Αναζήτηση στην κοινότητα

Το WWF Eλλάς παρουσιάζει σήμερα ολοκληρωμένη πρόταση για τον συμμετοχικό και επιστημονικά τεκμηριωμένο χωρικό σχεδιασμό των ΑΠΕ. Η μετάβαση προς μία κλιματικά ουδέτερη οικονομία αποτελεί όχι μόνο επείγουσα δέσμευση, αλλά και επιτακτική ανάγκη. Με το βλέμμα στραμμένο στην αντιμετώπιση των κλιματικών και ενεργειακών προκλήσεων της εποχής μας, αναγκαίο βήμα είναι η επιτάχυνση της μετάβασης προς ένα ενεργειακό σύστημα που θα βασίζεται εξ’ ολοκλήρου στις καθαρές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και η οποία θα γίνει με όρους που θα εγγυώνται τόσο την προστασία της φύσης, όσο και την ισχυρή κοινωνική συμμετοχή. Η πρόταση που δημοσιεύει σήμερα το WWF Ελλάς, και η οποία θα κοινοποιηθεί στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστα Σκρέκα, καθώς και τη Γενική Γραμματέα Ενέργειας, Αλεξάνδρα Σδούκου, έχει τη μορφή πρότασης νόμου και προδιαγράφει αναλυτικά τους στόχους, τη διαδικασία και τα επιμέρους εργαλεία σχεδιασμού σε ένα νέο σύστημα-πρότυπο για τη χωροταξία των ΑΠΕ στην Ελλάδα. H συγκεκριμένη πρόταση έλαβε την οριστική της μορφή έπειτα από ανοιχτή δημόσια διαβούλευση διάρκειας 4 μηνών (Ιούνιος- Οκτώβριος 2022), η οποία φιλοξενήθηκε στη νέα ειδική πλατφόρμα του WWF Ελλάς, Εcodialogues, διάλογοι για το κλίμα και τη φύση. Η Θεοδότα Νάντσου, επικεφαλής πολιτικής του WWF Ελλάς, δήλωσε: «Καθώς ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει εντείνει την ενεργειακή κρίση που προκαλεί η βαθιά εξάρτηση από το ορυκτό αέριο, η Ευρώπη βλέπει πλέον πως η μετάβαση σε ένα ενεργειακό σύστημα που θα βασίζεται στις ανανεώσιμες πηγές αποτελεί τη μόνη λύση. Σε αυτή τη μάχη με τον χαμένο χρόνο είναι απαραίτητο οι ΑΠΕ να αναπτυχθούν σωστά και χωρίς κινήσεις πανικού που μπορούν να προκαλέσουν βλάβες και να αμαυρώσουν τον περιβαλλοντικά φιλικό χαρακτήρα που πρέπει να διαφυλαχθεί για τις καθαρές μορφές ενέργειας». Το προτεινόμενο σύστημα για τη χωρική ανάπτυξη των ΑΠΕ επιδιώκει να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις στην πορεία της χώρας μας προς την κλιματική ουδετερότητα: την άμεση ανάγκη για κάλυψη του 100% της ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2035, τα κενά στην εφαρμογή των ευρωπαϊκών οδηγιών για τη φύση που δυσχεραίνουν την ορθή χωροθέτηση των ΑΠΕ, τον ελλιπή χωροταξικό σχεδιασμό που υπονομεύει τη νομικά ασφαλή και περιβαλλοντικά βέλτιστη ανάπτυξη των εγκαταστάσεων, καθώς και την περιορισμένη συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης και των τοπικών κοινωνιών στη λήψη των σχετικών αποφάσεων. Η πρόταση για το νέο σύστημα, η οποία εμπλουτίστηκε και βελτιώθηκε σημαντικά ως αποτέλεσμα της διαβούλευσης, βασίζεται στην κατανομή στόχων ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ ανά περιφέρεια και ανά θαλάσσια περιοχή και περιλαμβάνει τον σχεδιασμό χερσαίων και θαλάσσιων ζωνών καταλληλότητας, στις οποίες θα χωροθετούνται οι απαραίτητες μονάδες. Παράλληλα, το σύστημα θα εξαιρεί από τη χωροθέτηση μονάδων ΑΠΕ ορισμένες κατηγορίες περιοχών, οι οποίες προστατεύονται -με βάση το ισχύον νομικό πλαίσιο- λόγω της σημασίας τους για τη διατήρηση της φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς. Ειδικότερα, οι περιοχές διαβαθμίζονται σε: προτιμητέες περιοχές, με κριτήρια εγγύτητας σε υφιστάμενες εγκαταστάσεις και υποδομές και συμβατότητας με άλλες δραστηριότητες, αποφευκτέες περιοχές, στις οποίες θα μπορούν να αναπτυχθούν νέες μονάδες μόνο εφόσον τεκμηριωθεί η εξάντληση των προτιμητέων περιοχών, ζώνες εκ των προτέρων αποκλεισμού, όπως οι περιοχές αυστηρής προστασίας αλλά και οι περιοχές Natura 2000 για τις οποίες δεν έχουν ακόμα θεσμοθετηθεί τα απαραίτητα διατάγματα προστασίας. Στην πρόταση προβλέπεται επίσης, μια σειρά από ρυθμίσεις για τη διευκόλυνση της αυτοπαραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ και την ενίσχυση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων. Ο Γιώργος Μελισσουργός, υπεύθυνος πολιτικής για τις προστατευόμενες περιοχές και τον χωρικό σχεδιασμό στο WWF Ελλάς, δήλωσε: «Η προώθηση των ΑΠΕ είναι ένα κρίσιμο στοίχημα που δεν μπορεί να κερδηθεί υπό το ισχύον καθεστώς χωροταξικής ασυδοσίας, αλλά ούτε και παραγνωρίζοντας το φυσικό περιβάλλον και την κοινωνία. Επομένως, χρειάζεται πολύπλευρη και άμεση αλλαγή του πώς αναπτύσσονται οι σχετικές εγκαταστάσεις. Αυτήν ακριβώς την ανάγκη εξυπηρετεί, με ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό τρόπο, η πρότασή μας». Μετά τα απογοητευτικά αποτελέσματα της COP27, στην οποία οι ηγέτες των κρατών έχασαν την ευκαιρία να επιταχύνουν τον τερματισμό των ορυκτών καυσίμων, χρειαζόμαστε ακόμα μεγαλύτερη φιλοδοξία, αλλά και ουσιαστική δράση. Η επιτάχυνση της μετάβασης στην καθαρή ενέργεια είναι μονόδρομος εάν θέλουμε να διασφαλίσουμε ένα ασφαλές μέλλον. Η σωστά σχεδιασμένη και κοινωνικά συμμετοχική μετάβαση στις ΑΠΕ, με τρόπο όπως αυτός που ανοίγεται με την πρόταση του WWF Ελλάς, πρέπει να αποτελέσει κορυφαίο πολιτικό και κοινωνικό πρόταγμα ως μόνη λύση για ενεργειακή ασφάλεια, γεωπολιτική σταθερότητα και επίτευξη καλής ποιότητας περιβάλλοντος και κλιματικής ουδετερότητας. Σημειώσεις: Η πλήρης πρόταση για αναμόρφωση του συστήματος χωρικής ανάπτυξης των ΑΠΕ είναι διαθέσιμη εδώ. Η πλατφόρμα διαλόγου για το κλίμα και τη φύση ecodialogues του WWF Ελλάς είναι προσβάσιμη από εδώ. View full είδηση

Οπλανήτης έχασε το 69% της άγριας πανίδας τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, αποκαλύπτει έκθεση της WWF που δόθηκε την Πέμπτη στη δημοσιότητα. Από το 1970 έως το 2018 καταγράφηκε κατακόρυφη μείωση κατά μέσο όρο 69% στους πληθυσμούς άγριας ζωής για τους οποίους υπάρχουν δεδομένα παρακολούθησης- θηλαστικά, πτηνά, αμφίβια, ερπετά, ψάρια- σύμφωνα με την έκθεση «Ζωντανός πλανήτης», που εκδίδει η WWF κάθε δύο χρόνια. Οι πληθυσμοί των ειδών που συναντώνται σε οικοσυστήματα γλυκού νερού- λίμνες και ποτάμια- έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη μείωση, της τάξεως του 83%, από όλα τα είδη συνολικά. Παράλληλα, η έκθεση κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ιδιαίτερα για τις τροπικές περιοχές, όπου είναι ακόμη γρηγορότερη και πιο ανησυχητική η μείωση των πληθυσμών των σπονδυλωτών ειδών. Ενδεικτικά, από το 1970 έως το 2018 οι πληθυσμοί άγριας ζωής στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική μειώθηκαν κατά μέσο όρο 94%, γεγονός που έχει τεράστιες επιπτώσεις στη διατήρηση της ισορροπίας στα φυσικά οικοσυστήματα παγκοσμίως. Ορισμένα από τα είδη των οποίων οι πληθυσμοί σημείωσαν μεγάλη μείωση είναι το ροζ δελφίνι του Αμαζονίου (65% μείωση την περίοδο 1994-2016), ο ανατολικός πεδινός γορίλας (80% μείωση στο Εθνικό Πάρκο Kahuzi-Biega, στη Δημοκρατία του Κονγκό το διάστημα 1994-2019), καθώς και ο αυστραλιανός θαλάσσιος λέοντας (64% την περίοδο 1977-2019). Οι βασικοί παράγοντες που ευθύνονται για τη μείωση των πληθυσμών άγριας ζωής παγκοσμίως είναι, σύμφωνα με την έκθεση της WWF, η υποβάθμιση και η απώλεια οικοσυστημάτων, η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η εξάπλωση των ξενικών ειδών, η ρύπανση, αλλά και η κλιματική κρίση. Μέσω της δημοσιοποίησης αυτών των στοιχείων, στόχος της έκθεσης είναι να τονίσει την κρίσιμη κατάσταση, στην οποία βρίσκεται ο πλανήτης μας, καθώς και να καλέσει κυβερνήσεις, επιχειρήσεις, αλλά και πολίτες να αναλάβουν άμεσα δράση, προκειμένου να αντιστραφεί η ανησυχητική αυτή πορεία της βιοποικιλότητας. «Σήμερα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε δύο ανθρωπογενείς προκλήσεις που συνδέονται άμεσα μεταξύ τους και απειλούν ευθέως τόσο την παρούσα, όσο και τις μελλοντικές γενιές: την κλιματική κρίση και την απώλεια βιοποικιλότητας», επεσήμανε ο γενικός διευθυντής της WWF, Μάρκο Λαμπερτίνι. Τα δεδομένα αυτά δείχνουν μια καταστροφική μείωση των πληθυσμών της άγριας ζωής, υπογράμμισε. «Στην επικείμενη COP15, οι ηγέτες έχουν την ευκαιρία να αποκαταστήσουν τη σχέση μας με το περιβάλλον και να δημιουργήσουν το κατάλληλο εκείνο πλαίσιο, μέσα στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί ένα πιο υγιές και βιώσιμο μέλλον για όλους με μια φιλόδοξη παγκόσμια συμφωνία για τη βιοποικιλότητα», συμπλήρωσε. Τρομακτικοί αριθμοί Οι αριθμοί είναι «αληθινά τρομακτικοί» στη Λατινική Αμερική, δήλωσε ο Μαρκ Ράιτ, επιστημονικός διευθυντής του WWF, αναφερόμενος στην απώλεια του 94% των πληθυσμών της άγριας ζωής στην περιοχή, η οποία είναι «πασίγνωστη για τη βιοποικιλότητά της» και έχει «αποφασιστική σημασία για τη ρύθμιση του κλίματος». Η Ευρώπη είδε τον πληθυσμό των άγριων ζώων της να μειώνεται κατά 18% κατά μέσο όρο, όμως «αυτό κρύβει τις πολύ μεγάλες απώλειες βιοποικιλότητας ιστορικά», πριν από την περίοδο που καλύπτεται στην ανάλυση, επισήμανε ο Άντριου Τέρι, διευθυντής προστασίας στη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, που συνεργάστηκε με το WWF για τη σύνταξη της έκθεσης. Στην Αφρική, η μείωση έφθασε το 66%. «Φρικιαστικό παράδειγμα είναι αυτό του εθνικού πάρκου Καχούζι Μπιέγκα, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, όπου οι γορίλες των ανατολικών πεδιάδων υπέστησαν μείωση πληθυσμού κατά το 80%, κυρίως εξαιτίας του κυνηγιού», επεσήμανε η Άλις Ρουχουέζα, διευθύντρια του WWF για την Αφρική. Δερματοχελώνες, λύγκες, δελφίνια, κοράλια και βάτραχοι είναι ανάμεσα στα «σύμβολα της βιοποικιλότητας» που απειλούνται περισσότερο, σύμφωνα με την έκθεση. Με πληροφορίες από ΑΠΕ/ Reuters, AFP View full είδηση

Νέος οδηγός διευκολύνει τη συμμετοχή των πολιτών στον αγώνα για προστασία του περιβάλλοντος και συμμετοχή στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Πώς και πού μπορώ να υποβάλω καταγγελία για καταπάτηση αιγιαλού; Τι μπορώ να κάνω όταν βρεθώ μπροστά σε μπάζωμα υγροτόπου, αποψίλωση δάσους ή χτίσιμο αυθαίρετης οικοδομής; Έχω δικαίωμα παρέμβασης αν αρνηθούν να μου δώσουν πληροφορίες; Γιατί είναι σημαντικοί οι δασικοί χάρτες; Μπορώ στ’ αλήθεια να συμμετάσχω σε διαβούλευση για περιβαλλοντικό νομοσχέδιο; Όταν ο πλανήτης καταστρέφεται, πώς μπορώ εγώ να διαμαρτυρηθώ και να ακουστώ; Απαντήσεις στα ‘καυτά’ ερωτήματα που απασχολούν κάθε περιβαλλοντικά ενεργό και ευαισθητοποιημένο πολίτη δίνονται στον νέο οδηγό που δημοσιεύουν σήμερα η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς και ο Οργανισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών (ΕΕΛ/ΛΑΚ). Ο οδηγός αυτός παρέχει στους πολίτες ελεύθερη πρόσβαση σε πρακτικές πληροφορίες και συμβουλές, έχοντας ως στόχο την ενδυνάμωσή τους προκειμένου να είναι σε θέση να αναλάβουν ενεργό δράση και να συμμετέχουν στη διαμόρφωση και λήψη αποφάσεων για περιβαλλοντικά ζητήματα. Το σημαντικό αυτό εργαλείο ενίσχυσης των πολιτών κατά την άσκηση του δικαιώματός τους για προστασία του περιβάλλοντος αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund και του έργου «Πολίτες για το περιβάλλον: Η εκπαίδευση ως εργαλείο αποτελεσματικής συμμετοχής στα κοινά και στη λήψη αποφάσεων». Μέσα από τον οδηγό, ο οποίος είναι διαθέσιμος μαζί με άλλα ενημερωτικά υλικά στην πλατφόρμα του έργου, οι πολίτες μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε χρήσιμη περιβαλλοντική πληροφορία, να αναζητήσουν τρόπους με τους οποίους μπορούν να συμμετέχουν στη διαμόρφωση και λήψη περιβαλλοντικών αποφάσεων στην Ελλάδα, καθώς και σε αντίστοιχες διαδικασίες της Ε.Ε. για το περιβάλλον, αλλά και να αναφέρουν οποιαδήποτε παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας αντιληφθούν. Παράλληλα, μέσα από την πλατφόρμα του έργου, οι πολίτες μπορούν πλέον να αναζητήσουν άλλες ομάδες πολιτών που δραστηριοποιούνται σε τοπικό επίπεδο και να έρθουν σε επαφή μαζί τους για να ανταλλάξουν γνώσεις και απόψεις γύρω από ένα περιβαλλοντικό ζήτημα που τους απασχολεί από κοινού. Η λειτουργία αυτή είναι αποτέλεσμα μίας πρώτης χαρτογράφησης, η οποία θα επικαιροποιείται τακτικά. “Στον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος δεν είμαστε και δεν πρέπει να αισθανόμαστε μόνοι. Όλοι αποτελούμε μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, με το οποίο είμαστε σε άμεση αλληλεπίδραση και γι΄αυτό, η συμμετοχή μας στα κοινά, και τα περιβαλλοντικά ζητήματα ειδικότερα, είναι απαραίτητη”, δήλωσε η Άννα Βαφειάδου, υπεύθυνη νομικού τομέα στο WWF Ελλάς.“Αναγνωρίζοντας τα κενά γνώσης και πληροφόρησης που υπάρχουν και αποτρέπουν τους πολίτες από την ενεργή συμμετοχή, ο οδηγός αυτός έχει ως στόχο να συγκεντρώσει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και να τις επικοινωνήσει με απλό τρόπο στο κοινό, προκειμένου να ενισχυθεί σημαντικά η συμμετοχή του στη διαμόρφωση και λήψη αποφάσεων και εν τέλει, να ενδυναμωθεί η σχέση μεταξύ κοινωνίας και περιβάλλοντος.” “Στο σημερινό κόσμο των εντεινόμενων προκλήσεων για το περιβάλλον, οι πολίτες χρειάζονται περισσότερο από ποτέ χώρους και εργαλεία για να ασκήσουν αποτελεσματικά τα περιβαλλοντικά τους δικαιώματα.” σημειώνει ο γενικός διευθυντής του Οργανισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών ΕΕΛΛΑΚ, Αλέξανδρος Μελίδης. “Δημιουργήσαμε ένα πρακτικό οδηγό για να αναδείξουμε ένα νέο υπόδειγμα δημόσιας συμμετοχής φορέων και πολιτών. Ένα υπόδειγμα δημόσιου διαλόγου και συμμετοχής με ουσιαστικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση και λήψη αποφάσεων. Η ενημερωμένη δημόσια συμμετοχή, ο δομημένος διάλογος με τη στάθμιση εναλλακτικών προσεγγίσεων είναι ζωτικής σημασίας. Ειδικά για τις ευάλωτες κοινότητες που επηρεάζονται δυσανάλογα από την κλιματική αλλαγή, αλλά που συνήθως δεν έχουν θέση στους χώρους λήψης αποφάσεων.” Το έργο ξεκίνησε να υλοποιείται τον Απρίλιο 2021 και θα ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβριο 2023 με την συνδιαμόρφωση από κοινού με την κοινωνία των πολιτών μίας πρότασης πολιτικής για την βελτίωση των διαδικασιών δημόσιας συμμετοχής. Στα μέσα Νοεμβρίου έχει προγραμματιστεί η διεξαγωγή ενός εργαστηρίου επιμόρφωσης στην Αθήνα, ώστε περισσότεροι ενεργοί πολίτες να μπορέσουν να συμβάλουν πιο ενεργητικά στη συζήτηση για τη βελτίωση του νομοθετικού και θεσμικού πλαισίου για τις διαδικασίες δημόσιας συμμετοχής. Από τον Δεκέμβριο 2022 έως το Φεβρουάριο 2023 πρόκειται να διεξαχθούν ακόμα περισσότερα εργαστήρια σε διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας, με στόχο την εκπαίδευση τοπικών ομάδων και ενεργών πολιτών και τη συνεργασία τους με δημοσίους υπαλλήλους για τη συνδιαμόρφωση προτάσεων σχετικών με την ενίσχυση της δημόσιας συμμετοχής. Tο έργο «Πολίτες για το Περιβάλλον» υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης το WWF Ελλάς και εταίρο την Εταιρεία Ελεύθερου Λογισμικού/Λογισμικού Ανοικτού Κώδικα (ΕΕΛ/ΛΑΚ). Το πρόγραμμα Active citizens fund, ύψους € 13,5 εκ., χρηματοδοτείται από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία και είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 2014 – 2021, γνωστού ως EEA Grants. Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενδυνάμωση και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, στην ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος Active citizens fund για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow. Περισσότερες πληροφορίες: www.activecitizensfund.gr Ο Οργανισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών (ΕΕΛ/ΛΑΚ) ιδρύθηκε το 2008, σήμερα έχει μετόχους 37 Πανεπιστήμια, Ερευνητικά Κέντρα και κοινωφελείς φορείς. Έχει ως κύριο στόχο να συμβάλει στην ανοιχτότητα και ειδικότερα στην προώθηση και ανάπτυξη των Ανοιχτών Προτύπων, του Ελεύθερου Λογισμικού, του Ανοιχτού Περιεχομένου, των Ανοιχτών Δεδομένων και των Τεχνολογιών Ανοιχτής Αρχιτεκτονικής στο χώρο της εκπαίδευσης, του δημόσιου τομέα, των επιχειρήσεων και της Κοινωνικής Οικονομίας στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα φιλοδοξεί να αποτελέσει κέντρο γνώσης και πλατφόρμα διαλόγου για τις ανοιχτές τεχνολογίες. Ανάμεσα στους φορείς που συμμετέχουν στον Οργανισμό Ανοιχτών Τεχνολογιών (ΕΕΛΛΑΚ) είναι τα πιο πολλά ελληνικά Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα, ενώ για την υλοποίηση των δράσεων του, βασίζεται στη συνεργασία και ενεργή συμμετοχή των μελών του και της ελληνικής κοινότητας χρηστών και δημιουργών Ελεύθερου Λογισμικού, Ανοιχτού Περιεχομένου και Τεχνολογιών Ανοιχτής Αρχιτεκτονικής. View full είδηση

Αποτυχία της χώρας μας να εφαρμόσει τις προβλέψεις του νόμου για τα πλαστικά μιας χρήσης προκύπτει μέσα από την πρώτη έκθεση για την πορεία εφαρμογής του νόμου, την οποία δίνει σήμερα στη δημοσιότητα το WWF Ελλάς. Σχεδόν 21 μήνες μετά τη ψήφιση της σχετικής νομοθεσίας, η οποία κινούνταν σε θετική κατεύθυνση, φαίνεται πως η κυβέρνηση αδυνατεί να εφαρμόσει ορθά το νόμο που η ίδια ψήφισε για τον περιορισμό της κατανάλωσης πλαστικών μιας χρήσης και άρα τον περιορισμό της πλαστικής ρύπανσης. Η πλαστική ρύπανση αποτελεί μια μεγάλη παγκόσμια απειλή για το θαλάσσιο και το χερσαίο περιβάλλον. Συγκεκριμένα, κάθε χρόνο διαρρέουν στους ωκεανούς 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών. Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι μόνο στις ελληνικές θάλασσες καταλήγουν ετησίως 11.500 τόνοι πλαστικών. Η κατανάλωση των πλαστικών μιας χρήσης αυξάνεται όλο και περισσότερο, πράγμα που οδήγησε την ΕΕ να εκδώσει το 2019 οδηγία για τη μείωση των επιπτώσεων από την πλαστική ρύπανση (ΕΕ 2019/904). Με νόμο που εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2020 (ν. 4736/2020), η Ελλάδα έγινε μια από τις πρώτες χώρες της ΕΕ που ενσωμάτωσε στο εθνικό δίκαιο την εν λόγω οδηγία, εκπλήσσοντας θετικά. Ο νόμος, έχοντας ως βασικό στόχο τη σταδιακή μείωση της πλαστικής ρύπανσης, προβλέπει μια σειρά από ρυθμίσεις για την κατάργηση ορισμένων προβληματικών πλαστικών μιας χρήσης, τον περιορισμό σειράς άλλων πλαστικών προϊόντων και την ορθολογική διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων που προκύπτουν. (AP Photo/Darko Vojinovic) Ωστόσο, μέχρι σήμερα, οι επιδόσεις της χώρας μας στην εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου βρίσκονται επιεικώς κάτω από τη βάση, όπως επισημαίνειτο WWF Ελλάς. Σε μια προσπάθεια να ενημερώσει τους πολίτες αλλά και να ενθαρρύνει την κυβέρνηση να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, παρουσιάζει την πρώτη έκθεση αξιολόγησης της πορείας εφαρμογής του νόμου 4736/2020 για τον περιορισμό της ρύπανσης από πλαστικά είδη μιας χρήσης. Η περιβαλλοντική οργάνωση κατέγραψε την υφιστάμενη κατάσταση σε σχέση με τις προβλέψεις του νόμου και καταλήγει στο συμπέρασμα πως η πολιτική της κυβέρνησης για τα πλαστικά μιας χρήσης μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «δεσμεύσεις χωρίς εφαρμογή». Το μόνο θετικό σημείο που καταγράφει η έκθεση είναι η εφαρμογή κάποιων ρυθμίσεων του νόμου για τα πλαστικά μπουκάλια. Πολλές επιχειρήσεις έχουν κινητοποιηθεί και ήδη διαθέτουν στην αγορά πλαστικές φιάλες από PET που περιέχουν ανακυκλωμένο πλαστικό πάνω από 25%, αλλά και μπουκάλια με προσαρτημένα καπάκια, παρότι δίνεται περιθώριο εφαρμογής των μέτρων αυτών μέχρι τον Ιανουάριο του 2025 και τον Ιούλιο του 2024, αντίστοιχα. Παρακάτω ακολουθούν κάποια από τα πλέον προβληματικά σημεία στην εφαρμογή του νόμου: Α. Τα πλαστικά καλαμάκια εξακολουθούν να κατακλύζουν την αγορά. Βάσει του νόμου, 9 πλαστικά είδη μιας χρήσης (μπατονέτες, μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, αναδευτήρες ποτών, στηρίγματα μπαλονιών, περιέκτες τροφίμων και ποτών από φελιζόλ) θα έπρεπε να τεθούν εκτός αγοράς από 3/7/2021 και το αργότερο έως 3/5/2022. Στην πράξη όμως εξακολουθούμε να παρατηρούμε υπερβολική κατανάλωση σε πλαστικά καλαμάκια, μιας και όπως φαίνεται, ελλείψει ελέγχων, έχει δημιουργηθεί ένα παρακύκλωμα παράνομης διάθεσης αυτών των ειδών. Β. Κακή εφαρμογή των ρυθμίσεων για πλαστικά κύπελλα και φαγητοδοχεία. Ο νόμος επιβάλλει από 1/1/2022 εισφορά 5 λεπτών για κάθε κύπελλο ή φαγητοδοχείο μιας χρήσης και 5 λεπτά για το καπάκι τους. Προβλέπει επίσης να ενημερώνονται οι πολίτες για τη δυνατότητα να ψωνίζουν με δικό τους σκεύος τρόφιμα και ποτά από λιανεμπόριο και καταστήματα εστίασης και να κερδίζουν έκπτωση. Στην πράξη όμως, τα καταστήματα στη συντριπτική τους πλειονότητα δεν ενημερώνουν τους πολίτες για τη δυνατότητα αγορών με δικά τους σκεύη, ενώ καταγγελίες από φορείς της αγοράς αναφέρουν πως σε αρκετές περιπτώσεις η εισφορά έχει ενσωματωθεί στην τελική τιμή πώλησης των προϊόντων και δεν αποδίδεται το περιβαλλοντικό τέλος στην Πολιτεία, πράγμα που οδηγεί σε απώλεια εσόδων για το κράτος της τάξης των πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Γ. Δημόσιες βρύσες μόνο στα χαρτιά. Ο νόμος περιλαμβάνει διάταξη βάσει της οποίας οι δήμοι υποχρεώνονται από 1/7/2021 να διαθέτουν κοινόχρηστες βρύσες προς δωρεάν διάθεση πόσιμου νερού σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και σε δημοτικές παιδικές χαρές, καθώς και να επεκτείνουν το δίκτυο με κοινόχρηστες βρύσες σε χώρους συνάθροισης κοινού εντός των ορίων της αρμοδιότητάς τους. Στην πράξη, οι δημόσιες βρύσες εξακολουθούν να αποτελούν είδος προς εξαφάνιση σχεδόν στο σύνολο των μεγάλων αστικών κέντρων και δεν έχει προχωρήσει επαρκώς η επέκτασή τους. Δ. Άκρως προβληματικές μεθοδεύσεις στη δημιουργία συστήματος επιστροφής εγγύησης για πλαστικά μπουκάλια. Με τον νόμο προβλεπόταν να λειτουργεί από τις 5/1/2023 -δηλαδή σε λιγότερο από 5 μήνες από σήμερα- ένα πανελλαδικό σύστημα επιστροφής εγγύησης για τα πλαστικά μπουκάλια (αλλά και για μπουκάλια γυαλιού και αλουμινίου). Βάσει αυτού, ο καταναλωτής κατά την αγορά ενός προϊόντος σε πλαστικό μπουκάλι καταβάλλει ένα έξτρα τίμημα, το οποίο θα λαμβάνει πίσω όταν επιστρέφει το άδειο μπουκάλι σε σημεία επιστροφής. Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως αυτό το σύστημα είναι το πλέον κατάλληλο για να καταφέρει η χώρα να συλλέγει και να οδηγεί στην ανακύκλωση σχεδόν το σύνολο των 2-2,5 δισεκατομμυρίων πλαστικών μπουκαλιών που καταναλώνονται στην Ελλάδα σε ετήσια βάση. Όμως, στην πράξη παρατηρούμε δυσοίωνες εξελίξεις γύρω από την εφαρμογή του. Ο νόμος 4736/2020 προέβλεπε την ύπαρξη ενός ενιαίου πανελλαδικού συστήματος, όμως με νόμο του Ιουλίου 2021 (ν. 4819/2021) καταργήθηκε αυτή η πρόβλεψη και δίνεται το πράσινο φως για δημιουργία πολλών συστημάτων επιστροφής εγγύησης. Αυτό είναι κάτι που πολλοί φορείς της αγοράς, αλλά και το WWF Ελλάς, θεωρούν καταστροφικό, μιας και είναι πολύ πιθανό να παρατηρηθούν παλινωδίες και φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των συστημάτων. Επιπρόσθετα, ενώ ο νόμος του 2020 (ν. 4736/2020) όριζε την 5η Ιανουαρίου 2023 ως ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του συστήματος επιστροφής εγγύησης, με πρόσφατο νόμο που εκδόθηκε πριν λίγες μέρες (ν. 4964/2022), η έναρξη λειτουργίας μετατίθεται για τις 3 Ιουλίου 2023. Παράλληλα, ο νόμος του 2020 προέβλεπε πως έως τις 3/7/2021 θα έπρεπε να είχε εκδοθεί κοινή υπουργική απόφαση σχετικά με το πεδίο και πλαίσιο εφαρμογής του συστήματος επιστροφής εγγύησης. Όμως τελικά αυτή η απόφαση εκδόθηκε με ένα χρόνο καθυστέρηση (στις 21/7/2022) και τα περιεχόμενά της περισσότερο συσκοτίζουν παρά δίνουν ένα σαφές στίγμα για την εφαρμογή του συστήματος. Η υπουργική απόφαση μάλιστα ορίζει με σχεδόν αυθαίρετο τρόπο ένα εγγυοδοτικό αντίτιμο της τάξης των 0,10-0,15€ για κάθε φιάλη, τιμή πολύ χαμηλή σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν εμπειρία στην εφαρμογή συστήματος εγγυοδοσίας (πχ. Γερμανία και Ολλανδία 0,25€). Βάσει της εμπειρίας από άλλες χώρες της ΕΕ, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένα σύστημα επιστροφής εγγύησης θα πρέπει όλες οι λεπτομέρειες λειτουργίας του να έχουν οριστεί τουλάχιστον 12-18 μήνες πριν την έναρξη λειτουργίας και να έχει λάβει χώρα εκτενής διάλογος και κατάρτιση όλων των εμπλεκομένων. Παρά την παράταση που δόθηκε για την έναρξη λειτουργίας της εγγυοδοσίας, είναι πολύ πιθανό να προκύψουν νέες καθυστερήσεις ή η εφαρμογή να ξεκινήσει με κακό τρόπο. Οδηγός αντικατάστασης και ανακύκλωσης πλαστικών Παράλληλα με την παραπάνω έκθεση, το WWF Ελλάς δίνει σήμερα στη δημοσιότητα και τη νέα ανανεωμένη έκδοση του «Οδηγού αντικατάστασης και ανακύκλωσης πλαστικών». Μέσω του Οδηγού, οι πολίτες μπορούν να ενημερωθούν για την ανακυκλωσιμότητα ή μη των πλαστικών μιας χρήσης που κατακλύζουν την αγορά, καθώς και να μάθουν περισσότερα για την αντικατάσταση αυτών των ειδών με άλλες εναλλακτικές λύσεις ή προϊόντα. «Οι νόμοι από μόνοι τους δεν επαρκούν για να περιοριστεί η πλαστική ρύπανση. Εάν δεν συνοδευτούν από καλή εφαρμογή και ουσιαστικούς και συστημικούς ελέγχους, οι νόμοι αποτελούν κενό γράμμα. Αν η κυβέρνηση εξακολουθεί να θεωρεί πως η πλαστική ρύπανση είναι πρόβλημα, τότε ήρθε η ώρα να εφαρμόσει σωστά τον νόμο που η ίδια θέσπισε και να κάνει σαφές πως δεν θα υπάρξουν άλλες εκπτώσεις», δηλώνει ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος προγραμμάτων μείωσης αποτυπώματος του WWF Ελλάς. «Η πλαστική ρύπανση δεν είναι ένα αόριστο ζήτημα, αλλά μια υπαρκτή απειλή που καταστρέφει το περιβάλλον, θέτει σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα και τον άνθρωπο και υποβαθμίζει το τουριστικό προϊόν της χώρας μας. Η μείωση της πλαστικής ρύπανσης απαιτεί τη συνδρομή όλων: Πολιτείας, επιχειρήσεων και πολιτών. Τη στιγμή που δεν γίνεται καμία ουσιαστική ενημέρωση από τη μεριά της Πολιτείας προς τους πολίτες για τις ενέργειες που μπορούν να κάνουν, ώστε να περιοριστεί η υπερκατανάλωση πλαστικών μιας χρήσης, είναι υποχρέωσή μας να καλύψουμε αυτό το κενό και να προσφέρουμε πρακτική πληροφόρηση σε όλους». Δείτε την έκθεση εδώ: https://wwfeu.awsassets.panda.org/downloads/ekthesi_axiologisis_nomos_plastika_mias_xrisis.pdf View full είδηση

Εμφανής επένδυση στην καταστολή έναντι της πρόληψης, υποαπορρόφηση χρηματοδοτικών πόρων, καθυστερήσεις, έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού, καθώς και ελλιπείς ελεγκτικοί μηχανισμοί, τροχοπέδη για την πρόληψη Παρουσιάστηκε σήμερα από το WWF Ελλάς η απολογιστική έκθεση του διετούς προγράμματος με θέμα τη διαχείριση των κρατικών πόρων για την πρόληψη και την καταστολή των δασικών πυρκαγιών, το οποίο υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, σε συνεργασία με το Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR). Το πρόγραμμα με τίτλο "Ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας στη χρηματοδότηση της πρόληψης και καταστολής των δασικών πυρκαγιών με τη συμβολή των πολιτών", είχε ως κεντρικό στόχο να ρίξει φως στο θέμα της διαχείρισης των κρατικών πόρων που διατίθενται για τη δασοπυροπροστασία, να χαρτογραφήσει τα σημαντικότερα κενά στην όλη διαδικασία διάθεσης, απορρόφησης και αξιοποίησης αυτών των πόρων, και εν τέλει, μέσω συγκεκριμένων προτάσεων, να ενισχυθεί η εύρυθμη λειτουργία του εθνικού συστήματος δασοπυροπροστασίας. Η ολοκλήρωση του έργου συμπίπτει με την έναρξη της φετινής αντιπυρικής περιόδου, η οποία έρχεται μετά από μια δύσκολη χρονιά κατά την οποία σημειώθηκε ο δεύτερος χειρότερος απολογισμός καμένων εκτάσεων των τελευταίων 20 ετών για τη χώρα μας (συνολικά 1,5 εκατ. καμένα στρέμματα). Το 2021, για μια ακόμα φορά, το εθνικό σύστημα δασοπυροπροστασίας βασισμένο εν πολλοίς σε μια κατασταλτική φιλοσοφία, δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις προκλήσεις, με βαριές συνέπειες στο φυσικό περιβάλλον, την άγρια ζωή, αλλά και την κοινωνία. Με την κλιματική κρίση να επιδρά καθοριστικά πλέον στην αύξηση της έντασης, αλλά και της συχνότητας των πυρκαγιών στη Μεσόγειο, είναι σαφές ότι χρειάζεται άμεσα μετακίνηση του ειδικού επιχειρησιακού βάρους από την καταστολή στη πρόληψη, αλλά και αναθεώρηση των διαδικασιών που αφορούν στη χρηματοδότηση των κρατικών φορέων που είναι επιφορτισμένοι με την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Τι ρόλο, όμως, παίζουν οι πόροι που δίνονται για την αποτελεσματική ή μη αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών; Η χρηματοδότηση της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα περιλαμβάνει ένα σύνθετο πλέγμα ποικίλων χρηματοδοτικών εργαλείων και πόρων που προέρχονται από πολλές πηγές (εθνικές και ενωσιακές) και διοχετεύονται σε εξίσου πολυάριθμους δικαιούχους, συνθέτοντας έτσι ένα δαιδαλώδες σύστημα διαδικασιών. Ωστόσο, παρά την κομβική σημασία της διαχείρισης και κατανομής των χρηματοδοτήσεων, δεν έχει υπάρξει έως και σήμερα στη χώρα μας καμία προσπάθεια καταγραφής, αξιολόγησης και δημοσιοποίησης στοιχείων που αφορούν στη διαχείριση των πόρων που δαπανώνται στην πρόληψη και την καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Χωρίς αυτά τα δεδομένα, είναι πρακτικά αδύνατο να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε τεκμηριωμένη απολογιστική αξιολόγηση του τί δουλεύει, τί πρέπει να βελτιωθεί και τί πρέπει να αλλάξει. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα ανέλυσε δύο σημαντικές πτυχές της χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα: Αφενός, την εκτίμηση των πόρων που έχουν διατεθεί για την πρόληψη και την καταστολή των δασικών πυρκαγιών κατά την περίοδο 2016-2020, και αφετέρου, την αξιολόγηση της διαδικασίας που ακολουθείται για την κατανομή των πόρων στα κύρια χρηματοδοτικά εργαλεία (χρηστή διακυβέρνηση, λογοδοσία, διαφάνεια). Τα κύρια συμπεράσματα της έκθεσης του WWF Ελλάς αποτυπώνονται ως εξής: Ανισοκατανομή μεταξύ καταστολής και πρόληψης και υποαπορρόφηση: Το σύστημα χρηματοδότησης της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών εστιάζει κυρίως σε δράσεις καταστολής έναντι δράσεων πρόληψης. Μάλιστα, για την περίοδο 2016-2020, το 83,95% των συνολικών κρατικών πόρων κατευθύνεται προς την καταστολή και μόλις το 16,05% προς την πρόληψη. Την ίδια στιγμή, η τελευταία έκθεση του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ κάνει έκκληση προς τις κυβερνήσεις να επανεξετάσουν τις δαπάνες για την κατάσβεση των πυρκαγιών προτείνοντας τη διάθεση του 45% του προϋπολογισμού τους για την πρόληψη και την ετοιμότητα, το 35% για την καταστολή των πυρκαγιών και το 20% για την αποκατάσταση. Παράλληλα, παρατηρείται υπο-απορρόφηση των πόρων, ειδικά στον τομέα της δασικής διαχείρισης, καθώς και καθυστερήσεις στη χρηματοδότηση επαναλαμβανόμενων δράσεων. Για παράδειγμα, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014-2020 (Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα) μέχρι σήμερα έχουν απορροφηθεί συνολικά 26.546.715,8€ από τον συνολικό εγκεκριμένο προϋπολογισμό που ανέρχεται στα 49.812.023,39€ (απορρόφηση κατά 53,29%). Αντίστοιχα, στον θεματικό στόχο “Κλιματική αλλαγή – Πρόληψη” από τα 817.462.866€ που είναι διαθέσιμα έχει συμβασιοποιηθεί και είναι σε διαδικασία υλοποίησης μόλις το 51,5% των πόρων. Και αυτό παρότι υπάρχουν τεράστιες ανάγκες, όπως για παράδειγμα η ενίσχυση των εθελοντικών ομάδων πολιτικής προστασίας με υλικό εξοπλισμό και η δασική διαχείριση. Χαρακτηριστικό είναι επίσης, το γεγονός ότι στο Πρόγραμμα “Αντώνης Τρίτσης” από τους 332 Δήμους της χώρας, τις 13 Περιφέρειες και τους Διαδημοτικούς Φορείς (Συνδέσμους), μέχρι στιγμής μόνο 11 δήμοι, 1 Περιφέρεια και 1 σύνδεσμος δήμων (ΣΠΑΥ) έχουν υποβάλει προτάσεις. Όπως αναδείχθηκε στα εργαστήρια διαβούλευσης που πραγματοποιήσαμε, αυτό οφείλεται στην έλλειψη συνεργασίας, σχεδιασμού, τεκμηρίωσης και υλοποίησης ανάμεσα στα τμήματα Προγραμματισμού και Πολιτικής Προστασίας των ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού. Έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού της χρηματοδότησης των δράσεων πρόληψης και καταστολής: Η χρηματοδότηση των δράσεων πρόληψης και καταστολής των δασικών πυρκαγιών γίνεται αποσπασματικά, από διαφορετικά χρηματοδοτικά εργαλεία, χωρίς ολοκληρωμένο και μακροχρόνιο κεντρικό σχεδιασμό για την καταγραφή των αναγκών και των απαιτούμενων δράσεων με στόχο την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Ανεπαρκής τεκμηρίωση και αιτιολόγηση των αποφάσεων και κενά στη συμμετοχή των πολιτών: Οι αποφάσεις κατανομής και διάθεσης των πόρων στηρίζονται σε μια αποσπασματική καταγραφή των υφιστάμενων αναγκών από τους δικαιούχους φορείς χωρίς να προηγείται μία ολοκληρωμένη τεκμηρίωση των απαιτούμενων δράσεων. Κενά διαπιστώθηκαν, επίσης, τόσο στη δημόσια πρόσβαση των πολιτών στις πληροφορίες και στα έγγραφα βάσει των οποίων ελήφθησαν οι σχετικές αποφάσεις κατανομής των πόρων, όσο και στη συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία καταγραφής των αναγκών ή στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Έλλειψη απολογιστικών εκθέσεων: Μέχρι σήμερα κανένας αρμόδιος δημόσιος φορέας δεν φαίνεται να συντάσσει εκθέσεις πεπραγμένων, στις οποίες να συμπεριλαμβάνεται και οικονομικός απολογισμός των έργων με βάση τους πόρους που έλαβε. Αποσπασματικότητα ελέγχων σχετικά με την αξιοποίηση των δημόσιων πόρων: Ενώ τα χρηματοδοτικά εργαλεία που διαχειρίζονται ενωσιακούς πόρους έχουν ένα δομημένο, αυστηρό και πολυεπίπεδο σύστημα ελέγχων για τα πεπραγμένα, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις υπόλοιπες πηγές χρηματοδότησης των δασικών πυρκαγιών. Οι έλεγχοι που πραγματοποιούνται ανά χρηματοδοτικό εργαλείο φαίνονται αποσπασματικοί και ελλιπείς, καθώς απουσιάζει η προηγούμενη τεκμηρίωση των αναγκών, στοιχείο που αποτελεί βασικό κενό στο υπάρχον σύστημα δασοπυροπροστασίας. Βάσει των συμπερασμάτων αυτών, η έκθεση περιλαμβάνει συγκεκριμένες προτάσεις του WWF, οι οποίες αποσκοπούν να ενισχύσουν τις δράσεις πρόληψης, κυρίως μέσα από την καλύτερη οργάνωση και συντονισμό των χρηματοδοτικών εργαλείων. Σημειώνεται πως οι προτάσεις αυτές αξιοποιούν και ενισχύουν το υφιστάμενο καθεστώς χρηματοδότησης και διαχείρισης των πόρων για τις δασικές πυρκαγιές, καθώς και τις προβλέψεις του πρόσφατου νόμου 4662/2020 (Α΄27) για τον εθνικό μηχανισμό διαχείρισης κρίσεων και αντιμετώπισης κινδύνων. Ειδικότερα, οι προτάσεις είναι οι εξής: Κατάρτιση ενός Εθνικού Σχεδίου Αντιπυρικής Προστασίας με συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων φορέων, που θα αποτελεί μέρος ενός μακροχρόνιου στρατηγικού σχεδιασμού για τη χρηματοδότηση δράσεων για μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Ενίσχυση και διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας που προβλέπεται στο άρθρο 12 του ν. 4662/2020 (Α΄27) για τον αποτελεσματικό συντονισμό των υφιστάμενων χρηματοδοτικών εργαλείων στο πλαίσιο της εφαρμογής του προτεινόμενου Εθνικού Σχεδίου Αντιπυρικής Προστασίας. Δημιουργία μιας ανοιχτής Ενιαίας Πλατφόρμας Δεδομένων Χρηματοδότησης για την Αντιμετώπιση των Δασικών Πυρκαγιών (με προτεινόμενη ονομασία ΗΦΑΙΣΤΟΣ) για την ενίσχυση της διαφάνειας και της πρόσβασης των πολιτών σε πληροφορίες σχετικά με τη χρηματοδότηση δράσεων για την πρόληψη και καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Δημιουργία ενός κεντρικού ελεγκτικού μηχανισμού στη ΓΓΠΠ για τον οικονομικό έλεγχο των αποφάσεων κατανομής και αξιοποίησης των πόρων. Ο μηχανισμός αυτός θα παρακολουθεί και θα ελέγχει τις αποφάσεις κατανομής στα υφιστάμενα χρηματοδοτικά εργαλεία, τόσο σε ό,τι αφορά στην εναρμόνισή τους με το προτεινόμενο Εθνικό Σχέδιο Αντιπυρικής Προστασίας και την αποδοτικότητά τους από οικονομικής άποψης, καθώς και την αξιοποίηση των διατιθέμενων οικονομικών πόρων για την υλοποίηση των προτεινόμενων δράσεων. Η Παναγιώτα Μαραγκού, επικεφαλής προγραμμάτων προστασίας περιβάλλοντος στο WWF Ελλάς, δήλωσε: «Η ανάγκη ενίσχυσης των πόρων για την πρόληψη σε σχέση με την καταστολή είναι το πρώτο απαραίτητο βήμα. Η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των πυρκαγιών απαιτεί επιπλέον και κατά κύριο λόγο, την εγκαθίδρυση κατάλληλων επιχειρησιακών πλαισίων, την κινητοποίηση της κοινωνίας και την αποτελεσματική και διαφανή χρήση των διαθέσιμων πόρων. Πρόκειται για ένα τρίπτυχο που είναι ικανό να θωρακίσει τα φυσικά οικοσυστήματα, αλλά και τις κοινωνίες από τις δασικές πυρκαγιές, μέσω της πρόληψης. Αρκεί, βέβαια, να τεθεί σε άμεση εφαρμογή». Στη χαοτική νέα κανονικότητα που διαμορφώνει η κλιματική κρίση, οι πιο διαχειρίσιμες πυρκαγιές είναι εκείνες που προλαμβάνονται. Μόνο μέσω της πρόληψης, μπορεί να ελεγχθεί η εξάπλωσή τους και να ελαχιστοποιηθεί η έντασή τους. Η αλλαγή της κουλτούρας του συστήματος δασοπυροπροστασίας είναι το μεγάλο ζητούμενο. Χρειαζόμαστε μια νέα στρατηγική που θα λαμβάνει υπόψη τις συνθήκες της κλιματικής κρίσης και τα σενάρια εξέλιξης του φαινομένου των δασικών πυρκαγιών, θα εξασφαλίζει τη μετακίνηση της έμφασης στην πρόληψη, θα υπαγορεύει αναγκαίες αλλαγές στον χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, θα αξιολογεί συστηματικά το σύστημα δασοπυροπροστασίας ώστε να εντοπίζει εγκαίρως κενά και παραλείψεις με σαφή και τεκμηριωμένο τρόπο. Μια κουλτούρα που θα στηρίζεται στη συνεργασία, στην επιστημονική γνώση, και στη διακομματική συναίνεση. Θα μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος, θα αξιοποιεί τα πορίσματα των ειδικών επιτροπών και τις εκθέσεις διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών αδιαφορώντας για τις όποιες βραχυχρόνιες πολιτικές σκοπιμότητες. Η πλήρης έκθεση με τα συμπεράσματα, τις προτάσεις του WWF, καθώς και τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε είναι διαθέσιμη εδώ. Σημειώσεις & συνοδευτικά υλικά Μπορείτε να κατεβάσετε σχετικά infographics από εδώ. Γενικό φωτογραφικό υλικό, διαθέσιμο εδώ. Υπόμνημα WWF προς υπουργό Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, κ. Χρήστο Στυλιανίδη, με προτάσεις για θέματα βελτίωσης του συστήματος δασοπυροπροστασίας (Φεβρουάριος 2022). Το πρόγραμμα Active citizens fund, ύψους € 13,5 εκ., χρηματοδοτείται από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία και είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 2014 – 2021, γνωστού ως EEA Grants. Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενδυνάμωση και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, στην ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος Active citizens fund για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow. Διαβάστε περισσότερα εδώ: www.activecitizensfund.gr View full είδηση

Με τη φετινή αντιπυρική περίοδο να έχει εξελιχθεί εφιαλτικά και να μετράμε ήδη περισσότερα από 1 εκατομμύριο καμένα στρέμματα δασικών και αγροτικών εκτάσεων στη χώρα, είναι τώρα πιο σημαντικό από ποτέ να δούμε ψύχραιμα την επόμενη μέρα και τις αναγκαίες κινήσεις», σημειώνει σε ανακοίνωσή της η WWF Ελλάς, η οποία διαμόρφωσε μια σειρά προτάσεων που κατά την εκτίμησή της οφείλουν να αποτελέσουν «την πυξίδα κράτους, επιχειρήσεων, φορέων και πολιτών». Ειδικότερα, οι δέκα προτάσεις της WWF Ελλάς είναι οι ακόλουθες: «1.Άμεση κήρυξη ως αναδασωτέων όλων των καμένων εκτάσεων με δασική βλάστηση, ανεξαρτήτως αν είναι δημόσιες, ιδιωτικές ή αμφισβητούμενες, όπως προβλέπεται στη νομοθεσία, χωρίς εξαιρέσεις και "παραθυράκια". 2. Έκδοση των σχετικών δασικών αστυνομικών διατάξεων για απαγόρευση βόσκησης και κυνηγιού στις καμένες εκτάσεις. 3. Μελέτες αντιδιαβρωτικών έργων και δημιουργία κορμοφραγμάτων. Η έγκριση και χρηματοδότηση των αντιδιαβρωτικών και αντιπλημμυρικών έργων πρέπει να γίνει τάχιστα, ώστε να προχωρήσουν οι απαραίτητες εργασίες πριν τη φθινοπωρινή περίοδο. Η εμπειρία έχει δείξει δυστυχώς ότι υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις λόγω γραφειοκρατίας. 4. Δημοσίευση βασικών αρχών αναδασώσεων και αποκαταστάσεων σε συμφωνία για τις βασικές αρχές της αναδάσωσης και σύμφωνα πάντα με όσα επιτάσσει η επιστήμη. Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει και πρέπει να έχει καθοριστικό ρόλο στο πολύπλοκο αυτό ζήτημα των αναδασώσεων. 5. Μελέτες αναδασωτέων περιοχών και εφαρμογή τους αν χρειάζεται, όπου χρειάζεται και όταν χρειάζεται, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης. Πρέπει να αφορά τις περιοχές που ενδεικτικά: 1. Περιλαμβάνουν είδη που δεν μπορούν να αναγεννηθούν με φυσικό τρόπο, 2. Έχουν καεί πάνω από δύο φορές τα τελευταία 20 χρόνια και 3) χαρακτηρίζονται από μίξη κατοικίας – δάσους και άρα παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη ανάγκη για ειδικά μέτρα διαχείρισης. Στις περιοχές που προβλέπεται φυσική αναγέννηση, πρέπει να αφήσουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της. 6. Ενίσχυση σε μέσα και προσωπικό των κρατικών φυτωρίων ώστε να είναι έτοιμα να διαθέσουν το απαραίτητο φυτευτικό υλικό, όπου και αν χρειαστεί. Συνδρομή εθελοντικών σωματείων σε δράσης υποστήριξης π.χ. συλλογή σπόρων. 7. Περιφρούρηση των αναδασωτέων εκτάσεων για περιπτώσεις καταπατήσεων, παράνομης βόσκησης και άλλων ενεργειών που έχουν σκοπό την αλλαγή χρήσεων γης ή πρόκειται να εμποδίσουν την αποκατάσταση. 8. Αναστολή όλων των οικοδομικών αδειών για νέες κατασκευές εντός των καμένων περιοχών, ακόμα και αν δεν το προβλέπει η νομοθεσία για τις αναδασωτέες εκτάσεις, μέχρι να εκτιμηθεί η συνολική οικολογική ζημιά και να καθοριστούν οι ανάγκες αποκατάστασης. Από την απαγόρευση, θα πρέπει να εξαιρεθούν οι άδειες επισκευής και ανακατασκευής πυρόπληκτων κτιρίων. 9. Ολοκλήρωση των δασικών χαρτών ως μέτρο μελλοντικής πρόληψης δασικών πυρκαγιών. 10.Ολοκληρωμένη και διάφανης ανάλυση των κοινωνικών, οικονομικών ή τεχνικών αιτιών των πυρκαγιών με στόχο τη λήψη αντίστοιχων στοχευμένων μέτρων σε κάθε περιοχή». View full είδηση

Το WWF Ελλάς καλεί πολίτες και οικονομικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς να συμμετέχουν ενεργά στη συνδιαμόρφωση πρότασης κλιματικού νόμου, που θα στηρίζεται σε στέρεη επιστημονική βάση. «Τώρα είναι η στιγμή να χτίσουμε το μέλλον μας, καθώς κάθε μέρα που χάνουμε μας οδηγεί πιο κοντά στο ξέσπασμα μιας ανεξέλεγκτης κλιματικής κρίσης», τονίζει το WWF Ελλάς. Σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση, τα πλέον έγκυρα και πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι ανοχύρωτη μπροστά στις επιπτώσεις ακόμα και της μέχρι τώρα συγκριτικά ήπιας κλιματικής αλλαγής. «Με ελάχιστο χρόνο να απομένει προτού η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη», το WWF Ελλάς σε συνεργασία με το Vouliwatch και με την υποστήριξη επιστημόνων και εμπειρογνωμόνων, αναλαμβάνει πρωτοβουλία δημόσιου διαλόγου για το κλίμα. Η πρωτοβουλία που ανακοινώνεται σήμερα στοχεύει στη συνδιαμόρφωση μιας φιλόδοξης και συνεκτικής πρότασης εθνικού κλιματικού νόμου, που θα ευθυγραμμίζει την οικονομική και κοινωνική πολιτική της χώρας, καθώς και την αναπτυξιακή της στρατηγική με τον στόχο συγκράτησης της αύξησης της θερμοκρασίας σε 1,5°C. Η μέση θερμοκρασία του πλανήτη είναι σήμερα μόλις 1,1°C πιο υψηλή σε σχέση με τις απαρχές της βιομηχανικής επανάστασης, αλλά αν δεν ληφθούν γενναία μέτρα θα ξεπεράσει τους +3°C ως το τέλος του αιώνα. Η συγκράτηση της αύξησης στον 1,5 βαθμό είναι κρίσιμης σημασίας. Αξίζει να σημειωθεί πως για την Ελλάδα η αύξηση 1,5°C σημαίνει και αύξηση κατά 173% για τους ακραίους καύσωνες που κανονικά εμφανίζονται μία φορά στα είκοσι χρόνια, ενώ αν ανέβει η θερμοκρασία 2°C οι ακραίοι καύσωνες θα αυξηθούν κατά 478%. Όπως αναφέρει το WWF, η επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η ελληνική κοινωνία. «Η πρόκληση είναι μακροπρόθεσμη - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει η ανάγκη για άμεσα, βραχυπρόθεσμα μέτρα. Απαιτούνται μηχανισμοί παρακολούθησης και διεύθυνσης, ένα πλαίσιο προγραμματισμού και νομικής ασφάλειας. Πάνω από όλα, πρέπει να διασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη, και η ισότητα στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις. Οι ανάγκες αυτές υπερβαίνουν το ισχύον νομικό πλαίσιο, και επιβάλλουν μία νέα νομική παρέμβαση: έναν νέο κλιματικό νόμο», αναφέρει η οργάνωση. «Όραμά μας είναι ένας κλιματικός νόμος που θα θωρακίζει τη χώρα από τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και θα έχει συνδιαμορφωθεί από χιλιάδες συγγραφείς. Η "από τα κάτω" πρωτοβουλία μας ακούει ενεργητικά την επιστήμη και μιλάει ουσιαστικά με την κοινωνία για να στείλει ένα θετικό, αλλά επείγον μήνυμα: η τολμηρή κλιματική δράση σήμερα προστατεύει τον φυσικό πλούτο, μεγιστοποιεί τις ευκαιρίες από την απανθρακοποίηση της οικονομίας και εξασφαλίζει ένα καλύτερο μέλλον για όλους τους πολίτες, ιδίως τους πιο ευάλωτους. Αυτή η ευθύνη ανήκει σε όλους μας, αλλά πρώτα από άλλα ανήκει στην πολιτική ηγεσία της χώρας», δήλωσε ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος του τομέα κλίματος και ενέργειας στο WWF Ελλάς. Ειδικότερα, η πρόταση κλιματικού νόμου, στην οποία αποσκοπεί η νέα πρωτοβουλία του WWF, θα στηρίζεται σε δύο στρατηγικούς πυλώνες. Ο πρώτος είναι το γεγονός ότι θα αποτελεί ένα επιστημονικά τεκμηριωμένο νομικό εργαλείο. Δηλαδή, θα στηρίζεται στα επιστημονικά δεδομένα για την αποτροπή μίας ανεξέλεγκτης κλιματικής κρίσης, εστιάζοντας στη μετάβαση σε μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών όσο το δυνατόν νωρίτερα από το 2050. Υπό αυτό το πρίσμα, έχει συσταθεί επιστημονικό γνωμοδοτικό συμβούλιο που θα συμβάλει στη διαμόρφωση της πρότασης νόμου και στην επεξεργασία των συμβολών που θα κατατεθούν στο πλαίσιο της ανοιχτής συμμετοχικής διαβούλευσης. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2020/10/11-600-x-174.jpg Ο δεύτερος πυλώνας είναι η ευρεία κοινωνική συμμετοχή. Πολίτες και φορείς θα έχουν την ευκαιρία να συνδιαμορφώσουν το προσχέδιο της πρότασης κλιματικού νόμου από μηδενική βάση, μέσω της συμμετοχής τους σε σχετικό ερωτηματολόγιο που θα δημοσιευτεί το επόμενο διάστημα. Στη συνέχεια, λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις και τις απαντήσεις τους, το WWF Ελλάς θα αναρτήσει το αρχικό κείμενο προς δημόσια διαβούλευση σε ειδική ιστοσελίδα. Εκεί, πολίτες και φορείς θα έχουν την ευκαιρία να σχολιάσουν ή και να τροποποιήσουν το προσχέδιο, καθώς και να ανταλλάξουν απόψεις μεταξύ τους, συνδιαμορφώνοντας την τελική πρόταση νόμου. Το WWF Ελλάς σε συνεργασία με το επιστημονικό γνωμοδοτικό συμβούλιο θα αναλάβει την τελική διαμόρφωση του κειμένου, στη βάση των σχολίων και τροποποιήσεων που θα έχουν κατατεθεί. Οι πολίτες και οι φορείς των οποίων τα σχόλια και οι συμβολές θα συμπεριληφθούν στην τελική πρόταση νόμου, θα αναφέρονται από κοινού συντάκτες. «Από την εμπειρία μας στο Vouliwatch είμαστε αισιόδοξοι ότι οι πολίτες θα αγκαλιάσουν αυτή την πρωτοβουλία ανοιχτής συζήτησης και συνδιαμόρφωσης για ένα τόσο επείγον και σημαντικό θέμα όπως η κλιματική αλλαγή και ότι θα αποτελέσει ένα λαμπρό παράδειγμα συμμετοχικής δημοκρατίας με τη βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας για την Ελλάδα και την Ευρώπη», συμπληρώνει ο Διευθυντής του Vouliwatch, Στέφανος Λουκόπουλος. Οι επόμενοι μήνες θα είναι καθοριστικοί, καθώς οι ηγέτες του πλανήτη καλούνται να συμφωνήσουν για το ύψος της κλιματικής φιλοδοξίας, ενώ ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε προχωρημένες διεργασίες για την αναθεώρηση του ευρωπαϊκού κλιματικού στόχου* και την ψήφιση ευρωπαϊκού κλιματικού νόμου έως το 2030, προειδοποιεί το WWF Ελλάς. Το WWF Ελλάς απευθύνει κάλεσμα σε πολίτες και φορείς να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία δημόσιου διαλόγου και συνδιαμόρφωσης της πρότασης εθνικού κλιματικού νόμου. Ορόσημο της πρωτοβουλίας είναι η επόμενη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή που θα πραγματοποιηθεί στη Γλασκώβη τον Νοέμβριο του 2021. Σκοπός είναι η τελική πρόταση νόμου που θα διαμορφωθεί στο πλαίσιο ευρείας και ουσιαστικής διαβούλευσης, να αποτελέσει τη βάση για έναν πρωτοποριακό ελληνικό νόμο που θα γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ επιστήμης, δικαίου και πολιτικής για την κλιματική κρίση και την προστασία του περιβάλλοντος. Το επιστημονικό γνωμοδοτικό συμβούλιο απαρτίζεται από διακεκριμένες-ους επιστήμονες και εμπειρογνώμονες που ειδικεύονται σε γνωστικά πεδία, τα οποία οφείλει να καλύπτει μία συνεκτική πρόταση κλιματικού νόμου. Εδώ μπορείτε να δείτε τα μέλη του συμβουλίου. Στόχος του WWF Ελλάς είναι ο δημόσιος διάλογος να ξεκινήσει από όσο το δυνατόν προγενέστερο χρονικό σημείο. Ως εκ τούτου, το πλαίσιο και τα περιεχόμενα της πρότασης νόμου θα διαμορφωθούν κατόπιν επεξεργασίας των απαντήσεων σε σχετικό ερωτηματολόγιο, ενώ το τελικό κείμενο κατόπιν της διαβούλευσης. Σε κάθε περίπτωση, ο δημόσιος διάλογος και η διαδικασία συνδιαμόρφωσης του κειμένου θα πρέπει να εξελιχθούν μέσα σε ένα υφιστάμενο πλαίσιο αρχών που μπορείτε να βρείτε εδώ. *Έως το τέλος του έτους, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναμένεται να έχει καταλήξει σε νέο κλιματικό στόχο για το 2030 που θα αναβαθμίζει τον υφιστάμενο (40% μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου). Στις 7 Οκτωβρίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε στόχο 60% ενώ νωρίτερα η Επιτροπή είχε προτείνει 55%. Πλέον το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναμένεται να καταλήξει στον τελικό στόχο τον Δεκέμβριο. View full είδηση

Είμαστε η πρώτη γενιά που γνωρίζει ότι καταστρέφουμε τον πλανήτη μας και η τελευταία που μπορεί να κάνει κάτι για αυτό, προειδοποίησε η WWF στην ετήσια έκθεσή της που δημοσίευσε σήμερα, τονίζοντας ότι ο πληθυσμός των άγριων ζώων μειώθηκε κατά 60% σε διάστημα 40 ετών. Οι προσπάθειες που καταβάλλονται για να σωθεί η φύση δεν αρκούν και χρειάζεται «μια παγκόσμια συμφωνία», κατά το πρότυπο της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα, προκειμένου να επιβιώσει ο πλανήτης μας, τονίζει το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση στην έκθεσή του “Living Planet”. Ο πληθυσμός των θηλαστικών, των πτηνών, των ερπετών, των αμφίβιων και των ψαριών μειώθηκε κατά 60% από το 1970 ως το 2014, τονίζει η οργάνωση στη δωδέκατη, ετήσια έκθεσή της, που δημοσιεύθηκε με τη συνεργασία της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου και βασίζεται στην παρακολούθηση 16.700 πληθυσμών (4.000 ειδών). Η περιοχή της Καραϊβικής/ Λατινικής Αμερικής εμφανίζει τη χειρότερη εικόνα με την εξαφάνιση του 89% του πληθυσμού των άγριων ζώων σε διάστημα 44 ετών. Η Βόρεια Αμερική και η Γροιλανδία είναι στην καλύτερη κατάσταση με μόλις το 23% των άγριων ζώων να έχει χαθεί. Η περιοχή της Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής καταγράφει απώλειες σε ποσοστό 31%. Η πρώτη εξήγηση για τη δραματική μείωση των πληθυσμών των άγριων ζώων είναι η απώλεια του φυσικού τους περιβάλλοντος, η εκτεταμένη γεωργία, οι εξορύξεις, η αστικοποίηση, ενέργειες που ενισχύουν την αποψίλωση των δασών και μολύνουν το έδαφος. Στη Βραζιλία, η οποία μόλις εξέλεξε πρόεδρο τον Ζαΐχ Μπολσονάρου ο οποίος στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας δεν αναφέρθηκε ούτε στην κλιματική αλλαγή ούτε στην αποψίλωση των δασών, το δάσος του Αμαζονίου συρρικνώνεται συνεχώς, όπως και η σαβάνα του Σεράντου, καθώς επεκτείνεται η καλλιέργεια της σόγιας και η εκτροφή βοοειδών. Σε παγκόσμιο επίπεδο μόνο το 25% των εδαφών έχει γλιτώσει από το αποτύπωμα του ανθρώπου, το 2050 θα έχει μειωθεί σε λιγότερο από 10%. Σε αυτό προστίθενται η υπεραλιεία, η μόλυνση, η λαθροθηρία, οι ασθένειες, η κλιματική απορρύθμιση… «Η ευκαιρία μας» «Είμαστε η πρώτη γενιά που γνωρίζει ότι καταστρέφουμε τον πλανήτη μας και η τελευταία που μπορεί να κάνει κάτι για αυτό», υπογράμμισε η Τάνια Στιλ στέλεχος της WWF. «Η κατάρρευση του παγκόσμιου πληθυσμού της άγριας πανίδας είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι ότι η φύση πεθαίνει. Όμως αντί να βάλουμε τον πλανήτη σε μηχανική υποστήριξη, του βάζουμε ένα τσιρότο», πρόσθεσε. Ωστόσο ο καθηγητής Κεν Νόρις, διευθυντής επιστημών στην Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, υποστήριξε ότι παρά τα σοκαριστικά στοιχεία «δεν έχει χαθεί κάθε ελπίδα». «Έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα νέο μονοπάτι για να προχωρήσουμε το οποίο θα μας επιτρέψει να συγκατοικήσουμε με βιώσιμο τρόπο με την άγρια φύση, από την οποία εξαρτόμαστε», δήλωσε. Προκειμένου να διατηρηθεί η βιοποικιλότητα της Γης για τις επόμενες γενιές η WWF ζήτησε να υπάρξει μια παγκόσμια δέσμευση που θα στηρίζεται από τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο. «Χρειαζόμαστε μια νέα διεθνή συμφωνία, μια νέα παγκόσμια συμφωνία για τη φύση προκειμένου να βοηθήσουμε τις χώρες να αντιμετωπίσουν τις ρίζες του προβλήματος», τόνισε ο Τόνι Τζούνιπερ εκτελεστικός διευθυντής της WWF. Η ανακοίνωση του WWF Ελλάς «60% των πληθυσμών σπονδυλωτών ζώων έχει «χαθεί» σε λιγότερο από 50 χρόνια Η έκθεση «Ζωντανός πλανήτης» του WWF αποκαλύπτει την καταστροφική επίδραση του ανθρώπου στον πλανήτη και υποδεικνύει το τελευταίο παράθυρο ευκαιρίας για τη σωτηρία του Παρά το γεγονός ότι παγκοσμίως, η φύση παρέχει στις κοινωνίες υπηρεσίες αξίας περίπου 125 τρισεκ. δολαρίων τον χρόνο, όπως φρέσκο αέρα, καθαρό νερό, φαγητό, ενέργεια, φάρμακα και άλλα πολύτιμα προϊόντα και πρώτες ύλες, η ανθρωπότητα και ο τρόπος που τρεφόμαστε, καταναλώνουμε, παρέχουμε ενέργεια και χρηματοδοτούμε τις κοινωνίες και οικονομίες μας, σπρώχνουν τη φύση στο χείλος του γκρεμού. Αυτό αποδεικνύει η έκθεση «Ζωντανός πλανήτης 2018» (Living Planet Report 2018) της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF(1) και της Ζωολογικής Εταιρίας του Λονδίνου (ZSL-Zoological Society of London). Η έκθεση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα παρουσιάζει μια απογοητευτική εικόνα για την καταστροφική επίδραση της ανθρώπινης δραστηριότητας στην άγρια ζωή, τα δάση, τους ωκεανούς, τα ποτάμια και το κλίμα του πλανήτη μας, υποδεικνύοντας μια τελευταία ευκαιρία δράσης που ωστόσο χάνεται μέρα με τη μέρα, καθώς και την επείγουσα ανάγκη της παγκόσμιας κοινότητας πολιτών, κυβερνήσεων και αρμόδιων αρχών να ξανασκεφτεί συλλογικά τον τρόπο με τον οποίον προστατεύουμε και συνυπάρχουμε με τη φύση. Η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» παρουσιάζει μία περιεκτική περιγραφή της «υγείας» του πλανήτη. Ειδικότερα, μέσα από την παρατήρηση συγκεκριμένων δεικτών, η φετινή έκθεση –καταλήγει στο βασικό συμπέρασμα ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα σπρώχνει στα άκρα το σύνολο των φυσικών οικοσυστημάτων που «τροφοδοτούν» τη Γη με ζωή. Συγκεκριμένα: Ο δείκτης του ζωντανού πλανήτη(2) φανερώνει ότι διεθνώς οι πληθυσμοί των ψαριών, πουλιών, θηλαστικών, αμφιβίων και ερπετών έχουν ήδη μειωθεί κατά 60% σε λιγότερο από 50 χρόνια (1970 – 2014). Οι κύριες απειλές που προκαλούν αυτή την απώλεια βιοποικιλότητας είναι η υπερεκμετάλλευση των ζώων και φυτών και η εντατική γεωργία παράγοντες, οι οποίοι και οι δύο είναι απόλυτα συνυφασμένοι με τη διαρκώς αυξανόμενη ανθρώπινη κατανάλωση. Ο εκτροχιασμός των καταναλωτικών συνηθειών εξασθενίζει βαρύτατα την ικανότητα της φύσης να συντηρεί τις ζωές, τις κοινωνίες και τις οικονομίες μας. Τα τροπικά δάση συρρικνώνονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι το 20% περίπου του Αμαζονίου έχει εξαφανιστεί σε μόλις 50 χρόνια. Το 90% των θαλασσοπουλιών εκτιμάται ότι έχουν θραύσματα πλαστικού στα στομάχια τους. Το αντίστοιχο ποσοστό το 1960 ήταν μόλις 5%(3). Τα τελευταία 50 χρόνια η παγκόσμια μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί 170 φορές γρηγορότερα από τον φυσιολογικό ρυθμό. Στο πλαίσιο δεκαετούς μελέτης που πραγματοποιήθηκε για τις θαλάσσιες χελώνες καρέτα, το 35% του δείγματος που αναλύθηκε έδειξε ότι ο οργανισμός των χελωνών έχει απορροφήσει απορρίμματα, στην πλειοψηφία τους πλαστικά. Το 18% του πληθυσμού τόνου και ξιφία της Μεσογείου εκτιμάται ότι έχει απορροφήσει θραύσματα πλαστικού. «Η επιστήμη μας δείχνει τη σκληρή πραγματικότητα που δάση, ωκεανοί και ποτάμια υπομένουν εξαιτίας των ανθρώπων. Εκατοστό προς εκατοστό, είδος προς είδος, οι διαρκώς μειούμενοι αριθμοί της άγριας ζωής και των φυσικών περιοχών αποτελούν απόδειξη της τερατώδους πίεσης που ασκούμε στον πλανήτη γεγονός που υπονομεύει τον ιστό της ίδιας μας της ύπαρξης: τη φύση και τη βιοποικιλότητα» δήλωσε το Γενικός Διευθυντής του διεθνούς WWF Marco Lambertini. Η ανθρώπινη δραστηριότητα υπονομεύει την ικανότητα της φύσης να υποστηρίξει τη ζωή Τις τελευταίες δεκαετίες ο αντίκτυπος της ανθρώπινης δραστηριότητας έχει δυστυχώς μεγαλώσει επιβαρύνοντας τους οικοτόπους και τους φυσικούς πόρους, στους οποίους στηρίζεται η επιβίωση τόσο της άγριας ζωής, όσο και του ανθρώπου. Πέρα από το εύρος και τις επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στη φύση η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» επικεντρώνεται επίσης στη σημασία της φύσης για την ανθρώπινη υγεία και ευημερία. Η φετινή έκθεση αναφέρεται ιδιαίτερα στη σημασία των επικονιαστών (π.χ. μέλισσες), από τους οποίους εξαρτάται αγροτική παραγωγή αξίας 235-577 δισεκ. δολαρίων τον χρόνο μόνο στις ΗΠΑ, καθώς και στο πώς η κλιματική αλλαγή, οι εντατικές γεωργικές πρακτικές και οι ασθένειες έχουν επηρεάσει τους πληθυσμούς τους. Οδικός χάρτης δράσης για τη φύση Όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι η περιβαλλοντική και η αναπτυξιακή ατζέντα πρέπει να συγκλίνουν προκειμένου να χτίσουμε ένα βιώσιμο μέλλον για όλους. Η έκθεση τονίζει τη μοναδική ευκαιρία της διεθνούς κοινότητας να το πετύχει αυτό μέσα από την επικαιροποίηση το 2020 των διεθνών συμφωνιών για τους αναπτυξιακούς στόχους, τη βιοποικιλότητα και τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. Η 14η συνδιάσκεψη των 196 κρατών-μελών της Σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα (CBD) που θα πραγματοποιηθεί στην Αίγυπτο σε λίγες ημέρες, μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας επείγουσας, φιλόδοξης και αποτελεσματικής παγκόσμιας συμφωνίας για τη φύση, όπως συνέβη με τη συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι το 2015. Το WWF καλεί πολίτες, επιχειρήσεις και κυβερνήσεις να κινητοποιηθούν για να διαμορφωθεί μια περιεκτική συμφωνία πλαίσιο για τη φύση και τον άνθρωπο. Μία συμφωνία που θα πυροδοτήσει δημόσια και ιδιωτική δράση για την προστασία της φύσης και την αναστροφή των καταστροφικών συνεπειών της ανθρώπινης δραστηριότητας στον πλανήτη, όπως αυτές σκιαγραφούνται στην έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018». «Η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» εκπέμπει σήμα κινδύνου για τον πλανήτη μας. Μας δίνει όμως και ένα δυνατό μήνυμα ανάληψης δράσης για να αντιστρέψουμε αυτή την κατάσταση. Ο καθένας από εμάς πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και τη δράση που του αναλογεί. Το ίδιο καλούμε και την ελληνική κυβέρνηση να κάνει, εγκαταλείποντας τα καταστροφικά για το περιβάλλον σχέδια εξόρυξης πετρελαίου στις ελληνικές θάλασσες»,δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας. ------------------------------------------------- Η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» αποτελεί τη δωδέκατη έκδοση. Η εμβληματική έκθεση μελετά την υγεία του πλανήτη μέσα από την παρατήρηση συγκεκριμένων δεικτών. Ο δείκτης Living Planet Index (LPI) περιλαμβάνει τα πιο πρόσφατα στοιχεία, όπως προκύπτουν από την παρατήρηση 16.704 πληθυσμών 4.005 ειδών ψαριών, πουλιών, θηλαστικών, αμφιβίων και ερπετών από το 1970 έως το 2014. Μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την υγεία των θαλασσών του πλανήτη που οφείλεται σε ανθρώπινη δραστηριότητα είναι και τα πλαστικά. Το WWF, συμμετέχει και φέτος στο παγκόσμιο συνέδριο Our Ocean, το οποίο πραγματοποιείται στην Ινδονησία 29-30 Οκτωβρίου 2018. Στο Συνέδριο συμμετέχουν ηγέτες κρατών, κοινωνία των πολιτών, επιχειρήσεις, για να ενημερωθούν για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι παγκόσμιες θάλασσες, να προτείνουν λύσεις και να δεσμευτούν για την εφαρμογή τους. Πρόκειται για τον ετήσιο σταθμό για την προστασία των θαλασσών της γης και φέτος κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου ανακοινώθηκε και η καινούρια πρωτοβουλία του WWF που θα υλοποιηθεί στο πλαίσιο της παγκόσμιας εκστρατείας της οργάνωσης ενάντια στα πλαστικά. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία, θα διαρκέσει τρία χρόνια και θα υλοποιηθεί με τη στήριξη της κυβέρνησης της Νορβηγίας με στόχο την προώθηση λύσεων για την καταπολέμηση της ρύπανσης των θαλασσών από τα πλαστικά. Για περισσότερα: https://ourocean2018.org/ Διαβάστε στα αγγλικά το πλήρες κείμενο και τις περιλήψεις της έκθεσης «Ζωντανός Πλανήτης 2018» εδώ. Βρείτε εδώ διαθέσιμο φωτογραφικό υλικό και βίντεο. View full είδηση

Περίπου 347.853 κυβικά μέτρα νερού κατάφεραν να εξοικονομήσουν το 2017 Ισπανοί αγρότες σε μία έκταση 34.340 στρεμμάτων. Για να το πετύχουν αυτό, χρησιμοποίησαν το έξυπνο και φιλικό προς το περιβάλλον εργαλείο για εξοικονόμηση νερού, “ACUAS”. Το εργαλείο, το οποίο δημιουργήθηκε από τη μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση WWF, είχε ως στόχο να βοηθήσει τους αγρότες να μην ξεπεράσουν το όριο άρδευσης που είχαν. Υπήρχε, λοιπόν, η ανάγκη ποιοτικής παραγωγής των προϊόντων σε συνδυασμό με τη συγκεκριμένη ποσότητα νερού που έπρεπε να καταναλωθεί. Το ευφυές εργαλείο, λοιπόν, λαμβάνει δεδομένα για τις ανάγκες των καλλιεργειών με βάση την ποιότητα του εδάφους, δίνοντας στους αγρότες στοιχεία για την ακριβή ποσότητα του νερού που χρειάζεται η καλλιέργεια. Η WWF τονίζει πως η δημιουργία ενός τέτοιου εργαλείου εντάσσεται στην κατεύθυνση που ακολουθεί η ίδια για βιώσιμη παραγωγή σε συνδυασμό με περιβαλλοντική προστασία. Είναι χαρακτηριστικό πως το εργαλείο χρησιμοποιήθηκε για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια (2013-2017), δίνοντας κάθε φορά την ευκαιρία στους αγρότες να βρίσκονται μέσα στα επιτρεπόμενα όρια χρήσης αρδευτικού νερού. View full είδηση

Σε συνέντευξη που παραχώρησε σήμερα το πρωί στον Ρ/Σ του ΑΠΕ-ΜΠΕ 104,9 και στην εκπομπή «Με τα χίλια» με τον Σωτήρη Κυριακίδη, ο Νίκος Μάντζαρης υπεύθυνος ενεργειακής και κλιματικής πολιτικής του WWF Ελλάς αναφέρθηκε στις δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας στο Παρίσι σχετικά με τους εθνικούς στόχους ΑΠΕ και την κλιματική αλλαγή. Μεταξύ άλλων δήλωσε: «Οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα στην διάσκεψη για το κλίμα που διοργάνωσε ο Εμμανουέλ Μακρόν ήταν κατώτερες των προσδοκιών και με αρκετές και σημαντικές ανακρίβειες. Παρουσίασε ως ήδη θεσμοθετημένο τον στόχο του 50% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή. Πρώτον, τέτοιος στόχος δεν υπάρχει. Για να θεσπιστεί πρέπει να κατατεθεί ως κομμάτι του Μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού, για τον οποίο δεν υπάρχει απολύτως καμία επίσημη πρόταση από το αρμόδιο υπουργείο. Υπάρχει μόνο η διαρροή της μελέτης του τμήματος ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ όπου ομολογουμένως φαίνεται ότι το 2035 μπορεί η Ελλάδα να έχει μερίδιο ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως και 55%. Δεύτερον, μπορεί ο στόχος αυτός να φαντάζει ως υψηλός αλλά δεν είναι. Το 2016 ήδη έκλεισε με μερίδιο ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή 30% ενώ σύμφωνα με την ανάλυση για τον Μακροχρόνιο Ενεργειακό Σχεδιασμό της χώρας που παρουσίασε πρόσφατα, το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και το WWF, είναι ρεαλιστικά εφικτό να πετύχουμε διεισδύσεις ΑΠΕ ως και 67% τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2030 και μάλιστα μειώνοντας το κόστος ηλεκτροπαραγωγής σε σχέση με σενάρια που βασίζονται πιο πολύ στα ορυκτά καύσιμα, όπως αυτό που προτείνει το τμήμα ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως η κυβέρνηση πρέπει να εξετάσει και σαφώς πιο φιλόδοξα σενάρια από αυτά καθώς θα οδηγήσουν όχι μόνο σε σημαντικότατη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου αλλά θα είναι και προς όφελος των καταναλωτών. Τρίτον, σε αντίθεση με τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού, δεν έχουμε επιτύχει ήδη τους στόχους του 2020. Σύμφωνα με την επίσημη απάντηση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε πρόσφατη κοινοβουλευτική ερώτηση, η Ελλάδα βρισκόταν το 2015 σε ποσοστό ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή 22,9%, ποσοστό που βρίσκεται πολύ μακριά από τον στόχο του 40% ΑΠΕ ως το 2020 που θεσμοθετήθηκε με τον νόμο 3851/2010. Δεν υπάρχει απολύτως καμία δυνατότητα δε, μεταξύ 2015 και 2020 να διπλασιάσουμε σχεδόν την εγκατεστημένη ισχύ ΑΠΕ για να πιάσουμε τον στόχο αφού απαιτούνται, τα επόμενα 2 χρόνια, περίπου 4 γιγαβάτ επιπλέον ισχύος ΑΠΕ. Αν ο πρωθυπουργός εννοούσε τη συμμετοχή ΑΠΕ γενικότερα στην τελική κατανάλωση ενέργειας τότε και πάλι είμαστε μακριά από το 20% που θέσπισε ο νόμος 3851/2010, ενώ στην τελευταία ΔΕΘ ο αρμόδιος Γενικός Γραμματέας Ενέργειας, εκτίμησε ότι δεν θα καταφέρουμε να πιάσουμε ούτε τον χαμηλότερο στόχο του 18% που έχει θεσπιστεί για την Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι δηλώσεις αυτές βρίσκονται σε σύμπνοια και με αντίστοιχες του κ. Σταθάκη και δεν μπορούν παρά να ενταχθούν στο πλαίσιο μιας προσπάθειας καλλιέργειας ενός προοδευτικού, φιλο-κλιματικού προφίλ της σημερινής κυβέρνησης. Όμως τα στοιχεία και τα γεγονότα είναι εντελώς διαφορετικά. Δεν είναι όμως προοδευτικό να είσαι η κυβέρνηση που χτίζει μία από τις ελάχιστες νέες λιγνιτικές μονάδες στην ΕΕ, η οποία θα λειτουργεί για τα επόμενα τουλάχιστον 30 χρόνια, τη στιγμή που οι υπόλοιποι εταίροι της Ελλάδας στην ΕΕ, ο ένας μετά τον άλλο δεσμεύονται για ολική απεξάρτηση από το κάρβουνο ως το 2025 ή το 2030. Δεν είναι προοδευτικό να συζητά κανείς σοβαρά την κατασκευή και δεύτερης νέας λιγνιτικής μονάδας στη Μελίτη αλλά και για επέκταση λειτουργίας των παλιότερων. Ο λιγνίτης είναι το πιο ρυπογόνο καύσιμο στον πλανήτη και η ΔΕΗ με τη στήριξη της κυβέρνησης πασχίζει να το διατηρήσει στη ζωή, τη στιγμή που όχι μόνο τα περιβαλλοντικά αλλά και τα αμιγώς οικονομικά δεδομένα δείχνουν ότι αυτή η προοπτική θα είναι η πιο ακριβή για τους καταναλωτές. Αν η κυβέρνηση ενδιαφέρεται πραγματικά για την ουσιαστική συνεισφορά της χώρας στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής αλλά και για το καλό της ΔΕΗ, πρέπει σε συνεργασία με τους θεσμούς να την απεμπλέξει από την κατασκευή της πανάκριβης νέας λιγνιτικής μονάδας στην Πτολεμαΐδα, η οποία πλέον, μετά την απόρριψη του αιτήματος χορήγησης δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπών, είναι ξεκάθαρα ΚΑΙ οικονομικά παράλογη. Πρέπει επίσης να ματαιώσει καθαρά και χωρίς περιστροφές τα σχέδια για κατασκευή της δεύτερης νέας λιγνιτικής μονάδας στη Μελίτη και να εγκαταλείψει τα όνειρα για παράταση λειτουργίας υφιστάμενων λιγνιτικών σταθμών. Τέλος, πρέπει να δημιουργήσει ένα σταθερό θεσμικό πλαίσιο για την ανάπτυξη των ΑΠΕ, που θα προσελκύσει επενδυτές ΑΠΕ από την Ελλάδα και το εξωτερικό που θέλουν να αναπτύξουν την καθαρή ενέργεια χωρίς καμία απολύτως έκπτωση στην προστασία της βιοποικιλότητας και δη της ορνιθοπανίδας.» Πηγή: https://energypress....eei-i-kyvernisi Click here to view the είδηση

Δριμεία επίθεση προς την ελληνική κυβέρνηση εξαπέλυσαν περιβαλλοντικοί ακτιβιστές με την κατηγορία ότι παραβιάζει διεθνείς συμβάσεις, μέσω παραχώρησης απευθείας αδειών στη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ). Σύμφωνα με τη Σύμβαση του Aarhus, τα κράτη υποχρεούνται να εξασφαλίσουν πρόσβαση στην δικαιοσύνη για τα περιβαλλοντικά ζητήματα, ωστόσο, σχετική καταγγελία που υποβλήθηκε από τη WWF Greece και την ClientEarth την Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου, κατηγορεί την ελληνική κυβέρνηση για το γεγονός ότι δεν προέβη στις απαιτούμενες ενέργειες. Τα τελευταία 15 χρόνια, οι διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν χορηγήσει και ανανεώσει τις άδειες για τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα που λειτουργούν από την ΔΕΗ μέσω νομοθετικών και όχι διοικητικών διαδικασιών. Το γεγονός αυτό παρακάμπτει τις διοικητικές αρχές, εμποδίζοντας τους πολίτες ή τις ομάδες συμφερόντων να θέσουν υπό αμφισβήτηση τις άδειες, παρά τον πιθανό κίνδυνο που ενέχει για τη δημόσια υγεία η συνεχής λειτουργία των εν λόγω μονάδων. Η δικηγόρος της ClientEarth, Ελένη Διαμαντοπούλου, δήλωσε: «Κανείς στην Ελλάδα δεν είχε το δικαίωμα να αμφισβητήσει αυτή τη διαδικασία για τις άδειες της ΔΕΗ. Το ελληνικό κράτος εμποδίζει τον σωστό έλεγχο της διαδικασίας και πρέπει να λογοδοτεί για την άρνηση αυτού του δικαιώματος στους πολίτες». Η καταγγελία, η οποία έγινε δεκτή από την Επιτροπή Συμμόρφωσης της Σύμβασης του Aarhus και βρίσκεται υπό διερεύνηση, υπογραμμίζει, σύμφωνα με το EurActiv, ότι διάφοροι άλλοι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας υπόκεινται στις συνήθεις διοικητικές διαδικασίες, πράγμα που σημαίνει ότι οι αδειοδοτήσεις μπορούν να αμφισβητηθούν. Οι δαπάνες για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που σχετίζονται με τη χρήση ορυκτών καυσίμων, υπερβαίνουν κατά 600% τις εισφορές των φορολογούμενων σύμφωνα με μια νέα μελέτη, η οποία επιμένει πως οι κυβερνήσεις πρέπει να σταματήσουν να «ρίχνουν χρήματα» σε «βρώμικες» πηγές ενέργειας. Το 2001, το ελληνικό κοινοβούλιο χορήγησε στη ΔΕΗ άδεια που καλύπτει όλες τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής. Παρόλο που στοχεύει να εξασφαλίσει ένα καθεστώς ασφάλειας, τόσο για τους εργαζομένους, όσο και για το περιβάλλον, το γεγονός ότι χορηγήθηκε μέσω νομοθετικής διαδικασίας σημαίνει ότι δεν έχει εξεταστεί ποτέ. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας πρέπει, υπό κανονικές συνθήκες, να έχει χορηγήσει ατομικές άδειες σε κάθε μονάδα, αλλά η Προσωρινή Ενιαία Άδεια Λειτουργίας έχει έκτοτε παραταθεί. Από την πλευρά της, η WWF υπέβαλε καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2016, η οποία, ωστόσο απάντησε ότι δεν θα κινήσει διαδικασία επί παραβάσει εναντίον της Αθήνας. Εν τούτοις, άνοιξε φάκελο σχετικά με το εάν η Ελλάδα είχε εφαρμόσει πλήρως την Οδηγία για τις βιομηχανικές εκπομπές (IED). Στις 31 Δεκεμβρίου πρόκειται να λήξει η ισχύουσα άδεια και αναμένεται ότι το ελληνικό κοινοβούλιο θα εγκρίνει νέο νόμο. Η κ. Διαμαντοπούλου προέτρεψε την Αθήνα να «σκεφτεί εις διπλούν και να μην υλοποιήσει το συγκεκριμένο εγχείρημα», ενώ απήυθυνε έκκληση να επικρατήσουν οι «συνήθεις διοικητικές διαδικασίες». Επισημαίνεται ότι το 2010 οι Βρυξέλλες ζήτησαν από την ελληνική πλευρά να συμμορφωθεί με την Οδηγία για την ολοκληρωμένη πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης (IPPC). Πηγή: http://greenagenda.g...-ελλάδα-για-πα/ Click here to view the είδηση

Σε μια περίοδο όπου η κλιματική αλλαγή κάνει αισθητή την παρουσία της, έρχεται η νέα ταινία των βραβευμένων με Όσκαρ δημιουργών του ντοκιμαντέρ «Ταξιδιάρικα Πουλιά» να διηγηθεί την ιστορία της Ευρώπης. Το «Les Saisons» (Οι Εποχές), είναι η τελευταία ταινία των σκηνοθετών, Ζακ Περίν και Ζακ Κλουζό. Οι Περίν και Κλουζό, έχοντας ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο πλάι στα αποδημητικά πουλιά και έχοντας βουτήξει στους ωκεανούς, παρέα με τις φάλαινες και τα σαλάχια, επιστρέφουν στη μεγάλη οθόνη και μας μεταφέρουν σε ένα υπέροχο ταξίδι μέσα στο χρόνο, ξεκινώντας από την τελευταία εποχή των παγετώνων. Αυτή η φαινομενικά ατελείωτη εποχή έδωσε τη θέση της σε μια πλούσια βλάστηση και καταπράσινα δάση. Μετά από ένα χειμώνα που κράτησε 80.000 χρόνια, ένα τεράστιο δάσος κάλυψε ολόκληρη την ήπειρο. Ο κύκλος των εποχών καθιερώθηκε, το τοπίο αποκαλύφθηκε και μεταμορφώθηκε, ενώ η χλωρίδα και η πανίδα εξελίχθηκαν ακόμα περισσότερο. Η ταινία δείχνει χρονολογικά τη σταδιακή εισβολή του ανθρώπου σε αυτό τον επίγειο παράδεισο. Η εξάπλωση της ανθρώπινης δραστηριότητας και των δυσάρεστων πρακτικών της, εκτοπίζει τα ζώα από το φυσικό τους περιβάλλον. Το «Les Saisons» είναι ένα ευαίσθητο και πρωτοφανές έπος που εξιστορεί την μακρά και πολυτάραχη ιστορία που συνδέει άρρηκτα την ανθρωπότητα με το ζωικό βασίλειο. Η προβολή γίνεται με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτο Ελλάδος και σε συνεργασία με το WWF. Προβολές στην ΑΘΗΝΑ: Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017, 19.30 στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017, 16.00 στον κινηματογράφο Δαναός Προβολές στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017, 21.00 στην Αίθουσα Σταύρος Τορνές στο Λιμάνι Πηγή: http://greenagenda.gr/31992/ Click here to view the είδηση

Τα δύο τρίτα των άγριων ζώων σε όλο τον κόσμο μπορεί να έχουν εξαφανιστεί σε λιγότερο από πέντε χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση από το WWF και τη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου. Η έκθεση, που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα, προειδοποιεί ότι η απώλεια των ενδιαιτημάτων λόγω της καταστροφής του περιβάλλοντος, της υπερθέρμανσης του πλανήτη, του κυνηγιού, και της ρύπανσης, θα οδηγήσουν σε μια έκτη μαζική εξαφάνιση των ειδών. Χρησιμοποιώντας στοιχεία για τον πληθυσμό των ζώων από το 1970 ως μέτρο σύγκρισης, οι επιστήμονες αξιολόγησαν την κατάσταση της βιοποικιλότητας και προειδοποιούν τώρα ότι ο πλανήτης θα χάσει το 67% των ζώων του έως το 2020, εάν δεν καταβληθούν αμέσως σημαντικές προσπάθειες για την προστασία των άγριων πληθυσμών. Η συγκεκριμένη ετήσια έκθεση υπολογίζει την κατάσταση της βιοποικιλότητας του πλανήτη αξιολογώντας τις πληθυσμιακές τάσεις των ζώων που ζουν στην ξηρά και τη θάλασσα. Η νέα έκθεση αναγνωρίζει ότι οι κίνδυνοι για τα ζώα σε όλο τον κόσμο αποτελούν μία παγιωμένη κατάσταση και όχι κάτι νέο. Εξάλλου, η συνολική μείωση των παγκόσμιων πληθυσμών θηλαστικών, πουλιών, ερπετών και ψαριών ήταν 58% μεταξύ 1970 και 2012. Αυτό μεταφράζεται σε απώλεια ειδών περίπου 2% κάθε χρόνο. Η περιβαλλοντική καταστροφή συνεχίζεται αμείωτη, τόσο άμεσα, με τη μορφή του κυνηγιού και της αποψίλωσης των δασών, καθώς και μέσω δευτερογενών παραγόντων, όπως η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη, καθιστώντας την απειλή για την επιβίωση των άγριων ζώων ακόμα πιο σοβαρή. «Δεν είμαστε πια ένας μικρός κόσμος σε ένα μεγάλο πλανήτη. Αποτελούμε πλέον ένα μεγάλο κόσμο σε ένα μικρό πλανήτη, και έχουμε φτάσει σε ένα σημείο κορεσμού», δήλωσε ο καθηγητής Γιόχαν Ρόκστρεμ, προλογίζοντας την έκθεση. Από όλα τα ζώα της γης, έχουν επηρεαστεί σοβαρότερα από την ανθρώπινη δραστηριότητα εκείνα που κατοικούν σε ποτάμια και λίμνες. Οι ζωικοί πληθυσμοί σε υγροτόπους γλυκού νερού έχουν μειωθεί κατά 81% από το 1970, γεγονός που αποδίδεται στην υπερβολική άντληση νερού, τη ρύπανση και τα φράγματα, αναφέρει η έκθεση. Η υπερθέρμανση του πλανήτη, η οποία αναγκάζει τα ζώα να προσαρμόσουν τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής τους, ενισχύει τις αρνητικές επιπτώσεις της ανθρώπινης δράσης και επιταχύνει την απώλεια των πληθυσμών. Πηγή: http://www.naftempor...i-67-os-to-2020 Click here to view the είδηση