφέρθηκε στο πλαίσιο της τρίτης φάσης του προγράμματος Small Business Innovation Research (SBIR) της NASA, βασίζεται στη χρηματοδότηση που ανατέθηκε στην ICON και το αρχιτεκτονικό στούντιο BIG το 2020, με στόχο να αναπτύξουν έναν τρόπο δημιουργίας κτιρίων με τρισδιάστατη εκτύπωση στο φεγγάρι. Την ίδια στιγμή, μια σειρά από άλλα στούντιο αρχιτεκτονικής εξερευνούν επίσης την κατασκευή στο φεγγάρι. Το αρχιτεκτονικό στούντιο SOM και η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) σχεδίασαν έναν οικισμό από φουσκωτές μονάδες που μπορεί να τοποθετηθεί στην επιφάνεια της σελήνης με το όνομα Moon Village. Παράλληλα, και το βρετανικό στούντιο αρχιτεκτονικής Foster + Partners ανακοίνωσε πρόταση για την τρισδιάστατη εκτύπωση κτιρίων στο φεγγάρι.

Η πτώση της στάθμης του νερού έχει αποκαλύψει νέες αποξηραμένες χερσαίες περιοχές γύρω από βόρεια πλευρά της. Με βάση την έκτασή της, η Κασπία Θάλασσα αποτελεί το μεγαλύτερο εσωτερικό υδάτινο σώμα της Γης, που εκτείνεται σε περίπου 371.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Με βάση οικονομικά, κοινωνικά κριτήρια και πρότυπα βιοποικιλότητας η αξία της είναι ανεκτίμητη. Η Κασπία Θάλασσα υποστηρίζει σημαντικά τον εμπορικό τομέα της αλιεία, παρέχει νερό για γεωργία, και παρέχει ευκαιρίες αναψυχής και εργασίας στους ανθρώπους που ζουν κοντά. Τα νερά της φιλοξενούν επίσης πολλά απειλούμενα είδη, συμπεριλαμβανομένου του 90% του τελευταίου εναπομείναντος οξύρρυγχου του πλανήτη. Στη βόρεια Κασπία, τα ρηχά νερά βρίθουν από μαλάκια, καρκινοειδή, ψάρια και πουλιά. Οι φώκιες μεγαλώνουν τα μικρά τους στον χειμερινό πάγο που συνήθως σχηματίζεται μόνο σε αυτό το μέρος της λίμνης. Η πανίδα και η χλωρίδα της λίμνης βασίζονται σε ένα υγιές επίπεδο νερού για την ύπαρξή τους. Ωστόσο, η Κασπία Θάλασσα συρρικνώνεται ραγδαία. Στις 19 Σεπτεμβρίου 2022, το όργανο MODIS του δορυφόρου Terra της NASA έλαβε την παρακάτω εικόνα φυσικών χρωμάτων (δεξιά εικόνα) της βόρειας Κασπίας Θάλασσας. Τμήμα του εκτεταμένου Δέλτα του ποταμού Βόλγα (σκούρο πράσινο) είναι ορατό κατά μήκος της αριστερής πλευράς της εικόνας. Τα ιζήματα, τα οποία μεταφέρονται στη λίμνη από τον Βόλγα και αναδεύονται στη ρηχή λίμνη από τα ρεύματα, χρωματίζουν το νερό με στροβιλισμούς σε χρώματα ανοικτού πράσινου και μαύρου. Με χρώμα ανοιχτό γκρι φαίνονται οι περιοχές κατά μήκος της ακτογραμμής, και κομμάτια λευκού χρώματος στα νοτιοανατολικά τα οποία είναι πιθανώς αλάτι και άλλα ορυκτά που εμφανίζονται μετά την εξάτμιση του νερού. Εικόνα φυσικών χρωμάτων η οποία ελήφθη στις 20/9/2006 από τον αισθητήρα ΜΟDIS του δορυφόρου Terra της NASA Εικόνα φυσικών χρωμάτων η οποία ελήφθη 18 χρόνια μετά, στις 19/9/2022 από τον αισθητήρα ΜΟDIS του δορυφόρου Terra της NASA Για σύγκριση, η εικόνα στα αριστερά ελήφθη από το όργανο MODIS του δορυφόρου Terra στις 20 Σεπτεμβρίου 2006. Δεν υπήρχε περιοχή με εμφανή εναπόθεση αλατιού κατά μήκος της βόρειας ακτής και μόνο μια σχετικά μικρή επιφάνεια αλατιού στα ανατολικά και νότια διακρίνονται, ενώ νερό υπήρχε στη στενή περιοχή κάτω δεξιά, η οποία, δώδεκα χρόνια αργότερα, έχει γίνει χερσαία περιοχή με ορυκτά. Τα δεδομένα υψομετρίας ραντάρ που συλλέχθηκαν από πολλούς δορυφόρους και συγκεντρώθηκαν από το Global Water Monitor της NASA δείχνουν ότι τα επίπεδα του νερού της Κασπίας πέφτουν από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Άλλες έρευνες δείχνουν ότι η πτώση θα μπορούσε να συνεχιστεί καθώς η κλιματική αλλαγή φέρνει υψηλότερες θερμοκρασίες αέρα και αυξημένη εξάτμιση. Οι σχετικές διακυμάνσεις τους ύψους στάθμης λίμνης της Κασπίας Θάλασσας, όπως υπολογίζονται από την υψομετρία των δορυφορικών αποστολών TOPEX/POSEIDON (T/P), Jason-1 και Jason-2/OSTM σε σχέση με δεδομένα τα οποία προέρχονται από μία μόνο ημερομηνία διέλευσης του δορυφόρου Jason-2/OSTM. Το κάτω γράφημα δείχνει μια φιλτραρισμένη αναπαράσταση μόνο για γενική παρατήρηση. Παρέχεται επίσης η ισοδύναμη ανύψωση του νερού σε σχέση με τη μέση στάθμη της θάλασσας (MSL με βάση το γεωδετικό σύστημα WGS84/EGM2008). Παρατηρήσεις σχεδόν σε πραγματικό χρόνο παρέχονται από τον δορυφόρο Jason-3. Τα σύμβολα ανοιχτών κύκλων στο επάνω γράφημα είναι δυνητικά ενδεικτικά ήρεμων ή παγωμένων επιφανειακών υδάτων. Επιπλέον τα τετράγωνα πλαίσια δείχνουν την τυπική περίοδο κάλυψης της λίμνης με πάγο. Πηγή: NASA Global Water Monitor Σε πρόσφατη μελέτη, οι επιστήμονες έτρεξαν διάφορα μοντέλα για να εκτιμήσουν τις μελλοντικές απώλειες νερού λόγω της κλιματικής αλλαγής και προέβλεπαν ότι μέχρι το 2100, η στάθμη του νερού στην Κασπία Θάλασσα θα μπορούσε να μειωθεί περαιτέρω κατά 8 έως 30 μέτρα . Η χρήση ή η εκτροπή του νερού για ανθρώπινη δραστηριότητα είναι επίσης σημαντικός παράγοντας απώλειας νερού στην Κασπία. Ο υπολογισμός αυτού του παράγοντα προσθέτει έως και 7 μέτρα περαιτέρω απώλειας, διαπίστωσαν οι επιστήμονες. Πηγή: NASA Earth Observatory

Η τρύπα του όζοντος της Ανταρκτικής έφτασε σε μια μέση έκταση 23,2 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων μεταξύ 7 Σεπτεμβρίου και 13 Οκτωβρίου 2022. Αυτή η περιοχή με λεπτό στρώμα του όζοντος πάνω από τον Νότιο Πόλο ήταν ελαφρώς μικρότερη από πέρυσι και γενικά συνεχίστηκε η συνολική τάση συρρίκνωσης των τελευταίων ετών. «Με την πάροδο του χρόνου, σημειώνεται σταθερή πρόοδος και η τρύπα μικραίνει», δήλωσε ο Paul Newman, επικεφαλής επιστήμονας για τις επιστήμες της γης στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA. «Βλέπουμε κάποιες διακυμάνσεις λόγω των αλλαγών του καιρού και άλλων παραγόντων μέρα με τη μέρα, και από εβδομάδα σε εβδομάδα. Ωστόσο συνολικά, παρατηρούμε την τρύπα να μειώνεται τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Η εξάλειψη των ουσιών που καταστρέφουν το όζον μέσω του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ συρρικνώνει την τρύπα». Ο χάρτης δείχνει το μέγεθος και το σχήμα της τρύπας του όζοντος πάνω από τον Νότιο Πόλο στις 5 Οκτωβρίου 2022, όταν έφτασε στη μέγιστη έκτασή ημέρας για το έτος. Πηγή: NASA Earth Observatory Το στρώμα του όζοντος – το τμήμα της στρατόσφαιρας που προστατεύει τον πλανήτη μας από την υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου – λεπταίνει, σχηματίζοντας τη λεγόμενη «τρύπα του όζοντος» πάνω από τον Νότιο Πόλο κάθε Σεπτέμβριο. Χημικά ενεργές μορφές χλωρίου και βρωμίου στην ατμόσφαιρα, που προέρχονται από ενώσεις που παράγονται από τον άνθρωπο, προσκολλώνται σε πολικά νέφη μεγάλων υψομέτρων κάθε χειμώνα Νοτίου Ημισφαιρίου. Το δραστικό χλώριο και βρώμιο στη συνέχεια ξεκινούν αντιδράσεις καταστροφής του όζοντος καθώς ο Ήλιος ανατέλλει στο τέλος του χειμώνα της Ανταρκτικής. Οι ερευνητές της NASA και της NOAA ανιχνεύουν και μετρούν την ανάπτυξη και τη διάσπαση της τρύπας του όζοντος με όργανα στους δορυφόρους Aura, Suomi NPP, και NOAA-20. Στις 5 Οκτωβρίου 2022, αυτοί οι δορυφόροι παρατήρησαν μέγιστη έκταση στην τρύπα όζοντος μίας ημέρας περίπου 26,4 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, ελαφρώς μεγαλύτερη από πέρυσι. Όταν ο πολικός ήλιος ανατέλλει, οι επιστήμονες της NOAA διεργούν επίσης μετρήσεις με ένα φασματοφωτόμετρο Dobson, ένα όργανο οπτικής που καταγράφει τη συνολική ποσότητα όζοντος μεταξύ της επιφάνειας και της ανώτερης ατμόσφαιρας – γνωστή ως η συνολική τιμή του όζοντος στη στήλη. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο συνολικός μέσος όρος στήλης όζοντος είναι περίπου 300 μονάδες Dobson. Στις 3 Οκτωβρίου 2022, οι επιστήμονες κατέγραψαν τη χαμηλότερη συνολική τιμή όζοντος στη στήλη 101 μονάδων Dobson πάνω από το Νότιο Πόλο. Εκείνη την εποχή, το όζον απουσίαζε σχεδόν εντελώς σε υψόμετρα μεταξύ 14 και 21 χιλιομέτρων – ένα μοτίβο πολύ παρόμοιο με πέρυσι. Επεξηγητικό βίντεο από NASA’s Goddard Space Flight Center, που περιγράφει τις βασικές αρχές του τι προκαλεί την Τρύπα του Όζοντος, τις επιπτώσεις της στον πλανήτη και τι προβλέπουν οι επιστήμονες ότι θα συμβεί τις επόμενες δεκαετίες. (Για ελληνικά: ρυθμίσεις > υπότιτλοι > αυτόματη μετάφραση> ελληνικά) Ορισμένοι επιστήμονες ανησυχούσαν για πιθανές στρατοσφαιρικές επιπτώσεις από την έκρηξη του ηφαιστείου Hunga Tonga-Hunga Ha’apai τον Ιανουάριο του 2022. Η έκρηξη του όρους Pinatubo το 1991 απελευθέρωσε σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του θείου που ενίσχυσε τη μείωση του στρώματος του όζοντος. Ωστόσο, δεν έχουν εντοπιστεί άμεσες επιπτώσεις από το Hunga Tonga-Hunga Ha’apai στα δεδομένα της στρατόσφαιρας της Ανταρκτικής. Πηγή: NASA

Διαστημική ιστορία έγραψε πριν από μερικές ώρες η NASA, καθώς έφερε εις πέρας μια άκρως φιλόδοξη και απαιτητική άσκηση πλανητικής άμυνας, εμβολίζοντας εσκεμμένα έναν αστεροειδή με διαστημόπλοιο, προκειμένου να μεταβληθεί η πορεία του με τη δύναμη της κινητικής ενέργειας. Η αποστολή που βαπτίστηκε DART («βέλος», στα αγγλικά, ακρώνυμο του όρου Double Asteroid Redirection Test) σηματοδοτεί την πρώτη δοκιμή της τεχνικής αυτής. Επιτρέπει στη NASA να κάνει πρόβα για την περίπτωση που παρουσιαστεί μια μέρα ο κίνδυνος να συγκρουστεί ένας αστεροειδής με τη Γη, γεγονός που θα συνιστούσε υπαρξιακή απειλή για τον πλανήτη και την ανθρωπότητα. Αν και ο στόχος της άσκησης DART είναι πολύ λιγότερο θεαματικός σε σύγκριση με τα σενάρια ταινιών επιστημονικής φαντασίας όπως το φιλμ Αρμαγεδδών, πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου αποστολή που ανοίγει νέους δρόμους στην πλανητική άμυνα. Ωστόσο, θα χρειαστεί αναμονή ημερών ως εβδομάδων προτού οι επιστήμονες να μπορέσουν να επιβεβαιώσουν πως η τροχιά του αστεροειδή πράγματι μεταβλήθηκε. Θα το κάνουν χάρη σε τηλεσκόπια στη Γη, που θα παρατηρήσουν την διακύμανση της τροχιάς του μικρότερου αστεροειδή γύρω από τον μεγαλύτερο μετά την πρόσκρουση. Τι περιλάμβανε η αποστολή DART Το σκάφος-καμικάζι, λίγο μικρότερο από αυτοκίνητο, έπεσε με ταχύτητα η οποία ξεπερνούσε τα 20.000 χιλιόμετρα την ώρα πάνω στον αστεροειδή, την ώρα που προβλεπόταν (στις 02:14 ώρα Ελλάδας). Ομάδες της NASA, που βρίσκονταν στο κέντρο ελέγχου αποστολής στο Μέριλαντ, ξέσπασαν σε ζητωκραυγές τη στιγμή της πρόσκρουσης. Λίγα λεπτά νωρίτερα, ο αστεροειδής Δίμορφος, σε απόσταση περίπου 11 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, άρχιζε να μεγαλώνει σιγά-σιγά στις εντυπωσιακές εικόνες που μεταδίδονταν απευθείας από κάμερα το σκάφος. Ήταν ευδιάκριτη η γκρίζα ακανόνιστη επιφάνεια του βράχου. «Εισερχόμαστε σε νέα εποχή, στην οποία δυνητικά έχουμε τη δυνατότητα να προστατευτούμε από την σύγκρουση με επικίνδυνους αστεροειδείς», συνόψισε η Λόρι Γκλέιζ, διευθύντρια πλανητικών επιστημών στη NASA. Ο Δίμορφος έχει διάμετρο 160 μέτρων και δεν εγείρει κανέναν κίνδυνο για τον πλανήτη Γη. Είναι δορυφόρος μεγαλύτερου αστεροειδή, του Διδύμου, και μέχρι τώρα έκανε πλήρη περιστροφή γύρω του σε 11 ώρες και 55 λεπτά. Η NASA θέλει να μειώσει την τροχιά κατά 10 λεπτά, με άλλα λόγια να τον κάνει να πλησιάσει τον Δίδυμο. Το σκάφος ταξίδεψε για περίπου δέκα μήνες, μετά την εκτόξευσή του από την Καλιφόρνια. Για να χτυπήσει στόχο τόσο μικρό όσο ο Δίμορφος, η τελευταία φάση της πτήσης του ήταν εντελώς αυτοματοποιημένη, σαν να επρόκειτο για αυτοκατευθυνόμενο πύραυλο.

Η πρώτη έγχρωμη φωτογραφία από το James Webb Space Telescope δόθηκε στη δημοσιότητα από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Joe Biden, σε μία ειδική συνέντευξη Τύπου στο Λευκό Οίκο. Η μοναδική εικόνα αποκαλύπτει μία συστάδα γαλαξιών γνωστή ως SMACS 0723 όπως αυτή φαινόταν πριν 4.6 δισεκατομμύρια χρόνια, αποκαλύπτοντας χιλιάδες γαλαξίες τη στιγμή που στο νυχτερινό ουρανό καλύπτει μόλις το μέγεθος ενός κόκκου άμμου αν κάποιος τον κρατήσει με τεντωμένο χέρι. Για πρώτη φορά, μπορούμε να δούμε λεπτομέρειες από τους πρώτους γαλαξίες, κοιτώντας την πρώτη γενιά άστρων που γεννήθηκαν στο σύμπαν. Αυτοί οι γαλαξίες σχηματίστηκαν σε ένα κυρίως σκοτεινό σύμπαν, γεμάτο με ουδέτερο αέριο υδρογόνο και είναι πολύ διαφορετικοί από το σύμπαν που βλέπουμε σήμερα. Αυτή η εικόνα καταγράφει το φως των άστρων από τα αρχαιότερα αντικείμενα που έχουν σχηματιστεί ποτέ, μόλις μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά το Big Bang. Το φως τους είναι άνω των 13 δισεκατομμυρίων ετών και φτάνει στο JWST από την απίστευτη δύναμη διάθλασης τεράστιων συστάδων νεότερων γαλαξιών. Μάλιστα η διαφορά της ανάλυσης με το Hubble είναι χαοτική. Για να ακριβολογούμε, η φωτογραφία είναι σύνθεση από διαφορετικές εικόνες σε διαφορετικά μήκη κύματος φωτός, τα οποία συλλέχθηκαν από το JWST μέσα σε 12.5 ώρες. Η ίδια διαδικασία για το Hubble διαρκεί εβδομάδες. Το JWST υπόσχεται να φέρει την επανάσταση στην αστροφυσική και περισσότερες φωτογραφίες θα γίνουν σύντομα διαθέσιμες στο κοινό.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα ηχητικό κλιπ 50 δευτερολέπτων, από το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Juno. Το Juno κινείται στην περιοχή του δορυφόρου του Δία, Γανυμήδη. Το ηχητικό καταγράφει απόκοσμους ήχους από τον Δία και προκαλεί μια κάποια ανατριχίλα. Πρόκειται ίσως για το εντυπωσιακότερο από όσα μας έχει στείλει το Juno όλα αυτά τα χρόνια που εξερευνά το Δία και τους δορυφόρους του. Το ηχητικό προήλθε από το όργανο μέτρησης συχνοτήτων, το οποίο καταγράφει ραδιοκύματα και συχνότητες πλάσματος, τα οποία ανιχνεύτηκαν στην μαγνητική σφαίρα του Δία, τη «φούσκα» η οποία δημιουργεί τα σωματίδια που περιβάλουν τον πλανήτη. Ο Γανυμήδης είναι ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Δία και ο μόνος δορυφόρος στο ηλιακό σύστημα που έχει δική του μαγνητόσφαιρα. «Το ηχητικό είναι ικανό να σε κάνει να νοιώσεις ότι είσαι πάνω στο Juno και περνάς δίπλα από τον Γανυμήδη», είπε ο υπεύθυνος για τις έρευνες στο Δία, Scott Bolden. Λίγες μέρες πριν δώσει στη δημοσιότητα το ηχητικό, η NASA είχε ανακοινώσει ότι θα βρεθεί μόλις 645 μίλια από την επιφάνεια του Γανυμήδη, την πιο κοντινή σε αυτόν απόσταση που έχει επιτευχθεί και μια μοναδική ευκαιρία να τον μελετήσουμε, μετά τη διέλευση του «Γαλιλαίου» το 2000. Οι επιστήμονες μελετούν το ηχητικό και προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν την πραγματική σημασία της μεταβολής των συχνοτήτων. Ακούστε τον απόκοσμο ήχο του Δία:

Το ρόβερPerseverance της NASA στον Άρη έξυσε μια συγκέντρωση βράχων στον Άρη που ενδεχομένως να σχηματίστηκαν εντός νερού που βρισκόταν σε υγρή μορφή. «Κοιτώντας μέσα για να δω κάτι που δεν έχει δει ποτέ κανείς» έγραψαν στο Twitter οι επικεφαλής αποστολής του Perseverance, εκ μέρους του οχήματος. «Έξυσα ένα μικρό μέρος αυτού του βράχου για να απομακρύνω το στρώμα της επιφάνειας και να ρίξω μια ματιά από κάτω. Πλησιάζω στον επόμενο στόχο μου για λήψη δειγμάτων από τον Άρη». Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του space.com, τo όχημα έχει ήδη συλλέξει δύο δείγματα στο πλαίσιο της αναζήτησής του για ίχνη εξωγήινων μικροβίων στον Άρη. Στόχος είναι αυτά τα δείγματα να συγκεντρωθούν σε ένα φορτίο και να αφεθούν πίσω για να τα συλλέξει μια μελλοντική αποστολή. Το Perseverance, που παρέμενε στη θέση του λόγω προβλημάτων στις τηλεπικοινωνίες που οφείλονταν στον Ήλιο τον προηγούμενο μήνα, προορίζεται να πραγματοποιήσει, μεταξύ άλλων, έρευνες στον Κρατήρα Τζέζερο και να μελετήσει τη γεωλογία της περιοχής. Παρόλα αυτά, το drone Ingenuity που το συνοδεύει έχει πραγματοποιήσει πτήσεις, παρέχοντας εικόνες από ψηλά, εν όψει της προσέγγισης του οχήματος σε σημεία ενδιαφέροντος. Ειδικότερα, το Ingenuity έκανε την 15η πτήση του στον Άρη στις 6 Νοεμβρίου, στο ευρύτερο πλαίσιο δοκιμών για πτήσεις στον «Κόκκινο Πλανήτη». Τα προβλήματα επικοινωνίας άρχισαν στις 2 Οκτωβρίου, καθώς ο Ήλιος βρισκόταν ανάμεσα στη Γη και τον Άρη (κάτι που χαρακτηρίζεται ως «solar conjunction», ηλιακή ευθυγράμμιση ή σύζευξη). Αυτό έλαβε τέλος στις 19 Οκτωβρίου, και το όχημα άρχισε ξανά τη δουλειά του. Με πληροφορίες από Space.com, CNN

Αν και δεν έχουμε βρει ακόμα αποδείξεις εξωγήινης ζωής, η NASA πιστεύει πως πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτό το ενδεχόμενο. Σε ένα νέο paper από τον επικεφαλής επιστήμονα της διαστημικής υπηρεσίας, James Green, αναφέρεται η ανάγκη δημιουργίας ενός πλαισίου αναφοράς των αποδείξεων εξωγήινης ζωής. Η γενιά μας μπορεί ρεαλιστικά να είναι αυτή που θα ανακαλύψει αποδείξεις ζωής πέρα από τη Γη. Με αυτό το προνόμιο έρχονται και οι ευθύνες. Το εύρος της ερώτησης αν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν και το συμφέρον του κοινού, ανοίγει την πιθανότητα πως τα αποτελέσματα χρειάζονται υποστήριξη πέρα από τον παρατηρητή ή την πρόθεσή του. Καθώς οι στόχοι εντοπισμού ζωής γίνονται κυρίαρχοι στις επιστήμες του διαστήματος, είναι απαραίτητο να ανοίξουμε ένα διάλογο με την κοινωνία για το πώς να μεταφέρουμε την πληροφορία ενός θέματος περίπλοκου, το οποίο έχει μεγάλες πιθανότητες να προβληθεί με υπερβολή. Οι ερευνητές τονίζουν πως η ανακάλυψη εξωγήινης ζωής μπορεί να μην είναι μία απλή και ξεκάθαρη υπόθεση - ένα ναι ή όχι - και πως θα προέλθει από μία διαρκώς εξελισσόμενη διαδικασία επιστημονικής έρευνας την οποία πρέπει να καταλάβει ο απλός κόσμος. Η ιστορία περιλαμβάνει πολλούς ισχυρισμούς εύρεσης ζωής οι οποίοι αργότερα αποδείχτηκαν αναληθής ή ψευδείς υπό το πρίσμα δυαδικών όρων, ναι ή όχι. Αντιθέτως πρέπει να χαρακτηρίσουμε την αναζήτηση ζωής ως μία διαρκώς εξελισσόμενη προσπάθεια, να μεταφέρουμε την αξία των παρατηρήσεων οι οποίες μπορεί να υπονοούν την ύπαρξη αλλά δεν την ορίζουν και να δώσουμε έμφαση πως τα ψευδή στοιχεία και τα αδιέξοδα είναι αναμενόμενο μέρος αυτής της υγιούς επιστημονικής διαδικασίας. Για αυτό το σκοπό η NASA θέλει να χρησιμοποιήσουμε μία νέα κλίμακα CoLD (Confidence of Life Detection) η οποία θα ορίζει τη βεβαιότητα της εύρεσης ζωής. Στα κατώτερα κλιμάκια θα είναι η αρχική αναγνώριση και πιθανές βιοϋπογραφές, ενώ στα υψηλότερα κλιμάκια θα υπάρχουν πιο εξειδικευμένες μετρήσεις. Έτσι, μία πιθανή εξωγήινη ζωή θα περνάει από αναλυτική επιστημονική έρευνα μέχρι την τελική επιβεβαίωσή της, βοηθώντας την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα να αξιολογήσει τις επιστημονικές έρευνες. Το να ορίσουμε τις καλύτερες πρακτικές για να επικοινωνήσουμε την ανίχνευση ζωής θα μας βοηθήσει να ορίσουμε λογικές προσδοκίες στα πρώτα στάδια μίας εξαιρετικά απαιτητικής προσπάθειας, θα δώσει αξία στα ξεχωριστά βήματα προς το στόχο και θα δημιουργήσει εμπιστοσύνη στο κοινό κάνοντας ξεκάθαρη τη διαδικασία. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του διαλόγου, το σημαντικό είναι να συμβεί. Έτσι, θα γίνουμε πιο αποδοτικοί στην επικοινωνία των αποτελεσμάτων της δουλειάς μας και του θαύματος που αυτή σχετίζεται. Το paper δημοσιεύτηκε στο Nature.

Tο ρομποτικό ρόβερ Perseverance κατάφερε να συλλέξει με το τρυπάνι του δείγμα από τα πετρώματα του πλανήτη ‘Αρη, όπως επιβεβαίωσε η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA). Επρόκειτο για την δεύτερη προσπάθεια, καθώς η πρώτη -αποτυχημένη- πραγματοποιήθηκε τον περασμένο μήνα. Οι πρώτες εικόνες που έδωσε στην δημοσιότητα η NASA την περασμένη Πέμπτη είχαν δημιουργήσει αισιοδοξία ότι το τρυπάνι του ρόβερ Perseverance κατόρθωσε να πάρει δείγμα, αντίθετα με την πρώτη φορά στις αρχές Αυγούστου, όταν είχαν διαψευστεί τελικά οι ελπίδες των επιστημόνων, καθώς το πέτρινο δείγμα είχε μετατραπεί σε σκόνη που έπεσε στο έδαφος γύρω από το τρυπάνι. Χρειάστηκαν να φθάσουν στη Γη νέες εικόνες το Σαββατοκύριακο για να επιβεβαιώσουν ότι αυτή τη φορά το δείγμα βρίσκεται πλέον με ασφάλεια μέσα στο Perseverance, σύμφωνα με το BBC. Πρόκειται για ιστορικό επίτευγμα, καθώς το εν λόγω δείγμα είναι ο πυρήνας πετρώματος που συλλέγεται σε άλλον πλανήτη και προγραμματίζεται να σταλεί στον πλανήτη μας για να μελετηθεί από τους επιστήμονες προς αναζήτηση αρχαίας αρειανής μικροβιακής ζωής. Το ρόβερ – αν όλα πάνε καλά – θα συλλέξει μέσα στον επόμενο χρόνο τουλάχιστον 20 τέτοια πέτρινα δείγματα μεγέθους όσο ένα δάκτυλο το καθένα, τα οποία σχεδιάζεται να σταλούν στη Γη στη δεκαετία του 2030 μέσω μιας κοινής ευρω-αμερικανικής αποστολής.

Ενα εντυπωσιακό βίντεο με εικόνες από τον πλανήτη Δία και τον δορυφόρο του, τον παγωμένο Γανυμήδη, έδωσε στη δημοσιότητα η NASA, και το έντυσε με την επιβλητική μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Το βίντεο κυκλοφόρησε στον επίσημο λογαριασμό της NASA την Τετάρτη και σε μόλις δύο ημέρες συγκέντρωσε περισσότερες από 250.000 θεάσεις. Σημειώνεται ότι δεν είναι η πρώτη φορά που βίντεο της NASA από την αποστολή στον πλανήτη Δία ντύνεται μελωδικά με μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Η αποστολή της NASA στον Δία Στις 7 Ιουνίου 2021, το διαστημόπλοιο της NASA, Juno, πέταξε πιο κοντά στο παγωμένο φεγγάρι του πλανήτη Δία, τον Γανυμήδη, από οποιοδήποτε άλλο διαστημόπλοιο εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες. Λιγότερο από μια μέρα μετά, το Juno έκανε την 34η πτήση στον Δία, κινούμενο πάνω από την ατμόσφαιρα του πλανήτη από τον έναν πόλο στον άλλον σε λιγότερο από 3 ώρες. Οι επιστήμονες στη NASA χρησιμοποίησαν την κάμερα του αεροσκάφους προκειμένου να δημιουργήσουν ένα βίντεο κινουμένων εικόνων, με το οποίο και αποτυπώνουν την κίνηση του Juno στον Δία. Εικόνες από το μέλλον «Το βίντεο αποτυπώνει πόσο όμορφη μπορεί να γίνει η εις βάθος εξερεύνηση του Διαστήματος» είπε ο Σκοτ Μπόλτον, βασικός ερευνητής του Juno από το Ινστιτούτο Σάουθγουεστ στο Σαν Αντόνιο των ΗΠΑ. «Το βίντεο είναι ένας τρόπος ώστε να φανταστούν οι άνθρωποι πώς είναι να εξερευνά κανείς το ηλιακό μας σύστημα από πρώτο χέρι, παρακολουθώντας πώς θα ήταν να κινείσαι σε τροχιά γύρω από τον Δία και να περνάς κοντά από το παγωμένο του φεγγάρι. Σήμερα, καθώς πλησιάζουμε στην προοπτική της επίσκεψης των ανθρώπων στο Διάστημα και σε τροχιά γύρω από τη Γη, τέτοιες πρωτοβουλίες εξάπτουν τη φαντασία δεκαετίες στο μέλλον, όταν οι άνθρωποι θα μπορούν να επισκέπτονται εξωγήινους κόσμους στο ηλιακό μας σύστημα», πρόσθεσε. Τι βλέπουμε στο εντυπωσιακό βίντεο της NASA Το βίντεο, διαρκείας 3,5 λεπτών, ξεκινά με την προσέγγιση του Juno στον Γανυμήδη, παρουσιάζοντας αρκετές από τις σκοτεινές και φωτεινές περιοχές του δορυφόρου αυτού του Δία, καθώς και τον κρατήρα Τρος, έναν από τους μεγαλύτερους και τους πιο λαμπερούς του δορυφόρου. Χρειάζονται σχεδόν 15 ώρες προκειμένου το Juno να διανύσει 1,18 εκατομμύρια χιλιόμετρα μεταξύ του Γανυμήδη και του Δία. Καθώς πλησιάζει στον πλανήτη, το διαστημόπλοιο επιταχύνει, προωθούμενο από την ισχυρή βαρύτητα του Δία (20.000 φορές πιο ισχυρή από της Γης), αναπτύσσοντας ταχύτητα 210.000 χιλιομέτρων την ώρα.

Ο Ιούνιος ήταν ένας δύσκολος μήνας με άσχημα κλιματικά στατιστικά. Το σύστημα Κοπέρνικος ανέλυσε τα δεδομένα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Ιούνιος ήταν ο θερμότερος μήνας όλων των εποχών για Καναδά και ΗΠΑ ενώ ο παγκόσμιος οργανισμός μετεωρολογίας χαρακτήρισε τον καύσωνα της βόρειας Αμερικής ως καύσωνα της χιλιετίας. Σύμφωνα με την ΕΡΤ, η ΝΑSΑ κάνει λόγο για εκρηκτική αύξηση των πλημμυρών ενώ μετά το 2030 οι πλημμύρες θα έρχονται κατά κύματα και θα διαρκούν μέχρι έναν μήνα. Ο παρατεταμένος καύσωνας στον Καναδά με θερμοκρασίες που ακούμπησαν τους 50 βαθμούς και οι καταστροφικές πυρκαγιές που ακολούθησαν ήταν πρωτοφανή φαινόμενα για αυτή την κλιματική ζώνη του βορείου ημιασφαιρίου. Το σύστημα COPERNICUS απλώς επιβεβαίωσε πως ήταν ο θερμότερος Ιούνιος όλων των εποχών για τον Καναδά και τις ΗΠΑ αλλά και ο δεύτερος θερμότερος Ιούνιος για την Ευρώπη. Επίσης 27 κλιματικοί επιστήμονες συνεργάστηκαν για να αξιολογήσουν τα θερμοκρασιακά δεδομένα και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο καύσωνας στη βόρεια Αμερική και στον Καναδά χαρακτηρίζεται καύσωνας χιλιετίας και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα. Την ίδια ώρα διακρατική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet κάνει λόγο για εκθετική αύξηση των θανάτων εξαιτίας της ζέστης. Με το υψηλότερο ποσοστό να εμφανίζεται στην Ανατολική Ευρώπη. Συνολικά, πέντε εκατομμύρια θάνατοι αποδίδονται στη ζέστη και στο κρύο, κάθε χρόνο. Η NASA, εξετάζει μια άλλη πτυχή, τις πλημμύρες. εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής σε συνδυασμό με τον κύκλο της σελήνης, εκτιμά πώς θα σημειωθεί εκρηκτική αύξηση αιφνίδιων πλημμυρών στις πόλεις μετά το 2030 όταν η Σελήνη και η Γη ευθυγραμμίζονται με συγκεκριμένους τρόπους μεταξύ τους και τον Ήλιο, η βαρυτική έλξη που προκύπτει και η αντίστοιχη απόκριση του ωκεανού που θερμαίνεται θα προκαλούν πλημμύρες σε πόλεις με χαμηλό υψόμετρο ακόμη και κάθε 1 ή 2 ημέρες. Όπως αναφέρει ο Κάλβιν Γουίλιαμς της ΝΑSA, «η άνοδος της στάθμης της θάλασσας αποτελεί πηγή ανησυχίας για εμάς. Θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε αυτά τα κέντρα, υποδομές εκτόξευσης, ερευνητικά κέντρα, θα συνεχίσουν την αποστολή τους στη NASA». Για να μελετηθεί σε βάθος η κλιματική αλλαγή ομάδα επιστημόνων ερευνά με τη βοήθεια υποθαλάσσιου ρομπότ τις μετακινήσεις των θαλάσσιων ειδών που ζουν σε μεγάλα βάθη. Μέσω των τροφικών συνηθειών και των απεκκρίσεών τους μελετούν τις ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που απορροφώνται από τη θάλασσα. Τι λέει η NASA Ένα πρωτοφανές κύμα καύσωνα άρχισε στις 26 Ιουνίου και έσπασε αναρίθμητα θερμοκρασιακά ρεκόρ στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό και τον δυτικό Καναδά, σύμφωνα με τη διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ, NASA. Το σύστημα AIRS της NASA αιχμαλώτισε την εξέλιξη της αργής κίνησης του θερμικού θόλου από όλη την περιοχή από τις 21 Ιουνίου έως τις 30 του ίδιου μήνα. Ένα animation από τα στοιχεία του AIRS δείχνει τις ανωμαλίες των τιμών επιφανειακής θερμοκρασίας, πάνω ή κάτω από τους ιστορικούς μέσους όρους. Η θερμοκρασία επιφανειακού αέρα είναι κάτι που οι άνθρωποι αισθάνονται απευθείας όταν βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο. Σε πολλές περιπτώσεις, οι μέγιστες θερμοκρασίες ξεπέρασαν τα προηγούμενα ρεκόρ κατά πολλούς βαθμούς. Στις 28 Ιουνίου, στο Quillayute της Ουάσιγκτον σημειώθηκε ρεκόρ όλων των εποχών καθώς η θερμοκρασία έφτασε στους 43 βαθμούς Κελσίου, συντρίβοντας το παλαιότερο (37 βαθμοί). Πάρα πολλοί μετεωρολογικοί σταθμοί έσπασαν ρεκόρ συνεχόμενων ημερών, δείχνοντας την άνευ προηγουμένου φύση αυτού του ακραίου καύσωνα, ο οποίος, παράλληλα, θεωρείται υπαίτιος πολλών θανάτων. Στη Βρετανική Κολούμπια το χωριό του Λίτον κατέγραψε ένα ρεκόρ όλων των εποχών για τον Καναδά με 48 βαθμούς Κελσίου στις 29 Ιουνίου, μόνο για να καταρριφθεί την αμέσως επόμενη ημέρα, με 49 βαθμούς. Το εργαλείο AIRS κατέγραψε αντίστοιχες θερμοκρασιακές ανωμαλίες σε υψόμετρο 3.000 μέτρων, αποδεικνύοντας ότι το ακραίο κύμα καύσωνα επηρέασε επίσης ορεινές περιοχές. Και οι θερμοκρασιακές ανωμαλίες στα περίπου 5.500 μέτρα έδειξαν ότι ο θερμικός θόλος έφτανε ψηλά μέσα στην τροπόσφαιρα, δημιουργώντας συνθήκες για έντονη ζέστη στην επιφάνεια του πλανήτη που συνήθως εντοπίζονται πολύ νοτιότερα.