Anwnumos

Φίλε/η SeNNinha, προφανώς και στον κανονισμό των πολυκατοικιών όπως και σε όλους τους κανονισμούς - συμφωνίες, μπορεί να υπάρχουν όροι/ρητρες κ.λπ. που να αντίκεινται σε κανόνες κοινού δικαίου ή/και νόμων του κράτους. Δεν τίθεται συζήτηση περί αυτού. Και φυσικά σε ενδεχόμενη δικαστική διαμάχη θα αναιρείτο κάτι τέτοιο, εφόσον θα ίσχυε.

SeNNinha, είναι ακριβώς όπως τα λες. Όντως υπάρχει δώμα, το οποίο μάλιστα ΔΕΝ είναι δηλωμένο ως κοινόχρηστο στη σύσταση οριζοντίου, και εσωτερική σκάλα που συνδέει το τελευταίο οροφοδιαμέρισμα με το δώμα το οποίο δηλούται ως τμήμα διωρόφου. Πράγματι, ο τελευταίος ιδιοκτήτης υποχρεούται να δίδει πρόσβαση για τη συντήρηση του μηχανισμού του ανελκυστήρος που υπέρκειται του δώματος. ΤΙΠΟΤΕ άλλο. Την παραχώρηση την είχαν συνυπογράψει νομίμως όλοι οι παλαιοί ιδιοκτήτες εθελουσίως και σαφώς. Στα ίδια αποτελέσματα οδηγήθηκα κι εγω μετά απο αναζήτηση της σχετικής νομοθεσίας. Απλά ήθελα να σιγουρευτώ. Επιπλέον, μου κίνησε και το ενδιαφέρον η ολη υπόθεση. Κι εγω με τον τρόπο μου, αυτό είπα στον πελάτη... "ας πρόσεχες" ! Καλά να είστε.

Φιλε Brasco, είναι γνωστό οτι δια της δικαστικής οδού μπορείς ίσως να βρεις κάποια άκρη. Ωστόσο, όπως καταλαβαίνεις κάτι τέτοιο είναι ιδιαιτέρως χρονοβόρο και κοστίζει, με αμφίβολο αποτέλεσμα Φίλε nisorvani, ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα, υπάρχει εσωτερική σκάλα που δίδει στον τελευταίο ιδιοκτήτη αποκλειστική πρόσβαση εφόσον δεν είναι τμήμα ή προέκταση του κλιμακοστασίου, και εφόσον στην αρχική σύσταση οριζοντίου δεν έχει δηλωθεί ως κοινόχρηστη. Φίλε SeNNinha, κι εγω την ίδια άποψη έχω, απλά προσπαθώ να βεβαιωθώ. Ευχαριστώ. Περιμένω και όποιες άλλες απόψεις.

Καλημέρα σας και χρόνια πολλά. Ως νέος μηχανικός θα ήθελα τις απόψεις σας βάσει της εμπειρίας/γνώσης σας. Αν διατυπώσω κάτι εσφαλμένα, παρακαλώ συγχωρέστε με. Σε παλαιά πολυκατοικία με οροφοδιαμερίσματα (1980) δεν προβλεπόταν πρόσβαση των διαφόρων ενοίκων στην ταράτσα (νόμιμη άδεια, σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας και σχέδια). Το δικαίωμα εκμετάλλευσης αυτής, καθώς και του υψούν ("αέρας") παραχωρήθηκε στον ιδιοκτήτη του τελευταίου ορόφου. Δεν υπάρχει σκάλα εξόδου στην ταράτσα. Απο τα λίγα που ξέρω κατά συμφωνία των ιδιοκτητών γίνεται να παραχωρήσουν το δικαίωμα εκμετάλλευσης της ταράτσας στον ιδιοκτήτη του τελευταίου ορόφου, οπότε αυτό είναι εντάξει. Το ερώτημα είναι αν κάποιος νέος ιδιοκτήτης επιθυμεί να αποκτήσει με κάποιο τρόπο πρόσβαση στην ταράτσα επικαλούμενος για παράδειγμα λόγους ασφαλείας (π.χ. πυρκαϊά), σε ποιές κινήσεις μπορεί να προβεί (αν υπάρχει τέτοια δυνατότητα). Γενικά τί γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις; Σας ευχαριστώ

Καλησπέρα σας, δεν ξέρω αν έχει αναλυθεί ξανά το ζήτημα αυτό, έτσι να με συγχωρείτε αν το επαναφέρω. Για την κατασκευή μανδρότοιχου διαστάσεων 4μ μήκος επί 60εκ πλάτος επί 1μ ύψος με χρήση ακατέργαστων πετρών Πηλίου, σε τί ποσό ανέρχεται το κόστος περίπου; ποιό είναι το εύρος τιμών που πρέπει να αναμένει κανείς;υπολογίστε και την ενδεχόμενη κατασκευή κάποιου υποκείμενης βάσης απο ο.σ. , 4μ επί 60εκ επί 40εκ. Η έκδοση άδειας για την εν λόγω εργασία, πόσο θα κοστίσει περίπου; δεδομένου του οτι χρειάζεται κανονική άδεια και όχι άδεια εργασιών μικρής κλίμακας, καθότι το οικόπεδο βρίσκεται εντός οικισμού και εντός ζώνης. Συγχωρέστε μου τις όποιες ασάφειες ή λάθη λόγω άγνοιας ή απειρίας. Αντιπροτάσεις για καλύτερη λύση, είναι προφανώς καλοδεχούμενες. Ευχαριστώ πολύ.

Αρχικά σας ευχαριστώ που απαντήσατε σε αυτό το θέμα, αλλά και στη συμμετοχή σας στο φόρουμ. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για νέους μηχανικούς να έχουν τη συμβολή παλαιότερων και περισσότερο έμπειρων, τόσο στην επιστήμη όσο και στην ελληνική πραγματικότητα. Αγαπητέ BAS, αυτό που λές ισχύει και έχει περάσει μάλλον ως κάποιος "άγραφος νόμος" και μιλάμε περισσότερο για θέματα εντυπώσεων, τα οποία ειδικά σε μικρές κοινωνίες έχουν ρόλο. Ωστόσο, όπως επισημαίνει και ο αγαπητός MAKAΡ, εφόσον υπάρξει ουσιαστική ανάγκη για απαλλοτρίωση και δύναται να τεκμηριωθεί, τότε οτιδήποτε και να υπάρχει εντός, θα πάει για βρούβες. Εγω έθεσα το ερώτημα για δυο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με το ενδεχόμενο της ύπαρξης κάποιου "παραθύρου" ή άλλης ρύθμισης νόμου, όπου να εμποδίζει την κατεδάφιση προϋπάρχοντος κτίσματος προκειμένου για απαλλοτρίωση. Το συγκεκριμένο δεν έχει πέσει στην αντίληψη μου να ισχύει, και ιδιαίτερα απίθανο το βρίσκω, αλλά όφειλα να το ρωτήσω ως μη έμπειρος. Το δεύτερο και ίσως μοναδικό σημείο στο οποίο ενδεχομένως να τεκμηριώνεται η αγωνία και ερωτησή του είναι το εξής: Αυτή τη στιγμή το εν λόγω οικόπεδο είναι το μοναδικό άκτιστο σε ακτίνα 300 μέτρων απο την πλατεία. Με αυτή την έννοια θα ήταν "ευκολότερο" να τεκμηριωθεί μια διαδικασία απαλλοτρίωσης οικοπέδου που είναι άκτιστο παρά να επιλεγεί κάποιο ήδη κτισμένο. Αναλόγως και η ένσταση του πελάτη θα ήταν ισχυρότερη, καταδεικνύοντας οτι δεν υπήρχε λόγος να επιλεγεί το δικό του έναντι κάποιου άλλου εφόσον θα είναι κτισμένο όπως και τα γείτονα οικόπεδα. Βεβαίως όλα αυτά έχουν να κάνουν απο εκεί και έπειτα με διοικητικά δικαστήρια και λίγο με θέματα μηχανικού. Απλά δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο να μπει σε τέτοιες διαδικασίες και έξοδα, εαν στην τελική δεν κάνει και καμία διαφορά. Και εφόσον έτσι κι αλλιώς αν φθάσουμε σε αυτό το σημείο θα μιλάμε για δικαστικές διαμάχες και διεκδικήσεις. Σας ευχαριστώ πολύ Υ.Γ. ΜΑΚΑΡ, πράγματι είναι όπως τα λές με τον ΟΤΑ. Με τον Καποδίστρια περνάει σε ευρύτερο ΟΤΑ, οπότε πράγματι οι διαδικασίες περιπλέκονται και παύουμε να μιλάμε για αυτοτελείς δράσεις.

Καλημέρα σε όλους. Είμαι νεος πολιτικός μηχανικός και μου ετέθη το εξής ερώτημα απο ενδεχόμενο πελάτη. Ο εν λόγω ιδιώτης είναι ιδιοκτήτης οικοπέδου αρτίου και οικοδομήσιμου (εντός οικισμού, εντός ζώνης ???), ευρισκόμενου επι της κεντρικής πλατείας κοινότητας <2500τ.μ. Το εν λόγω οικόπεδο έχει μοναδική πρόσοψη ελεύθερη προς το κέντρο της πλατείας, καθώς οι υπόλοιπες τρείς πλευρές του είναι κλεισμένες απο παρακείμενα διώροφα/μονώροφα. Επιπλέον το εν λόγω οικόπεδο μη οικοδομημένο/ελεύθερο σε ακτίνα 300 μέτρων απο τον άξονα της πλατείας. Άλλο στοιχείο είναι οτι η κοινότητα έχει εκφράσει πολλές φορές στο παρελθόν τη διάθεση - και μια φορά αποπειράθηκε, αλλά κόλησε - να απαλλοτριώσει το εν λόγω οικόπεδο για δημιουργία κοινόχρηστων χώρων και υπηρεσιών όπως βιβλιοθήκη, γυμναστήριο κ.λ.π. Γεγονός που έχει φέρει σε ρήξη τον ιδιοκτήτη με την κοινότητα. Το ερώτημα του σε γενικές γραμμές είναι το εξής. Σκέφτεται να βγάλει άδεια -την οποία είχε ξαναβγάλει προ 20ετίας αλλά δεν προχώρησε σε εργασίες, για διώροφο και να ρίξει τα μπετά τουλάχιστον έως και αυτά του ισογείου αφήνοντας αναμονές, ή να βγάλει άδεια για μαντρότοιχο. Ο σκοπός αυτού είναι να "εξασφαλίσει" τινί τρόπω την ιδιοκτησία του απο το ενδεχόμενο της απαλλοτρίωσης είτε δυσχεραίνοντας τις μέλλουσεσ διαδικασίες εφόσον θα υπάρχει κάτι κτισμένο, είτε ανεβάζοντας την αξία του οικοπέδου του και κατά συνέπεια αυτή της αποζημίωσης σε όποια τέτοια περίπτωση. Θα ήθελα τις γνώσεις σας επί του θέματος ή απο παρόμοιες περιπτώσεις που αντιμετωπίσατε/γνωρίζετε, έτσι ώστε να μη του απαντώ ανόητα και αβάσιμα. Απο τα λίγα που ξερω μπορώ - πάντοτε με επιφύλαξη - να πω τα εξής επί του θέματος: - πράγματι η κοινότητα μπορεί να απαλλοτριώσει το εν λόγω οικόπεδο εφόσον τεκμηριώσει κατάλληλα το έννομο συμφέρον του συνόλου της κοινότητας - ο ιδιώτης μπορεί να κάνει ενσταση επί της αποφάσεως ή της αποζημιώσεως, εντός εύλογου ορισμένου χρονικού διαστήματος απο την ανάλογη διοικητική απόφαση Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και περιμένω τις απαντήσεις σας. Συγχωρέστε μου την όποια ασάφεια ή απειρία. Υ.Γ. τα ανωτέρω είναι απο περιγραφή του πελάτη και όχι βάσει συμβολαίων και σχεδίων. Οπότε ενδεχομένως να μιλάμε καθαρά σε θεωρητικό επίπεδο.