Truth Seeker

Ποστάρω και πάλι σ' αυτό το θέμα, μιας και ένα κομμάτι, που δε ξέρω πως λέγεται είναι η αλήθεια, μου το θύμησε. Έχοντας μεγαλώσει κατά άλλα 2 χρόνια από το προηγούμενο post, έχοντας κάνει Erasmus στο εξωτερικό και έχοντας καταλάβει, πια,πολύ καλύτερα πως λειτουργεί ο κόσμος (διαφωτιστικότατη εμπειρία το Erasmus) απλά ήθελα να διατυπώσω ποιες είναι οι απόψεις μου σήμερα. Έχοντας, λοιπόν, δεί σημεία και τέρατα και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα νομίζω πως ο κόσμος που ζούμε και οι απόψεις που υπάρχουν μέσα σε αυτόν το κόσμο υπάρχουν για κάποιο λόγο. Δεν είναι πως οι άνθρωποι, σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι χαζοί ή δεν θέλουν να αλλάξουν το κόσμο ή , αν δεν υπήρχε το σύστημα που κυβερνά σήμερα, δε θα είχαν την βασική παιδεία να σέβονται ο ένας τον άλλον. Και όταν λέω να σέβονται ο ένας τον άλλον, δε εννοώ να κόψουμε το καλοπροαίρετο χαβαλέ που κάναμε στη τρίτη λυκείου (και αν κάποιο κομπλεξικοί παρεξηγούνταν προβλημά τους - βγάζουν τα εγωιστικά προβλήματά τους σε όλη την υπόλοιπη διάρκεια της ζωής τους). Εννοώ να μπορούν να συνεργαστούν χωρίς κάποιο αφεντικό πάνω από το κεφάλι τους. Το πρόβλημα είναι πως , πολλοί άνθρωποι, δε θέλουν οι υπόλοιποι, κατωτεροί τους, να σέβονται ο ένας τον άλλον. Απλά υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που λόγω των προσωπικών τους ψυχολογικών ελείψεων, όπως λέω και πιο πάνω, θέλουν να αισθάνονται ανώτεροι και θα κάνουν οτιδήποτε για να το πετύχουν αυτό. Το μόνο που έχει σημασία τελικά είναι να είσαι καλύτερο αφεντικό από το πατέρα σου ή τη μάνα σου. Χωρίς να προσθέσω κάτι άλλο επί του θέματος, μιας και αν ξέρεις πως λειτουργούν τα πράγματα ξέρεις και πως το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να δουλέψεις ασταμάτητα μέχρι να καταρεύσει αυτό το, πραγματικά, άρρωστο σύστημα, θα ήθελα να πω πως λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση του προηγούμενου post διόρθωνα εργασίες μια παλιάς φίλης για τη φωτογραμμετρία στο ΕΜΠ και τον Αύγουστο του '11 εξηγούσα την ύλη των ΣΑΕ σε παιδί που φοιτούσε στο Αριστοτέλειο. Just for the record. Επίσης, το ΤΕΙ Ηλεκτρονικής είναι το πρώτο τμήμα ΤΕΙ που έχει δικό του, εσωτερικό, μεταπτυχιακό στο οποίο διδάσκουν οι καθηγητές του. Τέλος, να τονίσω πως είμαι ακόμα άθεος και θα είμαι μια ζωή (Anonymous ftw! \\m//), πράγμα που ελπίζω να ασπάζονται οι συμμετέχοντες του forum και εύχομαι να ασπαστούν και τα παιδιά τους. Να είστε καλά όλοι. Καλό βράδυ! ΥΓ: Ποστάρω ως Truth Seeker απλά για να ενημερώσω πως το πρόβλημα με το κωδικό λύθηκε. Έχω στείλει mail και στην "Επικοινωνία". Αν μπορείτε διαγράψτε και τους δύο λογαριασμούς γιατι δε θα τους χρησιμοποιήσω ξανά. Επίσης, να αναφέρω πως δε μπορώ να επεξεργαστώ το προηγούμενο μήνυμα μου στο θέμα (το αρχικό). Κοιτάξτε το και αυτό. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, ήθελα απλά να επεξεργαστω το πρώτο post και να πώ πως η μόνη φράση που με εκφράζει από αυτό σήμερα είναι η ακόλουθη: Αυτό εννοείται πως πάει για αυτούς που κάνουν "κομάντο" (Πλεύρης κλπ. ) .. Και πάλι να είστε όλοι καλά. Καλό βράδυ!

Καλησπέρα και καλώς σας βρήκα (αφού αυτό είναι το πρώτο post που κάνω)! Κατ'αρχήν να πώ πως είμαι φοιτητής σε ΤΕΙ εδώ και έξι εξάμηνα. Κατά δεύτερον, να τονίσω, πως δημιουργώ αυτό το θέμα με όλες τις καλές προθέσεις και χωρίς να θέλω να προσβάλλω κανέναν, είτε απόφοιτο ΤΕΙ, είτε Πανεπιστημίου, είτε Πολυτεχνείου ή οτιδήποτε άλλο. Ελπίζω και οι υπόλοιποι ομιλούντες να κρατήσουν το επίπεδο εκεί που πρέπει. Δημιουργώ, λοιπόν, αυτό το θέμα, ύστερα από μια αναζήτηση στο Google για πληροφορίες σχετικά με κατατακτήριες εξετάσεις στο ΕΜΠ. Προσωπικά είμαι φοιτητής στο Τμήμα Ηλεκτρονικής του ΤΕΙ Αθήνας και έχω αποφασίσει τελειώνοντας το ΤΕΙ να δώσω κατατακτήριες για να περάσω σε κάποιο ΑΕΙ που έχει σχέση με την πληροφορική ή τον προγραμματισμό γενικότερα. Ψάχνοντας, λοιπόν,στο διαδίκτυο έτυχε να πέσω σε αυτό το θέμα, το οποίο, η αλήθεια είναι, με άφησε λίγο άφωνο. Όχι τόσο για το λόγο ότι το ΕΜΠ προτιμάει, σχεδόν αποκλειστικά, απόφοιτους Πολυτεχνείου για τα μεταπτυχιακά του προγράμματα (γιατί στην Ελλάδα ζούμε), όσο για τον "διάλογο" που ακολούθησε στις επόμενες σελίδες ανάμεσα σε "υπομηχανικούς" και "μηχανικούς" του φόρουμ. Η αλήθεια είναι πως ήταν δύο συγκεκριμένα post που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον και θα ήθελα να τα συζητήσω λίγο. Post No. 1 Εδώ έχουμε ένα post που λέει ξεκάθαρα πως και ο Θεός ο ίδιος να είσαι (στον οποίο προσωπικά δε πιστεύω για να κάνουμε και λίγη προπαγάνδα),αν είσαι από τμήμα ΤΕΙ δε μπαίνεις σε μεταπτυχιακό του ΕΜΠ ακόμα κι αν χωρίσεις τη θάλασσα στα δύο. Δεκτό και χωρίς καμία παρατήρηση από μένα (αν και θα έπρεπε) διότι δεν αποτελεί μέρος της κουβέντας που θέλω να κάνω και γιατί δεν το θεωρώ και τόσο σημαντικό εν τέλη. Αν θέλει κάποιος να κάνει μεταπτυχιακό, είτε για επαγγελματικά δικαιώματα, είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο, θα βρει κάπου να πάει και να κάνει τη δουλειά του. Όρεξη να έχει και όλα τα άλλα βρίσκονται. Ερχόμαστε όμως στο δεύτερο post το οποίο ακολουθεί δύο σελίδες μετά και λέει το εξής: Post No. 2 Αυτό το post, όπως φαντάζεστε, είναι και ο λόγος για τον οποίο κάνω όλη αυτή τη κουβέντα. Δε θα μπω περαιτέρω σε ανάλυση του παραπάνω μηνύματος αφού νομίζω είναι εύκολο να καταλάβει κανείς που είναι το λάθος της υπόθεσης, αλλά αντίθετα θα πάω στο ζουμί της. Ας αφήσουμε για λίγο τα επαγγελματικά δικαιώματα, τις ανώτατες και ανώτερες σχολές, και όλους τους υπόλοιπους διαχωρισμούς, στην άκρη. Ας μιλήσουμε λίγο για τον βασιλιά των πραγμάτων. Τη παιδεία. Όντας ένας "μαθητής" που πήγαινε στο Λύκειο χωρίς βιβλία, κόντεψε να μείνει από τις αδικαιολόγητες απουσίες σε όλες τις τάξεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, και βγάζοντας 9754 μόρια στις Πανελλήνιες, μπορώ να πώ πως ξέρω καλά πως είναι να είσαι απαίδευτος. Θυμάμαι ακόμα καλά το τρόπο σκέψης μου πριν 4 χρόνια που μου επέβαλε να είμαι ο χαβαλετζής της παρέας, να κοροϊδεύω τους άλλους και γενικά να είμαι ο διαφαινόμενος με όλους τους τρόπους που ορίζει ο εγωισμός ενός ανώριμου. Μετά θυμάμαι ότι πέρασα στα ΤΕΙ. Έχοντας πια "ξεμείνει" από κολλητούς, αφού ο καθένας πέρασε σε διαφορετικές σχολές και ήρθε και εκείνη η ώρα που καταλαβαίνεις με ποιους ταιριάζεις πραγματικά και με ποιούς όχι, βρέθηκα με ένα μεγαθήριο πρόβλημα μπροστά μου. Το Τμήμα Ηλεκτρονικής του ΤΕΙ Αθήνας. Δε ξέρω πόσοι από εδώ μέσα είναι απόφοιτοι του τμήματος ή έχουν ακούσει κάπου για το συγκεκριμένο τμήμα αλλά θα κάνω μια πολύ μικρή παρουσίαση για να καταλάβουν και οι υπόλοιποι ποιο ήταν το τόσο μεγάλο πρόβλημά μου πριν 3μιση χρόνια που ξεκίνησα τη σχολή. Το Τμήμα Ηλεκτρονικής του ΤΕΙ Αθήνας, λοιπόν, θεωρείτε ένα από τα δυσκολότερα ΤΕΙ Πανελλαδικά με το ποσοστό του χρόνου αποφοίτησης σε λιγότερο από 8 χρόνια (6μιση με 7 χρόνια για να το φέρουμε σε πιο ρεαλιστικά επίπεδα) να είναι στο ύψος του 50% (επίσημα στοιχεία από την εξωτερική αξιολόγηση που έγινε στο τμήμα τον περασμένο Μάϊο - σελίδα 11). Επίσης είναι το τμήμα στο οποίο υπάγεται, τυπικά, ο νύν και επί 11 (συνολικά) χρόνια, πρόεδρος του ΤΕΙ Αθήνας, και το τμήμα στο οποίο διδάσκουν μια πλειάδα καθηγητών που συνεργάζονται με τον Δημόκριτο. Όλα αυτά δε τα λέω για να κάνω επίδειξη του τμήματος στο οποίο "πέτυχα" (αφού πέτυχα στο ΤΕΙ Κρήτης και πήρα μετεγγραφή στην Αθήνα λόγω τριτεκνίας), ούτε για να δείξω πως τα ΤΕΙ είναι δυσκολότερα από τα αντίστοιχα ΑΕΙ (αφού κάτι τέτοιο δεν ισχύει). Τα λέω για να καταλάβουν και οι υπόλοιποι πως μπορεί να νιώθει ένας, πραγματικά άσχετος, νέος φοιτητής που είναι σε μια σχολή που απαιτεί και διάβασμα και παρακολούθηση, αν θέλεις να έχεις ελπίδα να τελειώσεις κάποτε, και ο οποίος δεν έχει καμία βάση πάνω σε οποιονδήποτε τομέα απαιτεί η σχολή (Μαθηματικά, Φυσική και Προγραμματισμός). Φτάνοντας σε αυτό το σημείο λοιπόν, και ενώ ταυτόχρονα έβλεπα δεκάδες συμφοιτητές μου να παρατάνε τη σχολή, αποφάσισα να σοβαρευτώ και να "στρώσω το κώλο μου" (όπως πολύ ωραία το θέτει ο λαός) μήπως και μπορέσω να τελειώσω κάποτε τη σχολή (σημειωτέων - τα επαγγελματικά δικαιώματα του ηλεκτρονικού μηχανικού ΤΕ έχουν ψηφιστεί από το 1989 και μας παρέχουν και τη δυνατότητα εκπόνησης μελέτης όπως και διδασκαλίας στο αντικείμενό μας χωρίς την απόκτηση κάποιου άλλου τίτλου σπουδών -> κίνητρο). Κάθισα στο 3ο εξάμηνο λοιπόν (πριν ενάμισι χρόνο - η διαδικασία της ωρίμανσης είναι λίγο χρονοβόρα) και έχοντας περάσει μόνο δύο μαθήματα συνολικά (Μαθηματικά Ι και Ηλ. Φυσική), άρχισα να μπαίνω στο ρόλο του σωστού φοιτητή (κάτι που δεν είχα ξανακάνει ποτέ). Πλέον, μπορώ να πω με ασφάλεια πως μ'άρεσε αυτός ο ρόλος αφού στο 4ο εξάμηνο πέρασα 10 θεωρίες και στο χρόνο που ακολούθησε άλλες 11. Σήμερα έχω καθαρό μέσο όρο 6,91 (που για το τμήμα θεωρείτε πολύ καλός - ιδιαίτερα χωρίς πτυχιακή)και χρωστάω 17 θεωρίες για το πτυχίο μου (με 4 εξεταστικές περιθώριο για να τελειώσω στην ώρα μου). Φτάνοντας, λοιπόν, στο ζουμί όλης αυτής της εγωκεντρικής κρίσης, τα συμπεράσματα που μπορούμε να βγάλουμε από αυτήν την ιστορία είναι τα εξής: Τρία χρόνια πριν, ένα παιδί χωρίς καμία διάκριση στο παρελθόν, χωρίς καμία παιδεία από το σχολείο, γράφοντας κάτω από τη βάση στις Πανελλήνιες και με ελάχιστη ελπίδα για να κάνει κάτι καλύτερο. Τρία χρόνια αργότερα, ένας νέος με όνειρα, συνειδητοποιημένος και χωρίς κανένα κόμπλεξ ενάντια σε οποιονδήποτε, είτε έχει καλύτερο τίτλο σπουδών από αυτόν είτε όχι, γεμάτος όρεξη και θέληση για να γίνει σωστός άνθρωπος και να προσφέρει στη κοινωνία. Αυτή είναι η δύναμη των σωστών προτύπων (βλέπε καθηγητές που αναφέρω πιο πάνω), της εξασφάλισης ενός καλού μέλλοντος (βλέπε επαγγελματικά δικαιώματα) και του πραγματικά καλού επιπέδου σπουδών που μπορεί να προσφέρει η Ελληνική Πολιτεία (αρκεί να υπάρχει όρεξη). Αυτή είναι η δύναμη της πραγματικής παιδείας. Χωρίς να ξέρω τη προσωπική ιστορία του κυρίου που έκανε το δεύτερο post, αυτό που μπορώ να βγάλω σαν ασφαλές συμπέρασμα, είναι πως κι αυτός είναι μέρος του τεράστιου προβλήματος αυτοπεποίθησης που αντιμετωπίζει η Ελλάδα (και το οποίο είναι υπεύθυνο για όλη τη κατάσταση που αντιμετωπίζουμε σήμερα). Το πρόβλημά μας δεν είναι ότι είμαστε μικροί. Το πρόβλημά μας είναι ότι κανείς δε μας είπε πως μπορούμε να γίνουμε μεγάλοι. Η απαξίωση οποιουδήποτε ανθρώπου για εξυπηρέτηση προσωπικών ψυχολογικών ελλείψεων, μόνο να χρονοτριβήσει μπορεί τη διαδικασία εξυγίανσης και εξ'ύψωσης των Ελλήνων, ως έθνος, αλλά πολύ κυριότερα, ως ανθρώπων συνολικά. Το να βλέπουμε το άδικο και να το επικροτούμε επειδή είναι στα μεσοπρόθεσμα συμφέροντά μας, είναι ίσως ο χειρότερος τρόπος με το οποίο μπορεί να εκδηλωθεί η έλλειψη πραγματικής παιδείας. Όπως είναι λάθος να λες "φλώρο" και "φυτό" οποιονδήποτε βγάζει μέσο όρο 7 μονάδες πάνω από σένα, έτσι είναι το ίδιο λάθος να λες "υπομηχανικό" κάποιον ο οποίος κάποτε έγραψε 7 μονάδες λιγότερο. Είναι μηχανικός Τεχνολογικής Εκπαίδευσης. Η ειδικότητά του είναι να χρησιμοποιεί την υπάρχουσα τεχνολογία για να φτιάξει αυτό που θέλει. Η δικιά σου είναι να τη δημιουργείς. Αυτό δε το κάνει λιγότερο άνθρωπο από σένα, το κάνει άνθρωπο διαφορετικών προτεραιοτήτων. Ίσως αυτές οι προτεραιότητες να μην είναι σύμφωνες με τις δικές σου, αλλά είναι η επένδυση που έκανε ο άλλος και πρέπει να τη σεβαστούμε. Αν θελήσει να βελτιωθεί ας τον βοηθήσουμε, αν θελήσει να πορευθεί με αυτήν ας τον αντιμετωπίσουμε με σεβασμό και ας τον κρίνουμε αντικειμενικά πριν τον απαξιώσουμε τελείως. Ο ρατσισμός ανήκει σε εποχές που οι άνθρωποι δεν είχαν ακόμη παιδεία. Ας τον αφήσουμε εκεί. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και ελπίζω να τάραξα λίγο το παράλογο κατεστημένο. Καλό βράδυ.