Leonardo

Ίσως και να είμαι λάθος, αλλά εγώ δε βλέπω κάποιο μηχανισμό με χρήση των κατάλληλων releases! Στο άκρο ενός ραβδωτού στοιχείου υπάρχουν 3 δυνατότητες περιστροφής ως προς τον αντίστοιχο νοητό πείρο/άξονα του άκρου, δηλαδή 3 release επιλογές, αρκεί το πρόγραμμα να το επιτρέπει: - περιστροφή του άκρου ως προς τον πείρο που είναι παράλληλος στον άξονα του αντιανέμιου (δηλ. επιτρέπουμε στο αντιανέμιο να στριφογυρίζει, παραμένοντας όμως σταθερό στη θέση του στο επίπεδο της στέγης) - περιστροφή του άκρου ως προς τον πείρο που είναι συνεπίπεδος με τη στέγη (δηλ. επιτρέπουμε στο αντιανέμιο να περιστέφεται γύρω από το άκρο, μέσα & έξω από τη στέγη σε ένα επίπεδο κάθετο σε αυτή) - περιστροφή του άκρου ως προς τον πείρο που είναι κάθετος προς το επίπεδο της στέγης (δηλ. επιτρέπουμε στο αντιανέμιο να περιστέφεται γύρω από το άκρο, πάνω & κάτω στη στέγη αλλά διαρκώς σε επαφή με αυτή) Μία άρθρωση που επιτρέπει και τα παραπάνω 3 releases, συμφωνώ ότι οδηγεί σε μηχανισμό! Όμως αν χρησιμοποιηθεί το τελευταίο release που περιγράφω παραπάνω (αυτό με τον πείρο κάθετο στο επίπεδο της στέγης) τότε δε βλέπω να υπάρχει μηχανισμός/βύθιση του Χ. Επομένως αν κάποιος επιθυμεί να προσομειώσει το Χ με 4 στοιχεία (που σημαίνει 3 κόμβους για κάθε τμήμα \ και / του Χ) θα πρέπει να εφαρμόσει μόνο αυτό το τελευταίο release στα άκρα των στοιχείων! Π.χ. για το \ τμήμα του Χ, release στο άκρο του αντιανέμιου στον κόμβο με την πάνω γωνία του πλαισίου, release στο άλλο του άκρο στον κόμβο με το επόμενο συνευθειακό αντιανέμιο, release εκεί και για το επόμενο αυτό συνευθειακό αντιανέμιο (οι δύο νοητοί πείροι να κοιτάζουν δηλαδή ο ένας τον άλλο στον κόμβο αυτό) και release στο άλλο άκρο του στον κόμβο με την κάτω γωνία του πλαισίου. Αντίστοιχα releases και για το / τμήμα του Χ. Έτσι τα αντιανέμια, αλλά και ο κόμβος της Χ ένωσής τους, δε θα έχουν τη δυνατότητα να βυθιστούν ανεξελεγκτα παρά μόνο λόγω της φυσιολογικής απόκλισης - όπως συμβαίνει στο μέσο κάθε ενιαίου στοιχείου. Αν υπάρχει μεταλλικό έλασμα στο μέσο η προσομοίωση θα πρέπει να γίνει με 4 στοιχεία - δε νομίζω ότι μίλησε κάποιος για 2 σε αυτή την περίπτωση! Αν δεν υπάρχει έλασμα στο μέσο (τα αντιανέμια δεν ενώνονται ή απλά συνδέονται χαλαρά με ένα μπουλόνι) τότε ναι, 2 να είναι τα στοιχεία!

Αναρωτιέμαι, γιατί προσωπικά μόνο τα πολύ βασικά θα θυμόμουνα να κάνω!

Συγνώμη αλλά αδυνατώ να απαντήσω σε αυτό, ούτε χρόνο, ούτε και βιβλία κοντά μου έχω! Αλλά και κομβοέλασμα δεν είμαι σίγουρος ότι γνωρίζω τί είναι! Το gusset plate στα άκρα του Χ μήπως; Σίγουρα κάποιο άλλο μέλος του forum με περισσότερη εμπειρία θα ξέρει να σου απαντήσει! edit: Προσομοιώνεις όσο καλύτερα μπορείς αυτό που θα κατασκευάσεις, συνεπώς στην περίπτωση κομβοελάσματος η προσομοίωση με 2 στοιχεία που δεν αλληλεπιδρούν (αφού δεν έχουν κοινό κόμβο/ένωση στο μέσο τους) δεν είναι σωστή - ή μάλλον απέχει από την πραγματικότητα! Δες και το post #65 παρακάτω. Πιστεύω όμως ότι η προσομοίωση με ή χωρίς κομβοέλασμα σχετίζεται με την επιλογή και διαστασιολογηση των αντιανέμιων (και ελασμάτων) μόνο, και όχι ιδιαίτερα με τα υπόλοιπα στοιχεία της στέγης. Αν θέλεις να δουλέψουν τα αντιανέμια σε εφελκυσμό μόνο (προσομοίωση με 2 στοιχεία, όχι κομβοέλασμα) ή και σε θλίψη (προσομοίωση με 4 στοιχεία, κομβοέλασμα) - αλλά ας μας πει και κανείς παλιός!

Εξαρτάται από το τί θέλει (σωστό ή λάθος) να κατασκευάσει κανείς στην πράξη! Αν στο κέντο του Χ έχει ενώσει 4 στοιχεία χωρίς releases στον κοινό αυτό κόμβο, τότε ουσιαστικά δημιουργείται ένα μόνο στοιχείο σχήματος Χ. Δηλαδή λέει στον κατασκευαστή να συγκολλήσει π.χ. 4 στοιχεία ή 2 στη μέση ή να κάνει παραγγελία 1 σε σχήμα Χ. Αν έχει βάλει κατάλληλα releases στα άκρα τους στον κοινό κόμβο τότε έχει πράγματι 4 στοιχεία, λέει π.χ. στον κατασκευαστή να βάλει ένα δακτυλίδι ή μία πλάκα στο κέντρο και πάνω τους να βιδώσει τα 4 άκρα. Αν όμως σχηματίσει το Χ με 2 μόνο στοιχεία (δεν υπάρχει κόμβος/ένωση στο μέσο τους) τότε αυτά δεν αλληλεπιδράνε και κινούνται ελεύθερα το ένα από το άλλο - όπως πιστεύω ότι είναι το σωστό! Στο πρόγραμμα, οπτικά, φαίνεται ότι ακουμπάνε αλλά η ανάλυση το αγνοεί. Όπως τουλάχιστον καταλαβαίνω εγώ σε ένα πρόγραμμα τη λέξη "κόμβος" και τη λέξη "ένωση" τα πράγματα για τη σωστή δημιουργία του Χ έχουν ως εξής: 2 στοιχεία μονοκόμματα (όχι κοινή ένωση στο μέσο του Χ) ή αν είναι μαζόχας κανείς 3 στοιχεία, το ένα μονοκόμματο και το άλλο με κόμβο στη μέση (που ουσιαστικά είναι ίδιο με το προηγούμενο αφού κόμβος στη μέση του ίδιου ευθύγραμμου στοιχείου αγνοείται). Για εμένα κόμβος (node) είναι ένα αρχικό σημείο στο χώρο, για να ορίσω και προσανατολίσω το στοιχείο. Αν το άκρο δύο ραβδωτών στοιχείων καταλήγει εκεί, τότε υπάρχει ένωση αυτών και το είδος της εξαρτάται από τα releases. Αν δύο ίδια ραβδωτά στοιχεία συνδεθούν (κοινός κόμβος) στην ίδια ευθεία χωρίς releases, τότε ουσιαστικά έχω ένα μόνο στοιχείο διπλάσιου μήκους. Και προσοχή να μην οριστεί (κατά λαθος και χωρίς λόγο) το node ως support που τότε γίνεται σημείο ακλόνητο!

Μήπως με μετατροπή του επιφανειακού φορτίου σε γραμμικό και κατάλληλη εφαρμογή του στα στοιχεία που δέχονται το φορτίο;

Λοιπόν, για να δώ από μαγειρική πώς πάει το forum, έστω ότι δοκιμάζουμε σε θλίψη τα παρακάτω δύο αμαγείρευτα (ξερά) ζυμαρικά: - ένα κομματάκι Tagliatelle (η φαρδιά χυλοπίτα) με ίσιο, ας υποθέσουμε, μήκος και με ορθογωνική διατομή - ένα μακαρονάκι Fusilli (αυτό το στριφτό) ίδιου τελικού μήκους, γιατί με το στρίψιμο υποθέτω κοντένει, και ίδιας ορθογωνικής διατομής Τα συμπιέζω με το δάκτυλό μου. Η ερώτηση είναι πιο θα σπάσει πρώτο και γιατί; Διευκρινίσεις δε δίνονται, το υλικό (ζύμη) είναι το ίδιο, περιμένω με ενδιαφέρον τεκμηριωμένες απαντήσεις και επιχειρήματα καθώς ούτε εγώ γνωρίζω την απάντηση! Μπορείτε να κάνετε ό,τι παραδοχές εσείς θέλετε!

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αγγλία το αντίστοιχο Τμήμα στο Imperial College London ονομάζεται Department of Civil and Environmental Engineering! http://www3.imperial.ac.uk/civilengineering Θέλω να πιστεύω βέβαια ότι οι άνθρωποι εκεί το έχουν ονομάσει έτσι για εντελώς διαφορετικούς λόγους από αυτόν της υπογραφής!

Επιτέλους μία νότα αισιοδοξίας και χαίρομαι που προέρχεται από έναν παλιό συνάδελφο - σε ευχαριστώ! Απλά θα ήθελα να αναφέρω το παράπονο ότι δεν είναι μόνο το να αντιμετωπίζει κανείς τον πελάτη σαν χρήμα, αλλά και τη δουλειά την ίδια! Προσωπικά θα με ευχαριστούσε περισσότερο να ασχολούμαι με 3-4 αντικείμενα που πραγματικά τα κάνω κέφι, παρά με όλα για βιοποριστικούς και μόνο λόγους, και ας βγάζω λιγότερα χρήματα! Σίγουρα οι οικονομικές απολαβές του επαγγέλματος καθόρισαν κάποτε την επιλογή σπουδών, αλλά το να γουστάρεις συνάμα το αντικείμενο της δουλειάς σου είναι πολύ σημαντικό! Είναι κάπως δύσπεπτο για νέο μηχανικό να ασχολείται με πράγματα που δεν τον/την γεμίζουν ή ενδιαφέρουν - χαλάει τη διάθεση ο αναγκαίος συμβιβασμός! Προσωπικά δε με κουράζουν καθόλου όλα αυτά, κάθε μέρα τέτοια αισιόδοξα μηνύματα θα ήθελα να διάβαζα από τους παλιούς να παίρνω κουράγιο!

Ναι, παρόλο το ίδιο Ι ως προς τον ασθενή άξονα περίμενα ότι στο υπό θλίψη μέλος η παραμόρφωση στρέψης προκαλεί μείωση του κρίσιμου φορτίου καμπτικού λυγισμού, άρα σε στεπτοκαμπτικό θα αστοχούσε νωρίτερα.

Σε ευχαριστώ πολύ για τη δοκιμή και το χρόνο που αφιέρωσες jackson! Όταν έχω την ευκαιρία θα μελετήσω ξανά τη μαθηματική περιγραφή του φαινομένου καθώς, διαισθητικά, περίμενα μικρότερο κρίσιμο φορτίο από εκείνο της καμπτικής αστοχίας - ίσως λόγω Aρχής Aνεξαρτησίας των Kινήσεων" να ήμουνα λάθος!

Χρόνια Πολλά και από εμένα! Να προσθέσω μία επιπλέον ερώτηση, προσωπική απορία μάλλον: Έχει τη γνώση ένας πολιτικός μηχανικός για να συντάξει μία τέτοια μελέτη; Υπάρχουν κάποια σχετικά υποχρεωτικά μαθήματα στο προπτυχιακό ελληνικό πρόγραμμα σπουδών; Ευχαριστώ, Leonardo

Δεν είναι τα πράγματα τόσο απλά ώστε να απαιτείται Κ = Σ, υπάρχουν συγκεκριμένες εξισώσεις ή ανισώσεις (με παράμετρους τα Κ, Σ) που πρέπει να ικανοποιούνται και αυτές καθορίζουν αν και για ποιά τιμή φορτίου θα αστοχήσει το υπό θλίψη μέλος! Π.χ. και εντελώς απλοϊκά, αν για τις παραπάνω τιμές Κ = 830 και Σ = 4300 υπάρχει η εξίσωση Ρ + Κ + Σ = 5830, τότε το κρίσιμο φορτίο Ρ = 700. Ή αν υπάρχει η ανίσωση Ρ/5 + Κ/10 + Σ/15 < 509, τοτέ για Ρ = 700 υπάρχει αστοχία. Είμαι σίγουρος ότι μπορεί να βρεί κανείς σε ένα βιβλίο τις ακριβείς μαθηματικές σχέσεις, δυστυχώς δεν έχω κάποιο κοντά μου για να δώ, αλλά και ο EC3 ίσως τις αναφέρει. Από περιέργεια να ρωτήσω ποιό FE λογισμικό χρησιμοποίησες; Επίσης, σχετικά με τη Ζ διατομή και Τ διατομή συγκριτική δοκιμή, εγώ θα έφτιαχνα δύο διατομές με ίσο ύψος κορμού, ίσο πλάτος πέλματος και ίσα πάχη αυτών. Για προσωπικούς εκπαιδευτικούς και μόνο λόγους ενδιαφέρομαι αλλά δεν έχω κάποιο λογισμικό - ούτε χρόνο για χέρι!

Το 2001 αυτό το κορίτσι πολύ μου άρεσε, όμορφη κοπέλα, τουλάχιστον η Ελλάδα εξακολουθεί να βγάζει ωραίες γυναίκες!

Θα συμφωνήσω! Έχω την εντύπωση ότι όταν συνυπάρχουν οι δύο παραμορφώσεις η τιμή του κρίσιμου φορτίου είναι διαφορετική από όταν η κάθεμία εμφανίζεται χωριστά! (Από περιέργεια, δοκίμασε αν έχεις χρόνο και μία Τ διατομή να δούμε τί κρίσιμα φορτία βγάζει συγκριτικά με τη Ζ.)

Γιατί αυτό; Δηλαδή σε μη-συμμετρικές ανοικτές διατομές που υπόκεινται σε θλίψη μόνο, δεν μπορεί να συμβεί flexural torsional buckling, να έχεις μαζί κάμψη και στρέψη του μέλους;

Συμφωνώ! Σωστό επίσης και αυτό με τον έλεγχο για ταλάντωση, ο οποίος ανήκει στην κατηγορία της λειτουργικότητας (ο στρεπτοκαμπτικός όχι) αλλά για τη συγκεκριμένη περίπτωση κάλυψης της δεξαμενής δεν τίθεται θέμα για αυτό και δεν το ανέφερα. Ευχαριστώ! Αυτό το "lateral" όμως γιατί δεν εμφανίζεται κάπου μέσα στον όρο; Πλάγιο-κάτι δε θα έπρεπε να μεταφράζεται;

Serviceability Check: Δε θέλω να σε μαλώσω ούτε και να κάνω τον έξυπνο, ενημερωτικά και μόνο να αναφέρω ότι ο σχεδιασμός μία δοκού από αυτόν τον έλεγχο πιστεύω θα πρέπει να ξεκινάει. Να σου "σπάσει" η δοκός σπάνιο, θα "ξεχυλώσει" πρώτα και θα το δεις, οπότε για deflection (πώς μεταφράζεται αυτό ρε παιδιά, 10 όρους έχω ακούσει, σε μία λέξη δε γίνεται να καταλήξουμε) αρχικά να αγχώνεσαι. Το φορτίο εδώ το πήρες χωρίς συντελεστές, έτσι; Επίσης για lateral torsional buckling (να ήξερα και αυτό πώς μεταφράζεται) την κοίταξες τη δοκό σου; Αν και το βλέπω λίγο δύσκολο να αστοχήσει με τα 2 kN σημειακά της περίπτωσής σου.

Νομίζω ότι κατάλαβα τι εννοεί ο Pappos και θα προσπαθήσω να το μεταφέρω με τη χρήση του παρακάτω ανάλογου - να με διορθώσει αν κατάλαβα λάθος. Αρχικά να συμφωνήσουμε όλοι ότι αν κάμψουμε μία IPE διατομή (π.χ. έτσι ώστε η κάτω ίνα να βρίσκεται σε εφελκυσμό) τότε οι τάσεις στα κάτω και πάνω πέλματά (flanges) της θα μπούνε ταυτόχρονα στην πλαστική περιοχή. Δηλαδή η διατομή θα αστοχήσει ταυτόχρονα στο κάτω και πάνω τμήμα της. Αν υποθέσουμε όμως ότι έχουμε μία τύπου-IPE διατομή όπου το κάτω πέλμα της είναι πιο πλατύ (ή πιο παχύ) από το πάνω πέλμα, τότε υπό κάμψη της διατομής η τάση στο πάνω πέλμα θα μπει στην πλαστική περιοχή νωρίτερα από την τάση στο κάτω πέλμα. Δηλαδή πρώτα θα αστοχήσει το πάνω τμήμα (το πιο ασθενές) της διατομής και μετά το κάτω. Πιστεύω λοιπόν ότι αυτό ακριβώς θέλει να μας και ο Pappos. Ότι αν βάλουμε κοχλίες στό κάτω μέρος της σύνδεσης του κορφιά, τότε ενισχύουμε το κάτω μέρος της διατομής το οποίο και γίνεται ανθεκτικότερο στον εφελκυσμό. Συνεπώς η τάση στο πάνω τμήμα (ίνα υπο θλίψη) θα μπει στην πλαστική περιοχή νωρίτερα, δηλαδή το πάνω τμήμα της διατομής θα αστοχήσει πρώτο. Τουλάχιστον έτσι το κατάλαβα εγώ, αλλά και πάλι διαφωνώ ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Ο λόγος είναι ότι η πλάκα (end plate) που έχει συγκολληθεί στο ζύγωμα ενισχύει την αντοχή του πάνω μέρους σε θλίψη. Εξάλλου οι κοχλίες λειτουργούν όταν είναι σε εφελκυσμό ή σε διάτμηση, και όχι σε θλίψη, άρα ποιά η δουλειά τους στο πάνω μέρος όπου ίνα βρίσκεται σε θλίψη; Μόνο όταν η άνω ίνα βρεθεί σε εφελκυσμό (π.χ. λόγω μεγάλου φορτίου ανέμου) ενεργοποιούνται οι κοχλίες εκεί. Και επαναλαμβάνω ότι η μέγιστη ομώνυμη ροπή στο διάγραμμα για το ζύγωμα δεν εμφανίζεται στη θέση του κορφία, αλλά λίγο παρά πέρα όπου προκύπτει και το plastic hinge! Αυτό φαίνεται άλλωστε και στο αρχείο που επισύναψε ο vagman αλλά κι εγώ νωρίτερα. @panos: Για συνήθη φορτία ο κόμβος του κορφιά πιστεύω ότι τείνει να ανοίξει προς τα κάτω - η άνω ίνα σε θλίψη. Για ασυνήθη φορτία (uplift λόγω ισχυρού ανέμου) ο κόμβος του κορφιά πιστεύω ότι τείνει να κλείσει προς τα πάνω - η κάτω ίνα σε θλίψη. Παραθέτω τα σχετικά διαγράμματα για ασύμμετρη φόρτιση και για τις δύο αυτές περιπτώσεις.

'Αλλο πράγμα η αστοχία της σύνδεσης (apex connection) και άλλο η αστοχία της/του δοκού/ζυγώματος (rafter). Η σύνδεση πρέπει να σχεδιαστεί/διαστασιολογηθεί έτσι ώστε να μην αστοχήσει ποτέ, γιατί αλλιώς την κάτσαμε! 'Η στη χειρότερη περίπτωση να αστοχήσει μετά την εμφάνιση όλων των plastic hinges σε ζύγωμα (τουλάχιστον) και κολώνα - αν και δεν έχει νόημα τότε αφού για την περίπτωση αυτή φορέας δεν υφίσταται, έχουμε mechanism. Αξίζει να επισημανθεί ότι όποιο και να είναι το πρόσημο των ροπών (κάτω ίνα σε εφελκυσμό ή θλίψη) η μέγιστη ομώνυμη ροπή στο ζύγωμα δεν εμφανίζεται στο κοινό άκρο τους, αλλά εμφανίζεται λίγο προς το εσωτερικό του - συγκεκριμένα κοντά εκεί που ξεκινά το apex haunch! Εκεί έχουμε συνήθως και το πρώτο plastic hinge. Η μέγιστη ετερώνυμη ροπή προφανώς εμφανίζεται στο άλλο άκρο του ζυγώματος, προς την κολώνα. Άρα η διατομή του ζυγώματος αστοχεί μακριά από τη σύνδεση! Όπως αναφέρθηκε από κάποιον νωρίτερα, κοιτάς τα εντατικά μεγέθη στο σημείο που ενώνονται τα δύο ζυγώματα και σχεδιάζεις/διαστασιολογείς τη σύνδεση κατάλληλα για το envelope των ροπών (θετικών ή/και αρνητικών) που εμφανίζονται λόγω των διαφορετικών συνδυασμών φορτίου! Κρίμα πάντως που δεν έχουμε ένα στρογγυλό τραπέζι να τα συζητάμε όλα αυτά - πολύ χρονοβόρο και αναποτελεσματικό το γράψιμο!

Πιστεύω ότι δε σχετίζεται με την κλίση ο εφελύσμός της κάτω ίνας. Τα παρακάτω screen snaps αντιστοιχούν σε τυχαίο portal frame που δημιούργησα γρήγορα με το ESADS FrameSolver 2D αν γνωρίζετε - για φοιτητές είναι ΟΚ. Το άνοιγμα είναι 40 m, το ύψος στον κορφιά 8 m, στα άκρα 5 m, η ανάλυση είναι ελαστική, moment connection στα μέλη, pin support στο έδαφος.

Προσωπικά θα συμφωνήσω με την απάντηση του terry! Οι περισσότεροι κοχλίες μπαίνουν (ως προς την ουδέτερη ίνα/άξονα) εκεί που χρειάζεται να μπουν! Άλλωστε πρόκειται για ένα moment connection μεταξύ δύο δοκών. Η γνώμη μου είναι ότι οι περισσότεροι των συνδυασμών φορτίου θα δώσουν εφελκυσμό της κάτω ίνας. Σε περιπτώση όμως που το φορτίου ανέμου είναι μεγάλο τότε (λόγω uplift) η μορφή του διαγράμματος ροπών πάνω στη δοκό αναστρέφεται και η κάτω ίνα είναι σε θλίψη. Τα υπόλοιπα είναι σχετικά των παραπάνω και σχετικά των διατομών των δοκών που χρησιμοποιείς, και ανάλογα τοποθετούνται οι κοχλίες. Αν λόγω ανέμου (για τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου κτιρίου/φορέα και της συγκεκριμένης τοποθεσίας) έχουμε στον κορφιά τιμές ροπής συγκρίσιμες σε μέγεθος (αντίθετο πρόσημο) τότε η σύνδεση που επισυνάπτεις θα μπορούσε να έχει π.χ. μόνο τους δύο τελευταίους κάτω κοχλίες και πάνω επίσης δύο - συμμετρικά τοποθετημένοι, εδώ, ως προς την ένωση δοκού με apex haunch. Όμως αυτό εξαρτάται επισής από τις διατομές των δοκών (rafters) που χρησιμοποιείς και συνεπώς από τις διαστάσεις (διατομή) του apex haunch. Αν το apex haunch είναι μικρό υπάρχει περίπτωση να πάρει ένα μόνο κοχλία και η δοκός να πάρει τον/τους αμέσως ένα/δύο πιο πάνω - εκτός του κοχλία στο πάνω της μέρος. Υπάρχει και η περίπτωση που επισυνάπτεις. Υπάρχει όμως και η περίπτωση χωρίς haunch που αναφέρει ο Pappos, όταν η διατομή των δοκών είναι αρκετή. Από περιέργεια, χρησιμοποιείς ελαστική ανάλυση ή πλαστική που για portal frames είναι πιο οικονομική; Μην αμελήσεις να βάλεις torsional restraints στη θέση των plastic hinges! (ελπίζω να μην έχω γράψει ως νέος καμία πατάτα και συγνώμη για την αγγλική ορολογία)

Evan, αν δε σου είναι κόπος, μπορείς σε παρακαλώ να βάλεις το δοκάρι σου στο μέσο των τοιχείων και να τρέξεις ξανά την ανάλυση; Από περιέργεια στο ζητάω, να δω αν η στρέψη παίζει ρόλο σε αυτό που ρωτάς για τη ροπή κάμψης. Επίσης, τα φορτία στο αντίστοιχο δοκάρι του ισογείου είναι πολύ διαφορετικά από αυτά στο δοκάρι του τελευταίου ορόφου;

Για όσους έχουν λίγο ελεύθερο χρόνο για διάβασμα και έχουν ξεχάσει: Ο Ελληνικός εμφύλιος της περιόδου 1823-1825 έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης ως ανταγωνισμός ισχύος για την ηγεσία της επανάστασης αλλά και του υπό διαμόρφωση νέου ελληνικού κράτους. Επίσης, προς μεγάλη μου έκπληξη, διάβασα ότι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης φυλακίστηκε δύο φορές (τη μία μόνο θυμόμουνα) από τους Έλληνες! Η δεύτερη ήταν μετά τον Εμφύλιο, όταν το 1833 κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία και σε ηλικία 63 ετών φυλακίστηκε, αλλά ευτυχώς το 1835... ...έλαβε χάρη και αποφυλακίσθηκε, εξουθενωμένος από τις άθλιες συνθήκες της φυλακής και τις ταπεινώσεις και σχεδόν τυφλός! Αυτοί είμαστε! Παραθέτω και το ακόλουθο απόσπασμα από την Ομιλία στην Πνύκα, για εμάς τους Michanikous που ξέρουμε από αυτά: Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν χτίζεται ούτε τελειώνει. Ο ένας λέγει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει εις το ανατολικό μέρος, ο άλλος εις το αντικρινό και ο άλλος εις τον Βορέα, σαν να ήτον το σπίτι εις τον αραμπά και να γυρίζει, καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτο τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι ένας αρχιτέκτων, οπού να προστάζει πως θα γενεί. Παρομοίως και ημείς εχρειαζόμεθα έναν αρχηγό και έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει και οι άλλοι να υπακούουν και να ακολουθούν. Αλλ' επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξ αιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα. Καλό Σαββατοκύριακο, Leonardo

Μπαίνουν, αλλά το 500 μάλλον πως είναι πολύ μεγάλο για αυτό το ύψος! edit: Ανακαλώ, εξαρτάται και από άλλες παραμέτρους αυτο.

Γιατί η λάμα θα κάνει κοιλιά, σωστά;