thundermaster

Παιδιά, ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Θέλετε σχόλιο; Ναι, φυσικά και έχετε δίκιο, ναι φυσικά και είστε σωστοί, ναι φυσικά και χρειάζεται άδεια. Αν μου επιτρέπετε, και είναι και ώρα που η σκέψη τρέχει, θα ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας, σχετικά με τη λαϊκή δημοκρατία Ζιμπάμπουε που κατοικώ, ή αλλιώς Ελλάδα, πείτε το όπως θέλετε... Το σπίτι μου βρίσκεται έξω από το Καπανδρίτι, σε ένα οικόπεδο 1200 μέτρων, που το μοιράζεται από κοινού με άλλες τέσσερις μεζονέτες και οικοδομική άδεια του 1992. Όταν το αγόρασα, στα μπετά, το Πάσχα του 1993, υπήρχαν ήδη οι σκελετοί των άλλων δύο, που ήταν και τα μικρότερα. Τα υπόλοιπα δύο, που ήταν και τα μεγαλύτερα, δεν είχαν χτιστεί ακόμα καθόλου και υπήρχαν μόνο στα σχέδια. Κατά την κατασκευή του σπιτιού, στην οποία έκανα εγώ ο ίδιος τον εργολάβο (ήταν το πρώτο που αποπερατώθηκε, όταν τα άλλα εξακολουθούσαν να είναι ακόμα στα μπετά), η μόνιμη φράση που άκουγα από τον μηχανικό που πήρα πακέτο με το σπίτι από τον κατασκευαστή ήταν: "Κάνε ό,τι θες μέσα, μην μου υπερβείς όμως τα τετραγωνικά, σ' αυτό είμαι ανένδοτος". Μετά πολλής φασαρίας, κατάφερα να τον πείσω τότε να κατασκευάσω ένα μπαλκονάκι κάτω από την είσοδο του σπιτιού, για να βάλω εκεί τον καυστήρα του καλοριφέρ, μιας και εκείνος ήθελε να τον βάλω μέσα στο σπίτι. Τελικά συμφώνησε ότι θα μου υπέγραφε και μ' αυτό, όπως και έγινε. Φυσικά δεν λέω ότι είχε άδικο ο άνθρωπος... Δίκιο είχε... Τα νόμιμα.... όπως λέμε. Κάποια στιγμή λοιπόν τελειώνω το σπίτι, μου υπογράφει ο μηχανικός και όλα καλά κι ωραία. Επειδή βέβαια το σχέδιο του κτιρίου είναι τέτοιο που προσφέρεται για προσθήκες, καθόλη τη διάρκεια της κατασκευής τον έπαιρνα τηλέφωνο διαρκώς και τον ρωτούσα.... Να κάνω κι αυτό; Να κάνω κι εκείνο; Να κάνω και το παράλλο; Η απάντηση που έπαιρνα ήταν πάντα όχι. Και πάλι δίκιο είχε, ο άνθρωπος λειτουργούσε σεβόμενος και τηρώντας τον ελληνικό νόμο. Άλλωστε ούτε εγώ ήθελα να κάνω παρανομία και γι' αυτό τον ρωτούσα.... Περνάνε δύο χρόνια λοιπόν, και κάποιοι αγοράζουν τόσο τους άλλους δύο σκελετούς, (που ήταν και μικρότεροι και αδειοδοτημένοι για λιγότερα τετραγωνικά), και τα κομμάτια του οικοπέδου που ήταν για να χτίσουν τα άλλα δύο κτίσματα που ήταν μεγαλύτερα από το κτίριο που αγόρασα εγώ (όχι όμως πολύ μεγαλύτερα, δώδεκα τετραγωνικά περισσότερα, κατά την άδεια, τις κατόψεις, τα στατικά κλπ. κλπ. κλπ. κλπ. κλπ.) Οι άνθρωποι λοιπόν, πιο """"ντόπιοι"""" (σ.σ. έχω εξαιρετική σχέση με τους γείτονές μου, είμαστε φίλοι και πλέον γνωριζόμαστε πολλά χρόνια), ξεκινούν το χτίσιμο, αλλάζουν όμως τον μηχανικό, με κάποιον της περιοχής, και για να μην σας τα πολυλογώ, τα 120 τετραγωνικά, τα βγάζουν 220... Ο καθένας... Επαναλαμβάνω, σαν ιδιοσυγκρασία ανθρώπου, είμαι το ακριβώς αντίθετο από το ανέκδοτο με την κατσίκα και τον γείτονα... Απεναντίας, χαίρομαι που βλέπω ότι έφτιαξαν οι γείτονές μου τόσο ωραία σπίτια... Και το λέω πραγματικά και μέσα απ' την καρδιά μου... Έρχεται λοιπόν η περιβόητη τακτοποίηση το 2013..... Καλώς τα παιδιάαααα...... Σπεύδω λοιπόν σε μια μηχανικό που είναι και φίλη.... (ο ορίτζιναλ δεν ξέρω που βρίσκεται πλέον), και κάνω αλλαγές χρήσης, τακτοποιώ τα πάντα και δηλώνω μέχρι και το τελευταίο τετραγωνικό (υπόγεια και πατάρια.. άκου πατάρια) σαν κύρια κατοικία. (Ναι, ο ΕΝΦΙΑ είναι ωραίιιιιοοος).... Δε μου λες ρε Έλσα, της λέω;;; Εγώ παρανομίες δεν έκανα, οι υπόλοιποι που έχουν χτίσει όλη την περίμετρο του σπιτιού τους, τί κάνουν; -Οι υπόλοιποι, μου λέει, τακτοποιούν, πληρώνουν το πρόστιμο και μια χαρά... Πωλούν και μεταβιβάζουν κανονικότατα όοοολα τους τα τετραγωνικά που είχαν χτίσει παράνομα... Εγώ, τη ρωτάω, που χρειάζομαι κι άλλον χώρο, να κάνω κάτι επιπλέον;;; Εσύ, μου λέει, τώρα;; Ας παρανομούσες νωρίτερα, να το καλύπταμε.... Εν ολίγοις, με τιμώρησε το ελληνικό κράτος γιατί δεν είχα παρανομήσει εξ' αρχής... Ενώ τα άλλα ξιφόλουρα, οι γάτοι, οι σταυραετοί, την έκαναν και τώρα όλα μια χαρά.... Μπιούτιφουλ! Συμπέρασμα: Ο μεγαλύτερος απατεώνας είναι το ελληνικό κράτος. Τελεία. Κι έρχεστε τώρα εσείς και μου λέτε για συντελεστές δόμησης και για άδειες... Και πάλι σας λέω, ναι... Όντως έχετε δίκιο, κι εγώ στην καθημερινότητά μου προσπαθώ και θέλω να είμαι όσο πιο τυπικός και νομοταγής μπορώ. Το κερασάκι όμως στην τούρτα δεν είναι αυτό.... Είναι άλλο!!!! Κάποια στιγμή τώρα πρόσφατα μου έρχεται ένα χαρτί από το κτηματολόγιο, το ανοίγω και κοιτάζω μέσα, βλέπω το σπίτι μου, δηλωμένα τετραγωνικά: το ένα τρίτο απ' ό,τι είναι δηλωμένο και τακτοποιημένο κανονικά!!!! Λέω, όπα τί έγινε εδώ;;; Σηκώνομαι και πάω στο κτηματολόγιο... Μετά από μία ουρά που κράτησε τρεις ώρες, έρχεται η σειρά μου. Κουβαλάω δε και τα νέα σχέδια του σπιτιού μετά την τακτοποίηση, τα χαρτιά του 4178 κλπ. Με ρωτάει η κοπελίτσα, συμπαθέστατη, τί συμβαίνει; Της εξηγώ το θέμα, της λέω κοπέλα μου ορίστε τα σχέδιά μου, ορίστε η τακτοποίηση, αλλαγές χρήσης και λοιπά, εγώ το δηλώνω κανονικά ΟΛΟΚΛΗΡΟ το σπίτι, τί τετραγωνικά είναι αυτά εδώ που μου βάζετε; -Μισό λεπτό μου λέει, βλέπει τα στοιχεία στο κομπιούτερ, δεν περνάνε δύο λεπτά και μου λέει: Έχετε δίκιο αγαπητέ κύριε, βλέπω εδώ από τη δήλωσή σας τα τετραγωνικά, έχει γίνει λάθος και δεν καταλαβαίνω γιατί. Δώστε μου λίγο χρόνο να το ψάξω... Αφού λοιπόν το ψάχνει αρκετά, με ρωτάει; Η άδειά σας είναι ενιαία μαζί και με άλλες κατοικίες; Της λέω μάλιστα... Τότε η εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι ότι ο υπάλληλος που πέρασε τα στοιχεία, μου λέει, πήρε τη δήλωση της πρώτης από τις πέντε κατοικίες και πέρασε ομοίως και τις υπόλοιπες... Μεταφράζοντάς το αυτό, σημαίνει τί;;; Γιατί να το δηλώσουμε όλο;;; Μ......ς είμαστε;;;; Αφού το σπίτι χαρακτηρίζεται ως ΙΣΟΓΕΙΑ κατοικία με ΥΠΟΓΕΙΟ και ΠΑΤΑΡΙ;; Γιατί να δηλώσουμε το ΥΠΟΓΕΙΟ και το ΠΑΤΑΡΙ;;; Με άλλα λόγια, έχω το μικρότερο σπίτι από όλα και, όπως αντιλαμβάνεστε, πληρώνω το μεγαλύτερο.... Και το κατά πάααααρα πολύ μεγαλύτερο.... Έταιρο συμπέρασμα: Ο μεγαλύτερος απατεώνας είναι το ελληνικό κράτος. Τελεία... Συγχωρείστε με για το παραλήρημα αγανάκτησης, αλλά δυστυχώς, αυτή είναι η δημοκρατία της Ποτσουάνα που ζούμε... Γιατί αν ήταν έντιμο το ελληνικό κράτος, δεν θα εξαντλείτο σε νομικά παραθυράκια με υπόγεια και πατάρια, ούτε σε αφαιμάξεις εθελοντών μ........ων όπως του λόγου μου... ΥΓ: Στην περιοχή μου οι οικοδομικές άδειες είναι αρκετά σπάνιο φαινόμενο, και είμαι από τις λίγες περιπτώσεις νομίμου κτίσματος. Ευχαριστώ θερμά και πάλι για τις απαντήσεις σας και συγνώμη για το χρόνο σας...

Κυρίες και Κύριοι γεια σας και χαρά σας, Μου πέρασε μια σκέψη από το μυαλό και θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας. Καταρχήν, δεν είμαι μηχανικός, φιλοσοφική έχω τελειώσει οπότε συγχωρείστε μου την όποια μπακαλίστικη περιγραφή. Η σκέψη μου είναι η εξής: Σε νόμιμη μεζονέτα κατασκευής του σκελετού της το 1992-93 (το κτίριο ολοκληρώθηκε το 1994) αποτελούμενη από ημιυπόγειο 60 τ.μ (είναι σε κατηφορικό δρόμο και η χαμηλή πλευρά είναι ισόγεια), ισόγειο 60 τ.μ. και πατάρι 42,5 τ.μ., το 2007 έγινε μία προσθήκη στο ημιπόγειο, από την πλευρά που είναι ισόγεια, κατά 15 τ.μ. Χοντρικά και για να μπορέσω να σας μεταφέρω την εικόνα, η κάτοψη του κτιρίου είναι σε σχήμα Τ. Στη μία γωνία 90 μοιρών που σχηματίζει το ταυ, υπάρχει στον πρώτο και τον επάνω όροφο (πατάρι) γωνιακό μπαλκόνι 4.50 τ.μ.. (ξεκινάει και από τα δύο κάθετα δοκάρια που έχει σε εκείνο το σημείο ο κάθε όροφος). Όταν έγινε η προσθήκη, ο χώρος κάτω και προς τους δύο προβόλους του κάτω μπαλκονιού έκλεισε κατά πέντε μέτρα στο σημείο όπου κοιτά ο ένας πρόβολος και είναι και το όριο του οικοπέδου (σ' αυτό το σημείο υπάρχει ενισχυμένος μαντρότοιχος, γιατί το διπλανό οικόπεδο είναι αρκετά υπερυψωμένο και είναι χωράφι, και από την άλλη μεριά χτίστηκε διπλός τούβλινος τοίχος με σενάζ, μπαλκονόπορτα που βγάζει σε αυλή, πρέκι και μόνωση. Κατασκευάστηκε και εσωτερικός τοίχος από τη μέσα μεριά του μαντρότοιχου με σενάζ και μπήκε ενδιάμεσα μόνωση, ενώ στον μαντρότοιχο συνεχίστηκε το χτίσιμο με τούβλα πάνω στο μπετόν για να πάρει το επιθυμητό ύψος. Η υπόλοιπη στέγη γύρω από την πλάκα του μπαλκονιού (2.30 χ 2.30) έκλεισε με ραμποτέ και κεραμίδια. Κοινώς, σχηματίστηκε ένα δωμάτιο. Η απόσταση του μπαλκονιού στον ένα πρόβολο που είναι ο μαντρότοιχος είναι περίπου 1 μέτρο και 20, στον άλλο πρόβολο προς τον οποίο χτίστηκε ο τοίχος είναι γύρω στα 2.5 μέτρα. Αυτό που σκέφτηκα είναι ένα πανωσήκωμα, με αφαίρεση του ραμποτέ από το μπαλκόνι του πρώτου, και επέκταση του μπαλκονιού για να δημιουργηθεί ο αντίστοιχος χόρος και στον επάνω όροφο, και να στεγαστεί αυτό όπως είναι τώρα με ραμποτέ αλλά στο ακριβώς από πάνω μπαλκόνι που είναι το ίδιο. Επέκταση όμως μπετόν χωρίς κολώνες (που δεν έχει ο ένας από τους δύο τοίχους) απ' όσο ξέρω δεν γίνεται, αν και ο μαντρότοιχος από τη μία πλευρά έχει ενισχυμένη θεμελίωση (δεν ξέρω αυτό αν αρκεί). Το ερώτημα είναι, μια αφαίρεση του ραμποτέ και μια επέκταση του μπαλκονιού με σιδηροκατασκευή και φυτευτά χαλύβδινα στηρίγματα "χαντρωμένα" στον τοίχο και πακτωμένα με μπετόβεργες και μπετό στο έδαφος, θα ήταν ανθεκτική και αντισεισμική; Μπορεί το μπαλκόνι να αντέξει αυτό το βάρος άραγε; Αν και η σιδηροκατασκευή αναγκαστικά δεν θα πιάσει μόνο στην πλάκα του μπαλκονιού, αλλά και στα δοκάρια της οικοδομής που συνεχίζουν και μετά το μπαλκόνι και έχει να πατήσει στους προαναφερθέντες τοίχους. Επηρεάζει αυτό ουσιαστικά τη στατικότητα του κτιρίου; (Ότι την επηρεάζει, σίγουρα, την επηρεάζει όμως ουσιαστικά ένα τέτοιο βάρος; ) Τη λύση αυτή μου την πρότεινε μάστορας που θεωρείται καλός (και μάλλον είναι, απ' ό,τι είδα), ο οποίος ισχυρίζεται ότι δεν θα προκύψει πρόβλημα στατικότητας και είναι βέβαιος ότι το όλο θέμα θα είναι ανθεκτικό και αντισεισμικό. Και κάπου εδώ συλλογίζεται κανείς.... "Ρε δεν τ' αφήνεις όπως είναι....". Τα 15 όμως τετραγωνικά που προστέθηκαν κάτω, μεταμόρφωσαν κυριολεκτικά το χώρο... Αντιλαμβάνομαι ότι ..... σας φώτισα... Αλλά θα ήθελα πολύ να το συζητήσω μαζί σας. Γράφτηκα τώρα αλλά επειδή μ' αρέσουν οι κατασκευές σας διαβάζω καιρό... Με σεβασμό και απέραντη εκτίμηση... Και συγνώμη αν σας κούρασα...