Στοχευόμενη μετακίνηση με μέθοδο N2 (Fajfar)

[gmL]

Μπορεί κανείς να με βοηθήσει να αποσαφηνίσω το εξής;

Κατά τη μέθοδο Ν2 το φάσμα ικανότητας (φάσμα αντίστασης) της κατασκευής διγραμμικοποιείται κλπ κλπ και ανάλογα με το ποιό σημείο του ελαστικού ΦΕΦΜ (ADRS) του σεισμού τέμνει η προέκταση του ελαστικού κλάδου, προκύπτει και η δt (στοχευμένη μετακίνηση).

>Αν ο ελαστικός κλάδος τέμνει "ψηλά" το πλατώ (δηλ Τ<Τc) γίνεται χρήση ενός τύπου...

>Αν ο ελαστικός κλάδος τέμενει το φθίνοντα κλάδο του φάσματος adrs( δηλ Τ>Τc), τότε δt λαμβάνεται η τιμή Sd εκείνη...

 

>Αν όμως ο ελαστικός κλάδος τέμνει το φάσμα πιο "κάτω" (δηλ Τ>Τd) τι ισχύει; Ό,τι και στην προηγούμενη περίπτωση ή σημαίνει κάτι άλλο;

 

Δείτε και την εικόνα που επισυνάπτω για να καταλάβετε.

 

Χαζή απορια, μα δεν παύει να είναι απορία

 

Btw, καλές γιορτές

Edited December 30, 2011 at 07:59 μμ by gmL

[iovo]

Για να δείς που θα κόψεις την καμπύλη απόκρισης πρέπει να ορίσεις και το σημείο επιτελεστικότητας για καθε στάθμη. Στο συγκεκριμένο σχήμα κάτι δεν μου κάθεται καλά. Τι κτήριο είναι αυτό που φτάνει 39cm μετατόπιση οιονεί μονοβάθμιου και δεν αστοχεί? Ακόμα το φάσμα σου μου φαίνεται λίγο μικρό. Μάλλον έχεις βάλει το φάσμα σχεδιασμού με κάποιο q και όχι το ελαστικό, για κοίταξέ το.

Edited January 5, 2012 at 09:33 πμ by iovo