Βαλεργασ νικοσ

On 28/10/2013 at 12:12 ΜΜ, Ροδοπουλος said:

Απαντώ κυρίως στον Alex Pap αλλα και στο πρόβλημα

 

Εχουμε την δημιουργία mositure vapor transission λόγω α) παραμένουσας υγρασίας στο γέμισμα σε νέες κατασκευές ή β) υγρασίας που προέρχεται απο θερμογέφυρες σε υφαστάμενα.  

 

Η κίνηση των ατμών είναι απο το επίπεδο με την υψηλότερη πίεση στο επίπεδο με την χαμηλότερη πίεση. Η μεταφορά των ατμών γίνετε μέσω των πόρων του γεμίσματος (capillary network). Χωρίς την κόλλα και το πλακάκι αυτοί εμφανίζονται στην επιφάνεια του γεμίσματος σαν μικροσκοπικοί κρατήρες. Με την τοποθέτηση της κόλλας οι μικροσκοπικοί αυτοί κρατήρες μπλοκάρονται σε κάποιο ποσοστό. Ας πούμε οτι είχαμε 5000 κρατήρες Φ10μm σε μια επιφάνεια 30χ30 εκ. Ας υποθέσουμε οτι εκλύονται 120ml/hour σε κατάσταση ισορροπίας. Με λίγα λόγια ο λόγος 5000 χ εμβαδό κρατήρων προς την επιφάνεια 30χ30 είναι 1,74 Χ10-7.

 

Τώρα βάζουμε την κόλλα με το πλακάκι. Μέσα σε λιγότερο απο 48 ώρες οι 5000 πόροι γίνονται 1500. Αυτό σημαίνει οτι η ισορροπία δεν υφίσταται και πλέον έχουμε αύξηση της πίεσης υδρατμών. Η αύξηση της πίεσης δεν έχει να κάνει μόνο με την μπλοκάρισμα των πόρων αλλα και με το γεγονός οτι η σχετική υγρασία/θερμοκρασία της επιφάνειας του γεμίσματος έχει αλλάξει. Για να επανέλθει ισορροπία θα πρέπει οι πόροι να αλλάξουν διάμετρο. Με λίγα λόγια το χείλος των πόρων (διεπιφανειακή ρωγμή) μπαίνει σε διάτμηση Mode II. Επειδή το Fracture toughness και το μέτρο Ελαστικότητας της κόλλας είναι μεγαλύτερο απο αυτό του γεμίσματος θα δημιουργηθεί ένας κώνος εφελκυσμού στο γέμισμα. Ο κρατήρας λοιπόν θα πάρει ένα σχήμα V με την μεγάλη διάσταση να είναι στην διεπιφάνεια.  Οι διαστάσεις του V έχουν να κάνουν κατα βάση με α) τα 120ml/hour ή με την παραμένουσα υγρασία και β) με των αριθμό των αρχικών πόρων. Με λίγα λόγια το α) είναι time dependent και το β) material dependent (πόσους πόρους μπορεί να βγάλει και τι μεγέθους). Δεν είμαι σίγουρος αλλα θεωρώ οτι το περλομπετόν μάλλον θα βγάλει περισσότερα και μεγαλύτερα. Θα μου πείτε εφόσον θα βγάλει περισσότερα και μεγαλύτερα προφανώς το time dependency θα είναι μικρότερο (θα στεγνώσει γρηγορότερα). Δεν το ξέρω σίγουρα διότι επειδή, σαν υλικό, έχει πολλές air pockets που γίνονται κορεσμένες με την υγρασία, θεωρώ οτι μάλλον στεγνώνει με άλλο μηχανισμό και άρα αργότερα. Η διάχυση υγρασίας μέσα απο υγρασία είναι πολύ πιο αργή διαδικασία ενω δεν ξέρω την φυσική στάθμη της υγρασίας κορεσμού του υλικού. 

 

Καταλήγοντας θεωρώ οτι

 

α) Η θεωρία στα κλασσικά κονιάματα οτι η υγρασία επιφανείας θα πρέπει να είναι κάτω απο 2% σε εύρος θερμοκρασίας τουλάχιστον 10 βαθμών πριν την τοποθέτηση των πλακιδίων, μπορεί να μην ισχύει στο περλομπετόν διότι έχει άλλο μηχανισμό. Μπορεί να χρειαστεί υγρασιόμετρο βάθους.

 

β) Τα πολλά V μπορούν να οδηγήσουν σε αποκόλληση μεταξύ κόλλας και γεμίσματος και καθολική αποκόλληση σε περίπτωση crack coalescence.

 

γ) Σήκωμα τον πλακιδίων το βλέπω εφικτό μόνο σε περιπτώσεις υψηλής παραμένουσας υγρασίας και παρουσία θέρμανσης.

Έχω βάλει 1.20 επί 1.20 πλακάκια σπίτι. Καινούρια όλα και σπάνε στα καλά καθούμενα.

Τα αλλάζει και μετά σπάνε άλλα κλπ. Έσπασαν αρχικά 13, μετά άλλα 3, μετά άλλα 2. Εφιάλτης!

Τι φταίει;