pdran

Συνάδελφοι, η ενδοδαπέδια θέρμανση είναι σοβαρή υπόθεση και πρέπει να εφαρμόζεται από γνώστες του αντικειμένου. Δεν είναι επιστημονικό να γράφουμε π.χ. "ρίξε λίγο πάχος περισσότερο να έχει καλύτερη ηχομόνωση". Είναι σα να λέμε " ας βάλουμε ένα μικρούλι σώμα καλοριφέρ αφού δε μας αρέσει αυτό το θηρίο που προβλέπει η μελέτη". Το θερμομπετόν λειτουργεί σαν ενιαίο σώμα καλοριφέρ και πρέπει να έχει την θερμοχωρητικότητα που προβλέπει (κατά προσέγγιση) η μελέτη. Την ηχομόνωση την επιτυγχάνουμε με σχολαστική απομόνωση του σώματος του θερμομπετόν από τα περιβάλλοντα σταθερά στοιχεία. Δηλαδή την περιμετρική ταινία, που δεν αφήνει να ακουμπάει το θερμομπετόν στους τοίχους και τα ανυψωμένα σοβατεπιά τα οποία δεν πρέπει να εφάπτονται στο θερμομπετόν αλλα το κενό να γεμίζει με ειδικό σφραγιστικό υλικό. Υπάρχει και παρόμοια κατασκευή χωρίς θέρμανση, μόνο για ηχομόνωση στη μισή τιμή, που κατασκευάζεται με την ίδια λογική.

Εκείνη την εποχή κάθε παρτίδα ήταν διαφορετική γιατί στην καλύτερη περίπτωση είχαν επί τόπου μπετονιέρα. Η σύνθεση γινόταν με το μάτι και το νερό έπεφτε πλημμύρα. Δόνηση δεν ξέραν τι θα πεί. Τα σίδερα είναι μόνο κάτω (συνηθισμένο λάθος της εποχής), και δε φαίνονται να βγαίνουν πολλά σίδερα από την πλάκα. Πάντως η οξείδωση δούλευε χρόνια από κάποια πολύχρονη ρωγμή (έχει βρύα στην άνω κόψη του αποσχισθέντος κομματιού). Η συντήρηση είναι μεγάλη υπόθεση. Σίγουρα δε θα έχει υπογράψει κανείς στατική επάρκεια για τέτοιο ερείπιο...

Το πεζοδρόμιο εμπίπτει στην αρμοδιότητα του δήμου, που το έχει "φορτώσει" στην πλάτη των δημοτών, να πληρώνουν τα έξοδα συντήρησής του. Κανονικά πρέπει οι πλάκες να είναι της έγκρισης του Δήμου. Από τους δήμους της Αττικής είναι ελάχιστοι αυτοί που σου ορίζουν είδος υλικού για επίστρωση. Έτσι ο καθένας βάζει ό,τι πλάκα ταιριάζει στο κτήριό του. Όταν όμως χρειασθεί να σκαφτεί από κάποιον φορέα (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ), θα έχεις πρόβλημα στην αποκατάσταση, που αν γίνει θα είναι τουλάχιστον κακότεχνη. Σε συμβουλεύω να μη συνεχίσεις την επιφάνεια της ράμπας στο πεζοδρόμιο, αλλά να βάλεις πλάκες που να ταιριάζουν εμφανισιακά και να βρίσκονται σχετικά εύκολα αν χρειασθεί να γίνει εκεί μελλοντική εκσκαφή.

Καλησπέρα και συγχαρητήρια για το σάιτ. (πρώτη μου συμμετοχή μετά από πολλές ώρες ανάγνωση) Με ένα ειδ. βάρος 2,4 τόνους/Μ3 έχεις καλή προσέγγιση. Η διαφορά δεν είναι άξια λόγου. Δική μου πρόσφατη εμπειρία στο θέμα της χρέωσης της εταιρείας σκυροδέματος: Σε σκυροδέτηση πλάκας και αυλής (gross beton) μικρού οικοδομικού έργου τα 46-47 κυβικά της προμέτρησης (και επιμέτρησης) έγιναν 6 βαρέλες των 9 μ3(=54μ3). Την τελευταία τη ζύγισα και βρήκα μέσα 2,5-3 μ3 (ασάφεια λόγω φορτίων νερού, πετρελαίου κλπ Μάλιστα ισχυρίσθηκαν ότι το βάρος της άδειας κυκλοφορίας της βαρέλας είναι μικρότερο γιατι έτσι θέλουν να φαίνεται στο Υπουργείο (??)) Δέχτηκαν λοιπόν σύνολο 51,5 μ3 Στα δελτία δεν αναγράφουν μεικτό βάρος κατά τη φόρτωση (πρέπει ; ) με αποτέλεσμα να χρειαζόμαστε και το απόβαρο. Τώρα έχω διαφωνία και με τον καλουπατζή, που συμφωνήσαμε "φατούρα" με το κυβικό αλλά αυτός επιμένει στα κυβικά της βαρέλας. Βέβαια υπάρχει η διαφορά του παραμένοντος υλικού στην πρέσσα (<0,5 μ3) και των απωλειών από ξεχυλίσματα κλπ, που μπορούν και να αμεληθούν για λόγους καλής συνεργασίας, αλλά εδώ υπάρχει μεγάλη διαφορά. Προβάλλει διάφορους ισχυρισμούς για να δικαιώσει και την εταιρεία (με την οποία συνεργάζεται συχνα). Διαβάστε να θαυμάσετε: 1. Ο δονητής μειώνει τον όγκο σκυροδέτησης (με άλλα λόγια διώχνει τον αέρα (φυσαλλίδες) που θα μου χρέωνε αν δεν έβαζε δονητή). 2. Σε θεμέλιο υπάρχει μικρή ασάφεια βάθους (κοιλότητες στο έδαφος). Αυτόν όμως τον επί πλέον όγκο δεν τον έχει δουλέψει (καλούπωμα) 3. Έχει κατασκευάσει κολώνες και δοκάρια κατά 2 εκ. φαρδύτερα γιατί έτσι τον βόλευαν οι τάβλες του. Όλα αυτά βέβαια δεν δικαιολογούν τη διαφορά όγκου που έχω με την εταιρεία. Έτσι κάνουν όλοι;