Αναζήτηση στην κοινότητα

Πρεμιέρα έκανε το πιλοτικό πρόγραμμα Chios Climate Chance που στοχεύει στην κατανόηση της κλιματικής αλλαγής και τις επιπτώσεις που αυτή θα φέρει στην καθημερινότητά των πολιτών. Πρόκειται για μία πρωτοποριακή πρωτοβουλία του ιδρύματος «Μαρίας Τσάκος» με τη στήριξη του Ιδρύματος Ιωάννη Λάτση και με τη συνέργεια της Ελληνικής Ένωσης Προστασίας του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος (Helmepa). Η Χίος θα αποτελέσει το πρώτο νησί που θα εφαρμοστεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα, μια πρωτοβουλία, που όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η ωκεανογράφος και επικεφαλής του επιστημονικού τμήματος στην Helmepa, Βάλια Αυγουστίδη, θα εστιάζει στον άνθρωπο, «σε όλους όσοι ζουν, δουλεύουν και δημιουργούν στο νησί της Χίου και στην ευρύτερη περιοχή, όπως οι Οινούσσες και τα Ψαρά ανεξαιρέτως ηλικίας , επαγγελματικής δραστηριότητας και κοινωνικής ομάδας». Με αφετηρία τη Χίο, και έμφαση στην «ευκαιρία» (για το λόγο αυτό Climate Chance αντί για change), το πρόγραμμα επιδιώκει να κατανοήσουν οι πολίτες με βιωματικό τρόπο την κλιματική αλλαγή στοχεύοντας στην υιοθέτηση μιας νέας νοοτροπίας με σκοπό να αποτελέσουν παράδειγμα για άλλες περιοχές, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. «Λέμε chance, γιατί είναι ευκαιρία να κατανοήσουμε όλοι τι σημαίνει κλιματική αλλαγή, είναι ευκαιρία να κατανοήσουμε όλοι ποιοι είναι οι παράγοντες που δημιουργούν το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής, είναι ευκαιρία να κατανοήσουν όλοι τι είδους αλλαγές φέρνει στην καθημερινότητά μας και ίσως είναι ευκαιρία να επωφεληθούν όλοι από τρόπους που μπορεί να γίνουν συμμέτοχοι στην προσπάθεια για τον μετριασμό όσων φέρει η κλιματική αλλαγή», τονίζει στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η κ. Αυγουστίδη. Μέσα από μια σειρά δράσεων που ενσωματώνονται στην καθημερινότητα των κατοίκων, το Chios Climate Chance θα προσπαθήσει να αποσαφηνίσει την κλιματική αλλαγή και τους παράγοντες που συμβάλλουν στην πρόκληση του φαινομένου, ενδυναμώνοντας την τοπική κοινωνία με γνώση, εργαλεία και με τη συνειδητοποίηση ότι μπορούν να κάνουν τη διαφορά. «Επιθυμούμε όλο το νησί να μιλάει για την κλιματική αλλαγή. Θα αποσαφηνίσουμε όρους, θα εξηγήσουμε την αλληλουχία ανάμεσα στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γιατί πολλές φορές πάνε σαν ντόμινο, πχ η αύξηση της θερμοκρασίας, τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα, για τη Χίο ποια είναι τα παραδείγματα, πώς το βιώνουμε εμείς καθημερινά», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Αυγουστίδη. Το πρόγραμμα Chios Climate Chance θα διαρκέσει δύο χρόνια ενώ από τη Δευτέρα έως και σήμερα πραγματοποιούνται στη Χίο εκδηλώσεις και δράσεις, στο Πρότυπο Ναυτικό Λύκειο TEENS, στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο και στην Ιχθυόσκαλα Χίου και τον παραλιακό και υποθαλάσσιο χώρο της γύρω ακτής, αντίστοιχα. Ανάμεσα στις δράσεις του προγράμματος θα είναι η δημιουργία focus groups, δηλαδή εστιασμένων συζητήσεων σε συγκεκριμένα θέματα γύρω από την κλιματική αλλαγή. Στις ομάδες αυτές θα συμμετέχουν από 6-12 άτομα και οι συζητήσεις θα διαρκούν περίπου 1,5 ώρα. «Οι ερωτήσεις στα focus groups είναι απλές κατανοητές, η συζήτηση θα συντονίζεται από εκπρόσωπους της Helmepa, Θα κάνουμε συνολικά 10 τέτοιες συζητήσεις, θα διεξάγουμε έρευνα με μίνιμουμ 400 συμμετέχοντες με συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο με θέμα την κλιματική αλλαγή με στόχο να αναγνωρίσουμε την κατανόηση, να αναδείξει πόσο επείγουσας σημασίας είναι το ζήτημα και μέσα από αυτά ουσιαστικά θα κινητοποιηθεί όλη η κοινωνία του νησιού. Θα υπάρχουν εθελοντές από τα πεδία, διότι ένας από τους στόχους είναι να έχουμε και εθελοντές από την τοπική κοινωνία. Αναλόγως τα ευρήματα θα βγάλουμε τα συμπεράσματά μας και πάνω σε αυτά τα συμπεράσματα θα αναπτύξουμε μια σειρά από εργαλεία ώστε να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε την κλιματική αλλαγή, τις επιπτώσεις, τις δράσεις με έναν τρόπο που θα είναι κατανοητός από όλους. Οι παρεμβάσεις θα εξαρτηθούν από τι θα βρούμε. Βασιζόμαστε πολύ στους εθελοντές, θα εκπαιδευθούν, θα αναλάβουν δράση, ενώ στόχος είναι να υπάρχει μαζική κινητοποίηση, σε συνεργασία με φορείς της Χίου», υπογραμμίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Αυγουστίδη. Οι τριήμερες εκδηλώσεις σηματοδοτούν ουσιαστικά και την επίσημη έναρξη του προγράμματος. Όπως εξηγεί η κ. Αυγουστίδη, η κλιματική αλλαγή είναι κάτι που αφορά όλους, πόσο μάλλον τα νησιά, που ανά τον κόσμο είναι πιο επιρρεπή και ευάλωτα σε αυτήν. «Η Χίος είναι το νησί - πιλότος ώστε να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα και σε άλλες περιοχές. Χρειάζεται αλλαγή συμπεριφοράς και η Helmepa θέλει να είναι κοντά και να βοηθήσει και σιγά-σιγά, βήμα-βήμα και είμαστε δίπλα στους τοπικούς φορείς να βοηθήσουμε όποιο τόπο της Ελλάδας το χρειάζεται», σημειώνει. View full είδηση

Νέα μελέτη αποκαλύπτει πόσο θα κοστίσει η κλιματική αλλαγή τόσο στις οικονομίες της ΕΕ όσο και στην Ελλάδα. Όπως αναφέρεται σε μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Scientific Reports» του ομίλου Nature, μια ενδεχόμενη άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω κλιματικής αλλαγής θα μπορούσε να κοστίσει στις οικονομίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου έως και 872 δισεκατομμύρια ευρώ ως το 2100. Μεταξύ των χωρών που αναμένεται να επηρεαστούν πολύ από αυτό συγκαταλέγεται και η Ελλάδα. Ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής επιστήμονες από το ολλανδικό πανεπιστήμιο Delft, στην οποία συμμετέχει και ο Έλληνας μεταδιδακτορικός ερευνητής του Delft, Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης, μοντελοποίησε τις πιθανές οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας για 271 ευρωπαϊκές περιοχές ως το 2100, σύμφωνα με ένα σενάριο υψηλών εκπομπών και χωρίς την εφαρμογή νέων μέτρων προστασίας των ακτών μετά το 2015. Όπως σημειώνει η ερευνητική ομάδα, «η αλλαγή του κλίματος απειλεί την οικονομική ανάπτυξη παγκοσμίως, με έντονες ανισότητες στους επιταχυνόμενους κινδύνους σε διάφορες περιοχές. Ιδιαίτερα, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας λόγω του κλίματος αποτελεί μια αυξανόμενη ανησυχία. Η καταστροφική της δυνατότητα επηρεάζει περιοχές, όπου συγκεντρώνονται το παραγωγικό κεφάλαιο και ο πληθυσμός: παράκτιες πόλεις και περιοχές». Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρουν, πάνω από 200 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη, δηλαδή περίπου το 44% των πληθυσμών της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου ζουν εντός 50 χιλιομέτρων από την ακτογραμμή και άρα υπό τον κίνδυνο παράκτιων πλημμυρών. Επιπλέον, αυτές οι παράκτιες περιοχές συμβάλλουν σχεδόν στο 40% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της Ευρώπης, ενώ το 75% του διεθνούς εμπορικού όγκου της Ευρώπης διεξάγεται μέσω θαλάσσιων διαδρομών. Η ομάδα συνδύασε ένα οικονομικό μοντέλο που είχε αναπτυχθεί προηγουμένως με δεδομένα σχετικά με τις προβλεπόμενες επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, τις τάσεις των επενδύσεων και την κατανομή των οικονομικών απωλειών που προκλήθηκαν από 155 πλημμυρικά φαινόμενα στην Ευρώπη την περίοδο 1995-2016. Εκτίμησε τις πιθανές οικονομικές απώλειες και κέρδη σε σύγκριση με ένα σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας και με ετήσια οικονομική ανάπτυξη 2% σε όλες τις περιοχές. Μοντελοποίησε επίσης τον αντίκτυπο των στοχευμένων επενδύσεων σε διάφορους οικονομικούς τομείς στις περιφερειακές οικονομίες μετά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι σύμφωνα με ένα σενάριο υψηλών εκπομπών, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να προκαλέσει οικονομικές απώλειες 872 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο ως το τέλος του αιώνα, σε σύγκριση με ένα σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Ένα σημαντικό εύρημα της μελέτης είναι οι περιφερειακές διαφορές στις οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας: η πλειονότητα των οικονομικών απωλειών ως και 21% του περιφερειακού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος ως το 2100 συγκεντρώνεται σε παράκτιες περιοχές, όπως το Βένετο και η Εμίλια – Ρομάνια στην Ιταλία και η επαρχία Δυτικής Πομερανίας στην Πολωνία. Στις περιοχές που αναμένεται να υποστούν σχετικά υψηλότερες οικονομικές απώλειες συγκαταλέγεται και η Ελλάδα, όπως και οι βελγικές ακτές και η δυτική Γαλλία. Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης, «οι οικονομικές αξιολογήσεις της κλιματικής ζημιάς σε εθνικό επίπεδο μπορούν να αποκρύψουν σημαντικές περιφερειακές διαφορές» και προσθέτει ότι «με τη χρήση νέων δεδομένων για τα κλιματικά ευαίσθητα περιουσιακά στοιχεία και την προώθηση των μακροοικονομικών εργαλείων μοντελοποίησης, είμαστε πλέον σε θέση να παρέχουμε πιο λεπτομερείς αναλύσεις». Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρει ο ίδιος, οι συνολικές ζημιές για την Ευρώπη είναι μόλις 1,26% του ΑΕΠ της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου στο σενάριο υψηλού επιπέδου ως το 2100. Ωστόσο, στην Ιταλία οι εθνικές απώλειες είναι 4,43%, ενώ η μείωση της παραγωγικότητας στο Βένετο κυμαίνεται περίπου στο 20,84%. Αντίθετα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι περιοχές στο εσωτερικό της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ουγγαρία, θα παρουσιάσουν οικονομικά κέρδη ως και 1% του περιφερειακού ΑΕΠ ως το 2100 και αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στη μετεγκατάσταση της παραγωγής από τις πλημμυρισμένες παράκτιες στις ενδοχώρες. Ο κ. Χατζηβασιλειάδης, ωστόσο, σπεύδει να υπογραμμίσει ότι μπορεί οι περιφερειακές επιπτώσεις να είναι πολύ μεγαλύτερες στις παράκτιες περιοχές και κάποιες ευρωπαϊκές ενδοχώρες να βλέπουν μέτρια κέρδη, αλλά η οικονομία είναι αλληλένδετη. «Το ερώτημα είναι: αυτά τα κέρδη αρκούν για να αντισταθμίσουν τις απώλειες στις παράκτιες περιοχές; Δυστυχώς, η απάντηση είναι πως όχι. Η συνολική επίδραση είναι ακόμα αρνητική, με κάποιες εξαιρέσεις, όπως η Γερμανία, όπου τα κέρδη και οι απώλειες ισορροπούν στο μηδέν», τονίζει. Τα δεδομένα για την Ελλάδα Στην έρευνα η Ελλάδα αναλύθηκε σε επίπεδο περιφερειών για τις οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας σε ένα σενάριο υψηλών εκπομπών ως το 2100. Όπως επισημαίνει ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Ελλάδα ως χώρα βρίσκεται κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο στη μείωση του ΑΕΠ, ωστόσο εμφανίζει μεγάλες μειώσεις σχεδόν σε όλες τις περιφέρειές της, καθώς είναι παράκτιες. Σε αυτό το ακραίο κλιματικό σενάριο που μελετήθηκε, τις μεγαλύτερες οικονομικές επιπτώσεις φαίνεται ότι θα έχουν η Στερεά Ελλάδα (-6,88%) και το βόρειο Αιγαίο (-6,06%). Στην Αττική, η ανάλυση δείχνει μηδενικές επιπτώσεις. Μόνο μία περιφέρεια, η δυτικής Μακεδονία, δεν βρέχεται από θάλασσα και εκεί οι ερευνητές αναμένουν μια αύξηση του ΑΕΠ περίπου 0,87% ως το τέλος του αιώνα, αύξηση που οφείλεται στον κατασκευαστικό τομέα της περιοχής, που θα χρησιμοποιηθεί για την ανακατασκευή του κεφαλαίου που θα έχει καταστραφεί σε όλη τη χώρα. Ο κατασκευαστικός τομέας σημειώνει παντού αύξηση στη χώρα, εκτός από την περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, όπου υπάρχει πτώση. Η μεγαλύτερη πτώση αφορά στον αγροτικό τομέα παραγωγής και στον δημόσιο τομέα- περίπου το 6% της παραγωγής χάνεται στην Ήπειρο και στην ανατολική Μακεδονία και στους δύο αυτούς τομείς. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν την ανάγκη για οικονομικές πολιτικές ανά περιφέρεια για την αντιμετώπιση των άνισων επιπτώσεων της στάθμης της θάλασσας στις διάφορες περιφέρειες και τις οικονομίες τους. View full είδηση

Την ανάγκη συνεργασιών, διεπιστημονικότητας αλλά και αποτελεσματικότητας υπογράμμισαν, στην πλειονότητά τους οι σημαντικοί ομιλητές στην ημερίδα με θέμα «Η πρόκληση της κλιματικής αλλαγής και η απάντηση της έρευνας για την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση με βιοασφάλεια». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στο πλαίσιο της Βραδιάς του Ερευνητή, υπό το συντονισμό της κ. Αντωνίας Μοροπούλου (Ομ. Καθ. ΣΧΜ ΕΜΠ, Μέλος ΔΕ ΤΕΕ) σε συνδιοργάνωση με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΤΕΕ, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής. Καλωσορίζοντας τους συμμετέχοντες ο Πρόεδρος τους Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος Γιώργος Στασινός έθεσε επιτακτικά το ζήτημα του χρόνου, κάτι που όπως είπε «αποτελεί αγωνία όλων μας». Όπως τόνισε, η ταχύτητα αποτελεί πλέον αναγκαιότητα όχι μόνο για τη γρήγορη υλοποίηση έργων αλλά και για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. «Κάθε μέρα πρέπει να δίνουμε έναν φοβερό αγώνα για να επιβιώσουμε με όλα όσα φέρνει η κλιματική αλλαγή», τόνισε. Χαρακτήρισε στοίχημα του ΤΕΕ «να είμαστε ο πιο αποτελεσματικός φορέας σε απορρόφηση κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας γιατί αλλιώς δεν γίνεται να πάμε μπροστά». Ειδικά για τους μηχανικούς ανέφερε ότι βρίσκονται στο επίκεντρο των αλλαγών για την Ανθεκτικότητα προσθέτοντας ότι «θέλουμε αποτελέσματα. Πρέπει να τα καταφέρουμε». Από την πλευρά του, ο Καθ. ΣΠΜ ΕΜΠ, Αντιπρύτανης Οικονομικών, Προγραμματισμού & Ανάπτυξης ΕΜΠ Ευάγγελος Σαπουντζάκης, αναφέρθηκε στις προκλήσεις των καιρών για τον κλάδο των κατασκευών και των υποδομών, τις οποίες χαρακτήρισε «πολύ μεγάλες». Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται η κλιματική αλλαγή και περιβαλλοντικές προκλήσεις, που όπως είπε «επιβάλλουν ορθολογική λήψη αποφάσεων». Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Διαχείρισης έργων υποδομών και κατασκευών» στους στρατηγικούς στόχους του οποίου είναι η παροχή εκπαίδευσης υψηλού επιπέδου με έμφαση στις σύγχρονες προκλήσεις, η εξωστρέφεια και διεθνοποίηση, η σύνδεση με κοινωνία και αγορά εργασίας και η παραγωγή αριστείας. Επιπλέον, αναφέρθηκε και στο πρόγραμμα επιμόρφωσης για τις γέφυρες και τα τεχνικά έργα για απόφοιτους πολιτικούς μηχανικούς. Προσωπικότητες της πολιτικής, της επιστήμης και της τοπικής αυτοδιοίκησης μετείχαν στην εκδήλωση και έλαβαν μέρος με εισηγήσεις, παρεμβάσεις και συζήτηση επί του θέματος της Ημερίδας, ώστε να προκύψουν επωφελή συμπεράσματα. Παρέστησαν επίσης ο Αντιπρόεδρος του ΤΕΕ κος Νίκος Ανδρεδάκης και ο Αντιπρύτανης Έρευνας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Καθ. Μάνος Βαρβαρίγος. Θέματα που συζητήθηκαν μεταξύ άλλων ήταν: Η αειφόρος ανάπτυξη δεν είναι ουτοπία, είναι εφαρμόσιμη Η βιοασφάλεια στη διαχείριση χώρων και υδάτινων πόρων Ψηφιακή μετάβαση – Πλατφόρμες διαχείρισης δεδομένων και ολοκληρωμένα Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών Οι προκλήσεις για την Αειφόρο Τοπική Ανάπτυξη στο επίκεντρο της αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης Αναλυτικά τα όσα ειπώθηκαν μπορείτε να τα δείτε εδώ : https://web.tee.gr/eidisis/i-proklisi-tis-klimatikis-allagis-kai-i-apantisi-2/ Κλείνοντας την ημερίδα η κ. Μοροπούλου δεσμεύτηκε να μεταφέρει στον Πρόεδρο και τη Διοικούσα του ΤΕΕ την πρόταση των Προέδρων των ΠΤ για το παρατηρητήριο παρακολούθησης υλοποίηση View full είδηση

Από εντεινόμενη ξηρασία και ιδιαίτερα έντονες βροχοπτώσεις θα επηρεαστεί η Μεσόγειος τα επόμενα χρόνια. Όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η κλιματολόγος και διευθύντρια Έρευνας στο Ινστιτούτο Έρευνας για την Ανάπτυξη στη Γαλλία, Φρανσουάζ Βιμέ, η Μεσόγειος αποτελεί μία περιοχή που επηρεάζεται από μια σειρά κλιματικών κινδύνων, όπως οι μεσογειακοί κυκλώνες, οι οποίοι αναμένεται να ενταθούν τα επόμενα χρόνια, ενώ προσθέτει ότι οι βροχοπτώσεις γύρω από τη Μεσόγειο πρόκειται να είναι αρκετά διαφορετικές εξαιτίας των μεγάλων περιόδων χωρίς βροχή. «Δεν είναι μόνο οι καύσωνες που θα επιδεινωθούν από την κλιματική αλλαγή. Οι βροχοπτώσεις γύρω από τη Μεσόγειο θα είναι διαφορετικές. Θα έχουμε μεγάλες περιόδους χωρίς βροχή, ιδίως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, και όταν οι καιρικές συνθήκες το ευνοούν, θα εκδηλώνονται πολύ έντονες νεροποντές, επειδή η θερμότερη ατμόσφαιρα μπορεί να συγκρατήσει περισσότερο νερό. Αυτή η καταρρακτώδης βροχή θα πέφτει σε ξηρό έδαφος και δεν θα διηθείται. Η Μεσόγειος θερμαίνεται δύο φορές ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο Η απορροή θα προκαλέσει αναπόφευκτα πλημμύρες», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Βιμέ μετά τη διάλεξή της στο Γαλλικό Ινστιτούτο στο πλαίσιο της 1ης γιορτής για την Επιστήμη με θέμα το νερό στη δίνη της κλιματικής κρίσης. Η ταχύτητα με την οποία θερμαίνεται η περιοχή της Μεσογείου — περίπου 2 φορές ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο — πολλαπλασιάζει τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με την κ. Βιμέ αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι η περιοχή να επηρεάζεται από μία σειρά κλιματικών κινδύνων που θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια, όπως οι μεσογειακοί κυκλώνες (medicanes) και φαινόμενα όπως η κακοκαιρία «Daniel». «Η περιοχή της Μεσογείου θα επηρεαστεί επίσης από την εντεινόμενη ξηρασία και τις καταρρακτώδεις βροχές. Τέλος, η αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας της Μεσογείου και οι θαλάσσιοι καύσωνες είναι ιδιαίτερα επιβλαβείς για τα θαλάσσια οικοσυστήματα και ευνοούν την εμφάνιση και τη μετανάστευση χωροκατακτητικών θαλάσσιων ειδών» προσθέτει. Η θερμότερη περίοδος του 2023 Αναφορικά με την αύξηση της θερμοκρασίας σε όλον τον πλανήτη η κ. Βιμέ επισημαίνει ότι η περίοδος από τον Ιανουάριο έως τον Οκτώβριο του 2023 είναι ήδη η θερμότερη που έχει καταγραφεί ποτέ, με την αύξηση της θερμοκρασίας να είναι στο +1,43°C σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή, ενώ υπογραμμίζει ότι το 2023 αναμένεται να είναι το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί από την αρχή του 20ου αιώνα, και προσθέτει ότι «θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το τέλος του έτους για να είμαστε σίγουροι». «Γνωρίζουμε ότι, ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής, η ένταση, η διάρκεια και η συχνότητα των κυμάτων καύσωνα θα αυξηθούν σε όλον τον κόσμο. Γνωρίζουμε επίσης ότι η ένταση των καυσώνων αυξάνεται ταχύτερα από την ίδια την υπερθέρμανση του πλανήτη. Για παράδειγμα, ένας καύσωνας που εμφανιζόταν μία φορά κάθε 50 χρόνια στα τέλη του 19ου αιώνα θα εμφανίζεται περίπου μία φορά κάθε 3 χρόνια σε έναν κόσμο με θερμοκρασία +2°C σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή, και κατά μέσο όρο, η έντασή του θα είναι κατά 2,5°C έως 3°C υψηλότερη. Σήμερα, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι οι περισσότεροι καύσωνες που εμφανίζονται στην Ευρώπη οφείλονται στην κλιματική αλλαγή. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα είχαν εμφανιστεί σε ένα κλίμα που δεν είχε μεταβληθεί από τον άνθρωπο», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Βιμέ. Πρέπει να προσαρμοστούμε Σύμφωνα με την κ. Βιμέ είναι αναγκαίο να προσαρμοστούν όλοι στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. «Γνωρίζουμε ότι πέρα από μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά +2°C, η προσαρμογή γίνεται πολύπλοκη, αν όχι αδύνατη, για ορισμένες περιοχές. Για παράδειγμα, πρέπει να προσαρμόσουμε τις πόλεις μας στα κύματα καύσωνα φυτεύοντας βλάστηση και βελτιώνοντας τη θερμομόνωση των κτιρίων. Τα γεωργικά μας συστήματα πρέπει επίσης να επανεξεταστούν για να προσαρμοστούν στις λιγότερες βροχοπτώσεις το καλοκαίρι», εξηγεί και προσθέτει ότι η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή των Ηνωμένων Εθνών έχει συνοψίσει και αξιολογήσει μια σειρά λύσεων για όλους τους τομείς και όλες τις περιοχές. «Είναι επίσης απαραίτητο να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα για να συμβάλουμε στον μετριασμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Στην πραγματικότητα, η Ευρώπη έχει ψηφίσει νόμο που απαιτεί να μειώσει τις εκπομπές της κατά 55% έως το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990. Κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά έχουμε μείνει πολύ πίσω, τόσο όσον αφορά την προσαρμογή, όσο και τον μετριασμό», καταλήγει η κ. Βιμέ. View full είδηση

Το 2022 κάηκαν σχεδόν 9.000.000 στρέμματα γης στην ΕΕ, σύμφωνα με τη νέα έκθεση για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική το 2022, η οποία δημοσιεύτηκε σήμερα από το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Επιτροπής. Αυτή η έκταση ισούται περίπου με το μέγεθος της Κορσικής. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS), το 2022 είναι η δεύτερη χειρότερη χρονιά από το 2000, με το 2017 να είναι η χειρότερη, καθώς τότε είχαν καεί 13.000.000 στρέμματα γης. Η έκθεση δημοσιεύθηκε στο πλαίσιο της σημερινής παρουσίασης από την Επιτροπή μιας πρότασης για την παρακολούθηση των δασών, η οποία θα καλύψει τα υφιστάμενα κενά πληροφόρησης όσον αφορά τα ευρωπαϊκά δάση και θα δημιουργήσει μια βάση γνώσεων για τα δάση. Για τρίτη συνεχή χρονιά, πρωτοφανείς δασικές πυρκαγιές προκάλεσαν σημαντικές περιβαλλοντικές και οικονομικές ζημίες στην ΕΕ και είχαν ως τραγικό αποτέλεσμα την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Ενώ οι περισσότερες πυρκαγιές (96%) προκαλούνται από ανθρώπους, η κατάσταση επιδεινώνεται λόγω του αυξημένου κινδύνου πυρκαγιάς που οφείλεται στην κλιματική αλλαγή. Οι πυρκαγιές έπληξαν επίσης τόπους του δικτύου Natura 2000, που αποτελούν το απόθεμα βιοποικιλότητας της ΕΕ, με το 43% περίπου της συνολικής καμένης έκτασης (περίπου 3.650.000 στρέμματα από τα 9.000.000 στρέμματα που κάηκαν) να αφορά περιοχές του δικτύου Natura 2000. Το 2022, η συνολική επιφάνεια των καμένων εκτάσεων σε προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Natura 2000 ήταν η μεγαλύτερη που καταγράφηκε τα τελευταία δέκα χρόνια. Η έκθεση προειδοποιεί για τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη τα επόμενα χρόνια, καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται και οι ξηρασίες γίνονται εντονότερες σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Χάρη στα μέτρα πρόληψης που θέσπισαν η ΕΕ και τα κράτη μέλη της, αλλά και χάρη στην ενίσχυση των επιχειρήσεων πυρόσβεσης και της ετοιμότητας των υπηρεσιών αντιμετώπισης των πυρκαγιών, ο αριθμός των θυμάτων το 2022 ήταν περιορισμένος. Τα στοιχεία για το 2023 δείχνουν ότι οι δασικές πυρκαγιές έχουν ήδη κάψει περίπου 5.000.000 στρέμματα χερσαίων εκτάσεων στην ΕΕ μέχρι στιγμής. View full είδηση

Αξιολόγηση της πορείας των μελετών και των παρεμβάσεων που προτείνονται, ώστε το Πεντελικό να αναβαθμιστεί περιβαλλοντικά και να αποκτήσει ανθεκτικότητα απέναντι στην κλιματική αλλαγή διενεργήθηκε στη συνάντηση εργασίας του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας με το Δήμαρχο Πεντέλης. Πιο συγκεκριμένα η πορεία των δράσεων: Μελέτη διαχείρισης του δασικού οικοσυστήματος της Πεντέλης Η εν λόγω διαχειριστική μελέτη βρίσκεται σε εξέλιξη, συντάσσεται και θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους, ενώ θα έχει χρονικό διάστημα εφαρμογής μία δεκαετία. Με αυτή θα τεθεί, για πρώτη φορά, το δάσος της Πεντέλης σε διαχείριση, η οποία θα ακολουθεί τις αρχές της αειφορίας. Συγκεκριμένα, με τη μελέτη θα υπολογιστεί ο ξυλώδης όγκος, δηλαδή η βιομάζα του δάσους, θα εκτιμηθεί η ετήσια προσαύξηση του ξυλώδους όγκου και θα περιγραφούν οι παρεμβάσεις που απαιτούνται, προκειμένου να επιτευχθεί η ανόρθωση του δασικού οικοσυστήματος. Παράλληλα, θα προταθούν τα απαραίτητα έργα υποδομής, όπως η συντήρηση των δασικών δρόμων, η βελτίωση και διάνοιξη νέων δρόμων -όπου αυτό απαιτείται, η διάνοιξη και συντήρηση των μονοπατιών, η διευθέτηση των ορεινών υδάτων, τα έργα αντιπυρικής προστασίας κ.λπ. Δεδομένου ότι εντός του ορεινού όγκου υπάρχουν οικισμοί εφαπτόμενοι του δάσους, θα προταθούν αντιπυρικές ζώνες και γενικότερα προστατευτικά μέτρα τόσο για το δάσος όσο και για τους οικισμούς. Υδρολογική μελέτη για τη διαχείριση των υδάτων στο Πεντελικό Η μελέτη ολοκληρώθηκε και περιλαμβάνει: (α) Εντοπισμό θέσεων για παρεμβάσεις/δράσεις αντιπλημμυρικού χαρακτήρα για τη μείωση του πλημμυρικού κινδύνου και τον τεχνητό εμπλουτισμό των υδροφόρων οριζόντων, με κατασκευή ανασχετικών φραγμάτων από οπλισμένο σκυρόδεμα ή/και συρματοκιβώτια. (β) Διαχείριση υδάτινων πόρων στο Πεντελικό όρος για τις ανάγκες άρδευσης (δάσος Καλλιθέας κ.ά.) και προτάσεις για παρεμβάσεις υλοποίησής τους. (γ) Εντοπισμό θέσεων για κατασκευή λιμνοδεξαμενών για χρήση μικτού χαρακτήρα και συγκεκριμένα για αντιπλημμυρική προστασία, άρδευση, πυρόσβεση και αναψυχή. Μελέτη για την ανάλυση και εκτίμηση κινδύνων κλιματικής αλλαγής και φυσικών καταστροφών Η κλιματική αλλαγή, καθώς και οι κίνδυνοι φυσικών καταστροφών, επιβάλλουν τη σύνταξη σχεδίου αντιμετώπισής τους για το Πεντελικό Όρος. Η μελέτη εντοπίζει και αντιμετωπίζει τους κινδύνους πυρκαγιάς, κατολισθήσεων, πλημμυρών και σεισμού. Με την ολοκλήρωσή της, θα υπάρξει ανάλυση και εκτίμηση των κινδύνων από την κλιματική αλλαγή και τις φυσικές καταστροφές, καθώς και ολοκληρωμένο σχέδιο για την αντιμετώπισή τους. Γεγονός, που είναι σημαντικό για την τοπική κοινωνία, διότι θα ακολουθήσουν έργα για την αντιμετώπιση αυτών των κινδύνων, με τελικό ωφελούμενο τον πολίτη και επισκέπτη του Πεντελικού Όρους. Μελέτη για τη δημιουργία δικτύου πεζοπορικών διαδρομών και διαδρομών ποδηλάτου Στο πλαίσιο του προγράμματος «Δημιουργία Εθνικού Δικτύου Μονοπατιών και Διαδρομών Πεζοπορίας», που έχει προκηρύξει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) μέσω του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων (ΟΦΥΠΕΚΑ), έχει κατατεθεί από το Δήμο Πεντέλης πρόταση για 43 πεζοπορικές διαδρομές, μήκους περίπου 100 χιλιομέτρων και 12 ποδηλατικές διαδρομές, μήκους περίπου 105 χιλιομέτρων, προϋπολογισμού 1,5 εκατ. ευρώ. Αναμένεται η ένταξή τους στο πρόγραμμα και η χρηματοδότηση του έργου. Προμελέτη για την πρότυπη αναδάσωση των 9.500 στρεμμάτων που κάηκαν στην Καλλιθέα Πεντέλης τον Ιούλιο του 2022 Στόχος της παρέμβασης είναι να αναγεννηθεί σε πρότυπο δασικό χώρο το δάσος που κάηκε από τη φωτιά του 2022. Προβλέπεται η φύτευση 205.000 βραδύκαυστων δέντρων και 80.000 θάμνων. Προγραμματίζεται η χρηματοδότησή του έργου, στο πλαίσιο των αναδασώσεων, οι οποίες επίσης προβλέπονται για την Πεντέλη στο πρόγραμμα που θα προκηρυχθεί, άμεσα, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, συνολικού προϋπολογισμού 17 εκατ. ευρώ. Μελέτη ενίσχυσης χλωρίδας και πανίδας του Πεντελικού – βιοποικιλότητας Με τη μελέτη για την προστασία και ανάδειξη της χλωρίδας και της πανίδας του βουνού (προστασία και ενίσχυση της βιοποικιλότητας) στο Όρος Πεντέλη και τη μελέτη για την αποκατάσταση της βλάστησης, θα καταγραφούν και θα αξιολογηθούν τα είδη χλωρίδας και πανίδας της Πεντέλης και θα προσδιοριστεί ποια χρήζουν προστασίας. Θα προβλεφθούν αναδασωτικές εργασίες με πυράντοχα είδη. Ολοκληρωμένο σύγχρονο σύστημα πυρασφάλειας του Δήμου Πεντέλης και επέκτασή του σε όλο το Πεντελικό Όρος Παρουσιάστηκε το νέο σύγχρονο σύστημα πυρασφάλειας του Δήμου Πεντέλης, με τη δημιουργία νέου Κέντρου Επιχειρήσεων (ΚΕΠΙΧ). Προμηθεύτηκαν σύγχρονα μέσα παρακολούθησης, drones και θερμοκάμερες. Συζητήθηκε πώς αυτό θα βελτιωθεί και θα καλύψει το σύνολο του Πεντελικού, στο πλαίσιο και της αντίστοιχης μελέτης που ολοκληρώνεται από τον ΣΠΑΠ, ο οποίος θα προτείνει ενδεδειγμένο σύστημα πυροπροστασίας – πυρασφάλειας, καθώς και τον εξοπλισμό που απαιτείται για τη λειτουργία του συστήματος αυτού, σε μέσα παρακολούθησης και πυρόσβεσης. Μελέτη για την παροχή υπηρεσιών περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Η μελέτη προτείνει τη δημιουργία δύο κέντρων Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, ένα σε κάθε πλευρά του Πεντελικού, ένα σε αχρησιμοποίητο χώρο του Δασαρχείου Πεντέλης και ένα σε πανεπιστημιακό χώρο, που δεν χρησιμοποιείται στην πλευρά του Διονύσου. Δημιουργία GIS εφαρμογής Η εφαρμογή με τη μορφή ιστοσελίδας έχει ολοκληρωθεί και συμπληρώνεται, διαρκώς, με χρήσιμα δεδομένα για το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, τις δασικές υπηρεσίες, τη Δημόσια Διοίκηση, αλλά και για τους πολίτες. Μετά το πέρας της ενημέρωσης για τις παραπάνω δράσεις, ο Υπουργός, μαζί με τη Δήμαρχο Πεντέλης και τον Πρόεδρο του ΣΠΑΠ, πήγε στις καμένες εκτάσεις του 2022 και είδε από κοντά την εξέλιξη των πρώτων προσπαθειών αναδάσωσης στην περιοχή. View full είδηση

Οι πόλεις συνεχίζουν να αγνοούν τον ρόλο τους στην πρόκληση της κλιματικής αλλαγής ενώ προετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειές της. Καθώς οι πόλεις ευθύνονται για το 70% των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα, ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύσουν τους κατοίκους τους από έναν κόσμο που θερμαίνεται είναι να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αποτροπή της υπερβολικής θέρμανσής του. Ο Climate Resilient Cities Index της Savills έρχεται να υπογραμμίσει ορισμένα από τα μέτρα που λαμβάνουν οι μεγάλες πόλεις για να μετριάσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Λαμβάνει υπόψη την άνοδο της θερμοκρασίας και της στάθμης της θάλασσας, τις υπερβολικές βροχοπτώσεις, την ξηρασία και ακραία γεγονότα που σχετίζονται με το κλίμα, όπως οι τυφώνες, και επικεντρώνεται στις αντιδράσεις των μεγάλων πόλεων σε όλο τον κόσμο. Είναι γνωστό οτι η λήψη αυστηρών μέτρων από τις πόλεις για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής δεν είναι πάντοτε εύκολη. Όπως διαπιστώνουμε καθημερινά, ο περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη διατηρώντας ταυτόχρονα τις ανέσεις μας είναι ένα πρόβλημα για ικανούς λύτες. Σε αυτή την προσπάθεια, οι κυβερνήσεις είναι πάντα αυτές που καλούνται να δώσουν το παράδειγμα, όχι μόνο μέσω νομοθετικών πρωτοβουλιών και χρηματοδοτικών προγραμμάτων, αλλά και επενδύοντας στη μετασκευή των ακινήτων του ίδιου του δημοσίου. Φυσικά, αυτά τα μέτρα είναι μόνο η αρχή. Τι περισσότερο πρέπει λοιπόν να κάνουν οι πόλεις για να μειώσουν τις εκπομπές άνθρακα; Αυτό εξαρτάται από την από τη θέση που βρίσκονται τώρα. Χαρακτηριστικά, οι βιομηχανικές πόλεις είναι πιο ρυπογόνες από αυτές με οικονομίες που βασίζονται στις υπηρεσίες. Οι παλαιότερες πόλεις έχουν ρυπογόνες υποδομές, και οι πιο πυκνοκατοικημένες πόλεις απλώς παράγουν περισσότερο άνθρακα. Πολλές από τις πόλεις του Index της Savills επιδιώκουν τη μείωση του λειτουργικού άνθρακα, μέσω σχετικών νομοθετικών πρωτοβουλιών. Σημαντικές μειώσεις στις εκπομπές άνθρακα μπορούν να γίνουν και με πιο βιώσιμο αστικό σχεδιασμό, που περιλαμβάνει την ιεράρχηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για θέρμανση και φωτισμό και την ενθάρρυνση της στροφής προς τις δημόσιες συγκοινωνίες. Πολλές πόλεις επεκτείνουν τις σιδηροδρομικές τους υπηρεσίες και αποθαρρύνουν τη χρήση αυτοκινήτων μέσω κυρώσεων που σχετίζονται με τις εκπομπές. Τελευταία εφαρμόζεται και η τιμολόγηση του άνθρακα, ρύθμιση, που σχετίζεται άμεσα με τον κόσμο των ακινήτων, η οποία προσφέρει οικονομικά κίνητρα στους χρήστες των κτιρίων για να μειώσουν τις εκπομπές άνθρακα. Η Σιγκαπούρη πρωτοστατεί σε αυτόν τον τομέα, εισάγοντας το πρώτο σύστημα τιμολόγησης άνθρακα στη Νοτιοανατολική Ασία ήδη από το 2019. Η Νότια Αφρική εισήγαγε επίσης φόρο άνθρακα το 2019, ενώ η ΕΕ διατηρεί την ηγετική της θέση, μέσω της εφαρμογής της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει». Η τιμολόγηση του άνθρακα θα μπορούσε να επηρεάσει σημαντικά τις αγορές κατοικιών και εμπορικών ακινήτων. Η πανδημία έχει ήδη επιταχύνει τη στροφή προς την ποιότητα, με τα κτίρια κατηγορίας Α να επιτυγχάνουν υψηλότερη τιμή ενοικίων και ακίνητα χαμηλότερης βαθμίδας να αντιμετωπίζουν μειωμένη ζήτηση. Οι ανταμοιβές για τη βιωσιμότητα (ή οι κυρώσεις για την απουσία της) μπορεί να επιταχύνουν αυτήν την τάση και να ωθήσουν ιδιοκτήτες και κατοίκους προς πιο πράσινες ιδιοκτησίες. Στη Μαδρίτη, το «Πράσινο Γραφείο» είναι ένα εργαλείο για την προώθηση της βιωσιμότητας στο απόθεμα κτιρίων κατοικιών και για την κατεύθυνση των πολιτών προς τις πηγές δημόσιας χρηματοδότησης για έργα ανακαίνισης. Το Retrofit Accelerator της Νέας Υόρκης παρέχει δωρεάν και εξατομικευμένες συμβουλές σε ιδιοκτήτες κτιρίων που αναζητούν ενεργειακά αποδοτικές λύσεις. Οι εν λόγω πρακτικές εφιστούν την προσοχή στο γεγονός ότι, όσον αφορά στη μείωση του άνθρακα, οι αρχές μιας πόλης δεν μπορούν να κάνουν τα πάντα μόνες τους. Ένας συνδυασμός κυρώσεων, ανταμοιβών και πόρων – που ενθαρρύνεται από τις βελτιώσεις των υποδομών – μπορεί να πείσει πολύ πιο αποτελεσματικά ιδιώτες και επιχειρήσεις να κάνουν τη διαφορά στα σπίτια και τα γραφεία τους. Πηγή: Savills View full είδηση

Τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής κατά τα τελευταία σαράντα χρόνια μπορούν να δουν σε ένα timelapse οι χρήστες του Google Earth και ενώ ο κολοσσός του διαδικτύου εγκαινίασε τη νέα του υπηρεσία. Συγκεκριμένα, η Google διέθεσε στο κοινό τη νέα υπηρεσία Timelapse του Google Earth που επιτρέπει τους χρήστες να «γυρίσουν πίσω το χρόνο» και να παρακολουθήσουν τις αλλαγές που έχουν καταγραφεί στο πλανήτη μας σε βάθος 37 ετών. Κάθε χρήστης της νέας αυτής υπηρεσίας θα έχει τη δυνατότητα αποθήκευσης βίντεο και εικόνων από το Timelapse για δική του χρήση. «Τα τελευταία 15 χρόνια, δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν στραφεί στο Google Earth για να απολαύσουν συναρπαστικές όψεις του πλανήτη μας από αμέτρητες διαφορετικές γωνίες», αναφέρει η Ρεμπέκα Μουρ, διευθύντρια των Google Earth και Earth Engine & Outreach συμπληρώνοντας πως από το 2017 οι χρήστες μπορούν να δουν τον πλανήτη μας και μέσα από μια εντελώς νέα διάσταση - τον χρόνο. «Με τη λειτουργία Timelapse, έχουν ενσωματωθεί στο Google Earth 24 εκατομμύρια δορυφορικές φωτογραφίες των τελευταίων 37 ετών, δημιουργώντας μια διαδραστική εμπειρία τεσσάρων διαστάσεων. Πλέον, ο καθένας μπορεί να παρακολουθεί το χρόνο να εξελίσσεται παντού στον κόσμο, με έναν τρόπο που συνοψίζει σχεδόν τέσσερις δεκαετίες πλανητικών αλλαγών», ανέφερε η Ρεμπέκα Μουρ. «Ο πλανήτης μας αντιμετώπισε ραγδαίες περιβαλλοντικές αλλαγές τον τελευταίο μισό αιώνα – περισσότερες από κάθε άλλη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας. Πολλοί από εμάς βιώσαμε αυτές τις αλλαγές στις κοινότητες μας – προσωπικά, ήμουν μεταξύ των χιλιάδων κατοίκων της Καλιφόρνια που εγκατέλειψαν πέρσι τα σπίτια τους εξαιτίας των πυρκαγιών. Άλλοι αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ως κάτι αόριστο και μακρινό, όπως το λιώσιμο των πάγων και η συρρίκνωση των παγετώνων», συμπλήρωσε. «Με το Timelapse στο Google Earth, έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα του μεταβαλλόμενου πλανήτη μας στις άκρες των χεριών μας – μια εικόνα που δείχνει όχι μόνο τα προβλήματα, αλλά και τις λύσεις, καθώς και την μαγευτική ομορφιά των φυσικών φαινομένων σε βάθος δεκαετιών», υπογράμμισε χαρακτηριστικά. Προκειμένου να εξερευνήσετε την εφαρμογή Timelapse στο Google Earth, επισκεφθείτε αυτόν τον σύνδεσμο. Χρησιμοποιώντας τη μπάρα αναζήτησης, μπορείτε να «γυρίσετε τον χρόνο πίσω», σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη θέλετε. View full είδηση

Καθοριστικός παράγοντας για την κλιματική κρίση, οι συνέπειες της οποίας γίνονται με τον καιρό όλο και περισσότερο αισθητές σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας είναι οι περίφημες εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου. Με απλά λόγια, όλα τα αέρια συστατικά της ατμόσφαιρας που συμβάλλουν στην άνοδο της μέσης θερμοκρασίας, ή όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται “φαινόμενο του θερμοκηπίου”, αναφέρονται συνολικά με τον όρο ως «αέρια του θερμοκηπίου». Καθώς, απορροφούν την μεγάλου μήκους κύματος γήινη ακτινοβολία και επανεκπέμπουν θερμική ακτινοβολία, συμβάλουν στο να θερμαίνουν την επιφάνεια της Γης. Ορισμένα αέρια, όπως το όζον έχουν ημιδιαφάνεια και στην ηλιακή ακτινοβολία, με αποτέλεσμα να απορροφούν ένα μέρος της, συμβάλλοντας ως ένα βαθμό και στην ψύξη της γήινης επιφάνειας. Εκτός των υδρατμών, τα κυριότερα αέρια που συμμετέχουν στην αύξηση της θερμοκρασίας είναι το διοξείδιο του άνθρακα, το μεθάνιο, τα οξείδια του αζώτου, οι χλωροφθοράνθρακες και όζον. Που βρίσκεται όμως η Ελλάδα σε επίπεδο εκπομπών αεριών θερμοκηπίου; Στην Ελλάδα, μετά την ανοδική τάση των εκπομπών αερίων την περίοδο 1990-2007 λόγω της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου και της σημαντικής επέκτασης του τομέα των υπηρεσιών, η τάση ήταν φθίνουσα την περίοδο 2008-2018.41 Η εξέλιξη αυτή, αναφέρει έκθεση της ΤτΕ, οφείλεται κυρίως στην οικονομική ύφεση, αλλά και στον αντίκτυπο των δράσεων μετριασμού (αύξηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και της ενεργειακής αποτελεσματικότητας και βελτίωση των μέσων μαζικής μεταφοράς). Το 2018 η Ελλάδα μείωσε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 3,5% έναντι του 2017. Η εξέλιξη αυτή προήλθε κυρίως από τις δραστηριότητες που έχουν σχέση με την ενέργεια. Οι εκπομπές αερίων από το συγκεκριμένο κλάδο το 2018 αποτελούσαν το 73% των συνολικών ρύπων (1990: 74,6%) και ήταν μειωμένες κατά 12,6% έναντι του 1990. Δεύτερη σε σπουδαιότητα πηγή αερίων του θερμοκηπίου είναι οι βιομηχανικές διεργασίες, με μερίδιο 13,4%. Ακολουθεί με μερίδιο 8,4% η γεωργία, η οποία κατέγραψε σημαντική μείωση των εκπομπών (-23,3% το 2018 έναντι του 1990), κυρίως χάρη στις μειωμένες εκπομπές υποξειδίου του αζώτου (N2O) από τις γεωργικές εκτάσεις, λόγω της μείωσης της χρήσης συνθετικών λιπασμάτων αζώτου και του ζωικού πληθυσμού. Η πιο περιορισμένη χρήση συνθετικών λιπασμάτων αζώτου αποδίδεται στην αύξηση της βιολογικής γεωργίας, στην υψηλή τιμή των λιπασμάτων και στην επίδραση των πρωτοβουλιών για την προώθηση ορθών πρακτικών στη χρήση λιπασμάτων. Τέλος, τα απόβλητα είχαν μερίδιο 5,1% στις εκπομπές αερίων το 2018 και οι συναφείς εκπομπές ήταν κατά 2,4% χαμηλότερες έναντι του 1990, κυρίως λόγω της αύξησης της ανακύκλωσης. Όσον αφορά την ποσοστιαία κατανομή των αερίων του θερμοκηπίου, το 2018 το διοξείδιο του άνθρακα αποτελούσε το 77,9% των συνολικών εκπομπών, μειωμένο κατά 13,9% έναντι του 1990, κυρίως ως αποτέλεσμα της εισαγωγής του φυσικού αερίου και των ΑΠΕ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η υψηλή διαθεσιμότητα υδροηλεκτρικής ενέργειας είχε σημαντική συμβολή στην πτωτική τάση των εκπομπών. Ακολουθεί το μεθάνιο με μερίδιο 10,9%, του οποίου οι εκπομπές έναντι του 1990 μειώθηκαν κατά 8,6%. View full είδηση

Η Ελλάδα έχει θέσει την πράσινη μετάβαση στο επίκεντρο του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» και στο προσεχές διάστημα θα παρουσιάσει και τον πρώτο εθνικό κλιματικό νόμο, επεσήμανε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας μιλώντας στο Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή στο Λουξεμβούργο. Όπως υπογράμμισε ο υπουργός, η Ελλάδα υποστηρίζει έμπρακτα τον νέο στόχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μείωση κατά τουλάχιστον 55% των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου, ενώ υπενθύμισε ότι έχει ήδη θέσει στο ισχύον Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα τον στόχο μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 56% έως το 2030 σε σχέση με το 2005. Στα κύρια θέματα της ατζέντας της Συνόδου περιλαμβάνονταν η αναθεώρηση του Κανονισμού για τα Διευρωπαϊκά Δίκτυα στον τομέα της ενέργειας, η ευρωπαϊκή στρατηγική για το υδρογόνο, ο νέος στόχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μείωση κατά τουλάχιστον 55% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2030, καθώς και η αποδοχή του σχεδίου συμπερασμάτων του Συμβουλίου σχετικά με το «Κύμα Ανακαινίσεων». Αναφορικά με την τροποποίηση του Κανονισμού 347/2013 για τα Διευρωπαϊκά Δίκτυα στον τομέα της ενέργειας η οποία κατέληξε σε συμφωνία των κρατών μελών επί της πρότασης γενικής προσέγγισης της Πορτογαλικής Προεδρίας, ο κ. Σκρέκας σημείωσε πως η πρόταση κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορετικές ανάγκες και τα σημεία εκκίνησης των κρατών – μελών, ώστε να μη μείνει κανείς πίσω στην επίτευξη του στόχου μιας κλιματικά ουδέτερης Ευρώπης έως το 2050. «Είναι θετικό ότι περιλαμβάνεται η αναπροσαρμογή του δικτύου για την ανάμειξή του με φυσικό αέριο και υδρογόνο, για μια αυστηρά προσδιορισμένη μεταβατική περίοδο», ανέφερε ο υπουργός, ενώ τόνισε την ανάγκη να υπάρξουν προβλέψεις για την ένταξη σχετικών έργων στον Κατάλογο PCI. Επιπρόσθετα, ο κ. Σκρέκας υποστήριξε την αναγκαιότητα συμπερίληψης των Έργων Αμοιβαίου Ενδιαφέροντος (PMI) με τρίτες χώρες και σημείωσε, επίσης, πως η τροποποίηση του κανονισμού θα δώσει τη δυνατότητα στην Κύπρο και τη Μάλτα να ολοκληρώσουν τα απαραίτητα έργα ώστε να συνδεθούν με το διευρωπαϊκό δίκτυο, ενώ τα εν λόγω έργα θα απολαμβάνουν όλα τα σχετικά δικαιώματα εκ του Κανονισμού, δίνοντας παράλληλα τη δυνατότητα για πρόσβαση στο μέλλον σε νέες αγορές ενέργειας, όπως το υδρογόνο. Αναφορικά με την ευρωπαϊκή στρατηγική για το υδρογόνο, ο υπουργός σημείωσε πως «η ανάπτυξη ενός δυναμικού πλαισίου για τη μελλοντική αγορά υδρογόνου, σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο» και υποστήριξε πως «είναι σημαντικό να αποφευχθεί η υπερβολική ρύθμιση της αγοράς». Ο κ. Σκρέκας ανέφερε ότι «ένα ρεαλιστικό ρυθμιστικό πλαίσιο θα πρέπει να αναγνωρίζει έναν σημαντικό βαθμό ευελιξίας στα κράτη – μέλη, προσφέροντας παράλληλα επιπρόσθετα κίνητρα για την ανάπτυξη τεχνολογικών καινοτομιών με στόχο την ανάπτυξη εφοδιαστικών αλυσίδων μεγάλης προστιθέμενη αξίας». Ο κ. Σκρέκας εκτίμησε πως η αναπροσαρμογή των δικτύων θα είναι αναπόφευκτα η βασική επιλογή κατά την πρώτη δεκαετία της ευρωπαϊκής οικονομίας του υδρογόνου, ιδίως για τις χώρες που βρίσκονται σε διαδικασία σταδιακής απολιγνιτοποίησης της ηλεκτροπαραγωγής τους, όπως η Ελλάδα. Στο πλαίσιο αυτό, ο Υπουργός επισήμανε ότι «το ρυθμιστικό πλαίσιο που θα αναπτυχθεί έχει πολλά να δανειστεί από το υφιστάμενο ρυθμιστικό πλαίσιο της αγοράς φυσικού αερίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Οι Υπουργοί Ενέργειας αναγνώρισαν τον σημαντικό ρόλο της ενεργειακής αναβάθμισης των κτιρίων στην επίτευξη του στόχου μείωσης εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου. Στο πλαίσιο των εργασιών της Συνόδου, οι Υπουργοί υιοθέτησαν το σχέδιο Συμπερασμάτων του Συμβουλίου για το «Κύμα Ανακαινίσεων», υπογραμμίζοντας τα πολλαπλασιαστικά οφέλη που θα έχει τόσο σε περιβαλλοντικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο για την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας. Τέλος, οι Υπουργοί Ενέργειας ενημερώθηκαν για τις πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα των εξωτερικών ενεργειακών σχέσεων της Ένωσης καθώς και για το πρόγραμμα εργασιών της Σλοβενικής Προεδρίας. View full είδηση

Οι φετινοί παρατεταμένοι καύσωνες, οι καταστροφικές πυρκαγιές, οι ισχυρές βροχοπτώσεις και η πιο συχνή εμφάνιση έντονων καιρικών φαινομένων έδειξαν πως η κλιματική αλλαγή δεν είναι ένα σενάριο του μέλλοντος, αλλά μια πραγματικότητα που υποχρεώνει σε επιλογές εδώ και τώρα. Παρ’ όλα αυτά, η διεθνής σύνοδος του ΟΗΕ για το κλίμα αύριο στη Γλασκώβη, COP26, δεν ξεκινάει με τις πιο ευοίωνες προοπτικές. Εξι χρόνια μετά τη Συμφωνία του Παρισιού οι δεσμεύσεις σχεδόν όλων των κρατών αποδεικνύονται ανεπαρκείς. Η Ελλάδα πέρασε δύο φάσεις όσον αφορά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (ΑτΘ). Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 μέχρι το 2007 παρουσιάστηκε μια σημαντική αύξηση των ΑτΘ, ενώ από τότε καταγράφεται σταθερή μείωση. Από τους 101.181,55 εκατ. τόνους ισοδύναμου CO2 το 1990, οι εκπομπές κορυφώνονται το 2007 στους 133.685,61 εκατ. τόνους, για να ξεκινήσει μετά μια έντονα καθοδική πορεία. Το 2019 η Ελλάδα είχε περιορίσει τις εκπομπές της σε σχέση με το 1990 κατά 18,8%, έναντι 24% σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η μείωση των εκπομπών για πολλά χρόνια ακολούθησε τον ρυθμό μείωσης του ΑΕΠ λόγω οικονομικής κρίσης, δηλαδή τη συρρίκνωση της παραγωγής αλλά και την οδυνηρή περικοπή κοινωνικών δραστηριοτήτων, όπως για παράδειγμα τον περιορισμό της θέρμανσης (ενεργειακή φτώχεια), των μετακινήσεων κ.λπ. Οπως σημειώνει έκθεση του ΣΕΒ, την περίοδο 2008-2018 οι εκπομπές ΑτΘ μειώθηκαν στην Ελλάδα κατά 25,4%, με τη μείωση του ΑΕΠ την ίδια περίοδο να είναι 24,6%. Αυτό αποτυπώνεται εξάλλου και σε έναν άλλο δείκτη, που αφορά την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα ανά ευρώ Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας. Σύμφωνα με στοιχεία της Εurostat για το 2019, η Ελλάδα είναι στην 6η χειρότερη θέση της Ε.Ε., πίσω από Βουλγαρία, Πολωνία, Εσθονία, Τσεχία, Σλοβακία, καθώς για κάθε ευρώ στην Ελλάδα εκπέμπονται περίπου 340 γραμμάρια CO2, έναντι 270 που είναι ο μέσος όρος στην Ε.Ε. Η βασική αιτία γι’ αυτό βρίσκεται στην παραγωγή ενέργειας στην Ελλάδα, η οποία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ορυκτά καύσιμα (κυρίως φυσικό αέριο και λιγότερο λιγνίτη). Το 2019 η Ελλάδα είχε περιορίσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με το 1990 κατά 18,8%, έναντι 24% σε επίπεδο Ε.Ε. «Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα φάση, καθώς η Ευρωπαϊκή Ενωση έθεσε ακόμα πιο φιλόδοξο στόχο για το 2030, δηλαδή να μειώσει τις εκπομπές κατά 55% σε σχέση με το 1990, έναντι 40% προηγουμένως. Αυτό θα φέρει ένα κύμα αναθεώρησης όλων των εθνικών σχεδίων για την ενέργεια και το κλίμα (ΕΣΕΚ), μαζί και του ελληνικού. Ταυτόχρονα παραμένει ο στόχος για μηδενικές εκπομπές μέχρι το 2050», λέει στην «Κ» ο Σεβαστιανός Μοιρασγεντής, ερευνητής στο Εθνικό Αστεροσκοπείο και στην εμβληματική δράση για το κλίμα Climpact. «Το ζητούμενο είναι να υπάρχει ένα σχέδιο που να “πιάνει” τους στόχους του 2030, διαμορφώνοντας τους όρους επίτευξης των ακόμα πιο δύσκολων του 2050», σχολιάζει ο κ. Μοιρασγεντής. Σύμφωνα με τον ερευνητή του Αστεροσκοπείου, οι στόχοι που ήδη θέτει το ελληνικό ΕΣΕΚ για το 2030 είναι φιλόδοξοι, υπάρχουν όμως ερωτήματα για τον συνδυασμό με τους πολύ πιο απαιτητικούς στόχους του 2050. «Υπάρχουν πολύ υψηλοί στόχοι για την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, κάτι που είναι προφανώς αναγκαίο, παραμένουν όμως ανοικτά ζητήματα για τις δυνατότητες του δικτύου, ελλείψεις όσον αφορά την αποθήκευση της ενέργειας κ.λπ. Μια πιο ομαλή πορεία απολιγνιτοποίησης θα έδινε πιο σταθερό βηματισμό. Σήμερα δημιουργούνται κενά που καλύπτονται από ιδιωτικές επενδύσεις για νέες μονάδες φυσικού αερίου. Θα κλείσουν αυτές όταν πρέπει να περάσουμε στην πλήρη απανθρακοποίηση;», σημειώνει ο κ. Μοιρασγεντής. Οσον αφορά τις ΑΠΕ, ο ερευνητής του Αστεροσκοπείου υπογραμμίζει την ανάγκη να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών μέσω δημοτικών επιχειρήσεων, ενεργειακών κοινοτήτων και την ανάπτυξη ουσιαστικού διαλόγου. Οι κατοικίες Κρίσιμος τομέας είναι αυτός της κατοικίας. «Οταν το 2050 πρέπει να πάμε σε μηδενικές εκπομπές, αυτό σημαίνει πως οι κατοικίες πρέπει να έχουν σχεδόν μηδενική ενεργειακή κατανάλωση, δηλαδή με βάση τις κατηγορίες των ενεργειακών πιστοποιητικών να είναι από την κατηγορία Β+ και πάνω», εξηγεί ο κ. Μοιρασγεντής. Σήμερα όμως για να μπει ένα ακίνητο στο Εξοικονομώ πρέπει να ανέβει τρεις κατηγορίες στην ενεργειακή κλίμακα. Εάν είναι όμως στις χαμηλές κατηγορίες Ζ+Η, που είναι το 45% των κατοικιών, θα φτάσει στο επίπεδο Γ+Δ αντίστοιχα, κάτι που δεν είναι αρκετό για το 2050. Οπως δηλώνει ο ίδιος, «σήμερα είναι αναγκαίο να ξεκινήσουν ριζικές ενεργειακές ανακαινίσεις. Αυτό απαιτεί την εκπόνηση ενός δημόσιου προγράμματος μαζικής παρέμβασης, βιομηχανικού τύπου, σε ολόκληρα τετράγωνα, που με τα ίδια χρήματα μπορούμε να έχουμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Υπάρχουν στη Γαλλία αντίστοιχες επιτυχημένες πρακτικές. Επίσης πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των κατοικιών που αναβαθμίζονται κάθε έτος. Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να υπάρχει για τα φτωχά νοικοκυριά, που δεν μπορούν να δώσουν τη συνεισφορά τους, παρότι είναι αυτά που διαμένουν σε σπίτια με επιτακτική ανάγκη ενεργειακής θωράκισης». View full είδηση

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Guardian, η Αθήνα είναι η μόνη πρωτεύουσα της Ευρώπης που θεωρείται πιο πιθανό να χτυπηθεί πιο σφοδρά από τις συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη - Η Ελλάδα κατέγραψε μέσα στον Αύγουστο θερμοκρασία ρεκόρ, 47,1 βαθμούς Κελσίου. Αντιμέτωπη με παρατεταμένα κύματα καύσωνα, η Ελλάδα σχεδιάζει να ακολουθήσει την πρακτική ονοματοδοσίας ακραίων φαινομένων ζέστης, στη λογική που το πράττει και για την κακοκαιρία. Μιλώντας στον βρετανικό Observer, ο διευθυντής ερευνών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Κώστας Λαγουβάρδος, αφού επεσήμανε πως το κύμα ακραίου καύσωνα του φετινού καλοκαιριού, υποεκτιμήθηκε, είπε: «Αυτό το πολύ ζεστό καλοκαίρι μας έδωσε μια γεύση του μελλοντικού κλίματος σε 20 ή 30 χρόνια, όταν είναι πολύ πιθανό να βιώνουμε παρατεταμένες περιόδους εξαιρετικά υψηλών θερμοκρασιών». Τα δύο μεγάλα κύματα καύσωνα στην Ελλάδα Σε δημοσίευμα του Guardian για το θέμα σημειώνεται πως η Ελλάδα βίωσε δύο μεγάλα κύματα ακραίου καύσωνα από τον περασμένο Ιούνιο, με χαρακτηριστικό τη διάρκεια και την ένταση, αφού το δεύτερο κύμα κράτησε σχεδόν τρεις εβδομάδες. Αυτή η εικόνα του φετινού καλοκαιριού, οδηγεί τους ειδικούς στο συμπέρασμα πως η κατηγοριοποίηση και η ονοματοδοσία των περιόδων καύσωνα θα βοηθήσει αρχές και πολίτες να προετοιμάζονται αποτελεσματικότερα. «Πιστεύουμε πως οι πολίτες θα είναι προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν ένα επικείμενο καιρικό φαινόμενο, όταν αυτό έχει ένα όνομα» υποστηρίζει ο Λαγουβάρδος και συμπληρώνει: «Θα είναι πιο συνειδητοποιημένοι για πιθανά προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει στις ζωές και τις περιουσίες τους. Οι καύσωνες προκαλούν πολλούς θανάτους. Δεν κάνουν θόρυβο και μπορεί να μην είναι ορατοί, αλλά είναι σιωπηλοί δολοφόνοι». Η Αθήνα κινδυνεύει από την υπερθέρμανση του πλανήτη Σύμφωνα με τον Guardian η Αθήνα είναι η μόνη πρωτεύουσα της Ευρώπης που θεωρείται πιο πιθανό να χτυπηθεί πιο σφοδρά από τις συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η Ελλάδα κατέγραψε μέσα στον Αύγουστο θερμοκρασία ρεκόρ, 47,1 βαθμούς Κελσίου. Το βρετανικό δημοσίευμα περιγράφει την πρωτοβουλία του Αστεροσκοπείου εδώ και τέσσερα χρόνια να κατηγοριοποιήσει τις χειμερινές καταιγίδες και άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα, δίνοντάς τους ονόματα, κάθε φορά που τίθετο ζήτημα απειλής κατά της ζωής και της περιουσίας των πολιτών. Ο Κώστας Λαγουβάρδος, ο οποίος έχει εκπαιδευτεί στη Γαλλία, όπως σημειώνει το δημοσίευμα, τονίζει ωστόσο πως η ονοματοδοσία των κυμάτων καύσωνα ίσως αποδειχθεί πιο δύσκολη, καθώς μια τέτοια κατηγοριοποίηση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη πέραν της θερμοκρασίας και την πληθυσμιακή πυκνότητα κάθε περιοχής. Πότε θα λαμβάνει όνομα ένας καύσωνας Σε γενικές γραμμές όμως, ένας καύσωνας είναι πιο εύκολο να προβλεφθεί, σε σύγκριση με τις καταιγίδες, τόσο αναφορικά με την έντασή του, όσο όμως και σχετικά με τη διάρκειά του. Αν οι θερμοκρασίες πάνω από 40 βαθμούς επιμένουν για διάστημα μεγαλύτερο της μιας εβδομάδας, τότε οι επιστήμονες πιστεύουν πως το φαινόμενο θα πρέπει να λαμβάνει ένα όνομα, συνήθως βγαλμένο από την ελληνική αρχαιότητα και την μυθολογία. Όπως συμβαίνει δηλαδή μέχρι σήμερα με τις κακοκαιρίες. Η πρώτη Επικεφαλής Αντιμετώπισης Αστικής Υπερθέρμανσης στην Ευρώπη Ο Guardian αναφέρεται όμως και στην πρώτη Επικεφαλής Αντιμετώπισης Αστικής Υπερθέρμανσης, την πρώτη στην Ευρώπη, η οποία έχει ήδη αναλάβει καθήκοντα στην Ελλάδα. Η Ελένη Μυρηβήλη, ακαδημαϊκός και πρώην αντιδήμαρχος Αθηνών, θεωρεί την πρωτοβουλία αυτή ως καταλύτη στη διαχείριση των υψηλών θερμοκρασιών. View full είδηση

Η Ευρώπη και ακόμη περισσότερο η Μεσόγειος οδεύουν προς ένα μέλλον με αυξανόμενες σοβαρές έως ακραίες ξηρασίες τα καλοκαίρια. Ολοένα περισσότερες ξηρασίες τα καλοκαίρια θα χαρακτηρίζονται ακραίες και, παράλληλα, ολοένα συχνότερα αυτές θα ακολουθούνται από πιο υγρούς χειμώνες με λιγότερη ξηρασία. Αυτό είναι το μάλλον δυσοίωνο συμπέρασμα μιας νέας διεθνούς επιστημονικής έρευνας, σύμφωνα με την οποία, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που τείνει να λάβει πια χαρακτηριστικά κρίσης, θα γίνονται όλο και συχνότερες οι περίοδοι ανομβρίας, ξηρασίας και άλλων ακραίων φαινομένων έως το τέλος του 21ου αιώνα. Οι ερευνητές από τη Γερμανία και τον Καναδά, με επικεφαλής τη Μαγκνταλένα Μιτελμάγιερ του Πανεπιστημίου Λούντβιχ-Μαξιμίλιανς του Μονάχου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα περιβάλλοντος «Frontiers in Water», βρήκαν μια «σαφή τάση για ολοένα και περισσότερες, μεγαλύτερης διάρκειας και πιο έντονες θερινές ξηρασίες, αυξάνοντας το έλλειμμα βροχοπτώσεων έως το τέλος του αιώνα». Σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς, οι ξηρασίες αποτελούν τον πιο σοβαρό κίνδυνο για τη γεωργία και την κτηνοτροφία σε όλο τον κόσμο, επηρεάζοντας κάθε χρόνο περίπου 55 εκατομμύρια ανθρώπους. Οι επιπτώσεις των ξηρασιών είναι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές. Η μελέτη εκτιμά ότι μακροπρόθεσμα (μετά το 2080) η Ευρώπη - και αυτό δεν αφορά μόνο τη Νότια -θα δει μια αύξηση στη συχνότητα και στην ένταση των ξηρασιών, με αντίστοιχη μείωση στις ξηρασίες του χειμώνα. Όσο περνάνε τα χρόνια, θα μεγαλώνει η «ψαλίδα» ανάμεσα στις θερινές και στις χειμερινές ξηρασίες, με τις πρώτες να αυξάνουν και τις δεύτερες να μειώνονται. Περιοχές που θα γνωρίσουν μεγαλύτερες ξηρασίες, ιδίως τα καλοκαίρια (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, π.χ. για τον κίνδυνο δασικών πυρκαγιών), θα είναι η Μεσογειακή Ευρώπη, αλλά επίσης και άλλα μέρη όπως η Ιβηρική Χερσόνησος, οι Άλπεις και η Ανατολική Ευρώπη. Ειδικότερα στη Νότια Ευρώπη και στη Μεσόγειο εκτιμάται ότι έως το τέλος του τρέχοντος αιώνα οι καλοκαιρινοί μήνες με ακραία ξηρασία μπορεί να φθάσουν το 80%, με αύξηση πάνω από 50% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα ξηρασίας, ενώ στην Ιβηρική Χερσόνησο ίσως και το 96%. Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση εδώ Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ View full είδηση

Τσιμέντο, ένα υλικό που απαντάται σε πληθώρα στα αστικά κέντρα - και όχι μόνο - καθώς κυριαρχεί στην κατασκευή κτιρίων και υποδομών, που απαρτίζουν το δομημένο περιβάλλον. Το τσιμέντο αποτελεί το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο τεχνητό υλικό στον πλανήτη, ενώ είναι ο δεύτερος περισσότερο χρησιμοποιημένος πόρος, μετά το νερό. Αποτελεί, επίσης, το λόγος ύπαρξης για μερικά από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια του κόσμου. Η Όπερα του Σίδνεϊ, ο ναός Lotus στο Δελχί, το Burj Khalifa στο Ντουμπάι, καθώς και το Pantheon της Ρώμη - με τον μεγαλύτερο μη υποστηριζόμενο τσιμεντένιο τρούλο στον κόσμο - όλα οφείλουν την κατασκευή τους στο εν λόγω υλικό. Όμως, εκτός από τη συμβολή του στο ανθρωπογενές περιβάλλον και στην πολιτισμική κληρονομιά, το τσιμέντο έχει και έναν σημαντικό αντίκτυπο: αποτελεί την πηγή για περίπου το 8% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2), σύμφωνα με το think tank Chatham House. Ενδεικτικά, το τσιμέντο συμβάλει στις εκπομπές CO2 περισσότερο από τα αεροπορικά καύσιμα (2,5%), ενώ δεν απέχει πολύ από τις παγκόσμιες γεωργικές επιχειρήσεις (12%). Αν μάλιστα ήταν χώρα, θα βρισκόταν στην 3η θέση παγκοσμίως, ακολουθώντας την Κίνα και τις ΗΠΑ. Για την ακρίβεια, η πρωτιά της Κίνας στις παγκόσμιες εκπομπές οφείλεται, εν μέρει, και στην εκτεταμένη οικοδομική της δραστηριότητα. Η ιδιαίτερη σύνδεση του υλικού με την κλιματική αλλαγή, είχε ως αποτέλεσμα οι ηγέτες της βιομηχανίας τσιμέντου να βρεθούν το 2018 στην Πολωνία, στη διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή - COP24 - για να συζητήσουν τους τρόπους με τους οποίους θα συνεισφέρουν στην ικανοποίηση των απαιτήσεων της Συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή. Για να γίνει αυτό, οι ετήσιες εκπομπές CO2 από τσιμέντο θα πρέπει να μειωθούν τουλάχιστον κατά 16% έως το 2030. Πως φαίνονται, λοιπόν, να εξελίσσονται τα πράγματα, σχεδόν τρία χρόνια αργότερα; Τρέχουσες εκτιμήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, υποδηλώνουν ότι 4,1 γιγατόνοι τσιμέντου παρήχθησαν παγκοσμίως το 2019. Η παραγωγή έφτασε τους 4,2 Gt το 2014 και έκτοτε παρέμεινε σχεδόν σταθερή στους 4,1 Gt. Ωστόσο, αν δεν γίνουν προσπάθειες για μείωση της ζήτησης, η ετήσια παραγωγή τσιμέντου αναμένεται να αυξηθεί – έστω και ελαφρώς - έως το 2030. Παγκόσμια Παραγωγή τσιμέντου 2010-2019 http://ered.gr/admin/uploads/global-cement-production-2010-2019.png IEA, Global cement production, 2010-2019, IEA, Paris, https://www.iea.org/data-and-statistics/charts/global-cement-production-2010-2019 Η ζήτηση για τσιμέντο στον κατασκευαστικό κλάδο είναι αυτή που προσδιορίζει την παραγωγή και είναι, προφανώς, καθοριστικός παράγοντας για την κατανάλωση ενέργειας στον υποτομέα τσιμέντου και για τις εκπομπές CO2. Επί της παρούσης, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός τσιμέντου, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 55% της παγκόσμιας παραγωγής, ακολουθούμενη από την Ινδία με 8%. Η παραγωγή στην Κίνα αναμένεται να μειωθεί μακροπρόθεσμα, αλλά, ως αντιστάθμισμα, αναμένονται αυξήσεις στην Ινδία και άλλες ασιατικές χώρες, καθώς και στην υποσαχάρια Αφρική, ως αποτέλεσμα της οικονομικής προόδου, της αστικοποίησης και της ανάπτυξης υποδομών σε αυτές τις χώρες. Σε κάθε περίπτωση το τσιμέντο αποτελεί ένα εξαιρετικά ανθεκτικό και εύχρηστο υλικό. Είναι φτηνό, μπορεί να παραχθεί σχεδόν οπουδήποτε και έχει όλα τα δομικά χαρακτηριστικά, που το καθιστούν ιδανικό για κτίρια και υποδομές. Με άλλα λόγια, παρότι υπάρχουν εναλλακτικές, η δόμηση χωρίς τσιμέντο αποτελεί μια πρόκληση. Επομένως, η μείωση των εκπομπών CO2 με την παράλληλη κάλυψη της παγκόσμιας ζήτησης για τσιμέντο δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Ορισμένες στρατηγικές επίτευξης αυτού του στόχου περιλαμβάνουν τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, τη μετάβαση σε καύσιμα χαμηλότερου άνθρακα, τη μείωση του λόγου κλίνκερ – του μεγαλύτερου ρυπαντή στο σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας - προς τσιμέντο, αλλά και την προώθηση καινοτομιών και νέας τεχνολογίας. Πράγματι, εναλλακτικές μορφές τσιμέντου έχουν κάνει δειλά την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικά η BioMason, μια νεοσύστατη επιχείρηση στη Βόρια Καρολίνα, χρησιμοποιεί βακτήρια, για να δημιουργήσει τούβλα από «βιο-τσιμέντο». Μια ιδέα εμπνευσμένη από τις θαλάσσιες δομές και, μετά από χρόνια έρευνας και ανάπτυξης, πλέον μπορεί να παράγει τούβλα μέσα σε 4 μόλις μέρες, σε θερμοκρασία δωματίου, χωρίς την ανάγκη για ορυκτά καύσιμα και ασβεστοποίηση, που αποτελούν τις κυριότερες πηγές CO2 της βιομηχανίας. Ωστόσο, η βιομηχανία κυριαρχείται από λίγους, μεγάλους παραγωγούς, απρόθυμους να πειραματιστούν ή να αλλάξουν επιχειρηματικά μοντέλα. Αλλά και αρχιτέκτονες, μηχανικοί, εργολάβοι και κατασκευαστικές εταιρείες παραμένουν επιφυλακτικοί όσον αφορά τη χρήση νέων δομικών υλικών. Και, φυσικά, σε μια τέτοια βιομηχανία κλίμακας, με τα ψηλά και μεγάλα κτίρια να κυριαρχούν στις σύγχρονες κατασκευαστικές τάσεις, αυξάνοντας τις ανάγκες στατικότητας, αντοχής και διάρκειας στο χρόνο, ο οικονομικός παράγοντας δεν είναι ο μόνος λόγος που κύριοι παίκτες του τομέα διστάζουν να ενσωματώσουν νέα υλικά στις κατασκευές τους. Εντούτοις, αν δεν υπάρξει η απαιτούμενη χρηματοδότηση για έρευνα και βελτίωση των υλικών και της τεχνολογίας, η επίτευξη του στόχου μείωσης των εκπομπών CO2 φαίνεται να ξεμακραίνει. Και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν διαρκώς. Μια άλλη λύση, λιγότερο καινοτόμα, αποτελεί και η μείωση της ζήτησης του ίδιου του προϊόντος, μέσα από ενέργειες όπως η βελτιστοποίηση της χρήσης τσιμέντου σε μίγματα σκυροδέματος, η αποτελεσματικότερη χρήση του σκυροδέματος, η ελαχιστοποίηση των αποβλήτων στην κατασκευή και η μεγιστοποίηση της διάρκειας ζωής των κτιρίων και των υποδομών. Η βελτιστοποίηση της απόδοσης των υλικών κερδίζει διαρκώς αυξανόμενη υποστήριξη, καθώς προσφέρει άμεση λύση, χωρίς σημαντικές αλλαγές στην παραγωγική διαδικασία ή υπέρογκες επενδύσεις. Επιπλέον, η υιοθέτηση τέτοιων στρατηγικών κατά τη χρήση τσιμέντου, θα συμβάλει στη μείωση της ζήτησης σε ολόκληρη την κατασκευαστική αλυσίδα, συμβάλλοντας αυτομάτως και στην μείωση των εκπομπών CO2. Κανείς δεν αναμένει την εξάλειψη του τσιμέντου από τον κατασκευαστικό τομέα στο προσεχές μέλλον. Και είναι πράγματι αυταπόδεικτο ότι οι ιδιότητες του υλικού δύσκολα μπορούν να αντικατασταθούν πλήρως. Ωστόσο, σε μια εποχή όπου η κλιματική αλλαγή αποτελεί κεντρική συζήτηση όλων και το κτιριακό απόθεμα βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής της ΕΕ, μέσα από κινήσεις όπως το European Green Deal, το Renovation Wave και το New European Bauhaus, η ανάγκη της βιομηχανίας παραγωγής τσιμέντου να κινητοποιηθεί είναι επιτακτική. View full είδηση

Δεν είναι, δυστυχώς, ένα σπάνιο καιρικό φαινόμενο για την Ελλάδα ο πολυήμερος καύσωνας της τελευταίας περιόδου. Οπως καταγράφει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών από το 1981 μέχρι σήμερα, συνολικά 10 καύσωνες με τα ίδια χαρακτηριστικά, δηλαδή τις υψηλές θερμοκρασίες και τη μεγάλη διάρκεια, έχουν χτυπήσει τη χώρα. Η δημοσιογραφική ομάδα του MIIR, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Δημοσιογραφίας Δεδομένων (EDJNET) επεξεργάστηκε κλιματικά δεδομένα του European Centre for Medium – Range Weather Forecasts, συγκρίνοντας τη μέση θερμοκρασία σε όλους τους δήμους της χώρας για τη δεκαετία του 1960 και για τη δεκαετία 2009 – 2018, που αποτυπώνουν με απτό τρόπο τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής. Τα αρχικά δεδομένα έχουν ληφθεί από την υπηρεσία Copernicus, που προσφέρεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και αναπτύσσεται από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προβλέψεων (ECMWF). Αποτελούνται από μια σύνθεση διαφόρων κλιματολογικών μεταβλητών και περιέχουν επίσης δεδομένα σχετικά με τη θερμοκρασία που μετράται στα 2 μέτρα από το επίπεδο του εδάφους. Πρόκειται για μια πολύ πλούσια βάση στοιχείων, καθώς αποτελείται από σχεδόν 97 δισεκατομμύρια σημεία δεδομένων: 1.142.761 χωρικά κύτταρα, το καθένα με 4 μετρήσεις θερμοκρασίας που καλύπτουν χρονικό διάστημα 58 ετών (από 01/01/1961 έως 31/12/2018). Το αποτέλεσμα, αν και μοιάζει γνωστό, δεν παύει να είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικό. Δείτε τον διαδραστικό χάρτη εδώ: https://miir.gr/el/poso-zestoteri-einai-kathe-periochi-tis-elladas-simera-se-schesi-me-ti-dekaetia-toy-60/ Στο 60% των ευρωπαϊκών δήμων, η μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί 1-2 βαθμούς Κελσίου τα τελευταία 50 χρόνια (διάμεσος 1,68°C αύξηση). Σε πάνω από 35.000 ευρωπαϊκούς δήμους (το 1/3 των δήμων της ηπείρου), η μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί πάνω από 2°C. Μόλις 73 γεωγραφικές ευρωπαϊκές περιφέρειες σε ένα σύνολο 102.445 καταγράφουν έστω μια μικρή μείωση της θερμοκρασίας την ίδια περίοδο. Στην Ελλάδα, από τις 20 πόλεις με τον μεγαλύτερο πληθυσμό, τη μεγαλύτερη αύξηση θερμοκρασίας έχουν κατά σειρά: Tα Χανιά (+2,26°C), η Λαμία (+1,94 °C), τα Τρίκαλα (+1,84 °C), η Αθήνα (+1,73°C), οι Σέρρες (+1,52 °C) και η Θεσσαλονίκη (+1,48 °C). Σε όλη τη χώρα, τις μεγαλύτερες αυξήσεις έχουν ο δήμος Τυμπακίου (+2,81°C) στον νομό Ηρακλείου, το παραθαλάσσιο χωριό Καμηλάρι στη νότια Κρήτη (+2,71 °C) και το χωριό Πιτσίδια (+2,71 °C), στον νομό Ηρακλείου και αυτό. Μπορεί μια αύξηση π.χ. της τάξης του 1,5 βαθμού, όπως συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη και στην Κατερίνη, να φαντάζει μικρή, όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για δραματική αλλαγή. Για παράδειγμα, κάτι τέτοιο έχει ως αποτέλεσμα 20 ημέρες με θερμοκρασία νύχτας άνω των 30 βαθμών, αντί για 5. Αν στα επόμενα χρόνια υπάρξει μια νέα αύξηση 1,5 βαθμού Κελσίου (ιδανικό σενάριο), αυτό θα συνεπάγεται τα εξής: Οι δασικές εκτάσεις που θα καίγονται ετησίως θα αυξηθούν κατά 41%, οι ακραίοι καύσωνες που κανονικά εμφανίζονται μία φορά στα είκοσι χρόνια, θα αυξηθούν κατά 173%, οι ραγδαίες βροχοπτώσεις θα αυξηθούν κατά 10%. Αν αυξηθεί η θερμοκρασία κατά 2 βαθμούς, τότε οι δασικές εκτάσεις που θα καίγονται ετησίως θα αυξηθούν κατά 62%, οι ακραίοι καύσωνες κατά 478% και οι ραγδαίες βροχοπτώσεις κατά 21%. Οι περιοχές της Μεσογείου και της Μ. Ανατολής θα έχουν μείωση κατά 9% στα αποθέματα νερού (στο σενάριο του 1,5 βαθμού αύξησης) και 17% στους 2 βαθμούς. «Τα τελευταία 40 χρόνια, ο αριθμός των καυσώνων έχει τουλάχιστον διπλασιαστεί ή τριπλασιαστεί. Ομως δεν είναι μόνο η θερμοκρασία. Εχουμε παράλληλα λιώσιμο των πάγων, άρα αύξηση του ύψους της θάλασσας, παρουσιάζεται αύξηση σε περιοχές που έχουμε μεγάλες χρονοσειρές στην εμφάνιση των κυκλώνων (π.χ. Ατλαντικός)», εξηγεί ο Νίκος Μιχαλόπουλος, διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Οπως υπογραμμίζει ο ίδιος, «στην Ελλάδα τα δεδομένα δείχνουν μία μείωση στις βροχοπτώσεις. Μία από τις περιοχές που θα πληγεί ιδιαίτερα θα είναι η Κρήτη. Το ανατολικό τμήμα της Ελλάδας θα έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις. Αυξημένη ξηρασία, αυξημένη πιθανότητα πυρκαγιών. Αυτά ήδη φαίνονται. Τις επόμενες δύο δεκαετίες, αν δεν λάβουμε μέτρα, υπάρχει κίνδυνος η θερμοκρασία να φτάσει έως και 3,5 βαθμούς πάνω, το οποίο θα είναι πραγματική καταστροφή. Ο,τι σήμερα είναι ημέρες καύσωνα, στο τέλος του αιώνα θα είναι οι πιο δροσερές μέρες». Πηγή δεδομένων: European Data Journalism Network Αναπαραγωγή σύμφωνα με τους κανόνες που διέπουν το CC BY 4.0 View full είδηση

Με Κοινή Απόφαση του Υφυπουργού Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος, του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων, του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών και του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δίνεται η περιβαλλοντική έγκριση του Περιφερειακού Σχεδίου Προσαρμογής στην Κλιματική Αλλαγή (ΠεΣΠΚΑ) Βορείου Αιγαίου -μετά από αξιολόγηση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων-η οποία και θέτει συγκεκριμένους όρους, περιορισμούς και κατευθύνσεις για την προσαρμογή της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου στην κλιματική αλλαγή. Πρόκειται για την πρώτη περιβαλλοντική έγκριση ΠεΣΚΑ που πραγματοποιείται από το ΥΠΕΝ και τα συναρμόδια υπουργεία και στο επόμενο διάστημα θα ακολουθήσουν οι περιβαλλοντικές εγκρίσεις και για τα υπόλοιπα Περιφερειακά Σχέδια Προσαρμογής στην Κλιματική Αλλαγή όλης της Επικράτειας. Η σημαντικότητα της περιβαλλοντικής έγκρισης του ΠεΣΚΑ Βορείου Αιγαίου, έγκειται στο ότι αναδεικνύονται οι δράσεις που πρέπει να εφαρμοστούν για να προσαρμοστεί η συγκεκριμένη Περιφέρεια στις επιπτώσεις που προκαλεί η κλιματική αλλαγή, λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένα από τα προτεινόμενα μέτρα, είναι σε εφαρμογή του Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών Νήσων Αιγαίου και του Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας, ενώ άλλα είναι ήδη ενταγμένα στο Τεχνικό Πρόγραμμα Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, είτε στο αντίστοιχο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα. Οι τομείς όπου προτείνονται μέτρα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή αφορούν: στην ορθή διαχείριση των υδάτων και των δασών, στη θωράκιση της βιοποικιλότητας και των υγροτόπων, στη μείωση των αναγκών των κτιρίων για ενέργεια και στην αύξηση της αντοχής τους σε ακραία κλιματικά φαινόμενα, στη διασφάλιση της ευστάθειας της ηλεκτροδότησης, στην προστασία των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς, στη διαχείριση κινδύνων πλημμύρας, κατολισθητικών και διαβρωτικών φαινομένων, στις μεταφορές, τον τουρισμό, τη γεωργία, στην αλιεία και τις υδατοκαλλιέργειες και φυσικά για στην ανθρώπινη υγεία. Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δήλωσε: Η περιβαλλοντική έγκριση του Περιφερειακού Σχεδίου Προσαρμογής στην Κλιματική Αλλαγή Βορείου Αιγαίου είναι η πρώτη και θα ακολουθήσουν οι αντίστοιχες και για τις υπόλοιπες 12 Περιφέρειες. Αποτελεί μέρος της εθνικής προσπάθειας να θωρακίσουμε τους πολίτες και το φυσικό και δομημένο περιβάλλον από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής /κρίσης που κλιμακώνονται». View full είδηση

Μια από τις προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι ως αντίμετρο στην κλιματική αλλαγή είναι η μαζική φύτευση νέων δέντρων. Την λύση αυτή χρησιμοποιούν πολλές μεγάλες εταιρείες που ρυπαίνουν το περιβάλλον ως ένα είδος αντιστάθμισης της ζημίας που προκαλούν αλλά μέχρι στιγμής αυτά τα προγράμματα δενδροφύτευσης έχουν αποτύχει για διαφόρους λόγους. Επιπλέον η μαζική δεντροφύτευση με στόχο να απορροφούν τα δέντρα τις μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι σύμφωνα με πολλούς επιστήμονες μια προβληματική λύση επειδή θα πρέπει να σταματήσουμε να εκπέμπουμε βλάβερά αέρια και όχι να τα ΄παράγουμε και μετά να ψάχνουμε τρόπους απορρόφησης τους. Επιπλέον εγείρονται και ζητήματα παράπλευρων οικολογικών επιπτώσεων από την μαζική δενδροφύτευση. Όμως μελέτη επιστημόνων του φημισμένου Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας Ζυρίχης (ETH) στηρίζει την πρόταση μαζικής δενδροφύτευσης. Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» αναφέρει ότι η μαζική δενδροφύτευση ειδικά στην ευρωπαϊκή ήπειρο θα προκαλέσει την αύξηση των βροχοπτώσεων οι οποίες θα βοηθήσουν στον περιορισμό των επιπέδων ξηρότητας που αναμένεται να κάνουν την εμφάνιση τους εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Η νέα μελέτη ερευνά τις επιπτώσεις που θα έχει η μετατροπή περιοχών αγροτικής καλλιέργειας σε μόνιμες δασικές εκτάσεις. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι αν υπάρξει 20% αύξηση των δασικών εκτάσεων στην Ευρώπη με ομοιόμορφο τρόπο τότε θα υπάρξει αύξηση των βροχοπτώσεων τόσο τον χειμώνα αλλά και το καλοκαίρι με τις καλοκαιρινές βροχές να πέφτουν στις παράκτιες και νοτιότερες περιοχές της ευρωπαϊκής ηπείρου. Αυτό σημαίνει ότι θα «ανακουφίζονται» από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής οι μεσογειακές περιοχές που είναι και αυτές που θεωρητικά θα δεχτούν την μεγαλύτερη πίεση της αύξησης της θερμοκρασίας και των ξηρών συνθηκών σε σχέση με άλλες περιοχές της Ευρώπης. View full είδηση