Μετάβαση στο περιεχόμενο
Ακολουθήστε τη νέα μας σελίδα στο Facebook! ×

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'κόσμος'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Product Groups

  • Τεστ 1

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Ένα video που παρουσιάζει τις μεγαλύτερες μεγαλουπόλεις του κόσμου όπως προβλέπεται να εξελιχθούν έως το 2050: View full είδηση
  2. Πόσα τετραγωνικά μέτρα θα μπορούσατε να αγοράσετε σε οποιαδήποτε πόλη του κόσμου αν είχατε στη διάθεσή σας ένα εκατομμύριο δολάρια; Στο ερώτημα αυτό απαντά η ετήσια έρευνα της εταιρείας Knight Frank, η οποία ανέλυσε στοιχεία για 20 μεγαλουπόλεις για το 2020. Οι πιο ακριβές πόλεις στην αγορά ακινήτων Το Μονακό και το Χονγκ Κονγκ παραμένουν οι πιο ακριβές πόλεις του κόσμου στην αγορά ακινήτων εδώ και μια δεκαετία. Ακολουθεί το Λονδίνο, το οποίο όμως παρουσιάζει σημαντική βελτίωση σε σχέση με πριν πέντε χρόνια. Το 2015 με 1 εκατ. δολάρια κάποιος μπορούσε να αγοράσει μόλις 22 τετραγωνικά μέτρα στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ τώρα μπορεί να αγοράσει 31 τ.μ. Πρόκειται για αύξηση της τάξης του 40%! Καλύτερες τιμές ακινήτων παρατηρούνται και στην τέταρτη πιο ακριβή πόλη, τη Νέα Υόρκη. Από 27 τετραγωνικά μέτρα, πλέον με 1 εκατ. δολάρια μπορεί κάποιος να αγοράσει 34 τ.μ στην αμερικανική μητρόπολη (αύξηση 25,9%). Πού αξίζει να επενδύσετε Αντίθετα, οι πιο οικονομικές τιμές καταγράφηκαν σε πόλεις χωρών που ανήκουν σε αναπτυσσόμενες οικονομίες. Στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής και το Σάο Πάολο της Βραζιλίας ένας εκατομμυριούχος μπορεί να αγοράσει 202 και 252 τετραγωνικά μέτρα αντίστοιχα, χάρη σε ένα συνδυασμό χαμηλότερων τιμών και συναλλαγματικής μετατροπής του δολαρίου. Η πιο μεγάλη αύξηση τιμών παρατηρήθηκε στο Λος Άτζελες των ΗΠΑ. Το 2015 με ένα εκατομμύριο δολάρια ήταν δυνατόν να αγοράσει κάποιος 65 τετραγωνικά μέτρα. Πλέον, τα τετραγωνικά αυτά μέτρα μειώθηκαν σχεδόν κατά ένα τρίτο, στα 44 τετραγωνικά μέτρα (μείωση 32,3%). Πάντως, αν και το Μονακό παραμένει η πιο ακριβή πόλη του κόσμου στην αγορά ακινήτων, οι τιμές αυτήν την περίοδο είναι προνομιακές καθώς οι ταξιδιώτες προς το επιχειρηματικό αυτό κέντρο έχουν μειωθεί εξαιτίας της πανδημίας του κοροναϊού. Παρόμοια, μείωση στις πωλήσεις ακινήτων παρατηρήθηκε και στο Ντουμπάι, όπου υπάρχει και πρόγραμμα «χρυσής βίζας». View full είδηση
  3. Εγκαταλελειμμένα, καθυστερημένα και αποτυχημένα μεγαλεπήβολα έργα ανά τον κόσμο. Περιλαμβάνει τα έργα: 1. Ryugyong Hotel, North Korea 2. Superconducting Super Collider 3.The World's Emptiest Airport 4. China's Abandoned Ghost City 5. Arena da Amazonia, Manaus View full είδηση
  4. Εγκαταλελειμμένα, καθυστερημένα και αποτυχημένα μεγαλεπήβολα έργα ανά τον κόσμο. Περιλαμβάνει τα έργα: 1. Ryugyong Hotel, North Korea 2. Superconducting Super Collider 3.The World's Emptiest Airport 4. China's Abandoned Ghost City 5. Arena da Amazonia, Manaus
  5. Σημαντικά ευρήματα που καταγράφουν τις τάσεις στην παραγωγή ηλεκτρισμού τα τελευταία χρόνια σε όλον τον κόσμο καταγράφει η μελέτη – κείμενο πολιτικής της HAEE (Hellenic Association for Energy Economics - Ελληνική Εταιρεία Ενεργειακής Οικονομίας) με τίτλο «Ανασκόπηση & διεθνείς εξελίξεις στην αγορά ηλεκτρισμού». Τα κυριότερα από αυτά είναι οι αλλαγές που συντελούνται προοδευτικά τα τελευταία 20 χρόνια στη ζήτηση και την παραγωγή ενέργειας και η αλληλεπίδρασή τους με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπως η Συμφωνία των Παρισίων ή το ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα. Η μελέτη που εκδόθηκε από τη HAEE αποτελεί μια συλλογική εργασία που συντάχθηκε με σκοπό την ανάλυση των παγκόσμιων εξελίξεων στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας. Μέσα από τη παρακολούθηση των διεθνών εξελίξεων, σκοπός της μελέτης είναι να αποτελέσει ένα εργαλείο για την ενίσχυση του διαλόγου γύρω από τα βασικά στοιχεία της ενεργειακής πολιτικής καθώς και του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού. Επικεντρώνεται, στο φλέγον ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, των νέων τεχνολογικών ανακαλύψεων, το ρόλο της ψηφιοποίησης και των δικτύων. Ταυτόχρονα, η μελέτη τοποθετεί στο επίκεντρο της ανάλυσης την παγκόσμια αγορά του ηλεκτρισμού. Εξετάζει τις προοπτικές και τις προκλήσεις που αναδύονται στις χώρες με την μεγαλύτερη ενεργειακή κατανάλωση παγκοσμίως. Καταγράφουμε τα βασικά πορίσματα της έκθεσης, όπως αναφέρονται από τους μελετητές, και που έχουν ιδιαίτερη σημασία για όσους ασχολούνται με τα θέματα περιβάλλοντος και ενέργειας. Οι γενικές τάσεις στην κατανάλωση ενέργειας και η Συμφωνία των Παρισίων H οικονομική, αλλά και πληθυσμιακή μεγέθυνση κυρίως των χωρών εκτός του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), καθοδηγούν την ανοδική τάση που ακολουθεί η παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η επιστημονική κοινότητα έχει επανειλημμένως προειδοποιήσει για τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις που απορρέουν από αυτή την ανοδική πορεία. Η συμφωνία των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή, αποτελεί την πρώτη οικουμενική συμφωνία με προσανατολισμό τη μετάβαση προς τη χρησιμοποίηση εναλλακτικών και φιλικότερων προς το περιβάλλον καυσίμων. Οι Εθνικές υποσχέσεις όμως, διαφέρουν σημαντικά από τις τρέχουσες πολιτικές για το κλίμα, γεγονός που συνεπάγεται σταδιακή αύξηση του ποσοστού εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και ταυτόχρονα την ανησυχητική αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Η τεχνολογική καινοτομία και οι τάσεις στην παραγωγή και ζήτηση ενέργειας Η χρησιμοποίηση των τεχνολογικών καινοτομιών σε όλο το εύρος της ενεργειακής δραστηριότητας, αναμφίβολα συμβάλλει στην καταπολέμηση των αρνητικών επιδράσεων και ενισχύει την ενεργειακή μετάβαση προς φιλικότερες μορφές ενέργειας. Επιγραμματικά, η ψηφιοποίηση, τα έξυπνα δίκτυα, η ηλεκτροκίνηση, η αποθήκευση ενέργειας, η επανάσταση της εξόρυξης σχιστολιθικού φυσικού αερίου και τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, είναι μερικές από τις χιλιάδες τεχνολογικές εξελίξεις που ενισχύουν την απεξάρτηση από τις ρυπογόνες μορφές ενέργειας και συμβάλλουν στην προστασία του πλανήτη. Επιπλέον, η στάση που θα ακολουθήσουν οι λεγόμενοι εθνικοί ρυπαντές είναι κομβικής σημασίας στην προσπάθεια μείωσης των εκπομπών, καθώς στις μέρες μας παρατηρείται σταδιακά έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον και ένας γενικευμένος προσανατολισμός των ενεργειακών κολοσσών προς τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Παράλληλα, η τάση της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας, αναμένεται να είναι ανοδική για όλες τις μορφές ενέργειας, πλην του άνθρακα, για τον οποίο, από το 2030 και μετέπειτα, αναμένεται σταδιακή απεξάρτηση από την κατανάλωση του. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις, τα πετρελαϊκά αποθέματα επαρκούν για να καλύψουν τη συνολική ζήτηση μέχρι τα μέσα του παρόντος αιώνα, ενώ η αγορά του φυσικού αερίου αναμένεται να λειτουργήσει ως γέφυρα για την μετάβαση από τη σημερινή κατάσταση στην αποκαλούμενη πράσινη οικονομία του μέλλοντος. Παράλληλα, παρατηρείται αντίστροφη τάση μεταξύ της σταδιακής ελάττωσης της χρησιμοποίησης πυρηνικής ενέργειας και της όλο και μεγαλύτερης διείσδυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Η παγκόσμια εικόνα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας Αναλυτικότερα, όσον αφορά την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των έξι μεγαλύτερων καταναλωτών σε παγκόσμια κλίμακα (ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Ιαπωνία), παρατηρούμε σημαντικές διαφοροποιήσεις στη χρησιμοποίηση των διαφόρων μορφών ενέργειας, ανάλογα με τον ορυκτό πλούτο ή την πολιτική που ακολουθεί η κάθε χώρα ξεχωριστά. Παρακάτω συνοψίζουμε τις τάσεις που επικρατούν και την εξέλιξη του ενεργειακού μείγματος για τις προαναφερθείσες χώρες. Στο διάστημα μεταξύ 1990–2015, οι ΗΠΑ στράφηκαν προς την απανθρακοποίηση, η οποία ξεκίνησε από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 (53%) και κατέληξε το 2015 σε ποσοστό της τάξεως του 34%. Ταυτόχρονα, παρατηρείται άνοδος στη χρησιμοποίηση του φυσικού αερίου (32%, 2015). Επιπλέον, σταθερές τιμές κατά τη διάρκεια των υπό εξέταση ετών εμφανίζει η χρησιμοποίηση πυρηνικής (19%) και υδροηλεκτρικής (6%) ενέργειας. Ενώ, από το 2005 και μετέπειτα διακρίνεται εντυπωσιακή άνοδος στις ΑΠΕ, οι οποίες κατέλαβαν το 7% για το 2015. Οι χώρες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν πετύχει σταδιακή μείωση του ποσοστού χρησιμοποίησης άνθρακα σε ποσοστό μικρότερο του 26%. Το συγκεκριμένο ποσοστό βρίσκονταν στο 40% στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Επιπλέον, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μεταβολή του φυσικού αερίου, η οποία μέχρι το 2008 αυξανόταν συνεχώς (23%), όμως από το σημείο αυτό και έπειτα παρατηρείται σταδιακή μείωση του ποσοστού στα επίπεδα του 15%. Τα υδροηλεκτρικά κατέχουν σταθερή θέση στο 10% ενώ η πυρηνική ενέργεια συναντάται στο 30% κατά μέσο όρο για το υπό εξέταση διάστημα. Παράλληλα, όσον αφορά τη διείσδυση των ΑΠΕ, η ΕΕ είναι πρωτοπόρος σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες του δείγματος. Οι χώρες που απαρτίζουν την Ένωση κατάφεραν να πετύχουν αύξηση στη διείσδυση ίση με 16% για το 2015, σε σύγκριση με το 1% που βρίσκονταν το 2000. Τα δεδομένα για την περίπτωση της Ρωσίας εμφανίζουν μικρότερη μεταβλητότητα, καθώς το φυσικό αέριο, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, καταλαμβάνει το 50% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η πυρηνική ενέργεια (16%), ενώ συγκριτικά χαμηλό ποσοστό κατέχει η χρησιμοποίηση του άνθρακα (15%). Τα υδροηλεκτρικά παραμένουν σταθερά στο 15%, ενώ έκπληξη προκαλεί η μηδενική διείσδυση των ΑΠΕ. Κίνα και Ινδία, εμφανίζουν σχεδόν ταυτόσημη χρησιμοποίηση ενεργειακών πόρων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Οι δύο χώρες, δικαίως κατέχουν τον τίτλο των δύο πιο ρυπογόνων κρατών παγκοσμίως, καθώς χρησιμοποιούσαν τον άνθρακα σε ποσοστό 75% για το 2015. Παράλληλα, η χρήση του φυσικού αερίου και της πυρηνικής ενέργειας είναι ελάχιστη, ενώ τα υδροηλεκτρικά καταλαμβάνουν ένα ποσοστό της τάξεως του 15%. Μέχρι τα τέλη του 2015, παρατηρήθηκε μικρή ένταξη αιολικών και ηλιακών μονάδων στις δύο χώρες (4%,). Τέλος, η περίπτωση της Ιαπωνίας, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς στο διάστημα 1990-2015, παρατηρούνται τεράστιες μεταβολές στη χρησιμοποίηση των διαθέσιμων ενεργειακών προϊόντων. Το καταστροφικό ατύχημα της Φουκουσίμα το 2011, ανάγκασε τη χώρα να μηδενίσει τη χρήση πυρηνικής ενέργειας με ταυτόχρονη αύξηση της χρήσης των πετρελαιοειδών και των ΑΠΕ. Παράλληλα, είναι η μοναδική χώρα όπου συναντάται σταδιακή αύξηση της χρήσης του άνθρακα (33%, 2015), ενώ επίσης και το φυσικό αέριο κατέχει σημαντικό και συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό (39%, 2015) της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η Ελληνική Εταιρεία Ενεργειακής Οικονομίας είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που φέρνει σε επαφή όλους εκείνους που μελετούν, συζητούν και προωθούν τη γνώση της ενέργειας, του περιβάλλοντος και της οικονομίας στη χώρα μας. Δρα ως ανεξάρτητο σώμα συμβούλων για εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς, στους οποίους παρέχει μια ευρεία συνεισφορά σε ενεργειακά, οικονομικά, χάραξης πολιτικής και θεωρητικά θέματα. Η Ελληνική Εταιρεία Ενεργειακής Οικονομίας είναι η Ελληνική θυγατρική του Διεθνούς Συνδέσμου Ενεργειακής Οικονομίας. Ιδρύθηκε το 2015 στην Ελλάδα, και έχει έναν παγκόσμιο προσανατολισμό, καλωσορίζοντας τη συμμετοχή ερευνητών και επαγγελματιών από όλο τον κόσμο, οι οποίοι ενδιαφέρονται για θέματα συναφών με την οικονομία και την ενέργεια. Η HAEE αποτελεί το ελληνικό παράρτημα της Διεθνούς Εταιρείας Ενεργειακής Οικονομίας (IAEE). Δείτε την μελέτη εδώ: https://www.haee.gr/el/εκδόσεις/εκδόσεις-της-haee/haee-policy-reports-n02-gr/ View full είδηση
  6. Τα έργα που παρουσιάζονται στο video είναι: OCEANIA - SYDNEY METRO, AUSTRALIA We begin our journey in Oceania, where – despite decades of successive governments favouring highways and toll roads – significant investment is now being made into mass transit. As a result, the Sydney Metro is currently the largest infrastructure project under construction on the continent. Above and Below: The Sydney Metro will feature elevated tracks and tunnels connecting the central business district to the suburbs ( images courtesy of Transport for NSW). Consisting of 31 new and upgraded metro stations, the project is on track to deliver Australia’s first fully automated rail service. Originating in the city's northwest, the new line will travel for 66 kilometres, tunnelling under Sydney Harbour and the densely developed central business district, before heading back out toward the southwestern suburbs. At a total cost of USD $14.7 BN – equivalent to AUD $20.8 BN at the time of filming – the first phase of the project is set to open in 2019 while phase two will complete in 2024. ASIA - BELT AND ROAD INITIATIVE, CHINA Widely recognised as one of the most ambitious infrastructure projects in human history, China’s vast Belt and Road initiative aims to better connect the country with its surrounding markets, boosting trade and economic growth. The “road” element of the project will re-trace parts of the historic Silk Road that ran between Europe and Asia for many centuries, while the “belt” aspect will create a maritime link with India and East Africa. Above: The Belt and Road Initiative will connect China to 65% of the global population, greatly increasing its influence in the region. The Chinese government believe that the project heralds a “new era of globalisation” which will see countries like Russia, India, Iran, Egypt and Pakistan benefit from the numerous sub-projects in the overall masterplan. Despite this, many see the scheme as an attempt by the Chinese to further expand their sphere of influence. With an estimated cost of USD $900BN across some 68 countries, the Belt and Road Initiative not only aims to connect China with 65% of the global population but to fill the increasing infrastructure gap and accelerate growth across Central and Eastern Europe and the Asia-Pacific region. AFRICA - LAGOS-KANO RAILWAY, NIGERIA Since Nigeria’s independence in 1960, the country’s colonial-era railway infrastructure has steadily fallen into a state of disrepair with freight and passenger numbers decreasing throughout the latter half of the 20th century. Now, in the wake of unprecedented growth and the country’s emerging status as an African powerhouse, the Nigerian government are investing billions into replacing and upgrading their rail systems. Above: Nigeria is investing billions in major rail projects to improve connectivity across the country (image courtesy of Lao Tze). The largest of these projects is the USD $8.3BN Lagos-Kano railway, a near 1,000km link that will connect Nigeria’s two largest cities to a number of regional centres and its capital, Abuja, significantly reducing journey times. With Nigeria’s population set to nearly double to 390 million people by 2050, its government will need to continue and even exceed this level of investment in the decades ahead if it is to match growth and raise living standards across the country. EUROPE - CROSSRAIL (ELIZABETH LINE), UNITED KINGDOM While the Grand Paris Express was set to replace Crossrail as Europe’s largest infrastructure project at the end of 2018, delays to London’s new railway have awkwardly helped it retain its status. The entire 117-kilometre route runs from Reading and Heathrow in the west, beneath central London and out to Shenfield and Abbey Wood in the east. Above and Below: Crossrail retains the title of Europe's largest infrastructure project after delays prevented it from opening in 2018 as planned (images courtesy of Crossrail). With 41 new and upgraded stations and over 42 kilometres of new tunnels under one of the world’s most historic and densely occupied cities, the project is by far the largest undertaking in Europe, with initial the estimates of USD $19BN (£15BN) soaring to USD $32BN (or almost £25BN) since works began. SOUTH AMERICA - 4G ROADS AND HIGHWAY PROGRAM, COLOMBIA The largest infrastructure scheme currently under construction in South America is Colombia’s USD $25BN fourth generation (4G) Roads and Highway Programme. Above: Colombia's 4G (Fourth Generation) Roads and Highway Programme consists of over 30 sub-projects including bridges and tunnels. Consisting of some 30 major projects – from tunnels and bridges, to viaducts and an additional 3,742 kilometres of highways – the programme aims to improve connectivity across Colombia. While a number of these schemes are already underway, the programme in its entirety is expected to take a staggering 28 years to complete. NORTH AMERICA - CALIFORNIA HIGH-SPEED RAIL, UNITED STATES Finally, in North America, the controversial USD $63BN California High-Speed Rail project is expected to cut the rail journey time between San Francisco and Los Angeles to 2 hours and 40 minutes. Above and Below: Beginning construction in 2015, California's High-Speed Rail project is already facing delays and cost overruns (images courtesy of California High-Speed Rail Authority). While the idea of lin king these cities by land has been around for many years – even forming the basis of Elon Musk’s initial hyperloop proposal in 2013 – construction works on the high-speed line only commenced in 2015. Set to form the first stage of California’s larger High-Speed Rail network, which will include connections to Sacramento and San Diego, the project is facing severe delays and cost overruns with its initial completion date of 2028 now pushed back to 2033. Images courtesy of Transport for NSW, Pastor Sam, Olusola D. Ayibiowu, Lao Tze, Google Earth, Crossrail and California High-Speed Rail Authority. https://www.theb1m.com/video/the-worlds-largest-infrastructure-projects View full είδηση
  7. Η Ισπανία διατήρησε το θρόνο της και ανακηρύχθηκε για μια ακόμα φορά η καλύτερη χώρα για τουρισμό στον κόσμο,με τις καλύτερες υποδομές τόσο δημοσίου όσο και ιδιωτικού τομέα, σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Τι είναι όμως αυτό που κάνει μια χώρα "καλή" για τουρισμό; Σίγουρα ένα σημείο είναι η ιστορία της, τα αξιοθέατα και τα μέρη που μπορεί ο κάθε επισκέπτης να περάσει λίγες ή πολλές μέρες ξεκούρασης και περιπέτειας. Όμως δεν φτάνει αυτό. Για να θεωρηθεί μια χώρα "φιλικά προς τον τουρισμό" θα πρέπει να προσφέρει ποικιλία χαρακτηριστικών, να έχει τις κατάλληλες υποδομές και να προσφέρει διαφορετικές υπηρεσίες για όλες τις ανάγκες. Σε ότι έχει να κάνει με τις υποδομές, δεν αναφερόμαστε φυσικά μόνο σε αεροδρόμια και λιμάνια, αλλά και σε όλα αυτά που κάνουν τη ζωή τουριστών και κατοίκων πιο εύκολη. Αστικές συγκοινωνίες που εξυπηρετούν όλους σχεδόν τους προορισμούς, ασφαλές οδικό δίκτυο, υπηρεσίες καθαρισμού λυμάτων. Θα πρέπει τα τουριστικά μέρη να μην "πνίγονται" από σκουπίδια, να υπάρχει πρόνοια για δραστηριότητες και επισκεψιμότητα όλο τον χρόνο. Θα πρέπει η χώρα να προσφέρει ασφάλεια στους επισκέπτες της και να είναι ανοιχτή στις ιδιαιτερότητες των επισκεπτών της, ενώ θα πρέπει οι επισκέπτες ν μπορούν να βρουν όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται και να κάνουν τις κρατήσεις τους από το διαδίκτυο, ενώ οι τιμές προϊόντων και υπηρεσιών να είναι ανταγωνιστικές. Τέλος, θα πρέπει η ταξιδιωτική εμπειρία να περιέχει έντονο το εθνικό στοιχείο, με τοπικά προϊόντα, φεστιβάλ, εκδηλώσεις και να μην επιβαρύνει το περιβάλλον. Η βιώσιμη και αειφόρος ανάπτυξη παίζουν μεγάλο ρόλο στην βαθμολογία κάθε χώρας, ένας τομέας στον οποίο η χώρας μας δεν έχει κάνει σημαντικά βήματα. Με βάση αυτά, και πολλά ακόμα, χαρακτηριστικά, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, κατέταξε 140 χώρες, ανάλογα με την βαρύτητα που δίνουν στους παραπάνω τομείς. Η κορυφή του πίνακα δεν είχε μεταβολές, εκτός από την Μεγάλη Βρετανία που έχασε την πέμπτη θέση από τις ΗΠΑ, λόγω της αβεβαιότητας του Brexit. Ποιες είναι οι κορυφαίες τουριστικά χώρες στον κόσμο Στην κορυφή όπως είπαμε είναι η Ισπανία, η οποία βρίσκεται στο +41,4% από τον μέσο όρο των υπόλοιπων χωρών και ακολουθεί για μια ακόμα χρονιά η Γαλλία με +40,4%. Στην τρίτη θέση βρίσκεται η Γερμανία με +40%, ενώ και η τέταρτη θέση είναι αμετάβλητη και καταλαμβάνεται από την Ιαπωνία με +39,6%. Στην πέμπτη θέση ανέβηκαν οι ΗΠΑ με +36,6% ρίχνοντας στην έκτη την Βρετανία με +34,9%. Την δεκάδα συμπληρώνουν οι Αυστραλία, Ιταλία, Καναδάς και Ελβετία, επιβεβαιώνοντας την υπεροχή του Ευρωπαϊκού τουρισμού καθώς 6 στις 10 χώρες της πρώτης δεκάδας είναι στην Γηραιά Ήπειρο. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 25η θέση του σχετικού πίνακα, έχοντας χάσει μια θέση από την περσινή κατάταξη με +18,1% από τον παγκόσμιο μέσο όρο, κάτω από Βέλγιο, Λουξεμβούργο και Σουηδία, και πάνω από Ιρλανδία, Κροατία και Φινλανδία. Ο μεγάλος τουριστικός ανταγωνιστής μας στην περιοχή, η Τουρκία, βρίσκεται στην 43η θέση με +9,8%, μία θέση πάνω από την Κύπρο. Ο τουρισμός αλλάζει Τι είναι αυτό που κάνει την Ισπανία τόσο ελκυστική για τους επισκέπτες; Η χώρα έχει αναρριχηθεί εδώ και χρόνια στην κορυφή της τουριστικής αγοράς, μέσα από τον πλούτο των φυσικών και πολιτιστικών της πόρων, ενώ οι υποδομές επιτρέπουν στην χώρα να επιτυγχάνει πολύ υψηλές βαθμολογίες. Η Ισπανία έχει δαπανήσει εκατομμύρια ευρώ κατά την τελευταία δεκαετία για την αναβάθμιση των δρόμων, των σιδηροδρόμων και των αερολιμένων. Η ταξιδιωτική και τουριστική βιομηχανία συμβάλλει κατά 5% στο συνολικό ΑΕγχΠ της Ισπανίας, ποσό το οποίο φαίνεται ότι θα αυξηθεί κατά την επόμενη δεκαετία, καθώς η παγκόσμια μεσαία τάξη - ιδίως σε περιοχές όπως η Ασία - συνεχίζει να αυξάνεται. Στην πραγματικότητα, το ταξίδι και ο τουρισμός ως παγκόσμια βιομηχανία γνώρισε άνθηση από την τελευταία έκθεση του Π.Ο.Φ το 2017 και η συμβολή του στο παγκόσμιο ΑΕΠ (σήμερα 10%) αναμένεται να αυξηθεί κατά 50% κατά την επόμενη δεκαετία. Ταυτόχρονα, ένα από τα μεγάλα ευρήματα της φετινής έκθεσης ήταν ότι η ανάπτυξη υποδομών που είναι φιλικές προς τον τουρισμό - δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια και καταλύματα σε ξενοδοχεία, για παράδειγμα - έχει μειωθεί μόλις στο 1,4%. "Καθώς η διεθνής συνδεσιμότητα συνεχίζει να αυξάνεται, βλέπουμε ότι η ταξιδιωτική και τουριστική ανταγωνιστικότητα συνεχίζει να αυξάνεται επίσης", αναφέρει ο Christoph Wolff, επικεφαλής της κινητικότητας, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. "Ο αυξημένος τουρισμός προσφέρει πολλά οφέλη σε πολλές οικονομίες, αλλά πρέπει να γίνεται σωστά από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τις επιχειρήσεις, για ένα βιώσιμο μέλλον".
  8. "Κομβόι" θα σχηματίζουν σε λίγο τα έργα που βρίσκονται σε διαγωνιστική διαδικασία και πρόκειται να υπογραφούν. Τα έργα αυτά έχουν δημοπρατηθεί και βρίσκονται σε διάφορα προσυμβατικά στάδια. Το τελευταίο διάστημα η λίστα αυτή όλο και μεγαλώνει. Για να δούμε για ποια έργα μιλάμε: Πάτρα-Πύργος: Έχουν διεξαχθεί οι 4 εργολαβίες με ανάδοχο την Κ/Ξ Τοξότη-Ομάδα Κατασκευών και αφορούν τα τμήματα Πύργος-Δουναίικα, Δουναίικα-Αμαλιάδα, Αμαλιάδα-Κυλλήνη, Κυλλήνη-Βάρδα. Αυτά αναμένεται να υπογραφούν τους επόμενους μήνες καθώς υπάρχει η εκκρεμότητα της έγκρισης του Φακέλου Μεγάλου Έργου. Αεροδρόμιο Καστελίου. Το μεγάλο έργο παραχώρησης αναμένεται να ξεκινήσει προς το τέλος του έτους και εφόσον όλη η διαδικασία δεν σκοντάψει πουθενά. Μοναδικός υποψήφιος η Κ/Ξ ΤΕΡΝΑ-GMR. Ανάπλαση Φαλήρου. Προχώρα γοργά η διαδικασία. Ανάδοχος η ΑΚΤΩΡ. Τα έργα αναμένεται να ξεκινήσουν το καλοκαίρι. Λαμία-Ξυνιάδα. Τα έργα αναμένεται να ξεκινήσουν φέτος, έχουν κόστος 305εκ.ευρώ και τα έχει αναλάβει η ΤΕΡΝΑ. Θριάσιο-Πεδίο. Εδώ επίσης αναμένουμε φέτος να υπογραφεί η σύμβαση παραχώρησης με την ΕΤΒΑ-Goldair. Υποθαλάσσιος Αγωγός σύνδεσης Αίγινας με ΕΥΔΑΠ. Αναμένουμε την ανακήρυξη αναδόχου και μέσα στο καλοκαίρι ίσως έχουμε τις υπογραφές. Επισκευή-Ενίσχυση Κτιρίου ΙΚΑ Πειραιώς. Είμαστε μία ανάσα πριν υπογραφεί το έργο με την ΑΡΧΙΚΟΝ ΑΤΕ. Νέο Γήπεδο ΑΕΚ "Αγιά Σοφιά". Είμαστε πολύ κοντά στην έναρξη των έργων. Δεν έχει ανακοινωθεί ο κατασκευαστής. Μονάδα Απορριμμάτων Ηπείρου και Σερρών. Τα 2 έργα είναι προ των πυλών των υπογραφών. Ίσως να έχουμε υπογραφές μέσα στον Μάρτιο. Ανάδοχοι οι ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ και Κ.Ξ ΙΝΤΡΑΚΑΤ-ΑΡΧΙΡΟΔΟΝ-ΕΝΒΙΤΕΚ. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-ypodomes/endiaferouses-eidiseis/item/38991-komvoi-apo-megala-erga-pou-etoimazontai-na-ksekinisoun
  9. 15 φορές το ελληνικό ΑΕΠ διαχειρίζονται τα πέντε μεγαλύτερα κρατικά ταμεία Tα κεφάλαια τους συνήθως προέρχονται από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου. Νο 5 στην λίστα SAFE INVESMENT COMPANY (Χονγκ Κονγκ) Iδρύθηκε το 1997 διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 567,9 δισ δολ και ανήκει στην Λαική τράπεζα της Κίνας Νο 4 CHINA INVESTMENT CORPORATION (ΚΙΝΑ) Iδρύθηκε το 2007 και διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 652.7 δισ δολ Νο 3 SAMA FOREIGN HOLDINGS (Σαουδική Αραβία) Iδρύθηκε το 1952 και διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 757.2 δισ δολ Ανήκει στην Κεντρική τράπεζα της Σαουδικής Αραβίας τον μεγαλύτερο παραγωγό πετρελαίου στον κόσμο. Νο 2 ABU DHABI INVESTMENT AUTHORITY (UAE) Iδρύθηκε το 1976 και διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 773 δισ δολ Ιδρύθηκε με σκοπό να χρηματοδοτήσει τα Ηνωμενα Αραβικά Εμιράτα οταν τα αποθέματα πετρελαιου θα τελειώσουν. Νο 1 NORWAY PENSION FUND (Νορβηγία) Iδρύθηκε το 1990 και διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 882 δισ δολ που υπολογίζεται οτι είναι το 1% του συνολικού παγκόσμιου κεφαλαίου Τα κεφάλαια του προέρχονται από την εκμετάλλευση του πετρελαιου της Βόρειας Θάλασσας. Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Ta_megalutera_kratika_tameia_ston_kosmo/#.VUcMFvntlBc
  10. «Πρωταθλήτρια» στην ακρίβεια για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Σιγκαπούρη σύμφωνα με την έρευνα του Economist Intelligence Unit (EIU). Η έρευνα βασίζεται στη σύγκριση τιμών βάσει καλαθιού αγαθών, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων, ποτών, ενδυμάτων, μισθωμάτων, κόστους μεταφορών, λογαριασμών κοινής ωφέλειας, ιδιωτικών σχολείων, οικιακών βοηθών και ψυχαγωγικών δαπανών. Οι 10 πόλεις με το πιο ακριβό κόστος ζωής: 1. Σιγκαπούρη 2. Παρίσι 3. Όσλο 4. Ζυρίχη 5. Σίδνεϋ 6. Μελβούρνη 7. Γενεύη 8. Κοπεγχάγη 9. Χονγκ Κονγκ 10. Σεούλ Η πρόσφατη ανατίμηση του ελβετικού φράγκου έναντι του ευρώ συνεπάγεται ότι η Ζυρίχη και η Γενεύη είναι στην πραγματικότητα οι πιο ακριβές πόλεις του κόσμου με τις τρέχουσες συναλλαγματικές ισοτιμίες, σημειώνεται στην έρευνα. Οι πόλεις της Ινδίας κυριάρχησαν στη λίστα των δέκα φθηνότερων πόλεων του κόσμου. Ωστόσο, το Καράτσι του Πακιστάν κατέλαβε την πρώτη θέση. Οι 10 πιο φθηνές πόλεις: 1. Καράτσι, Πακιστάν 2. Μπανγκαλόρε, Ινδία 3. Καράκας, Βενεζουέλα 4. Βομβάη, Ινδία 5. Τσενάι, Ινδία 6. Νέο Δελχί, Ινδία 7. Δαμασκός, Συρία 8. Τεχεράνη, Ιράν 9. Κατμαντού, Νεπάλ 10. Αλγέρι, Αλγερία Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/98516/Autes-einai-oi-pio-akribes-kai-oi-pio-fthines-poleis-ston-kosmo
  11. Το παλαιότερο ξενοδοχείο του κόσμου βρίσκεται στο χωριό Hayakawa της Ιαπωνίας. Ονομάζεται Nishiyama Onsen Keiunkan και χτίστηκε το 705 συμπληρώνοντας φέτος 1.311 χρόνια λειτουργίας, ενώ εδώ έβρισκαν κάποτε ηρεμία οι Ιάπωνες Σαμουράι. Από τη στιγμή που άνοιξε έχει κλείσει μόνο για να ανακαινιστεί ενώ κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων πέρασε από 52 γενιές και συνεχίζει να ανήκει στην ίδια οικογένεια. Το 1998 έγινε η τελευταία ανακαίνιση συνδυάζοντας την ιαπωνική παράδοση με τα μοντέρνα στοιχεία, παρουσιάζοντας ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα στους χώρους του. Βέβαια, εδώ η τεχνολογία… δεν φτάνει, αφού δεν υπάρχει τηλεόραση ή πρόσβαση στο Internet μιας και πρόκειται για ένα μέρος όπου κανείς μπορεί να βρει ησυχία, να αναζωογονηθεί, να απολαύσει το μπάνιο στις θερμές πηγές και να περπατήσει στα μονοπάτια του βουνού. Διαβάστε περισσότερα: Το παλαιότερο ξενοδοχείο του κόσμου λειτουργεί από το 705 μ.Χ. - iPaideia.gr
  12. Τα έργα που παρουσιάζονται στο video είναι: OCEANIA - SYDNEY METRO, AUSTRALIA We begin our journey in Oceania, where – despite decades of successive governments favouring highways and toll roads – significant investment is now being made into mass transit. As a result, the Sydney Metro is currently the largest infrastructure project under construction on the continent. Above and Below: The Sydney Metro will feature elevated tracks and tunnels connecting the central business district to the suburbs ( images courtesy of Transport for NSW). Consisting of 31 new and upgraded metro stations, the project is on track to deliver Australia’s first fully automated rail service. Originating in the city's northwest, the new line will travel for 66 kilometres, tunnelling under Sydney Harbour and the densely developed central business district, before heading back out toward the southwestern suburbs. At a total cost of USD $14.7 BN – equivalent to AUD $20.8 BN at the time of filming – the first phase of the project is set to open in 2019 while phase two will complete in 2024. ASIA - BELT AND ROAD INITIATIVE, CHINA Widely recognised as one of the most ambitious infrastructure projects in human history, China’s vast Belt and Road initiative aims to better connect the country with its surrounding markets, boosting trade and economic growth. The “road” element of the project will re-trace parts of the historic Silk Road that ran between Europe and Asia for many centuries, while the “belt” aspect will create a maritime link with India and East Africa. Above: The Belt and Road Initiative will connect China to 65% of the global population, greatly increasing its influence in the region. The Chinese government believe that the project heralds a “new era of globalisation” which will see countries like Russia, India, Iran, Egypt and Pakistan benefit from the numerous sub-projects in the overall masterplan. Despite this, many see the scheme as an attempt by the Chinese to further expand their sphere of influence. With an estimated cost of USD $900BN across some 68 countries, the Belt and Road Initiative not only aims to connect China with 65% of the global population but to fill the increasing infrastructure gap and accelerate growth across Central and Eastern Europe and the Asia-Pacific region. AFRICA - LAGOS-KANO RAILWAY, NIGERIA Since Nigeria’s independence in 1960, the country’s colonial-era railway infrastructure has steadily fallen into a state of disrepair with freight and passenger numbers decreasing throughout the latter half of the 20th century. Now, in the wake of unprecedented growth and the country’s emerging status as an African powerhouse, the Nigerian government are investing billions into replacing and upgrading their rail systems. Above: Nigeria is investing billions in major rail projects to improve connectivity across the country (image courtesy of Lao Tze). The largest of these projects is the USD $8.3BN Lagos-Kano railway, a near 1,000km link that will connect Nigeria’s two largest cities to a number of regional centres and its capital, Abuja, significantly reducing journey times. With Nigeria’s population set to nearly double to 390 million people by 2050, its government will need to continue and even exceed this level of investment in the decades ahead if it is to match growth and raise living standards across the country. EUROPE - CROSSRAIL (ELIZABETH LINE), UNITED KINGDOM While the Grand Paris Express was set to replace Crossrail as Europe’s largest infrastructure project at the end of 2018, delays to London’s new railway have awkwardly helped it retain its status. The entire 117-kilometre route runs from Reading and Heathrow in the west, beneath central London and out to Shenfield and Abbey Wood in the east. Above and Below: Crossrail retains the title of Europe's largest infrastructure project after delays prevented it from opening in 2018 as planned (images courtesy of Crossrail). With 41 new and upgraded stations and over 42 kilometres of new tunnels under one of the world’s most historic and densely occupied cities, the project is by far the largest undertaking in Europe, with initial the estimates of USD $19BN (£15BN) soaring to USD $32BN (or almost £25BN) since works began. SOUTH AMERICA - 4G ROADS AND HIGHWAY PROGRAM, COLOMBIA The largest infrastructure scheme currently under construction in South America is Colombia’s USD $25BN fourth generation (4G) Roads and Highway Programme. Above: Colombia's 4G (Fourth Generation) Roads and Highway Programme consists of over 30 sub-projects including bridges and tunnels. Consisting of some 30 major projects – from tunnels and bridges, to viaducts and an additional 3,742 kilometres of highways – the programme aims to improve connectivity across Colombia. While a number of these schemes are already underway, the programme in its entirety is expected to take a staggering 28 years to complete. NORTH AMERICA - CALIFORNIA HIGH-SPEED RAIL, UNITED STATES Finally, in North America, the controversial USD $63BN California High-Speed Rail project is expected to cut the rail journey time between San Francisco and Los Angeles to 2 hours and 40 minutes. Above and Below: Beginning construction in 2015, California's High-Speed Rail project is already facing delays and cost overruns (images courtesy of California High-Speed Rail Authority). While the idea of lin king these cities by land has been around for many years – even forming the basis of Elon Musk’s initial hyperloop proposal in 2013 – construction works on the high-speed line only commenced in 2015. Set to form the first stage of California’s larger High-Speed Rail network, which will include connections to Sacramento and San Diego, the project is facing severe delays and cost overruns with its initial completion date of 2028 now pushed back to 2033. Images courtesy of Transport for NSW, Pastor Sam, Olusola D. Ayibiowu, Lao Tze, Google Earth, Crossrail and California High-Speed Rail Authority. https://www.theb1m.com/video/the-worlds-largest-infrastructure-projects
  13. Η Βιέννη αναδεικνύεται, για τέταρτη φορά τα τελευταία πέντε χρόνια, στην κορυφή της κατάταξης των πιο ευχάριστων πόλεων για να ζει κανείς, ενώ οι διαδηλώσεις εναντίον της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος στη Γαλλία τιμωρούν Παρίσι και Λιόν, σύμφωνα με ετήσια κατάταξη που δίνεται στη δημοσιότητα σήμερα. Η πρωτεύουσα της Αυστρίας διατηρείται στην κορυφή της κατάταξης του Economist Intelligence Unit, ινστιτούτου έρευνας συνδεδεμένου με το περιοδικό The Economist. Στη Γαλλία, «οι διαδηλώσεις για τις μεταρρυθμίσεις των συντάξεων είχαν αποτέλεσμα οι πόλεις της να υποχωρήσουν στην κατάταξη», εξηγούν οι συγγραφείς της μελέτης. Το Παρίσι υποχώρησε έτσι από 19η θέση το 2022 στην 24η το 2023, η Λιόν από την 25η στην 30ή. Το Λονδίνο καταλαμβάνει το 2023 την 46η θέση, η Νέα Υόρκη την 69η. Ο δείκτης του EIU βασίζεται σε 30 ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια σε συγκεκριμένους τομείς: σταθερότητα, σύστημα υγείας, πολιτισμός, περιβάλλον, παιδεία, υποδομές. Η αυστριακή πρωτεύουσα προσφέρει σχεδόν ιδεώδη συνδυασμό σε αυτούς τους τομείς και δεν τιμωρείται παρά μόνο για την έλλειψη μεγάλων αθλητικών εκδηλώσεων. Η λίστα με τις 10 κορυφαίες πόλεις για να ζει κανείς Βιέννη (Αυστρία) Κοπεγχάγη (Δανία) Μελβούρνη (Αυστραλία) Σίδνεϊ (Αυστραλία) Βανκούβερ (Καναδάς) Ζυρίχη (Ελβετία) Κάλγκαρι (Καναδάς) Γενεύη (Ελβετία) Τορόντο (Καναδάς) Οσάκα (Ιαπωνία) - Όκλαντ (Νέα Ζηλανδία) Το 2023, στο σύνολο των πόλεων που μελετήθηκαν, ο μέσος δείκτης ποιότητας ζωής φθάνει στο υψηλότερο επίπεδο εδώ και δεκαπέντε χρόνια, ιδίως ως προς την υγεία, την παιδεία και τον πολιτισμό, μετά το τέλος των περιοριστικών μέτρων που συνδέονταν με την πανδημία. Αντίθετα, οι βαθμοί πέφτουν ως προς τη σταθερότητα σε πολλές πόλεις, ειδικά στην Ευρώπη, λόγω διαδηλώσεων που βίωσαν. Πόλεις στην Ασία και στην Ωκεανία σημειώνουν τη μεγαλύτερη άνοδο σε έναν χρόνο: η Ουέλιγκτον (Νέα Ζηλανδία) καταγράφει άνοδο 35 θέσεων, το Ανόι (Βιετνάμ) 20, η Κουάλα Λουμπούρ (Μαλαισία) 19. Στις μεσαίες θέσεις της κατάταξης απαντώνται πολλές πόλεις της Κίνας. Το Κίεβο, η πρωτεύουσα της Ουκρανίας, κάνει την επιστροφή του στην κατάταξη το 2023 μεν, αλλά πλέον έχει υποχωρήσει στην 165η θέση, ενώ η Δαμασκός, η πρωτεύουσα της Συρίας, παραμένει από το 2015 η πόλη του κόσμου που χαρακτηρίζεται από το EIU η χειρότερη για να ζει κανείς.
  14. "Κομβόι" θα σχηματίζουν σε λίγο τα έργα που βρίσκονται σε διαγωνιστική διαδικασία και πρόκειται να υπογραφούν. Τα έργα αυτά έχουν δημοπρατηθεί και βρίσκονται σε διάφορα προσυμβατικά στάδια. Το τελευταίο διάστημα η λίστα αυτή όλο και μεγαλώνει. Για να δούμε για ποια έργα μιλάμε: Πάτρα-Πύργος: Έχουν διεξαχθεί οι 4 εργολαβίες με ανάδοχο την Κ/Ξ Τοξότη-Ομάδα Κατασκευών και αφορούν τα τμήματα Πύργος-Δουναίικα, Δουναίικα-Αμαλιάδα, Αμαλιάδα-Κυλλήνη, Κυλλήνη-Βάρδα. Αυτά αναμένεται να υπογραφούν τους επόμενους μήνες καθώς υπάρχει η εκκρεμότητα της έγκρισης του Φακέλου Μεγάλου Έργου. Αεροδρόμιο Καστελίου. Το μεγάλο έργο παραχώρησης αναμένεται να ξεκινήσει προς το τέλος του έτους και εφόσον όλη η διαδικασία δεν σκοντάψει πουθενά. Μοναδικός υποψήφιος η Κ/Ξ ΤΕΡΝΑ-GMR. Ανάπλαση Φαλήρου. Προχώρα γοργά η διαδικασία. Ανάδοχος η ΑΚΤΩΡ. Τα έργα αναμένεται να ξεκινήσουν το καλοκαίρι. Λαμία-Ξυνιάδα. Τα έργα αναμένεται να ξεκινήσουν φέτος, έχουν κόστος 305εκ.ευρώ και τα έχει αναλάβει η ΤΕΡΝΑ. Θριάσιο-Πεδίο. Εδώ επίσης αναμένουμε φέτος να υπογραφεί η σύμβαση παραχώρησης με την ΕΤΒΑ-Goldair. Υποθαλάσσιος Αγωγός σύνδεσης Αίγινας με ΕΥΔΑΠ. Αναμένουμε την ανακήρυξη αναδόχου και μέσα στο καλοκαίρι ίσως έχουμε τις υπογραφές. Επισκευή-Ενίσχυση Κτιρίου ΙΚΑ Πειραιώς. Είμαστε μία ανάσα πριν υπογραφεί το έργο με την ΑΡΧΙΚΟΝ ΑΤΕ. Νέο Γήπεδο ΑΕΚ "Αγιά Σοφιά". Είμαστε πολύ κοντά στην έναρξη των έργων. Δεν έχει ανακοινωθεί ο κατασκευαστής. Μονάδα Απορριμμάτων Ηπείρου και Σερρών. Τα 2 έργα είναι προ των πυλών των υπογραφών. Ίσως να έχουμε υπογραφές μέσα στον Μάρτιο. Ανάδοχοι οι ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ και Κ.Ξ ΙΝΤΡΑΚΑΤ-ΑΡΧΙΡΟΔΟΝ-ΕΝΒΙΤΕΚ. Πηγή: http://www.ypodomes....-na-ksekinisoun Click here to view the είδηση
  15. «Πρωταθλήτρια» στην ακρίβεια για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Σιγκαπούρη σύμφωνα με την έρευνα του Economist Intelligence Unit (EIU). Η έρευνα βασίζεται στη σύγκριση τιμών βάσει καλαθιού αγαθών, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων, ποτών, ενδυμάτων, μισθωμάτων, κόστους μεταφορών, λογαριασμών κοινής ωφέλειας, ιδιωτικών σχολείων, οικιακών βοηθών και ψυχαγωγικών δαπανών. Οι 10 πόλεις με το πιο ακριβό κόστος ζωής: 1. Σιγκαπούρη 2. Παρίσι 3. Όσλο 4. Ζυρίχη 5. Σίδνεϋ 6. Μελβούρνη 7. Γενεύη 8. Κοπεγχάγη 9. Χονγκ Κονγκ 10. Σεούλ Η πρόσφατη ανατίμηση του ελβετικού φράγκου έναντι του ευρώ συνεπάγεται ότι η Ζυρίχη και η Γενεύη είναι στην πραγματικότητα οι πιο ακριβές πόλεις του κόσμου με τις τρέχουσες συναλλαγματικές ισοτιμίες, σημειώνεται στην έρευνα. Οι πόλεις της Ινδίας κυριάρχησαν στη λίστα των δέκα φθηνότερων πόλεων του κόσμου. Ωστόσο, το Καράτσι του Πακιστάν κατέλαβε την πρώτη θέση. Οι 10 πιο φθηνές πόλεις: 1. Καράτσι, Πακιστάν 2. Μπανγκαλόρε, Ινδία 3. Καράκας, Βενεζουέλα 4. Βομβάη, Ινδία 5. Τσενάι, Ινδία 6. Νέο Δελχί, Ινδία 7. Δαμασκός, Συρία 8. Τεχεράνη, Ιράν 9. Κατμαντού, Νεπάλ 10. Αλγέρι, Αλγερία Πηγή: http://www.topontiki...leis-ston-kosmo Click here to view the είδηση
  16. 15 φορές το ελληνικό ΑΕΠ διαχειρίζονται τα πέντε μεγαλύτερα κρατικά ταμεία Tα κεφάλαια τους συνήθως προέρχονται από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου. Νο 5 στην λίστα SAFE INVESMENT COMPANY (Χονγκ Κονγκ) Iδρύθηκε το 1997 διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 567,9 δισ δολ και ανήκει στην Λαική τράπεζα της Κίνας Νο 4 CHINA INVESTMENT CORPORATION (ΚΙΝΑ) Iδρύθηκε το 2007 και διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 652.7 δισ δολ Νο 3 SAMA FOREIGN HOLDINGS (Σαουδική Αραβία) Iδρύθηκε το 1952 και διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 757.2 δισ δολ Ανήκει στην Κεντρική τράπεζα της Σαουδικής Αραβίας τον μεγαλύτερο παραγωγό πετρελαίου στον κόσμο. Νο 2 ABU DHABI INVESTMENT AUTHORITY (UAE) Iδρύθηκε το 1976 και διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 773 δισ δολ Ιδρύθηκε με σκοπό να χρηματοδοτήσει τα Ηνωμενα Αραβικά Εμιράτα οταν τα αποθέματα πετρελαιου θα τελειώσουν. Νο 1 NORWAY PENSION FUND (Νορβηγία) Iδρύθηκε το 1990 και διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 882 δισ δολ που υπολογίζεται οτι είναι το 1% του συνολικού παγκόσμιου κεφαλαίου Τα κεφάλαια του προέρχονται από την εκμετάλλευση του πετρελαιου της Βόρειας Θάλασσας. Πηγή: http://www.ered.gr/e...o/#.VUcMFvntlBc Click here to view the είδηση
  17. Δείτε ποιες πολεοδομικές καινοτομίες μεταμόρφωσαν ολόκληρες πόλεις και άφησαν παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Από το ναό του Σολομώντα μέχρι το σύστημα ύδρευσης της Νέας Υόρκης, αυτές είναι οι μεγαλύτερες κατασκευές που, σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες και μηχανικούς, έχουν γίνει ποτέ στον κόσμο, αλλάζοντας ριζικά την εικόνα τους. ΤΑ ΡΩΜΑΙΚΑ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΑ Οι Ρωμαίοι ήταν άριστοι τεχνίτες, και ανέβασαν το σύστημα ύδρευσης σε ένα εντελώς νέο επίπεδο. Χρησιμοποιώντας εξειδικευμένα εργαλεία για τη μέτρηση της απόστασης και των γωνιών, τουλάχιστον 11 υδραγωγεία χτίστηκαν στη Ρώμη. Αξιοποιούσαν πηγές γλυκού νερού, όπως ποτάμια, λίμνες και πηγές από απόσταση μέχρι και 100 χιλιομέτρων. Η δημιουργία εξαιρετικά ανθεκτικού σκυροδέματος που γινόταν με ηφαιστειακή τέφρα και η χρήση της αψίδας ήταν τεχνικές που τελειοποίησαν οι Ρωμαίοι για την ανάπτυξη της υποδομής των υδραγωγείων. TΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ Περίπου το ένα τέταρτο της Ολλανδίας βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας – συμπεριλαμβανομένων μεγάλων τμημάτων του Ρότερνταμ και του Άμστερνταμ. Τα φράγματα προστάτευαν τα χωράφια από τη θάλασσα τουλάχιστον από τους ρωμαϊκούς χρόνους, αλλά η μεγάλης κλίμακας κατασκευή φραγμάτων σημειώθηκε περίπου το 1.000 μ.Χ., όταν οι άνθρωποι άρχισαν την αποστράγγιση ελών για να καλλιεργήσουν και να συλλέξουν την πλούσια σε ενέργεια τύρφη. Η χώρα έφτασε να έχει πάνω από 1.800 χιλιόμετρα φραγμάτων, και ο στρατός μπορούσε να κληθεί ανά πάσα στιγμή να επανδρώσει αυτές τις οχυρώσεις. Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ Το μετρό του Λονδίνου εγκαινιάστηκε το 1863 και προηγήθηκε κατά πολλές δεκαετίες άλλων υπόγειων έργων μαζικής μεταφοράς στις περισσότερες άλλες μεγάλες πόλεις. Ενώ τα πρώτα τρένα κινούνταν με ατμό, από το 1890 στις ράγες κυκλοφορούσαν ηλεκτρικές μηχανές. Ήταν ο πρώτος ηλεκτρικός υπόγειος σιδηρόδρομος, και μείωσε σημαντικά τη ρύπανση στις σήραγγες. Κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, οι σταθμοί λειτούργησαν ως αυτοσχέδια καταφύγια. Μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, το σύστημα διακινούσε πάνω από ένα δισεκατομμύριο επιβάτες το χρόνο. Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ Η γέφυρα του Μπρούκλιν, η οποία ολοκληρώθηκε το 1883, ήταν μια από τις πρώτες γέφυρες στον κόσμο που χρησιμοποίησε καλώδια ανάρτησης από χάλυβα για να συγκρατήσει το οδόστρωμα. Τα καλώδια, σχεδόν 16 εκατοστά σε διάμετρο, ήταν υφασμένα από 5.434 μεμονωμένα σύρματα. Το αποτέλεσμα ήταν μια πολύ πιο ανθεκτική γέφυρα από εκείνες που χρησιμοποιούσαν δομές σιδήρου. Η γέφυρα άνοιξε επίσης τον δρόμο για την ενοποίηση του Μπρούκλιν με το υπόλοιπο της Νέας Υόρκης – δημιουργώντας τελικά (και που παρέμεινε για δεκαετίες) τη μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο. Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΑΙΦΕΛ Μπορεί σήμερα να φαίνεται σαν ένα τουριστικό αξιοθέατο, αλλά όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες για τον Πύργο του Άιφελ το 1889, ήταν ένα θαύμα της σύγχρονης μηχανικής. Με ύψος περίπου 300 μέτρων, ήταν η ψηλότερη κατασκευή που είχε χτιστεί ποτέ – είχε δύο φορές το ύψος της Μεγάλης Πυραμίδας της Γκίζας. Ο καμπυλωτός σχεδιασμός και το πλέγμα από σίδηρο του έργου δεν ήταν μόνο για την αισθητική – ήταν επαναστατικές τεχνικές εκείνη την περίοδο εγκαινίασαν τη σύγχρονη εποχή των ουρανοξυστών. TΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ Η Νέα Υόρκη εισάγει το μεγαλύτερο μέρος του νερού από την περιοχή Catskill Mountain, περίπου 100 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης. Σχεδόν ένα δισεκατομμύριο γαλόνια την ημέρα διοχετεύονται μέσω μιας σειράς από δεξαμενές, υδραγωγεία και σήραγγες, αποτελώντας ένα από τα μεγαλύτερα συστήματα ύδρευσης στον κόσμο. Η ΣΗΡΑΓΓΑ ΤΗΣ ΜΑΓΧΗΣ Η σήραγγα που διατρέχει υποθαλάσσια τη Μάγχη – επίσης γνωστή ως Chunnel – είναι μία από τις λίγες διεθνείς σήραγγες και παρέχει απευθείας σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ Λονδίνου και Παρισιού. Η ίδια η σήραγγα είναι στην πραγματικότητα τρεις σήραγγες – δύο για τρένα και μια για υπηρεσιακά οχήματα. Έχει μήκος περίπου 47 χιλιόμετρα και μέσο βάθος 50 μέτρα κάτω από το βυθό της θάλασσας. Τα ταχύτερα τρένα της γραμμής πιάνουν τα 270 χιλιόμετρα την ώρα. Αν και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1994, η ιδέα υπήρχε εδώ και πολύ καιρό. Είχε συζητηθεί από τον Ναπολέοντα το 1802, ο οποίος είχε προτείνει ένα τούνελ «για να παίρνουν μια ανάσα τα άλογα.» Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΥΠΑ ΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ Το έργο της Κεντρικής Υπόγειας Αρτηρίας της Βοστώνης – κοινώς γνωστό ως η Μεγάλη Τρύπα – είναι ένα από τα μεγαλύτερα έργα αστικών αυτοκινητόδρομων που κατασκευάστηκαν ποτέ. Αποτελείται από μια σήραγγα 12,5 χιλιομέτρων κάτω από το κέντρο της Βοστώνης, δύο γέφυρες, και τέσσερις ανισόπεδους κόμβους. Αυτό που καθιστά το έργο τόσο περίπλοκο – και ακριβό – είναι ότι χτίστηκε κάτω από μια λειτουργούσα πόλη. Ο κεντρικός αυτοκινητόδρομος τον οποίο αντικατέστησε έπρεπε να παραμείνει σε λειτουργία καθ ‘όλη τη διαδικασία κατασκευής, όπως και οι σήραγγες του μετρό. Για να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα, οι μηχανικοί έπρεπε να χτίσουνε την προσωρινή υποστήριξη κάτω από τις υπάρχουσες υποδομές, και σε ορισμένες περιπτώσεις να «παγώσουν» το έδαφος, ώστε η πόλη να μην καταρρεύσει. ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΕΣ ΤΗΣ ΣΑΓΚΑΗΣ Οι κινεζικές πόλεις αναπτύσσονται με ρυθμό και κλίμακα χωρίς προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία. Μόνο στη Σαγκάη χτίστηκαν περισσότερα από 6.700 κτίρια 11 ορόφων ή ψηλότερα μεταξύ 1990 και 2004 – ένα μεγάλο μέρος αυτού γίνεται από κρατικά ελεγχόμενες κατασκευαστικές εταιρείες. Η ΣΗΡΑΓΓΑ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ Διατρέχοντας υποθαλάσσια τα Στενά του Βοσπόρου, το 13 χιλιομέτρων τούνελ, προϋπολογισμού 1,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, συνδέει την ευρωπαϊκή και την ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης. Είναι η βαθύτερη υποθαλάσσια σήραγγα στον κόσμο, και η πρώτη για τη σύνδεση των δύο ηπείρων. Εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 2013 και έχει την ικανότητα να μεταφέρει 1,5 εκατομμύρια άτομα την ημέρα – η διηπειρωτική διέλευση διαρκεί περίπου τέσσερα λεπτά. ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ Η Βενετία μπορεί να είναι γνωστή ως η πόλη του νερού, αλλά στην πραγματικότητα είναι χτισμένη πάνω σε ξύλο. Αρχικά, οι πρώτοι κάτοικοι της Βενετίας έχτισαν στα ελάχιστα κομμάτια του στερεού εδάφους σε μια αλυσίδα από 70 περίπου ελώδη νησιά μιας ρηχής λιμνοθάλασσας. Καθώς ο πληθυσμός αυξήθηκε, οι νέοι κάτοικοι έπρεπε να δημιουργήσουν τις δικές τους στέρεες βάσεις. Μέχρι το 1.000 μ.Χ. περίπου, έμπηγαν συμπαγείς κορμούς βελανιδιάς – μήκους περίπου 5 μέτρων – στη μαλακή λάσπη και στη συνέχεια έχτιζαν πάνω τους. «Το σύστημα ήταν εξαιρετικό», δήλωσε η Ντέμπορα Χάουαρντ, πρώην καθηγήτρια της ιστορίας της αρχιτεκτονικής στο Cambridge, η οποία έχει γράψει αρκετά βιβλία για τη Βενετία. «Καθώς μεγάλωνε η πόλη, υπήρχαν όλο και περισσότερα κτίσματα σε κάθε νησί, μέχρις ότου ενώθηκαν όλα μαζί». http://www.fortunegr...8/10/Venice.png ΟΙ ΥΠΟΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ Πριν από τη δεκαετία του 1830, οι Παριζιάνοι πετούσαν τα απόβλητά τους όπως και οι κάτοικοι των άλλων μεγάλων πόλεων – είτε σε τρύπες κάτω από τα σπίτια τους είτε στο δρόμο. Τα ανθρώπινα απόβλητα, τα ζωικά απόβλητα και τα απορρίμματα τροφίμων αναμιγνύονταν με τη λάσπη δημιουργώντας εστίες μολύνσεων μέχρι να τα ξεπλύνει μια ισχυρή βροχή. Στο Μεσαίωνα, περίπου το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Ευρώπης πέθανε από ασθένειες που συνδέονταν με κακές συνθήκες υγιεινής. Μετά από μια ιδιαίτερα σοβαρή επιδημία χολέρας, οι ηγέτες του Παρισιού διέταξαν την κατασκευή του αποχετευτικού συστήματος σε όλη την πόλη. Αν και πρότυπο για το αποχετευτικό δίκτυο υπήρξε το δίκτυο της αρχαίας Ρώμης, οι υπόνομοι του Παρισιού ήταν πολύ μεγαλύτεροι σε κλίμακα. Είχαν πεζοδρόμια εκατέρωθεν του κεντρικού καναλιού και ήταν αρκετά ψηλοί για τους εργαζόμενους για να στέκονται όρθιοι. Πάνω από 300 μίλια είχαν κατασκευαστεί μέχρι το 1870, καθιστώντας το ένα από τα πρώτα σύγχρονα αποχετευτικά έργα μεγάλης κλίμακας. http://www.fortunegr...10/16/paris.jpg Πηγή: http://www.fortunegr...-ton-epochon/#2 Click here to view the είδηση
  18. Εγκαταλελειμμένα, καθυστερημένα και αποτυχημένα μεγαλεπήβολα έργα ανά τον κόσμο. Περιλαμβάνει τα έργα: - Interstate H-3, USA Hawaii - Ciudad Real Central Airport, Spain - Naypyidaw, Myanmar - Forest City, Malaysia - Yucca Mountain Nuclear Waste Repository
  19. Πόσα τετραγωνικά μέτρα θα μπορούσατε να αγοράσετε σε οποιαδήποτε πόλη του κόσμου αν είχατε στη διάθεσή σας ένα εκατομμύριο δολάρια; Στο ερώτημα αυτό απαντά η ετήσια έρευνα της εταιρείας Knight Frank, η οποία ανέλυσε στοιχεία για 20 μεγαλουπόλεις για το 2020. Οι πιο ακριβές πόλεις στην αγορά ακινήτων Το Μονακό και το Χονγκ Κονγκ παραμένουν οι πιο ακριβές πόλεις του κόσμου στην αγορά ακινήτων εδώ και μια δεκαετία. Ακολουθεί το Λονδίνο, το οποίο όμως παρουσιάζει σημαντική βελτίωση σε σχέση με πριν πέντε χρόνια. Το 2015 με 1 εκατ. δολάρια κάποιος μπορούσε να αγοράσει μόλις 22 τετραγωνικά μέτρα στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ τώρα μπορεί να αγοράσει 31 τ.μ. Πρόκειται για αύξηση της τάξης του 40%! Καλύτερες τιμές ακινήτων παρατηρούνται και στην τέταρτη πιο ακριβή πόλη, τη Νέα Υόρκη. Από 27 τετραγωνικά μέτρα, πλέον με 1 εκατ. δολάρια μπορεί κάποιος να αγοράσει 34 τ.μ στην αμερικανική μητρόπολη (αύξηση 25,9%). Πού αξίζει να επενδύσετε Αντίθετα, οι πιο οικονομικές τιμές καταγράφηκαν σε πόλεις χωρών που ανήκουν σε αναπτυσσόμενες οικονομίες. Στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής και το Σάο Πάολο της Βραζιλίας ένας εκατομμυριούχος μπορεί να αγοράσει 202 και 252 τετραγωνικά μέτρα αντίστοιχα, χάρη σε ένα συνδυασμό χαμηλότερων τιμών και συναλλαγματικής μετατροπής του δολαρίου. Η πιο μεγάλη αύξηση τιμών παρατηρήθηκε στο Λος Άτζελες των ΗΠΑ. Το 2015 με ένα εκατομμύριο δολάρια ήταν δυνατόν να αγοράσει κάποιος 65 τετραγωνικά μέτρα. Πλέον, τα τετραγωνικά αυτά μέτρα μειώθηκαν σχεδόν κατά ένα τρίτο, στα 44 τετραγωνικά μέτρα (μείωση 32,3%). Πάντως, αν και το Μονακό παραμένει η πιο ακριβή πόλη του κόσμου στην αγορά ακινήτων, οι τιμές αυτήν την περίοδο είναι προνομιακές καθώς οι ταξιδιώτες προς το επιχειρηματικό αυτό κέντρο έχουν μειωθεί εξαιτίας της πανδημίας του κοροναϊού. Παρόμοια, μείωση στις πωλήσεις ακινήτων παρατηρήθηκε και στο Ντουμπάι, όπου υπάρχει και πρόγραμμα «χρυσής βίζας».
  20. Ένα video που παρουσιάζει τις μεγαλύτερες μεγαλουπόλεις του κόσμου όπως προβλέπεται να εξελιχθούν έως το 2050:
  21. Καθώς η συζήτηση για την ολοένα και πιο ανησυχητική κλιματική αλλαγή είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, το National Geographic χαρτογράφησε τις επιπτώσεις που θα είχε το λιώσιμο των πάγων σε κάθε ήπειρο. Σε αυτή την περίπτωση το επίπεδο της θάλασσας θα ξεπερνούσε τα 66 μέτρα σε ύψος και τα νερά θα έσβηναν από τον χάρτη ολόκληρες χώρες – όπως αυτές που βρίσκονται κοντά στον Βόρειο και Νότιο Πόλο – αλλά και μεγαλουπόλεις. Στην Αμερική, πολλές πόλεις στην ανατολική ακτή όπως το Μαϊάμι, η Νέα Υόρκη και η Νέα Ορλεάνη, θα εξαφανιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στην Ευρώπη, πόλεις όπως το Άμστερνταμ, οι Βρυξέλλες, η Ρίγα, το Λονδίνο και η Βενετία θα «πνιγούν», όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Δανίας. Το ίδιο θα συμβεί και στην Ελλάδα, όπου τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου – ειδικά οι Κυκλάδες - θα βυθιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Σε σύγκριση με άλλες ηπείρους, η Αφρική θα χάσει τα λιγότερα εδάφη της. Παρόλα αυτά, η Αλεξάνδρεια και το Κάιρο θα σβηστούν από τν χάρτη λόγω της ανόδου της στάθμης των υδάτων της Μεσογείου. Επίσης, η άνοδος της θερμοκρασίας και η ξηρασία θα μπορούσε να κάνει την ήπειρο ένα μέρος μη κατοικήσιμο. Στην Ασία, θα εξαφανιζόταν όλο το Μπαγκλαντές και οι ακτές της Ινδίας ενώ θα πλημμύριζε μία τεράστια έκταση στην Κίνα, η οποία σήμερα κατοικείται από 600 εκατομμύρια ανθρώπους – το Πεκίνο και η Σαγκάη «σβήνονται» από τον χάρτη. Πηγή: National Geographic Και ένα gif από το Ratpack:
  22. Σημαντικά ευρήματα που καταγράφουν τις τάσεις στην παραγωγή ηλεκτρισμού τα τελευταία χρόνια σε όλον τον κόσμο καταγράφει η μελέτη – κείμενο πολιτικής της HAEE (Hellenic Association for Energy Economics - Ελληνική Εταιρεία Ενεργειακής Οικονομίας) με τίτλο «Ανασκόπηση & διεθνείς εξελίξεις στην αγορά ηλεκτρισμού». Τα κυριότερα από αυτά είναι οι αλλαγές που συντελούνται προοδευτικά τα τελευταία 20 χρόνια στη ζήτηση και την παραγωγή ενέργειας και η αλληλεπίδρασή τους με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπως η Συμφωνία των Παρισίων ή το ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα. Η μελέτη που εκδόθηκε από τη HAEE αποτελεί μια συλλογική εργασία που συντάχθηκε με σκοπό την ανάλυση των παγκόσμιων εξελίξεων στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας. Μέσα από τη παρακολούθηση των διεθνών εξελίξεων, σκοπός της μελέτης είναι να αποτελέσει ένα εργαλείο για την ενίσχυση του διαλόγου γύρω από τα βασικά στοιχεία της ενεργειακής πολιτικής καθώς και του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού. Επικεντρώνεται, στο φλέγον ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, των νέων τεχνολογικών ανακαλύψεων, το ρόλο της ψηφιοποίησης και των δικτύων. Ταυτόχρονα, η μελέτη τοποθετεί στο επίκεντρο της ανάλυσης την παγκόσμια αγορά του ηλεκτρισμού. Εξετάζει τις προοπτικές και τις προκλήσεις που αναδύονται στις χώρες με την μεγαλύτερη ενεργειακή κατανάλωση παγκοσμίως. Καταγράφουμε τα βασικά πορίσματα της έκθεσης, όπως αναφέρονται από τους μελετητές, και που έχουν ιδιαίτερη σημασία για όσους ασχολούνται με τα θέματα περιβάλλοντος και ενέργειας. Οι γενικές τάσεις στην κατανάλωση ενέργειας και η Συμφωνία των Παρισίων H οικονομική, αλλά και πληθυσμιακή μεγέθυνση κυρίως των χωρών εκτός του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), καθοδηγούν την ανοδική τάση που ακολουθεί η παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η επιστημονική κοινότητα έχει επανειλημμένως προειδοποιήσει για τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις που απορρέουν από αυτή την ανοδική πορεία. Η συμφωνία των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή, αποτελεί την πρώτη οικουμενική συμφωνία με προσανατολισμό τη μετάβαση προς τη χρησιμοποίηση εναλλακτικών και φιλικότερων προς το περιβάλλον καυσίμων. Οι Εθνικές υποσχέσεις όμως, διαφέρουν σημαντικά από τις τρέχουσες πολιτικές για το κλίμα, γεγονός που συνεπάγεται σταδιακή αύξηση του ποσοστού εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και ταυτόχρονα την ανησυχητική αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Η τεχνολογική καινοτομία και οι τάσεις στην παραγωγή και ζήτηση ενέργειας Η χρησιμοποίηση των τεχνολογικών καινοτομιών σε όλο το εύρος της ενεργειακής δραστηριότητας, αναμφίβολα συμβάλλει στην καταπολέμηση των αρνητικών επιδράσεων και ενισχύει την ενεργειακή μετάβαση προς φιλικότερες μορφές ενέργειας. Επιγραμματικά, η ψηφιοποίηση, τα έξυπνα δίκτυα, η ηλεκτροκίνηση, η αποθήκευση ενέργειας, η επανάσταση της εξόρυξης σχιστολιθικού φυσικού αερίου και τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, είναι μερικές από τις χιλιάδες τεχνολογικές εξελίξεις που ενισχύουν την απεξάρτηση από τις ρυπογόνες μορφές ενέργειας και συμβάλλουν στην προστασία του πλανήτη. Επιπλέον, η στάση που θα ακολουθήσουν οι λεγόμενοι εθνικοί ρυπαντές είναι κομβικής σημασίας στην προσπάθεια μείωσης των εκπομπών, καθώς στις μέρες μας παρατηρείται σταδιακά έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον και ένας γενικευμένος προσανατολισμός των ενεργειακών κολοσσών προς τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Παράλληλα, η τάση της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας, αναμένεται να είναι ανοδική για όλες τις μορφές ενέργειας, πλην του άνθρακα, για τον οποίο, από το 2030 και μετέπειτα, αναμένεται σταδιακή απεξάρτηση από την κατανάλωση του. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις, τα πετρελαϊκά αποθέματα επαρκούν για να καλύψουν τη συνολική ζήτηση μέχρι τα μέσα του παρόντος αιώνα, ενώ η αγορά του φυσικού αερίου αναμένεται να λειτουργήσει ως γέφυρα για την μετάβαση από τη σημερινή κατάσταση στην αποκαλούμενη πράσινη οικονομία του μέλλοντος. Παράλληλα, παρατηρείται αντίστροφη τάση μεταξύ της σταδιακής ελάττωσης της χρησιμοποίησης πυρηνικής ενέργειας και της όλο και μεγαλύτερης διείσδυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Η παγκόσμια εικόνα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας Αναλυτικότερα, όσον αφορά την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των έξι μεγαλύτερων καταναλωτών σε παγκόσμια κλίμακα (ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Ιαπωνία), παρατηρούμε σημαντικές διαφοροποιήσεις στη χρησιμοποίηση των διαφόρων μορφών ενέργειας, ανάλογα με τον ορυκτό πλούτο ή την πολιτική που ακολουθεί η κάθε χώρα ξεχωριστά. Παρακάτω συνοψίζουμε τις τάσεις που επικρατούν και την εξέλιξη του ενεργειακού μείγματος για τις προαναφερθείσες χώρες. Στο διάστημα μεταξύ 1990–2015, οι ΗΠΑ στράφηκαν προς την απανθρακοποίηση, η οποία ξεκίνησε από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 (53%) και κατέληξε το 2015 σε ποσοστό της τάξεως του 34%. Ταυτόχρονα, παρατηρείται άνοδος στη χρησιμοποίηση του φυσικού αερίου (32%, 2015). Επιπλέον, σταθερές τιμές κατά τη διάρκεια των υπό εξέταση ετών εμφανίζει η χρησιμοποίηση πυρηνικής (19%) και υδροηλεκτρικής (6%) ενέργειας. Ενώ, από το 2005 και μετέπειτα διακρίνεται εντυπωσιακή άνοδος στις ΑΠΕ, οι οποίες κατέλαβαν το 7% για το 2015. Οι χώρες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν πετύχει σταδιακή μείωση του ποσοστού χρησιμοποίησης άνθρακα σε ποσοστό μικρότερο του 26%. Το συγκεκριμένο ποσοστό βρίσκονταν στο 40% στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Επιπλέον, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μεταβολή του φυσικού αερίου, η οποία μέχρι το 2008 αυξανόταν συνεχώς (23%), όμως από το σημείο αυτό και έπειτα παρατηρείται σταδιακή μείωση του ποσοστού στα επίπεδα του 15%. Τα υδροηλεκτρικά κατέχουν σταθερή θέση στο 10% ενώ η πυρηνική ενέργεια συναντάται στο 30% κατά μέσο όρο για το υπό εξέταση διάστημα. Παράλληλα, όσον αφορά τη διείσδυση των ΑΠΕ, η ΕΕ είναι πρωτοπόρος σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες του δείγματος. Οι χώρες που απαρτίζουν την Ένωση κατάφεραν να πετύχουν αύξηση στη διείσδυση ίση με 16% για το 2015, σε σύγκριση με το 1% που βρίσκονταν το 2000. Τα δεδομένα για την περίπτωση της Ρωσίας εμφανίζουν μικρότερη μεταβλητότητα, καθώς το φυσικό αέριο, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, καταλαμβάνει το 50% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η πυρηνική ενέργεια (16%), ενώ συγκριτικά χαμηλό ποσοστό κατέχει η χρησιμοποίηση του άνθρακα (15%). Τα υδροηλεκτρικά παραμένουν σταθερά στο 15%, ενώ έκπληξη προκαλεί η μηδενική διείσδυση των ΑΠΕ. Κίνα και Ινδία, εμφανίζουν σχεδόν ταυτόσημη χρησιμοποίηση ενεργειακών πόρων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Οι δύο χώρες, δικαίως κατέχουν τον τίτλο των δύο πιο ρυπογόνων κρατών παγκοσμίως, καθώς χρησιμοποιούσαν τον άνθρακα σε ποσοστό 75% για το 2015. Παράλληλα, η χρήση του φυσικού αερίου και της πυρηνικής ενέργειας είναι ελάχιστη, ενώ τα υδροηλεκτρικά καταλαμβάνουν ένα ποσοστό της τάξεως του 15%. Μέχρι τα τέλη του 2015, παρατηρήθηκε μικρή ένταξη αιολικών και ηλιακών μονάδων στις δύο χώρες (4%,). Τέλος, η περίπτωση της Ιαπωνίας, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς στο διάστημα 1990-2015, παρατηρούνται τεράστιες μεταβολές στη χρησιμοποίηση των διαθέσιμων ενεργειακών προϊόντων. Το καταστροφικό ατύχημα της Φουκουσίμα το 2011, ανάγκασε τη χώρα να μηδενίσει τη χρήση πυρηνικής ενέργειας με ταυτόχρονη αύξηση της χρήσης των πετρελαιοειδών και των ΑΠΕ. Παράλληλα, είναι η μοναδική χώρα όπου συναντάται σταδιακή αύξηση της χρήσης του άνθρακα (33%, 2015), ενώ επίσης και το φυσικό αέριο κατέχει σημαντικό και συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό (39%, 2015) της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η Ελληνική Εταιρεία Ενεργειακής Οικονομίας είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που φέρνει σε επαφή όλους εκείνους που μελετούν, συζητούν και προωθούν τη γνώση της ενέργειας, του περιβάλλοντος και της οικονομίας στη χώρα μας. Δρα ως ανεξάρτητο σώμα συμβούλων για εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς, στους οποίους παρέχει μια ευρεία συνεισφορά σε ενεργειακά, οικονομικά, χάραξης πολιτικής και θεωρητικά θέματα. Η Ελληνική Εταιρεία Ενεργειακής Οικονομίας είναι η Ελληνική θυγατρική του Διεθνούς Συνδέσμου Ενεργειακής Οικονομίας. Ιδρύθηκε το 2015 στην Ελλάδα, και έχει έναν παγκόσμιο προσανατολισμό, καλωσορίζοντας τη συμμετοχή ερευνητών και επαγγελματιών από όλο τον κόσμο, οι οποίοι ενδιαφέρονται για θέματα συναφών με την οικονομία και την ενέργεια. Η HAEE αποτελεί το ελληνικό παράρτημα της Διεθνούς Εταιρείας Ενεργειακής Οικονομίας (IAEE). Δείτε την μελέτη εδώ: https://www.haee.gr/el/εκδόσεις/εκδόσεις-της-haee/haee-policy-reports-n02-gr/
  23. Δείτε ποιες πολεοδομικές καινοτομίες μεταμόρφωσαν ολόκληρες πόλεις και άφησαν παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Από το ναό του Σολομώντα μέχρι το σύστημα ύδρευσης της Νέας Υόρκης, αυτές είναι οι μεγαλύτερες κατασκευές που, σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες και μηχανικούς, έχουν γίνει ποτέ στον κόσμο, αλλάζοντας ριζικά την εικόνα τους. ΤΑ ΡΩΜΑΙΚΑ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΑ Οι Ρωμαίοι ήταν άριστοι τεχνίτες, και ανέβασαν το σύστημα ύδρευσης σε ένα εντελώς νέο επίπεδο. Χρησιμοποιώντας εξειδικευμένα εργαλεία για τη μέτρηση της απόστασης και των γωνιών, τουλάχιστον 11 υδραγωγεία χτίστηκαν στη Ρώμη. Αξιοποιούσαν πηγές γλυκού νερού, όπως ποτάμια, λίμνες και πηγές από απόσταση μέχρι και 100 χιλιομέτρων. Η δημιουργία εξαιρετικά ανθεκτικού σκυροδέματος που γινόταν με ηφαιστειακή τέφρα και η χρήση της αψίδας ήταν τεχνικές που τελειοποίησαν οι Ρωμαίοι για την ανάπτυξη της υποδομής των υδραγωγείων. TΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ Περίπου το ένα τέταρτο της Ολλανδίας βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας – συμπεριλαμβανομένων μεγάλων τμημάτων του Ρότερνταμ και του Άμστερνταμ. Τα φράγματα προστάτευαν τα χωράφια από τη θάλασσα τουλάχιστον από τους ρωμαϊκούς χρόνους, αλλά η μεγάλης κλίμακας κατασκευή φραγμάτων σημειώθηκε περίπου το 1.000 μ.Χ., όταν οι άνθρωποι άρχισαν την αποστράγγιση ελών για να καλλιεργήσουν και να συλλέξουν την πλούσια σε ενέργεια τύρφη. Η χώρα έφτασε να έχει πάνω από 1.800 χιλιόμετρα φραγμάτων, και ο στρατός μπορούσε να κληθεί ανά πάσα στιγμή να επανδρώσει αυτές τις οχυρώσεις. Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ Το μετρό του Λονδίνου εγκαινιάστηκε το 1863 και προηγήθηκε κατά πολλές δεκαετίες άλλων υπόγειων έργων μαζικής μεταφοράς στις περισσότερες άλλες μεγάλες πόλεις. Ενώ τα πρώτα τρένα κινούνταν με ατμό, από το 1890 στις ράγες κυκλοφορούσαν ηλεκτρικές μηχανές. Ήταν ο πρώτος ηλεκτρικός υπόγειος σιδηρόδρομος, και μείωσε σημαντικά τη ρύπανση στις σήραγγες. Κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, οι σταθμοί λειτούργησαν ως αυτοσχέδια καταφύγια. Μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, το σύστημα διακινούσε πάνω από ένα δισεκατομμύριο επιβάτες το χρόνο. Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ Η γέφυρα του Μπρούκλιν, η οποία ολοκληρώθηκε το 1883, ήταν μια από τις πρώτες γέφυρες στον κόσμο που χρησιμοποίησε καλώδια ανάρτησης από χάλυβα για να συγκρατήσει το οδόστρωμα. Τα καλώδια, σχεδόν 16 εκατοστά σε διάμετρο, ήταν υφασμένα από 5.434 μεμονωμένα σύρματα. Το αποτέλεσμα ήταν μια πολύ πιο ανθεκτική γέφυρα από εκείνες που χρησιμοποιούσαν δομές σιδήρου. Η γέφυρα άνοιξε επίσης τον δρόμο για την ενοποίηση του Μπρούκλιν με το υπόλοιπο της Νέας Υόρκης – δημιουργώντας τελικά (και που παρέμεινε για δεκαετίες) τη μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο. Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΑΙΦΕΛ Μπορεί σήμερα να φαίνεται σαν ένα τουριστικό αξιοθέατο, αλλά όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες για τον Πύργο του Άιφελ το 1889, ήταν ένα θαύμα της σύγχρονης μηχανικής. Με ύψος περίπου 300 μέτρων, ήταν η ψηλότερη κατασκευή που είχε χτιστεί ποτέ – είχε δύο φορές το ύψος της Μεγάλης Πυραμίδας της Γκίζας. Ο καμπυλωτός σχεδιασμός και το πλέγμα από σίδηρο του έργου δεν ήταν μόνο για την αισθητική – ήταν επαναστατικές τεχνικές εκείνη την περίοδο εγκαινίασαν τη σύγχρονη εποχή των ουρανοξυστών. TΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ Η Νέα Υόρκη εισάγει το μεγαλύτερο μέρος του νερού από την περιοχή Catskill Mountain, περίπου 100 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης. Σχεδόν ένα δισεκατομμύριο γαλόνια την ημέρα διοχετεύονται μέσω μιας σειράς από δεξαμενές, υδραγωγεία και σήραγγες, αποτελώντας ένα από τα μεγαλύτερα συστήματα ύδρευσης στον κόσμο. Η ΣΗΡΑΓΓΑ ΤΗΣ ΜΑΓΧΗΣ Η σήραγγα που διατρέχει υποθαλάσσια τη Μάγχη – επίσης γνωστή ως Chunnel – είναι μία από τις λίγες διεθνείς σήραγγες και παρέχει απευθείας σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ Λονδίνου και Παρισιού. Η ίδια η σήραγγα είναι στην πραγματικότητα τρεις σήραγγες – δύο για τρένα και μια για υπηρεσιακά οχήματα. Έχει μήκος περίπου 47 χιλιόμετρα και μέσο βάθος 50 μέτρα κάτω από το βυθό της θάλασσας. Τα ταχύτερα τρένα της γραμμής πιάνουν τα 270 χιλιόμετρα την ώρα. Αν και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1994, η ιδέα υπήρχε εδώ και πολύ καιρό. Είχε συζητηθεί από τον Ναπολέοντα το 1802, ο οποίος είχε προτείνει ένα τούνελ «για να παίρνουν μια ανάσα τα άλογα.» Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΥΠΑ ΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ Το έργο της Κεντρικής Υπόγειας Αρτηρίας της Βοστώνης – κοινώς γνωστό ως η Μεγάλη Τρύπα – είναι ένα από τα μεγαλύτερα έργα αστικών αυτοκινητόδρομων που κατασκευάστηκαν ποτέ. Αποτελείται από μια σήραγγα 12,5 χιλιομέτρων κάτω από το κέντρο της Βοστώνης, δύο γέφυρες, και τέσσερις ανισόπεδους κόμβους. Αυτό που καθιστά το έργο τόσο περίπλοκο – και ακριβό – είναι ότι χτίστηκε κάτω από μια λειτουργούσα πόλη. Ο κεντρικός αυτοκινητόδρομος τον οποίο αντικατέστησε έπρεπε να παραμείνει σε λειτουργία καθ ‘όλη τη διαδικασία κατασκευής, όπως και οι σήραγγες του μετρό. Για να ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα, οι μηχανικοί έπρεπε να χτίσουνε την προσωρινή υποστήριξη κάτω από τις υπάρχουσες υποδομές, και σε ορισμένες περιπτώσεις να «παγώσουν» το έδαφος, ώστε η πόλη να μην καταρρεύσει. ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΕΣ ΤΗΣ ΣΑΓΚΑΗΣ Οι κινεζικές πόλεις αναπτύσσονται με ρυθμό και κλίμακα χωρίς προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία. Μόνο στη Σαγκάη χτίστηκαν περισσότερα από 6.700 κτίρια 11 ορόφων ή ψηλότερα μεταξύ 1990 και 2004 – ένα μεγάλο μέρος αυτού γίνεται από κρατικά ελεγχόμενες κατασκευαστικές εταιρείες. Η ΣΗΡΑΓΓΑ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ Διατρέχοντας υποθαλάσσια τα Στενά του Βοσπόρου, το 13 χιλιομέτρων τούνελ, προϋπολογισμού 1,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, συνδέει την ευρωπαϊκή και την ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης. Είναι η βαθύτερη υποθαλάσσια σήραγγα στον κόσμο, και η πρώτη για τη σύνδεση των δύο ηπείρων. Εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 2013 και έχει την ικανότητα να μεταφέρει 1,5 εκατομμύρια άτομα την ημέρα – η διηπειρωτική διέλευση διαρκεί περίπου τέσσερα λεπτά. ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ Η Βενετία μπορεί να είναι γνωστή ως η πόλη του νερού, αλλά στην πραγματικότητα είναι χτισμένη πάνω σε ξύλο. Αρχικά, οι πρώτοι κάτοικοι της Βενετίας έχτισαν στα ελάχιστα κομμάτια του στερεού εδάφους σε μια αλυσίδα από 70 περίπου ελώδη νησιά μιας ρηχής λιμνοθάλασσας. Καθώς ο πληθυσμός αυξήθηκε, οι νέοι κάτοικοι έπρεπε να δημιουργήσουν τις δικές τους στέρεες βάσεις. Μέχρι το 1.000 μ.Χ. περίπου, έμπηγαν συμπαγείς κορμούς βελανιδιάς – μήκους περίπου 5 μέτρων – στη μαλακή λάσπη και στη συνέχεια έχτιζαν πάνω τους. «Το σύστημα ήταν εξαιρετικό», δήλωσε η Ντέμπορα Χάουαρντ, πρώην καθηγήτρια της ιστορίας της αρχιτεκτονικής στο Cambridge, η οποία έχει γράψει αρκετά βιβλία για τη Βενετία. «Καθώς μεγάλωνε η πόλη, υπήρχαν όλο και περισσότερα κτίσματα σε κάθε νησί, μέχρις ότου ενώθηκαν όλα μαζί». http://www.fortunegreece.com/wp-content/uploads/2014/08/10/Venice.png ΟΙ ΥΠΟΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ Πριν από τη δεκαετία του 1830, οι Παριζιάνοι πετούσαν τα απόβλητά τους όπως και οι κάτοικοι των άλλων μεγάλων πόλεων – είτε σε τρύπες κάτω από τα σπίτια τους είτε στο δρόμο. Τα ανθρώπινα απόβλητα, τα ζωικά απόβλητα και τα απορρίμματα τροφίμων αναμιγνύονταν με τη λάσπη δημιουργώντας εστίες μολύνσεων μέχρι να τα ξεπλύνει μια ισχυρή βροχή. Στο Μεσαίωνα, περίπου το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Ευρώπης πέθανε από ασθένειες που συνδέονταν με κακές συνθήκες υγιεινής. Μετά από μια ιδιαίτερα σοβαρή επιδημία χολέρας, οι ηγέτες του Παρισιού διέταξαν την κατασκευή του αποχετευτικού συστήματος σε όλη την πόλη. Αν και πρότυπο για το αποχετευτικό δίκτυο υπήρξε το δίκτυο της αρχαίας Ρώμης, οι υπόνομοι του Παρισιού ήταν πολύ μεγαλύτεροι σε κλίμακα. Είχαν πεζοδρόμια εκατέρωθεν του κεντρικού καναλιού και ήταν αρκετά ψηλοί για τους εργαζόμενους για να στέκονται όρθιοι. Πάνω από 300 μίλια είχαν κατασκευαστεί μέχρι το 1870, καθιστώντας το ένα από τα πρώτα σύγχρονα αποχετευτικά έργα μεγάλης κλίμακας. http://www.fortunegreece.com/wp-content/uploads/2014/10/16/paris.jpg Πηγή: http://www.fortunegreece.com/photo-gallery/ta-megalitera-kataskevastika-erga-olon-ton-epochon/#2
  24. Η Βιέννη αναδεικνύεται, για τέταρτη φορά τα τελευταία πέντε χρόνια, στην κορυφή της κατάταξης των πιο ευχάριστων πόλεων για να ζει κανείς, ενώ οι διαδηλώσεις εναντίον της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος στη Γαλλία τιμωρούν Παρίσι και Λιόν, σύμφωνα με ετήσια κατάταξη που δίνεται στη δημοσιότητα σήμερα. Η πρωτεύουσα της Αυστρίας διατηρείται στην κορυφή της κατάταξης του Economist Intelligence Unit, ινστιτούτου έρευνας συνδεδεμένου με το περιοδικό The Economist. Στη Γαλλία, «οι διαδηλώσεις για τις μεταρρυθμίσεις των συντάξεων είχαν αποτέλεσμα οι πόλεις της να υποχωρήσουν στην κατάταξη», εξηγούν οι συγγραφείς της μελέτης. Το Παρίσι υποχώρησε έτσι από 19η θέση το 2022 στην 24η το 2023, η Λιόν από την 25η στην 30ή. Το Λονδίνο καταλαμβάνει το 2023 την 46η θέση, η Νέα Υόρκη την 69η. Ο δείκτης του EIU βασίζεται σε 30 ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια σε συγκεκριμένους τομείς: σταθερότητα, σύστημα υγείας, πολιτισμός, περιβάλλον, παιδεία, υποδομές. Η αυστριακή πρωτεύουσα προσφέρει σχεδόν ιδεώδη συνδυασμό σε αυτούς τους τομείς και δεν τιμωρείται παρά μόνο για την έλλειψη μεγάλων αθλητικών εκδηλώσεων. Η λίστα με τις 10 κορυφαίες πόλεις για να ζει κανείς Βιέννη (Αυστρία) Κοπεγχάγη (Δανία) Μελβούρνη (Αυστραλία) Σίδνεϊ (Αυστραλία) Βανκούβερ (Καναδάς) Ζυρίχη (Ελβετία) Κάλγκαρι (Καναδάς) Γενεύη (Ελβετία) Τορόντο (Καναδάς) Οσάκα (Ιαπωνία) - Όκλαντ (Νέα Ζηλανδία) Το 2023, στο σύνολο των πόλεων που μελετήθηκαν, ο μέσος δείκτης ποιότητας ζωής φθάνει στο υψηλότερο επίπεδο εδώ και δεκαπέντε χρόνια, ιδίως ως προς την υγεία, την παιδεία και τον πολιτισμό, μετά το τέλος των περιοριστικών μέτρων που συνδέονταν με την πανδημία. Αντίθετα, οι βαθμοί πέφτουν ως προς τη σταθερότητα σε πολλές πόλεις, ειδικά στην Ευρώπη, λόγω διαδηλώσεων που βίωσαν. Πόλεις στην Ασία και στην Ωκεανία σημειώνουν τη μεγαλύτερη άνοδο σε έναν χρόνο: η Ουέλιγκτον (Νέα Ζηλανδία) καταγράφει άνοδο 35 θέσεων, το Ανόι (Βιετνάμ) 20, η Κουάλα Λουμπούρ (Μαλαισία) 19. Στις μεσαίες θέσεις της κατάταξης απαντώνται πολλές πόλεις της Κίνας. Το Κίεβο, η πρωτεύουσα της Ουκρανίας, κάνει την επιστροφή του στην κατάταξη το 2023 μεν, αλλά πλέον έχει υποχωρήσει στην 165η θέση, ενώ η Δαμασκός, η πρωτεύουσα της Συρίας, παραμένει από το 2015 η πόλη του κόσμου που χαρακτηρίζεται από το EIU η χειρότερη για να ζει κανείς. View full είδηση
  25. Εγκαταλελειμμένα, καθυστερημένα και αποτυχημένα μεγαλεπήβολα έργα ανά τον κόσμο. Περιλαμβάνει τα έργα: - Interstate H-3, USA Hawaii - Ciudad Real Central Airport, Spain - Naypyidaw, Myanmar - Forest City, Malaysia - Yucca Mountain Nuclear Waste Repository View full είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.