Ανιχνευτής εκρηκτικού μίγματος υγραερίου ή / και ασετυλίνης

[κόκκινος]

Η ουσιώδης διαφορά μεταξύ υγραερίου και ασετυλίνης είναι ότι το πρώτο είναι βαρύτερο από τον αέρα ενώ η δεύτερη ελαφρύτερη από αυτόν. Έτσι, ενώ οι ανιχνευτές υγραερίου πρέπει να τοποθετούνται σε χαμηλό επίπεδο, αυτοί της ασετυλίνης πρέπει να τοποθετούνται ψηλά. Κι επειδή, δεν υπάρχουν απλοί ανιχνευτές ασετυλίνης στο εμπόριο, η δουλειά γίνεται μία χαρά με απλό ανιχνευτή φυσικού αερίου, το οποίο κι αυτό είναι ελαφρύτερο του αέρα και έχει χαμηλό όριο εκρηκτικότητας (LEL)1,5%. Η ασετυλίνη έχει LEL 2,5%. Συνεπώς, ένας ανιχνευτής φυσικού αερίου "πιάνει" την συγκέντρωση της ασετυλίνης πριν αυτή φτάσει καν στο 2.5%.