Μετάβαση στο περιεχόμενο
Ακολουθήστε τη νέα μας σελίδα στο Facebook! ×

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'αρχιτέκτονας'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Product Groups

  • Τεστ 1

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Στον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Ρίκεν Γιαμαμότο το βραβείο Pritzker. Αναδείχθηκε κορυφαίος αρχιτέκτονας για το 2024. Στον Ιάπωνα Ρίκεν Γιαμαμότο, απονεμήθηκε σήμερα (05/03) το βραβείο Pritzker, η ανώτατη τιμητική διάκριση παγκοσμίως στην αρχιτεκτονική. Πρόκειται για τον άνθρωπο που φημίζεται για της αρχιτεκτονικής με τις κοινωνικές και κοινωνιολογικές ανησυχίες, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο οργανισμός, που έχει την έδρα του στο Σικάγο. «Ο Ρίκεν Γιαμαμότο, αρχιτέκτονας και κοινωνικός ακτιβιστής εργάζεται για αρμονικές κοινωνίες παρά τις διαφορετικές ταυτότητες, οικονομίες, πολιτικές, υποδομές και κατοικίες, τονίζουν σε ανακοίνωση οι διοργανωτές του θεσμού. Το Pritzker είναι το βραβείο που συχνά αποκαλείται το «βραβείο Νόμπελ Αρχιτεκτονικής». «Για μένα η αναγνώριση (της ύπαρξης) ενός χώρου είναι η αναγνώριση μιας ολόκληρης κοινότητας», δήλωσε ο Ιάπωνας που γεννήθηκε το 1945 στο Πεκίνο και μετανάστευσε στη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. «Η σημερινή προσέγγιση της αρχιτεκτονικής δίνει έμφαση στην ιδιωτικότητα, και παράλληλα αρνείται την ανάγκη για κοινωνικές σχέσεις. Μπορούμε ωστόσο να συνεχίσουμε να σεβόμαστε την ελευθερία του κάθε ατόμου ζώντας μαζί σε έναν αρχιτεκτονικό χώρο, όπως μια Δημοκρατία που σφυρηλατεί την αρμονία μεταξύ των πολιτισμών και των σταδίων της ζωής», δήλωσε ο Γιαμαμότο. Ο Γιαμαμότο επιλέχθηκε «πρωτίστως γιατί μας υπενθυμίζει ότι στην αρχιτεκτονική, όπως και στη δημοκρατία, οι χώροι πρέπει να δημιουργούνται με τον προσδιορισμό των πληθυσμών», δήλωσε η κριτική επιτροπή του μεγάλου βραβείου. Τα εύσημα στον Ιάπωνα αρχιτέκτονα «Η αρχιτεκτονική του εκφράζει ξεκάθαρα την πίστη του στις αρθρωτές δομές και την απλότητα των μορφών της. (Η αρχιτεκτονική του) δεν υπαγορεύει τίποτα αλλά επιτρέπει στους ανθρώπους να διαμορφώσουν τη ζωή τους σε συγκροτήματα κατοικιών με κομψότητα, κανονικότητα, ποίηση και χαρά», τονίστηκε επίσης. Ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας είναι γνωστός για τα έργα του σε κατοικίες και δημόσια κτίρια -σχολεία, βιβλιοθήκες, κτίρια δημοτικών υπηρεσιών - των οποίων ο σχεδιασμός ευνοεί τη φιλική ατμόσφαιρα και τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Τα περισσότερα έργα και αρχιτεκτονικά σύνολα του Γιαμαμότο βρίσκονται στην Ιαπωνία (μουσείο Τέχνης της Γιοκοσούκα που χρονολογείται από το 2006) αλλά και στην Κίνα (βιβλιοθήκη της Τιαντζίν το 2012) και στην Ελβετία (συνοικία του Κύκλου στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης το 2020).
  2. Στον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Ρίκεν Γιαμαμότο το βραβείο Pritzker. Αναδείχθηκε κορυφαίος αρχιτέκτονας για το 2024. Στον Ιάπωνα Ρίκεν Γιαμαμότο, απονεμήθηκε σήμερα (05/03) το βραβείο Pritzker, η ανώτατη τιμητική διάκριση παγκοσμίως στην αρχιτεκτονική. Πρόκειται για τον άνθρωπο που φημίζεται για της αρχιτεκτονικής με τις κοινωνικές και κοινωνιολογικές ανησυχίες, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο οργανισμός, που έχει την έδρα του στο Σικάγο. «Ο Ρίκεν Γιαμαμότο, αρχιτέκτονας και κοινωνικός ακτιβιστής εργάζεται για αρμονικές κοινωνίες παρά τις διαφορετικές ταυτότητες, οικονομίες, πολιτικές, υποδομές και κατοικίες, τονίζουν σε ανακοίνωση οι διοργανωτές του θεσμού. Το Pritzker είναι το βραβείο που συχνά αποκαλείται το «βραβείο Νόμπελ Αρχιτεκτονικής». «Για μένα η αναγνώριση (της ύπαρξης) ενός χώρου είναι η αναγνώριση μιας ολόκληρης κοινότητας», δήλωσε ο Ιάπωνας που γεννήθηκε το 1945 στο Πεκίνο και μετανάστευσε στη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. «Η σημερινή προσέγγιση της αρχιτεκτονικής δίνει έμφαση στην ιδιωτικότητα, και παράλληλα αρνείται την ανάγκη για κοινωνικές σχέσεις. Μπορούμε ωστόσο να συνεχίσουμε να σεβόμαστε την ελευθερία του κάθε ατόμου ζώντας μαζί σε έναν αρχιτεκτονικό χώρο, όπως μια Δημοκρατία που σφυρηλατεί την αρμονία μεταξύ των πολιτισμών και των σταδίων της ζωής», δήλωσε ο Γιαμαμότο. Ο Γιαμαμότο επιλέχθηκε «πρωτίστως γιατί μας υπενθυμίζει ότι στην αρχιτεκτονική, όπως και στη δημοκρατία, οι χώροι πρέπει να δημιουργούνται με τον προσδιορισμό των πληθυσμών», δήλωσε η κριτική επιτροπή του μεγάλου βραβείου. Τα εύσημα στον Ιάπωνα αρχιτέκτονα «Η αρχιτεκτονική του εκφράζει ξεκάθαρα την πίστη του στις αρθρωτές δομές και την απλότητα των μορφών της. (Η αρχιτεκτονική του) δεν υπαγορεύει τίποτα αλλά επιτρέπει στους ανθρώπους να διαμορφώσουν τη ζωή τους σε συγκροτήματα κατοικιών με κομψότητα, κανονικότητα, ποίηση και χαρά», τονίστηκε επίσης. Ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας είναι γνωστός για τα έργα του σε κατοικίες και δημόσια κτίρια -σχολεία, βιβλιοθήκες, κτίρια δημοτικών υπηρεσιών - των οποίων ο σχεδιασμός ευνοεί τη φιλική ατμόσφαιρα και τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Τα περισσότερα έργα και αρχιτεκτονικά σύνολα του Γιαμαμότο βρίσκονται στην Ιαπωνία (μουσείο Τέχνης της Γιοκοσούκα που χρονολογείται από το 2006) αλλά και στην Κίνα (βιβλιοθήκη της Τιαντζίν το 2012) και στην Ελβετία (συνοικία του Κύκλου στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης το 2020). View full είδηση
  3. Παρουσίαση της αρχιτεκτονικής μελέτης του Τύμβου Καστά Αμφίπολης. Το προτεινόμενο εξωτερικό κέλυφος του Χώρου 1 του Ταφικού Μνημείου, έχει ως στόχο: - τη μόνιμη προστασία του χώρου αυτού, στον οποίο δεν σώζεται το προστώο και η στέγη, από την υγρασία και τις εξωτερικές καιρικές συνθήκες, καθώς οι τοίχοι του έχουν ευαίσθητα επιχρίσματα και χρώματα. - τη συμβολή στην εξασφάλιση σταθερών συνθηκών θερμοκρασίας και υγρασίας, με την επιπρόσθετη τοποθέτηση ηλεκτρομηχανολογικής εγκατάστασης για ολόκληρο το Ταφικό Μνημείο, συμπεριλαμβανομένου του φωτισμού και της δυνατότητας κλιματισμού των χώρων. Η κατασκευή του προτεινόμενου κελύφους, σχεδιάστηκε, ώστε να αναφέρεται στην γεωμετρία και τις διαστάσεις του αρχαίου προστώου χωρίς να το αντιγράφει, με απολύτως αφαιρετικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά. Στόχος είναι η αρμονική παρουσία του στον χώρο σε σχέση με το μνημειακό σύνολο, εξυπηρετώντας παράλληλα λειτουργικές ανάγκες, όπως η προσβασιμότητα και η θέαση από τον επισκέπτη. Οι μελέτη εκπονήθηκε από τον Μιχάλη Λεφαντζή, Δρ. Αρχιτέκτονα Μηχανικό του ΥΠΠΟΑ, Προϊστάμενο Αρχαιολογικών Έργων και Μελετών στην ΕΦΑ Πόλης Αθηνών και μελετητή / επιβλέποντα των εργασιών αποκατάστασης του μνημείου από την ανακάλυψη του Ταφικού Μνημείου ως σήμερα. View full είδηση
  4. Η αισθητική των αρχιτεκτόνων φτάνει στην πραγματικότητα πέρα από τα κτήριά τους. Οι περισσότεροι επιλέγουν να τοποθετηθούν ακόμη και στο χαρτί με έναν πιο συναισθηματικό, στυλιζαρισμένο τρόπο εκφρασμένη με σκίτσα. Κάθε αρχιτέκτονας έχει το προσωπικό του στυλ και ύφος. Το ελεύθερο αρχιτεκτονικό σκίτσο είναι ο παραδοσιακός αλλά και πιο συνηθισμένος τρόπος για την παράσταση νέων αρχιτεκτονικών συνθέσεων ή προτάσεων οργανώσεως του χώρου. Είναι χαρακτηριστικό ότι παρ’ όλη την μεγάλη ποικιλία των εικαστικών μέσων παραστάσεως (γραμμικό αρχιτεκτονικό σχέδιο, κατασκευή και φωτογράφιση προπλασμάτων, μηχανική σχεδίαση προοπτικών και αξονομετρικών σχεδίων με υπολογιστή συντεταγμένων), η δημιουργική σύλληψη του αρχιτεκτονικού εκφράζεται πηγαία, (σήμερα ακόμη όπως και στην αναγέννηση), με το ιδιόχειρο σκίτσο. Ρίξτε μια ματιά σε δέκα από τα αγαπημένα μας σκίτσα διάσημων αρχιτεκτόνων, συμπεριλαμβανομένου του Fallingwater του Frank Lloyd Wright και του Ludwig Mies van der Rohe για το σχεδιασμό ενός ιδιωτικού σπιτιού. Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Frank Gehry draw – Guggenheim Museum Bilbao Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Zaha Hadid – The Peak Leisure Club, Hong Kong.Photo: © 2018 Zaha Hadid Πηγή εικόνας: www.dezeen.com 1560, Michelangelo Buonarroti, Porta Pia.Photo: © 2018. Photo Scala, Florence Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Ludwig Mies van der Rohe’s 1923 – Piet Mondrian. Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Renzo Piano and Richard Rogers – Pompidou Centre.Photo: © Rogers Stirk Harbour + Partners Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Vladimir Tatlin, who was a pivotal figure in the Constructivism movement in Russia, drew this Monument to the Third International in 1920, but the structure was never built.Photo: Courtesy of the Museum of Modern Art, New York/Scala, Florence Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Ettore Sottsass’s Progetto di architettura monumentale per la conservazione delle memorie nazional-popolari, 1976, Bologna, Italy.Photo: © ADAGP, Paris and DACS, London Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Renzo Piano c,London’s Shard – 2004.Photo: Courtesy of Renzo Piano Πηγή εικόνας: www.dezeen.com Chamberlin, Powell and Bon – London’s Barbican Centre in 1970.Photo: Courtesy of John Maltby / RIBA Collections Πηγές: www.dezeen.com, www.blogeikastika.gr
  5. Το 84% των βρετανικών στούντιο αρχιτεκτονικής θέλουν να αντιστρέψουν την «καταστροφή» του Brexit, σύμφωνα με το Dezeen. Συντριπτικά αρνητικές οι απαντήσεις των 50 αρχιτεκτονικών γραφείων τις Μεγάλης Βρετανίας, οι οποίες κλήθηκαν να σχολιάσουν τον αντίκτυπο του Brexit στην επαγγελματική τους δραστηριότητα. Οι απαντήσεις υποδεικνύουν, μεταξύ άλλων, υψηλότερο κόστος κατασκευής, δυσκολίες προσέλκυσης ευρωπαϊκών ταλέντων και πρόσθετο διοικητικό φόρτο. Έρευνα διεξήγαγε τo Dezeen, τρία χρόνια μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, με συμμετέχοντες 50 αρχιτεκτονικά στούντιο που κυμαίνονταν από μικρά γραφεία με λιγότερους από 15 υπαλλήλους έως μεγαλύτερες εταιρείες με περισσότερους από εκατό υπαλλήλους και επιχειρήσεις με παγκόσμια παρουσία, όπως οι Foster + Partners και η BDP. Χαρακτηριστικό της ιδιαίτερα αρνητικής αντίληψης του αντίκτυπου του Brexit είναι το γεγονός ότι το 84% των στούντιο δηλώνουν την επιθυμία επανεισδοχής στην ΕΕ, εφόσον τους δινόταν η επιλογή. Ένα και μοναδικό στούντιο (2%) απάντησε αρνητικά στο ενδεχόμενο, με το υπόλοιπο 14% να μην απαντά. Συνολικά, το 90% των στούντιο που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσε ότι το Brexit τα έχει επηρεάσει αρνητικά, με το 66% να πιστεύει ότι ο αντίκτυπος ήταν «κάπως αρνητικός» και το 24% να επικαλείται «πολύ αρνητικό» αντίκτυπο. Το υπόλοιπο 10% θεώρησε ότι δεν υπήρξε διακριτός αντίκτυπος, που συνεπάγεται ότι κανένας από τους ερωτηθέντες δεν πιστεύει ότι το Brexit είχε θετικό αντίκτυπο στην πρακτική τους. Τα στούντιο μπόρεσαν να μοιραστούν σχόλια σχετικά με τις εμπειρίες τους από τη ζωή εκτός ΕΕ σε διάφορα σημεία της έρευνας. Αγώνας για την πρόσληψη και τη διατήρηση του προσωπικού της ΕΕ Οι απώλειες προσωπικού της ΕΕ μετά το Brexit και η δυσκολία στρατολόγησης από τα κράτη-μέλη ήταν επίσης εμφανή προβλήματα στις απαντήσεις. Περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες στην έρευνα (56%) δήλωσαν ότι τα στούντιο τους υπέστησαν απώλεια προσωπικού της ΕΕ. Ερωτηθείς εάν το Brexit έχει δυσκολέψει τη στρατολόγηση ατόμων από χώρες της ΕΕ, το 70% απάντησε «σίγουρα», ενώ ένα επιπλέον 10% απάντησε «μόνο λίγο». Επιπλέον, ένας σημαντικός αριθμός ερωτηθέντων θεωρεί το ζήτημα του προσωπικού βασικό ζήτημα. Αυξανόμενο κόστος υλικών και εργασίας Λίγο λιγότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες (το 48%) θεώρησαν ότι το Brexit είχε αντίκτυπο στα τρέχοντα σχέδιά τους. Από τους υπόλοιπους, το 20% θεώρησε ότι δεν επηρεάζεται και το 32% δήλωσε αβέβαιο. Συγκεκριμένα, πολλά στούντιο ανέφεραν αυξανόμενο κόστος υλικών και πιο αργές αλυσίδες εφοδιασμού, με μεγάλο μέρος των δομικών υλικών του Ηνωμένου Βασιλείου να παράγονται σε χώρες της ΕΕ. Ένα άλλο επαναλαμβανόμενο θέμα ήταν η έλλειψη ειδικευμένων εργατών στις κατασκευές που φέρεται να διακυβεύει την ποιότητα κατασκευής και να αυξάνει το κόστος εργασίας. Σε συνδυασμό, αυτά τα ζητήματα περιορίζουν τους προϋπολογισμούς, με έναν μικρό αριθμό ερωτηθέντων να αναφέρουν περιπτώσεις όπου τα έργα έχουν ακυρωθεί εντελώς λόγω ανησυχιών σχετικά με τη βιωσιμότητα. Τα χειρότερα έρχονται Στην ερώτηση για την περιγραφή θετικών επιπτώσεων του Brexit, οι περισσότεροι συμμετέχοντες δήλωσαν ότι δεν μπορούν να εντοπίσουν σχετικά επιχειρήματα. Ορισμένοι ανέφεραν ότι το Brexit τους ενθάρρυνε να επεκταθούν στο εξωτερικό ή ότι, λόγω της ήδη εδραιωμένης παρουσίας τους στην ΕΕ, κατάφεραν να ξεπεράσουν τις μικρότερες εταιρείες της Μ.Β. Παράλληλα, υπάρχουν ενδείξεις ότι τα στούντιο του Ηνωμένου Βασιλείου προσπαθούν να διατηρήσουν δεσμούς με την Ευρώπη, παρά τις δυσκολίες που σχετίζονται με το Brexit, με ένα σημαντικό ποσοστό των ερωτηθέντων να δαπανούν πόρους για να έχουν μεγαλύτερη παρουσία στην ΕΕ. πηγή: DEZEEN
  6. Την 14.03.2015 πραγματοποιήθηκε η 1η Γενική Συνέλευση της Αντιπροσωπείας του ΣΑΔΑΣ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ της τριετίας 2015-2017 με τη συμμετοχή 153 Αντιπροσώπων, επί συνόλου 165, από την Αθήνα και την περιφέρεια. Για τα θέματα της Ημερήσιας Διάταξης ελήφθησαν οι παρακάτω αποφάσεις: ΕΚΛΟΓΗ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ Τα αποτελέσματα κατά την διεξαγωγή των ψηφοφοριών για την εκλογή του τριμελούς προεδρείου της Αντιπροσωπείας ήταν τα εξής (ψήφισαν 139, έγκυρα 139): Πρωτοβουλία Αρχιτεκτόνων – Νέο Κίνημα Αρχιτεκτόνων – Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων Αρχιτεκτόνων – Συσπείρωση Αριστερών Αρχιτεκτόνων: ψήφοι 63. (Εκλέγεται ο συνάδελφος Ζαφειρόπουλος Στέφανος: σταυροί 55) Αρχιτέκτονες Μηχανικοί Ευβοίας: ψήφοι 38. (Εκλέγεται ο συνάδελφος Βράκας Αλέξανδρος: σταυροί 37) Ελεύθεροι Επαγγελματίες Μηχανικοί: ψήφοι 38. (Εκλέγεται η συνάδελφος Φραντζή Μαρία: σταυροί 34) Μετά από ψηφοφορία των παρισταμένων μελών για τη εκλογή προέδρου μεταξύ των τριών εκλεγμένων του προεδρείου τα αποτελέσματα ήταν τα εξής: Ζαφειρόπουλος Στέφανος Πρόεδρος Ψήφοι 67 Φραντζή Μαρία Α΄ Αντιπρόεδρος Ψήφοι 57 Βράκας Αλέξανδρος Β΄ Αντιπρόεδρος Ψήφοι 52 Πηγή και πλήρες άρθρο: http://www.sadas-pea.gr/neo-proedrio-antiprosopias-sadas-pea-ke-neo-diikitiko-simvoulio/
  7. 17 Αρχιτεκτονικά Γραφεία, 51 Νέοι Αρχιτέκτονες, 3 Ημέρες Παρουσίασης, 5 Αρχιτεκτονικές Ξεναγήσεις, Εκθέσεις, Συζητήσεις 13-15 Μαΐου, ένα τριήμερο διαφυγής. Το Arch Points αποτελεί μια πρωτοβουλία για την προβολή της δραστηριότητας των νέων Ελλήνων αρχιτεκτόνων, με κοινό θεματικό άξονα τη #διαφυγή. Τι είναι η διαφυγή; Πώς την εντοπίζουμε στο χώρο και την αρχιτεκτονική; Από τις 13 έως τις 15 Μαΐου, 17 αρχιτεκτονικά γραφεία ανοίγουν τις πόρτες τους για πρώτη φορά στο κοινό και 5 αρχιτεκτονικές ξεναγήσεις μας προσκαλούν σε μία εναλλακτική περιήγηση στο κέντρο της Αθήνας! Για τρεις ημέρες, οι χώροι εργασίας των αρχιτεκτόνων γίνονται σημεία συνάντησης της αρχιτεκτονικής με το κοινό. Δεκαεπτά διαφορετικά γραφεία, καθένα με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, μας υποδέχονται σε διαφορετικές γειτονιές του κέντρου της Αθήνας και παρουσιάζουν το έργο τους στο χώρο δημιουργίας και γέννησης της κάθε ιδέας! Κτίρια, συγκροτήματα κατοικιών, έργα μικρής και μεγάλης κλίμακας, σχεδιασμός επίπλων και αντικειμένων, πειραματικές εφαρμογές νέας τεχνολογίας, καθώς και προτάσεις που παραμένουν στη σφαίρα της φαντασίας, συνθέτουν τη δυναμική των νέων Ελλήνων αρχιτεκτόνων, που δημιουργούν σήμερα σε πείσμα της κρίσης. Οι αρχιτέκτονες προτείνουν μία άλλη διαχείριση της αρχιτεκτονικής και παρουσιάζουν υλοποιημένες ή ουτοπικές προτάσεις ως οάσεις και σχέδια #διαφυγής από το γενικευμένο περιβάλλον της κρίσης, ιδιαίτερα αισθητό στην πόλη της Αθήνας. Ταυτόχρονα, 5 νέοι αρχιτέκτονες και θεωρητικοί μας ξεναγούν σε αρχιτεκτονικά προσανατολισμένους περιπάτους, αποκαλύπτοντάς μας μυστικές γωνιές και νέες αστικές αναγνώσεις της πόλης που ζούμε. Μαζί τους, εξερευνούμε το εμπορικό τρίγωνο και γνωρίζουμε τους νέους κατοίκους του, αναζητούμε τον ορίζοντα από τους λόφους της Αθήνας και ανακαλύπτουμε τα υπόγειά της, επαναπροσεγγίζοντας έτσι την πόλη που ζούμε καθημερινά, μέσα από μία σύγχρονη αρχιτεκτονική ματιά. ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ Την Παρασκευή 13/5 το Arch Points υποδέχεται το κοινό στον Κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (Ερμού 134, Θησείο) και παρουσιάζει το πρόγραμμα και τη θεματική του τριημέρου: τη #διαφυγή. Το κοινό θα έρθει σε πρώτη επαφή με τους συμμετέχοντες αρχιτέκτονες και θα πληροφορηθεί αναλυτικά από τους ξεναγούς σχετικά με τις αρχιτεκτονικές διαδρομές που θα πραγματοποιηθούν τις δύο επόμενες ημέρες. Το Σάββατο 14/5 και την Κυριακή 15/5, από τις 11:00 έως τις 19:00 όλα τα γραφεία που συμμετέχουν στο Arch Points 2016 θα έχουν ανοιχτές τις πόρτες τους και θα υποδέχονται το κοινό. Οι επισκέπτες των γραφείων θα έχουν τη δυνατότητα να έρθουν σε προσωπική επαφή με τους δημιουργούς, να συζητήσουν μαζί τους και να γνωρίσουν τη δουλειά τους στον χώρο όπου παράγεται. Παράλληλα, οι αρχιτέκτονες θα παρουσιάζουν το δικό τους πρωτότυπο έργο που δημιουργήθηκε για το Arch Points με θέμα τη #διαφυγή. Τις ίδιες ημέρες θα πραγματοποιηθούν 5 αρχιτεκτονικές διαδρομές στο κέντρο της Αθήνας. Η κάθε μία έχει το δικό της θέμα, το οποίο βασίζεται στη #διαφυγή. Το κοινό θα ακολουθήσει μαζί με τους αρχιτέκτονες-ξεναγούς τις ειδικά διαμορφωμένες διαδρομές και θα ξαναγνωρίσει την πόλη που ζούμε, τις κρυφές της γωνιές και τα σημεία αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος που έχει επιλέξει ο κάθε ξεναγός.
  8. Σε αντίθεση με όσα απαράδεκτα και μαζί τραγελαφικά βιώνουμε επί σειρά ετών στη χώρα μας με πρωταγωνιστή το ελληνικό Δημόσιο, σε άλλα κράτη η επίσημη Πολιτεία δίνει το καλό παράδειγμα. Π.χ., στο χώρο της αρχιτεκτονικής. Ή ακόμη, σε επίπεδο πολεοδομικού και αστικού σχεδιασμού. Αναφέρομαι στην Ολλανδία, παραθέτοντας επί τη ευκαιρία μία ενδεικτική σειρά φωτογραφιών από κτίρια του ευρύτερου δημόσιου τομέα της. Θεωρώ ότι η όποια προσπάθεια συγκριτικής αξιολόγησης σε σχέση με τα αντίστοιχα δικά μας θα απέβαινε μάταιη – δεν θα το επιχειρήσω καν. Αξίζει να περιηγηθούμε για λίγο στη χώρα όπου ανθίζει η αρχιτεκτονική, τόσο η δημόσια όσο και η ιδιωτική. «Οι σύγχρονοι Ολλανδοί αρχιτέκτονες κτίζουν, μιλούν και γράφουν πολλά και όλα αυτά πολύ γρήγορα. Είναι οι πρώτοι που από πολύ νωρίς υιοθέτησαν συλλογικά και διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό μια νέα, σχεδόν άυλη, εικονογραφική γλώσσα αρχιτεκτονικής δημιουργίας», διαβάζω σε παλαιότερο κείμενο του Αναστάσιου Τέλλιου. Διαθέτοντας η Ολλανδία τη βούληση για μεγαλόπνοες αρχιτεκτονικές χειρονομίες, και ταυτόχρονα όντας έτοιμη να εμπιστευτεί τις καινοτόμες ιδέες των νέων και λιγότερο νέων αρχιτεκτόνων, στη χώρα των Vincent van Gogh και Piet Mondrian οι αρχιτέκτονες μπορούν και συνθέτουν με εξαιρετικά αυξημένη ελευθερία. Τι σημαίνουν, όμως, όλα αυτά στην πράξη; Ας δούμε το παράδειγμα του Ρότερνταμ, από τις πλέον πολυπολιτισμικές ευρωπαϊκές πόλεις και παγκοσμίως γνωστή για την υψηλού επιπέδου σύγχρονη αρχιτεκτονική της. Διόλου τυχαία το μεγάλο αυτό λιμάνι αποτελεί κέντρο της αρχιτεκτονικής πρωτοπορίας εδώ και χρόνια. Στην πιο μοντέρνα πόλη της Ολλανδίας, εύκολα κάποιος αντιλαμβάνεται τι σημαίνει επένδυση στο μέλλον. Η νέα περίοδος της πόλης χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90, όταν αποφασίστηκε η εκτεταμένη ανάπλαση της ζώνης του λιμανιού, η οποία μοιάζει σήμερα με γιγάντια έκθεση επώνυμης σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Η νέα εποχή συμπαρέσυρε ολόκληρο το πολεοδομικό συγκρότημα, το οποίο αναδεικνύεται σε μοντέλο-πρότυπο ανάπτυξης και, παράλληλα, σε πεδίο αέναου αρχιτεκτονικού πειραματισμού. Rem Koolhaas, Alvaro Siza, Renzo Piano, MVRDV, Benthem Crouwel Architects, Norman Foster, MVSA Architects, είναι μερικά μόνον από τα «βαριά» ονόματα που έχουν βάλει εδώ την υπογραφή τους. Δεν είναι, όμως, μόνον το Ρότερνταμ ή και το Άμστερνταμ. Οι ολλανδικές πόλεις γενικότερα ξεχειλίζουν από σύγχρονες αρχιτεκτονικές πραγματοποιήσεις, οι οποίες θυμίζουν ευφάνταστα «σλόγκαν» διάσπαρτα στο αστικό τοπίο. Υπάρχει διάχυτη η αίσθηση της κίνησης προς το μέλλον παντού στην Ολλανδία – ο παρατηρητής είναι εδώ αποδέκτης μιας βαθιάς αλλαγής στον τρόπο που γίνεται αντιληπτή η αρχιτεκτονική και η παραγωγή της. Η μορφή στην ολλανδική αρχιτεκτονική παραπέμπει στο ιδεατό, στο εικονογραφημένο, σε ορισμένες περιπτώσεις στο ουτοπικό. Τα ζητήματα που απασχολούν τον αρχιτεκτονικό και πολεοδομικό σχεδιασμό στην Ολλανδία απέχουν παρασάγγας από τις αντιλήψεις των δικών μας αρμοδίων. Εξετάζουν σε βάθος τα μετρήσιμα στοιχεία, όπως είναι η οικιστική μονάδα, η πυκνότητα, η σχέση ανάμεσα στην πόλη και τη φύση. Και προωθούν τους νέους αρχιτέκτονες. Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κάποιος με αυτήν την προσέγγιση, πρόκειται πάντως για ένα πολύπλοκο και συνάμα «προκλητικό» για ορισμένους, και πολύ ενδιαφέρον θα πρόσθετα εγώ, νοηματικό και σχεδιαστικό «παιχνίδι». Για έναν άρρηκτο συνδυασμό του πραγματικού με το εικονικό, όπου το σύνηθες και το καθημερινό μεταμορφώνονται σε κάτι απρόσμενο, απογειώνοντας την αστική εμπειρία. «Ο πραγματικός κόσμος δημιουργείται κομμάτι-κομμάτι και όχι συνολικά», υποστηρίζει ο Winy Maas του ολλανδικού αρχιτεκτονικού γραφείου MVRDV. «Ο καθένας μπορεί να γίνει συν-δημιουργός της πόλης, βασική προϋπόθεση όμως είναι να υπάρχει διαφάνεια σε όλη τη διαδικασία παραγωγής και στη διαχείριση της πληροφορίας. Αυτή η τακτική επιτρέπει σε όλους την πρόσβαση και έλλογη επέμβαση στο περιβάλλον που τους αφορά». Και, συνεχίζοντας, αναρωτιέται: «Ίσως η εξοικονόμηση χώρου μπορεί να βρεθεί στην καθ’ ύψος ανάπτυξη της πόλης. Μπορεί, όμως, η αύξηση της πυκνότητας του πληθυσμού σε μια χώρα όπως η Ολλανδία να συνδυαστεί με τη βελτίωση της ποιότητας ζωής; Και ποιος θα είναι ο ρόλος της φύσης;» Στα έργα τους, οι MVRDV διαπραγματεύονται τη σχέση του τεχνητού με το φυσικό περιβάλλον, προβάλλουν τα κτίριά τους ως συνέχεια του τοπίου, ως προέκταση ενός εσωτερικού χώρου χωρίς τέλος. Δεν πρόκειται για προτάσεις αισθητικής, κάθε άλλο, το διακύβευμα είναι πολύ βαθύτερο. Ο θεωρητικός των MVRDV Winy Maas, μέσα από μια σειρά διαλέξεων και ειδικών εκδόσεων, συμπληρώνει το έργο του γραφείου γύρω από τη σύγχρονη αρχιτεκτονική αντίληψη, ενώ επιχειρεί να δώσει απαντήσεις στα κρίσιμα προβλήματα της πόλης του 21ου αι. Οι προβληματισμοί του και οι προτάσεις του, όπως και πολλών άλλων ταλαντούχων Ολλανδών αρχιτεκτόνων και θεωρητικών της αρχιτεκτονικής, βρίσκουν όμως ευήκοα ώτα σε αυτούς που διαχειρίζονται τα κοινά. Αντίστροφα δηλαδή από ό,τι συμβαίνει στην ελληνική πραγματικότητα. Τα ζητήματα που απασχολούν τον αρχιτεκτονικό και πολεοδομικό σχεδιασμό στην Ολλανδία, την ίδια την κεντρική της διοίκηση, απέχουν παρασάγγας από τις παρωχημένες αντιλήψεις και τους ρηχούς προβληματισμούς των δικών μας αρμοδίων. Εξετάζουν σε βάθος τα πραγματικά και μετρήσιμα στοιχεία, όπως είναι η αστική οικιστική μονάδα, η αστική πυκνότητα, η σχέση ανάμεσα στην πόλη και τη φύση. Επίσης, προωθούν τους νέους αρχιτέκτονες, ενόσω οι αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί είναι σε ημερήσια διάταξη, συντάσσουν οικοδομικούς κανονισμούς έτσι ώστε να επιτρέπεται στις αρχιτεκτονικές ιδέες να εξελίσσονται σε τολμηρές προτάσεις που βρίσκουν τη θέση τους στον πραγματικό χώρο. Σε τελική ανάλυση αυτό είναι και το ζητούμενο. Οι Ολλανδοί το έχουν αντιληφθεί, εμείς; Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/apopsi/ollandiko-paradeigma-kai-architektonikes-xeironomies/ ]
  9. Το σημαντικότερο βραβείο για τις εικαστικές τέχνες απονεμήθηκε στην ομάδα Assemble για την ανάπλαση μιας υποβαθμισμένης περιοχής στο Λίβερπουλ. Η πρώτη είδηση για την φετινή απονομή των βραβείων Τέρνερ που έγιναν στη Γλασκώβη, είναι ότι η Assemble, μια αρχιτεκτονική κολεκτίβα κέρδισε το βραβείο το Βραβείο Τέρνερ 2015 για τη σύγχρονη εικαστική τέχνη, με την ανάπλαση των βικτωριανών σπιτιών στην υποβαθμισμένη συνοικία Toxteth στο Λίβερπουλ, το οποίο έπεσε σε παρακμή μετά τις εντάσεις μεταξύ της μαύρης κοινότητας και της αστυνομίας ξέσπασε σε ταραχές το 1981. Στην Assemble είναι όλοι λίγο μεγαλύτεροι από 20 ετών, και ξεκίνησαν να δουλεύουν μαζί ως φίλοι στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Συνεργάστηκαν με τους κατοίκους της περιοχής για την ανάπλασή της και έχουν δημιουργήσει εκεί ένα εργαστήριο, ώστε οι νέοι να μάθουν να κάνουν μόνοι τους τον εξοπλισμό και την επίπλωση των κατοικιών. Ποτέ άλλοτε τα Τέρνερ δεν είχαν μια τόσο μεγάλη ομάδα υποψηφίων και η νίκη τους δημιούργησε ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη από όσο η υποψηφιότητά τους, αφού το έργο τους έχει τις ρίζες του στον τομέα της αρχιτεκτονικής, και όχι σε μια παραδοσιακή καλλιτεχνική κατηγορία. Οι τέσσερις υποψηφιότητες φέτος, έδειξαν την σαφή τάση της ανάδειξης της πολιτικής και κοινωνικής τέχνης. Η κολεκτίβα Assemble για παράδειγμα δημιουργεί προηγούμενο για τους επόμενους υποψηφίους. Η συμμετοχή τους πήρε προβάδισμα, αμέσως μόλις ανακοινώθηκε. Τα μέλη της κολεκτίβας μοιράζονται ένα στούντιο στο ανατολικό Λονδίνο και αποδέχθηκαν την υποψηφιότητα μόνο μετά από συνεδρίαση της ομάδας. Είναι μια συλλογική κοινωνική δράση, στην οποία δεν πρωταγωνιστεί μια και μόνο ιδιοφυΐα. Τα έργα τους θα εκτεθούν αφού ο σκοπός του βραβείου είναι να «προωθήσει τη δημόσια συζήτηση για τις νέες εξελίξεις στη βρετανική τέχνη". Στη θυελλώδη ιστορία του θεσμού, αυτή είναι η πρώτη χρονιά που η συζήτηση για την πολιτική και την κοινωνία άνοιξε με το καλημέρα! Το δεύτερο αξιοσημείωτο γεγονός για το βραβείο που είναι συνδεδεμένο με την καλλιτεχνική ελευθερία και ένα από τα πιο μεγάλα εικαστικά βραβεία παγκοσμίως είναι το γεγονός, ότι φέτος στην βραχεία λίστα υπήρχαν 3 γυναίκες και μια αρχιτεκτονική κολεκτίβα. Οι φετινοί υποψήφιοι κάνουν πολιτική τέχνη με κοινωνική συνείδηση. Όλοι θυμήθηκαν ότι το περσινό βραβείο Turner ήταν πολύ σκοτεινό, πολύ απόκρυφο, πολύ ακατανόητο. "Σε μια εποχή όπου οτιδήποτε μπορεί να είναι τέχνη, γιατί να μην είναι ένα συγκρότημα κατοικιών;» δήλωσε τον περασμένο Μάιο όταν ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες, το μέλος της κριτικής επιτροπής των Τέρνερ και διευθυντής του Ινστιτούτου Τέχνης Μίντλεσμπρο, Alistair Hudson. Το βραβείο, λένε πολλοί, παρασοβάρεψε. Έχασε την πλευρά του εντυπωσιασμού που είχε παλιότερα. Αυτό δεν είναι υποχρεωτικά κακό. Σημαίνει ότι η ποιότητα της συζήτησης γύρω από την τέχνη έχει αναβαθμιστεί, δεν είναι τόσο απλοϊκή πια. Αυτοί οι καλλιτέχνες σήμερα, θέτουν ερωτήσεις που είναι δύσκολες για όλους μας. Άλλωστε, σκοπός του βραβείου είναι να προωθήσει τη δημόσια συζήτηση για τις νέες εξελίξεις στη σύγχρονη βρετανική τέχνη και γιαυτό το λόγο αναγνωρίζεται ευρέως ως ένα από τα πιο σημαντικά και σημαντικά βραβεία για τις ευρωπαϊκές εικαστικές τέχνες. Το βραβείο Τέρνερ είναι 40.000 λίρες. 25.000 λίρες για τον νικητή και 5.000 λίρες για τον καθένα από τους άλλους καλλιτέχνες που επελέγησαν. Το βραβείο, που θεσπίστηκε το 1984, απονέμεται σε έναν Βρετανό καλλιτέχνη κάτω των πενήντα για μια εξαιρετική έκθεση ή άλλη παρουσίαση του έργου τους κατά το δωδεκάμηνο μέχρι τον Απρίλιο της κάθε χρονιάς. Το Τέρνερ έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί δείχνει την τάση στον κόσμο της τέχνης, αλλά εξίσου συχνά χλευάζεται από τους κριτικούς. Και οι τέσσερις φετινοί υποψήφιοι εργάζονται μακριά από την τέχνη που σημαίνει ψυχαγωγία. Η κριτική επιτροπή τους παρομοιάζει με όσους έχουν ζήλο να αλλάξουν τον κόσμο, τους προραφαηλίτες ή το κίνημα Bauhaus. Η Bonnie Camplin σε ένα στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα στο νότιο Λονδίνο δημιούργησε ένα είδος αρχείου σε ένα δωμάτιο όπου κάλεσε τους ανθρώπους να εξερευνήσουν τα θέματα γύρω από την "συναινετική πραγματικότητα", ιδίως όσον αφορά την ψυχική υγεία. Η Janice Kerbel κάνει μια οπερατική απόδοση για έναν χαρακτήρα που ονομάζεται Doug που βιώνει εννέα καταστροφικά γεγονότα και η Nicole Wermers, καρέκλες με γούνινα παλτό ραμμένες επάνω τους. «Πώς κρίνουμε τα πράγματα και με τι μοιάζουν»? είναι το θέμα της. Πηγή: http://www.thetoc.gr/politismos/article/mia-kolektiba-arxitektonwn-kerdizei-to-fetino-terner
  10. 45 νέοι Έλληνες αρχιτέκτονες παρουσιάζουν έργα από όλο τον κόσμο, αποκαλύπτοντας τη δική τους αφετηρία έμπνευσης και δημιουργίας στην Ημερίδα ΔΟΜΕΣ INDEX 3 | ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ το Σάββατο 24/10 στο Μουσείο Μπενάκη, ΠΕΙΡΑΙΩΣ 138 10:30-20:00, με ελεύθερη είσοδο. Πρόκειται για ένα μαραθώνιο αρχιτεκτονικών παρουσιάσεων, από όλο τον κόσμο, από τις αρχές του 1900 μέχρι σήμερα, που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και αφετηρία δικής τους δημιουργίας. Πώς προσλασβάνονται τα έργα μεγάλων αρχιτεκτόνων, όπως του Gerrit Rietveld, του Mies van der Rohe, του Alvaro Siza, του Toyo Ito και του Τάκη Ζενέτου από την νέα γενιά Ελλήνων αρχιτεκτόνων; Τα κτήρια που θα παρουσιαστούν προέρχονται από την Ευρώπη, την Αμερική, την Ασία έως το ουτοπικό. Καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα χρήσεων: ιδιωτικές κατοικίες, κτήρια γραφείων, κήποι, σιδηροδρομικοί σταθμοί, αθλητικά κέντρα, εργοστάσια, εμπορικά καταστήματα, βιβλιοθήκες, δημόσια κτήρια, μνημεία και μουσεία. Η ημερίδα είναι ανοιχτή στο κοινό. Απευθύνεται σε αρχιτέκτονες, σχεδιαστές εσωτερικού χώρου και τοπίου, φοιτητές, καλλιτέχνες, πολιτικούς μηχανικούς και σε όσους ασχολούνται με την αρχιτεκτονική και το design. 'Εργα και συμμετέχοντες Νεκροταφείο Skogskyrkogarden - Woodland, Gunnar Asplund & Sigurd Lewerentz, Στοκχόλμη - Σουηδία, 1915-1940 Studio 2Pi Architecture - Παναγιώτης Παπασωτηρίου Κατοικία Schroder, Gerrit Rietveld, Ουτρέχτη - Ολλανδία, 1924 Μυρτώ Κιούρτη Villa Tugendhat, Mies van der Rohe, Brno - Τσεχία, 1929-1930 Κώστας Τσιαμπάος Χρόνος για χασμουρητό - Tempe a Pailla, Eileen Gray, Castellar - Γαλλία, 1931 Οι αρχιτέκτονες της Φάλαινας - Ίρις & Λήδα Λυκουριώτη Παιδότοποι στο Άμστερνταμ, Aldo van Eyck, Άμστερνταμ - Ολλανδία, 1947-1978 draftworks* - Χριστιάνα Ιωάννου, Χρίστος Παπαστεργίου Ο κήπος των γλυπτών - Giardino delle sculture, Carlo Scarpa, Βενετία - Ιταλία, 1952 Petras Architecture Studio - Τσαμπίκος Πετράς Κατοικία του μέλλοντος - Έκθεση Daily Mail Ideal Home, Alison & Peter Smithson, Λονδίνο - Ηνωμένο Βασίλειο, 1955-1956 griik architects- Κωνσταντίνος Γρίβας, Νατάσα Κυριακίδη Εργοστάσιο Φιξ, Τάκης Ζενέτος, Αθήνα - Ελλάδα, 1957-1963 Στέλιος Γιαμαρέλος No-Stop City, Archizoom Associati, 1966-1972 Πλάτων Ησαΐας Πισίνες, Alvaro Siza Vieira, Leca da Palmeira - Πορτογαλία, 1966 Κωσταντής Κίζης Railway Sleeper House, Shin Takasuga, Miyakejima - Ιαπωνία, 1970-1980 Κώστας Πουλόπουλος Splitting, Gordon Matta-Clark, New Jersey - ΗΠΑ, 1974 askarchitects - Αλεξάνδρα Στράτου, Στέλλα Κωνσταντινίδη The Lightning Field, Walter De Maria, Catron County - New Mexico - ΗΠΑ, 1977 Στέλλα Παντελιά Τοπιακή διαμόρφωση και μνημείο για τον Walter Benjamin - Passages, Dani Karavan, Portbou - Ισπανία, 1990-1994 Αριάδνη Βοζάνη Κατάστημα επίπλων στη Νέα Κηφισιά, Κυριάκος Κρόκος, Αθήνα - Ελλάδα, 1990-1996 Γεωργία Δασκαλάκη, Γιάννης Παπαδόπουλος Κτήριο γραφείων της Red Electrica de Espana, Mariano Bayon, Σεβίλλη - Ισπανία, 1992 mab architects - Franky Antimisiaris, Branko m. Berlic (Νεκρο )ταφείο Furstenwald, Kienast & Vogt Landschaftsarchitekten, Chur - Ελβετία, 1992-1996 Δέσποινα Ζαβράκα Μετατροπή βυρσοδεψείου σε κατοικία και γραφείο, Μάριος - Αλέξανδρος Νικηφοριάδης - Δανάη Σκαράκη, Χανιά - Ελλάδα, 1994 Αγάπη Πρώιμου Sendai Mediatheque, Toyo Ito, Sendai - Ιαπωνία, 1995-2001 K&K Architects - Κατερίνα Κοτζιά, Κορίνα Φιλοξενίδου Αθλητικό κέντρο - Palestra Polivalente, Livio Vacchini, Losone - Ελβετία, 1995-1997 AVW-Architecture - Αγγελική Αθανασιάδου, Κατερίνα Βασιλάκου Εθνικό περίπτερο της Πορτογαλίας - Expo '98, Alvaro Siza Vieira, Λισαβόνα - Πορτογαλία, 1998 0-2 - Βάλια Φούφα Μουσείο εθνικής τεκμηρίωσης της διαλέκτου NyNorsk - Ivar Aasen-tunet, Sverre Fehn, Orsta - Νορβηγία, 2000 aaiko arkitekter - Κωνσταντίνος Ιωαννίδης, Ισιδώρα-Αγγελική Κόλια Chilean House 1, Smiljan Radic, Rancagua - Χιλή, 2006 SOUTH architecture - Χρυσόστομος Θεοδωρόπουλος, Ελένη Λιβάνη N House, Sou Fujimoto, Oita - Ιαπωνία, 2008 314 Architecture Studio - Παύλος Χατζηαγγελίδης Κατοικία για ένα νεαρό ζευγάρι, Junya Ishigami + associates, Τόκιο - Ιαπωνία, 2010 Αλέξανδρος Γερούσης, Κατίτα Χρυσανθοπούλου Σιδηροδρομικοί σταθμοί στο Κατάρ - QIRP, UNStudio, Ντόχα - Κατάρ, 2012-2019 Svstudio - Σίμος Βαμβακίδης Κατοικία στα Ιωάννινα, Παύλος Βλαστός, Ιωάννινα - Ελλάδα, 2012 vp architectural studio - Βίκη Πορίκη Ξενώνας Wa Shan, Amateur Architecture Studio, Xiangshan - Κίνα, 2013-2014 Σταύρος Μαρτίνος Διαμέρισμα, Σπυρίδων Πανταζής - Ελένη Μαργαριτίδου, Ιωάννινα - Ελλάδα, 1987 Topotheque - Ιάσων Πανταζής Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ: http://domesindex.com/afetiries/ Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=224&la=1&catid=205&artid=16907
  11. Το εβδομαδιαίο Εργαστήριο – Σεμινάριο με τίτλο: «ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΔΟΜΗΣΗΣ ΑΠΟ ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ. ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΔΟΜΗΣΗΣ», το έβδομο κατά σειρά που διοργανώνει ο ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων για την προώθηση της φιλικής στο περιβάλλον αρχιτεκτονικής (κατόπιν εισήγησης της σχετικής επιτροπής), θα γίνει στο τέλος Οκτωβρίου 2013. Η θεματολογία του Εργαστηρίου – Σεμιναρίου αφορά στα προβλήματα αποκατάστασης συντήρησης που παρουσιάζουν τα παραδοσιακά κτίρια, με συγκεκριμένο αντικείμενο αναφοράς το παραδοσιακό κτίριο του Ξενώνα Στάμου Στούρνα που θα φιλοξενήσει το Εργαστήριο – Σεμινάριο. Θα διερευνηθούν εφαρμογές και τεχνικές επεμβάσεων που δεν θα αλλοιώνουν τις βιοκλιματικές ιδιότητες των στοιχείων του κτιρίου, αλλά θα θεραπεύουν και θα βελτιώνουν την απόδοσή τους. Το Σεμινάριο απευθύνεται κυρίως σε νέους αρχιτέκτονες και θα λάβει χώρα από 19 έως 25 Οκτωβρίου 2013 στον Ξενώνα Στάμου Στούρνα στην Άλλη Μεριά Βόλου. Οι συμμετέχοντες θα φιλοξενηθούν στον Ξενώνα, το κόστος συμμετοχής είναι 80€ περιλαμβανομένης και της διαμονής. Το Εργαστήριο – Σεμινάριο μπορεί να παρακολουθήσει κανείς επιλέγοντας άλλο τόπο διανυκτέρευσης. Σε αυτή την περίπτωση το κόστος συμμετοχής θα είναι 50€. Για τη συμμετοχή απαιτείται η υποβολή σχετικής αίτησης μέχρι τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013. Η επιλογή θα γίνει με βάση τον αρ. πρωτοκόλλου της αίτησης, δεδομένου ότι ο αριθμός είναι περιορισμένος σε 28 συμμετοχές. Πληροφορίες και την αίτηση συμμετοχής μπορείτε να βρείτε στο site www.sadas-pea.gr και στα γραφεία του ΣΑΔΑΣ–ΠΕΑ (Βρυσακίου 15, 10555 Μοναστηράκι, τηλ. 2103215146, fax: 2103215147). Επειδή ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι περιορισμένος, οι εγγραφές στο σεμινάριο θα γίνονται μέχρι τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013, κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης με τη γραμματεία του ΣΑΔΑΣ–ΠΕΑ. SADAS47718.pdf Διαβάστε όλη την ανακοίνωση εδώ: http://www.sadas-pea.gr/images/stories/various/47718.pdf
  12. Το 84% των βρετανικών στούντιο αρχιτεκτονικής θέλουν να αντιστρέψουν την «καταστροφή» του Brexit, σύμφωνα με το Dezeen. Συντριπτικά αρνητικές οι απαντήσεις των 50 αρχιτεκτονικών γραφείων τις Μεγάλης Βρετανίας, οι οποίες κλήθηκαν να σχολιάσουν τον αντίκτυπο του Brexit στην επαγγελματική τους δραστηριότητα. Οι απαντήσεις υποδεικνύουν, μεταξύ άλλων, υψηλότερο κόστος κατασκευής, δυσκολίες προσέλκυσης ευρωπαϊκών ταλέντων και πρόσθετο διοικητικό φόρτο. Έρευνα διεξήγαγε τo Dezeen, τρία χρόνια μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, με συμμετέχοντες 50 αρχιτεκτονικά στούντιο που κυμαίνονταν από μικρά γραφεία με λιγότερους από 15 υπαλλήλους έως μεγαλύτερες εταιρείες με περισσότερους από εκατό υπαλλήλους και επιχειρήσεις με παγκόσμια παρουσία, όπως οι Foster + Partners και η BDP. Χαρακτηριστικό της ιδιαίτερα αρνητικής αντίληψης του αντίκτυπου του Brexit είναι το γεγονός ότι το 84% των στούντιο δηλώνουν την επιθυμία επανεισδοχής στην ΕΕ, εφόσον τους δινόταν η επιλογή. Ένα και μοναδικό στούντιο (2%) απάντησε αρνητικά στο ενδεχόμενο, με το υπόλοιπο 14% να μην απαντά. Συνολικά, το 90% των στούντιο που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσε ότι το Brexit τα έχει επηρεάσει αρνητικά, με το 66% να πιστεύει ότι ο αντίκτυπος ήταν «κάπως αρνητικός» και το 24% να επικαλείται «πολύ αρνητικό» αντίκτυπο. Το υπόλοιπο 10% θεώρησε ότι δεν υπήρξε διακριτός αντίκτυπος, που συνεπάγεται ότι κανένας από τους ερωτηθέντες δεν πιστεύει ότι το Brexit είχε θετικό αντίκτυπο στην πρακτική τους. Τα στούντιο μπόρεσαν να μοιραστούν σχόλια σχετικά με τις εμπειρίες τους από τη ζωή εκτός ΕΕ σε διάφορα σημεία της έρευνας. Αγώνας για την πρόσληψη και τη διατήρηση του προσωπικού της ΕΕ Οι απώλειες προσωπικού της ΕΕ μετά το Brexit και η δυσκολία στρατολόγησης από τα κράτη-μέλη ήταν επίσης εμφανή προβλήματα στις απαντήσεις. Περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες στην έρευνα (56%) δήλωσαν ότι τα στούντιο τους υπέστησαν απώλεια προσωπικού της ΕΕ. Ερωτηθείς εάν το Brexit έχει δυσκολέψει τη στρατολόγηση ατόμων από χώρες της ΕΕ, το 70% απάντησε «σίγουρα», ενώ ένα επιπλέον 10% απάντησε «μόνο λίγο». Επιπλέον, ένας σημαντικός αριθμός ερωτηθέντων θεωρεί το ζήτημα του προσωπικού βασικό ζήτημα. Αυξανόμενο κόστος υλικών και εργασίας Λίγο λιγότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες (το 48%) θεώρησαν ότι το Brexit είχε αντίκτυπο στα τρέχοντα σχέδιά τους. Από τους υπόλοιπους, το 20% θεώρησε ότι δεν επηρεάζεται και το 32% δήλωσε αβέβαιο. Συγκεκριμένα, πολλά στούντιο ανέφεραν αυξανόμενο κόστος υλικών και πιο αργές αλυσίδες εφοδιασμού, με μεγάλο μέρος των δομικών υλικών του Ηνωμένου Βασιλείου να παράγονται σε χώρες της ΕΕ. Ένα άλλο επαναλαμβανόμενο θέμα ήταν η έλλειψη ειδικευμένων εργατών στις κατασκευές που φέρεται να διακυβεύει την ποιότητα κατασκευής και να αυξάνει το κόστος εργασίας. Σε συνδυασμό, αυτά τα ζητήματα περιορίζουν τους προϋπολογισμούς, με έναν μικρό αριθμό ερωτηθέντων να αναφέρουν περιπτώσεις όπου τα έργα έχουν ακυρωθεί εντελώς λόγω ανησυχιών σχετικά με τη βιωσιμότητα. Τα χειρότερα έρχονται Στην ερώτηση για την περιγραφή θετικών επιπτώσεων του Brexit, οι περισσότεροι συμμετέχοντες δήλωσαν ότι δεν μπορούν να εντοπίσουν σχετικά επιχειρήματα. Ορισμένοι ανέφεραν ότι το Brexit τους ενθάρρυνε να επεκταθούν στο εξωτερικό ή ότι, λόγω της ήδη εδραιωμένης παρουσίας τους στην ΕΕ, κατάφεραν να ξεπεράσουν τις μικρότερες εταιρείες της Μ.Β. Παράλληλα, υπάρχουν ενδείξεις ότι τα στούντιο του Ηνωμένου Βασιλείου προσπαθούν να διατηρήσουν δεσμούς με την Ευρώπη, παρά τις δυσκολίες που σχετίζονται με το Brexit, με ένα σημαντικό ποσοστό των ερωτηθέντων να δαπανούν πόρους για να έχουν μεγαλύτερη παρουσία στην ΕΕ. πηγή: DEZEEN View full είδηση
  13. Ο πρωτοπόρος έλληνας αρχιτέκτονας, Δημήτρης Πικιώνης, συνήθιζε να λέει ότι αυτό που καλούνται να κάνουν οι δημιουργοί είναι «να δείξουν λίγο περισσότερη ανθρωπιά, βαθύτερη νόηση και ψυχική ευαισθησία και αλλάζουν όλα: από την αρχική στάση ως τις λεπτομέρειες». Ο χιλιανός αρχιτέκτονας, Αλεχάντρο Αραβένα, δεν είναι συγκαιρινός του Πικιώνη, δεν τον συνάντησε ποτέ και ενδεχόμενα να μην τον γνωρίζει καν. Κι όμως, η αισθητική του προσέγγιση στα κτίρια είναι ακριβώς η ίδια. Ανθρωπιά σε συνδυασμό με λειτουργικότητα. Αυτές οι παράμετροι (… και άλλες πολλές) αποτέλεσαν την αιτία για να κατακτήσει το φημισμένο βραβείο Pritzker (κάτι αντίστοιχο με τα Νομπέλ). Ο Αραβένα έχει επικεντρωθεί στην κατασκευή κτιρίων που απευθύνονται σε ανθρώπους χαμηλού εισοδήματος και ανακατασκευής πόλεων έπειτα από φυσικές καταστροφές. Στο εμβριθές ρεπορτάζ της εφημερίδας Νew York Times, αναφέρεται πως είναι η πρώτη φορά που ένας αρχιτέκτονας από τη Χιλή φτάνει σε αυτό το ύπατο βραβείο, τη στιγμή που ομόλογοί του εστιάζουν την προσοχή τους στο σχεδιασμό κτιρίων με υλικά του κάθε τόπου. Ο Τομ Πρίτζκερ, πρόεδρος του Hyatt Foundation και χρηματοδότης του βραβείου που φέρει και το όνομά του, εξηγώντας το σκεπτικό της απόφασης, τόνισε: «Η δουλειά του Αραβένα δίνει την οικονομική δυνατότητα σε λιγότερο προνομιούχους και μειώνει τις επιπτώσεις των φυσικών καταστροφών. Είναι ένας συνδυασμός έμπνευσης και πρωτοπορίας και δείχνει πως η αρχιτεκτονική μπορεί να βελτιώσει τις ζωές των ανθρώπων». Οντως, ο 48χρονος Αραβένα βλέπει την αρχιτεκτονική από τη σκοπιά της κοινωνικής χρησιμότητας και λιγότερο της αισθητικής απόλαυσης. Σε πρόσφατη συνέντευξή του είχε επισημάνει: «Πολλές φορές η λύση είναι η δημιουργία ενός οικονομικού κτιρίου. Κάποιες άλλες φορές υπάρχει η ανάγκη να επικεντρώσεις τη φαντασία των ανθρώπων στην αρχιτεκτονική. Η μέγιστη πρόκληση είναι να αναλύσεις, με ψυχρό τρόπο, την εξίσωση και να δημιουργήσεις κάτι ενδιάμεσο». Καίτοι ο Αλεχάντρο Αραβένα δεν θεωρείται «σταρ της αρχιτεκτονικής», έχει να επιδείξει σημαντικές επιτυχίες τα τελευταία χρόνια. Είναι ο διευθυντής της επόμενης Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, ενώ το 2014 έκανε αίσθηση με μια ομιλία του στην TED. H εταιρεία του Αραβένα, Elemental, έχει έδρα στο Σαντιάγο και στηρίζεται στη θεωρία «σχεδόν ένα έτοιμο σπίτι». Μια πρωτοποριακή σκέψη που επιτρέπει στους κατοίκους να ολοκληρώσουν το σπίτι τους, σύμφωνα με τις ανάγκες τους λαμβάνοντας ενεργό ρόλο. Η εταιρεία προώθησε το σχέδιο το 2003 στη βόρεια Χιλή, χτίζοντας σπίτια για 100 οικογένειες έναντι μικρού τιμήματος (6.800 ευρώ), με την κυβέρνηση να προσφέρει επιδότηση για την κατασκευή τους. Η έμπνευση του Αραβένα έλκει την καταγωγή της από τις φαβέλες και την παραγκουπόλεις που «ανθούν» στη Λατινική Αμερική, με στόχο όμως αυτές οι μικρές οικίες να έχουν τη δυνατότητα επέκτασης σύμφωνα με τις ανάγκες των κατοίκων. Ακολούθησε την ίδια στρατηγική και το 2010, έπειτα από τους σεισμούς που έπληξαν τη Χιλή. Η Elemental χρειάστηκε μόλις 100 ημέρες για να επεξεργαστεί ένα πλάνο που περιλάμβανε κτίρια και υποδομές με την αρωγή των κατοίκων της πόλης Κοστιτουσιόν που είχε πληγεί καίρια από τους σεισμούς και το τσουνάμι. Ο Τομ Πρίτζκερ επιδαψιλεύει ουκ ολίγα εγκώμια στον Αραβένα: «Αντιλαμβάνεται τις δομές και τα υλικά, αλλά και τη σημασία της ποίησης με τη δύναμη της αρχιτεκτονικής έτσι ώστε να επικοινωνήσει με διαφορετικούς τρόπους». Για πολλούς, η κατάκτηση ενός ύψιστου βραβείου γίνεται βάρος που δεν μπορούν να σηκώσουν. Ο Αραβένα αποκλείει αυτό το παράδοξο για τον εαυτό του: «Θεωρώ πως από εδώ και πέρα δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα και σε κανέναν. Αντίθετα, νιώθουμε περισσότερο ενθαρρυμένοι να εισέλθουμε σε πεδία που εμπεριέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αποτυχίας. Αντί για ευθύνη ή βάρος, αυτό το βραβείο με κάνει να νιώθω ελαφρύτερος και να είμαι έτοιμος να ξεκινήσω τρέξιμο». Πηγή: http://www.protagon....xwn-44341025105 Click here to view the είδηση
  14. Το σημαντικότερο βραβείο για τις εικαστικές τέχνες απονεμήθηκε στην ομάδα Assemble για την ανάπλαση μιας υποβαθμισμένης περιοχής στο Λίβερπουλ. Η πρώτη είδηση για την φετινή απονομή των βραβείων Τέρνερ που έγιναν στη Γλασκώβη, είναι ότι η Assemble, μια αρχιτεκτονική κολεκτίβα κέρδισε το βραβείο το Βραβείο Τέρνερ 2015 για τη σύγχρονη εικαστική τέχνη, με την ανάπλαση των βικτωριανών σπιτιών στην υποβαθμισμένη συνοικία Toxteth στο Λίβερπουλ, το οποίο έπεσε σε παρακμή μετά τις εντάσεις μεταξύ της μαύρης κοινότητας και της αστυνομίας ξέσπασε σε ταραχές το 1981. Στην Assemble είναι όλοι λίγο μεγαλύτεροι από 20 ετών, και ξεκίνησαν να δουλεύουν μαζί ως φίλοι στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Συνεργάστηκαν με τους κατοίκους της περιοχής για την ανάπλασή της και έχουν δημιουργήσει εκεί ένα εργαστήριο, ώστε οι νέοι να μάθουν να κάνουν μόνοι τους τον εξοπλισμό και την επίπλωση των κατοικιών. Ποτέ άλλοτε τα Τέρνερ δεν είχαν μια τόσο μεγάλη ομάδα υποψηφίων και η νίκη τους δημιούργησε ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη από όσο η υποψηφιότητά τους, αφού το έργο τους έχει τις ρίζες του στον τομέα της αρχιτεκτονικής, και όχι σε μια παραδοσιακή καλλιτεχνική κατηγορία. Οι τέσσερις υποψηφιότητες φέτος, έδειξαν την σαφή τάση της ανάδειξης της πολιτικής και κοινωνικής τέχνης. Η κολεκτίβα Assemble για παράδειγμα δημιουργεί προηγούμενο για τους επόμενους υποψηφίους. Η συμμετοχή τους πήρε προβάδισμα, αμέσως μόλις ανακοινώθηκε. Τα μέλη της κολεκτίβας μοιράζονται ένα στούντιο στο ανατολικό Λονδίνο και αποδέχθηκαν την υποψηφιότητα μόνο μετά από συνεδρίαση της ομάδας. Είναι μια συλλογική κοινωνική δράση, στην οποία δεν πρωταγωνιστεί μια και μόνο ιδιοφυΐα. Τα έργα τους θα εκτεθούν αφού ο σκοπός του βραβείου είναι να «προωθήσει τη δημόσια συζήτηση για τις νέες εξελίξεις στη βρετανική τέχνη". Στη θυελλώδη ιστορία του θεσμού, αυτή είναι η πρώτη χρονιά που η συζήτηση για την πολιτική και την κοινωνία άνοιξε με το καλημέρα! Το δεύτερο αξιοσημείωτο γεγονός για το βραβείο που είναι συνδεδεμένο με την καλλιτεχνική ελευθερία και ένα από τα πιο μεγάλα εικαστικά βραβεία παγκοσμίως είναι το γεγονός, ότι φέτος στην βραχεία λίστα υπήρχαν 3 γυναίκες και μια αρχιτεκτονική κολεκτίβα. Οι φετινοί υποψήφιοι κάνουν πολιτική τέχνη με κοινωνική συνείδηση. Όλοι θυμήθηκαν ότι το περσινό βραβείο Turner ήταν πολύ σκοτεινό, πολύ απόκρυφο, πολύ ακατανόητο. "Σε μια εποχή όπου οτιδήποτε μπορεί να είναι τέχνη, γιατί να μην είναι ένα συγκρότημα κατοικιών;» δήλωσε τον περασμένο Μάιο όταν ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες, το μέλος της κριτικής επιτροπής των Τέρνερ και διευθυντής του Ινστιτούτου Τέχνης Μίντλεσμπρο, Alistair Hudson. Το βραβείο, λένε πολλοί, παρασοβάρεψε. Έχασε την πλευρά του εντυπωσιασμού που είχε παλιότερα. Αυτό δεν είναι υποχρεωτικά κακό. Σημαίνει ότι η ποιότητα της συζήτησης γύρω από την τέχνη έχει αναβαθμιστεί, δεν είναι τόσο απλοϊκή πια. Αυτοί οι καλλιτέχνες σήμερα, θέτουν ερωτήσεις που είναι δύσκολες για όλους μας. Άλλωστε, σκοπός του βραβείου είναι να προωθήσει τη δημόσια συζήτηση για τις νέες εξελίξεις στη σύγχρονη βρετανική τέχνη και γιαυτό το λόγο αναγνωρίζεται ευρέως ως ένα από τα πιο σημαντικά και σημαντικά βραβεία για τις ευρωπαϊκές εικαστικές τέχνες. Το βραβείο Τέρνερ είναι 40.000 λίρες. 25.000 λίρες για τον νικητή και 5.000 λίρες για τον καθένα από τους άλλους καλλιτέχνες που επελέγησαν. Το βραβείο, που θεσπίστηκε το 1984, απονέμεται σε έναν Βρετανό καλλιτέχνη κάτω των πενήντα για μια εξαιρετική έκθεση ή άλλη παρουσίαση του έργου τους κατά το δωδεκάμηνο μέχρι τον Απρίλιο της κάθε χρονιάς. Το Τέρνερ έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί δείχνει την τάση στον κόσμο της τέχνης, αλλά εξίσου συχνά χλευάζεται από τους κριτικούς. Και οι τέσσερις φετινοί υποψήφιοι εργάζονται μακριά από την τέχνη που σημαίνει ψυχαγωγία. Η κριτική επιτροπή τους παρομοιάζει με όσους έχουν ζήλο να αλλάξουν τον κόσμο, τους προραφαηλίτες ή το κίνημα Bauhaus. Η Bonnie Camplin σε ένα στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα στο νότιο Λονδίνο δημιούργησε ένα είδος αρχείου σε ένα δωμάτιο όπου κάλεσε τους ανθρώπους να εξερευνήσουν τα θέματα γύρω από την "συναινετική πραγματικότητα", ιδίως όσον αφορά την ψυχική υγεία. Η Janice Kerbel κάνει μια οπερατική απόδοση για έναν χαρακτήρα που ονομάζεται Doug που βιώνει εννέα καταστροφικά γεγονότα και η Nicole Wermers, καρέκλες με γούνινα παλτό ραμμένες επάνω τους. «Πώς κρίνουμε τα πράγματα και με τι μοιάζουν»? είναι το θέμα της. Πηγή: http://www.thetoc.gr...o-fetino-terner Click here to view the είδηση
  15. «Ποιητής του μπετόν», «Απόστολος της καμπύλης», «Αρχιτέκτονας του αισθησιασμού»... Τα προσωνύμια δεν λείπουν για να περιγράψουν τον Oscar Niemeyer, ιερό τέρας της αρχιτεκτονικής του 20ου αι., ο οποίος έσβησε σε ηλικία σχεδόν 105 ετών. Η ορθή γωνία δεν τον έλκυε, ούτε η ευθεία γραμμή, «σκληρή, άκαμπτη, μια επινόηση του ανθρώπου», όπως έλεγε. Σημείο αντιδικίας με τον Le Corbusier, με τον οποίο είχε δουλέψει σε νεαρή ηλικία και του οποίου αναγνώριζε την επίδραση πάνω του. Και τούμπαλιν, υπογράμμιζε. Ο Oscar Niemeyer ξεχώρισε εξαιτίας της ελευθερίας των μορφών του, σχεδιασμένων με μονοκονδυλιές. Ήταν εραστής της καμπύλης, «ελεύθερης και αισθησιακής», της καμπύλης που συναντούσε στα βουνά της Βραζιλίας, στα ποτάμια της, τις ακτές της και «στα κορμιά των γυναικών της». Από αστική οικογένεια, το πλήρες όνομά του ήταν Oscar Ribeiro de Almeida de Niemeyer Soares. Τα “Ribeiro” και “Soares” είναι πορτογαλικής προέλευσης. Το “Almeida” είναι αραβικό και το “Niemeyer” γερμανικό. Πίστευε πως έτρεχε ακόμα λίγο μαύρο και λίγο ινδιάνικο αίμα στις φλέβες του. Ισχυριζόταν, με κείνη την απαράμιλλη γοητεία του, ότι η γερμανική καταγωγή του δεν είχε καμιά επίδραση στο χαρακτήρα του. Εκτός ίσως σε επίπεδο αποτελεσματικότητας: 600 έργα σε 70 χρόνια καριέρας. Εκ των οποίων, ακόμα και σήμερα, 20 είναι εργοτάξια. Αποτελεσματικότητα που ανέδειξε αυτόν το θαυμαστό μουσικό του οπλισμένου σκυροδέματος σε θεμελιωτή το 1960 -μαζί με τον μέγα Lucio Costa και τον Roberto Burle Marx- της Brasilia, της νέας πρωτεύουσας στη θέση της γενέτειράς του, του Ρίο ντε Τζανέιρο. Τη μέρα που ο Le Corbusier είπε στον Niemeyer ότι «η αρχιτεκτονική είναι επινόηση», ο Βραζιλιάνος έκανε τη ρήση του πυξίδα. Ταυτόχρονα, θεωρούσε την αρχιτεκτονική του φίλου του θλιβερά λετουργική. Ήθελε μια αρχιτεκτονική πιο ελεύθερη, πιο ανάλαφρη, που να διαθέτει τη χάρη των παλιών αποικιακών εκκλησιών. Έτσι έγινε σύμβολο ενός νέου μοντερνισμού, ιδεολογικοποιημένου. Έγινε μύθος. Η Brasilia, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστιστικής κληρονομιάς από το 1987, δημιουργήθηκε εκ του μηδενός, στη γεωγραφική καρδιά της χώρας, το Planalto Central. Τη «χαρά» τού την έδωσε ο μέλλον Πρόεδρος Juscelino Kubitschek. Ήταν το 1940. Στον Υπουργό Αμύνης που τον ρωτά αν αυτό που θα αναλάβει θα είναι μοντέρνο ή κλασικό, ο φίλος μας απαντά «Σε περίπτωση πολέμου, θα θέλατε όπλα μοντέρνα ή κλασικά;» Το πραξικόπημα του 1964, ξαποστέλνει τον Niemeyer στη Γαλλία. Είναι καλοδεχούμενος τόσο από τον Malraux όσο κι απ’ τον de Gaulle. Μια σειρά εμβληματικά κτίρια ακολουθούν. Για την έδρα του κομμουνιστικού κόμματος π.χ. ο Ζορζ Πομπιντού σχολιάζει: «Το μόνο καλό πράγμα που έκαναν οι κομμουνιστές». Ήταν το 1965. Από τα πιο διάσημα κτίσματά του, η Γραμματεία του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Το Pritzker, το αντίστοιχο Νόμπελ Αρχιτεκτονικής, του απονεμήθηκε το 1988. Ο γοητευτικός αυτός άνθρωπος, με την τεράστια προσωπικότητα και την αστείρευτη ζωτικότητα, απολάμβανε στη χώρα του το status του σταρ, παρόμοιο με κείνο ενός ποδοσφαιριστή ή ενός τραγουδιστή. Πράγμα αδιανόητο για αρχιτέκτονα. Αλλά δεν ήταν μόνο αρχιτέκτονας. Με το αριστοκρατικό του κεφάλι με το αχανές μέτωπο και τα μάτια από πυρακτωμένο κάρβουνο, απέκτησε το όνομα ενός δίκαιου ανθρώπου, γνωστού για την αφιλοκέρδεια και την αδιαπραγμάτευτη πίστη του στο ιδανικό της κοινωνικής δικαιοσύνης. «Δύο κομμουνιστές έχουν απομείνει στον κόσμο, ο Όσκαρ και εγώ», δήλωνε ο Φιντέλ Κάστρο το 1995. Το 1928, ο Niemeyer παντρεύεται την Annita Bildo, με την οποία απέκτησε ένα κοριτσάκι. Η σχέση τους θα διαρκέσει 76 χρόνια. Στα 98 του, παντρεύεται την 60χρονη γραμματέα του. Στο ατελιέ του στην Κοπακαμπάνα, μια φράση δεσπόζει στον τοίχο, μαζί μ’ ένα χέρι που κρατάει ένα λουλούδι: «Por um mundo melhor». Για έναν καλύτερο κόσμο. Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/...luterou-kosmou/ ] Click here to view the είδηση
  16. Οι αρχιτέκτονες δεν στερούνται φαντασίας. Το αντίθετο μάλιστα. Τις περισσότερες φορές όμως, αναγκάζονται να την περιορίσουν. Από τη μία οι απαιτήσεις ή προτιμήσεις των πελατών, από την άλλη οι περιορισμοί που υπάρχουν στην ανέγερση ενός κτιρίου, τους αναγκάζει να συμβιβάζονται. Ενα πείραμα όμως, με το όνομα Solo Houses, τους επέτρεψε να αφήσουν τη φαντασία τους να καλπάσει ελεύθερη. O Γάλλος Κριστιάν Μπουρντέ έδωσε σε δέκα αρχιτέκτονες το ελεύθερο να σχεδιάσουν εξοχικά στην Καταλονία, δίχως να τους θέσει απολύτως κανέναν περιορισμό. Το αποτέλεσμα ήταν μαγικό, αφού το κάθε οίκημα δεν μοιάζει με τίποτα από όσα έχουμε ξαναδεί. Και βέβαια, θα διατεθούν προς πώληση, όπως αναφέρει το CNN, για πολύ λίγους και τυχερούς που μπορούν να καλύψουν το ποσό που θα απαιτηθεί. Δείτε εδώ όλες τις δημιουργίες: http://edition.cnn.c...r-fantasy-home/ Πηγή: http://www.buildnet....213&artid=15970 Click here to view the είδηση
  17. Σημαντικές διακρίσεις πέτυχαν Έλληνες Αρχιτέκτονες στον πρόσφατο Διεθνή Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό της UIA με τίτλο «Utopiaand/orhappinessinyourownOtherwhere», εν μέσω οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και αυξανόμενης ανεργίας στον κλάδο των Αρχιτεκτόνων. Ο διαγωνισμός διοργανώθηκε από τις RegionI & IIτης UIA με αφορμή το προσεχές 25ο Παγκόσμιο Συνέδριο της UIA, που θα γίνει στο Durbanτης Νότιας Αφρικής, και ολοκληρώθηκε με τη συνεδρίαση της Κριτικής Επιτροπής στις 5 Ιουνίου 2014 στην Κωνσταντινούπολη, στο κτίριο του Τουρκικού Επιμελητηρίου. Οι Αρχιτέκτονες Αριστείδης Ρωμανός και Παύλος Αραβαντινός απέσπασαν με τη συμμετοχή τους ένα από τα τρία ισότιμα δοθέντα πρώτα βραβεία του διαγωνισμού. Τιμητικό έπαινο απέσπασε η ομάδα των Γιώργου Αρβανιτάκη, Δέσποινας Θωμαϊδου και Όλγας Τσαγκαλίδου, ενώ και η Κυπριακή ομάδα των Άννας-Μαρίας Βισσίλα, Τζούλιας Τζώρτζη και Γιώργου Κωνσταντινίδη βρέθηκε ανάμεσα στους επαίνους. Η Κριτική Επιτροπή αποτελούνταν από την καθηγήτρια DenizIncedayi από την Τουρκία, αντιπρόεδρο της UIAγια τη RegionII, τον AntonioRiverso από την Ιταλία, αντιπρόεδρο της UIA για τη RegionI, την καθηγήτρια του ΑΠΘ Φανή Βαβύλη, αναπληρωματικό μέλος του Συμβουλίου της UIA και πρόεδρο του Ελληνικού Τμήματος της UIA, το Νίκο Φιντικάκη, μέλος του Συμβουλίου της UIA και τον LorenzBraker από την Ελβετία, αναπληρωματικό μέλος του Συμβουλίου της UIA. Συνολικά υποβλήθηκαν 33 συμμετοχές από διάφορες χώρες και όλες χαρακτηρίστηκαν από επιτυχή και δημιουργική προσέγγιση του ιδιαίτερου θέματος του διαγωνισμού. Κατά την κριτική επιτροπή οι μελέτες που παρουσιάστηκαν αποτελούν θετικά μηνύματα για το σύγχρονο αλλά και τον μελλοντικό Αρχιτεκτονικό και Αστικό Σχεδιασμό. Καλούνται τόσο οι συνάδελφοι που διακρίθηκαν, όσο και οι υπόλοιπες ελληνικές ομάδες, που συμμετείχαν στο διαγωνισμό, να επικοινωνήσουν με το ΤΕΕ και τη Διεύθυνση Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεμάτων στο 210 3291351 για να αποστείλουν ηλεκτρονικά τις πινακίδες του, ώστε να παρουσιαστούν στην Ελληνική συμμετοχή στο προσεχές συνέδριο της UIAστο Durban. Αποτελέσματα Διεθνούς Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού UIA με θέμα UTOPIA Πηγή: http://www.sadas-pea...own-otherwhere/ Click here to view the είδηση
  18. «Πατείς με, πατώ σε» στα εγκαίνια της αρχιτεκτονικής έκθεσης «GRE-NYC» που τελέστηκαν το βράδυ της Πέμπτης στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη. Η έκθεση αυτή διέφερε από όλες τις άλλες που είχαν φιλοξενηθεί μέχρι στιγμής στο Γενικό Προξενείο διότι διοργανώθηκε από τον νεοσύστατο φορέα Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής Νέας Υόρκης (Greek Institute of Architects in New York), που μέχρι και εκείνη την ώρα αριθμούσε 70 μέλη και μετά τα εγκαίνια ο αριθμός του πλησίασε τα 100. Η έκθεση αυτή διέφερε από όλες τις άλλες διότι δεν ήταν ατομική, αλλά συλλογική, και καθρέπτιζε το δημιουργικό ταλέντο των συμπατριωτών μας από την Ελλάδα που ήρθαν για μεταπτυχιακές σπουδές στις αρχιτεκτονικές σχολές της Νέας Υόρκης και των άλλων περιοχών της Βορειοανατολικής Ακτής με όνειρα να σπουδάσουν, να ασκήσουν για έναν χρόνο το επάγγελμά τους και να επιστρέψουν στην ιδιαίτερή τους πατρίδα να ανοίξουν τα δικά τους γραφεία και να μεταφέρουν την τεχνογνωσία στη γενέτειρα. Οταν ξέσπασε η οικονομική κρίση και η Ελλάδα εισήχθη στο καθεστώς των μνημονίων άλλαξαν σχέδια και αποφάσισαν να αγκυροβολήσουν εδώ. Οντας τα- λαντούχοι προσελήφθησαν στα καλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία και παρέμειναν στη Νέα Υόρκη. Μετά το 2010 ο αριθμός των Ελλήνων που έρχονταν για μεταπτυχιακές σπουδές στη Νέα Υόρκη αυξήθηκε με γεωμετρική πρόοδο και αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι το βράδυ της Πέμπτης έδειξαν ενδιαφέρον για τον φορέα περισσότεροι από είκοσι άλλοι αρχιτέκτονες, είτε και σπουδαστές. Το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής Νέας Υόρκης δεν έχει προεδρείο με την κλασσική έννοια του όρου, αλλά μια εξαμελή επιτροπή πρωτοβουλίας η οποία ανέλαβε και τα καθήκοντα των επιμελητών της εν λόγω έκθεσης. Πρόκειται για τους Κωνσταντίνο Μπούρα, την Εβίτα Φανού, την Ηλέκτρα Κοντορούπη, τον Ιωάννη Οικονόμου, τον Φωτεινό Σούλο και την Δήμητρα Τσαχρέλια, οι οποίοι εργάστηκαν αμέτρητες ώρες τους τρεις τελευταίους μήνες και κατάφεραν να παρουσιάσουν κάτι το πρωτοποριακό για τα ομογενειακά δεδομένα. Η Εκθεση «GRE-NYC» (Ελλάδα- Νέα Υόρκη) στεγάζεται στον υπόγειο εκθεσιακό χώρο του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη και είναι ανοικτή Δευτέρα μέχρι Παρασκευή από τις 9 π.μ. έως και τις 2.30 μ.μ. και θα παραμείνει ανοικτή μέχρι και την επόμενη Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου. Δεν είναι ούτε φωτογραφική και ούτε ζωγραφικής, αλλά μια καθαρά αρχιτεκτονική έκθεση, η οποία περιλαμβάνει τα έργα των τριάντα και πλέον αρχιτεκτόνων που έχουν βραβευτεί σε διάφο- ρους διαγωνισμούς, έργα από τις διδακτορικές διατριβές τους και νέες αρχιτεκτονικές προτάσεις. Η έκθεση αυτή αποτελεί αδιαμφισβήτητη απόδειξη των εξαιρετικών ικανοτήτων των Ελλήνων που λόγω των Μνημονίων αγκυροβόλησαν στη Νέα Υόρκη και του νέου αίματος που εισέρχεται στους κόλπους της Ομογένειας. Ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, Γιώργος Ηλιόπουλος, δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Η παρουσία τόσο πολλών νέων, ταλαντούχων παιδιών, εδώ στο Γενικό Προξενείο, αποτέλεσε έκπληξη και για μας. Βλέπουμε το φοβερό ταλέντο που έχει η Ελλάδα σε τέτοια μορφή και έκταση». Ο κ. Ηλιόπουλος επισήμανε ότι «με τα έργα τους, με τις ιδέες τους και τη δημιουργικότητά τους, οι νέοι Ελληνες αρχιτέκτο- νες δείχνουν σ’ αυτή την πόλη πως είμαστε μια ζωντανή κοινότητα. Η Ελλάδα έχει ένα απίστευ- το παραγωγικό δυναμικό, με κέφι για δουλειά και για ανταγωνισμό. Είναι άδικο να τους χάνουμε και να τους κερδίζουν άλλοι. Γι’ αυτό, έχει μεγάλη σημασία να βρίσκουμε τρόπους να τους κρατάμε κοντά, σε συνεχή επαφή με την Ελλάδα». Τα μέλη της ιδρυτικής ομάδας του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής Νέας Υόρκης με τα οποία επικοινωνήσαμε επεσήμαναν ότι η ίδρυση του φορέα ήταν μια εσωτερική αναγκαιότητα, διότι ευρισκόμενοι στη Νέα Υόρκη αισθάνθηκαν την ανάγκη να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να συσπειρώσουν όλα τα άλλα παιδιά που σπούδαζαν, είτε έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους στην Αμερική. Παράλληλα, τόνισαν ότι πιστεύουν στη συλλογική δράση, ανήκουν στο «Εμείς» που έλεγε και ο Μακρυγιάννης, και έχουν εντελώς διαφορετικά κριτήρια και στάνταρ στη λειτουργία του φορέα. Στο φορέα τους γίνονται δεκτοί μόνον αρχιτέκτονες και όταν έκαναν τα πρώτα βήματα τα μέλη της ιδρυτικής ομάδας δεν γνώριζαν ότι στη Νέα Υόρκη υπήρχε ο Σύλλογος Ελληνοαμερικανών Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών Μηχανικών. Τώρα που προετοίμαζαν την έκθεση πληροφορήθηκαν για το γεγονός και προθυμοποιήθηκαν να συνεργαστούν. Ολοι τους παραδέχτηκαν ότι γι’ αυτούς ήταν μονόδρομος οι μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ, αλλά ουδείς από αυτούς πί- στευε ότι θα αγκυροβολήσει και θα κάνει καριέρα στη Νέα Υόρκη. Τα γεγονότα τους ώθησαν να αναζητήσουν εργασία και όλοι τους προσελήφθησαν στα καλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία και μάλιστα έχουν γίνει σπόνσορες για να τους χορηγηθεί η άδεια παραμονής και εργασίας στη Νέα Υόρκη. Ερωτηθέντες εάν έχουν έρθει σε επαφή είτε εάν έχει προσληφθεί κανείς σε ομογενειακές αρχιτεκτονικές εταιρείες, υπογράμμισαν ότι «δεν έχουν γνώση» και ότι «τουλάχιστον τα ιδρυτικά μέλη εργάζονται σε μη ομογενειακές εταιρείες». Ένας εξ αυτών είπε ότι την περίοδο που τελείωνε τις σπουδές του είχε στείλει το βιογραφικό του στην εταιρεία ενός ομογενή αρχιτέκτονα και εξέφρασε τη λύπη του διότι δεν μπήκαν καν στον κόπο να απαντήσουν στα αλλεπάλληλα μηνύματά τους. Οι νέοι αρχιτέκτονες σημείωσαν ότι ετοιμάζουν και άλλες εκδηλώσεις, μεταξύ των οποίων και μια διάλεξη στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, και ότι είναι έτοιμοι να συνεργαστούν με τους ομογενειακούς φορείς. Οσον αφορά τον αριθμό των νεοφερμένων μεταναστών από την Ελλάδα, μας έκαναν γνωστό ότι είναι εκατοντάδες οι οποίοι έρχονται για σπουδές και με στόχο και όραμα. Οσον αφορά τον αριθμό των νεοφερμένων μεταναστών από την Ελλάδα, μας έκαναν γνωστό ότι είναι εκατοντάδες οι οποίοι έρχονται για σπουδές και με στόχο και όραμα να μείνουν εδώ και να ξεδιπλώσουν το δημιουργικό ταλέντο και να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που παρέχει η Νέα Υόρκη και η Αμερική για επαγγελματική ανέλιξη, για πρόοδο και ευημερία. Πηγή: http://lykavitos.gr/archives/171998 Click here to view the είδηση
  19. Ο ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων, στο πλαίσιο του προγραμματισμού δράσεών του, αποφάσισε την ανά τριετία περιοδική θεσμοθέτηση Βραβείων Αρχιτεκτονικής ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων, με στόχο την προβολή του σύγχρονου υλοποιημένου αρχιτεκτονικού έργου στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, και την αναγνώρισή του σε ένα ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, απονέμοντας βραβεία, επαίνους και τιμητικές διακρίσεις στις ακόλουθες δυο κατηγορίες: Βραβεία Σύγχρονου Αρχιτεκτονικού Έργου, σε υλοποιημένα κτιριακά έργα (δημόσιου ή ιδιωτικού χαρακτήρα, νέα ή προσθήκες). Βραβεία Αρχιτεκτονικής Δημοσίου Ανοικτού Χώρου-Τοπίου, σε υλοποιημένα έργα αστικού σχεδιασμού, αρχιτεκτονικής τοπίου και έργων διαμόρφωσης-ανάπλασης ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων. Μετά από πρόσκληση εκδήλωσης εκδιαφέροντος του Συλλόγου για συμμετοχή στα Βραβεία Αρχιτεκτονικής ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ 2014, για έργα που έχουν αποπερατωθεί την τελευταία τετραετία (δηλ. την περίοδο από 1/1/2011 έως 31/12/2014) υποβλήθηκαν από συναδέλφους και αρχιτεκτονικά γραφεία συνολικά 84 έργα για την Κατηγορία 1, και 16 έργα για την κατηγορία 2. Η Κριτική Επιτροπή, αποτελούμενη από τους αρχιτέκτονες: Δαμιανό Αμπακούμκιν, Φανή Βαβύλη, Κώστα Βουρεκά, Ντόρα Γαλάνη, Μυρτώ Δεσποτίδη, Νεκτάριο Κεφαλογιάννη, Παναγιώτη Κόκκορη, Βασίλη Μπασκόζο, Τάση Παπαϊωάννου, και Αλέξανδρο Τριποδάκη, εξέτασε/αξιολόγησε τα υποβληθέντα έργα, και διαπίστωσε σε ότι αφορά στην κατηγορία 1 έργων την αρχιτεκτονική ποιότητα αρκετών συμμετοχών, ιδιαίτερα σε περίοδο οικοδομικής δυσπραγίας, με έργα κυρίως ιδιωτικά αλλά και δημόσια, στην δε κατηγορία 2 περιορισμένο αριθμό συμμετοχών και προτάσεων που καταδεικνύει την έλλειψη ουσιαστικού θεσμοθετημένου τρόπου επέμβασης στον δημόσιο χώρο, ιδιαίτερα δε σε συνάφεια με τον αστικό ιστό, και κατέληξε στην απονομή για μεν την κατηγορία 1, δύο (2) ισότιμων βραβείων, τριών (3) επαίνων και δύο (2) τιμητικών διακρίσεων σε αρχιτέκτονες ή ομάδες νέων αρχιτεκτόνων ηλικίας Αναλυτικότερες πληροφορίες στο συνημμένο έγγραφο: Download attachment: 49658_vravia_sadaspea_2014_apotelesmata.pdf ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Ι - Σύγχρονο αρχιτεκτονικό έργο ΕΠΑΙΝΟΣ Πολυάννα Παρασκευά - KID'S OPEN ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Ι - Σύγχρονο αρχιτεκτονικό έργο ΕΠΑΙΝΟΣ : Γιώργος Αγγελής - ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΔΕΙΝΟΚΡΆΤΟΥΣ, Αθήνα ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Ι - Σύγχρονο αρχιτεκτονικό έργο ΕΠΑΙΝΟΣ : Γιώργος Αγγελής - ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΔΕΙΝΟΚΡΑΤΟΥΣ, Αθήνα ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΙΙ - Αρχιτεκτονική Δημόσιου Ανοικτού χώρου - Τοπίου ΕΠΑΙΝΟΣ : Αριστομένης Βαρουδάκης - ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗΣ ΞΥΛΕΙΑΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Ι - Σύγχρονο αρχιτεκτονικό έργο ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ Περισσότερα: http://www.sadas-pea...ikis-sadas-pea/ Click here to view the είδηση
  20. Πριν μερικές μέρες ολοκληρώθηκε στο Μινσκ της Λευκορωσίας η «6η Διεθνής Μπιενάλε Νέων Αρχιτεκτόνων – LEONARDO 2015». Η Μπιενάλε διοργανώθηκε υπό την αιγίδα της «Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA)» και σε αυτήν συμμετείχαν 151 έργα από 20 διαφορετικές χώρες. Ανάμεσα στις ελληνικές συμμετοχές υπήρξε και μία πρόταση από το αρχιτεκτονικό γραφείο «to the point architects» με έδρα τη Λάρισα. Η πρόταση των τριών αρχιτεκτόνων που απαρτίζουν το γραφείο (Χ. Κυπριτζής, Δ. Παυλίδου, Ν. Κανέλλος) έλαβε την τρίτη θέση στην κατηγορία μελετών: «Μονοκατοικίες – χαμηλά κτίρια» ενώ βραβεύθηκε και με ειδική μνεία από την Ένωση Αρχιτεκτόνων της Λευκορωσίας. Η μελέτη του λαρισαϊκού γραφείου αφορά μία εκτός σχεδίου εξοχική κατοικία στην Κάτω Αιγάνη σύμμικτης κατασκευής από μεταλλικό σκελετό και ανεπίχριστο σκυρόδεμα. Η πρόταση διακρίνεται από καθαρή γεωμετρία και έντονα μορφολογικά στοιχεία. Χαρακτηριστικός είναι ο μεγάλος πρόβολος που σηματοδοτεί την διάθεση του κτηρίου να στραφεί προς τη θέα. Οι κύριες λειτουργίες της κατοικίας φιλοξενούνται στο επίπεδο του ισογείου ενώ με την σωστή εκμετάλλευση της υπάρχουσας κλίσης του εδάφους δημιουργείται υπόσκαφος χώρος ξενώνα και γραφείου μειώνοντας τον όγκο του κτηρίου με στόχο την καλύτερη προσαρμογή του στο περιβάλλον. Πηγή: http://www.larissane...iethni-bienale/ Click here to view the είδηση
  21. Το Διεθνές Βραβείο Feltrinelli απονεμήθηκε στον καθηγητή Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Μανόλη Κορρέ για τη συνολική του προσφορά στον τομέα της αρχαιολογίας και των αναστηλώσεων. Το βραβείο αποτελεί ύψιστη διάκριση και απονέμεται από την Accademia Nazionale dei Lincei της Ρώμης- μία από τις παλαιότερες και εγκυρότερες επιστημονικές ακαδημίες σε παγκόσμιο επίπεδο, που ιδρύθηκε το 1603 και, στο βάθος της ιστορίας, έχει συμπεριλάβει στα μέλη της κορυφαίες φυσιογνωμίες, όπως ο Γαλιλαίος. Το Διεθνές Βραβείο Feltrinelli απονέμεται σε προσωπικότητες που έχουν διακριθεί για τις εξαιρετικές τους επιδόσεις στην τέχνη, στη λογοτεχνία, στην ιστορία, στη φιλοσοφία, στην ιατρική και στα μαθηματικά. Απονέμεται μία φορά κάθε πέντε χρόνια για κάθε ειδικότητα και συνοδεύεται από σημαντικό χρηματικό έπαθλο. Ένα δεύτερο βραβείο απονέμεται παράλληλα σε έναν διεθνή οργανισμό για την ανθρωπιστική του δράση. Ο Μανόλης Κορρές βραβεύτηκε για το συνολικό του έργο, το οποίο -όπως τονίστηκε κατά την απονομή- συνδυάζει «την αναστήλωση με πρωτότυπη αρχαιολογική και αρχιτεκτονική έρευνα». Στην ίδια κατηγορία έχουν παλαιότερα βραβευθεί εξέχουσες προσωπικότητες όπως ο Ντίνου Αντεμεστεάνου, o Τσεζάρε Μπράντι και ο Φερντινάντο Καστανιόλι. O Μανόλης Κορρές είναι ο πρώτος Έλληνας στον οποίο απονέμεται αυτό το βραβείο. Πληροφορούμενος την είδηση της σημαντικής βράβευσης του καθηγητή Μανόλη Κορρέ, ο υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος δήλωσε: «Ο καθηγητής Μανόλης Κορρές δεν είναι μόνο μια εξέχουσα φυσιογνωμία της επιστημονικής κοινότητας που έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει πολλά συνδυάζοντας το έργο της μελέτης και αναστήλωσης των αρχαίων και νεοτέρων μνημείων μας με δημιουργική αρχαιολογική και αρχιτεκτονική έρευνα. Είναι και ένας άνθρωπος με βαθιά αφοσίωση σε ένα έργο που αντλεί από το ελληνικό παρελθόν με προοπτική το ελληνικό μέλλον. Αφοσίωση η οποία λειτουργεί ως παράδειγμα για κάθε μέλος της οικογένειας του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, λειτουργεί ως παράδειγμα για όλους μας. Τον συγχαίρω για την κορυφαία διάκριση που τού επιφυλάχθηκε». Μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, της Επιτροπής Συντήρησεως Μνημείων Ακρόπολεως και άλλων επιστημονικών επιτροπών του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, ο κ. Κορρές συμμετείχε στα έργα της Ακροπόλεως (1975, 1983-1999), στα έργα του Διονυσιακού Θεάτρου (1981-1982), στη μελέτη και αποκατάσταση δύο αρχαίων ναών στη Νάξο (Πανεπιστήμιον Αθηνών- TU Munchen, 1976 κ.ε), του Κάστρου του Πυθίου στον Έβρο (1974 κ.ε.) του ναού του Απόλλωνος στη Μητρόπολη παρά την Καρδίτσα (1999 κ.ε.). Έχει μελετήσει ρωμαϊκά μνημεία στη Θεσσαλονίκη, βυζαντινά και νεότερα μνημεία στη Μάνη, τον ναό της Παναγίας Γοργοεπηκόου, τη Στοά του Ευμένους, το Μνημείο του Φιλοπάππου, τις κοιλαδογέφυρες του ρωμαϊκού Αδριάνειου υδραγωγείου και τον ναό του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα, αρχαία και χριστιανικά μνημεία στην Αμοργό, ιωνικά κιονόκρανα γενικώς (στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου, 1976-1977), τα μεγάλα ναόσχημα ταφικά μνημεία της Ετρουσκικής Νεκροπόλεως της Norchia (με τον M. Kreeb, 1990), το Μαυσωλείο του Θευδέριχου στη Ραβέννα, διάφορες μηχανικές κατασκευές κ.ά. Έχει λάβει υποτροφίες (Υπ. Παιδείας, DAAD, DAI, Princeton University, Fulbright, Alexander von Humbolt) και τιμητικές διακρίσεις (Χάλκινο Μετάλλιο Ακαδημίας Αθηνών, Αργυρούν Μετάλλιο της Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής των Παρισίων (Academie d' Architecture de Paris), Ταξιάρχης Τάγματος του Φοίνικος). Είναι μέλος επιστημονικών εταιρειών, έχει διδάξει σε ξένα πανεπιστήμια, έχει συγγράψει οκτώ βιβλία και 80 επιστημονικά άρθρα και έχει επίσης δώσει διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σχέδιά του έχουν εκτεθεί σε εννέα ατομικές και επτά ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδος. Πηγή: http://www.enet.gr/?...ismos&id=400417 Click here to view the είδηση
  22. Το εβδομαδιαίο Εργαστήριο – Σεμινάριο με τίτλο: «ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΔΟΜΗΣΗΣ ΑΠΟ ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ. ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΔΟΜΗΣΗΣ», το έβδομο κατά σειρά που διοργανώνει ο ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων για την προώθηση της φιλικής στο περιβάλλον αρχιτεκτονικής (κατόπιν εισήγησης της σχετικής επιτροπής), θα γίνει στο τέλος Οκτωβρίου 2013. Η θεματολογία του Εργαστηρίου – Σεμιναρίου αφορά στα προβλήματα αποκατάστασης συντήρησης που παρουσιάζουν τα παραδοσιακά κτίρια, με συγκεκριμένο αντικείμενο αναφοράς το παραδοσιακό κτίριο του Ξενώνα Στάμου Στούρνα που θα φιλοξενήσει το Εργαστήριο – Σεμινάριο. Θα διερευνηθούν εφαρμογές και τεχνικές επεμβάσεων που δεν θα αλλοιώνουν τις βιοκλιματικές ιδιότητες των στοιχείων του κτιρίου, αλλά θα θεραπεύουν και θα βελτιώνουν την απόδοσή τους. Το Σεμινάριο απευθύνεται κυρίως σε νέους αρχιτέκτονες και θα λάβει χώρα από 19 έως 25 Οκτωβρίου 2013 στον Ξενώνα Στάμου Στούρνα στην Άλλη Μεριά Βόλου. Οι συμμετέχοντες θα φιλοξενηθούν στον Ξενώνα, το κόστος συμμετοχής είναι 80€ περιλαμβανομένης και της διαμονής. Το Εργαστήριο – Σεμινάριο μπορεί να παρακολουθήσει κανείς επιλέγοντας άλλο τόπο διανυκτέρευσης. Σε αυτή την περίπτωση το κόστος συμμετοχής θα είναι 50€. Για τη συμμετοχή απαιτείται η υποβολή σχετικής αίτησης μέχρι τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013. Η επιλογή θα γίνει με βάση τον αρ. πρωτοκόλλου της αίτησης, δεδομένου ότι ο αριθμός είναι περιορισμένος σε 28 συμμετοχές. Πληροφορίες και την αίτηση συμμετοχής μπορείτε να βρείτε στο site www.sadas-pea.gr και στα γραφεία του ΣΑΔΑΣ–ΠΕΑ (Βρυσακίου 15, 10555 Μοναστηράκι, τηλ. 2103215146, fax: 2103215147). Επειδή ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι περιορισμένος, οι εγγραφές στο σεμινάριο θα γίνονται μέχρι τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013, κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης με τη γραμματεία του ΣΑΔΑΣ–ΠΕΑ. Download attachment: SADAS47718.pdf Διαβάστε όλη την ανακοίνωση εδώ: http://www.sadas-pea...rious/47718.pdf Click here to view the είδηση
  23. Παρουσίαση της αρχιτεκτονικής μελέτης του Τύμβου Καστά Αμφίπολης. Το προτεινόμενο εξωτερικό κέλυφος του Χώρου 1 του Ταφικού Μνημείου, έχει ως στόχο: - τη μόνιμη προστασία του χώρου αυτού, στον οποίο δεν σώζεται το προστώο και η στέγη, από την υγρασία και τις εξωτερικές καιρικές συνθήκες, καθώς οι τοίχοι του έχουν ευαίσθητα επιχρίσματα και χρώματα. - τη συμβολή στην εξασφάλιση σταθερών συνθηκών θερμοκρασίας και υγρασίας, με την επιπρόσθετη τοποθέτηση ηλεκτρομηχανολογικής εγκατάστασης για ολόκληρο το Ταφικό Μνημείο, συμπεριλαμβανομένου του φωτισμού και της δυνατότητας κλιματισμού των χώρων. Η κατασκευή του προτεινόμενου κελύφους, σχεδιάστηκε, ώστε να αναφέρεται στην γεωμετρία και τις διαστάσεις του αρχαίου προστώου χωρίς να το αντιγράφει, με απολύτως αφαιρετικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά. Στόχος είναι η αρμονική παρουσία του στον χώρο σε σχέση με το μνημειακό σύνολο, εξυπηρετώντας παράλληλα λειτουργικές ανάγκες, όπως η προσβασιμότητα και η θέαση από τον επισκέπτη. Οι μελέτη εκπονήθηκε από τον Μιχάλη Λεφαντζή, Δρ. Αρχιτέκτονα Μηχανικό του ΥΠΠΟΑ, Προϊστάμενο Αρχαιολογικών Έργων και Μελετών στην ΕΦΑ Πόλης Αθηνών και μελετητή / επιβλέποντα των εργασιών αποκατάστασης του μνημείου από την ανακάλυψη του Ταφικού Μνημείου ως σήμερα.
  24. Ο πρωτοπόρος έλληνας αρχιτέκτονας, Δημήτρης Πικιώνης, συνήθιζε να λέει ότι αυτό που καλούνται να κάνουν οι δημιουργοί είναι «να δείξουν λίγο περισσότερη ανθρωπιά, βαθύτερη νόηση και ψυχική ευαισθησία και αλλάζουν όλα: από την αρχική στάση ως τις λεπτομέρειες». Ο χιλιανός αρχιτέκτονας, Αλεχάντρο Αραβένα, δεν είναι συγκαιρινός του Πικιώνη, δεν τον συνάντησε ποτέ και ενδεχόμενα να μην τον γνωρίζει καν. Κι όμως, η αισθητική του προσέγγιση στα κτίρια είναι ακριβώς η ίδια. Ανθρωπιά σε συνδυασμό με λειτουργικότητα. Αυτές οι παράμετροι (… και άλλες πολλές) αποτέλεσαν την αιτία για να κατακτήσει το φημισμένο βραβείο Pritzker (κάτι αντίστοιχο με τα Νομπέλ). Ο Αραβένα έχει επικεντρωθεί στην κατασκευή κτιρίων που απευθύνονται σε ανθρώπους χαμηλού εισοδήματος και ανακατασκευής πόλεων έπειτα από φυσικές καταστροφές. Στο εμβριθές ρεπορτάζ της εφημερίδας Νew York Times, αναφέρεται πως είναι η πρώτη φορά που ένας αρχιτέκτονας από τη Χιλή φτάνει σε αυτό το ύπατο βραβείο, τη στιγμή που ομόλογοί του εστιάζουν την προσοχή τους στο σχεδιασμό κτιρίων με υλικά του κάθε τόπου. Ο Τομ Πρίτζκερ, πρόεδρος του Hyatt Foundation και χρηματοδότης του βραβείου που φέρει και το όνομά του, εξηγώντας το σκεπτικό της απόφασης, τόνισε: «Η δουλειά του Αραβένα δίνει την οικονομική δυνατότητα σε λιγότερο προνομιούχους και μειώνει τις επιπτώσεις των φυσικών καταστροφών. Είναι ένας συνδυασμός έμπνευσης και πρωτοπορίας και δείχνει πως η αρχιτεκτονική μπορεί να βελτιώσει τις ζωές των ανθρώπων». Οντως, ο 48χρονος Αραβένα βλέπει την αρχιτεκτονική από τη σκοπιά της κοινωνικής χρησιμότητας και λιγότερο της αισθητικής απόλαυσης. Σε πρόσφατη συνέντευξή του είχε επισημάνει: «Πολλές φορές η λύση είναι η δημιουργία ενός οικονομικού κτιρίου. Κάποιες άλλες φορές υπάρχει η ανάγκη να επικεντρώσεις τη φαντασία των ανθρώπων στην αρχιτεκτονική. Η μέγιστη πρόκληση είναι να αναλύσεις, με ψυχρό τρόπο, την εξίσωση και να δημιουργήσεις κάτι ενδιάμεσο». Καίτοι ο Αλεχάντρο Αραβένα δεν θεωρείται «σταρ της αρχιτεκτονικής», έχει να επιδείξει σημαντικές επιτυχίες τα τελευταία χρόνια. Είναι ο διευθυντής της επόμενης Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, ενώ το 2014 έκανε αίσθηση με μια ομιλία του στην TED. H εταιρεία του Αραβένα, Elemental, έχει έδρα στο Σαντιάγο και στηρίζεται στη θεωρία «σχεδόν ένα έτοιμο σπίτι». Μια πρωτοποριακή σκέψη που επιτρέπει στους κατοίκους να ολοκληρώσουν το σπίτι τους, σύμφωνα με τις ανάγκες τους λαμβάνοντας ενεργό ρόλο. Η εταιρεία προώθησε το σχέδιο το 2003 στη βόρεια Χιλή, χτίζοντας σπίτια για 100 οικογένειες έναντι μικρού τιμήματος (6.800 ευρώ), με την κυβέρνηση να προσφέρει επιδότηση για την κατασκευή τους. Η έμπνευση του Αραβένα έλκει την καταγωγή της από τις φαβέλες και την παραγκουπόλεις που «ανθούν» στη Λατινική Αμερική, με στόχο όμως αυτές οι μικρές οικίες να έχουν τη δυνατότητα επέκτασης σύμφωνα με τις ανάγκες των κατοίκων. Ακολούθησε την ίδια στρατηγική και το 2010, έπειτα από τους σεισμούς που έπληξαν τη Χιλή. Η Elemental χρειάστηκε μόλις 100 ημέρες για να επεξεργαστεί ένα πλάνο που περιλάμβανε κτίρια και υποδομές με την αρωγή των κατοίκων της πόλης Κοστιτουσιόν που είχε πληγεί καίρια από τους σεισμούς και το τσουνάμι. Ο Τομ Πρίτζκερ επιδαψιλεύει ουκ ολίγα εγκώμια στον Αραβένα: «Αντιλαμβάνεται τις δομές και τα υλικά, αλλά και τη σημασία της ποίησης με τη δύναμη της αρχιτεκτονικής έτσι ώστε να επικοινωνήσει με διαφορετικούς τρόπους». Για πολλούς, η κατάκτηση ενός ύψιστου βραβείου γίνεται βάρος που δεν μπορούν να σηκώσουν. Ο Αραβένα αποκλείει αυτό το παράδοξο για τον εαυτό του: «Θεωρώ πως από εδώ και πέρα δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα και σε κανέναν. Αντίθετα, νιώθουμε περισσότερο ενθαρρυμένοι να εισέλθουμε σε πεδία που εμπεριέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αποτυχίας. Αντί για ευθύνη ή βάρος, αυτό το βραβείο με κάνει να νιώθω ελαφρύτερος και να είμαι έτοιμος να ξεκινήσω τρέξιμο». Πηγή: http://www.protagon.gr/epikairotita/o-arxitektonas-twn-ftwxwn-44341025105
  25. «Ποιητής του μπετόν», «Απόστολος της καμπύλης», «Αρχιτέκτονας του αισθησιασμού»... Τα προσωνύμια δεν λείπουν για να περιγράψουν τον Oscar Niemeyer, ιερό τέρας της αρχιτεκτονικής του 20ου αι., ο οποίος έσβησε σε ηλικία σχεδόν 105 ετών. Η ορθή γωνία δεν τον έλκυε, ούτε η ευθεία γραμμή, «σκληρή, άκαμπτη, μια επινόηση του ανθρώπου», όπως έλεγε. Σημείο αντιδικίας με τον Le Corbusier, με τον οποίο είχε δουλέψει σε νεαρή ηλικία και του οποίου αναγνώριζε την επίδραση πάνω του. Και τούμπαλιν, υπογράμμιζε. Ο Oscar Niemeyer ξεχώρισε εξαιτίας της ελευθερίας των μορφών του, σχεδιασμένων με μονοκονδυλιές. Ήταν εραστής της καμπύλης, «ελεύθερης και αισθησιακής», της καμπύλης που συναντούσε στα βουνά της Βραζιλίας, στα ποτάμια της, τις ακτές της και «στα κορμιά των γυναικών της». Από αστική οικογένεια, το πλήρες όνομά του ήταν Oscar Ribeiro de Almeida de Niemeyer Soares. Τα “Ribeiro” και “Soares” είναι πορτογαλικής προέλευσης. Το “Almeida” είναι αραβικό και το “Niemeyer” γερμανικό. Πίστευε πως έτρεχε ακόμα λίγο μαύρο και λίγο ινδιάνικο αίμα στις φλέβες του. Ισχυριζόταν, με κείνη την απαράμιλλη γοητεία του, ότι η γερμανική καταγωγή του δεν είχε καμιά επίδραση στο χαρακτήρα του. Εκτός ίσως σε επίπεδο αποτελεσματικότητας: 600 έργα σε 70 χρόνια καριέρας. Εκ των οποίων, ακόμα και σήμερα, 20 είναι εργοτάξια. Αποτελεσματικότητα που ανέδειξε αυτόν το θαυμαστό μουσικό του οπλισμένου σκυροδέματος σε θεμελιωτή το 1960 -μαζί με τον μέγα Lucio Costa και τον Roberto Burle Marx- της Brasilia, της νέας πρωτεύουσας στη θέση της γενέτειράς του, του Ρίο ντε Τζανέιρο. Τη μέρα που ο Le Corbusier είπε στον Niemeyer ότι «η αρχιτεκτονική είναι επινόηση», ο Βραζιλιάνος έκανε τη ρήση του πυξίδα. Ταυτόχρονα, θεωρούσε την αρχιτεκτονική του φίλου του θλιβερά λετουργική. Ήθελε μια αρχιτεκτονική πιο ελεύθερη, πιο ανάλαφρη, που να διαθέτει τη χάρη των παλιών αποικιακών εκκλησιών. Έτσι έγινε σύμβολο ενός νέου μοντερνισμού, ιδεολογικοποιημένου. Έγινε μύθος. Η Brasilia, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστιστικής κληρονομιάς από το 1987, δημιουργήθηκε εκ του μηδενός, στη γεωγραφική καρδιά της χώρας, το Planalto Central. Τη «χαρά» τού την έδωσε ο μέλλον Πρόεδρος Juscelino Kubitschek. Ήταν το 1940. Στον Υπουργό Αμύνης που τον ρωτά αν αυτό που θα αναλάβει θα είναι μοντέρνο ή κλασικό, ο φίλος μας απαντά «Σε περίπτωση πολέμου, θα θέλατε όπλα μοντέρνα ή κλασικά;» Το πραξικόπημα του 1964, ξαποστέλνει τον Niemeyer στη Γαλλία. Είναι καλοδεχούμενος τόσο από τον Malraux όσο κι απ’ τον de Gaulle. Μια σειρά εμβληματικά κτίρια ακολουθούν. Για την έδρα του κομμουνιστικού κόμματος π.χ. ο Ζορζ Πομπιντού σχολιάζει: «Το μόνο καλό πράγμα που έκαναν οι κομμουνιστές». Ήταν το 1965. Από τα πιο διάσημα κτίσματά του, η Γραμματεία του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Το Pritzker, το αντίστοιχο Νόμπελ Αρχιτεκτονικής, του απονεμήθηκε το 1988. Ο γοητευτικός αυτός άνθρωπος, με την τεράστια προσωπικότητα και την αστείρευτη ζωτικότητα, απολάμβανε στη χώρα του το status του σταρ, παρόμοιο με κείνο ενός ποδοσφαιριστή ή ενός τραγουδιστή. Πράγμα αδιανόητο για αρχιτέκτονα. Αλλά δεν ήταν μόνο αρχιτέκτονας. Με το αριστοκρατικό του κεφάλι με το αχανές μέτωπο και τα μάτια από πυρακτωμένο κάρβουνο, απέκτησε το όνομα ενός δίκαιου ανθρώπου, γνωστού για την αφιλοκέρδεια και την αδιαπραγμάτευτη πίστη του στο ιδανικό της κοινωνικής δικαιοσύνης. «Δύο κομμουνιστές έχουν απομείνει στον κόσμο, ο Όσκαρ και εγώ», δήλωνε ο Φιντέλ Κάστρο το 1995. Το 1928, ο Niemeyer παντρεύεται την Annita Bildo, με την οποία απέκτησε ένα κοριτσάκι. Η σχέση τους θα διαρκέσει 76 χρόνια. Στα 98 του, παντρεύεται την 60χρονη γραμματέα του. Στο ατελιέ του στην Κοπακαμπάνα, μια φράση δεσπόζει στον τοίχο, μαζί μ’ ένα χέρι που κρατάει ένα λουλούδι: «Por um mundo melhor». Για έναν καλύτερο κόσμο. Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/oscar-niemeyer-o-architektonas-enos-kaluterou-kosmou/ ]
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.