Πρώτη ανάρτηση συνάδελφοι...
Αν και έψαξα (και χάθηκα κιόλας ομολογώ) αρκετά στα επιμέρους θέματα, δεν βρίσκω σχετικό ερώτημα και απόψεις.
Η κατάσταση είναι μάλλον λίγο πολύπλοκη και γίνομαι σαφέστερος...
Σε υφιστάμενο κτίριο (ξενοδοχείο) κατασκευής 2005, γίνεται προσθήκη πτέρυγας με ενοποίηση ισογείου, υπογείου και σύνδεση με παρακείμενο διατηρητέο, ενώ οι άνω όροφοι διαχωρίζονται από ανοικτό (ελεύθερο στο περιβάλλον) διάδρομο. (όλα τα "περίεργα" σε εμένα τυχαίνουν άραγε? )
Ερωτήματα:
1. Το υφιστάμενο τμήμα πρέπει να ελεγθεί εξ' ολοκλήρου στην ΜΕΑ ή μόνο τα ενοποιούμενα θερμαινόμενα τμήματά του (ισόγειο εστιατόριο) ?
2. Στο υφιστάμενο οφείλουν να γίνουν μεταβολές ώστε να προσαρμόζονται οι συντελεστές απωλειών κελύφους στις νέες απαιτήσεις (κουφώματα - τοίχοι - οροφές - δάπεδα)? Και αν ναι... πως μπορεί να δικαιολογείται οικονομικά τέτοιου μεγέθους μεταβολές για ένα τόσο νέο κτίριο??? Μήπως απλά πρέπει να συνυπολογιστεί στην ΕΑ χωρίς έλεγχο θερμομόνωσης?
3. Στο διατηρητέο τμήμα επιβάλλεται κάθε δυνατή μεταβολή βελτίωσης (ανοίγματα, στέγη, δάπεδο) χωρίς επέμβαση στις όψεις (απαγορεύεται μέσα έξω)? Αν προβλεφθούν επιτρεπόμενες βελτιώσεις ή και όχι το εν λόγω τμήμα θα ενταχθεί στη συνολική ΜΕΑ?
Ξέρω ακούγεται μάλλον πολύπλοκο, αλλά στην οικεία επαρχιακή πολεοδομία υφίσταται από άγνοια έως και παράνοια ("άλλαξε τα κουφώματα και βάλε θερμοπρόσοψη στο υφιστάμενο" εν ολίγοις "τι μας νοιάζει ρε μεγάλε... δεν το γκρεμίζεις καλύτερα?").
Ευελπιστώ στην εμπειρία, την πληροφόρηση και την καλή σας βούληση!
